57-58

1. Ang mga tekstong naratibo ay mga pagsasalaysay ng mga pangyayari ng mga tauhan, na
nagaganap sa isang tiyak na lugar at panahon. Iba ito sa tekstong impormatibo dahil ang
tekstong inpormatibo ay isa na naglalahad ng mahalagang kaalaman at impormasyon tungkol
sa mga pangngalan at iba pang posibleng paksa.

2. Ang mga akdang di-piksyon tulad ng mga talambuhay ay maituturing na mga akdang
pasalaysay dahil nagbibigay ito ng makatotohanang impormasyon tungkol sa mga pangyayari
sa buhay ng isang tao.

3. dahil ito ang salaysay na nagpapahayag ng serye ng mga pangyayari na maihahalintulad sa

pang-araw-araw na buhay ng isang tao.

4. Ito ang pananaw sa pagsasalaysay. Ang unang-tao at pangatlong-tao na isahan ay

karaniwang ginagamit sa salaysay.

5. Kung kailangan kong magsulat ng sarili kong salaysay, mas pipiliin ko ang ikatlong panauhan.
Dahil ito ay mas madali ang pag sulat ng tungkol sa iba kaysa sa sarili.

6. Nagbibigay ito ng tumpak na mensahe na ipinarating ng isang tao, gumagamit ng mga panipi
upang ipakita ang kabuuan, habang ang isang hindi direktang pahayag ay inuulit ang sinabi.

7. Ang paggamit ng angkop na tekstong naglalarawan sa paraang naglalarawan sa lahat ng

mga pangyayari na may paglalarawan ay nakakatulong upang mapabuti ang paglalarawan
upang maging mas malinaw ang kuwento.

8. Ang pinakakaraniwang karakter na makikita sa ay ang bida at ang kontrabida.

9. Mahalaga ang kontrabida dahil kung wala siya walang pagsubok sa buhay ng bida.

10. Ang malawak na tauhan ay isang uri ng tauhan na hindi nagbabago ng karakter, habang ang
bilog na tauhan ay isang tauhan na nagbabago ng ugali sa dulo ng kwento. Kailangan pa rin ito
dahil ipinapakita nito ang kasiyahan ng mga tauhan.

11. Ito ay ang oras, petsa, taon at panahon. Makakatulong ito sa mambabasa na lubos na
maunawaan ang mga nangyayari sa teksto.

12. Tumutukoy sa malinaw na pagkakasunod-sunod ng mga pangyayari sa paksa. Mahalagang

tama ang pagkakasunod-sunod ng mga pangyayari upang maunawaan ng mambabasa ang
teksto.

13. May mga taong ginagawang hindi balanse ang text para magkaroon ng twist at hindi
mahuhulaan ang kwento. At hindi lahat ng mga gawa ay kailangang nasa chronological order.
Depende lang yan sa structure ng work mo. At kung ito ay napuno ng mabuti.

14. Ang paksa ay isang paksa sa loob ng isang account. Ang anumang paksa ng teksong
naratibo ay mauunawaan kung ang kuwento ay mahusay na ipinakita.
62-63

1. Tinawag na "Mabangis na Lungsod" ang gawain dahil sinasalamin nito ang kalagayan ng
mundo kasama ang mga mahihirap, patuloy na nagdurusa, at mayayaman. Ito ay may
kinalaman sa pantay na pagkakataon para sa mga tao sa lipunan. Ang pamagat ay
naglalarawan sa paksa ng kuwento.

2. Mahalaga kay Adong ang simbahan sa Quiapo dahil ito ang buhay niya rito na namamalimos
sa mga dumadaan.

3.Dahil ito sa kahirapan ng buhay kaya sya ganon nangyare.

4. Si Bruno, tumakas dahil inaabuso at palaging kinukuha ang pera na pinaghirapan ni Adong.

5. Ang gagawin ko ay umalis para naman walang masamang tao sa buhay ko.

6. Ang kinahinatnan ng kanyang pagtakas ay nahuli rin siya ni Bruno

7. Buti na lang tumakas siya kay Bruno dahil puro kasamaan lang ginagawa sa kanya ni Bruno.

8. Bibigyan ko siya ng pera at lagi kong hahanapin siya ng tirahan.

9. Ang kailangan lang niyang gawin ay hanapin ang kanyang magulang, at kung hindi, dapat may
sistema para matulungan ang mga batang tulad ni adong.

10. Ito ay napatunayan dahil ang mensahe ay naihatid nang tama.

63-64

1. Ang gumawa ay ang nagkwewento at sa ikatlong pananaw ito sinalaysay

2. Adong. Punong-puno siya ng karakter habang nagbabago ang kanyang kalooban, naging
matapang siya at naisipang tumakas kay Bruno.

3. Bruno. Siya ay isang malawak na karakter dahil habol pa rin niya si Adong para sa pera
hanggang sa katapusan ng kuwento.

4. Malawak na tauhan si Aling Ebang dahil hindi nagbago ang kanyang karakter sa kwento.

5. Piso at sentimo. Ito ay dekada otsenta

65-66

Simula- Nagsimula siya kinabukasan si Adong ay namamalimos sa tapat ng Simbahan ng

Quiapo na ipambibili niya ng pagkain niya.

Saglit na kasiglahan- Lahat ng itinanong ni Adong, kinuha ni Bruno ang ayaw ni Adong. Ngunit
walang magawa ang Diyos kundi ang kalungkutan.

Kasukdulan- Nang makaramdam ng matinding takot si Adong kaya nagtago siya kay Bruno.
Pero inamin ni Bebang na nakita na ni Bruno si Adong sa kanyang pinagtataguan.
Kakalasan- Kahit na anong pagtakas ni adong kay Bruno ay lagging nandyan si Bruno
pinapahirapan sya

Wakas- Sa hule naging mapagbigay parin si Adong, kahit na inabuso na siya ni Bruno.