ISHEMIA

Ishemia eshte nje goditje ne tru, eshte mungesa e furnizimit me gjak dhe oksigjen te
trurit. Ka dy lloje goditjesh ne tru. Ishemike dhe Hemoragjike. Meqenese ne shumicen e
rasteve goditjet ne tru jane ishemike, ne do te trajtojme keto goditje, goditjet ishemike.
Nje goditje ishemike ndodh kur nje kokel, nje lemsh, nje mpiksje e gjakut bllokon nje
nga enet ose arteriet ne tru. Pra, arteria qe con gjak ne tru bllokohet. Kjo kokel apo ky
lemsh mund te krijohet ne nje zone tjeter te trupit dhe te levize ne arteriet e gjakut,
derisa arrin ne nje ene te ngushte te trurit duke bllokuar furnizimin me gjak.
Truri ka nevoje konstante per oksigjen dhe glukoze qe gjaku sjell. Nese furnizimi me
gjak bllokohet per me shume se disa minuta, atehere ajo pjese e trurit ndalon se
funksionuari sic duhet dhe indet e asaj pjese te prekur te trurit fillojne dhe vdesin.
Demtimi i asaj pjese te prekur te trurit shkakton humbjen e funksioneve te trupit te
kontrolluara nga ajo pjes

SEMUNDJET ISKEMIKE TE TRURIT.Paraqiten kur qarkullimi i gjakut eshte jo adekuat

qe nuk i plotson nevojat metabolike te trurit si te arresti i zemers .Rezultati eshte nje
spekter i qrregullimeve neurologjike.Shkalla me e madhe e prekjes neurologjike te
iskemia se sa gjat anoksis se paster mund te jet per shkak se gjendja paraprake
dergimi i glukozes dhe heqja e metaboliteve te mundshem helmies eshte e keqsuar

NERVI TRIGEMINUS.Eshte nervi me i madh kranial i cili ka fije nervire te perziera ,

sensitive dhe motorike.Pjesa e tij motorike e vogel nervezon muskujt mastikator ,
venterior anterior m.digastricus, m.mylohioideus, m.tensor veli palatin dhe m.tensor
tymani, kurse pjesa senstive e madhe nervezon lekuren e fytyres, mukozen e zgavres
se gojes dhe zgavren e fundes dhe sinuset paranazale , mukozen e gjuhes, disa pjes te
dura mater, tunica konjuktiva , dhembet e nofummels se spierme dhe te poshtme ,
ATM, pars nazalis te fytit dhe tuba auditoria.

Nervi trigeminus jep 3 deg perdundimtare

1.N.oftalmicus
2.N.maxillaris dhe
3.N. mandibullaris

N.oftalmicus e ndan ne 3 deg : n.lacrimalis, n.frontalis dhe n.nasociliaris .Nepermjet ktij

nervi transmetohen sensacione eksteroceptive nga lekura e ballit , nga pjes e tepes e
mbuluar me flok , kapukau i siperm i syrit , mukoza e pjeses se siperme te zgavres se
hundes.

N.maxillaris inervon ngacmime nga zgavra e hundes , sinusin maxillar , dhembet e

maxilles dhe pjesen e qiellzes.

N.mandibullaris jep deg sensitive dhe motorike .Pjesa motorike e nervit e inervon
kryesisht muskujt ndresa ajo sensitive nervzon lekuren e pjeses se poshtme te ftyres,
regjinot temporal , kanalin e jashtem te degjimit etj

Crregullimet cerebro-vaskulare tek te rriturit marrin pjes si shkaktaret etiologjik te

epilepsis.Semundjet kongjenitale te zemers si burim i emboluseve infektiv edhe jo
infektiv mund te formojnn abcese dhe infarkte qe mund te jen vatra epileptike
1.Nga faktoret perionatal jan : malformacionet e trurit , cefalomalacioni, rubeola ,
meningjiti etj
2.Traumat e lindjes me asfiksi dhe anoksi mund te jen per shkak te epilepsis
3.Crregullimet e metabolizmit te aminoacideve dhe lipideve mund te jen per shkak te
epilepsis

Epilepsia esht qrrekullim i fuqishem dhe kalues i funksionit te trurir qe ndrrpreher shpejt
dhe ka tendenc per tu perseritur.Sulmi paraqitet edhe pse metabolizmi dhe qarkullimi i
gjakut para tij ka qen normal.
Aktivitetiepileptik nenkuoton ndryshimin paroksizmal te funksionit te neuronit zakonisht
esht zbrazje paroksizmale, ne epilepsi egziston ndryshimi jo normal paroksizmal i
aktivitetit dhe funksionit te neuronit

Epilepsia manifestohet si sulm epileptik i cili mund te jet ne form t konvulzioneve dhe te
qrregullimeve te vetdijes.Etiologjia : epilepsia ndahet n dy grupe 1.Ne epilepsin
idiopatike dhe 2.Simptomatike e cila esht pasoj e ndonje smundje te njohur
Egzistojn 3 faktor kryesor etiologjik
1.Predispozicioni individual per sulme
2.Prezenca e lezionit epileptogjen ne tru dhe
3.Ndryshimet lokale ose te gjeneralizuara biokimike te cilat veprojn ne lezionin
epileptogjen

1.parza e bellit —lloji i paralizës së fytyrës që rezulton në një paaftësi të përkohshme

për të kontrolluar muskujt e fytyrës në anën e prekur të fytyrës.Simptomat mund të
ndryshojnë nga të lehta në te rënda.
Simptomat :Pamundësia për të lëvizur muskujt e fytyrës në njërën anë, ndryshimi i
shijes, dhimbja përreth
Metodat diagnostike : Bazohen ne simptomat
Trajtimi :Kortikosteroidet, pikat e syve, kapja e syve

2.Dhimbja e kokës e tipit tensiv —është një dhimbje që mund të përfshijë qafën dhe
kokën. Zakonisht fillon në pjesën e prapme të kokës dhe pgërhapet përpara. Shtrihet në
shpatulla, qafë, kokë ose muskuj të nofullës dhe është shkaku kryesor i kësaj lloj
dhimbje koke. Kjo lloj dhimbjeje koke, e cila është më e zakonshme, e shkakton ankthi,
depresioni ,stresi ose lëndimi në kokë, tensioni i muskujve etj.

Kur për një periudhë të gjatë kohore, koka mbahen në mënyrë të qëndrueshme, për
shembull, puna në kompjuter mund të shkaktojë dhimbje koke tensive.
Shkaktarë të tjerë të këtij lloji të dhimbjes së kokës përfshijnë përpjekje të tepruara,
pozicioni i keq gjatë gjumit, pagjumësia, kërcëllimi i dhëmbëve,sinusiti, dobësia, lodhja e
syve etj.

Disa ushqime janë gjithashtu të njohura për të shkaktuar këtë dhimbje koke. Djathrat e
vjetra dhe çokollatat janë ndër këto ushqime. Substancat natyrore ose artificiale në
ushqim mund të shkaktojnë dhimbje koke. Alkooli dhe dhimbja e kokës referohen
gjithmonë së bashku.Përveç këtyre, për shembull, një person që ka zakon të pi kafe ,
nëse nuk pi çdo ditë kafe, dhimbjet e kokës mund të shkaktohen nga mungesa e
kafeinës.

1.myastenis gravis—është një sëmundje e rrallë neurologjike, e cila karakterizohet me

një ligështim të muskulaturës varësisht nga ngarkesa, përderisa ky dobësim
përmirësohet kur muskuli nuk është në përdorim. Tek kjo sëmundje bie në sy lodhja e
shpejt e muskujve, kur një lëvizje përsëritet shumë herë.

Në këtë rast kemi të bëjmë me një sëmundje autoimune kundër receptorëve në

sinapsën motorike të muskulaturës. Antitrupat poliklonal të tipit IgG lidhen me receptorin
e acetilkolinës dhe bllokojnë përçimin e mëtutjeshëm të sinjalit në muskulaturë.

Simptomat më të shpeshta janë: rënia e kapakëve të syve, shikimi dyfish i figurave, të

folurit ndër hundë (nasal), vështirësi në përtypje dhe gëlltitje, dobësim i forcës
muskulore në duar dhe këmbë, lodhje kronike e muskujve, vështirësi në frymëmarrje.
Lodhja mund të shtohet me aktivitet të vazhdueshëm dhe mund të largohet gjatë kohës
së pushimit.