Kes Ong Guan Hua v Chong

FAKTA KES

Plaintif (Ong Guan Hua) yang merupakan responden kepada rayuan,telah membayar $4000 kepada
Lim Beng Hean yang merupakan defendan kedua dalam prosiding asal tetapi bukan pihak dalam
rayuan ini. $500 daripada jumlah ini kemudiannya dibayar semula dengan cek dan jumlah tersebut
tidak diambil berat. Beberapa ketika kemudian, Lim menandatangani dan menyerahkan kepada
plaintif satu siri tujuh keping cek yang bernilai $500 setiap keping sebagai bayaran semula wang
$3500 yang diserahkan oleh plaintif kepadanya. Setiap cek ini telah dijadikan kepada tunai oleh Ong
Guan Hua yang merupakan defendan pertama dalam prosiding asal dan yang merupakan perayu
sekarang. Namun begitu, plaintif mengemukakan cek untuk pembayaran dan tiada satu pun
daripadanya dibayar. Tiga daripadanya telah dipulangkan oleh bank dengan tanda, “refer to drawer”
dan empat yang lain dikembalikan dengan tanda, “out of date.” Pada 31 Julai 1957, plaintif
memulakan prosiding ini melalui Plain di bawah Kanun Tatacara Sivil. Seperti yang didakwa, kesnya
adalah dia menyaman ke atas cek-cek tersebut dan hal ini telah diberikan sebagai pembayaran balik
sebahagian daripada "pinjaman mesra" sebanyak $4000. Kedua-dua defendan memfailkan pembelaan.

ISU /KONFLIK /PERSOALAN

Kisahnya mengenai cek ini, dimana ia disokong oleh Lim tetapi tidak dipercayai oleh hakim
perbicaraan, ialah cek itu pada asalnya telah diserahkan kepada Lim sebagai pembayaran balik
pinjaman yang dibuat oleh Lim kepada Ong tetapi dalam setiap kes, jumlah yang dipersoalkan
kemudiannya telah dibayar kepada Lim secara tunai.Ong tidak memberikan sebab mengapa ketika
membuat pembayaran tunai ini dia tidak memperoleh pemulangan cek yang berkaitan, atau setelah
gagal mendapatkan pemulangannya, dia tidak menghentikan pembayarannya dan tidak syak lagi ini
adalah satu keadaan yang mempengaruhi ketidakpercayaan hakim perbicaraan.

KEPUTUSAN KEHAKIMAN

Mahkamah mendapati bahawa pernyataan perayu (Ong Guan Hua) adalah tidak benar. Hal ini kerana
beliau gagal untuk membuktikan bahawa dirinya bebas dari sebarang kesalahan kerana terdapat tanda
tangan beliau (perayu) di atas cek. Ini hasil daripada peruntukan, yang telah dipetik, seksyen 30(1)
Ordinan Bil Pertukaran untuk kesan bahawa setiap pihak yang tandatangannya muncul pada rang
undang-undang adalah prima facie yang dianggap telah menjadi pihak kepadanya untuk nilai dan
tanggungjawab adalah pada dirinya untuk membuktikan tanpa ada pertimbangan. Dan memang pada
perbicaraan Hakim mendapati fakta dia tidak dapat melepaskannya. Dalam keadaan Lim menjadi
pemegang rang undang-undang dalam masa terdekat, iaitu untuk nilai, dan akibatnya apabila dia
mengesahkannya kepada responden, responden menjadi pemegang dalam masa yang ditetapkan tanpa
mengira sama ada dia memegang nilai atau tidak dengan sebab seksyen 29(3) Ordinan Bil Pertukaran
yang telah dikatakan seperti berikut : “Pemegang (sama ada untuk nilai atau tidak) yang memperoleh
haknya kepada rang undang-undang melalui pemegang dalam masa terdekat, dan yang bukan dirinya
pihak kepada apa-apa penipuan atau menyalahi undang-undang yang menjejaskannya, mempunyai
semua hak pemegang itu dalam masa terdekat berkenaan dengan penerima dan semua pihak kepada
rang undang-undang sebelum pemegang itu.”

ALASAN PENGHAKIMAN

Tidak ada persoalan penipuan dan tidak ada persoalan menyalahi undang-undang pada sebarang
transaksi permainan. Maka Ketua Hakim Negara telah mempelajari kes dan bersetuju bahawa rayuan
ini harus ditolak. Mahkamah memutuskan bahwa akta perjudian Inggeris 1710 dan 1835 tidak
terpakai di Malaysia Barat.

PERUNTUKAN UNDANG-UNDANG YANG BERKAITAN

Akta 1892 tidak lebih daripada memanjangkan akibat ketidakmampuan kepada pelbagai kontrak yang
lebih luas yang berkaitan dengan permainan daripada jatuh di dalam empat dinding Akta 1845,
seksyen 18 yang memperuntukkan bahawa kontrak melalui permainan dan pertaruhan adalah batal
dan tidak sah dan tiada saman boleh dibawa atau dikekalkan untuk mendapatkan semula apa-apa
jumlah wang yang didakwa dimenangi atas mana-mana pertaruhan, atau yang telah didepositkan di
tangan mana-mana orang untuk mematuhi peristiwa yang mana mana-mana penerus telah dibuat.

RUJUKAN

ONG GUAN HUA v CHONG [1963] 1 MLJ 6