The Philippines During Martial Law

Pagpapahayag tungkol sa Batas ng Martial Law: Noong Setyembre 21, 1972, inilagay ni Pangulong
Ferdinand E. Marcos ang Pilipinas sa ilalim ng Batas ng Martial Law. Ang pahayag na ibinigay sa ilalim ng
Pagpapahayag 1081 ay suspendido sa karapatang sibil at nagpataw ng awtoridad ng militar sa bansa.
Ipinagtanggol ni Marcos ang deklarasyong kailangan para sa dagdag na kapangyarihan upang maibsan
ang tumataas na alon ng karahasan na dulot ng mga komunista. Layon din ng emergency rule na burahin
ang ugat ng paghihimagsik at itaguyod ang mabilis na kalakaran para sa pambansang pag-unlad.
Binigyang-diin ng autocrator ang bansa ng legalidad ng Batas ng Martial Law na binibigyang-diin ang
pangangailangang kontrolin ang pagsuway sa sibil na nagpapakita ng kawalang-kabuluhan. Ipinaliwanag
ni Marcos na binanggit ang mga probisyon mula sa Konstitusyon ng Pilipinas na ang Batas ng Martial Law
ay isang estratehikong paraan upang ipagtanggol ang Saligang Batas at protektahan ang kapakanan ng
mamamayang Pilipino mula sa mapanganib na mga banta na taglay ng mga rebeldeng Muslim at
Kristiyano na naglalagay ng pambansang seguridad sa pambansang seguridad. Ipinaliwanag ni Marcos na
ang batas militar ay hindi isang militar na tumagal kundi pagkatapos ay ang tanging opsiyon para lutasin
ang problema ng bansa sa paghihimagsik na nagbabanta sa kapayapaan at kaayusan ng bansa. Ang
patakaran sa emergency, ayon sa plano ni Marcos, ay pamunuan ang bansa sa tinatawag niyang "Bagong
Lipunan".

Ginamit ni Marcos ang ilang pangyayari para pangatwiranan ang batas ng martial law. Tumitindi ang
banta sa seguridad ng bansa kasunod ng muling pagtatatag ng Partido Komunista ng Pilipinas (PKP)
noong 1968. Lumaki rin ang mga tagasuporta ng hukbong militar ng CPP, ang Bagong Hukbong Bayan, sa
mga numero sa Tarlac at iba pang bahagi ng bansa. Ang di-umano'y pagtatangkang ipahayag ang buhay
ng noon ay Ministro ng Defense Juan Ponce Enrile ay nagbigay kay Marcos ng bintana upang ipahayag
ang Batas ng Martial Law. Ibinalita ni Marcos ang emergency rule sa araw matapos ang pagbaril
insidente. Ipinahayag din ni Marcos ang insurgency sa timog na sanhi ng pag-angkin ng mga Muslim at
Kristiyano, na itinuturing ni Marcos bilang banta sa pambansang seguridad. Ipinagtatanggol ng mga
Muslim ang kanilang ninuno laban sa kontrol ng mga Kristiyano na naka-migrated sa lugar. Inorganisa ng
grupong minorya ang Moro National Liberation Front (MNLF) sa Malaysia at itinulak ang autonomya ng
Mindanao mula sa pambansang pamahalaan.

Ang paglipat ay unang sinuportahan ng karamihan sa mga Pilipino at tiningnan ng ilang kritiko bilang
pagbabagong nalutas ang malakihang katiwalian sa bansa. Tumigil ang batas ni Martial sa pagitan ng
mga ehekutibo at mga sangay ng pamahalaan at isang burukrasya na katangian ng espesyal na interes.
Sinimulang ipatupad ni Marcos ang mga reporma sa mga pinahahalagahang panlipunan at pulitika na
humadlang sa epektibong paggawa. Upang tumugma sa mga nagawa ng mga kapitbahay nito sa Asya,
ipinatupad ni Marcos ang pangangailangang magsakripisyo para sa attainment ng pambansang
kapakanan. Ang kanyang mga reporma ay naka-target sa kanyang mga karibal sa loob ng piling tao na
pinagkakaitan sila ng kanilang kapangyarihan at patrolya ngunit hindi nakaapekto sa kanilang mga
tagasuporta (US Library of Congress, Martial Law at ang Pagkatapos).

The Philippines During the Martial Law (philippine-history.org)