เรื่องที่ 2 บทสรุปสถาบันพระมหากษัตริย์เป็ นศูนย์รวมใจของคนในชาติ

สถาบันพระมหากษัตริ ย์มีความสำคัญและผูกพันกับสังคมไทย และคนไทยมาตลอดประวัติศาสตร์ ของประเทศ ในฐานะที่เป็ น

ปั จจัยแห่งความมัน่ คงที่ทรงนำพาประเทศชาติให้ อยู่รอดปลอดภัยตลอดมา เป็ นศูนย์รวมความรัก ความสามัคคีของคนในชาติมา
จนถึงปั จจุบนั โดยประเทศไทยมีสถาบันพระมหากษัตริ ย์เป็ นสัญลักษณ์ของการดำรงอยู่ของชาติไทยมาต่อเนื่อง สังคมไทยให้ ความ
สำคัญกับสถาบันพระมหากษัตริ ย์ ตังแต่
้ สมัยสุโขทัยจนถึงสมัยรัตนโกสินทร์ เป็ นสถาบันทางสังคม ที่เข้ มแข็งยืนยง ทำให้
ประเทศไทยสามารถรักษาความเป็ นไทยภายใต้ พระบรมโพธิสมภารมาจนถึงปั จจุบนั สถาบันพระมหากษัตริ ย์เป็ นเสาหลักที่ส ำคัญ
ของสังคมไทย ในทุก ๆ ด้ าน เป็ นสมบัติล้ำ ค่าที่ชาวไทยทุกคนจะต้ องร่วมกันปกป้องให้ สถาบันพระมหากษัตริ ย์คงอยู่ตลอดไปพระ
มหากษัตริ ย์ไทยทรงครองราชย์ป้องเมือง ทำนุบำรุงบ้ านเมือง ทำนุบำรุงสุข ศาสนา และสังคมมาจนถึงทุกวันนี ้

สถาบันพระมหากษัตริ ย์ในประเทศไทยเป็ นศูนย์รวมใจชาวไทยที่สืบทอดมายาวนานหลายศตวรรษ เป็ นวัฒนธรรมการปกครองที่มี

ความสำคัญ บ่งบอกถึงแนวคิด ความเชื่อและความหมายของสัญลักษณ์ตา่ ง ๆ ที่หลอมรวมจิตใจชาวไทยให้ เป็ นอันหนึง่ อันเดียวกัน
และสร้ างสรรค์ให้ เกิดความผาสุกของสังคมโดยรวมได้ วัฒนธรรมการปกครองระบบกษัตริ ย์ของประเทศไทยจึงมีความผูกพันอย่าง
แนบแน่นต่อสังคมไทยมาแต่อดีตจนปั จจุบนั แนวคิดที่วา่ พระมหากษัตริ ย์ทรงเป็ นผู้ปกครองที่มีคณ
ุ ลักษณะพิเศษนันสื
้ บเนื่องมาจาก
วัฒนธรรมความเชื่อทางศาสนา ซึง่ พัฒนาและผสมผสานมาจากแนวคิดหลักต่าง ๆ

พระราชภาระหลักของพระมหากษัตริ ย์อนั เป็ นพื ้นฐานตามคติพราหมณ์ฮินดูมี 4 ประการ คือ

1) พระราชทานความยุติธรรมอันเป็ นระเบียบสากลของผู้ปกครองหรื อผู้นำที่จะต้ องสร้ างหรื อออก

กฎหมายเพื่อให้ เกิดความยุติธรรม
2) ทรงรักษาความยุติธรรมนัน้ ๆ อย่างเคร่ งครัด

3) ทรงรักษาพระศาสนาและประชาชน

4) ทรงสร้ างความผาสุกแก่ประชาชน นอกจากนันพระมหากษั

้ ตริ ย์ยงั ทรงดำรงหลักราชธรรมใน
พระพุทธศาสนา ได้ แก่ ทศพิธราชธรรม 10 ประการ สังคหวัตถุ 4 ประการ และจักรวรรดิวตั ร 12 ประการ

คนไทยมีคำเอ่ยพระนามพระมหากษัตริ ย์อยู่หลายคำที่บง่ บอกความรู้สกึ ยกย่องเทิดทูนและผูกพันต่อพระองค์เช่นคำว่าพระเจ้ า

แผ่นดิน พระเจ้ าอยู่หวั เจ้ าชีวิต

พระเจ้ าแผ่นดิน หมายถึง ผู้ปกครองที่เป็ นเจ้ าของแผ่นดิน คือ ผู้นำที่มีสิทธิ์ขาดในกิจการของแผ่นดิน และสามารถพระราชทาน

ที่ดินให้ แก่ผ้ ใู ดผู้หนึง่ ได้ แต่ในสังคมไทย พระเจ้ าแผ่นดินทรงเป็ นเจ้ าของแผ่นดินผู้ทรงบำรุงรักษาแผ่นดินให้ มีความอุดมสมบูรณ์ เพื่อ
ให้ ประชาชนสามารถใช้ ที่ดินในพระราชอาณาเขตของพระองค์ให้ เกิดประโยชน์
 พระเจ้ าอยู่หวั เป็ นคำเรี ยกพระเจ้ าแผ่นดินที่แสดงความเคารพเทิดทูนอย่างสูงสุดและเป็ นยอดของมงคลทังปวง
้ พระเจ้ าอยู่หวั หรื อ
พระพุทธเจ้ าอยู่หวั หมายถึง การยอมรับพระราชสถานะของพระเจ้ าแผ่นดินว่าทรงเป็ นองค์พระพุทธเจ้ า

เจ้ าชีวิต เป็ นคำเรี ยกพระเจ้ าแผ่นดินที่แสดงพระราชอำนาจเหนือชีวิตคนทังปวงที

้ ่อยู่ในพระราชอาณาเขต คำคำนี ้อาจหมายถึง
พระเจ้ าแผ่นดินที่ทรงสิทธิ์ในการปกป้องคุ้มครองชีวิตประชาชนให้ พ้นภัย วิบตั ิทงปวงหรื
ั้ อลงทัณฑ์ผ้ กู ระทำผิดต่อพระราชกำหนด
กฎหมาย ตลอดจนทรงชุบชีวิตข้ าแผ่นดิน ให้ มีความสุขล่วงความทุกข์