Professional Documents
Culture Documents
Νεκρώσιμος ακολουθία
Νεκρώσιμος ακολουθία
1
Funeral Service
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ Νεκρώσιμα Εὐλογητάρια.
νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ἦχος πλ. αʹ.
Ἐλέησόν με, Κύριε. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά
σου.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ
Τῶν Ἁγίων ὁ χορός, εὗρε πηγὴν τῆς ζωῆς
Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
καὶ θύραν Παραδείσου, εὕρω κἀγώ, τὴν ὁδὸν διὰ
(Κύριε, ἐλέησον.)
τῆς μετανοίας. τὸ ἀπολωλὸς πρόβατον ἐγώ εἰμι,
ΙΕΡΕΥΣ ἀνακάλεσαί με, Σωτήρ, καὶ σῶσόν με.
Ὅτι σὺ εἶ ἡ ἀνάστασις, ἡ ζωή, καὶ ἡ ἀνάπαυσις
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά
τοῦ κεκοιμημένου δούλου σου (τοῦδε), Χριστέ ὁ
Θεός ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν σου.
τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί, καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ Ὁ πάλαι μέν, ἐκ μὴ ὄντων πλάσας με, καὶ
καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί καὶ εἰς εἰκόνι σου θείᾳ τιμήσας, παραβάσει ἐντολῆς δὲ
τοὺς αἰῶνας τῶν αιώνων. πάλιν με ἐπιστρέψας εἰς γῆν ἐξ ἧς ἐλήφθην, εἰς
(Ἀμήν.) τὸ καθ' ὁμοίωσιν ἐπανάγαγε, τὸ ἀρχαῖον κάλλος
ΧΟΡΟΣ ἀναμορφώσασθαι.
ΣΤΑΣΙΣ ΤΡΙΤΗ Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά
Ἦχος πλ. δʹ. σου.
Καὶ ἐλέησόν με. Ἀλληλούϊα. Ἐπίβλεψον ἐπ' Εἰκών εἰμι, τῆς ἀῤῥήτου δόξης σου, εἰ
ἐμὲ καὶ ἐλέησόν με κατὰ τὸ κρίμα τῶν ἀγαπώντων καὶ στίγματα φέρω πταισμάτων, οἰκτείρησον
τὸ ὄνομά σου. Ἀλληλούϊα. τὸ σὸν πλάσμα, Δέσποτα, καὶ καθάρισον σῇ
Νεώτερος ἐγώ εἰμι καὶ ἐξουδενωμένος· τὰ εὐσπλαγχνίᾳ, καὶ τὴν ποθεινὴν πατρίδα παράσχου
δικαιώματά σου οὐκ ἐπελαθόμην. Ἀλληλούϊα. μοι, Παραδείσου πάλιν ποιῶν πολίτην με.
Τῆς φωνῆς μου ἄκουσον, Κύριε, κατὰ τὸ ἔλεός Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά
σου, κατὰ τὸ κρῖμά σου ζῆσόν με. Ἀλληλούϊα. σου.
Ἄρχοντες κατεδίωξάν με δωρεάν, καὶ ἀπὸ τῶν Ἀνάπαυσον, ὁ Θεὸς τοὺς δούλούς σου, καὶ
λόγων σου ἐδειλίασεν ἡ καρδία μου. Ἀλληλούϊα. κατάταξον αὐτοὺς ἐν Παραδείσῳ, ὅπου χοροὶ
τῶν Ἁγίων, Κύριε, καὶ οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν
Ζήσεται ἡ ψυχή μου καὶ αἰνέσει σε, καὶ τὰ
ὡς φωστῆρες, τοὺς κεκοιμημένους δούλους σου
κρίματά σου βοηθήσει μοι.
ἀνάπαυσον, παρορῶν αὐτῶν πάντα τὰ ἐγκλήματα.
Ἐπλανήθην ὡς πρόβατον ἀπολωλός·
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι.
ζήτησον τὸν δοῦλόν σου, ὅτι τὰς ἐντολάς σου οὐκ
Τὸ τριλαμπὲς τῆς μιᾶς Θεότητος, εὐσεβῶς
ἐπελαθόμην.
ὑμνήσωμεν βοῶντες· Ἅγιος εἶ, ὁ Πατὴρ ὁ ἄναρχος,
ὁ συνάναρχος Υἱὸς καὶ τὸ θεῖον Πνεῦμα. Φώτισον
ἡμᾶς πίστει σοι λατρεύοντας, καὶ τοῦ αἰωνίου
πυρὸς ἐξάρπασον.
2
Funeral Service
Καὶ νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν οὐκ ἔχει τὸν βοηθοῦντα. Διὸ ἀγαπητοί μου
αἰώνων. Ἀμήν. ἀδελφοί, ἐννοήσαντες ἡμῶν τὸ βραχὺ τῆς ζωῆς,
Χαῖρε σεμνή, ἡ Θεὸν σαρκὶ τεκοῦσα, εἰς τοῖς μεταστᾶσι τὴν ἀνάπαυσιν, παρὰ Χριστοῦ
πάντων σωτηρίαν, δι' ἧς γένος τῶν ἀνθρώπων αἰτησώμεθα, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.
εὕρατο τὴν σωτηρίαν· διὰ σοῦ εὕροιμεν Ἦχος γʹ.
Παράδεισον, Θεοτόκε, ἁγνὴ εὐλογημένη. Πάντα ματαιότης τὰ ἀνθρώπινα, ὅσα οὐχ
Ἀλληλούϊα. Ἀλληλούϊα. Ἀλληλούϊα. Δόξα σοι, ὑπάρχει μετὰ θάνατον, οὐ παραμένει ὁ πλοῦτος,
ὁ Θεός. οὐ συνοδεύει ἡ δόξα· ἐπελθὼν γὰρ ὁ θάνατος,
ταῦτα πάντα ἐξηφάνισται. Διὸ Χριστῷ τῷ ἀθανάτῳ
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δʹ.
Βασιλεῖ βοήσωμεν· Τοὺς μεταστάντας ἐξ ἡμῶν
Μετὰ τῶν Ἁγίων ἀνάπαυσον Χριστέ, τὰς
ἀνάπαυσον, ἔνθα πάντων ἐστίν, εὐφραινομένων ἡ
ψυχὰς τῶν δούλων σου, ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ
κατοικία.
λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος.
Ἦχος δʹ. Ἔδωκας σημείωσιν.
Νεκρώσιμα Ἰδιόμελα.
Ποίημα Ἰωάννου Μοναχοῦ (τοῦ Δαμασκηνοῦ).
Ὄντως φοβερώτατον, τὸ τοῦ θανάτου
Ἦχος αʹ. μυστήριον! Πῶς ψυχὴ ἐκ τοῦ σώματος, βιαίως
Ποία τοῦ βίου τρυφὴ διαμένει λύπης χωρίζεται, ἐκ τῆς ἁρμονίας, καὶ τῆς συμφυΐας ὁ
ἀμέτοχος; ποία δόξα ἕστηκεν ἐπὶ γῆς ἀμετάθετος; φυσικώτατος δεσμός, θείῳ βουλήματι ἀποτέμνεται;
πάντα σκιᾶς ἀσθενέστερα, πάντα ὀνείρων Διό σε ἱκετεύομεν, τοὺς μεταστάντας ἀνάπαυσον,
ἀπατηλότερα, μία ῥοπή, καὶ ταῦτα πάντα θάνατος ἐν σκηναῖς τῶν δικαίων σου, ζωοδότα φιλάνθρωπε.
διαδέχεται. Ἀλλ' ἐν τῷ φωτὶ Χριστὲ τοῦ προσώπου Ἕτερον ἐκτὸς Τυπικοῦ.
σου, καὶ τῷ γλυκασμῷ τῆς σῆς ὡραιότητος, οὓς Ἦχος δʹ.
ἐξελέξω ἀνάπαυσον ὡς φιλάνθρωπος. Ποῦ ἐστιν ἡ τοῦ κόσμου προσπάθεια; ποῦ
ἐστιν ἡ τῶν προσκαίρων φαντασία; ποῦ ἐστιν ὁ
Ἦχος βʹ.
χρυσὸς καὶ ὁ ἄργυρος; ποῦ ἐστι τῶν οἰκετῶν ἡ
Ὡς ἄνθος μαραίνεται, καὶ ὡς ὄναρ παρέρχεται,
πλημμύρα καὶ ὁ θόρυβος; πάντα κόνις, πάντα
καὶ διαλύεται πᾶς ἄνθρωπος· πάλιν δὲ ἠχούσης
τέφρα, πάντα σκιά. Ἀλλὰ δεῦτε βοήσωμεν τῷ
τῆς σάλπιγγος, νεκροὶ ὡς ἐν συσσεισμῷ, πάντες
ἀθανάτῳ Βασιλεῖ. Κύριε, τῶν αἰωνίων σου
ἀναστήσονται, πρός τὴν σὴν ὑπάντησιν, Χριστὲ
ἀγαθῶν ἀξίωσον, τοὺς μεταστάντας ἐξ ἡμῶν, καὶ
ὁ Θεός· τότε Δέσποτα, οὓς μετέστησας ἐξ ἡμῶν,
ἀνάπαυσον αὐτούς, ἐν τῇ ἀγήρῳ μακαριότητι.
ἐν ταῖς τῶν ἁγίων σου κατάταξον σκηναῖς, τὰ
πνεύματα τῶν σῶν δούλων Χριστέ. Ἦχος πλ. αʹ.
3
Funeral Service
4
Funeral Service
ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου εἰς ἀέρα, καὶ οὕτω πάντοτε ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ δὲ τὰ φαῦλα πράξαντες εἰς
σὺν Κυρίῳ ἐσόμεθα. [Ὥστε παρακαλεῖτε ἀλλήλους ἀνάστασιν κρίσεως, οὐ δύναμαι ἐγὼ ποιεῖν ἀπ'
ἐν τοῖς λόγοις τούτοις.] ἐμαυτοῦ οὐδέν. Καθὼς ἀκούω κρίνω, καὶ ἡ κρίσις
ἡ ἐμὴ δικαία ἐστίν, ὅτι οὐ ζητῷ τὸ θέλημα τὸ ἐμὸν
ΙΕΡΕΥΣ
ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με Πατρός.
Εἰρήνη σοι τῷ ἀναγινώσκοντι.
ΧΟΡΟΣ ΙΕΡΕΥΣ
5
Funeral Service
συγχώρησον· ὅτι οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος, ὃς ζήσεται (αὐτῆς), καὶ πρὸς τάφον ἐπείγεται, οὐκ ἔτι
καὶ οὐχ ἁμαρτήσει· σὺ γὰρ μόνος ἐκτὸς ἁμαρτίας φροντίζων (φροντίζουσα), τὰ τῆς ματαιότητος καὶ
ὑπάρχεις· ἡ δικαιοσύνη σου δικαιοσύνη εἰς τὸν πολυμόχθου σαρκός. Ποῦ νῦν συγγενεῖς τε καὶ
αἰῶνα, καὶ ὁ νόμος σου ἀλήθεια. φίλοι; Ἄρτι χωριζόμεθα ὅνπερ (ἥνπερ), ἀναπαῦσαι
Ὅτι σὺ εἶ ἡ ἀνάστασις, ἡ ζωή, καὶ ἡ ἀνάπαυσις Κύριος εὐξώμεθα.
τοῦ κεκοιμημένου δούλου σου (τοῦδε), Χριστέ ὁ Ποῖος χωρισμός, ὦ ἀδελφοί, ποῖος κοπετός,
Θεός ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν ποῖος θρῆνος, ἐν τῇ παρούσῃ ῥοπῇ! Δεῦτε οὖν
τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί, καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ
ἀσπάσασθε τὸν (τήν) πρὸ μικροῦ μεθ' ἡμῶν·
καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί καὶ εἰς
τοὺς αἰῶνας τῶν αιώνων. παραδίδοται τάφῳ γάρ, καλύπτεται λίθῳ, σκότει
κατοικίζεται, νεκροῖς συνθάπτεται· πάντες
(Ἀμήν.)
συγγενεῖς τε καὶ φίλοι, ἄρτι χωριζόμεθα ὅνπερ
ΙΕΡΕΥΣ (ἥνπερ), ἀναπαῦσαι Κύριος εὐξώμεθα.
Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα
Δόξα· καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
σοι.
Σῷζε τοὺς ἐλπίζοντας εἰς σέ, Μήτηρ τοῦ
Ὁ καὶ νεκρῶν καὶ ζώντων τὴν ἐξουσίαν ἔχων,
ἀδύτου Ἡλίου, Θεογεννήτρια, αἴτησαι πρεσβείαις
ὡς ἀθάνατος Βασιλεύς, καὶ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν,
Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν, ταῖς πρεσβείαις σου τὸν Ὑπεράγαθον, ἀναπαῦσαι δεόμεθα, τὸν
τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου ἁγίας αὐτοῦ νῦν μεταστάντα (τὴν νῦν μεταστᾶσαν), ἔνθα
Μητρός, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ πανευφήμων ἀναπαύονται αἱ τῶν δικαίων ψυχαί, θείων ἀγαθῶν
Ἀποστόλων, τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων κληρονόμον, δεῖξον ἐν αὐλαῖς τῶν δικαίων εἰς
ἡμῶν· τῶν ἁγίων καὶ ἐνδόξων προπατόρων μνημόσυνον, Πανάμωμε, αἰώνιον.
Ἀβραάμ, Ἰσαάκ, καὶ Ἰακώβ, τοῦ ἁγίου καὶ δικαίου
φίλου αὐτοῦ Λαζάρου τοῦ τετραημέρου, καὶ ΙΕΡΕΥΣ
πάντων τῶν Ἁγίων, τὰς ψυχὰς τῶν ἐξ ἡμῶν Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι,
μεταστάντων δούλων αὐτοῦ, τῶν μακαρίων πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι.
Ἱδρυτῶν τῆς Κοινότητος ταύτης, ἐν σκηναῖς
δικαίων τάξαι, ἐν κόλποις Ἀβραὰμ ἀναπαύσαι, Τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς, ἡ
καὶ μετὰ ἁγίων συναριθμήσαι, ἡμᾶς δὲ ἐλεήσαι ὡς οἰκουμένη καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐν αὐτῇ. Γῆ
ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος. εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσει.
Αἰωνία σου ἡ μνήμη, ἀξιομακάριστε καὶ Ὅτι σὺ εἶ ἡ ἀνάστασις, ἡ ζωή, καὶ ἡ ἀνάπαυσις
ἀείμνηστε ἀδελφὲ ἡμῶν. (ἐκ γʹ) τοῦ κεκοιμημένου δούλου σου (τοῦδε), Χριστέ ὁ
ΛΑΟΣ Θεός ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν
τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί, καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ
Αἰωνία ἡ μνήμη· αἰωνία ἡ μνήμη· αἰωνία
καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί καὶ εἰς
αὐτοῦ ἡ μνήμη. τοὺς αἰῶνας τῶν αιώνων.
ΧΟΡΟΣ (Ἀμήν.)
Ἦχος βʹ. Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου.
Δι' εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἡμῶν, Κύριε
Δεῦτε τελευταῖον ἀσπασμόν, δῶμεν ἀδελφοὶ Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
τῷ θανόντι (τῇ θανούσῃ), εὐχαριστοῦντες Θεῷ·
(Ἀμήν.)
οὗτος (αὗτη) γὰρ ἐξέλιπε τῆς συγγενείας αὐτοῦ
6