Professional Documents
Culture Documents
კაზუსი საქართველო ლევან ლაბაძის წინააღმდეგ 1
კაზუსი საქართველო ლევან ლაბაძის წინააღმდეგ 1
საქმის გარემოებები:
ამჟამად უმუშევარს და წარსულში შპს “დიპლომატი”-ს მძღოლ-ექსპედიტორს ლევან
ლაბაძეს, ბრალად ედება განზრახ მკვლელობა ჩადენილი წინასწარი შეცნობით უმწეო
მდგომარეობაში მყოფისა, დანაშაული გათვალისწინებული საქართველოს სისხლის
სამართლის კოდექსის 109-ე მუხლის მეორე ნაწილის “ბ” ქვეპუნქტით.
ბრალდების მხარის ვერსიით: ლევან ლაბაძე 2017 წლის 20 აგვისტოს, დილის 07 საათზე
გადაადგილდებოდა რა თავისი სამსახურებრივი ავტომანქანით, მეტრო “რუსთაველი”-ს
მიმდებარე ტერიტორიაზე არსებულ მაღაზია “ლელა”-ში მიიტანა პროდუქტები, რა დროსაც
მაღაზიასთან შენიშნა მისი ყოფილი მეზობელი და მასთან კონფლიქტში მყოფი მძინარე
გიორგი აბურჯანია. ვინაიდან შორიახლოს არავინ იმყოფებოდა ისარგებლა მისი უმწეო
მდგომარეობით და თან ნაქონი დანით მიაყენა ერთი ჭრილობა, რის შედეგადაც გიორგი
აბურჯანია ადგილზე გარდაიცვალა.
დაცვის მხარის ვერსიით: ლევან ლაბაძე, 2017 წლის 20 აგვისტოს, დილის 07 საათზე,
მართლაც იმყოფებოდა მეტრო “რუსთაველი”-ს მიმდებარე ტერიტორიაზე არსებულ მაღაზია
“ლელა”-სთან, თუმცა მისი მისვლის დროისათვის გიორგი აბურჯანია უკვე გარდაცვლილი
იყო და მისთვის ლევან ლაბაძეს ჭრილობა არ მიუყენებია.
მოწმეები:
1. გიორგი ხმალაძე - ბრალდების მოწმე;
2. ნანა ლომაია - ბრალდების მოწმე;
3. მანანა ხერხაძე - დაცვის მოწმე;
4. ლევან ლაბაძე - დაცვის მოწმე;
სამართლებრივი შეფასება:
მუხლი 10: განზრახი დანაშაული
1. განზრახ დანაშაულად ითვლება ქმედება, რომელიც ჩადენილია პირდაპირი ან
არაპირდაპირი განზრახვით.
2. ქმედება პირდაპირი განზრახვითაა ჩადენილი, თუ პირს გაცნობიერებული ჰქონდა
თავისი ქმედების მართლწინააღმდეგობა, ითვალისწინებდა მართლსაწინააღმდეგო
შედეგის დადგომის შესაძლებლობას და სურდა ეს შედეგი, ანდა ითვალისწინებდა
ასეთი შედეგის განხორციელების გარდაუვალობას.
3. ქმედება არაპირდაპირი განზრახვითაა ჩადენილი, თუ პირს გაცნობიერებული ჰქონდა
თავისი ქმედების მართლწინააღმდეგობა, ითვალისწინებდა მართლსაწინააღმდეგო
შედეგის დადგომის შესაძლებლობას და არ სურდა ეს შედეგი, მაგრამ შეგნებულად
უშვებდა ან გულგრილად ეკიდებოდა მის დადგომას
შეთანხმებული ფაქტები:
1. დანა, რომელიც ერთვის საქმეს ეკუთვნის ლევან ლაბაძეს;
2. დანაზე არსებული თითის კვლები ეკუთვნის ლევან ლაბაძეს;
3. ლევან ლაბაძის ტანსაცმელზე არსებული სისხლი ეკუთვნის გიორგი აბურჯანიას;
4. ლევან ლაბაძე ნამდვილად იმყოფებოდა შემთხვევის ადგილზე, 2017 წლის 20
აგვისტოს;
5. გიორგი აბურჯანიას სისხლში არსებული ალკოჰოლის კვალი აჭარბებს დასაშვებ
ზომას;
6. ლევან ლაბაძესა და გიორგი აბურჯანიას შორის მართლაც არსებობდა კონფლიქტი
შემთხვევამდე 2 წლით ადრე.
7. გიორგი აბურჯანია ლევან ლაბაძეზე ფიზიკურად ძლიერი იყო.
პოლიციის თანამშრომელ გიორგი ხმალაძის მიერ შედგენილი ოქმი
1. ინციდენტი - N10/2015
2. ოფიცერი: გიორგი ხმალაძე
3. თარიღი: 27.08.2017
4. ბრალდებული: ლევან ლაბაძე, დაბადებული 1977 წელს;
5. დაზარალებული: გიორგი აბურჯანია, დაბადებული 1975 წელს.
ვარ 60 წლის, დიასახლისი, მყავს მეუღლე და ახლა უკვე ერთი შვილი. ჩემს ოჯახთან ერთად
ვცხოვრობ თბილისში, რუსთაველის მეორე ჩიხი N20-ში. ჩემმა გარდაცვლილმა შვილმა,
ერთი წლის წინ გადაწყვიტა ჩვენი ჩიხის დასაწყისში სასურსათო მაღაზიის გაკეთება და
ვინაიდან ბევრი ხალხის დაქირავების საშუალება არ ჰქონდა, თვითონაც იქ მუშაობდა.
დღისით სალაროსთან, ხოლო ღამე ხშირად რჩებოდა ხოლმე, რომ თან მაღაზიისთვის
ეყარაულა და თან მაღაზიის დახურვის შემდგომ იქაურობა მოეწესრიგებინა.
ჩვენს ეზოში წლების მანძლზე ცხოვრობდნენ ასევე ლაბაძეების ოჯახი. ლევანთან ჩემს შვილს
ახლო მეგობრული ურთიერთობა ჰქონდა, მაგრამ 2-3 წლის წინ მათ შორის კონფლიქტი
მოხდა. ჩემი შვილი ამ კონფლიქტზე არასოდეს საუბრობდა, თუმცა მეზობლებისაგან
ჭორაობის დონეზე ვიცი, რომ ამის მიზეზი ერთი ქალბატონი იყო, რომელთანაც გიორგის
საკმაოდ ახლო ურთიერთობა ჰქონდა. ამ კონფლიქტის მერე ლევანის ოჯახი სხვაგან
გადავიდა საცხოვრებლად და ამის შემდეგ მე არცერთი არ მინახავს.
2017 წლის 19 აგვისტოს ჩემი შვილი მაღაზიაში მუშაობდა, საღამოს დამირეკა და მითხრა,
რომ იქვე დაიძინებდა, ვინაიდან დილას ახალი დისტრიბუტორი უნდა მოსულიყო და
პროდუქციისათვის ადგილის განთავისუფლება სჭირდებოდა. მეორე დილას იქნებოდა
დაახლოებით 8 საათი, როცა ჩემთან პოლიციის თანამშრომელი მოვიდა, მითხრა, რომ ჩემს
შვილს რაღაც შეემთხვა და მაღაზიაში გაყოლა მთხოვა. ადგილზე რომ მივედი, ჩემი შვილი
იმ ტახტზე ესვენა, რომელზეც იძინებდა ხოლმე და მაისური სისხლიანი ჰქონდა. ამავე
პოლიციელმა მითხრა, რომ ეს მკვლელობა ლევან ლაბაძემ ჩაიდინა, რომელიც უკვე
დაკავებული ჰყავდათ.
მე დარწმუნებული ვარ, რომ ჩემი შვილი ლევანმა მოკლა. დღესაც არ ვიცი რაზე მოხდა მათ
შორის კონფლიქტი და ამის შემდეგ ჰქონდათ თუ არა ურთიერობა, მაგრამ ჩემს შვილს მაგის
მეტი მტერი არ ჰყავდა. გადმოცემით ვიცი, რომ ერთხელ მეზობლებში უთქვამს თუ თავს არ
დამანებებს მოვკლავო.
მანანა ხერხაძის მიერ პოლიციისათვის მიცემული ჩვენება
ვარ 40 წლის, მყავს მეუღლე და ერთი წლის შვილი. ამჟამად ვარ უმუშევარი. უკვე ორი წელია
ვცხოვრობ ნუცუბიძის ქუჩა N180-ში, მეუღლესთან, შვილთან და მშობლებთან ერთად.
მანამდე მშობლებთან ერთად ვცხოვრობდი რუსთაველის მეორე ჩიხი N20-ში, თუმცა გიორგი
აბურჯანიასთან კონფლიქტური სიტუაციის გამო, ასევე იმის გამო, რომ ბევრი ვალები
მქონდა, მე და ჩემმა მშობლებმა გადავწყვიტეთ სახლის გაყიდვა და ჩვენს მეორე ბინაში
საცხოვრებლად გადასვლა.
ჩემსა და გიორგის შორის კონფლიქტის მიზეზი იყო ჩემი მეუღლე ნათია ლორთქიფანიძე.
მაშინ შეყვარებულები ვიყავით და ერთ დღეს როცა ერთად ვქეიფობდით გიორგიმ ნათია
ცუდად მოიხსენია. მე მეწყინა და ვთხოვე ბოდიში მოეხადა, თუმცა ბოდიშის ნაცვლად აქეთ
მომაყენა ფიზიკური შეურაცხყოფა. ვინაიდან ვიცოდი, რომ ამ კაცთან ვეღარ ვიმეგობრებდი
და მის გვერდით ცხოვრება არ შემეძლო, სწორედ ამიტომ, გადავწყვიტე საცხოვრებლის
შეცვლა. თან მეშინოდა, რომ ნათიასთვის, რომლის ცოლად მოყვანა უკვე გადაწყვეტილი
მქონდა, კიდევ არ მიეყენებინა შეურაცხყოფა, თუმცა, სულ მახსოვდა მისი ნათქვამი
სიტყვები და ერთხელ დავემუქრე კიდეც, რომ მოვკლავდი.
წლების მანძილზე უმუშევარი ვიყავი, ორი თვის წინ ჩემი მეგობრის დახმარებით მუშაობა
დავიწყე დისტრიბუტორად. ჩემს მოვალეობაში შედიოდა რუსთაველის გამზირზე მდებარე
რამდენიმე მაღაზიაში სხვადასხვა დასახელების პროდუქტის მიტანა. როგორც წესი ერთსა
და იმავე მაღაზიაში დავდიოდი ხოლმე, მაგრამ ხანდახან ჩემი უფროსის მითითებით,
შეიძლება პროდუქტი სხვა მაღაზიაშიც მიმეტანა.
2017 წლის 19 აგვისტოს, საღამოს დამირეკა ჩემმა უფროსმა და მითხრა, რომ დამატებით
მივსულიყავი რუსთაველის მეორე ჩიხში მდებარე მაღაზია “ლელა”-ში. სიმართლე გითხრათ,
გამიხარდა, მთელი ბავშვობა იქ მქონდა გატარებული და ვიფიქრე, რომ ჩემს სახლს კიდევ
ერთხელ შევხედავდი, თან გადმოცემით ვიცოდი, რომ საკმაოდ კარგი მაღაზია გააკეთეს და
მისი ნახვაც მინდოდა. უფროსმა გამაფრთხილა, რომ მაღაზია 7 საათზე იხსნებოდა და არ
დამეგვიანა.
ადგილზე დროულად მივედი და ვნახე, რომ მაღაზიის კარი დაკეტილი იყო, ვცადე სხვა
შესასვლელის მოძებნა, ვინაიდან ხშირად მაღაზიებს პროდუქტების შესატანად სხვა კარები
აქვს ხოლმე, შენობას უკნიდან შემოვუარე და პატარა კარი ვიპოვნე, რომელიც ღია იყო. მე
მაშინვე შიგნით შევედი და დავიძახე, რომ ყურადღება მიმეპყრო, თუმცა არავინ
გამომეპასუხა. იქვე ოთახის კარი იყო, რომელიც გავაღე და მაშინვე დავინახე, რომ ტახტზე
მამაკაცი იწვა, რომელსაც მაისური სისხლიანი ჰქონდა. როცა კარგად დავაკვირდი მასში ჩემი
ძველი მეგობარი გიორგი აბურჯანია ამოვიცანი, რომელსაც ალკოჰოლის სუნი ასდიოდა და
მკერდიდან სისხლი სდიოდა. უცებ დამავიწყდა ყველა წყენა, რომელიც მის მიმართ გამაჩნდა
და მაშინვე ვცადე მისი დახმარება. ავიყვანე და მკერდში ჩავიხუტე, რომ დახმარება გამეწია,
მაგრამ ვერაფერს გავხდი. მერე ჯიბიდან ჩემი დანა ამოვიღე, რომელსაც პროდუქციის
დასახარისხებლად ვიყენებ ხოლმე და ვცადე მაისურის გაჭრა, რომ ჭრილობაზე ხელი
დამეჭირა და სისხლდენა შემეჩერებინა, მაგრამ ნერვიულობისგან დანა ხელიდან გამივარდა.
მას შემდეგ რაც მივხვდი, რომ გიორგის მარტო ვერ დავეხმარებოდი ყვირილი დავიწყე და
ხალხს ვუხმობდი საშველად. დედაჩემის მეგობარი ქალბატონი მანანაც მოვიდა, რომელსაც
პოლიციაში და სასწრაფოში დარეკვა ვთხოვე.
მოგვიანებით პოლიცია მოვიდა და ყველაფერი ავუხსენი, თუმცა მაინც დამაკავეს და ბრალი
წარმიდგინეს მკვლელობაში, რომელიც მე არ ჩამიდენია.
პოლიციას იმიტომ ვუთხარი რომ გიორგის არ ვიცნობდი, რომ შემეშინდა ჩემთვის არ
დაებრალებინათ მისი მკვლელობა.
გიორგის საკმაოდ ცუდი სიმთვრალე ჰქონდა და ხშირად აღმოჩნდებოდა ხოლმე
კონფლიქტურ სიტუაციაში. დარწმუნებული ვარ მას ბევრი მტერი ეყოლებოდა. ჩემი
მეზობლებისაგან ხშირად მესმოდა, რომ ხშირად სვამდა ხოლმე, მათ შორის მაღაზიაშიც.
თუმცა, არ ვიცოდი რომ თვითონაც იქ მუშაობდა.
გიორგი აბურჯანიას სასამართლო სამედიცინო ექსპერტიზის დასკვნა
დასკვნა:
დასკვნა:
დასკვნა: