ΟΥΡΑΝΟΣ-ΓΑΙΑ-

ΚΡΟΝΟΣ - ΡΕΑ-ΡΕΗ - ΤΙΤΑΝΕΣ-ΓΙΓΑΝΤΕΣ – ΔΙΑΣ(ΖΕΥΣ) – ΗΡΑ – ΠΟΣΕΙΔΩΝ – ΠΛΟΥΤΩΝΑΣ- ΗΦΑΙΣΤΟΣ – ΑΦΡΟΔΙΤΗ – ΑΡΗΣ– ΑΡΤΕΜΙΣ—ΔΗΜΗΤΡΑ- ΔΙΟΝΥΣΟΣ-ΕΡΜΗΣ-ΗΡΑΚΛΗΣ-ΝΥΜΦΑΙΣ

OPG SBP 1:96 οὐρανὸν ἠέλιόν τε καὶ ἀστέρας ἠδὲ σελήνην

OPG SBP 1:97 καρποφόρον γαῖάν τε καὶ ὕδατος οἴδματα πόντου.
OPG Sibyl. 1:11 οὐρανὸν ὕψωσεν, γλαυκὴν δ᾽ ἥπλωσε θάλασσαν,
OPG Sibyl. 1:13 καὶ γαῖαν κόσμησε φυτοῖς, ποταμοῖσι δὲ πόντον
OPG Sibyl. 1:18 ἑρπυστὰς γαίῃ, καὶ πάνθ᾽ ὅσα νῦν καθορᾶται,
OPG Sibyl. 1:21 οὐρανόθεν καθορῶν· ὑπὸ τῷ τετέλεστο δὲ κόσμος.
OPG Sibyl. 1:57 αὔξετε, πληθύνεσθε καὶ ἐργάζεσθ᾽ ἐπὶ γαίης
OPG Sibyl. 1:60 νηδύι καὶ κενεῶνι ποιήσατο γαῖαν ἐρείδειν
OPG Sibyl. 1:79 ὑστάτη οὐρανόθεν βεβολημένη, ἣ βιότοιο
OPG Sibyl. 1:82 γευσάμενος θανάτου, γαίη δέ μιν ἀμφεκάλυψεν.
OPG Sibyl. 1:93 καί τις μὲν γαίην ἀρότροις ἐξεῦρε γεωργεῖν,
OPG Sibyl. 1:118 οὐράνιος θεὸς αὐτὸς ἑοῦ μετεθήκατο κόσμου
OPG Sibyl. 1:119 Ταρτάρῳ ἀμφιβαλὼν μεγάλῳ ὑπὸ πυθμένι γαίης.
OPG Sibyl. 1:124 Γίγαντες σκολιοὶ μιαρῶς δύσφημα χέοντες.
OPG Sibyl. 1:127 καὶ τῷ μὲν θεὸς αὐτὸς ἀπ᾽ οὐρανόθεν φάτο τοῖα·
OPG Sibyl. 1:138 οὐρανὸν ἐνδέδυμαι, περιβέβλημαι δὲ θάλασσαν,
OPG Sibyl. 1:139 γαῖα δέ μοι στήριγμα ποδῶν, περὶ σῶμα κέχυται
OPG Sibyl. 1:156 αἵμασιν ἀνδρομέοις πολλὴν γαῖαν ἀρδεύοντες.
OPG Sibyl. 1:158 οὐράνιον κτίστην, θεὸν ἄφθιτον, ὃς πόλον οἰκεῖ,
OPG Sibyl. 1:165 καὶ χόλος οὐρανόθεν μεγάλου θεοῦ ἥξει ἐφ᾽ ὑμᾶς.
OPG Sibyl. 1:184 ὁππότε κεν Ῥείης μιερὸν γένος ἐν χθονὶ κῦμα
OPG Sibyl. 1:188 κευθμῶνας γαίης σκεδάσει καὶ τείχεα λύσει.
OPG Sibyl. 1:206 καὶ νύμφαις. κάλεσον δ, ὁπόσοις κέλομαι ἀγορεύειν,
OPG Sibyl. 1:211 καὶ τότε δ᾽ αὖ ἄλοχος καὶ υἱέες ἠδέ τε νύμφαι
OPG Sibyl. 1:218 σὺν δ᾽ ἄστροις μήνην καὶ οὐράνιον στεφάνωμα,
OPG Sibyl. 1:222 οὐρανόθεν μεγάλων ἀνεοιγομένων καταρακτῶν,
OPG Sibyl. 1:223 καὶ μυχῶν γαίης καὶ ἀβύσσου ἀκαμάτοιο
OPG Sibyl. 1:243 ἔκβαλεν, ὄφρα γνῷ ἐνὶ φρεσίν, εἴ ποτε γαῖα
OPG Sibyl. 1:249 ἣ δ᾽ ἄρα πωτήεσσα διέπτατο, βῇ δ᾽ ἐπὶ γαῖαν,
OPG Sibyl. 1:250 βαιὸν δ᾽ ἀμπαύσασα δέμας νοτερῇ ἐπὶ γαίῃ
OPG Sibyl. 1:253 καὶ μέγα χάρμ, ὅτι γαῖαν ἐφελπίζεσκον ἀθρῆσαι.
OPG Sibyl. 1:256 προφρονέως πέτατο, γαίῃ δ᾽ ἐλθὼν ἐπέμεινεν.
OPG Sibyl. 1:257 γνῶ δέ τε Νῶε ὅτι γαῖα πέλει πέλας ἆσσον ἐοῦσα.
OPG Sibyl. 1:267 ληξάντων ὑδάτων, τότε δ᾽ αὖ πάλιν οὐρανόθι πρό
OPG Sibyl. 1:271 καὶ νύμφαις τρισσαῖς καὶ πλήσατε γαῖαν ἅπασαν
OPG Sibyl. 1:277 ἠδὲ δάμαρ νύμφαι τε καὶ ἑρπετὰ καὶ πετεηνά
OPG Sibyl. 1:286 οὐρανίη, ὅτι πάντα θεῷ μεμελημένη ἔσται.
OPG Sibyl. 1:297 γαίη δ᾽ αὖ καρποῖς ἐπαγάλλεται αὐτομάτοισιν
OPG Sibyl. 1:309 Τιτήνων. ὅμοιος δὲ τύπος ἐπὶ πᾶσιν ἑκάστων
OPG Sibyl. 1:314 ἀντίβιον μαχέσασθαι ὑπ᾽ οὐρανῷ ἀστερόεντι.
OPG Sibyl. 1:323 ἀμφὶ γαίῃ ὁρίσας ὁ μέγας θεὸς ὑψικέραυνος·
OPG Sibyl. 1:364 οὐρανίου ὅτι παῖδα θεοῦ διεδηλήσαντο,
OPG Sibyl. 1:381 ἐν νεφέλαις ἐπιβὰς εἰς οὐρανοῦ οἶκον ὁδεύσει
OPG Sibyl. 2:19 δαιόμενος πυρὶ πολλῷ ὑπὸ φλογὸς Ἡφαίστοιο.
OPG Sibyl. 2:20 καὶ τότε δ᾽ αἱματόεσσαι ἀπ᾽ οὐρανίου καταβᾶσαι ---
OPG Sibyl. 2:36 λαμπρὸς παμφαίνων ἀπ᾽ οὐρανοῦ αἰγλήεντος
OPG Sibyl. 2:38 δείξει ἀπ᾽ οὐρανόθεν ἐναγώνιον ἀθλεύουσιν
OPG Sibyl. 2:40 εἰς πόλιν οὐράνιον, οἰκουμενικὸς δέ τε πᾶσιν
OPG Sibyl. 2:151 ἣν θεὸς οὐράνιος δικαιοτάτοις ἀνθρώποις
OPG Sibyl. 2:184 ἔσσεται ἐσσομένοις, ὅτ᾽ ἀπ᾽ οὐρανοῦ ἀστερόεντος
OPG Sibyl. 2:187 καὶ τόθ᾽ ὁ Θεσβίτης ἀπ᾽ οὐρανοῦ ἅρμα τιταίνων
OPG Sibyl. 2:188 οὐράνιον, γαίῃ δ᾽ ἐπιβὰς τότε σήματα τρισσά
OPG Sibyl. 2:197 ῥεύσει ἀπ᾽ οὐρανόθεν καὶ πάντα τόπον δαπανήσει,
OPG Sibyl. 2:198 γαῖάν τ᾽ ὠκεανόν τε μέγαν γλαυκήν τε θάλασσαν
OPG Sibyl. 2:200 καὶ πόλον οὐράνιον. ἀτὰρ οὐράνιοι φωστῆρες
OPG Sibyl. 2:202 ἄστρα γὰρ οὐρανόθεν τε θαλάσσῃ πάντα πεσεῖται·
OPG Sibyl. 2:207 ἀὴρ γαῖα θάλασσα φάος πόλος ἤματα νύκτες·
OPG Sibyl. 2:231-232 εἰδώλων τὰ μάλιστα παλαιγενέων Τιτήνων ἠδέ τε Γιγάντων, καὶ ὅσας εἷλεν κατακλυσμός,
OPG Sibyl. 2:240 ἐς θρόνον οὐράνιον τε μέγαν δέ τε κίονα πήξῃ,
OPG Sibyl. 2:319 γαῖα δ᾽ ἴση πάντων οὐ τείχεσιν οὐ περιφραγμοῖς
OPG Sibyl. 3:1 Ἐκ τοῦ δευτέρου λόγου περὶ θεοῦ ᾽Υψιβρεμέτα, μάκαρ, οὐράνιε, ὃς ἔχεις τὰ Χερουβίμ
OPG Sibyl. 3:19 οὐρανίου μεγάλοιο θεοῦ κόσμον κρατέοντος;
OPG Sibyl. 3:20 ὃς λόγῳ ἔκτισε πάντα καὶ οὐρανὸν ἠδὲ θάλασσαν
OPG Sibyl. 3:35 ἀθανάτου σωτῆρος, ὃς οὐρανὸν ἔκτισε καὶ γῆν.
OPG Sibyl. 3:54 ὁππόταν οὐρανόθεν πύρινος ῥεύσῃ καταράκτης.
OPG Sibyl. 3:72 καὶ δύναμις φλογέουσα δι᾽ οἴδματος εἰς γαῖαν ἥξῃ,
OPG Sibyl. 3:82 οὐρανὸν εἱλίξῃ, καθ᾽ ἅπερ βιβλίον εἰλεῖται·
OPG Sibyl. 3:85 ἀκάματος, φλέξει δὲ γαῖαν, φλέξει δὲ θάλασσαν,
OPG Sibyl. 3:86 καὶ πόλον οὐράνιον καὶ ἤματα καὶ κτίσιν αὐτήν
OPG Sibyl. 3:107 γαῖα βροτῶν πληροῦτο μεριζομένων βασιλειῶν,
OPG Sibyl. 3:100 καὶ βούλοντ᾽ ἀναβῆν᾽ εἰς οὐρανὸν ἀστερόεντα·
OPG Sibyl. 3:110 καὶ βασίλευσε Κρόνος καὶ Τιτὰν Ἰαπετός τε,
OPG Sibyl. 3:111 Γαίης τέκνα φέριστα καὶ Οὐρανοῦ, οὓς ἐκάλεσσαν
OPG Sibyl. 3:112 ἄνθρωποι γαῖάν τε καὶ οὐρανόν, οὔνομα θέντες,
OPG Sibyl. 3:114 τρισσαὶ δὴ μερίδες γαίης κατὰ κλῆρον ἑκάστου,
OPG Sibyl. 3:121 ἄρξει· καὶ μαχέσαντο Κρόνος Τιτάν τε πρὸς αὐτούς.
OPG Sibyl. 3:122 τοὺς δὲ Ῥέη καὶ Γαῖα φιλοστέφανός τ᾽ Ἀφροδίτη
OPG Sibyl. 3:123 Δημήτηρ Ἑστίη τε ἐυπλόκαμός τε Διώνη
OPG Sibyl. 3:127 καὶ κρῖναν βασιλῆα Κρόνον πάντων βασιλεύειν,
OPG Sibyl. 3:129 ὅρκους δ᾽ αὖτε Κρόνῳ μεγάλους Τιτὰν ἐπέθηκεν,
OPG Sibyl. 3:131 αὐτός, ὅταν γῆράς τε Κρόνῳ καὶ μοῖρα πέληται.
OPG Sibyl. 3:132 ὁππότε κεν δὲ Ῥέη τίκτῃ, παρὰ τήνδ᾽ ἐκάθηντο
OPG Sibyl. 3:133 Τιτῆνες καὶ τέκνα διέσπων ἄρσενα πάντα,
OPG Sibyl. 3:135 ἀλλ᾽ ὅτε τὴν τριτάτην γενεὴν τέκε πότνια Ῥείη,
OPG Sibyl. 3:136 τίχθ᾽ Ἥρην πρώτην· καὶ ἐπεὶ ἴδον ὀφθαλμοῖσιν
OPG Sibyl. 3:138 Τιτῆνες. καὶ ἔπειτα Ῥέη τέκεν ἄρσενα παῖδα,
OPG Sibyl. 3:142 ὡς δ᾽ αὔτως διέπεμψε Ποσειδάωνα λαθραίως.
OPG Sibyl. 3:143 τὸ τρίτον αὖ Πλούτωνα Ῥέη τέκε δῖα γυναικῶν
OPG Sibyl. 3:147 ἡνίκα δ᾽ ἤκουσαν Τιτῆνες παῖδας ἐόντας
OPG Sibyl. 3:148 λάθριον, οὓς ἔσπειρε Κρόνος Ῥείη τε σύνευνος,
OPG Sibyl. 3:149 ἑξήκοντα δέ τοι παῖδας συναγείρατο Τιτάν
OPG Sibyl. 3:150 καί ῥ᾽ εἶ᾽ ἐν δεσμοῖσι Κρόνον Ῥείην τε σύνευνον,
OPG Sibyl. 3:151 κρύψεν δ᾽ ἐν γαίῃ καὶ ἐν ζωσμοῖς ἐφύλασσεν.
OPG Sibyl. 3:152 καὶ τότε δή μιν ἄκουσαν υἱοὶ κρατεροῖο Κρόνοιο
OPG Sibyl. 3:156 καὶ τότε Τιτάνεσσι θεὸς κακὸν ἐγγυάλιξεν.
OPG Sibyl. 3:157 καὶ πᾶσαι γενεαὶ Τιτάνων ἠδὲ Κρόνοιο
OPG Sibyl. 3:164 γαῖαν καὶ βασιλεῦσι τά τ᾽ ἐσσόμεν᾽ ἐν φρεσὶ θεῖναι.
OPG Sibyl. 3:174 ἀλλά μιν οὐράνιος θεὸς ἐκ βυθοῦ ἐξαλαπάξει.
OPG Sibyl. 3:177 ἣ πολλῆς γαίης ἄρξει, πολλοὺς δὲ σαλεύσει,
OPG Sibyl. 3:199 πρῶτον Τιτάνεσσι θεὸς κακὸν ἐγγυαλίξει·
OPG Sibyl. 3:200 υἱοῖς γὰρ κρατεροῖο δίκας τίσουσι Κρόνοιο,
OPG Sibyl. 3:201 οὕνεκά τοι δῆσάν τε Κρόνον καὶ μητέρα κεδνήν.

OPG Sibyl. 3:218 ἔστι πόλις ---. κατὰ χθονὸςΟὒρ Χαλδαίων,

OPG Sibyl. 3:222 οὔτε πελώρια ἔργα μεριμνῶσιν κατὰ γαίης
OPG Sibyl. 3:232 ἐξ ὧν δὴ κακὰ πολλὰ βροτοῖς πέλεται κατὰ γαῖαν,
OPG Sibyl. 3:240 οὐδὲ ὅρους γαίης γείτων τοῦ γείτονος αἴρει
OPG Sibyl. 3:247 πᾶσι γὰρ Οὐράνιος κοινὴν ἐτελέσσατο γαῖαν.
OPG Sibyl. 3:256 εἰς τὸ ὄρος Σινᾶ, καὶ τὸν νόμον οὐρανόθι πρό
OPG Sibyl. 3:271 πᾶσα δὲ γαῖα σέθεν πλήρης καὶ πᾶσα θάλασσα·
OPG Sibyl. 3:273 γαῖα δ᾽ ἔρημος ἅπασα σέθεν· καὶ βωμὸς ἐρυμνός
OPG Sibyl. 3:280 ἀνθ᾽ ὧν ἑπτὰ χρόνων δεκάδας γῆ καρποδότειρα πᾶσι γὰρ Οὐράνιος κοινὴν ἐτελέσσατο γαῖαν καὶ πίστιν καὶ ἄριστον ἐνὶ
στήθεσσι νόημα.
OPG Sibyl. 3:286 καὶ τότε δὴ θεὸς οὐράνιος πέμψει βασιλῆα,
OPG Sibyl. 3:299 γαῖαν καὶ βασιλεῦσι τά τ᾽ ἐσσόμεν᾽ ἐν φρεσὶ θεῖναι.
OPG Sibyl. 3:304 πᾶσαν ἁμαρτωλῶν γαῖαν ῥοῖζός ποθ᾽ ἱκνεῖται,
OPG Sibyl. 3:308 αὐτὰρ ἀπ᾽ οὐρανόθεν καταβήσεται ἐξ ἁγίων σοι
OPG Sibyl. 3:322 καὶ πίεταί σου γαῖα πολύδροσος αἷμα κελαινόν.
OPG Sibyl. 3:330 τοὔνεκα δὴ νεκρῶν πλήρη σὴν γαῖαν ἐπόψει,
OPG Sibyl. 3:333 γαῖα δ᾽ ἔρημος ἅπασα σέθεν καὶ ἔρημα πόληες.
OPG Sibyl. 3:358 οἰνωθεῖσα, λάτρις νυμφεύσεαι οὐκ ἐνὶ κόσμῳ,
OPG Sibyl. 3:360 ἠδὲ δίκην διέπουσα ἀπ᾽ οὐρανόθεν ποτὶ γαῖαν
OPG Sibyl. 3:361 ῥίψει, ἐκ δὲ γαίης πάλιν οὐρανὸν εἷς ἀνεγείρει,
OPG Sibyl. 3:367 εἰρήνη δὲ γαληνὸς ἐς Ἀσίδα γαῖαν ὁδεύσει·
OPG Sibyl. 3:370 πάντα φέρων καὶ πτηνὰ καὶ ἑρπετὰ θηρία γαίης.
OPG Sibyl. 3:373 εὐνομίη γὰρ πᾶσα ἀπ᾽ οὐρανοῦ ἀστερόεντος
OPG Sibyl. 3:383 ἐκ γενεῆς Κρονίδαο νόθων δούλων τε γενέθλης.
OPG Sibyl. 3:402 ὁππότε κεν Ῥείης μιαρὸν γένος ἐν χθονὶ κῦμα
OPG Sibyl. 3:409 κευθμῶνας γαίης σκεδάσει καὶ τείχεα λύσει.
OPG Sibyl. 3:437 καὶ σύ ποτ᾽ Ἀρη, Βυζάντιον Ἀσίδι στέρξῃ,
OPG Sibyl. 3:461 ὀμβρήσει δέ τε γαῖα ὕδωρ ζεστόν, ποτὶ δ᾽ αὐτῆς
OPG Sibyl. 3:462 γαῖα βαρυνομένη πίεται· ὀσμὴ δέ τε θείου.
OPG Sibyl. 3:464 Ἰταλίη, σοὶ δ᾽ οὔτις Ἀρης ἀλλότριος ἥξει,
OPG Sibyl. 3:480 αἰαῖ, παρθενικὰς ὁπόσας νυμφεύσεται Ἅιδης,
OPG Sibyl. 3:483 Μυσῶν γαῖα μάκαιρα, γένος βασιλήιον ἄφνω
OPG Sibyl. 3:491 ἵστατο καί μ᾽ ἐκέλευσε προφητεῦσαι κατὰ γαῖαν.
OPG Sibyl. 3:502 γαῖαν καὶ πικρὴν μοίρην πέμψει θεὸς αὐτοῖς
OPG Sibyl. 3:511 γαίῃ δ᾽ ἀλλοτρίῃ δώσεις οὐδέ τι λήψῃ.
OPG Sibyl. 3:525 πολλὰ δὲ σώματα δοῦλα πρὸς ἄλλην γαῖαν ἀνάγκῃ
OPG Sibyl. 3:539 χάλκειόν τε μέγαν τεύξει θεὸς οὐρανὸν ὑψοῦ
OPG Sibyl. 3:540 ἀβροχίην τ᾽ ἐπὶ γαῖαν ὅλην, αὐτὴν δὲ σιδηρᾶν.
OPG Sibyl. 3:542 ἀσπορίην καὶ ἀνηροσίην· καὶ πῦρ ἐπὶ γαίης
OPG Sibyl. 3:543 κατθήσει πολὺν ἱστὸν, ὃς οὐρανὸν ἔκτισε καὶ γῆν·
OPG Sibyl. 3:559 ἄντα πρὸς οὐρανὸν εὐρὺν ἀνασχόμεναι χέρας αὐτῶν
OPG Sibyl. 3:591 ἀλλὰ γὰρ ἀείρουσι πρὸς οὐρανὸν ὠλένας ἁγνάς
OPG Sibyl. 3:609 τῆς ἰδίης γαίης ἀριθμούμενος ἐξ Ἑλλήνων
OPG Sibyl. 3:612 ὃς πᾶσαν σκεπάσει γαῖαν πεζῶν τε καὶ ἱππέων,
OPG Sibyl. 3:637 ἡγεμόνες δὲ φύγωσιν ἐς ἄλλην γαῖαν ἅπαντες,
OPG Sibyl. 3:638 ἀλλαχθῇ δέ τε γαῖα βροτῶν καὶ βάρβαρος ἀρχή
OPG Sibyl. 3:639 Ἑλλάδα πορθήσῃ πᾶσαν καὶ πίονα γαῖαν
OPG Sibyl. 3:644 καὶ τῶν μὲν γῦπές τε καὶ ἄγρια θηρία γαίης
OPG Sibyl. 3:646 λείψανα γαῖα πέλωρος ἀναλώσειε θανόντων.
OPG Sibyl. 3:653 ὃς πᾶσαν γαῖαν παύσει πολέμοιο κακοῖο,
OPG Sibyl. 3:659 πορφυρέῳ· καὶ γαῖα τελεσφόρος ἠδὲ θάλασσα
OPG Sibyl. 3:663 ἀλλὰ πάλιν βασιλῆες ἐθνῶν ἐπὶ τήνδε γε γαῖαν
OPG Sibyl. 3:666 πορθεῖν βουλήσονται, ὁπηνίκα γαῖαν ἵκωνται.
OPG Sibyl. 3:672 χειρὸς ἀπ᾽ ἀθανάτοιο· ἀπ᾽ οὐρανόθεν δὲ πεσοῦνται
OPG Sibyl. 3:673 ῥομφαῖαι πύρινοι κατὰ γαῖαν· λαμπάδες, αὐγαί
OPG Sibyl. 3:675 γαῖα δὲ παγγενέτειρα σαλεύσεται ἤμασι κείνοις
OPG Sibyl. 3:691 θεῖον ἀπ᾽ οὐρανόθεν, αὐτὰρ λίθος ἠδὲ χάλαζα
OPG Sibyl. 3:694 οἰμωγή τε καὶ ἀλαλαγμὸς κατ᾽ ἀπείρονα γαῖαν
OPG Sibyl. 3:696 αἵματι λούσονται· πίεται δέ τε γαῖα καὶ αὐτή
OPG Sibyl. 3:713 οὐρανὸς ἠέλιός τε θεήλατος ἠδὲ σελήνη.
OPG Sibyl. 3:719 καὶ νόμον ὑψίστοιο θεοῦ φραζώμεθα πάντες, γαῖα δὲ παγγενέτειρα σαλεύσεται ἤμασι κείνοις
OPG Sibyl. 3:720 ὅστε δικαιότατος πέλεται πάντων κατὰ γαῖαν.
OPG Sibyl. 3:727 ἐχθρῶν ὅπλα ποριζόμενοι κατὰ γαῖαν ἅπασαν
OPG Sibyl. 3:735 ὅστε μὴ ἐξ ὁσίης γαίης πέλεται Μεγάλοιο.
OPG Sibyl. 3:746 αὐτὰρ ἀπ᾽ οὐρανόθεν μέλιτος γλυκεροῦ ποτὸν ἡδύ
OPG Sibyl. 3:752 οὐδὲ βαρὺ στενάχουσα σαλεύσεται οὐκέτι γαῖα·
OPG Sibyl. 3:755 ἀλλὰ μὲν εἰρήνη μεγάλη κατὰ γαῖαν ἅπασαν,
OPG Sibyl. 3:757 αἰῶνος, κοινόν τε νόμον κατὰ γαῖαν ἅπασαν
OPG Sibyl. 3:758 ἀνθρώποις τελέσειεν ἐν οὐρανῷ ἀστερόεντι
OPG Sibyl. 3:769 εὐσεβέσιν, τοῖς πᾶσιν ὑπέσχετο γαῖαν ἀνοίξειν
OPG Sibyl. 3:772 πάσης δ᾽ ἐκ γαίης λίβανον καὶ δῶρα πρὸς οἴκους
OPG Sibyl. 3:786 εὐφροσύνην αἰῶνος, ὃς οὐρανὸν ἔκτισε καὶ γῆν.
OPG Sibyl. 3:797 ἡνίκα δὴ πάντων τὸ τέλος γαίηφι γένηται.
OPG Sibyl. 3:798 ὁππότε κεν ῥομφαῖαι ἐν οὐρανῷ ἀστερόεντι
OPG Sibyl. 3:780 πᾶσα γὰρ εἰρήνη ἀγαθῶν ἐπὶ γαῖαν ἱκνεῖται·
OPG Sibyl. 3:800 αὐτίκα καὶ κονιορτὸς ἀπ᾽ οὐρανόθεν προφέρηται
OPG Sibyl. 3:801 πρὸς γαῖαν ἅπαν, καί οἱ σέλας ἠελίοιο
OPG Sibyl. 3:802 ἐκλείψει κατὰ μέσσον ἀπ᾽ οὐρανοῦ ἠδὲ σελήνης
OPG Sibyl. 3:803 ἀκτῖνες προφανοῦσι καὶ ἄψ ἐπὶ γαῖαν ἵκονται·
OPG Sibyl. 3:807 τοῦτο τέλος πολέμοιο τελεῖ θεὸς οὐρανὸν οἰκῶν.
OPG Sibyl. 3:827 τοῦ μὲν ἐγὼ νύμφη καὶ ἀφ᾽ αἵματος αὐτοῦ ἐτύχθην,
OPG Sibyl. 4:24 ὄλβιοι ἀνθρώπων κεῖνοι κατὰ γαῖαν ἔσονται,
OPG Sibyl. 4:57 ἄστρα δ᾽ ἀπ᾽ οὐρανόθεν λείψει καὶ κύκλα σελήνης·
OPG Sibyl. 4:75 ἄλλοθί που ὑπὸ γαῖαν ἀποκρύψει μέλαν ὕδωρ.
OPG Sibyl. 4:96 καὶ Σούσων φεύξονται ἐς Ἑλλάδα γαῖαν ἅπαντες.
OPG Sibyl. 4:99 καὶ σύ, Βάρις, πέσεαι καὶ Κύζικος, ἡνίκα γαίης
OPG Sibyl. 4:110 στηρίξει· πρηνὴς δὲ κάτω πίπτους᾽ ἐπὶ γαίης
OPG Sibyl. 4:124 κείνου ἀποδρήσαντος ὑπὲρ Παρθηίδα γαῖαν.
OPG Sibyl. 4:131 πυρσὸς ἀποστραφθεὶς εἰς οὐρανὸν εὐρὺν ἵκηται,
OPG Sibyl. 4:134 καὶ ψεκάδες πίπτωσιν ἀπ᾽ οὐρανοῦ οἷά τε μίλτος,
OPG Sibyl. 4:185 ἥμαρτον, τοὺς δ᾽ αὖτε χυτὴ κατὰ γαῖα καλύψει
OPG Sibyl. 4:187 ὅσσοι δ᾽ εὐσεβέουσι, πάλιν ζήσοντ᾽ ἐπὶ γαῖαν
OPG Sibyl. 5:3 Αἰγύπτου, τοὺς πάντας ἴση κατὰ γαῖα φέρεσκεν,
OPG Sibyl. 5:7 οὐ Διός, οὐκ Ἀμμωνος ἀληθέα φημιχθέντα,
OPG Sibyl. 5:10 πολλούς δ᾽ αὖ μετ᾽ ἄνακτας, ἀρηιφίλους μετὰ φῶτας,
OPG Sibyl. 5:57 γαῖαν ὅλην Αἴγυπτον ἕως πηχῶν δέκα καὶ ἕξ,
OPG Sibyl. 5:59 σιγήσει δὲ χάρις γαίης καὶ δόξα προσώπου.
OPG Sibyl. 5:61 πρόσθε γὰρ ἡ μεγάλως γαίης κρατέουσα γενήσῃ
OPG Sibyl. 5:63 οὐρανόθεν φωνῇ μεγάλῃ· μεγαλόσθενε Μέμφι,
OPG Sibyl. 5:72 ἐξ ἄστρων πέπτωκας, ἐς οὐρανὸν οὐκ ἀναβήσῃ.
OPG Sibyl. 5:76 ὀργὴν ἀθανάτοιο βαρυκτύπου οὐρανίωνος,
OPG Sibyl. 5:87 Ἡρακλέους τε Διός τε καὶ Ἑρμείαο
OPG Sibyl. 5:94 καὶ σὴν γαῖαν ὀλεῖ καὶ ἀνθρώπους κακοτέχνους,
OPG Sibyl. 5:100 στεψαμένη κεφαλὴν ἐχάρη, πίπτους᾽ ἐπὶ γαίης.
OPG Sibyl. 5:101 αὐτὸς δ᾽ ὃς Περσῶν ἔλαχεν γαῖαν πτολεμίξει
OPG Sibyl. 5:105 σύμπασαν γαῖαν πολιορκῶν, πᾶσαν ἐρημῶν.
OPG Sibyl. 5:131 ἧς χάριν ἡ Διὸς ἦλθε Ῥέη κἀκεῖ προσέμεινεν.
OPG Sibyl. 5:135 Πηνειὸς βαθύρους μορφὰς θηρῶν ἀπὸ γαίης·
OPG Sibyl. 5:140 ὅν, φάσ, αὐτὸς ὁ Ζεὺς ἔτεκεν καὶ πότνια Ἠρη·
OPG Sibyl. 5:156 ὃς πᾶσαν γαῖαν καθελεῖ μόνος εἵνεκα τιμῆς,
OPG Sibyl. 5:157 αὐτοὶ πρῶτον ἔθηκάν τ᾽ εἰναλίῳ Ποσειδῶνι,
OPG Sibyl. 5:158 ἥξει δ᾽ οὐρανόθεν ἀστὴρ μέγας εἰς ἅλα δῖαν
OPG Sibyl. 5:160 Ἰταλίης γαῖάν θ, ἧς εἵνεκα πολλοὶ ὄλοντο
OPG Sibyl. 5:208 Ταῦρός τ᾽ ἐν Διδύμοις μέσον οὐρανὸν ἀμφιελίξῃ,
OPG Sibyl. 5:211 ἔσσεται ἐμπρησμὸς μέγας αἰθέριος κατὰ γαῖαν,
OPG Sibyl. 5:219 καὶ σὴν γαῖαν ὀλεῖ καὶ κόψει, ὡς προτέθειται.
OPG Sibyl. 5:247 ἀλλ᾽ ὁπόταν Περσὶς γαῖ᾽ ἀπόσχηται πτολέμοιο
OPG Sibyl. 5:249 Ἰουδαίων μακάρων θεῖον γένος οὐράνιόν τε,
OPG Sibyl. 5:293 Ἀρτέμιδος σηκὸς Ἐφέσου πηγνύμενος
OPG Sibyl. 5:299 οὐρανόθεν πρηστῆρα βαλεῖ κατὰ κρατὸς ἀνάγνου.
OPG Sibyl. 5:318 καὶ Ἱεράπολι, γαῖα μόνη Πλούτωνι μιγεῖσα,
OPG Sibyl. 5:343 ἐν γαίῃ θαλερῇ ὀλοὸν δάκος ἐξαπολέσθαι.
OPG Sibyl. 5:344 ἔσται δ᾽ αἰθέρος οὐρανὸς εὐρὺς ὕπερθεν
OPG Sibyl. 5:349 πάντα μελανθείη, σκοτίης δ᾽ ἔσται κατὰ γαῖαν,
OPG Sibyl. 5:352 αὐτὸν ἄνακτα θεὸν πανεπίσκοπον οὐρανόθι πρό.
OPG Sibyl. 5:356 ἀψύχοις θ᾽ Ἑρμαῖς καὶ τοῖς λιθίνοισι θεοῖσιν.
OPG Sibyl. 5:363 ἥξει δ᾽ ἐκ περάτων γαίης μητροκτόνος ἀνήρ
OPG Sibyl. 5:365 ὃς πᾶσαν γαῖαν καθελεῖ καὶ πάντα κρατήσει
OPG Sibyl. 5:375 καὶ τότε χειμερίη πνοιὴ πνεύσει κατὰ γαῖαν,
OPG Sibyl. 5:377 πῦρ γὰρ ἀπ᾽ οὐρανίων δαπέδων βρέξει μερόπεσσιν,
OPG Sibyl. 5:378 πῦρ καὶ αἷμα ὕδωρ πρηστὴρ γνόφος οὐρανίη νύξ
OPG Sibyl. 5:391 καὶ θυγάτηρ γενετῆρι ἑῷ συζεύξατο νύμφη·
OPG Sibyl. 5:414 ἦλθε γὰρ οὐρανίων νώτων ἀνὴρ μακαρίτης
OPG Sibyl. 5:466 εὐθὺς βάρβαρος ὄχλος ἐς Ἀσίδα γαῖαν ὁδεύσει,
OPG Sibyl. 5:474 εἶθ᾽ οὕτως ὀλιγηπελίη ἔσται κατὰ γαῖαν,
OPG Sibyl. 5:480 ἔσται δὲ σκοτόμαινα περὶ μέγαν οὐρανὸν αὐτόν,
OPG Sibyl. 5:486 κοὐκέτι σου μνεία γε μενεῖ κατὰ γαῖαν ἅπασαν.
OPG Sibyl. 5:528 ὦρτο μὲν Οὐρανὸς αὐτός, ἕως ἐτίναξε μαχητάς·
OPG Sibyl. 5:529 θυμωθεὶς δ᾽ ἔρριψε καταπρηνεῖς ἐπὶ γαῖαν.
OPG Sibyl. 5:531 ἧψαν γαῖαν ἅπασαν· ἔμεινε δ᾽ ἀνάστερος αἰθήρ.
OPG Sibyl. 6:10 οὐρανίας· πάντας δὲ σοφοῖς μύθοισι διδάξει.
OPG Sibyl. 6:12 αἰνετὸν αὐχήσας πατρὸς γένος οὐρανίδαο.
OPG Sibyl. 6:17 κόσμος ὅλος καὶ γαῖα καὶ οὐρανὸς ἠδὲ θάλασσα.
OPG Sibyl. 6:20 ἔσσεται, ἡνίκα γαῖα χαρήσεται ἐλπίδι παιδός.
OPG Sibyl. 6:21 σοι δὲ μόνῃ, Σοδομῖτι γαίη, κακὰ πήματα κεῖται·
OPG Sibyl. 6:27 οὐχ ἕξει σε χθών, ἀλλ᾽ οὐρανὸν οἶκον ἐσόψει,
OPG Sibyl. 7:42 ἔσσονται θάλαμοι νυμφῶν διὰ δύσνομα φῦλα.
OPG Sibyl. 7:46 ἐκλάμψει Ῥωμαῖος Ἀρης πολλῆς ἀπὸ λόγχης·
OPG Sibyl. 7:53 κλαύσουσιν νύμφαι, ὅτι δὴ θεὸν οὐκ ἐνόησαν,
OPG Sibyl. 7:56 Θεσσαλίη δύσνυμφε, σὲ δ᾽ ὄψεται οὐκέτι γαῖα
OPG Sibyl. 7:60 ὦ τλῆμόν γε Κόρινθε, σὺ δ᾽ ἀμφ᾽ αὐτὴν βαρὺν Ἀρην
OPG Sibyl. 7:68 ὃς πρὶν καὶ γαίης τε καὶ οὐρανοῦ ἀστερόεντος
OPG Sibyl. 7:71 τρεῖς δ᾽ αὐτῷ πύργους μέγας Οὐρανὸς ἐστήριξεν,
OPG Sibyl. 7:80 εὐξάμενος πέμψεις εἰς οὐρανὸν ὄμματα τείνας·
OPG Sibyl. 7:103 Κελτὶ γαίη, τὸ δὲ σὸν κατ᾽ ὄρος, παρὰ δύσβατον Ἀλπιν,
OPG Sibyl. 7:125 οὐρανόν, οὐκ ἄστροις, ἀλλ᾽ ἐν πυρὶ κεκμηῶτα.
OPG Sibyl. 7:129 οὐκ ἀπαφητὸν ἐόντα, βιαζομένη δ᾽ ἄρα γαῖα,
OPG Sibyl. 7:162 οὕτω γὰρ ζήσω καὶ ἐς οὐρανὸν ὄμματα πήξω.
OPG Sibyl. 8:11 καὶ πάσης γαίης ἀνδρῶν μόχθους δαπανήσει.
OPG Sibyl. 8:20 οὐ φάος ἠελίου, οὐκ οὐρανόν, οὐδὲ θάλασσαν,
OPG Sibyl. 8:21 οὐ γαῖαν πλατύνωτον, ὅθεν φύουσιν ἅπαντα,
OPG Sibyl. 8:28 γαῖά θ᾽ ὅρους ἕξει καὶ φρουροὺς πᾶσα θάλασσα
OPG Sibyl. 8:30 ὡς αἰῶσι θέλοντες ἔχειν πολυθρέμμονα γαῖαν
OPG Sibyl. 8:33 κεἰ μὴ γαῖα πέλωρος ἀπ᾽ οὐρανοῦ ἀστερόεντος
OPG Sibyl. 8:38 οὐράνιος πληγὴ καὶ κάμψεις αὐχένα πρώτη
OPG Sibyl. 8:45 δόγματα συγκλήτου; ποῦ Ῥείης ἠὲ Κρόνοιο
OPG Sibyl. 8:46 ἠὲ Διὸς γενεὴ καὶ πάντων, ὧν ἐσεβάσθης,
OPG Sibyl. 8:71 ἐκ περάτων γαίης ὁ φυγὰς μητροκτόνος αἴθων,
OPG Sibyl. 8:81 πάσης γὰρ γαίης θνητῶν τότε σύγχυσις ἔσται,
OPG Sibyl. 8:87 πτῶσις ὅταν ἔλθῃ πόλεων καὶ χάσματα γαίης·
OPG Sibyl. 8:100 χερσὶ γιγαντείῃσι μόνη κατὰ κόσμον ἅπαντα
OPG Sibyl. 8:101 ἐξ ὕψους ἐλθοῦσα κατοικήσεις ὑπὸ γαῖαν.
OPG Sibyl. 8:134 ὃς πάσης γαίης ἄρξει καὶ σκῆπτρα κρατήσει,
OPG Sibyl. 8:141 Ἑβραίων ἔθνος. τότ᾽ Ἀρης Ἀρεα προνομεύσει,
OPG Sibyl. 8:146 ὁππόταν ἐξ Ἀσίης κρατέων ἔλθῃ σὺν Ἀρηι.
OPG Sibyl. 8:154 Ἀσίδος ἐκ γαίης ἐπὶ Τρωικὸν ἅρμ᾽ ἐπιβάντα,
OPG Sibyl. 8:179 οὐράνιον δ᾽ ἔδαφος δείξει στερεᾷ ἐπὶ πέτρῃ
OPG Sibyl. 8:180 ὄμβρον τε φλογμόν τε πολύπνοιάν τ᾽ ἐπὶ γαῖαν
OPG Sibyl. 8:181 καὶ σπορίμων πληθὺν ἰῶν κατὰ γαῖαν ἅπασαν. ---
OPG Sibyl. 8:195 ἀλλὰ τότ, οὐρανίη ὅταν ἡ χάρις ἐμβασιλεύσῃ,
OPG Sibyl. 8:205 γαῖαν ἐρημώσει· νεκρῶν δ᾽ ἐπανάστασις ἔσται·
OPG Sibyl. 8:209 γαῖα δ᾽ ἴση πάντων οὐ τείχεσιν οὐ περιφραγμοῖς
OPG Sibyl. 8:218 Ἥξει δ᾽ οὐρανόθεν βασιλεὺς αἰῶσιν ὁ μέλλων,
OPG Sibyl. 8:225 Ἐκκαύσει δὲ τὸ πῦρ γῆν οὐρανὸν ἠδὲ θάλασσαν
OPG Sibyl. 8:233 Οὐρανὸν εἱλίξει· μήνης δέ τε φέγγος ὀλεῖται.
OPG Sibyl. 8:239 Σάλπιγξ δ᾽ οὐρανόθεν φωνὴν πολύθρηνον ἀφήσει
OPG Sibyl. 8:241 Ταρτάρεον δὲ χάος δείξει τότε γαῖα χανοῦσα.
OPG Sibyl. 8:243 Ῥεύσει δ᾽ οὐρανόθεν ποταμὸς πυρὸς ἠδὲ θεείου.
OPG Sibyl. 8:259 οὐράνιον δώσει καὶ μορφώσει τὸν ἀπ᾽ ἀρχῆς
OPG Sibyl. 8:338 ἀὴρ γαῖα θάλασσα φάος πυρὸς αἰθομένοιο·
OPG Sibyl. 8:339 καὶ πόλος οὐράνιος καὶ νὺξ καὶ ἤματα πάντα
OPG Sibyl. 8:341 ἄστρα γὰρ οὐρανόθεν φωστήρων πάντα πεσεῖται.
OPG Sibyl. 8:343 οὐδὲ βάσις γαίης· θῆρες γὰρ ἅπαντες ὀλοῦνται.
OPG Sibyl. 8:362 οἶδα μυχοὺς γαίης καὶ Τάρταρον ἠερόεντα,
OPG Sibyl. 8:374 καὶ πόσον ἐστὶ τὸ πᾶν ἀπὸ γῆς εἰς οὐρανὸν ὕψος,
OPG Sibyl. 8:375 ἀρχὴν καὶ τέλος οἶδα, ὃς οὐρανὸν ἔκτισα καὶ γῆν.
OPG Sibyl. 8:393 δαίμοσι ποιήσουσι νεκροῖς, ὡς οὐρανίοισιν,
OPG Sibyl. 8:413 οὐρανὸν εἱλίξω, γαίης κευθμῶνας ἀνοίξω,
OPG Sibyl. 8:430 οὐρανοῦχος ἰσχύι μετρῶν πυρόεσσαν αὐτμήν
OPG Sibyl. 8:449 οὐρανὸς ἀὴρ πῦρ χθὼν γῆ καὶ χεῦμα θαλάσσης,
OPG Sibyl. 8:458 οὐρανόθεν δὲ μολὼν βροτέην ἐνεδύσατο μορφήν.
OPG Sibyl. 8:475 οὐράνιος δ᾽ ἐγέλασσε θρόνος καὶ ἀγάλλετο κόσμος.
OPG Sibyl. 8:484 οὐρανίης πεφυῶτες ἐπικλεόμεσθα σύναιμοι
OPG Sibyl. 11:9 ἀκαμάτων ἀνδρῶν· οἳ οὐρανῷ ἀντιφέροντες
OPG Sibyl. 11:15 ἐξ οὗ ταῦτ᾽ ἐγένοντο· μερίζετο γαῖα δ᾽ ἅπασα
OPG Sibyl. 11:26 γαίῃ ἐν Αἰγύπτῳ, ἥτις μέγα κυδαίνουσα
OPG Sibyl. 11:31 ἀλλ᾽ ὁπόταν δεκάπληγος ἀπ᾽ οὐρανοῦ αἰγλήεντος
OPG Sibyl. 11:58 γαῖαν ἀφαρπάζοντες ὅλην μὴ συμπαθέοντες.
OPG Sibyl. 11:61 καὶ τότε σοι, Μηδεία γαίη, κακὰ πολλὰ ποιήσει
OPG Sibyl. 11:104 ἡνίκα θὴρ βριαρὸς δ᾽ ἥξει σὺν Ἀρηι κραταιῷ,
OPG Sibyl. 11:105 καὶ τότε σοι, βασίλισσα γαίη, χόλος ἐξαναφύσει.
OPG Sibyl. 11:116 καρτερὰ δωμήσουσι καὶ ἀμφ᾽ αὐτοῖς βαρὺν Ἀρη
OPG Sibyl. 11:118 φυομένη περὶ σέ, μεγάλη καλλίσταχυ γαῖα,
OPG Sibyl. 11:129 ἥρωες Ἑλλήνων ἀρηιφίλων ὄχ᾽ ἄριστοι.
OPG Sibyl. 11:134 πληρώσει πολέμοιο μιαιφόνα ἔργα Κρονίων,
OPG Sibyl. 11:141 τοὔνομα δὲ σχήσει βασιλεὺς μέγας ἐκ Διὸς ἀνήρ
OPG Sibyl. 11:147 φεύγων ἐκ πάτρης φοβερὸν διὰ μῶλον Ἀρηος·
OPG Sibyl. 11:152 δειμαίνων περάσει γαῖαν φοβερήν τε θάλασσαν.
OPG Sibyl. 11:187 καὶ Θρῄκην ὀλέσει πᾶσαν καὶ μῶλον Ἀρηος
OPG Sibyl. 11:197 οὐ Διός, οὐκ Ἀμμωνος ἀληθέα τοῦτον ἐροῦσιν
OPG Sibyl. 11:198 πάντες ὁμῶς, Κρονίδαο νόθον δ᾽ ὡς ἀναπλάσονται.
OPG Sibyl. 11:205 δεσπότις αὐδηθεῖσα· κατ᾽ Ἀσίδος ἔρχεται Ἀρης,
OPG Sibyl. 11:220 στηρίξει Πελλαῖος Ἀρης, αὐτῷ δ᾽ ὀνομήνῃ,
OPG Sibyl. 11:232 ἔσται δ᾽ Αἴγυπτος νύμφη τότε κοιρανέουσα,
OPG Sibyl. 11:259 ἐξ ἰδίων ἀνδρῶν. τότε σοι πάλι, γαῖα μάκαιρα,
OPG Sibyl. 11:268 Ἀρηι δεινῷ βεβλημένος ἀνδρὸς ὑπ᾽ ἐχθροῦ·
OPG Sibyl. 11:278 ἥξει δ᾽ ἀτρεκέως φοβερὸς κορυθαίολος Ἀρης.
OPG Sibyl. 11:280 δεινοὶ γὰρ μαλεροί τε βίῃ περὶ τείχεα γαίης
OPG Sibyl. 11:288 δώσεις γαῖαν ὅλην ἐμπροίκιον ἀνδρὶ κραταιῷ
OPG Sibyl. 12:3 Αἰγύπτου, τοὺς πάντας ἴση κατὰ γαῖα φέρεσκεν,
OPG Sibyl. 12:7 οὐ Διός, οὐκ Ἀμμωνος ἀληθέα φημιχθέντα,
OPG Sibyl. 12:10 πολλούς δ᾽ αὖ μετ᾽ ἄνακτας, ἀρηιφίλους μετὰ φῶτας,
OPG Sibyl. 12:31 λαμπρὸς ἀπ᾽ οὐρανόθεν προφανῇ ἐνὶ ἤμασι μέσσοις,
OPG Sibyl. 12:52 πλείονα συλήσας θήσει κατὰ γαῖαν ἅπαντα.
OPG Sibyl. 12:53 εἰρήνη δ᾽ ἔσται, πολέμων δ᾽ ἀναπαύσεται Ἀρης.
OPG Sibyl. 12:56 ἔσται σῆμα μέγιστον· ἀπ᾽ οὐρανοῦ αἱματόεσσαι
OPG Sibyl. 12:71 καὶ πάντας Ῥωμαῖος Ἀρης διαδηλήσηται.
OPG Sibyl. 12:73 Ἰταλικῶν γαίης καὶ Παννονίων· περὶ δ᾽ αὐτάς
OPG Sibyl. 12:75 καὶ λάινος ὑετὸς ἀπ᾽ οὐρανοῦ· αὐτὰρ ἔπειτα
OPG Sibyl. 12:98 Ἀρηι κρατερῷ ὑπὸ στρατιῆς παλαμάων.
OPG Sibyl. 12:100 κοίρανος, ὀμβριμόθυμος ἀνήρ, ἐγχέσπαλος Ἀρης,
OPG Sibyl. 12:103 ἥξει καὶ ῥομφαία ἐπὶ Σολυμηίδα γαῖαν
OPG Sibyl. 12:126 ὃν πάντες στέρξουσι βροτοὶ κατ᾽ ἀπείρονα γαῖαν.
OPG Sibyl. 12:132 οὐράνιος Σαβαώθ, θεὸς ἄφθιτος αἰθέρι ναίων.
OPG Sibyl. 12:133 καὶ τότε Παννονίην καὶ Κελτίδα γαῖαν ἅπασαν
OPG Sibyl. 12:149 ἄρξει καὶ Θρᾳκῶν γαίην πολυποίκιλον οὖσαν
OPG Sibyl. 14:155 καὶ Φρυγίη γαίη τε Προποντίδος ἄστεα γαίης
OPG Sibyl. 12:157 σεισμοὶ καὶ λιμοὶ μεγάλοι κατὰ γαῖαν ἅπασαν
OPG Sibyl. 12:159 καὶ τότε δὴ βασιλεὺς ὁ μέγας διὰ μῶλον Ἀρηος
OPG Sibyl. 12:165 ἀρχὴν στοιχείου προφέρων, τετρασύλλαβος Ἀρης.
OPG Sibyl. 12:183 δὴ τότε Παρθίᾳ πάλιν ἐπελεύσεται Ἀρης
OPG Sibyl. 12:197 οὐρανόθεν προφανῇ καί τ᾽ ἄνδρας χαλκοκορυστάς
OPG Sibyl. 12:199 αὐτῷ γὰρ θεὸς οὐράνιος μάλα πάνθ᾽ ὑπακούσει·
OPG Sibyl. 12:210 πάντα, μάλα μεγάθυμον ὑπέρβιον Ἡρακλῆα
OPG Sibyl. 12:226 Παλλαδίοισι δόμοισιν ὑπ᾽ Ἀρηος παλαμάων.
OPG Sibyl. 12:249 Ἀρηι κρατερῷ βληθεὶς αἴθωνι σιδήρῳ.
OPG Sibyl. 12:252 μέχρι δὲ καὶ Θρῄκης ἥξει πολεμήιος Ἀρης·
OPG Sibyl. 12:254 καὶ Κιλίκων δάπεδον· ταχὺ δ᾽ αὐτὸν χάλκεος Ἀρης
OPG Sibyl. 12:275 Ἀρηι κρατερῷ δμηθεὶς αἴθωνι σιδήρῳ·
OPG Sibyl. 12:278 κ --- Ῥωμαῖος Ἀρης Ῥωμαῖον ἄνακτα.
OPG Sibyl. 12:281 ὑμᾶς γὰρ πρώτας ποτ᾽ ἐδέξατο γαῖα χανοῦσα.
OPG Sibyl. 13:5 καὶ τὰ μὲν οὐράνιός με θεὸς ἀέκουσαν ἐπείγει
OPG Sibyl. 13:7 καὶ δόρυ θοῦρος Ἀρης· ὑπὸ δ᾽ αὐτοῦ πάντες ὀλοῦνται.
OPG Sibyl. 13:16 αἰχμητὰς ἐπάγων καὶ ὑπ᾽ Ἀσσυρίους, νέος Ἀρης·
OPG Sibyl. 13:18 ἐκτανύσει πέμψας λόγχην πολεμήιος Ἀρης
OPG Sibyl. 13:35 ἀλλ᾽ ὁπόταν Ῥωμαῖος Ἀρης Γερμανὸν ὀλέσσῃ
OPG Sibyl. 13:59 τλήμων Ἀντιόχεια, σὲ δ᾽ οὐ λείψει βαρὺς Ἀρης
OPG Sibyl. 13:71 ἠδ᾽ ὁπόσοι σὺν τοῖσιν ἐν οὐρανῷ ἰνδάλλονται
OPG Sibyl. 13:78 ἀίξας φοβερωπὸς Ἀρης στήσει πολέμοιο.
OPG Sibyl. 13:105 οὖλος Ἀρης σὺν παιδὶ νόθῳ ἐπὶ τείχεα Ῥώμης.
OPG Sibyl. 13:140 Σάννοι ὅταν ἔλθωσι σὺν Ἀρηι πτολιπόρθῳ
OPG Sibyl. 13:146 Ἀρηι κρατερῷ βληθεὶς αἴθωνι σιδήρῳ.
OPG Sibyl. 13:148 λοιμῷ καὶ πολέμῳ. Πέρσαι δ᾽ ἐπὶ μῶλον Ἀρηος
OPG Sibyl. 13:159 γαῖαν καὶ κέρασιν κονίην δισσοῖσιν ἐγείρων,
OPG Sibyl. 14:19 ἐκ μονάδος προφανείς· ταχὺ δ᾽ αὐτὸν χάλκεος Ἀρης
OPG Sibyl. 14:36 οὐρανόθεν, πρηστῆρας ἀπ᾽ αἰθέρος ἠδὲ κεραυνούς
OPG Sibyl. 14:43 ἔσσεται, οὕνεκα δῆμον Ἀρήιον ἐξενάριξεν.
OPG Sibyl. 14:51 Ἀρηι κρατερῷ δεδαἱγμένος ὀξέι χαλκῷ.
OPG Sibyl. 14:53 ἄλλος Ἀρης μεγάθυμος ἀπ᾽ Ἀσσυρίης ἀναδειχθείς
OPG Sibyl. 14:56 καὶ θεσμοὺς θήσει· ταχὺ δ᾽ αὐτὸν χάλκεος Ἀρης
OPG Sibyl. 14:72 λησάμενοι καὶ χεῖρας ἐφοπλίσσαντες Ἀρηι
OPG Sibyl. 14:89 δίσκος δ᾽ οὐ φαίνῃ, ψεκάδες δ᾽ ἥξους᾽ ἐπὶ γαῖαν
OPG Sibyl. 14:90 πυκναὶ καὶ θαμέαι ἐξ οὐρανοῦ αἱματόεσσαι.
OPG Sibyl. 14:100 ἐκ Κιλίκων γαίης μία τις πόλις ἐξαπολεῖται
OPG Sibyl. 14:113 ἐξολέσει ληίων καρποὺς ὑπ᾽ ἀπείρονα γαῖαν.
OPG Sibyl. 14:115 Ἀρηι κρατερῷ πολέμου χάριν Ἰταλιήων.
OPG Sibyl. 14:146 αἶ μέλεοι, χαλκῷ ὁπόσους παραλήψεται Ἀρης.
OPG Sibyl. 14:155 καὶ Φρυγίη γαίη τε Προποντίδος ἄστεα γαίης
OPG Sibyl. 14:159 οὐρανόθεν δείξει περιτελλομένοις ἐνιαυτοῖς,
OPG Sibyl. 14:180 οὐρανόθεν στέφανοι μεσημβρίης τε καὶ ἄρκτου
OPG Sibyl. 14:186 ἐκ μονάδος προφανείς, ἔσται κατὰ γαῖαν ἅπασαν
OPG Sibyl. 14:199 Ῥωμαίοις δὲ μάλιστα μέχρις τριτάτου Διονύσου,
OPG Sibyl. 14:200 ἄχρις ἀπ᾽ Αἰγύπτου κεκορυθμένος ἵξεται Ἀρης,
OPG Sibyl. 14:201 ὃν Διόνυσον ἄνακτα μετωνυμίην καλέουσιν.
OPG Sibyl. 14:234 οὐρανόθεν σεισμοὶ τε κεραυνοί τε φλεγέθοντες
OPG Sibyl. 14:236 σείετο δ᾽ αὖ Φρυγίης γαίης αἰπεινὰ κάρηνα,
OPG Sibyl. 14:284 ἔστι δέ τις γαίη φίλη τροφὸς ἀνθρώποισιν
OPG Sibyl. 14:295 τῶν δύο κοιρανιῶν γαίης εἷς κοίρανος ἔσται.
OPG Sibyl. 14:352 οὐ κτῆσις γαίης, οὐ δουλείη πολύμοχθος·
OPG Sibyl. 14:355 ἐν γαίῃ κακίη καταδύσεται εἰς ἅλα δῖαν.
OPG Sibyl. 21:35 οὐρανοῦ ἡγεῖται, γαίης κρατεῖ, αὐτὸς ὑπάρχει. ---
OPG Sibyl. 23:4 οὐρανὸν ἠέλιόν τε καὶ ἀστέρας ἠδὲ σελήνην
OPG Sibyl. 23:5 καρποφόρον γαῖάν τε καὶ ὕδατος οἴδματα πόντου
OPG Sibyl. 23:8 ἑρπετὰ δ᾽ ἐν γαίῃ κινούμενα ψυχοτροφεῖται,
OPG Sibyl. 23:28 καὶ πετεηνὰ σέβεσθε καὶ ἑρπετὰ θηρία γαίης
OPG Sibyl. 23:49 δαινύμενοι γλυκὺν ἄρτον ἀπ᾽ οὐρανοῦ ἀστερόεντος. ---

Θέμις : Θεά της δικαιοσύνης. Ήταν Τιτανίδα, κόρη της Γαίας και του Ουρανού. Είχε παντρευτεί
τον Δία και απέκτησε από αυτόν, τις Μοίρες (Κλωθώ, Λάχεσις και Άτροπος) και
τις Ώρες (Δίκη, Ειρήνη και Ευνομία). Πάντα απεικονίζεται με δεμένα τα μάτια, κρατώντας στο
αριστερό της χέρι ένα σπαθί και στο δεξί μια ζυγαριά.

ΘΕΜΙΣ

OPG Sibyl. 2:24 ἀνθρώποις, οἳ ἄτερθε δίκης κρίνουσι θέμιστας.

OPG Sibyl. 2:55 κοὐ θέμις ἀνθρώποις τὴν ἄλγεσι πᾶσι μιαίνειν.
OPG Sibyl. 5:71 οὐκέτι σοι φανερῶς θέμις ἔσται ἐν μακάρεσσιν·
OPG Sibyl. 5:79 οὐ νοῦς, οὐκ ἀκοή, ἅτε μοι θέμις οὐδ᾽ ἀγορεύειν,
OPG Sibyl. 5:357 ἡγείσθω δὲ θέμις σοφίη καὶ δόξα δικαίων·
OPG Sibyl. 5:383 οὐδ᾽ αὐτοῖς βελέεσσιν, ἃ μὴ θέμις ἔσσεται αὖτις.
OPG Sibyl. 11:305 Αἴγυπτε πολύολβε, θεμιστεύουσα δὲ λαοῖς·
OPG Sibyl. 12:174 καὶ νομίμων μέτοχος θεμιστοπόλος τε δίκαιος·
OPG Sibyl. 13:8 νηπίαρχος γεγαώς τε θεμιστεύει ἀγοραῖσιν·
OPG Sibyl. 13:26 ἐν πολέμοις ἄρξουσι, θεμιστονόμοι δὲ γένωνται,
OPG Sibyl. 14:24 καὶ θέμις ἠδὲ δίκη· τοὺς δ᾽ αὖ κορυθαίολοι ἄνδρες
OPG Sibyl. 14:71 καὶ θέμιν ἀντιβολῶν, οἳ δ᾽ αὐτίκα πατρὸς ἐφετμῶν

ΜΟΙΡΕΣ

OPG Sibyl. 1:40 ἐξαπάτησεν ὄφις δολίως ἐπὶ μοῖραν ἀπελθεῖν

OPG Sibyl. 1:294 ἄνδρε δικαιότατοι, μοίρας δέ τε δηλήσονται·
OPG Sibyl. 2:238 ἡνίκα δ᾽ ἀνστήσῃ νέκυας μοῖραν καταλύσας
OPG Sibyl. 2:298 οἰκτροτάτῃ μοίρῃ πατέρες καὶ νήπια τέκνα,
OPG Sibyl. 3:52 τρεῖς Ῥώμην οἰκτρῇ μοίρῃ καταδηλήσονται.
OPG Sibyl. 3:131 αὐτός, ὅταν γῆράς τε Κρόνῳ καὶ μοῖρα πέληται.
OPG Sibyl. 3:267 φεύξῃ, ἐπεί σοι μοῖρα λιπεῖν πέδον ἁγνὸν ὑπάρχει.
OPG Sibyl. 3:502 γαῖαν καὶ πικρὴν μοίρην πέμψει θεὸς αὐτοῖς
OPG Sibyl. 3:513 μαρσῶν ἠδ᾽ ἀγγὼν ὅσα σοι κακὰ μοῖρα πελάζει,
OPG Sibyl. 3:517 Καππαδοκῶν τ᾽ Ἀράβων τε· τί δὴ κατὰ μοῖραν ἕκαστον
OPG Sibyl. 5:44 μοῖραν ἀεικελίην οὐ φεύξεται, ἀλλὰ καμεῖται·
OPG Sibyl. 5:103 ὥστε μένειν μοῖραν τριτάτην δειλοῖσι βροτοῖσιν.
OPG Sibyl. 5:215 ἡνίκα γὰρ στρεπτοῖσι μίτοις Μοῖραι τριάδελφοι
OPG Sibyl. 5:230 βλαπτομένης κτίσεως καὶ σῳζομένης πάλι Μοίραις,
OPG Sibyl. 5:245 βλαπτομένης κτίσεως καὶ σῳζομένης πάλι Μοίραις,
OPG Sibyl. 5:521 Παρθένος ἐν Κριῷ Διδύμων ἠλλάξατο μοῖραν·
OPG Sibyl. 8:63 οἰκτροτάτην μοῖραν πατέρες καὶ νήπια τέκνα·
OPG Sibyl. 8:150 μοῖρα βιαζομένη τεὸν οὔνομα πληρώσασα.
OPG Sibyl. 8:171 τρεῖς Ῥώμῃ Ὕψιστος ἄγοι οἰκτρῇ τότε μοίρῃ,
OPG Sibyl. 8:261 ὅν τ᾽ ἐπλάνησεν ὄφις δολίως ἐπὶ μοῖραν ἀπελθεῖν
OPG Sibyl. 8:312 καὶ θανάτου μοῖραν τελέσει τρίτον ἦμαρ ὑπνώσας·
OPG Sibyl. 8:414 καὶ τότ᾽ ἀναστήσω νεκροὺς μοῖραν ἀναλύσας
OPG Sibyl. 11:101 δώσουσιν μοίρας βασιληίδος εἵνεκεν ἀρχῆς
OPG Sibyl. 11:221 μοῖραν καὶ θάνατον προδοθεὶς δολίως ὑφ᾽ ἑταίρων ---
OPG Sibyl. 12:35 αὐτὸς δ᾽ αὖθ᾽ ὁ μέγας βασιλεὺς ἰδίης ὑπὸ μοίρης
OPG Sibyl. 12:77 βήσεται εἰν Ἀίδαο δόμοις ἰδίης ὑπὸ μοίρης.
OPG Sibyl. 12:161 μοῖραν ἀεικελίην οὐ φεύξεται, ἀλλὰ καμεῖται·
OPG Sibyl. 12:175 αὐτὸς δ᾽ αὖ πέσεται μοίρῃ ἰδίῃ καταλύσας.
OPG Sibyl. 12:205 εἰς βασίλει᾽ ἀνιόντα θανεῖτ᾽ ἰδίης ὑπὸ μοίρης
OPG Sibyl. 12:223 ἀνὴρ ἀνδροφόνος δολίαις μοίραισι πεδηθείς.
OPG Sibyl. 14:69 ἀλλ᾽ ὁπόταν βασιλεὺς ἰδίῃ μοίρῃ καταλύσῃ
OPG Sibyl. 14:75 ἄρξει καὶ ταχὺ μοῖραν ἐπόψεται δουρὶ βοληθείς.
OPG Sibyl. 14:103 ἔσσονται· βασιλεὺς δὲ κλυτὸς ἰδίης ὑπὸ μοίρης
OPG Sibyl. 14:136 δέξεται οὐλόμενος θάνατος καὶ μοῖρα κραταιή.
OPG Sibyl. 14:148 θνήξεται εἰν ἰδίῃ μοίρῃ βίοτον ἀναλύσας.
OPG Sibyl. 14:183 στοιχείου ἀρχομένου γὰρ, ἐπὴν ἰδίῃ ἐνὶ μοίρῃ
OPG Sibyl. 14:194 οὐλόμενος θάνατος προδοθέντ᾽ ἰδίῃ ἐνὶ μοίρῃ.
OPG Sibyl. 14:303 τρὶς τοίνυν Ὕψιστος ἄγοι μοίρην τότε δεινήν,

ΩΡΕΣ

OPG Sibyl. 1:374 νύξωσιν καλάμοισιν, ὅτου χάριν ἐν τρισὶν ὥραις

OPG Sibyl. 3:627 πρωτοτόκων αἰγῶν τε περιπλομέναισιν ἐν ὥραις.
OPG Sibyl. 4:56 νὺξ ἔσται σκοτόεσσα μέσῃ ἐνὶ ἤματος ὥρῃ·
OPG Sibyl. 8:306 νὺξ ἔσται σκοτόεσσα πελώριος ἐν τρισὶν ὥραις.
OPG Sibyl. 12:26 σκηπτοῦχος βασιλεὺς τούτου πλέον, οὐ μίαν ὥρην,
OPG Sibyl. 12:74 νὺξ ἔσται σκοτόεσσα μέσῃ ἐνὶ ἤματος ὥρῃ
OPG Sibyl. 13:45 ἑπταλόφῳ Ῥώμῃ ὥρης ἀπόμοιραν ἰάλλοι.
ΕΡΜΗΣ
OPG THE 1:1 Τὰ δὲ Σίκιμά φησι Θεόδοτος ἐν τῷ περὶ Ἰουδαίων ἀπὸ Σικιμίου τοῦ Ἑρμοῦ λαβεῖν τὴν ὀνομασίαν· τοῦτον γὰρ καὶ κτίσαι τὴν
πόλιν· κεῖσθαι δ᾽ αὐτήν φησιν ἐν τῇ περὶ Ἰουδαίων οὕτως· Ἡ δ᾽ ἄρ᾽ ἔην ἀγαθή τε καὶ αἰγινόμος καὶ ὑδρηλή,

OPG ART 3:6 διὰ ταῦτα οὖν τὸν Μώϋσον ὑπὸ τῶν ὄχλων ἀγαπηθῆναι καὶ ὑπὸ τῶν ἱερέων ἰσοθέου τιμῆς καταξιωθέντα προσαγορευθῆναι
Ἑρμῆν, διὰ τὴν τῶν ἱερῶν γραμμάτων ἑρμηνείαν.
OPG ART 3:9 τοὺς οὖν περὶ τὸν Μώϋσον διὰ τὸ μέγεθος τῆς στρατιᾶς πόλιν ἐν τούτῳ κτίσαι τῷ τόπῳ καὶ τὴν ἶβιν ἐν αὐτῇ καθιερῶσαι, διὰ τὸ
ταύτην τὰ βλάπτοντα ζῷα τοὺς ἀνθρώπους ἀναιρεῖν· προσαγορεῦσαι δὲ αὐτὴν Ἑρμοῦ πόλιν.

ΔΙΟΝΥΣΟΣ
OPG 3 Ma. 2:29 τούς τε ἀπογραφομένους χαράσσεσθαι καὶ διὰ πυρὸς εἰς τὸ σῶμα παρασήμῳ Διονύσου κισσοφύλλῳ· οὓς καὶ καταχωρίσαι
εἰς τὴν προσυνεσταλμένην αὐθεντίαν.

ΑΡΤΕΜΙΣ
OPG TS1 8:11 ὁμοίως καὶ ὁ ἕβδομος ἔφη· Ἐγώ εἰμι Κακίστη, καὶ σέ, βασιλεῦ, κακώσω ὅτε κελευθῶ Ἀρτέμιδος δεσμοῖς· διὰ ταῦτα γάρ σε
διαπρᾶξαι ἔχεις τὴν ἐπιθυμίαν ὡς φίλτατος, ἐμοὶ δὲ κατ᾽ ἐμαυτὴν ἐπιθυμίαν τὴν σοφίαν. ἐὰν γάρ τις σοφός, οὐκ ἐπιστρέψει ἴχνος πρὸς μέ.

ΔΙΑΣ
OPG EUP 2:25 τῷ δὲ Σούρωνι εἰς Τύρον πέμψαι τὸν χρυσοῦν κίονα, τὸν ἐν Τύρῳ ἀνακείμενον ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Διός.
OPG ART 3:11 τὸν δὲ Χενεφρῆν λυθέντος τοῦ πολέμου λόγῳ μὲν αὐτὸν ἀποδέξασθαι, ἔργῳ δὲ ἐπιβουλεύειν. παρελόμενον γοῦν αὐτοῦ τοὺς
ὄχλους τοὺς μὲν ἐπὶ τὰ ὅρια τῆς Αἰθιοπίας πέμψαι προφυλακῆς χάριν, τοῖς δὲ προστάξαι τὸν ἐν Διὸς πόλει ναὸν ἐξ ὀπτῆς πλίνθου
κατεσκευασμένον καθαιρεῖν, ἕτερον δὲ λίθινον κατασκευάσαι τὸ πλησίον ὄρος λατομήσαντας· τάξαι δὲ ἐπὶ τῆς οἰκοδομίας ἐπιστάτην
Ναχέρωτα.

OPG Sibyl. 3:78 καὶ ῥίψῃ χρυσόν τε καὶ ἄργυρον εἰς ἅλα δῖαν,
OPG Sibyl. 5:158 ἥξει δ᾽ οὐρανόθεν ἀστὴρ μέγας εἰς ἅλα δῖαν
OPG Sibyl. 5:294 χάσμασι καὶ σεισμοῖσί ποθ᾽ ἵξεται εἰς ἅλα δῖαν
OPG Sibyl. 14:355 ἐν γαίῃ κακίη καταδύσεται εἰς ἅλα δῖαν.

Ο Όμηρος χρησιμοποιεί τις συνθέσεις ἅλα δῖαν και ἠῶ δῖαν για να περιγράψει τη θάλασσα και την αυγή. Οι σχολιαστές έχουν
προτείνει τις μεταφράσεις «φωτεινές» και «απεριόριστες».

OPG Sibyl. 1:281 ὄγδοος ἐξῆλθεν δὶς εἴκοσι καὶ μίαν ἠῶ

OPG Sibyl. 3:799 ἐννύχιαι ὀφθῶσι πρὸς ἕσπερον ἠδὲ πρὸς ἠῶ,
OPG Sibyl. 3:89 οὐ νύξ, οὐκ ἠώς, οὐκ ἤματα πολλὰ μεριμνᾷς,
OPG Sibyl. 3:251 καὶ στύλῳ νεφέλης πᾶν ἠὼς ἦμαρ ὁδεύσει,

OPG Sibyl. 5:43 Κελτὸς ὀρειοβάτης, σπεύδων δ᾽ ἐπὶ δῆριν ἑῴαν

OPG Sibyl. 3:83 καὶ πέσεται πολύμορφος ὅλος πόλος ἐν χθονὶ δίῃ
OPG Sibyl. 3:180 ἐκ πόλεων πολλῶν· πάλι δ᾽ ἔσσεται ἐν χθονὶ δίῃ
OPG Sibyl. 12:28 καὶ δὴ καὶ καιροὺς ἐπεδείξατο ἐν χθονὶ δίῃ
ΚΡΟΝΟΣ
OPG TS1 15:5 ὅτε μὲν μαγευομένη ὑπὸ τῶν σοφῶν γίνομαι ὡς Κρόνος. ὅτε δὲ πάλιν περὶ τῶν καταγόντων με κατέρχομαι καὶ φαίνομαι ἄλλη
μορφή· τὸ μὲν τοῦ στοιχείου μέτρον ἀήττητον καὶ ἀόριστον καὶ ἀκατάργητόν ἐστιν. ἐγὼ γοῦν εἰς τὰς τρεῖς μορφὰς μεταβαλλομένη κατέρχομαι
καὶ γίνομαι τοιαύτη ἥνπερ βλέπεις.

OPG PEU 1:8 Βαβυλωνίους γὰρ λέγειν πρῶτον γενέσθαι Βῆλον, ὃν εἶναι Κρόνον· ἐκ τούτου δὲ γενέσθαι Βῆλον καὶ Χαναάν, τοῦτον δὲ τὸν
Χαναὰν γεννῆσαι τὸν πατέρα τῶν Φοινίκων, τούτου δὲ Χοὺμ υἱὸν γενέσθαι, ὃν ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων λέγεσθαι Ἀσβολον, πατέρα δὲ Αἰθιόπων,
ἀδελφὸν δὲ τοῦ Μεστραείμ, πατρὸς Αἰγυπτίων· Ἕλληνας δὲ λέγειν τὸν Ἀτλαντα εὑρηκέναι ἀστρολογίαν, εἶναι δὲ τὸν Ἀτλαντα τὸν αὐτὸν καὶ
Ἐνώχ· τοῦ δὲ Ἐνὼχ γενέσθαι υἱὸν Μαθουσάλαν, ὃν πάντα δι᾽ ἀγγέλων θεοῦ γνῶναι καὶ ἡμᾶς οὕτως ἐπιγνῶναι.

ΤΙΤΑΝΕΣ
OPG Exagoge 1:217 ἐπεὶ δὲ Τιτὰν ἥλιος δυσμαῖς προσῆν,

OPG 1 En. 9:9 καὶ αἱ γυναῖκες ἐγέννησαν τιτᾶνας, ὑφ᾽ ὧν ὅλη ἡ γῆ ἐπλήσθη αἵματος καὶ ἀδικίας.

ΓΙΓΑΝΤΕΣ
OPG 1 En. 7:2 αἱ δὲ ἐν γαστρὶ λαβοῦσαι ἐτέκοσαν γίγαντας μεγάλους ἐκ πηχῶν τρισχιλίων,
OPG 1 En. 7:4 οἱ γίγαντες ἐτόλμησαν ἐπ᾽ αὐτούς, καὶ κατησθίοσαν τοὺς ἀνθρώπους.
OPG 1 En. 15:3 διὰ τί ἀπελίπετε τὸν οὐρανὸν τὸν ὑψηλὸν τὸν ἅγιον τοῦ αἰῶνος, καὶ μετὰ τῶν γυναικῶν ἐκοιμήθητε καὶ μετὰ τῶν θυγατέρων
τῶν ἀνθρώπων ἐμιάνθητε καὶ ἐλάβετε ἑαυτοῖς γυναῖκας ὥσπερ υἱοὶ τῆς γῆς ἐποιήσατε καὶ ἐγεννήσατε ἑαυτοῖς τέκνα, υἱοὺς γίγαντας.
OPG 1 En. 15:8 καὶ νῦν οἱ γίγαντες οἱ γεννηθέντες ἀπὸ τῶν πνευμάτων καὶ σαρκὸς πνεύματα ἰσχυρὰ ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ἐν τῇ γῇ ἡ κατοίκησις
αὐτῶν ἔσται.
OPG 1 En. 15:11 καὶ τὰ πνεύματα τῶν γιγάντων νεφέλας ἀδικοῦντα, ἀφανίζοντα καὶ ἐνπίπτοντα καὶ συνπαλαίοντα καὶ συνρίπτοντα ἐπὶ τῆς
γῆς, πνεύματα σκληρὰ γιγάντων, καὶ δρόμους ποιοῦντα καὶ μηδὲν ἐσθίοντα, ἀλλ᾽ ἀσιτοῦντα καὶ διψῶντα καὶ προσκόπτοντα πνεύματα.

OPG 3 Ma. 2:4 σὺ τοὺς ἔμπροσθεν ἀδικίαν ποιήσαντας, ἐν οἷς γίγαντες ἦσαν ῥώμῃ καὶ θράσει πεποιθότες, διέφθειρας, ἐπαγαγὼν αὐτοῖς
ἀμέτρητον ὕδωρ.

OPG TS1 17:1 Καὶ ἐκέλευσα παρεῖναι μοι ἕτερον πνεῦμα. καὶ ἦλθε πνεῦμα ἀνθρώπου μορφὴν ἔχον σκοτεινὴν καὶ ὀφθαλμοὺς λάμποντας. καὶ
ἐπηρώτησα αὐτὸν λέγων· Σὺ τίς εἶ; ὁ δὲ ἔφη· Ἐγώ εἰμι ὀχεικὸν πνεῦμα ἀνθρώπου γίγαντος ἐν σφαγῇ τετελευτηκότος ἐν τῷ καιρῷ τῶν
γιγάντων.

OPG T. Judah 3:3 τὸν Ἀχὼρ βασιλέα, ἄνδρα γιγάντων, βάλλοντα τόξα ἔμπροσθε καὶ ὄπισθεν ἐφ᾽ ἵππου, ἀνελόμενος λίθον λιτρῶν ξ,
ἀκοντίσας ἔδωκα τῷ ἵππῳ καὶ ἀπέκτεινα αὐτόν.
OPG T. Judah 3:7 καὶ Ἰακὼβ ὁ πατὴρ ἡμῶν ἀνεῖλε τὸν Βεελισά, βασιλέα πάντων τῶν βασιλέων, γίγαντα τῇ ἰσχύι πηχῶν ιβ.

OPG 3 Bar. 4:10 καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος· Ὀρθῶς ἐρωτᾷς· ὅτε ἐποίησεν ὁ θεὸς τὸν κατακλυσμὸν ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ἀπώλεσε πᾶσαν σάρκα καὶ τὰς
τετρακοσίας ἐννέα χιλιάδας τῶν γιγάντων, καὶ ἀνῆλθεν τὸ ὕδωρ ἐπάνω τῶν ὑψηλῶν ἐπὶ πήχεις δεκαπέντε, εἰσῆλθε τὸ ὕδωρ εἰς παράδεισον,
καὶ ᾖρεν πᾶν ἄνθος· τὸ δὲ κλῆμα τῆς ἀμπέλου ἐξώρισεν εἰς τὸ παντελὲς καὶ ἐξέβαλεν ἔξω.

OPG Jub. 8:3 εὗρε τὴν γραφὴν τῶν γιγάντων καὶ ἔκρυψε παρ᾽ ἑαυτῷ.

OPG EX1 1:59 ὄχλος γιγάντων τοῖς πρηστῆρσι

OPG EX2 1:59 ὄχλος γιγάντων τοῖς πρηστῆρσι

OPG T. Reub. 5:7 κἀκεῖναι ἐπιθυμοῦσαι τῇ διανοίᾳ τὰς φαντασίας αὐτῶν ἔτεκον γίγαντας. ἐφαίνοντο γὰρ αὐταῖς οἱ ἐγρήγοροι ἕως τοῦ οὐρανοῦ
φθάνοντες.

OPG PEU 1:1 Εὐπόλεμος δὲ ἐν τῷ περὶ Ἰουδαίων τῆς Ἀσσυρίας φησὶ πόλιν Βαβυλῶνα πρῶτον μὲν κτισθῆναι ὑπὸ τῶν διασωθέντων ἐκ τοῦ
κατακλυσμοῦ· εἶναι δὲ αὐτοὺς γίγαντας, οἰκοδομεῖν δὲ τὸν ἱστορούμενον πύργον.
OPG PEU 1:2 πεσόντος δὲ τούτου ὑπὸ τῆς τοῦ θεοῦ ἐνεργείας τοὺς γίγαντας διασπαρῆναι καθ᾽ ὅλην τὴν γῆν. δεκάτῃ δὲ γενεᾷ, φησίν, ἐν
πόλει τῆς Βαβυλωνίας Καμαρίνῃ, ἥν τινας λέγειν πόλιν Οὐρίην εἶναι δὲ μεθερμηνευομένην Χαλδαίων πόλιν, ἢ ἐν τρισκαιδεκάτῃ γενέσθαι
Ἁβραὰμ γενεᾷ, εὐγενείᾳ καὶ σοφίᾳ πάντας ὑπερβεβηκότα, ὃν δὴ καὶ τὴν ἀστρολογίαν καὶ Χαλδαἱκὴν εὑρεῖν ἐπί τε τὴν εὐσέβειαν ὁρμήσαντα
εὐαρεστῆσαι τῷ θεῷ.
OPG PEU 2:1 ἐν δὲ ἀδεσπότοις εὕρομεν τὸν Ἁβραὰμ ἀναφέροντα εἰς τοὺς γίγαντας,
ΔΥΣΣΕΒΕΙΑ
OPG Sibyl. 1:4 ἔσσεσθαι κόσμῳ διὰ δυσσεβίας ἀνθρώπων.
OPG Sibyl. 1:114 οἰστρομανὴς μῆνις καὶ δυσσεβίη ἀλεγεινή.
OPG Sibyl. 1:117 ἄνδρας δυσσεβέας. τοὺς δ᾽ αὖ μετόπισθε χόλοισιν
OPG Sibyl. 1:368 δυσσεβέως δώσουσι κακῷ βεβολημένοι οἴστρῳ
OPG Sibyl. 2:244 εὐσεβέων βίοτον καὶ δυσσεβέων τρόπον ἀνδρῶν.
OPG Sibyl. 4:43 καὶ τότε δυσσεβέας μὲν ὑπὸ ζόφον ἐν πυρὶ πέμψει
OPG Sibyl. 4:112 ἡνίκα δὴ Πατάρων ὅμαδόν ποτε δυσσεβίῃσιν
OPG Sibyl. 4:184 κρίνων ἔμπαλι κόσμον· ὅσοι δ᾽ ὑπὸ δυσσεβίῃσιν
OPG Sibyl. 8:24 πηγὴ δυσσεβίης καὶ ἀταξίης προοδηγός,
OPG Sibyl. 8:85 ἔσσονται διὰ δυσσεβίην καὶ θλῖψιν ἄελπτον.
OPG Sibyl. 8:416 κρίνων εὐσεβέων καὶ δυσσεβέων βίον ἀνδρῶν·
OPG Sibyl. 13:144 δυσσεβίης ἕνεκεν· μετὰ δ᾽ αὖτ᾽ ἄρξει πάλιν ἄλλος
OPG Sibyl. 14:6 δεινοὺς δυσσεβέας, σκοτίην δ᾽ ἐπὶ τοῖσιν ἐγείρει·
OPG Sibyl. 14:26 δυσσεβέως κτείνουσιν ἐνὶ παλάμῃσι λαβόντες.
OPG Sibyl. 14:86 ἄπρηκτον πόλεμον διὰ δυσσεβίας ἀνθρώπων.
OPG Sibyl. 14:157 ἀλλήλους κόψουσι διὰ δυσσεβίας ἀλεγεινάς.

LXXRH 1 Es. 1:40 τὰ δὲ ἱστορηθέντα περὶ αὐτοῦ καὶ τῆς αὐτοῦ ἀκαθαρσίας καὶ δυσσεβείας ἀναγέγραπται ἐν τῇ βίβλῳ τῶν χρόνων τῶν
βασιλέων.
LXXRH 1 Es. 1:49 αὐτοὶ δὲ ἐξεμυκτήρισαν ἐν τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ, καὶ ᾗ ἡμέρᾳ ἐλάλησεν κύριος, ἦσαν ἐκπαίζοντες τοὺς προφήτας αὐτοῦ ἕως
τοῦ θυμωθέντα αὐτὸν ἐπὶ τῷ ἔθνει αὐτοῦ διὰ τὰ δυσσεβήματα προστάξαι ἀναβιβάσαι ἐπ᾽ αὐτοὺς τοὺς βασιλεῖς τῶν Χαλδαίων.

LXXRH 2 Ma. 3:11 τινὰ δὲ καὶ Ὑρκανοῦ τοῦ Τωβιου σφόδρα ἀνδρὸς ἐν ὑπεροχῇ κειμένου οὕτως ἦν διαβάλλων ὁ δυσσεβὴς Σιμων, τὰ δὲ
πάντα ἀργυρίου τετρακόσια τάλαντα, χρυσίου δὲ διακόσια·
LXXRH 2 Ma. 6:13 καὶ γὰρ τὸ μὴ πολὺν χρόνον ἐᾶσθαι τοὺς δυσσεβοῦντας, ἀλλ᾽ εὐθέως περιπίπτειν ἐπιτίμοις, μεγάλης εὐεργεσίας σημεῖόν
ἐστιν.
LXXRH 2 Ma. 8:14 οἱ δὲ τὰ περιλελειμμένα πάντα ἐπώλουν, ὁμοῦ δὲ τὸν κύριον ἠξίουν ῥύσασθαι τοὺς ὑπὸ τοῦ δυσσεβοῦς Νικάνορος πρὶν
συντυχεῖν πεπραμένους·
LXXRH 2 Ma. 8:33 ἐπινίκια δὲ ἄγοντες ἐν τῇ πατρίδι τοὺς ἐμπρήσαντας τοὺς ἱεροὺς πυλῶνας καὶ Καλλισθένην ὑφῆψαν εἰς ἓν οἰκίδιον
πεφευγότα, καὶ τὸν ἄξιον τῆς δυσσεβείας ἐκομίσατο μισθόν.
LXXRH 2 Ma. 9:9 ὥστε καὶ ἐκ τοῦ σώματος τοῦ δυσσεβοῦς σκώληκας ἀναζεῖν, καὶ ζῶντος ἐν ὀδύναις καὶ ἀλγηδόσιν τὰς σάρκας αὐτοῦ
διαπίπτειν, ὑπὸ δὲ τῆς ὀσμῆς αὐτοῦ πᾶν τὸ στρατόπεδον βαρύνεσθαι τὴν σαπρίαν.
LXXRH 2 Ma. 12:3 Ἰοππῖται δὲ τηλικοῦτο συνετέλεσαν τὸ δυσσέβημα· παρακαλέσαντες τοὺς σὺν αὐτοῖς οἰκοῦντας Ιουδαίους ἐμβῆναι εἰς τὰ
παρακατασταθέντα ὑπ᾽ αὐτῶν σκάφη σὺν γυναιξὶν καὶ τέκνοις ὡς μηδεμιᾶς ἐνεστώσης πρὸς αὐτοὺς δυσμενείας,
 LXXRH 2 Ma. 15:33 καὶ τὴν γλῶσσαν τοῦ δυσσεβοῦς Νικάνορος ἐκτεμὼν ἔφη κατὰ μέρος δώσειν τοῖς ὀρνέοις, τὰ δ᾽ ἐπίχειρα τῆς ἀνοίας
κατέναντι τοῦ ναοῦ κρεμάσαι.

OPG 3 Ma. 3:1 Ἇ καὶ μεταλαμβάνων ὁ δυσσεβὴς ἐπὶ τοσοῦτον ἐξεχόλησεν ὥστε οὐ μόνον τοῖς κατὰ Ἀλεξάνδρειαν ὀργίζεσθαι ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐν
τῇ χώρᾳ βαρυτέρως ἐναντιωθῆναι, καὶ προστάξαι σπεύδοντας συναγαγεῖν πάντας ἐπὶ τὸ αὐτό, καὶ χειρίστῳ μόρῳ τοῦ ζῇν μεταστῆσαι.
OPG 3 Ma. 3:24 διὸ καὶ τεκμηρίοις καλῶς πεπεισμένοι τούτους κατὰ πάντα δυσνοεῖν ἡμῖν τρόπον, καὶ προνοούμενοι μή ποτε αἰφνιδίου
μετέπειτα ταραχῆς ἐνστάσης ἡμῖν τοὺς δυσσεβεῖς τούτους κατὰ νώτου προδότας καὶ βαρβάρους ἔχωμεν πολεμίους·
OPG 3 Ma. 5:47 ὁ δὲ ὀργῇ βαρείᾳ γεμίσας δυσσεβῆ φρένα, παντὶ τῷ βάρει σὺν τοῖς θηρίοις ἐξώρμησε, βουλόμενος ἀτρώτῳ καρδίᾳ καὶ κόραις
ὀφθαλμῶν θεάσασθαι τὴν ἐπίπονον καὶ ταλαίπωρον τῶν προσεσημαμμένων καταστροφήν.

Σιβυλλικοί Χρησμοί 4:1-48 Ερμηνεία Παρατηρήσεις

1 Λόγος τέταρτος Κλῦτε, λεὼς Ἀσίης μεγαλαυχέος Εὐρώπης τε
2 ὅσσα μελιφθέγκτοιο διὰ στόματος μεγάροιο
3 μέλλω ἀφ᾽ ἡμετέρου παναληθέα μαντεύεσθαι·
4 οὐ ψευδοῦς Φοίβου χρησμηγόρος, ὅντε μάταιοι
5 ἄνθρωποι θεὸν εἶπον, ἐπεψεύσαντο δὲ μάντιν·
Κλῦτε: β΄ πληθυντικό, προστακτική αορίστου β΄, του ρήματος κλύω (ακούω, προσέχω,
Λόγος τέταρτος γι αυτούς που ακούνε και
αντιλαμβάνομαι, παρατηρώ, μαθαίνω, δίνω προσοχή). «Κλῦτε φίλοι»: Ἀντὶ τοῦ ἀκούσατε.
αντιλαμβάνονται, ο Ασιατικός λαός αλαζονικά
λεὼς: αττικός τύπος του «λαός».
κομπάζει κατά της Ευρώπης
Ἀσίης: ιωνική μορφή της «Ἀσίας».
όσα μελιφθόγγως δια δυνατής φωνής θα ὅσσα: Ίων. και Επικ. ουδ. πληθ. του ὅσος αντί ὅσα.
προφητεύσω αφ’ εαυτού παναληθώς· μελιφθέγκτοιο: μέλι+φθογγή, μελίφωνος, ο έχων γλυκειά φωνή.
όχι ψευδώς του Φοίβου Απόλωννα
χρησμοδοτώντας, ον τε τρόπον οι ματαιόδοξοι
άνθρωποι θεόν είπαν, ψευδόμενοι μάντιν : οιωνοσκόπο, μάντη , όπως λέμε: «ὁ μάντις μάντιν ἐκπράξας ἐμὲ ἀπήγαγ' ἐς

6 ἀλλὰ θεοῦ μεγάλοιο, τὸν οὐ χέρες ἔπλασαν ἀνδρῶν
7 εἰδώλοις ἀλάλοισι λιθοξέστοισιν ὅμοιον.
8 οὐδὲ γὰρ οἶκον ἔχει ναῷ λίθον ἑλκυσθέντα,
9 κωφότατον νωδόν τε, βροτῶν πολυαλγέα λώβην·
10 ἀλλ᾽ ὃν ἰδεῖν οὐκ ἔστιν ἀπὸ χθονὸς οὐδὲ μετρῆσαι
11 ὄμμασιν ἐν θνητοῖς, οὐ πλασθέντα χερὶ θνητῇ·
12 ὃς καθορῶν ἅμα πάντας ὑπ᾽ οὐδενὸς αὐτὸς ὁρᾶται·
13 οὗ νύξ τε δνοφερή τε καὶ ἡμέρη ἠέλιός τε
14 ἄστρα σεληναίη τε καὶ ἰχθυόεσσα θάλασσα
15 καὶ γῆ καὶ ποταμοί τε καὶ ἀενάων στόμα πηγῶν
16 κτίσματα πρὸς ζωήν, ὄμβροι θ᾽ ἅμα καρπὸν ἀρούρης
17 τίκτοντες καὶ δένδρα καὶ ἄμπελον ἠδέ τ᾽ ἐλαίην.
18 οὗτός μοι μάστιγα διὰ φρενὸς ἤλασεν εἴσω,
19 ἀνθρώποις ὅσα νῦν τε καὶ ὁππόσα ἔσσεται αὖτις
20 ἐκ πρώτης γενεῆς ἄχρις ἐς δεκάτην ἀφικέσθαι
21 ἀτρεκέως καταλέξαι· ἅπαντα γὰρ αὐτὸς ἐλέγξει
22 ἐξανύων. σὺ δὲ πάντα, λεώς, ἐπάκουε Σιβύλλης
23 ἐξ ὁσίου στόματος φωνὴν προχέοντος ἀληθῆ.
24 ὄλβιοι ἀνθρώπων κεῖνοι κατὰ γαῖαν ἔσονται,
25 ὅσσοι δὴ στέρξουσι μέγαν θεὸν εὐλογέοντες
τοιάσδε θανασίμους τύχας», ἐπὶ τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τῆς Κασσάνδρας (Aeschylus Trag.:
οιωνοσκοπόντας επανειλημμένως·
Agamemnon: Line 1276)
αλλά με του Θεού το μεγαλείο, τον οποίο δεν
έπλασαν ανθρώπινα χέρια
άλαλο είδωλο του «λίθου προσκόμματος» (Ρωμαίους 9:32-33, Α΄ Πέτρου 2:6-7) Ιησού,
όμοιον αλάλων λιθόξεστων ειδώλων.
έπλασαν χέρια λιθοξόων ανδρών !!!
διότι (αυτός ο Θεός) δεν έχει (πνευματικό) οίκο
στον ναό του ελκυσθέντα λίθου (προσκόμματος),
νωδόν: [νη- (στερητικό) + -ωδός < ὀδών: χωρίς οδούς].
όπως είναι κωφότατη, άνευ οδών, των θνητών η
βροτῶν: θνητών, σε αντίθεση με τους αθανάτους ή τον Θεό.
πολυόδυνη ατίμωση·
λώβην: (λέγεται για πρόσωπα) ατίμωση, εξευτελισμός, χλεύη.
ἰδεῖν: απαρέμφατο αορίστου β' του «εἶδον», του ρήματος ὁράω-ῶ.
αλλά αυτόν που δεν μπορεί να κοιτάξει από τη
χθονὸς: (γενική ενικού της λέξης «Χθών». Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Χθών
Χθών (κάτω κόσμο του Άδη) κανείς, ούτε να
είναι γνωστή μία θεότητα που προσωποποιούσε τα βάθη της Γης, Κάτω Κόσμος, ο
μετρήσουν
Άδης).
μάτια θνητών ανθρώπων, όχι πλασθέντα με θνητό
χέρι.
ο οποίος τα πάντα βλέπει και υπ’ ουδενός αυτός
δεν οράται.
του οποίου η νύχτα (η πνευματική της οὗ: του οποίου, γεν. ενικού, αρσενικό, της αναφορικής αντωνυμίας «ὅς».
παρελθούσης δισχιλιετίας) είναι ζοφερή και η
(πνευματική) ημέρα κατάφωτη από τον ήλιο δνοφερή: ζοφερή.
(Χριστό που έρχεται), ἠέλιος: επικός τύπος του «ἥλιος».
τα άστρα και τη σελήνη και τη γεμάτη (προς
πνευματική αλιεία) θάλασσα με τους
(αδημιούργητους στη Γένεση) ιχθύες
(ειδωλολάτρες)
και την (πνευματική) γη με τους (πνευματικούς)
ποταμούς της και των αιωνίων στόμα πηγών
(πνευματικά) κτίσματα προς ζωήν, όμβροι (ύδατος
ζώντος) μαζί με καρπό καλλιεργήσιμης ἄρουρα: καλιεργήσιμη γη.
(πνευματικής) γης
γονέων και (πνευματικά) δέντρα και (αληθινή) οἱ τίκτοντες: γονείς.
άμπελο (θείας διδασκαλίας) και ελαία (με
ποιοτικόν έλαιον χρίσεως). ἠδέ: και.
Ο στίχος 18 είναι συνέχεια της παραγράφου που τελείωσε με τελεία (.) στο στίχο 7 και
επεξηγεί τη φράση «τὸν οὐ χέρες ἔπλασαν ἀνδρῶν εἰδώλοις ἀλάλοισι λιθοξέστοισιν
ὅμοιον.»
αυτός (που «χέρες ἔπλασαν ἀνδρῶν εἰδώλοις
εἴσω: και ἔσω επίρρ. (με ρήμ. που δηλώνουν κίνηση) προς τα μέσα, μέσα σε («εἴσω
ἀλάλοισι λιθοξέστοισιν ὅμοιον») μου είναι μάστιγα
κομίζου», Αισχύλος), εἴσω (συγκρ. ἐσωτέρω, υπερθ. ἐσωτᾰ́τω), (της κίνησης) σε, (της
δια της εμφανιζόμενης (απ’ έξω) φαντασίας και
τοποθεσίας) εντός.
νόησης που τέθηκε σε κίνηση προς τα μένα (εντός
ἤλασεν: ἤλᾰσα: -άμην, Ενεργ. και Μέσ. αόρ. αʹ του «ἐλαύνω» που σημαίνει: θέτω σε
μου),
κίνηση, κάνω κάτι να κινηθεί προς τα μπρος, κινώ, σπρώχνω, οδηγώ, λέγεται για την
καθοδήγηση κοπαδιών, φέρνω σε έσχατο σημείο, οδηγώ στα άκρα, «ἄδην ἐλόωσι
πολέμοιο»,σε Ομήρ. Ιλ.·
ὁππόσα: όσο πολλά, όσο μεγάλα.
απ’ ανθρώπους που όσα τώρα και όσα πολλά στο
ἔσσεται: γ ́ πρόσωπο ενικού μέλλοντα μέσου ενδεικτικού του εἰμί.
μέλλον θα γίνουν
αὖθις, (επικ. κ. ιων.) αὖτις επίρρ: αργότερα, στο μέλλον.
εκ πρώτης γενεάς, περί το 25 Κ.Χ. (Κοινής
Χρονολόγησης) έως τη δεκάτη γενεάς περί το 250
Κ.Χ. όταν αυτός θα καταφτάσει
όπως ακριβώς θα αναφερθεί· διότι τα πάντα ἀτρεκέως: ακριβώς.
αυτός θα ελέγξει καταλέξαι: θα αναφερθεί.
ολοκληρώνοντας (το έργο του). Εσύ λαέ τα πάντα
ἐξανύων: φέρνοντας σε πέρας, ολοκληρώνοντας.
αληθή άκουε της Σιβύλλης του οσίου στόματος
λεώς: -ώ, ὁ, Αττ. αντί λαός.
φωνής.
Ευτυχείς μεταξύ των ανθρώπων της γης θα είναι
ὄλβιοι: ευτυχείς.
εκείνοι,
όσοι θα αποδεχτούν τον μεγάλο Θεό ευλογώντας
στέρξουσι: εκ του στέργω: αποδέχομαι κάτι, δίνω τη συναίνεσή μου σε κάτι
τον

26 πρὶν πιέειν φαγέειν τε πεποιθότες εὐσεβίῃσιν·
27 οἳ νηοὺς μὲν ἅπαντας ἀπαρνήσονται ἰδόντες
28 καὶ βωμούς, εἰκαῖα λίθων ἀφιδρύματα κωφῶν, καὶ λίθινα
ξόανα καὶ ἀγάλματα χειροποίητα.
29 αἵμασιν ἐμψύχων μεμιασμένα καὶ θυσίῃσιν
30 τετραπόδων· λεύσουσι δ᾽ ἑνὸς θεοῦ εἰς μέγα κῦδος
31 οὔτε φόνον ῥέξαντες ἀτάσθαλον οὔτε κλοπαῖον
32 κέρδος ἀπεμπολέοντες, ἃ δὴ ῥίγιστα τέτυκται,
33 οὐδ᾽ ἄρ᾽ ὑπ᾽ ἀλλοτρίῃ κοίτῃ πόθον αἰσχρὸν ἔχοντες
34 οὐδὲ ὑπ᾽ ἄρσενος ὕβριν ἀπεχθέα τε στυγερήν τε.
35 ὧν τρόπον εὐσεβίην τε καὶ ἤθεα ἀνέρες ἄλλοι
36 οὔποτε μιμήσονται ἀναιδείην ποθέοντες·
37 ἀλλ᾽ αὐτοὺς χλεύῃ τε γέλωτί τε μυχθίζοντες
38 νήπιοι ἀφροσύνῃσιν ἐπιψεύσονται ἐκείνοις,
39 ὅσς᾽ αὐτοὶ ῥέξουσιν ἀτάσθαλα καὶ κακὰ ἔργα.
40 δύσπιστον γὰρ ἅπαν μερόπων γένος. ἀλλ᾽ ὅταν ἤδη
41 κόσμου καὶ θνητῶν ἔλθῃ κρίσις, ἣν θεὸς αὐτός
42 ποιήσει κρίνων ἀσεβεῖς θ᾽ ἅμα εὐσεβέας τε·
43 καὶ τότε δυσσεβέας μὲν ὑπὸ ζόφον ἐν πυρὶ πέμψει
44 καὶ τότ᾽ ἐπιγνώσονται, ὅσην ἀσέβειαν ἔρεξαν·
45 εὐσεβέες δὲ μενοῦσιν ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν
46 πνεῦμα θεοῦ δόντος ζωήν θ᾽ ἅμα καὶ χάριν αὐτοῖς.
47 ἀλλὰ τὰ μὲν δεκάτῃ γενεῇ μάλα πάντα τελεῖται·
48 νῦν δ᾽ ὅς᾽ ἀπὸ πρώτης γενεῆς ἔσται, τάδε λέξω.
πριν πιούν και φάνε όντας πεποιθότες ότι
ευσεβούν·
οι οποίοι μεν όλους τους ναούς που βλέπουν θα
νηός: δεύτερη κλίση, ιωνική μορφή του «νᾱός».
αρνηθούν
και τους βωμούς, τα μάταια κωφά αντίγραφα και εἰκαῖα: άνευ σκοπού, μάταια.
τα λίθινα ξόανα και χειροποίητα αγάλματα. ἀφιδρύματα: ιερά αντίγραφα, εικόνες, αγάλματα, «ἀφιδρύματα, τὰ τῶν θεῶν».
τα οποία είναι μολυσμένα με αίματα εμψύχων και
θυσίες
τετραπόδων· φονεύοντας λιθοβολώντας ένα Θεό λεύσουσι: εκ του «λεύω»: λιθοβολώ ή φονεύω με λιθοβολισμό.
εις μεγάλη δόξα κῦδος: δόξα, φήμη.
ῥέξαντες: εκ του «ῥέζω»: διαπράττω.
ούτε αυθάδη φόνον διαπράξαντες, ούτε κλοπιμαίο
ἀτάσθαλον: αυθάδη, αλλαζονικό.
κέρδος ξεπουλώντας, όπως με τα παγερά ῥίγιστα: με ψύχος, με παγετό, με τρέμουλο.
τρέμοντα (είδωλα) φτιάχνουν, τέτυκται: εκ του «τεύχω»: κατασκευάζω, οικοδομώ, φτιάχνω, κάνω.
ούτε επομένως υπ’ αλλότρια κλίνη αισχρόν πόθον
έχοντες
ούτε υπό άρσενος απεχθή ύβρη και στυγερή.
Με όποιον τρόπο ευσεβούν και άλλοι άνδρες με
ήθος
ουδέποτε ποθώντας την αναιδή μίμηση·
αλλ’ αυτούς με χλευασμό και γέλωτα
μυκτηρίζοντας
ως άφρονες νήπιοι θα επαναλάβουν εκείνων τα
ψέματα,
όσα αυτοί διαπράξανε με αυθάδεια και κακά έργα.
Διότι δύσπιστο το γένος αυτών που ομιλούν
ενάρθρως. Αλλά όταν πλέον
του κόσμου και των θνητών η κρίσις θα έλθει, την
οποία αυτός ο Θεός
θα ποιήσει κρίνοντας ασεβείς και ευσεβείς μαζί·
τότε αυτούς που ευσεβούν ασεβώς υπό βαθύ
σκοτάδι θα εξαποστείλει με φωτιά
ἔρεξαν: εκ του «ἐρέσσω»: έθεσαν σε κίνηση.
Σχετίζεται με το στίχο 18 « οὗτός μοι μάστιγα διὰ φρενὸς ἤλασεν εἴσω», δηλαδή αυτός
και τότε θα ξαναγνωρίσουν, πόση ασέβεια έθεσαν
(που «χέρες ἔπλασαν ἀνδρῶν εἰδώλοις ἀλάλοισι λιθοξέστοισιν ὅμοιον» ) μου είναι
σε κίνηση·
μάστιγα δια της εμφανιζόμενης (απ’ έξω) φαντασίας και νόησης που τέθηκε σε κίνηση
προς τα μένα (εντός μου).
οι ευσεβείς δε, θα μείνουν επί γόνιμη ζείδωρον: γόνιμον, εύφορον.
καλιεργήσιμη γη ἄρουραν: καλλιεργήσιμη γη.
και πνεύμα Θεού θα δώσει ζωή και χάριν μαζί σ’
συτούς.
αλλά προς τη δεκάτη γενεά όλα αυτά θα
Η 3η χιλιετία θα έχει 10 γενεές !!!
ολοκληρωθούν·
όπως τώρα από της πρώτης γενεάς θα είναι, αυτά
Μακάρι να ζήσουμε να τα δούμε !!!
έχω να πω.
 Σιβυλλικοί Χρησμοί 4:49-192
περί των οσονούπω επερχομένων γεγονότων της 3ης χιλιετίας (συντέλειας) !!!
49 πρῶτα μὲν Ἀσσύριοι θνητῶν ἄρξουσιν ἁπάντων (έναρξη της ημέρας της συντελείας με τους
Ασσυρίους)
50 ἓξ γενεὰς κόσμοιο διακρατέοντες ἐν ἀρχῇ, (6 από τις 10 συνολικά γενεές της 3ης χιλιετίας, ένεκα
και της επερχόμενης αλλαγής του χρόνου)
51 ἐξ οὗ μηνίσαντος ἐπουρανίοιο θεοῖο
52 αὐτῇσιν πολίεσσι (αυτή η πόλη της Νινευή) καὶ ἀνθρώποισιν ἅπασιν
53 γῆν ἐκάλυψε θάλασσα κατακλυσμοῖο ῥαγέντος. (ο κατακλυσμός των πνευματικών υδάτων
κάλυψε τη γη τους και όπως λέει παραπλεύρως ο προφήτης Ιεζεκιήλ, κατέβηκαν στον
πνευματικό Άδη)
Σημείωση: Η 3η χιλιετία θα έχει 10 γενεές ανθρώπων. Τις 6 πρώτες γενεές θα ακμάζουν οι
Ασσύριοι, ενώ παράλληλα θα αναπτύσσονται και οι υπόλοιποι λαοί. Η καταστροφή τους θα έρθει
από τους Μήδους, οι οποίοι θα άρξουν την 7 η και 8η γενεά, ενώ η καταστροφή των Μήδων
επέρχεται από τους Πέρσες που θα έχουν μόνον την 9 η γενεά για να απολαύσουν τις ευλογίες της
βασιλείας τους. Στη συνέχεια την τελευταία 10η γενεά θα αρχίσουν οι πόλεμοι
«ὁ βασιλεὺς Δαρεῖος προσετέθη πρὸς τὸ γένος αὐτοῦ καὶ δανιηλ κατεστάθη ἐπὶ τῆς βασιλείας δαρείου καὶ Κῦρος ὁ πέρσης παρέλαβε τὴν βασιλείαν αὐτοῦ» (Δανιήλ 6:29,
μετάφρ. εβδομήκοντα)
54 οὓς Μῆδοι καθελόντες ἐπαυχήσουσι θρόνοισιν, (καταστροφή των Ασσυρίων από Μήδους)
55 οἷς γενεαὶ δύο μοῦναι (μόνον) ἐφ᾽ ὧν τάδε ἔσσεται ἔργα·(2 από τις 10 συνολικά γενεές της 3ης
χιλιετίας, ένεκα και της επερχόμενης αλλαγής του χρόνου)
56 νὺξ ἔσται σκοτόεσσα μέσῃ ἐνὶ ἤματος ὥρῃ·
57 ἄστρα δ᾽ ἀπ᾽ οὐρανόθεν λείψει καὶ κύκλα σελήνης·
58 γῆ δὲ κλόνῳ σεισμοῖο τινασσομένη μεγάλοιο
59 πολλὰς πρηνίξει πόλιας καὶ ἔργ᾽ ἀνθρώπων·
60 ἐκ δὲ βυθοῦ τότε νῆσοι ὑπερκύψουσι θαλάσσης.
Οι Ασσύριοι ως υψηλό πνευματικό δέντρο εντός του «παραδείσου της
τρυφής» (όχι του παρελθόντος «παραδείσου» του Αδάμ) !!!
«ἰδοὺ ᾿Ασσοὺρ κυπάρισσος ἐν τῷ Λιβάνῳ καὶ καλὸς ταῖς παραφυάσι καὶ ὑψηλὸ
τῷ μεγέθει, εἰς μέσον νεφελῶν ἐγένετο ἡ ἀρχὴ αὐτοῦ. ὕδωρ ἐξέθρεψεν αὐτόν,
ἄβυσσος ὕψωσεν αὐτόν, …. ὑψώθη τὸ μέγεθος αὐτοῦ παρὰ πάντα τὰ ξύλα το
πεδίου, καὶ ἐπλατύνθησαν οἱ κλάδοι αὐτοῦ ἀφ' ὕδατος πολλοῦ. ἐν τα
παραφυάσιν αὐτοῦ ἐνόσσευσαν πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ὑποκάτ
τῶν κλάδων αὐτοῦ ἐγεννῶσαν πάντα τὰ θηρία τοῦ πεδίου, ἐν τῇ σκιᾷ αὐτο
κατῴκησε πᾶν πλῆθος ἐθνῶν. …. κυπάρισσοι τοιαῦται οὐκ ἐγενήθησαν ἐν τ
παραδείσῳ τοῦ Θεοῦ, …. ἐν ᾗ ἡμέρᾳ κατέβη εἰς ᾅδου, ἐπένθησεν αὐτὸν
ἄβυσσος, ….ἀπὸ τῆς φωνῆς τῆς πτώσεως αὐτοῦ ἐσείσθησαν τὰ ἔθνη, ὅ
κατεβίβαζον αὐτὸν εἰς ᾅδου μετὰ τῶν καταβαινόντων εἰς λάκκον, κ
παρεκάλουν αὐτὸν ἐν γῇ πάντα τὰ ξύλα τῆς τρυφῆς καὶ τὰ ἐκλεκτὰ τοῦ Λιβάνο
πάντα τὰ πίνοντα ὕδωρ. καὶ γὰρ αὐτοὶ κατέβησαν μετ' αὐτοῦ εἰς ᾅδου ἐν το
τραυματίαις ἀπὸ μαχαίρας, καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ, οἱ κατοικοῦντες ὑπὸ τὴ
σκέπην αὐτοῦ, ἐν μέσῳ τῆς ζωῆς αὐτῶν ἀπώλοντο.» (Ιεζεκιήλ 31:3-17)
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι στην 3η χιλιετία που διάγουμε θα συμβεί το ακόλουθο
«καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καταλειφθήσεται Τύρος ἔτη ἑβδομήκοντα ὡ
χρόνος βασιλέως, ὡς χρόνος ἀνθρώπου· καὶ ἔσται μετὰ ἑβδομήκοντα ἔτη ἔστα
Τύρος ὡς ᾆσμα πόρνης» (Ησαΐας 23:15)
Σημείωση: «ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ» την «τρίτη ἡμέρᾳ», δηλαδή την «τρίτη χιλιετία
διότι «μία ἡμέρα παρὰ Κυρίῳ ὡς χίλια ἔτη, καὶ χίλια ἔτη ὡς ἡμέρα μία» (Β
Πέτρου 3:8), ο «χρόνος βασιλέως» θα είναι «ἑβδομήκοντα ἔτη» !!!
61 ἀλλ᾽ ὅταν Εὐφρήτης μέγας αἵματι πλημμύρηται,
62 καὶ τότε δὴ Μήδοις Πέρσαισί τε φύλοπις (πολεμικής ιαχής) αἰνή (φρικτής)
63 στήσεται ἐν πολέμῳ· Περσῶν δ᾽ ὑπὸ δούρασι Μῆδοι
64 πίπτοντες φεύξονται ὑπὲρ μέγα Τίγριδος ὕδωρ. (πτώση Μήδων από τους Πέρσες)
65 Περσῶν δὲ κράτος ἔσται ὅλου κόσμοιο μέγιστον, (επανάληψη της ιστορίας της Περσικής
αυτοκρατορίας, με προεξάρχοντες τους Πέρσες !!!)
66 οἷς γενεὴ μία κεῖται ἀνακτορίης πολυόλβου. (για 1 από τις 10 γενεές θα απολαύσουν οι Πέρσες
τις πλούσιες ευλογίες των ανακτόρων τους !!!)
«ἰδοὺ κριὸς εἷς ἑστηκὼς πρὸ τοῦ Οὐβάλ. καὶ αὐτῷ κέρατα ὑψηλά, καὶ τὸ ἓ
ὑψηλότερον τοῦ ἑτέρου, καὶ τὸ ὑψηλὸν ἀνέβαινεν ἐπ' ἐσχάτων. ….. ὁ κριός, ὃ
εἶδες, ὁ ἔχων τὰ κέρατα βασιλεὺς Μήδων καὶ Περσῶν.» (Δανιήλ 8:3,20)
Σημείωση: το υψηλό κέρατο του κριού είναι οι Πέρσες, οι οποίοι θα φτάσουν έω
εσχάτων.

67 ἔσται δ, ὅσσα κεν ἄνδρες ἀπεύξωνται, κακὰ ἔργα,

68 φυλόπιδές τε φόνοι τε διχοστασίαι τε φυγαί τε
69 πύργων τε πρηνισμοὶ ἀναστασίαι τε πολήων,
70 Ἑλλὰς ὅταν μεγάλαυχος ἐπὶ πλατὺν Ἑλλήσποντον
71 πλεύσει Φρυξὶ βαρεῖαν ἰδ᾽ Ἀσίδι κῆρα (εκ του «κήρ»: θάνατο, χαμό) φέρουσα.
72 αὐτὰρ ἐς Αἴγυπτον πολυαύλακα πυροφόρον τε
73 λιμὸς ἀκαρπίη τε περιπλομένων ἐνιαυτῶν
74 εἴκοσι φοιτήσει, σταχυητρόφος ἡνίκα Νεῖλος
75 ἄλλοθί που ὑπὸ γαῖαν ἀποκρύψει μέλαν ὕδωρ.
76 ἥξει δ᾽ ἐξ Ἀσίης βασιλεὺς μέγα ἔγχος (ξίφος) ἀείρας (επικός τύπος του αἴρω: σηκώνοντας)
77 νηυσὶν ἀμετρήτοισιν, τὰ μὲν βυθοῦ ὑγρὰ κέλευθα
78 πεζεύσει, πλεύσει δὲ ταμὼν ὄρος ὑψικάρηνον·
79 ὃν φυγάδ᾽ ἐκ πολέμου δειλὴ ὑποδέξεται Ἀσίς.
80 Σικελίην δὲ τάλαιναν ἐπιφλέξει μάλα πᾶσαν
81 χεῦμα (εκ του «χέω») πυρὸς μεγάλοιο ἐρευγομένης φλογὸς Αἴτνης·
82 ἠδὲ Κρότων (πόλη νότιας Ιταλίας) πέσεται μεγάλη πόλις εἰς βαθὺ χεῦμα.
83 ἔσται δ᾽ Ἑλλάδι νεῖκος· ἐν ἀλλήλοις δὲ μανέντες (εκ του «μανθάνω»)
84 πολλὰς πρηνίξουσι (κατεδαφίσουν) πόλεις, πολλοὺς δ᾽ ὀλέσουσιν (καταστρέψουν)
85 μαρνάμενοι· (μαχόμενοι, εκ του «μάρναμαι») τὸ δὲ νεῖκος ἰσόρροπον ἀλλήλοισιν.
86 ἀλλ᾽ ὅταν ἐς δεκάτην γενεὴν μερόπων (έναρθρων ανθρώπων) γένος ἔλθῃ, (δηλαδή στο τέλος
της 3ης χιλιετίας, όταν η Ρώμη καταλάβει τις ελληνικές κτίσεις !!!)
87 καὶ τότε Πέρσῃσιν ζυγὰ δούλια καὶ φόβος ἔσται.
88 αὐτὰρ ἐπεὶ σκήπτροισι Μακηδόνες αὐχήσουσιν (θα καυχηθούν),
89 ἔσται καὶ Θήβῃσι κακὴ μετόπισθεν ἅλωσις,
90 Κᾶρες δ᾽ οἰκήσουσι Τύρον, Τύριοι δ᾽ ἀπολοῦνται.
91 καὶ Σάμον ἄμμος ἅπασαν ὑπ᾽ ἠἱόνεσσι καλύψει,
92 Δῆλος δ᾽ οὐκέτι δῆλος, ἄδηλα δὲ πάντα τὰ Δήλου.
93 καὶ Βαβυλὼν μεγάλη μὲν ἰδεῖν, μικρὴ δὲ μάχεσθαι
94 στήσεται ἀχρήστοισιν ὑπ᾽ ἐλπίσι τειχισθεῖσα.
95 Βάκτρα (Βακτριανή, βόρειο Ιράν) κατοικήσουσι Μακηδόνες· οἳ δ᾽ ὑπὸ Βάκτρων
96 καὶ Σούσων φεύξονται ἐς Ἑλλάδα γαῖαν ἅπαντες.
97 ἔσσεται ἐσσομένοις, ὅτε Πύραμος ἀργυροδίνης
98 ἠἱόνα προχέων ἱερὴν ἐς νῆσον ἵκηται.
 «Ἔσσεται ἐσσομένοις, ὅτε Πύραμος ἀργυροδίνης ἠιόνα προχέων ἱερὴν ἐς Κύπρον ἵκηται» (Θα
έρθει μια μέρα που οι γιοι μας θα δουν τον Πύραμο να ρέει σε ασήμι, να σπρώχνει όλο και πιο
πίσω τα όρια της ηπείρου, φτάνοντας μέχρι τις ιερές ακτές της Κύπρου)

Στην ελληνική μυθολογία ο Πύραμος ήταν ένας ήρωας της Μ. Ασίας που συνδέεται με τη Θίσβη.
Για τις δύο αυτές μορφές υπάρχουν δύο ανεξάρτητες παραδόσεις. Σύμφωνα με την αρχαιότερη,
ο Πύραμος και η κόρη του Ασωπού Θίσβη ήταν αμοιβαία και σφοδρά ερωτευμένοι, πράγμα
που είχε ως συνέπεια η Θίσβη να μείνει έγκυος και όταν το κατάλαβε αυτοκτόνησε. Τότε ο
Πύραμος αυτοκτόνησε και αυτός. Στη συνέχεια οι θεοί έκαναν τον Πύραμο ποταμό και τη Θίσβη
πηγή. Ο Πύραμος διέρρεε τη χώρα των Κιλίκων, ενώ το νερό της Θίσβης γινόταν ρυάκι και
συναντούσε τον ποταμό αυτό, όπου και χυνόταν.

Οι Ρωμαίοι παράλλαξαν αυτό τον μύθο, ο οποίος καταγράφηκε από τον Υγίνο (περιληπτικά)
και τον Οβίδιο (αναλυτικότερα, στις «Μεταμορφώσεις» του, βιβλίο 4, στ.55-166) ως εξής:

Οι Θίσβη και Πύραμος ζούσαν σε γειτονικά σπίτια (μεσοτοιχία) στη Βαβυλώνα επί βασιλείας
Σεμιράμιδος και, καθώς οι γονείς τους τους είχαν απαγορεύσει να παντρευτούν,
επικοινωνούσαν από μία ρωγμή στον κοινό τοίχο. Τελικώς συμφώνησαν πως μια νύχτα θα
συναντιόνταν κρυφά στον «Τάφο του Νίνου», ύψωμα έξω από την πόλη, όπου υπήρχε πηγή
και μία μουριά. Η Θίσβη έφθασε πρώτη εκεί, αλλά κρύφτηκε επειδή είδε μια λέαινα που πήγε να
ξεδιψάσει στην πηγή αφού είχε φάει. Το πέπλο όμως της Θίσβης είχε πέσει κάτω και η λέαινα
το έπαιξε και το λέρωσε με το ματωμένο στόμα της. Στο μεταξύ ήρθε ο Πύραμος, είδε τις
πατημασιές της λέαινας και το ματωμένο πέπλο, και νόμισε ότι η Θίσβη είχε φαγωθεί από το
λιοντάρι. Γεμάτος απόγνωση και ενοχή επειδή είχε συμφωνήσει να συναντηθούν σε επικίνδυνο
μέρος, αυτοκτόνησε με το σπαθί του. Η Θίσβη, όταν βγήκε από την κρυψώνα της και είδε τον
Πύραμο νεκρό, αυτοκτόνησε επίσης.
Από τότε τα λευκά μούρα της μουριάς εκείνης κοκκίνησαν από όλο εκείνο το χυμένο αίμα.
Καθώς διηγούνται, η τέφρα των δύο εραστών τοποθετήθηκε μέσα στην ίδια υδρία.

99 καὶ σύ, Βάρις, πέσεαι καὶ Κύζικος, ἡνίκα γαίης

100 βρασσομένης σεισμοῖσιν ὀλισθαίνουσι πόληες.
101 ἥξει καὶ Ῥοδίοις κακὸν ὕστατον, ἀλλὰ μέγιστον.
102 οὐδὲ Μακηδονίης ἔσται κράτος· ἀλλ᾽ ἀπὸ δυσμῶν
103 Ἰταλὸς ἀνθήσει πόλεμος μέγας, ᾧ ὕπο κόσμος
104 λατρεύσει δούλειον ἔχων ζυγὸν Ἰταλίδῃσιν.
105 καὶ σύ, τάλαινα Κόρινθε, τεήν ποτ᾽ ἐπόψει ἅλωσιν.
106 Καρχηδών, καὶ σεῖο χαμαὶ γόνυ πύργος ἐρείσει.
107 τλῆμον Λαοδίκεια, σὲ δὲ στρώσει ποτὲ σεισμός
108 πρηνίξας, στήσῃ δὲ πάλιν πόλις ἱδρυνθεῖσα.
109 ὦ Λυκίης Μύρα καλά, σὲ δ᾽ οὔποτε βρασσομένη χθών
110 στηρίξει· πρηνὴς δὲ κάτω πίπτους᾽ ἐπὶ γαίης
111 εἰς ἑτέρην εὔξῃ προφυγεῖν χθόνα, οἷα μέτοικος,
112 ἡνίκα δὴ Πατάρων ὅμαδόν ποτε δυσσεβίῃσιν
113 βρονταῖς καὶ σεισμοῖσιν ἁλὸς πετάσει μέλαν ὕδωρ.
114 Ἀρμενίη, καὶ σοὶ δὲ μένει δούλειος ἀνάγκη·
115 ἥξει καὶ Σολύμοισι κακὴ πολέμοιο θύελλα
116 Ἰταλόθεν, νηὸν δὲ θεοῦ μέγαν ἐξαλαπάξει,
117 ἡνίκα ἄν ἀφροσύνῃσι πεποιθότες εὐσεβίην μέν
118 ῥίψωσιν στυγεροὺς δὲ φόνους τελέωσι πρὸ νηοῦ·
119 καὶ τότ᾽ ἀπ᾽ Ἰταλίης βασιλεὺς μέγας οἷά τε δράστης
120 φεύξετ᾽ ἄφαντος ἄπυστος ὑπὲρ πόρον Εὐφρήταο,
121 ὁππότε δὴ μητρῷον ἄγος στυγεροῖο φόνοιο
122 τλήσεται ἄλλα τε πολλά, κακῇ σὺν χειρὶ πιθήσας.
123 πολλοὶ δ᾽ ἀμφὶ θρόνῳ Ῥώμης πέδον αἱμάξουσιν
124 κείνου ἀποδρήσαντος ὑπὲρ Παρθηίδα γαῖαν.
125 εἰς Συρίην δ᾽ ἥξει Ῥώμης πρόμος, ὃς πυρὶ νηόν
126 συμφλέξας Σολύμων, πολλοὺς δ᾽ ἅμα ἀνδροφονήσας
127 Ἰουδαίων ὀλέσει μεγάλην χθόνα εὐρυάγυιαν.
128 καὶ τότε δὴ Σαλαμῖνα Πάφον δ᾽ ἅμα σεισμὸς ὀλέσσει,
129 Κύπρον ὅταν πολύκλυστον ὑπερκλονέῃ μέλαν ὕδωρ.
130 ἀλλ᾽ ὁπόταν χθονίης ἀπὸ ῥωγάδος Ἰταλίδος γῆς
131 πυρσὸς ἀποστραφθεὶς εἰς οὐρανὸν εὐρὺν ἵκηται,
132 πολλὰς δὲ φλέξῃ πόλιας καὶ ἄνδρας ὀλέσσῃ,
133 πολλὴ δ᾽ αἰθαλόεσσα τέφρη μέγαν αἰθέρα πλήσῃ,
134 καὶ ψεκάδες πίπτωσιν ἀπ᾽ οὐρανοῦ οἷά τε μίλτος,
135 γινώσκειν τότε μῆνιν ἐπουρανίοιο θεοῖο,
136 εὐσεβέων ὅτι φῦλον ἀναίτιον ἐξολέσουσιν.
137 ἐς δὲ δύσιν τότε νεῖκος ἐγειρομένου πολέμοιο
138 ἥξει καὶ Ῥώμης ὁ φυγάς, μέγα ἔγχος ἀείρας,
139 Εὐφρήτην διαβὰς πολλαῖς ἅμα μυριάδεσσιν.
140 τλήμων Ἀντιόχεια, σὲ δὲ πτόλιν οὔποτ᾽ ἐροῦσιν,
141 ἡνίκα ἄν ἀφροσύνῃσι τεαῖς ὑπὸ δούρασι πίπτῃς.
142 καὶ Κύπρον τότε λοιμὸς ὀλεῖ καὶ φύλοπις αἰνή.
143 αἰαῖ, Κύπρε τάλαινα, σὲ δὲ πλατὺ κῦμα θαλάσσης
144 κρύψει χειμερίῃσιν ἀναρριφθεῖσαν ἀέλλαις.
145 ἥξει δ᾽ εἰς Ἀσίην πλοῦτος μέγας, ὅν ποτε Ῥώμη
146 αὐτὴ συλήσασα πολυκτέανον κατὰ δῶμα
147 θήκατο· καὶ δὶς ἔπειτα τοσαῦτα καὶ ἄλλ᾽ ἀποδώσει
148 εἰς Ἀσίην, τότε δ᾽ ἔσται ὑπέρκτησις πολέμοιο.
149 Καρῶν δὲ πτολίεθρα παρ᾽ ὕδασι Μαιάνδροιο
150 ὅσσα πεπύργωνται περικαλλέα, πικρὸς ὀλέσσει
151 λιμός, ὅταν Μαίανδρος ἀποκρύψῃ μέλαν ὕδωρ.
152 ἀλλ᾽ ὅταν εὐσεβίης μὲν ἀπ᾽ ἀνθρώπων ἀπόληται
153 πίστις καὶ τὸ δίκαιον ἀποκρυφθῇ ἐνὶ κόσμῳ,
154 παλίμβολοι ὑπ᾽ οὐχ ὁσίοισι δὲ τόλμαις
155 ζῶντες ὕβριν ῥέξωσιν, ἀτάσθαλα καὶ κακὰ ἔργα,
156 εὐσεβέων δ᾽ οὐδεὶς ποιῇ λόγον, ἀλλὰ καὶ αὐτούς
157 πάντας ὑπ᾽ ἀφροσύνης μέγα νήπιοι ἐξολέσωσιν
158 ὕβρεσι χαίροντες καὶ ἐφ᾽ αἵμασι χεῖρας ἔχοντες·
159 καὶ τότε γινώσκειν θεὸν οὐκέτι πρηῢν ἐόντα,
160 ἀλλὰ χόλῳ βρύχοντα καὶ ἐξολέκοντα γενέθλην
161 ἀνθρώπων ἅμα πᾶσαν ὑπ᾽ ἐμπρησμοῦ μεγάλοιο.
162 ἆ μέλεοι, μετάθεσθε, βροτοί, τάδε, μηδὲ πρὸς ὀργήν
163 παντοίην ἀγάγητε θεὸν μέγαν, ἀλλὰ μεθέντες
164 φάσγανα καὶ στοναχὰς ἀνδροκτασίας τε καὶ ὕβρεις
165 ἐν ποταμοῖς λούσασθε ὅλον δέμας ἀενάοισιν,
166 χεῖράς τ᾽ ἐκτανύσαντες ἐς αἰθέρα τῶν πάρος ἔργων
167 συγγνώμην αἰτεῖσθε καὶ εὐλογίαις ἀσέβειαν
168 πικρὰν ἱλάσκεσθε· θεὸς δώσει μετάνοιαν
169 οὐδ᾽ ὀλέσει· παύσει δὲ χόλον πάλιν, ἤνπερ ἅπαντες
170 εὐσεβίην περίτιμον ἐνὶ φρεσὶν ἀσκήσητε.
171 εἰ δ᾽ οὔ μοι πείθοισθε κακόφρονες, ἀλλ᾽ ἀσέβειαν
172 στέργοντες τάδε πάντα κακαῖς δέξαισθε ἀκουαῖς,
173 πῦρ ἔσται κατὰ κόσμον ὅλον καὶ σῆμα μέγιστον
174 ῥομφαίᾳ σάλπιγγι, ἅμ᾽ ἠελίῳ ἀνιόντι·
175 κόσμος ἅπας μύκημα καὶ ὄμβριμον ἦχον ἀκούσει.
176 φλέξει δὲ χθόνα πᾶσαν, ἅπαν δ᾽ ὀλέσει γένος ἀνδρῶν
177 καὶ πάσας πόλιας ποταμούς θ᾽ ἅμα ἠδὲ θάλασσαν·
178 ἐκκαύσει δέ τε πάντα, κόνις δ᾽ ἔσετ᾽ αἰθαλόεσσα.
179 ἀλλ᾽ ὅταν ἤδη πάντα τέφρη σποδόεσσα γένηται
180 καὶ πῦρ κοιμήσῃ θεὸς ἄσπετον, ὥσπερ ἀνῆψεν,
181 ὀστέα καὶ σποδιὴν αὐτὸς θεὸς ἔμπαλιν ἀνδρῶν
182 μορφώσει, στήσει δὲ βροτοὺς πάλιν, ὡς πάρος ἦσαν.
183 καὶ τότε δὴ κρίσις ἔσσετ, ἐφ᾽ ᾗ δικάσει θεὸς αὐτός
184 κρίνων ἔμπαλι κόσμον· ὅσοι δ᾽ ὑπὸ δυσσεβίῃσιν
185 ἥμαρτον, τοὺς δ᾽ αὖτε χυτὴ κατὰ γαῖα καλύψει
186 Τάρταρά τ᾽ εὐρώεντα μυχοὶ στύγιοί τε γεέννης.
187 ὅσσοι δ᾽ εὐσεβέουσι, πάλιν ζήσοντ᾽ ἐπὶ γαῖαν
188
189 πνεῦμα θεοῦ δόντος ζωήν θ᾽ ἅμα καὶ χάριν αὐτοῖς
190 εὐσεβέσιν· πάντες δὲ τότ᾽ εἰσόψονται ἑαυτούς
191 νήδυμον ἠελίου τερπνὸν φάος εἰσορόωντες.
192 ὦ μακαριστός, ἐκεῖνον ὃς ἐς χρόνον ἔσσεται ἀνήρ. ἀθανάτου μεγάλοιο θεοῦ καὶ ἄφθιτον ὄλβον.
 Σιβυλλικοί Χρησμοί 4:1-48
1 Λόγος τέταρτος Κλῦτε, λεὼς (αττικός τύπος του «λαός») Ἀσίης (Ασίας) μεγαλαυχέος Εὐρώπης τε,
2 ὅσσα μελιφθέγκτοιο διὰ στόματος μεγάροιο
3 μέλλω ἀφ᾽ ἡμετέρου παναληθέα μαντεύεσθαι· Η ασέβεια του δήθεν «ενανθρωπίσαντος ένσαρκου Ιησού
4 οὐ ψευδοῦς Φοίβου χρησμηγόρος, ὅντε μάταιοι του άλαλου ειδώλου που έπλασαν χέρια λιθοξόων ανδρώ
5 ἄνθρωποι θεὸν εἶπον, ἐπεψεύσαντο δὲ μάντιν· [οιωνοσκόπο, μάντη , όπως λέμε: «ὁ μάντις μάντιν ἐκπράξας ἐμὲ ἀπήγαγ' ἐς από το «λίθο προσκόμματος» (Ρωμαίους 9:32-33, Α΄ Πέτρο
τοιάσδε θανασίμους τύχας», ἐπὶ τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τῆς Κασσάνδρας (Aeschylus Trag. : Agamemnon : Line 1276)]
6 ἀλλὰ θεοῦ μεγάλοιο, τὸν οὐ χέρες ἔπλασαν ἀνδρῶν 2:6-7) Ιησού !!!
7 εἰδώλοις ἀλάλοισι λιθοξέστοισιν ὅμοιον. (άλαλο είδωλο του λίθου προσκόμματος Ιησού, έπλασαν χέρια λιθοξόων ανδρών)
8 οὐδὲ γὰρ οἶκον ἔχει ναῷ λίθον ἑλκυσθέντα, (διότι δεν έχει οίκο, ο ελκυσθέντας στον πνευματικό Ναό, «λίθος προσκόμματος»
Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Χθών είναι γνωστή μία θεότητα πο
Ιησούς)
9 κωφότατον νωδόν [νη- (στερητικό) + -ωδός < ὀδών: χωρίς οδούς] τε, βροτῶν πολυαλγέα λώβην (πολυόδυνη ατίμωση)· προσωποποιούσε τα βάθη της Γης. Η Χθών ταυτιζόταν συνήθως με
10 ἀλλ᾽ ὃν ἰδεῖν οὐκ ἔστιν ἀπὸ χθονὸς (γενική ενικού της λέξης «Χθών») οὐδὲ μετρῆσαι βασική θεά της Γης, τη Γαία: όπως η Γαία, έτσι και η Χθών μνημονεύετ
11 ὄμμασιν ἐν θνητοῖς, (στα μάτια των θνητών) οὐ πλασθέντα χερὶ θνητῇ· (όχι πλασμένη θνητή «θεότητα», δηλ. ο δήθεν ως μητέρα των Τιτάνων, των Γιγάντων και του Τυφωέως. Επίσης, η Χθώ
ενανθρωπίσας ένσαρκος Ιησούς !!!) αναφέρεται ειδικότερα από κάποιους μυθογράφους ως η μητέρα τω
12 ὃς καθορῶν ἅμα (συγχρόνως) πάντας ὑπ᾽ οὐδενὸς αὐτὸς ὁρᾶται· (!!!) Ονείρων και των Σειρήνων.
13 οὗ νύξ τε δνοφερή (ζοφερή) τε καὶ ἡμέρη ἠέλιός (επικός τύπος του «ἥλιος») τε Κατ' επέκταση για το Θεό, η Χθών είναι τα βάθη της γης, ο Κάτω Κόσμος,
14 ἄστρα σεληναίη τε καὶ ἰχθυόεσσα θάλασσα Άδης («ἐπεὶ κακὸν σκότον νέμονται Τάρταρόν θ' ὑπὸ χθονός», Αισχύλος)
15 καὶ γῆ καὶ ποταμοί τε καὶ ἀενάων στόμα πηγῶν
16 κτίσματα πρὸς ζωήν, ὄμβροι θ᾽ ἅμα καρπὸν ἀρούρης
17 τίκτοντες καὶ δένδρα καὶ ἄμπελον ἠδέ τ᾽ ἐλαίην.
18 οὗτός μοι μάστιγα διὰ φρενὸς ἤλασεν εἴσω, (δια πλεούμενης φαιρόμενης & εμφανιζόμενης φαντασίας, νόησης !!!)
19 ἀνθρώποις ὅσα νῦν τε καὶ ὁππόσα (όσο πολλά) ἔσσεται αὖτις
Δέκα γενεές χρειάστηκε στο παρελθόν ο Ιησούς για να αφιχθε
20 ἐκ πρώτης γενεῆς (πρώτης γενεάς, περί το 25 Κ.Χ.) ἄχρις ἐς δεκάτην (περί το 250 Κ.Χ.) ἀφικέσθαι (θα καταφτάσει !!!)
21 ἀτρεκέως (αλάνθαστα) καταλέξαι (συμπεριλάβει)· ἅπαντα γὰρ αὐτὸς ἐλέγξει (!!!) δηλαδή από το 1 έως το 250 Κ.Χ. (Κοινής Χρονολόγησης) !!!
22 ἐξανύων (ολοκληρώνοντας). σὺ δὲ πάντα, λεώς, ἐπάκουε Σιβύλλης
23 ἐξ ὁσίου στόματος φωνὴν προχέοντος ἀληθῆ.
24 ὄλβιοι (ευτυχείς) ἀνθρώπων κεῖνοι κατὰ γαῖαν ἔσονται,
25 ὅσσοι δὴ στέρξουσι μέγαν θεὸν εὐλογέοντες
26 πρὶν πιέειν (πιούν) φαγέειν τε πεποιθότες εὐσεβίῃσιν·
27 οἳ νηοὺς (ναούς) μὲν ἅπαντας ἀπαρνήσονται ἰδόντες
28 καὶ βωμούς, εἰκαῖα λίθων ἀφιδρύματα κωφῶν, καὶ λίθινα ξόανα καὶ ἀγάλματα χειροποίητα.
29 αἵμασιν ἐμψύχων μεμιασμένα καὶ θυσίῃσιν
30 τετραπόδων· λεύσουσι δ᾽ ἑνὸς θεοῦ εἰς μέγα κῦδος
31 οὔτε φόνον ῥέξαντες ἀτάσθαλον οὔτε κλοπαῖον
32 κέρδος ἀπεμπολέοντες, ἃ δὴ ῥίγιστα (απαίσια) τέτυκται,
33 οὐδ᾽ ἄρ᾽ ὑπ᾽ ἀλλοτρίῃ κοίτῃ πόθον αἰσχρὸν ἔχοντες
34 οὐδὲ ὑπ᾽ ἄρσενος ὕβριν ἀπεχθέα τε στυγερήν τε.
35 ὧν τρόπον εὐσεβίην τε καὶ ἤθεα ἀνέρες (άνδρες) ἄλλοι
36 οὔποτε μιμήσονται ἀναιδείην ποθέοντες·
37 ἀλλ᾽ αὐτοὺς χλεύῃ τε γέλωτί τε μυχθίζοντες (ξεφυσούν από τη μύτη)
38 νήπιοι ἀφροσύνῃσιν ἐπιψεύσονται ἐκείνοις,
39 ὅσς᾽ αὐτοὶ ῥέξουσιν ἀτάσθαλα καὶ κακὰ ἔργα.
40 δύσπιστον γὰρ ἅπαν μερόπων (ἐνάρθρως ὁμιλῶν) γένος. ἀλλ᾽ ὅταν ἤδη
41 κόσμου καὶ θνητῶν ἔλθῃ κρίσις, ἣν θεὸς αὐτός
42 ποιήσει κρίνων ἀσεβεῖς θ᾽ ἅμα εὐσεβέας τε·
Η ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΟΣΟΝΟΥΠΩ ΘΕΙΑ ΚΡΙΣΙΣ !!!
Δέκα γενεές θα χρειαστεί στο μέλλον ο Ιησούς ως Χριστός για ν
ολοκληρώσει το έργο του στην τρέχουσα 3η χιλιετία !!!
43 καὶ τότε δυσσεβέας μὲν ὑπὸ ζόφον ἐν πυρὶ πέμψει
44 καὶ τότ᾽ ἐπιγνώσονται, (θα ξαναμάθουν) ὅσην ἀσέβειαν ἔρεξαν· (έθεσαν σε κίνηση, εκ του «ἐρέσσω») !!! Σημείωση: Η ζωή κάθε γενεάς θα είναι 100 έτη (από 25 έτη που είν
45 εὐσεβέες δὲ μενοῦσιν ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν (γόνιμη καλλιεργήσιμη γη)
46 πνεῦμα θεοῦ δόντος ζωήν θ᾽ ἅμα καὶ χάριν αὐτοῖς.
σήμερα) και όπως λέει ο προφήτης: «ἔσται γὰρ ὁ νέος ἑκατὸν ἐτῶν, ὁ
47 ἀλλὰ τὰ μὲν δεκάτῃ γενεῇ μάλα πάντα τελεῖται· (και προς τη 10η γενεά όλα θα ολοκληρωθούν–η 3η χιλιετία θα έχει 10 γενεές) !!! ἀποθνήσκων ἁμαρτωλὸς ἑκατὸν ἐτῶν καὶ ἐπικατάρατος ἔσται. … οἱ
48 νῦν δ᾽ ὅς᾽ ἀπὸ πρώτης γενεῆς ἔσται, τάδε λέξω. (όπως από της πρώτης γενεάς θα είναι – μακάρι να ζήσουμε να τα δούμε) !!! ἐκλεκτοί μου οὐ κοπιάσουσιν εἰς κενὸν οὐδὲ τεκνοποιήσουσιν ε
κατάραν, ὅτι σπέρμα εὐλογημένον ὑπὸ Θεοῦ ἐστι, καὶ τὰ ἔκγονα αὐτῶ
μετ᾿ αὐτῶν ἔσονται.» (Ησαΐας 65:20-23)

1 Λόγος τέταρτος Κλῦτε, λεὼς (αττικός τύπος του «λαός») Ἀσίης (Ασίας) μεγαλαυχέος Εὐρώπης τε,
2 ὅσσα μελιφθέγκτοιο διὰ στόματος μεγάροιο
3 μέλλω ἀφ᾽ ἡμετέρου παναληθέα μαντεύεσθαι·
4 οὐ ψευδοῦς Φοίβου χρησμηγόρος, ὅντε μάταιοι
5 ἄνθρωποι θεὸν εἶπον, ἐπεψεύσαντο δὲ μάντιν·
6 ἀλλὰ θεοῦ μεγάλοιο, τὸν οὐ χέρες ἔπλασαν ἀνδρῶν
7 εἰδώλοις ἀλάλοισι λιθοξέστοισιν ὅμοιον.
8 οὐδὲ γὰρ οἶκον ἔχει ναῷ λίθον ἑλκυσθέντα,
 9 κωφότατον νωδόν [νη- (στερητικό) + -ωδός < ὀδών: χωρίς οδούς] τε, βροτῶν πολυαλγέα λώβην (πολυόδυνη ατίμωση)·
10 ἀλλ᾽ ὃν ἰδεῖν οὐκ ἔστιν ἀπὸ χθονὸς (γενική ενικού της λέξης «Χθών») οὐδὲ μετρῆσαι

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Χθών είναι γνωστή μία θεότητα που προσωποποιούσε τα βάθη της Γης. Η Χθών ταυτιζόταν
συνήθως με τη βασική θεά της Γης, τη Γαία: όπως η Γαία, έτσι και η Χθών μνημονεύεται ως μητέρα των Τιτάνων, των Γιγάντων και
του Τυφωέως. Επίσης, η Χθών αναφέρεται ειδικότερα από κάποιους μυθογράφους ως η μητέρα των Ονείρων και των Σειρήνων.
Κατ' επέκταση για το Θεό, η Χθών είναι τα βάθη της γης, ο Κάτω Κόσμος, ο Άδης («ἐπεὶ κακὸν σκότον νέμονται Τάρταρόν θ' ὑπὸ
χθονός», Αισχύλος)

11 ὄμμασιν ἐν θνητοῖς, (στα μάτια των θνητών) οὐ πλασθέντα χερὶ θνητῇ· (όχι πλασμένη θνητή «θεότητα», δηλαδή ο δήθεν
ενανθρωπίσας ένσαρκος Ιησούς !!!)
12 ὃς καθορῶν ἅμα (συγχρόνως) πάντας ὑπ᾽ οὐδενὸς αὐτὸς ὁρᾶται· (!!!)
13 οὗ νύξ τε δνοφερή (ζοφερή) τε καὶ ἡμέρη ἠέλιός (επικός τύπος του «ἥλιος») τε
14 ἄστρα σεληναίη τε καὶ ἰχθυόεσσα θάλασσα
15 καὶ γῆ καὶ ποταμοί τε καὶ ἀενάων στόμα πηγῶν
16 κτίσματα πρὸς ζωήν, ὄμβροι θ᾽ ἅμα καρπὸν ἀρούρης
17 τίκτοντες καὶ δένδρα καὶ ἄμπελον ἠδέ τ᾽ ἐλαίην.
18 οὗτός μοι μάστιγα διὰ φρενὸς ἤλασεν εἴσω, (δια πλεούμενης φαιρόμενης & εμφανιζόμενης φαντασίας, νόησης !!!)
19 ἀνθρώποις ὅσα νῦν τε καὶ ὁππόσα (όσο πολλά) ἔσσεται αὖτις
20 ἐκ πρώτης γενεῆς (πρώτης γενεάς, περί το 25 Κ.Χ.) ἄχρις ἐς δεκάτην (περί το 250 Κ.Χ.) ἀφικέσθαι (θα καταφτάσει !!!)
21 ἀτρεκέως (αλάνθαστα) καταλέξαι (συμπεριλάβει)· ἅπαντα γὰρ αὐτὸς ἐλέγξει (!!!)
22 ἐξανύων (ολοκληρώνοντας). σὺ δὲ πάντα, λεώς, ἐπάκουε Σιβύλλης
23 ἐξ ὁσίου στόματος φωνὴν προχέοντος ἀληθῆ.
24 ὄλβιοι (ευτυχείς) ἀνθρώπων κεῖνοι κατὰ γαῖαν ἔσονται,
25 ὅσσοι δὴ στέρξουσι μέγαν θεὸν εὐλογέοντες
26 πρὶν πιέειν (πιούν) φαγέειν τε πεποιθότες εὐσεβίῃσιν·
27 οἳ νηοὺς (ναούς) μὲν ἅπαντας ἀπαρνήσονται ἰδόντες
28 καὶ βωμούς, εἰκαῖα λίθων ἀφιδρύματα κωφῶν, καὶ λίθινα ξόανα καὶ ἀγάλματα χειροποίητα.
29 αἵμασιν ἐμψύχων μεμιασμένα καὶ θυσίῃσιν
30 τετραπόδων· λεύσουσι δ᾽ ἑνὸς θεοῦ εἰς μέγα κῦδος
31 οὔτε φόνον ῥέξαντες ἀτάσθαλον οὔτε κλοπαῖον
32 κέρδος ἀπεμπολέοντες, ἃ δὴ ῥίγιστα (απαίσια) τέτυκται,
33 οὐδ᾽ ἄρ᾽ ὑπ᾽ ἀλλοτρίῃ κοίτῃ πόθον αἰσχρὸν ἔχοντες
34 οὐδὲ ὑπ᾽ ἄρσενος ὕβριν ἀπεχθέα τε στυγερήν τε.
35 ὧν τρόπον εὐσεβίην τε καὶ ἤθεα ἀνέρες (άνδρες) ἄλλοι
36 οὔποτε μιμήσονται ἀναιδείην ποθέοντες·
37 ἀλλ᾽ αὐτοὺς χλεύῃ τε γέλωτί τε μυχθίζοντες (ξεφυσούν από τη μύτη)
38 νήπιοι ἀφροσύνῃσιν ἐπιψεύσονται ἐκείνοις,
39 ὅσς᾽ αὐτοὶ ῥέξουσιν ἀτάσθαλα καὶ κακὰ ἔργα.
40 δύσπιστον γὰρ ἅπαν μερόπων (ἐνάρθρως ὁμιλῶν) γένος. ἀλλ᾽ ὅταν ἤδη
41 κόσμου καὶ θνητῶν ἔλθῃ κρίσις, ἣν θεὸς αὐτός
42 ποιήσει κρίνων ἀσεβεῖς θ᾽ ἅμα εὐσεβέας τε·
43 καὶ τότε δυσσεβέας μὲν ὑπὸ ζόφον ἐν πυρὶ πέμψει
44 καὶ τότ᾽ ἐπιγνώσονται, (θα ξαναμάθουν) ὅσην ἀσέβειαν ἔρεξαν· (έθεσαν σε κίνηση, εκ του «ἐρέσσω») !!!
45 εὐσεβέες δὲ μενοῦσιν ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν (γόνιμη καλλιεργήσιμη γη)
46 πνεῦμα θεοῦ δόντος ζωήν θ᾽ ἅμα καὶ χάριν αὐτοῖς.
47 ἀλλὰ τὰ μὲν δεκάτῃ γενεῇ μάλα πάντα τελεῖται· (και προς τη δεκάτη γενεά όλα θα ολοκληρωθούν – η 3η χιλιετία θα έχει 10
γενεές) !!!
48 νῦν δ᾽ ὅς᾽ ἀπὸ πρώτης γενεῆς ἔσται, τάδε λέξω. (όπως από της πρώτης γενεάς θα είναι – μακάρι να ζήσουμε να τα δούμε) !!!

49 πρῶτα μὲν Ἀσσύριοι θνητῶν ἄρξουσιν ἁπάντων

50 ἓξ γενεὰς κόσμοιο διακρατέοντες ἐν ἀρχῇ,
51 ἐξ οὗ μηνίσαντος ἐπουρανίοιο θεοῖο
52 αὐτῇσιν πολίεσσι καὶ ἀνθρώποισιν ἅπασιν
53 γῆν ἐκάλυψε θάλασσα κατακλυσμοῖο ῥαγέντος.
54 οὓς Μῆδοι καθελόντες ἐπαυχήσουσι θρόνοισιν,
55 οἷς γενεαὶ δύο μοῦναι ἐφ᾽ ὧν τάδε ἔσσεται ἔργα·
56 νὺξ ἔσται σκοτόεσσα μέσῃ ἐνὶ ἤματος ὥρῃ·
57 ἄστρα δ᾽ ἀπ᾽ οὐρανόθεν λείψει καὶ κύκλα σελήνης·
58 γῆ δὲ κλόνῳ σεισμοῖο τινασσομένη μεγάλοιο
59 πολλὰς πρηνίξει πόλιας καὶ ἔργ᾽ ἀνθρώπων·
60 ἐκ δὲ βυθοῦ τότε νῆσοι ὑπερκύψουσι θαλάσσης.
61 ἀλλ᾽ ὅταν Εὐφρήτης μέγας αἵματι πλημμύρηται,
62 καὶ τότε δὴ Μήδοις Πέρσαισί τε φύλοπις αἰνή
63 στήσεται ἐν πολέμῳ· Περσῶν δ᾽ ὑπὸ δούρασι Μῆδοι
64 πίπτοντες φεύξονται ὑπὲρ μέγα Τίγριδος ὕδωρ.
65 Περσῶν δὲ κράτος ἔσται ὅλου κόσμοιο μέγιστον,
66 οἷς γενεὴ μία κεῖται ἀνακτορίης πολυόλβου.
67 ἔσται δ, ὅσσα κεν ἄνδρες ἀπεύξωνται, κακὰ ἔργα,
68 φυλόπιδές τε φόνοι τε διχοστασίαι τε φυγαί τε
69 πύργων τε πρηνισμοὶ ἀναστασίαι τε πολήων,
70 Ἑλλὰς ὅταν μεγάλαυχος ἐπὶ πλατὺν Ἑλλήσποντον
71 πλεύσει Φρυξὶ βαρεῖαν ἰδ᾽ Ἀσίδι κῆρα φέρουσα.
72 αὐτὰρ ἐς Αἴγυπτον πολυαύλακα πυροφόρον τε
73 λιμὸς ἀκαρπίη τε περιπλομένων ἐνιαυτῶν
74 εἴκοσι φοιτήσει, σταχυητρόφος ἡνίκα Νεῖλος
75 ἄλλοθί που ὑπὸ γαῖαν ἀποκρύψει μέλαν ὕδωρ.
76 ἥξει δ᾽ ἐξ Ἀσίης βασιλεὺς μέγα ἔγχος ἀείρας
77 νηυσὶν ἀμετρήτοισιν, τὰ μὲν βυθοῦ ὑγρὰ κέλευθα
78 πεζεύσει, πλεύσει δὲ ταμὼν ὄρος ὑψικάρηνον·
79 ὃν φυγάδ᾽ ἐκ πολέμου δειλὴ ὑποδέξεται Ἀσίς.
80 Σικελίην δὲ τάλαιναν ἐπιφλέξει μάλα πᾶσαν
81 χεῦμα πυρὸς μεγάλοιο ἐρευγομένης φλογὸς Αἴτνης·
82 ἠδὲ Κρότων πέσεται μεγάλη πόλις εἰς βαθὺ χεῦμα.
83 ἔσται δ᾽ Ἑλλάδι νεῖκος· ἐν ἀλλήλοις δὲ μανέντες
84 πολλὰς πρηνίξουσι πόλεις, πολλοὺς δ᾽ ὀλέσουσιν
85 μαρνάμενοι· τὸ δὲ νεῖκος ἰσόρροπον ἀλλήλοισιν.
86 ἀλλ᾽ ὅταν ἐς δεκάτην γενεὴν μερόπων γένος ἔλθῃ,
87 καὶ τότε Πέρσῃσιν ζυγὰ δούλια καὶ φόβος ἔσται.
88 αὐτὰρ ἐπεὶ σκήπτροισι Μακηδόνες αὐχήσουσιν,
89 ἔσται καὶ Θήβῃσι κακὴ μετόπισθεν ἅλωσις,
90 Κᾶρες δ᾽ οἰκήσουσι Τύρον, Τύριοι δ᾽ ἀπολοῦνται.
91 καὶ Σάμον ἄμμος ἅπασαν ὑπ᾽ ἠἱόνεσσι καλύψει,
92 Δῆλος δ᾽ οὐκέτι δῆλος, ἄδηλα δὲ πάντα τὰ Δήλου.
93 καὶ Βαβυλὼν μεγάλη μὲν ἰδεῖν, μικρὴ δὲ μάχεσθαι
94 στήσεται ἀχρήστοισιν ὑπ᾽ ἐλπίσι τειχισθεῖσα.
95 Βάκτρα κατοικήσουσι Μακηδόνες· οἳ δ᾽ ὑπὸ Βάκτρων
96 καὶ Σούσων φεύξονται ἐς Ἑλλάδα γαῖαν ἅπαντες.
97 ἔσσεται ἐσσομένοις, ὅτε Πύραμος ἀργυροδίνης
98 ἠἱόνα προχέων ἱερὴν ἐς νῆσον ἵκηται.
99 καὶ σύ, Βάρις, πέσεαι καὶ Κύζικος, ἡνίκα γαίης
100 βρασσομένης σεισμοῖσιν ὀλισθαίνουσι πόληες.
101 ἥξει καὶ Ῥοδίοις κακὸν ὕστατον, ἀλλὰ μέγιστον.
102 οὐδὲ Μακηδονίης ἔσται κράτος· ἀλλ᾽ ἀπὸ δυσμῶν
103 Ἰταλὸς ἀνθήσει πόλεμος μέγας, ᾧ ὕπο κόσμος
104 λατρεύσει δούλειον ἔχων ζυγὸν Ἰταλίδῃσιν.
105 καὶ σύ, τάλαινα Κόρινθε, τεήν ποτ᾽ ἐπόψει ἅλωσιν.
106 Καρχηδών, καὶ σεῖο χαμαὶ γόνυ πύργος ἐρείσει.
107 τλῆμον Λαοδίκεια, σὲ δὲ στρώσει ποτὲ σεισμός
108 πρηνίξας, στήσῃ δὲ πάλιν πόλις ἱδρυνθεῖσα.
109 ὦ Λυκίης Μύρα καλά, σὲ δ᾽ οὔποτε βρασσομένη χθών
110 στηρίξει· πρηνὴς δὲ κάτω πίπτους᾽ ἐπὶ γαίης
111 εἰς ἑτέρην εὔξῃ προφυγεῖν χθόνα, οἷα μέτοικος,
112 ἡνίκα δὴ Πατάρων ὅμαδόν ποτε δυσσεβίῃσιν
113 βρονταῖς καὶ σεισμοῖσιν ἁλὸς πετάσει μέλαν ὕδωρ.
114 Ἀρμενίη, καὶ σοὶ δὲ μένει δούλειος ἀνάγκη·
115 ἥξει καὶ Σολύμοισι κακὴ πολέμοιο θύελλα
116 Ἰταλόθεν, νηὸν δὲ θεοῦ μέγαν ἐξαλαπάξει,
117 ἡνίκα ἄν ἀφροσύνῃσι πεποιθότες εὐσεβίην μέν
118 ῥίψωσιν στυγεροὺς δὲ φόνους τελέωσι πρὸ νηοῦ·
119 καὶ τότ᾽ ἀπ᾽ Ἰταλίης βασιλεὺς μέγας οἷά τε δράστης
120 φεύξετ᾽ ἄφαντος ἄπυστος ὑπὲρ πόρον Εὐφρήταο,
121 ὁππότε δὴ μητρῷον ἄγος στυγεροῖο φόνοιο
122 τλήσεται ἄλλα τε πολλά, κακῇ σὺν χειρὶ πιθήσας.
123 πολλοὶ δ᾽ ἀμφὶ θρόνῳ Ῥώμης πέδον αἱμάξουσιν
124 κείνου ἀποδρήσαντος ὑπὲρ Παρθηίδα γαῖαν.
125 εἰς Συρίην δ᾽ ἥξει Ῥώμης πρόμος, ὃς πυρὶ νηόν
126 συμφλέξας Σολύμων, πολλοὺς δ᾽ ἅμα ἀνδροφονήσας
127 Ἰουδαίων ὀλέσει μεγάλην χθόνα εὐρυάγυιαν.
128 καὶ τότε δὴ Σαλαμῖνα Πάφον δ᾽ ἅμα σεισμὸς ὀλέσσει,
129 Κύπρον ὅταν πολύκλυστον ὑπερκλονέῃ μέλαν ὕδωρ.
130 ἀλλ᾽ ὁπόταν χθονίης ἀπὸ ῥωγάδος Ἰταλίδος γῆς
131 πυρσὸς ἀποστραφθεὶς εἰς οὐρανὸν εὐρὺν ἵκηται,
132 πολλὰς δὲ φλέξῃ πόλιας καὶ ἄνδρας ὀλέσσῃ,
133 πολλὴ δ᾽ αἰθαλόεσσα τέφρη μέγαν αἰθέρα πλήσῃ,
134 καὶ ψεκάδες πίπτωσιν ἀπ᾽ οὐρανοῦ οἷά τε μίλτος,
135 γινώσκειν τότε μῆνιν ἐπουρανίοιο θεοῖο,
136 εὐσεβέων ὅτι φῦλον ἀναίτιον ἐξολέσουσιν.
137 ἐς δὲ δύσιν τότε νεῖκος ἐγειρομένου πολέμοιο
138 ἥξει καὶ Ῥώμης ὁ φυγάς, μέγα ἔγχος ἀείρας,
139 Εὐφρήτην διαβὰς πολλαῖς ἅμα μυριάδεσσιν.
140 τλήμων Ἀντιόχεια, σὲ δὲ πτόλιν οὔποτ᾽ ἐροῦσιν,
141 ἡνίκα ἄν ἀφροσύνῃσι τεαῖς ὑπὸ δούρασι πίπτῃς.
142 καὶ Κύπρον τότε λοιμὸς ὀλεῖ καὶ φύλοπις αἰνή.
143 αἰαῖ, Κύπρε τάλαινα, σὲ δὲ πλατὺ κῦμα θαλάσσης
144 κρύψει χειμερίῃσιν ἀναρριφθεῖσαν ἀέλλαις.
145 ἥξει δ᾽ εἰς Ἀσίην πλοῦτος μέγας, ὅν ποτε Ῥώμη
146 αὐτὴ συλήσασα πολυκτέανον κατὰ δῶμα
147 θήκατο· καὶ δὶς ἔπειτα τοσαῦτα καὶ ἄλλ᾽ ἀποδώσει
148 εἰς Ἀσίην, τότε δ᾽ ἔσται ὑπέρκτησις πολέμοιο.
149 Καρῶν δὲ πτολίεθρα παρ᾽ ὕδασι Μαιάνδροιο
150 ὅσσα πεπύργωνται περικαλλέα, πικρὸς ὀλέσσει
151 λιμός, ὅταν Μαίανδρος ἀποκρύψῃ μέλαν ὕδωρ.
152 ἀλλ᾽ ὅταν εὐσεβίης μὲν ἀπ᾽ ἀνθρώπων ἀπόληται
153 πίστις καὶ τὸ δίκαιον ἀποκρυφθῇ ἐνὶ κόσμῳ,
154 παλίμβολοι ὑπ᾽ οὐχ ὁσίοισι δὲ τόλμαις
155 ζῶντες ὕβριν ῥέξωσιν, ἀτάσθαλα καὶ κακὰ ἔργα,
156 εὐσεβέων δ᾽ οὐδεὶς ποιῇ λόγον, ἀλλὰ καὶ αὐτούς
157 πάντας ὑπ᾽ ἀφροσύνης μέγα νήπιοι ἐξολέσωσιν
158 ὕβρεσι χαίροντες καὶ ἐφ᾽ αἵμασι χεῖρας ἔχοντες·
159 καὶ τότε γινώσκειν θεὸν οὐκέτι πρηῢν ἐόντα,
160 ἀλλὰ χόλῳ βρύχοντα καὶ ἐξολέκοντα γενέθλην
161 ἀνθρώπων ἅμα πᾶσαν ὑπ᾽ ἐμπρησμοῦ μεγάλοιο.
162 ἆ μέλεοι, μετάθεσθε, βροτοί, τάδε, μηδὲ πρὸς ὀργήν
163 παντοίην ἀγάγητε θεὸν μέγαν, ἀλλὰ μεθέντες
164 φάσγανα καὶ στοναχὰς ἀνδροκτασίας τε καὶ ὕβρεις
165 ἐν ποταμοῖς λούσασθε ὅλον δέμας ἀενάοισιν,
166 χεῖράς τ᾽ ἐκτανύσαντες ἐς αἰθέρα τῶν πάρος ἔργων
167 συγγνώμην αἰτεῖσθε καὶ εὐλογίαις ἀσέβειαν
168 πικρὰν ἱλάσκεσθε· θεὸς δώσει μετάνοιαν
169 οὐδ᾽ ὀλέσει· παύσει δὲ χόλον πάλιν, ἤνπερ ἅπαντες
170 εὐσεβίην περίτιμον ἐνὶ φρεσὶν ἀσκήσητε.
171 εἰ δ᾽ οὔ μοι πείθοισθε κακόφρονες, ἀλλ᾽ ἀσέβειαν
172 στέργοντες τάδε πάντα κακαῖς δέξαισθε ἀκουαῖς,
173 πῦρ ἔσται κατὰ κόσμον ὅλον καὶ σῆμα μέγιστον
174 ῥομφαίᾳ σάλπιγγι, ἅμ᾽ ἠελίῳ ἀνιόντι·
175 κόσμος ἅπας μύκημα καὶ ὄμβριμον ἦχον ἀκούσει.
176 φλέξει δὲ χθόνα πᾶσαν, ἅπαν δ᾽ ὀλέσει γένος ἀνδρῶν
177 καὶ πάσας πόλιας ποταμούς θ᾽ ἅμα ἠδὲ θάλασσαν·
178 ἐκκαύσει δέ τε πάντα, κόνις δ᾽ ἔσετ᾽ αἰθαλόεσσα.
179 ἀλλ᾽ ὅταν ἤδη πάντα τέφρη σποδόεσσα γένηται
180 καὶ πῦρ κοιμήσῃ θεὸς ἄσπετον, ὥσπερ ἀνῆψεν,
181 ὀστέα καὶ σποδιὴν αὐτὸς θεὸς ἔμπαλιν ἀνδρῶν
182 μορφώσει, στήσει δὲ βροτοὺς πάλιν, ὡς πάρος ἦσαν.
183 καὶ τότε δὴ κρίσις ἔσσετ, ἐφ᾽ ᾗ δικάσει θεὸς αὐτός
184 κρίνων ἔμπαλι κόσμον· ὅσοι δ᾽ ὑπὸ δυσσεβίῃσιν
185 ἥμαρτον, τοὺς δ᾽ αὖτε χυτὴ κατὰ γαῖα καλύψει
186 Τάρταρά τ᾽ εὐρώεντα μυχοὶ στύγιοί τε γεέννης.
187 ὅσσοι δ᾽ εὐσεβέουσι, πάλιν ζήσοντ᾽ ἐπὶ γαῖαν
188
189 πνεῦμα θεοῦ δόντος ζωήν θ᾽ ἅμα καὶ χάριν αὐτοῖς
190 εὐσεβέσιν· πάντες δὲ τότ᾽ εἰσόψονται ἑαυτούς
191 νήδυμον ἠελίου τερπνὸν φάος εἰσορόωντες.
192 ὦ μακαριστός, ἐκεῖνον ὃς ἐς χρόνον ἔσσεται ἀνήρ. ἀθανάτου μεγάλοιο θεοῦ καὶ ἄφθιτον ὄλβον.

(Sibyl. 4:1-5:1 OPG)

 OPG Sibyl. 3:171 αὐτὰρ ἔπειθ᾽ Ἕλληνες ὑπερφίαλοι καὶ ἄναγνοι·
OPG Sibyl. 3:193 Αἰγύπτου βασιλεύς, ὃς ἀφ᾽ Ἑλλήνων γένος ἔσται.
OPG Sibyl. 3:202 δεύτερον αὖθ᾽ Ἕλλησι τυραννίδες ἠδ᾽ ἀγέρωχοι
OPG Sibyl. 3:510 Ἑλλάδ᾽ ἐπεσσυμένως πορθέοντες, τότε σοι κακὸν ἔσται,
OPG Sibyl. 3:520 Ἕλλησιν δ᾽ ὁπόταν πολὺ βάρβαρον ἔθνος ἐπέλθῃ,
OPG Sibyl. 3:536 οἴσουσιν ἐχθροῖσι χαράν, Ἕλλησι δὲ πένθος.
OPG Sibyl. 3:537 δούλειος δ᾽ ἄρα ζυγὸς ἔσσεται Ἑλλάδι πάσῃ·
OPG Sibyl. 3:545 Ἑλλὰς δή, τί πέποιθας ὑπ᾽ ἀνδράσιν ἡγεμόνεσσιν
OPG Sibyl. 3:553 Ἑλλήνων, οἳ πρῶτα βροτοῖς κακὰ ἡγεμόνευσαν,
OPG Sibyl. 3:564 καὶ τοὺς ἑλλὰς ἔρεξε βοῶν ταύρων τ᾽ ἐριμύκων
OPG Sibyl. 3:598 Ἑλλάς τ᾽ εὐρύχορος καὶ ἄλλων ἔθνεα πολλά
OPG Sibyl. 3:609 τῆς ἰδίης γαίης ἀριθμούμενος ἐξ Ἑλλήνων
OPG Sibyl. 3:639 Ἑλλάδα πορθήσῃ πᾶσαν καὶ πίονα γαῖαν
OPG Sibyl. 3:732 ἀλλά, τάλαιν᾽ Ἑλλάς, ὑπερήφανα παῦε φρονοῦσα·
OPG Sibyl. 3:810 οἰστρομανὴς προλιποῦσα, ἐς Ἑλλάδα πεμπόμενον πῦρ
OPG Sibyl. 3:813 καὶ καλέσουσι βροτοί με καθ᾽ Ἑλλάδα πατρίδος ἄλλης,
OPG Sibyl. 4:70 Ἑλλὰς ὅταν μεγάλαυχος ἐπὶ πλατὺν Ἑλλήσποντον
OPG Sibyl. 4:83 ἔσται δ᾽ Ἑλλάδι νεῖκος· ἐν ἀλλήλοις δὲ μανέντες
OPG Sibyl. 4:96 καὶ Σούσων φεύξονται ἐς Ἑλλάδα γαῖαν ἅπαντες.
OPG Sibyl. 5:137 Ἑλλάδα τὴν τριτάλαιναν ἀναιάξουσι ποιηταί,
OPG Sibyl. 5:265 Ἑλλήνων ὁμόθεσμον ἐνὶ στήθεσσιν ἔχων νοῦν·
OPG Sibyl. 5:336 Ἑλλήσποντε τάλαν, ζεύξει ποτέ ς᾽ Ἀσσυρίων παῖς,
OPG Sibyl. 8:127 οὐ Σύρος, οὐχ Ἕλλην, οὐ βάρβαρος, οὐκ ἔθνος ἄλλο.
OPG Sibyl. 11:123 ἥξει γάρ σοι ἅλωσις ἀφ᾽ Ἑλλάδος ἱπποδάμοιο
OPG Sibyl. 11:129 ἥρωες Ἑλλήνων ἀρηιφίλων ὄχ᾽ ἄριστοι.
OPG Sibyl. 11:137 ἔγκυον Ἑλλήνων λόχον ἔμμεναι, ἡ βαρυπενθής·
OPG Sibyl. 11:173 Ἕλληνες πάλιν αὖτις ὑπ᾽ ἀλλήλους μαχέονται·
OPG Sibyl. 11:182 καὶ τότε σοι μάλα πολλὰ γενήσεται, Ἑλλὰς ἄπιστε.
OPG Sibyl. 11:183 αἰαῖ σοι, τλῆμον Ἑλλάς, ὅσα δεῖ ς᾽ ἀνοιμῶξαι.
OPG Sibyl. 11:186 ἔνθα Μακηδονίων πάλιν ἔσσεται Ἑλλάδι πῆμα
OPG Sibyl. 14:138 εὐχαίτῃ βλοσυρῷ, ὃς ἀφ᾽ Ἑλλήνων γένος ἔσται.
OPG Sibyl. 14:177 καὶ τότε Ἑλλάδα πᾶσαν ἐσόψεται ἀγλαὸς ἀνήρ
OPG Sibyl. 14:238 ἔτρεμε δὲ χθὼν πᾶσα μετὰ σφίσιν Ἑλλάδος αἴης.

OPG The Sibylline Oracles Prologue 1:1 Εἰ τὸ περὶ ἀνάγνωσιν τῶν Ἑλληνικῶν γραφῶν ἐκπονεῖν
2 πολλὴν τοῖς ἐκτελοῦσι τὴν ὠφέλειαν ἀπεργάζεται,
3 ἅτε πολυμαθεῖς τοὺς περὶ ταῦτα πονήσαντας ἐκτελέσαι δυνάμενον,
4 πολλῷ μᾶλλον περὶ τὰς θείας γραφὰς ἅτε περὶ θεοῦ
5 καὶ τῶν ὠφέλειαν ψυχικὴν προξενούντων δηλούσας τοὺς εὖ φρονοῦντας
6 προσήκει σχολάζειν διὰ παντὸς διπλοῦν ἐκεῖθεν τὸ κέρδος κερδαίνοντας
7 ἑαυτούς τε καὶ τοὺς ἐντυγχάνοντας ὠφελεῖν δυναμένους.
8 ἔδοξε τοίνυν διὰ ταῦτα κἀμὲ τοὺς ἐπιλεγομένους Σιβυλλιακοὺς
9 χρησμοὺς σποράδην εὑρισκομένους καὶ συγκεχυμένην τὴν τούτων ἀνάγνωσιν καὶ
10 ἐπίγνωσιν ἔχοντας εἰς μίαν συνάφειαν
11 καὶ ἁρμονίαν ἐκθέσθαι τοῦ λόγου, ὡς ἄν εὐσύνοπτοι
12 τοῖς ἀναγιγνώσκουσιν ὄντες τὴν ἐξ αὐτῶν ὠφέλειαν τούτοις ἐπιβραβεύσωσιν
13 οὐκ ὀλίγα τῶν ἀναγκαίων καὶ χρησίμων δηλοῦντες
14 καὶ πολυτελεστέραν ἅμα καὶ ποικιλωτέραν τὴν πραγματείαν ἀπεργαζόμενοι.
15 καὶ γὰρ περί τε πατρὸς καὶ υἱοῦ καὶ ἁγίου πνεύματος,
16 τῆς θείας καὶ ζῳαρχικῆς τριάδος, ἀριδήλως διασαφοῦσι
17 περί τε τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας τοῦ κυρίου καὶ θεοῦ
18 καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τῆς ἐκ παρθένου φημὶ
19 ἀρρεύσατου γεννήσεως καὶ τῶν παρ᾽ αὐτοῦ τελεσθεισῶν ἰάσεων
20 ὡσαύτως τοῦ ζῳοποιοῦ πάθους αὐτοῦ καὶ τῆς ἐκ νεκρῶν
21 τριημέρου ἐγέρσεως καὶ τῆς μελλούσης γενέσθαι κρίσεως
22 καὶ ἀνταποδόσεως ὧν ἐν τῷ βίῳ τούτῳ ἐπράξαμεν ἅπαντες·
23 πρὸς τούτοις τὰ ἐν ταῖς Μωσαἱκαῖς γραφαῖς καὶ ταῖς προφητῶν
24 βίβλοις δηλούμενα περί τε τῆς κοσμικῆς κτίσεως καὶ τῆς τοῦ
25 ἀνθρώπου πλάσεως καὶ ἐκπτώσεως τοῦ παραδείσου καὶ αὖθις
26 ἀναπλάσεως τρανῶς διαλαμβάνουσι· περί τινων γεγονότων ἢ
27 καὶ ἴσως γενησομένων ποικίλως προλέγουσι· καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν
28 οὐ μικρῶς ὠφελεῖν τοὺς ἐντυγχάνοντας δύνανται.
29 Σίβυλλα δὲ Ῥωμαἱκὴ λέξις ἑρμηνευομένη προφῆτις ἤγουν μάντις·
30 ὅθεν ἑνί ὀνόματι αἱ θήλειαι μάντιδες ὠνομάσθησαν.
31 Σίβυλλαι τοίνυν, ὡς πολλοὶ ἔγραψαν, γεγόνασιν ἐν διαφόροις
32 χρόνοις καὶ τόποις τὸν ἀριθμὸν δέκα. πρώτη οὖν ἡ Χαλδαία
33 ἤγουν ἡ Περσὶς ἡ κυρίῳ ὀνόματι καλουμένη Σαμβήθη,
34 ἐκ τοῦ γένους οὖσα τοῦ μακαριωτάτου Νῶε, ἡ τὰ κατὰ Ἀλέξανδρον
35 τὸν Μακεδόνα λεγομένη προειρηκέναι· ἧς μνημονεύει Νικάνωρ ὁ
36 τὸν Ἀλεξάνδρου βίον ἱστορήσας· δευτέρα Λίβυσσα, ἧς μνήμην
37 ἐποιήσατο Εὐριπίδης ἐν τῷ προλόγῳ τῆς Λαμίας· τρίτη Δελφὶς
38 ἡ ἐν Δελφοῖς τεχθεῖσα, περὶ ἧς εἶπε Χρύσιππος ἐν τῷ περὶ
39 θεότητος βιβλίῳ· τετάρτη ἡ Ἰταλικὴ ἡ ἐν Κιμμερίᾳ τῆς Ἰταλίας, ἧς
40 υἱὸς ἐγένετο Εὔανδρος ὁ τὸ ἐν Ῥώμῃ τοῦ Πανὸς ἱερὸν τὸ
41 καλούμενον Λούπερκον κτίσας· πέμπτη ἡ Ἐρυθραία ἡ καὶ περὶ τοῦ
42 Τρωικοῦ προειρηκυῖα πολέμου, περὶ ἧς Ἀπολλόδωρος ὁ Ἐρυθραῖος
43 διαβεβαιοῦται· ἕκτη ἡ Σαμία ἡ κυρίῳ ὀνόματι καλουμένη Φυτώ,
44 περὶ ἧς ἔγραψεν Ἐρατοσθένης· ἑβδόμη ἡ Κυμαία ἡ λεγομένη
45 Ἀμάλθεια ἡ καὶ Ἐροφίλη, παρά τισι δὲ Ταραξάνδρα·
46 Βεργίλιος δὲ τὴν Κυμαίαν Δηιφόβην καλεῖ Γλαύκου θυγατέρα· ὀγδόη ἡ Ἑλλησποντία
47 τεχθεῖσα ἐν κώμῃ Μαρμησσῷ περὶ τὴν πολίχνην Γεργιτίονα,
48 ἥτις ἐνορία ποτὲ Τρῳάδος ἐτύγχανεν ἐν καιροῖς Σόλωνος
49 καὶ Κύρου, ὡς ἔγραψεν Ἡρακλείδης ὁ Ποντικός· ἐννάτη ἡ Φρυγία·
50 δεκάτη ἡ Τιβουρτία ὀνόματι Ἀβουναία.
51 Φασὶ δέ, ὡς ἡ Κυμαία ἐννέα βιβλία χρησμῶν ἰδίων προσεκόμισε
52 Ταρκυνίῳ Πρίσκῳ, τῷ τηνικαῦτα βασιλεύοντι τῶν Ῥωμαἱκῶν
53 πραγμάτων τριακοσίους φιλιππείους ὑπὲρ αὐτῶν ζητήσασα.
54 καταφρονηθεῖσα δὲ καὶ οὐκ ἐρωτηθεῖσα τίνα ἐστὶ τὰ ἐν αὐτοῖς
55 περιεχόμενα, πυρὶ παρέδωκεν ἐξ αὐτῶν τρία. αὖθις τε ἐν ἑτέρᾳ
56 προσόδῳ τοῦ βασιλέως προσήνεγκε τὰ ἓξ βιβλία τὴν αὐτὴν ὁλκὴν
57 ἐπιζητήσασα. οὐκ ἀξιωθεῖσα δὲ λόγου πάλιν ἔκαυσεν ἄλλα τρία.
58 εἶτα ἐκ τρίτου ἐπιφερομένη τὰ περιλειφθέντα τρία προσῆλθεν
59 αἰτοῦσα τὸ αὐτὸ τίμημα λέγουσα, εἰ μὴ λάβοι, καίειν καὶ αὐτά.
60 τότε, φασίν, ὁ βασιλεὺς ἐντυχὼν αὐτοῖς καὶ θαυμάσας ἔδωκε μὲν
61 ὑπὲρ αὐτῶν ἑκατὸν φιλιππείους καὶ ἐκομίσατο αὐτά, παρεκάλει
62 δὲ περὶ τῶν ἄλλων· αὐτῆς δὲ ἀπαγγειλάσης μήτε τὰ ἴσα τῶν
63 ἐμπρησθέντων ἔχειν μήτε τι δίχα ἐνθουσιασμοῦ τοιοῦτον εἰδέναι,
64 ἔσθ᾽ ὅτε δέ τινας ἐκ διαφόρων πόλεων καὶ χωρίων ἐξειληφέναι
65 τὰ νομισθέντα αὐτοῖς ἀναγκαῖα καὶ ἐπωφελῆ καὶ δεῖν ἐξ αὐτῶν
66 συναγωγὴν ποιήσασθαι, τοῦτο τάχιστα καὶ πεποιήκασι.
67 τὸ γὰρ ἐκ θεοῦ δοθὲν ὡς ἀληθῶς μυχῷ κείμενον οὐκ ἔλαθε.
68 πασῶν δὲ τῶν Σιβυλλῶν τὰ βιβλία ἀπετέθησαν ἐν τῷ Καπιτωλίῳ Ῥώμης
69 τῆς πρεσβυτέρας τῶν μὲν τῆς Κυμαίας κατακρυβέντων
70 καὶ οὐ διαδοθέντων εἰς πολλούς, ἐπειδὴ τὰ συμβησόμενα ἐν Ἰταλίᾳ ἰδικώτερα
71 καὶ τρανότερον ἀνεφώνησε, τῶν δὲ ἄλλων γνωσθέντων ἅπασιν.
72 ἀλλὰ τὰ μὲν τῆς Ἐρυθραίας προγεγραμμένα ἔχει τοῦτο
73 ἀπὸ τοῦ χωρίου ἐπικεκλημένον αὐτῇ ὄνομα·
74 τὰ δέ γε ἄλλα οὐκ ἐπιγράφονται ποῖα ποίας εἰσίν, ἀδιάκριτα δὲ καθέστηκε.
75 Φιρμιανὸς τοίνυν, οὐκ ἀθαύμαστος φιλόσοφος καὶ ἱερεὺς τοῦ
76 προλεχθέντος Καπιτωλίου γενόμενος, πρὸς τὸ αἰώνιον ἡμῶν φῶς
77 τὸν Χριστὸν βλέψας ἐν ἰδίοις πονήμασι τὰ εἰρημένα ταῖς Σιβύλλαις
78 περὶ τῆς ἀρρήτου δόξης παρέθηκε καὶ τὴν ἀλογίαν τῆς Ἑλληνικῆς
79 πλάνης δυνατῶς ἀπήλεγξε. καὶ ἡ μὲν αὐτοῦ ἔντονος ἐξήγησις
80 τῇ Αὐσονίᾳ γλώττῃ, οἱ δὲ Σιβυλλιακοὶ στίχοι Ἑλλάδι φωνῇ
81 ἐξηνέχθησαν. ἵνα δὲ τοῦτο μὴ ἄπιστον φαίνηται, μαρτυρίαν τοῦ
82 προμνημονευθέντος ἀνδρὸς παρέξομαι ἔχουσαν τόνδε τὸν τρόπον·
83 ἐπεὶ οὖν τὰ παρ᾽ ἡμῖν εὑρισκόμενα Σιβυλλιακὰ οὐ μόνον ὡς εὐπόριστα
84 τοῖς νοοῦσι τὰ Ἑλλήνων εὐκαταφρόνητά ἐστιν τὰ γὰρ σπάνια
85 τίμια δοκεῖ ἀλλὰ καὶ ὡς πάντων τῶν στίχων μὴ σῳζόντων
86 τὴν ἀκρίβειαν τοῦ μέτρου, ἀργοτέραν ἔχει τὴν πίστιν· αἰτία δὲ
87 αὕτη τῶν ταχυγράφων οὐ συμφθασάντων τῇ ῥύμῃ τοῦ λόγου
88 ἢ καὶ ἀπαιδεύτων γενομένων, οὐ τῆς προφήτιδος·
89 ἅμα γὰρ τῇ ἐπιπνοίᾳ ἐπέπαυτο ἡ τῶν λεχθέντων μνήμη.
90 πρὸς ἃ καὶ ὁ Πλάτων βλέψας ἔφη, ὅτι κατορθώσουσι πολλὰ καὶ μεγάλα πράγματα
91 μηδὲν εἰδότες ὧν λέγουσιν. ἡμεῖς οὖν ἐκ τῶν κομισθέντων ἐν Ῥώμῃ
92 ὑπὸ τῶν πρέσβεων ὅσα δυνατὸν παραθήσομαι ἐξηγήσατο τοίνυν
93 περὶ τοῦ ἀνάρχου θεοῦ τάδε·
94 Εἷς θεός, ὃς μόνος ἄρχει, ὑπερμεγέθης, ἀγένητος·
95 ἀλλὰ θεὸς μόνος εἷς πανυπέρτατος, ὃς πεποίηκεν
96 οὐρανὸν ἠέλιόν τε καὶ ἀστέρας ἠδὲ σελήνην
97 καρποφόρον γαῖάν τε καὶ ὕδατος οἴδματα πόντου.
98 ὃς μόνος ἐστὶ θεὸς κτίστης ἀκράτητος ὑπάρχων·
99 αὐτὸς δ᾽ ἐστήριξε τύπον μορφῆς μερόπων τε
100 αὐτὸς ἔμιξε φύσιν πάντων, γενέτης βιότοιο.
101 ὅπερ εἴρηκεν ἢ καθὸ συνερχόμενοι εἰς σάρκα μίαν πατρὸς γίνονται
102 ἢ καθὸ ἐκ τῶν τεσσάρων στοιχείων ἐναντίων ὄντων ἀλλήλοις
103 καὶ τὸν ὑπουράνιον κόσμον καὶ τὸν ἄνθρωπον ἐδημιούργησεν. (SBP 1:1-103 OPG)

Σιβυλλικοί Χρησμοί 1:297-355

297 γαίη δ᾽ αὖ καρποῖς ἐπαγάλλεται αὐτομάτοισιν
298 φυομένη πολλοῖσιν, ὑπερσταχυοῦσα γενέθλῃ.
τιθηνευτῆρες (εκ του τιθήνη, παραμάνες, τροφοί)
299 οἱ δὲ τιθηνευτῆρες ἀγήραοι ἤματα πάντα ἀγήραοι (αγέραστοι)
ἤματα (ημέρες, αιτιατική πληθυντικού της λέξης ἦμαρ)
νόσφιν (χωριστά, πέρα μακριά, εγκαταλελειμμένα)
300 ἔσσονται, νόσφιν νούσων κρυερῶν μαλεράων νούσων (νόσων)
μαλεράων (άγριων)
301 θνήξονται ὕπνῳ βεβολημένοι, ἐς δ᾽ Ἀχέροντα (χτυπημένοι από θλίψη)
302 εἰν Ἀίδαο δόμοις ἀπελεύσονται καὶ ἐκεῖσε (δόμος=δωμάτιο, οικία, θάλαμο)
303 τιμὴν ἕξουσιν, ἐπεὶ μακάρων γένος ἦσαν,
304 ὄλβιοι ἀνέρες, οἷς Σαβαὼθ νόον ἐσθλὸν ἔδωκεν, (καλόν)
305 αὐτὰρ καὶ τούτοισιν ἀεὶ συμφράσσατο βουλάς.
306 ἀλλ᾽ οὗτοι μάκαρες καὶ εἰν Ἀίδαο μολόντες (εκ του «βλώσκω» ποιητικό ρήμα που σημαίνει
έρχομαι και πάω αφού βρίσκω τα ψυχικά αποθέματα,

307 ἔσσονται. τότε δ᾽ αὖτε βαρὺ στιβαρὸν μετέπειτα
308 δεύτερον αὖ γένος ἄλλο χαμαιγενέων ἀνθρώπων,
309 Τιτήνων. ὅμοιος δὲ τύπος ἐπὶ πᾶσιν ἑκάστων
310 εἶδος καὶ μέγεθός τε, φυὴ φωνή τε μί᾽ ἔσται,
311 ὡς πάρος ἐκ πρώτης γενεῆς θεὸς ἐν στήθεσσιν
312 ἔνθετο. ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ὑπέρβιον ἦτορ ἔχοντες
313 ὕστατα βουλεύσονται ἐπειγόμενοι πρὸς ὄλεθρον
314 ἀντίβιον μαχέσασθαι ὑπ᾽ οὐρανῷ ἀστερόεντι.
315 καὶ τότε δ᾽ ὠκεανοῦ μεγάλου ῥύσις ἔσσετ᾽ ἐν αὐτοῖς
316 μαινομένων ὑδάτων. ὁ μέγας Σαβαὼθ δὲ χολωθείς
317 εἴρξει κωλύων, ὅτι μὴ κατακλυσμὸν ὑπέστη
318 αὖτις ποιήσειν ὑπ᾽ ἀνθρώπους κακοθύμους.
319 ἀλλ᾽ ὁπόταν ὑδάτων πολλῶν ἀπερείσιον οἶδμα
320 κύματος ὀρνυμένοιο ὑπ᾽ ἄλλυδις ἄλλο ποιήσει
321 ὀργῆς παύεσθαι, εἰς ἄλλα τε βένθεα πόντου
322 μέτρ᾽ ὀλιγώσειεν λιμέσιν καὶ τρηχέσιν ἀκταῖς
323 ἀμφὶ γαίῃ ὁρίσας ὁ μέγας θεὸς ὑψικέραυνος·
324 δὴ τότε καὶ μεγάλοιο θεοῦ παῖς ἀνθρώποισιν
325 ἥξει σαρκοφόρος θνητοῖς ὁμοιούμενος ἐν γῇ,
326 τέσσαρα φωνήεντα φέρων, τὸ δ᾽ ἄφωνον ἐν αὐτῷ
327 δισσόν· ἐγὼ δέ κέ τοι ἀριθμόν γ᾽ ὅλον ἐξονομήνω·
328 ὀκτὼ γὰρ μονάδας, τόσσας δεκάδας δ᾽ ἐπὶ ταύταις
ενεστ. βλώσκω  πρτ  ἔβλωσκον  μέλλων  μολοῦμαι 
και  βλώξω  αόριστος  ἔβλωξα  αόριστος β΄ ἔμολον 
και  ἔβλων  παρακείμενος  μέμβλωκα)
LXXRH 2 Sam. 5:18 καὶ οἱ ἀλλόφυλοι παραγίνονται
καὶ συνέπεσαν εἰς τὴν κοιλάδα τῶν τιτάνων.
LXXRH 2 Sam. 5:22 καὶ προσέθεντο ἔτι ἀλλόφυλοι το
ἀναβῆναι καὶ συνέπεσαν ἐν τῇ κοιλάδι τῶν τιτάνων.
LXXRH Jdt. 16:6 οὐ γὰρ ὑπέπεσεν ὁ δυνατὸς αὐτῶν
ὑπὸ νεανίσκων, οὐδὲ υἱοὶ τιτάνων ἐπάταξαν αὐτόν,
οὐδὲ ὑψηλοὶ γίγαντες ἐπέθεντο αὐτῷ, ἀλλὰ Ιουδιθ
θυγάτηρ Μεραρι ἐν κάλλει προσώπου αὐτῆς
παρέλυσεν αὐτόν,
(πρόωρος, άλλοτε, πρώτερος)
ὑπέρβιον (ὑπερβάλλουσαν ἰσχὺν ἢ δύναμιν)
ἦτορ (καρδιά, πάθος, επιθυμία)
(αντιτάσσοντας βία, εχθρικά)
(περικλείσει)
ἀπερείσιον (αμέτρητο)
οἶδμα (κύμα, υδάτινο φούσκωμα)
ὀρνυμένοιο (εξεγηρώμενο)
ἄλλυδις (άλλο μέρος, σε άλλο τόπο, «ἄλλυδις ἄλλῃ»,
μια έτσι και μια αλλιώς)
(«βένθος» το σύνολο των έμβιων οργανισμών που
ζουν και αναπτύσσονται στο βυθό των θαλασσών ή κα
λιμνών) (θάλασσα, μονοπάτι, δρόμος)
(για χάρη, ολόγυρα, για, αναφορικά, σχετικά με)
ΙΗΣΟΥΣ
(εκφράζει ρητά, σαφώς)
329 ἠδ᾽ ἑκατοντάδας ὀκτὼ ἀπιστοκόροις ἀνθρώποις (άρρωστοι από δυσπιστία)
330 οὔνομα δηλώσει· σὺ δ᾽ ἐνὶ φρεσὶ σῇσι νόησον (δικό σου)
331 ἀθανάτοιο θεοῦ Χριστὸν παῖδ᾽ ὑψίστοιο.
332 αὐτὸς πληρώσει δὲ θεοῦ νόμον, οὐ καταλύσει,
333 ἀντίτυπον μίμημα φέρων, καὶ πάντα διδάξει.
334 τούτῳ προσκομίσους᾽ ἱερεῖς χρυσὸν προφέροντες,
335 σμύρναν ἀτὰρ λίβανον· καὶ γὰρ τάδε πάντα ποιήσει.
336 ἀλλ᾽ ὁπόταν φωνή τις ἐρημαίης διὰ χώρης
337 ἥξῃ ἀπαγγέλλουσα βροτοῖς καὶ πᾶσι βοήσῃ
338 εὐθείας ἀτραποὺς ποιησέμεν ἠδ᾽ ἀπορῖψαι
339 ἐκ κραδίης κακίας καὶ ὕδασι φωτίζεσθαι
340 πᾶν δέμας ἀνθρώπων, ἵνα γεννηθέντες ἄνωθεν
341 μηκέτι μηδὲν ὅλως γε παρεκβαίνωσι δικαίων·
342 τὴν δ᾽ αὖ βαρβαρόφρων, πεπεδημένος ὀρχηθμοῖσιν, (αλυσοδεμένους χορούς)
343 ἐκκόψας δώσει μισθόν· τότε σῆμα βροτοῖσιν
344 ἔσσεται ἐξαίφνης, ὁπόταν πεφυλαγμένος ἥξῃ
καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς Ἡρῴδου, ἵνα πληρωθῇ τὸ
345 ἐκ γῆς Αἰγύπτοιο καλὸς λίθος· ἐν δ᾽ ἄρα τούτῳ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· ἐξ
Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου (Matt. 2:15)
346 λαὸς προσκόψει Ἑβραίων· ἔθνη δ᾽ ἀγεροῦνται (συγκεντρωθούν)
347 αὐτοῦ ὑφηγήσει· καὶ γὰρ θεὸν ὑψιμέδοντα
348 γνώσονται διὰ τοῦδε ἀταρπιτὸν ἐν φαῒ κοινῷ.
349 δείξει γὰρ ζωὴν αἰώνιον ἀνθρώποισιν
350 ἐκλεκτοῖς, ἀνόμοις δὲ τὸ πῦρ αἰῶσιν ἐποίσει.
351 καὶ τότε δὴ νοσεροὺς ἰήσεται ἠδ᾽ ἐπιμώμους
352 πάντας, ὅσοι τούτῳ πίστιν ἐμποιήσονται.
353 βλέψουσιν δέ τε τυφλοί, ἀτὰρ βαδίσουσί τε χωλοί,
354 κωφοί τ᾽ εἰσαἰσουσι, λαλήσους᾽ οὐ λαλέοντες.
355 δαίμονας ἐξελάσει, νεκρῶν δ᾽ ἐπανάστασις ἔσται·

Σιβυλλικοί Χρησμοί 1:9-10, 57-82

9 εἴπας, γεινάσθω καὶ ἐγείνατο. ἥδρασε γὰρ γῆν ἥδρασε στερέωσε, στήριξε σταθερά
10 Ταρτάρῳ ἀμφιβαλὼν καὶ φῶς γλυκὺ αὐτὸς ἔδωκεν· ἀμφιβαλὼν εναγκαλίζομαι, περικυκλώνω,  συλλαμβάνω ως αιχμάλωτον, αμφισβητώ 
 συντέλειαν ἐν ἀγκίστρῳ ἀνέσπασεν καὶ εἵλκυσεν αὐτὸν ἐν ἀμφιβλήστρῳ καὶ συνήγαγεν αὐτὸν
ταῖς σαγήναις αὐτοῦ· ἕνεκεν τούτου εὐφρανθήσεται καὶ χαρήσεται ἡ καρδία αὐτοῦ· ἕνεκεν τούτο
θύσει τῇ σαγήνῃ αὐτοῦ καὶ θυμιάσει τῷ ἀμφιβλήστρῳ αὐτοῦ, ὅτι ἐν αὐτοῖς ἐλίπανεν μερίδα αὐτο
καὶ τὰ βρώματα αὐτοῦ ἐκλεκτά· διὰ τοῦτο ἀμφιβαλεῖ τὸ ἀμφίβληστρον αὐτοῦ καὶ διὰ παντὸ
ἀποκτέννειν ἔθνη οὐ φείσεται. (Αμβακούμ 1:15-17)

Αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς (Γένεση 1:28)

οὐ γὰρ ἔβρεξεν ὁ θεὸς ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἄνθρωπος οὐκ ἦν ἐργάζεσθαι τὴν γῆν (Γένεση 2:5)
57 αὔξετε, πληθύνεσθε καὶ ἐργάζεσθ᾽ ἐπὶ γαίης
ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ παραδείσῳ ἐργάζεσθαι αὐτὸν καὶ φυλάσσειν. (Γένεση 2:15)

ἐξαπέστειλεν αὐτὸν κύριος ὁ θεὸς ἐκ τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς ἐργάζεσθαι τὴν γῆν, ἐξ ἧ
ἐλήμφθη. (Γένεση 3:23)
ἐν ἱδρῶτι τοῦ προσώπου σου φάγῃ τὸν ἄρτον σου ἕως τοῦ ἀποστρέψαι σε εἰς τὴν γῆν, ἐξ ἧ
58 ἐντέχνως, ἵν᾽ ἔχητε τροφῆς κόρον ἱδρώοντες
ἐλήμφθης· ὅτι γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ. (Γένεση 3:19)
59 ὡς φάτο· τῆς δ᾽ ἀπάτης τὸν ἐπαίτιον ἑρπυστῆρα
60 νηδύι καὶ κενεῶνι ποιήσατο γαῖαν ἐρείδειν
καὶ εἶπεν κύριος ὁ θεὸς τῷ ὄφει Ὅτι ἐποίησας τοῦτο, ἐπικατάρατος σὺ ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν κ
61 πικρῶς ἐξελάσας· δεινὴν δ᾽ ἔχθραν προἰαψεν ἀπὸ πάντων τῶν θηρίων τῆς γῆς· ἐπὶ τῷ στήθει σου καὶ τῇ κοιλίᾳ πορεύσῃ καὶ γῆν φάγῃ πάσας τὰ
62 ἐν μέσῳ ἀλλήλων· καὶ ὃ μὲν κεφαλὴν προφυλάσσει ἡμέρας τῆς ζωῆς σου. καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σου καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσο
63 σῴζειν, ὃς δὲ πτέρναν, ἐπεὶ θάνατός γε πάρεστιν τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σ
τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν. (Γένεση 3:14-15)
64 πλησίον ἀνθρώπων καὶ ἰοβόλων κακοβούλων.
65 καὶ τότε δὴ γενεὴ πληθύνετο, ὡς ἐκέλευσεν
66 αὐτὸς ὁ παντοκράτωρ, καὶ αὔξανεν ἄλλος ὑπ᾽ ἄλλῳ
67 λαὸς ἀπειρέσιος·(αμέτρητος) οἴκους δὲ μὲν ἐξήσκησαν
68 παντοίους ἠδ᾽ αὖτε πόλεις καὶ τείχε᾽ ἐποίουν
69 εὖ καὶ ἐπισταμένως· οἷσιν πολυχρόνιον ἦμαρ
70 ὤπασεν εἰς ζωὴν πολυήρατον· (αξιέραστη, αξιαγάπητη) οὐ γὰρ ἀνίαις
71 τειρόμενοι θνῇσκον, ἀλλ᾽ ὡς δεδμημένοι (δαμασμένοι) ὕπνῳ·
72 ὄλβιοι οἱ μέροπες μεγαλήτορες,(μεγαλόψυχοι, μεγαλόκαρδοι) οὓς ἐφίλησεν
73 σωτὴρ ἀθάνατος βασιλεὺς θεός. ἀλλὰ καὶ αὐτοί
74 ἤλιτον ἀφροσύνῃ βεβολημένοι. οἳ γὰρ ἀναιδῶς
75 ἐξεγέλων πατέρας καὶ μητέρας ἠτίμαζον,
76 γνωστοὺς δ᾽ οὐ γίνωσκον ἀδελφειῶν ἐπίβουλοι.
77 ἦσαν δ᾽ ἄρ μιαροὶ κεκορεσμένοι αἵματι φωτῶν
78 καὶ πολέμους ἐποίουν. ἐπὶ δ᾽ αὐτοὺς ἤλυθεν ἄτη
79 ὑστάτη οὐρανόθεν βεβολημένη, ἣ βιότοιο
80 δεινοὺς ἐξεῖλεν· τοὺς δ᾽ αὖ ὑπεδέξατο Ἅιδης·
81 Ἅιδην δ᾽ αὖτ᾽ ἐκάλεσσαν, ἐπεὶ πρῶτος μόλεν Ἀδάμ
82 γευσάμενος θανάτου, γαίη δέ μιν ἀμφεκάλυψεν.
OPG Sibylline Oracle 1:1
1 Ἐκ τοῦ πρώτου λόγου Ἀρχομένη πρώτης γενεᾶς μερόπων ἀνθρώπων
2 ἄχρις ἐπ᾽ ἐσχατίῃσι προφητεύσω τὰ ἕκαστα,
3 ὁππόσα πρὶν γέγονεν, πόσα δ᾽ ἐστίν, ὁπόσσα δὲ μέλλει
4 ἔσσεσθαι κόσμῳ διὰ δυσσεβίας ἀνθρώπων.
5 πρῶτον δὴ κέλεταί με λέγειν θεὸς ὡς ἐγενήθη
6 ἀτρεκέως κόσμος. σὺ δέ, ποικίλε θνητέ, πίφασκε
7 νουνεχέως, ἵνα μήποτ᾽ ἐμῶν ἐφετμῶν ἀμελήσῃς,

8 ὕψιστον βασιλῆα, ὃς ἔκτισε κόσμον ἅπαντα

ἥδρασε γὰρ γῆν

ἥδρασε στερέωσε, στήριξε σταθερά
9 εἴπας, γεινάσθω καὶ ἐγείνατο.

10 Ταρτάρῳ ἀμφιβαλὼν καὶ φῶς γλυκὺ αὐτὸς ἔδωκεν· ἀμφιβαλὼν εναγκαλίζομαι,

αιχμάλωτον, αμφισβητώ 
περικυκλώνω,  συλλαμβάνω ω

συντέλειαν ἐν ἀγκίστρῳ ἀνέσπασεν καὶ εἵλκυσεν αὐτὸν ἐ

ἀμφιβλήστρῳ καὶ συνήγαγεν αὐτὸν ἐν ταῖς σαγήναις αὐτοῦ· ἕνεκε
τούτου εὐφρανθήσεται καὶ χαρήσεται ἡ καρδία αὐτοῦ· ἕνεκεν τούτο
θύσει τῇ σαγήνῃ αὐτοῦ καὶ θυμιάσει τῷ ἀμφιβλήστρῳ αὐτοῦ, ὅτι ἐ
αὐτοῖς ἐλίπανεν μερίδα αὐτοῦ, καὶ τὰ βρώματα αὐτοῦ ἐκλεκτά· δ
τοῦτο ἀμφιβαλεῖ τὸ ἀμφίβληστρον αὐτοῦ καὶ διὰ παντὸ
ἀποκτέννειν ἔθνη οὐ φείσεται. (Αμβακούμ 1:15-17)
11 οὐρανὸν ὕψωσεν, γλαυκὴν δ᾽ ἥπλωσε θάλασσαν,
12 καὶ πόλον ἐστεφάνωσεν ἅλις πυριλαμπέσιν ἄστροις
13 καὶ γαῖαν κόσμησε φυτοῖς, ποταμοῖσι δὲ πόντον
14 χευάμενος ἐκέρασσε καὶ ἀέρι μῖξεν ἀυτμάς
15 καὶ νέφεα δροσόεντα· τιθεὶς ἄρα καὶ γένος ἄλλο
16 ἰχθύας ἐν πελάγεσσι καὶ ὄρνεα δῶκεν ἀήταις,
17 ὕλαις δ᾽ αὖ θῆρας λασιαύχενας ἠδὲ δράκοντας
18 ἑρπυστὰς γαίῃ, καὶ πάνθ᾽ ὅσα νῦν καθορᾶται,
19 αὐτὸς ταῦτ᾽ ἐποίησε λόγῳ καὶ πάντ᾽ ἐγενήθη
20 ὦκα καὶ ἀτρεκέως· ὅδε γὰρ πέλετ᾽ αὐτολόχευτος,
21 οὐρανόθεν καθορῶν· ὑπὸ τῷ τετέλεστο δὲ κόσμος.
22 καὶ τότε δὴ μετέπειτα πλάσεν πάλιν ἔμπνοον ἔργον
23 εἰκόνος ἐξ ἰδίης ἀπομαξάμενος νέον ἄνδρα
24 καλὸν θεσπέσιον, τὸν δὴ κέλετ᾽ ἐν παραδείσῳ
25 ἀμβροσίῳ ναίειν, ὥς οἱ καλὰ ἔργα μεμήλῃ.
26 αὐτὰρ ὃ μοῦνος ἐών παραδείσου ἐριθηλέι κήπῳ
27 προσλαλιὴν ποθέεσκε καὶ ηὔχετο εἶδος ἀθρῆσαι
28 ἄλλ᾽ οἷον αὐτὸς ἔχεν. τοῦ δὴ θεὸς αὐτὸς ἀπούρας
 29 ἐκ λαπάρης ὀστοῦν ἐποιήσατο Εὖαν ἀγητήν,
30 κουριδίην ἄλοχον, ἣν δὴ πόρεν ἐν παραδείσῳ
31 τούτῳ συνναίειν. ὃ δέ μιν κατιδὼν μέγα θυμῷ
32 θαῦμ᾽ ἔχεν ἐξαίφνης, κεχαρημένος, οἷον ὁρᾶτο
33 ἀντίτυπον μίμημα· σοφοῖς δ᾽ ἠμείβετο μύθοις
34 αὐτομάτοις ῥείουσι· θεῷ γὰρ πάντ᾽ ἐμεμήλει.
35 οὔτε γὰρ ἀκρασίῃ νόον ἔσκεπον οὔτε μὲν αἰδῶ
36 εἶχον, ἀλλ᾽ ἦσαν κραδίῃς ἀπάνευθε κακοῖο,
37 χὡς θῆρες βαίνεσκον ἀποσκεπέεσσι μέλεσσιν.
38 τοῖσι δὲ καὶ μετέπειτα θεὸς ἐφετμὰς ἀγορεύσας
39 δεῖξεν τοῦ δένδρου μὴ ψαῦσαι· τοὺς δὲ μάλ᾽ αἰνός
40 ἐξαπάτησεν ὄφις δολίως ἐπὶ μοῖραν ἀπελθεῖν
41 τοῦ θανάτου γνῶσίν τε λαβεῖν ἀγαθοῦ τε κακοῦ τε.
42 ἀλλὰ γυνὴ πρώτη προδότις, γείνατ᾽ ἐκείνῳ,
43 ἣ δῶκεν, τοῦτον δ᾽ ἀδαῆ πείθεσκεν ἁμαρτεῖν.
44 ὃς δὲ γυναικὸς ἔπεσσι πεπεισμένος ἐξελάθεσκεν
45 ἀθανάτου κτίστου, σαφέων δ᾽ ἀμέλησεν ἐφετμῶν.(θεικών διαταγμάτων)
46 τοὔνεκεν ἀντ᾽ ἀγαθοῖο λάβον κακόν, οἷον ἔπραξαν.
47 καὶ τότε δὴ γλυκερῆς συκῆς πέταλ᾽ ἀμπείραντες
48 ἐσθῆτας τεῦξαν καὶ ὑπ᾽ ἀλλήλοισιν ἔθηκαν
49 μήδεά τ᾽ ἀμφεκάλυψαν, ἐπεί σφισιν ἤιεν αἰδώς.
50 τοῖσιν δ᾽ ἀθάνατος κότον ἔνθετο κἄβαλεν ἔξω
51 ἀθανάτων χώρου. τόδε γὰρ τετελεσμένον ἦεν
52 θνητῷ ἐνί χώρῳ μεῖναι, ἐπεὶ οὐκ ἐφύλαξαν
53 ἀθανάτου μεγάλοιο θεοῦ λόγον εἰσαἰσαντες.
54 οἳ δ᾽ ἄφαρ ἐξελθόντες ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν
55 δάκρυσι καὶ στοναχαῖς δεύοντο· ἔπειτα δὲ τοῖσιν
56 ἀθάνατος θεὸς αὐτὸς ἐπὶ προφερέστερον εἶπεν·

Σιβυλλικοί Χρησμοί 1:57-82

Αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν κ
κατακυριεύσατε αὐτῆς (Gen. 1:28)

οὐ γὰρ ἔβρεξεν ὁ θεὸς ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἄνθρωπος οὐκ ἦ

ἐργάζεσθαι τὴν γῆν (Gen. 2:5)
57 αὔξετε, πληθύνεσθε καὶ ἐργάζεσθ᾽ ἐπὶ γαίης
ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ παραδείσῳ ἐργάζεσθαι αὐτὸν καὶ φυλάσσει
(Gen. 2:15)

ἐξαπέστειλεν αὐτὸν κύριος ὁ θεὸς ἐκ τοῦ παραδείσου τῆ

τρυφῆς ἐργάζεσθαι τὴν γῆν, ἐξ ἧς ἐλήμφθη. (Gen. 3:23)
 ἐν ἱδρῶτι τοῦ προσώπου σου φάγῃ τὸν ἄρτον σου ἕως το
58 ἐντέχνως, ἵν᾽ ἔχητε τροφῆς κόρον ἱδρώοντες ἀποστρέψαι σε εἰς τὴν γῆν, ἐξ ἧς ἐλήμφθης· ὅτι γῆ εἶ καὶ εἰς γῆ
ἀπελεύσῃ. (Gen. 3:19)
59 ὡς φάτο· τῆς δ᾽ ἀπάτης τὸν ἐπαίτιον ἑρπυστῆρα
60 νηδύι καὶ κενεῶνι ποιήσατο γαῖαν ἐρείδειν
καὶ εἶπεν κύριος ὁ θεὸς τῷ ὄφει Ὅτι ἐποίησας τοῦτο, ἐπικατάρατος σ
ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν θηρίων τῆς γῆς· ἐπὶ τ
61 πικρῶς ἐξελάσας· δεινὴν δ᾽ ἔχθραν προἰαψεν στήθει σου καὶ τῇ κοιλίᾳ πορεύσῃ καὶ γῆν φάγῃ πάσας τὰς ἡμέρας τῆ
62 ἐν μέσῳ ἀλλήλων· καὶ ὃ μὲν κεφαλὴν προφυλάσσει ζωῆς σου. καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σου καὶ ἀνὰ μέσον τῆ
63 σῴζειν, ὃς δὲ πτέρναν, ἐπεὶ θάνατός γε πάρεστιν γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον το
σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσε
αὐτοῦ πτέρναν. (Gen. 3:14-15)
64 πλησίον ἀνθρώπων καὶ ἰοβόλων κακοβούλων.
65 καὶ τότε δὴ γενεὴ πληθύνετο, ὡς ἐκέλευσεν
66 αὐτὸς ὁ παντοκράτωρ, καὶ αὔξανεν ἄλλος ὑπ᾽ ἄλλῳ
67 λαὸς ἀπειρέσιος·(αμέτρητος) οἴκους δὲ μὲν ἐξήσκησαν
68 παντοίους ἠδ᾽ αὖτε πόλεις καὶ τείχε᾽ ἐποίουν
69 εὖ καὶ ἐπισταμένως· οἷσιν πολυχρόνιον ἦμαρ
70 ὤπασεν εἰς ζωὴν πολυήρατον· (αξιέραστη, αξιαγάπητη) οὐ γὰρ ἀνίαις
71 τειρόμενοι θνῇσκον, ἀλλ᾽ ὡς δεδμημένοι (δαμασμένοι) ὕπνῳ·
72 ὄλβιοι οἱ μέροπες μεγαλήτορες,(μεγαλόψυχοι, μεγαλόκαρδοι) οὓς ἐφίλησεν
73 σωτὴρ ἀθάνατος βασιλεὺς θεός. ἀλλὰ καὶ αὐτοί
74 ἤλιτον ἀφροσύνῃ βεβολημένοι. οἳ γὰρ ἀναιδῶς
75 ἐξεγέλων πατέρας καὶ μητέρας ἠτίμαζον,
76 γνωστοὺς δ᾽ οὐ γίνωσκον ἀδελφειῶν ἐπίβουλοι.
77 ἦσαν δ᾽ ἄρ μιαροὶ κεκορεσμένοι αἵματι φωτῶν
78 καὶ πολέμους ἐποίουν. ἐπὶ δ᾽ αὐτοὺς ἤλυθεν ἄτη
79 ὑστάτη οὐρανόθεν βεβολημένη, ἣ βιότοιο
80 δεινοὺς ἐξεῖλεν· τοὺς δ᾽ αὖ ὑπεδέξατο Ἅιδης·
81 Ἅιδην δ᾽ αὖτ᾽ ἐκάλεσσαν, ἐπεὶ πρῶτος μόλεν Ἀδάμ
82 γευσάμενος θανάτου, γαίη δέ μιν ἀμφεκάλυψεν.

83 τοὔνεκα δὴ πάντες οἱ ἐπιχθόνιοι γεγαῶτες

84 ἀνέρες εἰν Ἀίδαο δόμοις ἰέναι καλέονται.
85 ἀλλ᾽ οὗτοι πάντες καὶ εἰν Ἀίδαο μολόντες
86 τιμὴν ἔσχηκαν, καὶ ἐπεὶ πρῶτον γένος ἦσαν.
87 αὐτὰρ ἐπεὶ τούτους ὑπεδέξατο, δεύτερον αὖτις
88 τῶν καταλειφθέντων τε δικαιοτάτων ἀνθρώπων
89 ἄλλο γένος τεῦξεν πολυποίκιλον, οἷς ἐμεμήλει
90 ἔργ᾽ ἐρατὰ σπουδαί τε καλαὶ καὶ ὑπείροχος αἰδώς
91 καὶ πυκινὴ σοφίη· τέχνας δὲ μὲν ἐξήσκησαν
92 παντοίας εὑρόντες ἀμηχανίαις ἐπινοίας.
93 καί τις μὲν γαίην ἀρότροις ἐξεῦρε γεωργεῖν,
94 ἄλλος τεκταίνειν, ἄλλῳ δὲ πλέειν μεμέλητο,
95 ἄλλῳ δ᾽ ἀστρονομεῖν καὶ ὀνειροπολεῖν τὰ πετεινά,
96 φαρμακίη δ᾽ ἄλλῳ, αὐτὰρ μαγικὴ πάλιν ἄλλῳ·
97 ἄλλοι δ᾽ ἄλλα ἕκαστα μεμηλότα τεχνώοντο,
98 Γρήγοροι ἀλφηστῆρες, ἐπωνυμίης μετέχοντες ταύτης,
99 ὅττι φρεσὶν ἀκοίμητον νόον εἶχον
100 ἄπληστόν τε δέμας· στιβαροὶ μεγάλῳ ἐπὶ εἴδει
101 ἦσαν· ὅμως δ᾽ ἔμολον ὑπὸ ταρτάριον δόμον αἰνόν,
102 δεσμοῖς ἀρρήκτοις πεφυλαγμένοι ἐξαποτῖσαι
103 εἰς γένναν μαλεροῦ λάβρου πυρὸς ἀκαμάτοιο.
104 τῶν δὴ καὶ μετέπειτα πάλιν γένος ὀμβριμόθυμον
105 ἐξεφάνη τρίτατον ὑπερφιάλων ἀνθρώπων
106 δεινῶν, οἳ κακὰ πολλὰ παρὰ σφίσιν ἐξεπονοῦντο.
107 καὶ τούσδ᾽ ὑσμῖναί τ᾽ ἀνδροκτασίαι τε μάχαι τε
108 συνεχέως ὤλεσκον ὑπέρβιον ἦτορ ἔχοντας.
109 ἐκ τῶν δὴ μετὰ ταῦτα κατήλυθεν ὀψιτέλεστον
110 ὁπλότατον γένος ἄλλο μιαιφόνον ἀκριτόβουλον
111 ἀνδρῶν ἐν τετράτῃ γενεῇ· οἳ πολλὰ χέεσκον
112 αἵματα οὔτε θεὸν δειδιότες οὔτ᾽ ἀνθρώπους
113 αἰδόμενοι· μάλα γάρ τοι ὑπ᾽ αὐτοῖσιν βεβόλητο

114 οἰστρομανὴς μῆνις καὶ δυσσεβίη ἀλεγεινή.

115 καὶ τοὺς μὲν πόλεμοί τ᾽ ἀνδροκτασίαι τε μάχαι τε
116 εἰς ἔρεβος προἰαψαν οἰζυρούς περ ἐόντας

117 ἄνδρας δυσσεβέας. τοὺς δ᾽ αὖ μετόπισθε χόλοισιν

118 οὐράνιος θεὸς αὐτὸς ἑοῦ μετεθήκατο κόσμου
119 Ταρτάρῳ ἀμφιβαλὼν μεγάλῳ ὑπὸ πυθμένι γαίης.
120 καὶ πάλιν ἄλλο γένος πολὺ χειρότερον μετόπισθεν
121 ἀνθρώπων ποίησ, οἷς οὐκ ἀγαθὸν μετέπειτα
122 ἀθάνατος θεὸς τεῦξεν, ἐπεὶ κακὰ πόλλ᾽ ἐπονοῦντο.
123 οἳ γὰρ ὑβριστῆρες πολλῷ πλέον ἢ ὅτ᾽ ἐκεῖνοι

124 Γίγαντες σκολιοὶ μιαρῶς δύσφημα χέοντες.

125 μοῦνος δ᾽ ἐν πάντεσσι δικαιότατος καὶ ἀληθής
126 ἦν Νῶε, πιστότατος καλοῖς τ᾽ ἔργοισι μεμηλώς.
127 καὶ τῷ μὲν θεὸς αὐτὸς ἀπ᾽ οὐρανόθεν φάτο τοῖα·
 128 Νῶε, δέμας θάρσυνον ἑὸν λαοῖσί τε πᾶσιν
129 κήρυξον μετάνοιαν, ὅπως σωθῶσιν ἅπαντες.
130 ἢν δέ γε οὐκ ἀλέγωσιν ἀναιδέα θυμὸν ἔχοντες,
131 πᾶν γένος ἐξολέσω μεγάλοις ὑδάτων κατακλυσμοῖς.
132 σοὶ δ᾽ ὦκ᾽ ἐν ῥίζῃσιν ἀδιψήτοισι τεθηλός
133 δουράτεον κέλομαι δῶμ᾽ ἄφθιτον ἀσκήσασθαι.
134 θήσω δ᾽ ἐν στήθεσσι νόον πυκινὴν (πυκνή) δέ τε τέχνην
135 καὶ μέτρα κατὰ κόλπον· ἐμοὶ δέ τε πάντα μελήσει,
136 ὥστε σε σωθῆναι καὶ ὅσοι σὺν σοὶ ναίουσι. (κατοικίσουν,
εγκατασταθούν)
137 εἰμὶ δ᾽ ἔγωγε (εμφατικό εγώ) ὁ ὤν, σὺ δ᾽ ἐνί φρεσὶ σῇσι (τη δική σου)
νόησον·
138 οὐρανὸν ἐνδέδυμαι, περιβέβλημαι δὲ θάλασσαν,
139 γαῖα δέ μοι στήριγμα ποδῶν, περὶ σῶμα κέχυται
140 ἀὴρ ἠδ᾽ ἄστρων με χορὸς περιδέδρομε πάντη.
141 ἐννέα γράμματ᾽ ἔχω· τετρασύλλαβός εἰμι· νόει με·
142 αἱ τρεῖς αἱ πρῶται δύο γράμματ᾽ ἔχουσιν ἑκάστη,
143 ἡ λοιπὴ δὲ τὰ λοιπὰ καί εἰσιν ἄφωνα τὰ πέντε·
144 τοῦ παντὸς δ᾽ ἀριθμοῦ ἑκατοντάδες εἰσὶ δὶς ὀκτώ
145 καὶ τρεῖς, τρὶς δεκάδες σύν γ᾽ ἑπτά. γνοὺς δὲ τίς εἰμι
146 οὐκ ἀμύητος ἔσῃ τῆς παρ᾽ ἐμοὶ σοφίης.
147 ὡς φάτο (εκ του φημί)· τὸν δὲ τρόμος λάβε μυρίος, οἷον ἄκουσεν.
148 καὶ τότε δὴ νοερῶς τεχνησάμενος τὰ ἕκαστα
149 λαοὺς ἐλλιτάνευε, λόγων δ᾽ ἐξήρχετο τοίων·
150 ἄνδρες ἀπιστοκόροι, μεγάλῳ βεβολημένοι οἴστρῳ,
151 οὐ λήσει θεὸν ὅσς᾽ ἐπράξατε· πάντα γὰρ οἶδεν
152 ἀθάνατος σωτὴρ πανεπίσκοπος, ὅς μ᾽ ἐκέλευσεν
153 ἀγγέλλειν ὑμῖν, ἵνα μὴ φρεσὶν ἐξαπόλησθε.
154 νήψατε, τὰς κακίας ἀποκόψατε, μηδὲ βιαίως
155 ἀλλήλοις μάρνασθε μιαιφόνον ἦτορ ἔχοντες,
156 αἵμασιν ἀνδρομέοις πολλὴν γαῖαν ἀρδεύοντες.
157 αἰδέσθητε, βροτοί, τὸν ὑπερμεγέθη καὶ ἄτρεστον
158 οὐράνιον κτίστην, θεὸν ἄφθιτον, ὃς πόλον οἰκεῖ,
159 καὶ τοῦτον πάντες λιτανεύσατε χρηστὸς ὑπάρχει
160 τοῦτον ὑπὲρ ζωῆς πόλεων κόσμοιό τε παντός
161 τετραπόδων πτηνῶν θ, ὡς ἵλεως ἔσσεθ᾽ ἅπασιν.
162 ἔσται γὰρ ὅτε κόσμος ὅλος ἀπερείσιος ἀνδρῶν
163 ὕδασιν ὀλλύμενος φοβερὰν ὀλολύξετ᾽ ἀοιδήν.
164 ἔσται δ᾽ ἐξαπίνης ἀὴρ ἀκατάστατος ὑμῖν
165 καὶ χόλος οὐρανόθεν μεγάλου θεοῦ ἥξει ἐφ᾽ ὑμᾶς.
166 ἔσται δ᾽ ἀτρεκέως, ὅτ᾽ ἐς ἀνθρώπους προἱάψει
167 σωτὴρ ἀθάνατος, ἄν μὴ θεὸν ἱλάξησθε
168 καὶ μετάνοιαν ἔχητ᾽ ἀπὸ νῦν, καὶ μηκέτι μηδέν
169 δύσκολον ἠὲ κακόν γ᾽ ἀθεμίστως ἄλλος ὑπ᾽ ἄλλῳ
170 πράττῃ, ἀλλ᾽ ὁσίῳ βιότῳ πεφυλαγμένος εἴη.
171 οἳ δέ μιν εἰσαἰοντες ἐμυκτήριζον ἕκαστος
172 ἔκφρονα κικλήσκοντες, ἀτὰρ μεμανημένον ἄνδρα.
173 καὶ τότε δ᾽ αὖ, πάλιν αὖθις ἀνίαχε Νῶε ἀοιδήν·
174 ὦ μέγα δείλαιοι κακοήτορες ἄστατοι ἄνδρες,
175 αἰδοίην προλιπόντες, ἀναιδείην ποθέοντες,
176 ἀστασίῃσι τύραννοι ἁμαρτωλοί τε βίαιοι
177 ψεῦσται ἀπιστοκόροι κακοπράγμονες οὐδὲν ἀληθεῖς
178 λεκτροκλόποι θ᾽ εὑρεσσίλογοι δύσφημα χέοντες,
179 οὐκ ὀργήν τε θεοῦ δειδιότες ὑψίστοιο,
180 εἰς γενεὴν πέμπτην πεφυλαγμένοι ἐξαποτῖσαι.
181 οὐ κλαίετ᾽ ἄλλυδις ἄλλον, ἀπηνέες, ἀλλὰ γελᾶτε·
182 σαρδόνιον μείδημα γελάσσετε, ὁππόταν ἥξῃ
183 τοῦτο, λέγω, τὸ θεοῦ φοβερὸν καὶ ἐπήλυτον ὕδωρ.
184 ὁππότε κεν Ῥείης μιερὸν γένος ἐν χθονὶ κῦμα
185 ἀέναον ῥίζῃς ἐν ἀδιψήτοισι τεθηλὸς
186 αὐτόπρεμνον ἄιστον ἰῇ ἐν νυκτὶ γένηται,
187 καὶ πόλεις αὐτάνδρους σεισίχθων ἐννοσίγαιος
188 κευθμῶνας γαίης σκεδάσει καὶ τείχεα λύσει.
189 καὶ τότε κόσμος ἅπας ἀπειρεσίων ἀνθρώπων
190 θνήξεται. αὐτὰρ ἐγὼ πόσα πενθήσω, πόσα κλαύσω
191 οἴκῳ δουρατέῳ, πόσα δάκρυα κύμασι μίξω;
192 ἢν γὰρ ἐπέλθῃ τοῦτο θεοῦ κεκελευσμένον ὕδωρ,
193 πλεύσει γῆ, πλεύσουσιν ὄρη, πλεύσει δὲ καὶ αἰθήρ,
194 ὕδωρ ἔσται ἅπαντα καὶ ὕδασι πάντ᾽ ἀπολεῖται.
195 στήσονται δ᾽ ἄνεμοι καὶ δεύτερος ἔσσεται αἰών.
196 ὦ Φρυγίη, πρώτη δ᾽ ἀναδύσῃ ἀφ᾽ ὕδατος ἄκρου·
197 πρώτη δ᾽ αὖ θρέψεις γενεὴν ἑτέρην ἀνθρώπων
198 ἀρχομένην αὖθις· ἔσσῃ δὲ τροφὸς περὶ πάντων.
199 ἀλλ᾽ ὅτε δὴ γενεῇ τὰ μάτην ἐλάλησεν ἀθέσμῳ,
200 Ὕψιστος ὤφθη, πάλι δ᾽ ἴαχε φώνησέν τε·
201 ἤδη καιρὸς ἔπεστι, Νῶε, τὰ ἕκαστ᾽ ἀγορεύειν,
202 ὅσσα τε ἤματι τῷ σοι ὑπέστην καὶ κατένευσα,
203 πάντα μάλ, ὅσσα πάρος γενεαὶ κακὰ μυρί᾽ ἔπραξαν,
204 ῥέξαι ἀπειρεσίῳ κόσμῳ διὰ λαὸν ἀπειθῆ.
205 ἀλλὰ τάχει ἔμβηθι σὺν υἱέσιν ἠδὲ δάμαρτι
206 καὶ νύμφαις. κάλεσον δ, ὁπόσοις κέλομαι ἀγορεύειν,
207 τετραπόδων φῦλα καὶ ἑρπετὰ καὶ πετεηνά.
208 τοῖσι δ᾽ ἐνὶ στήθεσσιν ἐγὼ μετέπειτα βαλοῦμαι
209 προφρονέως ἰέναι, ὁπόσων ζωὴν ἐπιτείλω.
210 ὡς ἔφατ· αὐτὰρ ὃ βῆ, μέγα δ᾽ ἴαχε φώνησέν τε.
211 καὶ τότε δ᾽ αὖ ἄλοχος καὶ υἱέες ἠδέ τε νύμφαι
212 οἴκῳ δουρατέῳ ἐσελήλυθαν· αὐτὰρ ἔπειτα
213 βῆσαν τἄλλα ἕκασθ, ὅσα περ θεὸς ἤθελε ῥέξαι
214 ἀλλ᾽ ὅτε δ᾽ ἁρμονία κληὶς περὶ πῶμ᾽ ἐγενήθη
215 εἰς πλάγιον ἁρμοσθεῖσα περιξεστῷ ἐνὶ τοίχῳ,
216 δὴ τότ᾽ ἐπουρανίοιο θεοῦ ἐτελείετο βουλή.
217 σὺν δ᾽ ἔβαλεν νεφέλας, κρύψεν δὲ πυραυγέα δίσκον,
218 σὺν δ᾽ ἄστροις μήνην καὶ οὐράνιον στεφάνωμα,
219 πάντα περισκεπάσας μεγάλ᾽ ἔκτυπε, δεῖμα βροτοῖσιν,
220 πρηστῆρας πέμπων· συνεπηγείροντο δ᾽ ἀῆται
221 πάντες καὶ ὑδάτων φλέβες ἐλύοντο ἅπασαι
222 οὐρανόθεν μεγάλων ἀνεοιγομένων καταρακτῶν,
223 καὶ μυχῶν γαίης καὶ ἀβύσσου ἀκαμάτοιο
224 ὕδατα μυριόεντα φάνη καὶ γῆ ἐκαλύφθη
225 πᾶσα ἀπειρέσιος. αὐτὸς δ᾽ ἐπενήχετο ὄμβρῳ
226 οἶκος θεσπέσιος· πολλοῖσι δὲ κύμασι λάβροις
227 ῥηγνύμενος καὶ νηχόμενος ἀνέμων ὑπὸ ῥιπῆς
228 ὤρνυτο δειμαλέως· ἔτεμνεν μυρίον ἀφρόν
229 στείρη κινυμένων ὑδάτων κελαρυζομενάων.
230 ἀλλ᾽ ὅτε κόσμον ἅπαντα θεὸς κατέκλυσς᾽ ὑετοῖσιν,
231 καὶ τότε δ᾽ αὖ Νῶε φρεσὶν ἔνθετο, ὄφρ᾽ ἐσαθρήσῃ
232 ἀθανάτου βούλησιν ἴδῃ δέ τε νηρέος αδην·
233 ὦκα δὲ πῶμ᾽ ἀνέῳξε περιξεστοῦ ἀπὸ τοίχου
234 ἐμπείρως ἁρμοῖσι κατ᾽ ἀντίον ἁρμοσθέντα.
235 καὶ λεύσας ὑδάτων ἀπειρεσίων πολὺ πλῆθος
236 πάντοσε Νῶε ἔμορ ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρᾶσθαι,
237 δεῖμ᾽ ἔχε καὶ κραδίην πάλλεν μέγα. καὶ τότε δ᾽ ἀήρ
238 βαιὸν στειλάμενος, ἐπεὶ κάμεν ἤμασι πολλοῖς
239 κόσμον ὅλον δεύων, τότε δείελον οἷά τε χλωρόν
240 αἱματόεντα πόλον μέγαν τε πυραυγέα δίσκον
241 δεῖξεν κεκμηκότα· μόλις δ᾽ ἔσχεν Νῶε θάρσος.
242 καὶ τότε δὴ πελίην οἴην ἀπὸ νόσφιν ποιήσας
243 ἔκβαλεν, ὄφρα γνῷ ἐνὶ φρεσίν, εἴ ποτε γαῖα
244 φαίνετ᾽ ἔτι στερεή. ἣ δὲ πτερύγεσσι καμοῦσα
245 πάντα περιπτήσασα, πάλιν τρέπετ· οὔτε γὰρ ὕδωρ
246 ἦν κοπάσαν, μάλα γάρ τε πεπληρώκει τὰ ἕκαστα.
247 αὐτὰρ ὃς ἡσυχάσας πάλιν ἤματα πέμπε πέλειαν
248 αὖτις, ἵνα γνῷ, εἴπερ ἐπαύσατο ὕδατα πολλά.
249 ἣ δ᾽ ἄρα πωτήεσσα διέπτατο, βῇ δ᾽ ἐπὶ γαῖαν,
250 βαιὸν δ᾽ ἀμπαύσασα δέμας νοτερῇ ἐπὶ γαίῃ
251 ἄψ ἐπὶ Νῶε πάλιν δέ τε ἤλυθε, κάρφος ἐλαίας
252 σῆμα φέρουσα μέγ᾽ ἀγγελίης. θάρσος δ᾽ ἔχε πάντας
253 καὶ μέγα χάρμ, ὅτι γαῖαν ἐφελπίζεσκον ἀθρῆσαι.
254 καὶ τότε δὴ μετέπειτ᾽ ἄλλον μελανόπτερον ὄρνιν
255 τάχος ὑπεξέπεμπεν· ὃ δὲ πτερύγεσσι πεποιθώς
256 προφρονέως πέτατο, γαίῃ δ᾽ ἐλθὼν ἐπέμεινεν.
257 γνῶ δέ τε Νῶε ὅτι γαῖα πέλει πέλας ἆσσον ἐοῦσα.
258 ἀλλ᾽ ὅτε δὴ ῥοθίοις ἐπὶ κύμασιν ἔνθα καὶ ἔνθα
259 ἀμβροσίη τέχνη ἐπενήχετο οἴδμασι πόντου,
260 πηγνυμένη ὀλίγης ὑπ᾽ ᾐόνος ἐστήρικτο.
261 ἔστι δέ τι Φρυγίης ὑπ᾽ ἠπείροιο μελαίνης
262 ἠλίβατον τανύμηκες ὄρος· Ἀραρὰτ δὲ καλεῖται,
263 ὅττ᾽ ἄρα σωθήσεσθαι ὑπ᾽ αὐτῷ πάντες ἔμελλον,
264 ἐν τούτῳ μεγάλη δὲ ποθὴ καταθύμιος ἦεν·
265 ἔνθα φλέβες μεγάλου ποταμοῦ Μαρσύου πέφυκαν.
266 τῷδε κιβωτὸς ἔμεινεν ἐν ὑψηλοῖσι καρήνοις
267 ληξάντων ὑδάτων, τότε δ᾽ αὖ πάλιν οὐρανόθι πρό
268 θεσπεσίη μεγάλοιο θεοῦ πάλιν ἴαχε φωνή
269 τοῖον ἔπος· Νῶε πεφυλαγμένε πιστὲ δίκαιε,
270 θαρσαλέως ἔξελθε σὺν υἱέσι καί τε δάμαρτι
271 καὶ νύμφαις τρισσαῖς καὶ πλήσατε γαῖαν ἅπασαν
272 αὐξόμενοι πληθυνόμενοι τὰ δίκαια νέμοντες
273 ἀλλήλοις, γενεαῖς γενεῶν, ἄχρις εἰς κρίσιν ἥξει
274 πᾶν γένος ἀνθρώπων, ἐπεὶ κρίσις ἔσσεθ᾽ ἅπασιν.
275 ὡς ἔφατ᾽ ἀμβροσίη φωνή. Νῶε δ᾽ ἀπὸ κοίτης
276 ἦσς᾽ ἀποθαρσήσας ἐπὶ γῆς, υἱοὶ δὲ σὺν αὐτῷ
277 ἠδὲ δάμαρ νύμφαι τε καὶ ἑρπετὰ καὶ πετεηνά
278 τετραπόδων θηρῶν τε γένη καὶ τἆλλ᾽ ἅμα πάντα
279 οἴκου δουρατέου ἐξῄεσαν εἰς ἕνα χῶρον.
280 καὶ τότε δή τοι Νῶε δικαιότατος ἀνθρώπων

281 ὄγδοος ἐξῆλθεν δὶς εἴκοσι καὶ μίαν ἠῶ (Αυγή, αδελφή

Ηλίου)
282 πληρώσας ὑδάτεσσι θεοῦ μεγάλου διὰ βουλάς.
283 ἔνθ᾽ αὖτις βιότοιο νέη ἀνέτειλε γενέθλη
284 χρυσείη πρώτη, ἥτις πέλεθ᾽ ἕκτη, ἀρίστη,
285 ἐξότε πρωτόπλαστος ἀνὴρ γένετ· οὔνομα δ᾽ αὐτῇ
286 οὐρανίη, ὅτι πάντα θεῷ μεμελημένη ἔσται.
287 ὦ γενεῆς ἕκτης πρῶτον γένος, ὦ μέγα χάρμα,
288 ἧς ἔλαχον μετέπειτα, ὅτ᾽ ἔκφυγον αἰπὺν (ψηλός και απόκρημνος ,
αγέρωχος, σκληρός , δύσκολος) ὄλεθρον
289 πολλὰ κλυδωνισθεῖσα σὺν ἐμῷ πόσει (ποιητ. τ. πόσσις, ιος, ο σύζυγος,
ο νόμιμος σύζυγος σε διάκριση από τον μη νόμιμο, φρ. «κρυπτός σύζυγος»
ο παράνομος σύζυγος, ο εραστής.) καὶ δαέρεσσιν (δαήρ — (δαέρος), ο
αδελφός τού συζύγου, κουνιάδος)

290 ἠδ᾽ ἑκυρῷ ἑκυρῇ (ἑκυρός πεθερός, ἑκυρά πεθερά ) θ᾽ ὁμονύμφοις

(σύμμαχος από γάμο) τ᾽ αἰνὰ (αἰνός=δεινός , φοβερός , τρομερός ,
σκληρός , φρικτός , τρομακτικός) παθοῦσα.
291 ἄρτια δ᾽ αἰνήσω (εγκωμιάσω)· ἔσται πολυποίκιλον ἄνθος
292 ἐν συκῇ· μεσάσει δὲ χρόνος· βασιλήιον ἀρχήν
293 σκηπτροφόρον δ᾽ ἕξει. τρεῖς γὰρ βασιλεῖς μεγάθυμοι,
294 ἄνδρε δικαιότατοι, μοίρας δέ τε δηλήσονται·
295 πουλυετῆ δ᾽ ἄρξουσι χρόνον τὰ δίκαια νέμοντες
296 ἀνδράσιν, οἷσι μέμηλε πόνος καὶ ἔργ᾽ ἐρατεινά. (ευχάριστα)

297 γαίη δ᾽ αὖ καρποῖς ἐπαγάλλεται αὐτομάτοισιν

298 φυομένη πολλοῖσιν, ὑπερσταχυοῦσα γενέθλῃ.
299 οἱ δὲ τιθηνευτῆρες (εκ του τιθήνη, παραμάνες, τροφοί) ἀγήραοι
(αγέραστοι) ἤματα (ημέρες, αιτιατική πληθυντικού της λέξης ἦμαρ) πάντα

300 ἔσσονται, νόσφιν (χωριστά, πέρα μακριά, εγκαταλελειμμένα) νούσων

(νόσων) κρυερῶν μαλεράων (άγριων)
301 θνήξονται ὕπνῳ βεβολημένοι (χτυπημένοι από θλίψη),
ἐς δ᾽ Ἀχέροντα
εἰν Ἀίδαο δόμοις (δόμος=δωμάτιο, οικία, θάλαμο)
302
ἀπελεύσονται καὶ ἐκεῖσε
303 τιμὴν ἕξουσιν, ἐπεὶ μακάρων γένος ἦσαν,
304 ὄλβιοι ἀνέρες, οἷς Σαβαὼθ νόον ἐσθλὸν (καλόν) ἔδωκεν,
305 αὐτὰρ καὶ τούτοισιν ἀεὶ συμφράσσατο βουλάς.
306 ἀλλ᾽ οὗτοι μάκαρες καὶ εἰν Ἀίδαο μολόντες (εκ του «βλώσκω» ποιητικό
ρήμα που σημαίνει έρχομαι και πάω αφού βρίσκω τα ψυχικά αποθέματα,
ενεστ. βλώσκω  πρτ  ἔβλωσκον  μέλλων 
μολοῦμαι και βλώξω αόριστος ἔβλωξα αόριστος β΄
ἔμολον και ἔβλων παρακείμενος μέμβλωκα)

307 ἔσσονται. τότε δ᾽ αὖτε βαρὺ στιβαρὸν μετέπειτα

308 δεύτερον αὖ γένος ἄλλο χαμαιγενέων ἀνθρώπων,

309 Τιτήνων . ὅμοιος δὲ τύπος ἐπὶ πᾶσιν ἑκάστων

310 εἶδος καὶ μέγεθός τε, φυὴ φωνή τε μί᾽ ἔσται,
311 ὡς πάρος (πρόωρος, άλλοτε, πρώτερος) ἐκ πρώτης γενεῆς θεὸς ἐν
στήθεσσιν
312 ἔνθετο. ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ὑπέρβιον (ὑπερβάλλουσαν ἰσχὺν ἢ δύναμιν)
ἦτορ (καρδιά, πάθος, επιθυμία) ἔχοντες
313ὕστατα βουλεύσονται ἐπειγόμενοι πρὸς
ὄλεθρον
314 ἀντίβιον (αντιτάσσοντας βία, εχθρικά) μαχέσασθαι ὑπ᾽ οὐρανῷ
ἀστερόεντι.
315 καὶ τότε δ᾽ ὠκεανοῦ μεγάλου ῥύσις ἔσσετ᾽ ἐν αὐτοῖς
316 μαινομένων ὑδάτων. ὁ μέγας Σαβαὼθ δὲ χολωθείς
317 εἴρξει (περικλείσει) κωλύων, ὅτι μὴ κατακλυσμὸν ὑπέστη
318 αὖτις ποιήσειν ὑπ᾽ ἀνθρώπους κακοθύμους.
319 ἀλλ᾽ ὁπόταν ὑδάτων πολλῶν ἀπερείσιον (αμέτρητο) οἶδμα (κύμα,
υδάτινο φούσκωμα)
320 κύματος ὀρνυμένοιο (εξεγηρώμενο) ὑπ᾽ ἄλλυδις (άλλο μέρος, σε άλλο
τόπο, «ἄλλυδις ἄλλῃ», μια έτσι και μια αλλιώς) ἄλλο ποιήσει

321 ὀργῆς παύεσθαι, εἰς ἄλλα τε βένθεα («βένθος» το σύνολο των έμβιων
οργανισμών που ζουν και αναπτύσσονται στο βυθό των θαλασσών ή και
λιμνών) πόντου (θάλασσα, μονοπάτι, δρόμος)
322 μέτρ᾽ ὀλιγώσειεν λιμέσιν καὶ τρηχέσιν ἀκταῖς
323 ἀμφὶ (για χάρη, ολόγυρα, για, αναφορικά, σχετικά με) γαίῃ ὁρίσας ὁ
μέγας θεὸς ὑψικέραυνος·
324 δὴ τότε καὶ μεγάλοιο θεοῦ παῖς ἀνθρώποισιν
325 ἥξει σαρκοφόρος θνητοῖς ὁμοιούμενος ἐν γῇ,
326 τέσσαρα φωνήεντα φέρων, τὸ δ᾽ ἄφωνον ἐν αὐτῷ
ΙΗΣΟΥΣ
327 δισσόν· ἐγὼ δέ κέ τοι ἀριθμόν γ᾽ ὅλον ἐξονομήνω·(εκφράζει ρητά,
σαφώς)
328 ὀκτὼ γὰρ μονάδας, τόσσας δεκάδας δ᾽ ἐπὶ ταύταις
329 ἠδ᾽ ἑκατοντάδας ὀκτὼ ἀπιστοκόροις (άρρωστοι από δυσπιστία)
ἀνθρώποις
330 οὔνομα δηλώσει· σὺ δ᾽ ἐνὶ φρεσὶ σῇσι (δικό σου) νόησον

331 ἀθανάτοιο θεοῦ

παῖδ᾽ ὑψίστοιο.
Χριστὸν
332 αὐτὸς πληρώσει δὲ θεοῦ νόμον, οὐ καταλύσει,
333 ἀντίτυπον μίμημα φέρων, καὶ πάντα διδάξει.
334 τούτῳ προσκομίσους᾽ ἱερεῖς χρυσὸν προφέροντες,
335 σμύρναν ἀτὰρ λίβανον· καὶ γὰρ τάδε πάντα ποιήσει.
336 ἀλλ᾽ ὁπόταν φωνή τις ἐρημαίης διὰ χώρης
337 ἥξῃ ἀπαγγέλλουσα βροτοῖς καὶ πᾶσι βοήσῃ
338 εὐθείας ἀτραποὺς ποιησέμεν ἠδ᾽ ἀπορῖψαι
339 ἐκ κραδίης κακίας καὶ ὕδασι φωτίζεσθαι

340 πᾶν δέμας ἀνθρώπων, ἵνα γεννηθέντες

ἄνωθεν
341 μηκέτι μηδὲν ὅλως γε παρεκβαίνωσι δικαίων·
342 τὴν δ᾽ αὖ βαρβαρόφρων, πεπεδημένος ὀρχηθμοῖσιν, (αλυσοδεμένους
χορούς)
343 ἐκκόψας δώσει μισθόν· τότε σῆμα βροτοῖσιν
344 ἔσσεται ἐξαίφνης, ὁπόταν πεφυλαγμένος ἥξῃ
345 ἐκ γῆς Αἰγύπτοιο καλὸς λίθος· ἐν δ᾽ ἄρα τούτῳ

346 λαὸς προσκόψει Ἑβραίων· ἔθνη δ᾽

ἀγεροῦνται (συγκεντρωθούν)
347 αὐτοῦ ὑφηγήσει· καὶ γὰρ θεὸν ὑψιμέδοντα
348 γνώσονται διὰ τοῦδε ἀταρπιτὸν ἐν φαῒ κοινῷ.
349 δείξει γὰρ ζωὴν αἰώνιον ἀνθρώποισιν
350 ἐκλεκτοῖς, ἀνόμοις δὲ τὸ πῦρ αἰῶσιν ἐποίσει.
351 καὶ τότε δὴ νοσεροὺς ἰήσεται ἠδ᾽ ἐπιμώμους
352 πάντας, ὅσοι τούτῳ πίστιν ἐμποιήσονται.
353 βλέψουσιν δέ τε τυφλοί, ἀτὰρ βαδίσουσί τε χωλοί,
354 κωφοί τ᾽ εἰσαἰσουσι, λαλήσους᾽ οὐ λαλέοντες.

355 δαίμονας ἐξελάσει, νεκρῶν δ᾽ ἐπανάστασις

ἔσται·
356 κύματα πεζεύσει καὶ ἐρημαίῳ ἐνὶ χώρῳ
357 ἐξ ἄρτων πέντε καὶ ἰχθύος εἰναλίοιο
358 χιλιάδας κορέσει πέντε, τὰ δὲ λείψανα τούτων
359 δώδεκα πληρώσει κοφίνους εἰς ἐλπίδα λαῶν. ---
360 Καὶ τότε δ᾽ Ἰσραὴλ μεμεθυσμένος οὐχὶ νοήσει,
361 οὐδὲ μὲν αὖθ᾽ ἀίσει βεβαρημένος οὔασι λεπτοῖς.
362 ἀλλ᾽ ὁπόταν Ἑβραίοις ἥξῃ χόλος Ὑψίστοιο
363 οἰστρομανὴς καὶ πίστιν ἀπ᾽ αὐτῶν ἐξαφελεῖται,
364 οὐρανίου ὅτι παῖδα θεοῦ διεδηλήσαντο,
365 καὶ τότε δὴ κολάφους καὶ πτύσματα φαρμακόεντα
366 Ἰσραὴλ δώσει μυσαροῖς ἐνὶ χείλεσι τούτῳ.
367 εἰς δὲ τὸ βρῶμα χολὴν καὶ εἰς ποτὸν ὄξος ἄκρατον

368 δυσσεβέως δώσουσι κακῷ βεβολημένοι οἴστρῳ

369 στήθεα καὶ κραδίην (καρδιά), ἀτὰρ ὄμμασιν οὐκ ἐσορῶντες
370 τυφλότεροι σπαλάκων, φοβερώτεροι ἐρπυστήρων
371 θηρῶν ἰοβόλων, βαρέι πεπεδημένοι ὕπνῳ.
372 ἀλλ᾽ ὅταν ἐκπετάσῃ χεῖρας καὶ πάντα μετρήσῃ
373 καὶ στέφανον φορέσῃ τὸν ἀκάνθινον ἠδέ τε πλευράν
374 νύξωσιν καλάμοισιν, ὅτου χάριν ἐν τρισὶν ὥραις
375 νὺξ ἔσται σκοτόεσσα πελώριος ἤματι μέσσῳ
376 καὶ τότε δὴ ναὸς Σολομώνιος ἀνθρώποισιν
377 σῆμα μέγ᾽ ἐκελέσει, ὁπόταν Ἀιδωνέος οἶκον

ἐπαναστασίην
378 βήσεται ἀγγέλλων

τεθνεῶσιν.
379 αὐτὰρ ἐπὴν ἔλθῃ τρισὶν ἤμασιν ἐς φάος αὖτις
380 καὶ δείξῃ θνητοῖσι τύπον καὶ πάντα διδάξῃ,
381 ἐν νεφέλαις ἐπιβὰς εἰς οὐρανοῦ οἶκον ὁδεύσει
382 καλλείψας κόσμῳ εὐαγγελίης διάθημα.
383 τοῦ καὶ ἐπωνυμίῃ βλαστὸς νέος ἀνθήσειεν
384 ἐξ ἐθνῶν Μεγάλοιο νόμῳ καθοδηγηθέντων.
385 ἀλλά γε καὶ μετὰ ταῦτα σοφοὶ καθοδηγοὶ ἔσονται,
386 καὶ τότε δὴ παῦσις ἔσται μετέπειτα προφητῶν.
387 ἔνθεν ὅταν Ἑβραῖοι τὸ κακὸν θέρος ἀμήσωνται,
388 πολλὸν δ᾽ αὖ χρυσόν τε καὶ ἄργυρον ἐξαλαπάξει
389 Ῥωμαῖος βασιλεύς. μετὰ δ᾽ αὖ βασιληίδες ἄλλαι
390 συνεχέως ἔσσονται ἀπολλυμένων βασιλειῶν
391 καὶ θλίψουσι βροτούς. μέγα δ᾽ ἔσσεται ἀνδράσι κείνοις
392 πτῶμ, ὁπόταν ἄρξωνθ᾽ ὑπερηφανίης ἀδίκοιο.
393 ἀλλ᾽ ὁπόταν ναὸς Σολομώνιος ἐν χθονὶ δίᾳ
394 καππέσεται βληθεὶς ὑπ᾽ ἀνδρῶν βαρβαροφώνων
395 χαλκεοθωρήκων, Ἑβραῖοι δ᾽ ἀπὸ γῆς ἐλάσονται
396 πλαζόμενοι κεραἱζόμενοι, πολλὴν δέ τοι αἶραν
397 ἐν σίτῳ μίξουσι, κακὴ στάσις ἔσται ἅπασιν
398 ἀνδράσιν· αἱ δὲ πόλεις ὑβριζόμεναι παρ᾽ ἕκαστα
399 ἀλλήλας κλαύσουσιν, ἐπεὶ κακὸν ἤλιτον ἔργον
400 δεξάμεναι μεγάλοιο θεοῦ χόλον ἐν κόλποισιν.
(Sibyl. 1:1-400 OPG)

OPG Sibylline Oracle 2:1 Ἡμος δὴ κατέπαυσε θεὸς πολυπάνσοφον ᾠδήν,

2 πολλὰ λιταζομένης, καί μοι πάλιν ἐν στήθεσσιν
3 ἔνθετο θεσπεσίων ἐπέων πολυγηθέα φωνήν.
4 πᾶν δέμας ἐκπληχθεῖσα τάδ᾽ ἔσπομαι· οὐδὲ γὰρ οἶδα
5 ὅττι λέγω, κέλεται δὲ θεὸς τὰ ἕκαστ᾽ ἀγορεύειν.
6 ἀλλ᾽ ὁπόταν ἐπὶ γῆς σεισμοὶ μαλεροί τε κεραυνοί
7 βρονταί τ᾽ ἀστεροπαί --- τε γῆς ἐρυσίβη
8 καὶ μανίη θώων τε λύκων τ᾽ ἀνδροκτασίαι τε
9 καὶ φθοραὶ ἀνθρώπων ἢ καὶ βοῶν μυκομενάων
10 τετραπόδων κτηνῶν τε καὶ οὐρήων ταλαεργῶν
11 ἠδ᾽ αἰγῶν ὀίων τε· ἔπειτα δὲ χέρσος ἄρουρα
12 πολλὴ καλλειφθεῖσα γενήσεται ἐξ ἀμελείας
13 καὶ καρποὶ λείψουσιν, ἐλευθεροπρασία δ᾽ ἔσται
14 πλείστοις ἐν μερόπεσσι καὶ ἱεροσυλία ναῶν.
15 δὴ τότε καὶ δεκάτη γενεὴ μετὰ ταῦτα φανεῖται
16 ἀνθρώπων, ὁπόταν σεισίχθων ἀστεροπητής
17 εἰδώλων ζῆλον θραύσει λαόν τε τινάξει
18 Ῥώμης ἑπταλόφοιο, μέγας δέ τε πλοῦτος ὀλεῖται
19 δαιόμενος πυρὶ πολλῷ ὑπὸ φλογὸς Ἡφαίστοιο.
20 καὶ τότε δ᾽ αἱματόεσσαι ἀπ᾽ οὐρανίου καταβᾶσαι ---
21 αὐτὰρ κόσμος ὅλος τε ἀπειρεσίων ἀνθρώπων
22 ἀλλήλους κτείνουσι μεμηνότες, ἐν δὲ κυδοιμῷ
23 λιμοὺς καὶ λοιμοὺς θήσει θεὸς ἠδὲ κεραυνούς
24 ἀνθρώποις, οἳ ἄτερθε δίκης κρίνουσι θέμιστας.
25 λεῖψις δ᾽ ἀνθρώπων ἔσται κατὰ κόσμον ἅπαντα,
26 ὡς, ἴχνος εἰ κατίδῃ τις ἐπὶ χθονί, θαυμάσσειεν,
27 ἀνθρώπου. τότε δ᾽ αὖτε μέγας θεὸς αἰθέρι ναίων
28 ἀνδρῶν εὐσεβέων σωτὴρ κατὰ πάντα γένηται.
29 καὶ τότε δ᾽ εἰρήνη τε βαθεῖά τε σύνεσις ἔσται,
30 καὶ γῆ καρποφόρος καρποὺς πάλι πλείονας οἴσει
31 οὐδὲ μεριζομένη οὐδ᾽ εἰσέτι λατρεύουσα.
32 πᾶς δὲ λιμήν, πᾶς ὅρμος ἐλεύθερος ἀνθρώποισιν
33 ἔσσεται, ὡς πάρος ἦεν, ἀναιδείη τ᾽ ἀπολεῖται.
34 καὶ τότε δὴ μέγα σῆμα θεὸς μετέπειτα ποιήσει·
35 λάμψει γὰρ στεφάνῳ λαμπρῷ παρομοίιος ἀστήρ
36 λαμπρὸς παμφαίνων ἀπ᾽ οὐρανοῦ αἰγλήεντος
37 ἤμασιν οὐκ ὀλίγοις· τότε γὰρ στέφος ἀνθρώποισιν
38 δείξει ἀπ᾽ οὐρανόθεν ἐναγώνιον ἀθλεύουσιν
39 καὶ τόθμαι· μέγας γὰρ ἀγὼν εἰσελαστικὸς ἔσται
40 εἰς πόλιν οὐράνιον, οἰκουμενικὸς δέ τε πᾶσιν
41 ἔσσεται ἀνθρώποισιν ἔχων κλέος ἀθανασίης.
42 καὶ τότε πᾶς λαὸς ὑπ᾽ ἀθανάτοισιν ἀέθλοις
43 ἀθλήσει νίκης περικαλλέος· οὐ γὰρ ἀναιδῶς
44 ἀργυρίου τις ἐκεῖ δύναται στέφος ὠνήσασθαι.
45 ἁγνὸς γὰρ Χριστὸς τούτοις τὰ δίκαια βραβεύσει
46 καὶ δοκίμους στέψει, αὐτὰρ θέμα μάρτυσι δώσει
47 ἀθάνατον ἄχρι καὶ θανάτου τὸν ἀγῶνα ποιοῦσιν.
48 παρθενικοῖς δὲ δραμοῦσι καλῶς ἄφθαρτον ἄεθλον
49 δώσει τοῦ θέματος καὶ τοῖς τὰ δίκαια νέμουσιν
50 ἀνθρώποις πᾶσίν τε καὶ ἔθνεσιν ἀλλοδαποῖσιν
51 τοῖς ὁσίως ζώουσι θεόν θ᾽ ἕνα γινώσκουσιν.
52 οἳ δ᾽ ἀγαπῶσι γάμον τε γαμοκλοπιῶν τ᾽ ἀπέχονται,
53 δώσει πλούσια δῶρα, αἰώνιον ἐλπίδα καὶ τοῖς.
54 πᾶσά τε γὰρ ψυχὴ μερόπων θεοῦ ἐστι χάρισμα,
55 κοὐ θέμις ἀνθρώποις τὴν ἄλγεσι πᾶσι μιαίνειν.
56 μὴ πλουτεῖν ἀδίκως, ἀλλ᾽ ἐξ ὁσίων βιοτεύειν.
57 ἀρκεῖσθαι παρεοῦσι καὶ ἀλλοτρίων ἀπέχεσθαι.
58 ψεύδεα μὴ βάζειν, τὰ δ᾽ ἐτήτυμα πάντα φυλάσσειν.
59 μηδὲ μάτην εἴδωλα σέβου· τὸν δ᾽ ἄφθιτον αἰεί
60 πρῶτα θεὸν τίμα, μετέπειτα δὲ σεῖο γονῆας.
61 πάντα δίκαια νέμειν, μηδ᾽ εἰς κρίσιν ἄδικον ἔλθῃς.
62 μὴ ῥίψῃς πενίην ἀδίκως, μὴ κρῖνε προσώπῳ·
63 ἢν σὺ κακῶς δικάσῃς, μετέπειτα θεός σε δικάσσει.
64 μαρτυρίην ψευδῆ φεύγειν, τὰ δίκαια βραβεύειν.
65 παρθεσίην τηρεῖν· ἀγάπην δ᾽ ἐν πᾶσι φυλάσσειν
66 μέτρα νέμειν τὰ δίκαια· καλὸν δ᾽ ἐπίμετρον ἅπασιν.
67 σταθμὸν μὴ κρούειν ἐτερόζυγον, ἀλλ᾽ ἴσον ἕλκειν.
68 μήδ᾽ ἐπιορκήσῃς μήτ᾽ ἀγνὼς μήτε ἑκοντί·
69 ψεύδορκον στυγέει θεός, ὅττι κεν ἄν τις ὀμόσσῃ.
70 ἐξ ἀδίκων ἔργων δῶρον χερὶ μήποτε δέξῃ.
71 σπέρματα μὴ κλέπτειν· ἐπαράσιμος ὅστις ἕληται
72 εἰς γενεὰς γενεῶν εἰς σκορπισμὸν βιότοιο.
73 μὴ ἀρσενοκοιτεῖν, μὴ συκοφαντεῖν, μήτε φονεύειν.
74 μισθὸν μοχθήσαντι δίδου· μὴ θλῖβε πένητα.
75 γλώσσῃ νοῦν ἐχέμεν· κρυπτὸν λόγον ἐν φρεσὶν ἴσχειν.
76 ὀρφανικοῖς χήραις ἐπιδευομένοις δὲ παράσχου.
77 μήτ᾽ ἀδικεῖν ἐθέλῃς μήτ᾽ οὖν ἀδικοῦντα ἐάσῃς.
78 πτωχοῖς εὐθὺ δίδου μήδ᾽ αὔριον ἐλθέμεν εἴπῃς.
79 ἱδρώσῃ σταχύων χειρὶ χρῄζοντι παράσχου.
80 ὃς δ᾽ ἐλεημοσύνην παρέχει, θεῷ οἶδε δανείζειν.
81 ῥύεται ἐκ θανάτου ἔλεος, κρίσις ὁππόταν ἔλθῃ.
82 οὐ θυσίην, ἔλεος δὲ θέλει θεὸς ἀντὶ θυσίης.
83 ἔνδυσον οὖν γυμνόν, μετάδος πεινῶντ᾽ ἄρτων σῶν.
84 ἄστεγον εἰς οἶκον δέξαι καὶ τυφλὸν ὁδήγει.
85 ναυηγοὺς οἴκτειρον· ὁ γὰρ πλοῦς ἐστιν ἄδηλος.
86 χεῖρα πεσόντι δίδου· σῶσον δ᾽ ἀπερίστατον ἄνδρα.
87 κοινὰ πάθη πάντων, βίοτος τροχός, ἄστατος ὄλβος.
88 πλοῦτον ἔχων σὴν χεῖρα πενητεύουσιν ὄρεξον.
89 ὧν σοι ἔδωκε θεός, τούτων χρῄζοντι παράσχου.
90 κοινὸς πᾶς ὁ βίος μερόπων, ἄνισος δὲ τέτυκται.
91 μήποτε ἄνδρα πένητα ἰδὼν σκώψῃς ἐπέεσσιν
92 μηδὲ κακῶς γε προσείπῃς μωμητόν τινα φῶτα.
93 τὸ ζῆν ἐν θανάτῳ δοκιμάζεται· εἴ τις ἔπραξεν
94 ἔκνομον ἢ δίκαιον, διακρίνεται εἰς κρίσιν ἐλθών.
95 μηδὲ φρένας βλάπτειν οἴνῳ μηδ᾽ ἄμετρα πίνειν.
96 αἷμα δὲ μὴ φαγέειν, εἰδωλοθύτων δ᾽ ἀπέχεσθαι.
97 τὸ ξίφος ἀμφιβαλοῦ μὴ πρὸς φόνον, ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἄμυναν·
98 εἴθε δὲ μὴ χρήσῃ μήτ᾽ ἔκνομα μήτε δικαίως·
99 κἄν γὰρ ἀποκτείνῃς ἐχθρόν, σέο χεῖρα μιαίνεις.
100 ἀγροῦ γειτονέοντος ἀπόσχου, μηδ᾽ ἄρ᾽ ὑπερβῇς·
101 πᾶς ὅρος ἐστὶ δίκαιος, ὑπερβασίη δ᾽ ἀλεγεινή.
102 κτῆσις ὀνήσιμός ἐσθ᾽ ὁσίων, ἀδίκων δὲ πονηρά.
103 μηδέ τιν᾽ αὐξόμενον λωβήσῃ καρπὸν ἀρούρης.
104 ἔστωσαν δ᾽ ὁμότιμοι ἐπήλυδες ἐν πολιήταις·
105 πάντες γὰρ ξενίης πειρήσονται πολυμόχθου,
106 ὡς ξένοι ἀλλήλων· ξεῖνος δέ τε οὔτις ἐν ὑμῖν
107 ἔσσετ, ἐπεὶ πάντες βροτοὶ αἵματος ἐξ ἑνός ἐστε,
108 χώρη δ᾽ οὔτι βέβαιον ἔχει τόπον ἀνθρώποισιν.
109 μηδὲ θέλῃς πλουτεῖν μηδ᾽ εὔχεο· ἀλλὰ τόδ᾽ εὔχου
110 ζῆν ἀπὸ τῶν ὀλίγων μηδέν τε ἔχοντα ἄδικον
111 ἡ φιλοχρημοσύνη μήτηρ κακότητος ἁπάσης.
112 μὴ πόθος εἰς χρυσὸν ἢ εἰς ἄργυρον· ἐν δ᾽ ἄρα καὶ τοῖς
113 ἔσσεται ἀμφήκης θυμοφθόρος ἔνθα σίδηρος
114 χρυσὸς ἀεὶ δόλος ἐστὶ καὶ ἄργυρος ἀνθρώποισιν.
115 χρυσὲ κακῶν ἀρχηγὲ βιοφθόρε πάντα χαλέπτων,
116 εἴθε σε μὴ θνητοῖσι γενέσθαι πῆμα ποθεινόν·
117 σοῦ γὰρ ἕκητι μάχαι τε λεηλασίαι τε φόνοι τε,
118 ἐχθρὰ δὲ τέκνα γονεῦσιν ἀδελφειοί τε συναίμοις.
119 μηδὲ δόλους ῥάπτειν· μὴ πρὸς φίλον ἦτορ ὁπλίζειν.
120 μηδ᾽ ἕτερον κεύθῃς κραδίῃ νόον ἄλλ᾽ ἀγορεύων·
121 μηδ᾽ ὡς πετροφυὴς πολύπους κατὰ χῶρον ἀμείβου.
122 πᾶσιν δ᾽ ἁπλόος ἴσθι, τά τ᾽ ἐκ ψυχῆς ἀγόρευε.
123 ὅστις ἑκὼν ἀδικεῖ, κακὸς ἀνήρ· ὃς δ᾽ ὑπ᾽ ἀνάγκης,
124 οὐκ ἐρέω τὸ τέλος· βουλὴ δ᾽ εὐθύνεθ᾽ ἑκάστου.
125 μὴ γαυροῦ σοφίῃ μήτ᾽ ἀλκῇ μήτ᾽ ἐνὶ πλούτῳ·
126 εἷς θεός ἐστι σοφὸς δυνατός θ᾽ ἅμα καὶ πολύολβος.
127 μηδὲ παροιχομένοισι κακοῖς τρύχου τεὸν ἦτορ·
128 οὐκέτι γὰρ δύναται τὸ τετυγμένον εἶναι ἄτυκτον.
129 μὴ προπετὴς ἐς χεῖρα· χαλίνου δ᾽ ἄγριον ὀργήν·
130 πολλάκι γὰρ πλήξας ἀέκων φόνον ἐξετέλεσσεν.
131 ἔστω κοινὰ πάθη, μηδὲν μέγα μηδ᾽ ὑπέροπλον.
132 οὐκ ἀγαθὸν πλεονάζον ἔφυ θνητοῖσιν ὄνειαρ.
133 ἡ πολλὴ δὲ τρυφὴ πρὸς ἀμέτρους ἕλκετ᾽ ἔρωτας.
134 ὑψαυχεῖ δ᾽ ὁ πολὺς πλοῦτος καὶ ἐς ὕβριν ἀέξει.
135 θυμὸς ὑπαρχόμενος μανίην ὀλοόφρονα τεύχει.
136 ὀργὴ δ᾽ ἐστὶν ὄρεξις, ὑπερβαίνουσα δὲ μῆνις.
137 ζῆλος τῶν ἀγαθῶν ἐσθλός, φαύλων δέ τε φαῦλος.
138 τόλμα κακῶν ὀλοή, ἀγαθῶν δέ τε κῦδος ὀπάζει.
139 σεμνὸς ἔρως ἀρετῆς, ὁ δὲ Κύπριδος αἶσχος ὀφέλλει.
140 ἡδὺς ἀγανόφρων κικλήσκεται ἐν πολιήταις.
141 ἐν μέτρῳ φαγέειν, πιέειν καὶ μυθολογεύειν·
142 πάντων μέτρον ἄριστον· ὑπερβασίη δ᾽ ἀλεγεινόν.
143 μὴ φθονερός, μὴ ἄπιστος ἔσῃ, μὴ λοίδορος ἴσθι,
144 μηδὲ κακογνώμων, μὴ ψευδαπάτης ἀμέτρητος
145 σωφροσύνην ἀσκεῖν, αἰσχρῶν δ᾽ ἔργων ἀπέχεσθαι.
146 μὴ μιμοῦ κακότητα, δίκῃ δ᾽ ἀπόλειψον ἄμυναν·
147 πειθὼ μὲν γὰρ ὄνειαρ, ἔρις δ᾽ ἔριν ἀντιφυτεύει.
148 μὴ πίστευε τάχιστα, πρὶν ἀτρεκέως πέρας ὄψει.
149 οὗτος ἀγών, ταῦτ᾽ ἐστὶν ἀέθλια, ταῦτα βραβεῖα,
150 τοῦτο πύλη ζωῆς καὶ εἴσοδος ἀθανασίης,
151 ἣν θεὸς οὐράνιος δικαιοτάτοις ἀνθρώποις
152 ἔστησεν νίκης ἐπαέθλιον· οἳ δὲ λαβόντες
153 τὸ στέφος ἐνδόξως διελεύσονται διὰ ταύτης.
154 ἀλλ᾽ ὁπόταν τόδε σῆμα φανῇ κατὰ κόσμον ἅπαντα,
155 ἐκ γενετῆς παῖδες πολιοκρόταφοι γεγαῶτες,
156 θλίψεις δ᾽ ἀνθρώπων λιμοὶ λοιμοὶ πόλεμοί τε,
157 καιρῶν δ᾽ ἀλλαγίη, πενθήματα, δάκρυα πολλά,
158 αἶ, ὁπόσων παῖδες χώραις ἐνὶ θοινήσονται
159 οἴκτρ᾽ ὀλοφυρόμενοι γονέας, ἐν φάρεσι σάρκας
160 ἐνθέντες, θάψουσιν ἐπὶ χθονὶ μητέρι λαῶν
161 αἵμασι καὶ κονίῃσιν πεφυρμένοι· ὦ μέγα δειλοί
162 ὑστατίης γενεῆς φῶτες κακοεργέες αἰνοί
163 νήπιοι οὐδὲ νοοῦντες, ὅθ, ἡνίκα φῦλα γυναικῶν
164 μὴ τίκτωσιν, ἔφυ τὸ θέρος μερόπων ἀνθρώπων.
165 ἡ δὲ συναίρεσις ἐγγύς, ὅταν τινὲς ἀντὶ προφητῶν
166 ψευδαπάται πελάσωσιν ἐπὶ χθονὶ φημίζοντες.
167 καὶ Βελίαρ θ᾽ ἥξει καὶ σήματα πολλὰ ποιήσει
168 ἀνθρώποις. τότε δὴ ὁσίων ἀκαταστασί᾽ ἀνδρῶν
169 ἐκλεκτῶν πιστῶν τε, λεηλασίη τε γένηται
170 τούτων ἠδ᾽ Ἑβραίων. δεινὸς δ᾽ αὐτοῖς χόλος ἥξει,
171 ἡνίκα δὴ δεκάφυλος ἀπ᾽ ἀντολίης λαὸς ἥξει
172 ζητήσων λαόν, ὃν ἀπώλεσεν Ἀσσύριος κλών,
173 συμφύλων Ἑβραίων· ἔθνη δ᾽ ἐπὶ τοῖσιν ὀλοῦνται.
174 ὕστερον αὖ ἄρξουσιν ὑπερμενέων ἀνθρώπων
175 ἐκλεκτοὶ πιστοὶ Ἑβραῖοι καταδουλώσαντες
176 αὐτοὺς ὡς τὸ πάροιθεν, ἐπεὶ κράτος οὔποτε λείψει.
177 ὕψιστος πάντων πανεπίσκοπος αἰθέρι ναίων
178 ὕπνον ὑπ᾽ ἀνθρώποις σκεδάσει βλέφαρ᾽ ἀμφικαλύψας.
179 ὦ μάκαρες θεράποντες, ὅσους ἐλθὼν ἀγρυπνοῦντας
180 εὕροι ὁ δεσπόζων· τοὶ δ᾽ ἐγρήγορθαν ἅπαντες
181 πάντοτε προσδοκάοντες ἀκοιμήτοις βλεφάροισιν.
182 ἥξει γάρ τ᾽ ἠοῦς ἢ δείλης ἢ μέσον ἦμαρ·
183 ἥξει δ᾽ ἀτρεκέως καὶ ἔσσεται ὡς ἀγορεύω,
184 ἔσσεται ἐσσομένοις, ὅτ᾽ ἀπ᾽ οὐρανοῦ ἀστερόεντος
185 ἄστρα τε πάντα μέσῳ ἐνὶ ἤματι πᾶσι φανεῖται
186 σὺν δυσὶ φωστῆρσιν κατεπειγομένοιο χρόνοιο.
187 καὶ τόθ᾽ ὁ Θεσβίτης ἀπ᾽ οὐρανοῦ ἅρμα τιταίνων
188 οὐράνιον, γαίῃ δ᾽ ἐπιβὰς τότε σήματα τρισσά
189 κόσμῳ ὅλῳ δείξει ἀπολλυμένου βιότοιο.
190 αἶ, ὁπόσαι κείνῳ ἐνὶ ἤματι φορτοφοροῦσαι
191 γαστέρι φωραθῶσιν, ὅσαι δέ τε νήπια τέκνα
192 γαλαδοτοῦσιν, ὅσαι δ᾽ ἐπὶ κύματι ναιετάουσιν·
193 αἶ, ὁπόσοι κείνην τὴν ἡμέραν ἀθρήσουσιν·
194 ἀχλὺς γὰρ ζοφερὴ σκεπάσει τὸν ἀπείρονα κόσμον
195 ἀντολίης δύσεως τε μεσημβρίης τε καὶ ἄρκτου.
196 καὶ τότε δὴ ποταμός τε μέγας πυρὸς αἰθομένοιο
197 ῥεύσει ἀπ᾽ οὐρανόθεν καὶ πάντα τόπον δαπανήσει,
198 γαῖάν τ᾽ ὠκεανόν τε μέγαν γλαυκήν τε θάλασσαν
199 λίμνας καὶ ποταμοὺς πηγὰς καὶ ἀμείλιχον Ἅιδην
200 καὶ πόλον οὐράνιον. ἀτὰρ οὐράνιοι φωστῆρες
201 εἰς ἓν συρρήξουσι καὶ εἰς μορφὴν πανέρημον.
202 ἄστρα γὰρ οὐρανόθεν τε θαλάσσῃ πάντα πεσεῖται·
203 ψυχαὶ δ᾽ ἀνθρώπων πᾶσαι βρύξουσιν ὀδοῦσιν
204 καιόμεναι ποταμῷ καὶ θείῳ καὶ πυρὸς ὁρμῇ
205 ἐν δαπέδῳ μαλερῷ, τέφρα δέ τε πάντα καλύψει.
206 καὶ τότε χηρεύσει στοιχεῖα πρόπαντα τὰ κόσμου
207 ἀὴρ γαῖα θάλασσα φάος πόλος ἤματα νύκτες·
208 κοὐκέτι πωτήσονται ἐν ἠέρι ἄπλετοι ὄρνεις,
209 οὐ ζῷα νηκτὰ θάλασσαν ὅλως ἔτι νηχήσονται,
210 οὐ ναῦς ἔμφορτος ἐπὶ κύμασι ποντοπορήσει,
211 οὐ βόες ἰθυντῆρες ἀροτρεύσουσιν ἄρουραν,
212 οὐκ ἦχος δένδρων ἀνέμων ὕπο· ἀλλ᾽ ἅμα πάντα
213 εἰς ἓν χωνεύσει καὶ εἰς καθαρὸν διαλέξει.
214 ἡνίκα δ᾽ ἀθανάτου θεοῦ ἄφθιτοι ἀγγελτῆρες
215 Βαρακιὴλ Ῥαμιὴλ Οὐριὴλ Σαμιὴλ Ἀζαήλ τε,
216 αὐτοὶ ἐπιστάμενοι ὅσα τις κακὰ πρόσθεν ἔρεξεν,
217 ἀνθρώπων ψυχὰς τε ἀπὸ ζόφου ἠερόεντος
218 εἰς κρίσιν ἄξουσιν πάσας ἐπὶ βῆμα θεοῖο
219 ἀθανάτου μεγάλου· εἷς γὰρ μόνος ἄφθιτός ἐστιν,
220 αὐτὸς ὁ παντοκράτωρ, θνητῶν ὃ δικασπόλος ἔσται·
221 καὶ τότε νερτερίοις ψυχὰς καὶ πνεῦμα καὶ αὐδήν
222 δώσει ἐπουράνιος, καί τ᾽ ὀστέα ἁρμοσθέντα
223 ἁρμοῖς παντοίοις, σάρκες καὶ νεῦρα
224 καὶ φλέβες ἠδέ τε δέρμα περὶ χροί καὶ πρὶν ἔθειραι
225 ἀμβροσίως πηχθέντα, καὶ ἔμπνοα κινηθέντα
226 σώματ᾽ ἐπιχθονίων ἑνὶ ἤματ᾽ ἀναστήσονται.
227 καὶ τότ᾽ ἀμειλίκτοιο καὶ ἀρρήκτου ἀδάμαντος
228 κλεῖθρα πέλωρα πυλῶν τε ἀχαλκεύτου Ἀίδαο
229 ῥηξάμενος Οὐριὴλ μέγας ἄγγελος εὐθὺ βαλεῖται,
230 καὶ πάσας μορφὰς πολυπενθέας εἰς κρίσιν ἄξει

231 εἰδώλων τὰ μάλιστα παλαιγενέων Τιτήνων

232 ἠδέ τε Γιγάντων, καὶ ὅσας εἷλεν κατακλυσμός,
233 καί θ᾽ ἃς ἐν πελάγεσσιν ἀπώλεσε κῦμα θαλάσσης
234 ἠδ᾽ ὁπόσας θῆρες καὶ ἑρπετὰ καὶ πετεηνά
235 θοινήσαντο, ὅλας ταύτας ἐπὶ βῆμα καλέσσει·
236 καὶ πάλιν, ἃς ἔφθειρεν ἐνὶ φλογὶ σαρκοφάγον πῦρ,
237 καὶ ταύτας ἐπὶ βῆμα θεοῦ στήσειεν ἀγείρας.
238 ἡνίκα δ᾽ ἀνστήσῃ νέκυας μοῖραν καταλύσας
239 καὶ καθίσῃ Σαβαὼθ Ἀδωναῖος ὑψικέραυνος
240 ἐς θρόνον οὐράνιον τε μέγαν δέ τε κίονα πήξῃ,
241 ἥξει δ᾽ ἐν νεφέλῃ πρὸς ἄφθιτον ἄφθιτος [Ο άφθαρτος, αυτός που δε φθείρεται, αθάνατος] αὐτός
242 ἐν δόξῃ Χριστὸς σὺν ἀμύμοσιν ἀγγελτῆρσιν
243 καὶ καθίσει Μεγάλῳ ἐπὶ δεξιά, βήματι κρίνων
244 εὐσεβέων βίοτον καὶ δυσσεβέων τρόπον ἀνδρῶν.

245 ἥξει καὶ Μωσῆς ὁ μέγας φίλος Ὑψίστοιο

246 σάρκας δυσάμενος· Ἀβραὰμ δ᾽ αὐτὸς μέγας ἥξει,
247 Ἰσαὰκ ἠδ᾽ Ἰακώβ, Ἰησοῦς Δανιήλ τ᾽ Ἠλίας,
248 Ἀμβακοὺμ καὶ Ἰωνᾶς καὶ οὓς ἔκταν Ἑβραῖοι.
249 τοὺς δὲ μετ᾽ Ἠρεμίαν ἐπὶ βήματι πάντας ὀλέσσει
250 κρινομένους Ἑβραίους, ἵνα ἄξια ἔργα λάβωσιν
251 καὶ τίσωσ, ὅσα περ βιότῳ θνητῷ τις ἔπραξεν.
252 καὶ τότε δὴ πάντες διὰ αἰθομένου ποταμοῖο
253 καὶ φλογὸς ἀσβέστου διελεύσονθ· οἵ τε δίκαιοι
254 πάντες σωθήσοντ· ἀσεβεῖς δ᾽ ἐπὶ τοῖσιν ὀλοῦνται
255 εἰς αἰῶνας ὅλους, ὁπόσοι κακὰ πρόσθεν ἔρεξαν,
256 ἠδὲ φόνους ἐποίησαν, ὅσοι δὲ συνίστορές εἰσιν,
257 ψεῦσται καὶ κλέπται δόλιοί τ᾽ οἰκοφθόροι αἰνοί
258 δειπνολόχοι καὶ κλεψίγαμοι δύσφημα χέοντες
259 δεινοί θ᾽ ὑβρισταί τ᾽ ἄνομοί τ᾽ εἰδωλολάτραι τε·
260 ἠδ᾽ ὁπόσοι μέγαν ἀθάνατον θεὸν ἐγκατέλειψαν
261 βλάσφημοι δ᾽ ἐγένοντο καὶ εὐσεβέων κεραἱσταί
262 πιστολέται καὶ τῶν δικαίων φθισήνορες ἀνδρῶν·
263 ἠδ᾽ ὁπόσοι δολίοις καὶ ἀναιδέσιν ἀμφιπροσώποις
264 πρεσβύτεροι γεραροί τε διήκονες εἰσορόωσιν ---.
265 αἰδόμενοι κρίνους᾽ ἀδίκως ἑτέροισι ποιοῦντες
266 ψευδαπάταις φήμῃσι πεπεισμένοι ---
267 παρδαλίων τε λύκων ὀλοώτεροι ἠδὲ κάκιστοι·
268 ἠδ᾽ ὁπόσοι μεγάλως ὑπερήφανοι ἠδὲ τοκισταί,
269 οἳ τόκον ἔκ γε τόκων συναθροίζοντες κατὰ οἴκους
270 ὀρφανικοὺς χήρας τε καταβλάπτουσιν ἕκαστα·
271 ἠδ᾽ ὁπόσοι χήρῃσι καὶ ὀρφανικοῖσι διδοῦσιν
272 ἐξ ἀδίκων ἔργων, ὁπόσοι δ᾽ ἰδίων ἀπὸ μόχθων
273 δόντες ὀνειδίζουσιν· ὅσοι δὲ γονεῖς ἐνὶ γήρᾳ
274 κάλλιπον οὐ τίσαντες ὅλως, οὐ θρέπτρα γονεῦσιν
275 ἀντιπαρασχόντες, αὐτὰρ δ᾽ ὅσοι ἠπείθησαν
276 ἠδὲ καὶ ἀντεῖπαν λόγον ἄγριον εἰς γενετῆρας·
277 ἠδ᾽ ὁπόσοι πίστεις τε ἀπηρνήσαντο λαβόντες·
278 καὶ θεράποντες ὅσοι κατὰ δεσποτέων ἐγένοντο,
279 καὶ πάλιν οἳ τὴν σάρκα ἀσελγείῃ ἐμίηναν,
280 ἠδ᾽ ὁπόσοι ζώνην τὴν παρθενικὴν ἀπέλυσαν
281 λάθρη μισγόμενοι, ὅσσαι δ᾽ ἐνὶ γαστέρι φόρτους
282 ἐκτρώσκουσιν, ὅσοι τε τόκους ῥίπτουσιν ἀθέσμως·
283 φαρμακοὺς ἢ φαρμακίδας σὺν τοῖσι καὶ αὐτούς
284 ὀργὴ ἐπουρανίοιο καὶ ἀφθάρτοιο θεοῖο
285 κίονι προσπελάσειεν, ὅπου περὶ κύκλον ἅπαντα
286 ἀκάματος ποταμὸς πύρινος ῥεῖ, τοὺς δ᾽ ἅμα πάντας
287 ἄγγελοι ἀθανάτοιο θεοῖό τε αἰὲν ἐόντος
288 ἐν φλογίναις μάστιξι καὶ ἐν πυρίναις ἁλύσεσσιν
289 δεσμοῖς ἀρρήκτοις τε περισφίγξαντες ὕπερθεν
290 δεινοτάτως κολάσουσιν· ἔπειτα δὲ νυκτὸς ἀμολγῷ
291 ἐν γέννῃ θηρσὶν ὑπὸ ταρταρίοισι βαλοῦνται
292 πολλοῖς δειμαλέοισιν, ὅπου σκότος ἐστὶν ἄμετρον.
293 ἀλλ᾽ ὁπόταν πολλὰς κολάσεις ἐνιποιήσωνται
294 πᾶσιν, ὅσων κακὸν ἦτορ ἔην, ἀτὰρ ὕστερον αὖτε
295 ἐκ ποταμοῦ μεγάλου πύρινος τροχὸς ἀμφικατέρξει
296 αὐτούς, ὅττ᾽ ἄρα τοῖσιν ἀτάσθαλα ἔργα μέμηλεν.
297 καὶ τότε θρηνήσουσιν ὑπ᾽ ἄλλυδις ἄλλος ἄπωθεν
298 οἰκτροτάτῃ μοίρῃ πατέρες καὶ νήπια τέκνα,
299 μητέρες ἠδέ τε τέκν᾽ ὑπομάζια δακρυόεντα.
300 οὐδέ σφιν δακρύων κόρος ἔσσεται οὐδὲ μὲν αὐδή
301 οἴκτρ᾽ ὀλοφυρομένων ἐσακούσεται ἄλλυδις ἄλλου,
302 ἀλλὰ μακρὰν ζοφόενθ᾽ ὑπὸ Τάρταρον εὐρώεντα
303 τειρόμενοι βώσονται· ὑπ᾽ οὐχ ὁσίοισι δὲ χώροις
304 τίσουσιν τρὶς τόσσον ὅσον κακὸν ἤλιτον ἔργον
305 δαιόμενοι πυρὶ πολλῷ· ἐπιβρύξουσι δ᾽ ὀδοῦσιν
306 πάντες τηκόμενοι δίψῃ μαλερῇ τε βίῃ τε,
307 καὶ καλέσουσι καλὸν τὸ θανεῖν καὶ φεύξετ᾽ ἀπ᾽ αὐτῶν.
308 οὐκέτι γὰρ θάνατος τούτους, οὐ νὺξ ἀναπαύσει.
309 πολλὰ δ᾽ ἐρωτήσουσι μάτην θεὸν ὑψιμέδοντα,
310 καὶ τότ᾽ ἀποστρέψει φανερῶς τὸ πρόσωπον ἀπ᾽ αὐτῶν.
311 ἑπτὰ γὰρ αἰώνων μετανοίας ἤματ᾽ ἔδωκεν
312 ἀνδράσι πλαζομένοις διὰ χειρὸς παρθένου ἁγνῆς.
313 τοὺς δ᾽ ἄλλους, ὁπόσοις τε δίκη καλά τ᾽ ἔργα μέμηλεν
314 ἠδὲ καὶ εὐσεβίη τε δικαιότατοί τε λογισμοί,
315 ἄγγελοι αἰρόμενοι δι᾽ αἰθομένου ποταμοῖο
316 εἰς φῶς ἄξουσιν καὶ εἰς ζωὴν ἀμέριμνον,
317 ἔνθα πέλει τρίβος ἀθάνατος μεγάλοιο θεοῖο
318 καὶ τρισσαὶ πηγαὶ οἴνου μέλιτός τε γάλακτος·
319 γαῖα δ᾽ ἴση πάντων οὐ τείχεσιν οὐ περιφραγμοῖς
320 διαμεριζομένη καρποὺς τότε πλείονας οἴσει
321 αὐτομάτη, κοινοί τε βίοι καὶ πλοῦτος ἄμοιρος.
322 οὐ γὰρ πτωχὸς ἐκεῖ, οὐ πλούσιος, οὐδὲ τύραννος,
323 οὐ δοῦλος, οὐδ᾽ αὖ μέγας, οὐ μικρός τις ἔτ᾽ ἔσται,
324 οὐ βασιλεῖς, οὐχ ἡγεμόνες· κοινῇ δ᾽ ἅμα πάντες.
325 κοὐκέτ᾽ ἐρεῖ τις ὅλως νὺξ ἤλυθεν, οὐδὲ μὲν αὔριον,
326 οὐκ ἐχθὲς γέγονεν, οὐκ ἤματα πολλὰ μεριμνᾷ,
327 οὐκ ἔαρ, οὐχὶ θέρος, οὐ χειμῶν, οὐ μετόπωρον,
328 οὐ γάμον, οὐ θάνατον, οὐ πράσεις, οὐδ᾽ ἀγορασμούς,
329 οὐ δύσιν ἀντολίην· ποιήσει γὰρ μακρὸν ἦμαρ·
330 τοῖς καὶ ὁ παντοκράτωρ θεὸς ἄφθιτος ἄλλο παρέξει.
331 εὐσεβέσιν, ὁπόταν θεὸν ἄφθιτον αἰτήσωνται,
332 ἐκ μαλεροῖο πυρὸς καὶ ἀθανάτων ἀπὸ βρυγμῶν
333 ἀνθρώπους σῶσαι δώσει· καὶ τοῦτο ποιήσει·
334 λεξάμενος γὰρ ἐσαῦθις ἀπὸ φλογὸς ἀκαμάτοιο
335 ἄλλος᾽ ἀποστήσας πέμψει διὰ λαὸν ἑαυτοῦ
336 εἰς ζωὴν ἑτέραν καὶ αἰώνιον ἀθανάτοισιν
337 Ἠλυσίῳ πεδίῳ, ὅθι οἱ πέλε κύματα μακρά
338 λίμνης ἀενάου Ἀχερουσιάδος βαθυκόλπου.
339 αἰαῖ ἐγὼ δειλή, τί γενήσομαι ἤματι τῷδε,
340 ἀνθ᾽ ὧν ἡ δύσφρων γε πονησαμένη περὶ πάντων
341 ἤλιτον οὔτε γάμῳ μεμελημένη οὔτε λογισμοῖς·
342 ἀλλὰ καὶ ἐν μελάθροισιν ἐμοῖς πολυπάμμονος ἀνδρός
343 δευομένους ἀπέκλεισα· τὰ δ᾽ ἔκνομα πρόσθεν ἔρεξα
344 εἰδυῖα. σὺ δέ, σῶτερ, ἐμῶν ἀπὸ μαστικτήρων
345 ῥῦσαι δή με κυνῶπιν, ἀναιδέα περ ῥέξασαν.
346 ἥδε δ᾽ ἐγὼ λίτομαί σε βαιὸν παῦσαί μεν ἀοιδῆς,
347 ἅγιε μαννοδότα, βασιλεῦ μεγάλης βασιλείης.

(Sibyl. 2:1-3:1 OPG)

Σιβυλλικοί Χρησμοί 3:24-40

24 αὐτὸς δὴ θεός ἐσθ᾽ ὁ πλάσας τετραγράμματον Ἀδάμ
25 τὸν πρῶτον πλασθέντα καὶ οὔνομα πληρώσαντα
26 ἀντολίην τε δύσιν τε μεσημβρίην τε καὶ ἄρκτον·
27 αὐτὸς δ᾽ ἐστήριξε τύπον μορφῆς μερόπων τε
28 καὶ θῆρας ποίησε καὶ ἑρπετὰ καὶ πετεηνά.
29 οὐ σέβετ, οὐδὲ φοβεῖσθε θεόν, ματαίως δὲ πλανᾶσθε
30 προσκυνέοντες ὄφεις τε καὶ αἰλούροισι θύοντες
31 εἰδώλοις τ᾽ ἀλάλοις λιθίνοις θ᾽ ἱδρύμασι φωτῶν·
32 καὶ ναοῖς ἀθέοισι καθεζόμενοι πρὸ θυράων
33 τηρεῖτε τὸν ἐόντα θεόν, ὃς πάντα φυλάσσει,
34 τερπόμενοι κακότητι λίθων κρίσιν ἐκλαθέοντες
35 ἀθανάτου σωτῆρος, ὃς οὐρανὸν ἔκτισε καὶ γῆν.
36 αἶ γένος αἱμοχαρὲς δόλιον κακὸν ἀσεβέων τε
37 ψευδῶν διγλώσσων ἀνθρώπων καὶ κακοηθῶν
38 λεκτροκλόπων εἰδωλολατρῶν δόλια φρονεόντων,
39 οἷς κακὸν ἐν στέρνοισιν, ἔνι μεμανημένος οἶστρος,
Σημειώσεις: «ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν» είναι οι «γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί» (Ματθαίο
23:29,33).
Οι «αἴλουροι» είναι αυτοί που δεν αξίζουν εκκλησιαστική λατρεία, διότι «οὐκ εἰσὶ θεοί», σύμφωνα μ
την επιστολή Ιερεμία 1:21-22 (π.χ. δήθεν άγιοι του λίθου προσκόμματος Ιησού).
θυράων : επική μορφή «θυρών», η θύρα είναι ο Χριστός, σύμφωνα με Ιωάννη 10:7,9 !!!
ἐόντα : επική μορφή του «ὄντα»
Σημείωση: Η ειδωλολατρική αγάπη αφενός μεν του «λίθου προσκόμματος» Ιησού (Ρωμαίους 9:32-3
Α΄ Πέτρου 2:6-7), αφετέρου δε των «ποταπών λίθων» (Μάρκος 13:1) που οικοδομήθηκαν επάνω στ
λίθο προσκόμματος (π.χ. δήθεν αγίων του).
Σημείωση: Μόνον οι δήθεν «Χριστιανοί» μπορεί να είναι δίγλωσσοι ως «δίψυχοι» (Ιακώβου 1:8, 4:8
γι αυτό ο Παύλος τους προτρέπει «στήκετε ἐν ἑνὶ πνεύματι, μιᾷ ψυχῇ συναθλοῦντες» (Φιλιππησίου
1:27). Η θρησκευτική διγλωσσία ως σύμπτωμα μόνον των δήθεν «Χριστιανών», εκδηλώνεται με τ
ψευδή πίστη στον δήθεν ενανθρωπίσαντα ένσαρκο Ιησού, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα λόγια το
αληθινού Ιησού της Καινής Διαθήκης.
λεκτροκλόπων : εκ της «κλοπής λέκτρου», δηλαδή της κλοπής της γαμήλιας κλίνης !!!
Σημείωση: Μόνον οι δήθεν «Χριστιανοί» της τελευταίας δισχιλιετίας μπορεί να εννοηθεί ότι είν
«λεκτροκλόποι» !!!
κακὸν ἐν στέρνοισιν : σταυρός στο στέρνο !!!
Σημείωση: Ξεκάθαρος και σαφής υπαινιγμός για τους δήθεν «Χριστιανούς» που φορούν στο στέρν
του στήθους τους το έμβλημα της πίστης τους !!!
40 αὐτοῖς ἁρπάζοντες, ἀναιδέα θυμὸν ἔχοντες·

Βαβυλωνίους γὰρ λέγειν πρῶτον γενέσθαι Βῆλον, ὃν εἶναι Κρόνον (PEU 1:8 OPG)

OPG Sibylline Oracle 3:1 Ἐκ τοῦ δευτέρου λόγου περὶ θεοῦ ᾽Υψιβρεμέτα, μάκαρ, οὐράνιε, ὃς ἔχεις τὰ Χερουβίμ
2 ἱδρυμένος, λίτομαι, παναληθέα φημίξασαν
3 παῦσον βαιόν με· κέκμηκε γὰρ ἔνδοθεν ἦτορ.
4 ἀλλὰ τί μοι κραδίη πάλι πάλλεται ἠδέ γε θυμός
5 τυπτόμενος μάστιγι βιάζεται ἔνδοθεν αὐδήν
6 ἀγγέλλειν πᾶσιν· αὐτὰρ πάλι πάντ᾽ ἀγορεύσω,
7 ὅσσα θεὸς κέλεταί μ᾽ ἀγορευέμεν ἀνθρώποισιν.
8 ἄνθρωποι θεόπλαστον ἔχοντες ἐν εἰκόνι μορφήν
9 τίπτε μάτην πλάζεσθε καὶ οὐκ εὐθεῖαν ἀταρπόν
10 βαίνετε, ἀθανάτου κτίστου μεμνημένοι αἰεί;
11 εἷς θεός ἐστι μόναρχος ἀθέσφατος αἰθέρι ναίων
12 αὐτοφυὴς ἀόρατος ὁρώμενος αὐτὸς ἅπαντα·
13 ὃν χεὶρ οὐκ ἐποίησε λιθοξόος οὐδ᾽ ἀπὸ χρυσοῦ
14 τέχνῃς᾽ ἀνθρώπου φαίνει τύπος οὐδ᾽ ἐλέφαντος·
15 ἀλλ᾽ αὐτὸς ἀνέδειξεν αἰώνιος αὐτὸς ἑαυτόν
16 ὄντα τε καὶ πρὶν ἐόντα, ἀτὰρ πάλι καὶ μετέπειτα.
17 τίς γὰρ θνητὸς ἐὼν κατιδεῖν δύναται θεὸν ὄσσοις;
18 ἢ τίς χωρήσει κἄν τοὔνομα μοῦνον ἀκοῦσαι
19 οὐρανίου μεγάλοιο θεοῦ κόσμον κρατέοντος;
20 ὃς λόγῳ ἔκτισε πάντα καὶ οὐρανὸν ἠδὲ θάλασσαν
21 ἠέλιόν τ᾽ ἀκάμαντα σελήνην τε πλήθουσαν
22 ἄστρα τε λαμπετόωντα, κραταιὰν μητέρα Τηθύν,
23 πηγὰς καὶ ποταμούς, πῦρ ἄφθιτον, ἤματα, νύκτας,
24 αὐτὸς δὴ θεός ἐσθ᾽ ὁ πλάσας τετραγράμματον Ἀδάμ
25 τὸν πρῶτον πλασθέντα καὶ οὔνομα πληρώσαντα
26 ἀντολίην τε δύσιν τε μεσημβρίην τε καὶ ἄρκτον·
27 αὐτὸς δ᾽ ἐστήριξε τύπον μορφῆς μερόπων τε
28 καὶ θῆρας ποίησε καὶ ἑρπετὰ καὶ πετεηνά.
29 οὐ σέβετ, οὐδὲ φοβεῖσθε θεόν, ματαίως δὲ πλανᾶσθε
30 προσκυνέοντες ὄφεις τε καὶ αἰλούροισι θύοντες
31 εἰδώλοις τ᾽ ἀλάλοις λιθίνοις θ᾽ ἱδρύμασι φωτῶν·
32 καὶ ναοῖς ἀθέοισι καθεζόμενοι πρὸ θυράων (επική μορφή «θυρών», η θύρα είναι ο Χριστός !!!)
33 τηρεῖτε τὸν ἐόντα (επική μορφή του «ὄντα») θεόν, ὃς πάντα φυλάσσει,
34 τερπόμενοι κακότητι λίθων κρίσιν ἐκλαθέοντες
35 ἀθανάτου σωτῆρος, ὃς οὐρανὸν ἔκτισε καὶ γῆν.
36 αἶ γένος αἱμοχαρὲς δόλιον κακὸν ἀσεβέων τε
37 ψευδῶν διγλώσσων ἀνθρώπων καὶ κακοηθῶν
38 λεκτροκλόπων (εκ του «λέκτρου κλοπή», δηλαδή την κλοπή της γαμήλιας κλίνης) εἰδωλολατρῶν δόλια φρονεόντων,
39 οἷςκακὸν ἐν στέρνοισιν (σταυρός στο στέρνο !!!), ἔνι μεμανημένος οἶστρος,
40 αὐτοῖς ἁρπάζοντες, ἀναιδέα θυμὸν ἔχοντες·
41 οὐδεὶς γὰρ πλουτῶν καὶ ἔχων ἄλλῳ μεταδώσει,
42 ἀλλ᾽ ἔσεται κακίη δεινὴ πάντεσσι βροτοῖσιν,
43 πίστιν δ᾽ οὐ σχήσουσιν ὅλως, χῆραί τε γυναῖκες
44 στέρξουσιν κρυφίως ἄλλους πολλαὶ διὰ κέρδος,
45 οὐ σπάρτην κατέχουσι βίου ἀνδρῶν λελαχοῦσαι.
46 αὐτὰρ ἐπεὶ Ῥώμη καὶ Αἰγύπτου βασιλεύσει
47 εἰσέτι δηθύνουσα, τότε δὴ βασιλεία μεγίστη
48 ἀθανάτου βασιλῆος ὑπ᾽ ἀνθρώποισι φανεῖται.
49 ἥξει δ᾽ ἁγνὸς ἄναξ πάσης γῆς σκῆπτρα κρατήσων
50 εἰς αἰῶνας ἅπαντας ἐπειγομένοιο χρόνοιο.
51 καὶ τότε Λατίνων ἀπαραίτητος χόλος ἀνδρῶν·
52 τρεῖς Ῥώμην οἰκτρῇ μοίρῃ καταδηλήσονται.
53 πάντες δ᾽ ἄνθρωποι μελάθροις ἰδίοισιν ὀλοῦνται,
54 ὁππόταν οὐρανόθεν πύρινος ῥεύσῃ καταράκτης.
55 οἴμοι, δειλαίη, πότ᾽ ἐλεύσεται ἦμαρ ἐκεῖνο
56 καὶ κρίσις ἀθανάτοιο θεοῦ μεγάλου βασιλῆος;
57 ἄρτι δ᾽ ἔτι κτίζεσθε, πόλεις, κοσμεῖσθέ τε πᾶσαι
58 ναοῖς καὶ σταδίοις ἀγοραῖς χρυσοῖς ξοάνοις τε
59 ἀργυρέοις λιθίνοις τε, ἵν᾽ ἔλθητ᾽ εἰς πικρὸν ἦμαρ.
60 ἥξει γάρ, ὁπόταν θείου διαβήσεται ὀδμή
61 πᾶσιν ἐν ἀνθρώποισιν. ἀτὰρ τὰ ἕκαστ᾽ ἀγορεύσω,
62 ὅσσαις ἐν πόλεσιν μέροπες κακότητα φέρουσιν.
63 ἐκ δὲ Σεβαστηνῶν ἥξει Βελίαρ μετόπισθεν
64 καὶ στήσει ὀρέων ὕψος, στήσει δὲ θάλασσαν,
65 ἠέλιον πυρόεντα μέγαν λαμπράν τε σελήνην
66 καὶ νέκυας στήσει καὶ σήματα πολλὰ ποιήσει
67 ἀνθρώποις· ἀλλ᾽ οὐχὶ τελεσφόρα ἔσσετ᾽ ἐν αὐτῷ,
68 ἀλλὰ πλανᾷ καὶ δὴ μέροπας, πολλούς τε πλανήσει
69 πιστούς τ᾽ ἐκλεκτούς θ᾽ Ἑβραίους ἀνόμους τε καὶ ἄλλους
70 ἀνέρας, οἵτινες οὔπω θεοῦ λόγον εἰσήκουσαν.
71 ἀλλ᾽ ὁπόταν μεγάλοιο θεοῦ πελάσωσιν ἀπειλαί,
72 καὶ δύναμις φλογέουσα δι᾽ οἴδματος εἰς γαῖαν ἥξῃ,
73 καὶ Βελίαρ φλέξῃ καὶ ὑπερφιάλους ἀνθρώπους
74 πάντας, ὅσοι τούτῳ πίστιν ἐνιποιήσαντο·
75 καὶ τότε δὴ κόσμος ὑπὸ ταῖς παλάμῃσι γυναικός
76 ἔσσεται ἀρχόμενος καὶ πειθόμενος περὶ παντός.
77 ἔνθ᾽ ὁπόταν κόσμου παντὸς χήρη βασιλεύσῃ
78 καὶ ῥίψῃ χρυσόν τε καὶ ἄργυρον εἰς ἅλα δῖαν,
79 καὶ χαλκόν τε σίδηρον ἐφημερίων ἀνθρώπων
80 εἰς πόντον ῥίψῃ, τότε δὴ στοιχεῖα πρόπαντα
81 χηρεύσει κόσμου, ὁπόταν θεὸς αἰθέρι ναίων
82 οὐρανὸν εἱλίξῃ, καθ᾽ ἅπερ βιβλίον εἰλεῖται·
83 καὶ πέσεται πολύμορφος ὅλος πόλος ἐν χθονὶ δίῃ
84 καὶ πελάγει· ῥεύσει δὲ πυρὸς μαλεροῦ καταράκτης
85 ἀκάματος, φλέξει δὲ γαῖαν, φλέξει δὲ θάλασσαν,
86 καὶ πόλον οὐράνιον καὶ ἤματα καὶ κτίσιν αὐτήν
87 εἰς ἓν χωνεύσει καὶ εἰς καθαρὸν διαλέξει.
88 κοὐκέτι φωστήρων σφαιρώματα καγχαλόωντα,
89 οὐ νύξ, οὐκ ἠώς, οὐκ ἤματα πολλὰ μεριμνᾷς,
90 οὐκ ἔαρ, οὐχὶ θέρος, οὐ χειμῶν, οὐ μετόπωρον.
91 καὶ τότε δὴ μεγάλοιο θεοῦ κρίσις εἰς μέσον ἥξει
92 αἰῶνος μεγάλοιο, ὅταν τάδε πάντα γένηται.
93 ὤ ὤ δὴ πλωτῶν ὑδάτων καὶ χέρσου ἁπάσης·
94 ἠελίου ἀνιόντος, ὃς οὐ δὴ καὶ πάλι δύνει,
95 πάνθ᾽ ὑπακούσονται κόσμον πάλιν εἰσανιόντι· (ανέβει επάνω)
96 τοὔνεκ᾽ ἄρ᾽ αὐτὸς πρῶτος ἐπέγνω καὶ κράτος αὐτοῦ.
97 ἀλλ᾽ ὁπόταν μεγάλοιο θεοῦ τελέωνται ἀπειλαί,
98 ἅς ποτ᾽ ἐπηπείλησε βροτοῖς, ὅτε πύργον ἔτευξαν
99 χώρῃ ἐν Ἀσσυρίῃ· ὁμόφωνοι δ᾽ ἦσαν ἅπαντες
100 καὶ βούλοντ᾽ ἀναβῆν᾽ εἰς οὐρανὸν ἀστερόεντα·
101 αὐτίκα δ᾽ ἀθάνατος μεγάλην ἐπέθηκεν ἀνάγκην
102 πνεύμασιν· αὐτὰρ ἔπειτ᾽ ἄνεμοι μέγαν ὑψόθι πύργον
103 ῥίψαν καὶ θνητοῖσιν ὑπ᾽ ἀλλήλους ἔριν ὦρσαν·

104 τοὔνεκά τοιΒαβυλῶνα βροτοὶ πόλει οὔνομ᾽ ἔθεντο.

105 αὐτὰρ ἐπεὶ πύργος τ᾽ ἔπεσεν γλῶσσαί τ᾽ ἀνθρώπων
106 παντοδαπαῖς φωναῖσι διέστρεφον, αὐτὰρ ἅπασα
107 γαῖα βροτῶν πληροῦτο μεριζομένων βασιλειῶν,
108 καὶ τότε δὴ δεκάτη γενεὴ μερόπων ἀνθρώπων,
109 ἐξ οὗ περ κατακλυσμὸς ἐπὶ προτέρους γένετ᾽ ἄνδρας.

110 καὶ βασίλευσε Κρόνος καὶ Τιτὰν Ἰαπετός τε,

111 Γαίης τέκνα φέριστα [«φέρος»: η φορά τών πραγμάτων,του ρ. φέρω με την κατάλ. -ιστος του υπερθετικού βαθμού (πρβλ. μέγ-
ιστος), Το επίθ. φέριστος είναι ποιητ.] καὶ Οὐρανοῦ, οὓς ἐκάλεσσαν
112 ἄνθρωποι γαῖάν τε καὶ οὐρανόν, οὔνομα θέντες,
113 οὕνεκά τοι πρώτιστοι ἔσαν μερόπων ἀνθρώπων.
114 τρισσαὶ δὴ μερίδες γαίης κατὰ κλῆρον ἑκάστου,
115 καὶ βασίλευσεν ἕκαστος ἔχων μέρος οὐδ᾽ ἐμάχοντο·
116 ὅρκοι γάρ τ᾽ ἐγένοντο πατρὸς μερίδες τε δίκαιαι.
117 τηνίκα δὴ πατρὸς τέλεος χρόνος ἵκετο γήρως
118 καί ῥ᾽ ἔθανεν· καὶ παῖδες ὑπερβασίην ὅρκοισιν
119 δεινὴν ποιήσαντες ὑπ᾽ ἀλλήλους ἔριν ὧρσαν,
120 ὃς πάντεσσι βροτοῖσιν ἔχων βασιληίδα τιμήν
121 ἄρξει· καὶ μαχέσαντο Κρόνος Τιτάν τε πρὸς αὐτούς.
122 τοὺς δὲ Ῥέη καὶ Γαῖα φιλοστέφανός τ᾽ Ἀφροδίτη
123 Δημήτηρ Ἑστίη τε ἐυπλόκαμός τε Διώνη
124 ἤγαγον ἐς φιλίην συναγείρασαι βασιλῆας
125 πάντας ἀδελφειούς τε συναίμους ἠδὲ καὶ ἄλλους
126 ἀνθρώπους, οἵ τ᾽ ἦσαν ἀφ᾽ αἵματος ἠδὲ τοκήων·
127 καὶ κρῖναν βασιλῆα Κρόνον πάντων βασιλεύειν,
128 οὕνεκά τοι πρέσβιστος ἔην καὶ εἶδος ἄριστος.
129 ὅρκους δ᾽ αὖτε Κρόνῳ μεγάλους Τιτὰν ἐπέθηκεν,
130 μὴ θρέψ᾽ ἀρσενικῶν παίδων γένος, ὡς βασιλεύσῃ
131 αὐτός, ὅταν γῆράς τε Κρόνῳ καὶ μοῖρα πέληται.
132 ὁππότε κεν δὲ Ῥέη τίκτῃ, παρὰ τήνδ᾽ ἐκάθηντο
133 Τιτῆνες καὶ τέκνα διέσπων ἄρσενα πάντα,
134 θήλεα δὲ ζώοντ᾽ εἴων παρὰ μητρὶ τρέφεσθαι.
135 ἀλλ᾽ ὅτε τὴν τριτάτην γενεὴν τέκε πότνια Ῥείη,
136 τίχθ᾽ Ἥρην πρώτην· καὶ ἐπεὶ ἴδον ὀφθαλμοῖσιν
137 θῆλυ γένος, ωχοντο πρὸς αὐτοὺς ἄγριοι ἄνδρες
138 Τιτῆνες. καὶ ἔπειτα Ῥέη τέκεν ἄρσενα παῖδα,
139 τὸν ταχέως διέπεμψε λάθρη ἰδίῃ τε τρέφεσθαι
140 ἐς Φρυγίην τρεῖς ἄνδρας ἐνόρκους Κρῆτας ἑλοῦσα·
141 τοὔνεκά τοι Δί᾽ ἐπωνομάσανθ, ὁτιὴ διεπέμφθη.
142 ὡς δ᾽ αὔτως διέπεμψε Ποσειδάωνα λαθραίως.
143 τὸ τρίτον αὖ Πλούτωνα Ῥέη τέκε δῖα γυναικῶν
144 Δωδώνην παριοῦσα, ὅθεν ῥέεν ὑγρὰ κέλευθα
145 Εὐρώπου ποταμοῖο καὶ εἰς ἅλα μύρατο ὕδωρ
146 ἄμμιγα Πηνειῷ, καί μιν στύγιον καλέουσιν.
147 ἡνίκα δ᾽ ἤκουσαν Τιτῆνες παῖδας ἐόντας
148 λάθριον, οὓς ἔσπειρε Κρόνος Ῥείη τε σύνευνος,
149 ἑξήκοντα δέ τοι παῖδας συναγείρατο Τιτάν
150 καί ῥ᾽ εἶ᾽ ἐν δεσμοῖσι Κρόνον Ῥείην τε σύνευνον,
151 κρύψεν δ᾽ ἐν γαίῃ καὶ ἐν ζωσμοῖς ἐφύλασσεν.
152 καὶ τότε δή μιν ἄκουσαν υἱοὶ κρατεροῖο Κρόνοιο
153 καί οἱ ἐπήγειραν πόλεμον μέγαν ἠδὲ κυδοιμόν. (ὁ θόρυβος, ἡ ταραχὴ τῆς μάχης, σύγχυσις, τάραχος)
154 αὕτη δ᾽ ἔστ᾽ ἀρχὴ πολέμου πάντεσσι βροτοῖσιν.
155 πρώτη γάρ τε βροτοῖς αὕτη πολέμοιο καταρχή .
156 καὶ τότε Τιτάνεσσι θεὸς κακὸν ἐγγυάλιξεν.(έθεσε στην παλάμη, εγχείρισε, παρείχε, δώρισε)

157 καὶ πᾶσαι γενεαὶ Τιτάνων ἠδὲ Κρόνοιο

158 κάτθανον. αὐτὰρ (αλλά όμως) ἔπειτα χρόνου περιτελλομένοιο (περιστρέφομαι και συμπληρώνω
έναν κύκλο, επανέρχομαι αφού συμπληρώσω τη χρονική περίοδο που διαρκώ)
159 Αἰγύπτου βασίλειον ἐγείρατο, εἶτα τὸ Περσῶν
160 Μήδων Αἰθιόπων τε καὶ Ἀσσυρίης Βαβυλῶνος,
161 εἶτα Μακηδονίων, πάλιν Αἰγύπτου, τότε Ῥώμης.
162 καὶ τότε μοι μεγάλοιο θεοῦ φάτις (λόγος, φήμη, όνομα, γλώσσα, αντικείμενο φήμης) ἐν στήθεσσιν
163 ἵστατο καί μ᾽ ἐκέλευσε προφητεῦσαι κατὰ πᾶσαν
164 γαῖαν καὶ βασιλεῦσι τά τ᾽ ἐσσόμεν᾽ ἐν φρεσὶ θεῖναι. (εκ του τίθημι)
165 καί μοι τοῦτο θεὸς πρῶτον νόῳ ἐγγυάλιξεν, (θα θέσει στην παλάμη, εγχειρίσει, παρέξει, δωρίσει)
166 ὅσσαι ἀνθρώπων βασιληίδες ἠγερέθονται.  (συνάζομαι, συναθροίζομαι) 
167 οἶκος μὲν γὰρ πρώτιστος Σολομώνιος ἄρξει
168 Φοίνικές τ, Ἀσίης ἐπιβήτορες ἠδὲ καὶ ἄλλων
169 νήσων, Παμφύλων τε γένος Περσῶν τε Φρυγῶν τε,
170 Καρῶν καὶ Μυσῶν Λυδῶν τε γένος πολυχρύσων.
171 αὐτὰρ ἔπειθ᾽ Ἕλληνες ὑπερφίαλοι καὶ ἄναγνοι·
172 ἄλλο Μακηδονίης ἔθνος μέγα ποικίλον ἄρξει,
173 οἳ φοβερὸν πολέμοιο νέφος ἥξουσι βροτοῖσιν.
174 ἀλλά μιν οὐράνιος θεὸς ἐκ βυθοῦ ἐξαλαπάξει.
175 αὐτὰρ ἔπειτ᾽ ἄλλης βασιληίδος ἔσσεται ἀρχή
176 λευκὴ καὶ πολύκρανος ἀφ᾽ ἑσπερίοιο θαλάσσης,
177 ἣ πολλῆς γαίης ἄρξει, πολλοὺς δὲ σαλεύσει,
178 καὶ πᾶσιν βασιλεῦσι φόβον μετόπισθε ποιήσει,
179 πολλὸν δ᾽ αὖ χρυσόν τε καὶ ἄργυρον ἐξαλαπάξει
180 ἐκ πόλεων πολλῶν· πάλι δ᾽ ἔσσεται ἐν χθονὶ δίῃ
181 χρυσίον, αὐτὰρ ἔπειτα καὶ ἄργυρος ἠδέ τε κόσμος.
182 καὶ θλίψουσι βροτούς. μέγα δ᾽ ἔσσεται ἀνδράσι κείνοις
183 πτῶμ, ὁπόταν ἄρξωνθ᾽ ὑπερηφανίης ἀδίκοιο.
184 αὐτίκα δ᾽ ἐν τούτοις ἀσεβείας ἔσσετ᾽ ἀνάγκη,
185 ἄρσην δ᾽ ἄρσενι πλησιάσει στήσουσί τε παῖδας
186 αἰσχροῖς ἐν τεγέεσσι καὶ ἔσσεται ἤμασι (ημέρα) κείνοις
187 θλῖψις ἐν ἀνθρώποις μεγάλη καὶ πάντα ταράξει,
188 πάντα δὲ συγκόψει καὶ πάντα κακῶν ἀναπλήσει
189 αἰσχροβίῳ φιλοχρημοσύνῃ, κακοκερδέι πλούτῳ,
190 ἐν πολλαῖς χώρῃσι, Μακηδονίῃ δὲ μάλιστα.
191 μῖσος δ᾽ ἐξεγερεῖ καὶ πᾶς δόλος ἔσσεται αὐτοῖς.
192 ἄχρι πρὸς ἑβδομάτην βασιληίδα, ἧς βασιλεύσει
193 Αἰγύπτου βασιλεύς, ὃς ἀφ᾽ Ἑλλήνων γένος ἔσται.

194 καὶ τότ᾽ ἔθνος μεγάλοιο θεοῦ πάλι καρτερὸν ἔσται,

195 οἳ πάντεσσι βροτοῖσι βίου καθοδηγοὶ ἔσονται.
196 ἀλλὰ τί μοι καὶ τοῦτο θεὸς νόῳ ἔνθετο λέξαι,
197 τί πρῶτον, τί δ᾽ ἔπειτα, τί δ᾽ ὑστάτιον κακὸν ἔσται
198 πάντας ὑπ᾽ ἀνθρώπους, τίς δ᾽ ἀρχὴ τούτων ἔσται;
199 πρῶτον Τιτάνεσσι θεὸς κακὸν ἐγγυαλίξει· (θα θέσει στην παλάμη, εγχειρίσει, παρέξει, δωρίσει)
200 υἱοῖς γὰρ κρατεροῖο δίκας τίσουσι Κρόνοιο,
201 οὕνεκά τοι δῆσάν τε Κρόνον καὶ μητέρα κεδνήν. (προσεκτική, καλή, πιστή, επιμελής, πολύτιμη, συνετή, φρόνιμη)
202 δεύτερον αὖθ᾽ Ἕλλησι τυραννίδες ἠδ᾽ ἀγέρωχοι
203 ἔσσονται βασιλῆες, ὑπερφίαλοι καὶ ἄναγνοι,
204 κλεψίγαμοι καὶ πάντα κακοί, καὶ οὐκέτι θνητοῖς
205 ἄμπαυσις πολέμοιο. Φρύγες δ᾽ ἔκπαγλοι ὀλοῦνται
206 πάντες καὶ Τροίῃ κακὸν ἔσσεται ἤματι κείνῳ.
207 αὐτίκα καὶ Πέρσῃσι καὶ Ἀσσυρίοις κακὸν ἥξει
208 πάσῃ τ᾽ Αἰγύπτῳ Λιβύῃ τ᾽ ἠδ᾽ Αἰθιόπεσσιν
209 Καρσί τε Παμφύλοις τε κακὸν μετακινηθῆναι
210 καὶ πάντεσσι βροτοῖσι. τί δὴ καθ᾽ ἓν ἐξαγορεύω;
211 ἀλλ᾽ ὁπόταν τὰ πρῶτα τέλος λάβῃ, αὐτίκα δ᾽ ἔσται
212 δεύτερ᾽ ὑπ᾽ ἀνθρώπους. καί τοι πρώτιστα βοήσω.
213 ἀνδράσιν εὐσεβέσιν ἥξει κακόν, οἳ περὶ ναόν
214 οἰκείουσι μέγαν Σολομώνιον οἵ τε δικαίων
215 ἀνδρῶν ἔκγονοί εἰσιν· ὁμῶς καὶ τῶνδε βοήσω
216 φῦλον καὶ γενεὴν πατέρων καὶ δῆμον ἁπάντων
217 πάντα περιφραδέως, βροτὲ ποικιλόμητι, δολόφρον.
218 ἔστι πόλις ---. κατὰ χθονὸς Οὒρ Χαλδαίων,
219 ἐξ ἧς δὴ γένος ἐστὶ δικαιοτάτων ἀνθρώπων,
220 οἷσιν ἀεὶ βουλή τ᾽ ἀγαθὴ καλά τ᾽ ἔργα μέμηλεν.
221 οὔτε γὰρ ἠελίου κύκλιον δρόμον οὔτε σελήνης
222 οὔτε πελώρια ἔργα μεριμνῶσιν κατὰ γαίης
223 οὔτε βάθος χαροποῖο θαλάσσης Ὠκεανοῖο,
224 οὐ πταρμῶν σημεἶ, οἰωνοπόλων τε πετεεινά,
225 οὐ μάντεις, οὐ φαρμακούς, οὐ μὴν ἐπαοιδούς,
226 οὐ μύθων μωρῶν ἀπάτας ἐγγαστεριμύθων,
227 οὐδέ τε Χαλδαίων τὰ προμάντια ἀστρολογοῦσιν
228 οὐδὲ μὲν ἀστρονομοῦσι· τὰ γὰρ πλάνα πάντα πέφυκεν,
229 ὅσσα κεν ἄφρονες ἄνδρες ἐρευνώωσι κατ᾽ ἦμαρ
230 ψυχὰς γυμνάζοντες ἐς οὐδὲν χρήσιμον ἔργον·
231 καί ῥα πλάνας ἐδίδαξαν ἀεικελίους ἀνθρώπους,
232 ἐξ ὧν δὴ κακὰ πολλὰ βροτοῖς πέλεται κατὰ γαῖαν,
233 τοῦ πεπλανῆσθαι ὁδούς τ᾽ ἀγαθὰς καὶ ἔργα δίκαια.
234 οἳ δὲ μεριμνῶσίν τε δικαιοσύνην τ᾽ ἀρετήν τε,
235 κοὐ φιλοχρημοσύνην, ἥτις κακὰ μυρία τίκτει
236 θνητοῖς ἀνθρώποις, πόλεμον καὶ λιμὸν ἄπειρον.
237 τοῖσι δὲ μέτρα δίκαια πέλει κατ᾽ ἀγρούς τε πόλεις τε,
238 οὐδὲ κατ᾽ ἀλλήλων νυκτοκλοπίας τελέουσιν
239 οὐδ᾽ ἀγέλας ἐλάουσι βοῶν ὀίων τε καὶ αἰγῶν
240 οὐδὲ ὅρους γαίης γείτων τοῦ γείτονος αἴρει
241 οὐδὲ πολὺ πλουτῶν τις ἀνὴρ τὸν ἐλάττονα λυπεῖ,
242 οὐδέ γε χήρας θλίβει μᾶλλον δ᾽ αὖτε βοηθεῖ
243 αἰεὶ ἐπαρκείων σίτῳ οἴνῳ καὶ ἐλαίῳ·
244 αἰεὶ δ᾽ ὄλβιος ἐν δήμῳ τοῖς μηδὲν ἔχουσιν,
245 ἀλλὰ πενιχρομένοισι, θέρους ἀπόμοιραν ἰάλλει,
246 πληροῦντες μεγάλοιο θεοῦ φάτιν, ἔννομον ὕμνον·
247 πᾶσι γὰρ Οὐράνιος κοινὴν ἐτελέσσατο γαῖαν.
248 ἡνίκα δ᾽ Αἴγυπτον λείψει καὶ ἀταρπὸν ὁδεύσει
249 λαὸς ὁ δωδεκάφυλος ἐν ἡγεμόσιν θεοπέμπτοις
250 ἐν στύλῳ πυρόεντι τὸ νυκτερινὸν διοδεύων
251 καὶ στύλῳ νεφέλης πᾶν ἠὼς ἦμαρ ὁδεύσει,
252 τούτῳ δ᾽ ἡγητῆρα καταστήσει μέγαν ἄνδρα
253 Μωσῆν, ὃν παρ᾽ ἕλους βασιλὶς εὑροῦς᾽ ἐκόμιζεν,
254 θρεψαμένη δ᾽ υἱὸν ἐκαλέσσατο. ἡνίκα δ᾽ ἦλθεν
255 λαὸν ὅδ᾽ ἡγεμονῶν, ὃν ἀπ᾽ Αἰγύπτου θεὸς ἦγεν
256 εἰς τὸ ὄρος Σινᾶ, καὶ τὸν νόμον οὐρανόθι πρό
257 δῶκε θεὸς γράψας πλαξὶν δυσὶ πάντα δίκαια,
258 καὶ προσέταξε ποιεῖν· καὶ ἢν ἄρα τις παρακούσῃ,
259 ἠὲ νόμῳ τίσειε δίκην ἢ χερσὶ βροτείαις
260 ἠὲ λαθὼν θνητοὺς πάσῃ δίκῃ ἐξαπολεῖται.
261
262
263 τοῖσι μόνοις καρπὸν τελέθει ζείδωρος ἄρουρα
264 ἐξ ἑνὸς εἰς ἑκατόν, τελέθοντό τε μέτρα θεοῖο.
265 ἀλλ᾽ ἄρα καὶ τούτοις κακὸν ἔσσεται οὐδὲ φύγονται
266 λοιμόν. καὶ σὺ δὲ κάρτα, λιπὼν περικαλλέα σηκόν,
267 φεύξῃ, ἐπεί σοι μοῖρα λιπεῖν πέδον ἁγνὸν ὑπάρχει.
268 ἀχθήσῃ δὲ πρὸς Ἀσσυρίους καὶ νήπια τέκνα
269 ὄψει δουλεύοντα παρ᾽ ἀνδράσι δυσμενέεσσιν
270 ἠδ᾽ ἀλόχους· καὶ πᾶς βίοτος καὶ πλοῦτος ὀλεῖται·
271 πᾶσα δὲ γαῖα σέθεν πλήρης καὶ πᾶσα θάλασσα·
272 πᾶς δὲ προσοχθίζων ἔσται τοῖς σοῖς ἐθίμοισιν.
273 γαῖα δ᾽ ἔρημος ἅπασα σέθεν· καὶ βωμὸς ἐρυμνός
274 καὶ ναὸς μεγάλοιο θεοῦ καὶ τείχεα μακρά
275 πάντα χαμαὶ πεσέονται, ὅτι φρεσὶν οὐκ ἐπίθησας
276 ἀθανάτοιο θεοῦ ἁγνῷ νόμῳ, ἀλλὰ πλανηθείς
277 εἰδώλοις ἐλάτρευσας ἀεικέσιν οὐδὲ φοβηθείς
278 ἀθάνατον γενετῆρα θεῶν πάντων τ᾽ ἀνθρώπων
279 οὐκ ἔθελες τιμᾶν, θνητῶν εἴδωλα δ᾽ ἐτίμας.
280 ἀνθ᾽ ὧν ἑπτὰ χρόνων δεκάδας γῆ καρποδότειρα πᾶσι γὰρ Οὐράνιος κοινὴν ἐτελέσσατο γαῖαν καὶ πίστιν καὶ ἄριστον ἐνὶ στήθεσσι νόημα.
281 ἔσσετ᾽ ἔρημος ἅπασα σέθεν καὶ θαύματα σηκοῦ.
282 ἀλλὰ μένει ς᾽ ἀγαθοῖο τέλος καὶ δόξα μεγίστη,
283 ὡς ἐπέκρανε θεός σοι ἄμβροτος. ἀλλὰ σὺ μίμνε
284 πιστεύων μεγάλοιο θεοῦ ἁγνοῖσι νόμοισιν,
285 ὁππότε σεῖο καμὸν ὀρθὸν γόνυ πρὸς φάος ἄρῃ.
286 καὶ τότε δὴ θεὸς οὐράνιος πέμψει βασιλῆα,
287 κρινεῖ δ᾽ ἄνδρα ἕκαστον ἐν αἵματι καὶ πυρὸς αὐγῇ.
288 ἔστι δέ τις φυλὴ βασιλήιος, ἧς γένος ἔσται
289 ἄπταιστον· καὶ τοῦτο χρόνοις περιτελλομένοισιν (επανέρχεται αφού συμπληρώσει τη χρονική περίοδο)
290 ἄρξει καὶ καινὸν σηκὸν (μάνδρα, ιερός περίβολος) θεοῦ ἄρξετ᾽ ἐγείρειν.
291 καὶ πάντες Περσῶν βασιλεῖς ἐπικουρήσουσιν
292 χρυσὸν καὶ χαλκόν τε πολύκμητόν τε σίδηρον.
293 αὐτὸς γὰρ δώσει θεὸς ἔννυχον ἁγνὸν ὄνειρον.
294 καὶ τότε δὴ ναὸς πάλιν ἔσσεται, ὡς πάρος (άλλοτε, έμπροσθεν) ἦεν.
295 ἡνίκα δή μοι θυμὸς ἐπαύσατο ἔνθεον ὕμνον
296 καὶ λιτόμην γενετῆρα μέγαν παύσασθαι ἀνάγκης,
297 καὶ πάλι μοι μεγάλοιο θεοῦ φάτις ἐν στήθεσσιν
298 ἵστατο καί μ᾽ ἐκέλευσε προφητεῦσαι κατὰ πᾶσαν
299 γαῖαν καὶ βασιλεῦσι τά τ᾽ ἐσσόμεν᾽ ἐν φρεσὶ θεῖναι.
300 καί μοι τοῦτο θεὸς πρῶτον νόῳ ἔνθετο λέξαι,
301 ὅσσα γέ τοι Βαβυλῶνι ἐμήσατο ἄλγεα λυγρά
302 ἀθάνατος, ὅτι οἱ ναὸν μέγαν ἐξαλάπαξεν.
303 αἰαῖ σοι, Βαβυλὼν ἠδ᾽ Ἀσσυρίων γένος ἀνδρῶν,
304 πᾶσαν ἁμαρτωλῶν γαῖαν ῥοῖζός ποθ᾽ ἱκνεῖται,
305 καὶ πᾶσαν χώραν μερόπων ἀλαλαγμὸς ὀλέσσει
306 καὶ πληγὴ μεγάλοιο θεοῦ, ἡγήτορος ὕμνων.
307 ἀέριος γάρ σοι, Βαβυλών, ἥξει ποτ᾽ ἄνωθεν
308 αὐτὰρ ἀπ᾽ οὐρανόθεν καταβήσεται ἐξ ἁγίων σοι
309 καὶ θυμοῦ τέκνοις αἰώνιος ἐξολόθρευσις.
310 καὶ τότ᾽ ἔσῃ, ὡς ἦσθα πρὸ τοῦ, ὡς μὴ γεγονυῖα·
311 καὶ τότε πλησθήσῃ ἀπὸ αἵματος, ὡς πάρος αὐτή
312 ἐξέχεας ἀνδρῶν τ᾽ ἀγαθῶν ἀνδρῶν τε δικαίων,
313 ὧν ἔτι καὶ νῦν αἷμα βοᾷ εἰς αἰθέρα μακρόν.
314 ἥξει σοι πληγὴ μεγάλη, Αἴγυπτε, πρὸς οἴκους,
315 δεινή, ἣν οὔπω ποτ᾽ ἐπήλπισας ἐρχομένην σοι.
316 ῥομφαία γὰρ διελεύσεται διὰ μέσον σεῖο,
317 σκορπισμὸς δέ τε καὶ θάνατος καὶ λιμὸς ἐφέξει
318 ἑβδομάτῃ γενεῇ βασιλήων, καὶ τότε παύσῃ.
319 αἰαῖ σοι, χώρα Γὼγ ἠδὲ Μαγὼγ μέσον οὖσα
320 Αἰθιόπων ποταμῶν, πόσον αἵματος ἔκχυμα δέξῃ,
321 καὶ κρίσεως οἴκησις ἐν ἀνθρώποισι κεκλήσῃ,
322 καὶ πίεταί σου γαῖα πολύδροσος αἷμα κελαινόν.
323 αἰαῖ σοι, Λιβύη· αἰαῖ δὲ θάλασσά τε καὶ γῆ·
324 θυγατέρες δυσμῶν, ὡς ἥξετε πικρὸν ἐς ἦμαρ.
325 ἥξετε καὶ χαλεποῖο διωκόμεναι ὑπ᾽ ἀγῶνος,
326 δεινοῦ καὶ χαλεποῦ· δεινὴ κρίσις ἔσσεται αὖτις,
327 καὶ κατ᾽ ἀνάγκην πάντες ἐλεύσεσθ᾽ εἰς τὸν ὄλεθρον,
328 ἀνθ᾽ ὧν ἀθανάτοιο μέγαν διεδηλήσασθε
329 οἶκον ὀδοῦσι σιδηρείοις τ᾽ ἐμασήσατε δεινῶς.
330 τοὔνεκα δὴ νεκρῶν πλήρη σὴν γαῖαν ἐπόψει,
331 τοὺς μὲν ὑπὸ πτολέμου καὶ πάσης δαίμονος ὁρμῆς,
332 λιμοῦ καὶ λοιμοῦ, ὑπό τ᾽ ἐχθρῶν βαρβαροθύμων.
333 γαῖα δ᾽ ἔρημος ἅπασα σέθεν καὶ ἔρημα πόληες.
334 ἐν δὲ δύσει ἀστὴρ λάμψει, ὃν ἐροῦσι κομήτην,
335 ῥομφαίας λιμοῦ θανάτοιό τε σῆμα βροτοῖσιν,
336 ἡγεμόνων τε φθορὰν ἀνδρῶν μεγάλων τ᾽ ἐπισήμων.
337 σήματα δ᾽ ἔσσεται αὖτις ἐν ἀνθρώποισι μέγιστα·
338 καὶ γὰρ Μαιῶτιν λίμνην Τάναἱς βαθυδίνης
339 λείψει, κὰδ δὲ ῥόον βαθὺν αὔλακος ἔσσεται ὁλκός
340 καρποφόρου, τὸ δὲ ῥεῦμα τὸ μυρίον αὐχέν᾽ ἐφέξει.
341 χάσματα ἠδὲ βάραθρ᾽ ἀχανῆ· πολλαὶ δὲ πόληες
342 αὔτανδροι πεσέονται· ἐν Ἀσιάδι μὲν Ἰασσός
343 Κεβρὴν Πανδονίη Κολοφὼν Ἐφεσος Νίκαια
344 Ἀντιόχεια Τάναγρα Σινώπη Σμύρνη Μάρος
345 Γάζα πανολβίστη Ἱεράπολις Ἀστυπάλαια,
346 Εὐρώπης δὲ Κύαγρα κλύτος βασιλὶς Μερόπεια
347 Ἀντιγόνη Μαγνησίη Μυκήνη πάνθεια.
348 ἴσθι τότ᾽ Αἰγύπτου ὀλοὸν γένος ἐγγὺς ὀλέθρου,
349 καὶ τότ᾽ Ἀλεξανδρεῦσιν ἔτος τὸ παρελθὸν ἄμεινον
350 ὁππόσα δασμοφόρου Ἀσίης ὑπεδέξατο Ῥώμη,
351 χρήματά κεν τρὶς τόσσα δεδέξεται ἔμπαλιν Ἀσίς
352 ἐκ Ῥώμης, ὀλοὴν δ᾽ ἀποτίσεται ὕβριν ἐς αὐτήν.
353 ὅσσοι δ᾽ ἐξ Ἀσίης Ἰταλῶν δόμον ἀμφεπόλευσαν,
354 εἰκοσάκις τοσσοῦτοι ἐν Ἀσίδι θητεύσουσιν
355 Ἰταλοὶ ἐν πενίῃ, ἀνὰ μυρία δ᾽ ὀφλήσουσιν.
356 ὦ χλιδανὴ ζάχρυσε Λατινίδος ἔκγονε Ῥώμη,
357 παρθένε, πολλάκι σοῖσι πολυμνήστοισι γάμοισιν
358 οἰνωθεῖσα, λάτρις νυμφεύσεαι οὐκ ἐνὶ κόσμῳ,
359 πολλάκι δ᾽ ἁβρὴν σεῖο κόμην δέσποινά τε κείρει
360 ἠδὲ δίκην διέπουσα ἀπ᾽ οὐρανόθεν ποτὶ γαῖαν
361 ῥίψει, ἐκ δὲ γαίης πάλιν οὐρανὸν εἷς ἀνεγείρει,
362 ὅττι βροτοὶ φαύλου ζωῆς ἀδίκου τ᾽ ἐνέχοντο.
363 ἔσται καὶ Σάμος ἄμμος, ἐσεῖται Δῆλος ἄδηλος,
364 καὶ Ῥώμη ῥύμη· τὰ δὲ θέσφατα πάντα τελεῖται.
365 Σμύρνης δ᾽ ὀλλυμένης οὐδεὶς λόγος. ἔκδικος ἔσται,
366 ἀλλὰ κακαῖς βουλῇσι καὶ ἡγεμόνων κακότητι ---
367 εἰρήνη δὲ γαληνὸς ἐς Ἀσίδα γαῖαν ὁδεύσει·
368 Εὐρώπη δὲ μάκαιρα τότ᾽ ἔσσεται, εὔβοτος αἰθήρ
369 πουλυετὴς εὔρωστος ἀχείματος ἠδ᾽ ἀχάλαζος
370 πάντα φέρων καὶ πτηνὰ καὶ ἑρπετὰ θηρία γαίης.
371 ὦ μακαριστός, ἐκεῖνον ὃς ἐς χρόνον ἔσσεται ἀνήρ
372 ἠὲ γυνή· μακάρων κενεήφατος ὅσσον ἄγραυλος·
373 εὐνομίη γὰρ πᾶσα ἀπ᾽ οὐρανοῦ ἀστερόεντος
374 ἥξει ὑπ᾽ ἀνθρώπους ἠδ᾽ εὐδικίη, μετὰ δ᾽ αὐτῆς
375 ἡ πάντων προφέρουσα βροτοῖς ὁμόνοια σαόφρων
376 καὶ στοργὴ πίστις φιλίη ξείνων ἄπο καὐτῶν
377 ἠδέ τε δυσνομίη μῶμος φθόνος ὀργὴ ἄνοια
378 φεύξετ᾽ ἀπ᾽ ἀνθρώπων πενίη· καὶ φεύξετ᾽ ἀνάγκη
379 καὶ φόνος οὐλόμεναί τ᾽ ἔριδες, καὶ νείκεα λυγρά
380 καὶ νυκτοκλοπίαι καὶ πᾶν κακὸν ἤμασι κείνοις.
381 ἀλλὰ Μακηδονίη βαρὺ τέξεται Ἀσίδι πῆμα, (πάθημα)
382 Εὐρώπῃ δὲ μέγιστον ἀνασταχυώσεται ἄλγος
383 ἐκ γενεῆς Κρονίδαο νόθων δούλων τε γενέθλης.
384 κείνη καὶ Βαβυλῶνα πόλιν δεδομήσετ᾽ ἐρυμνήν,
385 καὶ πάσης ὁπόσην ἐπιδέρκεται ἠέλιος γῆν
386 δεσπότις αὐδηθεῖσα κακαῖς ἄτῃσιν ὀλεῖται
387 οὔνομ᾽ ἐν ὀψιγόνοισι πολυπλάγκτοισιν ἔχουσα.
388 ἥξει καί ποτ᾽ ἄπιστος ἐς Ἀσίδος ὄλβιον οὖδας
389 ἀνὴρ πορφυρέην λώπην ἐπιειμένος ὤμοις
390 ἄγριος ἀλλοδίκης φλογόεις· ἤγειρε γὰρ αὐτοῦ
391 πρόσθε κεραυνὸς φῶτα· κακὸν δ᾽ Ἀσίη ζυγὸν ἕξει
392 πᾶσα, πολὺν δὲ χθὼν πίεται φόνον ὀμβρηθεῖσα.
393 ἀλλὰ καὶ ὡς πανάιστον ἅπαντ᾽ Ἀίδης θεραπεύσει·
394 ὧν δή περ γενεὴν αὐτὸς θέλει ἐξαπολέσσαι,
395 ἐκ τῶν δὴ γενεῆς κείνου γένος ἐξαπολεῖται·
396 ῥίζαν ἴαν γε διδούς, ἣν καὶ κόψει βροτολοιγός
397 ἐκ δέκα δὴ κεράτων, παρὰ δὴ φυτὸν ἄλλο φυτεύσει,/
398 κόψει πορφυρέης γενεῆς γενετῆρα μαχητήν
399 καὐτὸς ὑφ᾽ υἱῶν ὧν ἐς ὁμόφρονα αἴσιον ἄρρης
400 φθεῖται· καὶ τότε δὴ παραφυόμενον κέρας ἄρξει.
401 ἔσται καὶ Φρυγίῃ δὲ φερεσβίῳ αὐτίκα τέκμαρ,
402 ὁππότε κεν Ῥείης μιαρὸν γένος ἐν χθονὶ κῦμα
403 ἀέναον ῥίζῃσιν ἀδιψήτοισι τεθηλός
404 αὐτόπρεμνον ἄιστον ἰῇ ἐν νυκτὶ γένηται
405 ἐν πόλει αὐτάνδρῳ σεισίχθονος ἐννοσιγαίου,
406 ἥν ποτε φημίξουσιν ἐπωνυμίην Δορύλαιον
407 ἀρχαίης Φρυγίης πολυδακρύτοιο κελαινῆς.
408 ἔστ᾽ ἄρα καιρὸς ἐκεῖνος ἐπωνυμίην ἐνοσίχθων
409 κευθμῶνας γαίης σκεδάσει καὶ τείχεα λύσει.
410 σήματα δ᾽ οὐκ ἀγαθοῖο, κακοῖο δὲ φύσεται ἀρχή.
411 παμφύλου πολέμοιο δαήμονας ἕξει ἄνακτας,
412 Αἰνεάδας διδούς αὐτόχθονος, ἐγγενὲς αἷμα.
413 ἀλλὰ μεταῦτις ἕλωρ ἔσῃ ἀνθρώποισιν ἐρασταῖς.
414 Ἰλιον, οἰκτείρω σε· κατὰ Σπάρτην γὰρ Ἐρινύς
415 βλαστήσει περικαλλὲς ἀείφατον ἔρνος ἄριστον
416 Ἀσίδος Εὐρώπης τε πολυσπερὲς οἶδμα λιποῦσα·
417 σοὶ δὲ μάλιστα γόους μόχθους στοναχάς τε φέρουσα
418 θήσει· ἀγήρατον δ᾽ ἔσται κλέος ἐσσομένοισιν.
419 καί τις ψευδογράφος πρέσβυς βροτὸς ἔσσεται αὖτις
420 ψευδόπατρις· δύσει δὲ φάος ἐν ὀπῇσιν ἑῇσιν·
421 νοῦν δὲ πολὺν καὶ ἔπος διανοίαις ἔμμετρον ἕξει,
422 οὐνόμασιν δυσὶ μισγόμενον· Χῖον δὲ καλέσσει
423 αὑτὸν καὶ γράψει τὰ κατ᾽ Ἰλιον, οὐ μὲν ἀληθῶς,
424 ἀλλὰ σοφῶς· ἐπέων γὰρ ἐμῶν μέτρων τε κρατήσει·
425 πρῶτος γὰρ χείρεσσιν ἐμὰς βίβλους ἀναπλώσει·
426 αὐτὸς δ᾽ αὖ μάλα κοσμήσει πολέμοιο κορυστάς,
427 Ἕκτορα Πριαμίδην καὶ Ἀχιλλέα Πηλείωνα
428 τούς τ᾽ ἄλλους, ὁπόσοις πολεμήια ἔργα μέμηλεν.
429 καί γε θεοὺς τούτοισι παρίστασθαί γε ποιήσει,
430 ψευδογραφῶν κατὰ πάντα τρόπον, μέροπας κενοκράνους.
431 καὶ θανέειν μᾶλλον τοῖσιν κλέος ἔσσεται εὐρύ
432 Ἰλίῳ· ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ἀμοιβαῖα δέξεται ἔργα.
433 καὶ Λυκίῃ Λοκροῖο γένος κακὰ πολλὰ φυτεύσει.
434 Χαλκηδὼν στεινοῖο πόρον πόντοιο λαχοῦσα,
435 καί σε μολών ποτε παῖς Αἰτώλιος ἐξεναρίξει.
436 Κύζικε, καί σοι πόντος ἀπορρήξει βαρὺν ὄλβον.
437 καὶ σύ ποτ᾽ Ἀρη, Βυζάντιον Ἀσίδι στέρξῃ,
438 καὶ δὴ καὶ στοναχὰς λήψῃ καὶ ἀνήριθμον αἷμα.
439 καὶ Κράγος ὑψηλὸν Λυκίης ὄρος, ἐκ κορυφάων
440 χάσματ᾽ ἀνοιγομένης πέτρης κελαρύξεται ὕδωρ,
441 μέχρι κε καὶ Πατάρων μαντήια σήματα παύσῃ.
442 Κύζικος, οἰκήτειρα Προποντίδος οἰνοπόλοιο,
443 Ῥύνδακος ἀμφί σε κῦμα κορυσσόμενον σμαραγήσει.
444 καὶ σύ, Ῥόδος, πουλὺν μὲν ἀδούλωτος χρόνον ἔσσῃ,
445 ἡμερίη θυγάτηρ, πουλὺς δέ τοι ὄλβος ὄπισθεν
446 ἔσσεται, ἐν πόντῳ δ᾽ ἕξεις κράτος ἔξοχον ἄλλων.
447 ἀλλὰ μεταῦτις ἕλωρ ἔσῃ ἀνθρώποισιν ἐρασταῖς
448 κάλλεσιν ἠδ᾽ ὄλβῳ· δεινὸν ζυγὸν αὐχένι θήσῃ.
449 Λύδιος αὖ σεισμὸς δὲ τὰ Περσίδος ἐξεναρίξει,
450 Εὐρώπης Ἀσίης τελέων ῥίγιστά περ ἄλγη.
451 Σιδονίων δ᾽ ὀλοὸς βασιλεὺς καὶ φύλοπις ἄλλων
452 ποντοπόρον σαμίοις ὀλοὸν δ᾽ ἵξουσιν ὄλεθρον.
453 αἵματι μὲν δάπεδον κελαρύξεται εἰς ἅλα φωτῶν
454 ὀλλυμένων ἄλοχοι δὲ σὺν ἀγλαοφαρέσι κούραις
455 ὕβριν ἀεικελίην ἰδίην ἀποθωὐξουσιν,
456 ταὶ μὲν ὑπὲρ νεκύων, ταὶ δ᾽ ὀλλυμένων ὑπὲρ υἱῶν.
457 σημεῖον Κύπρου· σεισμὸς φθίσει δὲ φάραγγας
458 καὶ πολλὰς ψυχὰς Ἀίδης ὁμοθυμαδὸν ἕξει.
459 Τράλλις δ᾽ ἡ γείτων Ἐφέσου σεισμῷ καταλύσει
460 τείχεά τ᾽ εὐποίητ᾽ ἀνδρῶν τε λεὼν βαρυθύμων·
461 ὀμβρήσει δέ τε γαῖα ὕδωρ ζεστόν, ποτὶ δ᾽ αὐτῆς
462 γαῖα βαρυνομένη πίεται· ὀσμὴ δέ τε θείου.
463 Καὶ Σάμος ἐν καιρῷ βασιλήια δώματα τεύξει.
464 Ἰταλίη, σοὶ δ᾽ οὔτις Ἀρης ἀλλότριος ἥξει,
465 ἀλλ᾽ ἐμφύλιον αἷμα πολύστονον οὐκ ἀλαπαδνόν
466 πουλυθρύλλητόν τε ἀναιδέα σε κεραἰξει.
467 καὶ δ᾽ αὐτὴ θερμῇσι παρὰ σποδιῇσι ταθεῖσα,
468 ἀπροἱδῆ στήθεσσιν ἑοῖς ἐναρίξεαι αὐτήν.
469 ἔσσῃ δ᾽ οὐκ ἀγαθῶν μήτηρ, θηρῶν δὲ τιθήνη.
470 ἀλλ᾽ ὅτ᾽ ἀπ᾽ Ἰταλίης λυμήτης ἵξεται ἀνήρ,
471 τῆμος, Λαοδίκεια, καταπρηνὴς ἐριποῦσα,
472 Καρῶν ἀγλαὸν ἄστυ Λύκου παρὰ θέσκελον ὕδωρ,
473 σιγήσεις μεγάλαυχον ἀποιμώξασα τοκῆα.
474 Θρήικες δὲ Κρόβυζοι ἀναστήσονται ἀν᾽ Αἷμον.
475 Καμπανοῖς ἄραβος πέλεται διὰ τὸν πολύκαρπον
476 λιμόν· πουλυετεῖς δὲ ἀποιμώξασα τοκῆα.
477 Κύρνος καὶ Σαρδὼ μεγάλαις χειμῶνος ἀέλλαις
478 καὶ πληγαῖς ἁγίοιο θεοῦ κατὰ βένθεα πόντου
479 δύσονται κατὰ κῦμα θαλασσείοις τεκέεσσιν.
480 αἰαῖ, παρθενικὰς ὁπόσας νυμφεύσεται Ἅιδης,
481 κούρους δ᾽ ἀκτερέας ὁπόσους βυθὸς ἀμφιπολεύσει·
482 αἰαῖ νήπια τέκν᾽ ἁλινηχέα καὶ βαρὺν ὄλβον.
483 Μυσῶν γαῖα μάκαιρα, γένος βασιλήιον ἄφνω
484 τεύξεται. οὐ μὴν πουλὺν ἐπὶ χρόνον ἔσσετ᾽ ἀληθῶς
485 Καρχηδών. Γαλάταις δὲ πολύστονος ἔσσεται οἶκτος.
486 ἥξει καὶ Τενέδῳ κακὸν ἔσχατον, ἀλλὰ μέγιστον.
487 καὶ Σικυὼν χάλκειος ὑλάγμασι καὶ σέ, Κόρινθε,
488 αὐχήσει ἐπὶ πᾶσιν· ἴσον δὲ βοήσεται αὐλός.
489 ἡνίκα δή μοι θυμὸς ἐπαύσατο ἔνθεον ὕμνον,
490 καὶ πάλι μοι μεγάλοιο θεοῦ φάτις ἐν στήθεσσιν
491 ἵστατο καί μ᾽ ἐκέλευσε προφητεῦσαι κατὰ γαῖαν.
492 αἰαῖ Φοινίκων γένει ἀνδρῶν ἠδὲ γυναικῶν,
493 καὶ πάσαις πόλεσιν παραλίαις, οὐδεμί᾽ ὑμῶν
494 πρὸς φάος ἠελίοιο παρέσσεται ἐν φαῒ κοινῷ,
495 οὐδ᾽ ἔτι τῆς ζωῆς ἀριθμὸς καὶ φῦλον ἔτ᾽ ἔσται
496 ἀντ᾽ ἀδίκου γλώττης ἀνόμου τε βίου καὶ ἀνάγνου,
497 ὃν κατέτριψαν πάντες ἀνοίγοντες στόμ᾽ ἄναγνον,
498 καὶ δεινοὺς διέθεντο λόγους ψευδεῖς τ᾽ ἀδίκους τε
499 κἄστησαν κατέναντι θεοῦ μεγάλου βασιλῆος
500 κἤνοιξαν ψευδῶς μυσαρὸν στόμα. τοὔνεκ᾽ ἄρ᾽ αὐτούς
501 ἐκπάγλως πληγαῖσι δαμάσσειεν παρὰ πᾶσαν
502 γαῖαν καὶ πικρὴν μοίρην πέμψει θεὸς αὐτοῖς
503 ἐξ ἐδάφους φλέξας πόλιας καὶ πολλὰ θέμεθλα.
504 αἰαῖ σοι, Κρήτη πολυώδυνε, εἴς σέ περ ἥξει
505 πληγὴ καὶ φοβερὰ αἰώνιος ἐξαλαπάξει,
506 καί σε καπνιζομένην πᾶσα χθὼν ὄψεται αὖτις
507 κοὔ σε δι᾽ αἰῶνος λείψει πῦρ, ἀλλὰ καήσῃ.
508 αἰαῖ σοι, Θρῄκη, ζυγὸν ὡς εἰς δούλιον ἥξεις·
509 ἡνίκα σύμμικτοι Γαλάται τοῖς Δαρδανίδαισιν
510 Ἑλλάδ᾽ ἐπεσσυμένως πορθέοντες, τότε σοι κακὸν ἔσται,
511 γαίῃ δ᾽ ἀλλοτρίῃ δώσεις οὐδέ τι λήψῃ.
512 αἰαῖ σοι Γὼγ καὶ πᾶσιν ἐφεξῆς ἅμα Μαγώγ
513 μαρσῶν ἠδ᾽ ἀγγὼν ὅσα σοι κακὰ μοῖρα πελάζει,
514 πολλὰ δὲ καὶ Λυκίων υἱοῖς Μυσῶν τε Φρυγῶν τε.
515 πολλὰ δὲ Παμφύλων ἔθνη Λυδῶν τε πεσεῖται
516 Μαύρων τ᾽ Αἰθιόπων τε καὶ ἐθνῶν βαρβαροφώνων
517 Καππαδοκῶν τ᾽ Ἀράβων τε· τί δὴ κατὰ μοῖραν ἕκαστον
518 ἐξαυδῶ; πᾶσιν γάρ, ὅσοι χθόνα ναιετάουσιν,
519 Ὕψιστος δεινὴν ἐπιπέμψει ἔθνεσι πληγήν.
520 Ἕλλησιν δ᾽ ὁπόταν πολὺ βάρβαρον ἔθνος ἐπέλθῃ,
521 πολλὰ μὲν ἐκλεκτῶν ἀνδρῶν ὀλέσειε κάρηνα·
522 πολλὰ δὲ πίονα μῆλα βροτῶν διαδηλήσονται
523 ἵππων θ᾽ ἡμιόνων τε βοῶν τ᾽ ἀγέλας ἐριμύκων·
524 δώματά τ᾽ εὐποίητα πυρὶ φλέξουσιν ἀθέσμως·
525 πολλὰ δὲ σώματα δοῦλα πρὸς ἄλλην γαῖαν ἀνάγκῃ
526 ἄξουσιν καὶ τέκνα βαθυζώνους τε γυναῖκας
527 ἐκ θαλάμων ἁπαλὰς τρυφεροῖς ποσὶ πρόσθε πεσούσας·
528 ὄψονται δεσμοῖσιν ὑπ᾽ ἐχθρῶν βαρβαροφώνων
529 πᾶσαν ὕβριν δεινὴν πάσχοντας· κοὐκ ἔσετ᾽ αὐτοῖς
530 μικρὸν ἐπαρκέσσων πόλεμον ζωῆς τ᾽ ἐπαρωγός.
531 ὄψονταί τ᾽ ἰδίας κτήσεις καὶ πλοῦτον ἅπαντα
532 ἐχθρὸν καρπίζοντα· τρόμος δ᾽ ὑπὸ γούνασιν ἔσται.
533 φεύξονται δ᾽ ἑκατόν, εἷς δ᾽ αὐτοὺς πάντας ὀλέσσει·
534 πέντε δὲ κινήσουσι βαρὺν χόλον· οἳ δὲ πρὸς αὐτούς
535 αἰσχρῶς φυρόμενοι πολέμῳ δεινῷ τε κυδοιμῷ
536 οἴσουσιν ἐχθροῖσι χαράν, Ἕλλησι δὲ πένθος.
537 δούλειος δ᾽ ἄρα ζυγὸς ἔσσεται Ἑλλάδι πάσῃ·
538 πᾶσι δ᾽ ὁμοῦ πόλεμός τε βροτοῖς καὶ λοιμὸς ἐπέσται,
539 χάλκειόν τε μέγαν τεύξει θεὸς οὐρανὸν ὑψοῦ
540 ἀβροχίην τ᾽ ἐπὶ γαῖαν ὅλην, αὐτὴν δὲ σιδηρᾶν.
541 αὐτὰρ ἔπειτα βροτοὶ δεινῶς κλαύσουσιν ἅπαντες
542 ἀσπορίην καὶ ἀνηροσίην· καὶ πῦρ ἐπὶ γαίης
543 κατθήσει πολὺν ἱστὸν, ὃς οὐρανὸν ἔκτισε καὶ γῆν·
544 πάντων δ᾽ ἀνθρώπων τὸ τρίτον μέρος ἔσσεται αὖτις.
545 Ἑλλὰς δή, τί πέποιθας ὑπ᾽ ἀνδράσιν ἡγεμόνεσσιν
546 θνητοῖς, οἷς οὐκ ἔστι φυγεῖν θανάτοιο τελευτήν;
547 πρὸς τί τε δῶρα μάταια καταφθιμένοισι πορίζεις
548 θύεις τ᾽ εἰδώλοις; τίς τοι πλάνον ἐν φρεσὶ θῆκεν
549 ταῦτα τελεῖν προλιποῦσα θεοῦ μεγάλοιο πρόσωπον;
550 οὔνομα παγγενέταο σέβας δ᾽ ἔχε, μηδὲ λάθῃ σε.
551 χίλια δ᾽ ἔστ᾽ ἔτεα καὶ πένθ᾽ ἑκατοντάδες ἄλλαι,
552 ἐξ οὗ δὴ βασίλευσαν ὑπερφίαλοι βασιλῆες
553 Ἑλλήνων, οἳ πρῶτα βροτοῖς κακὰ ἡγεμόνευσαν,
554 πολλὰ θεῶν εἴδωλα καταφθιμένων θανεόντων,
555 ὧν ἕνεκεν τὰ μάταια φρονεῖν ὑμῖν ὑπεδείχθη.
556 ἀλλ᾽ ὁπόταν μεγάλοιο θεοῦ χόλος ἔσσεται ὑμῖν,
557 δὴ τότ᾽ ἐπιγνώσεσθε θεοῦ μεγάλοιο πρόσωπον.
558 πᾶσαι δ᾽ ἀνθρώπων ψυχαὶ μεγάλα στενάχουσαι
559 ἄντα πρὸς οὐρανὸν εὐρὺν ἀνασχόμεναι χέρας αὐτῶν
560 ἄρξονται βασιλῆα μέγαν ἐπαμύντορα κλῄζειν
561 καὶ ζητεῖν ῥυστῆρα χόλου μεγάλοιο, τίς ἔσται.
562 ἀλλ᾽ ἄγε καὶ μάθε τοῦτο καὶ ἐν φρεσὶ κάτθες σῇσιν,
563 ὅσσα περιπλομένων ἐνιαυτῶν κήδεα ἔσται. ---
564 καὶ τοὺς ἑλλὰς ἔρεξε βοῶν ταύρων τ᾽ ἐριμύκων
565 πρὸς ναὸν μεγάλοιο θεοῦ ὁλοκαρπώσασα,
566 ἐκφεύξῃ πολέμοιο δυσηχέος ἠδὲ φόβοιο
567 καὶ λοιμοῦ καὶ δοῦλον ὑπεκφεύξῃ ζυγὸν αὖτις.
568 ἀλλὰ μέχρις γε τοσοῦδ᾽ ἀσεβῶν γένος ἔσσεται ἀνδρῶν,
569 ὁππότε κεν τοῦτο προλάβῃ τέλος αἴσιμον ἦμαρ.
570 οὐ γὰρ μὴ θύσητε θεῷ, μέχρις πάντα γένηται·
571 ὅσσα θεός γε μόνος βουλεύσεται, οὐκ ἀτέλεστα.
572 πάντα τελεσθῆναι κρατερὴ δ᾽ ἐπικείσετ᾽ ἀνάγκη.
573 εὐσεβέων ἀνδρῶν ἱερὸν γένος ἔσσεται αὖτις,
574 βουλαῖς ἠδὲ νόῳ προσκείμενοι Ὑψίστοιο,
575 οἳ ναὸν μεγάλοιο θεοῦ περικυδανέουσιν
576 λοιβῇ τε κνίσσῃ τ᾽ ἠδ᾽ αὖθ᾽ ἱεραῖς ἑκατόμβαις
577 ταύρων ζατρεφέων θυσίαις κριῶν τε τελείων
578 πρωτοτόκων ὀίων τε καὶ ἀρνῶν πίονα μῆλα
579 βωμῷ ἐπὶ μεγάλῳ ἁγίως ὁλοκαρπεύοντες.
580 ἐν δὲ δικαιοσύνῃ νόμου Ὑψίστοιο λαχόντες
581 ὄλβιοι οἰκήσουσι πόλεις καὶ πίονας ἀγρούς,
582 αὐτοὶ δ᾽ ὑψωθέντες ὑπ᾽ ἀθανάτοιο προφῆται
583 καὶ μέγα χάρμα βροτοῖς πάντεσσι φέροντες.
584 μούνοις γάρ σφιν δῶκε θεὸς μέγας εὔφρονα βουλήν
585 καὶ πίστιν καὶ ἄριστον ἐνὶ στήθεσσι νόημα·
586 οἵτινες οὐκ ἀπάτῃσι κεναῖς οὐδ᾽ ἔργ᾽ ἀνθρώπων
587 χρύσεα καὶ χάλκεια καὶ ἀργύρου ἠδ᾽ ἐλέφαντος
588 καὶ ξυλίνων λιθίνων τε θεῶν εἴδωλα καμόντων
589 πήλινα μιλτόχριστα ζῳογραφίας τυποειδεῖς
590 τιμῶσιν, ὅσα πέρ τε βροτοὶ κενεόφρονι βουλῇ
591 ἀλλὰ γὰρ ἀείρουσι πρὸς οὐρανὸν ὠλένας ἁγνάς
592 ὄρθριοι ἐξ εὐνῆς αἰεὶ χρόα ἁγνίζοντες
593 ὕδατι καὶ τιμῶσι μόνον τὸν ἀεὶ μεδέοντα
594 ἀθάνατον καὶ ἔπειτα γονεῖς· μέγα δ᾽ ἔξοχα πάντων
595 ἀνθρώπων ὁσίης εὐνῆς μεμνημένοι εἰσίν·
596 κοὐδὲ πρὸς ἀρσενικοὺς παῖδας μίγνυνται ἀνάγνως,
597 ὅσσα τε Φοίνικες Αἰγύπτιοι ἠδὲ Λατῖνοι
598 Ἑλλάς τ᾽ εὐρύχορος καὶ ἄλλων ἔθνεα πολλά
599 Περσῶν κοὐδὲ Γαλατῶν πάσης τ᾽ Ἀσίης παραβάντες
600 ἀθανάτοιο θεοῦ ἁγνὸν νόμον ὃν παρέβησαν
601 ἀνθ᾽ ὧν ἀθάνατος θήσει πάντεσσι βροτοῖσιν
602 ἄτην καὶ λιμὸν καὶ πήματά τε στοναχάς τε
603 καὶ πόλεμον καὶ λοιμὸν ἰδ᾽ ἄλγεα δακρυόεντα·
604 οὕνεκεν ἀθάνατον γενέτην πάντων ἀνθρώπων
605 οὐκ ἔθελον τιμᾶν ὁσίως, εἴδωλα δ᾽ ἐτίμων
606 χειροποίητα σέβοντες, ἃ ῥίψουσιν βροτοὶ αὐτοί
607 ἐν σχισμαῖς πετρῶν κατακρύψαντες δι᾽ ὄνειδος,
608 ὁππόταν Αἰγύπτου βασιλεὺς νέος ἕβδομος ἄρχῃ
609 τῆς ἰδίης γαίης ἀριθμούμενος ἐξ Ἑλλήνων
610 ἀρχῆς, ἧς ἄρξουσι Μακηδόνες ἄσπετοι ἄνδρες·
611 ἔλθῃ δ᾽ ἐξ Ἀσίης βασιλεὺς μέγας, αἰετὸς αἴθων,
612 ὃς πᾶσαν σκεπάσει γαῖαν πεζῶν τε καὶ ἱππέων,
613 πάντα δὲ συγκόψει καὶ πάντα κακῶν ἀναπλήσει·
614 ῥίψει δ᾽ Αἰγύπτου βασιλήιον· ἐκ δέ τε πάντα
615 κτήμαθ᾽ ἑλὼν ἐποχεῖται ὑπ᾽ εὐρέα νῶτα θαλάσσης.
616 καὶ τότε δὴ κάμψουσι θεῷ μεγάλῳ βασιλῆι
617 ἀθανάτῳ γόνυ λευκὸν ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ·
618 ἔργα δὲ χειροποίητα πυρὸς φλογὶ πάντα πεσεῖται.
619 καὶ τότε δὴ χάρμην μεγάλην θεὸς ἀνδράσι δώσει·
620 καὶ γὰρ γῆ καὶ δένδρα καὶ ἄσπετα ποίμνια μήλων
621 δώσουσιν καρπὸν τὸν ἀληθινὸν ἀνθρώποισιν
622 οἴνου καὶ μέλιτος γλυκεροῦ λευκοῦ τε γάλακτος
623 καὶ σίτου, ὅπερ ἐστὶ βροτοῖς κάλλιστον ἁπάντων.
624 ἀλλὰ σὺ μὴ μέλλων, βροτὲ ποικιλόμητι, βράδυνε,
625 ἀλλὰ παλίμπλαγκτος στρέψας θεὸν ἱλάσκοιο.
626 θῦε θεῷ ταύρων ἑκατοντάδας ἠδὲ καὶ ἀρνῶν
627 πρωτοτόκων αἰγῶν τε περιπλομέναισιν ἐν ὥραις.
628 ἀλλά μιν ἱλάσκου, θεὸν ἄμβροτον, αἴ κ᾽ ἐλεήσῃ.
629 αὐτὸς γὰρ μόνος ἐστὶ θεὸς κοὐκ ἔστιν ἔτ᾽ ἄλλος.
630 τὴν δὲ δικαιοσύνην τίμα καὶ μηδένα θλῖβε.
631 ταῦτα γὰρ ἀθάνατος κέλεται δειλοῖσι βροτοῖσιν.
632 ἀλλὰ σὺ τοῦ μεγάλοιο θεοῦ μήνιμα φύλαξαι,
633 ὁππότε κεν πάντεσσι βροτοῖς λοιμοῖο τελευτή
634 ἔλθῃ καὶ φοβεροῖο δίκης τετύχωσι δαμέντες,
635 καὶ βασιλεὺς βασιλῆα λάβῃ χώραν τ᾽ ἀφέληται,
636 ἔθνη δ᾽ ἔθνεα πορθήσῃ καὶ φῦλα δυνάσται,
637 ἡγεμόνες δὲ φύγωσιν ἐς ἄλλην γαῖαν ἅπαντες,
638 ἀλλαχθῇ δέ τε γαῖα βροτῶν καὶ βάρβαρος ἀρχή
639 Ἑλλάδα πορθήσῃ πᾶσαν καὶ πίονα γαῖαν
640 ἐξαρύσῃ πλούτοιο καὶ ἀντίον εἰς ἔριν αὐτῶν
641 ἔλθωσιν χρυσοῦ τε καὶ ἀργύρου εἵνεκεν· ἔσται
642 ἡ φιλοχρημοσύνη κακὰ ποιμαίνουσα πόλεσσιν.
643 χώρῃ ἐν ἀλλοτρίῃ, ἄταφοι δὲ ἅπαντες ἔσονται,
644 καὶ τῶν μὲν γῦπές τε καὶ ἄγρια θηρία γαίης
645 σάρκας δηλήσονται· ἐπὰν δὴ ταῦτα τελεσθῇ,
646 λείψανα γαῖα πέλωρος ἀναλώσειε θανόντων.
647 αὐτὴ δ᾽ ἄσπαρτος καὶ ἀνήροτος ἔσται ἅπασα
648 κηρύσσουσα τάλαινα μύσος μυρίων ἀνθρώπων· ---
649 πολλὰ χρόνων μήκη περιτελλομένων ἐνιαυτῶν
650 πέλτας καὶ θυρεοὺς γαισοὺς παμποίκιλά θ᾽ ὅπλα·
651 οὐδὲ μὲν ἐκ δρυμοῦ ξύλα κόψεται εἰς πυρὸς αὐγήν.
652 καὶ τότ᾽ ἀπ᾽ ἠελίοιο θεὸς πέμψει βασιλῆα,
653 ὃς πᾶσαν γαῖαν παύσει πολέμοιο κακοῖο,
654 οὓς μὲν ἄρα κτείνας, οἷς δ᾽ ὅρκια πιστὰ τελέσσας.
655 οὐδέ γε ταῖς ἰδίαις βουλαῖς τάδε πάντα ποιήσει,
656 ἀλλὰ θεοῦ μεγάλοιο πιθήσας δόγμασιν ἐσθλοῖς. ---
657 ναὸς δ᾽ αὖ μεγάλοιο θεοῦ περικαλλέι πλούτῳ
658 βεβριθώς, χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἠδέ τε κόσμῳ
659 πορφυρέῳ· καὶ γαῖα τελεσφόρος ἠδὲ θάλασσα
660 τῶν ἀγαθῶν πλήθουσα. καὶ ἄρξονται βασιλῆες
661 ἀλλήλοις κοτέειν ἐπαμύνοντες κακὰ θυμῷ·
662 ὁ φθόνος οὐκ ἀγαθὸν πέλεται δειλοῖσι βροτοῖσιν.
663 ἀλλὰ πάλιν βασιλῆες ἐθνῶν ἐπὶ τήνδε γε γαῖαν
664 ἀθρόοι ὁρμήσονται ἑαυτοῖς κῆρα φέροντες·
665 σηκὸν γὰρ μεγάλοιο θεοῦ καὶ φῶτας ἀρίστους
666 πορθεῖν βουλήσονται, ὁπηνίκα γαῖαν ἵκωνται.
667 θήσουσιν κύκλῳ πόλεως μιαροὶ βασιλῆες
668 τὸν θρόνον αὐτοῦ ἕκαστος ἔχων καὶ λαὸν ἀπειθῆ.
669 καί ῥα θεὸς φωνῇ μεγάλῃ πρὸς πάντα λαλήσει
670 λαὸν ἀπαίδευτον κενεόφρονα, καὶ κρίσις αὐτοῖς
671 ἔσσεται ἐκ μεγάλοιο θεοῦ, καὶ πάντες ὀλοῦνται
672 χειρὸς ἀπ᾽ ἀθανάτοιο· ἀπ᾽ οὐρανόθεν δὲ πεσοῦνται
673 ῥομφαῖαι πύρινοι κατὰ γαῖαν· λαμπάδες, αὐγαί
674 ἵξονται μεγάλαι λάμπουσαι εἰς μέσον ἀνδρῶν.
675 γαῖα δὲ παγγενέτειρα σαλεύσεται ἤμασι κείνοις
676 χειρὸς ἀπ᾽ ἀθανάτοιο, καὶ ἰχθύες οἱ κατὰ πόντον
677 πάντα τε θηρία γῆς ἠδ᾽ ἄσπετα φῦλα πετεινῶν
678 πᾶσαί τ᾽ ἀνθρώπων ψυχαὶ καὶ πᾶσα θάλασσα
679 φρίξει ὑπ᾽ ἀθανάτοιο προσώπου καὶ φόβος ἔσται.
680 ἠλιβάτους κορυφάς τ᾽ ὀρέων βουνούς τε πελώρων
681 ῥήξει, κυάνεόν τ᾽ ἔρεβος πάντεσσι φανεῖται.
682 ἠέριαι δὲ φάραγγες ἐν οὔρεσιν ὑψηλοῖσιν
683 ἔσσονται πλήρεις νεκύων· ῥεύσουσι δὲ πέτραι
684 αἵματι καὶ πεδίον πληρώσει πᾶσα χαράδρα.
685 τείχεα δ᾽ εὐποίητα χαμαὶ πεσέονται ἅπαντα
686 ἀνδρῶν δυσμενέων, ὅτι τὸν νόμον οὐκ ἔγνωσαν
687 οὐδὲ κρίσιν μεγάλοιο θεοῦ, ἀλλ᾽ ἄφρονι θυμῷ
688 πάντες ἐφορμηθέντες ἐφ᾽ Ἱερὸν ἤρατε λόγχας.
689 καὶ κρινεῖ πάντας πολέμῳ θεὸς ἠδὲ μαχαίρῃ
690 καὶ πυρὶ καὶ ὑετῷ τε κατακλύζοντι· καὶ ἔσται
691 θεῖον ἀπ᾽ οὐρανόθεν, αὐτὰρ λίθος ἠδὲ χάλαζα
692 πολλὴ καὶ χαλεπή· θάνατος δ᾽ ἐπὶ τετράποδ᾽ ἔσται.
693 καὶ τότε γνώσονται θεὸν ἄμβροτον, ὃς τάδε κρίνει·
694 οἰμωγή τε καὶ ἀλαλαγμὸς κατ᾽ ἀπείρονα γαῖαν
695 ἵξεται ὀλλυμένων ἀνδρῶν· καὶ πάντες ἄναγνοι
696 αἵματι λούσονται· πίεται δέ τε γαῖα καὶ αὐτή
697 αἵματος ὀλλυμένων, κορέσονται θηρία σαρκῶν.
698 αὐτός μοι τάδε πάντα θεὸς μέγας ἀέναός τε
699 εἶπε προφητεῦσαι· τάδε δ᾽ ἔσσεται οὐκ ἀτέλεστα·
700 οὐδ᾽ ἀτελεύτητον, ὅτι κεν μόνον ἐν φρεσὶ θείῃ·
701 ἄψευστον γὰρ πνεῦμα θεοῦ πέλεται κατὰ κόσμον.
702 υἱοὶ δ᾽ αὖ μεγάλοιο θεοῦ περὶ ναὸν ἅπαντες
703 ἡσυχίως ζήσοντ᾽ εὐφραινόμενοι ἐπὶ τούτοις,
704 οἷς δώσει κτίστης ὁ δικαιοκρίτης τε μόναρχος.
705 αὐτὸς γὰρ σκεπάσειε μόνος μεγαλωστὶ παραστάς,
706 κύκλοθεν ὡσεὶ τεῖχος ἔχων πυρὸς αἰθομένοιο.
707 ἀπτόλεμοι δ᾽ ἔσσονται ἐν ἄστεσιν ἠδ᾽ ἐνὶ χώραις.
708 οὐ χεὶρ γὰρ πολέμοιο κακοῦ, μάλα δ᾽ ἔσσεται αὐτοῖς
709 αὐτὸς ὑπέρμαχος ἀθάνατος καὶ χεὶρ Ἁγίοιο.
710 καὶ τότε δὴ νῆσοι πᾶσαι πόλιές τ᾽ ἐρέουσιν,
711 ὁππόσον ἀθάνατος φιλέει τοὺς ἄνδρας ἐκείνους.
712 πάντα γὰρ αὐτοῖσιν συναγωνιᾷ ἠδὲ βοηθεῖ,
713 οὐρανὸς ἠέλιός τε θεήλατος ἠδὲ σελήνη.
714
715 ἡδὺν ἀπὸ στομάτων δὲ λόγον ἄξουσιν ἐν ὕμνοις·
716 δεῦτε, πεσόντες ἅπαντες ἐπὶ χθονὶ λισσώμεσθα
717 ἀθάνατον βασιλῆα, θεὸν μέγαν ἀέναόν τε.
718 πέμπωμεν πρὸς ναόν, ἐπεὶ μόνος ἐστὶ δυνάστης·
719 καὶ νόμον ὑψίστοιο θεοῦ φραζώμεθα πάντες, γαῖα δὲ παγγενέτειρα σαλεύσεται ἤμασι κείνοις
720 ὅστε δικαιότατος πέλεται πάντων κατὰ γαῖαν.
721 ἡμεῖς δ᾽ ἀθανάτοιο τρίβου πεπλανημένοι ἦμεν,
722 ἔργα δὲ χειροποίητα σεβάσμεθα ἄφρονι θυμῷ
723 εἴδωλα ξόανά τε καταφθιμένων ἀνθρώπων.
724 ταῦτα βοήσουσιν ψυχαὶ πιστῶν ἀνθρώπων·
725 δεῦτε, θεοῦ κατὰ δῆμον ἐπὶ στομάτεσσι πεσόντες
726 τέρψωμεν ὕμνοισι θεὸν γενετῆρα κατ᾽ οἴκους,
727 ἐχθρῶν ὅπλα ποριζόμενοι κατὰ γαῖαν ἅπασαν
728 ἑπτὰ χρόνων μήκη περιτελλομένων ἐνιαυτῶν,
729 πέλτας καὶ θυρεοὺς κόρυθας παμποίκιλά θ᾽ ὅπλα,
730 πολλά τε καὶ τόξων πληθὺν βελέων ἀδίκων τε·
731 οὐδὲ γὰρ ἐκ δρυμοῦ ξύλα κόψεται εἰς πυρὸς αὐγήν.
732 ἀλλά, τάλαιν᾽ Ἑλλάς, ὑπερήφανα παῦε φρονοῦσα·
733 λίσσεο δ᾽ ἀθάνατον μεγαλήτορα καὶ προφύλαξαι·
734 στεῖλον μὴ ἐπὶ τήνδε πόλιν σὸν λαὸν ἄβουλον,
735 ὅστε μὴ ἐξ ὁσίης γαίης πέλεται Μεγάλοιο.
736 μὴ κίνει Καμάριναν· ἀκίνητος γὰρ ἀμείνων·
737 πάρδαλιν ἐκ κοίτης· μή τοι κακὸν ἀντιβολήσῃ·
738 ἀλλ᾽ ἀπέχου, μηδ᾽ ἴσχ᾽ ὑπερήφανον ἐν στήθεσσιν
739 θυμὸν ὑπερφίαλον, στείλας πρὸς ἀγῶνα κραταιόν.
740 καὶ δούλευε θεῷ μεγάλῳ, ἵνα τῶνδε μετάσχῃς.
741 ὁππότε δὴ καὶ τοῦτο λάβῃ τέλος αἴσιμον ἦμαρ,
742 εἰς δὲ βροτοὺς ἥξει κρίσις ἀθανάτοιο θεοῖο,
743 ἥξει ὑπ᾽ ἀνθρώπους μεγάλη κρίσις ἠδὲ καὶ ἀρχή.
744 γῆ γὰρ παγγενέτειρα βροτοῖς δώσει τὸν ἄριστον
745 καρπὸν ἀπειρέσιον σίτου οἴνου καὶ ἐλαίου
746 αὐτὰρ ἀπ᾽ οὐρανόθεν μέλιτος γλυκεροῦ ποτὸν ἡδύ
747 δένδρεά τ᾽ ἀκροδρύων καρπὸν καὶ πίονα μῆλα
748 καὶ βόας ἔκ τ᾽ ὀίων ἄρνας αἰγῶν τε χιμάρους·
749 πηγάς τε ῥήξει γλυκερὰς λευκοῖο γάλακτος·
750 πλήρεις δ᾽ αὖτε πόλεις ἀγαθῶν καὶ πίονες ἀγροί
751 ἔσσοντ· οὐδὲ μάχαιρα κατὰ χθονὸς οὐδὲ κυδοιμός·
752 οὐδὲ βαρὺ στενάχουσα σαλεύσεται οὐκέτι γαῖα·
753 οὐ πόλεμος οὐδ᾽ αὖτε κατὰ χθονὸς αὐχμὸς ἔτ᾽ ἔσται,
754 οὐ λιμὸς καρπῶν τε κακορρέκτειρα χάλαζα·
755 ἀλλὰ μὲν εἰρήνη μεγάλη κατὰ γαῖαν ἅπασαν,
756 καὶ βασιλεὺς βασιλῆι φίλος μέχρι τέρματος ἔσται
757 αἰῶνος, κοινόν τε νόμον κατὰ γαῖαν ἅπασαν
758 ἀνθρώποις τελέσειεν ἐν οὐρανῷ ἀστερόεντι
759 ἀθάνατος, ὅσα πέπρακται δειλοῖσι βροτοῖσιν.
760 αὐτὸς γὰρ μόνος ἐστὶ θεὸς κοὐκ ἔστιν ἔτ᾽ ἄλλος·
761 αὐτὸς καὶ πυρὶ φλέξειεν χαλεπῶν γένος ἀνδρῶν.
762 ἀλλὰ κατασπεύσαντες ἑὰς φρένας ἐν στήθεσσιν,
763 φεύγετε λατρείας ἀνόμους, τῷ ζῶντι λάτρευε·
764 μοιχείας πεφύλαξο καὶ ἄρσενος ἄκριτον εὐνήν·
765 τὴν δ᾽ ἰδίαν γένναν παίδων τρέφε μηδὲ φόνευε
766 ταῦτα γὰρ ἀθάνατος κεχολώσεται ὅς κεν ἁμάρτῃ.
767 καὶ τότε δὴ ἐξεγερεῖ βασιλήιον εἰς αἰῶνας
768 πάντας ὑπ᾽ ἀνθρώπους, ἅγιον νόμον ὅς ποτ᾽ ἔδωκεν
769 εὐσεβέσιν, τοῖς πᾶσιν ὑπέσχετο γαῖαν ἀνοίξειν
770 καὶ κόσμον μακάρων τε πύλας καὶ χάρματα πάντα
771 καὶ νοῦν ἀθάνατον αἰώνιον εὐφροσύνην τε.
772 πάσης δ᾽ ἐκ γαίης λίβανον καὶ δῶρα πρὸς οἴκους
773 οἴσουσιν μεγάλοιο θεοῦ· κοὐκ ἔσσεται ἄλλος
774 οἶκος ὑπ᾽ ἀνθρώποισι καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι,
775 ἀλλ᾽ ὃν ἔδωκε θεὸς πιστοῖς ἄνδρεσσι γεραίρειν.
776 υἱὸν γὰρ καλέουσι βροτοὶ μεγάλοιο θεοῖο,
777 καὶ πᾶσαι πεδίοιο τρίβοι καὶ τρηχέες ὄχθαι
778 οὔρεά θ᾽ ὑψήεντα καὶ ἄγρια κύματα πόντου
779 εὔβατα καὶ εὔπλωτα γενήσεται ἤμασι κείνοις·
780 πᾶσα γὰρ εἰρήνη ἀγαθῶν ἐπὶ γαῖαν ἱκνεῖται·
781 ῥομφαίαν δ᾽ ἀφελοῦσι θεοῦ μεγάλοιο προφῆται·
782 αὐτοὶ γὰρ κριταί εἰσι βροτῶν βασιλεῖς τε δίκαιοι.
783 ἔσται δὴ καὶ πλοῦτος ἐν ἀνθρώποισι δίκαιος·
784 αὕτη γὰρ μεγάλοιο θεοῦ κρίσις ἠδὲ καὶ ἀρχή.
785 εὐφράνθητι, κόρη, καὶ ἀγάλλεο· σοὶ γὰρ ἔδωκεν
786 εὐφροσύνην αἰῶνος, ὃς οὐρανὸν ἔκτισε καὶ γῆν.
787 ἐν σοὶ δ᾽ οἰκήσει· σοὶ δ᾽ ἔσσεται ἀθάνατον φῶς·
788 ἠδὲ λύκοι τε καὶ ἄρνες ἐν οὔρεσιν ἄμμιγ᾽ ἔδονται
789 χόρτον, παρδάλιές τ᾽ ἐρίφοις ἅμα βοσκήσονται·
790 ἄρκτοι σὺν μόσχοις νομάδες αὐλισθήσονται·
791 σαρκοβόρος τε λέων φάγεται ἄχυρον παρὰ φάτνῃ
792 ὡς βοῦς· καὶ παῖδες μάλα νήπιοι ἐν δεσμοῖσιν
793 ἄξουσιν· πηρὸν γὰρ ἐπὶ χθονὶ θῆρα ποιήσει.
794 σὺν βρέφεσίν τε δράκοντες ἅμ᾽ ἀσπίσι κοιμήσονται
795 κοὐκ ἀδικήσουσιν· χεὶρ γὰρ θεοῦ ἔσσετ᾽ ὑπ᾽ αὐτούς.
796 σῆμα δέ τοι ἐρέω μάλ᾽ ἀριφραδές, ὥστε νοῆσαι,
797 ἡνίκα δὴ πάντων τὸ τέλος γαίηφι γένηται.
798 ὁππότε κεν ῥομφαῖαι ἐν οὐρανῷ ἀστερόεντι
799 ἐννύχιαι ὀφθῶσι πρὸς ἕσπερον ἠδὲ πρὸς ἠῶ,
800 αὐτίκα καὶ κονιορτὸς ἀπ᾽ οὐρανόθεν προφέρηται
801 πρὸς γαῖαν ἅπαν, καί οἱ σέλας ἠελίοιο
802 ἐκλείψει κατὰ μέσσον ἀπ᾽ οὐρανοῦ ἠδὲ σελήνης
803 ἀκτῖνες προφανοῦσι καὶ ἄψ ἐπὶ γαῖαν ἵκονται·
804 αἵματι καὶ σταγόνεσσι πετρῶν δ᾽ ἄπο σῆμα γένηται·
805 ἐν νεφέλῃ δ᾽ ὄψεσθε μάχην πεζῶν τε καὶ ἱππέων
806 οἷα κυνηγεσίην θηρῶν, ὁμίχλῃσιν ὁμοίην.
807 τοῦτο τέλος πολέμοιο τελεῖ θεὸς οὐρανὸν οἰκῶν.
808 ἀλλὰ χρὴ πάντας θύειν μεγάλῳ βασιλῆι.
809 ταῦτα σοι Ἀσσυρίης Βαβυλώνια τείχεα μακρά
810 οἰστρομανὴς προλιποῦσα, ἐς Ἑλλάδα πεμπόμενον πῦρ
811 πᾶσι προφητεύουσα θεοῦ μηνίματα θνητοῖς ---
812 ὥστε προφητεῦσαί με βροτοῖς αἰνίγματα θεῖα.
813 καὶ καλέσουσι βροτοί με καθ᾽ Ἑλλάδα πατρίδος ἄλλης,
814 ἐξ Ἐρυθρῆς γεγαυῖαν ἀναιδέα· οἳ δέ με Κίρκης
815 μητρὸς καὶ Γνωστοῖο πατρὸς φήσουσι Σίβυλλαν
816 μαινομένην ψεύστειραν· ἐπὴν δὲ γένηται ἅπαντα,
817 τηνίκα μου μνήμην ποιήσετε κοὐκέτι μ᾽ οὐδείς
818 μαινομένην φήσειε, θεοῦ μεγάλοιο προφῆτιν.
819 οὐ γὰρ ἐμοὶ δήλωσεν, ἃ πρὶν γενετῆρσιν ἐμοῖσιν·
820 ὅσσα δὲ πρῶτ᾽ ἐγένοντο, τά μοι θεὸς κατέλεξε,
821 τῶν μετέπειτα δὲ πάντα θεὸς νόῳ ἐγκατέθηκεν,
822 ὥστε προφητεύειν με τά τ᾽ ἐσσόμενα πρό τ᾽ ἐόντα
823 καὶ λέξαι θνητοῖς. ὅτε γὰρ κατεκλύζετο κόσμος
824 ὕδασι, καί τις ἀνὴρ μόνος εὐδοκίμητος ἐλείφθη
825 ὑλοτόμῳ ἐνὶ οἴκῳ ἐπιπλώσας ὑδάτεσσιν
826 σὺν θηρσὶν πτηνοῖσί θ, ἵν᾽ ἐμπλησθῇ πάλι κόσμος·
827 τοῦ μὲν ἐγὼ νύμφη καὶ ἀφ᾽ αἵματος αὐτοῦ ἐτύχθην,
828 τῷ τὰ πρῶτ᾽ ἐγένοντο· τὰ δ᾽ ἔσχατα πάντ᾽ ἀπεδείχθη·
829 ὥστ᾽ ἀπ᾽ ἐμοῦ στόματος τάδ᾽ ἀληθινὰ πάντα λελέχθω.
(Sibyl. 3:1-829 OPG)

OPG Sibylline Oracle 4:1 Λόγος τέταρτος Κλῦτε, λεὼς Ἀσίης μεγαλαυχέος Εὐρώπης τε,
2 ὅσσα μελιφθέγκτοιο διὰ στόματος μεγάροιο
3 μέλλω ἀφ᾽ ἡμετέρου παναληθέα μαντεύεσθαι·
4 οὐ ψευδοῦς Φοίβου χρησμηγόρος, ὅντε μάταιοι
5 ἄνθρωποι θεὸν εἶπον, ἐπεψεύσαντο δὲ μάντιν·
6 ἀλλὰ θεοῦ μεγάλοιο, τὸν οὐ χέρες ἔπλασαν ἀνδρῶν
7 εἰδώλοις ἀλάλοισι λιθοξέστοισιν ὅμοιον.
8 οὐδὲ γὰρ οἶκον ἔχει ναῷ λίθον ἑλκυσθέντα,
9 κωφότατον νωδόν τε, βροτῶν πολυαλγέα λώβην·
10 ἀλλ᾽ ὃν ἰδεῖν οὐκ ἔστιν ἀπὸ χθονὸς οὐδὲ μετρῆσαι
11 ὄμμασιν ἐν θνητοῖς, οὐ πλασθέντα χερὶ θνητῇ·
12 ὃς καθορῶν ἅμα πάντας ὑπ᾽ οὐδενὸς αὐτὸς ὁρᾶται·
13 οὗ νύξ τε δνοφερή τε καὶ ἡμέρη ἠέλιός τε
14 ἄστρα σεληναίη τε καὶ ἰχθυόεσσα θάλασσα
15 καὶ γῆ καὶ ποταμοί τε καὶ ἀενάων στόμα πηγῶν
16 κτίσματα πρὸς ζωήν, ὄμβροι θ᾽ ἅμα καρπὸν ἀρούρης
17 τίκτοντες καὶ δένδρα καὶ ἄμπελον ἠδέ τ᾽ ἐλαίην.
18 οὗτός μοι μάστιγα διὰ φρενὸς ἤλασεν εἴσω,
19 ἀνθρώποις ὅσα νῦν τε καὶ ὁππόσα ἔσσεται αὖτις
20 ἐκ πρώτης γενεῆς ἄχρις ἐς δεκάτην ἀφικέσθαι
21 ἀτρεκέως καταλέξαι· ἅπαντα γὰρ αὐτὸς ἐλέγξει
22 ἐξανύων. σὺ δὲ πάντα, λεώς, ἐπάκουε Σιβύλλης
23 ἐξ ὁσίου στόματος φωνὴν προχέοντος ἀληθῆ.
24 ὄλβιοι ἀνθρώπων κεῖνοι κατὰ γαῖαν ἔσονται,
25 ὅσσοι δὴ στέρξουσι μέγαν θεὸν εὐλογέοντες
26 πρὶν πιέειν φαγέειν τε πεποιθότες εὐσεβίῃσιν·
27 οἳ νηοὺς μὲν ἅπαντας ἀπαρνήσονται ἰδόντες
28 καὶ βωμούς, εἰκαῖα λίθων ἀφιδρύματα κωφῶν, καὶ λίθινα ξόανα καὶ ἀγάλματα χειροποίητα.
29 αἵμασιν ἐμψύχων μεμιασμένα καὶ θυσίῃσιν
30 τετραπόδων· λεύσουσι δ᾽ ἑνὸς θεοῦ εἰς μέγα κῦδος
31 οὔτε φόνον ῥέξαντες ἀτάσθαλον οὔτε κλοπαῖον
32 κέρδος ἀπεμπολέοντες, ἃ δὴ ῥίγιστα τέτυκται,
33 οὐδ᾽ ἄρ᾽ ὑπ᾽ ἀλλοτρίῃ κοίτῃ πόθον αἰσχρὸν ἔχοντες
34 οὐδὲ ὑπ᾽ ἄρσενος ὕβριν ἀπεχθέα τε στυγερήν τε.
35 ὧν τρόπον εὐσεβίην τε καὶ ἤθεα ἀνέρες ἄλλοι
36 οὔποτε μιμήσονται ἀναιδείην ποθέοντες·
37 ἀλλ᾽ αὐτοὺς χλεύῃ τε γέλωτί τε μυχθίζοντες
38 νήπιοι ἀφροσύνῃσιν ἐπιψεύσονται ἐκείνοις,
39 ὅσς᾽ αὐτοὶ ῥέξουσιν ἀτάσθαλα καὶ κακὰ ἔργα.
40 δύσπιστον γὰρ ἅπαν μερόπων γένος. ἀλλ᾽ ὅταν ἤδη
41 κόσμου καὶ θνητῶν ἔλθῃ κρίσις, ἣν θεὸς αὐτός
42 ποιήσει κρίνων ἀσεβεῖς θ᾽ ἅμα εὐσεβέας τε·
43 καὶ τότε δυσσεβέας μὲν ὑπὸ ζόφον ἐν πυρὶ πέμψει
44 καὶ τότ᾽ ἐπιγνώσονται, ὅσην ἀσέβειαν ἔρεξαν·
45 εὐσεβέες δὲ μενοῦσιν ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν
46 πνεῦμα θεοῦ δόντος ζωήν θ᾽ ἅμα καὶ χάριν αὐτοῖς.
47 ἀλλὰ τὰ μὲν δεκάτῃ γενεῇ μάλα πάντα τελεῖται·
48 νῦν δ᾽ ὅς᾽ ἀπὸ πρώτης γενεῆς ἔσται, τάδε λέξω.
49 πρῶτα μὲν Ἀσσύριοι θνητῶν ἄρξουσιν ἁπάντων
50 ἓξ γενεὰς κόσμοιο διακρατέοντες ἐν ἀρχῇ,
51 ἐξ οὗ μηνίσαντος ἐπουρανίοιο θεοῖο
52 αὐτῇσιν πολίεσσι καὶ ἀνθρώποισιν ἅπασιν
53 γῆν ἐκάλυψε θάλασσα κατακλυσμοῖο ῥαγέντος.
54 οὓς Μῆδοι καθελόντες ἐπαυχήσουσι θρόνοισιν,
55 οἷς γενεαὶ δύο μοῦναι ἐφ᾽ ὧν τάδε ἔσσεται ἔργα·
56 νὺξ ἔσται σκοτόεσσα μέσῃ ἐνὶ ἤματος ὥρῃ·
57 ἄστρα δ᾽ ἀπ᾽ οὐρανόθεν λείψει καὶ κύκλα σελήνης·
58 γῆ δὲ κλόνῳ σεισμοῖο τινασσομένη μεγάλοιο
59 πολλὰς πρηνίξει πόλιας καὶ ἔργ᾽ ἀνθρώπων·
60 ἐκ δὲ βυθοῦ τότε νῆσοι ὑπερκύψουσι θαλάσσης.
61 ἀλλ᾽ ὅταν Εὐφρήτης μέγας αἵματι πλημμύρηται,
62 καὶ τότε δὴ Μήδοις Πέρσαισί τε φύλοπις αἰνή
63 στήσεται ἐν πολέμῳ· Περσῶν δ᾽ ὑπὸ δούρασι Μῆδοι
64 πίπτοντες φεύξονται ὑπὲρ μέγα Τίγριδος ὕδωρ.
65 Περσῶν δὲ κράτος ἔσται ὅλου κόσμοιο μέγιστον,
66 οἷς γενεὴ μία κεῖται ἀνακτορίης πολυόλβου.
67 ἔσται δ, ὅσσα κεν ἄνδρες ἀπεύξωνται, κακὰ ἔργα,
68 φυλόπιδές τε φόνοι τε διχοστασίαι τε φυγαί τε
69 πύργων τε πρηνισμοὶ ἀναστασίαι τε πολήων,
70 Ἑλλὰς ὅταν μεγάλαυχος ἐπὶ πλατὺν Ἑλλήσποντον
71 πλεύσει Φρυξὶ βαρεῖαν ἰδ᾽ Ἀσίδι κῆρα φέρουσα.
72 αὐτὰρ ἐς Αἴγυπτον πολυαύλακα πυροφόρον τε
73 λιμὸς ἀκαρπίη τε περιπλομένων ἐνιαυτῶν
74 εἴκοσι φοιτήσει, σταχυητρόφος ἡνίκα Νεῖλος
75 ἄλλοθί που ὑπὸ γαῖαν ἀποκρύψει μέλαν ὕδωρ.
76 ἥξει δ᾽ ἐξ Ἀσίης βασιλεὺς μέγα ἔγχος ἀείρας
77 νηυσὶν ἀμετρήτοισιν, τὰ μὲν βυθοῦ ὑγρὰ κέλευθα
78 πεζεύσει, πλεύσει δὲ ταμὼν ὄρος ὑψικάρηνον·
79 ὃν φυγάδ᾽ ἐκ πολέμου δειλὴ ὑποδέξεται Ἀσίς.
80 Σικελίην δὲ τάλαιναν ἐπιφλέξει μάλα πᾶσαν
81 χεῦμα πυρὸς μεγάλοιο ἐρευγομένης φλογὸς Αἴτνης·
82 ἠδὲ Κρότων πέσεται μεγάλη πόλις εἰς βαθὺ χεῦμα.
83 ἔσται δ᾽ Ἑλλάδι νεῖκος· ἐν ἀλλήλοις δὲ μανέντες
84 πολλὰς πρηνίξουσι πόλεις, πολλοὺς δ᾽ ὀλέσουσιν
85 μαρνάμενοι· τὸ δὲ νεῖκος ἰσόρροπον ἀλλήλοισιν.
86 ἀλλ᾽ ὅταν ἐς δεκάτην γενεὴν μερόπων γένος ἔλθῃ,
87 καὶ τότε Πέρσῃσιν ζυγὰ δούλια καὶ φόβος ἔσται.
88 αὐτὰρ ἐπεὶ σκήπτροισι Μακηδόνες αὐχήσουσιν,
89 ἔσται καὶ Θήβῃσι κακὴ μετόπισθεν ἅλωσις,
90 Κᾶρες δ᾽ οἰκήσουσι Τύρον, Τύριοι δ᾽ ἀπολοῦνται.
91 καὶ Σάμον ἄμμος ἅπασαν ὑπ᾽ ἠἱόνεσσι καλύψει,
92 Δῆλος δ᾽ οὐκέτι δῆλος, ἄδηλα δὲ πάντα τὰ Δήλου.
93 καὶ Βαβυλὼν μεγάλη μὲν ἰδεῖν, μικρὴ δὲ μάχεσθαι
94 στήσεται ἀχρήστοισιν ὑπ᾽ ἐλπίσι τειχισθεῖσα.
95 Βάκτρα κατοικήσουσι Μακηδόνες· οἳ δ᾽ ὑπὸ Βάκτρων
96 καὶ Σούσων φεύξονται ἐς Ἑλλάδα γαῖαν ἅπαντες.
97 ἔσσεται ἐσσομένοις, ὅτε Πύραμος ἀργυροδίνης
98 ἠἱόνα προχέων ἱερὴν ἐς νῆσον ἵκηται.
99 καὶ σύ, Βάρις, πέσεαι καὶ Κύζικος, ἡνίκα γαίης
100 βρασσομένης σεισμοῖσιν ὀλισθαίνουσι πόληες.
101 ἥξει καὶ Ῥοδίοις κακὸν ὕστατον, ἀλλὰ μέγιστον.
102 οὐδὲ Μακηδονίης ἔσται κράτος· ἀλλ᾽ ἀπὸ δυσμῶν
103 Ἰταλὸς ἀνθήσει πόλεμος μέγας, ᾧ ὕπο κόσμος
104 λατρεύσει δούλειον ἔχων ζυγὸν Ἰταλίδῃσιν.
105 καὶ σύ, τάλαινα Κόρινθε, τεήν ποτ᾽ ἐπόψει ἅλωσιν.
106 Καρχηδών, καὶ σεῖο χαμαὶ γόνυ πύργος ἐρείσει.
107 τλῆμον Λαοδίκεια, σὲ δὲ στρώσει ποτὲ σεισμός
108 πρηνίξας, στήσῃ δὲ πάλιν πόλις ἱδρυνθεῖσα.
109 ὦ Λυκίης Μύρα καλά, σὲ δ᾽ οὔποτε βρασσομένη χθών
110 στηρίξει· πρηνὴς δὲ κάτω πίπτους᾽ ἐπὶ γαίης
111 εἰς ἑτέρην εὔξῃ προφυγεῖν χθόνα, οἷα μέτοικος,
112 ἡνίκα δὴ Πατάρων ὅμαδόν ποτε δυσσεβίῃσιν
113 βρονταῖς καὶ σεισμοῖσιν ἁλὸς πετάσει μέλαν ὕδωρ.
114 Ἀρμενίη, καὶ σοὶ δὲ μένει δούλειος ἀνάγκη·
115 ἥξει καὶ Σολύμοισι κακὴ πολέμοιο θύελλα
116 Ἰταλόθεν, νηὸν δὲ θεοῦ μέγαν ἐξαλαπάξει,
117 ἡνίκα ἄν ἀφροσύνῃσι πεποιθότες εὐσεβίην μέν
118 ῥίψωσιν στυγεροὺς δὲ φόνους τελέωσι πρὸ νηοῦ·
119 καὶ τότ᾽ ἀπ᾽ Ἰταλίης βασιλεὺς μέγας οἷά τε δράστης
120 φεύξετ᾽ ἄφαντος ἄπυστος ὑπὲρ πόρον Εὐφρήταο,
121 ὁππότε δὴ μητρῷον ἄγος στυγεροῖο φόνοιο
122 τλήσεται ἄλλα τε πολλά, κακῇ σὺν χειρὶ πιθήσας.
123 πολλοὶ δ᾽ ἀμφὶ θρόνῳ Ῥώμης πέδον αἱμάξουσιν
124 κείνου ἀποδρήσαντος ὑπὲρ Παρθηίδα γαῖαν.
125 εἰς Συρίην δ᾽ ἥξει Ῥώμης πρόμος, ὃς πυρὶ νηόν
126 συμφλέξας Σολύμων, πολλοὺς δ᾽ ἅμα ἀνδροφονήσας
127 Ἰουδαίων ὀλέσει μεγάλην χθόνα εὐρυάγυιαν.
128 καὶ τότε δὴ Σαλαμῖνα Πάφον δ᾽ ἅμα σεισμὸς ὀλέσσει,
129 Κύπρον ὅταν πολύκλυστον ὑπερκλονέῃ μέλαν ὕδωρ.
130 ἀλλ᾽ ὁπόταν χθονίης ἀπὸ ῥωγάδος Ἰταλίδος γῆς
131 πυρσὸς ἀποστραφθεὶς εἰς οὐρανὸν εὐρὺν ἵκηται,
132 πολλὰς δὲ φλέξῃ πόλιας καὶ ἄνδρας ὀλέσσῃ,
133 πολλὴ δ᾽ αἰθαλόεσσα τέφρη μέγαν αἰθέρα πλήσῃ,
134 καὶ ψεκάδες πίπτωσιν ἀπ᾽ οὐρανοῦ οἷά τε μίλτος,
135 γινώσκειν τότε μῆνιν ἐπουρανίοιο θεοῖο,
136 εὐσεβέων ὅτι φῦλον ἀναίτιον ἐξολέσουσιν.
137 ἐς δὲ δύσιν τότε νεῖκος ἐγειρομένου πολέμοιο
138 ἥξει καὶ Ῥώμης ὁ φυγάς, μέγα ἔγχος ἀείρας,
139 Εὐφρήτην διαβὰς πολλαῖς ἅμα μυριάδεσσιν.
140 τλήμων Ἀντιόχεια, σὲ δὲ πτόλιν οὔποτ᾽ ἐροῦσιν,
141 ἡνίκα ἄν ἀφροσύνῃσι τεαῖς ὑπὸ δούρασι πίπτῃς.
142 καὶ Κύπρον τότε λοιμὸς ὀλεῖ καὶ φύλοπις αἰνή.
143 αἰαῖ, Κύπρε τάλαινα, σὲ δὲ πλατὺ κῦμα θαλάσσης
144 κρύψει χειμερίῃσιν ἀναρριφθεῖσαν ἀέλλαις.
145 ἥξει δ᾽ εἰς Ἀσίην πλοῦτος μέγας, ὅν ποτε Ῥώμη
146 αὐτὴ συλήσασα πολυκτέανον κατὰ δῶμα
147 θήκατο· καὶ δὶς ἔπειτα τοσαῦτα καὶ ἄλλ᾽ ἀποδώσει
148 εἰς Ἀσίην, τότε δ᾽ ἔσται ὑπέρκτησις πολέμοιο.
149 Καρῶν δὲ πτολίεθρα παρ᾽ ὕδασι Μαιάνδροιο
150 ὅσσα πεπύργωνται περικαλλέα, πικρὸς ὀλέσσει
151 λιμός, ὅταν Μαίανδρος ἀποκρύψῃ μέλαν ὕδωρ.
152 ἀλλ᾽ ὅταν εὐσεβίης μὲν ἀπ᾽ ἀνθρώπων ἀπόληται
153 πίστις καὶ τὸ δίκαιον ἀποκρυφθῇ ἐνὶ κόσμῳ,
154 παλίμβολοι ὑπ᾽ οὐχ ὁσίοισι δὲ τόλμαις
155 ζῶντες ὕβριν ῥέξωσιν, ἀτάσθαλα καὶ κακὰ ἔργα,
156 εὐσεβέων δ᾽ οὐδεὶς ποιῇ λόγον, ἀλλὰ καὶ αὐτούς
157 πάντας ὑπ᾽ ἀφροσύνης μέγα νήπιοι ἐξολέσωσιν
158 ὕβρεσι χαίροντες καὶ ἐφ᾽ αἵμασι χεῖρας ἔχοντες·
159 καὶ τότε γινώσκειν θεὸν οὐκέτι πρηῢν ἐόντα,
160 ἀλλὰ χόλῳ βρύχοντα καὶ ἐξολέκοντα γενέθλην
161 ἀνθρώπων ἅμα πᾶσαν ὑπ᾽ ἐμπρησμοῦ μεγάλοιο.
162 ἆ μέλεοι, μετάθεσθε, βροτοί, τάδε, μηδὲ πρὸς ὀργήν
163 παντοίην ἀγάγητε θεὸν μέγαν, ἀλλὰ μεθέντες
164 φάσγανα καὶ στοναχὰς ἀνδροκτασίας τε καὶ ὕβρεις
165 ἐν ποταμοῖς λούσασθε ὅλον δέμας ἀενάοισιν,
166 χεῖράς τ᾽ ἐκτανύσαντες ἐς αἰθέρα τῶν πάρος ἔργων
167 συγγνώμην αἰτεῖσθε καὶ εὐλογίαις ἀσέβειαν
168 πικρὰν ἱλάσκεσθε· θεὸς δώσει μετάνοιαν
169 οὐδ᾽ ὀλέσει· παύσει δὲ χόλον πάλιν, ἤνπερ ἅπαντες
170 εὐσεβίην περίτιμον ἐνὶ φρεσὶν ἀσκήσητε.
171 εἰ δ᾽ οὔ μοι πείθοισθε κακόφρονες, ἀλλ᾽ ἀσέβειαν
172 στέργοντες τάδε πάντα κακαῖς δέξαισθε ἀκουαῖς,
173 πῦρ ἔσται κατὰ κόσμον ὅλον καὶ σῆμα μέγιστον
174 ῥομφαίᾳ σάλπιγγι, ἅμ᾽ ἠελίῳ ἀνιόντι·
175 κόσμος ἅπας μύκημα καὶ ὄμβριμον ἦχον ἀκούσει.
176 φλέξει δὲ χθόνα πᾶσαν, ἅπαν δ᾽ ὀλέσει γένος ἀνδρῶν
177 καὶ πάσας πόλιας ποταμούς θ᾽ ἅμα ἠδὲ θάλασσαν·
178 ἐκκαύσει δέ τε πάντα, κόνις δ᾽ ἔσετ᾽ αἰθαλόεσσα.
179 ἀλλ᾽ ὅταν ἤδη πάντα τέφρη σποδόεσσα γένηται
180 καὶ πῦρ κοιμήσῃ θεὸς ἄσπετον, ὥσπερ ἀνῆψεν,
181 ὀστέα καὶ σποδιὴν αὐτὸς θεὸς ἔμπαλιν ἀνδρῶν
182 μορφώσει, στήσει δὲ βροτοὺς πάλιν, ὡς πάρος ἦσαν.
183 καὶ τότε δὴ κρίσις ἔσσετ, ἐφ᾽ ᾗ δικάσει θεὸς αὐτός
184 κρίνων ἔμπαλι κόσμον· ὅσοι δ᾽ ὑπὸ δυσσεβίῃσιν
185 ἥμαρτον, τοὺς δ᾽ αὖτε χυτὴ κατὰ γαῖα καλύψει
186 Τάρταρά τ᾽ εὐρώεντα μυχοὶ στύγιοί τε γεέννης.
187 ὅσσοι δ᾽ εὐσεβέουσι, πάλιν ζήσοντ᾽ ἐπὶ γαῖαν
188
189 πνεῦμα θεοῦ δόντος ζωήν θ᾽ ἅμα καὶ χάριν αὐτοῖς
190 εὐσεβέσιν· πάντες δὲ τότ᾽ εἰσόψονται ἑαυτούς
191 νήδυμον ἠελίου τερπνὸν φάος εἰσορόωντες.
192 ὦ μακαριστός, ἐκεῖνον ὃς ἐς χρόνον ἔσσεται ἀνήρ. ἀθανάτου μεγάλοιο θεοῦ καὶ ἄφθιτον ὄλβον.
(Sibyl. 4:1-192 OPG)

OPG Sibylline Oracle 5:1 Λόγος πέμπτος Ἀλλ᾽ ἄγε μοι στονόεντα χρόνον κλύε Λατινιδάων.
2 ἦ τοι μὲν πρώτιστα μετ᾽ ὀλλυμένους βασιλῆας
3 Αἰγύπτου, τοὺς πάντας ἴση κατὰ γαῖα φέρεσκεν,
4 καὶ μετὰ τὸν Πέλλης πολιήτορα, ᾧ ὕπο πᾶσα
5 ἀντολίη βεβόλητο καὶ ἑσπερίη πολύολβος,
6 ὃν Βαβυλὼν ἤλεγξε, νέκυν δ᾽ ὤρεξε Φιλίππῳ,
7 οὐ Διός, οὐκ Ἀμμωνος ἀληθέα φημιχθέντα,
8 καὶ μετὰ τὸν γενεῆς τε καὶ αἵματος Ἀσσαράκοιο,
9 ὃς μόλεν ἐκ Τροίης, ὅστις πυρὸς ἔσχισεν ὁρμήν,
10 πολλούς δ᾽ αὖ μετ᾽ ἄνακτας, ἀρηιφίλους μετὰ φῶτας,
11 καὶ μετὰ νηπιάχους, θηρὸς τέκνα μηλοφάγοιο,
12 ἔσσετ᾽ ἄναξ πρώτιστος, ὅς τις δέκα δὶς κορυφώσει
13 γράμματος ἀρχομένου· πολέμων δ᾽ ἐπὶ πουλὺ κρατήσει·
14 ἕξει δ᾽ ἐκ δεκάδος πρῶτον τύπον· ὥστε μετ᾽ αὐτόν
15 ἄρχειν, στοιχείων ὅστις λάχε γράμματος ἀρχήν·
16 ὃν Θρήκη πτήξει καὶ Σικελίη, μετὰ Μέμφις,
17 Μέμφις πρηνιχθεῖσα δι᾽ ἡγεμόνων κακότητα
18 ἠδὲ γυναικὸς ἀδουλώτου ἐπὶ κῦμα πεσούσης.
19 καὶ θεσμοὺς θήσει λαοῖς καὶ πάνθ᾽ ὑποτάξει·
20 ἐν μακρῷ δὲ χρόνῳ ἑτέρῳ παραδώσεται ἀρχήν,
21 ὅς τε τριηκοσίων ἀριθμῶν κεραίην ἐπὶ πρώτην
22 ἕξει καὶ ποταμοῦ φίλον οὔνομα, ὅς τ᾽ ἐπὶ Πέρσας
23 ἄρξει καὶ Βαβυλῶνα· βαλεῖ δορὶ δὴ τότε Μήδους.
24 εἶτα τριῶν ἀριθμῶν κεραίην ὅστις λάχεν, ἄρξει.
25 δὶς δέκα δ᾽ ὅστις ἔπειτ᾽ ἄρξει, κεραίην ἐπὶ πρώτην
26 ἕξει ἄναξ· κεῖνος δὲ καθ᾽ ὕστατον Ὠκεανοῖο
27 ἵξεθ᾽ ὕδωρ ἄμπωτιν ὑπ᾽ αὐσονίσιν ἀίξας.
28 πεντήκοντα δ᾽ ὅτις κεραίην λάχε, κοίρανος ἔσται,
29 δεινὸς ὄφις φυσῶν πόλεμον βαρύν, ὅς ποτε χεῖρας
30 ἧς γενεῆς τανύσας ὀλέσει καὶ πάντα ταράξει
31 ἀθλεύων ἐλάων κτείνων καὶ μυρία τολμῶν·
32 καὶ τμήξει τὸ δίκυμον ὄρος λύθρῳ τε παλάξει·
33 ἀλλ᾽ ἔσται καὶ ἄιστος ὀλοίιος· εἶτ᾽ ἀνακάμψει
34 ἰσάζων θεῷ αὐτόν· ἐλέγξει δ᾽ οὔ μιν ἐόντα.
35 τρεῖς δὲ μετ᾽ αὐτὸν ἄνακτες ὑπ᾽ ἀλλήλων ἀπολοῦνται.
36 εἶτά τις εὐσεβέων ὀλετὴρ ἥξει μέγας ἀνδρῶν,
37 ἑπτάκις ὃς δεκάτην κεραίην δείκνυσι πρόδηλον.
38 τοῦ δέ, τριηκοσίης κεραίης ὅτι πρῶτον, ἐλέγχων
39 παῖς κράτος ἐξαφελεῖ, μετὰ δ᾽ αὐτὸν κοίρανος ἔσται
40 τετράδος ἐκ κεραίης, τ᾽ ἔφθος μόρος, αὐτὰρ ἔπειτα
41 πεντήκοντ᾽ ἀριθμῶν γεραρὸς βροτός. αὐτὰρ ὑπ᾽ αὐτῷ,
42 ὅστε τριηκοσίης κεραίης λάχεν ἔντυπον ἀρχήν,
43 Κελτὸς ὀρειοβάτης, σπεύδων δ᾽ ἐπὶ δῆριν ἑῴαν
44 μοῖραν ἀεικελίην οὐ φεύξεται, ἀλλὰ καμεῖται·
45 ὃν κόνις ἀλλοτρίη κρύψει νέκυν, ἀλλὰ Νεμείης
46 ἄνθεος οὔνομ᾽ ἔχουσα· μετ᾽ αὐτὸν δ᾽ ἄλλος ἀνάξει,
47 ἀργυρόκρανος ἀνήρ· τῷ δ᾽ ἔσσεται οὔνομα πόντου·
48 ἔσται καὶ πανάριστος ἀνὴρ καὶ πάντα νοήσει.
49 καὶ ἐπὶ σοί, πανάριστε, πανέξοχε, κυανοχαῖτα
50 καὶ ἐπὶ σοῖσι κλάδοισι τάδ᾽ ἔσσεται ἤματα πάντα.
51 τὸν μέτα τρεῖς ἄρξουσιν, ὁ δὲ τρίτος ὀψὲ κρατήσει.
52 τείρομαι ἡ τριτάλαινα κακὴν φάτιν ἐν φρεσὶ θέσθαι·
53 Ἰσιδος ἡ γνωστή καὶ χρησμῶν ἔνθεον ὕμνον.
54 πρῶτον μὲν περὶ σεῖο βάσιν ναοῦ πολυκλαύστου
55 μαινάδες ἀίξουσι, καὶ ἐν παλάμῃσι κακῇσιν
56 ἔσσεαι ἤματι τῷδε, ὅταν ποτὲ Νεῖλος ὁδεύσῃ
57 γαῖαν ὅλην Αἴγυπτον ἕως πηχῶν δέκα καὶ ἕξ,
58 ὥστε κλύσαι γῆν πᾶσαν ἐπαρδεῦσαί τε ῥόοισιν·
59 σιγήσει δὲ χάρις γαίης καὶ δόξα προσώπου.
60 Μέμφι, σὺ μὲν κλαύσῃ ὑπὲρ Αἰγύπτου τὰ μέγιστα·
61 πρόσθε γὰρ ἡ μεγάλως γαίης κρατέουσα γενήσῃ
62 λυπρή, ὥστε βοῆσαι καὶ αὐτὸν τερπικέραυνον
63 οὐρανόθεν φωνῇ μεγάλῃ· μεγαλόσθενε Μέμφι,
64 ἡ τὸ πάλαι δειλοῖσι βροτοῖς αὐχοῦσα μέγιστα
65 κλαύσεαι ἀργαλέη καὶ πάμμορος, ὥστε νοῆσαι
66 αὐτὴν ἀίδιον θεὸν ἄμβροτον ἐν νεφέεσσιν.
67 ποῦ σοι λῆμα κραταιὸν ἐν ἀνθρώποισι τέτυκται;
68 ἀνθ᾽ ὧν ἐξεμάνης ἐς ἐμοὺς παῖδας θεοχρίστους
69 καί τε κάκην ὤτρυνας ὑπ᾽ ἀνδράσι τοῖς ἀγαθοῖσιν,
70 ἕξεις ἀντὶ τόσων τοίαν τροφὸν εἵνεκα ποινῆς.
71 οὐκέτι σοι φανερῶς θέμις ἔσται ἐν μακάρεσσιν·
72 ἐξ ἄστρων πέπτωκας, ἐς οὐρανὸν οὐκ ἀναβήσῃ.
73 ταῦτα μὲν Αἰγύπτῳ θεὸς ἔννεπεν ἐξαυδῆσαι
74 ὑστατίῳ καιρῷ, ὅτε πάγκακοι ἄνδρες ἔσονται.
75 ἀλλὰ ταλαιπωροῦσι κακοὶ κακότητα μένοντες
76 ὀργὴν ἀθανάτοιο βαρυκτύπου οὐρανίωνος,
77 ἀντὶ θεοῦ δὲ λίθους καὶ κνώδαλα θρησκεύοντες
78 πολλὰ μάλ᾽ ἄλλυδις ἄλλα φοβούμενοι, οἷς λόγος οὐδείς,
79 οὐ νοῦς, οὐκ ἀκοή, ἅτε μοι θέμις οὐδ᾽ ἀγορεύειν,
80 εἰδώλων τὰ ἕκαστα, βροτῶν παλάμαις γεγαῶτα·
81 ἐξ ἰδίων δὲ κόπων καὶ ἀτασθαλιῶν ἐπινοιῶν
82 ἄνθρωποι δέξαντο θεοὺς ξυλίνους λιθίνους τε
83 χαλκοῦς τε χρυσοῦς τε καὶ ἀργυρέους τε, ματαίους
84 ἀψύχους κωφοὺς καὶ ἐν πυρὶ χωνευθέντας
85 ποιήσαντο μάτην γε πεποιθότες ἐν τοιούτοις.
86 Θμοῦις καὶ Ξοῦις θλίβεται κόπτεται βουλῆ
87 Ἡρακλέους τε Διός τε καὶ Ἑρμείαο
88 καὶ σὲ δ, Ἀλεξάνδρεια, κλυτὴ θρέπτειρα πολήων
89 οὐ λείψει πόλεμός τ, οὐ ---
90 τῆς ὑπερηφανίης δώσεις, ὅσα πρόσθεν ἔρεξας.
91 σιγήσεις αἰῶνα πολὺν καὶ νόστιμον ἦμαρ ---
92 κοὐκέτι σοι ῥεύσει τρυφερὸν πόμα --- ---
93 ἥξει γὰρ Πέρσης ἐπὶ σὸν δάπος ὥστε χάλαζα
94 καὶ σὴν γαῖαν ὀλεῖ καὶ ἀνθρώπους κακοτέχνους,
95 αἵματι καὶ νεκύεσσι παρ᾽ ἐκπάγλοισί τε βωμοῖς
96 βαρβαρόφρων σθεναρὸς πολυαίματος ἄφρονα λυσσῶν,
97 παμπληθεὶ ψαμαθηδὸν ἀπαίξων σὸν ὄλεθρον.
98 καὶ τότ᾽ ἔσῃ, πόλεων πολύολβος, πολλὰ καμοῦσα.
99 κλαύσεται Ἀσὶς ὅλη δώρων χάριν, ὧν ἀπὸ σεῖο
100 στεψαμένη κεφαλὴν ἐχάρη, πίπτους᾽ ἐπὶ γαίης.
101 αὐτὸς δ᾽ ὃς Περσῶν ἔλαχεν γαῖαν πτολεμίξει
102 κτείνας τ᾽ ἄνδρα ἕκαστον ὅλον βίον ἐξαλαπάξει,
103 ὥστε μένειν μοῖραν τριτάτην δειλοῖσι βροτοῖσιν.
104 αὐτὸς δ᾽ ἐκ δυσμῶν εἰσπτήσεται ἅλματι κούφῳ
105 σύμπασαν γαῖαν πολιορκῶν, πᾶσαν ἐρημῶν.
106 ἀλλ᾽ ὅταν ὕψος ἔχῃ κρατερὸν καὶ θάρσος ἀηδές,
107 ἥξει καὶ μακάρων ἐθέλων πόλιν ἐξαλαπάξαι.
108 καί κέν τις θεόθεν βασιλεὺς πεμφθεὶς ἐπὶ τοῦτον
109 πάντας ὀλεῖ βασιλεῖς μεγάλους καὶ φῶτας ἀρίστους.
110 εἶθ᾽ οὕτως κρίσις ἔσται ὑπ᾽ ἀφθίτου ἀνθρώποισιν.
111 αἰαῖ σοι, κραδίη δειλή, τί με ταῦτ᾽ ἐρεθίζεις
112 δηλοῦν Αἰγύπτῳ, πολυκοιρανίην ἀλεγεινήν;
113 βαῖνε πρὸς ἀντολίην, Περσῶν γενεὰς ἀνοήτους
114 καὶ δήλου τοῖσιν τὸ παρὸν τό τε μέλλον ἔσεσθαι.
115 Εὐφρήτου ποταμοῦ ῥεῖθρον κατακλυσμὸν ἐποίσει
116 καὶ Πέρσας ὀλέσει καὶ Ἰβηρας καὶ Βαβυλῶνας
117 Μασσαγέτας τε φιλοπτολέμους τόξοισί τε πιστούς.
118 Ἀσὶς ὅλη πυρίφλεκτος ἕως νήσων σελαγήσει.
119 Πέργαμος ἣ τὸ πάλαι σεμνὴ βοτρυδὸν ὀλεῖται
120 καὶ Πιτάνη πανέρημος ἐν ἀνθρώποισι φανεῖται.
121 Λέσβος ὅλη δύσει βαθὺν εἰς βυθὸν ὥστ᾽ ἀπολέσθαι.
122 Σμύρνα κατὰ κρημνῶν εἱλισσομένη ποτὲ κλαύσει,
123 ἣ τὸ πάλαι σεμνὴ καὶ ἐπώνυμος ἐξαπολεῖται.
124 Βιθυνοὶ κλαύσουσιν ἑὴν χθόνα τεφρωθεῖσαν
125 καὶ Συρίην μεγάλην καὶ Φοινίκην πολύφυλον.
126 αἰαῖ σοι, Λυκίη, ὅσα σοι κακὰ μηχανάαται
127 πόντος ἀπ᾽ αὐτομάτου ἐπιβὰς χώρης ἀλεγεινῆς,
128 ὥστε κλύσαι σεισμῷ τε κακῷ καὶ νάμασιν πικροῖς
129 τὴν Λυκίης ἄμυρον καὶ τὴν μυρίπνουν ποτε χέρσον.
130 ἔσται καὶ Φρυγίῃ δεινὸς χόλος εἵνεκα λύπης,
131 ἧς χάριν ἡ Διὸς ἦλθε Ῥέη κἀκεῖ προσέμεινεν.
132 πόντος ὀλεῖ Ταύρων γενεὴν καὶ βάρβαρον ἔθνος·
133 καὶ Λαπίθας δάπεδον κατὰ γῆν ἐναρίξει.
134 Θεσσαλίην χώρην ἀπολεῖ ποταμὸς βαθυδίνης,
135 Πηνειὸς βαθύρους μορφὰς θηρῶν ἀπὸ γαίης·
136 Ἠπιδανὸς φάσκων θηρῶν μορφάς ποτε γεννᾶν.
137 Ἑλλάδα τὴν τριτάλαιναν ἀναιάξουσι ποιηταί,
138 ἡνίκα ἀπ᾽ Ἰταλίης ἰσθμοῦ πλήξειε τένοντα
139 τῆς μεγάλης Ῥώμης βασιλεὺς μέγας ἰσόθεος φώς,
140 ὅν, φάσ, αὐτὸς ὁ Ζεὺς ἔτεκεν καὶ πότνια Ἠρη·
141 ὅστις παμμούσῳ φθόγγῳ μελιηδέας ὕμνους
142 θεατροκοπῶν ἀπολεῖ πολλοὺς σὺν μητρὶ ταλαίνῃ.
143 φεύξεται ἐκ Βαβυλῶνος ἄναξ φοβερὸς καὶ ἀναιδής,
144 ὃν πάντες στυγέουσι βροτοὶ καὶ φῶτες ἄριστοι·
145 ὤλεσε γὰρ πολλοὺς καὶ γαστέρι χεῖρας ἔθηκεν,
146 εἰς ἀλόχους ἥμαρτε καὶ ἐκ μιαρῶν ἐτέτυκτο.
147 ἥξει δ᾽ εἰς Μήδους καὶ Περσῶν πρὸς βασιλῆας,
148 πρώτους οὓς ἐπόθησε καὶ οἷς κλέος ἐγκατέθηκεν
149 φωλεύων μετὰ τῶνδε κακῶν εἰς ἔθνος ἀληθές·
150 ὃς ναὸν θεότευκτον ἕλεν καὶ ἔφλεξε πολίτας
151 λαοὺς εἰσανιόντας, ὅσους ὕμνησα δικαίως·
152 τούτου γὰρ φανέντος ὅλη κτίσις ἐξετινάχθη
153 καὶ βασιλεῖς ὤλοντο, καὶ ἐν τοῖσιν μένεν ἀρχή,
154 ἐξόλεσαν μεγάλην τε πόλιν λαόν τε δίκαιον.
155 ἀλλ᾽ ὅταν ἐκ τετράτου ἔτεος λάμψῃ μέγας ἀστήρ,
156 ὃς πᾶσαν γαῖαν καθελεῖ μόνος εἵνεκα τιμῆς,
157 αὐτοὶ πρῶτον ἔθηκάν τ᾽ εἰναλίῳ Ποσειδῶνι,
158 ἥξει δ᾽ οὐρανόθεν ἀστὴρ μέγας εἰς ἅλα δῖαν
159 καὶ φλέξει πόντον βαθὺν αὐτήν τε Βαβυλῶνα
160 Ἰταλίης γαῖάν θ, ἧς εἵνεκα πολλοὶ ὄλοντο
161 Ἑβραίων ἅγιοι πιστοὶ καὶ λαὸς ἀληθής.
162 ἔσσεαι ἐν θνητοῖσι κακοῖς κακὰ μοχθήσασα,
163 ἀλλὰ μενεῖς πανέρημος ὅλους αἰῶνας ἐσαῦτις
164 ἔσσεται, ἀλλὰ μενεῖ εἰς αἰῶνας πανέρημος,
165 σὸν στυγέους᾽ ἔδαφος, ὅτι φαρμακίην ἐπόθησας·
166 μοιχεῖαι παρά σοι καὶ παίδων μῖξις ἄθεσμος
167 θηλυγενὴς ἄδικός τε, κακὴ πόλι, δύσμορε πασῶν.
168 αἰαῖ πάντ᾽ ἀκάθαρτε πόλι Λατινίδος αἴης
169 μαινὰς ἐχιδνοχαρής, χήρη καθεδοῖο παρ᾽ ὄχθας,
170 καὶ ποταμὸς Τίβερίς σε κλαύσεται, ἣν παράκοιτιν,
171 ἥτε μιαιφόνον ἦτορ ἔχεις ἀσεβῆ δέ τε θυμόν.
172 οὐκ ἔγνως, τί θεὸς δύναται, τί δὲ μηχανάαται;
173 ἀλλ᾽ ἔλεγες· μόνη εἰμὶ καὶ οὐδείς μ᾽ ἐξαλαπάξει.
174 νῦν δὲ σὲ καὶ σοὺς πάντας ὀλεῖ θεὸς αἰὲν ὑπάρχων,
175 κοὐκέτι σου σημεῖον ἔτ᾽ ἔσσεται ἐν χθονὶ κείνῃ,
176 ὡς τὸ πάλαι, ὅτι σὰς ὁ μέγας θεὸς εὕρατο τιμάς.
177 μεῖνον, ἄθεσμε, μόνη, πυρὶ δὲ φλεγέθοντι μιγεῖσα
178 ταρτάρεον οἴκησον ἐς Ἅιδου χῶρον ἄθεσμον.
179 νῦν δὲ πάλιν, Αἴγυπτε, τεὴν ὀλοφύρομαι ἄτην·
180 Μέμφι, πόνων ἀρχηγὸς ἔσῃ, πληχθεῖσα τένοντας·
181 ἐν σοὶ πυραμίδες φωνὴν φθέγξονται ἀναιδῆ.
182 Πυθών, ἡ τὸ πάλαι δίπολις κληθεῖσα δικαίως,
183 αἰῶσιν σίγησον, ὅπως παύσῃ κακότητος.
184 ὕβρι, κακῶν θησαυρὲ πόνων, μαινὰς πολύθρηνε,
185 αἰνοπαθὴς πολύδακρυ, μενεῖς χήρη διὰ παντός.
186 πουλυετὴς ἐγένου σὺ μόνη κόσμοιο κρατοῦσα.
187 ἀλλ᾽ ὅταν ἡ Βάρκη τὸ κυπάσσιον ἀμφιβάληται
188 λευκὸν ἐπὶ ῥυπαρῷ, μήτ᾽ εἴην μήτε γενοίμαν.
189 ὦ Θῆβαι, ποῦ σοι τὸ μέγα σθένος; ἄγριος ἀνήρ
190 ἐξολέσει λαόν· σὺ δὲ εἵματα φαιὰ λαβοῦσα
191 θρηνήσεις, δύστηνε, μόνη, καὶ πάντ᾽ ἀποτίσεις,
192 ὅσσα τὸ πρόσθεν ἔρεξας ἀναιδέα θυμὸν ἔχουσα.
193 καὶ κοπετὸν ὄψονται ἀθέσμων εἵνεκα ἔργων
194 Συήνην δ᾽ ὀλέσειε μέγας φὼς Αἰθιοπήων·
195 Τεύχιραν οἰκήσουσι βίῃ μελανόχροες Ἰνδοί.
196 Πεντάπολι, κλαύσεις· σὲ δ᾽ ὀλεῖ μεγαλόσθενος ἀνήρ.
197 σάς, Λιβύη πάγκλαυστε, τίς ἐξηγήσεται ἄτας;
198 τίς δέ σε, Κυρήνη, μερόπων ἐλεεινὰ δακρύσει;
199 οὐ παύσῃ θρήνου στυγεροῦ πρὸς καιρὸν ὀλέθρου.
200 ἔσσεται ἐν Βρύγεσσι καὶ ἐν Γάλλοις πολυχρύσοις
201 ὠκεανὸς κελαδῶν πληρούμενος αἵματι πολλῷ·
202 καὐτοὶ γὰρ κακότητα θεοῦ τέκνοις ἐποίησαν,
203 ἡνίκα Σιδονίοις βασιλεὺς Φοῖνιξ Γαλικανόν
204 ἤγαγεν ἐκ Συρίης πλῆθος πολύ· καί σε φονεύσει,
205 αὐτήν, Ῥαβέννη, τε καὶ εἰς φόνον ἡγεμονεύσει.
206 Ἰνδοί, μὴ θαρσεῖτε καὶ Αἰθίοπες μεγάθυμοι·
207 ἡνίκα γὰρ τούτους τροχὸς Ἀξονος, Αἰγοκεράστης
208 Ταῦρός τ᾽ ἐν Διδύμοις μέσον οὐρανὸν ἀμφιελίξῃ,
209 Παρθένος ἐξαναβᾶσα καὶ Ἥλιος ἀμφὶ μετώπῳ
210 πηξάμενος ζώνην περιπάμπολον ἡγεμονεύσῃ·
211 ἔσσεται ἐμπρησμὸς μέγας αἰθέριος κατὰ γαῖαν,
212 ἄστρων δ᾽ ἐν μαχίμοις καινὴ φύσις, ὥστ᾽ ἀπολέσθαι
213 ἐν πυρὶ καὶ στοναχαῖσιν ὅλην γῆν Αἰθιοπήων.
214 μύρεο καὶ σύ, Κόρινθε, τὸν ἐν σοὶ λυγρὸν ὄλεθρον·
215 ἡνίκα γὰρ στρεπτοῖσι μίτοις Μοῖραι τριάδελφοι
216 κλωσάμεναι φεύγοντα δόλῳ ἰσθμοῖο παρ᾽ ὄχθην
217 ἄξουσιν μετέωρον, ἕως ἐσίδωσίν ἑ πάντες,
218 τὸν πάλαι ἐκκόψαντα πέτρην πολυήλατι χαλκῷ,
219 καὶ σὴν γαῖαν ὀλεῖ καὶ κόψει, ὡς προτέθειται.
220 τούτῳ γάρ τοι δῶκε θεὸς μένος ἐς τὸ ποιῆσαι
221 οἷά τις οὐ πρότερος τῶν συμπάντων βασιλήων·
222 πρῶτα μὲν ἐκ τρισσῶν κεφαλῶν σὺν πληγάδι ῥίζας
223 στησάμενος μεγάλως ἑτέροις δώσειε πάσασθαι,
224 ὥστε φαγεῖν σάρκας γονέων βασιλῆος ἀνάγνου.
225 πᾶσι γὰρ ἀνθρώποισι φόνος καὶ δείματα κεῖται
226 εἵνεκα τῆς μεγάλης πόλεως λαοῦ τε δικαίου
227 σῳζομένου διὰ παντός, ὃν ἔξοχον εἶχε Πρόνοια.
228 ἄστατε καὶ κακόβουλε, κακὰς περικείμενε κῆρας,
229 ἀρχὴ καὶ καμάτοιο καὶ ἀνθρώποις μέγα τέρμα
230 βλαπτομένης κτίσεως καὶ σῳζομένης πάλι Μοίραις,
231 ὕβρι, κακῶν ἀρχηγὲ καὶ ἀνθρώποις μέγα πῆμα,
232 τίς σε βροτῶν ἐπόθησε, τίς ἔνδοθεν οὐ χαλέπηνεν·
233 ἐν σοί τις βασιλεὺς σεμνὸν βίον ὤλεσε ῥιφθείς.
234 πάντα κακῶς διέθηκας ὅλον τε κακὸν κατέκλυσσας,
235 καὶ διὰ σοῦ κόσμοιο καλαὶ πτύχες ἠλλάχθησαν.
236 εἰς ἔριν ἡμετέρην τυχὸν ὕστατα ταῦτα προβάλλου·
237 πῶς τί λέγεις; πείσω σε καὶ εἴ τί σε μέμφομαι αὐδῶ·
238 ἦν ποτ᾽ ἐν ἀνθρώποις λαμπρὸν σέλας ἠελίοιο
239 σπειρομένης ἀκτῖνος ὁμοσπόνδοιο προφητῶν·
240 γλῶσσα μελισταγέουσα καλὸν πόμα πᾶσι βροτοῖσιν
241 φαῖνέ τε καὶ προὔβαλλε καὶ ἥμερα πᾶσιν ἔτελλεν.
242 τοῦδ᾽ ἕνεκεν, στενόβουλε κακῶν ἀρχηγὲ μεγίστων,
243 καὶ ῥαμφὴ καὶ πένθος ἐλεύσεται ἤματι κείνῳ.
244 ἀρχὴ καὶ καμάτοιο καὶ ἀνθρώποις μέγα τέρμα
245 βλαπτομένης κτίσεως καὶ σῳζομένης πάλι Μοίραις,
246 κλῦθι πικρᾶς φήμης δυσηχέος, ἀνδράσι πῆμα.
247 ἀλλ᾽ ὁπόταν Περσὶς γαῖ᾽ ἀπόσχηται πτολέμοιο
248 λοιμοῦ τε στοναχῆς τε, τότ᾽ ἔσσεται ἤματι κείνῳ
249 Ἰουδαίων μακάρων θεῖον γένος οὐράνιόν τε,
250 οἳ περιναιετάουσι θεοῦ πόλιν ἐν μεσογαίοις·
251 ἄχρι δὲ καὶ Ἰόπης τεῖχος μέγα κυκλώσαντες
252 ὑψός᾽ ἀείρονται ἄχρι καὶ νεφέων ἐρεβεννῶν.
253 οὐκέτι συρίξει σάλπιγξ πολεμόκλονον ἦχον,
254 οὐδ᾽ ἔτι μαινομέναις παλάμαις ἐχθραῖς διολοῦνται,
255 ἀλλ᾽ ἐπῖστήσει τε κακῶν αἰῶνι τρόπαια.
256 εἷς δέ τις ἔσσεται αὖτις ἀπ᾽ αἰθέρος ἔξοχος ἀνήρ,
257 ὃς παλάμας ἥπλωσεν ἐπὶ ξύλου πολυκάρπου,
258 Ἑβραίων ὁ ἄριστος, ὃς ἠέλιόν ποτε στήσει
259 φωνήσας ῥήσει τε καλῇ καὶ χείλεσιν ἁγνοῖς.
260 μηκέτι τείρεο θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι, μάκαιρα,
261 θειογενές, πάμπλουτε, μόνον πεποθημένον ἄνθος,
262 φῶς ἀγαθὸν σεμνόν τε τέλος πεποθημένον ἅγνος,
263 Ἰουδαίη χαρίεσσα, καλὴ πόλις, ἔνθεος ὕμνων.
264 οὐκέτι βακχεύσει περὶ σὴν χθόνα ποὺς ἀκάθαρτος
265 Ἑλλήνων ὁμόθεσμον ἐνὶ στήθεσσιν ἔχων νοῦν·
266 ἀλλά σε κυδάλιμοι παῖδες περιτιμήσουσιν
267 καὶ μούσαις ἁγίαισι τράπεζαν ἐπιστήσονται
268 παντοίαις θυσίαισι καὶ εὐχαῖς ἐν θεοτίμοις,
269 ἐκ μικρᾶς στενότητος ὅσοι καμάτους ὑπέμειναν,
270 πλείονα καὶ χαρίεντα καλὸν ἄρξουσι δίκαιοι·
271 οἱ δὲ κακοὶ στείλαντες ὑπ᾽ αἰθέρα γλῶσσαν ἄθεσμον
272 παύσονται λαλέοντες ἐναντίον ἀλλήλοισιν,
273 αὐτοὺς δὲ κρύψουσιν, ἕως κόσμος ἀλλαγῇ.
274 ἔσται δ᾽ ἐκ νεφέων ὄμβρος πυρὸς αἰθομένοιο·
275 κοὐκέτι καρπεύσουσι βροτοὶ στάχυν ἀγλαὸν ἐκ γῆς·
276 πάντ᾽ ἄσπαρτα μενεῖ καὶ ἀνήροτα, ἄχρι νοῆσαι
277 τὸν πρύτανιν πάντων θεὸν ἄμβροτον αἰὲν ἐόντα
278 ἀνθρώπους θνητοὺς καὶ μηκέτι θνητὰ γεραίρειν
279 μηδὲ κύνας καὶ γῦπας ἃ Αἴγυπτος κατέδειξεν
280 σεμνύνειν στομάτεσσι κενοῖς καὶ χείλεσι μωροῖς.
281 εὐσεβέων δὲ μόνων ἁγία χθὼν πάντα τάδ᾽ οἴσει,
282 νᾶμα μελισταγέος ἀπὸ πέτρης ἠδ᾽ ἀπὸ πηγῆς
283 καὶ γλάγος ἀμβρόσιον ῥεύσει πάντεσσι δικαίοις·
284 εἰς ἕνα γὰρ γενετῆρα θεὸν μόνον ἔξοχον ὄντα
285 ἤλπισαν εὐσεβίην μεγάλην καὶ πίστιν ἔχοντες.
286 ἀλλὰ τί δή μοι ταῦτα νόος σοφὸς ἐγγυαλίζει;
287 ἄρτι δέ σε, τλήμων Ἀσίη, κατοδύρομαι οἰκτρῶς
288 καὶ γένος Ἰώνων Καρῶν Λυδῶν πολυχρύσων.
289 αἰαῖ σοι, Σάρδεις· αἰαῖ πολυήρατε Τράλλις·
290 αἰαῖ, Λαοδίκεια, καλὴ πόλι· ὡς ἀπολεῖσθε
291 σεισμοῖς ὀλλύμεναί τε καὶ εἰς κόνιν ἀλλαχθεῖσαι.
292 Ἀσίδι τῇ δνοφερῇ Λυδῶν τε πολυχρύσων ---
293 Ἀρτέμιδος σηκὸς Ἐφέσου πηγνύμενος
294 χάσμασι καὶ σεισμοῖσί ποθ᾽ ἵξεται εἰς ἅλα δῖαν
295 πρηνής, ἠύτε νῆας ἐπικλύζουσιν ἄελλαι.
296 ὕπτια δ᾽ οἰμώξει Ἐφεσος κλαίουσα παρ᾽ ὄχθαις
297 καὶ νηὸν ζητοῦσα τὸν οὐκέτι ναιετάοντα.
298 καὶ τότε θυμωθεὶς θεὸς ἄφθιτος αἰθέρι ναίων
299 οὐρανόθεν πρηστῆρα βαλεῖ κατὰ κρατὸς ἀνάγνου.
300 ἀντὶ δὲ χειμῶνος θέρος ἔσσεται ἤματι τῷδε.
301 καὶ τότε δὴ μετέπειτ᾽ ἔσται ἄνδρεσσι βροτοῖσιν·
302 ἐξολέσει γὰρ πάντας ἀναιδέας ὑψικέραυνος
303 βρονταῖς τε στεροπαῖς τε κεραυνοῖς τε φλεγέθουσιν,
304 ἀνδράσι δυσμενέεσσι, καὶ ὡς ἀσεβεῖς ὀλοθρεύσει,
305 ὥστε μένειν νέκυας κατὰ γῆς πλέονας ψαμάθοιο.
306 ἥξει γὰρ καὶ Σμύρνα ἑὸν κλαίουσα λυκουργόν
307 εἰς Ἐφέσοιο πύλας καὶ αὐτὴ μᾶλλον ὀλεῖται.
308 Κύμη δ᾽ ἡ μωρὰ σὺν νάμασιν τοῖς θεοπνεύστοις
309 ἐν παλάμαις ἀθέων ἀνδρῶν ἀδίκων καὶ ἀθέσμων
310 ῥιφθεῖς᾽ οὐκέτι τόσσον ἐς αἰθέρα ἅρμα προδώσει,
311 ἀλλὰ μενεῖ νεκρὰ ἐν νάμασιν κυμήοισιν.
312 καὶ τότ᾽ ἀναιάξουσιν ὁμοῦ κακότητα μένοντες.
313 εἰδήσει σημεῖον ἔχων, ἀνθ᾽ ὧν ἐμόγησεν,
314 Κυμαίων δῆμος χαλεπὸς καὶ φῦλον ἀναιδές.
315 εἶθ᾽ ὅτ᾽ ἀναιάξουσι κακὴν χθόνα τεφρωθεῖσαν,
316 Λέσβος ὑπ᾽ Ἠριδανοῦ αἰώνιον ἐξαπολεῖται.
317 αἰαῖ σοι, Κέρκυρα, καλὴ πόλι, παύεο κώμου.
318 καὶ Ἱεράπολι, γαῖα μόνη Πλούτωνι μιγεῖσα,
319 ἕξεις, ὃν πεπόθηκας ἔχειν, χῶρον πολύδακρυν
320 ἐς γῆν χωσαμένη παρὰ χεύμασι Θερμώδοντος.
321 πετροφυὴς Τρίπολίς τε παρ᾽ ὕδασι Μαιάνδροιο,
322 κύμασι νυκτερινοῖσι ὑπ᾽ ᾐόνι κληρωθεῖσα,
323 ἄρδην ἐξολέσει σε θεοῖό ποθ᾽ ἥδε πρόνοια.
324 μή μ᾽ ἐθέλουσαν ἑλεῖν Φοίβου τὴν γείτονα χώραν·
325 Μίλητον τρυφερὴν ἀπολεῖ πρηστήρ ποτ᾽ ἄνωθεν,
326 ἀνθ᾽ ὧν εἵλετο τὴν Φοίβου δολόεσσαν ἀοιδήν
327 τήν τε σοφὴν ἀνδρῶν μελέτην καὶ σώφρονα βουλήν.
328 ἵλαθι, παγγενέτωρ, τρυφερῇ χθονὶ τῇ πολυκάρπῳ
329 Ἰουδαίᾳ μεγάλῃ, ἵνα σὰς γνώμας ἐπίδωμεν.
330 ταύτην γὰρ πρώτην ἔγνως, θεός, ἐν χαρίτεσσιν
331 ἐς τὸ δοκεῖν προχάρισμα τεὸν πάντεσσι βροτοῖσιν
332 εἶναι καὶ προσέχειν, οἷον θεὸς ἐγγυάλιξεν.
333 ἱμείρω τριτάλαινα τὰ Θρήκῶν ἔργα ἰδέσθαι
334 καὶ τεῖχος διθάλασσον ὑπ᾽ Ἀρεος ἐν κονίῃσιν
335 συρόμενον ποταμηδὸν ὑπ᾽ ἰχθυόεντι κολύμβῳ.
336 Ἑλλήσποντε τάλαν, ζεύξει ποτέ ς᾽ Ἀσσυρίων παῖς,
337 εἰς σὲ μάχη Θρήκῶν κρατερὸν σθένος ἐξαλαπάξει.
338 τήν τε Μακηδονίην βασιλεὺς Αἰγύπτιος αἱρεῖ,
339 καὶ κλίμα βαρβαρικὸν ῥίψει σθένος ἡγεμονήων.
340 Λυδοὶ καὶ Γαλάται Πάμφυλοι σὺν Πισίδαισι
341 πανδημεὶ κρατέουσι κακὴν ἔριν ὁπλισθέντες.
342 Ἰταλίη τριτάλαινα, μενεῖς πανέρημος ἄκλαυστος
343 ἐν γαίῃ θαλερῇ ὀλοὸν δάκος ἐξαπολέσθαι.
344 ἔσται δ᾽ αἰθέρος οὐρανὸς εὐρὺς ὕπερθεν
345 βροντηδὸν κελάδημα, θεοῦ φωνὴν ἐπακοῦσαι
346 ἠελίου δ᾽ αὐτοῦ φλόγες ἄφθιτοι οὐκέτ᾽ ἔσονται
347 οὐδὲ σεληναίης λαμπρὸν φάος ἔσσεται αὖτις
348 ὑστατίῳ καιρῷ, ὁπόταν θεὸς ἡγεμονεύσῃ.
349 πάντα μελανθείη, σκοτίης δ᾽ ἔσται κατὰ γαῖαν,
350 καὶ τυφλοὶ μέροπες θῆρές τε κακοὶ καὶ ὀιζύς.
351 ἔσσεται ἦμαρ ἐκεῖνο χρόνον πολύν, ὥστε νοῆσαι
352 αὐτὸν ἄνακτα θεὸν πανεπίσκοπον οὐρανόθι πρό.
353 αὐτὸς δυσμενέας ἄνδρας τότε δ᾽ οὐκ ἐλεήσει,
354 ἀρνῶν ἠδ᾽ ὀίων ταύρων τ᾽ ἀγέλας ἐριμύκων
355 ἐκθυσιάζοντας μόσχων μεγάλων κεροχρύσων
356 ἀψύχοις θ᾽ Ἑρμαῖς καὶ τοῖς λιθίνοισι θεοῖσιν.
357 ἡγείσθω δὲ θέμις σοφίη καὶ δόξα δικαίων·
358 μή ποτε θυμωθεὶς θεὸς ἄφθιτος ἐξαπολέσσῃ
359 πᾶν γένος ἀνθρώπων βίοτον καὶ φῦλον ἀναιδές,
360 δεῖ στέργειν γενετῆρα θεὸν σοφὸν αἰὲν ἐόντα.
361 ἔσσεται ὑστατίῳ καιρῷ περὶ τέρμα σελήνης
362 κοσμομανὴς πόλεμος καὶ ἐπίκλοπος ἐν δολότητι.
363 ἥξει δ᾽ ἐκ περάτων γαίης μητροκτόνος ἀνήρ
364 φεύγων ἠδὲ νόῳ ὀξύστομα μερμηρίζων,
365 ὃς πᾶσαν γαῖαν καθελεῖ καὶ πάντα κρατήσει
366 πάντων τ᾽ ἀνθρώπων φρονιμώτερα πάντα νοήσει·
367 ἧς χάριν ὤλετό τ᾽ αὐτός, ἑλεῖ ταύτην παραχρῆμα.
368 ἄνδρας τ᾽ ἐξολέσει πολλοὺς μεγάλους τε τυράννους
369 πάντας τ᾽ ἐμπρήσει, ὡς οὐδέποτ᾽ ἄλλος ἐποίει,
370 τοὺς δ᾽ αὖ πεπτηῶτας ἀνορθώσει διὰ ζῆλον.
371 ἔσται δ᾽ ἐκ δυσμῶν πόλεμος πολὺς ἀνθρώποισιν,
372 ῥεύσει δ᾽ αἵμαθ᾽ ἕως ὄχθου ποταμῶν βαθυδινῶν.
373 τῆς τε Μακηδονίης στάξει χόλος ἐν πεδίοισιν ---
374 συμμαχίην δῶ δ᾽ ἐκ δυσμῶν, βασιλῆι δ᾽ ὄλεθρον.
375 καὶ τότε χειμερίη πνοιὴ πνεύσει κατὰ γαῖαν,
376 καὶ πεδίον πολέμοιο κακοῦ πλησθήσεται αὖτις.
377 πῦρ γὰρ ἀπ᾽ οὐρανίων δαπέδων βρέξει μερόπεσσιν,
378 πῦρ καὶ αἷμα ὕδωρ πρηστὴρ γνόφος οὐρανίη νύξ
379 καὶ φθίσις ἐν πολέμῳ καὶ ἐπὶ σφαγῇσιν ὁμίχλη
380 πάντας ὁμοῦ τ᾽ ὀλέσει βασιλεῖς καὶ φῶτας ἀρίστους.
381 εἶθ᾽ οὕτως πολέμοιο πεπαύσεται οἰκτρὸς ὄλεθρος,
382 κοὐκέτι τις ξίφεσιν πολεμίξεται οὐδὲ σιδήρῳ
383 οὐδ᾽ αὐτοῖς βελέεσσιν, ἃ μὴ θέμις ἔσσεται αὖτις.
384 εἰρήνην δ᾽ ἕξει λαὸς σοφός, ὅσπερ ἐλείφθη,
385 πειραθεὶς κακότητος, ἵν᾽ ὕστερον εὐφρανθείη.
386 μητρολέται, παύσασθε θράσους τόλμης τε κακούργου,
387 οἳ τὸ πάλαι παίδων κοίτην ἐπορίζετ᾽ ἀνάγνως
388 καὶ τέγεσιν πόρνας ἐστήσατε τὰς πάλαι ἁγνάς
389 ὕβρεσι καὶ κολάσει κἀσχημοσύνῃ πολυμόχθῳ. ---
390 ἐν σοὶ γὰρ μήτηρ τέκνῳ ἐμίγη ἀθεμίστως,
391 καὶ θυγάτηρ γενετῆρι ἑῷ συζεύξατο νύμφη·
392 ἐν σοὶ καὶ βασιλεῖς στόμα δύσμορον ἐξεμίηναν,
393 ἐν σοὶ καὶ κτηνῶν εὗρον κοίτην κακοὶ ἄνδρες.
394 σίγησον, πανόδυρτε κακὴ πόλι, κῶμον ἔχουσα·
395 οὐκέτι γὰρ παρὰ σοῖο τὴν τῆς φιλοθρέμμονος ὕλης
396 παρθενικαὶ κοῦραι πῦρ ἔνθεον ὠρήσουσιν.
397 ἔσβεσται παρὰ σεῖο πάλαι πεποθημένος οἶκος,
398 ἡνίκα δεύτερον εἶδον ἐγὼ ῥιπτούμενον οἶκον
399 πρηνηδὸν πυρὶ τεγγόμενον διὰ χειρὸς ἀνάγνου,
400 οἶκον ἀεὶ θάλλοντα, θεοῦ τηρήμονα ναόν,
401 ἐξ ἁγίων γεγαῶτα καὶ ἄφθιτον αἰὲν ἐόντα
402 ἐκ ψυχῆς ἐλπιζόμενον καὶ σώματος αὐτοῦ
403 οὐ γὰρ ἀκηδέστως αἰνεῖ θεὸν ἐξ ἀφανοῦς γῆς
404 οὐδὲ πέτρης ποίησε σοφὸς τέκτων παρὰ τούτοις,
405 οὐ χρυσοῦ κόσμον, ἀπάτην ψυχῶν ἐσεβάσθη.
406 ἀλλὰ μέγαν γενετῆρα θεὸν πάντων θεοπνεύστων
407 ἐν θυσίαις ἁγίαις ἐγέραιρον καὶ ἑκατόμβαις.
408 νῦν δέ τις ἐξαναβὰς ἀφανὴς βασιλεὺς καὶ ἄναγνος
409 ταύτην ἔρριψεν καὶ ἀνοικοδόμητον ἀφῆκεν
410 σὺν πλήθει μεγάλῳ καὶ ἀνδράσι κυδαλίμοισιν.
411 αὐτὸς δ᾽ ὤλετο χέρσον ἀπ᾽ ἀθανάτην ἐπιβὰς γῆν,
412 κοὐκέτι σῆμα τοιοῦτον ὑπ᾽ ἀνθρώποισι τέτυκτο,
413 ὥστε δοκεῖν ἑτέρους μεγάλην πόλιν ἐξαλαπάξαι.
414 ἦλθε γὰρ οὐρανίων νώτων ἀνὴρ μακαρίτης
415 σκῆπτρον ἔχων ἐν χερσίν, ὅ οἱ θεὸς ἐγγυάλιξεν,
416 καὶ πάντων ἐκράτησε καλῶς πᾶσίν τ᾽ ἀπέδωκεν
417 τοῖς ἀγαθοῖς τὸν πλοῦτον, ὃν οἱ πρότεροι λάβον ἄνδρες.
418 πᾶσαν δ᾽ ἐκ βάθρων εἷλεν πόλιν ἐν πυρὶ πολλῷ
419 καὶ δήμους ἔφλεξε βροτῶν τῶν πρόσθε κακούργων
420 καὶ πόλιν, ἣν ἐπόθησε θεός, ταύτην ἐποίησεν
421 φαιδροτέραν ἄστρων τε καὶ ἡλίου ἠδὲ σελήνης
422 καὶ κόσμον κατέθηχ᾽ ἅγιόν τ᾽ ---. ἐποίησεν
423 ἔνσαρκον καλὸν περικαλλέα ἠδὲ ἔπλασσεν
424 πολλοῖς ἐν σταδίοισι μέγαν καὶ ἀπείρονα πύργον
425 αὐτῶν ἁπτόμενον νεφέων καὶ πᾶσιν ὁρατόν,
426 ὥστε βλέπειν πάντας πιστοὺς πάντας τε δικαίους
427 ἀιδίοιο θεοῦ δόξαν, πεποθημένον εἶδος·
428 ἀντολίαι δύσιές τε θεοῦ κλέος ἐξύμνησαν.
429 οὐκέτι γὰρ πέλεται δειλοῖσι βροτοῖσιν δεινά
430 οὐδὲ γαμοκλοπίαι καὶ παίδων Κύπρις ἄθεσμος,
431 οὐ φόνος οὐδὲ κυδοιμός, ἔρις δ᾽ ἐν πᾶσι δικαίη.
432 ὕστατος ἔσθ᾽ ἁγίων καιρός, ὅτε ταῦτα περαίνει
433 θεὸς ὑψιβρεμέτης, κτίστης ναοῖο μεγίστου.
434 αἰαῖ σοι, Βαβυλὼν χρυσόθρονε, χρυσοπέδιλε,
435 πουλυετὴς βασίλεια μόνη κόσμοιο κρατοῦσα,
436 ἡ τὸ πάλαι μεγάλη καὶ πάμπολις, οὐκέτι κείσῃ
437 οὔρεσιν ἐν χρυσέοις καὶ νάμασιν Εὐφρήταο·
438 στρωθήσῃ σεισμοῖο κλόνῳ· Πάρθοι δέ σε δεινοί
439 πάντα κρατεῖν ἐποίησαν. ἔχε στόμα φιμῷ, ἄναγνε
440 Χαλδαίων γενεή, μήτ᾽ εἴρεο μηδὲ μερίμνα,
441 πῶς Περσῶν ἄρξεις ἢ πῶς Μήδων τε κρατήσεις·
442 εἵνεκα γὰρ τῆς σῆς ἀρχῆς, ἧς ἔσχες, ὅμηρα
443 εἰς Ῥώμην πέμψασα καὶ Ἀσίδι θητεύοντας,
444 τοιγάρτοι καὐτὴ βασιλὶς φρονέους᾽ εἰς κρίσιν
445 ἀντιδίκων ἥξεις, ὧν εἵνεκα λύτρα πέπομφας·
446 δώσεις δ᾽ ἀντὶ λόγων σκολιῶν πικρὸν λόγον ἐχθροῖς.
447 ἔσται δ᾽ ὑστατίῳ καιρῷ ξηρός ποτε πόντος,
448 κοὐκέτι πλωτεύσουσιν ἐς Ἰταλίην τότε νῆες,
449 Ἀσὶς δ᾽ ἡ μεγάλη τότε πάμφορον ἔσσεται ὕδωρ
450 καὶ Κρήτη πεδίον. Κύπρος δ᾽ ἕξει μέγα πῆμα
451 καὶ Πάφος αἰάξει δεινὸν μόρον, ὥστε νοῆσαι
452 καὶ Σαλαμῖνα πόλιν μεγάλην μέγα πῆμα παθοῦσαν·
453 νῦν μὲν χέρσος ἄκαρπος ὑπ᾽ ᾐόνος ἔσσεται αὖθις,
454 ἀκρὶς δ᾽ οὐκ ὀλίγη χθόνα Κύπριον ἐξολοθρεύσει.
455 εἰς Τύρον, αἰνόμοροι μέροπες, κλαύσεσθε βλέποντες.
456 Φοινίκη, δεινός σε μένει χόλος, ἄχρι πεσεῖν σε
457 πτῶμα κακόν, Σειρῆνες ὅπως κλαύσωνται ἀληθῶς.
458 ἔσται δ᾽ ἐν πέμπτῃ γενεῇ, ὅτε παύσετ᾽ ὄλεθρος
459 Αἰγύπτου, βασιλῆες ὅταν μιχθῶσιν ἀναιδεῖς·
460 Παμφύλων γενεαὶ δ᾽ εἰς Αἴγυπτον καθεδοῦνται,
461 ἔν τε Μακηδονίῃ καὶ ἐν Ἀσίδι καὶ Λυκίοισιν
462 κοσμομανὴς πόλεμος πολυαίματος ἐν κονίῃσιν,
463 ὃν παύσει Ῥώμης βασιλεὺς δυσμῶν τε δυνάσται.
464 χειμερίη ὁπόταν ῥιπὴ στάξῃ χιονώδης
465 πηγνυμένου μεγάλου ποταμοῦ λιμνῶν τε μεγίστων,
466 εὐθὺς βάρβαρος ὄχλος ἐς Ἀσίδα γαῖαν ὁδεύσει,
467 καὶ Θρᾳκῶν ὀλέσει δεινῶν γένος ὡς ἀλαπαδνόν.
468 καὶ τότε θυμοβόροι μέροπες κατέδουσι γονῆας
469 λιμῷ τειρόμενοι καὶ ἐδέσματα λαιφάσσονται.
470 πάντων δ᾽ ἐκ μελάθρων θῆρες κατέδουσι τράπεζαν,
471 αὐτοί τ᾽ οἰωνοί τε βροτοὺς κατέδουσιν ἅπαντας
472 ὠκεανός τε κακοῦ πλησθήσεται ἐκ πολέμοιο
473 αἱματόεις σάρκας τε καὶ αἵματα τῶν ἀνοήτων.
474 εἶθ᾽ οὕτως ὀλιγηπελίη ἔσται κατὰ γαῖαν,
475 ὥστε νοεῖν ἀνδρῶν τ᾽ ἀριθμὸν μέτρον τε γυναικῶν.
476 μυρία δ᾽ οἰμώξει δειλὴ γενεὴ κατὰ τέρμα
477 ἠελίου δύνοντος, ἵν᾽ ἔμπαλι μηκέτ᾽ ἀνέλθῃ,
478 ὠκεανοῦ μείνας ἵν᾽ ἐφ᾽ ὕδασι βαπτισθείη·
479 πολλῶν γὰρ μερόπων εἶδεν κακότητας ἀνάγνους.
480 ἔσται δὲ σκοτόμαινα περὶ μέγαν οὐρανὸν αὐτόν,
481 ἀχλὺς δ᾽ οὐκ ὀλίγη κόσμου πτύχας ἀμφικαλύψει
482 δεύτερον· αὐτὰρ ἔπειτα θεοῦ φάος ἡγεμονεύσει
483 ἀνδράσι τοῖς ἀγαθοῖσιν, ὅσοι θεὸν ἐξύμνησαν.
484 Ἱσι, θεὰ τριτάλαινα, μενεῖς ἐπὶ χεύμασι Νείλου
485 μούνη, μαινὰς ἄναυδος ἐπὶ ψαμάθοις Ἀχέροντος,
486 κοὐκέτι σου μνεία γε μενεῖ κατὰ γαῖαν ἅπασαν.
487 καὶ σύ, Σάραπι λίθους ἀργοὺς ἐπικείμενε πολλούς,
488 κείσῃ πτῶμα μέγιστον ἐν Αἰγύπτῳ τριταλαίνῃ.
489 ὅσσοι δ᾽ Αἰγύπτου πόθον ἤγαγον εἴς σε, ἅπαντες
490 κλαύσονταί σε κακῶς θεὸν ἄφθιτον ἐν φρεσὶ θέντες·
491 γνώσονταί σε τὸ μηδέν, ὅσοι θεὸν ἐξύμνησαν.
492 καί ποτε τῶν ἱερέων τις ἐρεῖ λινόστολος ἀνήρ·
493 δεῦτε, θεοῦ τέμενος καλὸν στήσωμεν ἀληθοῦς·
494 δεῦτε, τὸν ἐκ προγόνων δεινὸν νόμον ἀλλάξωμεν,
495 τοῦ χάριν οἱ λιθίνοις καὶ ὀστρακίνοισι θεοῖσιν
496 πομπὰς καὶ τελετὰς ποιούμενοι οὐκ ἐνόησαν.
497 στρέψωμεν ψυχὰς θεὸν ἄφθιτον ἐξυμνοῦντες
498 αὐτὸν τὸν γενετῆρα, τὸν ἀίδιον γεγαῶτα,
499 τὸν πρύτανιν πάντων, τὸν ἀληθέα, τὸν βασιλῆα,
500 ψυχοτρόφον γενετῆρα, θεὸν μέγαν αἰὲν ἐόντα.
501 καὶ τότ᾽ ἐν Αἰγύπτῳ ναὸς μέγας ἔσσεται ἁγνός
502 κεἰς αὐτὸν θυσίας οἴσει λαὸς θεότευκτος,
503 κείνοισιν δώσει θεὸς ἄφθιτος ἐμβιοτεύειν.
504 ἀλλ᾽ ὅταν ἐκπρολιπόντες ἀναιδέα φῦλα Τριβαλλῶν
505 Αἰθίοπες μέλλως᾽ Αἴγυπτον ἑήν τε ἀροῦσθαι,
506 ἄρξονται κακότητος, ἵν᾽ ὕστερα πάντα γένηται.
507 νηὸν γὰρ καθελοῦσι μέγαν Αἰγυπτιάδος γῆς·
508 ἐν δὲ θεὸς βρέξει κατὰ γῆς δεινὸν χόλον αὐτοῖς,
509 ὥστ᾽ ὀλέσαι πάντας τε κακοὺς πάντας τ᾽ ἀνόμους τε.
510 κοὐκέτι δὴ φειδώ τις ἔτ᾽ ἔσσεται ἐν χθονὶ κείνῃ,
511 ἀνθ᾽ ὧν οὐκ ἐφύλαξαν ὅ μιν θεὸς ἐγγυάλιξεν.
512 Ἠελίου φαέθοντος ἐν ἀστράσιν εἶδον ἀπειλήν
513 ἠδὲ Σεληναίης δεινὸν χόλον ἐν στεροπῇσιν·
514 ἄστρα μάχην ὤδινε· θεὸς δ᾽ ἐπέτρεψε μάχεσθαι.
515 ἀντὶ γὰρ Ἠελίου μακραὶ φλόγες ἐστασίαζον,
516 ἠδὲ Σεληναίης δίκερως ἠλλάξατο ῥοῖζος·
517 Φωσφόρος ἔσχε μάχην, ἐπιβὰς ἐς νῶτα Λέοντος·
518 Αἰγόκερως δ᾽ ἔπληξε νέου Ταύροιο τένοντα·
519 Ταῦρος δ᾽ Αἰγοκέρωτος ἀφήρπασε νόστιμον ἦμαρ.
520 καὶ Ζυγὸν Ὠρίων ἀπενόσφισε μηκέτι μεῖναι·
521 Παρθένος ἐν Κριῷ Διδύμων ἠλλάξατο μοῖραν·
522 Πλειὰς δ᾽ οὐκέτ᾽ ἔφαινε· Δράκων δ᾽ ἠρνήσατο ζώνην·
523 Ἰχθύες εἰσεδύοντο κατὰ ζωστῆρα Λέοντος·
524 Καρκίνος οὐκ ἐνέμεινεν, ἔδεισε γὰρ Ὠρίωνα·
525 Σκορπίος οὐρὰν ἐπῆλθε διὰ δεινοῖο Λέοντος,
526 ἠδὲ Κύων ὤλισθεν ἀπὸ φλογὸς Ἠελίοιο·
527 Ὑδροχόον δ᾽ ἐπύρωσε μένος κρατεροῖο Φαεινοῦ.
528 ὦρτο μὲν Οὐρανὸς αὐτός, ἕως ἐτίναξε μαχητάς·
529 θυμωθεὶς δ᾽ ἔρριψε καταπρηνεῖς ἐπὶ γαῖαν.
530 ῥίμφα μὲν οὖν πληγέντες ὑπ᾽ Ὠκεανοῖο λοετρά
 531 ἧψαν γαῖαν ἅπασαν· ἔμεινε δ᾽ ἀνάστερος αἰθήρ.

(Sibyl. 5:1-6:1 OPG)

OPG Sibylline Oracle 6:1 Λόγος ἕκτος Ἀθανάτου μέγαν υἱὸν ἀοίδιμον ἐκ φρενὸς αὐδῶ,
2 ᾧ θρόνον ὕψιστος γενέτης παρέδωκε λαβέσθαι
3 οὔπω γεννηθέντι· ἐπεὶ κατὰ σάρκα τὸ δισσόν
4 ἠγέρθη, προχοαῖς ἀπολουσάμενος ποταμοῖο
5 Ἰορδάνου, ὃς φέρεται γλαυκῷ ποδί, κύματα σύρων.
6 ὃς πυρὸς ἐκφεύξας πρῶτος θεὸν ὄψεται ἡδύν
7 πνεύματι γινόμενον, λευκαῖς πτερύγεσσι πελείης.
8 ἀνθήσει δ᾽ ἄνθος καθαρόν, βρύσουσι δὲ πηγαί.
9 δείξω δ᾽ ἀνθρώποισι ὁδούς, δείξει δὲ κελεύθους
10 οὐρανίας· πάντας δὲ σοφοῖς μύθοισι διδάξει.
11 ἥξει δ᾽ ἔς τε δίκην καὶ πείσει λαὸν ἀπειθῆ
12 αἰνετὸν αὐχήσας πατρὸς γένος οὐρανίδαο.
13 κύματα πεζεύσει, νόσον ἀνθρώπων ἀπολύσει,
14 στήσει τεθνηῶτας, ἀπώσεται ἄλγεα πολλά·
15 ἐκ δὲ μιῆς πήρης ἄρτου κόρος ἔσσεται ἀνδρῶν,
16 οἶκος ὅταν Δαυὶδ φύῃ φυτόν· ἐν χερὶ δ᾽ αὐτοῦ
17 κόσμος ὅλος καὶ γαῖα καὶ οὐρανὸς ἠδὲ θάλασσα.
18 ἀστράψει δ᾽ ἐπὶ γῆν, οἷόν ποτε πρῶτα φανέντα
19 εἶδον ἀπ᾽ ἀλλήλων πλευρῶν δύο γεννηθέντες.
20 ἔσσεται, ἡνίκα γαῖα χαρήσεται ἐλπίδι παιδός.
21 σοι δὲ μόνῃ, Σοδομῖτι γαίη, κακὰ πήματα κεῖται·
22 αὐτὴ γὰρ δύσφρων τὸν σὸν θεὸν οὐκ ἐνόησας
23 ἐλθόντα θνητοῖσιν ἐν ὄμμασιν· ἀλλ᾽ ἀπ᾽ ἀκάνθης
24 ἔστρεψας στεφάνῳ, φοβερὴν δὲ χολὴν ἐκέρασσας
25 εἰς ὕβριν καὶ πνεῦμα· τό σοι κακὰ πήματα τεύξει.
26 ὦ ξύλον ὦ μακαριστόν, ἐφ᾽ οὗ θεὸς ἐξετανύσθη,
27 οὐχ ἕξει σε χθών, ἀλλ᾽ οὐρανὸν οἶκον ἐσόψει,
28 ἡνίκα ἀστράψειε τὸ σόν, θεός, ἔμπυρον ὄμμα. (Sibyl. 6:1-28 OPG)

OPG Sibylline Oracle 7:1 Ἐκ τοῦ ἑβδόμου λόγου Ὡ Ῥόδε δειλαίη σύ· σὲ γὰρ πρώτην, σὲ δακρύσω·
2 ἔσσῃ δὲ πρώτη πόλεων, πρώτη δ᾽ ἀπολέσσῃ,
3 ἀνδρῶν μὲν χήρη, βιότου δέ τε πάμπαν ἀδευκής·
4 Δῆλε, σὺ μὲν πλεύσεις καὶ ἐφ᾽ ὕδατος ἄστατος ἔσσῃ·
5 Κύπρε, σὲ δ᾽ ἐξολέσει γλαυκῆς ποτε κῦμα θαλάσσης·
6 Σικελίη, φλέξει σε τὸ καιόμενον κατὰ σοῦ πῦρ.
7 τοῦτο, λέγω, τὸ θεοῦ φοβερὸν καὶ ἐπήλυτον ὕδωρ.
8 Νῶέ τις ἐκ πάντων μοῦνος φυγὰς ἤλυθεν ἀνδρῶν.
9 πλεύσει γῆ, πλεύσει δὲ ὄρη, πλεύσει δὲ καὶ αἰθήρ.
10 ὕδωρ ἔσται ἅπαντα καὶ ὕδασι πάντ᾽ ἀπολεῖται.
11 στήσονται δ᾽ ἄνεμοι καὶ δεύτερος ἔσσεται αἰών.
12 ὦ Φρυγίη, πρώτη δ᾽ ἀναλάμψεις ὕδατος ἄκρου·
13 πρώτη δ᾽ εἰς ἀσέβειαν ἀπαρνήσῃ θεὸν αὐτή
14 εἰδώλοις ἀλάλοις κεχαρισμένη, ὅσσα σε, δειλή,
15 ἐξολέσει πολλῶν περιτελλομένων ἐνιαυτῶν.
16 Αἰθίοπες δύστηνοι ὑπ᾽ ἄλγεα οἰκτρὰ παθόντες
17 ῥομφαίαις πλήξονται ὑπὸ χρόα πεπτηῶτες.
18 τὴν λιπαρὴν Αἴγυπτον ἀεὶ σταχύεσσι μέλουσαν,
19 ἣν Νεῖλος νηκτοῖς ὑπὸ χεύμασιν ἑπτὰ μεθύσκει,
20 ἀλλήλων ἔμφυλος ὀλεῖ στάσις· ἔνθεν ἀέλπτως
21 ἀνέρες ἐξελάσουσι τὸν οὐ θεὸν ἀνδράσιν Ἁπιν.
22 αἰαῖ, Λαοδίκεια, σὺ δ᾽ οὐ θεὸν οὔποτ᾽ ἰδοῦσα
23 ψεύσῃ, τολμηρή· κλύσσει δέ σε κῦμα Λύκοιο.
24 αὐτὸς ὁ γεννηθεὶς ὁ μέγας θεὸς ἄστρ᾽ ὃς πολλά
25 ποιήσει, κρεμάσει δὲ δι᾽ αἰθέρος ἄξονα μέσσον,
26 στήσει δ᾽ ἀνθρώποισι μέγαν φόβον ὑψός᾽ ἰδέσθαι
27 κίονα μετρήσας μεγάλῳ πυρί, οὗ ῥαθάμιγγες
28 ἀνθρώπων ὀλέσουσι γένη κακὰ δηλησάντων.
29 ἔσται γάρ ποτε κεῖνος ἅπαξ χρόνος, ἔνθα δὲ φῶτες
30 ἐξιλάσουσι θεόν, ἀλλ᾽ οὐ παύσουσιν ἀνίας
31 ἀκράντους. Δαυὶδ δὲ δι᾽ οἴκου πάντα τελεῖται.
32 τῷ γάρ τ᾽ αὐτὸς ἔδωκε θεὸς θρόνον ἐγγυαλίξας·
33 οἱ δὲ διαγγελτῆρες ὑπαὶ ποσὶ κοιμήσονται,
34 οἵ τε πυρὰς φαίνουσι καὶ οἳ ποταμοὺς φαίνουσιν,/
35 οἵ τ᾽ ἄστη σῴζουσι καὶ οἳ πέμπουσιν ἀήτας.
36 πολλοῖς δ᾽ αὖ χαλεπὸς βίος ἀνθρώποισιν ἔπεισιν
37 ἐσδύνων ψυχαῖσι καὶ ἀλλάσσων φρένας ἀνδρῶν.
38 ἀλλ᾽ ὅταν ἐκ ῥίζης βλαστὸς νέος ὄμματα φύσῃ,
39 τὴν κτίσιν ἥ ποτε πᾶσι τροφὴν διέδωκε περισσήν,
40 καὶ τὰ μὲν ἀμφὶ χρόνοις ἔσται πλέον. ἀλλ᾽ ὅταν ἄλλοι
41 ἄρξωνται Πέρσαι μαχίμων φῦλον, αὐτίκα δεινοί
42 ἔσσονται θάλαμοι νυμφῶν διὰ δύσνομα φῦλα.
43 ἕξει γὰρ μήτηρ ἑὸν υἱέα καὶ πόσιν· υἱός
44 μητέρα δηλήσει· θυγάτηρ δ᾽ ἐπὶ πατρὶ κλιθεῖσα
45 βάρβαρον ὑπνώσει τοῦτον νόμον· ὕστερα δ᾽ αὐτοῖς
46 ἐκλάμψει Ῥωμαῖος Ἀρης πολλῆς ἀπὸ λόγχης·
47 αἵματι δ᾽ ἀνδρομέῳ πολλὴν χθόνα φυρήσουσιν.
48 Ἰταλίης δὲ πρόμος τότε φεύξεται ἐκ δορὸς ἀλκῆς.
49 λείψουσιν δ᾽ ἐπὶ γῆς χρυσῷ κεχαραγμένον ἄνθος
50 ἐκπρομολόντα φέρον γε ἀεὶ σημεῖον ἀνάγκης.
51 ἔσται μάν, ὅτε πᾶσα κακὴ καὶ δύσμορος οἰκτρῶς
52 Ἰλιὰς ἐκπίεται τάφον, οὐ γάμον, ἔνθα βαθεῖα
53 κλαύσουσιν νύμφαι, ὅτι δὴ θεὸν οὐκ ἐνόησαν,
54 ἀλλ᾽ αἰεὶ τυπάνοις καὶ κρότοις τ᾽ ἦχον ἔδωκαν.
55 μαντεύου, Κολοφών· μέγα σοι κρέμαται φοβερὸν πῦρ.
56 Θεσσαλίη δύσνυμφε, σὲ δ᾽ ὄψεται οὐκέτι γαῖα
57 οὐδὲ τέφρην, πλεύσῃ δὲ μόνη φυγὰς ἠπείροιο.
58 αὐτοῖς ὦ τλῆμον, σκύβαλον πολέμου λυγρὸν ἔσσῃ,
59 ὦ κυσὶ καὶ ποταμοῖς καὶ ῥομφαίαισι πεσοῦσα.
60 ὦ τλῆμόν γε Κόρινθε, σὺ δ᾽ ἀμφ᾽ αὐτὴν βαρὺν Ἀρην
61 δέξῃ, δειλαίη, καὶ ἐν ἀλλήλοις ἀπολεῖσθε.
62 Τύρε, σὺ δ᾽ ἡλίκα δὴ λήψῃ μόνη· εὐσεβέων γάρ
63 ἀνδρῶν χηρεύους᾽ ὀλιγηφρενίῃσι διοίσει.
64 ἆ Συρίη κοίλη, Φοινίκων ὕστατον ἀνδρῶν,
65 οἷς ἐπερευγομένη κεῖται Βηρυτιὰς ἅλμη,
66 τλήμων, οὐκ ἔγνως τὸν σὸν θεόν, ὅν ποτ᾽ ἔλουσεν
67 Ἰόρδανος ἐν τριτάτοισι καὶ ἔπτατο πνεῦμα πελείῃ,
68 ὃς πρὶν καὶ γαίης τε καὶ οὐρανοῦ ἀστερόεντος
69 αὐθέντης γένετο λόγος πατρὶ πνεύματί θ᾽ ἁγνῷ
70 σάρκα τε δυσάμενος ταχὺς ἵπτατο πατρὸς ἐς οἴκους.
71 τρεῖς δ᾽ αὐτῷ πύργους μέγας Οὐρανὸς ἐστήριξεν,
72 ἐν τῷ δὴ ναίουσι θεοῦ νῦν μητέρες ἐσθλαί,
73 Ἐλπίς τ᾽ Εὐσεβίη τε Σεβασμοσύνη τε ποθεινή,
74 οὐ χρυσῷ χαίρουσαι ἢ ἀργύρῳ, ἀλλὰ σεβασμοῖς
75 ἀνθρώπων θυσίαις τε δικαιοτάτοις τε λογισμοῖς.
76 θύσεις δ᾽ ἀθανάτῳ θεῷ μεγάλῳ ἀγερώχῳ
77 οὐ χόνδρον τήξας λιβάνου πυρὶ οὐδὲ μαχαίρῃ
78 ἀρνειὸν κόψας λασιότριχα, ἀλλ᾽ ἅμα πᾶσιν,
79 οἳ τεὸν αἷμα φέρουσι, λαβὼν ἀγρίηνα πετεινά
80 εὐξάμενος πέμψεις εἰς οὐρανὸν ὄμματα τείνας·
81 ὕδωρ δὲ σπείσεις καθαρῷ πυρὶ τοῖα βοήσας·
82 ὥς σε λόγον γέννησε πατήρ πάτερ ὄρνιν ἀφῆκα,
83 ὀξὺν ἀπαγγελτῆρα λόγων λόγον, ὕδασιν ἁγνοῖς
84 ῥαίνων σὸν βάπτισμα, δι᾽ οὗ πυρὸς ἐξεφαάνθης.
85 οὐδὲ θύρην κλείσεις, ὅτε τίς σοι ἐπήλυτος ἄλλος
86 ἥξει δευόμενος πενίην λιμόν τ᾽ ἀπερύκειν.
87 ἀλλὰ λαβὼν κεφαλὴν τοῦδ᾽ ἀνέρος ὕδατι ῥάνας
88 εὖξαι τρίς· τῷ σῷ δὲ θεῷ μάλα τοῖα βόησον·
89 οὐκ ἔραμαι πλούτου· λιτὸς δέ τε λιτὸν ἐδέγμην·
90 ἄμφω δὸς σύ, πάτερ, σύ, χορηγητήρ, ἐπάκουσον.
91 εὐξαμένῳ δώσει σοι· ἀπήγαγεν ἔκτοτε δ᾽ ἀνήρ
92 μὴ θλίψῃς με, θεοῦ ἱερὸν σέβας ἠδὲ δίκαιον,
93 ἁγνὸν ἀδούλωτον περὶ γένναν ἐλεγχθὲν ---
94 τλήμονά μου κραδίην στῆσον, πάτερ· εἰς δὲ δέδορκα,
95 εἰς σὲ τὸν ἄχραντον, τὸν μὴ χέρες ἐργάσσαντο.
96 Σαρδώ, νῦν σὺ βαρεῖα, μεταλλάξῃ ἐς τέφρην.
97 ἔσσῃ δ᾽ οὐκέτι νῆσος, ὅταν δέκατος χρόνος ἔλθῃ.
98 ζητήσουσι πλέοντες ἐν ὕδασιν οὐκέτ᾽ ἐοῦσαν,
99 ἀλκυόνες δ᾽ ἐπὶ σοὶ οἰκτρὸν γόον αἰάξουσιν.
100 Μυγδονίη τρηχεῖα, δυσέκβατε πυρσὲ θαλάσσης,
101 αὐχήσεις αἰῶνα, δι᾽ αἰώνων ἀπολέσσῃ
102 θερμῷ πνεύματι πᾶσα, μανήσῃ δ᾽ ἄλγεσι πολλοῖς.
103 Κελτὶ γαίη, τὸ δὲ σὸν κατ᾽ ὄρος, παρὰ δύσβατον Ἀλπιν,
104 ψάμμος ὅλην χώσει σε βαθύς· φόρον οὐκέτι δώσεις,
105 οὐ στάχυν, οὐ βοτάνας· πανέρημος ἔσῃ δ᾽ ἀπὸ λαῶν
106 αἰεί, κρυμαλέοις δὲ παχυνομένη κρυστάλλοις
107 λώβην ἐκτίσεις, ἣν οὐκ ἐνόησας, ἄναγνε.
108 Ῥώμη καρτερόθυμε, Μακηδονίην μετὰ λόγχην
109 ἀστράψεις ἐς Ὀλυμπον· θεὸς δέ σε πάμπαν ἄπυστον
110 ποιήσει, ὁπόταν δοκέῃς πολὺ κρεῖσσον ἐς ὄμμα
111 ἑδραίη μίμνειν· τότε σοι τοιαῦτα βοήσω·
112 ὀλλυμένη φθέγξῃ λαμπρόν ποτε καὶ μαρμάραν σε·
113 δεύτερά σοι, Ῥώμη, μέλλω πάλι δεύτερα φωνεῖν.
114 ἄρτι δέ σε, Συρίη τλῆμον, κατοδύρομαι οἰκτρῶς.
115 Θῆβαι δύσβουλοι, ὑμῖν κακὸς ἦχος ἐπέσται
116 αὐλῶν φθεγγομένων, ὑμῖν σάλπιγξ κακὸν ἦχον
117 ἠχήσει, ὄψεσθε δ᾽ ἀπολλυμένην χθόνα πᾶσαν.
118 αἰαῖ σοι τλῆμον, αἰαῖ κακόθυμε θάλασσα.
119 βρωθήσῃ πυρὶ πᾶσα καὶ ἐξολέσεις λαὸν ἅλμῃ.
120 ἔσται γάρ τε τοσοῦτον ἐπὶ χθονὶ μαινόμενον πῦρ,
121 ὅσσον ὕδωρ, ῥεύσει τε καὶ ἐξολέσει χθόνα πᾶσαν.
122 φλέξει ὄρη, καύσει ποταμούς, πηγὰς δὲ κενώσει.
123 ἔσται κόσμος ἄκοσμος ἀπολλυμένων ἀνθρώπων.
124 καιόμενοι δὲ κακῶς τότε τλήμονες ἐμβλέψουσιν
125 οὐρανόν, οὐκ ἄστροις, ἀλλ᾽ ἐν πυρὶ κεκμηῶτα.
126 οὐδὲ θοῶς ὀλέκονται, ἀπολλυμένων δ᾽ ὑπὸ σαρκῶν
127 πνεύματι καιόμενοι εἰς αἰώνων ἐνιαυτούς
128 αἰεὶ δυσβασάνιστα θεοῦ νόμον εἰδήσουσιν
129 οὐκ ἀπαφητὸν ἐόντα, βιαζομένη δ᾽ ἄρα γαῖα,
130 ὅντινα τολμήσασα θεῶν ἐπεδέξατο βωμοῖς
131 ψευδομένη, καπνὸν εἶδε δι᾽ αἰθέρος ἀλγηθέντα
132 κεῖνοι δὲ τλήσονται ἄγαν πόνον, οἳ διὰ κέρδος
133 αἰσχρὰ προφητεύσουσι κακὸν χρόνον ἀλδαίνοντες.
134 οἳ μὲν δυσάμενοι προβάτων λασιότριχα ῥινά
135 Ἑβραῖοι ψεύσονται, ὃ μὴ γένος ἔλλαβον αὐτοί,
136 ἀλλὰ λόγοις λαλέοντες ὑπ᾽ ἄλγεσι κερδαντῆρες
137 οὐ βίον ἀλλάξουσι καὶ οὐ πείσουσι δικαίους,
138 οἵτε θεὸν πάμπιστα διὰ φρενὸς ἱλάσκονται.
139 ἐν δὲ τρίτῳ κλήρῳ περιτελλομένων ἐνιαυτῶν
140 ὀγδοάδος πρώτης ἄλλος πάλι κόσμος ὁρᾶται.
141 νὺξ ἔσται πάντη --- μακρὴ καὶ ἀπειθής.
142 καὶ τότε μὲν θείου δεινὴ περιβήσεται ὀδμή
143 ἀγγέλλουσα φόνους, ὁπόταν κεῖνοι ἀπόλωνται
144 νυκτί τε καὶ λιμῷ· τότε γεννήσει καθαρὸν νοῦν
145 ἀνθρώπων, στήσει δὲ τεὸν γένος, ὡς πάρος ἦν σοι·
146 οὐκέτι τις κόψει βαθὺν αὔλακα γυρῷ ἀρότρῳ·
147 οὐ βόες ἰθυντῆρα κάτω βάψουσι σίδηρον·
148 κλήματα δ᾽ οὐκ ἔσται οὐδὲ στάχυς· ἀλλ᾽ ἅμα πάντες
149 μάννην τὴν δροσερὴν λευκοῖσιν ὀδοῦσι φάγονται.
150 σὺν δ᾽ αὐτοῖς ἔσται τότε καὶ θεός, ὅς σε διδάξει,
151 ὡς ἐμὲ τὴν λυγρήν. ὅσα γὰρ κακὰ πρόσθεν ἔρεξα
152 εἰδυῖ᾽ ἄλλα τε πολλὰ κακῶς ἐπόνης᾽ ἀμελοῦσα.
153 μυρία μέν μοι λέκτρα, γάμος δ᾽ οὐδεὶς ἐμελήθη·
154 πᾶσι δ᾽ ἐγὼ πανάπιστος ἐπήγαγον ἄγριον ὅρκον.
155 δευομένους ἀπέκλεισα καὶ ἐν προμολοῦσιν ἰοῦσα
156 ἴκελον εἰς αὐλῶνα θεοῦ φάτιν οὐκ ἐνόησα.
157 τοὔνεκα πῦρ μ᾽ ἔφαγεν καὶ βρώσεται· οὐδὲ γὰρ αὐτή
158 ζήσομαι, ἀλλ᾽ ὀλέσει με κακὸς χρόνος, ἔνθα τάφον μοι
159 ἄνθρωποι τεύξουσι παρερχόμενοί με θαλάσσῃ.
160 καί με λίθοις ὀλέσουσ· ὑπ᾽ ἐμῷ γὰρ πατρὶ λαλοῦσα
161 υἷα φίλον μετέδωκα. βάλοιτέ με, βάλλετε πάντες·
162 οὕτω γὰρ ζήσω καὶ ἐς οὐρανὸν ὄμματα πήξω. (Sibyl. 7:1-162 OPG)

OPG Sibylline Oracle 8:1 Λόγος ὄγδοος Ἐρχομένης μεγάλης ὀργῆς ἐπὶ κόσμον ἀπειθῆ
2 ἔσχατον εἰς αἰῶνα θεοῦ μηνίματα φαίνω
3 πᾶσι προφητεύουσα κατὰ πτόλιν ἀνθρώποισιν.
4 ἐξότε δὴ πύργος τ᾽ ἔπεσεν γλῶσσαί τ᾽ ἀνθρώπων
5 ἐς πολλὰς θνητῶν ἐμερίσθησαν διαλέκτους,
6 πρῶτα μὲν Αἰγύπτου βασιλήιον, εἶτα τὸ Περσῶν
7 Μήδων Αἰθιόπων τε καὶ Ἀσσυρίης Βαβυλῶνος,
8 εἶτα Μακηδονίης τῦφον μέγαν αὐχησάσης,
9 πέμπτον δ᾽ εἶτ᾽ Ἰταλῶν κλεινὴ βασιλεία ἄθεσμος
10 ὑστάτιον πᾶσιν δείξει κακὰ πολλὰ βροτοῖσιν
11 καὶ πάσης γαίης ἀνδρῶν μόχθους δαπανήσει.
12 ἄξει δ᾽ ἀκμῆτας βασιλεῖς ἐθνῶν ἐπὶ δυσμάς
13 καὶ θεσμοὺς θήσει λαοῖς καὶ πάνθ᾽ ὑποτάξει.
14 ὀψὲ θεοῦ μύλοι γ᾽ ἀλέουσι τὸ λεπτὸν ἄλευρον.
15 πῦρ τότε πάντ᾽ ὀλέσει καὶ λεπτὸν χοῦν ἀποδώσει
16 ὑψικόμων ὀρέων κορυφὰς καὶ σαρκὸς ἁπάσης.
17 ἀρχὴ πᾶσι κακῶν φιλοχρημοσύνη καὶ ἄνοια.
18 χρυσοῦ γὰρ δολίοιο καὶ ἀργυρίου πόθος ἔσται·
19 οὐδὲν γὰρ τούτων θνητοὶ μεῖζον προέκριναν,
20 οὐ φάος ἠελίου, οὐκ οὐρανόν, οὐδὲ θάλασσαν,
21 οὐ γαῖαν πλατύνωτον, ὅθεν φύουσιν ἅπαντα,
22 οὐ τὸν πάντα διδόντα θεόν, γεννήτορα πάντων,
23 οὐ πίστιν τούτων καὶ εὐσεβίην προέκριναν.
24 πηγὴ δυσσεβίης καὶ ἀταξίης προοδηγός,
25 μηχανίη πολέμων, εἰρήνης ἐχθρὰ ἀνία
26 ἐχθραίνουσα τέκνοις γονέας καὶ τέκνα γονεῦσιν.
27 κοὐδὲ γάμος δίχα χρυσοῦ ὅλως ποτὲ τίμιος ἔσται.
28 γαῖά θ᾽ ὅρους ἕξει καὶ φρουροὺς πᾶσα θάλασσα
29 πᾶσι μεριζομένη δολίως τοῖς χρυσὸν ἔχουσιν·
30 ὡς αἰῶσι θέλοντες ἔχειν πολυθρέμμονα γαῖαν
31 πορθήσουσι πένητας, ἵν᾽ αὐτοὶ πλείονα χῶρον
32 προσπορίσαντες ἀλαζονίῃ καταδουλώσωσιν.
33 κεἰ μὴ γαῖα πέλωρος ἀπ᾽ οὐρανοῦ ἀστερόεντος
34 τὸν θρόνον εἶχε μακρήν, οὐκ ἦν ἴσον ἀνδράσι φέγγος,
35 ἀλλ᾽ ἀγοραζόμενον χρυσῷ πλουτοῦσιν ὑπῆρχεν
36 καὶ πτωχοῖς αἰῶν᾽ ἕτερον θεὸς ἡτοίμαζεν.
37 ἥξει σοί ποτ᾽ ἄνωθεν ἴση, ὑψαύχενε Ῥώμη,
38 οὐράνιος πληγὴ καὶ κάμψεις αὐχένα πρώτη
39 κἀξεδαφισθήσῃ καὶ πῦρ σε ὅλην δαπανήσει
40 κεκλιμένην ἐδάφεσσιν ἑοῖς, καὶ πλοῦτος ὀλεῖται
41 καὶ σὰ θέμειλα λύκοι καὶ ἀλώπεκες οἰκήσουσιν.
42 καὶ τότ᾽ ἔσῃ πανέρημος ὅλως, ὡς μὴ γεγονυῖα.
43 ποῦ τότε Παλλάδιον; ποῖός σε θεὸς διασώσει,
44 χρυσοῦς ἢ λίθινος ἢ χάλκεος; ἢ τότε ποῦ σοι
45 δόγματα συγκλήτου; ποῦ Ῥείης ἠὲ Κρόνοιο
46 ἠὲ Διὸς γενεὴ καὶ πάντων, ὧν ἐσεβάσθης,
47 δαίμονας ἀψύχους, νεκύων (πνεύματα νεκρών) εἴδωλα καμόντων,
48 ὧν Κρήτη καύχημα τάφους ἡ δύσμορος ἕξει,
49 θρησκεύουσα θρόνωσιν ἀναισθήτοις νεκύεσσιν.
50 ἀλλ᾽ ὅτε σοι βασιλεῖς, χλιδανή, τρὶς πέντε γένωνται
51 κόσμον δουλώσαντες ἀπ᾽ ἀντολίης μέχρι δυσμῶν,
52 ἔσσετ᾽ ἄναξ πολιόκρανος ἔχων πέλας οὔνομα πόντου,
53 κόσμον ἐποπτεύων μιαρῷ ποδί, δῶρα πορίζων,
54 χρυσὸν μὲν πάμπλειστον ἔχων καὶ ἄργυρον ἐχθρῶν
55 πλείονα συλλέξας καὶ γυμνώσας ἀναλύσει.
56 καὶ μαγικῶν ἀδύτων μυστήρια πάντα μεθέξει,
57 παῖδα θεὸν δεικνύσει, ἅπαντα σεβάσματα λύσει,
58 κἀξ ἀρχῆς τὰ πλάνης μυστήρια πᾶσιν ἀνοίξει.
59 αἴλινος ἔκτοτε καιρός, ὅτ᾽ Αἴλινος αὐτὸς ὀλεῖται.
60 καί ποτε δῆμος ἐρεῖ· μέγα σὸν κράτος, ἄστυ, πεσεῖται·
61 εἰδὼς εὐθὺ τὸ μέλλον ἐπερχόμενον κακὸν ἦμαρ.
62 καὶ τότε πενθήσουσιν ὁμοῦ τὴν σὴν προβλέποντες
63 οἰκτροτάτην μοῖραν πατέρες καὶ νήπια τέκνα·
64 αἴλινα θρηνήσουσι λυγροὶ παρὰ Θύμβριδος ὄχθαις.
65 τὸν μέτα τρεῖς ἄρξουσι πανύστατον ἦμαρ ἔχοντες,
66 οὔνομα πληρώσαντες ἐπουρανίοιο θεοῖο,
67 οὗ τὸ κράτος καὶ νῦν καὶ εἰς αἰῶνας ἅπαντας.
68 εἷς μὲν πρέσβυς ἐὼν σκήπτρων ἐπὶ πουλὺ κρατήσει,
69 οἰκτρότατος βασιλεύς, ὃς χρήματα κόσμου ἅπαντα
70 δώμασιν ἐγκλείσει τηρῶν, ἵν, ὅταν γ᾽ ἐπανέλθῃ
71 ἐκ περάτων γαίης ὁ φυγὰς μητροκτόνος αἴθων,
72 ταῦτα ἅπασι διδοὺς πλοῦτον μέγαν Ἀσίδι θήσει.
73 καὶ τότε πενθήσεις πλατυπόρφυρον ἡγεμονήων
74 φῶς ἐκδυσαμένη καὶ πένθιμον εἷμα φοροῦσα,
75 ὦ βασιλὶς μεγάλαυχε, Λατινίδος ἔκγονε Ῥώμης·
76 οὐκέτι σοι τῆς σῆς μεγαλαυχενίης κλέος ἔσται,
77 οὐδ᾽ ὀρθωθήσῃ ποτὲ δύσμορος, ἀλλὰ κλιθήσῃ·
78 καὶ γὰρ ἀετοφόρων λεγεώνων δόξα πεσεῖται.
79 ποῦ τότε σοι τὸ κράτος; ποία γῆ σύμμαχος ἔσται
80 δουλωθεῖσα τεαῖς ματαιοφροσύνῃσιν ἀθέσμως;
81 πάσης γὰρ γαίης θνητῶν τότε σύγχυσις ἔσται,
82 αὐτὸς ὁ παντοκράτωρ ὅταν ἐλθὼν βήματι κρίνῃ
83 ζώντων καὶ νεκύων ψυχὰς καὶ κόσμον ἅπαντα.
84 κοὔτε γονεῖς τέκνοισι φίλοι, οὐ τέκνα γονεῦσιν
85 ἔσσονται διὰ δυσσεβίην καὶ θλῖψιν ἄελπτον.
86 ἔκτοτέ σοι βρυγμὸς καὶ σκορπισμὸς καὶ ἅλωσις,
87 πτῶσις ὅταν ἔλθῃ πόλεων καὶ χάσματα γαίης·
88 πορφύρεός τε δράκων ὁπόταν ἐπὶ κύμασιν ἔλθῃ
89 γαστέρι πλῆθος ἔχων καὶ θρέψει σεῖο τὰ τέκνα
90 ἐσσομένου λιμοῦ τε καὶ ἐμφυλίου πολέμοιο,
91 ἐγγὺς μὲν κόσμου τὸ τέλος καὶ ἔσχατον ἦμαρ
92 καὶ δοκίμοις κλητοῖς κρίσις ἀθανάτοιο θεοῖο.
93 πρῶτα δὲ Ῥωμαίων ἀπαραίτητος χόλος ἔσται,
94 αἱμοπότης καιρὸς καὶ δύστηνος βίος ἥξει.
95 αἰαῖ σοι, Ἰταλὴ χώρη, μέγα βάρβαρον ἔθνος,
96 οὐκ ἐνόησας, ὅθεν γυμνὴ καὶ ἀνάξιος ἦλθες
97 πρὸς φάος ἠελίοιο, ἵν᾽ εἰς αὐτὸν πάλι χῶρον
98 γυμνὴ χωρήσῃς καὶ ὕστερον ἐς κρίσιν ἔλθῃς
99 ὡς ἀδίκως κρίνουσα ---
100 χερσὶ γιγαντείῃσι μόνη κατὰ κόσμον ἅπαντα
101 ἐξ ὕψους ἐλθοῦσα κατοικήσεις ὑπὸ γαῖαν.
102 νάφθῃ κἀσφάλτῳ καὶ θείῳ καὶ πυρὶ πολλῷ
103 ἐξαφανισθήσῃ καὶ ἔσῃ κόνις αἰώνεσσιν
104 αἰθομένη· καὶ πᾶς ὁ βλέπων μυκηθμὸν ἀκούσει
105 πένθιμον ἐξ Ἀίδαο μέγαν καὶ βρυγμὸν ὀδόντων
106 καὶ ταῖς σαῖς παλάμαις ἄθεα στήθη παταγοῦσαν.
107 πᾶσιν ὁμοῦ νύξ ἐστιν ἴση τοῖς πλοῦτον ἔχουσιν
108 καὶ πτωχοῖς· γυμνοὶ δ᾽ ἀπὸ γῆς, γυμνοὶ πάλιν ἐς γῆν
109 ἥξαντες λήγουσι βίου χρόνον ἐκτελέσαντες.
110 οὐδεὶς δοῦλος ἐκεῖ, οὐ κύριος, οὐδὲ τύραννος,
111 οὐ βασιλεῖς, οὐχ ἡγεμόνες μάλα τῦφον ἔχοντες,
112 οὐ νομικὸς ῥήτωρ, οὐκ ἄρχων χρήμασι κρίνων·
113 οὐ θυσιῶν σπονδαῖς ἐπὶ βωμοῖς αἷμα χέουσιν·
114 τύμπανον οὐκ ἠχεῖ, οὐ κύμβαλον ---
115 οὐκ αὐλὸς πολύτρητος, ἔχοντα φρενοβλάβον αὐδήν,
116 οὐ σκολιοῦ σύριγμα φέρον μίμημα δράκοντος,
117 οὐ σάλπιγξ πολέμων ἀγγέλτρια βαρβαρόφωνος·
118 οὐ κώμοις μεθύοντες ἀθέσμοις, οὐχὶ χορείαις·
119 οὐ φθόγγος κιθάρης, οὐ μηχανίη κακοεργός·
120 οὐκ ἔρις, οὐκ ὀργὴ πολυποίκιλος, οὐδὲ μάχαιρα
121 ἔστι παρὰ φθιμένοις, ἀλλ᾽ αἰὼν κοινὸς ἅπασιν. ---
122 κλειδοφύλαξ εἱρκτῆς μεγάλης ἐπὶ βῆμα θεοῖο. ---
123 χρυσοῖς τε ξοάνοισιν ἀργυρέοις λιθίνοισιν
124 ὡραῖαι γίνεσθε, ἵν᾽ ἔλθητ᾽ εἰς πικρὸν ἦμαρ
125 σὴν πρώτην κόλασιν, Ῥώμη, καὶ βρυγμὸν ὁρῶσαι.
126 κοὐκέτι σοι δούλειον ὑπὸ ζυγὸν αὐχένα θήσει
127 οὐ Σύρος, οὐχ Ἕλλην, οὐ βάρβαρος, οὐκ ἔθνος ἄλλο.
128 ἐκπορθηθήσῃ κἀκπραχθήσῃ ὅς᾽ ἔπραξας,
129 δώσεις τ᾽ οἰμώξασα φόβῳ, μέχρι πάντ᾽ ἀποτίσεις·
130 καὶ σὺ θρίαμβος ἔσῃ κόσμῳ καὶ ὄνειδος ἁπάντων. ---
131 ἔκτοτε Λατίνων ἕκτη γενεὴ βασιλήων
132 ὑστάτιον βίον ἐκτελέσει καὶ σκῆπτρα προλείψει.
133 τῆς αὐτῆς γενεῆς ἕτερος βασιλεὺς βασιλεύσει,
134 ὃς πάσης γαίης ἄρξει καὶ σκῆπτρα κρατήσει,
135 ἄρξει δ᾽ αὐτοκέραστα θεοῦ βουλαῖσι μεγίστου·
136 παῖδες καὶ παίδων τούτου γενεὴ ἀσαλεύτων·
137 ὡς γὰρ θέσφατόν ἐστι περιπλομένοιο χρόνοιο,
138 ὁππόταν Αἰγύπτου βασιλεῖς τρὶς πέντε γένωνται.
139 ἔνθεν ὅταν φοίνικος ἐπέλθῃ πενταχρόνοιο ---
140 ἥξει πορθήσων λαῶν γένος, ἄκριτα φῦλα,
141 Ἑβραίων ἔθνος. τότ᾽ Ἀρης Ἀρεα προνομεύσει,
142 Ῥωμαίων ὑπέροπλον ἀπειλὴν αὐτὸς ὀλέσσει.
143 ὤλετο γὰρ Ῥώμης ἀρχὴ τότε τηλεθόωσα,
144 ἀρχαίη πολέεσσι περικτιόνεσσιν ἄνασσα.
145 οὐκέτι νικήσειε πέδον Ῥώμης ἐριθήλου,
146 ὁππόταν ἐξ Ἀσίης κρατέων ἔλθῃ σὺν Ἀρηι.
147 ταῦτα δὲ πάντ᾽ ἔρξας ἥξει κρηπισθὲν ἐς ἄστυ.
148 τρὶς δὲ τριηκοσίους καὶ τεσσαράκοντα καὶ ὀκτώ
149 πληρώσεις λυκάβαντας, ὅταν σοι δύσμορος ἥξῃ
150 μοῖρα βιαζομένη τεὸν οὔνομα πληρώσασα.
151 οἴμοι ἐγὼ τριτάλαινα, πότ᾽ ὄψομαι ἦμαρ ἐκεῖνο
152 σεῖό ποτε, Ῥώμη, πᾶσιν δὲ μάλιστα Λατίνοις;
153 κώμαζ, εἰ βούλει σύ, τὸν ἐν κρυφίαισι λοχείαις
154 Ἀσίδος ἐκ γαίης ἐπὶ Τρωικὸν ἅρμ᾽ ἐπιβάντα,
155 θυμὸν ἔχοντ᾽ αἴθωνος. ὅταν δ᾽ ἰσθμὸν διακόψῃ
156 παπταίνων, ἐπὶ πάντας ἰών, πέλαγος διαμείψας,
157 καὶ τότε θῆρα μέγαν μετελεύσεται αἷμα κελαινόν.
158 τὸν δὲ λέοντ᾽ ἐδίωξε κύων ὀλέκοντα νομῆας.
159 σκῆπτρα δ᾽ ἀφαιρήσουσι καὶ εἰς Ἀίδαο περήσει.
160 ἥξει καὶ Ῥοδίοις κακὸν ὕστατον, ἀλλὰ μέγιστον,
161 καὶ Θήβῃσι κακή γε μένει μετόπισθεν ἅλωσις.
162 Αἴγυπτος δ᾽ ἀπολεῖται ὑφ᾽ ἡγεμόνων κακότητος.
163 ὡς δὲ καὶ οἳ μετόπισθ᾽ ἔφυγον βροτοὶ αἰπὺν ὄλεθρον,
164 τρὶς μακαριστός ἔην καὶ τετράκις ὄλβιος ἀνήρ.
165 ἔσται καὶ Ῥώμη ῥύμη καὶ Δῆλος ἄδηλος
166 καὶ Σάμος ἄμμος ---
167 ὕστερον αὖ καὶ ἔπειτά γε τοὺς Πέρσας κακὸν ἥξει
168 ἀνθ᾽ ὑπερηφανίης, ἀπολεῖται ὕβρις ἅπασα.
169 καὶ τότε δ᾽ ἁγνὸς ἄναξ πάσης γῆς σκῆπτρα κρατήσει
170 εἰς αἰῶνας ἅπαντας ὁ τοὺς φθιμένους ἀνεγείρας
171 τρεῖς Ῥώμῃ Ὕψιστος ἄγοι οἰκτρῇ τότε μοίρῃ,
172 πάντες δ᾽ ἄνθρωποι μελάθροις ἰδίοισιν ὀλοῦνται·
173 ἀλλ᾽ οὐ μὴ πεισθῶσιν, ὅ κεν πολὺ λώιον εἴη.
174 ἀλλ᾽ ὁπόταν δὴ πᾶσιν ἐπαυξήσῃ κακὸν ἦμαρ
175 λιμοῦ καὶ λοιμοῦ δυσανασχέτου ἠδὲ κυδοιμοῦ,
176 καὶ τότ᾽ ἔπειτ᾽ αὖτις κρείων ἔμπροσθεν ὁ τλήμων
177 συγκαλέσας βουλὴν βουλεύσεται, ὡς ἀπολέσσει ---
178 ξηρὰ μὲν ἀνθήσουσιν ὁμοῦ φύλλοισι φανέντα·
179 οὐράνιον δ᾽ ἔδαφος δείξει στερεᾷ ἐπὶ πέτρῃ
180 ὄμβρον τε φλογμόν τε πολύπνοιάν τ᾽ ἐπὶ γαῖαν
181 καὶ σπορίμων πληθὺν ἰῶν κατὰ γαῖαν ἅπασαν. ---
182 ἀλλὰ πάλιν πράξουσιν ἀναιδέα θυμὸν ἔχοντες,
183 οὐ μήνιμα θεοῦ δειδιότες οὐδ᾽ ἀνθρώπων,
184 αἰδοίην προλιπόντες, ἀναιδείην ποθέοντες,
185 ἀστασίῃσι τύραννοι ἁμαρτωλοί τε βίαιοι
186 ψεῦσται ἀπιστόφιλοι κακοπράγμονες οὐδὲν ἀληθεῖς
187 πιστολέται εὑρεσσίλογοι δύσφημα χέοντες·
188 οὐδέ σφιν πλούτου κόρος ἔσσεται· ἀλλά τ᾽ ἀναιδῶς
189 πλείονα συλλέξουσι· τυραννωθέντες ὀλοῦνται.
190 ἄστρα πεσεῖται ἅπαντα θαλάσσης ἀντίπρῳρα,
191 πολλὰ μὲν ἑξῆς ἄστρα, καὶ ἀκτινόεντα κομήτην
192 ἄνθρωποι καλέουσι τὸν ἀστέρα, σῆμα πόνοιο
193 πολλοῦ ἐπερχομένου, πολέμου καὶ δηιοτῆτος.
194 μή ποτ᾽ ἐγὼ ζῴην, ὅτε ἡ μιαρὰ βασιλεύσει,
195 ἀλλὰ τότ, οὐρανίη ὅταν ἡ χάρις ἐμβασιλεύσῃ,
196 καὶ ὁπόταν ἱερός ποτε παῖς δολοφῶν ἁπάντων
197 ἐξολέσῃ δεσμοῖς ὀλοόφρονα βυσσὸν ἀνοίγων,
198 αἰφνίδιος δὲ βροτοὺς ξύλινος δόμος ἀμφικαλύψῃ.
199 ἀλλ᾽ ὅταν ἡ δεκάτη γενεὴ δόμον Ἀιδος εἴσω,
200 θηλυτέρης μετέπειτα μέγα κράτος· ᾗ κακὰ πολλά
201 αὐξήσει θεὸς αὐτός, ὅταν βασιληίδα τιμήν
202 στεψαμένη τετύχῃ· σύμπαν δ᾽ ἔτος ἥπιος αἰών.
203 ἠέλιος μὲν αὐχμηρὰ τρέχων νυκτερινὰ φαίνει,
204 λείψει δ᾽ ἄστρα πόλον· πολλῇ δέ τε λαίλαπι θύων
205 γαῖαν ἐρημώσει· νεκρῶν δ᾽ ἐπανάστασις ἔσται·
206 καὶ χωλῶν δρόμος ὠκύτατος καὶ κωφὸς ἀκούσει
207 καὶ τυφλοὶ βλέψουσι, λαλήσους᾽ οὐ λαλέοντες,
208 καὶ κοινὸς πάντεσσι βίος καὶ πλοῦτος ἐσεῖται.
209 γαῖα δ᾽ ἴση πάντων οὐ τείχεσιν οὐ περιφραγμοῖς
210 διαμεριζομένη καρπούς ποτε πλείονας οἴσει,
211 πηγὰς δὲ γλυκεροῦ οἴνου λευκοῦ τε γάλακτος
212 καὶ μέλιτος δώσει --- ---
213 καὶ κρίσιν ἀθανάτοιο θεοῦ ---
214 ἀλλ᾽ ὅταν ἀλλάξῃ θεὸς καιροὺς ---
215 χεῖμα θέρος ποιῶν, τότε θέσφατα πάντα τελεῖται.
216 ἀλλ᾽ ὅτε κόσμος ὄλωλεν --- ---
217 ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΕΙΣΤΟΣ ΘΕΟΥ ΥΙΟΣ ΣΩΤΗΡ ΣΤΑΥΡΟΣ. Ἱδρώσει δὲ χθών, κρίσεως σημεῖον ὅτ᾽ ἔσται.
218 Ἥξει δ᾽ οὐρανόθεν βασιλεὺς αἰῶσιν ὁ μέλλων,
219 Σάρκα παρὼν πᾶσαν κρῖναι καὶ κόσμον ἅπαντα.
220 Ὀψονται δὲ θεὸν μέροπες πιστοὶ καὶ ἄπιστοι
221 Ὕψιστον μετὰ τῶν ἁγίων ἐπὶ τέρμα χρόνοιο.
222 Σαρκοφόρων δ᾽ ἀνδρῶν ψυχὰς ἐπὶ βήματι κρίνει,
223 Χέρσος ὅταν ποτὲ κόσμος ὅλος καὶ ἄκανθα γένηται.
224 Ῥίψουσιν δ᾽ εἴδωλα βροτοὶ καὶ πλοῦτον ἅπαντα.
225 Ἐκκαύσει δὲ τὸ πῦρ γῆν οὐρανὸν ἠδὲ θάλασσαν
226 Ἰχνεῦον, ῥήξει τε πύλας εἱρκτῆς Ἀίδαο.
227 Σὰρξ τότε πᾶσα νεκρῶν ἐς ἐλευθέριον φάος ἥξει
228 Τῶν ἁγίων· ἀνόμους δὲ τὸ πῦρ αἰῶσιν ἐλέγξει.
229 Ὁππόσα τις πράξας ἔλαθεν, τότε πάντα λαλήσει·
230 Στήθεα γὰρ ζοφόεντα θεὸς φωστῆρσιν ἀνοίξει.
231 Θρῆνος δ᾽ ἐκ πάντων ἔσται καὶ βρυγμὸς ὀδόντων.
232 Ἐκλείψει σέλας ἠελίου ἄστρων τε χορεῖαι.
233 Οὐρανὸν εἱλίξει· μήνης δέ τε φέγγος ὀλεῖται.
234 Ὑψώσει δὲ φάραγγας, ὀλεῖ δ᾽ ὑψώματα βουνῶν,
235 Ὕψος δ᾽ οὐκέτι λυγρὸν ἐν ἀνθρώποισι φανεῖται.
236 Ἱσα δ᾽ ὄρη πεδίοις ἔσται καὶ πᾶσα θάλασσα
237 Οὐκέτι πλοῦν ἕξει. γῆ γὰρ φρυχθεῖσα τότ᾽ ἔσται
238 Σὺν πηγαῖς, ποταμοί τε καχλάζοντες λείψουσιν.
239 Σάλπιγξ δ᾽ οὐρανόθεν φωνὴν πολύθρηνον ἀφήσει
240 Ὠρύουσα μύσος μελέων καὶ πήματα κόσμου.
241 Ταρτάρεον δὲ χάος δείξει τότε γαῖα χανοῦσα.
242 Ἥξουσιν δ᾽ ἐπὶ βῆμα θεοῦ βασιλῆος ἅπαντες.
243 Ῥεύσει δ᾽ οὐρανόθεν ποταμὸς πυρὸς ἠδὲ θεείου.
244 Σῆμα δέ τοι τότε πᾶσι βροτοῖς, σφρηγὶς ἐπίσημος
245 τὸ ξύλον ἐν πιστοῖς, τὸ κέρας τὸ ποθούμενον ἔσται,
246 Ἀνδρῶν εὐσεβέων ζωή, πρόσκομμα δὲ κόσμου,
247 Ὕδασι φωτίζον κλητοὺς ἐν δώδεκα πηγαῖς·
248 Ῥάβδος ποιμαίνουσα σιδηρείη γε κρατήσει.
249 Οὗτος ὁ νῦν προγραφεὶς ἐν ἀκροστιχίοις θεὸς ἡμῶν
250 Σωτὴρ ἀθάνατος βασιλεύς, ὁ παθὼν ἕνεχ᾽ ἡμῶν.
251 ὃν Μωσῆς ἐτύπωσε προτείνας ὠλένας ἁγνάς
252 νικῶν τὸν Ἀμαλὴκ πίστει, ἵνα λαὸς ἐπιγνῷ
253 ἐκλεκτὸν παρὰ πατρὶ θεῷ καὶ τίμιον εἶναι
254 τὴν ῥάβδον Δαυὶδ καὶ τὸν λίθον, ὅνπερ ὑπέστη,
255 εἰς ὃν ὁ πιστεύσας ζωὴν αἰώνιον ἕξει.
256 οὐδὲ γὰρ ἐν δόξῃ, ἀλλ᾽ ὡς βροτὸς εἰς κτίσιν ἥξει
257 οἰκτρὸς ἄτιμος ἄμορφος, ἵν᾽ οἰκτροῖς ἐλπίδα δώσει·
258 καὶ φθαρτῇ σαρκὶ μορφὴν καὶ πίστιν ἀπίστοις
259 οὐράνιον δώσει καὶ μορφώσει τὸν ἀπ᾽ ἀρχῆς
260 ἄνθρωπον πλασθέντα θεοῦ παλάμαις ἁγίαισιν,
261 ὅν τ᾽ ἐπλάνησεν ὄφις δολίως ἐπὶ μοῖραν ἀπελθεῖν
262 τοῦ θανάτου γνῶσίν τε λαβεῖν ἀγαθοῦ τε κακοῦ τε,
263 ὥστε θεὸν προλιπόντα λατρεύειν ἤθεσι θνητοῖς.
264 αὐτὸν γὰρ πρώτιστα λαβὼν σύμβουλον ἀπ᾽ ἀρχῆς
265 εἶπεν ὁ παντοκράτωρ· ποιήσωμεν, τέκνον, ἄμφω
266 εἰκόνος ἡμετέρης ἀπομαξάμενοι βροτὰ φῦλα·
267 νῦν μὲν ἐγὼ χερσίν, σὺ δ᾽ ἔπειτα λόγῳ θεραπεύσεις
268 μορφὴν ἡμετέρην, ἵνα κοινὸν ἀνάστεμα δῶμεν.
269 γνώμης οὖν ταύτης μεμνημένος ἐς κτίσιν ἥξει
270 ἀντίτυπον μίμημα φέρων εἰς παρθένον ἁγνήν,
271 ὕδατι φωτίζων διὰ πρεσβυτέρων ἅμα χειρῶν,
272 πάντα λόγῳ πράσσων, πᾶσαν δὲ νόσον θεραπεύων.
273 τοὺς ἀνέμους παύσειε λόγῳ, στορέσει δὲ θάλασσαν
274 μαινομένην ποσὶν εἰρήνης πίστει τε πατήσας.
275 ἐκ δ᾽ ἄρτων ἅμα πέντε καὶ ἰχθύος εἰναλίοιο
276 ἀνδρῶν χιλιάδας ἐν ἐρήμῳ πέντε κορέσσει,
277 καὶ τὰ περισσεύοντα λαβὼν τότε κλάσματα πάντα
278 δώδεκα πληρώσει κοφίνους εἰς ἐλπίδα λαῶν.
279 καὶ καλέσει ψυχὰς μακάρων, οἰκτροὺς δ᾽ ἀγαπήσει,
280 οἳ καλὸν ἀντὶ κακοῦ χλευαζόμενοι πρήξουσιν
281 τυπτόμενοι μαστιζόμενοι πενίην ποθέοντες.
282 πάντα νοῶν καὶ πάντα βλέπων καὶ πάντ᾽ ἐπακούων
283 σπλάγχνα κατοπτεύσει καὶ γυμνώσει πρὸς ἔλεγχον·
284 αὐτὸς γὰρ πάντων ἀκοὴ καὶ νοῦς καὶ ὅρασις
285 καὶ λόγος ὁ κτίζων μορφάς, ᾧ πάνθ᾽ ὑπακούει,
286 καὶ νέκυας σῴζων, πᾶσαν δὲ νόσον θεραπεύων.
287 εἰς ἀνόμων χεῖρας καὶ ἀπίστων ὕστερον ἥξει,
288 δώσουσιν δὲ θεῷ ῥαπίσματα χερσὶν ἀνάγνοις
289 καὶ στόμασιν μιαροῖς ἐμπτύσματα φαρμακόεντα.
290 δώσει δ᾽ εἰς μάστιγας ἀναπλώσας τότε νῶτον·
291 αὐτὸς γὰρ κόσμῳ παραδώσει παρθένον ἁγνήν
292 καὶ κολαφιζόμενος σιγήσει, μή τις ἐπιγνῷ,
293 τίς τίνος ὤν πόθεν ἦλθεν, ἵνα φθιμένοισι λαλήσει.
294 καὶ στέφανον φορέσει τὸν ἀκάνθινον· ἐκ γὰρ ἀκανθῶν
295 τὸ στέφος ἐκλεκτῶν αἰώνιόν ἐστιν ἄγαλμα.
296 πλευρὰς νύξουσιν καλάμῳ διὰ τὸν νόμον αὐτῶν·
297 ἐκ καλάμων γὰρ σειομένων ὑπὸ πνεύματος ἄλλου
298 πρὸς κρίματα ψυχῆς ἐτράφη ὀργῆς καὶ ἀμοιβῆς.
299 ἀλλ᾽ ὅτε ταῦτά γε πάντα τελειωθῇ ἅπερ εἶπον.
300 εἰς αὐτὸν τότε πᾶς λύεται νόμος, ὅστις ἀπ᾽ ἀρχῆς
301 δόγμασιν ἀνθρώποις ἐδόθη διὰ λαὸν ἀπειθῆ.
302 ἐκπετάσει χεῖρας καὶ κόσμον ἅπαντα μετρήσει.
303 εἰς δὲ τὸ βρῶμα χολὴν καὶ πιεῖν ὄξος ἔδωκαν·
304 τῆς ἀφιλοξενίης ταύτην δείξουσι τράπεζαν.
305 ναοῦ δὲ σχισθῇ τὸ πέτασμα καὶ ἤματι μέσσῳ
306 νὺξ ἔσται σκοτόεσσα πελώριος ἐν τρισὶν ὥραις.
307 οὐκέτι γὰρ κρυφίῳ τε νόμῳ ναῷ τε λατρεύειν
308 φαντασίαις κόσμου κεκαλυμμένον αὖτις ἐδείχθη
309 αὐθέντου καταβάντος ἐπὶ χθονὸς ἀενάοιο.
310 ἥξει δ᾽ εἰς Ἀίδην ἀγγέλλων ἐλπίδα πᾶσιν
311 τοῖς ἁγίοις, τέλος αἰώνων καὶ ἔσχατον ἦμαρ,
312 καὶ θανάτου μοῖραν τελέσει τρίτον ἦμαρ ὑπνώσας·
313 καὶ τότ᾽ ἀπὸ φθιμένων ἀναλύσας εἰς φάος ἥξει
314 πρῶτος ἀναστάσεως κλητοῖς ἀρχὴν ὑποδείξας,
315 ἀθανάτου πηγῆς ἀπολουσάμενος ὑδάτεσσιν
316 τὰς πρότερον κακίας, ἵνα γεννηθέντες ἄνωθεν
317 μηκέτι δουλεύσωσιν ἀθέσμοις ἤθεσι κόσμου.
318 πρῶτα δὲ τοῖς ἰδίοις φανερῶς τότε κύριος ὀφθῇ
319 σάρκινος, ὡς πάρος ἦν, χερσίν τε ποσίν τ᾽ ἐπιδείξει
320 τέσσαρα τοῖς ἰδίοις ἴχνη πηχθέντα μέλεσσιν,
321 ἀντολίην τε δύσιν τε μεσημβρίην τε καὶ ἄρκτον·
322 τόσσαι γὰρ κόσμου βασιληίδες ἐκτελέσουσιν
323 πρᾶξιν τὴν ἀθέμιστον ἐπίψογον εἰς τύπον ἡμῶν.
324 χαῖῤ, ἁγνὴ θύγατερ Σιών, --- πολλὰ παθοῦσα·
325 αὐτός σου βασιλεὺς ἐπιβὰς ἐπὶ πῶλον ἐσάγει
326 πρᾶος πᾶσι φανείς, ἵνα τὸν ζυγὸν ἡμῶν
327 δοῦλον δυσβάστακτον ὑπ᾽ αὐχένι κείμενον ἄρῃ
328 καὶ θεσμοὺς ἀθέους λύσῃ δεσμούς τε βιαίους.
329 αὐτόν σου γίνωσκε θεὸν θεοῦ υἱὸν ἐόντα·
330 τοῦτον δοξάζουσα καὶ ἐν στέρνοισιν ἔχουσα
331 ἐκ ψυχῆς ἀγάπα καὶ τοὔνομα βάστασον αὐτοῦ.
332 τοὺς προτέρους δ᾽ ἀπόθου καὶ λοῦσον ἀφ᾽ αἵματος αὐτοῦ·
333 οὐ γὰρ σαῖς οἴμαις ἱλάσκεται οὐδὲ λιταῖσιν,
334 οὐ θυσίαις προσέχει φθαρταῖς ἄφθαρτος ὑπάρχων·
335 ἀλλ᾽ ὕμνον στομάτων συνετῶν τότε ἐκπροφέροντες
336 γνῶθι, τίς ἔσθ᾽ οὗτος, καὶ τὸν γενετῆρα τότ᾽ ὄψει.
337 χηρεύσει τότε πάντα χρόνῳ στοιχεῖα τὰ κόσμου,
338 ἀὴρ γαῖα θάλασσα φάος πυρὸς αἰθομένοιο·
339 καὶ πόλος οὐράνιος καὶ νὺξ καὶ ἤματα πάντα
340 εἰς ἓν συρρήξουσι καὶ εἰς μορφὴν πανέρημον.
341 ἄστρα γὰρ οὐρανόθεν φωστήρων πάντα πεσεῖται.
342 κοὐκέτι δὴ πτήσονται ὑπ᾽ ἀέρος εὔπτεροι ὄρνεις
343 οὐδὲ βάσις γαίης· θῆρες γὰρ ἅπαντες ὀλοῦνται.
344 κοὐκ ἀνδρῶν φωναί, οὐ θηρῶν, οὐ πετεηνῶν.
345 κόσμος ἄτακτος ἐὼν οὐ χρήσιμον ἦχον ἀκούσει·
346 ἠχήσει δὲ βαθὺς πόντος μέγαν ἦχον ἀπειλῆς
347 ζῷά τε νηκτὰ τρέμοντα θαλάσσης πάντα θανεῖται·
348 καὶ ναῦς φόρτον ἔχους᾽ ἐπὶ κύμασιν οὐκέτι πλεύσει.
349 μυκήσει δὲ χθὼν αἱμασσομένη πολέμοισιν·
350 πᾶσαι δ᾽ ἀνθρώπων ψυχαὶ βρύξουσιν ὀδοῦσιν
351 τῶν ἀνόμων ψυχῶν ὀλολυγμοῖσίν τε φόβῳ τε,
352 τηκόμεναι δίψει λιμῷ λοιμῷ τε φόνοις τε
353 καὶ καλέσουσι καλὸν τὸ θανεῖν καὶ φεύξετ᾽ ἀπ᾽ αὐτῶν·
354 οὐκέτι γὰρ θάνατος κείνους, οὐ νὺξ ἀναπαύσει·
355 πολλὰ δ᾽ ἐρωτήσουσι μάτην θεὸν ὑψιμέδοντα,
356 καὶ τότ᾽ ἀποστρέψει φανερῶς τὸ πρόσωπον ἀπ᾽ αὐτῶν.
357 ἑπτὰ γὰρ αἰώνων μετανοίας ἤματ᾽ ἔδωκεν
358 ἀνδράσι πλαζομένοις διὰ χειρῶν παρθένου ἁγνῆς.
359 αὐτός μοι τάδε πάντα θεὸς νόῳ ἐγκατέδειξεν
360 καὶ δι᾽ ἐμοῦ στόματος τὰ λελεγμένα πάντα τελέσσει·
361 Οἶδα δ᾽ ἐγὼ ψάμμου τ᾽ ἀριθμὸν καὶ μέτρα θαλάσσης,
362 οἶδα μυχοὺς γαίης καὶ Τάρταρον ἠερόεντα,
363 οἶδ᾽ ἀριθμοὺς ἄστρων καὶ δένδρεα καὶ πόσα φῦλα
364 τετραπόδων νηκτῶν τε καὶ ὀρνίθων πετεηνῶν
365 καὶ μερόπων ὄντων τε καὶ ἐσσομένων νεκύων τε·
366 αὐτὸς γὰρ μορφὰς καὶ νοῦν ἀνδρῶν ἐτύπωσα,
367 καὶ λόγον ὀρθὸν ἔδωκα ἐπιστήμην τ᾽ ἐδίδαξα,
368 ὀφθαλμοὺς ὁ πλάσας καὶ ὦτα, βλέπων καὶ ἀκούων
369 καὶ πᾶν ἐνθύμημα νοῶν καὶ πᾶσι συνίστωρ
370 ἐντὸς ἐὼν σιγῶ καὶ ὕστερον αὐτὸς ἐλέγξω
371 κἀκπράξων --- ὅσσα λαθών γε βροτῶν τις ἔπραξεν,
372 ἐλθὼν καὶ ἐπὶ βῆμα θεοῦ θνητοῖσι λαλήσων·
373 καὶ κωφοῦ ξυνίημι καὶ οὐ λαλέοντος ἀκούω
374 καὶ πόσον ἐστὶ τὸ πᾶν ἀπὸ γῆς εἰς οὐρανὸν ὕψος,
375 ἀρχὴν καὶ τέλος οἶδα, ὃς οὐρανὸν ἔκτισα καὶ γῆν.
376 πάντα γὰρ ἐξ αὐτοῦ, τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς εἰς τέλος οἶδε.

377 μοῦνος γὰρ θεός εἰμι καὶ οὐκ ἔστιν θεὸς ἄλλος.
378 εἰκόνα θεσπίζουσιν ἐμὴν πλασθεῖσαν ἀφ᾽ ὕλης,
379 χερσί τε μορφώσαντες ἑαῖς (τω δικό των) εἴδωλον ἄναυδον
380 δοξάζουσι λιταῖς (δέηση, λιτανεία) καὶ θρησκείῃσιν ἀνάγνοις.
381 τὸν κτίστην προλιπόντες (εγκαταλείποντες) ἀσελγείαις ἐλάτρευσαν
382 πάντες δ᾽ αὐτοῦ ἔχοντες ἀχρήστοις δῶρα διδοῦσιν
383 καὶ ὡς ἐμὰς τιμὰς τάδε χρήσιμα πάντα δοκοῦσιν
384 θοίνῃ (γεύμα, συμπόσιο) κνισσοῦντες (τσίκνα, οσμή), ὡς τοῖς ἰδίοις νεκύεσσιν. (πνεύματα νεκρών)
385 σάρκας γὰρ καίουσι καὶ ὀστέα μυελόεντα
386 θύοντες βωμοῖς καὶ δαίμοσιν αἷμα χέουσιν
387 καὶ λύχνους ἅπτουσιν ἐμοὶ τῷ φῶτα διδόντι,
388 χὡς (ως) διψῶντι θεῷ θνητοὶ σπένδουσι τὸν οἶνον
389 εἰς οὐδὲν μεθύοντες ὑπ᾽ εἰδώλοισιν ἀχρήστοις.
390 οὐ χρῄζω θυσίης ἢ σπονδῆς ὑμετέρηφιν,
391 οὐ κνίσσης μιαρῆς, οὐχ αἵματος ἐχθίστοιο.
392 ταῦτα γὰρ ἐς μνήμην βασιλήων ἠδὲ τυράννων
393 δαίμοσι ποιήσουσι νεκροῖς, ὡς οὐρανίοισιν,
394 θρησκείαν ἄθεον καὶ ὀλέθριον ἐκτελέοντες.
395 καὶ καλέουσι θεοὺς ἄθεοι τὰς εἰκόνας αὐτῶν
396 τὸν κτίστην προλιπόντες (εγκαταλείποντες), ἀπ᾽ αὐτῶν ἐλπίδα πᾶσαν
397 καὶ ζωὴν νομίσαντες ἔχειν, κωφοῖς καὶ ἀναύδοις
398 ἐς τὸ κακὸν πιστοὶ ἀγαθὸν τέλος ἀγνοιοῦσιν.
399 αὐτὸς ὁδοὺς προέθηκα δύο, ζωῆς θανάτου τε,
400 καὶ γνώμῃ προέθηκ᾽ ἀγαθὴν ζωὴν προελέσθαι·
401 αὐτοὶ δ᾽ ἐς θάνατον καὶ πῦρ αἰώνιον ἦξαν.
402 εἰκών ἐστ᾽ ἄνθρωπος ἐμὴ λόγον ὀρθὸν ἔχουσα
403 τούτῳ θὲς καθαρὰν καὶ ἀναίμακτον σὺ τράπεζαν
404 πληρώσας ἀγαθῶν καὶ δὸς πεινῶντι τὸν ἄρτον
405 καὶ διψῶντι ποτὸν καὶ εἵματα σώματι γυμνῷ
406 ἐκ μόχθων ἰδίων πορίσας ἁγναῖς παλάμῃσιν.
407 θλιβόμενον κτῆσαι καὶ τῷ κάμνοντι παράστα
408 καὶ ζῶσαν θυσίαν ἐμοὶ τῷ ζῶντι πόριζε,
409 σπείρων νῦν ἐς ὕδωρ, ἵνα σοι κἀγώ ποτε δώσω
410 καρποὺς ἀθανάτους, καὶ φῶς αἰώνιον ἕξεις
411 καὶ ζωὴν ἀμάραντον, ὅταν πυρὶ πάντας ἐλέγξω.
412 χωνεύσω γὰρ ἅπαντα καὶ εἰς καθαρὸν διαλέξω,
413 οὐρανὸν εἱλίξω, γαίης κευθμῶνας ἀνοίξω,
414 καὶ τότ᾽ ἀναστήσω νεκροὺς μοῖραν ἀναλύσας
415 καὶ θανάτου κέντρον, καὶ ὕστερον εἰς κρίσιν ἥξω
416 κρίνων εὐσεβέων καὶ δυσσεβέων βίον ἀνδρῶν·
417 καὶ κριὸν κριῷ καὶ ποιμένι ποιμένα θήσω
418 καὶ μόσχον μόσχῳ πέλας ἀλλήλων ἐς ἔλεγχον·
419 οἵτινες ὑψώθησαν ἐλεγχόμενοι ὑπ᾽ ἐλέγχῳ
420 καὶ στόμα παντὸς ἔφραξαν, ἵν᾽ αὐτοὶ ζηλώσαντες
421 τοὺς ὁσίως πράσσοντας ἴσως καταδουλώσουσιν
422 σιγᾶν προστάσσοντες, ἐπειγόμενοι διὰ κέρδος.
423 καὶ δόκιμοι παρ᾽ ἐμοὶ τότε χωρήσουσιν ἅπαντες,
424 κοὐκέτι λοιπὸν ἐρεῖς λυπούμενος, αὔριον ἔσται,
425 οὐκ ἐχθὲς γέγονεν· οὐκ ἤματα πολλὰ μεριμνᾷς,
426 οὐκ ἔαρ, οὐ χειμῶν, οὔτ᾽ ἄρ θέρος, οὐ μετόπωρον,
427 οὐ δύσιν ἀντολίην· ποιήσω γὰρ μακρὸν ἦμαρ.
428 εἰς δ᾽ αἰῶνα τὸ φῶς πεποθημένον ἔσται. ---
429 αὐτογένητος, ἄχραντος, ἀένναος ἀίδιός τε,
430 οὐρανοῦχος ἰσχύι μετρῶν πυρόεσσαν αὐτμήν
431 καὶ πατάγου σκῆπτρον κατέχει σὺν ἀπηνέι πυρσῷ,
432 πρηὐνει τε βαρυκτυπέων δουπήματα βροντῶν,
433 γῆν κλονέων κατέχει ῥοιζήματα ---
434 κἀστεροπῶν μάστιγας ἀπαμβλύνει πυροφεγγεῖς
435 ὄμβρων δ᾽ ἄσπετα χεύματ᾽ ἔχει ῥιπάς τε χαλάζης
436 κρυμαλέης νεφελῶν τε βολὰς καὶ χείματος ὁρμάς. ---
437 αὐτοὶ μὲν γὰρ ἕκαστα νόῳ διατεκμαίρονται,
438 ὅσσα περ αὐτῷ σοι δοκέει πρήσσειν τ᾽ ἐπινεύεις. ---
439 σῷ παιδὶ πρὸ κτίσεως πάσης στέρνοις ἴσοισι πεφυκώς
440 σύμβουλος, πλάστης μερόπων κτίστης τε βίοιο.
441 ὃν πρώτῃ στόματος γλυκερῇ προσφθέγξαο φωνῇ·
442 ποιήσωμεν ἰδοὺ πανομοίιον ἀνέρα μορφῇ
443 ἡμετέρῃ καὶ δῶμεν ἔχειν ζωαρκέα πνοιήν·
444 ᾧ θνητῷ περ ἐόντι τὰ κοσμικὰ πάντα λατρεύσει
445 καὶ χοικῷ πλασθέντι τὰ πάνθ᾽ ὑποτάξομεν αὐτῷ.
446 ταῦτα δ᾽ ἔφησθα Λόγῳ, τῇ σῇ φρενὶ πάντα δ᾽ ἐτύχθη·
447 πάντα δ᾽ ὁμοῦ στοιχεῖα κελεύσματι πείθετο τῷ σῷ,
448 καὶ κτίσις ἀίδιος συνετάσσετο πλάσματι θνητῷ,
449 οὐρανὸς ἀὴρ πῦρ χθὼν γῆ καὶ χεῦμα θαλάσσης,
450 ἠέλιος μήνη, χορὸς ἄστρων οὔρεα ---
451 εὐφρόνη ἡμέρη ὕπνος ἔγερσις πνεῦμα καὶ ὁρμή,
452 ψυχὴ καὶ σύνεσις, τέχνη φωνή τε καὶ ἀλκή
453 ζῴων τ᾽ ἄγρια φῦλα τὰ νηκτῶν καὶ πετεηνῶν
454 πεζῶν τ᾽ ἀμφιβίων τε καὶ ἐρπυστῶν διφυῶν τε·
455 πάντα γὰρ αὐτός σοι συνετάσσετο σῇ ὑπ᾽ ἀγωγῇ.
456 ὑστατίοις τε χρόνοις χθόν᾽ ἀμείψατο καὶ βραχὺς ἐλθών
457 παρθένου ἐκ Μαρίας λαγόνων ἀνέτειλε νέον φῶς,
458 οὐρανόθεν δὲ μολὼν βροτέην ἐνεδύσατο μορφήν.
459 πρῶτα μὲν οὖν Γαβριὴλ σθεναρὸν δέμας ἁγνὸν ἐδείχθη·
460 δεύτερα καὶ κούρην ἀρχάγγελος ἔννεπε φωνῇ·
461 δέξαι ἀχράντοισι θεὸν σοῖς, παρθένε, κόλποις.
462 ὡς εἰπὼν ἔμπνευσε θεὸς χάριν ἠδ᾽ αἰεὶ κούρῃ·
463 τὴν δ᾽ ἄρα τάρβος ὁμοῦ θάμβος θ᾽ ἕλεν εἰσαἰουσαν,
464 στῆ δ᾽ ἄρ᾽ ὑποτρομέουσα· νόος δέ οἱ ἐπτοίητο
465 παλλομένης κραδίης ὑπ᾽ ἀγνώστοισιν ἀκουαῖς.
466 αὖτις δ᾽ εὐφράνθη καὶ ἰάνθη κέαρ αὐδῇ,
467 κουρίδιον δ᾽ ἐγέλασσεν, ἑὴν δ᾽ ἐρύθηνε παρειήν
468 χάρματι τερπομένη καὶ θελγομένη φρένας αἰδοῖ,
469 καί οἱ θάρσος ἐπῆλθεν. ἔπος δ᾽ εἰσέπτατο νηδύν,
470 σαρκωθὲν δὲ χρόνῳ καὶ γαστέρι ζῳογονηθέν
471 ἐπλάσθη βροτέην ἰδέην καὶ κοῦρος ἐτύχθη
472 παρθενικοῖς τοκετοῖς· τόδε γὰρ μέγα θαῦμα βροτοῖσιν,
473 ἀλλ᾽ οὐδὲν μέγα θαῦμα θεῷ πατρὶ καὶ θεῷ υἱῷ.
474 τικτόμενον δὲ βρέφος ποτὶ δ᾽ ἔπτατο γηθοσύνη χθών,
475 οὐράνιος δ᾽ ἐγέλασσε θρόνος καὶ ἀγάλλετο κόσμος.
476 καινοφαὴς δὲ μάγοισι σεβάσθη θέσφατος ἀστήρ,
477 σπειρωθὲν δὲ βρέφος δείχθη θεοπειθέσι φάτνῃ
478 βουπελάταις τε καὶ αἰγονόμοις καὶ ποιμέσιν ἀρνῶν·
479 καὶ Λόγου ἡ Βηθλεὲμ πατρὶς θεόκλητος ἐλέχθη.
480 ἐν κραδίῃ τε ταπεινοφρονεῖν, πικρὰ τέρματα μισεῖν
481 καὶ πάντων ἀγαπᾶν τὸν πλησίον ὥσπερ ἑαυτόν·
482 καὶ θεὸν ἐκ ψυχῆς φιλέειν, αὐτῷ δὲ λατρεύειν.
483 τοὔνεκ᾽ ἄρ᾽ ἡμεῖς καὶ ὁσίης Χριστοῖο γενέθλης
484 οὐρανίης πεφυῶτες ἐπικλεόμεσθα σύναιμοι
485 μνῆστιν ἐυφροσύνης ἐπὶ θρησκείῃσιν ἔχοντες,
486 εὐσεβίης τε καὶ ἀτρεκίης βαίνοντες ἀταρπούς.
487 οὔποτε πρὸς νηῶν ἀδύτοις ἐώμεσθα πελάζειν,
488 οὐ ξοάνοις σπένδειν, οὐδ᾽ εὐχωλῇσι γεραίρειν,
489 οὐδ᾽ ὀδμαῖς ἀνθῶν πολυτερπέσιν οὐδὲ μὲν αὐγαῖς
490 λαμπτήρων, ἀτὰρ οὐδ᾽ ἄρα τοὺς ἀναθήμασι κοσμεῖν,
491 οὐ λιβάνου ἀτμοῖσιν ἀνιεῖσιν φλόγα βωμόν·
492 οὐδ᾽ ἐπὶ ταυροθύτοις μηλόσφαγα αἵματα λοιβαῖς
493 λυτροχαρεῖς πέμπειν, χθονίας μειλίγματα ποινῆς·
494 οὐδ᾽ ἀπὸ σαρκοβόροιο πυρῆς κνισσώδεἱ καπνῷ
495 καὶ μιαραῖς πνοιῇσι μιαίνειν αἰθέρος αὐγήν·
496 ἀλλ᾽ ἁγναῖς πραπίδεσσι γεγηθότες εὔφρονι θυμῷ
497 ἀφνειαῖς τ᾽ ἀγάπῃσι καὶ εὐδώροις παλάμῃσιν
498 μειλιχίοις ψαλμοῖσι θεοπρεπέεσσί τε μολπαῖς
499 ἄφθιτον ἐξυμνεῖν σε καὶ ἄψευστον κελόμεσθα,
500 παγγενετῆρα θεόν, πινυτόφρονα --- (Sibyl. 8:1-500 OPG)

OPG Sibylline Oracle 11:1 Σιβύλλης λόγος ια Κόσμε πολυσπερέων ἀνδρῶν καὶ τείχεα μακρά
2 καὶ πόλεις ἄπλητοι ἰδ᾽ ἔθνεα μυριόεντα
3 ἀντολίης δύσεως τε μεσημβρίης τε καὶ ἄρκτου
4 παντοδαπαῖς φωναῖς μεμερισμένα καὶ βασιλείαις·
5 ἀλλ᾽ ἅπερ ὑμῶν μέλλω τὰ κάκιστ᾽ ἀγορεύειν.
6 ἐξ οὗ γὰρ κατακλυσμὸς ἐπὶ προτέρους γένετ᾽ ἄνδρας
7 καὶ γενεὴν πενίην ἐξώλεσεν ὕδασι πολλοῖς
8 αὐτὸς ὁ παντοκράτωρ, ἕτερον δὲ γένος πόρεν ἄλλο
9 ἀκαμάτων ἀνδρῶν· οἳ οὐρανῷ ἀντιφέροντες
10 πύργον δωμήσαντ᾽ ἐς ἀθέσφατον ὕψος· ἀπ᾽ ἄλλων
11 γλῶσσαι δ᾽ αὖτ᾽ ἐλύθησαν· ὑπ᾽ αὐτοὺς δ᾽ ἤλυθεν ὀργή
12 ὑψίστοιο θεοῦ βεβολημένη, κἄπεσε πύργος
13 ἄσπετος· οἳ δὲ κακὴν γὰρ ὑπ᾽ ἀλλήλους ἔριν ὧρσαν.
14 δὴ τότε καὶ δεκάτη γενεὴ μερόπων ἀνθρώπων,
15 ἐξ οὗ ταῦτ᾽ ἐγένοντο· μερίζετο γαῖα δ᾽ ἅπασα
16 ἀλλοδαπῶν ἀνδρῶν καὶ παντοδαπῶν διαλέκτων,
17 ὧν ἀριθμοὺς λέξω καὶ ἀκροστιχίοις ὀνομήνω
18 γράμματος ἀρχομένου καὶ τοὔνομα δηλώσαιμι.
19 πρώτη δ᾽ Αἴγυπτος βασιληίδα δέξεται ἀρχήν
20 ἔξοχον ἠδὲ δίκαιον· ἔπειτα δὲ φῶτες ἐν αὐτῇ
21 πολλοὶ ἐπάρξουσιν βουληφόροι· αὐτὰρ ἔπειτα
22 ἄρξει δεινὸς ἀνὴρ κρατερώτερος ἀγχιμαχητής·
23 οὔνομα δὲ σχήσει τοῦ ἀκροστιχίου τὸ γράμμα,
24 Φάσγανα δ᾽ ἐκτανύσειε κατ᾽ εὐσεβέων ἀνθρώπων.
25 σῆμα δ᾽ ἔσται ἐκείνῳ μέγα τούτου κρατέοντος
26 γαίῃ ἐν Αἰγύπτῳ, ἥτις μέγα κυδαίνουσα
27 ὀλλυμένας ψυχὰς λιμῷ τότε σιτοδοτήσει·
28 ἀντολίην θρέψει ἠδ᾽ Ἀσσυρίων γένος ἀνδρῶν
29 αὐτὸς δεσμώτης ὁ δικασπόλος· οὔνομα δ᾽ αὐτοῦ
30 ἴσθιν --- μέτρου δεκάτου ἀριθμοῖο.
31 ἀλλ᾽ ὁπόταν δεκάπληγος ἀπ᾽ οὐρανοῦ αἰγλήεντος
32 ἥξει ὑπ᾽ Αἴγυπτον, τότε σοι πάλι ταῦτα βοήσω.
33 αἰαῖ σοι, Μέμφι, αἰαῖ μεγάλη βασιλείη·
34 ἐξολέσειε λαόν σου πολὺν Ἐρυθραία θάλασσα.
35 ἔνθ᾽ ὁπόταν λείψωσι πέδον πολύκαρπον ὄλεθρον
36 λαὸς ὁ δωδεκάφυλος ἀπ᾽ ἀθανάτοιο κελευσθείς,
37 καὶ νόμον αὐτὸς ἄναξ δώσει θεὸς ἀνθρώποισιν.
38 Ἑβραίοις δ᾽ ἄρ᾽ ἔπειτα μέγας βασιλεὺς μεγάθυμος
39 ἄρξει, ἀπ᾽ Αἰγύπτου ψαμαθώδεος οὔνομ᾽ ἔχων τις,
40 ψευδόπατρις Θηβαῖος ἀνήρ· Μέμφιν δ᾽ ἀγαπήσει
41 δεινὸς ὄφις, καὶ πολλὰ φυλάξεται ἐν πολέμοισιν.
42 δωδεκάτης δεκάδος περιτελλομένης βασιλείας
43 ἕπτ᾽ ἐπὶ καὶ δεκάτης ἐτέων ἑκατοντάδος, ἄλλων
44 πέντ᾽ ἐπιλειπομένων, τότε δὴ Περσηίδος ἀρχή.
45 καὶ τότ᾽ Ἰουδαίοις σκότος ἔσσεται οὐδὲ φυγοῦνται
46 λιμὸν καὶ λοιμὸν δυσανάσχετον ἤματι κείνῳ.
47 ἀλλ᾽ ὁπόταν ἄρξῃ Πέρσης καὶ σκῆπτρα προλείψῃ
48 υἱὸς υἱωνοῖο περιτελλομένων ἐνιαυτῶν
49 ἐς μούνας πέντε τετράδας δεκατεύσει δὲ ταύτας
50 ἐννεάδας τελεθεὶς ἑκατὸν καὶ πάντ᾽ ἀποτίσεις·
51 καὶ τότ᾽ ἔσῃ, Περσηἰ, λάτρις Μήδοισι δοθεῖσα,
52 πληγαῖς ὀλλυμένη διά τε κρατερὰς ὑσμίνας.
53 αὐτίκα δὴ Πέρσαισι καὶ Ἀσσυρίοις κακὸν ἔσται
54 πάσῃ τ᾽ Αἰγύπτῳ, Λιβύῃ τ᾽ ἠδ᾽ Αἰθιόπεσσιν
55 Καρσί τε Παμφύλοισιν ἰδ᾽ ἄλλοις πᾶσι βροτοῖσιν.
56 καὶ τότε υἱωνοῖς δώσει βασιλήιον ἀρχήν,
57 οἳ πάλι πορθήσουσι γένη πολλοῖσι λαφύροις
58 γαῖαν ἀφαρπάζοντες ὅλην μὴ συμπαθέοντες.
59 αἴλινα θρηνήσουσι λυγροὶ παρὰ Τίγριδι Πέρσαι.
60 Αἴγυπτος δάκρυσιν πολλὴν χθόνα ἀρδεύσειεν.
61 καὶ τότε σοι, Μηδεία γαίη, κακὰ πολλὰ ποιήσει
62 Ἰνδογενὴς πολύολβος, ἄχρι πάντ᾽ ἀποτίσεις,
63 ὅσσα πάρος πεποίηκας ἀναιδέα θυμὸν ἔχουσα.
64 αἰαῖ σοι, Μήδειον ἔθνος, μετέπειτα λατρεύσεις
65 ἀνδράσιν Αἰθιόπεσσιν ὑπὲρ Μεροηίδα χώραν·
66 ἕπτ᾽ ἐπὶ τοῖς προσθεῖς᾽ ἑκατὸν λυκάβαντας ἀπ᾽ ἀρχῆς
67 πληρώσεις, δύστηνε, χ᾽ ὑπὸ ζυγὸν αὐχένα θήσεις.
68 καὶ τότε κυανόχρως πολιοπλόκαμος μεγάθυμος
69 Ἰνδὸς ἄναξ μετέπειτα γενήσεται, ὃς κακὰ πολλά
70 θήσει ὑπ᾽ ἀντολίης διὰ κρατερὰς ὑσμίνας·
71 καὶ σέ γε λωβήσει μᾶλλον παρὰ πάντας ὀλέσσει.
72 ἀλλ᾽ ὅταν εἰκοστὸν ἔτος καὶ δέκατον βασιλεύσῃ
73 ἕπτ᾽ ἐπὶ καὶ δέκατον, τότε δὴ βασιληίου ἀρχῆς
74 πᾶν ἔθνος οἰστρήσει καὶ ἐλευθερίην ἀναδείξει
75 λείψας δούλιον αἷμ᾽ ἐπὶ τρεῖς μονάδας ἐνιαυτῶν.
76 ἀλλὰ πάλιν ἥξει καὶ ὑπὸ ζυγὸν αὐχένα θήσει
77 πᾶν ἔθνος ἀνθρώπων κρατερῷ πάλιν, ᾗ πάρος ἦεν
78 δουλεῦον βασιλεῖ, καὶ ἑκουσίως ὑποτάξει.
79 ἔσσεται εἰρήνη μεγάλη κατὰ κόσμον ἅπαντα.
80 καὶ τότε δ᾽ Ἀσσυρίοις βασιλεὺς μέγας ἔσσεται ἀνήρ,
81 ἄρξει καὶ πάντας πείσει καταθύμια βάζειν,
82 ἅσσα θεὸς νομίμως διετάξατο· καὶ τότε τοῦτον
83 φρίξουσιν πάντες βασιλεῖς κομόωντες ἀκωκαῖς
84 δειμαλέοι καὶ ἄναυδοι, ὑπερμενέες τ᾽ ἐρατωποί
85 τούτῳ δουλεύσουσι θεοῦ μεγάλου διὰ βουλάς.
86 πείσει γὰρ τὰ ἅπαντα λόγῳ καὶ πάνθ᾽ ὑποτάξει
87 καὶ ναὸν μεγάλοιο θεοῦ καὶ βωμὸν ἐραννόν
88 αὐτὸς δωμήσει κρατερῶς, εἴδωλα δὲ ῥίψει·
89 φῦλα δὲ καὶ γενεὴν πατέρων καὶ νήπια τέκνα
90 εἰς ἓν συγκομίσας οἰκήτορας ἀμφιβαλεῖται·
91 οὔνομα δὲ σχήσειε διακοσίων ἀριθμοῖο,
92 ὀκτωκαιδεκάτης γραμμῆς σημήια δείξει.
93 ἀλλ᾽ ὁπόταν δεκάσιν περιτελλομένῃσι κρατήσῃ
94 ταῖς δύο καὶ πρὸς πέντ, ἐλθὼν ἐπὶ τέρμα χρόνοιο,
95 ἔσσονται δὲ τόσοι βασιλεῖς, ὅσα φῦλα τὰ θνητῶν,
96 ὅσσαι φῆτραι, ὅσαι δὲ πόλεις, ὅσσαι δέ τε νῆσοι,
97 ἤπειροι μακάρων ἠδ᾽ ἀγλαόκαρποι ἄρουραι.
98 εἷς ἔσται δὲ μέγας τούτων βασιλεὺς ἀγὸς ἀνδρῶν·
99 εἴξουσιν δ᾽ αὐτῷ πολλοὶ βασιλεῖς μεγάθυμοι,
100 καὶ τούτῳ παισίν τε καὶ υἱωνοῖς πολυόλβοις
101 δώσουσιν μοίρας βασιληίδος εἵνεκεν ἀρχῆς
102 ἐς δεκάδας δεκάδων ὀκτώ, μονάδας τ᾽ ἐπὶ ταύταις
103 ἓξ ἐτέων· ἄρξει καὶ ἐς ὕστατον ἀντειλοῦσιν.
104 ἡνίκα θὴρ βριαρὸς δ᾽ ἥξει σὺν Ἀρηι κραταιῷ,
105 καὶ τότε σοι, βασίλισσα γαίη, χόλος ἐξαναφύσει.
106 αἰαῖ σοι, Περσὶς γῆ, ὅσς᾽ ἐκχύματα δέξῃ
107 αἵματος ἀνδρομέου, ὁπόταν ἥξει σοι ἐκεῖνος
108 ὀμβριμόθυμος ἀνήρ· τότε τοι πάλι ταῦτα βοήσω.
109 ἀλλ᾽ ὅταν Ἰταλίη προφύῃ μέγα θαῦμα βροτοῖσιν,
110 νηπιάχων μινύρισμα ἀκηρασίῃ παρὰ πηγῇ,
111 ἄντρῳ ἐπὶ σκιερῷ θηρὸς τέκνα μηλοφάγοιο,
112 οἵτινες ἀνδρωθέντες ἐφ᾽ ἑπτὰ λόφοισι κραταιοῖς
113 πολλοὺς πρηνίξουσιν ἀναιδέα θυμὸν ἔχοντας,
114 ἀμφότεροι ἀριθμῶν ἑκατόν, οἷς οὔνομα δείξει
115 σῆμα μέγ᾽ ἐσσομένων· καὶ ἑπτὰ λόφοισι δὲ τείχη
116 καρτερὰ δωμήσουσι καὶ ἀμφ᾽ αὐτοῖς βαρὺν Ἀρη
117 στήσουσιν. τότε δ᾽ αὖτ᾽ ἔσται ἐπανάστασις ἀνδρῶν
118 φυομένη περὶ σέ, μεγάλη καλλίσταχυ γαῖα,
119 Αἴγυπτε μεγάθυμε· ἀτὰρ πάλι ταῦτα βοήσω.
120 πρὸς ἐπὶ πληγὴν μεγάλην οἴκοις ὑποδέξῃ,
121 καὶ πάλι σοι ἰδίων ἔσται ἐπανάστασις ἀνδρῶν.
122 ἄρτι δέ σε, τλῆμον Φρυγίη, κατοδύρομαι οἰκτρῶς·
123 ἥξει γάρ σοι ἅλωσις ἀφ᾽ Ἑλλάδος ἱπποδάμοιο
124 καὶ πόλεμος δεινός τε διὰ κρατερὰς ὑσμίνας.
125 Ἰλιον, οἰκτείρω σε· ἀπὸ Σπάρτης γὰρ Ἐριννύς
126 ἥξει σοῖς μελάθροις ὀλοῷ κεκερασμένη ἄστρῳ·
127 σοὶ δὲ μάλιστα πόνους μόχθους στοναχάς τε γόους τε
128 θήσει, ἐπὰν ἄρξωσι μάχην εὖ εἰδότες ἄνδρες,
129 ἥρωες Ἑλλήνων ἀρηιφίλων ὄχ᾽ ἄριστοι.
130 τούτων δ᾽ εἷς ἔσται βασιλεύς, κρατερὸς αἰχμητής·
131 ἀμφὶ κασιγνήτῳ μετελεύσεται ἔργα κάκιστα.
132 αὐτοὶ δ᾽ αὖτ᾽ ὀλέσουσι Φρυγῶν κλυτὰ τείχεα Τροίης·
133 ἡνίκα δὶς πέντε περιτελλομένων ἐνιαυτῶν
134 πληρώσει πολέμοιο μιαιφόνα ἔργα Κρονίων,
135 αἰφνίδιος δὲ βροτοὺς ξύλινος δόμος ἀμφικαλύψει,
136 καὶ τοῦτον δέξῃ ἐπὶ γούνασιν οὐχὶ νοοῦσα
137 ἔγκυον Ἑλλήνων λόχον ἔμμεναι, ἡ βαρυπενθής·
138 αἰαῖ, ἐν νυκτὶ μιᾷ πόσους ὑποδέξεται Ἅιδης,
139 ἠδὲ λάφυρα πόσα πολυδακρύτοιο γέροντος
140 ἄξει· ἀγήρατον δ᾽ ἔσται κλέος ἐσσομένοισιν.
141 τοὔνομα δὲ σχήσει βασιλεὺς μέγας ἐκ Διὸς ἀνήρ
142 στοιχείου ἀρχομένου· ὃς ἐπεὶ νόστου τετύχῃσι,
143 δὴ τότε καὶ πέσεται δολίης ἐν χειρὶ γυναικός.
144 ἄρξει δ᾽ ἐκ γενεῆς τε καὶ αἵματος Ἀσσαράκοιο
145 παῖς κλυτὸς ἡρώων, κρατερὸς καὶ ἄλκιμος ἀνήρ.
146 ἥξει δ᾽ ἐκ Τροίης μεγάλῳ πυρὶ δῃωθείσης
147 φεύγων ἐκ πάτρης φοβερὸν διὰ μῶλον Ἀρηος·
148 βαστάζων ὤμοισιν ἑὸν πρέσβυν γενετῆρα,
149 υἱὸν δ᾽ ἐν παλάμῃ κατέχων μόνον, εὐσεβὲς ἔργον
150 ῥέξει, παπταίνων, ὅστις πυρὸς ἔσχισεν ὁρμήν
151 αἰθομένης Τροίης, καὶ ἐπειγόμενος δι᾽ ὁμίλου
152 δειμαίνων περάσει γαῖαν φοβερήν τε θάλασσαν.
153 οὔνομα δὲ σχήσει τὸ τρισύλλαβον, οὐ γὰρ ἄσημον
154 στοιχεῖον ἀρχόμενον δηλοῖ τὸν ὑπέρτατον ἄνδρα.
155 καὶ τότ᾽ ἀναστήσειε πόλιν κρατερήν τε Λατίνων.
156 πέντ᾽ ἐπὶ καὶ δεκάτῳ ἔτει ἐπὶ βένθεσιν ἅλμης
157 ὕδασιν ὀλλύμενος σχήσει θανάτοιο τελευτήν.
158 ἀλλά μιν οὐδὲ θανόντ᾽ ἐπιλήσεται ἔθνεα φωτῶν·
159 ἄρξει γὰρ γενεὴ τούτου μετόπισθεν ἁπάντων
160 ἄχρις ὑπ᾽ Εὐφράτου Τίγριος ποταμῶν ἀνὰ μέσσον
161 χώρης Ἀσσυρίων, ὅππη μηκύνετο Πάρθος.
162 ἔσσεται ἐσσομένοις, ὁπόταν τάδε πάντα γένηται.
163 καί τις πρέσβυς ἀνὴρ σοφὸς ἔσσεται αὖτις ἀοιδός,
164 ὃν πάντες καλέουσι σοφώτατον ἐν μερόπεσσιν,
165 οὗ κόσμος πραπίδεσσιν ὅλος παιδεύσεται ἐσθλαῖς·
166 γράψει γὰρ κεφάλαια δύναμίν τ᾽ ἐπίνοιαν.
167 καί τε σαφῶς γράψει μάλ᾽ ἀθέσφατα ἄλλοτε ἄλλη
168 τοῖσιν ἐμοῖσι λόγοις μέτροις ἐπέεσσι κρατήσας·
169 αὐτὸς γὰρ πρώτιστος ἐμὰς βίβλους ἀναπλώσει
170 καὶ κρύψει μετὰ ταῦτα καὶ ἀνδράσιν οὐκέτι δείξει
171 ἐς τέλος οὐλομένου θανάτου, βιότοιο τελευτῆς.
172 ἀλλ᾽ ὁπόταν δὴ ταῦτα τελειωθῇ, ἅπερ εἶπον,
173 Ἕλληνες πάλιν αὖτις ὑπ᾽ ἀλλήλους μαχέονται·
174 Ἀσσύριοι Ἀραβές τε φαρετροφόροι τ᾽ ἔτι Μῆδοι,
175 Πέρσαι καὶ Σικελοὶ Λυδοί τ᾽ ἐπαναστήσονται,
176 Θρῇκες Βιθυνοί τε καὶ οἳ παρὰ ῥεύμασι Νείλου
177 ναίουσιν γαίην καλλίσταχυν· ἐν δὲ κυδοιμόν
178 πᾶσιν ὁμοῦ θήσει θεὸς ἄφθιτος. ἀλλὰ μάλ᾽ αἰνῶς
179 ἀνὴρ Ἀσσύριος νόθος Αἰθίοψ ἵξεται ἄφνω
180 θυμὸν ἔχων θηρὸς καὶ πάντ᾽ ἰσθμὸν διακόψει
181 παπταίνων, ἐπὶ πᾶσιν ἰὼν πέλαγος διαπλεύσει.
182 καὶ τότε σοι μάλα πολλὰ γενήσεται, Ἑλλὰς ἄπιστε.
183 αἰαῖ σοι, τλῆμον Ἑλλάς, ὅσα δεῖ ς᾽ ἀνοιμῶξαι.
184 ἕπτ᾽ ἐπὶ ὀγδοήκοντα ἐτῶν ἐπιτελλομενάων
185 παμφύλου φοβεροῦ πολέμου σκύβαλον λυγρὸν ἔσσῃ.
186 ἔνθα Μακηδονίων πάλιν ἔσσεται Ἑλλάδι πῆμα
187 καὶ Θρῄκην ὀλέσει πᾶσαν καὶ μῶλον Ἀρηος
188 νήσοις ἠπείροις τε φιλοπτολέμοις τε τοράτροις. ---
189 ἔσσετ᾽ ἐνὶ προμάχοισι, τὸ δ᾽ οὔνομα τοῦτο μεθέξει,
190 πεντήκοντ᾽ ἀριθμῶν δεκάκις στοιχεῖον ὃ δηλοῖ.
191 ἀρχὴν ὠκύμορος δὲ γενήσεται· ἀλλὰ μεγίστην
192 καλλείψει βασιλείαν ἀπειρεσίην τε κατ᾽ αἶαν.
193 αὐτὸς δ᾽ αὖ πέσεται ὑπὸ δουροφόρου κακοβούλου
194 ζήσας ἐν συρίᾳ ἡγούμενος οἷά περ οὐδείς.
195 ἄρξει δ᾽ αὖ μετέπειτα πάις τούτου μεγάθυμος
196 στοιχείου ἀρχομένου· γένους δὲ διέξοδος ἔσται.
197 οὐ Διός, οὐκ Ἀμμωνος ἀληθέα τοῦτον ἐροῦσιν
198 πάντες ὁμῶς, Κρονίδαο νόθον δ᾽ ὡς ἀναπλάσονται.
199 πολλῶν δ᾽ αὖ μερόπων ἀνδρῶν πόλεις ἐξαλαπάξει·
200 Εὐρώπῃ δὲ μέγιστον ἀνασταχυώσεται ἕλκος.
201 οὗτος καὶ Βαβυλῶνα πόλιν λωβήσεται λοιμῷ
202 καὶ πᾶσαν ὁπόσην ἐπιδέρκεται ἠέλιος γῆν,
203 ἀντολίῃ, κόσμον τε καταπλεύσει μόνος αὐτός.
204 αἰαῖ σοι, Βαβυλών, θριαμβίαισι λατρεύσεις,
205 δεσπότις αὐδηθεῖσα· κατ᾽ Ἀσίδος ἔρχεται Ἀρης,
206 ἔρχεται ἀτρεκέως καὶ σφάξει σου τέκνα πολλά.
207 καὶ τότε δ᾽ ἐκπέμψεις τὸν σὸν βασιλήιον ἄνδρα
208 τετράδος ἐξ ἀριθμοῦ συνώνυμον, ἐγχεσίμωρον
209 δεινὸν τοξοβόλον τε μετὰ κρατερῶν πολεμιστῶν.
210 καὶ τότε δὴ Κιλίκων καὶ Ἀσσυρίων μέσον ἕξει
211 λιμὸς καὶ πόλεμος· αὐτὰρ βασιλεῖς μεγάθυμοι
212 θυμοβόρου ἔριδος δεινὴν στάσιν ἀμφιβαλοῦσιν.
213 ἀλλὰ σὺ μὲν φύγε πέρον τὸν βασιλῆα λεῖπε δ᾽ αὐτόν
214 μηδὲ θέλῃς μενέειν μηδ᾽ αἴδεο δειλὸς ὑπάρχειν·
215 δεινὸς γάρ σε λέων ἐπιίξεται, ὠμοβόρος θήρ,
216 ἄγριος ἀλλοδίκης λώπην ἀμφειμένος ὤμοις.
217 φεῦγε κεραύνιον ἄνδρα. κακὸν δ᾽ Ἀσίῃ ζυγὸν ἥξει
218 καὶ πάλι πᾶσα χθὼν πίεται φόνον ὀμβρήεντα.
219 ἀλλ᾽ ὅταν Αἰγύπτου μεγάλην πόλιν ὀλβοδότειραν
220 στηρίξει Πελλαῖος Ἀρης, αὐτῷ δ᾽ ὀνομήνῃ,
221 μοῖραν καὶ θάνατον προδοθεὶς δολίως ὑφ᾽ ἑταίρων ---
222 Ἰνδοὺς γὰρ προλιπόντα καὶ ἐς Βαβυλῶνα μολόντα
223 βάρβαρος ἐξολέσει τοῦτον φόνος ἀμφὶ τραπέζαις.
224 ἄρξουσιν μετέπειτ᾽ ἄλλοι κατὰ φῦλον ἕκαστον
225 δημοβόροι βασιλεῖς καὶ ὑπερφίαλοι καὶ ἄπιστοι
226 ἐν ὀλίγοις ἔτεσιν· αὐτὰρ μεγάθυμος ἀγήνωρ,
227 ὃς πᾶσιν Εὐρώπην ἐπικαλαμήσεται γυμνήν,
228 ἐξότε πᾶσα χθὼν πίεται παμφύλιον αἷμα,
229 λείψει ἀτὰρ βιότου μορφὴν ἰδίαν ἀναλώσας.
230 ἔσσονται δ᾽ ἄλλοι βασιλεῖς δὶς τέσσαρες ἄνδρες
231 ἐκ γενεῆς τούτου, οἷς οὔνομα πᾶσι τὸ αὐτό.
232 ἔσται δ᾽ Αἴγυπτος νύμφη τότε κοιρανέουσα,
233 καὶ πόλις ἡ μεγάλη τε Μακηδονίοιο ἄνακτος,
234 πότνι᾽ Ἀλεξάνδρεια, κλυτὴ θρέπτειρα πολήων
235 κάλλει τε στίλβουσα, μόνη μητρόπτολις ἔσται.
236 καὶ τότε μεμφέσθω Μέμφις τοῖς κοιρανέουσιν.
237 εἰρήνη δ᾽ ἔσται βαθεῖα κατὰ κόσμον ἅπαντα·
238 γῆ δὲ μελάμβωλος καρποὺς τότε πλείονας ἕξει.
239 καὶ τότ᾽ Ἰουδαίοις κακὸν ἔσσεται οὐδὲ φυγοῦνται
240 λιμὸν καὶ λοιμὸν δυσανασχέτῳ ἤματι κείνῳ·
241 ἀλλὰ μελάμβωλος καλλίσταχυς ἡ νεόκοσμος
242 ὀλλυμένους πολλοὺς ὑποδέξεται ἀμβροσίη χθών.
243 ἀλλ᾽ ὀκτὼ βασιλεῖς ἑλώδεος Αἰγύπτοιο
244 πληρώσουσιν ἐτῶν ἀριθμοὺς τρεῖς καὶ τριάκοντα
245 πρός τε διακοσίους. αὐτὰρ γένος ἐξαπολεῖται
246 αὐτῶν οὐ πάντων, ῥίζη δέ γε ἐξαναφύσει
247 θηλυτέρη βροτολοιγός, ἑῆς προδότις βασιλείης.
248 ἀλλ᾽ αὐτοὶ κακότητι κατ᾽ αὐτῶν ἔργα πονηρά
249 ῥέξουσιν μετέπειτα καὶ ἄλλος ἄλλον ὀλέσσει·
250 κόψει πορφύρεος γενέτης γενετῆρα μαχητήν
251 καὐτὸς ἀφ᾽ υἱῆος, πρὶν δὴ φυτὸν ἄλλο φυτεύσει,
252 ἐκλείψει· ῥίζη δ᾽ ἀναθηλήσει μετέπειτα
253 αὐτοφυής· τοῦ δὴ παραφυόμενον γένος ἔσται.
254 ἔσται γὰρ χώρης βασιλὶς παρὰ χεύμασι Νείλου
255 ἑπταπόροις στομάτεσσιν ἐπερχομένοιο θαλάσσης,
256 εἰκοστοῦ δ᾽ ἀριθμοῦ πολυήρατον οὔνομα ταύτῃ·
257 μυρία δ᾽ αἰτήσει καὶ χρήματα πάντα συνάξει
258 χρυσοῦ τ᾽ ἀργυρίου τε· δόλος δὴ ἔσσεται αὐτῇ
259 ἐξ ἰδίων ἀνδρῶν. τότε σοι πάλι, γαῖα μάκαιρα,
260 ἔσσονται πόλεμοί τε μάχαι τ᾽ ἀνδροκτασίαι τε.
261 ἀλλ᾽ ὅταν ἄρξωνται πολλοὶ Ῥώμης ἐριθήλου,
262 οὔτι γε μὴν μακάρων προλελεγμένοι, ἀλλὰ τύραννοι
263 χιλιάδων δ᾽ ἀρχοὶ καὶ μυριάδων γεγαῶτες
264 καὶ νομίμων ἀγορῶν οἱ ἐπίσκοποι ἠδὲ μέγιστοι
265 Καίσαρες ἄρξουσιν διαδέγμενοι ἤματα πάντα·
266 τούτων δ᾽ ὑστάτιος ἄρξει δεκάτου ἀριθμοῖο
267 ὑστάτιος Καίσαρος ἐπὶ χθονὶ γυῖ᾽ ἐκτείνων,
268 Ἀρηι δεινῷ βεβλημένος ἀνδρὸς ὑπ᾽ ἐχθροῦ·
269 ὃν παῖδες Ῥώμης ἰδίῃς παλάμῃσι φέροντες
270 εὐσεβέως θάψουσ, ἐπὶ δ᾽ αὐτῷ σῆμα χέουσιν
271 ἧς φιλίης ἕκατι χάριν μνήμῃ μετέχοντες.
272 ἀλλ᾽ ὁπόταν λυκάβαντος ἐπέλθῃ τέρμα χρόνοιο,
273 δὶς δὲ διηκοσίων καὶ δὶς δέκα πληρώσασα,
274 ἐξότε σου κτίστης, θηρὸς παῖς, ἡγεμόνευσεν,
275 οὐκέτι δικτάτωρ ἔσται μεμετρημένος ἄρχων·
276 ἀλλὰ ἄναξ βασιλεύς τε γενήσεται ἀντίθεος φώς.
277 ἴσθι τότ, Αἴγυπτέ, σοι ἐπερχόμενον βασιλῆα·
278 ἥξει δ᾽ ἀτρεκέως φοβερὸς κορυθαίολος Ἀρης.
279 καὶ τότε σοι, χήρη, ἔσται μετόπισθεν ἅλωσις·
280 δεινοὶ γὰρ μαλεροί τε βίῃ περὶ τείχεα γαίης
281 ἔσσονται πόλεμοι κακοεργέες. ἐν πολέμοις δέ
282 αὐτὴ λυγρὰ παθοῦσα νεοτρώτων καθύπερθεν
283 φεύξει δειλαίη· μετέπειτα δὲ εἰς λέχος ἥξεις
284 αὐτῷ τῷ φοβερῷ· ὁ γάμος τέλος ἐστὶ σύνευνος.
285 αἰαῖ σοι, δύσνυμφε κόρη, βασιλήιον ἀρχήν
286 δώσεις Ῥωμαίῳ βασιλεῖ καὶ πάντ᾽ ἀποτίσεις,
287 ὅσσα πάρος πολέμοισιν ἀνδρείῃσιν ἔπραξας·
288 δώσεις γαῖαν ὅλην ἐμπροίκιον ἀνδρὶ κραταιῷ
289 ἄχρις ἔσω Λιβύης καὶ ἀνδρῶν κυανοχρώτων.
290 ἔσσῃ δ᾽ οὐκέτι χήρα, συνοικήσεις δὲ λέοντι
291 ἀνδροβόρῳ φοβερῷ τε ἐνυαλίῳ πολεμιστῇ.
292 καὶ τότε δειλαία ἐν ἀνθρώποισιν ἄφαντος
293 πᾶσιν, λείψεις γὰρ ἀναιδέα θυμὸν ἔχουσα·
294 καὶ λάβεται σεμνὴν ὁπο περίδρομος, ἠχέτα τύμβος
295 ζῶσαν ἔσω υ σπλην ἐφάρμοστος κορυφαῖος,
296 δαιδάλεος, πουλὺς δέ σε κλαύσεται λαός,
297 καὶ βασιλεὺς ἐπὶ σοὶ δεινὸν στοναχήσεται οἶκτον.
298 καὶ τότε δ᾽ Αἴγυπτος λάτρις ἔσσεται ἡ πολύμοχθος,
299 ἣ πολλοῖς ἔτεσιν τροπαιοφορέουσα κατ᾽ Ἰνδῶν·
300 δουλεύσει δ᾽ αἰσχρῶς, ποταμῷ δ᾽ ἐπὶ δάκρυα μίξει
301 καρποφόρῳ Νείλῳ, ὅτι δὴ κεκτημένη ὄλβον
302 καὶ πάντων μέγεθος ἀγαθῶν, θρέπτειρα πολήων,
303 θρέψει μηλοφάγου γενεὴν φοβερῶν ἀνθρώπων.
304 αἶ, ὁπόσοις θήρεσσι λάτρις καὶ κύρμα γενήσῃ,
305 Αἴγυπτε πολύολβε, θεμιστεύουσα δὲ λαοῖς·
306 ἣ πρὶν καὶ βασιλεῦσιν ἀγαλλομένη μεγάλοισιν
307 λαοῖς δουλεύσεις τλήμων διὰ λαὸν ἐκεῖνον,
308 ὃν πάρος εὐσεβέοντα μετήγαγες ἐς πολὺ πῆμα
309 μόχθων καὶ κοπετῶν, ἐπὶ δ᾽ αὐχένα θῆκας ἄροτρον
310 αὐτοῦ καὶ δάκρυσιν βροτέοις ἤρδευσας ἀρούρας.
311 τοὔνεκεν αὐτὸς ἄναξ θεὸς ἄφθιτος αἰθέρι ναίων
312 ἐξαλαπάξει ὅλην καὶ εἰς κοπετὸν προἱάψει·
313 καὶ τίσεις ἀνθ᾽ ὧν σὺ πάρος ποίησας ἀθέσμως,
314 ὕστατα δὲ γνώσῃ, ὅτι σοὶ θεοῦ ἤλυθεν ὀργή.
315 αὐτὰρ ἐγὼ Πυθῶνα καὶ εὔπυργον Πανοπῆα
316 βήσομαι· ἔνθα με πάντες ἀληθέα φημίξουσιν
317 μάντιν χρησμῶ· αὐτὰρ μεμανηότι θυμῷ
318 ἄγγελον· ἐπὴν βίβλοις δὲ προσέλθῃ
319 μὴ τρέσσῃ, καὶ πάντα τά τ᾽ ἐσσόμενα πρό τ᾽ ἐόντα
320 γνώσετ᾽ ἀφ᾽ ἡμετέρων ἐπέων· τότε τὴν θεόληπτον
321 οὐκέτι τις μάντιν καλέσει χρησμῳδὸν ἀνάγκης.
322 ἀλλά, ἄναξ, νῦν παῦσον ἐμὴν πολυήρατον αὐδήν
323 οἶστρον ἀπωσάμενος καὶ ἐτήτυμον ἔνθεον ὀμφήν
324 καὶ μανίην φοβεράν, δὸς δ᾽ ἱμερόεσσαν ἀοιδήν.
(Sibyl. 11:1-324 OPG)

OPG Sibylline Oracle 12:1 Σιβύλλης λόγος ιβ Ἀλλ᾽ ἄγε μοι στονόεντα χρόνον κλύε Λατινιδάων.
2 ἦ τοι μὲν πρώτιστα μετ᾽ ὀλλυμένους βασιλῆας
3 Αἰγύπτου, τοὺς πάντας ἴση κατὰ γαῖα φέρεσκεν,
4 καὶ μετὰ τὸν Πέλλης πολιήτορα, ᾧ ὕπο πᾶσα
5 ἀντολίη βεβόλητο καὶ ἑσπερίη πολύολβος,
6 ὃν Βαβυλὼν ἤλεγξε, νέκυν δ᾽ ὤρεξε Φιλίππῳ,
7 οὐ Διός, οὐκ Ἀμμωνος ἀληθέα φημιχθέντα,
8 καὶ μετὰ τὸν γενεῆς τε καὶ αἵματος Ἀσσαράκοιο,
9 ὃς μόλεν ἐκ Τροίης, ὅστις πυρὸς ἔσχισεν ὁρμήν,
10 πολλούς δ᾽ αὖ μετ᾽ ἄνακτας, ἀρηιφίλους μετὰ φῶτας,
11 καὶ μετὰ νηπιάχους, θηρὸς τέκνα μηλοφάγοιο,
12 καὶ μετὰ τὰς ἐτέων ἑκατοντάδας ἓξ διαβῆναι
13 καὶ δισσὰς δεκάδας Ῥώμης δικτάτορος οὔσης,
14 ἔσσετ᾽ ἄναξ πρώτιστος ἀφ᾽ ἑσπερίοιο θαλάσσης
15 Ῥώμην κοιρανέων μεγάλ᾽ ἄλκιμος ἠδὲ μαχητής,
16 ἀρχὴν στοιχείων ὅστις λάχε καὶ σὲ πεδήσας
17 Ἀρεος ἀνδροφόνοιο παγήσεται, ἀγλαόκαρπε·
18 λώβην ἐκτίσεις, ἥν περ προέηκας ἑκοῦσα·
19 αὐτὸς γὰρ μεγάθυμος ἀριστεύσει πολέμοισιν·
20 ὃν Θρῄκη πτήξει καὶ Σικελίη, μετὰ Μέμφις,
21 Μέμφις πρηνιχθεῖσα δι᾽ ἡγεμόνων κακότητα
22 ἠδὲ γυναικὸς ἀδουλεύτου ὑπὸ δουρὶ πεσούσης·
23 καὶ θεσμοὺς θήσει λαοῖς καὶ πάνθ᾽ ὑποτάξει·
24 κῦδος ἔχων κρατερὸν σκήπτρων ἐπὶ πουλὺ κρατήσει·
25 οὐ γὰρ ὑπερθήσει ὀλίγον χρόνον οὐδέ ποτ᾽ ἄλλος
26 σκηπτοῦχος βασιλεὺς τούτου πλέον, οὐ μίαν ὥρην,
27 Ῥωμαίων, ὅτι πάντα θεὸς κατένευς᾽ ἐπὶ τούτῳ·
28 καὶ δὴ καὶ καιροὺς ἐπεδείξατο ἐν χθονὶ δίῃ
29 θεσπεσίους μεγάλους, ἐπὶ δ᾽ αὐτοῖς σήματ᾽ ἔδειξεν.
30 ἀλλ᾽ ὁπόταν ἀστὴρ πανείκελος ἠελίοιο
31 λαμπρὸς ἀπ᾽ οὐρανόθεν προφανῇ ἐνὶ ἤμασι μέσσοις,
32 καὶ τότε δὴ κρύφιος ἥξει λόγος Ὑψίστοιο
33 σάρκα φέρων θνητοῖσιν ὁμοίιον· ἀλλὰ σὺν αὐτῷ
34 αὐξήσει τὸ κράτος Ῥώμης κλεινῶν τε Λατίνων,
35 αὐτὸς δ᾽ αὖθ᾽ ὁ μέγας βασιλεὺς ἰδίης ὑπὸ μοίρης
36 κατθάνεται παραδοὺς ἑτέρῳ βασιλήιον ἀρχήν.
37 καί τις δ᾽ αὖ μετὰ τοῦτον ἀνήρ, κρατερὸς αἰχμητής,
38 ἄρξει πορφυρέην λώπην ἀμφειμένος ὤμοις,
39 ὅς τε τριηκοσίων ἀριθμῶν κεραίην ἐπὶ πρώτην
40 ἐξολέσει Μήδους καὶ ἰοβόλους ἅμα Πάρθους·
41 αὐτὸς δ᾽ ὑψίπυλον καθελεῖ πόλιν ἐν κράτεἱ ᾧ·
42 καὶ πόλει Αἰγύπτου κακὸν ἔσσεται Ἀσσυρίοις
43 τε Κόλχοις Ἡνιόχοις καὶ τοῖς παρὰ χεύμασι Ῥήνου
44 Γερμανοῖς ναίουσιν ὑπὲρ ψαμαθώδεας ἀκτάς.
45 αὐτὸς πορθήσει καὶ ὑψίπυλον μετόπισθεν
46 ἐγγύθεν Ἠριδανοῖο πόλιν κακὰ μητιόωσαν.
47 καὶ τότε δὴ πέσεται πληγεὶς αἴθωνι σιδήρῳ.
48 ἄρξει δ᾽ αὖ μετέπειτ᾽ ἄλλος δολιοπλόκος ἀνήρ,
49 τῶν τρισσῶν ἀριθμῶν ὅστις λάχεν, οὔνομα δ᾽ αὐτοῦ
50 δηλώσει κεραίη· χρυσὸν δὲ πολὺν συναθροίσει·
51 κοὐκ ἔσται πλούτου πολλοῦ κόρος, ἀλλά τ᾽ ἀναιδῶς
52 πλείονα συλήσας θήσει κατὰ γαῖαν ἅπαντα.
53 εἰρήνη δ᾽ ἔσται, πολέμων δ᾽ ἀναπαύσεται Ἀρης.
54 πολλὰ δὲ δηλήσει ἐπὶ μαντοσύνῃσι μέγιστον
55 πειθόμενος, βιότου ζωῆς χάριν· αὐτὰρ ὑπ᾽ αὐτῷ
56 ἔσται σῆμα μέγιστον· ἀπ᾽ οὐρανοῦ αἱματόεσσαι
57 ῥεύσουσιν ψεκάδες καὶ ἀπολλυμένου βασιλῆος.
58 πολλὰ δὲ ποιήσει ἄνομα, περὶ δ᾽ αὐχένα θήσει
59 ἄλγεα Ῥωμαίοις ἐπὶ μαντοσύναισι πεποιθώς·
60 συγκλήτου δ᾽ ὀλέσει κεφαλάς. λιμὸς δὲ καθέξει
61 Καμπανοὺς Θρᾷκάς τε Μακηδόνας Ἰταλιήτας·
62 μούνη δ᾽ Αἴγυπτος θρέψει πολυπληθέα φῦλα.
63 παρθενικὴν δὲ κόρην μυστήριον ἐξαπατήσας
64 αὐτὸς ἄναξ ὀλέσει δολίως· τὴν δ᾽ αὖ πολιῆται
65 ἀχνύμενοι θάψουσι· χόλον δ᾽ ὑπ᾽ ἀνάκτορι πάντες
66 κατθέμενοι δολίως τοῦτον διαλωβήσονται.
67 ἀνθούσῃ κρατερὸς Ῥώμῃ κρατεροῖσιν ὀλεῖται.
68 δὶς δεκάτου δ᾽ ἀριθμοῦ ἄρξει πάλι κοίρανος ἄλλος·
69 καὶ τότε Σαυρομάταις πόλεμοι καὶ κήδεα λυγρά
70 ἥξει καὶ Θρᾳξὶν καὶ ἀκοντισταῖσι Τριβαλλοῖς·
71 καὶ πάντας Ῥωμαῖος Ἀρης διαδηλήσηται.
72 σημεῖον δ᾽ ἔσται φοβερὸν τούτου κρατέοντος
73 Ἰταλικῶν γαίης καὶ Παννονίων· περὶ δ᾽ αὐτάς
74 νὺξ ἔσται σκοτόεσσα μέσῃ ἐνὶ ἤματος ὥρῃ
75 καὶ λάινος ὑετὸς ἀπ᾽ οὐρανοῦ· αὐτὰρ ἔπειτα
76 κοίρανος ἴφθιμός τε δικασπόλος Ἰταλιήων
77 βήσεται εἰν Ἀίδαο δόμοις ἰδίης ὑπὸ μοίρης.
78 πεντήκοντ᾽ ἀριθμῶν πάλιν ἄλλος ἐλεύσεται ἀνήρ
79 δεινὸς καὶ φοβερός· πολλοὺς δ᾽ αὐτὸς ἀπολέσσει
80 ἐκ πασῶν πόλεων ὄλβῳ γεγαῶτας ἀρίστους
81 δεινὸς ὄφις φύσεως ὁ βραχὺς λόγος. ὅς ποτε χεῖρας
82 ἡγεμόνας τανύσει καὶ ὀλεῖ καὶ πολλὰ τελέσσει
83 ἀθλεύων ἐλάω κτείνων καὶ μυρία τολμῶν·
84 καὶ τμήξει τὸ δίκυμον ὄρος, λύθρῳ δὲ παλάξει.
85 ἀλλ᾽ ἔσται καὶ ἄιστος ὀλοίιος Ἰταλίδαισιν
86 ἰσάζων θεῷ αὐτόν, ἐλέγξει δῆμον ἑκόντα·
87 εἰρήνη δ᾽ ἔσται βαθεῖα τούτου κρατέοντος.
88 καὶ τρόμοι ἀνθρώπων· ὑπὸ Αὐσονίοισι δ᾽ ἀίξας
89 εἶξεν ὕδωρ ἄτοπον ἀπ᾽ Ὠκεανοῖο ῥοάων·
90 ἀμφί ἕ παπταίνων θήσει δ᾽ ἀθλεύματα λαοῖς
91 πολλὰ μάλ᾽ ἠδ᾽ αὐτὸς ἐναγώνιος ἀθλεύσειεν
92 φωνῇ καὶ κιθάρῃ, νευρῇ μέλπων ἅμ᾽ ἀοιδήν·
93 ὕστερον αὖ φύγεται λείψας βασιλήιον ἀρχήν,
94 ὀλλύμενος δὲ κακῶς ἀποτίσεται, ὅσσα ἔοργεν.
95 τὸν μέτα τρεῖς ἄρξουσιν, ἐπωνυμίῃσι λαχόντες
96 ἑβδομήκοντ᾽ ἀριθμὸν δύο κοίρανοι, εἷς δ᾽ ἐπὶ τούτοις
97 στοιχείου τριτάτου· καὶ ὑπ᾽ ἄλλυδις ἄλλος ὀλεῖται
98 Ἀρηι κρατερῷ ὑπὸ στρατιῆς παλαμάων.
99 εἶτά τις εὐσεβέων ἥξει ὀλέτης μέγας ἀνδρῶν
100 κοίρανος, ὀμβριμόθυμος ἀνήρ, ἐγχέσπαλος Ἀρης,
101 ἑπτάκις ὃς δεκάτην κεραίην δείκνυσι πρόδηλον·
102 Φοινίκην ὀλέσει καὶ Συρίαν ἐξολοθρεύσει·
103 ἥξει καὶ ῥομφαία ἐπὶ Σολυμηίδα γαῖαν
104 ἄχρις ὑπ᾽ ἐσχατίας καμπῆς Τιβεριάδος ἅλμης.
105 αἰαῖ, Φοινίκη, ὅσα τλήσεαι ἡ βαρυπενθής·
106 σφικτῇσι τροπαίησι, καὶ πᾶν ἔθνος σε πατήσει.
107 αἰαῖ, ὑπ᾽ Ἀσσυρίους ἥξεις καὶ νήπια τέκνα
108 ὄψει δουλεύοντα παρ᾽ ἀνδράσι δυσμενέεσσιν
109 σύν τ᾽ ἀλόχοις καὶ παντὶ βίῳ, πλοῦτος δ᾽ ἀπολεῖται·
110 ὀργὴ γάρ τε θεοῦ ἐπελεύσεται ἡ βαρυπενθής,
111 ὅττι μιν οὐκ ἐφύλαξαν ἑὸν νόμον, ἀλλ᾽ ἐπὶ πᾶσιν
112 εἰδώλοις ἐλάτρευσαν ἀεικελίῃς τέχνῃσιν.
113 πολλοὶ δ᾽ αὖ πόλεμοί τε μάχαι τ᾽ ἀνδροκτασίαι τε
114 λιμοὶ καὶ λοιμοὶ ἀκαταστασίαι τε πολήων.
115 εἰς δὲ τὸ τέρμα βίου γεραρὸς βασιλεὺς μεγάθυμος
116 αὐτὸς ἀριστεύων πέσεται στρατιῆς ὑπ᾽ ἀνάγκης.
117 ἄρξουσιν μετέπειτ᾽ ἄλλοι δύο φῶτες ἄνακτες
118 στέργοντες μνήμην πατέρος μεγάλου βασιλῆος
119 πολλὰ δὲ κυδιάοντες ἐν ἀγχιπάλοισι μαχηταῖς.
120 ἔσται δ᾽ εἷς τούτων ἐσθλὸς καὶ κοίρανος ἀνήρ,
121 τοὔνομα δὲ σχήσει τριακοσίων· ἀτὰρ οὗτος
122 καππέσεται δολίως καὶ ἐνὶ στρατιῇσι τανυσθείς,
123 βληθεὶς δ᾽ ἐν δαπέδῳ Ῥώμης ἀμφήκεἱ χαλκῷ.
124 καί τις δ᾽ αὖ μετὰ τοῦτον ἀνήρ, κρατερὸς αἰχμητής,
125 τετράδος ἐκ κεραίης ἄρξει μεγάλης βασιλείης,
126 ὃν πάντες στέρξουσι βροτοὶ κατ᾽ ἀπείρονα γαῖαν.
127 καὶ τότε γ᾽ ἄμπαυσις πολέμου κατὰ κόσμον ἅπαντα
128 ἔσται. ἀτὰρ τούτῳ κεν ἀφ᾽ ἑσπερίης μέχρις ἠοῦς
129 πάντες δουλεύσουσιν ἑκούσιοι οὐδ᾽ ὑπ᾽ ἀνάγκης,
130 καὶ πόλεις αὐτόματοι ὑποχείριοι ἠδ᾽ ὑπόδουλοι
131 ἔσσονται. μάλα γάρ μιν ὑπ᾽ αὐτῷ κῦδος ἐποίσει
132 οὐράνιος Σαβαώθ, θεὸς ἄφθιτος αἰθέρι ναίων.
133 καὶ τότε Παννονίην καὶ Κελτίδα γαῖαν ἅπασαν
134 μειώσει λιμὸς καὶ ὑπ᾽ ἀλλήλοισιν ὀλέσσει.
135 ἔσσεται Ἀσσυρίοις, οὕσπερ παρακλύζει Ὀρόντης,
136 κτίσματα καὶ κόσμος καὶ εἴ που τι μεῖζον ὁρᾶται.
137 καὶ τούτους βασιλεὺς στέρξει μέγας ἠδ᾽ ἀγαπήσει
138 ἔξοχα τῶν ἄλλων πολιητῶν· ἀλλὰ μὲν αὐτός
139 δέξεται ὠτειλὴν (πληγή, τραύμα) μεγάλην ἐν στήθει μέσσῳ,
140 εἰς τὸ τέλος βιότου δολίως ληφθεὶς ὑφ᾽ ἑταίρου
141 εἴσω ἐνὶ ζαθέῳ μεγάλῳ βασιληίδος οἴκῳ
142 καππέσεται τρωθείς· μετὰ δ᾽ αὐτὸν κοίρανος ἔσται
143 πεντήκοντ᾽ ἀριθμῶν γεραρὸς βροτός, ὃς περὶ πάντα
144 πολλοὺς ἐξολέσει Ῥώμης ἀστούς τε πολίτας·
145 ἀλλ᾽ ὀλιγαρχήσει· διὰ γὰρ πρότερον βασιλῆα
146 βήσεται εἰν Ἀίδαο δόμοις τρωθεὶς μετόπισθεν.
147 αὐτίκ᾽ ἔπειτ᾽ ἄλλος βασιλεὺς κρατερός τ᾽ αἰχμητής
148 ὅς τε τριηκοσίων ἀριθμῶν λάχεν ἔντυπον ἀρχήν,
149 ἄρξει καὶ Θρᾳκῶν γαίην πολυποίκιλον οὖσαν
150 ἐκπέρσει καὶ τοὺς ἐπὶ ἔσχατα βάρβαρα Ῥήνου
151 Γερμανοὺς ναίοντας ὀιστοβόλους τ᾽ Ἰβηρας.
152 αὐτίκ᾽ Ἰουδαίοις κακὸν ἔσσεται ἄλλο μέγιστον,
153 Φοινίκη δ᾽ ἐπὶ τοῖς πίεται φόνον ὀμβρήεντα·
154 τείχη δ᾽ Ἀσσυρίων πέσεται πολλοῖς πολεμισταῖς.
155 καὶ πάλιν ἐξολέσει τούτους θυμοφθόρος ἀνήρ.
156 ἔσσονται δ᾽ ἤπειτα θεοῦ κρατέοντος ἀπειλαί,
157 σεισμοὶ καὶ λιμοὶ μεγάλοι κατὰ γαῖαν ἅπασαν
158 καὶ νιφετοὶ παρὰ καιρόν, ἀτὰρ μαλεροί τε κεραυνοί.
159 καὶ τότε δὴ βασιλεὺς ὁ μέγας διὰ μῶλον Ἀρηος
160 Κελτὸς ὀρειοβάτης σπεύδων ἐπὶ δῆριν ἀγῶνος
161 μοῖραν ἀεικελίην οὐ φεύξεται, ἀλλὰ καμεῖται·
162 ὃν κόνις ἀλλοτρίη κρύψει νέκυν, οὔνομα δ᾽ εἴη
163 ἄνθεος οὔνομ᾽ ἔχουσα· μετ᾽ αὐτὸν δ᾽ ἄλλος ἀνάξει
164 ἀργυρόκρανος ἀνήρ, τοῦ δ᾽ ἔσσεται οὔνομα πόντου,
165 ἀρχὴν στοιχείου προφέρων, τετρασύλλαβος Ἀρης.
166 οὗτος καὶ ναοὺς πόλεσιν πάσαις ἀναθήσει
167 κόσμον ἐποπτεύων ἰδίῳ ποδί, δῶρα κομίζων,
168 χρυσόν τ᾽ ἤλεκτρόν τε πολὺν πολλοῖσι παρέξει·
169 οὗτος καὶ μαγικῶν μυστήρια πάντα καθέξει
170 ἐξ ἀδύτων· καὶ μὴν πολὺ φέρτερον ἀνθρώποισιν
171 θήσει κοιρανέοντα --- κεραυνός·
172 εἰρήνη μακρὰ δὲ γενήσεται, ὁππόταν ἔσται
173 οὗτος ἄναξ· ἔσται δὲ καὶ ἀγλαόφωνος ἀοιδός
174 καὶ νομίμων μέτοχος θεμιστοπόλος τε δίκαιος·
175 αὐτὸς δ᾽ αὖ πέσεται μοίρῃ ἰδίῃ καταλύσας.
176 τὸν μέτα τρεῖς ἄρξουσιν, ὁ δὲ τρίτος ὀψὲ κρατήσει
177 τρεῖς δεκάδας κατέχων· αὐτὰρ μονάδος πάλι πρώτης
178 ἄλλος ἄναξ ἄρξει· μετὰ δ᾽ αὐτὸν κοίρανος ἄλλος
179 ἐκ δεκάδων ἑπτά· τοῖς οὐνόματ᾽ ἔσσεται ἐσθλά.
180 αὐτοὶ δ᾽ αὖτ᾽ ὀλέσουσι πολυστίκτους ἀνθρώπους,
181 Βρεττανοὺς Μαύρους, μεγάλους Δάκας Ἀραβάς τε.
182 ἀλλ᾽ ὁπόταν τούτων ὁ νεώτατος ἐξαπολεῖται,
183 δὴ τότε Παρθίᾳ πάλιν ἐπελεύσεται Ἀρης
184 δεινός, ὁ πρὶν τρώσας, καὶ εἰς τέλος ἐξαλαπάξει.
185 καὶ τότε δ᾽ αὐτὸς ἄναξ πέσεται δολίου ὑπὸ θηρός
186 γυμνάζων παλάμας· πρόφασις δ᾽ αὕτη θανάτοιο.
187 τὸν μέτα γ᾽ ἄλλος ἀνὴρ ἄρξει σοφὰ πολλά τε εἰδώς
188 τοὔνομ᾽ ἔχων πρώτου κρατεροῦ βασιλῆος
189 ἐκ μονάδος πρώτης· ἔσται δ᾽ ἀγαθός τε μέγας τε·
190 πολλὰ δ᾽ ἄν ἐκτελέσῃ κρατερὸς μεγάλοισι Λατίνοις
191 μνήμης εἵνεκα πατρός· ἐς αὐτίκα τείχεα Ῥώμης
192 κοσμήσει χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἠδ᾽ ἐλέφαντι
193 ἔν τ᾽ ἀγοραῖς ναοῖς τε μολὼν σὺν φωτὶ κραταιῷ.
194 καί ποτε Ῥωμαίοισιν ἀνασταχυώσεται ἕλκος
195 δεινότατον πολέμοις· χώρην δέ μιν ἐξαλαπάξει
196 πᾶσαν Γερμανῶν, ὁπόταν μέγα σῆμα θεοῖο
197 οὐρανόθεν προφανῇ καί τ᾽ ἄνδρας χαλκοκορυστάς
198 τρυχομένους σώσειε δι᾽ εὐσεβίην βασιλῆος·
199 αὐτῷ γὰρ θεὸς οὐράνιος μάλα πάνθ᾽ ὑπακούσει·
200 εὐξαμένῳ βρέξει παρακαίριον ὄμβριον ὕδωρ.
201 ἀλλ᾽ ὁπόταν δὴ ταῦτα τελειωθῇ ἅπερ εἶπον,
202 καὶ τότε δὴ βασιλεία κλυτὴ μεγάλοιο ἄνακτος
203 εὐσεβέος λείψει περιτελλομένοις ἐνιαυτοῖς·
204 εἰς δὲ τὸ τέρμα βίου τὸν ἑὸν γόνον ἀμφαναδείξας
205 εἰς βασίλει᾽ ἀνιόντα θανεῖτ᾽ ἰδίης ὑπὸ μοίρης
206 ξανθῷ κοιρανέοντι λιπὼν βασιλήιον ἀρχήν,
207 ὃς δεκάδων ἕξει δύο τοὔνομα, πατρὸς ἑοῖο
208 ἐκ γενετῆς βασιλεὺς γεγαὼς διαδέξεται ἀρχήν.
209 οὗτος ἀνὴρ ἕξει περισσοτέρῳ τε λογισμῷ
210 πάντα, μάλα μεγάθυμον ὑπέρβιον Ἡρακλῆα
211 ζηλώσει καὶ ὅπλοισιν ἀριστεύσει κρατεροῖσιν
212 ἔν τε κυνηγεσίαισι καὶ ἱππείαισι μέγιστον
213 κῦδος ἔχων· σφαλερῶς δὲ βιώσεται οἰόθεν οἷος.
214 σῆμα δέ τοι ἔσται φοβερὸν τούτου κρατέοντος·
215 ἐν δαπέδῳ Ῥώμης ἔσται νεφέλη ὁμίχλη τε,
216 ὡς ἕτερον μὴ ὁρᾶν μερόπων τὸν πλησίον αὐτοῦ.
217 καὶ τότε δὴ πόλεμοί τε ὁμοῦ καὶ κήδεα λυγρά,
218 ὁππόταν αὐτὸς ἄναξ ἐρωτομανής, ὁ μεμηνώς
219 ἥξει ἐπαισχύνων τὸ ἑὸν γένος ἐν λεχέεσσιν
220 αἰσχρὸς ἀβουλεύτοις ὑπ᾽ οὐχ ὁσίοις ὑμεναίοις.
221 δὴ τότε χηροσύνῃ κρυφθεὶς μέγας οὔλιμος ἀνήρ
222 μῆνιν ὑποσχόμενος κακὰ χώσεται ἐν βαλανείῳ,
223 ἀνὴρ ἀνδροφόνος δολίαις μοίραισι πεδηθείς.
224 ἴσθι τότε Ῥώμης ὀλοὸν χρόνον ἐγγὺς ἐόντα
225 ζήλου κοιρανίης ἕνεκεν· πολλοὶ δ᾽ ἀπολοῦνται
226 Παλλαδίοισι δόμοισιν ὑπ᾽ Ἀρηος παλαμάων.
227 καὶ τότε χηρεύσει Ῥώμη καὶ πάντ᾽ ἀποτίσει,
228 ὅσσα πάρος μούνη πολέμοις πολλοῖσιν ἔδρασεν.
229 κλαίει μοι κραδίη, κλαίει δέ μοι ἔνδοθεν ἦτορ·
230 ἐξότε γὰρ πρῶτος βασιλεύς, ὑψαύχενε Ῥώμη,
231 εἷς νόμον ἐσθλὸν ἔθηκεν ἐπιχθονίοις ἀνθρώποις
232 καὶ λόγος ἀθανάτου μεγάλου θεοῦ ἤλυθεν ἐς γῆν,
233 ἐννεακαιδεκάτης βασιληίδος ἄχρι τελευτῆς
234 δὶς ἑκατὸν δὶς εἴκοσι δὶς δύο πληρωθείη
235 πρὸς τοῖς ἓξ μησὶν ἐτέων χρόνος· εἶτα γενέθλην ---
236 χήρην εἰκοστὸς βασιλεύς, ὅτε σοῖσι μελάθροις
237 φασγάνῳ αἷμα χέῃ βεβολημένος ὀξέι χαλκῷ,
238 ὀγδοήκοντ᾽ ἀριθμὸν ἔτεος στοιχεῖον ὃ δηλοῖ
239 οὔνομα καὶ βαρὺ γῆρας ἔχων· χήρην δὲ ποιήσει
240 εἰν ὀλίγῳ καιρῷ, ὁπόταν πολλοὶ πολεμισταί
241 πολλοὶ πρηνισμοί τε φόνοι τ᾽ ἀνδροκτασίαι τε
242 οὐλόμεναί τ᾽ ἔριδες καὶ ὀιζύες εἵνεκα νίκης
243 κοιρανίης, πολλοί τ᾽ ἐπιμὶξ ἵπποι τε καὶ ἄνδρες
244 ἐν δαπέδῳ πολέμοισι δαἱζόμενοι πεσέονται.
245 καὶ τότε δ᾽ ἄλλος ἀνὴρ ἥξει δεκάτου ἀριθμοῖο
246 οὐνόματος σημεῖον ἔχων καὶ πολλὰ ποιήσει
247 ἄλγεα καὶ στοναχάς, πολλοὺς δέ τοι ἐξαλαπάξει·
248 ὠκύμορος δ᾽ αὐτὸς πάλιν ἔσσεται ἠδὲ πεσεῖται
249 Ἀρηι κρατερῷ βληθεὶς αἴθωνι σιδήρῳ.
250 ἄλλος πεντήκοντ᾽ ἀριθμῶν ἥξει πολεμιστής
251 κοιρανίης ἕνεκεν ἀπ᾽ ἀντολίης ἐπεγερθείς·
252 μέχρι δὲ καὶ Θρῄκης ἥξει πολεμήιος Ἀρης·
253 καὶ φύγεται μετέπειτα καὶ εἰς Βιθυνῶν πέδον ἥξει
254 καὶ Κιλίκων δάπεδον· ταχὺ δ᾽ αὐτὸν χάλκεος Ἀρης
255 Ἀσσυρίοις πεδίοις θυμοφθόρος ἐξαλαπάξει.
256 καὶ τότε κρατῆσαι δολίως ἐπιτήδεια εἰδώς
257 ἀνὴρ ποικιλόμητις ἀφ᾽ ἑσπερίης ἐπεγερθείς,
258 οὔνομα δὲ σχήσει διακοσίων ἀριθμοῖο
259 σημεῖον· πολὺ μᾶλλον ὑπὲρ βασιληίδος ἀρχῆς
260 συστήσει πόλεμον, κατ᾽ Ἀσσυρίων ἀνθρώπων
261 συλλέξας πᾶσαν στρατιήν, καὶ πάντ᾽ ὑποτάξει.
262 Ῥωμαίοις δ᾽ ἄρξει τὸ μέγα κράτος· ἐν φρεσὶ δ᾽ αὐτοῦ
263 πολλὴ μηχανίη, ὀλοόφρονος Ἀρεος ὀργή·
264 δεινὸς ὄφις πόλεμόν τε βαρύς, ὃς πάντας ὀλέσσει
265 ὑψηλοὺς γεγαῶτας ἐπιχθονίους ἀνθρώπους,
266 ἐσθλοὺς δὲ κτείνας πλούτου χάριν, οἷά τε ἀστήρ,
267 συλήσας χθόνα πᾶσαν ἀπολλυμένων ἀνθρώπων, ---
268 θήσει ὑπ᾽ ἀντολίην· καὶ πᾶς δόλος ἔσσεται αὐτοῖς.
269 ἔνθ᾽ ὅτε νηπίαχος Καῖσαρ σὺν τῷ βασιλεύσῃ
270 τοὔνομ᾽ ἔχων βριαροῖο Μακηδονίοιο ἄνακτος
271 στοιχείου ἀρχομένου· περὶ δ᾽ αὐτοῦ μῶλος ἀπάξας
272 ἐκφύγεται δόλον αἰπὺν ἐπερχομένου βασιλῆος
273 ἐν κόλποις στρατιῆς· ὁ δὲ βαρβαρικοῖσιν ἐθισμοῖς
274 ἄρχων ἐξαπίνης, ὁ νεωκόρος, ἐξαπολεῖται
275 Ἀρηι κρατερῷ δμηθεὶς αἴθωνι σιδήρῳ·
276 τὸν καὶ τεθνηῶτα λαὸς διαδηλήσηται.
277 καὶ τότε δὴ βασιλεῖς Περσῶν ἐπαναστήσονται
278 κ --- Ῥωμαῖος Ἀρης Ῥωμαῖον ἄνακτα.
279 καὶ Φρυγίη σεισμοῖσι πολυμήλη στοναχήσει.
280 αἰαῖ Λαοδίκεια, αἰαῖ Ἱεράπολι τλήμων·
281 ὑμᾶς γὰρ πρώτας ποτ᾽ ἐδέξατο γαῖα χανοῦσα.
282 Ῥώμης ---. πελώρια Αὐς ---
283 πάνθ᾽ ὅσα ---
284 οἰμώξει --- ἀπολλυμένων ἀνθρώπων
285 Ἀρεος ἐν παλάμῃσι· κακὴ δέ σοι ἔσσεται αἶσα
286 ἀνδρῶν· αὐτὰρ ἔπειτα καὶ ἀντολίης δι᾽ ὁδοῖο
287 σπεύδων Ἰταλίην κατιδεῖν αἴθωνι σιδήρῳ
288 γυμνωθεὶς πέσεται διὰ μητέρα μῖσος ἀγείρας.
289 ὧραι γὰρ πάντα --- ]τάρτη δ᾽ ἄλλο καθέξει
290 αἰθομένου --- τὸ δ᾽ οὐχ ἅμα πάντες ἴσασιν·
291 οὐ γὰρ πάντων πάντα· μόνοι δ᾽ ἐπὶ τέρψιν ἔσονται,
292 οἳ θεὸν ἀσκήσουσι καὶ εἰδώλων ἐλάθοντο.
293 νῦν δέ, ἄναξ κόσμου, βασιλεῦ πάσης βασιλείας
294 ἄψευστ᾽ ἀθάνατε σὺ γὰρ εἰς ἐμὸν ἦτορ ἔθηκας
295 αὐδὴν ἀμβροσίην παῦσον λόγον· οὐδὲ γὰρ οἶδα,
296 οἷα λέγω· σὺ γὰρ εἶ ἐν ἐμοὶ ὁ τὰ πάντ᾽ ἀγορεύων.
297 βαιὸν δ᾽ ἄμπαυσόν με καὶ ἱμερόεσσαν ἀοιδὴν
298 κάτθες ἐμῆς κραδίης· κέκμηκε γὰρ ἔνδοθεν ἦτορ
299 θεσπεσίων ἐπέων, προλέγον βασιληίδας ἀρχάς. (Sibyl. 12:1-299 OPG)

OPG Sibylline Oracle 13:1 Σιβύλλης λόγος ιγ θεὸν ἀείδειν με λόγον κέλεται μέγαν
2 ἅγιος ἀθάνατος θεὸς ἄφθιτος, ὃς βασιλεῦσιν
3 δῶκε κράτος καὶ ἀφείλατ᾽ ἰδὲ χρόνον ὥρισεν αὐτοῖς
4 ἀμφοτέρων, ζωῆς τε καὶ οὐλομένου θανάτοιο.
5 καὶ τὰ μὲν οὐράνιός με θεὸς ἀέκουσαν ἐπείγει
6 ἀγγέλλειν βασιλεῦσιν ὑπὲρ βασιληίδος ἀρχῆς.
7 καὶ δόρυ θοῦρος Ἀρης· ὑπὸ δ᾽ αὐτοῦ πάντες ὀλοῦνται.
8 νηπίαρχος γεγαώς τε θεμιστεύει ἀγοραῖσιν·
9 πολλοὶ γὰρ πόλεμοί τε μάχαι τ᾽ ἀνδροκτασίαι τε
10 λιμοὶ καὶ λοιμοὶ σεισμοὶ μαλεροί τε κεραυνοί
11 ἀσσυρίων τε πόροι πολλοὶ κατὰ κόσμον ἅπαντα
12 ἠδὲ λεηλασίη τε καὶ ἱεροσυλία ναῶν.
13 καὶ τότε δὴ Περσῶν ἐπανάστασις ἀλφηστήρων
14 Ἰνδῶν τ᾽ Ἀρμενίων τ᾽ Ἀράβων θ᾽ ἅμα· καὶ περὶ τούτοις
15 Ῥωμαῖος πελάσει βασιλεὺς πολέμου ἀκόρητος
16 αἰχμητὰς ἐπάγων καὶ ὑπ᾽ Ἀσσυρίους, νέος Ἀρης·
17 ἄχρις ὑπ᾽ Εὐφράτην τε βαθύρροον ἀργυροδίνην
18 ἐκτανύσει πέμψας λόγχην πολεμήιος Ἀρης
19 ιδετεως ἕνεκα· καὶ γὰρ προδοθεὶς ὑφ᾽ ἑταίρου
20 καππέσετ᾽ ἐν τάξει τυφθεὶς αἴθωνι σιδήρῳ.
21 αὐτίκα δ᾽ αὖτ᾽ ἄρξειε φιλοπόρφυρος αἰχμητής τε
22 ἐκ Συρίης προφανείς, Ἀρεος φόβος, ἔν τε καὶ υἱῷ
23 Καίσαρι καὶ πέρσει πᾶσαν χθόνα· τοὔνομα δ᾽ αὐτοῖς
24 ἓν πέλετ᾽ ἀμφοτέροισιν· ἐπὶ πρώτου κεἰκοστοῦ
25 πένθ᾽ ἑκατοντάδες εἰσὶ τεθειμέναι. ἡνίκα δ᾽ οὗτοι
26 ἐν πολέμοις ἄρξουσι, θεμιστονόμοι δὲ γένωνται,
27 ἄμπαυσις πολέμου βαιὸν ἔσσεται, οὐκ ἐπὶ δηρόν·
28 ἀλλ᾽ ὁπόταν ποίμνῃ λύκος ὅρκια πιστώσηται
29 πρὸς κύνας ἀργιόδοντας, ἔπειτα δὲ δηλήσηται
30 βλάψας εἰροπόκους ὄιας, περὶ δ᾽ ὅρκια ῥίψει·
31 καὶ τότε δῆρις ἄθεσμος ὑπερφιάλων βασιλήων
32 ἔσσεται ἐν πολέμοισι, Σύροι δ᾽ ἔκπαγλ᾽ ἀπολοῦνται,
33 Ἰνδοί τ᾽ Ἀρμένιοί τ᾽ Ἀραβες Πέρσαι Βαβυλῶνες.
34 ἀλλήλους ὀλέσουσι διὰ κρατερὰς ὑσμίνας.
35 ἀλλ᾽ ὁπόταν Ῥωμαῖος Ἀρης Γερμανὸν ὀλέσσῃ
36 Ἀρεα νικήσας θυμοφθόρον ὠκεανοῖο,
37 δὴ τότε καὶ Πέρσῃσιν, ὑπερφιάλοις ἀνθρώποις,
38 πουλυετὴς πόλεμος, νίκη δ᾽ οὐκ ἔσσεται αὐτοῖς·
39 ὡς γὰρ ἐφ᾽ ὑψηλῆς πολυδειράδος ἠνεμοέσσης
40 ἠλιβάτου πέτρης ἰχθὺς οὐ νήχετ᾽ ὑπ᾽ ἄκρης
41 οὐδὲ χέλυς πέταται, αἰετὸς δ᾽ οὐ νήχετ᾽ ἐς ὕδωρ,
42 οὕτω καὶ Πέρσαι μακρόθεν νίκης γεγάωσιν
43 ἤματι τῷ, ἐφ᾽ ὅσον τε φίλη τροφὸς Ἰταλιήων
44 κειμένη ἐν πεδίῳ Νείλου παρὰ θέσφατον ὕδωρ
45 ἑπταλόφῳ Ῥώμῃ ὥρης ἀπόμοιραν ἰάλλοι.
46 ταῦτα δὲ πέπρωται· ὅσσον δέ τοι οὔνομα, Ῥώμη,
47 εἰν ἀριθμοῖς ἔσχεν ψηφιζομένοιο χρόνοιο,
48 τοσσούτους λυκάβαντας ἑκοῦσά σε σιτομετρήσει,
49 δῖα πόλις μεγάλη Μακηδονίοιο ἄνακτος.
50 ἄλλο δ᾽ ἄχος πολύμοχθον Ἀλεξανδρεῦσιν ἀείσω
51 ὀλλυμένοις διὰ δῆριν ἀεικελίων ἀνθρώπων.
52 ἄρσενες οἱ πρότερον δειλοὶ καὶ ἀνάλκιδες ὄντες
53 εἰρήνην στέρξουσι δι᾽ ἡγεμόνων κακότητα.
54 καὶ χόλος Ἀσσυρίοις ἥξει μεγάλοιο θεοῖο
55 αὐτούς τ᾽ ἐξολέσει ποταμοῦ χείμαρρος, ὃς ἐλθών
56 Καίσαρος ἐς πτολίεθρα Χαναναίους ἀδικήσει.
57 Πύραμος ἀρδεύσει Μόψου πόλιν, ἔνθα πεσοῦνται
58 Αἰγαῖοι διὰ δῆριν ὑπερμενέων ἀνθρώπων.
59 τλήμων Ἀντιόχεια, σὲ δ᾽ οὐ λείψει βαρὺς Ἀρης
60 Ἀσσυρίου πολέμοιο ἐπειγομένου περὶ σεῖο·
61 σοῖς γὰρ ἐνὶ μελάθροισι κατοικήσει πρόμος ἀνδρῶν,
62 ὃς Πέρσας μὲν ἅπαντας ὀιστοβόλους πολεμήσει,
63 αὐτὸς ὁ Ῥωμαίων γεγαὼς βασιληίδος ἀρχῆς.
64 νῦν κοσμεῖσθε, πόλεις Ἀράβων, ναοῖς σταδίοις τε
65 ἠδ᾽ ἀγοραῖς πλατείαις τε καὶ ἀγλαοφεγγέι πλούτῳ
66 καὶ ξοάνοις χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἠδ᾽ ἐλέφαντι·
67 ἐκ πάντων δὲ μάλιστα μαθηματική περ ἐοῦσα
68 Βόστρα Φιλιππόπολίς τε, ἵν᾽ ἔλθῃς εἰς μέγα πένθος
69 οὐ γάρ ς᾽ ὀνήσει σφαιρώματα καγχαλόωντα
70 ζῳδιακοῦ κύκλου, Κριὸς Ταῦρος Δίδυμοί τε,
71 ἠδ᾽ ὁπόσοι σὺν τοῖσιν ἐν οὐρανῷ ἰνδάλλονται
72 ἀστέρες ὡρονόμοι, τλήμων, πόλλ᾽ οἷς σὺ πέποιθας,
73 ὁππόταν ἦμαρ ἐκεῖνο τὸ σὸν μετόπισθε πελάσσῃ.
74 νῦν δὲ φιλοπτολέμοισιν Ἀλεξανδρεῦσιν ἀείσω
75 δεινοτάτους πολέμους· πουλὺς δ᾽ ἄρα λαὸς ὀλεῖται
76 ἀστῶν ὀλλυμένων ὑπ᾽ ἀντιπάλων πολιητῶν
77 μαρναμένων στυγερῆς ἔριδος χάριν, ἀμφὶ δὲ τούτοις
78 ἀίξας φοβερωπὸς Ἀρης στήσει πολέμοιο.
79 καὶ τότε δ᾽ αὖ μεγάθυμος ἑῷ σὺν παιδὶ κραταιῷ
80 καππέσεται δολίως διὰ πρεσβύτερον βασιλῆα.
81 τὸν μέτα δ᾽ αὖτ᾽ ἄρξει κρατερᾶς Ῥώμης ἐριθήλου
82 ἄλλος ἄναξ μεγάθυμος ἐπιστάμενος πολεμίζειν,
83 Δακῶν ἐξαναδύς, τριηκοσίων ἀριθμοῖο·
84 ἔσσεται ἐκ τετράδος κεραίης, πολλοὺς δ᾽ ἀπολέσσει,
85 καὶ τότε δὴ μάλα πάντας ἀδελφειούς τε φίλους τε
86 ἐξολέσει βασιλεύς, καὶ ἀποφθιμένων βασιλήων·
87 αὐτίκα δ᾽ αὖ πιστῶν τε λεηλασίαι τε φόνοι τε
88 ἔσσοντ᾽ ἐξαπίνης γε διὰ πρότερον βασιλῆα.
89 ἔνθ᾽ ὁπόταν δολόμητις ἀνὴρ ἐπὶ κλίνης ἔλθῃ,
90 λῃστὴς ἐκ Συρίης προφανείς, Ῥωμαῖος ἄδηλος,
91 καὶ πελάσει δολίως ἐς Καππαδόκων γένος ἀνδρῶν
92 καὶ πολιορκήσας πέσεται πολέμου ἀκόρητος,
93 δὴ τότε σοι, Τύανα καὶ Μάζακα, ἔσσεθ᾽ ἅλωσις·
94 λατρεύσεις, τούτῳ δὲ ὑπὸ ζυγὸν αὐχένα θήσεις·
95 καὶ Συρίη κλαύσειεν ἀπολλυμένων ἀνθρώπων
96 οὐδὲ Σεληναίη τότε ῥύσεται ἱερὸν ἄστυ.
97 ἡνίκα ἄν ἐκ Συρίης φθάμενος περιφυξανασέλγην
98 Ῥωμαίους προφυγὼν διὰ δ᾽ Εὐφρήταο ῥοάων,
99 οὐκέτι Ῥωμαίοις ἐναλίγκιος, ἀλλ᾽ ἀγερώχοις
100 ἰοβόλοις Πέρσαις, τότε κοίρανος Ἰταλιητῶν
101 καππέσετ᾽ ἐν τάξει τυφθεὶς αἴθωνι σιδήρῳ
102 ὃν κόσμον ἐάσας· ἐπὶ δ᾽ αὐτῷ παῖδες ὀλοῦνται.
103 ἀλλ᾽ ὁπόταν γ᾽ ἄλλος βασιλεὺς Ῥώμης βασιλεύσῃ,
104 καὶ τότε Ῥωμαίοις ἀκατάστατα ἔθνεα ἔλθῃ
105 οὖλος Ἀρης σὺν παιδὶ νόθῳ ἐπὶ τείχεα Ῥώμης.
106 καὶ τότε δὴ λιμοὶ λοιμοὶ μαλεροί τε κεραυνοί
107 καὶ πόλεμοι δεινοὶ ἀκαταστασίαι τε πολήων
108 ἔσσοντ᾽ ἐξαπίνης· Σύροι δ᾽ ἔκπαγλ᾽ ἀπολοῦνται·
109 ἥξει γὰρ τούτοις μέγας χόλος Ὑψίστοιο
110 αὐτίκα δὴ Περσῶν ἐπανάστασις ἀλφηστήρων,
111 Ῥωμαίους δ᾽ ὀλέσουσι Σύροι Πέρσῃσι μιγέντες·
112 ἀλλ᾽ οὐ νικήσουσιν ὅμως θεοκράντορι βουλῇ.
113 αἶ, ὁπόσοι φεύξονται ἀπ᾽ ἀντολίης γεγαῶτες
114 σὺν κτεάτεσσιν ἑοῖσιν ἐς ἀλλοθρόους ἀνθρώπους·
115 αἶ, ὁπόσων ἀνδρῶν πίεται χθὼν αἷμα κελαινόν·
116 ἔσται γὰρ χρόνος οὗτος, ἐν ᾧ ποτε τοῖς τεθνεῶσιν
117 οἱ ζῶντες μακαρισμὸν ἀπὸ στομάτων ἐνέποντες
118 φθέγξονται καλὸν τὸ θανεῖν καὶ φεύξετ᾽ ἀπ᾽ αὐτῶν.
119 ἄρτι δὲ σέ, τλήμων Συρίη, κατοδύρομαι οἰκτρῶς·
120 ἥξει καὶ πληγή σοι ἀπ᾽ ἰοβόλων ἀνθρώπων
121 δεινή, ἥν τοι οὔποτ᾽ ἐπήλπισας ἥξουσάν σοι.
122 ἥξει καὶ Ῥώμης ὁ φυγάς, μέγα ἔγχος ἀείρας,
123 Εὐφράτην διαβὰς πολλαῖς ἅμα μυριάδεσσιν,
124 ὅς σε καταφλέξει καὶ πάντα κακῶς διαθήσει.
125 τλήμων Ἀντιόχεια, σὲ δὲ πτόλιν οὔποτ᾽ ἐροῦσιν,
126 ὁππόταν ἀφροσύνῃσι τεαῖς ὑπὸ δούρασι πίπτῃς·
127 πάντα δὲ συλήσας καὶ γυμνώσας σε προλείψει
128 ἄστεγον ἀοίκητον· ἄφνω δέ σε κλαύσεθ᾽ ὁρῶν τις.
129 καὶ σὺ θρίαμβος ἔσῃ, Ἱεράπολι, καὶ σύ, Βέροια·
130 Χαλκίδι συγκλαύσαιτε νεοτρώτοις ἐπὶ τέκνοις.
131 αἶ, ὁπόσοι ναίουσι Κάσιον ὄρος αἰπύ,
132 ἠδ᾽ ὁπόσοι κατ᾽ Ἀμανόν, ὅσους δὲ Λύκος παρακλύζει,
133 Μαρσύας δὲ ὅσους καὶ Πύραμος ἀργυροδίνης·
134 ἄχρι τε γὰρ Ἀσίης περάτων θήσουσι λάφυρα,
135 ἄστεα γυμνώσαντες, ὅλων δ᾽ εἴδωλ᾽ ἀφελοῦνται
136 καὶ ναοὺς ῥίψουσιν ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ.
137 καί ποτε Γαλλίῃ καὶ Παννονίῃ μέγα πῆμα
138 Μυσοῖς Βιθυνοῖς θ, ὁπόταν ἥξει πολεμιστής.
139 ὦ Λύκιοι, Λύκιοι, λύκος ἔρχεται αἷμα λιχμῆσαι,
140 Σάννοι ὅταν ἔλθωσι σὺν Ἀρηι πτολιπόρθῳ
141 καὶ Κάρποι πελάσωσιν ὑπ᾽ Αὐσονίοισι μάχεσθαι.
142 καὶ τότε δὴ νόθος υἱὸς ἑῇ ὑπ᾽ ἀναιδέι τόλμῃ
143 ἐξολέσει βασιλῆα, παραυτίκα δ᾽ αὐτὸς ὀλεῖται
144 δυσσεβίης ἕνεκεν· μετὰ δ᾽ αὖτ᾽ ἄρξει πάλιν ἄλλος
145 ἀρχὴν οὐνομάτεσσι φέρων· ταχὺ δ᾽ αὖτε πεσεῖται
146 Ἀρηι κρατερῷ βληθεὶς αἴθωνι σιδήρῳ.
147 καὶ πάλι κόσμος ἄκοσμος ἀπολλυμένων ἀνθρώπων
148 λοιμῷ καὶ πολέμῳ. Πέρσαι δ᾽ ἐπὶ μῶλον Ἀρηος
149 αὖτις ἐφορμήσουσι μεμηνότες Αὐσονίοισιν.
150 καὶ τότε Ῥωμαίων φυγὴ ἔσσεται· αὐτὰρ ἔπειτα
151 ἀρητὴρ ἥξει ὁ πανύστατος ἡλιόπεμπτος
152 ἐκ Συρίης προφανεὶς καὶ πάντα δόλῳ διαπράξει.
153 καὶ τότε δ᾽ ἠελίου πόλις ἔσσεται· ἀμφὶ δ᾽ ἄρ᾽ αὐτῇ
154 Πέρσαι Φοινίκων φοβερὰς τλήσονται ἀπειλάς.
155 ἡνίκα δ᾽ αὖτ᾽ ἄρξουσιν ὑπερμενέων Ῥωμαίων
156 ἄνδρες ἀρηίθοοι δύο κοίρανοι· ὃς μὲν ἐφέξει
157 ἑβδομήκοντ᾽ ἀριθμόν, ὁ δὲ τριτάτου ἀριθμοῖο·
158 καὶ τότε δ᾽ ὑψαύχην ταῦρος σκάπτων ὀνύχεσσιν
159 γαῖαν καὶ κέρασιν κονίην δισσοῖσιν ἐγείρων,
160 ἐρπυστὴν κυανόχρωον δράσει κακὰ πολλά
161 ὁλκὸν σύροντα φολίσιν· ἐπὶ δ᾽ αὐτὸς ὀλεῖται.
162 ἠυκέρως δ᾽ ἔλαφος μετὰ τόνδ᾽ ἥξει πάλιν ἄλλος
163 πεινάων κατ᾽ ὄρη μεμαὼς ἐν γαστρὶ πάσασθαι
164 ἰοβόλους θῆρας· τότ᾽ ἐλεύσεται ἡλιόπεμπτος
165 δεινός τε φοβερός τε λέων πνείων φλόγα πολλήν.
166 δὴ τόθ᾽ ὅ γ᾽ αὖτ᾽ ὀλέσει πολλῇ καὶ ἀναιδέι τόλμῃ
167 εὐκεράωτ᾽ ἔλαφόν τε θοὸν καὶ θῆρα μέγιστον
168 ἰοβόλον φοβερὸν συρίγματα πόλλ᾽ ἀφιέντα
169 λοξοβάτην τε τράγον, ἐπὶ δ᾽ αὐτῷ κῦδος ὀπηδεῖ·
170 αὐτὸς δὴ ὁλόκληρος ἀλώβητος καὶ ἄπλητος
171 ἄρξει Ῥωμαίων, Πέρσαι δ᾽ ἔσσοντ᾽ ἀλαπαδνοί.
172 ἀλλὰ ἄναξ, βασιλεῦ κόσμου, θεέ, παῦσον ἀοιδὴν
173 ἡμετέρων ἐπέων, δὸς δ᾽ ἱμερόεσσαν ἀοιδήν.

(Sibyl. 13:1-14:1 OPG)

OPG Sibylline Oracle 14:1 Σιβύλλης λόγος ιδ Ἀνθρωποι, τί μάτην ὡς ἀθάνατοί περ ἐόντες
2 καὶ βραχὺ κοιρανέοντες ἄγαν ὑψηλὰ φρονεῖτε
3 καὶ βασιλεύειν πάντες ὑπὲρ θνητοὺς ἐθέλοντες,
4 οὐχὶ νοοῦντες, ὅτι φιλοκοιρανίην θεὸς αὐτός
5 ἐχθαίρει, τὰ μάλιστα δ᾽ ἀπληστοκόρους βασιλῆας
6 δεινοὺς δυσσεβέας, σκοτίην δ᾽ ἐπὶ τοῖσιν ἐγείρει·
7 οὕνεκεν ἀντ᾽ ἀγαθῶν ἔργων δικαίων τε λογισμῶν
8 φάρεα πορφύρεα χλαίνας προύκριναν ἅπαντες
9 τοὺς πολέμους ποθέοντες ὀιζύας τε φόνους τε·
10 ὠκυμόρους θήσει θεὸς ἄφθιτος αἰθέρι ναίων
11 τούτους ἐκπέρσας καὶ ὑπ᾽ ἄλλυδις ἄλλον ὀλέσσει.
12 ἀλλ᾽ ὁπόταν ταύρων ὀλετὴρ ᾗ ἀλκὶ πεποιθώς
13 ἠύκομος βλοσυρὸς ἥξῃ καὶ πάντας ὀλέσσῃ
14 καὶ νομέας θραύσῃ, βίη δ᾽ οὐκ ἔσσεται αὐτοῖς,
15 εἰ μὴ ἄρ᾽ ὠκύτητι ποδῶν σκύλακες διὰ βήσσας
16 εἰς ἔριν ἀντήσουσι διωκέμεναι μεμαῶτες·
17 τὸν δὲ λέοντ᾽ ἐδίωξε κύων ὀλέκοντα νομῆας.
18 καὶ τότ᾽ ἄναξ ἔσται τετρασύλλαβος ἀλκὶ πεποιθώς
19 ἐκ μονάδος προφανείς· ταχὺ δ᾽ αὐτὸν χάλκεος Ἀρης
20 ἐξολέσει διὰ δῆριν ἀπληστοκόρων ἀνθρώπων.
21 ἄρξουσιν μετέπειτ᾽ ἄλλοι δύο φῶτες ἄνακτες
22 ἄμφω τεσσαράκοντ᾽ ἀριθμῶν· μεγάλη δ᾽ ἐπὶ τούτοις
23 ἔσσεται εἰρήνη κόσμοιο παντί τε δήμῳ
24 καὶ θέμις ἠδὲ δίκη· τοὺς δ᾽ αὖ κορυθαίολοι ἄνδρες
25 χρυσοῦ δευόμενοι καὶ ἀργύρου οὕνεκα τούτου
26 δυσσεβέως κτείνουσιν ἐνὶ παλάμῃσι λαβόντες.
27 καὶ τότε δ᾽ αὖτ᾽ ἄρξει δεινὸς νέος ἀγχιμαχητής
28 κοίρανος ἑβδομήκοντ᾽ ἀριθμῶν, θυμοφθόρος αἴθων,
29 ὃς λαὸν Ῥώμης ἀσεβῶς στρατιῇ παραδώσει
30 κτεινόμενον κακότητι διὰ μῆνιν βασιλήων
31 πρηνίξας πᾶσάν τε πόλιν κλεινήν τε Λατίνων.
32 Ῥώμην δ᾽ οὐκέτι ἔστιν ἰδεῖν οὐδ᾽ ἔστιν ἀκοῦσαι
33 οἵαν περ πρώην εἶδεν τοίαν παροδίτης·
34 πάντα γὰρ ἐν σποδιῇ τάδε κείσεται οὐδέ τις ἔργων
35 ἔσται φειδωλή· ὅλος γὰρ ἐλεύσεται αὐτός
36 οὐρανόθεν, πρηστῆρας ἀπ᾽ αἰθέρος ἠδὲ κεραυνούς
37 ἀνθρώποις πέμψει θεὸς ἄμβροτος· οὓς μὲν ὀλέσσει
38 σκηπτοῖς αἰθομένοις, οὓς δ᾽ αὖ κρυεροῖσι κεραυνοῖς.
39 καὶ τότε δὴ κτανέουσιν ἀναιδέα κοίρανον αἰνόν
40 νηπίαχοι Ῥώμης κρατερᾶς Ῥώμης τε Λατῖνοι.
41 οὔτοι τεθνηῶτι κόνις περικείσετ᾽ ἐλαφρή,
42 ἀλλὰ κυσὶν μέλπηθρα καὶ οἰωνοῖς τε λύκοις τε
43 ἔσσεται, οὕνεκα δῆμον Ἀρήιον ἐξενάριξεν.
44 τὸν μέτα τεσσαράκοντ᾽ ἀριθμῶν ἄρξει κλυτὸς ἄλλος
45 Παρθολέτης Γερμανολέτης θῆρας καταλύσας
46 δεινοὺς ἀνδροφόνους, οἳ ὑπ᾽ ὠκεανοῖο ῥοῇσιν
47 ἠδὲ καὶ Εὐφράταο διηνεκέως ἐφέπουσιν.
48 καὶ τότε δὴ Ῥώμη πάλιν ἔσσεται ὡς τὸ πρὶν ἦεν.
49 αὐτὰρ ἐπὴν ἔλθῃσι μέγας λύκος ἐν δαπεδοῖς οἷς,
50 κοίρανος ἐκ δυσμῶν ἐπιβὰς μετέπειτα θανεῖται
51 Ἀρηι κρατερῷ δεδαἱγμένος ὀξέι χαλκῷ.
52 καὶ τότε δ᾽ αὖτ᾽ ἄρξει καὶ ὑπερμενέων Ῥωμαίων
53 ἄλλος Ἀρης μεγάθυμος ἀπ᾽ Ἀσσυρίης ἀναδειχθείς
54 γράμματος ἀρχομένου πολέμοισί τε πάνθ᾽ ὑποτάξει
55 αὐτὸς καὶ στρατιῇσιν ὁμοῦ ἀρχὴν ἐπιδείξει
56 καὶ θεσμοὺς θήσει· ταχὺ δ᾽ αὐτὸν χάλκεος Ἀρης
57 ἐξολέσει δολίοισιν ἐπὶ στρατιῇσι πεσόντα.
58 τὸν μέτα τρεῖς ἄρξουσιν ὑπέρβιον ἦτορ ἔχοντες,
59 ὃς μὲν ἔχων ἀριθμὸν μονάδος, δεκάδων δέ τε τρισσῶν
60 εἷς, ἕτερος δὲ ἄναξ τε τριηκοσίοισι μεθέξει·
61 σχέτλιοι, οἳ χρυσόν τε καὶ ἄργυρον ἐν πυρὶ πολλῷ
62 χωνεύσουσι, ναῶν ἱδρύματα χειροποιήτων,
63 καὶ στρατιαῖς δώσουσιν ὁπλιζόμενοι περὶ νίκης
64 χρήματα, δασσόμενοι κειμήλια πολλὰ καὶ ἐσθλά·
65 αἴσχεά τε μεμαῶτες ἴσως διαδηλήσονται,
66 ἰοβόλους Πάρθους τε βαθυρρόου Εὐφράταο
67 καὶ Μήδους ἐχθρούς τε καὶ ἁβροκόμους πολεμιστάς
68 Μασσαγέτας Πέρσας τε, φαρετροφόρους ἀνθρώπους.
69 ἀλλ᾽ ὁπόταν βασιλεὺς ἰδίῃ μοίρῃ καταλύσῃ
70 λείψας ὁπλοτέροις σκῆπτρον βασιλήιον υἱοῖς
71 καὶ θέμιν ἀντιβολῶν, οἳ δ᾽ αὐτίκα πατρὸς ἐφετμῶν
72 λησάμενοι καὶ χεῖρας ἐφοπλίσσαντες Ἀρηι
73 εἰς ἔριν ὁρμήσουσιν ὑπὲρ βασιληίδος ἀρχῆς.
74 καὶ τότε μοῦνος ἄναξ ἀπὸ τριτάτων πάλιν ἄλλος
75 ἄρξει καὶ ταχὺ μοῖραν ἐπόψεται δουρὶ βοληθείς.
76 τὸν μέτα πολλοὶ ἔπειτα ὑπ᾽ ἀλλήλοισιν ὀλοῦνται
77 ἴφθιμοι μέροπές τε ὑπὲρ βασιληίδος ἀρχῆς.
78 εἷς δ᾽ ἄρξει μεγάθυμος ὑπερμενέων Ῥωμαίων
79 πρέσβυς ἄναξ τετράδος καὶ πάντα καλῶς διαθήσει.
80 καὶ τότε Φοινίκῃ πόλεμος καὶ δῆρις ἐσεῖται,
81 ἡνίκα ἄν ἰοβόλων ἔλθῃ πέλας ἔθνεα Περσῶν.
82 αἶ, πόσα προπέσεται ὑπὸ ἀνδρῶν βαρβαροφώνων.
83 Σιδὼν καὶ Τρίπολις Βηρυτός θ᾽ ἡ μεγάλαυχος
84 ἀλλήλας ὄψονται ἐν αἵματι καὶ νεκύεσσιν.
85 τλήμων Λαοδίκεια, σὺ δ᾽ ἀμφ᾽ αὐτῇ μέγαν αἴρῃ
86 ἄπρηκτον πόλεμον διὰ δυσσεβίας ἀνθρώπων.
87 αἶ, μέλεοι Τύριοι, τὸ κακὸν θέρος ἀμήσεσθε,
88 ὁππόταν ἠέλιος φαεσίμβροτος ἤματι λείψῃ,
89 δίσκος δ᾽ οὐ φαίνῃ, ψεκάδες δ᾽ ἥξους᾽ ἐπὶ γαῖαν
90 πυκναὶ καὶ θαμέαι ἐξ οὐρανοῦ αἱματόεσσαι.
91 καὶ τότε δὴ θάνεται βασιλεὺς προδοθεὶς ὑφ᾽ ἑταίρων.
92 πολλοὶ δ᾽ αὖ μετὰ τοῦτον ἀναιδέες ἡγεμονῆες
93 ἀλλήλους κτενέουσι κακὴν ἔριδα προφέροντες.
94 καὶ τότε δ᾽ αὖτ᾽ ἔσται γεραρὸς πολύμητις ἀνάκτωρ
95 οὔνομα πέντ᾽ ἀριθμῶν μεγάλαις στρατιαῖσι πεποιθώς,
96 ὃν μέροπες στέρξουσι χάριν βασιληίδος ἀρχῆς·
97 τοὔνομα δ᾽ ἐσθλὸν ἔχων ἐσθλοῖς ἔργοισι προσάψει.
98 σῆμα δέ τοι ἔσται φοβερόν· τούτου κρατέοντος
99 μεσσηγὺς Ταυροῦ τε νιφοβλήτοιό τ᾽ Ἀμανοῦ
100 ἐκ Κιλίκων γαίης μία τις πόλις ἐξαπολεῖται
101 καλή τε βριαρή τε βαρυσθενέος ποταμοῖο.
102 πολλοὶ δ᾽ αὖ σεισμοὶ τε Προποντίδι καὶ Φρυγίαισιν
103 ἔσσονται· βασιλεὺς δὲ κλυτὸς ἰδίης ὑπὸ μοίρης
104 τηκεδανῷ θανάτοιο νόσῳ ψυχὴν ἀπολέσσει.
105 ἄρξουσιν μετὰ τόνδε δύο βασιλῆες ἄνακτες,
106 ὃς μὲν τριηκοσίων ἀριθμὸν προφέρων, ὁ δὲ τρισσῶν·
107 τοὔνεκα καὶ πολλοὺς ὑπὲρ ἄστεος ἐξολοθρεύσει
108 Ῥώμης ἑπταλόφου δὲ διὰ κρατερὴν βασιλείαν.
109 καὶ τότε συγκλήτῳ κακὸν ἔσσεται οὐδὲ φυγεῖται
110 χωομένου βασιλῆος ὑπ᾽ αὐτῇ θυμὸν ἔχοντος.
111 σῆμ᾽ ἔσται παρὰ πᾶσιν ἐπιχθονίοις ἀνθρώποις·
112 πλειότεροί θ᾽ ὑετοὶ νιφάδες ἔσονται, χάλαζα
113 ἐξολέσει ληίων καρποὺς ὑπ᾽ ἀπείρονα γαῖαν.
114 αὐτοὶ δ᾽ αὖτε πεσοῦνται ἐνὶ πολέμοισι δαμέντες
115 Ἀρηι κρατερῷ πολέμου χάριν Ἰταλιήων.
116 καὶ τότε δ᾽ αὖτ᾽ ἄρξει βασιλεὺς πολυμήχανος ἄλλος
117 συλλέξας πᾶσαν στρατιὴν καὶ χρήματα νείμας
118 χαλκεοθώρηξιν πολέμου χάριν· αὐτὰρ ἔπειτα
119 Νεῖλος ὑπὲρ Λιβύην πουλύσταχυν ἠπείροιο
120 ἀρδεύσει δύ᾽ ἔτη τὸ μέλαν πέδον Αἰγύπτοιο
121 χώρην τ᾽ ἀροσίμην· λιμὸς δὲ τὰ πάντα καθέξει
122 καὶ πόλεμος λῃσταί τε φόνοι τ᾽ ἀνδροκτασίαι τε.
123 πολλαὶ δ᾽ αὖτε πόλεις ὑπ᾽ ἀνθρώπων πολεμιστῶν
124 πρηνισμοῖς ἀπολοῦνται ὑπὸ στρατιῆς παλαμάων·
125 αὐτὸς δ᾽ αὖ πέσεται προδοθεὶς αἴθωνι σιδήρῳ.
126 τὸν μέτα τριηκοσίων ἀριθμῶν ὅς τ᾽ ἔλλαχεν ἀρχήν
127 Ῥωμαίων ἄρξει καὶ ὑπερμενέων ἀνθρώπων·
128 ἐκτανύσει λόγχην θυμοφθόρον Ἀρμενίοισιν
129 Πάρθοις Ἀσσυρίοισι μενεπτολέμοισί τε Πέρσαις.
130 καὶ τότε δ᾽ αὖ Ῥώμης κτίσις ἔσσεται ἀγλαοτεύκτου
131 χρυσῷ ἠλέκτρῳ τε καὶ ἀργύρῳ ἠδ᾽ ἐλέφαντι
132 κόσμῳ ἐπαιρομένης· πουλὺς δέ τε λαὸς ἐν αὐτῇ
133 ἀντολίης πάσης ἠδ᾽ ἑσπερίης πολυόλβου
134 οἰκήσει· βασιλεύς τε νόμους ἑτέρους ἐπὶ ταύτῃ
135 θήσει· τὸν μετὰ δ᾽ αὖτις ἀπειρεσίῃ ἐνὶ νήσῳ
136 δέξεται οὐλόμενος θάνατος καὶ μοῖρα κραταιή.
137 ἄρξει δ᾽ ἄλλος ἀνὴρ τριάδων δέκα θηρὶ ἐοικώς
138 εὐχαίτῃ βλοσυρῷ, ὃς ἀφ᾽ Ἑλλήνων γένος ἔσται.
139 καὶ τότε δὴ Φθίης πολυτρόφον ἄστυ Μολοσσῶν
140 καὶ Λάρισσα κλυτὴ καὶ ὑπ᾽ ὀφρύσι Πηνειοῖο ---
141 καὶ τότε δ᾽ ἱπποβότου Σκυθίης ἐπανάστασις ἔσται.
142 καὶ πόλεμος δεινὸς Μαιώτιδος ὕδασι λίμνης
143 ἔσται, ἐπὶ προχοαῖσι παρ᾽ ὑστάτιον στόμα πηγῆς
144 Φάσιδος ὑγροκόμοιο κατ᾽ ἀσφοδελὸν λειμῶνα·
145 πολλοὶ δὴ πεσέονται ὑπὸ κρατερῶν πολεμιστῶν.
146 αἶ μέλεοι, χαλκῷ ὁπόσους παραλήψεται Ἀρης.
147 καὶ τότε δὴ βασιλεὺς Σκυθικὸν γένος ἐξαλαπάξας
148 θνήξεται εἰν ἰδίῃ μοίρῃ βίοτον ἀναλύσας.
149 ἄλλος δ᾽ αὖτ᾽ ἄρξει τετράδος μετέπειτ᾽ ἀναδειχθείς
150 δεινὸς ἀνήρ, ὃν πάντες, ὅσοι πίνουσι πάχιστον
151 Ἀρμένιοι κρύσταλλον ἄγαν ῥείοντος Ἀράξεω,
152 δείσουσιν πολέμοισιν, ἀτὰρ Πέρσαι μεγάθυμοι.
153 μεσσηγὺς Κόλχων τε πολυσθενέων τε Πελασγῶν
154 ἔσσονται πόλεμοι δεινοί τ᾽ ἀνδροκτασίαι τε.
155 καὶ Φρυγίη γαίη τε Προποντίδος ἄστεα γαίης
156 φάσγανά τ᾽ ἐκ κολεῶν ἀμφήκεα γυμνώσαντες
157 ἀλλήλους κόψουσι διὰ δυσσεβίας ἀλεγεινάς.
158 καὶ τότε δὴ μέγα σῆμα θεὸς μερόπεσσι βροτοῖσιν
159 οὐρανόθεν δείξει περιτελλομένοις ἐνιαυτοῖς,
160 φάλκην, ἐσσομένοιο τέρας πολέμοιο κακοῖο.
161 καὶ τότε δὴ βασιλεὺς στρατιῆς οὐ φεύξεται χεῖρας,
162 ἀλλὰ θανεῖθ᾽ ὑπὸ χειρὶ δαμεὶς αἴθωνι σιδήρῳ.
163 τὸν μέτα πεντήκοντ᾽ ἀριθμῶν ἄρξει πάλιν ἄλλος
164 ἐξ Ἀσίης προφανείς, δεινὸς φόβος, ἀγχιμαχητής·
165 καὶ θήσει πόλεμον καὶ ὑπ᾽ ἀγλαὰ τείχεα Ῥώμης,
166 Κόλχοις θ᾽ Ἡνιόχοις τε γαλακτοπόταις τ᾽ Ἀγαθύρσοις
167 Εὐξείνῳ πόντῳ, Θρήκης ψαμαθώδεἱ κόλπῳ.
168 καὶ τότε δὴ βασιλεὺς στρατιῆς οὐ φεύξεται χεῖρας,
169 ὃν καὶ τεθνηῶτα νέκυν διαδηλήσονται·
170 καὶ τότε δὴ βασιλῆος ὀλωλότος ἔσσετ᾽ ἐρήμη
171 Ῥώμη κυδιάνειρα, πολὺς δέ τε λαὸς ὀλεῖται.
172 καὶ τότε δ᾽ αὖτ᾽ ἄρξει ἀπ᾽ Αἰγύπτοιο μεγίστης
173 δεινὸς καὶ φοβερός, Πάρθους δ᾽ ὀλέσει μεγαθύμους
174 Μήδους Γερμανούς τε Βοοσπορίδας τ᾽ Ἀγαθύρσους
175 Βρεττανοὺς Περμανίους φαρετροφόρους τ᾽ Ἰβηρας
176 Μασσαγέτας σκολιοὺς Πέρσας θ᾽ ὑπερηνορέοντας.
177 καὶ τότε Ἑλλάδα πᾶσαν ἐσόψεται ἀγλαὸς ἀνήρ
178 ἐχθαίρων Σκυθίῃ καὶ Καυκάσῳ ἠνεμόεντι.
179 σῆμα δέ τοι ἔσται κρατερόν· τούτου κρατέοντος
180 οὐρανόθεν στέφανοι μεσημβρίης τε καὶ ἄρκτου
181 ἀστράσι φαινομένοις πανομοίιοι ἀντείλωσιν.
182 καὶ τότε παιδὶ ἑῷ λείψει βασιλήιον ἀρχήν
183 στοιχείου ἀρχομένου γὰρ, ἐπὴν ἰδίῃ ἐνὶ μοίρῃ
184 βήσεται εἰν Ἀίδαο δόμοις βασιλεὺς ἀγαπήνωρ.
185 ἀλλ᾽ ὁπόταν ἄρχῃ τούτου παῖς ἐν χθονὶ Ῥώμης
186 ἐκ μονάδος προφανείς, ἔσται κατὰ γαῖαν ἅπασαν
187 εἰρήνη μεγάλη πολυήρατος· ὅν τε Λατῖνοι
188 στέρξουσιν βασιλῆα ἑοῦ πατρὸς εἵνεκα τιμῆς·
189 ὃν σπεύδοντα μολεῖν καὶ ὑπ᾽ ἀντολίην τε δύσιν τε
190 Ῥωμαῖοι σχήσουσι καὶ οὐκ ἐθέλοντα πρὸς οἴκοις
191 Ῥώμης κοιρανέονθ, ὅτι δὴ φίλος ἔπλετο πᾶσιν
192 θυμὸς ὑπὲρ βασιλῆος ἀγακλυτοῖο ἄνακτος.
193 ἀλλὰ μινυνθάδιόν μιν ἀφαρπάξει βιότοιο
194 οὐλόμενος θάνατος προδοθέντ᾽ ἰδίῃ ἐνὶ μοίρῃ.
195 ἄλλοι δ᾽ αὖ μετέπειτα πάλιν κρατεροὶ πολεμισταί
196 ἀλλήλους κόψουσι κακὴν ἔριδα προφέροντες,
197 οὐ βασίλειον ἔχοντες ἀνάκτορον, ἀλλὰ τυράννων.
198 πολλὰ δὲ δὴ τελέσουσι κακὰ κόσμῳ ἔνι παντί,
199 Ῥωμαίοις δὲ μάλιστα μέχρις τριτάτου Διονύσου,
200 ἄχρις ἀπ᾽ Αἰγύπτου κεκορυθμένος ἵξεται Ἀρης,
201 ὃν Διόνυσον ἄνακτα μετωνυμίην καλέουσιν.
202 ἀλλ᾽ ὁπόταν φόνιός τε λέων φονίη τε λέαινα
203 πορφύρεον ῥήξουσι κλυτὸν βασιλήιον εἷμα,
204 πνεύμονι συμμάρψουσιν ἐπειγομένης βασιλείης·
205 καὶ τότε δ᾽ ἁγνὸς ἄναξ, ὅς τ᾽ ἔλλαχε γράμματος ἀρχήν,
206 ἐχθροὺς ἡγεμονῆας ἀμειψάμενος περὶ νίκης
207 φέρβεσθαι σκυλάκεσσι καὶ οἰωνοῖσι μεθήσει.
208 αἰαῖ σοι, πυρίκαυστε πόλις, μεγαλόσθενε Ῥώμη,
209 ὁππόσα δεῖ σε παθεῖν, ὁπόταν τάδε πάντα γένηται.
210 ἀλλὰ μέγας βασιλεὺς ὁ περίκλυτος ἀμφὶς ἔπειτα
211 χρυσῷ τ᾽ ἠλέκτρῳ τε καὶ ἀργύρῳ ἠδ᾽ ἐλέφαντι
212 ἐξεγερεῖ πᾶσάν σε καὶ ἐν κόσμῳ προτερήσεις
213 κτήμασι καὶ ναοῖς ἀγοραῖς πλούτοις σταδίοις τε·
214 καὶ τότε δ᾽ αὖτις ἔσῃ πᾶσιν φῶς, ὡς τὸ πρὶν ἦσθα.
215 αἶ, μέλεοι Κέκροπες Καδμεῖοι ἠδὲ Λάκωνες,
216 οἳ περὶ Πηνειόν τε βαθύσχοινόν τε Μολοσσόν
217 Τρίκην Δωδώνην τε καὶ ὑψίδμητον Ἰθώμην
218 αὐχένα Πιερικόν τε, μέγαν περὶ ῥίον Ὀλύμπου,
219 Ὅσσαν Λάρισσάν τε καὶ ὑψίπυλον Καλυδῶνα.
220 ἀλλ᾽ ὁπόταν μέγα σῆμα θεὸς μερόπεσσι ποιήσῃ,
221 ἡμερίην σκοτόεσσαν ἀμολγαίην περὶ κόσμον,
222 καὶ τότε σοι, βασιλεῦ, τέλος ἔσσεται, οὐδὲ φύγοις ἄν
223 ὀξὺ κασιγνήτοιο βιὸν βεβολημένον ἐς σέ.
224 καὶ τότε δ᾽ αὖτ᾽ ἄρξει θυμοφθόρος ἄσπετος αἴθων
225 ἐκ γενετῆς βασιλῆος, ὃς Αἰγύπτου γένος ἕξει,
226 ὁπλότερος μέν, πολλὸν ἀρειότερος δὲ συναίμου,
227 ὀγδοήκοντ᾽ ἀριθμῶν ὃς ἔλλαχεν ἔντυπον ἀρχήν·
228 καὶ τότε δ᾽ ἀθανάτοιο θεοῦ θυμαλγέα μῆνιν
229 κόσμος ἅπας κόλποις ὑποδέξεται εἵνεκα τιμῆς·
230 ἔσται γὰρ μερόπεσσιν ἐφημερίοις ἀνθρώποις
231 λιμοὶ καὶ λοιμοὶ πόλεμοί τ᾽ ἀνδροκτασίαι τε
232 καὶ σκότος ἀκάματον καὶ ἐπὶ χθόνα μητέρα λαῶν
233 ἠδ᾽ ἀκαταστασίη καιρῶν καὶ ἀμείλιχος ὀργή
234 οὐρανόθεν σεισμοὶ τε κεραυνοί τε φλεγέθοντες
235 καὶ λάινοι ὑετοὶ καὶ αὐχμηραὶ ψεκάδες τε.
236 σείετο δ᾽ αὖ Φρυγίης γαίης αἰπεινὰ κάρηνα,
237 σείοντο Σκυθικῶν ὀρέων πόδες, ἔτρεμεν ἄστη,
238 ἔτρεμε δὲ χθὼν πᾶσα μετὰ σφίσιν Ἑλλάδος αἴης.
239 πολλαὶ δ᾽ αὖτε πόλεις τε θεοῦ μέγα θυμήναντος
240 πρηνισμοῖσι πέσονται ὑπ᾽ αἰθαλόεσσι κεραυνοῖς
241 καὶ κοπετοῖς, κοὐκ ἔστι φυγεῖν χόλον οὐδ᾽ ὑπαλύξαι.
242 καὶ τότε δ᾽ αὖ πέσεται βασιλεὺς στρατιῆς ὑπὸ χειρός
243 βληθεὶς οἷά περ οὔτις ὑπὸ σφετέρων ἀνθρώπων.
244 τὸν μέτα Λατίνων πολλοὶ πάλιν ἐξεγεροῦνται
245 ἄνδρες πορφυρέην λώπην ἀμφειμένοι ὤμοις,
246 οἳ κλήρῳ στέρξουσι λαβεῖν βασιλήιον ἀρχήν.
247 καὶ τότε τρεῖς βασιλεῖς ὑπ᾽ ἀγλαὰ τείχεα Ῥώμης
248 ἔσσονται, δύο μὲν πρῶτον κατέχοντες ἀριθμόν,
249 εἷς δὲ φέρων νεῖκος τὸ μετώνυμον οἷά περ οὐδείς·
250 στέρξουσιν Ῥώμην αὐτοὶ καὶ κόσμον ἅπαντα
251 κηδόμενοι μερόπων· ἄνυσις δ᾽ οὐκ ἔσσεται αὐτοῖς·
252 οὐ γὰρ ἔφυ κόσμῳ θεὸς ἵλαος οὐδὲ μὲν ἔσται
253 ἥμερος ἀνθρώποις, ὅτι δὴ κακὰ πολλὰ ἔοργαν.
254 τοὔνεκεν αὖ βασιλεῦσιν ἀεικέα θυμὸν ἐποίσει
255 παρδαλίων τε λύκων πολὺ χείρονα· τοὺς γὰρ ἀφειδῶς
256 χαλκεοθώρηκες παλάμαις ἰδίαισι λαβόντες
257 ἀπρήκτως δμηθέντας ἀνάλκιδας οἷα γυναῖκας
258 ἐξολέσουσιν ἄνακτας ἐπὶ σκήπτροισιν ἑοῖσιν.
259 αἶ, μέλεοι Ῥώμης ἐρικυδέος ἔξοχοι ἄνδρες,
260 ψευδαπάταις ὅρκοισι πεπεισμένοι ἐξαπολεῖσθε.
261 καὶ τότε δὴ πολλοὶ δορυκοίρανοι οὐ κατὰ κόσμον
262 φῶτες ἐφορμηθέντες ἀφαιρήσουσι γενέθλας
263 αἵματι πρωτογόνων ἀνδρῶν ---
264 δὶς τοίην δ᾽ οὐ πρῶτον ἄγειν οἰκτρὴν τότε δαίμων,
265 πάντας δ᾽ ἀνθρώπους ἰδίοις ἔργοισιν ὀλέσσει.
266 ἀλλὰ πάλιν θεὸς ἄξει ἀναιδέα θυμὸν ἔχοντας
267 εἰς κρίσιν ἐλθέμεναι, ὅσσοι κακὰ τεκμήραντο·
268 αὐτοὶ ἐπιφράσσονται, ἐν ἀλλήλοισι βαλόντες,
269 αὐτὴν εἰσοικρίσιν ἐφιέμενοι κακότητος. ἄστρα πεσεῖται ἅπαντα θαλάσσης ἀντίπρῳρα
270 πολλὰ μὲν ἑξῆς ἄστρα, καὶ ἀκτινόεντα κομήτην ἄνθρωποι καλέουσι τὸν ἀστέρα, σῆμα πόνοιο
271 πολλοῦ ἐπερχομένου, πολέμου καὶ δηιοτῆτος. ---
272 ἡνίκα δ᾽ αὖ χρησμοὺς συνάγει πολλοὺς περὶ νήσων
273 φραζόμενοι ξείνοισι μάχην καὶ δηιοτῆτα
274 ἀργαλέην τ᾽ ἄτην ἱερόν, λέξει δὲ τάχιστα
275 πυροὺς καὶ κριθὰς συνάγειν ἐν δώμασι Ῥώμης
276 εἰς ἄφενον σπεύδοντι ἐπὶ δυοκαίδεκα μῆνας.
277 καί τε ταλαίπωρος πόλις ἔσσεται ἤμασι κείνοις,
278 εὐθὺς δ᾽ εὐδαίμων πάλιν ἔσσεται οὐ κατὰ μικρόν·
279 ἡσυχίη δ᾽ ἔσται, ὁπόταν τὸ κρατοῦν ἀπόληται.
280 καὶ τότε Λατίνων γενεὴ πύματος βασιλεύων
281 ἔσται καὶ βασιλεία μετ᾽ αὐτὴν ἐξαναφύσει,
282 παῖδες καὶ παίδων γενεὴ ἀσάλευτος ὑπάρξει·
283 ἔσται γὰρ γνωστή οἱ, ἐπεὶ θεὸς αὐτὸς ἀνάσσει.
284 ἔστι δέ τις γαίη φίλη τροφὸς ἀνθρώποισιν
285 κειμένη ἐν πεδίῳ, περὶ δ᾽ αὐτὴν Νεῖλος ὁρίζει
286 πᾶσαν ἐπουρίζων Λιβύην ἠδ᾽ Αἰθιοπίαν,
287 καὶ Σύροι ἁρπάζουσιν ἐφήμεροι ἄλλοθεν ἄλλος
288 πᾶσαν ἀπαρτίην τῆσδ᾽ ἐκ γῆς· ᾗ μέγας ἔσται
289 κεδνὸς ἄναξ βασιλεὺς παίδων καὶ φώτεσι πέμπων.
290 καὶ δεινὸν φρονέων περὶ δεινοτάτοις ἐπὶ πᾶσιν,
291 Ἰταλίης πάσης μεγαλόφρονος οἷσιν ἀρωγόν
292 καρτερόν· ἡνίκα δ᾽ Ἀσσυρίης ἐπὶ οἴνοπα πόντον
293 ἔλθῃ καὶ Φοίνικας ἑοῖς οἴκοις δ᾽ ἀλαπάξει
294 δησόμενος πόλεμόν τε κακὸν καὶ φύλοπιν αἰνήν,
295 τῶν δύο κοιρανιῶν γαίης εἷς κοίρανος ἔσται.
296 νῦν δὲ τέλος πολύμοχθον Ἀλεξανδρεῦσιν ἀείσω·
297 οἱ δ᾽ ἱερὴν Αἴγυπτον ἀπήμονα τὴν ἀσάλευτον
298 βάρβαροι οἰκήσουσιν, ὅταν φθόνος ἔκποθεν ἔλθῃ· ἀλλ᾽ ὅταν ἀλλάξῃ καιροὺς θεὸς ---
299 χεῖμα θέρος ποιεῖ, τότε θέσφατα πάντα τελεῖται.
300 ἀλλ᾽ ὁπόταν τρεῖς παῖδες Ὀλύμπια νικήσωσιν,
301 κἄν μὲν δὴ φράζωσι θεόκλυτα θέσφατα λέξῃ,
302 αἵματι τετράποδος γαλαθηνοῦ πρῶτα καθήρη,
303 τρὶς τοίνυν Ὕψιστος ἄγοι μοίρην τότε δεινήν,
304 οὔ γ᾽ ἄν πενθαλέον δόρυ μακρὸν πᾶσι τανύσῃ,
305 αἷμα πολὺ ῥεύσει τότε βάρβαρον ἐν κονίῃσιν,
306 ξείνοις ἀξείνοισιν ὅταν πόλις ἐξαλαπαχθῇ.
307 ὄλβιος ὃς τέθνηκε καὶ ὄλβιος ὅστις ἄτεκνος·
308 τὸν γὰρ δὴ δούλειον ὑπὸ ζυγὸν αὐχένα θήσει
309 ὁ πρὶν ἐλευθερίῃσιν ἐπώνυμον ἡγεμονήσας,
310 βουλὰς ἔμπροσθεν μὲν ἀοίδιμον οὗτος ἑλίσσων·
311 τοίην δουλοσύνην θήσει πολύεδρον ἀνάκτωρ.
312 καὶ τότε δὴ Σικελῶν στρατὸς αὐτίκα δύσμορος ἥξει
313 δεῖμα φέρων, ὁπόταν πολὺ βάρβαρον ἔθνος ἐπέλθῃ·
314 καρπὸν ἐπὰν φύσωσι, διατμήξουσιν ἀρούρας.
315 τοῖς κακὸν ἀντ᾽ ἀγαθοῦ δώσει θεὸς ὑψικέραυνος·
316 ξεῖνος ξεῖνον ἀεὶ προνομεύσει χρυσὸν ἀπεχθῆ.
317 αὐτὰρ ἐπὴν δὴ πάντες ἐπόψονθ᾽ αἷμα λέοντος
318 ὠμοβόρου, φονία τ᾽ ἐπὶ σώματι ἥξει λέαινα
319 αὐτοῦ κἀκ κεφαλῆς, σκῆπτρον δ᾽ ἀπορίψει ἀπ᾽ αὐτοῦ.
320 ὡς δ᾽ ὁπόταν ἐν δαιτὶ φίλῃ γεύσωνται ἅπαντες
321 λαοὶ ἐν Αἰγύπτῳ, τελέουσι δὲ καρτερὰ ἔργα,
322 ἄλλος δ᾽ ἄλλον ἔρυκε, πολὺς δ᾽ ἀλαλητὸς ἐν αὐτοῖς·
323 ὡς αὔτως καὶ τάρβος ἐπέσσεται ἀνθρώποισιν
324 μαινομένης ἔριδος, πολλοὶ δ᾽ ἀπόλοιντο καὶ ἄλλοι
325 ἀλλήλους κτείνοντες ὑπὸ κρατερῆς ὑσμίνης·
326 καὶ τότε κυανέαις φολίσιν πεπυκασμένος ἥξει·
327 ἥξουσιν δύο ἄλλοι ὁμόρροθοι ἀλλήλοισιν
328 καὶ τρίτατος αὐτοῖσι κριὸς μέγας ἐκ Κυρήνης,
329 ὃν πρὶν ἔλεξα φυγόντα μάχης παρὰ χεύμασι Νείλου·
330 ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὡς ἄπρηκτον ὁδὸν τελέουσιν ἅπαντες.
331 καὶ τότε μὲν μεγάλων περιτελλομένων ἐνιαυτῶν
332 ἔσσονται μήκη πολυήσυχα· αὐτὰρ ἔπειτα
333 θήσετ᾽ ἐν Αἰγύπτῳ πόλεμος πάλι δεύτερος αὐτοῖς,
334 ναυμαχίη δ᾽ ἔσται, νῖκος δ᾽ οὐκ ἔσσεται αὐτοῖς.
335 ὦ μέλεοι, χείρωμ᾽ ἔσται πόλεως ἐπισήμου,
336 καὶ πολέμοις σκύλευμα γενήσεται οὐκ ἐπὶ δηρόν.
337 καὶ τότε δὴ χώρης πολλῆς ὁμοτέρμονες ἄνδρες
338 φεύξονται δειλοί, πολιοὺς δ᾽ ἄξουσι τοκῆας.
339 καὶ πάλιν ἐγκύρσουσι παῖδα μέγα νῖκος ἔχοντες,
340 Ἰουδαίους ὀλέσουσι μενεπτολέμους ἀνθρώπους,
341 ἄχρις ἁλὸς πολιῆς κεραἰζοντες πολέμοισιν,
342 ποιμένες ἀμφότεροι, περὶ πατρίδος ἠδὲ τοκήων.
343 θήσει δὲ φθιμένοισι τροπαιοφόρων γένος ἀνδρῶν.
344 αἶ, ὁπόσοι φῶτες περὶ κύματα νηχήσονται·
345 πολλοὶ γὰρ κείσονται ἐπὶ ψαμαθώδεας ἀκτάς·
346 ξανθὰ κάρηνα πέσονται ὑπ᾽ Αἰγυπτίων πετεηνῶν·
347 δὴ τότε τῶν Ἀράβων μετελεύσεται αἷμα βρότειον.
348 ἀλλ᾽ ὅταν αὖτε λύκοι κυσὶν ὅρκια πιστώσωνται
349 νήσῳ ἐν ἀμφιρύτῃ, πύργων τότ᾽ ἀνάστασις ἔσται,
350 ἄνδρες δ᾽ οἰκήσουσι πόλιν τὴν πολλὰ παθοῦσαν.
351 οὐκέτι γὰρ δόλιος χρυσὸς οὐδ᾽ ἄργυρος ἔσται,
352 οὐ κτῆσις γαίης, οὐ δουλείη πολύμοχθος·
353 ἀλλὰ μίη φιλότης τε καὶ εἷς τρόπος εὔφρονι δήμῳ·
354 κοινὰ δὲ πάντ᾽ ἔσται καὶ φῶς ἴσον ἓν βιότοιο.
355 ἐν γαίῃ κακίη καταδύσεται εἰς ἅλα δῖαν.
356 καὶ τότε δ᾽ ἐγγὺς ἔην τὸ θέρος μερόπων ἀνθρώπων.
357 ταῦτα τελεσθῆναι κρατερὴ ἐπικείσετ᾽ ἀνάγκη.
358 οὐ λέξει τότε τις συμβλήμενος ἄλλος ὁδίτης,
359 ὥς ῥά ποτ᾽ ἀμπαύσει μερόπων γένος ὀλλυμένων περ.
360 καὶ τότε δ᾽ ἁγνὸν ἔθνος πάσης γῆς σκῆπτρα κρατήσει
361 εἰς αἰῶνας ἅπαντας ἅμ᾽ ἰφθίμοισι τοκεῦσιν.
(Sibyl. 14:1-361 OPG)

OPG Sibylline Oracle 21:1 Ἀνθρωποι θνητοὶ καὶ σάρκινοι, οὐδὲν ἐόντες,
2 πῶς ταχέως ὑψοῦσθε βίου τέλος οὐκ ἐσορῶντες;
3 οὐ τρέμετ᾽ οὐδὲ φοβεῖσθε θεόν, τὸν ἐπίσκοπον ὑμῶν,
4 ὕψιστον γνώστην πανεπόπτην μάρτυρα πάντων
5 παντοτρόφον κτίστην, ὅστις γλυκὺ πνεῦμ᾽ ἐν ἅπασιν
6 κάτθετο χἡγητῆρα βροτῶν πάντων ἐποίησεν;
7 εἷς θεός, ὃς μόνος ἄρχει, ὑπερμεγέθης ἀγένητος
8 παντοκράτωρ ἀόρατος ὁρώμενος αὐτὸς ἅπαντα,
9 αὐτὸς δ᾽ οὐ βλέπεται θνητῆς ὑπὸ σαρκὸς ἁπάσης·
 10 τίς γὰρ σὰρξ δύναται τὸν ἐπουράνιον καὶ ἀληθῆ
11 ὀφθαλμοῖσιν ἰδεῖν θεὸν ἄμβροτον, ὃς πόλον οἰκεῖ;
12 ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἀκτίνων κατεναντίον ἠελίοιο
13 ἄνθρωποι στῆναι δυνατοί, θνητοὶ γεγαῶτες
14 ἄνδρες, ἐν ὀστείοισι φλέβες καὶ σάρκες ἐόντες.
15 αὐτὸν τὸν μόνον ὄντα σέβεσθ᾽ ἡγήτορα κόσμου,
16 ὃς μόνος εἰς αἰῶνα καὶ ἐξ αἰῶνος ἐτύχθη
17 αὐτογενὴς ἀγένητος ἅπαντα κρατῶν διὰ παντός,
18 πᾶσι βροτοῖσι νέμων τὸ κριτήριον ἐν φαῒ κοινῷ.
19 τῆς κακοβουλοσύνης δὲ τὸν ἄξιον ἕξετε μισθόν,
20 ὅττι θεὸν προλιπόντες ἀληθινὸν ἀέναόν τε
21 δοξάζειν αὐτῷ τε θύειν ἱερὰς ἑκατόμβας
22 δαίμοσι τὰς θυσίας ἐποιήσατε τοῖσιν ἐν Ἅιδῃ.
23 τύφῳ καὶ μανίῃ δὲ βαδίζετε καὶ τρίβον ὀρθήν
24 εὐθεῖαν προλιπόντες ἀπήλθετε καὶ δι᾽ ἀκανθῶν
25 καὶ σκολόπων ἐπλανᾶσθε· βροτοί, παύσασθε, μάταιοι,
26 ῥεμβόμενοι σκοτίῃ καὶ ἀφεγγέι νυκτὶ μελαίνῃ,
27 καὶ λίπετε σκοτίην νυκτός, φωτὸς δὲ λάβεσθε.
28 οὗτος ἰδοὺ πάντεσσι σαφὴς ἀπλάνητος ὑπάρχει.
29 ἔλθετε, μὴ σκοτίην δὲ διώκετε καὶ γνόφον αἰεί.
30 ἠελίου γλυκυδερκὲς ἰδοὺ φάος ἔξοχα λάμπει.
31 γνῶτε δὲ κατθέμενοι σοφίην ἐν στήθεσιν ὑμῶν· κατθέμενοι: κάτθανε (προστ. αορ. β' αντί κατάθανε
32 εἷς θεός ἐστι βροχὰς ἀνέμους σεισμοὺς ἐπιπέμπων του καταθνήσκω) πέθανε.
33 ἀστεροπὰς λιμοὺς λοιμοὺς καὶ κήδεα λυγρά
34 καὶ νιφετοὺς κρύσταλλα. τί δὴ καθ᾽ ἓν ἐξαγορεύω;
35 οὐρανοῦ ἡγεῖται, γαίης κρατεῖ, αὐτὸς ὑπάρχει. --- (Sibyl. 21:1-35 OPG)

OPG
Sibylline Oracle 22:1 εἰ δὲ θεοὶ γεννῶσι καὶ ἀθάνατοί γε μένουσιν,
2
πλείονες ἀνθρώπων γεγενημένοι ἄν θεοὶ ἦσαν,
3
οὐδὲ τόπος στῆναι θνητοῖς οὐκ ἄν ποθ᾽ ὑπῆρξεν. ---
(Sibyl. 22:1-3 OPG)

OPG Sibylline Oracle 23:1 εἰ δὲ γενητὸν ὅλως καὶ φθείρεται, οὐ δύνατ᾽ ἀνδρός
2 ἐκ μηρῶν μήτρας τε θεὸς τετυπωμένος εἶναι·
3 ἀλλὰ θεὸς μόνος εἷς πανυπέρτατος, ὃς πεποίηκεν
4 οὐρανὸν ἠέλιόν τε καὶ ἀστέρας ἠδὲ σελήνην
5 καρποφόρον γαῖάν τε καὶ ὕδατος οἴδματα πόντου
6 οὔρεά θ᾽ ὑψήεντα ἀένναα χεύματα πηγῶν.
7 τῶν τ᾽ ἐνύδρων πάλι γεννᾷ ἀνήριθμον πολὺ πλῆθος,
8 ἑρπετὰ δ᾽ ἐν γαίῃ κινούμενα ψυχοτροφεῖται,
9 ποικίλα τε πτηνῶν λιγυροθρόα τραυλίζοντα
10 ξουθὰ λιγυπτερόφωνα ταράσσοντ᾽ ἀέρα ταρσοῖς,
11 ἐν δὲ νάπαις ὀρέων ἀγρίαν γένναν θέτο θηρῶν
12 ἡμῖν τε κτήνη ὑπέταξεν πάντα βροτοῖσιν.
13 πάντων δ᾽ ἡγητῆρα κατέστησεν θεότευκτον,
14 ἀνδρὶ δ᾽ ὑπέταξεν παμποίκιλα κοὐ καταληπτά.
15 τίς γὰρ σὰρξ δύναται θνητῶν γνῶναι τάδ᾽ ἅπαντα;
16 ἀλλ᾽ αὐτὸς μόνος οἶδεν ὁ ποιήσας τάδ᾽ ἀπ᾽ ἀρχῆς,
17 ἄφθαρτος κτίστης αἰώνιος αἰθέρα ναίων,
18 τοῖς ἀγαθοῖς ἀγαθὸν προφέρων πολὺ πλείονα μισθόν,
19 τοῖς δὲ κακοῖς ἀδίκοις τε χόλον καὶ θυμὸν ἐγείρων
20 καὶ πόλεμον καὶ λοιμὸν ἰδ᾽ ἄλγεα δακρυόεντα.
21 ἄνθρωποι, τί μάτην ὑψούμενοι ἐκριζοῦσθε;
22 αἰσχύνθητε γαλᾶς καὶ κνώδαλα θειοποιοῦντες.
23 οὐ μανίη καὶ λύσσα φρενῶν αἴσθησιν ἀφαιρεῖ,
24 εἰ λοπάδας κλέπτουσι θεοί, συλοῦσι δὲ χύτρας·
25 ἀντὶ δὲ χρυσήεντα πόλον κατ᾽ ἀπείρονα ναίειν
26 σητόβρωτα δέδορκε, πυκναῖς δ᾽ ἀράχναις δεδίασται·
27 προσκυνέοντες ὄφεις κύνας αἰλούρους, ἀνόητοι,
28 καὶ πετεηνὰ σέβεσθε καὶ ἑρπετὰ θηρία γαίης
29 καὶ λίθινα ξόανα καὶ ἀγάλματα χειροποίητα
30 καὶ παρ᾽ ὁδοῖσι λίθων συγχώσματα· ταῦτα σέβεσθε
31 ἄλλα τε πολλὰ μάταια, ἃ δὴ καἰσχρὸν ἀγορεύειν·
32 εἰσὶ θεοὶ μερόπων δόλῳ ἡγητῆρες ἀβούλων,
33 τῶν δὴ κἀκ στόματος χεῖται θανατηφόρος ἰός.
34 ὃς δ᾽ ἔστιν ζωή τε καὶ ἄφθιτον ἀέναον φῶς
35 καὶ μέλιτος γλυκερώτερον ἀνδράσι χάρμα
36 ἐκπροχέει, τῷ δὴ μόνῳ αὐχένα κάμπτε,
37 καὶ τρίβον αἰώνεσσιν ἐν εὐσεβέεσς᾽ ἀνακλίνοις.
38 ταῦτα λιπόντες ἅπαντα δίκης μεστὸν τὸ κύπελλον
39 ζωρότερον στιβαρὸν βεβαρημένον εὖ μάλ᾽ ἄκρητον
40 εἱλκύσατ᾽ ἀφροσύνῃ μεμανηότι πνεύματι πάντες.
41 κοὐ θέλετ᾽ ἐκνῆψαι καὶ σώφρονα πρὸς νόον ἐλθεῖν
42 καὶ γνῶναι βασιλῆα θεόν, τὸν πάντ᾽ ἐφορῶντα.
43 τοὔνεκεν αἰθομένοιο πυρὸς σέλας ἔρχετ᾽ ἐφ᾽ ὑμᾶς,
44 λαμπάσι καυθήσεσθε δι᾽ αἰῶνος τὸ πανῆμαρ
45 ψευδέσιν αἰσχυνθέντες ὑπ᾽ εἰδώλοισιν ἀχρήστοις.
46 οἱ δὲ θεὸν τιμῶντες ἀληθινὸν ἀέναόν τε
47 ζωὴν κληρονομοῦσι, τὸν αἰῶνος χρόνον αὐτοί
48 οἰκοῦντες παραδείσου ὁμῶς ἐριθηλέα κῆπον
49 δαινύμενοι γλυκὺν ἄρτον ἀπ᾽ οὐρανοῦ ἀστερόεντος. --- (Sibyl. 23:1-49 OPG)

OPG Sibylline Oracle 24:1 κλῦτε δέ μου, μέροπες, βασιλεὺς αἰώνιος ἄρχει. ---

(Sibyl. 24:1-25:1 OPG)

OPG Sibylline Oracle 25:1 ὃς μόνος ἐστὶ θεὸς κτίστης ἀκράτητος ὑπάρχων·
2 αὐτὸς δ᾽ ἐστήριξε τύπον μορφῆς μερόπων τε
3 αὐτὸς ἔμιξε φύσιν πάντων, γενέτης βιότοιο. ---

(Sibyl. 25:1-26:1 OPG)

OPG Sibylline Oracle 26:1 --- ὁππόταν ἔλθῃ,

2 πῦρ ἔσται σκοτόεντι μέσῃ ἐνὶ νυκτὶ μελαίνῃ.
(Sibyl. 26:1-2 OPG)

OPG Sibylline Oracle 27:1 --- θεός ἀποίητος. ---

(Sibyl. 27:1-28:1 OPG)

OPG Sibylline Oracle 28:1 Ἡ γοῦν Ἐρυθραία πρὸς τὸν θεόν· τί δή μοι, φησίν, ὦ δέσποτα, τὴν
τῆς μαντείας ἐπισκήπτεις ἀνάγκην, καὶ οὐχὶ μᾶλλον ἀπὸ τῆς γῆς μετέωρον ἀρθεῖσαν
διαφυλάττεις, ἄχρι τῆς μακαριωτάτης σῆς ἐλεύσεως ἡμέρας; Ἀναστήσονται γὰρ οἱ νεκροὶ καὶ
ἐγερθήσονται οἱ ἐν τοῖς μνημείοις, φησὶν ὁ προφήτης. (Sibyl. 28:1 OPG)
OPG SBP 1:1 Εἰ τὸ περὶ ἀνάγνωσιν τῶν Ἑλληνικῶν γραφῶν ἐκπονεῖν
OPG SBP 1:46 Βεργίλιος δὲ τὴν Κυμαίαν Δηιφόβην καλεῖ Γλαύκου θυγατέρα· ὀγδόη ἡ Ἑλλησποντία
OPG SBP 1:80 τῇ Αὐσονίᾳ γλώττῃ, οἱ δὲ Σιβυλλιακοὶ στίχοι Ἑλλάδι φωνῇ
OPG SBP 1:84 τοῖς νοοῦσι τὰ Ἑλλήνων εὐκαταφρόνητά ἐστιν τὰ γὰρ σπάνια

OPG EUP 1:1 Εὐπόλεμος δέ φησι τὸν Μωσῆν πρῶτον σοφὸν γενέσθαι καὶ γράμματα παραδοῦναι τοῖς Ἰουδαίοις πρῶτον, παρὰ δὲ Ἰουδαίων
Φοίνικας παραλαβεῖν, Ἕλληνας δὲ παρὰ Φοινίκων, νόμους τε πρῶτον γράψαι Μωσῆν τοῖς Ἰουδαίοις
OPG EUP 2:21 προσαγορευθῆναι δὲ τὸ ἀνάκτορον πρῶτον μὲν ἱερὸν Σολομῶνος, ὕστερον δὲ παρεφθαρμένως τὴν πόλιν ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ
Ἰερουσαλήμ ὀνομασθῆναι, ὑπὸ δὲ τῶν Ἑλλήνων φερωνύμως Ἱεροσόλυμα λέγεσθαι.

OPG HEC 2:1 Λέγεται δὲ καὶ Ἐρμιππον ἐν τῷ πρώτῳ περὶ νομοθετῶν ἱστορηκέναι Πυθαγόραν τὴν ἑαυτοῦ φιλοσοφίαν ἀπὸ Ἰουδαίων εἰς
Ἕλληνας ἀγαγεῖν. Καὶ Ἑκαταίου δὲ τοῦ ἱστορικοῦ φέρεται περὶ Ἰουδαίων βιβλίον, ἐν ᾧ προστίθεται μᾶλλόν πως ὡς σοφῷ τῷ ἔθνει ἐπὶ
τοσοῦτον, ὡς καὶ Ἑρέννιον Φίλωνα ἐν τῷ περὶ Ἰουδαίων συγγράμματι πρῶτον μὲν ἀμφιβάλλειν, εἰ τοῦ ἱστορικοῦ ἐστι τὸ σύγγραμμα, δεύτερον
δὲ λέγειν ὅτι, εἴπερ ἐστὶν αὐτοῦ, εἰκὸς αὐτὸν συνηρπάσθαι ἀπὸ τῆς παρὰ Ἰουδαίοις πιθανότητος καὶ συγκατατεθεῖσθαι αὐτῶν τῷ λόγῳ.
OPG HEC 6:20 λέγει δ᾽ οὕτως· ἐμοῦ γοῦν ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν βαδίζοντος συνηκολούθει τις μετὰ τῶν ἄλλων τῶν παραπεμπόντων
ἡμᾶς ἱππέων Ἰουδαίων Μοσόλλαμος, ἄνθρωπος ἱκανῶς κατὰ ψυχὴν εὔρωστος καὶ τοξότης δὴ πάντων ὁμολογουμένως καὶ τῶν Ἑλλήνων καὶ
τῶν βαρβάρων ἄριστος.

OPG PEU 1:8 Βαβυλωνίους γὰρ λέγειν πρῶτον γενέσθαι Βῆλον, ὃν εἶναι Κρόνον· ἐκ τούτου δὲ γενέσθαι Βῆλον καὶ Χαναάν, τοῦτον δὲ τὸν
Χαναὰν γεννῆσαι τὸν πατέρα τῶν Φοινίκων, τούτου δὲ Χοὺμ υἱὸν γενέσθαι, ὃν ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων λέγεσθαι Ἀσβολον, πατέρα δὲ Αἰθιόπων,
ἀδελφὸν δὲ τοῦ Μεστραείμ, πατρὸς Αἰγυπτίων· Ἕλληνας δὲ λέγειν τὸν Ἀτλαντα εὑρηκέναι ἀστρολογίαν, εἶναι δὲ τὸν Ἀτλαντα τὸν αὐτὸν καὶ
Ἐνώχ· τοῦ δὲ Ἐνὼχ γενέσθαι υἱὸν Μαθουσάλαν, ὃν πάντα δι᾽ ἀγγέλων θεοῦ γνῶναι καὶ ἡμᾶς οὕτως ἐπιγνῶναι.

OPG ARB 2:1 Ταῦτα μὲν ὁ ἀρχιερεὺς τοῖς ἥκουσιν ὡς αὐτὸν Ἕλλησι περὶ τῆς ἀλληγορουμένης ἐν τοῖς ἱεροῖς νόμοις ἰδέας διεστείλατο, ὡς ἄν
μέλλουσι ταῖς ἐκδοθησομέναις περιτεύξεσθαι τῶν γραφῶν ἑρμηνείαις. ὁ δὲ Ἀριστόβουλος καὶ τῆς κατ᾽ Ἀριστοτέλην φιλοσοφίας πρὸς τῇ πατρίῳ
μετειληχώς, ὁποῖα περὶ τῶν ἐν ταῖς ἱεραῖς βίβλοις φερομένων ὡς περὶ θεοῦ μελῶν διῆλθεν ἐπακοῦσαι καιρός· οὗτος δ᾽ αὐτὸς ἐκεῖνος, οὗ καὶ ἡ
δευτέρα τῶν Μακκαβαίων ἐν ἀρχῇ τῆς βίβλου μνημονεύει ἐν τῷ πρὸς Πτολεμαῖον τὸν βασιλέα συγγράμματι τοῦτον καὶ αὐτὸς διασαφεῖ τὸν
τρόπον·
OPG ARB 3:1 ὅπως καὶ ὁ πρὸ ὑμῶν ἐξ Ἑβραίων Ἀριστόβουλος ὁ περιπατητικὸς ἐκ τῆς παρ᾽ Ἑβραῖος φιλοσοφίας ὡμολογεῖ τοὺς Ἕλληνας
ὥρμησθαι· ἐκ τῶν Ἀριστοβούλου βασιλεῖ Πτολεμαίῳ προσπεφωνημένον· Φανερὸν ὅτι κατηκολούθησεν ὁ Πλάτων τῇ καθ᾽ ἡμᾶς νομοθεσίᾳ καὶ
φανερός ἐστι περιειργασμένος ἕκαστα τῶν ἐν αὐτῇ. διηρμήνευται γὰρ πρὸ Δημητρίου τοῦ Φαληρέως δι᾽ ἑτέρων, πρὸ τῆς Ἀλεξάνδρου καὶ
Περσῶν ἐπικρατήσεως, τά τε κατὰ τὴν ἐξαγωγὴν τὴν ἐξ Αἰγύπτου τῶν Ἑβραίων, ἡμετέρων δὲ πολιτῶν, καὶ ἡ τῶν γεγονότων ἁπάντων αὐτοῖς
ἐπιφάνεια καὶ κράτησις τῆς χώρας καὶ τῆς ὅλης νομοθεσίας ἐπεξήγησις, ὡς εὔδηλον εἶναι τὸν προειρημένον φιλόσοφον εἰληφέναι πολλά·
γέγονε γὰρ πολυμαθής, καθὼς καὶ Πυθαγόρας πολλὰ τῶν παρ᾽ ἡμῖν μετενέγκας εἰς τὴν ἑαυτοῦ δογματοποιίαν κατεχώρισεν.

OPG SBP 1:78 περὶ τῆς ἀρρήτου δόξης παρέθηκε καὶ τὴν ἀλογίαν τῆς Ἑλληνικῆς

OPG Aris. 1:38 βουλομένων δ᾽ ἡμῶν καὶ τούτοις χαρίζεσθαι καὶ πᾶσι τοῖς κατὰ τὴν οἰκουμένην Ἰουδαίοις καὶ τοῖς μετέπειτα, προῃρήμεθα τὸν
νόμον ὑμῶν μεθερμηνευθῆναι γράμμασιν Ἑλληνικοῖς ἐκ τῶν παρ᾽ ὑμῶν λεγομένων Ἑβραἱκῶν γραμμάτων, ἵν᾽ ὑπάρχῃ καὶ ταῦτα παρ᾽ ὑμῖν ἐν
βιβλιοθήκῃ σὺν τοῖς ἄλλοις βασιλικοῖς βιβλίοις.
OPG Aris. 1:121 ἐπιλέξας γὰρ τοὺς ἀρίστους ἄνδρας καὶ παιδείᾳ διαφέροντας, ἅτε δὴ γονέων τετευχότας ἐνδόξων, οἵτινες οὐ μόνον τὴν τῶν
Ἰουδαἱκῶν γραμμάτων ἕξιν περιεποίησαν αὐτοῖς, ἀλλὰ καὶ τῆς τῶν Ἑλληνικῶν ἐφρόντισαν οὐ παρέργως κατασκευῆς·
OPG Aris. 1:137 καὶ γὰρ ἔτι καὶ νῦν εὑρεματικώτεροι καὶ πολυμαθέστεροι τῶν ἀνθρώπων τῶν πρίν εἰσι πολλοί, καὶ οὐκ ἄν φθάνοιεν αὐτοὺς
προσκυνοῦντες. καὶ νομίζουσιν οἱ ταῦτα διαπλάσαντες καὶ μυθοποιήσαντες τῶν Ἑλλήνων οἱ σοφώτατοι καθεστάναι.

OPG ART 1:1 Ἀρτάπανος δέ φησιν ἐν τοῖς Ἰουδαἱκοῖς τοὺς μὲν Ἰουδαίους ὀνομάζεσθαι Ἑρμιούθ, ὃ εἶναι μεθερμηνευθὲν κατὰ τὴν Ἑλληνίδα
φωνὴν Ἰουδαῖοι· καλεῖσθαι δὲ αὐτοὺς Ἑβραίους ἀπὸ Ἁβραάμου. τοῦτον δέ φησι πανοικίᾳ ἐλθεῖν εἰς Αἴγυπτον πρὸς τὸν τῶν Αἰγυπτίων βασιλέα
Φαρεθώθην καὶ τὴν ἀστρολογίαν αὐτὸν διδάξαι· μείναντα δὲ ἔτη ἐκεῖ εἴκοσι πάλιν εἰς τοὺς κατὰ Συρίαν ἀπαλλαγῆναι τόπους· τῶν δὲ τούτῳ
συνελθόντων πολλοὺς ἐν Αἰγύπτῳ καταμεῖναι διὰ τὴν εὐδαιμονίαν τῆς χώρας.
OPG ART 3:3 τοῦτον δὲ γεννῆσαι θυγατέρα Μέρριν, ἣν Χενεφρῇ τινι κατεγγυῆσαι, τῶν ὑπὲρ Μέμφιν τόπων βασιλεύοντι· πολλοὺς γὰρ τότε τῆς
Αἰγύπτου βασιλεύειν· ταύτην δὲ στεῖραν ὑπάρχουσαν ὑποβαλέσθαι τινὸς τῶν Ἰουδαίων παιδίον, τοῦτο δὲ Μώϋσον ὀνομάσαι· ὑπὸ δὲ τῶν
Ἑλλήνων αὐτὸν ἀνδρωθέντα Μουσαῖον προσαγορευθῆναι.

OPG LIV 10:1 Ἰωνᾶς ἦν ἐκ γῆς Καριαθμαοῦς πλησίον πόλεως Ἑλλήνων Ἀζώτου κατὰ θάλασσαν.

OPG TS1 6:8 ἐγὼ δὲ λέγω· Φράσον μοι ὑπὸ ποίου ἀγγέλου καταργεῖσαι. ὁ δὲ ἔφη· Ὑπὸ τοῦ παντοκράτορος θεοῦ· καλεῖται δὲ παρ᾽ Ἑβραίοις
Πατικῆ. ὁ ἀφ᾽ ὕψους κατελθών· ἔστι δὲ τῶν Ἑλληνιστῶν Ἐμμανουήλ. οὗ δέδοικα τρέμων. ἐάν τίς με ὁρκίσῃ τὸ Ἐλωἰ, μέγα ὄνομα τῆς δυνάμεως
αὐτοῦ, ἀφανὴς γίνομαι.

OPG 4 Es. 14:21 οὐ δὴ ξένον ἐπιπνοίᾳ θεοῦ τοῦ τὴν προφητείαν δεδωκότος καὶ τὴν ἑρμηνείαν οἱονεὶ Ἑλληνικὴν προφητείαν ἐνεργεῖσθαι, ἐπεὶ
κἀν τῇ ἐπὶ Ναβουχοδονόσορ αἰχμαλωσίᾳ διαφθαρεισῶν τῶν γραφῶν κατὰ τοὺς Ἀρταξέρξου τοῦ Περσῶν βασιλέως χρόνους ἐπίπνους Ἐσδρας
ὁ Λευίτης ὁ ἱερεὺς γενόμενος πάσας τὰς παλαιὰς αὖθις ἀνανεούμενος προεφήτευσε γραφάς.

OPG 3 Ma. 3:8 Οἱ δὲ κατὰ τὴν πόλιν Ἕλληνες οὐδὲν ἠδικημένοι, ταραχὴν ἀπροσδόκητον περὶ τοὺς ἄνδρας θεωροῦντες καὶ συνδρομὰς
ἀπροσκόπους γινομένας, βοηθεῖν μὲν οὐκ ἔσθενον· τυραννικὴ γὰρ ἦν ἡ διάθεσις· παρεκάλουν δὲ καὶ δυσφόρως εἶχον, καὶ μεταπεσεῖσθαι
ταῦτα ὑπελάμβανον·

OPG 4 Ma. 8:8 καὶ μεταλαβόντες Ἑλληνικοῦ βίου καὶ μεταδιαιτηθέντες ἐντρυφήσατε ταῖς νεότησιν ὑμῶν.
OPG 4 Ma. 18:20 Ὡ πικρᾶς τῆς τότε ἡμέρας, καὶ οὐ πικρᾶς, ὅτε ὁ πικρὸς Ἑλλήνων τύραννος πῦρ φλέξας λέβησιν ὠμοῖς, καὶ ζέουσι θυμοῖς
ἀγαγὼν ἐπὶ τὸν καταπέλτην καὶ πάλιν τὰς βασάνους αὐτοῦ τοὺς ἑπτὰ παῖδας τῆς Ἀβρααμίτιδος,
 Σιβυλλικοί Χρησμοί 4:1-48
για το δήθεν «ενανθρωπίσαντα ένσαρκο Ιησού» !!!
1 Λόγος τέταρτος Κλῦτε, λεὼς (αττικός τύπος του «λαός») Ἀσίης (Ασίας) μεγαλαυχέος Εὐρώπης τε,22 ἐξανύων (ολοκληρώνοντας). σὺ δὲ πάντα, λεώς, ἐπάκουε Σιβύλλης
2 ὅσσα μελιφθέγκτοιο διὰ στόματος μεγάροιο 23 ἐξ ὁσίου στόματος φωνὴν προχέοντος ἀληθῆ.
3 μέλλω ἀφ᾽ ἡμετέρου παναληθέα μαντεύεσθαι· 24 ὄλβιοι (ευτυχείς) ἀνθρώπων κεῖνοι κατὰ γαῖαν ἔσονται,
4 οὐ ψευδοῦς Φοίβου χρησμηγόρος, ὅντε μάταιοι 25 ὅσσοι δὴ στέρξουσι μέγαν θεὸν εὐλογέοντες
5 ἄνθρωποι θεὸν εἶπον, ἐπεψεύσαντο δὲ μάντιν· 26 πρὶν πιέειν (πιούν) φαγέειν τε πεποιθότες εὐσεβίῃσιν·
6 ἀλλὰ θεοῦ μεγάλοιο, τὸν οὐ χέρες ἔπλασαν ἀνδρῶν 27 οἳ νηοὺς (ναούς) μὲν ἅπαντας ἀπαρνήσονται ἰδόντες
7 εἰδώλοις ἀλάλοισι λιθοξέστοισιν ὅμοιον. 28 καὶ βωμούς, εἰκαῖα λίθων ἀφιδρύματα κωφῶν, καὶ λίθινα ξόανα καὶ
8 οὐδὲ γὰρ οἶκον ἔχει ναῷ λίθον ἑλκυσθέντα, ἀγάλματα χειροποίητα.
9 κωφότατον νωδόν [νη- (στερητικό) + -ωδός < ὀδών: χωρίς οδούς] τε, βροτῶν πολυαλγέα 29 αἵμασιν ἐμψύχων μεμιασμένα καὶ θυσίῃσιν
λώβην (πολυόδυνη ατίμωση)· 30 τετραπόδων· λεύσουσι δ᾽ ἑνὸς θεοῦ εἰς μέγα κῦδος
10 ἀλλ᾽ ὃν ἰδεῖν οὐκ ἔστιν ἀπὸ χθονὸς (γενική ενικού της λέξης «Χθών») οὐδὲ μετρῆσαι 31 οὔτε φόνον ῥέξαντες ἀτάσθαλον οὔτε κλοπαῖον
Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Χθών είναι γνωστή μία θεότητα που προσωποποιούσε 32 κέρδος ἀπεμπολέοντες, ἃ δὴ ῥίγιστα (απαίσια) τέτυκται,
τα βάθη της Γης. Η Χθών ταυτιζόταν συνήθως με τη βασική θεά της Γης, τη Γαία: όπως η Γαία, 33 οὐδ᾽ ἄρ᾽ ὑπ᾽ ἀλλοτρίῃ κοίτῃ πόθον αἰσχρὸν ἔχοντες
έτσι και η Χθών μνημονεύεται ως μητέρα των Τιτάνων, των Γιγάντων και του Τυφωέως. Επίσης, 34 οὐδὲ ὑπ᾽ ἄρσενος ὕβριν ἀπεχθέα τε στυγερήν τε.
η Χθών αναφέρεται ειδικότερα από κάποιους μυθογράφους ως η μητέρα των Ονείρων και των 35 ὧν τρόπον εὐσεβίην τε καὶ ἤθεα ἀνέρες (άνδρες) ἄλλοι
Σειρήνων. Κατ' επέκταση για το Θεό, η Χθών είναι τα βάθη της γης, ο Κάτω Κόσμος, ο Άδης 36 οὔποτε μιμήσονται ἀναιδείην ποθέοντες·
(«ἐπεὶ κακὸν σκότον νέμονται Τάρταρόν θ' ὑπὸ χθονός», Αισχύλος) 37 ἀλλ᾽ αὐτοὺς χλεύῃ τε γέλωτί τε μυχθίζοντες (ξεφυσούν από τη μύτη)
11 ὄμμασιν ἐν θνητοῖς, (στα μάτια των θνητών) οὐ πλασθέντα χερὶ θνητῇ· (όχι πλασμένη θνητή 38 νήπιοι ἀφροσύνῃσιν ἐπιψεύσονται ἐκείνοις,
«θεότητα», δηλαδή ο δήθεν ενανθρωπίσας ένσαρκος Ιησούς !!!) 39 ὅσς᾽ αὐτοὶ ῥέξουσιν ἀτάσθαλα καὶ κακὰ ἔργα.
12 ὃς καθορῶν ἅμα (συγχρόνως) πάντας ὑπ᾽ οὐδενὸς αὐτὸς ὁρᾶται· (!!!) 40 δύσπιστον γὰρ ἅπαν μερόπων (ἐνάρθρως ὁμιλῶν) γένος. ἀλλ᾽ ὅταν ἤ
13 οὗ νύξ τε δνοφερή (ζοφερή) τε καὶ ἡμέρη ἠέλιός (επικός τύπος του «ἥλιος») τε 41 κόσμου καὶ θνητῶν ἔλθῃ κρίσις, ἣν θεὸς αὐτός
14 ἄστρα σεληναίη τε καὶ ἰχθυόεσσα θάλασσα 42 ποιήσει κρίνων ἀσεβεῖς θ᾽ ἅμα εὐσεβέας τε·
15 καὶ γῆ καὶ ποταμοί τε καὶ ἀενάων στόμα πηγῶν 43 καὶ τότε δυσσεβέας μὲν ὑπὸ ζόφον ἐν πυρὶ πέμψει
16 κτίσματα πρὸς ζωήν, ὄμβροι θ᾽ ἅμα καρπὸν ἀρούρης 44 καὶ τότ᾽ ἐπιγνώσονται, (θα ξαναμάθουν) ὅσην ἀσέβειαν ἔρεξαν· (έθεσα
17 τίκτοντες καὶ δένδρα καὶ ἄμπελον ἠδέ τ᾽ ἐλαίην. σε κίνηση, εκ του «ἐρέσσω») !!!
18 οὗτός μοι μάστιγα διὰ φρενὸς ἤλασεν εἴσω, (δια πλεούμενης φαιρόμενης & εμφανιζόμενης 45 εὐσεβέες δὲ μενοῦσιν ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν (γόνιμη καλλιεργήσιμη γ
φαντασίας, νόησης !!!) 46 πνεῦμα θεοῦ δόντος ζωήν θ᾽ ἅμα καὶ χάριν αὐτοῖς.
19 ἀνθρώποις ὅσα νῦν τε καὶ ὁππόσα (όσο πολλά) ἔσσεται αὖτις 47 ἀλλὰ τὰ μὲν δεκάτῃ γενεῇ μάλα πάντα τελεῖται· (και προς τη δεκάτη
20 ἐκ πρώτης γενεῆς (πρώτης γενεάς, περί το 25 Κ.Χ.) ἄχρις ἐς δεκάτην (περί το 250 Κ.Χ.) γενεά όλα θα ολοκληρωθούν – η 3η χιλιετία θα έχει 10 γενεές) !!!
ἀφικέσθαι (θα καταφτάσει !!!) 48 νῦν δ᾽ ὅς᾽ ἀπὸ πρώτης γενεῆς ἔσται, τάδε λέξω. (όπως από της πρώ
21 ἀτρεκέως (αλάνθαστα) καταλέξαι (συμπεριλάβει)· ἅπαντα γὰρ αὐτὸς ἐλέγξει (!!!) γενεάς θα είναι – μακάρι να ζήσουμε να τα δούμε) !!!
 Σιβυλλικοί Χρησμοί 3:760-829 (με δικές μας σημειώσεις),
για την επερχομένη «ημέρα της συντελείας» και την «εσχάτη ημέρα του Κυρίου» !!!
760 αὐτὸς γὰρ μόνος ἐστὶ θεὸς κοὐκ ἔστιν ἔτ᾽ ἄλλος·
761 αὐτὸς καὶ πυρὶ φλέξειεν χαλεπῶν γένος ἀνδρῶν.
762 ἀλλὰ κατασπεύσαντες ἑὰς (άφησαν) φρένας ἐν στήθεσσιν,
763 φεύγετε λατρείας ἀνόμους, τῷ ζῶντι λάτρευε·
764 μοιχείας πεφύλαξο καὶ ἄρσενος ἄκριτον εὐνήν·(κλίνη,τάφο) 796 σῆμα δέ τοι ἐρέω μάλ᾽ ἀριφραδές, (ολοφάνερο) ὥστε νοῆσαι,
765 τὴν δ᾽ ἰδίαν γένναν παίδων τρέφε μηδὲ φόνευε 797 ἡνίκα δὴ πάντων τὸ τέλος γαίηφι (στη γη) γένηται.
766 ταῦτα γὰρ ἀθάνατος κεχολώσεται ὅς κεν ἁμάρτῃ. 798 ὁππότε κεν ῥομφαῖαι ἐν οὐρανῷ ἀστερόεντι
767 καὶ τότε δὴ ἐξεγερεῖ βασιλήιον εἰς αἰῶνας 799 ἐννύχιαι (νυχτερινοί) ὀφθῶσι πρὸς ἕσπερον ἠδὲ πρὸς ἠῶ,
768 πάντας ὑπ᾽ ἀνθρώπους, ἅγιον νόμον ὅς ποτ᾽ ἔδωκεν 800 αὐτίκα καὶ κονιορτὸς ἀπ᾽ οὐρανόθεν προφέρηται
769 εὐσεβέσιν, τοῖς πᾶσιν ὑπέσχετο γαῖαν ἀνοίξειν 801 πρὸς γαῖαν ἅπαν, καί οἱ σέλας ἠελίοιο (φως ηλίου)
770 καὶ κόσμον μακάρων τε πύλας καὶ χάρματα πάντα 802 ἐκλείψει κατὰ μέσσον ἀπ᾽ οὐρανοῦ ἠδὲ σελήνης
771 καὶ νοῦν ἀθάνατον αἰώνιον εὐφροσύνην τε. 803 ἀκτῖνες προφανοῦσι καὶ ἄψ (πίσω) ἐπὶ γαῖαν ἵκονται· (φτάνουν)
772 πάσης δ᾽ ἐκ γαίης λίβανον καὶ δῶρα πρὸς οἴκους 804 αἵματι καὶ σταγόνεσσι πετρῶν δ᾽ ἄπο σῆμα γένηται·
773 οἴσουσιν μεγάλοιο θεοῦ· κοὐκ ἔσσεται ἄλλος 805 ἐν νεφέλῃ δ᾽ ὄψεσθε μάχην πεζῶν τε καὶ ἱππέων
774 οἶκος ὑπ᾽ ἀνθρώποισι καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι, 806 οἷα κυνηγεσίην θηρῶν, ὁμίχλῃσιν ὁμοίην.
775 ἀλλ᾽ ὃν ἔδωκε θεὸς πιστοῖς ἄνδρεσσι γεραίρειν. 807 τοῦτο τέλος πολέμοιο τελεῖ θεὸς οὐρανὸν οἰκῶν.
776 υἱὸν γὰρ καλέουσι βροτοὶ μεγάλοιο θεοῖο, 808 ἀλλὰ χρὴ πάντας θύειν μεγάλῳ βασιλῆι.
777 καὶ πᾶσαι πεδίοιο τρίβοι καὶ τρηχέες ὄχθαι 809 ταῦτα σοι Ἀσσυρίης Βαβυλώνια τείχεα μακρά
778 οὔρεά θ᾽ ὑψήεντα καὶ ἄγρια κύματα πόντου 810 οἰστρομανὴς προλιποῦσα, (εγκαταλείπουσα) ἐς Ἑλλάδα πεμπόμενον πῦ
779 εὔβατα καὶ εὔπλωτα γενήσεται ἤμασι κείνοις· 811 πᾶσι προφητεύουσα θεοῦ μηνίματα θνητοῖς ---
780 πᾶσα γὰρ εἰρήνη ἀγαθῶν ἐπὶ γαῖαν ἱκνεῖται· 812 ὥστε προφητεῦσαί με βροτοῖς αἰνίγματα θεῖα.
781 ῥομφαίαν δ᾽ ἀφελοῦσι θεοῦ μεγάλοιο προφῆται· 813 καὶ καλέσουσι βροτοί με καθ᾽ Ἑλλάδα πατρίδος ἄλλης,
782 αὐτοὶ γὰρ κριταί εἰσι βροτῶν βασιλεῖς τε δίκαιοι. 814 ἐξ Ἐρυθρῆς γεγαυῖαν ἀναιδέα·(γενόμενη αναιδής) οἳ δέ με Κίρκης
783 ἔσται δὴ καὶ πλοῦτος ἐν ἀνθρώποισι δίκαιος· 815 μητρὸς καὶ Γνωστοῖο πατρὸς φήσουσι Σίβυλλαν
784 αὕτη γὰρ μεγάλοιο θεοῦ κρίσις ἠδὲ καὶ ἀρχή. (κατά την επερχόμενη οσονούπω 816 μαινομένην ψεύστειραν· ἐπὴν δὲ γένηται ἅπαντα,
συντέλεια και μετέπειτα εσχάτη ημέρα ) 817 τηνίκα μου μνήμην ποιήσετε κοὐκέτι μ᾽ οὐδείς
785 εὐφράνθητι, κόρη, καὶ ἀγάλλεο· σοὶ γὰρ ἔδωκεν 818 μαινομένην φήσειε, θεοῦ μεγάλοιο προφῆτιν.
786 εὐφροσύνην αἰῶνος, ὃς οὐρανὸν ἔκτισε καὶ γῆν. 819 οὐ γὰρ ἐμοὶ δήλωσεν, ἃ πρὶν γενετῆρσιν ἐμοῖσιν·
787 ἐν σοὶ δ᾽ οἰκήσει· σοὶ δ᾽ ἔσσεται ἀθάνατον φῶς· 820 ὅσσα δὲ πρῶτ᾽ ἐγένοντο, τά μοι θεὸς κατέλεξε,
788 ἠδὲ λύκοι τε καὶ ἄρνες ἐν οὔρεσιν ἄμμιγ᾽ ἔδονται 821 τῶν μετέπειτα δὲ πάντα θεὸς νόῳ ἐγκατέθηκεν,
789 χόρτον, παρδάλιές τ᾽ ἐρίφοις ἅμα βοσκήσονται· 822 ὥστε προφητεύειν με τά τ᾽ ἐσσόμενα πρό τ᾽ ἐόντα
790 ἄρκτοι σὺν μόσχοις νομάδες αὐλισθήσονται· 823 καὶ λέξαι θνητοῖς. ὅτε γὰρ κατεκλύζετο κόσμος
791 σαρκοβόρος τε λέων φάγεται ἄχυρον παρὰ φάτνῃ 824 ὕδασι, καί τις ἀνὴρ μόνος εὐδοκίμητος ἐλείφθη
792 ὡς βοῦς· καὶ παῖδες μάλα νήπιοι ἐν δεσμοῖσιν 825 ὑλοτόμῳ ἐνὶ οἴκῳ ἐπιπλώσας ὑδάτεσσιν
793 ἄξουσιν· πηρὸν γὰρ ἐπὶ χθονὶ θῆρα ποιήσει. 826 σὺν θηρσὶν πτηνοῖσί θ, ἵν᾽ ἐμπλησθῇ πάλι κόσμος·
794 σὺν βρέφεσίν τε δράκοντες ἅμ᾽ ἀσπίσι κοιμήσονται 827 τοῦ μὲν ἐγὼ νύμφη καὶ ἀφ᾽ αἵματος αὐτοῦ ἐτύχθην,
795 κοὐκ ἀδικήσουσιν· χεὶρ γὰρ θεοῦ ἔσσετ᾽ ὑπ᾽ αὐτούς. 828 τῷ τὰ πρῶτ᾽ ἐγένοντο· τὰ δ᾽ ἔσχατα πάντ᾽ ἀπεδείχθη·
«οἱ δὲ ἐκλεκτοί μου οὐ κοπιάσουσιν εἰς κενὸν οὐδὲ τεκνοποιήσουσιν εἰς κατάραν, ὅτι σπέρμα 829 ὥστ᾽ ἀπ᾽ ἐμοῦ στόματος τάδ᾽ ἀληθινὰ πάντα λελέχθω.
εὐλογημένον ὑπὸ Θεοῦ ἐστι, καὶ τὰ ἔκγονα αὐτῶν μετ᾿ αὐτῶν ἔσονται. καὶ ἔσται πρὶν ἢ
κεκράξαι αὐτούς, ἐγὼ ὑπακούσομαι αὐτῶν, ἔτι λαλούντων αὐτῶν ἐρῶ· τί ἐστι; τότε λύκοι καὶ
ἄρνες βοσκηθήσονται ἅμα, καὶ λέων ὡς βοῦς φάγεται ἄχυρα, ὄφις δὲ γῆν ὡς ἄρτον· οὐκ
ἀδικήσουσιν οὐδὲ μὴ λυμανοῦνται ἐπὶ τῷ ὄρει τῷ ἁγίῳ μου, λέγει Κύριος.» (Ησαΐας 65:23-25)
 Σιβυλλικοί Χρησμοί 3:652-759 (με δικές μας σημειώσεις),
για την επερχομένη «ημέρα της συντελείας» και την «εσχάτη ημέρα του Κυρίου» !!!
652 καὶ τότ᾽ ἀπ᾽ ἠελίοιο (γεν. ενικ. «ἠέλιος»: ήλιος) θεὸς πέμψει βασιλῆα,
(αιτ. ενικ. «βᾰσῐλεύς»): Παρουσία Χριστού !!!
653 ὃς πᾶσαν γαῖαν παύσει πολέμοιο κακοῖο, (Παύση πολέμων !!!)
Σημείωση: περί παύσεως πολέμων, αναφέρουν οι ακόλουθοι Προφήτες:
«καὶ κρινεῖ ἀνὰ μέσον λαῶν πολλῶν καὶ ἐξελέγξει ἔθνη ἰσχυρὰ ἕως εἰς μακράν, καὶ
κατακόψουσι τὰς ρομφαίας αὐτῶν εἰς ἄροτρα καὶ τὰ δόρατα αὐτῶν εἰς δρέπανα,
καὶ οὐκέτι μὴ ἀντάρῃ ἔθνος ἐπ᾿ ἔθνος ρομφαίαν, καὶ οὐκέτι μὴ μάθωσι πολεμεῖν.»  696 αἵματι λούσονται· πίεται δέ τε γαῖα καὶ αὐτή
(Μιχαίας 4:3)
«καὶ κρινεῖ ἀναμέσον τῶν ἐθνῶν καὶ ἐλέγξει λαὸν πολύν, καὶ συγκόψουσι τὰς
μαχαίρας αὐτῶν εἰς ἄροτρα καὶ τὰς ζιβύνας αὐτῶν εἰς δρέπανα, καὶ οὐ λήψεται
ἔθνος ἐπ᾿ ἔθνος μάχαιραν, καὶ οὐ μὴ μάθωσιν ἔτι πολεμεῖν.» (Ησαΐας 2:4)
654 οὓς μὲν ἄρα κτείνας, οἷς δ᾽ ὅρκια πιστὰ τελέσσας.
655 οὐδέ γε ταῖς ἰδίαις βουλαῖς τάδε πάντα ποιήσει,
656 ἀλλὰ θεοῦ μεγάλοιο πιθήσας δόγμασιν ἐσθλοῖς. (καλών, χρήσιμων)
657 ναὸς δ᾽ αὖ μεγάλοιο θεοῦ περικαλλέι πλούτῳ
658 βεβριθώς, χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἠδέ τε κόσμῳ
659 πορφυρέῳ· καὶ γαῖα τελεσφόρος ἠδὲ θάλασσα
660 τῶν ἀγαθῶν πλήθουσα. καὶ ἄρξονται βασιλῆες
661 ἀλλήλοις κοτέειν (οργίζονται) ἐπαμύνοντες κακὰ θυμῷ·
662 ὁ φθόνος οὐκ ἀγαθὸν πέλεται δειλοῖσι βροτοῖσιν.
663 ἀλλὰ πάλιν βασιλῆες ἐθνῶν ἐπὶ τήνδε γε γαῖαν
664 ἀθρόοι ὁρμήσονται ἑαυτοῖς κῆρα φέροντες·
665 σηκὸν γὰρ μεγάλοιο θεοῦ καὶ φῶτας ἀρίστους
666 πορθεῖν βουλήσονται, ὁπηνίκα γαῖαν ἵκωνται.
667 θήσουσιν κύκλῳ πόλεως μιαροὶ βασιλῆες
668 τὸν θρόνον αὐτοῦ ἕκαστος ἔχων καὶ λαὸν ἀπειθῆ.
669 καί ῥα θεὸς φωνῇ μεγάλῃ πρὸς πάντα λαλήσει
670 λαὸν ἀπαίδευτον κενεόφρονα, (ματαιόδοξο) καὶ κρίσις αὐτοῖς
671 ἔσσεται ἐκ μεγάλοιο θεοῦ, καὶ πάντες ὀλοῦνται
672 χειρὸς ἀπ᾽ ἀθανάτοιο· ἀπ᾽ οὐρανόθεν δὲ πεσοῦνται
673 ῥομφαῖαι πύρινοι κατὰ γαῖαν· λαμπάδες, αὐγαί
674 ἵξονται μεγάλαι λάμπουσαι εἰς μέσον ἀνδρῶν.
675 γαῖα δὲ παγγενέτειρα σαλεύσεται ἤμασι κείνοις (και η γη, μητέρα όλων,
θα ταρακουνηθεί, σαλευθεί εκείνες τις ημέρες)
676 χειρὸς ἀπ᾽ ἀθανάτοιο, καὶ ἰχθύες οἱ κατὰ πόντον
677 πάντα τε θηρία γῆς ἠδ᾽ ἄσπετα φῦλα πετεινῶν
678 πᾶσαί τ᾽ ἀνθρώπων ψυχαὶ καὶ πᾶσα θάλασσα
679 φρίξει ὑπ᾽ ἀθανάτοιο προσώπου καὶ φόβος ἔσται.
680 ἠλιβάτους κορυφάς τ᾽ ὀρέων βουνούς τε πελώρων
681 ῥήξει, κυάνεόν τ᾽ ἔρεβος πάντεσσι φανεῖται.
682 ἠέριαι δὲ φάραγγες ἐν οὔρεσιν ὑψηλοῖσιν
683 ἔσσονται πλήρεις νεκύων· ῥεύσουσι δὲ πέτραι
684 αἵματι καὶ πεδίον πληρώσει πᾶσα χαράδρα.
685 τείχεα δ᾽ εὐποίητα χαμαὶ πεσέονται ἅπαντα
686 ἀνδρῶν δυσμενέων, ὅτι τὸν νόμον οὐκ ἔγνωσαν
687 οὐδὲ κρίσιν μεγάλοιο θεοῦ, ἀλλ᾽ ἄφρονι θυμῷ
688 πάντες ἐφορμηθέντες ἐφ᾽ Ἱερὸν ἤρατε λόγχας.
689 καὶ κρινεῖ πάντας πολέμῳ θεὸς ἠδὲ μαχαίρῃ
690 καὶ πυρὶ καὶ ὑετῷ τε κατακλύζοντι· καὶ ἔσται
691 θεῖον ἀπ᾽ οὐρανόθεν, αὐτὰρ λίθος ἠδὲ χάλαζα
692 πολλὴ καὶ χαλεπή· θάνατος δ᾽ ἐπὶ τετράποδ᾽ ἔσται.
693 καὶ τότε γνώσονται θεὸν ἄμβροτον, ὃς τάδε κρίνει·
694 οἰμωγή τε καὶ ἀλαλαγμὸς κατ᾽ ἀπείρονα γαῖαν
695 ἵξεται ὀλλυμένων ἀνδρῶν· καὶ πάντες ἄναγνοι
697 αἵματος ὀλλυμένων, κορέσονται θηρία σαρκῶν.
698 αὐτός μοι τάδε πάντα θεὸς μέγας ἀέναός τε
699 εἶπε προφητεῦσαι· τάδε δ᾽ ἔσσεται οὐκ ἀτέλεστα·
700 οὐδ᾽ ἀτελεύτητον, ὅτι κεν μόνον ἐν φρεσὶ θείῃ·
701 ἄψευστον γὰρ πνεῦμα θεοῦ πέλεται (είναι) κατὰ κόσμον.
702 υἱοὶ δ᾽ αὖ μεγάλοιο θεοῦ περὶ ναὸν ἅπαντες
703 ἡσυχίως ζήσοντ᾽ εὐφραινόμενοι ἐπὶ τούτοις,
704 οἷς δώσει κτίστης ὁ δικαιοκρίτης τε μόναρχος.
705 αὐτὸς γὰρ σκεπάσειε μόνος μεγαλωστὶ παραστάς,
706 κύκλοθεν ὡσεὶ τεῖχος ἔχων πυρὸς αἰθομένοιο.
707 ἀπτόλεμοι δ᾽ ἔσσονται ἐν ἄστεσιν ἠδ᾽ ἐνὶ χώραις.
708 οὐ χεὶρ γὰρ πολέμοιο κακοῦ, μάλα δ᾽ ἔσσεται αὐτοῖς
709 αὐτὸς ὑπέρμαχος ἀθάνατος καὶ χεὶρ Ἁγίοιο.
710 καὶ τότε δὴ νῆσοι πᾶσαι πόλιές τ᾽ ἐρέουσιν,
711 ὁππόσον ἀθάνατος φιλέει τοὺς ἄνδρας ἐκείνους.
712 πάντα γὰρ αὐτοῖσιν συναγωνιᾷ ἠδὲ βοηθεῖ,
713 οὐρανὸς ἠέλιός τε θεήλατος ἠδὲ σελήνη.
714
715 ἡδὺν ἀπὸ στομάτων δὲ λόγον ἄξουσιν ἐν ὕμνοις·
716 δεῦτε, πεσόντες ἅπαντες ἐπὶ χθονὶ λισσώμεσθα
Σημείωση: «λισσώμεσθα», εκ του λίσσομαι, σημαίνει ικετεύσαμε,
παρακαλέσαμε, δηλ. «άπαντες έπεσαν λατρεύοντας χθόνιο
(δαιμόνιο) θεό, η σωστή ερμηνεία του οποίου στον επόμενο στίχο,
τον καθιστά αθάνατο βασιλέα Χριστό !!!
717 ἀθάνατον βασιλῆα, θεὸν μέγαν ἀέναόν τε.
718 πέμπωμεν πρὸς ναόν, ἐπεὶ μόνος ἐστὶ δυνάστης·
719 καὶ νόμον ὑψίστοιο θεοῦ φραζώμεθα πάντες, γαῖα δὲ παγγενέτειρα
σαλεύσεται ἤμασι κείνοις
720 ὅστε δικαιότατος πέλεται πάντων κατὰ γαῖαν.
721 ἡμεῖς δ᾽ ἀθανάτοιο τρίβου πεπλανημένοι ἦμεν, (εμείς σε
αθάνατη πεπλανημένη οδό ήμασταν !!!)
722 ἔργα δὲ χειροποίητα σεβάσμεθα ἄφρονι θυμῷ
723 εἴδωλα ξόανά τε καταφθιμένων (εκ του «καταφθίω»: νεκρών,
κατεστραμένων, αφανισμένων) ἀνθρώπων.
724 ταῦτα βοήσουσιν ψυχαὶ πιστῶν ἀνθρώπων·
725 δεῦτε, θεοῦ κατὰ δῆμον ἐπὶ στομάτεσσι πεσόντες
726 τέρψωμεν ὕμνοισι θεὸν γενετῆρα κατ᾽ οἴκους,
727 ἐχθρῶν ὅπλα ποριζόμενοι κατὰ γαῖαν ἅπασαν
728 ἑπτὰ χρόνων μήκη περιτελλομένων ἐνιαυτῶν,
729 πέλτας καὶ θυρεοὺς κόρυθας παμποίκιλά θ᾽ ὅπλα,
730 πολλά τε καὶ τόξων πληθὺν βελέων ἀδίκων τε·
731 οὐδὲ γὰρ ἐκ δρυμοῦ ξύλα κόψεται εἰς πυρὸς αὐγήν.
732 ἀλλά, τάλαιν᾽ Ἑλλάς, ὑπερήφανα παῦε φρονοῦσα·
733 λίσσεο δ᾽ ἀθάνατον μεγαλήτορα καὶ προφύλαξαι·
734 στεῖλον μὴ ἐπὶ τήνδε πόλιν σὸν λαὸν ἄβουλον,
735 ὅστε μὴ ἐξ ὁσίης γαίης πέλεται Μεγάλοιο.
736 μὴ κίνει Καμάριναν· ἀκίνητος γὰρ ἀμείνων· (συγκριτικό τ
επιθέτου «αγαθός»)
Σημείωση: Η έκφραση «μὴ κίνει Καμάριναν» είναι αρχα
γνωμικό, όπως το «μη κίνει τον ανάγυρον» και σημαίνει «μ
ξύνεις παλιές πληγές, όπως έμμελε να πάθει η Καμάρινα».
«μὴ κίνει Καμάριναν: οἱ δὲ τοῦ θεοῦ παρακούσαντ
ἐβλάβησαν. ὅθεν ἡ παροιμία εἴρηται ἐπὶ τῶν καθ' ἑαυτῶ
βλαβερῶς τι ποιεῖν μελλόντων.» (Suda : Lexicon : Alphabe
letter mu, entry 904, line 5)
Η Καμάρινα της Σικελίας καταστράφηκε 4 φορές, το 553 και 4
π.Κ.Χ. από Συρακούσιους, το 405 π.Κ.Χ. από Καρχηδόνιους κ
το 258 π.Κ.Χ. από Ρωμαίους !!!
737 πάρδαλιν ἐκ κοίτης· μή τοι κακὸν ἀντιβολήσῃ·
738 ἀλλ᾽ ἀπέχου, μηδ᾽ ἴσχ᾽ ὑπερήφανον ἐν στήθεσσιν
739 θυμὸν ὑπερφίαλον, στείλας πρὸς ἀγῶνα κραταιόν.
740 καὶ δούλευε θεῷ μεγάλῳ, ἵνα τῶνδε μετάσχῃς.
741 ὁππότε δὴ καὶ τοῦτο λάβῃ τέλος αἴσιμον ἦμαρ,
742 εἰς δὲ βροτοὺς ἥξει κρίσις ἀθανάτοιο θεοῖο, [η εσχά
ημέρα (χιλιετία) της θείας κρίσεως]
743 ἥξει ὑπ᾽ ἀνθρώπους μεγάλη κρίσις ἠδὲ καὶ ἀρχή. (η αρ
της εσχάτης ημέρας, «ἐπ' άφθαρσία»)
744 γῆ γὰρ παγγενέτειρα βροτοῖς δώσει τὸν ἄριστον
745 καρπὸν ἀπειρέσιον σίτου οἴνου καὶ ἐλαίου
746 αὐτὰρ ἀπ᾽ οὐρανόθεν μέλιτος γλυκεροῦ ποτὸν ἡδύ
747 δένδρεά τ᾽ ἀκροδρύων καρπὸν καὶ πίονα μῆλα
748 καὶ βόας ἔκ τ᾽ ὀίων ἄρνας αἰγῶν τε χιμάρους·
749 πηγάς τε ῥήξει γλυκερὰς λευκοῖο γάλακτος·
750 πλήρεις δ᾽ αὖτε πόλεις ἀγαθῶν καὶ πίονες ἀγροί
751 ἔσσοντ· οὐδὲ μάχαιρα κατὰ χθονὸς οὐδὲ κυδοιμός·
752 οὐδὲ βαρὺ στενάχουσα σαλεύσεται οὐκέτι γαῖα·
753 οὐ πόλεμος οὐδ᾽ αὖτε κατὰ χθονὸς αὐχμὸς ἔτ᾽ ἔσται,
754 οὐ λιμὸς καρπῶν τε κακορρέκτειρα χάλαζα·
755 ἀλλὰ μὲν εἰρήνη μεγάλη κατὰ γαῖαν ἅπασαν,
756 καὶ βασιλεὺς βασιλῆι φίλος μέχρι τέρματος ἔσται
757 αἰῶνος, κοινόν τε νόμον κατὰ γαῖαν ἅπασαν ΄
Σημείωση: αναφέρεται στον μέλλοντα αιώνα κατά τη εσχά
ημέρα (χιλιετία), στον οποίο μέλλοντα αιώνα εισερχόμασ
οσονούπω, κατά την σφοδρά επερχομένη ημέρα (χιλιετία) τ
συντελείας του παρόντος αιώνος – «μία ἡμέρα παρὰ Κυρίῳ ὡ
χίλια ἔτη, καὶ χίλια ἔτη ὡς ἡμέρα μία» (Β΄ Πέτρου 3:8).
758 ἀνθρώποις τελέσειεν ἐν οὐρανῷ ἀστερόεντι
759 ἀθάνατος, ὅσα πέπρακται δειλοῖσι βροτοῖσιν.
 Σιβυλλικοί Χρησμοί 3:629-653
629 αὐτὸς γὰρ μόνος ἐστὶ θεὸς κοὐκ ἔστιν ἔτ᾽ ἄλλος.
630 τὴν δὲ δικαιοσύνην τίμα καὶ μηδένα θλῖβε.
631 ταῦτα γὰρ ἀθάνατος κέλεται δειλοῖσι βροτοῖσιν.
632 ἀλλὰ σὺ τοῦ μεγάλοιο θεοῦ μήνιμα φύλαξαι,
633 ὁππότε κεν πάντεσσι βροτοῖς λοιμοῖο τελευτή
634 ἔλθῃ καὶ φοβεροῖο δίκης τετύχωσι δαμέντες, (δεδαμασμένοι , υποταγμένοι) Γ΄ παγκόσμιος πυρηνικός πόλεμος !!!
635 καὶ βασιλεὺς βασιλῆα λάβῃ χώραν τ᾽ ἀφέληται,
636 ἔθνη δ᾽ ἔθνεα πορθήσῃ καὶ φῦλα δυνάσται,
637 ἡγεμόνες δὲ φύγωσιν ἐς ἄλλην γαῖαν ἅπαντες,
638 ἀλλαχθῇ δέ τε γαῖα βροτῶν καὶ βάρβαρος ἀρχή
Η Ελλάδα παίρνει την παγκόσμια εξουσία !!!
639 Ἑλλάδα πορθήσῃ πᾶσαν καὶ πίονα (πλούσια) γαῖαν
640 ἐξαρύσῃ πλούτοιο καὶ ἀντίον (εναντίον) εἰς ἔριν (μάχη και έριδα) αὐτῶν «βασιλεία τρίτη, ἥτις ἐστὶν ὁ χαλκός, ἣ
641 ἔλθωσιν χρυσοῦ τε καὶ ἀργύρου εἵνεκεν· ἔσται κυριεύσει πάσης τῆς γῆς» (Δανιήλ 2:39)
642 ἡ φιλοχρημοσύνη κακὰ ποιμαίνουσα πόλεσσιν.
643 χώρῃ ἐν ἀλλοτρίῃ, ἄταφοι δὲ ἅπαντες ἔσονται,
644 καὶ τῶν μὲν γῦπές τε καὶ ἄγρια θηρία γαίης Γ΄ παγκόσμιος πυρηνικός πόλεμος !!!
645 σάρκας δηλήσονται· ἐπὰν δὴ ταῦτα τελεσθῇ,
646 λείψανα γαῖα πέλωρος ἀναλώσειε θανόντων.
647 αὐτὴ δ᾽ ἄσπαρτος καὶ ἀνήροτος ἔσται ἅπασα
648 κηρύσσουσα τάλαινα μύσος μυρίων ἀνθρώπων·
649 πολλὰ χρόνων μήκη περιτελλομένων ἐνιαυτῶν
650 πέλτας καὶ θυρεοὺς γαισοὺς παμποίκιλά θ᾽ ὅπλα·
651 οὐδὲ μὲν ἐκ δρυμοῦ ξύλα κόψεται εἰς πυρὸς αὐγήν.
652 καὶ τότ᾽ ἀπ᾽ ἠελίοιο (γεν. ενικ. «ἠέλιος»: ήλιος) θεὸς πέμψει βασιλῆα, (αιτ. ενικ. «βᾰσῐλεύς»):
Παρουσία Χριστού !!!
653 ὃς πᾶσαν γαῖαν παύσει πολέμοιο κακοῖο,
 Σιβυλλικοί Χρησμοί 3:564-609
564 καὶ τοὺς ἑλλὰς ἔρεξε βοῶν ταύρων τ᾽ ἐριμύκων
565 πρὸς ναὸν μεγάλοιο θεοῦ ὁλοκαρπώσασα,
566 ἐκφεύξῃ πολέμοιο δυσηχέος (κακόηχος) ἠδὲ φόβοιο
567 καὶ λοιμοῦ καὶ δοῦλον ὑπεκφεύξῃ ζυγὸν αὖτις. (επικό «αὖθις»: σημαίνει τον πίσω, προηγούμενο ζυγό)
568 ἀλλὰ μέχρις γε τοσοῦδ᾽ ἀσεβῶν γένος ἔσσεται ἀνδρῶν,
569 ὁππότε κεν τοῦτο προλάβῃ τέλος αἴσιμον ἦμαρ. (ἡ εἱμαρμένη ἡμέρα (χιλιετία), ἡ ἡμέρα τοῦ θανάτου)
570 οὐ γὰρ μὴ θύσητε θεῷ, μέχρις πάντα γένηται·
571 ὅσσα θεός γε μόνος βουλεύσεται, οὐκ ἀτέλεστα.
572 πάντα τελεσθῆναι κρατερὴ δ᾽ ἐπικείσετ᾽ ἀνάγκη.
573 εὐσεβέων ἀνδρῶν ἱερὸν γένος ἔσσεται αὖτις,
574 βουλαῖς ἠδὲ νόῳ προσκείμενοι Ὑψίστοιο,
575 οἳ ναὸν μεγάλοιο θεοῦ περικυδανέουσιν (περί + κυδαίνω: περι-δοξάζω)
576 λοιβῇ τε κνίσσῃ τ᾽ ἠδ᾽ αὖθ᾽ ἱεραῖς ἑκατόμβαις
577 ταύρων ζατρεφέων θυσίαις κριῶν τε τελείων
578 πρωτοτόκων ὀίων τε καὶ ἀρνῶν πίονα μῆλα
579 βωμῷ ἐπὶ μεγάλῳ ἁγίως ὁλοκαρπεύοντες.
580 ἐν δὲ δικαιοσύνῃ νόμου Ὑψίστοιο λαχόντες
581 ὄλβιοι οἰκήσουσι πόλεις καὶ πίονας ἀγρούς,
582 αὐτοὶ δ᾽ ὑψωθέντες ὑπ᾽ ἀθανάτοιο προφῆται
583 καὶ μέγα χάρμα βροτοῖς πάντεσσι φέροντες.
584 μούνοις γάρ σφιν δῶκε θεὸς μέγας εὔφρονα βουλήν
585 καὶ πίστιν καὶ ἄριστον ἐνὶ στήθεσσι νόημα·
586 οἵτινες οὐκ ἀπάτῃσι κεναῖς οὐδ᾽ ἔργ᾽ ἀνθρώπων
587 χρύσεα καὶ χάλκεια καὶ ἀργύρου ἠδ᾽ ἐλέφαντος
588 καὶ ξυλίνων λιθίνων τε θεῶν εἴδωλα καμόντων
589 πήλινα μιλτόχριστα ζῳογραφίας τυποειδεῖς
590 τιμῶσιν, ὅσα πέρ τε βροτοὶ κενεόφρονι βουλῇ
591 ἀλλὰ γὰρ ἀείρουσι πρὸς οὐρανὸν ὠλένας (βραχίονες) ἁγνάς
592 ὄρθριοι ἐξ εὐνῆς αἰεὶ χρόα ἁγνίζοντες
593 ὕδατι καὶ τιμῶσι μόνον τὸν ἀεὶ μεδέοντα (προστάτη, φύλακα, βασιλιά)
594 ἀθάνατον καὶ ἔπειτα γονεῖς· μέγα δ᾽ ἔξοχα πάντων
595 ἀνθρώπων ὁσίης εὐνῆς (τελευτής, κλίνης του θανάτου) μεμνημένοι εἰσίν·
596 κοὐδὲ πρὸς ἀρσενικοὺς παῖδας μίγνυνται ἀνάγνως,
597 ὅσσα τε Φοίνικες Αἰγύπτιοι ἠδὲ Λατῖνοι
598 Ἑλλάς τ᾽ εὐρύχορος καὶ ἄλλων ἔθνεα πολλά
599 Περσῶν κοὐδὲ Γαλατῶν πάσης τ᾽ Ἀσίης παραβάντες
600 ἀθανάτοιο θεοῦ ἁγνὸν νόμον ὃν παρέβησαν
601 ἀνθ᾽ ὧν ἀθάνατος θήσει πάντεσσι βροτοῖσιν
602 ἄτην (καταστροφή) καὶ λιμὸν (πείνα) καὶ πήματά (καημοί) τε στοναχάς (στεναγμοί, θρήνοι) τε
603 καὶ πόλεμον καὶ λοιμὸν (μολυσματικές ασθένειες) ἰδ᾽ ἄλγεα δακρυόεντα·
604 οὕνεκεν ἀθάνατον γενέτην πάντων ἀνθρώπων
605 οὐκ ἔθελον τιμᾶν ὁσίως, εἴδωλα δ᾽ ἐτίμων
606 χειροποίητα σέβοντες, ἃ ῥίψουσιν βροτοὶ αὐτοί
607 ἐν σχισμαῖς πετρῶν κατακρύψαντες δι᾽ ὄνειδος,
608 ὁππόταν Αἰγύπτου βασιλεὺς νέος ἕβδομος ἄρχῃ
609 τῆς ἰδίης γαίης ἀριθμούμενος ἐξ Ἑλλήνων (εις το τέλος της 3ης χιλιετίας που διάγουμε !!!)
 Σιβυλλικοί Χρησμοί 3:499-521 Ψαλμός 73:14
499 κἄστησαν κατέναντι θεοῦ μεγάλου βασιλῆος
500 κἤνοιξαν ψευδῶς μυσαρὸν στόμα. τοὔνεκ᾽ ἄρ᾽ αὐτούς
501 ἐκπάγλως πληγαῖσι δαμάσσειεν παρὰ πᾶσαν
502 γαῖαν καὶ πικρὴν μοίρην πέμψει θεὸς αὐτοῖς
503 ἐξ ἐδάφους φλέξας πόλιας καὶ πολλὰ θέμεθλα.
504 αἰαῖ σοι, Κρήτη πολυώδυνε, εἴς σέ περ ἥξει
505 πληγὴ καὶ φοβερὰ αἰώνιος ἐξαλαπάξει,
506 καί σε καπνιζομένην πᾶσα χθὼν ὄψεται αὖτις
507 κοὔ σε δι᾽ αἰῶνος λείψει πῦρ, ἀλλὰ καήσῃ.
508 αἰαῖ σοι, Θρῄκη (ποιητική μορφή της Θράκης), ζυγὸν ὡς εἰς δούλιον ἥξεις·
509 ἡνίκα σύμμικτοι Γαλάται τοῖς Δαρδανίδαισιν
510 Ἑλλάδ᾽ ἐπεσσυμένως (βιαίως) πορθέοντες (λεηλατώντας), τότε σοι κακὸν ἔσται,
511 γαίῃ δ᾽ ἀλλοτρίῃ δώσεις οὐδέ τι λήψῃ.
512 αἰαῖ (επιφώνημα θλίψης, αχ !!!) σοι Γὼγ καὶ πᾶσιν ἐφεξῆς ἅμα Μαγώγ
513 μαρσῶν ἠδ᾽ ἀγγὼν ὅσα σοι κακὰ μοῖρα πελάζει,
514 πολλὰ δὲ καὶ Λυκίων υἱοῖς Μυσῶν τε Φρυγῶν τε.
515 πολλὰ δὲ Παμφύλων ἔθνη Λυδῶν τε πεσεῖται
«σὺ συνέθλασας τὴν κεφαλὴν τοῦ δράκοντος,
516 Μαύρων τ᾽ Αἰθιόπων τε καὶ ἐθνῶν βαρβαροφώνων
ἔδωκας αὐτὸν βρῶμα λαοῖς τοῖς Αἰθίοψι»
517 Καππαδοκῶν τ᾽ Ἀράβων τε· τί δὴ κατὰ μοῖραν ἕκαστον
518 ἐξαυδῶ; πᾶσιν γάρ, ὅσοι χθόνα ναιετάουσιν,
519 Ὕψιστος δεινὴν ἐπιπέμψει ἔθνεσι πληγήν.
520 Ἕλλησιν δ᾽ ὁπόταν πολὺ βάρβαρον ἔθνος ἐπέλθῃ,
521 πολλὰ μὲν ἐκλεκτῶν ἀνδρῶν ὀλέσειε κάρηνα·
Σιβυλλικοί Χρησμοί 3:536-566 Δευτερονόμιο 28:23
536 οἴσουσιν ἐχθροῖσι χαράν, Ἕλλησι δὲ πένθος.
537 δούλειος δ᾽ ἄρα ζυγὸς ἔσσεται Ἑλλάδι πάσῃ·
538 πᾶσι δ᾽ ὁμοῦ πόλεμός τε βροτοῖς καὶ λοιμὸς ἐπέσται,
539 χάλκειόν τε μέγαν τεύξει θεὸς οὐρανὸν ὑψοῦ «καὶ ἔσται σοι ὁ οὐρανὸς ὁ ὑπὲρ κεφαλῆς σου χαλκοῦς,
540 ἀβροχίην τ᾽ ἐπὶ γαῖαν ὅλην, αὐτὴν δὲ σιδηρᾶν. καὶ ἡ γῆ ἡ ὑποκάτω σου σιδηρᾶ»
541 αὐτὰρ ἔπειτα βροτοὶ δεινῶς κλαύσουσιν ἅπαντες
542 ἀσπορίην καὶ ἀνηροσίην· καὶ πῦρ ἐπὶ γαίης
543 κατθήσει πολὺν ἱστὸν, ὃς οὐρανὸν ἔκτισε καὶ γῆν·
544 πάντων δ᾽ ἀνθρώπων τὸ τρίτον μέρος ἔσσεται αὖτις.
545 Ἑλλὰς δή, τί πέποιθας ὑπ᾽ ἀνδράσιν ἡγεμόνεσσιν
546 θνητοῖς, οἷς οὐκ ἔστι φυγεῖν θανάτοιο τελευτήν;
547 πρὸς τί τε δῶρα μάταια καταφθιμένοισι πορίζεις
548 θύεις τ᾽ εἰδώλοις; τίς τοι πλάνον ἐν φρεσὶ θῆκεν
549 ταῦτα τελεῖν προλιποῦσα (εγκαταλείπουσα) θεοῦ μεγάλοιο πρόσωπον;
550 οὔνομα παγγενέταο σέβας δ᾽ ἔχε, μηδὲ λάθῃ σε.
551 χίλια δ᾽ ἔστ᾽ ἔτεα καὶ πένθ᾽ ἑκατοντάδες ἄλλαι,
552 ἐξ οὗ δὴ βασίλευσαν ὑπερφίαλοι βασιλῆες
553 Ἑλλήνων, οἳ πρῶτα βροτοῖς κακὰ ἡγεμόνευσαν,
554 πολλὰ θεῶν εἴδωλα καταφθιμένων θανεόντων,
555 ὧν ἕνεκεν τὰ μάταια φρονεῖν ὑμῖν ὑπεδείχθη.
556 ἀλλ᾽ ὁπόταν μεγάλοιο θεοῦ χόλος ἔσσεται ὑμῖν,
557 δὴ τότ᾽ ἐπιγνώσεσθε θεοῦ μεγάλοιο πρόσωπον.
558 πᾶσαι δ᾽ ἀνθρώπων ψυχαὶ μεγάλα στενάχουσαι
559 ἄντα πρὸς οὐρανὸν εὐρὺν ἀνασχόμεναι χέρας αὐτῶν
560 ἄρξονται βασιλῆα μέγαν ἐπαμύντορα κλῄζειν
561 καὶ ζητεῖν ῥυστῆρα χόλου μεγάλοιο, τίς ἔσται.
562 ἀλλ᾽ ἄγε καὶ μάθε τοῦτο καὶ ἐν φρεσὶ κάτθες σῇσιν,
563 ὅσσα περιπλομένων ἐνιαυτῶν κήδεα ἔσται.
564 καὶ τοὺς ἑλλὰς ἔρεξε βοῶν ταύρων τ᾽ ἐριμύκων
565 πρὸς ναὸν μεγάλοιο θεοῦ ὁλοκαρπώσασα,
566 ἐκφεύξῃ πολέμοιο δυσηχέος ἠδὲ φόβοιο

Στο τέλος όμως θα αντιστραφούν τα πράγματα, διότι έχει γραφτεί:

«θήσω τὸν οὐρανὸν ὑμῖν σιδηροῦν καὶ τὴν γῆν ὑμῶν ὡσεὶ χαλκῆν»
(Λευιτικό 26:19)
Σιβυλλικά Μαντεία

A Sibyl , του Domenichino (περ. 1616-17)

Οι Σιβυλλικοί χρησμοί ( λατινικά : Oracula Sibyllina , μερικές φορές αποκαλούμενοι ψευδο-Σιβυλλικοί χρησμοί )   είναι μια συλλογή
[ παραπομπή απαιτείται ]

από χρησμικές εκφράσεις γραμμένες σε ελληνικά εξάμετρα που αποδίδονται στις Σίβυλλες , προφήτισσες που έλεγαν θεϊκές αποκαλύψεις σε
φρενήρη κατάσταση. Σώζονται δεκατέσσερα βιβλία και οκτώ θραύσματα Σιβυλλικών Μαντείων, σε έκδοση του 6ου ή 7ου αιώνα μ.Χ. Δεν
πρέπει να συγχέονται με τα αυθεντικά Σιβυλλικά βιβλία των αρχαίων Ετρούσκων και Ρωμαίων που κάηκαν με εντολή του Ρωμαίου
στρατηγού Flavius Stilichoτον 4ο αιώνα μ.Χ. Αντίθετα, το κείμενο είναι ένα «περίεργο πάστιχο» της ελληνιστικής και ρωμαϊκής μυθολογίας
διανθισμένο με εβραϊκούς, γνωστικούς και πρωτοχριστιανικούς θρύλους.  [1]

Τα Σιβυλλικά Μαντεία είναι μια πολύτιμη πηγή πληροφοριών για την κλασική μυθολογία και τις αρχές της πρώτης
χιλιετίας Γνωστικές , ελληνιστικές εβραϊκές και χριστιανικές πεποιθήσεις. Ορισμένα αποκαλυπτικά αποσπάσματα διάσπαρτα φαίνεται να
προοιωνίζουν θέματα του Βιβλίου της Αποκάλυψης και άλλης αποκαλυπτικής λογοτεχνίας . Οι χρησμοί έχουν υποστεί εκτενή επεξεργασία,
επανεγγραφή και επιμέλεια καθώς άρχισαν να αξιοποιούνται σε ευρύτερους κύκλους.
Ένα απόσπασμα έχει μια ακροστιχίδα , που γράφει μια χριστιανική κωδική φράση με τα πρώτα γράμματα των διαδοχικών γραμμών.

Εισαγωγή [ επεξεργασία ]
Τα Σιβυλλικά Μαντεία στην υπάρχουσα μορφή τους είναι ένα χαοτικό μείγμα. Αποτελούνται από 12 βιβλία (ή 14) ποικίλης συγγραφής,
ημερομηνίας και θρησκευτικής αντίληψης. Η τελική διάταξη, που πιστεύεται ότι οφείλεται σε έναν άγνωστο εκδότη του 6ου αιώνα μ.Χ.
(Αλέξανδρος), δεν καθορίζει την ταυτότητα του συγγραφέα, του χρόνου ή της θρησκευτικής πίστης. πολλά από τα βιβλία είναι απλώς
αυθαίρετες ομαδοποιήσεις άσχετων αποσπασμάτων.  [2]
Αυτοί οι χρησμοί ήταν ανώνυμοι στην προέλευση και ως τέτοιοι ήταν κατάλληλοι για τροποποίηση και διεύρυνση κατά ευχαρίστηση από τους
Ελληνιστές Εβραίους και από τους Χριστιανούς για ιεραποστολικούς σκοπούς. Ο Κέλσος ονόμασε τους Χριστιανούς Σιβυλλισται (σιβυλλοποιοί
ή πιστοί στις σιβύλλες) λόγω των προφητειών που κηρύττονταν ανάμεσά τους, ειδικά εκείνων στο βιβλίο της Αποκάλυψης. Η διατήρηση
ολόκληρης της συλλογής οφείλεται σε χριστιανούς συγγραφείς. [2]

Πηγές για τα Σιβυλλικά κείμενα [ επεξεργασία ]

Οι παλαιότεροι από τους σωζόμενους χρησμούς της Σιβυλλίας φαίνεται να είναι τα βιβλία 3-5, τα οποία συντέθηκαν εν μέρει από Εβραίους
στην Αλεξάνδρεια . Ο τρίτος χρησμός φαίνεται ότι συντάχθηκε την εποχή του Πτολεμαίου Στ' Φιλομήτορα . Τα βιβλία 1-2 μπορεί να έχουν
γραφτεί από Χριστιανούς, αν και πάλι μπορεί να υπήρχε ένα εβραϊκό πρωτότυπο που ήταν προσαρμοσμένο στους χριστιανικούς σκοπούς.
Όλοι οι χρησμοί φαίνεται να έχουν υποστεί μεταγενέστερη αναθεώρηση, εμπλουτισμό και προσαρμογή από εκδότες και συγγραφείς
διαφορετικών θρησκειών, οι οποίοι πρόσθεσαν παρόμοια κείμενα, όλα προς όφελος των αντίστοιχων θρησκειών τους. Οι Σιβυλλικοί χρησμοί
είναι επομένως ένα πάστιχο της ελληνικής και ρωμαϊκής παγανιστικής μυθολογίας , χρησιμοποιώντας μοτίβα του Ομήρου και
του Ησίοδου . Ιουδαιοχριστιανικοί θρύλοι όπως ο Κήπος της Εδέμ , ο Νώε και ο Πύργος της Βαβέλ . Γνωστικές και
πρωτοχριστιανικές ομιλίες και εσχατολογικά συγγράμματα. αραιά καλυμμένες αναφορές σε ιστορικά πρόσωπα όπως ο Μέγας Αλέξανδροςκαι
την Κλεοπάτρα , καθώς και πολλές νύξεις για τα γεγονότα της μεταγενέστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, συχνά απεικονίζοντας τη Ρώμη με
αρνητικό πρίσμα.
Μερικοί έχουν προτείνει ότι τα σωζόμενα κείμενα μπορεί να περιλαμβάνουν κάποια θραύσματα ή υπολείμματα των Σιβυλλικών Βιβλίων με
θρυλική προέλευση από την Κουμαία Σίβυλλα , τα οποία φυλάσσονταν σε ναούς της Ρώμης. Τα αυθεντικά βιβλία μαντείου, που φυλάσσονταν
στη Ρώμη, καταστράφηκαν κατά λάθος σε μια πυρκαγιά το 83 π.Χ., η οποία κατέληξε σε μια προσπάθεια το 76 π.Χ. να τα θυμηθούν όταν η
ρωμαϊκή σύγκλητος έστειλε απεσταλμένους σε όλο τον κόσμο για να ανακαλύψουν αντίγραφα. Αυτό το επίσημο αντίγραφο υπήρχε
τουλάχιστον μέχρι το 405 μ.Χ., αλλά λίγα είναι γνωστά για το περιεχόμενό τους.
Ότι η χρήση των Σιβυλλικών Μαντείων δεν ήταν πάντα αποκλειστική στους Χριστιανούς φαίνεται από ένα απόσπασμα από το Βιβλίο ΙΙΙ
σχετικά με τον Πύργο της Βαβέλ , όπως αναφέρεται από τον Εβραίο ιστορικό Φλάβιο Ιώσηπο , στα τέλη του 1ου αιώνα μ.Χ.
Ο χριστιανός απολογητής Αθηναγόρας από την Αθήνα , γράφοντας Έκκληση για τους Χριστιανούς στον Μάρκο Αυρήλιο περίπου. 176 μ.Χ.,
παρέθεσε αυτολεξεί το ίδιο τμήμα των σωζόμενων Μαντείων , εν μέσω μιας μακροσκελής σειράς κλασικών και παγανιστικών αναφορών,
συμπεριλαμβανομένου του Όμηρου και του Ησίοδου , και δήλωσε αρκετές φορές ότι όλα αυτά τα έργα θα έπρεπε να είναι ήδη γνωστά στον
Ρωμαίο Αυτοκράτορα.
Οι ίδιες οι Σίβυλες , και οι λεγόμενοι Σιβυλλικοί χρησμοί, αναφέρονταν συχνά από άλλους πατέρες της πρώτης Εκκλησίας. Ο Θεόφιλος ,
Επίσκοπος Αντιοχείας (περίπου 180), ο Κλήμης της Αλεξάνδρειας (περίπου 200), ο Λακτάντιος (περίπου 305) και ο Αυγουστίνος (περίπου
400), όλοι γνώριζαν διάφορες εκδοχές των ψευδοσιβυλλικών συλλογών, τις παρέθεταν ή τις αναφέρονταν σε αυτούς κατά παράφραση, και
ήταν πρόθυμοι να τους εκχριστιανίσουν, με τόσο απλά μέσα όπως με την εισαγωγή του «Υιού του Θεού» σε ένα απόσπασμα, όπως ο
Λακτάντιος:
«Η Ερυθραία Σίβυλλα » στην αρχή του τραγουδιού της, που ξεκίνησε με τη βοήθεια του Υψίστου Θεού, ανακηρύσσει τον Υιό του Θεού
αρχηγό και διοικητή όλων στους στίχους αυτούς:
Ολότροφος Δημιουργός, που σε όλα
Γλυκιά ανάσα εμφυτεύτηκε και έκανε τον Θεό οδηγό όλων».
Μερικοί αποσπασματικοί στίχοι που δεν εμφανίζονται στις συλλογές που σώζονται είναι γνωστοί μόνο επειδή παρατέθηκαν από έναν
Πατέρα της Εκκλησίας. Ο Ιουστίνος Μάρτυρας (περίπου 150), εάν είναι αληθινά ο συγγραφέας της Προσφώνησης προς τους
Έλληνες, δίνει μια τέτοια περιστασιακή περιγραφή της κουμαϊκής σίβυλλας που η Προσφώνηση παρατίθεται εδώ στο λήμμα
της Κουμαίας σίβυλλας . Η Καθολική Εγκυκλοπαίδεια αναφέρει, «Μέσα από την παρακμή και την εξαφάνιση του παγανισμού, ωστόσο,
το ενδιαφέρον για αυτούς σταδιακά μειώθηκε και έπαψαν να διαβάζονται ή να κυκλοφορούν ευρέως, αν και ήταν γνωστά και
χρησιμοποιήθηκαν κατά τον Μεσαίωνα . τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση." Έτσι, ένας μαθητής μπορεί να βρει απόηχους της
εικόνας και του στυλ του σε πολύ πρώιμη μεσαιωνική λογοτεχνία.
Αυτά τα βιβλία, παρά το παγανιστικό τους περιεχόμενο, μερικές φορές έχουν περιγραφεί ως μέρος των Pseudepigrapha . Δεν
εμφανίζονται στους κανονικούς καταλόγους καμιάς Εκκλησίας.

Χειρόγραφα και εκδόσεις [ Επεξεργασία ]

Το κείμενο έχει μεταδοθεί σε δεκατέσσερα «βιβλία», που διατηρούνται σε δύο διακριτές χειρόγραφες παραδόσεις, το ένα περιέχει τα
βιβλία 1–8 και το άλλο 9–14. Ωστόσο, το "βιβλίο 9" αποτελείται από υλικό από τα βιβλία 1-8 και το "βιβλίο 10" είναι πανομοιότυπο με το
"βιβλίο 4", έτσι ώστε η έκδοση του Collins (1983) περιέχει μόνο τα βιβλία 1-8 και 11-14. Τα κύρια χειρόγραφα χρονολογούνται από τον
14ο έως τον 16ο αιώνα (Collins 1983:321):
ομάδα φ: βιβλία 1–8 με ανώνυμο πρόλογο
Ζ: Κωδ. Hierosolymitanus Sabaiticus 419 (τέλη 14ου αι.)
Α: Κωδ. Vindobonensis hist gr. XCVI 6 (15ος αι.)
Π: Κωδ. Monacensis 351 (15ος αι.)
Β: Κωδ. Bodleianus Baroccianus 103 (τέλη 15ου αι.)
Σ: Κωδ. Scorialensis II Σ 7 (τέλη 15ου αι.)
Δ: Κωδ. Vallicellianus gr. 46 (16ος αι.)
ομάδα ψ: βιβλία 1–8, χωρίς πρόλογο
ΣΤ: Κωδ. Laurentianus plut. XI 17 (15ος αι.)
Ε: Κωδ. Parisinus 2851 (τέλη 15ου αι.)
Λ: Κωδ. Parisinus 2850 (1475)
Τ: Κωδ. Toletanus Cat 88.44 (περίπου 1500)
ομάδα Ω: βιβλία 9–14
Μ: Κωδ. Ambrosianus E64 sup. (15ος αι.)
Ε: Κωδ. Βατικανό 1120 (14ος αι.)
V: Κωδ. Βατικανός 743 (14ος αι.)
Η: Κωδ. Monacensis gr. 312 (1541)
Σε αυτό μπορούν να προστεθούν τα άφθονα αποσπάσματα που βρέθηκαν στα
γραπτά των πρώτων Πατέρων της Εκκλησίας.
Το 1545 ο Xystus Betuleius ( Sixt Birck of Augsburg ) δημοσίευσε στη Βασιλεία μια
έκδοση βασισμένη στην ms. P, και τον επόμενο χρόνο εμφανίστηκε μια έκδοση σε
λατινικό στίχο. Καλύτερα χειρόγραφα χρησιμοποιήθηκαν από τον Johannes
Opsopaeus, του οποίου η έκδοση εμφανίστηκε στο Παρίσι το 1599. Μεταγενέστερες
εκδόσεις περιλαμβάνουν εκείνα του Servaas Galle (Servatius: Άμστερνταμ 1689) και
του Andrea Gallandi στη Bibliotheca Veterum Patrum (Βενετία, 1768, 178). Τα βιβλία
11–14 εκδόθηκαν μόνο τον 19ο αιώνα. Το 1817 ο Angelo Mai επεξεργάστηκε ένα
περαιτέρω βιβλίο, από ένα χειρόγραφο στη Biblioteca
Ambrosiana στο Μιλάνο ( Codex Ambrosianus) και αργότερα ανακάλυψε άλλα
τέσσερα βιβλία, στη Βιβλιοθήκη του Βατικανού , κανένα από τα οποία δεν ήταν
συνέχεια των οκτώ που είχαν εκτυπωθεί προηγουμένως, αλλά μια ανεξάρτητη
συλλογή. Σε μεταγενέστερες εκδόσεις αριθμούνται XI έως XIV. Αρκετά θραύσματα
χρησμών που λαμβάνονται από τα έργα του Θεόφιλου και του Λακταντίου, που
τυπώθηκαν στις μεταγενέστερες εκδόσεις, δείχνουν ότι παλαιότερα υπήρχαν ακόμη
περισσότεροι Σιβυλλικοί χρησμοί. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, έγιναν
διαθέσιμα καλύτερα κείμενα για τα μέρη που είχαν δημοσιευτεί προηγουμένως.

Περιεχόμενα [ επεξεργασία ]
Οι λεγόμενοι Σιβυλλικοί χρησμοί διατυπώνονται σε
κλασικούς εξάμετρους στίχους. Τα περιεχόμενα έχουν τον πιο ποικίλο χαρακτήρα και
ως επί το πλείστον περιέχουν αναφορές σε λαούς, βασίλεια, πόλεις, ηγεμόνες,
ναούς κ.λπ. Είναι μάταιο να προσπαθήσουμε να διαβάσουμε οποιαδήποτε σειρά στο
σχέδιό τους ή οποιοδήποτε σχετικό θέμα.
Ο Patrick Healy Catholic Encyclopedia (1912) προτείνει ότι η σημερινή τους διάταξη
αντιπροσωπεύει την ιδιοτροπία διαφορετικών ιδιοκτητών ή συλλεκτών που τους
συγκέντρωσαν από διάφορες πηγές... Παρόλο που υπάρχουν περιστασιακά στίχοι
που είναι πραγματικά ποιητικοί και μεγαλειώδεις, ο γενικός χαρακτήρας των
Σιβυλλικών Μαντείων είναι μέτριος. Η σειρά με την οποία είναι αρίθμηση των βιβλίων
δεν αντιπροσωπεύει τη σχετική τους αρχαιότητα, ούτε η πιο ερευνητική κριτική
μπόρεσε να προσδιορίσει με ακρίβεια πόσο χριστιανικό και πόσο εβραϊκό.  [3]

Ο Healy συνεχίζει ότι το Βιβλίο IV θεωρείται γενικά ότι ενσωματώνει τα παλαιότερα

τμήματα των χρησμών, και ενώ πολλοί από τους παλαιότερους κριτικούς είδαν σε
αυτό στοιχεία που θεωρούνταν χριστιανικά, τώρα θεωρείται εντελώς εβραϊκό. Το
Βιβλίο V έχει προκαλέσει πολλές αποκλίνουσες απόψεις, κάποιες που το
ισχυρίζονται ως Εβραίο, άλλοι ως έργο ενός χριστιανού Εβραίου και άλλοι ως το
οποίο παρεμβάλλεται σε μεγάλο βαθμό από έναν Χριστιανό. Περιέχει τόσο λίγα που
μπορούν να θεωρηθούν χριστιανικά που μπορεί με ασφάλεια να χαρακτηριστεί ως
Εβραίο. Τα βιβλία VI και VII είναι ομολογουμένως χριστιανικής
προέλευσης. Ορισμένοι συγγραφείς (Mendelssohn, Alexandre, Geffcken)
 περιγράφουν το Βιβλίο VI ως αιρετικό ύμνο, αλλά αυτός ο ισχυρισμός δεν έχει
κανένα στοιχείο υπέρ του. Χρονολογείται πιθανότατα στον τρίτο αιώνα μ.Χ. Τα βιβλία
I και II θεωρούνται ως μια χριστιανική αναθεώρηση ενός εβραϊκού πρωτοτύπου. Το
βιβλίο VIII προσφέρει ιδιαίτερες δυσκολίες.Ο Ίχθος είναι αναμφίβολα χριστιανικός και
χρονολογείται πιθανότατα από τον τρίτο αιώνα μ.Χ. Με τη μορφή που βρίσκονται
τώρα τα άλλα τέσσερα βιβλία είναι μάλλον έργο χριστιανών συγγραφέων. Τα βιβλία
XII και XIII είναι από το ίδιο στυλό, με το XII να είναι μια αναθεώρηση ενός εβραϊκού
πρωτοτύπου. Το βιβλίο XI μπορεί να γράφτηκε είτε από χριστιανό είτε από Εβραίο
τον τρίτο αιώνα μ.Χ., και το βιβλίο XIV της ίδιας αμφίβολης προέλευσης
χρονολογείται από τον τέταρτο αιώνα μ.Χ. Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι τα βιβλία
VI, VII και XIII και το τελευταίο μέρος του Βιβλίου VIII είναι εξ ολοκλήρου
χριστιανικά. Τα βιβλία I, II, XI, XII, XIII και XIV έλαβαν τη σημερινή τους μορφή από
έναν Χριστιανό. Ο ιδιόρρυθμος χριστιανικός κύκλος από τον οποίο προήλθαν αυτές
οι συνθέσεις δεν μπορεί να προσδιοριστεί, ούτε μπορεί να υποστηριχθεί ποιο
κίνητρο ώθησε τη σύνθεσή τους παρά μόνο ως μέσο χριστιανικής προπαγάνδας. [3]

Σίβυλλα
Από την Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μετάβαση στην πλοήγησηΜεταβείτε στην αναζήτηση

Το "Sibyls" ανακατευθύνει εδώ. Για τον ιταλικό πίνακα του 1514, βλέπε Σίβυλλα (Ραφαήλ) .

Για άλλες χρήσεις, δείτε Σίβυλλα (αποσαφήνιση) .

Οι σίβυλες ( αἱ Σῐ́βυλλαι , ενικός αριθμός Σῐ́βυλλᾰ ) ήταν προφήτισσες ή χρησμοί στην Αρχαία Ελλάδα .   Οι Σίβυλες προφήτευαν σε ιερούς
[1] [2]

τόπους.   Αρχικά, φαίνεται ότι υπήρχε μόνο μία Σίβυλλα. Μέχρι τον τέταρτο αιώνα π.Χ., φαίνεται ότι υπήρχαν τουλάχιστον τρεις, η Φρυγική ,
[3]

η Ερυθραία και η Ελλησποντική . Τον πρώτο αιώνα π.Χ., υπήρχαν τουλάχιστον δέκα σίβυλες, που βρίσκονταν στην Ελλάδα, την Ιταλία ,
το Λεβάντε και τη Μικρά Ασία .
Ιστορία [ επεξεργασία ]
Η αγγλική λέξη sibyl ( / ˈ s ɪ b əl / ή /ˈsɪbɪl / ) προέρχεται από τη μέση αγγλική γλώσσα, μέσω της παλαιάς γαλλικής sibile και
της λατινικής sibylla από την αρχαία ελληνική Σίβυλλα ( Sibylla ).   Varro πήρε το όνομα από μια αιολική sioboulla , το αντίστοιχο του
[4] Ο

αττικού theobule («θεϊκή συμβουλή»).   Αυτή η ετυμολογία εξακολουθεί να είναι ευρέως αποδεκτή, αν και υπήρξαν εναλλακτικές προτάσεις στη
[5]

φιλολογία του 19ου αιώνα που υποδηλώνουν παλιά πλάγια  ή σημιτική παραγωγή. 

[6] [ αποτυχία επαλήθευσης ] [7]

Ο πρώτος γνωστός Έλληνας συγγραφέας που αναφέρει τη Σίβυλλα είναι (με βάση τη μαρτυρία του Πλούταρχου ) ο Ηράκλειτος (π. 500 π.Χ.):
Η Σίβυλλα, με ξέφρενο στόμα που λέει πράγματα που δεν πρέπει να γελιόμαστε, άστολη και άρωματη, αλλά φτάνει τα χίλια χρόνια με τη φωνή
της με τη βοήθεια του θεού.  [8]

Ο Walter Burkert παρατηρεί ότι «φρενήρηδες γυναίκες από τα χείλη των οποίων μιλά ο θεός» καταγράφονται πολύ νωρίτερα στην Εγγύς
Ανατολή, όπως στο Mari τη δεύτερη χιλιετία και στην Ασσυρία την πρώτη χιλιετία»  [9]

Μέχρι τις λογοτεχνικές επεξεργασίες των Ρωμαίων συγγραφέων, οι σίβυλες δεν προσδιορίζονταν με ένα προσωπικό όνομα, αλλά με ονόματα
που παραπέμπουν στη θέση των τεμένων τους , ή ιερού τους.
Στον Παυσανία , Περιγραφή της Ελλάδος , η πρώτη σίβυλλα στους Δελφούς που αναφέρθηκε («η πρώην» [παλαιότερα]) ήταν μεγάλης
αρχαιότητας και θεωρήθηκε, σύμφωνα με τον Παυσανία, ότι έλαβε το όνομα «σίβυλλα» από τους Λίβυους.   Ο Sir James Frazer αποκαλεί το
[10]

κείμενο ελαττωματικό. Η δεύτερη σίβυλλα που αναφέρεται από τον Παυσανία και ονομαζόταν «Ηρόφιλος», φαίνεται ότι βασίστηκε τελικά
στη Σάμο , αλλά επισκέφτηκε άλλα ιερά, στην Κλάρο , τη Δήλο και τους Δελφούς και τραγούδησε εκεί, αλλά ότι την ίδια στιγμή οι Δελφοί είχαν
τη δική τους σίβυλλα. [10]

Ο James Frazer γράφει, στη μετάφραση και το σχόλιό του για τον Παυσανία,   ότι μόνο δύο από τις ελληνικές σιβύλλες ήταν ιστορικές:
[11]

ο Ηρόφιλος των Ερυθρών , που πιστεύεται ότι έζησε τον 8ο αιώνα π.Χ., και ο Φυτώ της Σάμου που έζησε λίγο αργότερα. Παρατηρεί ότι οι
Έλληνες στην αρχή φαινόταν ότι γνώριζαν μόνο μία σίβυλλα, και περιπτώσεις ο Ηρακλείδης Πόντικος   ήταν ο πρώτος αρχαίος συγγραφέας
[12]

που διέκρινε πολλές σίβυλες: Ο Ηρακλείδης ονομάζει τουλάχιστον τρεις σίβυλλες, τη Φρυγική , την Ερυθραία και την Ελλησπόντιο .  Ο
[13]

μελετητής Ντέιβιντ Σ. Πότερ γράφει, «Στα τέλη του πέμπτου αιώνα π.Χ. φαίνεται ότι «Σίβυλλα» ήταν το όνομα που δόθηκε σε μια μόνο
εμπνευσμένη προφήτισσα».  [14]

Όπως ο Ηράκλειτος, ο Πλάτωνας μιλάει μόνο για μία Σίβυλλα, αλλά με την πάροδο του χρόνου ο αριθμός αυξήθηκε σε εννέα, με μια δέκατη,
τη Τιβουρτινή Σίβυλλα , πιθανώς ετρουσκικής προέλευσης, που προστέθηκε από τους Ρωμαίους. Σύμφωνα με τους Θείους θεσμούς
του Λακτάντιου (Βιβλίο 1, Κεφ. 6), ο Varro (1ος αιώνας π.Χ.) απαριθμεί αυτά τα δέκα: τα Περσικά, τα Λιβυκά, τα Δελφικά, τα Κιμμέρια, τα
Ερυθραία, τα Σαμιακά, τα Κουμαία, τα Ελλησπόντια (στο Τρωική επικράτεια), η Φρυγική (στην Άγκυρα) και η Τιβουρτίνη (με το όνομα
Albunea).

Συγκεκριμένες σίβυλες [ επεξεργασία ]
Περσική Σίβυλλα [ επεξεργασία ]
Κύρια άρθρα: Περσική Σίβυλλα και Εβραϊκή Σίβυλλα

Η Περσική Σίβυλλα λέγεται ότι ήταν μια προφητική ιέρεια που προεδρεύει του Απολλώνιου Μαντείου . Αν και η τοποθεσία της παρέμενε αρκετά
ασαφής, ώστε να την αποκαλούν «Βαβυλωνιακή Σίβυλλα», η Περσική Σίβυλλα λέγεται ότι είχε προβλέψει τα κατορθώματα του Μεγάλου
Αλεξάνδρου .   Ονομάστηκε επίσης Sambethe , αναφέρθηκε ότι ήταν από την οικογένεια του Νώε .   Ο περιηγητής του 2ου αιώνα
[15] [15]

μ.Χ. Παυσανίας , που σταμάτησε στους Δελφούς για να απαριθμήσει τέσσερις Σίβυλες, αναφέρει την «Εβραϊκή Σίβυλλα» που ήταν
μεγάλωσε στην Παλαιστίνη με το όνομα Sabbe, της οποίας ο πατέρας ήταν ο Berosus και η μητέρα της Erymanthe. Κάποιοι λένε ότι ήταν
Βαβυλώνια, ενώ άλλοι την αποκαλούν Αιγύπτια Σίβυλλα.  [16] [17] [18]

Η μεσαιωνική βυζαντινή εγκυκλοπαίδεια, η Σούδα , πιστώνει την Εβραϊκή Σίβυλλα ως συγγραφέα των Σιβυλλικών χρησμών .
Λιβυκή Σίβυλλα [ επεξεργασία ]
Κύριο άρθρο: Λιβυκή Σίβυλλα

Η Λιβυκή Σίβυλλα του Μιχαήλ Άγγελου , Καπέλα Σιξτίνα

Η λεγόμενη Σίβυλλα της Λιβύης ταυτίστηκε με την προφητική ιέρεια που προεδρεύει του αρχαίου μαντείου Δία - Άμων (ο Δίας παριστάνεται με
τα κέρατα του Άμωνα) στην Όαση Siwa στη Δυτική Έρημο της Αιγύπτου . Το μαντείο εδώ συμβουλεύτηκε ο Αλέξανδρος μετά την κατάκτηση
της Αιγύπτου. Μητέρα της Λίβυης Σίβυλλας ήταν η Λαμία , κόρη του Ποσειδώνα . Ο Ευριπίδης αναφέρει τη Λιβύη Σίβυλλα στον πρόλογο της
τραγωδίας του Λαμία .
Δελφική Σίβυλλα [ επεξεργασία ]
Κύριο άρθρο: Δελφική Σίβυλλα
Δελφική Σίβυλλα του Μιχαήλ Αγγέλου , Καπέλα Σιξτίνα

Η Δελφική Σίβυλλα ήταν μια μυθική γυναίκα πριν από τους Τρωικούς Πολέμους (περ. 11ος αιώνας π.Χ.) που αναφέρεται από τον
Παυσανία   γράφοντας τον 2ο αιώνα μ.Χ. για ιστορίες που είχε ακούσει σε τοπικό επίπεδο. Αυτή η Δελφική Σίβυλλα θα ήταν προγενέστερη
[19]

της Πυθίας , του μαντείου και της ιέρειας του Απόλλωνα που ενεργούσε γύρω στον 8ο αιώνα π.Χ.  [20]

Κιμμέρια Σίβυλλα [ επεξεργασία ]
Κύριο άρθρο: Κιμμέρια Σίβυλλα

Ο Naevius ονομάζει την Κιμμέρια Σίβυλλα στα βιβλία του για τον Punic War και τον Piso στα χρονικά του.
Ο γιος της Σίβυλλας, Έβαντερ, ίδρυσε στη Ρώμη το ιερό του Πάνα που ονομάζεται Lupercal .
Ερυθραία Σίβυλλα [ επεξεργασία ]
Κύριο άρθρο: Ερυθραία Σίβυλλα

Η Ερυθραία Σίβυλλα βρισκόταν στις Ερυθρές , μια πόλη της Ιωνίας απέναντι από τη Χίο .

Ο Απολλόδωρος ο Ερυθραίος επιβεβαιώνει ότι η Ερυθραία Σίβυλλα ήταν συμπατριώτισσα του εαυτού του και ότι είχε προβλέψει τον Τρωικό
πόλεμο και προφήτευσε στους Έλληνες που κινούνταν εναντίον του Ιλίου ότι η Τροία θα καταστρεφόταν και ότι ο Όμηρος θα έγραφε ψέματα.
Η λέξη ακροστιχίδα χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στις προφητείες της Ερυθραίας Σίβυλλας, οι οποίες ήταν γραμμένες σε φύλλα και
διατεταγμένες έτσι ώστε τα αρχικά γράμματα των φύλλων να αποτελούν πάντα μια λέξη.
Σαμιώτικη Σίβυλλα [ επεξεργασία ]
Κύριο άρθρο: Σαμιακή Σίβυλλα

Το μαντείο της Σάμιας Σίβυλλας ήταν στη Σάμο .

Κουμαϊκή Σίβυλλα [ επεξεργασία ]
Κύριο άρθρο: Κουμαία Σίβυλλα
Η Σίβυλλα που απασχολούσε περισσότερο τους Ρωμαίους ήταν η Κουμαία Σίβυλλα , που βρίσκεται κοντά στην ελληνική πόλη της Νάπολης ,
την οποία συμβουλεύεται ο Αινείας του Βιργίλιου πριν από την κάθοδό του στον κάτω κόσμο ( Αινειάδα βιβλίο VI: 10). Ο Burkert σημειώνει
(1985, σελ. 117) ότι η κατάκτηση της Cumae από τους Oscans τον 5ο αιώνα κατέστρεψε την παράδοση, αλλά παρέχει ένα terminus ante
quem για μια κουμαϊκή σίβυλλα. Λέγεται ότι πούλησε τα αυθεντικά βιβλία της Σιβυλλικής στον Tarquinius Superbus , τον τελευταίο βασιλιά της
Ρώμης. Στην Τέταρτη Έκλογη του Βιργίλιου , η κουμαϊκή σίβυλλα προμηνύει τον ερχομό ενός σωτήρα - πιθανώς μια κολακευτική αναφορά
στον προστάτη του ποιητή,Ο Αύγουστος . Οι Χριστιανοί αργότερα αναγνώρισαν αυτόν τον σωτήρα ως τον Ιησού.  [21] [22] [23]

Ελλήσποντη Σίβυλλα [ Επεξεργασία ]
Κύριο άρθρο: Ελλήσποντη Σίβυλλα

Η Ελλήσποντη, ή Τρωική Σίβυλλα προήδρευσε του Απολλώνιου μαντείου στη Δαρδανία .

Η Ελλησπόντια Σίβυλλα γεννήθηκε στο χωριό Μαρπησσός κοντά στη μικρή πόλη Γεργίθα, κατά τη διάρκεια της ζωής του Σόλωνα και του
Κύρου του Μεγάλου . Η Μαρπησσός, σύμφωνα με τον Ηρακλείδη του Πόντου , ήταν παλαιότερα εντός των ορίων της Τρωάδας . Η σιβυλλική
συλλογή στο Γέργης αποδόθηκε στην ελλήσποντη Σίβυλλα και διατηρήθηκε στο ναό του Απόλλωνα στη Γέργη. Από εκεί πέρασε
στις Ερυθρές , όπου έγινε διάσημος.
Φρυγική Σίβυλλα [ επεξεργασία ]
Κύριο άρθρο: Φρυγική Σίβυλλα

Η Φρυγική Σίβυλλα είναι πιο γνωστή επειδή συγχέεται με την Κασσάνδρα , την κόρη του Πριάμου στην Ιλιάδα του Ομήρου .   Η Φρυγική [24]

Σίβυλλα φαίνεται να είναι διπλή της Ελλησποντικής Σίβυλλας.

Tiburtine Sibyl [ επεξεργασία ]
Κύριο άρθρο: Tiburtine Sibyl

Στις κλασικές σίβυλλες των Ελλήνων, οι Ρωμαίοι πρόσθεσαν ένα δέκατο, τη Σίβυλλα της Τιβούρτης, της οποίας έδρα ήταν η
αρχαία Sabino – Λατινική πόλη Tibur (σημερινό Tivoli ). Η μυθική συνάντηση του Αυγούστου με τη Σίβυλλα, για την οποία ρώτησε αν έπρεπε
να λατρεύεται ως θεός, ήταν ένα αγαπημένο μοτίβο των χριστιανών καλλιτεχνών. Το αν η εν λόγω σίβυλλα ήταν η ετρουσκική Σίβυλλα του
Τιβούρ ή η ελληνική Σίβυλλα του Κουμά δεν είναι πάντα σαφές. Ο χριστιανός συγγραφέας ΛακτάντιοςΩστόσο, δεν είχε κανένα δισταγμό να
προσδιορίσει την εν λόγω Σίβυλλα ως τη Σίβυλλα της Τιβούρτης. Έδωσε μια περιστασιακή περιγραφή των ειδωλολατρικών σιβύλλων που
είναι χρήσιμη κυρίως ως οδηγός για την ταυτοποίησή τους, όπως φαίνεται από τους Χριστιανούς του 4ου αιώνα:
Η Tiburtine Sibyl, με το όνομα Albunea , λατρεύεται στο Tibur ως θεά, κοντά στις όχθες του Anio , στο οποίο ρέμα λέγεται ότι βρέθηκε η εικόνα
της, κρατώντας ένα βιβλίο στο χέρι της. Οι προφορικές απαντήσεις της η Γερουσία μετέφερε στην πρωτεύουσα. ( Θεία Ινστιτούτα I.vi)
Υπάρχει μια αποκαλυπτική ψευδοπροφητεία, που αποδίδεται στην Τιβουρτινή Σίβυλλα, που γράφτηκε περ. μ.Χ. 380, αλλά με αναθεωρήσεις
και παρεμβολές που προστέθηκαν σε μεταγενέστερες ημερομηνίες.   Υποτίθεται ότι προφητεύει την έλευση ενός τελευταίου αυτοκράτορα
[25]

ονόματι Constans, νικώντας τους εχθρούς του Χριστιανισμού, φέρνοντας μια περίοδο μεγάλου πλούτου και ειρήνης, τερματίζοντας τον
παγανισμό και προσηλυτίζοντας τους Εβραίους. Αφού νίκησε τον Γωγ και τον Μαγώγ , ο Αυτοκράτορας λέγεται ότι παραδίδει το στέμμα του
στον Θεό. Αυτό θα έδινε τη θέση του στον Αντίχριστο . Ο Ippolito d'Este ανοικοδόμησε τη Villa d'Este στο Tibur, το σύγχρονο Tivoli , από το
1550 και μετά, και ανέθεσε περίτεχνες τοιχογραφίες στη βίλα που γιορτάζουν τη Tiburtine Sibyl, καθώς προφήτευαν τη γέννηση του Χριστού
στον κλασικό κόσμο.
Στην τέχνη και τη λογοτεχνία της Αναγέννησης [ Επεξεργασία ]
Στα Μεσαιωνικά Λατινικά , η σίβυλλα έγινε απλώς ο όρος «προφήτισσα» και έγινε σύνηθες στην Ύστερη Γοτθική και Αναγεννησιακή τέχνη να
απεικονίζονται οι γυναίκες Σίβυλλα δίπλα σε άρρενες προφήτες. [26]

Ο αριθμός των σίβυλων που απεικονίζονται έτσι μπορεί να ποικίλλει, μερικές φορές ήταν δώδεκα (Βλέπε, για παράδειγμα, η Σίβυλλα των
Απεννίνων ), μερικές φορές δέκα, π.χ. για τον François Rabelais , «Πώς ξέρουμε ότι μπορεί να είναι μια ενδέκατη Σίβυλλα ή μια δεύτερη
Κασσάνδρα;» Gargantua και Pantagruel , iii. 16, σημειώνεται στο Brewer's Dictionary of Phrase and Fable , 1897. 
[27]

Σίβυλλα του Francesco Ubertini , γ. 1525

Η πιο γνωστή απεικόνιση είναι αυτή του Μιχαήλ Άγγελου που δείχνει πέντε σιβύλλες στις τοιχογραφίες της οροφής της Καπέλα Σιξτίνα . η
Δελφική Σίβυλλα, η Λιβυκή Σίβυλλα, η Περσική Σίβυλλα, η Κουμαία Σίβυλλα και η Ερυθραία Σίβυλλα. Η βιβλιοθήκη του Πάπα Ιούλιου
Β' στο Βατικανό έχει εικόνες σίβυλων και βρίσκονται στο πλακόστρωτο του καθεδρικού ναού της Σιένα . Η Βασιλική της Santa Maria στο
Aracoeli που στεφανώνει το Campidoglio της Ρώμης, συνδέεται ιδιαίτερα με τη Σίβυλλα, επειδή μια μεσαιωνική παράδοση ανέφερε την
προέλευση του ονόματός της σε έναν κατά τα άλλα μη επιβεβαιωμένο βωμό, τον Ara Primogeniti Dei ., λέγεται ότι ανατράφηκε στον
«πρωτότοκο του Θεού» από τον αυτοκράτορα Αύγουστο, ο οποίος είχε προειδοποιηθεί για την έλευσή του από τα σιβυλλικά βιβλία: στην
εκκλησία οι μορφές του Αυγούστου και της Τιβουρτινής Σίβυλλας είναι ζωγραφισμένες εκατέρωθεν της αψίδας πάνω από τον υψηλό
βωμό. Τον 19ο αιώνα ο Rodolfo Lanciani υπενθύμισε ότι την περίοδο των Χριστουγέννων το presepioπεριελάμβανε μια σκαλισμένη και
ζωγραφισμένη φιγούρα της σίβυλλας που δείχνει προς τον Αύγουστο την Παναγία και το Βρέφος, που εμφανίστηκαν στον ουρανό σε ένα
φωτοστέφανο. «Οι δύο φιγούρες, σκαλισμένες σε ξύλο, έχουν τώρα [1896] εξαφανιστεί· χαρίστηκαν ή πουλήθηκαν πριν από τριάντα χρόνια,
όταν μια νέα σειρά εικόνων προσφέρθηκε στο Presepio από τον πρίγκιπα Αλέξανδρο Τορλόνια». (Lanciani, 1896 κεφ. 1) Όπως οι προφήτες,
οι αναγεννησιακές σιβύλλες που προβλέπουν την έλευση του Χριστού εμφανίζονται σε μνημεία: σε πρότυπο Giacomo della Porta στη Santa
Casa at Loreto , ζωγραφισμένη από τον Raphael στη Santa Maria della Pace , από τον Pinturicchio στα διαμερίσματα Borgia του Βατικανό,
χαραγμένο από τον Baccio Baldini, σύγχρονο του Botticelli, και γκράφιτ του Matteo di Giovanni στο πεζοδρόμιο του Duomo της Σιένα.
Ο Σαίξπηρ αναφέρεται στις σίβυλες στα έργα του, όπως ο Οθέλλος , ο Τίτος Ανδρόνικος , ο Έμπορος της Βενετίας και ιδιαίτερα ο Τροίλος και η
Κρεσίδα . Στο τελευταίο, ο Σαίξπηρ χρησιμοποίησε την κοινή αναγεννησιακή σύγκριση της Κασσάνδρας με μια σίβυλλα.  [28]

Μια συλλογή από δώδεκα μοτέτες του Orlande de Lassus με τίτλο Prophetiae Sibyllarum (εκδ. 1600) αντλεί έμπνευση από τις σιβυλλικές
μορφές της αρχαιότητας. Το έργο —για τέσσερις φωνές a cappella— αποτελείται από έναν πρόλογο και έντεκα προφητείες, καθεμία από τις
οποίες αντιστοιχεί κάποτε σε μια μεμονωμένη Σίβυλλα. Ενώ το κείμενο μιλάει για τον ερχομό του Ιησού Χριστού, ο συνθέτης αντικατοπτρίζει τη
μυστικιστική αύρα των προφητειών χρησιμοποιώντας τον χρωματισμό με ακραίο τρόπο, μια τεχνική σύνθεσης που έγινε πολύ της μόδας
εκείνη την εποχή. Είναι πιθανό ότι ο Λάσους όχι μόνο είδε τις απεικονίσεις του Μιχαήλ Άγγελου, αλλά επίσης σχεδίασε τη χρωματική μανιέρα
από αρκετούς Ιταλούς συνθέτες, που πειραματίστηκαν εκείνη την εποχή.

Σιβυλλικά βιβλία [ επεξεργασία ]
Κύριο άρθρο: Sibylline Books

Τα ρητά των σίβυλλων και των χρησμών ήταν περιβόητα ανοιχτά σε ερμηνεία (σύγκρινε τον Νοστράδαμος ) και χρησιμοποιούνταν συνεχώς
τόσο για πολιτική όσο και για λατρευτική προπαγάνδα. Αυτά τα ρητά και οι σίβυλες δεν πρέπει να συγχέονται με τη σωζόμενη συλλογή του
Σιβυλλικού Μαντείου του 6ου αιώνα , που συνήθως προβλέπουν καταστροφές αντί να προτείνουν λύσεις.
Μερικοί γνήσιοι σιβυλλικοί στίχοι διατηρούνται στο Βιβλίο των Θαυμάτων του Φλέγοντος των Τράλλων του 2ου αιώνα . Η παλαιότερη συλλογή
γραπτών Σιβυλλικών Βιβλίων φαίνεται να έχει δημιουργηθεί για την εποχή του Σόλωνα και του Κύρου στη Γέργη στο όρος
Ίδη στην Τρωάδα . Η Σίβυλλα, που γεννήθηκε εκεί κοντά, στη Μάρπησο, και ο τάφος της οποίας σημαδεύτηκε αργότερα από τον ναό του
Απόλλωνα που χτίστηκε στην αρχαϊκή τοποθεσία, εμφανίζεται στα νομίσματα του Γέργη, περ. 400–350 π.Χ. (πρβλ. Φλέγων, που παρατίθεται
στο γεωγραφικό λεξικό του 5ου αιώνα του Στεφάνου του Βυζαντίου, κάτω από το «Γέργης»). Άλλα μέρη ισχυρίστηκαν ότι ήταν το σπίτι της. Η
σιβυλλική συλλογή στο Γέργης αποδόθηκε στην ελλήσποντη Σίβυλλα και διατηρήθηκε στο ναό του Απόλλωνα στη Γέργη. Από εκεί πέρασε
στις Ερυθρές , όπου έγινε διάσημος. Ήταν αυτή ακριβώς η συλλογή, όπως φαίνεται, που βρήκε το δρόμο της στο Cumae και από την Cumae
στη Ρώμη. Γέργης, πόλη της Δαρδανίας της Τρωάδας, οικισμός της αρχαίας Τεύκρις και, κατά συνέπεια, πόλη πολύ μεγάλης αρχαιότητας.   Ο [29]

Γέργης, σύμφωνα με τον Ξενοφώντα , ήταν ένας τόπος με μεγάλη δύναμη. Είχε έναν ιερό ναό του Απόλλωνα Γεργιθίου, και λέγεται ότι γέννησε
τη Σίβυλλα, που μερικές φορές ονομάζεταιΗ Ερυθραία , «από τις Ερυθρές», ένα μικρό μέρος στο όρος Ίδη ,  και άλλοτε η Γεργιθία «της
 [30]

Γέργης».