Professional Documents
Culture Documents
స్పందన గారి ముఖ-WPS Office
స్పందన గారి ముఖ-WPS Office
వీళ్ళిద్దరూ డాక్టర్లు .
మామూలు డాక్టర్లు కాదు ,
ఆయన MBBS & MD ,
ఆమె MBBS.
వ్యాసం చదవడం పూర్తి అయ్యాక ,
వీళ్ళిద్దరికీ దండం పెట్టు కోవాలి అనిపించే విధంగా వున్న వీళ్ళ జీవితాన్ని ఇపుడు చదవండి.
ఇంటికొచ్చాడు.
తల్లితండ్రు లతో '' నేను మారుమూల పల్లెల్లోని పేదలను డాక్టరు గా సేవ చేసేందుకు వెళతాను.''
తండ్రి ఆనందం ఆవిరి అయ్యింది.
తల్లి సమాధానం మౌనం అయ్యింది.
డా.రవీంద్ర, మహరాష్ట్ర లో అత్యంత వెనుకబడిన అయిన మేల్ఘాట్ లోని బైరాఘర్ గ్రామాన్ని
ఎన్నుకొన్నాడు.
అదే ఎందుకు ? దానికి కారణం MBBS సమయంలో ఆయన చదివిన ఒక పుస్తకం.
దాని పేరు Where There Is No Doctor. వ్రాసినది David Werner.
ఆపుస్తకం కవర్ పేజీ మీద ఒక రోగిని
నలుగురు ఒక నులకమంచం మీద పెట్టు కొని తీసుకెళుతూవుంటారు.
ఆ ఫోటో పక్కన చిన్నగా
Hospital 30 kms away అని వ్రాసివుంటుంది.
ఆ దృశ్యం రవీంద్రను కదిలించింది..
అలా వైద్య సౌకర్యాలు ఏవీ లేని ఒక నిరుపేదల గ్రామానికివెళ్ళి వాళ్ళకు సహాయపడాలని ఆనాడే
ఆయన అనుకొన్నాడు.
తరువాత తన ప్రొఫెసర్ దగ్గరికెళ్ళి
అలాంటి చోట ఎలా పనిచేయాలో చెప్పమన్నాడు.
అపుడు ప్రొ. జూజు అనే ఆయన
అలాంటి చోట పనిచేయాలంటే
నీకు 3 విషయాలు బాగా తెలిసివుండాలి :
1). Sonography or Blood Transfusion లేకుండానే గర్భిణి స్త్రీలకు ప్రసవం చేయగలగడం ,
2). X-ray లేకుండా న్యుమోనియా కు వైద్యం చేయడం ,
3). డైఏరియా కు వైద్యం చేయడం.
6 నెలలు ముంబాయి లోవుండి వాటిని నేర్చుకొన్నాడు రవీంద్ర.
వెంటనే బైరాఘర్ కు వచ్చాడు.
ఆ పల్లెకు బస్సులు లేవు.
అమరావతి [ మహరాష్ట్ర] నుండి
40 కి.మి. నడచివెళ్ళాలి.
అలాగే వచ్చాడు అతను.
అక్కడే చిన్న గుడిశె వేసుకొని
అక్కడి రోగులకు వైద్యం చేసేవాడు.
ఆ పల్లె పేదరికం,నిరక్షరాస్యత,వ్యాధులతో నిండివుంది.
ఒక్కడే అంతమందికి వైద్యం చేయడం కష్టమనిపించింది.
తనకు ఒక తోడు వుంటే బాగుంటుందని భావించి దినపత్రికలో పెళ్ళి ప్రకటన ఇచ్చాడు. డాక్టరు
అయిన యువతి కావాలని.
కానీ ఆయన 4 షరతులు పెట్టా డు.
వాటికి ఒప్పుకొన్న యువతినే తాను పెళ్ళిచేసుకొంటాను అని.
1).40 కి.మీ. నడవగలగాలి.
2).5 రూపాయల పెళ్ళికి ఒప్పుకోవాలి. [ 1989 లో రిజిస్టరు పెళ్ళికి ఫీజు అట అది ]
3).కేవలం 400 వందరూపాయలతో నెల పొడుగునా జీవనం చేయగలగాలి. [ ఎందుకంటే డా.
రవీంద్ర నెలకు 400 మంది రోగులకు వైద్యం చేస్తా డు. ఒక రోగి నుండి కేవలం ఒక రూపాయి
తీసుకొంటాడు ]
4).అవసరమైతే ప్రజలకోసం భిక్షమెత్తడానికైనా సిద్ధంగా వుండాలి.
100 సంబంధాలు వచ్చినా ,
ఈ షరతులు చూసాక 99 మంది వెళ్ళిపోయారు.
ఒక యువతి సరేనంది.
ఆమె పేరు డా. స్మిత [ ఫోటో లో వున్న వ్యక్తి]
1991 లో డా. స్మిత ప్రసవ సమయంలో స్వయంగా తానే వైద్యం చేస్తా ను అన్నాడు
డా. రవీంద్ర.
కానీ ఆమెకు తీవ్రమైన సమస్యలు వచ్చాయి.
ఆ పల్లె ప్రజలు ఆమెను నగరం తీసుకెళ్ళండి అని కూడా చెప్పారు.
ఆమెను అడిగితే ' మీ ఇష్టం ' అంది.
'' ఒకవేళ నేను ఈమెను నగరం తీసుకెళితే ,
ఇక నేను తిరిగిరాను.
మీకు లేని సౌకర్యాలు
మేము అనుభవించడం మాకు ఇష్టం లేదు '' అని పల్లెప్రజలకు చెప్పాడు.
డా. స్మిత '' మీరే నాకు వైద్యం చేయండి ,
నగరం వద్దు , '' అనింది.
ఆయనే వైద్యం చేసాడు.
ప్రసవం జరిగింది. అబ్బాయి జన్మించాడు.
ఆ దంపతుల త్యాగం ఆ మట్టిమనుషుల మనసులను కదిలించింది.