Sa payak na kahulugan, ang semantiks, semantiko, o semantika ay ang pag-aaral ng kahulugan.

Sa ganitong pagkakataon, tumutukoy ang salitang kahulugan sa kaugnayan sa pagitan ng mga

tagapagpabatid o tagapagkahulugan (mga signifier sa Ingles) at kung ano ang ibig sabihin ng mga ito.
Ang ganyang mga tagapagpabatid ay ang mga salita, pananda, at mga simbolo. Samakatuwid, ang
semantika ay ang pag-aaral hinggil sa kahulugan o ibig sabihin ng salita, kataga, o wika.

Pokus din nito ang pag-aaral ng iba’t ibang proseso ng pagiisip o proseso ng pagkakamit at
pagbubuo ng mga kaalaman. Ayon kay Gonzales (1992), ang semantika ay proseso ng pag-iisip,
kognisyon at konseptwalisasyon. Sinasabing ang mga ito’y magkaugnay sa pag-uuri’t pagpapahayag ng
karanasan ng tao sa daigdig sa pamamagitan ng wika. Idinagdag pa niya, ang semantika ay itinuturing na
sentrong daluyan ng iba’t ibang larangan ng isipan at disiplina ng pag-aaral, tulad ng linggwistika,
pilosopiya at sikolohiya. Ang linggwistika ay pag-unawa sa wika at mga wika. Sinasabing ito rin ay
masiyensyang paraan ng pag-aaral ng mga katangian at kalikasan ng wika. (Santiago, 1993).

Ayon naman kay Lachica, ang linggwistika ay itinuturing na maagham na pag-aaral ng wika o
lenggwahe. Ang pilosopiya naman ay nangangahulugan ng pag-unawa kung paano nalalaman ng isang
tao ang kanyang nasasaisip, gayundin ang tuntunin ng tamang pag-iisip at ng ebalwasyon/pagtataya ng
katotohanan o kabulaan; maaari rin itong pundamental na paniniwala, simulain at mga ideya ng isang
nilalang. Samantalang ang sikolohiya ay nangangahulugan naman ng pag-unawa sa isipan.

Ayon kay Marquez (2010) nakapokus ang semantika sa pagbibigay kahulugan sa mga salita,
parirala o pangungusap.

Dapat nating tandaan na ang wikang katutubo, bernakular o unang wika ng isang bayan ay
naiimpluwensiyahan ng mga dayuhang wika kaya naman lumalago ang bokabularyo nito. Ito’y
nagpapatunay lamang na totoong dinamiko ang wika.

Nagkaroon ng pagbabago ang wika sa iba’t ibang panahon. Ang mga katuturang ibinibigay
ngayon sa isang salita ay maaaring lumago, lumawak, maiba sa isang henerasyon o partikular na
panahon. Ating isinasaalang-alang ang pagiging nasyonal o pambansa, kadalisayan at pana-panahong
gamit bilang “batis” ng kawastuan sa pagbibigay ng kahulugan ng salita.

May dalawang dimensyon ng pagbibigay kahulugan sa isang salita.

1. Konotasyon

Tumutukoy ito sa ekstrang kahulugang taglay ng isang salita depende sa intensyon o

motibo ng taong gumagamit nito. Ito rin ang kahulugang ibinibigay sa mga salita, parirala o
pangungusap na hindi tuwirang isinasaad.

Sinasabing ang mga ito’y implayd (implied) o “suggested meaning “kasama ng lahat ng
emosyonal, pabor o hindi na tono ng walang katiyakan at kaiba sa tunay na kahulugan. May mga
pangyayari na sa pagpapakahulugang konotasyon, may ilang gulo o sigalot itong nililikha
sapagkat maaaring iba ang gustong “palitawing kahulugan” kaysa sa tunay na kahulugan ng
salita. Minsan sa unawa natin, kapag sinabing baboy (pig), daga (rat), ahas(snake), pagong
 (turtle), tuta (puppy) ang tao ay may hindi paborableng bagay na ibig sabihin ito kaya hindi
matatanggap ng pinatutungkulan.

Ito ang tinatawag na “emotional” o “intellectual” na impact ng salita dahil sa ekstrang

kahulugan na taglay nito.Madali itong umaapila sa ating pandama, kaasalan at panghuhusga.
Ang tindi o lalim ng konotasyon ay maaaring nakaugat sa kultural o personal na oryentasyon ng
tao.

Makukuha rin ang kahulugan batay sa pagpapahiwatig ng isang salita o parirala at iba
pa. Pahiwatig na kahulugan o kahulugang di-litaw ang isinasaad nito. Malalaman din ang
kahulugan nito batay sa pagkakagamit nito sa pangungusap.

Halimbawa:

1. Si Carla ay pinaliligiran ng mga paruparo mula sa iba’t ibang kanayunan.

2. Mahusay si Jonalyn sa Matematika, matinik talaga siya. 3. Tunay ngang si Joshua ay
isa ng sikat na bituin.

2. Denotasyon

Ito ay nagtataglay o nagpapahiwatig ng neutral o obhetibong kahulugan ng mga

termino.Tumukoy rin ito sa literal na pagpapakahulugan sa mga salita. Madalas din itong
tawaging “dictionary meaning” na ang ibig sabihin ay tahas, aktwal, tiyak o tuwirang kahulugan.
Ibig sabihin ang kahulugan nito ay matatagpuan sa mga talatinigan o diksyunaryo. Tinatawag din
itong “core meaning” ni G. Porter G. Perrin, isang dalubwika, sapagkat may paniniyak at walang
pasubali:kinikilala, tinatanggap at sinasang-ayunan ng mga tao. Tumutukoy rin ito sa tiyak na
kahulugan o katangian ng bagay na tinutukoy at konkretong nakikita.

Halimbawa:

1. Ang paruparo ay dumapo sa rosas.

2. Ayaw ko ng isdang bangus kasi matinik ito.
3. Kumikislap ang bituin sa kalangitan.