COLLEGE OF NURSING AND ALLIED MEDICAL STUFF

EPEKTO NG K-12 KURIKULUM

Isang pananaliksik na iniharap ng

Mga mag aaral ng koleheyo nursing

Bilang katugunan sa pangangailangan para sa kursong

Bachelor sa nursing

Ipinasa Nina:
John Paolo Ocampo
Angelo Marigmen
Jillianne Rose Reyes
John David Longalong
Anne Laurence
Sophia teaño
Sophia De lapaz

NOVEMBER, 2019

PASASALAMAT
Taos – pusong pasasalamat ang aming ipinaaabot sa lahat ng indibidwal, grupo ng indibidwal at
maging mga tanggapan na naging bahagi ng tagumpay ng pag-aaral na ito. Lubos kaming
nagpapasalamat sa inyong tiyaga na kami ay tulungan at gabayan, sa oras ninyong ipinagkaloob
sa amin, at lalong – lalo na sa inyong kontribusyon, tulong at suporta na inyong ipinakita sa
amin. Ang lahat ng ito ay may malaking parte sa likod ng pagkakabuo at tagumpay ng
pamanahong papel na ito na kung hindi dahil sa inyo ay hindi naming ito magagawa at matatapos
ng maayos sa loob lamang ng maikling panahon.

Lubos kaming nag papasalamat Kay maam judy carra pelayo dahil kung wala sila ay hindi
naming magagawang mangalap ng sapat na datos para magamit sa pagbuo ng pag-aaral na
ito.

KABANATA I
INTRODUKSYON
Panimula
Ang programang k-12 ay isang panukalang nag lalayong hasain ang mga mag aaral sa
ibang ibang larangan ng panuntunan o kaya espisyalisasyon na naaangkop sakanila ng
kakayahan.
Sinasabi din ng programang ito na magiging daan upang ang mag sisipagtapos ng grade 11 at 12
natin na mag aaral ay magiging “Globally competitive” ipinangako ng ahensyana ang vocational
couses ay maari narin mag apply ng trabaho at maka-pagtrabaho.

Paglalahad ng suluranin
Ano nga ba ang tunay na layunin ng K to 12? Maaaring may mga dalang benepsiyo ito subalit
tiyak na mayroon din namang negatibong epekto. Isa rito ay ang dagdag na gastusin sa pag
papaaral saating mga anak na resulta ng dagdag na dalawang taon sa high school. Hindi naman
lahat ng pamilyang Filipino ay may sapat na suporta ng pinansyal. Ikalawa, dahil may
dalawangt aong pagitan bago ang unang taon sa kolehiyo, nabawasan ang mga mag-aaral na
pumasok bilang freshman. Ito ang maaring naging dahilan upang mas tumaas ang matrikula sa
parehong pribado at publikong Universidad. Kinailangan gawi nito ng mga paaralan upang
mapanatili nila ang tamang balanse ng gastusin tulad ng sweldo ng mga guro at iba pang”over-
head expenses”. Idagdag pa natin dito na kinailangan mag bawas ng mga unibersidad ng mga
guro sa kolehiyo dahil walang ang papasok na mga “freshman” sa loob ng unang dalawang taon
ng implementasyon nito. May ibang Universidad naman na pinagturo sa Senior High School ang
mga guro nila na orihinal na nagtuturo sa “freshman”. Nagkulang din sa mga pasilidad ang mga
paaralan dahil sa dagdag na mag-aaral sa Senior High School.

Ayon sa ilang mag-aaral na nag mula sa first batch ng naturang kurikulum, hindi pa daw handa
ang ating bansa sa K-12 sapagkat dali-dali itong ipinatupad. Mayroong kakulangan sa pasilidad
sa ibang paaralan at hindi kakayaning mabigyan ng sapat nasilid-aralan ang mga mag-aaral.
Ipinaglalaban din ng mga nakatatanda na maaari namang maituwid ng mga Pilipino ang
pagkakaroon ng sampung taong “basic education” sapagkat marami rin ang naging matagumpay
sa kanilang kaniya-kaniyang kursong pinagtapusan. Mayroon ding kakulangan sa badyet ang
ilang paaralan kung kaya’t nagkakaroon ng hindi sa patnapasilidadupangmabigyan ng
magandangkalidad ng edukasyon ang mga kabataang Pilipino. Mas binibigyangpansin din ng
mga kompanya ang pagtanggap ng mga naka pagtapos ng kolehiyo kumpara sa mga naka pag
tapos lang ng hayskul. Hindi naman
nasusukat ang kalidad ng edukasyon sa bilang ng taon ng pag-aaral. Nakasalalay pa rin ang ito sa
sistemang ipinamamahala ng departamento ng edukasyon.
Kahalagahan ng pagaaral
Kahalagahan ng Pag-aaral Napaka halaga ng pag-aaral na ito sa pagkat maaarii tong magbigay
ng karagdagang impormasyon at kaalaman para sa mga estudyante, ilang guro, at mga magulang
na karamihan ay na guguluhan pa rin kung ano nga ba ang programa o ang nais ng gobyerno para
salipunan ang ginagalawan.Dito malalaman din nila ang maging nagging masama at mabuting
epekto ng k-12 sa atin.. Sa pamamagitan ng pananaliksik na ito, maaari ring malaman ang mga
adbentahe at disadbentahe ng programa. Ang mga mag-aaral ng kursong Edukasyon ay mas
magiging handa at mapapaunlad ang karunungan tungkol dito. Malalaman din ng mga mag-aral
at mambabasa ang tunay na layunin ng programa. Sa pamamagitan din nito, ang sinumang
makakabasa ng nilalaman ay inaasahang magkaroon ng malawak na pananaw.

Saklaw at limitasyon
Depinisyon ng mgaterminolohiya

KABANATA II
KAUGNAYAN NG LITERATURA AT PAG AARAL
(BayangPilipinas, 2011) Kasalukuyan ng ipinapatupad ng pamahalaang Aquino ang

programa nitong kung tawagin ay K+12. Ito ay ang pagdaragdag ng taon sa Basic Education ng
bansa. Sa programang to ay hindi na tatanggapin sa unang grado ang batang hindi nag-kinder

bilang unang hakbang sa pagpapatupad nito. At ang isa pa ay ang dalawang taong dagdag sa high

school naibigsabihin ay magkakaroon ng tinatawag na Senior High. Sa loob ng dalawang taon sa

Senior High ay maaaring mamili ang isang estudyante ng kanyang espesyalisasyon na

Technical/Vocational

course o isport at iba pang pagpipilian. Ang programang ito ay nag lalayong mapataas ang

kalidad ng edukasyon ng bansa. Ang Pilipinas nalang kasi ang bukod tanging bansa sa Asya ang

may pinaka mababang bilang ng taon sa Basic Education. Suportado ang programang ito ng

ilang sektortulad ng mga nasa negosyo. Sa ganitong paraan diumano ay maari ng makapag

trabaho ang mga Pilipino kahit high school lang ang tinapos. Napakalaki ng problema ng bansa

pag datingsa edukasyon. Sa mga pampublikong paaralan pa lamang ay masyadong siksikan sa

mga silid. Bukod sa walang maayos na bentilador ay hindi narin matutukan ng maayos ng mga

guro ang kanilang mga estudyante sa sobrang dami. Ganito ang sitwasyon sa Metro Manila.

Naiiba naman ang kwento pagdating sa mga malalayong lugar sa bansa. Naririyan ang mga

estudyante na maraming oras ang ginugugol sapaglalakad ng ilang milyang layo makarating lang

sa paaralan. Mas malala pa sa iba, dahil tumatawid pa sai log at peligro ang inaabot tuwing

umuulan dahil sa rumaragasang baha. Mayroon ding dagat pa ang nilalangoy. Ganito kahirap ang

dinaranas nila para lang makapag tapos sa elementarya at high school. Kung mahina-

hinaangloob ay napipilitan nalang silang tumigil. Ayon narin mismo sa Kagawaran ng

Edukasyon ay malaki rin ang kakulangan ng mga silid, aklat at guro sa bansa. Sa kabila ng

maraming tapos at lisensyadong guro ay may kakulangan pa rin. Inirereklamo rin nila ang

mababang pasahod sa mgaguro. Taon-taonrin ay naglilimbag ng aklatperokinakapos pa rin.

Angmatagal ng problemangito ng bansa ay

matagal ng pinagpasa-pasahan ng ilangnagdaangadministrasyon.Sa pagpapasimula ng

Pamahalaang Aquino sa K+12 program naito ay

mistulangdinadagdaganlangangproblemasaedukasyon ng bansa. Napakaganda ng

layuninnitoperotulad ng ibangprograma ay hindinamannaaangkopangpagpapatupadnito. Bakit

kaya hindimunaunahinangmgakasalukuyangpagkukulang ng

pamahalaansakasalukuyangsuliranin. Kumpletuhinangmgakulangnasilidpaaralan. Magbigay ng

mgaaklatna tama angnilalamangimpormasyon. Magdagdag pa ng mgaguro at

dagdaganangkanilangsahod at benipisyo. Hindi

dapatgumayaangPilipinassaibangbansanadinagdaganangbilang ng taonsapag-

aaralupangtumaaslangangkalidad ng edukasyon. Hindi nasusukatsadami ng

taongpinasoksaeskwelahanangkatalinuhan ng tao. Kaya namangmatutunan ng mga Pilipino

angdapatnamatutunansakasalukuyangumiiralnasistema. Angkatunayandito ay

angmataasnakalidad ng edukasyonsamgapribadongpaaralan. Dahilito ay suportado ng

mgakagamitan at tamangpagtutoksapag-aaral ng mgabata ng kanilangmagulang. May

mganananalo pa ngangestudyanteng Pilipino samgapatimpalaksaibangbansa.

 Kung dadagdagan ng taonangpag-aaral ay malulunasanbanitoangkahirapan? Mababawasan

kaya nitoangmga drop out? Kung sangayongsistema pa ngalang ay maraminaang drop out ay

paanona kaya kapagtuluyan ng ipinatupadito. Kahitsabihin pang libreangpag-

aaralsamgapampublikongpaaralan ay gumagastos pa

rinangmgamagulangsamga pang-araw-arawnabaon ng mgabata.

Ibigsabihinnitokapagdinagdagan ng taon ay panibagongdalawangtaon din

angdagdagpahirapsamgamagulang. Angsinasabing para makapagtrabahonakahit high school

langangtinapos ay hindirintotoo. Sa kasalukuyan, kahit may mgatinapossakolehiyo ay

hirapmakahanap ng trabaho. Karamihandito ay mganagsipagtapos ng Nursing.

Bakithindibaguhin ng pamahalaanangpaglunassaproblemang pang-edukasyon ng Pilipinas.

Halimbawanito ay angmalawakangpagpapatupad ng distant learning samgamalalayonglugar.

Nandiyannaangteknolohiya ng Internet. Maaringsahalipnaaraw-

arawnapasakitsapagpasoksaeskwelahan ay gawinglingguhanna lang. Pwede ring

gamitinangtelebisyonsapamamagitan ng paggawa ng mga educational channel napanonoorin ng

mgabatanakasabay ng turosaaktwalnapanahonsapaaralan. Marami pang

alternatibongparaanangnaghihintaynalinangin para makatulongsapagangat ng edukasyon ng

Pilipinas. Nagagamitnaitosaibangbansa. Ang K+12 ay hindisagotsasuliranin ng

bansapagdatingsaedukasyon. Ito ay dagdagproblema at walangmalinawnadireksyon at

hindinapapanahon. Huwagnasananggawing mas komplikadoangproblemangitosapamamagitan

ng isangsolusyongsahuli ay magigingdagdag pa palasasuliranin. Sa pagbubukas ng pang-

akademikongtaon 2012-2013, hindinalamangtaun-

taongproblemasaedukasyonangsasalubongsamga mag-aaral, guro, at mamamayan,

kundiangimplementasyon ng Universal Kindergarten o K+12

nanaglalayongdagdaganangmgataonsaelementarya at hayskul.

(Pasion, 2012) Ang K+12 angprograma ng administrasyong Aquino

nanaglalayongsolusyunandawangmatagalnangproblemasaedukasyon. Peroumaniito ng batikos.
Base saprograma, magiging mandatory ang kindergarten, magkakaroon ng
animnataonsaelementarya (Grade 1 hanggang 6), apatnataonsa junior high school (Grade
7hanggang 10) at dalawangtaonna senior high school (11 hanggang 12). SubalitayonsaKabataan
Party-list, hindisasagotsabumababangkalidad ng edukasyon, sapaglobo ng bilang ng mga out-of-
school youth, magingangproblemasakawalan ng trabahosabansa, anghakbangsapagdagdag ng
taonsabatayangedukasyon.
(Larry boy, 2014) NGAYON mag-uulatsasambayanansi President Aquino.
Idedetalyeniyasakanyangikalimang SONA angmganagawa ng kanyangadministrasyon. Isa
samaaaringireportniya ay angtungkolsa K to 12 program.
Ngayongtaoninumpisahannangpormalang K to 12 at maramiangnagsasabinadapatituluy-tuloyito
at paglaanan pa nangpondosapagkatnakikitaangmagandangkahihinatnan ng mgakabataan. May
magandangmakakamtansaprogramangito. Hindi namandapatpakingganangpanukalani Sen.
Antonio Trillanes IV nadapatsuspendehinang K to 12. Ayonsasenador,
dapatsuspendehinangprogramasapagkatmaramingproblemangkinakaharap. Hindi raw
itouubrasapagkathindihandaangpamahalaansaprogramangito.
Unahindawmunaangmgapangunahingproblemasasektor ng edukasyonbagoitong K to 12.
IlansamgabinanggitniTrillanes ay angproblemasakakapusan ng mga classroom,
kakulangansamgaguro, at angmababangsahod ng mgaguro. SabiniTrillanes, nagkaroondawsiya
ng konsultasyonsamganagpanukala ng K to 12 program at
nakitaniyangwalangkahandaanditoangkasalukuyangpamahalaan. Kaya angsuhestiyonniya ay
suspendehinhabangmaaga pa angprograma at pagtuunanmunaangmgaproblema ng education
sector. Malakingproblemarinaniyaangkahahara-ping retrenchment ng 85,000 college professors
at employees sa 2016 kapaghindisinuspendeang K to 12. BakitngayonlangnagsalitasiTrillanes?
Kung kailannakapormana at naikasanasakanamanniyasasansalainang K to 12. Kung talagang
may pagmamalasakitangsenadorsa sector ng edukasyon, dapat noon pa
siyanagpanukalanaresolbahinangkakulangansa classrooms at guro. Dapat noon pa
siyanagpakitanangpagtutoldito. Sa ilalim ng K to 12 angmgaestudyante ay nararapatdumaansa
kindergarten, animnataonsaelementarya, apatnataonsa junior high school at dalawangtaonsa
senior high school. Magkakaroon ng kasanayanangmgaestudyantesasistemangito. Handang-
handanasila. Huwagipagpalibanangprogramangito.
(Burce, 2013) Dahilsaglobalisasyon, maitatataksautak ng mgakabataanna:
– mas magandangtangkilikinangproduktonina Calvin Klein kesa kina Rajo Laurel
– hanggangmanwalnatrabaholamangangmgapinoy
– inferior nalahilamangtayodahilsamga OFWs nalumuluwas ng bansa para maghugaslamang ng
pwet ng mga Aussie. Sigurongamagandaang K+12 samgadayuhan, pero para saatingmgaPinoy?
Paanotayo kung purolamangdayuhananginiintindinatin? Bakitturismoimbesnamismongmga
Pilipino anginiisipniKa-Trapo? Hindi kotinututulanangbagongkurikulum, ang tanging
pansinkolangsadito ay puropakikiangkoplamangitosaiba’t-ibangmgabansa.
Pakikipagsabayansamaramingmga “First-world Countries” Ano ‘to? Tayoangdapatna mag-adjust
para sakanila? Utangnaloob! Dati, sapanahon ng mgakastila,
ipinaglabannatinangedukasyongwalangbahid ng kolonyalnapagiisip.
Maramingnamatayupangmakamitlamangangedukasyong gusto natin. Perobakitngayon,
parangmismongPinoy pa ataangnato-tolerate sakolonyalnaedukasyongito.
Baliktadnatalagaangmundongayon.

(Trillanes, 2012) NagbabalasiSenador Antonio “Sonny” F. Trillanes IV nalalonglalalaang drop-

out rate at tataasanghalaga ng edukasyonsabansasailalim ng programang Enhanced Kindergarten
to Grade 12 (K to12) ng Department of Education (DepEd). Nanindiganangsenadornaang K to12
naipatutupad ng DepEdsimulasadaratingnapasukan ay
hindipraktikalnasolusyonsamababangkalidad ng edukasyonsaPilipinas.
Noon lamang 2012 naipasatupadang K-12 program naisinabatas ng ating Dating Pangulong
Aquino. Naisniyangmagingmaayosangpagpapatakbo ng sistema ng edukasyonsapilipinas. Kung
kayatisinabatasniyaitonamaaaringmakatulongsamgakabataan. Gayunpaman,
Maramipadingtumutolditolalonaangmgamagulangnadumadanas ng kagipitanupangmapagaral pa
angkanilangmgaanak at angmgakakulangangpasilidadupangmakapagpatayo ng bagongpaaralan
para samgaistudyantengmagsisipagaral.
Angprogramangito ay ipinatupad ng pamahalaanupangtulunganangmgakabataan at
pantayanangsistema ng edukasyon, hindilamangsabuongAsya, kung hindisabuongmundo.
Dahilpilipinasnalamangang may sampungtaon ng Basic Education. Kayatipinatupad ng
pamahalaanang K-12 Program na kung saanginawang mandatory angkindergarten.At may
tinatawagna Junior High School o Grade7-10, at angdagdagnadalawangtaonnatinatawagna
Senior High School. Angkahalagahan ng programangito ay
makakatulongsamgakabataannamakahanapagad ng trabaho at magingbukas pa
laloangkanilangkaisipansakursongkanilangnapili.
Makakatulongangdalawangtaonnadagdagsahighschoolupangkapagnagkolehiyosila ay may
kaalamannasilasakursongkanilangitetake.
Nang magkaroonna ng unang batch ng mganagsipagtaposnamga junior
highschool ay mas lalongnagingkomplikadosapaningin ng lahatdahilnarinsamgapaaralanghindi
pa taposgawin. Lalo nasamgaestudyantengmagsisipasoksapampublikongpaaralan.
Gayunpamanangpamahalaan ay nag offer ng benepisyongtulongsamga mag aaralnanais mag
aralsapribadongpaaralan, Ito ay ang voucher nanaglalaman ng 17,500
nadagdagpinasyalsagastusin ng mgaestudyantenamagsisilbing tuition fee. Sa kalaunan, ay
nakikitanamannahabangtumatagal ay nakikitanamanangepektonitosamga mag aaral, Hindi ito
para langsaikauunlad ng bansa, Para rinitosapagunlad ng kaisipan ng mgakabataantungosa
kaunlaran(http://regeliente.blogspot.com/2017/09/positibo-at-negatibong-epekto-ng-k-12.html?
m=1)
Sa datos ng Ibon Foundation, isanggrupo ng mgamananaliksik, nasa 4.3 milyong Pilipino
angbilang ng unemployed at nasa 6.9 milyonang under employed noong 2014

Sa ganitong balangkas na inaasahang tataasang bilang ng walangt rabaho, mas higit na

makakapag dikta ang mga kapitalista o negosyante nang mas mababang sahod, wala o kulang na
benepisyo, at sistemang kontraktuwal.

Dahil sapag-aagawan sal imitadong trabaho, pikit-matangtatanggapin ng isang manggagawa ng

may binubuhay na pamilya kahit ang mga pinaka masahol na kondisyon sa paggawa.
Ito rin ang nagtutulak sa mga Pilipino na mangibangbayan para roon makipag sapalaran.
Mas gugustuhi nito ng isang gobyernong walang malikhang trabaho sa kanyang mga
mamamayan dahil mas Malaki ang kikitain nito sa porma ng mga remittances mulasa overseas
Filipino workers (OFW) alin sunod sa labor export policy nito.
Ayon sa Ibon, mas marami ang inilabas na manggagawa (4,500) ang gobyerno kada araw
kaysa sana idaragdag nitong bilang na nagkatrabaho (2,800) kada araw sa bansa noong 2014.
Sa datos ng BangkoSentral ng Pilipinasnoong 2014, umabotsa $26.924 Bilyonang cash at
non-cash remittances sabansamulasa $25.351 noong 2013.
Dahil din dito, lubhang mababawasan ang mga papasok ng kolehiyo na magbibigay ng
dahilan sa gobyerno na bawasanang pagpondo sa mga state universities and colleges (SUCs).
Magdudulotito ng mas mataas na matrikula sa kolehiyo sa parehong pribado at publikong
unibersidad.
Ganitoangbalangkasnalayunin ng Roadmap for Public Higher Education o RPHER ng
administrasyong Aquino. Isa samgalayuninnitoangpagbabawas ng badyetsaedukasyon para
itulakangmgaitonamaging self-sufficient o umasasasarili. Layunin din nitongitranspormaang
SUCs para pagkunan ng muranglaka- paggawa ng pandaigdigangmerkado.
 “DepEd says that the poor quality of basic education is reflected in the low achievement

scores of students. Results of the TIMSS (Trends in International Mathematics and Science

Study), however, negate the connection of the number of years to the performance of students.

According to results of the TIMSS, the length of schooling does not necessarily mean better

scores. In fact, some countries with the same or shorter school cycle garnered the highest scores

while those implementing the K-12 model or more years of schooling got lower scores.”

DAYUHANG PAG-AARAL

(NUSP, 2012) Umani ng batikosangpanukala ng Administrasyong Aquino

hinggilsakaragdagangtaonsabatayan at sekundaryangedukasyondahilsamgakakulangansasektor,

at sakadahilanang di handaangbansasapagsuong ng ganitonguri ng

repormasakasalukuyangestadonito. Sinabini Bro. Armin Luistrosaisang National Education

Forum noong Mayo 2011,

“When media asked me what the one basic problem in education is, it’s not building

classrooms and hiring teachers. The root caused is really the program and the curriculum.”

Ayon kay Rep. Antonio Tinio ng ACT Teachers Partylist, mismongangdatosna ng

Kagawaran ng Edukasyonangmagpapatunaynabatayan at pangunahingproblema ng sistema ng

edukasyonsabansa ay angkakulangansaguro, silid-aralan, upuan at sanitasyon at patubig.

Ayonsakagawaranumaabotsa 101,612 naguroangkulang, 66, 800 silid-aralan, 2,573,212 upuan,

at 135,847 patubig at sanitasyon.

Angunangtaon ng implementasyon ng Universal Kindergarten noongnakaraangtaon ay

dagdag pang patunaysakawalan ng kahandaan ng gobyerno para sa K+12. Naglabassi Sec

Luistro ng Deped Order No 37 “Policies and Guidelines on the Implementation of the Universal

Kindergarten Education for SY 2011-2012” kung saannakasaad;

Schools without Kindergarten classrooms shall utilize available classrooms, library,

science laboratory, home economics building, resource center, and other available spaces.

In cases where classrooms and other spaces are not available within the school premises,

school heads are urged to link with the Local Government Units (LGUs) for the use of existing

day care centers and/or barangay halls.

Matapang na pinuna ni Tinio ang palisiyang ito, “ganito ba ang patakaran ng isang

matinong gubyerno? Hihikayating mag-enrol ang lahat ng 5 taong gulang kahit wala pa lang

klasrum na paglalagyan, kaya pagkakasyahin na lamangsa kung saan, “any available

spaces?”

Dagdag pa niya, Upang tugunan ang kakulangan ng kinder teachers, itinatakda ng Deped

Order no 37 ni Sec Luistro na gagamitang Deped ng Kindergarten Volunteer Teachers. Ayon sa

order, ito ang requirements para maging volunteer teacher: Bachelor’s degree holder in education

or education related courses, Preferably resident of the community where the school is located;

and Registered as volunteer in the school and/or division office.

 Sinabini Tiniona, “Kapansin-pansin na hindi hinihingi ng Deped ang Lisensya mula sa

PRC, na makukuha lamang ng mga education graduate na pumasasa Licensure Examination for

Teachers. Sa madaling sabi, patakaran ngayon ng Deped na kumuha ng mga unqualified and

unlicensed teachers para magturo ng kindergarten. Papayag ba tayo na mag trabaho sa ospital

ang isang unlicensed nurse? Papayag ba tayo na mag tayo ng building o tulay ang isang

unlicensed engineer? Bakit pumapayag ang Deped na pagturuin ang mga unlicensed teacher?”.

Dagdag pa rito ni Tinio na labag ito sa RA 7836 o Philippine Teachers Professionalization Act of

1994 section 27.

Ibig sabihin, sa K+12 lalona’t walang matinong pag pondo ang gobyerno ay minimistulang

alipin ang mga guro na mag titiis sa mumong sahod at patuloy na pambabansot sa kakayanan ng

mga guro nataliwas samithiin ng isang kalidad na edukasyon. Nakalulungkot isipin na ganito

ang uri ng pamamahala ng ating mga edukador na kung tutuusin ay dapat na lumulubog sa tunay

nakalagayan ng sistema.

Pinagtibayni France Castro, Pangkalahatang Kalihim ng Alliance of Concerned

Teachers, ang mala-alipinnakontraktwalisasyon ng mgagurosa Universal Kindergarten.

Aniya, sapanayam ng bulatlat.com, “The implementation of the program will create a standing

army of reserved teacher-laborers who will be more than willing to offer their services for lower

salaries for the sake of getting a job and hoping for tenure later. We are against the DepEd’s

plans to outsource the teaching employment through contractualization”.

 Sa madaling sabihin dinakalulutas ng krisis sa sistema ng edukasyon ang programa kung

hindi nag tatawid pa ito sa mas malalaking suliranin na siyang dapat igpawan hindi lamang ng

mga edukador maging ng mga mag-aaral, guro at mga magulang na direktang maapektuhan nito.

Ang dagdag na taon sa pag-aaral ay panibagong suliraning kakaharapin ng mga magulang

lalopa’tsumasabay din ang pagtaas ng mgabilihin at mababang prayoridad ng pamahalaan sa

batay ang serbisyo. Ayon sa League of Filipino Students (LFS) kung susumahin ang gastusin

mula sa transportasyon, pagkain, at mga kagamitan sa paggawa ng proyekto ng isang mag-aaral

ay aabutin ng P20,000/kadataon. Sa kasalukuyang 10 taon ay hirap na at hindi na kaya ng mga

pamilyang nag papaaral ng isang anak lalo pa kaya ang dagdag na taon para rito. Masasabing

hindi pa handa ang bansa sa ganitong uri ng palisiya sa edukasyon kahit na ito’y sinasabing

maganda ng para anupang mapataasang antas ng edukasyon sa pagpapalawig at pagdebelop ng

kasanayan ng mga mag-aaral na kung tutuusin ay pansusog ng Pamahalaang Aquino sapag

sandigsa neo-kolonyal na patakaran.

Dagdag pa ng LFS, anginternasyunalnamodelo ng programa ay

mayroongrekisitosaimplementasyonnito at yunangpaglalaan ng mataasnasubsidyosasistema ng

Pampublikongbatayangedukasyon. Angkabuangbadyetsabatayangedukasyon ay hindi halos

nabagonataliwassasinasabi ng pamahalaandahilang P30 bilyongpagtataassabadyet ng kagawaran

ng edukasyon ay alinsunodsa Salary Standardization Law

naawtomatikongnakalaansataunangpambansangbadyet.
 Hindi maitatanggi ng pamahalaanangpagsandigsadikta ng makapangyarihan at

monopolyadongpamamahala ng US-Aquino. Bilangpantugonsadikta ng globalisasyon ay

sinasabingangProgramang K+12 angsiyangmagtutulaksamga Pilipino na mag-ibangbayan o

magsilbisamgadayuhangkorporasyonsabansaalinsunodsasinasabi ng pamahalaannamaging

“globally competitive” angmga Pilipino saiba’tibanglaranganngunitsalikodnito ay angpagluluwal

ng “cheap and docile labor” at semi-skilled laborers nakabilangsabalangkas ng

pamahalaansaisang “Foreign-oriented Labor Export Policy”. Sa halipnahikayatin ng

gobyernonamagkolehiyoangmgaestudyante ay binabansotnitoangposibilidadnakumuha ng mas

mataasnaantas ng edukasyonangmga mag-aaral, anglohika ng gobyerno ay pagkatapos ng

sekundarya ay magtrabahonalamangsilalalo pa kung galingsamahirapnapamilya.

Ito’ypinatotohanan ng pahayagni Bro. Armin Luistro, kalihim ng Kagawaran ng Edukasyon.

Ayonsaartikulong “TESDA, makatutulongsa Kto12 program”, binanggit ng kalihimna target ng

Kto12 program na “makapasoksatrabaho o makapagsimula ng ikabubuhayangnagsipagtapos ng

senior high school level.” Ayonsapagsusurini Sarah Katrina Maramagsakanyangartikulong

“Is the K-12 model good for the Philippine education system?”:

“DepEd says that the poor quality of basic education is reflected in the low achievement

scores of students. Results of the TIMSS (Trends in International Mathematics and Science

Study), however, negate the connection of the number of years to the performance of students.

According to results of the TIMSS, the length of schooling does not necessarily mean better
scores. In fact, some countries with the same or shorter school cycle garnered the highest scores

while those implementing the K-12 model or more years of schooling got lower scores.”

Ipinapakita sa resulta ng TIMSS na malinaw na hindi dahilan ang dagdag na taon sa pag

siguro ng isang magandang awtput kung hindi ang kahandaan at ang prayoridad na punanang

kakulangan sa sistema, at hindi ang mga

mag-aaral ang dapat sisihin sa mga guwang na ito. Habang sinasabi ng mga sumasang-ayon sa

programang K+12 na nahuhuli na ang Pilipinas sa ibang mga bansa sa Asya’t daigdig, dalawa

ang pinaka batayang suliranin nito. Una, nananatili na pinaka batayan ng problema nito ay ang

batayang pangangailangan para sa sapat na badyet. Hindi handa ang gobyerno para rito. Ikalawa,

ang mismong pilosopiya nito na gawin lamang taga pagluwal ng murang lakas paggawa ay isang

hindi maka taong pilosopiya. Ang pamahalaan pa mismo ang sumasag ka sa responsibilidad

nitong magbigay ng isang “quality and accessible education” naalinsunod sa konstitusyon ng

bansa. Habang

pumupustura ito na ang haba ng panahon ng pag-aaral ay mangangahulugang ng dekalibreng

edukasyon, isang malaking balintuna ang gobyerno na sa edukasyon ay higit pang hungkag sa

pilosopiya ng edukasyon.

(Soshal Network, 2014) Maaga nag-start si Addie ng school. Before 3 years old, nursery

nasiya. This year, pre-Kinder nasiya. Next year, hopefully, Kinder na under the K-12 Program.

But Deped will strictly implement the 5-year old rule for Kinder next school year.
 Hindi ako na gagalit o nag rereklamo sa DepEd. Actually, I appreciate the fact that they are

introducing a lot of changes in the system. The K to 12 Program aims to provide sufficient time

for mastery of concepts and skills, develop lifelong learners, and prepare graduates for tertiary

education, middle-level skills development, employment, and entrepreneurship. Magandaang

objective, na-windang lang ako sa mga changes. Anyway, for Mommies and Daddies who plan

to enroll their kids for Kinder this coming school year, please take note of the Department Order

below. Your kid should be 5 YEARS OLD by June for KINDERGARTEN under the K to 12

Program. Wag kayo gumaya sakin na hindi na kinig(Sotto,2014).

(Tonite, 2014) REPUBLIC Act No.10533 or the Enhanced Basic Education Act (EBEA)

was signed into law by President Benigno Aquino III in 2013. One of its guiding principles is

making Filipino graduates “globally competitive” in order to serve the needs of a “globalized

environment.” It also paved the way for lengthening the

basic education program to a total of 12 years from the current 10-year program.

Students will now graduate at around the age of 18 after passing through a year of compulsory

kindergarten, six years of elementary education and another six years of secondary

education.Contained in the EBEA are several curricular changes such as the spiral

progression approach, putting up career tracks as part of the senior high school system and

the Mother Tongue Based – Multilingual Education (MTB-MLE) approach. One can venture

into senior high school system career tracks into the Academic track which includes the STEM
(Science, Technology, Engineering and Mathematics) strand and the Technical-

VocationalTrack.

The idea behind the spiral progression approach is that it would impart knowledge in a

less compact and more temporally distributed way. Complex concepts in the latter years would

depend on the basic knowledge taught in the early years of education. Under the K-12

program, Physics, Chemistry, Biology and Earth Sciences will be taught with increasing

complexity as one moves up in the elementary and junior high school. The topics that will be

discussed will change every quarter. A student will choose a career track in senior high school

(starting grade 11) which will determine the subjects a student will have to take for the last two

years of his high school education. The choices are the Academic, Technical-Vocational-

Livelihood, and Sports and Arts tracks. Within the Academic Track there are three further

strands: Business,

Accountancy and Management (BAM); Humanities, Education, Social Science (HESS);

and Science, Technology, Engineering, Mathematics (STEM). There will also be a common

core curriculum that will have to be taken by all senior high students.

The nationwide average of current year high school students in the National Achievement

Test across six subject areas is below 50%. While the K-12 targets to improve this, the present

capacity of schools to carry out the supposed inquiry-based approach could render any reform
ineffective.Teaching science in the more than 12,000 secondary schools in the Philippines has

been a challenge especially with regard to the lack of scientific equipment in instruction. Data

released by the DepEd in 2012 showed that out of 45,977 public elementary and secondary

schools only 5,821 or 13% have a science laboratory despite multiple initiatives to address the

need.In a survey that we have done from September 2013 to June 2014 participated in by a

total of 173 science teachers from selected public and private secondary and tertiary schools

from Northern Luzon, Central Luzon, Metro Manila, Southern Tagalog, Central Visayas,

Northern Mindanao and Southern Mindanao shows that 23% of teachers do not have access to

a laboratory and only 37% have access to a dedicated laboratory fit to what he/she is

teaching.Furthermore, access to modern instrumentation is limited to 33% of the respondents.

For public high schools, 36% of the respondents do not have access to a laboratory, only 13%

have access to modern instrumentation but only 4% of the respondents use it for learning

activities.The numbers are worse for public elementary schools where only 4.8% have their

own science lab. Regional variations also reflect the

uneven development between city and province. In NCR, roughly 42% of elementary

schools have a science lab compared to a measly 2.3% for ARMM. Secondary schools fare

better, with around 50% of secondary public schools nationwide having their own science

lab.One of the more basic objectives of ensuring scientific literacy (and thus the need for a

solid science education for all) in a country is to produce citizens that are capable of adapting
to a variety of situations and solving problems through scientific thinking. Our basic education

program should instill a culture of scientific inquiry and an objective understanding of the

world around us.The problems of science and math education in the country are not detached

from the overall problem of basic education and the Philippine society as a whole. Unless

these fundamental problems, including the lack of teachers and facilities, commercialization

and state neglect are addressed, science and math competencies of the Filipino children would

keep on lagging behind our neighbors. This should also be tied to the needs of a domestic

industrial economy.Sadly, the lack of national industries only perpetuate the thinking that

education is solely for the needs of the “global” players. Putting up domestic industries

catering to local needs would create a demand for scientists, technologists and engineers that

would stay in the country. Advanced industries generally require scientists and technologists

with greater skills and expertise. Such a demand would spur further improvements in our

science education programs and give us a better education program than what is being foisted

upon us now.

KABANATA III

DISENYO AT PARAAN NG PANANALIKSIK

Disenyo ng Pananaliksik:
 Ang pag aaral na ito ay dinisenyo sa pamamaraan ng qualitatibong

pamamaraan.Tinangkang ilarawan at suriin sa pag aaral na ito and negatibong at positibong

naging resulta ng k-12 kurikulum na na implementa noong 2015.

Paraan ng pangangalap ng mga datos

Ang pag aaral na ito ay isinagawa sa pa mamagitan ng pag lalaganap ng impormasyon sa

ibat ibang tao at websites.na nakatulong sa pag laganap ng mga inpormasyon na maaring

maging sagot sa mga katanungan.

KABANATA IV

PRESENTASYON AT INTERPRETASYON NG MGA DATOS

Pinag sama sama at sinuri mabuti ang mga datos na nakalap tungkol sa advantage at dis

advantage na epekto sa programang k-12 ang mga datos na nakalap ay inisa isa at binigyan ng

nararapat na interpretasyon. At natuklasan sap ag aaral na ito ang mga sumusunod na mga

datos

1.