Robert E.

Howard’s

TM STARTER TM

ZASADY I PRZYGODY
 Robert E. Howard’s
PRZYGODY W ERZE NIEWYŚNIONEJ
Projekt gry
Benn Graybeaton • Nathan Dowdell • Jay Little
Redaktorzy linii wydawniczej
Jason Durall & Chris Lites
Autorzy
Jonathan Breese, Nathan Dowdell, Jason Durall, Chris
Birch, Michal E. Cross, Benn Graybeaton & Chris Lites
Autor przygody „Zdążyć przed burzą”
Kevin Ross
Redakcja i korekta
Sally Christensen, Jason Durall
Ilustracja na okładce
Carl Critchlow
Ilustracje
Tim Truman, Daren Bader, Giorgio Baroni, Josh Hass,
Antonio José Manzanedo Luis, Michal E. Cross, Martin
Sobr, Shen Fei, Ricardo German Ponce Torres
Główny projektant graficzny
Michal E. Cross
Dodatkowe opracowanie graficzne
Dan Algstrand, Thomas Shook
Mapy
Jose Esteras
Wydawca wersji oryginalnej
Chris Birch
Dyrektorzy artystyczni
Mischa Thomas • Jeffery Shanks
Redaktorzy merytoryczni
Patrice Louinet • Jeffrey Shanks
Testerzy gry
Zespół Modiphiusa oraz gracze w Conana – wiecie,
o kim mowa!
Wydawca wersji oryginalnej
Modiphius Entertainment Ltd.
3rd Floor,
Ashbourne House,
35 Harwood Road,
London.
SW6 4QP
Nota prawna
© 2016 Conan Properties International LLC („CPI”). Conan, Conan
The Barbarian, Hyboria i powiązane logo, postacie, nazwy i ich
charakterystyczne podobizny są ™ lub ® należącymi do CPI. Wszelkie
prawa zastrzeżone. Robert E. Howard i powiązane logo, postacie,
nazwy i ich charakterystyczne podobizny są ™ lub ® należącymi do
Robert E. Howard Properties LLC. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Użycie ilustracji z gry Age of Conan: Unchained za zgodą udzie-
loną przez Funcom Oslo AS jako licencjobiorcę autoryzowanego
przez Conan Properties International LLC.
Logo 2d20 system i logo Modiphius © Modiphius Entertainment
Ltd. 2015. Opis zasad 2d20 system © Modiphius Entertainment Ltd.
Każde nieuprawnione wykorzystanie materiałów chronionych
prawem autorskim jest nielegalne. Wszelkie nazwy będące zastrze-
żonymi znakami towarowymi zostały wykorzystane w podręczniku
w fikcyjnym kontekście. Ich użycie nie miało na celu naruszenia
żadnych praw.
Podręcznik zawiera fikcję literacką. Wszelkie podobieństwo do
rzeczywistych wydarzeń lub osób żyjących lub zmarłych jest czysto
przypadkowe z wyjątkiem zdarzeń i osób przedstawionych w kon-
tekście historycznym.
Edycja polska
Redaktor naczelny
Marcin Segit
Tłumaczenie przygód
Paweł Grysztar, Marcin Segit
Tłumaczenie zasad i opisu świata
Nikola Adamus, Szymon Gwiazda, Marcin Roszkowski
Redaktor merytoryczny
Krzysztof Rudek
Redakcja i korekta
Marcin Segit , Tomasz Smejlis
Opracowanie graficzne i skład
Andrzej Karlicki
W podręczniku wykorzystano cytaty z twórczości Roberta
E. Howarda w przekładzie Tomasza Nowaka (strony 27 i 40)
oraz w tłumaczeniu własnym.
Wydawca
Copernicus Corporation
Andrzej Karlicki
ul. Jana Długosza 2/16
01-174 Warszawa
Polish edition © Copernicus Corporation 2022.
All rights reserved.
Wydanie polskie na podstawie licencji
© Copernicus Corporation 2022.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
 Wiedz, o książę, że w czasach pomiędzy pochłonięciem
przez oceany Atlantydy wraz z jej lśniącymi miastami
a nadejściem Synów Ariów była era niewyśniona. Wtedy
to wspaniałe królestwa rozsiane były po świecie niczym
gwiazdy na tle błękitnej opończy nieba: Nemedia, Ophir,
Brythunia, Hyperborea, Zamora z jej ciemnowłosymi
kobietami i wieżami pełnymi pajęczych tajemnic, Zingara
z jej rycerstwem, Koth dzielące granicę z pasterskimi
ziemiami Shemu, Stygia z grobowcami nawiedzanymi przez
cienie, wreszcie Hyrkania z jeźdźcami odzianymi w stal,
jedwab i złoto. Najdumniejszym spośród królestw świata była
zaś Akwilonia, rządząca niepodzielnie wśród krain śniącego
Zachodu. Tam dotarł Conan Cymmeryjczyk, czarnowłosy,
o posępnym spojrzeniu, dzierżący miecz w dłoni – złodziej,
rabuś, zabójca, przepełniony równie głęboką melancholią,
co wielką radością. Przybył, aby obutymi w sandały
stopami zgnieść zdobione klejnotami trony tego świata.

– Kroniki nemedyjskie,
fragment opowiadania Feniks na mieczu
 ROZDZIAŁ 1

„TAM DOTARŁ CONAN…”

W
łaśnie tymi trzema słowami Robert E. Howard przed-
stawił jednego z najwspanialszych bohaterów hero-
icznych opowieści fantasy: Conana Barbarzyńcę.
Zamieszkujący na teksańskiej prowincji pisarz odniósł w latach
20. i 30. XX wieku duży sukces jako autor opowieści groszowych,
obejmujących różne gatunki. Mimo że Feniks na mieczu był prze-
róbką wcześniejszego, niepublikowanego tekstu o Kullu, innym
bohaterze wykreowanym przez Howarda, poprawione opowia-
danie wyróżniało się na tyle, by przyciągnąć uwagę redaktora
czasopisma „Weird Tales”.
Feniks na mieczu ukazał się drukiem w grudniu 1932 roku.
W efekcie nie tylko wyznaczył ścieżkę kariery pisarskiej Howarda,
lecz także na zawsze zmienił oblicze fantastyki.
Stworzenie postaci Conana było najwyraźniej zwieńczeniem
procesu Howardowskiej kreacji heroicznych bohaterów. Mimo
że odbito ją od tej samej sztancy, cechowała się wyrazistą ory-
ginalnością. Pomimo swych barbarzyńskich korzeni Conan był
inteligentny, obyty w świecie i przebiegły, a także zdolny do refleksji.
W pierwszym opowiadaniu z jego udziałem pojawiły się sugestie,
że przeżył on wiele innych, wspaniałych przygód, wciąż czekają-
cych na odnotowanie w Kronikach nemedyjskich, fikcyjnym dziele
opisującym losy Cymmeryjczyka. U szczytu pisarskiej formy
Howard stworzył opowieść o wartkiej akcji, wypełnioną śmiałymi,
energicznymi bohaterami i osadzoną w drobiazgowo nakreślonych
realiach, które aż się prosiły, by do nich wrócić.
W ten starożytny, choć jednocześnie znajomy świat, z egzo-
tyką ginącą w pomroce dziejów, Howard wplótł prostą historię
przygodową wzbogaconą o wątki kosmicznej grozy, które z kolei
zapożyczył z Mitów Cthulhu stworzonych przez jego przyjaciela
H. P. Lovecrafta. Na tym niesamowitym tle umieścił Conana,
zmagającego się zarówno ze zwyczajnymi, jak i nadnaturalnymi
przeciwnościami, z których to konfliktów barbarzyńca za każdym
razem wychodził zwycięsko. Tak wspaniały początek sprawił, że
Conan (wraz z erą hyboryjską) stał się idealnym nośnikiem twór-
czego geniuszu Howarda.
Reakcja na Feniksa na mieczu okazała się równie błyskawiczna,
co pozytywna. Conan był bez wątpienia jednym z najpopularniej-
szych bohaterów, jacy zawitali na łamy czasopism groszowych.
Czytelnicy głośno domagali się dalszych przygód Cymmeryjczyka,
zatem Howard szybko zabrał się do pracy. W ciągu następnych
paru lat stworzył ponad dwadzieścia nowych przygód swojego
bohatera, w tym pełnowymiarową powieść zatytułowaną Godzina
Smoka. Pojawiło się w nich zdumiewająco wiele różnorodnych
tematów i motywów, między innymi horror, awanturnicze eska-
pady, wyprawy w dżunglę, pozaziemskie zagrożenia, zdobywanie
pogranicza, zagadki zamkniętego pokoju, orientalizm, przeprawy
przez pustynię i zaginione miasta. Howard mieszał gatunki bądź
przeskakiwał między nimi, jak gdyby era hyboryjska była studiem
filmowym, a Conan wędrował od jednego planu do drugiego, grając
kolejne role podsuwane przez zastane tam dekoracje.

CO ZAWIERA TEN STARTER?

Trzymacie w rękach wstęp do gry fabularnej Conan stworzonej
przez Modiphius Entertainment, a w Polsce wydanej przez
Copernicus Corporation. Ta broszura zawiera wszystko, co
potrzebne, aby rozpocząć przygodę w świecie Conana. Na
kolejnych stronach znajdziecie krótkie omówienie świata ery
hyboryjskiej oraz skrót zasad mechaniki 2d20. Zamieszczone
dalej krótkie przygody: Zdążyć przed burzą i Leże Kutallu są
pełne niebezpieczeństw, które wystawią umiejętności awan-
turników na próbę. Awanturnicy poznają zagrożenia czyhające
pośród Puszczy Piktyjskiej oraz zmierzą się z przedwiecznym
złem. Gotowe do gry postacie znajdziecie na końcu każdej
z zamieszczonych tutaj przygód.
„TAM DOTARŁ CONAN…” 5

„FENIKS NA MIECZU”
Gdy wojownikiem byłem, to dla mnie w bębny bili;
pod mego konia kopyta pył złoty rzucili;
Dziś wielkim królem jestem, lud zmierza moim śladem
z nożem do wbicia w plecy, z winem zatrutym jadem.

– Droga królów
fragment opowiadania Feniks na mieczu

W pierwszym opowiadaniu z jej udziałem postać Conana
zostaje nakreślona wyraźnie i jednoznacznie: to niepo-
konany wojownik o kruczoczarnych włosach, w którego
żyłach płynie krew nieokrzesanych przodków, ogorzały
od licznych podróży, z ciałem poznaczonym bliznami
będącymi świadectwem burzliwego życia. Conan, barba-
rzyńca z Cymmerii, prymitywnej i nieujarzmionej krainy
leżącej daleko na północy, przemierzył świat wzdłuż
i wszerz, czerpiąc z życia pełnymi garściami.
W Feniksie na mieczu widzimy Cymmeryjczyka
u szczytu jego ambicji jako króla Akwilonii, władcę naj-
wspanialszego państwa na świecie. Ten zaszczyt Conan
wywalczył dla siebie z mieczem w dłoni. W królestwie
jednak źle się dzieje. Opowiadanie otwiera scena spisku,
w którym biorą udział buntownicy i pozbawieni przywile-
jów arystokraci, wspierani (aczkolwiek niechętnie) przez
tajemniczego czarnoksiężnika Thoth-Amona, ograbionego
z mocy na skutek utraty bezcennego artefaktu. Koteria
spotyka się w sekrecie, by omówić plany podburzenia
ludności. Spiskowcy chcą przejąć tron i osadzić na nim
kogoś spośród siebie. Swój zamiar wystąpienia przeciw
Conanowi pragną wcielić w życie w ciągu najbliższych dni.
Choć Conan zdaje sobie sprawę, że nie wszyscy są
mu przychylni, nie ma jednak pojęcia o całej intrydze.
Nie reaguje na powtarzające się prowokacje, nie chcąc
potwierdzić rozpowiadanych kłamstw odmalowujących
go jako tyrana. W napięciu niepokoi się o swą władzę
i spuściznę, dręczą go wątpliwości. Zastanawia się, czy
faktycznie nadaje się na króla i czy tron wart jest ponie-
sionego trudu. Podobnie jak w legendzie o Królu Rybaku,
władca i królestwo stanowią jedność, a to, co wpływa
na jedno z nich, będzie nękać i drugie. Pomimo reform
wprowadzonych przez Conana i poprawy jakości życia
Akwilończycy są zapatrzeni w przeszłość: gloryfikują
swego poprzedniego króla, prawdziwego tyrana i okrut-
nika, oraz otwarcie nawołują do rebelii.
Thoth-Amon, wysłany z wiadomością do współspiskow-
ców, znajduje sposób na uwolnienie się i odzyskanie źródła
mocy. Przed odejściem przywołuje demona z Zewnętrznego
Mroku i posyła go śladem arystokraty – swojego niedawnego
ciemiężcy. Tymczasem zdrajcy wprowadzają w życie plan
zamachu na Conana. Zamierzają dopaść Cymmeryjczyka
w sypialni, wcześniej odcinając go od lojalnych sojuszników
i przekupując kapitana straży. Wśród zamkowych korytarzy
przemykają zabójcy z zamiarem popełnienia królobójstwa.
Spiskowcy uważają, że walczą w słusznej sprawie.
Nie wiedzą jednak, że rządy Conana zostały pobłogosła-
wione przez Mitrę, boskiego patrona Akwilonii. Bóstwo
zsyła na śpiącego barbarzyńcę senną wizję, ostrzegając
go przed spiskiem, a zwłaszcza przez Thoth-Amonem.
Przemawiając ustami dawno zmarłego arcykapłana,
bóg objawia Conanowi jego przeznaczenie: służyć
Akwilonii i obronić ją przed powrotem starożytnego
wroga Mitry – wężowego boga Seta. W tym dziwnym
śnie miecz Cymmeryjczyka zostaje naznaczony symbolem
feniksa, oznaczającym błogosławieństwo Mitry. Po prze-
budzeniu się Conan dostrzega, że jego prawdziwy miecz
nosi ten sam znak feniksa, przeniesiony ze snu na jawę.
Dzięki otrzymanemu od Mitry ostrzeżeniu oraz czujnym
zmysłom Conan z miejsca zdaje sobie sprawę z grożą-
cego mu niebezpieczeństwa i sposobi się do walki. Gdy
zabójcy wkraczają do królewskiej komnaty, spodziewają
się zastać w niej śpiącego, bezbronnego człowieka, którego
z łatwością się pozbędą. Tymczasem naprzeciw nim staje
częściowo opancerzony wojownik, oczekujący wrogów
z mieczem w dłoni i furią w sercu. Conan wygrywa starcie,
z dziką zawziętością pokonując spiskowców, mimo że
początkowo nie chce ich zabić. Następnie, gdy przywołany
przez Thoth-Amona demon zjawia się, by wszystkich
zgładzić, Cymmeryjczyk zabija bestię za pomocą pobło-
gosławionego miecza z symbolem feniksa.
Swoim zwycięstwem Conan potwierdza prawo do
życia oraz tronu. I choć wcześniej sądził, że nastał już kres
jego wędrówki, teraz wie, iż prawdziwe przeznaczenie
wciąż na niego czeka… A on będzie gotowy wyjść mu na
spotkanie, krzepko dzierżąc miecz w skrwawionej dłoni.
6 ROZDZIAŁ 1
W odróżnieniu od innych autorów, z których każdy spisy-
wał chronologicznie koleje losów swojego bohatera, Howard
swobodnie przeskakiwał między różnymi momentami w życiu
Cymmeryjczyka. Na początku Feniksa na mieczu widzimy Conana
zasiadającego na tronie, spełnionego życiowo po zrealizowaniu
swojej największej ambicji. Dodatkowo wspomniany jest tam długi,
awanturniczy żywot bohatera. W trzecim z kolei opowiadaniu,
zatytułowanym Wieża Słonia, mamy do czynienia z młodym
i naiwnym barbarzyńcą, dopiero wkraczającym w dorosłość,
niezaznajomionym jeszcze ze złożonością i wyrafinowaniem
dekadenckich królestw leżących daleko na południe od jego
niegościnnej ojczyzny.
Jako że seria opowieści o Conanie cieszyła się dużą popu-
larnością, Howard pracował nad kolejnymi opowiadaniami.
Korespondował w tym czasie z przyjaciółmi, opisując w listach
prawdopodobne losy barbarzyńcy i nakreślając z grubsza ich
chronologię (która w kolejnych dekadach miała się stać obiektem
zażartych dyskusji). Pisarz wzmiankował jeszcze inne perype-
tie Cymmeryjczyka zarówno w listach, jak i w opowiadaniach.
W obszernym eseju zatytułowanym Era hyboryjska w dużym
stopniu nakreślił z kolei prehistorię czasów, w których przyszło żyć
Conanowi, rozpoczynając od momentu zniszczenia świata Kulla
(metaforyczny początek, z którego wyłonił się Conan) i łącząc ją
z historią naszego świata. Legenda Conana rosła, a hyboryjskie
realia nabierały głębi. Ostatecznie jednak niestabilność rynku
czasopism groszowych oraz ciąg osobistych tragedii, jakie dotknęły
Howarda, wkrótce położyły kres wspaniałej sadze o Cymmeryjczyku.
Przynajmniej na jakiś czas…
Howard zmarł w 1936 roku. Do chwili śmierci opublikował
na łamach „Weird Tales” siedemnaście opowiadań o Conanie.
Spuścizna literacka pisarza trafiła w obce ręce, gdzie zarówno kwitła,
jak i doznawała uszczerbku, niekiedy jednocześnie. W ciągu paru
następnych dekad kolejni redaktorzy mocno pozmieniali oryginalne
teksty Howarda, próbując swoich sił – obok innych autorów – w two-
rzeniu nowych opowieści o Conanie. Uzupełniali niedokończone
rękopisy, szkice i fragmenty opowiadań, obojętnie, jak bardzo
nieoszlifowane bądź wybrakowane by nie były. Przepisywano
historie przedstawiające perypetie innych Howardowskich boha-
terów, dodając do nich Conana. Powstawały także nowe teksty,
wymyślone całkowicie od zera, mające uzupełnić luki w chrono-
logii przygód Cymmeryjczyka. Nawet niektóre wiersze Howarda
przerobiono na opowiadania.
Podobnie jak królestwa opisane w eseju o erze hyboryjskiej,
tak i popularność Conana zaliczała wzloty i upadki, rosła i malała,
by znów odżyć i rozkwitnąć na nowo. Cymmeryjczyk pojawiał się
w różnorodnych mediach, między innymi w powieściach, komik-
sach, filmach, serialach telewizyjnych (zarówno fabularnych, jak
i animowanych), grach komputerowych i planszowych; powsta-
wały także tematyczne zabawki. Niektóre z tych produktów były
świetne, inne – niekoniecznie. Wkrótce Conan został jednym
z archetypowych bohaterów historii przygodowych, a jego imię
stało się rozpoznawalne na całym świecie.
Kolejne pokolenia stykały się z Conanem w takiej bądź innej
postaci. I choć treści nigdy nie brakowało, to zainteresowanie
tekstami Howarda w ich pierwotnej wersji w pełni odżyło dopiero
pod koniec lat 90. X X wieku. Zaangażowani badacze – współcześni
kronikarze nemedyjscy, podobni tym, którzy dokumentowali
życie Conana – kontynuowali omawianie i propagowanie dzieł
Howarda, a zwłaszcza opowieści o Cymmeryjczyku. W końcu
pisarz zasłużenie doczekał się uznania wkładu, jaki wniósł w lite-
raturę. Mocno zmienione teksty zastąpiono wydaniami zgod-
nymi z pierwowzorem, a pastisze ustąpiły miejsca oryginalnej
twórczości Howarda.
Gra fabularna Conan: Przygody w erze niewyśnionej na pod-
stawie prozy Roberta E. Howarda przywiązuje wagę do wierności
oryginalnym opowiadaniom. Opisana w niej era hyboryjska,
stanowiąca tło dla rozgrywanych przygód, pozbawiona jest
twórczych naleciałości nagromadzonych po śmierci pisarza. To
także pierwsza tego typu gra opracowana z udziałem uznanych
badaczy i znawców twórczości Howarda. Każdy z członków
zespołu pracującego nad napisaniem i wydaniem gry podziela
olbrzymie zainteresowanie światem Conana. Ilustratorzy pod-
ręcznika znani są zaś ze swoich wcześniejszych prac związanych
z Cymmeryjczykiem.
Tak oto wydawnictwo Modiphius ma zaszczyt na nowo przed-
stawić ten wspaniały świat i jego mieszkańców oraz wypra-
wić kolejne pokolenie bohaterów w drogę pełną przygód…
w erze niewyśnionej!
WIĘCEJ O GRZE
Zasady gry fabularnej Conan zostały w pełni opisane w podręczniku
podstawowym. Zamieszczono tam również dodatkowe wyjaśnienia
i liczne przykłady. W kolejnych dodatkach gracze i mistrzowie
gry znajdą różnorodne rozszerzenia zasad, przygody, kampanie
i inne materiały pomocne podczas rozgrywania awanturniczych
opowieści osadzonych w realiach ery hyboryjskiej.
Zasady opisane w tym starterze zostały miejscami uprosz-
czone i w związku z tym mogą nieco różnić się od pełnych reguł
zawartych w podręczniku głównym. Dodatkowe informacje
i pomoce do gry znajdziecie na stronie wydawnictwa Copernicus:
www.copcorp.pl.
A teraz naprzód, ku przygodzie!
 ROZDZIAŁ 2
ERA HYBORYJSKA
W
itajcie w świecie Conana! Okres zwany erą hyboryjską
to starodawne czasy odrodzenia cywilizacji, pełne
zarówno przemocy, jak i piękna. Królestwa powstają
na zgliszczach dawnych krain, zmiecionych z powierzchni ziemi
podczas Kataklizmu. Zapomniane sekrety czarnoksięstwa, pra-
dawne artefakty i pozostałości dziwnej nauki spoczywają pośród
rozpadających się ruin, czekając na odkrycie przez ludzi śmiałych
bądź nieroztropnych. Bogowie cieszą się popularnością i popadają
w zapomnienie, a wielka i posępna otchłań wieczności wciąż trwa.
W Zewnętrznym Mroku czai się niewyobrażalna kosmiczna groza
i niewypowiedziane zło. Ludzkość po raz kolejny podniosła się
z odmętów barbarzyństwa. Królestwa gotowe są ruszyć na podbój
kontynentu i ponownie zmieść cywilizację z powierzchni ziemi,
topiąc ją w zalewie krwi i żelaza.
Królestwa Valuzji, Lemurii i Acheronu zostały zniszczone,
lecz ziemie Piktów trwają niemal niezmienione od dziesiątek
tysięcy lat. Są niczym niewzruszone przybrzeżne skały. Liczne
cywilizacje bezskutecznie próbowały zdobyć te tereny, zamiesz-
kane przez odwiecznych dzikusów, jednak od zarania dziejów
Piktowie skutecznie opierają się wszelkim zmianom. W przeszłości
wiele królestw ścierało się z Piktami. Podobnie jest w czasach
ery hyboryjskiej.
Pierwszym pośród tych królestw jest Akwilonia, najdumniejsza
i najbardziej cywilizowana, wyróżniająca się bogactwem i kultu-
rowym wyrafinowaniem. Zakuci w zbroje akwilońscy rycerze, pod
sztandarami z symbolami świętego Mitry, prą na północ i zachód,
realizując ekspansywną politykę królestwa. Na drodze podboju
napotykają przepełnione nienawiścią piktyjskie plemiona oraz
stawiających skuteczny opór cymmeryjskich górali – rodaków
Conana. Na wschód od Akwilonii leży jej rywal – Nemedia. To
królestwo nieco przypomina swojego sąsiada, lecz ustępuje
mu potęgą. Jeszcze dalej na wschód znajduje się Brythunia –
rolnicza kraina otoczona pasmami górskimi, ograniczającymi
możliwości ekspansji.
Na wybrzeżu Oceanu Zachodniego położona jest Zingara.
To królestwo o bogatej, tętniącej życiem kulturze, podobnie jak
Akwilonia hołdujące rycerskim tradycjom. Ma jednak o wiele
mniejsze zapędy militarne niż północny sąsiad, co działa na nie-
korzyść kraju. Zingara graniczy na wschodzie z ekspansywnym,
nadmorskim królestwem Argos, a od północy odcięta jest przez
Puszczę Piktyjską. Toczy nieustające boje graniczne z Akwilonią
i jest ciągle nękana przez piratów z Wysp Barachańskich. Taka
sytuacja skutecznie rozwiewa wszelkie marzenia o zingarań-
skich podbojach.
Pozostałe, położone w centrum kontynentu królestwa hybo-
ryjskie – Ophir, Korinthia i Koth – konkurują ze sobą o potęgę
i wpływy, lecz na nie wszystkie pada cień Akwilonii. Wschodnie
królestwo Zamory chełpi się własną niegodziwością, wyróżniając
się spośród innych krain wyjątkową dekadencją. Na południe
od wspomnianych wyżej królestw leży Shem, kraina w zasadzie
podzielona pomiędzy dwa ludy. Pierwszy z nich zamieszkuje
w leżących na zachodnie miastach-państwach z górującymi
nad nimi zigguratami władców. Drugi to pasterze żyjący pośród
wschodnich pustyń i stepów.
Nawiedzana przez węże Stygia niepodzielnie narzuca swą
wolę południowym sąsiadom. To potężne królestwo kłania
8 ROZDZIAŁ 2
HYBORYJSKA ŚCIĄGAWKA
Era hyboryjska może wydawać się znajoma współczesnym czy-
telnikom, ponieważ Robert E. Howard stworzył ją, opierając się
na historycznych odpowiednikach miejsc i ludów, zaczerpniętych
z różnych czasów i kultur. Jako pisarz chciał przywołać wrażenie
historyczności, lecz jednocześnie nie być przezeń ograniczany.
Z kolei jako zagorzały czytelnik Howard był zaznajomiony z mniej lub
bardziej znanymi teoriami dryfów kontynentalnych i nawracających
wzorców kulturowych, z historiami o zaginionych kontynentach oraz
ze smutną prawdą, że większość źródeł historycznych bezpowrotnie
przepadła. Stąd też stworzył erę hyboryjską, kierując się znaną
sobie historią świata, lecz nie będąc jej niewolnikiem. Starożytne
i średniowieczne kultury były dla niego wzorcem, wedle którego
kreował państwa i ludy świata Conana. Wprowadzał tematyczne
odwołania, które jednak pozwalały na nowe i oryginalne interpretacje.
Same nazwy własne miały służyć jako swego rodzaju ściągawka,
przywołując znajome skojarzenia, a jednocześnie przedstawiając
je w nowym kontekście i sugerując istnienie świata ukrytego pod
warstwami zmian kulturowych, środowiskowych i geologicznych.
Poniżej zamieszczono przegląd kultur ery hyboryjskiej i ich
odpowiedników z naszego świata, pogrupowanych tematycznie.
■ AKWILONIA: średniowieczna Francja.
■ ARGOS: Włochy pod rządami rodów kupieckich.
■ ASGARD I VANAHEIM (NORDHEIM): Dania i Norwegia
w czasach wikingów.
■ BRYTHUNIA: średniowieczne Niemcy, Polska lub Litwa.
■ CYMMERIA: gaelicka Irlandia i Szkocja.
■ DARFAR, KESHAN, KUSH, PUNT, ZEMBABWEI ORAZ
CZARNE KRÓLESTWA: starożytne afrykańskie królestwa,
takie jak Darfur, Nubia, Kush, Somaliland, Zimbabwe
i inne.
■ HYPERBOREA: średniowieczna Ruś (Rosja),
a zwłaszcza Nowogród.
■ HYRKANIA: skrzyżowanie Mongolii ze Scytią.
się złowrogiemu bóstwu Setowi, żerując na słabszym Kush,
Darfarze, Keshanie, Puncie i innych ziemiach, nieformalnie
określanymi mianem Czarnych Królestw. Te krainy różnią
się od siebie pod względem stopnia rozwoju cywilizacyjnego.
Niektóre z nich są na etapie związków plemiennych, inne zaś
mogą się pochwalić złożonymi strukturami społecznymi. Nad
wszystkimi jednak dominuje Stygia, traktując te tereny jako
obfite źródło niewolników.
Na wschodzie, nad brzegami morza Vilayet rośnie w siłę impe-
rium Turanu. To potężne królestwo prowadzi politykę intensywnej
ekspansji, wciąż poszerzając swe granice. Turan rozbudowuje
armie, rzucając wyzwanie królestwom hyboryjskim. Bogatszy niż
większość innych państw, może płacić złotem za realizację tych
ambicji, przyciągając pod swe sztandary najemników z całego
świata. Marzeniem króla Yildiza jest podbicie całego kontynentu.
Powstrzymuje go jedynie jego ogrom.
■ IRANISTAN: Iran za czasów kalifatu.
■ KHAURAN: średniowieczna Syria.
■ KHITAJ: feudalne Chiny.
■ KHORADŻA: Konstantynopol lub ziemie znane jako „pań-
stwa krzyżowe”.
■ KORINTHIA: średniowieczna Grecja.
■ KOTH: Cesarstwo Bizantyjskie.
■ KRÓLESTWA GRANICZNE: kraje bałtyckie, na przykład
Estonia lub Łotwa.
■ NEMEDIA: Święte Cesarstwo Rzymskie
Narodu Niemieckiego.
■ OPHIR: średniowieczna Sycylia lub Malta.
■ PUSZCZA PIKTYJSKA: połączenie Szkocji i ziem rdzennych
mieszkańców Ameryki Północnej.
■ RUBIEŻE BOSSOŃSKIE: średniowieczna Walia lub Szkocja.
■ SHEM: na zachodzie Lewant w epoce żelaza (Kanaan)
i Asyria oraz Arabia na wschodzie.
■ STYGIA: starożytny Egipt.
■ TURAN: Turcja pod panowaniem dynastii Seldżuków.
■ VENDHYA: Indie pod władaniem dynastii
Wielkich Mogołów.
■ WYSPY BARACHAŃSKIE: wyspy Morza Karaibskiego,
a zwłaszcza Tortuga.
■ ZAMORA: Persja, a zwłaszcza Bagdad.
■ ZINGARA: Hiszpania w czasach rekonkwisty.
Warto zauważyć, że nie są to dokładne nawiązania. Pomimo
dużego podobieństwa powyższe krainy są na wskroś hyboryjskie.
Gracze nie powinni zatem zbyt mocno polegać na swej wiedzy
dotyczącej realiów historycznych, a prowadzący ma wolną rękę,
aby zmieniać i opisywać erę hyboryjską wedle własnej wizji.
Takie właśnie są krainy ery hyboryjskiej, gdzie cienki welon
cywilizacji skrywa pierwotne barbarzyństwo i kosmiczną grozę.
To miejsca pełne heroicznych przygód i bohaterskich czynów.
Mimo że to losy Conana zajmują poczesne miejsce na kartach
Kronik nemedyjskich, w erze hyboryjskiej śmiali awanturnicy
znajdą wiele sposobności do działania, a liczne historie wciąż
czekają na spisanie.
A zatem, psy wojny i siostry miecza, szykujcie się do wkroczenia
do świata Conana! Możecie podążyć jego śladem lub przetrzeć nowy
szlak, wiodący pośród bogatych, owianych legendami królestw,
połyskujących w świetle starodawnych gwiazd. Żyjcie pełnią życia,
radujcie się buzującym płomieniem bitwy i zdobądźcie chwałę,
która nie przeminie z upływem czasu!
ERA HYBORYJSKA 9
 ROZDZIAŁ 3
ZASADY PODSTAWOWE
T
en rozdział zawiera skrót zasad mechaniki 2d20 użytej
w grze fabularnej Conan: Przygody w erze niewyśnionej na
podstawie prozy Roberta E. Howarda. Reguły te stworzono
z myślą o rozgrywaniu spektakularnych i heroicznych przygód utrzy-
manych w duchu powieści groszowych. Zalecamy, aby mistrz gry
zapoznał się z zasadami przed rozpoczęciem rozgrywki i przeczytał
ten rozdział przynajmniej raz. Przy czym w zawartych w starterze
przygodach również zamieszczono skrótowe omówienie pojawia-
jących się tam elementów mechaniki gry, dzięki czemu można
zacząć rozgrywkę w Conana bez nadmiernych przygotowań.
CO JEST POTRZEBNE DO GRY
Oprócz mistrza gry i od jednego do sześciu graczy do gry będą
potrzebne poniższe rzeczy.
■ POSTACIE: Po jednej postaci dla każdego gracza.
Gotowych awanturników znajdziecie na końcu każdej
z zamieszczonych w starterze przygód.
■ KOŚCI DWUDZIESTOŚCIENNE (k20): Podczas rozgrywki
w Conana korzysta się z mechaniki 2d20. Będziecie
zatem potrzebować przynajmniej po dwie kości
dwudziestościenne (k20) na gracza. Idealnie każdy z gra-
jących powinien mieć co najmniej pięć kości (możecie
także dzielić się całą pulą). Do gry co prawda wystarczą
tylko dwie kości – można je przerzucać – wygodniej
jednak mieć ich więcej do dyspozycji. Często bowiem
rzuca się większą liczbą kości niż 2k20, zatem im więcej
kości na stole, tym łatwiej śledzić uzyskane rezultaty
przez poszczególnych graczy.
■ KOŚCI SZEŚCIOŚCIENNE (k6): Będzie wam potrzebny tuzin
lub więcej kości sześciościennych (k6). Są one nazywane
Kośćmi Walki (omówiono je szerzej na stronie 22). W sprze-
daży dostępne są także specjalne Kości Walki wykonane na
potrzeby gry fabularnej Conan.
■ PAPIER, OŁÓWKI ITD.: przydadzą się do rysowania
map, robienia notatek i zapisywania informacji o stanie
zdrowia postaci.
■ ŻETONY LUB ZNACZNIKI: To mogą być sztony pokerowe,
specjalne żetony do gier, monety, szklane znaczniki,,
kamyki i tym podobne drobne rzeczy. Potrzebujecie
przynajmniej po pięć na gracza do śledzenia zapasu
punktów Impetu, po trzy na osobę do oznaczania
punktów Losu oraz z tuzin lub więcej dla mistrza gry
w celu stworzenia puli punktów Fatum. W sprzedaży
są dostępne również specjalne żetony wykonane na
potrzeby gry fabularnej Conan.
Starter napisano z założeniem, że grający mają podstawowe
pojęcie o roli mistrza gry (pełniącego rolę narratora i sędziego)
oraz graczy, którzy kontrolują poszczególne postacie biorące udział
w rozgrywanej przygodzie. Pod kontrolą mistrza gry pozostają
z kolei wszelkie inne istoty, zwane postaciami niezależnymi:
mogą być to ludzie, potwory, a nawet bóstwa. Światem gry są
w tym przypadku realia ery hyboryjskiej.
Na kolejnych stronach znajdziecie wszystkie informacje
potrzebne do gry. Opisano tam współczynniki postaci, sposób
rozstrzygania podjętych działań i określania ich skutków, w tym
zadawania (i otrzymywania) obrażeń, oraz inne czynniki decydujące
o sukcesie lub porażce.
POSTACIE
W podręczniku głównym do gry Conan znajdziecie pełne zasady
tworzenia postaci, pozwalające kreować potężnych i sprytnych
awanturników gotowych rzucić się w wir przygód. Natomiast tutaj
zamieściliśmy zestawy postaci gotowych do gry, odpowiednie dla
każdej z przygód..
CECHY
Cechy określają wrodzone zdolności bohaterów oraz ich fizycznie
i psychiczne ograniczenia. Wartość większości cech postaci graczy
będzie się wahała między 6 a 12, gdzie 8 jest przeciętną wartością dla
człowieka. Im wyższa cecha, tym większe możliwości awanturnika.
■ Charakter jest miarą charyzmy postaci, odzwierciedla
łatwość wchodzenia w interakcje społeczne oraz zdolność
do zauroczenia bądź zastraszania innych.
■ Czujność odpowiada za postrzeganie oraz ostrość wszyst-
kich pięciu głównych zmysłów, a także za intuicję i instynkt.
■ Inteligencja to bystrość umysłu, intelekt, spryt, rozsądek
i zdolność korzystania ze zgromadzonej wiedzy.
■ Koordynacja określa stopień koordynacji wzrokowo-rucho-
wej i orientację przestrzenną.
■ Krzepa to wytrwałość, odporność i siła fizyczna postaci.
■ Wola to siła woli, upór i determinacja psychiczna postaci.
■ Zręczność jest miarą sprawności fizycznej i manualnej
postaci, odpowiada za poczucie równowagi, odruchy i kon-
trolę nad własnym ciałem.
ZASADY PODSTAWOWE 11

UMIEJĘTNOŚCI
LISTA UMIEJĘTNOŚCI
Umiejętności odzwierciedlają specjalistyczne wyszkolenie postaci
CHARAKTER KOORDYNACJA
w jakimś obszarze. Mogą obejmować wiedzę, sprawność w posługi- ■ Doradzanie ■ Broń dystansowa
waniu się bronią, wyuczone odruchy, znajomość specjalnych metod
■ Dowodzenie ■ Parowanie
postępowania i tak dalej. Każda z umiejętności jest przypisana do
określonej cechy, co oddaje najczęstsze połączenie między danym ■ Obycie ■ Żeglowanie
obszarem wyszkolenia a podstawowym potencjałem postaci. ■ Opieka nad KRZEPA
zwierzętami ■ Tężyzna

Na przykład Wiedza jest związana z Inteligencją, a Skrytość – ■ Przekonywanie ■ Wytrzymałość

ze Zręcznością. CZUJNOŚĆ WOLA
■ Łotrostwo ■ Czarnoksięstwo

Wyszkolenie ■ Przenikliwość ■ Opanowanie

Poziom Wyszkolenia postaci w danej umiejętności oznacza ogólną ■ Przetrwanie ZRĘCZNOŚĆ
wiedzę dotyczącą pewnego określonego obszaru. Im wyższa wartość, ■ Akrobatyka
■ Spostrzegawczość
tym większa szansa powodzenia. Suma poziomu Wyszkolenia Skrytość
INTELIGENCJA ■
w danej umiejętności i wartości przypisanej do niej cechy oznacza ■ Alchemia ■ Walka wręcz
szansę powodzenia podjętego działania. Ta sumaryczna wartość
■ Leczenie
to Próg Sukcesu (w skrócie PS).
■ Rzemiosło
■ Wiedza
Na przykład wartość Koordynacji postaci Uriaha wynosi 9,
a jego Wyszkolenie w umiejętności Broń dystansowa to 3, ■ Wojaczka
co w sumie daje 12 (9 + 3). Gracz musi zatem wyrzucić 12 lub ■ Znajomość języków
mniej, aby zdać test umiejętności Broń dystansowa.

Biegłość
Biegłość w danej umiejętności zyskuje się poprzez ciągłe ćwiczenia,
dyscyplinę i głębsze zrozumienie określonej dziedziny. Pozwala
to postaci na skuteczniejsze działanie. W przeciwieństwie do
Wyszkolenia tej wartości nie dodaje się do cechy.
Na przykład Zarina ma 3 poziomy Biegłości w Przetrwaniu.
Oznacza to, że za każdym razem, gdy gracz wyrzuci 1, 2 lub 3
podczas testu Przetrwania, zyskuje dodatkowy sukces.
TRUDNOŚĆ TESTU
Trudność testu waha się od Łatwej (T0) do Heroicznej (T5) i jest
określana przez mistrza gry. Stopnie trudność wraz z przykładami
zostały opisane na stronie 12 w tabeli Trudność testów.
TEST UMIEJĘTNOŚCI
Aby wykonać test, gracz rzuca 2k20. Każdy wynik wyrzucony na
k20 równy lub niższy od Progu Sukcesu oznacza 1 sukces. Każdy
wynik wyrzucony na k20 równy lub niższy od poziomu Biegłości
w użytej umiejętności oznacza 1 dodatkowy sukces.

TESTY UMIEJĘTNOŚCI Na przykład argoseński żeglarz Zachirios korzysta z umie-

W sytuacji, gdy rezultat działań postaci jest nieznany lub niepewny,
gracz lub mistrz gry wykonują test umiejętności, aby sprawdzić,
czy dana czynność zakończyła się sukcesem czy też porażką.
Zazwyczaj podczas testu nie można użyć więcej niż trzech
dodatkowych k20.
PRÓG SUKCESU (PS)
Próg Sukcesu (PS) dla testowanej umiejętności równa się sumie
jej poziomu Wyszkolenia i wartości przypisanej do niej cechy.
jętności Rzemiosło. Postać ma Inteligencję 8, natomiast
w Rzemiośle ma Wyszkolenie 3 i Biegłość 2. Poziom Sukcesu
wynosi zatem 11 (8 + 3). Gracz rzuca 2k20 i uzyskuje wyniki
13 i 1. Wyrzucenie 13 nie daje żadnego sukcesu, za to rezultat 1
oznacza uzyskanie 2 sukcesów: jednego za wyrzucenie mniej
niż wynosi PS i drugiego za wynik mniejszy lub równy od
poziomu Biegłości postaci w Rzemiośle.
Jeżeli gracz uzyska liczbę sukcesów równą lub większą od
stopnia trudności testu, działanie postaci kończy się powodzeniem.
Stopień trudności określa minimalną liczbę sukcesów potrzebną
do zdania testu: na przykład Łatwa (T1) trudność oznacza, że
wymagany jest 1 sukces.
12 ROZDZIAŁ 3

TRUDNOŚĆ TESTÓW
Nazwa Sukcesy Przykłady
otwarcie lekko zaklinowanych drzwi; wyszukiwanie informacji na powszechnie znany temat;
Łatwy (T0) 0
trafienie z łuku w nieruchomy cel podczas treningu
otwarcie prostego zamka; wyszukiwanie informacji ze specjalistycznej dziedziny; strzelanie do
Przeciętny (T1) 1
przeciwnika znajdującego się na optymalnym (przykładowo Średnim) dystansie
otwarcie skomplikowanego zamka; wyszukiwanie mało znanych informacji; strzelanie w kiepskim
Wymagający (T2) 2
oświetleniu do przeciwnika znajdującego się na optymalnym (przykładowo Średnim) dystansie
pośpieszne otwarcie skomplikowanego zamka; wyszukiwanie podstawowych informacji
Trudny (T3) 3 historycznych; strzelanie w kiepskim oświetleniu do przeciwnika znajdującego się na
nieoptymalnym (przykładowo Dalekim) dystansie
pośpieszne otwarcie skomplikowanego zamka bez odpowiednich narzędzi; wyszukiwanie
Koszmarny (T4) 4 osobliwych informacji historycznych; strzelanie podczas ulewy i w kiepskim oświetleniu do
przeciwnika znajdującego się na nieoptymalnym (przykładowo Dalekim) dystansie
pośpieszne otwarcie skomplikowanego zamka w trakcie bitwy i bez odpowiednich narzędzi;
wyszukiwanie celowo zatajonych informacji historycznych; strzelanie podczas ulewy i przy
Heroiczny (T5) 5
kiepskim oświetleniu do przeciwnika znajdującego się na nieoptymalnym (przykładowo
Ekstremalnym) dystansie

Komplikacje to zmiana na gorsze. Mogą oznaczać pojawienie

Conan skoczył mu naprzeciw, całą swa tygrysią siłę
wkładając w zamach mieczem. Długie ostrze ze świstem
zatoczyło w powietrzu migoczący łuk i spadło na chronioną
hełmem głowę Bossończyka. Klinga i pancerz pękły pospołu,
a pozbawione życia ciało Gromela potoczyło się po posadzce.
Conan odskoczył, wciąż ściskając w dłoni złamany oręż.
– Feniks na mieczu
TESTY NIEWYUCZONYCH
UMIEJĘTNOŚCI
Postać może wykonywać testy nawet tych umiejętności, w których
nie ma żadnych poziomów w Wyszkoleniu lub Biegłości. Próg
Sukcesu wynosi w ich przypadku tyle, ile wartość cechy powiązanej
z daną umiejętnością.
Wiąże się to jednak z większym ryzykiem. W przeciwieństwie
do zwykłych testów Komplikacje pojawiają się tu bowiem przy
wyrzuceniu na k20 zarówno 19, jak i 20.
KOMPLIKACJE
Nawet jeśli uda się z powodzeniem wykonać zamierzony plan,
nie zawsze wszystko przebiega gładko. Choćby wszystko szło po
ich myśli, na postacie często czekają nowe wyzwania i nieocze-
kiwane komplikacje.
Za każdym razem, kiedy podczas testu na k20 wypadnie 20,
mistrz gry natychmiast wprowadza do gry jakąś przeszkodę lub
problem, czyli Komplikację. Każdy rezultat rzutu wynoszący 20
oznacza pojawienie się jednej Komplikacji, zatem przy wyjątkowym
pechu może pojawić się ich kilka.
się przeszkody wymagającej podejścia innego niż dotychczasowe
(na przykład droga ucieczki zostaje zablokowana), utratę zasobów
(zużycie strzał lub leków) lub zdarzenie, które sprawi, że przez
jakiś czas działania postaci będą utrudnione (skręcona kostka,
popełnienie towarzyskiego faux pas).
Należy pamiętać, że Komplikacja to zaledwie niedogodność.
Jej wystąpienie nie zależy od sukcesu lub porażki – może pojawić
się także w wyniku zdanego testu. Skutki stają się odczuwalne
natychmiast po wprowadzeniu w życie wyniku testu umiejętności.
Postać może się odsłonić w trakcie walki, lecz jeśli zdała test, to
nadal przeprowadzi skuteczny atak, zanim wystąpi Komplikacja..
Na przykład piktyjski wojownik Dakeyah z powodzeniem
używa umiejętności Broń dystansowa i trafia przeciwnika
strzałą z łuku. Na jednej z kości wypada jednak 20. Atak
Dakeyaha odnosi skutek, lecz mistrz gry może uznać, że była
to ostatnia strzała w kołczanie. Pikt musi zatem zdobyć nowy
zapas amunicji lub atakować wrogów w inny sposób.
W przypadku wystąpienia jednocześnie wielu Komplikacji
każdą z nich można rozpatrywać osobno lub też mistrz gry może
postawić drużynę przed jednym większym problemem.
Kontynuując powyższy przykład: gdyby gracz prowadzący
postać Dakeyaha wyrzucił kilka 20, prowadzący mógłby
oznajmić, że oprócz wyczerpania zapasu strzał dodatkowo pękła
cięciwa łuku bądź też unoszący się dym przesłonił przeciwników.
Połączenie kilku Komplikacji w większy problem może oznaczać,
że zamiast pomniejszych niedogodności (brak strzał, zerwana
cięciwa) łuk Dakeyaha pęka i nie nadaje się do dalszego użytku.
ZASADY PODSTAWOWE
FATUM JAKO KOMPLIKACJA
Jeśli w danych okolicznościach nie da się łatwo wymyślić
odpowiedniej Komplikacji, mistrz gry może w zamian dołożyć 2
punkty do puli Fatum. W ten sposób prowadzący może zwięk-
szyć pulę Fatum, w zamian nie wprowadzając Komplikacji do gry.
Kiedy postać niezależna doświadcza Komplikacji, gracze
mogą poprosić o usunięcie przez mistrza gry 2 punktów z puli
Fatum zamiast wprowadzać niedogodność do gry. W przy-
padku jednoczesnego wystąpienia wielu Komplikacji mistrz
gry rozpatruje każdą z osobna według uznania.
Niektóre mogą zatem zamienić się w Fatum, inne zaś zostaną
wprowadzone w życie. Więcej informacji o puli Fatum zamiesz-
czono na stronie 28.
13
IMPET
Jeśli liczba sukcesów uzyskanych w rzucie przekracza stopień
trudności testu, to nadmiarowe sukcesy zamieniają się w punkty
Impetu. Można je wydać od razu, aby wykonać bieżącą czynność
szybciej lub sprawniej, bądź też zachować punkty na później
i wykorzystać je do innych działań podczas tej samej tury. Niezdany
test nigdy nie generuje Impetu.
Impet odzwierciedla także korzyści wynikające ze współpracy,
dynamiki grupy, dowodzenia, koordynacji działań i innych form
współdziałania. Punkty Impetu zachowane na później można
wykorzystać w dodatku do Impetu wygenerowanego podczas
udanego testu lub za pomocą innych metod. Niewykorzystane
punkty Impetu odkładane są do drużynowej puli Impetu, z której
mogą czerpać wszyscy gracze. W danym momencie w puli nie
może być odłożone więcej niż 6 punktów. Gracz może korzy-
stać z uzyskanego Impetu wyłącznie do końca swojej tury.
Jeżeli chce zachować punkty na później, może je dołożyć
do drużynowej puli. Punkty, które nie zostaną zużyte lub
odłożone do puli, przepadają.
Zazwyczaj część lub wszystkie uzyskane punkty Impetu wydaje
się zaraz po udanym teście umiejętności. Uczestnicy rozgrywki nie
muszą określać, na co zużywają Impet, aż do chwili, gdy zamie-
rzają go użyć.
Większości efektów Impetu można użyć wyłącznie raz podczas
danego testu umiejętności. Niektóre metody wydawania Impetu
zostały jednak opisane jako powtarzalne. Oznacza to, że gracz
może wielokrotnie wydawać Impet w dany sposób, dopóki ma
punkty w zapasie. Efektów Impetu opisanych jako natychmia-
stowe można użyć w dowolnym momencie, opłacając je punktami
z drużynowej puli.
Gracze mają wolną rękę i mogą kreatywnie korzystać z Impetu.
Pozwoli im to krok po kroku budować przewagę i odnosić kolejne
sukcesy. Ostateczna decyzja i zgoda na użycie punktów Impetu
należy do mistrza gry, zwłaszcza gdy chodzi o postacie niezależne
i bieżące okoliczności.
Postać nie może użyć w żadnym teście więcej niż trzech
dodatkowych k20, stąd też maksymalnie można rzucić pulą 5k20.
Jedynym wyjątkiem jest współpraca, kiedy postacie wspólnie
próbują przezwyciężyć problem, rzucając z osobna kośćmi i sumu-
jąc uzyskane sukcesy. Dodatkowe kości zakupione za punkty
Impetu lub zdobyte w inny sposób należy dodać do puli przed
wykonaniem testu.
ZMNIEJSZENIE PULI IMPETU
Na koniec każdej sceny lub po każdej pełnej rundzie rozegranej
w ramach sceny akcji pula punktów Impetu maleje o 1 punkt.
14
PRZYKŁADY UŻYCIA IMPETU
Efekt Impetu
Dołożenie przed rzutem jednej k20 do puli podczas testu umiejętności
Rozbrojenie przeciwnika
Wykonanie działania w czasie o połowę krótszym
Zadanie mistrzowi gry pytania o bieżącą sytuację, postacie obecne w scenie
lub o coś innego, co postać gracza może odkryć lub dostrzec za pomocą
danego testu umiejętności
Zwiększenie trudności testu umiejętności przeciwnika o 1 stopień
Zwiększenie zadanych obrażeń o 1 punkt
ŚLEDZENIE ZAPASU IMPETU
Jedną z metod śledzenia zapasu Impetu – zarówno drużynowego,
jak i poszczególnych graczy – jest położenie w widocznym
miejscu dużej, wyróżniającej się k6 i obracanie jej ścianek
w taki sposób, aby wskazywała aktualnie dostępną liczbę
punktów. Jeśli na przykład wskazuje 3, oznacza to, że dostępne
są 3 punkty Impetu. Innym sposobem jest przygotowanie
żetonów lub dodatkowych k20 do śledzenia drużynowej puli
impetu. Tylko pamiętajcie, aby nie pomieszać ich z innymi
kośćmi lub znacznikami!
Niezależnie od wybranej metody zapas Impetu powinien być
jawny i widoczny dla wszystkich. Ułatwi to koordynację działań.
IMPET A FATUM
Podczas rozgrywki wykorzystywane są równolegle dwie główne
pule punktów: Impet i Fatum. Fatum to zasób mistrza gry służący
do stawania przed graczami przeszkód, wprowadzania do gry
wydarzeń lub oddziaływań, używania zdolności specjalnych postaci
niezależnych i ogólnie rzecz biorąc utrudniania życia awanturnikom.
Mistrz gry może wydawać punkty Fatum, aby poprawiać skutecz-
ność działań postaci niezależnych i na inne sposoby czynić życie
awanturników ciekawszym i bardziej ekscytującym.
Gracze mogą płacić za natychmiastowe efekty Impetu także za
pomocą punktów Fatum (na przykład kupując dodatkowe k20 do
rzutu). Zamiast wydawać Impet, dokładają wówczas odpowiednią
liczbę punktów do puli Fatum (w stosunku 1 do 1).
W przeciwieństwie do postaci graczy postacie niezależne nie
mogą zachowywać punktów Impetu we wspólnej puli. Zamiast
tego każda postać niezależna, która zakończy działanie z nadwyżką
Impetu, może dołożyć wszystkie niewykorzystane punkty do puli
Fatum mistrza gry.
Więcej informacji na temat sposobów wykorzystania Fatum
zamieszczono na stronie 28.
ROZDZIAŁ 3
Koszt Uwagi
1 za jedną k20 natychmiastowe, powtarzalne
2
1
1 za jedną
powtarzalne
odpowiedź
2 za 1 stopień natychmiastowe, powtarzalne
1 za 1 punkt powtarzalne
KONFLIKTY
Kiedy dwie postacie działają bezpośrednio przeciwko sobie nawza-
jem, każda z nich wykonuje test umiejętności odpowiedni dla
podjętego działania. Zamierzony cel osiąga ta z nich, która uzyska
w teście więcej Impetu, przy czym ostateczna suma punktów zwy-
cięzcy jest zmniejszana o 1 za każdy punkt zdobyty przez przegra-
nego. Innymi słowy, poziom sukcesu osiągnięty przez przegranego
odejmowany jest od poziomu sukcesu zwycięzcy. W przypadku
remisu wygrywa postać gracza, chyba że mistrz gry wyda 1 punkt
Fatum. W razie remisu pomiędzy dwiema postaciami graczy bądź
dwiema postaciami niezależnymi mistrz gry powinien wybrać
metodę rozstrzygnięcia konfliktu: może na przykład porównać
cechy związane z testem lub po prostu rzucić kością.
Na przykład Damastinos ściga się z Lukrecją. Zwycięzcą
będzie ta postać, która w teście umiejętności zdobędzie
więcej sukcesów.
Jeżeli żadne czynniki nie wpływają na działania postaci, trudność
testu przeciwstawnego jest Łatwa (T0). Trudność jest Przeciętna (T1)
w przypadku, gdy postać się broni lub atakuje. Jednakże okolicz-
ności mogą sprawić, że jednej lub obu stronom Konfliktu trudniej
będzie osiągnąć cel. Takie sytuacje wpływają na trudność testów
wykonywanych przez postacie zaangażowane w Konflikt. Jeśli
któraś ze stron nie zda testu, to automatycznie przegrywa. Jeżeli
obie postacie nie odniosą sukcesu, żadna z nich niczego nie osiąga.
Gdy któraś z postaci znajduje się w okolicznościach mogących
sprawić, że jej test będzie trudniejszy niż test przeciwnika, trudność
wzrasta wedle normalnych zasad. Jak zaznaczono wcześniej, jeżeli
jedna strona nie zda testu, a druga osiągnie sukces, to Konflikt
przegrywa postać, która poniosła porażkę. Postacie mogą wydać
punkty Impetu lub Losu (patrz Los na stronie 28), dołożyć punkty
do puli Fatum (patrz Fatum na stronie 28) lub zrobić coś innego,
co da im dodatkowe sukcesy lub więcej Impetu, aby zwiększyć
szansę powodzenia testu.
ZASADY PODSTAWOWE 15

ZWIĘKSZENIE Aby pomóc w teście umiejętności, gracz musi opisać, w jaki

sposób jego postać asystuje przywódcy. Jeśli mistrz gry się zgodzi,

SZANSY NA SUKCES
Wykonanie prostej czynności nie jest skomplikowane, lecz nawet
najlepiej wyszkolona postać nie poradzi sobie z czymś trudniej-
szym bez pewnego wysiłku, odpowiedniej okazji do działania lub
pomocy. Biegłość w umiejętności pozwala czasem na zdanie testu
w przypadku wyższych stopni trudności, lecz aby rzeczywiście
zatriumfować, postać musi znaleźć jakiś sposób zwiększenia swojej
szansy na sukces. Zazwyczaj w tym celu dodaje się podczas testu
dodatkowe k20 do puli kości.
KUPOWANIE KOŚCI ZA
PUNKTY FATUM
Jak zaznaczono w opisie Impetu (patrz strona 13), postać może
wydać 1 punkt Impetu (natychmiastowe, powtarzalne), aby dołożyć
dodatkową k20 do rzutu. Należy za to zapłacić punktami z druży-
nowej puli Impetu. Gracz może jednak zdecydować, że zamiast
tego dokłada punkty do puli Fatum mistrza gry.
każdy pomocnik wykonuje test pomocy, rzucając jedną k20
i używając odpowiednich wartości swojej cechy i umiejętności,
aby sprawdzić, czy uzyskał jakieś sukcesy. Przywódca wykonuje
normalny test umiejętności. Wspierające go postacie nie mogą
dokładać dodatkowych kości do swoich rzutów, lecz przywódca
może skorzystać z Impetu, Fatum, Losu, zasobów lub innych metod,
aby uzyskać kolejne k20. Kości, którymi rzucają pomocnicy, nie
wliczają się do limitu trzech dodatkowych k20, jakie można dodać
do puli podczas testu.
KAPRYSY LOSU!
Punkty Losu są potężnym zasobem i można je wykorzystać nie
tylko do dokupywania dodatkowych kości. Ich zastosowanie
opisano szerzej na stronie 28.

Jeżeli przywódcy uda się wyrzucić co najmniej 1 sukces, to

PUNKTY LOSU wszystkie sukcesy uzyskane przez pomocników zostają doliczone
do ostatecznego wyniku. Jeśli jednak mu się to nie uda, to pozo-
Przed wykonaniem testu umiejętności gracz może wydać 1 punkt
stałe sukcesy przepadają i cały wysiłek idzie na marne z powodu
Losu, aby dołożyć jedną k20 do rzutu. Nie rzuca się nią, w prze-
kiepskiego zarządzania i braku koordynacji.
ciwieństwie do kości kupionych za punkty Impetu. Zamiast tego
Postacie asystujące przywódcy nie muszą używać tej samej
gracz powinien umieścić ją na stole w taki sposób, aby pokazywała
umiejętności co on: czasami najlepszą formą pomocy będzie
1, czyli najlepszy możliwy do wyrzucenia wynik. Ten rezultat roz-
podzielenie się wiedzą z zupełnie innej dziedziny bądź odmienne
patruje się wedle standardowych zasad. Liczy się on za 1 sukces
wyszkolenie. Ostatecznie to mistrz gry ma decydujący głos
lub za 2 sukcesy, gdy postać ma 1 lub więcej poziomów Biegłości
i rozstrzyga, czy danej umiejętności można użyć, aby pomóc
w użytej umiejętności.
innej postaci.

WSPÓŁPRACA I POMOC
Kiedy sytuacja przerasta pojedynczego awanturnika, postacie
mogą współpracować, aby osiągnąć wspólny cel, jeśli tylko
pozwalają na to czas, okoliczności oraz mistrz gry. Kiedy w dane
działanie zaangażowanych jest kilka postaci, jedna z nich zostaje
przywódcą, a pozostałe są jej pomocnikami. Zależnie od sytuacji
mistrz gry może nałożyć na działania awanturników pewne
ograniczenia bądź zdecydować, że tylko określona liczba postaci
może pomagać.
 ROZDZIAŁ 4

SCENY AKCJI

A AKCJE
wanturnicy natkną się na nieprzyjaciół i rywali w każdym
zakątku świata. Owym wrogom – ludziom, zwierzętom bądź
potworom – należy stawić czoła podczas niebezpiecznego
starcia. Takie sytuacje nazywane są zbiorczo scenami akcji. Niezależnie od tego, ile trwa runda, każda postać ma w niej tylko
jedną turę. Raz na turę postać może wykonać każdą z następują-

RUNDY
cych rzeczy: jedną akcję zwykłą, jedną akcję prostą oraz dowolną
liczbę akcji darmowych.

Sceny akcji są podzielone na rundy. Każda runda obejmuje pewien
wycinek czasu, kiedy postacie podejmują działania i reagują na
poczynania przeciwników. Rundy nie mają sztywno określonej
długości. Ich długość zależy od rozgrywanej sytuacji. Rundy pod-
czas intensywnego starcia w ciasnych korytarzach zrujnowanego
zamczyska mogą trwać zaledwie kilka sekund. Podczas napadu
bandytów na wioskę poszczególne rundy mogą trwać nawet kilka
minut Z kolei olbrzymia bitwa morska, w której biorą udział liczne
galery wojenne, może mieć rundy trwające kwadrans lub dłużej..
AKCJE DARMOWE
Akcje darmowe wymagają niewiele czasu i wysiłku. Postać może
w swojej turze wykonać dowolną liczbę akcji darmowych (osta-
teczna decyzja w tej kwestii należy do mistrza gry), lecz nie może
wykonać tej samej akcji darmowej więcej niż raz na turę.
AKCJE PROSTE
Akcje proste przeważnie nie wymagają zbyt wiele energii ani
skupienia. Mimo to trzeba włożyć w nie nieco wysiłku.
SCENY AKCJI
CO TO ZA AKCJA?
W przypadku niektórych akcji ich natura jest oczywista
i została tutaj opisana. Na przykład wyjście poza Zasięg
przeciwnika to akcja zwykła. Niekiedy jednak mistrz gry
będzie musiał zdecydować, jakiego rodzaju akcja jest wyma-
gana w danej sytuacji. Może się przy tym kierować poniż-
szymi wskazówkami:
■ Działania, które można wykonać w mgnieniu oka (na
przykład upuszczenie przedmiotu trzymanego w dłoni)
lub takie, którymi można się zajmować jednocześnie
wykonując inną czynność (na przykład prowadzenie
rozmowy) będą najpewniej wymagać AKCJI DARMOWEJ.
Jeżeli dana czynność wymaga testu, to nie można jej
wykonać w ramach akcji darmowej.
■ Większość czynności wymagających Łatwego (T0)
testu umiejętności (rzut kośćmi nie jest potrzebny)
lub niewymagających żadnego to akcje proste. Jeżeli
jednak gracz chce wykonać Łatwy (T0) test, aby
zdobyć punkty Impetu, wówczas czynność wymaga
AKCJI ZWYKŁEJ.
■ Każde działanie wymagające wysiłku lub skupienia, lecz
niewymagające testu umiejętności, będzie najprawdo-
podobniej AKCJĄ PROSTĄ.
■ Każde działanie wymagające testu umiejętności będzie
zazwyczaj AKCJĄ ZWYKŁĄ, chyba że zaznaczono inaczej.
NIEZDECYDOWANIE
Jeśli gracze zbyt długo dyskutują i rozważają wybory dostępne
w danej scenie, zamiast po prostu działać, mistrz gry może
dołożyć 1 punkt do puli Fatum jako ostrzeżenie, że właśnie
oddają inicjatywę przeciwnikom. Jeżeli nie ukróci to dalszych
rozważań, mistrz gry może dokładać kolejne punkty do puli
Fatum, ponownie ostrzegając graczy, aż do chwili, gdy w końcu
coś zrobią lub też prowadzący wyda Fatum w celu umożliwienia
działania postaciom niezależnym.
17
AKCJE ZWYKŁE
Akcje zwykłe są kluczowym elementem scen akcji i to im właśnie
postacie poświęcają najwięcej uwagi i wysiłku. Postać może także
zamienić akcję zwykłą na dodatkową akcję prostą.
REAKCJE
Reakcje wykonuje się w turze przeciwnika. To specjalny rodzaj akcji
używany w odpowiedzi na pewne określone działania (na przykład
atak wroga). Część reakcji zamienia test umiejętności przeciwnika
w Konflikt. W trakcie rundy postać może wykonać dowolną liczbę
reakcji, za każdym razem ponosząc wyższy koszt działania. Pierwsza
reakcja podczas każdej rundy kosztuje 1 punkt Fatum (dokładany do
puli lub zabierany z niej, zależnie od tego, czy reakcję wykonuje postać
gracza czy postać niezależna). Za drugą reakcję należy zapłacić 2 punkty,
koszt trzeciej wynosi 3 punkty i tak dalej – każda kolejna reakcja jest
o 1 punkt Fatum droższa od poprzedniej.
KOLEJNOŚĆ DZIAŁAŃ
W każdej rundzie jako pierwsze działają zazwyczaj postacie graczy.
Grający mogą ustalić między sobą kolejność działania bohaterów,
lecz jeśli któryś z nich rozpocznie swoją turę, musi wykonać wszyst-
kie swoje akcje, zanim przyjdzie kolej na następnego awanturnika.
Kiedy wszyscy gracze wykonają swoje tury, zaczynają działać
postacie niezależne (w kolejności ustalonej przez mistrza gry).
Runda dobiega końca, gdy wszystkie postacie – graczy oraz
niezależne – wykonają swoje akcje. Z puli Impetu odrzuca się
wówczas 1 punkt, a następnie rozpoczyna się nowa runda.
PRZEJĘCIE INICJATYWY
Mistrz gry może wydać 1 punkt Fatum, aby przerwać turę gracza
i rozpocząć turę postaci niezależnej. Może to zrobić na samym
początku rundy, zanim ktokolwiek zacznie działać, lub natychmiast
po tym, gdy któraś z postaci graczy zakończy swoją turę (a kolejna
jeszcze nie zaczęła następnej).
Wszystkie akcje postaci niezależnej są rozstrzygane według
normalnych zasad. Gdy jej tura dobiegnie końca, inicjatywa wraca
do postaci graczy, chyba że mistrz gry ponownie wyda punkty
Fatum, pozwalając działać kolejnym postaciom niezależnym. Te
z nich, które dzięki temu wykonały swoje akcje poza kolejnością,
nie mogą ponownie działać podczas tej samej rundy.
ZASKOCZENIE
Czasami jedna ze stron starcia chce zaskoczyć przeciwników lub
wciągnąć ich w zasadzkę, aby zdobyć przewagę. Taka sytuacja
jest rozstrzygana jako Konflikt (patrz strona 14). Każda ze stron
wybiera przywódcę, który wykonuje test umiejętności. Pozostałe
postacie mogą pomagać wedle normalnych zasad. Jeśli dana
18 ROZDZIAŁ 4

strona zwycięży w Konflikcie, to uda się jej zaskoczyć przeciwnika. Strefy nie mają ściśle określonego rozmiaru, stąd też łatwo je
W rezultacie każda postać ze zwycięskiej grupy zyskuje za darmo dostosować do potrzeb rozgrywanej sceny.
korzyści płynące z akcji Wykrycie słabości (patrz strona 24) i może
działać natychmiast po rozpoczęciu walki (w takiej sytuacji nie
Na przykład teren bitwy rozgrywającej się w lesie pełnym
trzeba wydawać punktów Fatum za postacie niezależne, jeśli to
wysokich drzew może zostać podzielony na wiele małych
one zwyciężyły; mistrz gry nie może jednak wydać Fatum, aby
stref (trudnych do przebycia i dających dobrą osłonę) i kilka
przejąć inicjatywę, gdy to gracze działają pierwsi).
większych stref reprezentujących polany (łatwy teren
Jeżeli grupa planująca atak z zaskoczenia przegra Konflikt,
o dobrej widoczności).
to zwycięzcy mogą dołożyć 2 punkty do puli Fatum lub wydać 1
punkt Losu (za całą grupę), aby samemu wykorzystać element

DYSTANS I RUCH
zaskoczenia. Typowe próby zaskoczenia przeciwnika to na przy-
kład urządzenie zasadzki (Skrytość kontra Spostrzegawczość) lub
zdradzenie sojusznika podczas jakiejś uroczystości (Przekonywanie
kontra Przenikliwość). Aby wszystko przebiegało prosto i płynnie, dystans określany jest
za pomocą czterech kategorii oraz jednej sytuacji.

STREFY ■ Zasięg to sytuacja, w której jakiś obiekt lub postać

znajduje się w odległości wyciągniętej ręki od innej
postaci. Postacie wchodzą w Zasięg, aby podjąć interak-
Wiedza o tym, gdzie ktoś się znajduje na polu bitwy, może się
cję z przedmiotem, zaatakować w zwarciu bądź wykonać
okazać kluczowa. Równie ważne jest określanie pozycji – czy to
dowolne działanie wymagające bezpośredniego kon-
względnej (jak daleko znajdujesz się od sprzymierzeńca bądź
taktu z celem akcji. Postać może wejść w Zasięg istoty
wroga), czy też bezwzględnej (gdzie dokładnie jesteś na polu bitwy).
lub obiektu w ramach dowolnej akcji ruchu zakończonej
Zamiast jednak śledzić odległości za pomocą precyzyjnych miar,
w strefie, w której przebywa cel. Wyjście z Zasięgu wroga
podczas scen akcji używa się stref umownych.
bez wykonania akcji Odskok naraża postać na działanie
Na początku sceny akcji mistrz gry określa strefy istniejące
reakcji Wykorzystanie okazji. Wspomniane akcje opisano na
w danych okolicznościach. (Zazwyczaj na początek wystarczy
stronach 23 i 24.
określić od trzech do pięciu stref. Ich liczba zależy jednak od
charakteru danej sceny). Każda strefa do niewielki, wydzielony ■ Bliski dystans to strefa, w której aktualnie znajduje się
obszar. Strefa będzie zapewne połączona z jedną lub większa postać. Poruszanie się na Bliskim dystansie wymaga
liczbą stref. Jednocześnie będzie przez przylegające do niej strefy akcji darmowej.
oddzielona od reszty terenu.
■ Średni dystans to każda strefa przylegająca do tej, w której
Nie ma sztywnych zasad określających sposób ustalania roz-
aktualnie znajduje się postać. Aby przemieścić się do miej-
miaru lub granic stref. Podział na poszczególne obszary wynika
sca znajdującego się na Średnim dystansie, należy wykonać
z okoliczności sceny i charakteru miejsca..
akcję prostą.

■ Daleki dystans to każde miejsce położone dwie strefy dalej

Na przykład podczas oblegania akwilońskiej fortecy w obrębie
od tej, w której aktualnie przebywa postać. Aby przemie-
jej murów ścierają się oddziały wojowników. Kilku obrońców
ścić się do miejsca znajdującego się na Dalekim dystansie,
zajęło pozycję w strażnicy, podczas gdy napastnicy znajdują
należy wykonać akcję zwykłą, lecz do końca bieżącej tury
się w korytarzu i próbują wyważyć drzwi prowadzące do
trudność wszystkich testów wykonywanych przez postać
pomieszczenia. W tym przypadku jedną strefą będzie straż-
rośnie o 1 stopień.
nica, a drugą – korytarz.

Podobnie do określenia czyjegoś położenia mogą posłużyć ODLEGŁOŚCI MIĘDZY STREFAMI

pewne punkty orientacyjne.
Atakujący cymmeryjską wioskę asgardzcy najeźdźcy zbliżają
się do kuźni. Po rozpoczęciu bitwy rozglądają się za osłoną.
Dostrzegają wóz, płonący stóg siana i pobliską chatę. Gracze
bez trudu powinni wyobrazić sobie, jak ich postacie biegną
od wozu (jedna strefa) po gruntowej drodze (kolejna strefa
w stronę płonącego stogu siana (trzecia strefa).
Nawet jeżeli w scenie występują tylko dwie strefy, odległość
między nimi wciąż powinna mieć znaczenie. Mistrz gry
może zatem umieścić między nimi dowolną liczbę „pustych”
stref, aby lepiej oddać dzielący je dystans. Awanturnicy
pragnący przemieścić się z jednej strefy do drugiej będą
musieli najpierw przebyć dzielącą je odległość w postaci
dodatkowych stref.
SCENY AKCJI 19

DYSTANS A PERCEPCJA
Im dalej coś się znajduje, tym trudniej to dostrzec. Mistrz
gry powinien zwiększyć trudność testów Spostrzegawczości
i Przenikliwości o 1 stopień, gdy dotyczą obiektów znajdujących
się na Średnim dystansie; o 2 stopnie w przypadku Dalekiego
dystansu; i o 3 stopnie, gdy postać stara się coś dostrzec na
Ekstremalnym dystansie.

■ Ekstremalny dystans to każde miejsce położone trzy lub

więcej stref dalej od tej, w której aktualnie przebywa postać.
Postać nie może się przemieścić na Ekstremalny dystans
w trakcie jednej tury.

Podczas swojej tury każda postać może wykonać tylko jedną

akcję ruchu.

Na przykład awanturnik nie może użyć akcji prostej, aby prze-

mieścić się do sąsiedniej strefy, a następnie skorzystać z akcji
zwykłej, żeby przebyć dwie kolejne strefy.

CECHY TERENU
Mistrz gry może w poszczególnych strefach umieścić przeszkody
lub inne charakterystyczne cechy terenu. Tutaj opisano jedynie
kilka przykładów. Więcej informacji na ten temat znajdziecie w pod-
ręczniku głównym do gry Conan. Ponadto zachęcamy mistrzów
gry do wymyślania własnych cech terenu wedle potrzeb.
W normalnych warunkach poruszanie się nie wymaga żadnego
testu. Poruszanie się na Bliskim dystansie wymaga akcji darmo-
Nie podążali utartym szlakiem. Schodzili w wąwozy tak
wej. Aby przemieścić się do miejsca znajdującego się na Średnim
głębokie, że światło słoneczne nigdy nie docierało do ich dna.
dystansie, należy wykonać akcję prostą. Aby przemieścić się do
Wspinali się na strome zbocza, gdzie piargi groziły usunięciem
miejsca znajdującego się na Dalekim dystansie, należy wykonać
się spod nóg. Wędrowali ostrymi niczym nóż graniami nad
akcję zwykłą, lecz do końca bieżącej tury trudność wszystkich
bezdennymi przepaściami zasnutymi niebieskawą mgiełką.
testów wykonywanych przez postać rośnie o 1 stopień, wliczając
to testy potrzebne do przebycia trudnego terenu.
– Ludzie Czarnego Kręgu
W niektórych przypadkach przemieszczanie się może jednak
wymagać testu utrudnionego ruchu. Jest to zazwyczaj test
Akrobatyki lub Tężyzny postaci i potworów, choć nietypowy teren
Czwarty rodzaj cech terenu to Osłona, oferująca postaciom pewne
lub kierowanie w takiej sytuacji pojazdem bądź zwierzęciem może
korzyści. W jej przypadku zazwyczaj test nie jest potrzebny.
wymagać innej umiejętności. Sytuacja może pozwolić na użycie
jednej lub obu powyższych umiejętności w zależności od tego, ■ Przeszkody występują w miejscu styku dwóch stref, utrudnia-
w jaki sposób postać zamierza przebyć trudny teren. Jeżeli ruch jąc swobodne przemieszczanie się między nimi. Za przeszkody
wymaga testu o Przeciętnej (T1) lub większej trudności, nie można mogą służyć ściany, ogrodzenia, drabiny i podobne obiekty,
go wykonać w ramach akcji darmowej, nawet jeśli odbywa się na po których można się wspinać. Próba pokonania przeszkody
Bliskim dystansie. W żadnym wypadku nie można wykonać testu wymaga testu utrudnionego ruchu, który domyślnie ma
umiejętności w ramach akcji darmowej. Przeciętną (T1) trudność. Wyjątkowo duże przeszkody mogą
Ogólnie rzecz biorąc, test utrudnionego ruchu należy wykonać, zwiększyć trudność testu, natomiast proste i nieskompli-
gdy postać napotka przeszkody, utrudnienia lub zagrożenia. kowane mogą ją zmniejszyć do Łatwej (T0), co sprawia, że
20
przestają być wyzwaniem i test nie jest już wymagany (chyba
że w grę wchodzą inne czynniki). Porażka w teście nie pozwala
postaci pokonać przeszkody.
■ Utrudnienia wpływają na całą strefę i spowalniają ruch
w jej obrębie. Postać wykonująca dowolną część swojego
ruchu na obszarze utrudnienia musi albo skrócić dystans
(przemieścić się o jedną strefę mniej niż normalnie), albo
wykonać test utrudnionego ruchu. Porażka oznacza, że
zatrzymuje się w miejscu, w którym napotkała utrudnie-
nie. Trudność testu utrudnionego ruchu jest zazwyczaj
Przeciętna (T1), lecz może wzrosnąć za sprawą niektórych
rodzajów terenu. Głęboka woda, gruba warstwa śniegu lub
nierówne podłoże mogą być traktowane jako utrudnienia.
■ Zagrożenia działają tak samo jak przeszkody lub utrud-
nienia (zależnie od konkretnego przypadku), lecz z jedną
zasadniczą różnicą: porażka w teście utrudnionego ruchu
powoduje obrażenia. Typowe zagrożenie zadaje 3 §
żeń fizycznych oraz ma cechę Ogłuszające. Różne zagro-
obra-
żenia mogą mieć przypisane odrębną wielkość lub naturę
obrażeń oraz inne cechy.
ATAKOWANIE
Procedura ataku składa się z poniższych kroków.
1. Deklaracja ataku:
a. Określenie rodzaju ataku: WRĘCZ, DYSTANSOWY
lub ZASTRASZENIE.
b. Wskazanie CELU ataku. Należy wskazać cel odpo-
wiedni dla wybranego rodzaju ataku.
c. Wybór BRONI (w przypadku ataku wręcz lub
dystansowego) lub SPOSOBU, w jaki postać chce
wystraszyć cel (w przypadku ataku Zastraszenia).
d. Cel decyduje, czy wykonuje reakcję OBRONA.
2. Atakujący wykonuje TEST UMIEJĘTNOŚCI, aby zaata-
kować. Trudność testu jest PRZECIĘTNA (T1). Jeżeli
jednak cel wykonuje reakcję Obrona, sytuacja staje
się KONFLIKTEM.
3. Atak kończy się, jeżeli atakujący poniesie porażkę w teście
lub przegra Konflikt. Gdy atakujący odniesie sukces
w teście lub wygra Konflikt, losuje zadane OBRAŻENIA:
a. Atakujący rzuca określoną liczbą KOŚCI WALKI
§
( ) zależnie od rodzaju broni/ataku i wartości
powiązanych cech postaci. Rezultaty 1 i 2 oznaczają
ROZDZIAŁ 4
■ Osłona to jedna z często spotykanych cech terenu. Są to
obiekty, które utrudniają obserwację pola walki lub utrud-
niają atak, zasłaniając cel. Osłona zapewnia dodatkową
Redukcję przeciwko atakom fizycznym (patrz Obrażenia
i zdrowienie poniżej). Standardowo można wyróżnić lekką
osłonę (dającą 2§ Redukcji) oraz ciężką osłonę (dającą
4§ Redukcji).
RODZAJE ATAKÓW
Cel można zaatakować na trzy sposoby: wręcz (W), z dystansu (D)
lub poprzez Zastraszenie (Z). W ramach akcji zwykłej atakujący
wybiera rodzaj ataku oraz wskazuje cel znajdujący się na odpo-
wiednim dystansie.
Świadomy ataku cel może zadeklarować użycie reakcji Obrona.
W takim przypadku atak należy rozegrać jako Konflikt, używając
umiejętności wymienionych w tabeli poniżej. W innym przypadku
atakujący wykonuje Przeciętny (T1) test umiejętności zgodny
z rodzajem wybranej metody ataku. Trudność testu ataku może
ulec zmianie zależnie od odległości od celu.
liczbę zadanych obrażeń. Rezultaty 5 i 6 oznaczają
EFEKT, który dodaje 1 obrażenie i umożliwia użycie
cech broni/ataku (np. Przebijający lub Brutalny).
Należy zsumować wszystkie zadane obrażenia, aby
otrzymać CAŁKOWITE OBRAŻENIA.
b. W tym czasie obrońca oblicza CAŁKOWITĄ
REDUKCJĘ swojej postaci. Składa się na nią stała
wartość (Pancerz lub Odwaga) i rezultat rzutu
kośćmi (w przypadku Osłony lub Morale). Wynik
rzutu (1, 2 i Efekty) należy dodać do stałej wartości.
Suma oznacza całkowitą Redukcję postaci.
c. Należy odjąć całkowitą Redukcję obrońcy od
całkowitych obrażeń zadanych przez atakującego.
Jeżeli pozostaną jakieś punkty obrażeń, należy o tę
wartość zmniejszyć odpowiednią ODPORNOŚĆ
celu ataku.
d. Jeżeli obrońca straci 5 lub więcej punktów danej
Odporności, zostanie ona sprowadzona do 0 lub
wynosiła 0 w chwili otrzymania obrażeń, postać
doznaje 1 URAZU.
SCENY AKCJI 21

WALKA DYSTANSOWA INNE METODY ATAKU

Dystans Atak improwizowany

Broni dystansowej i ataków Zastraszenia można używać na
odległość. Każdy rodzaj broni dystansowej i każda metoda
Atak bez broni. Ma Zasięg 1, zadaje 2 §
obrażeń oraz cechy
Improwizowany, Ogłuszający, Rzucany (opisane na stronie 27).
zastraszenia przeciwnika ma przypisany określony dystans,
na którym jest najbardziej skuteczna. Dystans może być Bliski Stalowe spojrzenie
(B), Średni (Ś) lub Daleki (D). Jest to optymalna odległość dla
To podstawowy atak Zastraszenia. Oddziałuje na Bliskim
danej broni. Atakowanie na optymalnym dystansie nie powo-
duje kar do testów wynikających z odległości od celu. Każda
dystansie, zadaje 2 §
obrażeń umysłowych oraz ma cechę
Ogłuszający (patrz strona 27).
kategoria dystansu (bliżej lub dalej od celu) wykraczająca poza
optymalną dla danej broni zwiększa trudność ataku o 1 stopień.
Zatem w przypadku broni o przypisanym Bliskim dystansie Inne źródła obrażeń
optymalnym oznacza to wzrost trudności o 1 stopień w przy- Niektóre oddziaływania środowiskowe lub elementy otoczenia
padku Średniego dystansu, o 2 stopnie na Dalekim dystansie również mogą powodować obrażenia, na przykład od upadku
i o 3 stopnie na Ekstremalnym dystansie. Z kolei podczas użycia z dużej wysokości, w wyniku podpalenia bądź napotkania
broni z przypisanym Średnim dystansem optymalnym trudność czegoś przerażającego.
wzrośnie o 1 stopień na Bliskim i Dalekim dystansie oraz o 2
stopnie w przypadku Ekstremalnego dystansu.

Broń dystansowa
przeciwnika. Gdy postać nie walczy wręcz, test staje się Łatwy (T0)
W normalny warunkach każdorazowe użycie broni dystansowej oznacza
i można go wykonać w ramach akcji darmowej.
zużycie jednego pocisku. To może być ciężki pocisk w rodzaju bełtu
Kiedy postać wykonuje atak, należy porównać Zasięg użytej broni
wystrzeliwanego z kuszy, broń miotana, taka jak strzałka, a nawet
kamień. Przygotowanie się do strzału lub rzutu jest częścią akcji z Zasięgiem broni przeciwnika (wybór należy do obrońcy). Z założenia
zwykłej, której używa się do przeprowadzenia ataku, przy czym broniący się utrzymuje atakującego na dystans za pomocą wybranej broni.
postać może dysponować ograniczonym zapasem amunicji. Po zużyciu Jeśli obrońca trzyma Gardę, a Zasięg jego broni jest większy niż
wszystkich pocisków broń dystansowa staje się bezużyteczna do oręża napastnika, to trudność ataku rośnie o 1 stopień za każdy punkt
czasu uzupełnienia amunicji. Na koniec sceny postać rzuca 1 §
każdy zużyty pocisk. Wyrzucenie Efektu oznacza, że pocisk został
za różnicy, na przykład z Przeciętnej (T1) do Wymagającej (T2). Jeżeli
broniący się straci Gardę, atakujący otrzymuje jedną dodatkową k20
uszkodzony lub zniszczony i nie nadaje się już do użycia (patrz także za każdy punkt Zasięgu poniżej Zasięgu obrońcy, co odzwierciedla
opis cechy Szybkostrzelna na stronie 28). ominięcie obrony przeciwnika.
Bronią do walki wręcz również można miotać, podobnie jak
bronią dystansową, tak jakby miała przypisany Bliski dystans
optymalny. Przy czym jest to oręż źle wyważony i nieprzeznaczony
do rzucania, stąd też w takim przypadku trudność testu Broni OBRAŻENIA
dystansowej rośnie o 2 stopnie. Każda broń do walki wręcz jest
traktowana jako pojedynczy pocisk: kiedy już rzuci się mieczem,
RODZAJE ATAKÓW
nie można zrobić tego ponownie, dopóki się go nie odzyska.
Rodzaj Reakcja
Atak Umiejętność
obrażeń Obrona
Broń
Dystansowy fizyczne Akrobatyka
dystansowa
Wręcz Walka wręcz fizyczne Parowanie
ZASIĘG I GARDA Zastraszenie Przekonywanie umysłowe Opanowanie
Ataki wręcz można wykonywać wyłącznie będąc w Zasięgu. Każda
broń do walki wręcz ma przypisaną wartość Zasięgu, odzwiercie- Skutecznie przeprowadzony atak zadaje obrażenia. Wielkość
dlającą jej długość i skuteczność podczas walki. Ponadto podczas obrażeń zależy od poziomu obrażeń przypisanego do danej broni
walki postacie mogą trzymać Gardę. Postać trzyma Gardę automa- lub metody ataku. Poziom obrażeń określony jest przez liczbę Kości
tycznie, jeśli tylko jest świadoma nadchodzącego ataku i gotowa
do obrony. Traci Gardę, gdy zostanie obalona na ziemię lub gdy
§
Walki ( ). Niektóre postacie zadają dodatkowe obrażenia, gdy
atakują w określony sposób. Zostało to odpowiednio zaznaczone
napastnik wyda 2 punkty Impetu po przeprowadzeniu udanego w opisie gotowych postaci.
ataku. Postać może odzyskać Gardę, wykonując test Parowania
w ramach akcji prostej. Trudność testu jest równa Zasięgowi broni
22 ROZDZIAŁ 4

KOŚCI WALKI
NIETYPOWE URAZY
Kości Walki należy odczytywać w opisany niżej sposób. Używa się ich
Niektóre rodzaje ataków nie powodują Ran ani Traum. Takie
do określania wielkości zadanych obrażeń oraz skutków innych spe-
ataki wciąż zmniejszają Odporność celu jak zwykle, lecz zamiast
cjalnych oddziaływań. Podczas rzutu § należy zignorować wyniki 3
i 4. Rezultaty 1 i 2 przyjmują normalne wartości, natomiast wyniki 5
powodować zwykłe Urazy, mają inne, nietypowe oddziaływania.
Nietypowe Urazy nie wliczają się do ogólnej liczby normalnych
i 6 oznaczają Efekty. Efekt dodaje 1 do wyniku rzutu oraz umożliwia
Urazów danego rodzaju. Zamiast tego powodują inne niedo-
użycie pewnych zdolności lub właściwości, na przykład cech broni.
godności. Tam, gdzie to konieczne, tego rodzaju oddziaływania
KOŚĆ WALKI zostały opisane w tekście zamieszczonych dalej przygód.

Wynik Wartość
1 1
2 2
3, 4 0
5, 6 1 plus Efekt
ODPORNOŚCI I URAZY
Kiedy postać odnosi obrażenia, odejmuje je od określonego rodzaju
Odporności. Ataki fizyczne zmniejszają Wigor, natomiast ataki
umysłowe obniżają Determinację.
Na przykład asgardzka wojowniczka Valka atakuje wilka
swoim toporem. Trafia! Topór zadaje 4 § obrażeń. Graczka
rzuca zatem czterema k6 i uzyskuje wyniki 4, 1, 2 i 6. Ignoruje
Jeżeli atak zada 5 lub więcej obrażeń lub zmniejszy Wigor bądź
Determinację do zera, postać doznaje 1 Urazu. Jeżeli jednocześnie
zajdą obie te rzeczy, postać doznaje 2 Urazów.
kość, na której wypadło 4. Dodaje do siebie wyniki 1 i 2, co
Nazewnictwo Urazów zależy od tego, czym zostały spowodo-
daje w sumie 3 obrażenia. Rezultat 6 oznacza Efekt: graczka
wane. Obrażenia umysłowe powodują Traumy. Każda odniesiona
dodaje 1 do sumy obrażeń i aktywuje cechę topora. Topór ma
Trauma zwiększa o 1 stopień trudność testów umiejętności zwią-
cechę Brutalny 1, dzięki czemu zadaje 1 dodatkowe obrażenie.
zanych z Charakterem, Czujnością, Inteligencją i Wolą. Obrażenia
W sumie Valka zadaje wilkowi 5 obrażeń.
umysłowe powodują Rany. Każda odniesiona Rana zwiększa o 1
stopień trudność testów umiejętności związanych z Koordynacją,
Krzepą i Zręcznością. Skutki oddziaływania Urazów są kumulatywne.

REDUKCJE
Jak wynika z tabeli Rodzaje obrażeń, dany rodzaj ochrony może
ograniczyć skutki określonego rodzaju ataku. Tego rodzaju oddzia-
ływanie określane jest mianem Redukcji. Redukcja może mieć
przypisaną stałą wartość lub zależeć od wyniku rzutu kośćmi.
Kośćmi Redukcji rzuca się w tym samym momencie, gdy losowane
są obrażenia. 1 punkt Redukcji zapobiega otrzymaniu 1 obrażenia.
Można w ten sposób zmniejszyć obrażenia do zera. Do losowania
wartości Redukcji używa się Kości Walki opisanych powyżej.
NIEZDOLNOŚĆ DO
DZIAŁANIA I ŚMIERĆ
Postać, która dozna czterech Traum lub czterech Ran, jest niezdolna
do działania. Nie może wykonywać żadnych akcji ani reakcji bez
uprzedniego wydania 1 punktu Losu. Po odniesieniu piątej Rany
postać umiera. Jeżeli postać dozna piątej Traumy, popada w sza-
leństwo lub zapada w śpiączkę (decyduje mistrz gry).

RODZAJE OBRAŻEŃ
Rodzaj Zdrowienie Zdrowienie
Odporność Redukcja Uraz
obrażeń (własne) (inni)
Fizyczne Wigor (Krzepa + Pancerz (stały) + Rana (Koordynacja, Krzepa,
Wytrzymałość Leczenie
(istota) Wytrzymałość) Osłona (kości) Zręczność)
Fizyczne Pancerz (stały) + Uszkodzenie (każdy test
Trwałość – Rzemiosło
(obiekt) Osłona (kości) związany z obiektem)
Determinacja (Wola + Odwaga (stała) + Trauma (Charakter,
Umysłowe Opanowanie Doradzanie
Opanowanie) Morale (kości) Czujność, Inteligencja, Wola)
SCENY AKCJI
Słabe postacie niezależne zazwyczaj nie są w stanie działać bądź
rzucają się do ucieczki po doznaniu jednego lub dwóch Urazów.
Mistrz gry może uznać, że silniejsze postacie niezależne mogą
znieść tyle samo Urazów, co postacie graczy.
ZDROWIENIE
Postać odzyskuje wszystkie stracone punkty Odporności –
Wigoru i Determinacji – na koniec sceny akcji, aż do ich nomi-
nalnej wartości. Dzieje się to automatycznie i wymaga jedynie
krótkiego odpoczynku.
Z kolei Urazy można zaleczyć wyłącznie za pomocą odpo-
wiedniej umiejętności (wymienionej w tabeli Rodzaje obrażeń).
Test można wykonać raz dziennie. Jego trudność równa się
liczbie Urazów danego rodzaju odniesionych przez postać.
Sukces oznacza, że udało się zaleczyć 1 Uraz oraz 1 dodatkowy
Uraz za każdy wydany punkt Impetu (powtarzalne). Zaleczony
Uraz nie zwiększa trudności testów, choć nie jest w pełni
wyleczony. Jeśli postać odniesie kolejny Uraz tego samego
rodzaju, wszystkie zaleczone Urazy natychmiast odnawiają
się pod wpływem stresu i wysiłku.
23
Całkowite wyleczenie Urazu wymaga czasu, odpoczynku
i zazwyczaj odpowiedniej opieki medycznej.
INNE DZIAŁANIA
PODCZAS WALKI
ODSKOK (AKCJA ZWYKŁA)
Za pomocą reakcji Wykorzystanie okazji przeciwnik może zaatako-
wać postać próbującą wyjść z jego Zasięgu. Można temu zapobiec,
wykonując Odskok. Postać przemieszcza się wówczas do dowolnego
miejsca znajdującego się na Bliskim dystansie, a poza Zasięgiem
przeciwnika, dzięki czemu w bieżącej turze nie może stać się celem
Wykorzystania okazji. Odskok jest akcją ruchu.
Postać, która wraz z sojusznikami w Zasięgu ma przewagę
liczebną nad przeciwnikami w Zasięgu, może wykonać Odskok
jako akcję darmową.
24
ODZYWKA (AKCJA DARMOWA)
Postać może porozumiewać się ze swoimi sojusznikami, wydać
okrzyk wojenny, wykrzyczeć rozkaz, wygrażać przeciwnikowi
lub przeprowadzić krótką rozmowę (wymiana kilku zdań). Nie
można użyć tej akcji w celu wykonania testu Dowodzenia lub
Przekonywania ani innego, który wymaga mówienia. W takich
przypadkach należy wykonać opisaną dalej akcję Test umiejętności.
PADNIĘCIE (AKCJA DARMOWA)
Postać natychmiast pada na ziemię. Trudność wymierzonych
w nią ataków dystansowych na Średnim lub większym dystansie
rośnie o 1 stopień. Dodatkowo każdy Efekt wyrzucony na kościach
Osłony daje jej 2 punkty Redukcji. Jednakże wymierzone w nią
ataki wręcz w Zasięgu lub ataki dystansowe na Bliskim dystansie
zyskują 2 dodatkowe punkty Impetu. Leżąca postać może przebyć
jedną strefę mniej w ramach akcji ruchu.
Nie można wstać i paść na ziemię w tej samej turze.
PODNIESIENIE SIĘ
(AKCJA PROSTA)
Za pomocą tej akcji postać może się podnieść z pozycji leżącej. Tym
samym znikają wszystkie zalety i wady leżenia na ziemi.
PRZYGOTOWANIE AKCJI
(AKCJA ZWYKŁA)
Gracz może zdecydować, że jego postać czeka na odpowiednią sytuację
lub zdarzenie, zanim wykona akcję zwykłą. Rodzaj działania należy
wybrać po określeniu, na co czeka awanturnik. Kiedy zajdzie wskazane
zdarzenie lub sytuacja, postać przerywa turę właśnie działającej istoty,
aby wykonać zaplanowane uprzednio działanie. Po rozstrzygnięciu
przygotowanej akcji postać, której przerwano, kontynuuje swoją turę.
Jeśli odpowiednie warunki nie nastąpią przed następną turą postaci,
przygotowana w ten sposób akcja przepada.
Awanturnicy, którzy skorzystają z Przygotowania akcji, nadal
mogą wykonać w swojej turze akcję prostą i akcje darmowe.
TEST UMIEJĘTNOŚCI
(AKCJA ZWYKŁA)
Wykonanie w ramach akcji zwykłej innego, nieopisanego tutaj
działania wymagającego Przeciętnego (T1) lub trudniejszego testu.
UPUSZCZENIE PRZEDMIOTU
(AKCJA DARMOWA)
Postać upuszcza pojedynczy przedmiot, który trzyma w jednej lub
obu rękach. Przedmiot upada u jej stóp w Zasięgu.
ROZDZIAŁ 4
USUNIĘCIE STANU
(AKCJA PROSTA)
W ramach akcji prostej postać może wykonać test umiejętności,
aby usunąć wpływający na nią niepożądany stan lub oddziaływanie
(na przykład Podpalenie lub Zamroczenie). Trudność testu jest
Wymagająca (T2) lub równa poziomowi oddziaływania (jeśli ma
takowy przypisany, na przykład Podpalenie 3).
Stany mające oddziaływanie fizyczne wymagają testu
Wytrzymałości, natomiast stany działające na psychikę postaci –
testu Opanowania.
WYKRYCIE SŁABOŚCI
(AKCJA ZWYKŁA)
Podczas szykowania się do kolejnego ataku postać poświęca czas
i uwagę, aby wypatrzyć słabe punkty w obronie wroga. Gracz
wybiera jednego przeciwnika, którego widzi jego postać, i wyko-
nuje Przeciętny (T1) test Spostrzegawczości (uwzględniając kary
za odległość, oświetlenie itd. jak w przypadku zwykłego testu
Spostrzegawczości). Jeśli test się powiedzie, pierwszy atak postaci
wykonany przed końcem następnej tury zyskuje cechę Przebijający 2.
Można także wydać 1 punkt Impetu, aby dołożyć jedną dodatkową
k20 do testu ataku oraz 1 § do zadanych obrażeń. Jest to powta-
rzalny efekt, lecz dodatkowe k20 nadal wliczają się do limitu trzech
kości, które można dołożyć do testu umiejętności. Korzyści płynące
z Wykrycia słabości można odnieść tylko raz na rundę.
WYTCHNIENIE
(AKCJA ZWYKŁA)
Postać kryje się gdzieś, zaciska zęby i próbuje walczyć z bólem.
Gracz wybiera jeden rodzaj obrażeń (fizyczne lub umysłowe) i wyko-
nuje Przeciętny (T1) test umiejętności, używając Wytrzymałości
w przypadku obrażeń fizycznych lub Opanowania w przypadku
obrażeń umysłowych. Jeśli zda test, jego awanturnik odzyskuje
2 punkty Wigoru (obrażenia fizyczne) lub 2 punkty Determinacji
(obrażenia umysłowe) oraz 2 punkty Wigoru lub Determinacji za
każdy wydany punkt Impetu (powtarzalne).
Postać skupia się przede wszystkim na odpoczynku, w związku
z tym aż do rozpoczęcia kolejnej tury może podczas chwili Wytchnienia
przerzucać kości Osłony. Osłonę omówiono na stronie 20.
REAKCJE
OBRONA
Postać próbuje obronić się przed atakiem. Tę reakcję można wykonać,
kiedy przeciwnik atakuje daną postać. Zmienia to test umiejętności
atakującego w Konflikt. Umiejętność użyta w teście obrońcy zależy
od rodzaju ataku (patrz tabela Rodzaje ataków na stronie 21).
SCENY AKCJI 25

OCHRONA
Postać próbuje obronić sojusznika przed atakiem. Tę reakcję można
wykonać podczas ataku przeciwnika, kiedy sojusznik będący celem
ataku znajduje się w Zasięgu postaci. Ochrona zmienia zwykły test
umiejętności atakującego w Konflikt. Wykonująca reakcję postać
musi zdać Wymagający (T2) test umiejętności. W przypadku porażki
atakujący trafia w obrany cel. Sukces oznacza, że reagująca postać
staje się nowym celem ataku, a uzyskane punkty Impetu pozwalają
zgodnie z zasadami rozstrzygania Konfliktów określić, czy atak się
powiódł. Podczas wykonywania reakcji Ochrona używa się tej samej
umiejętności co w przypadku Obrony.
WYKORZYSTANIE OKAZJI
Postać gwałtownie atakuje znajdującego się w pobliżu wroga. Tę
reakcję można wykonać, gdy przeciwnik wykonuje test umiejętności
niebędący atakiem oraz znajduje się w Zasięgu postaci lub gdy
Kerim Shah sięgnął po potężny turański łuk, który
zabijał z odległości pięciuset kroków. Irakzai
chwycili za swoje łuki, lżejsze i mniej zabójcze.
– Conan, Ludzie Czarnego Kręgu
chce wyjść poza jej Zasięg bez wykonania akcji Odskok. W takiej
sytuacji postać może natychmiast zaatakować wręcz.
Wykorzystanie okazji powinno zostać rozstrzygnięte przed
wykonaniem akcji, na którą postać reaguje. Jeśli postać odnie-
sie sukces podczas swojego ataku wręcz, może wydać punkty
Impetu, aby zwiększyć trudność przerwanego testu umiejęt-
ności przeciwnika (podobnie jak w przypadku efektu Impetu
Stworzenie przeszkody.
EFEKTY IMPETU
W SCENACH AKCJI
Punkty Impetu są kluczowym zasobem taktycznym podczas
scen akcji. Kiedy postać uzyskuje punkty Impetu, otwiera się
przed nią wiele możliwości, dzięki którym może pokonać prze-
ciwników, wzmocnić sojuszników oraz zwiększyć skuteczność
własnych działań.
Poniższa tabela opisuje różne opcje dostępne podczas walki
po uzyskaniu przez postać 1 lub więcej punktów Impetu. Przy
czym gracze powinni pamiętać, że mają wolną rękę, jeśli chodzi
o wymyślanie nowych, kreatywnych zastosowań punktów Impetu.
Mistrz gry może także przygotować efekty Impetu powiązane
z konkretną sceną.

EFEKTY IMPETU W SCENACH AKCJI

Efekt Impetu Koszt Działanie
Postać zyskuje dodatkową akcję zwykłą. Trudność testu umiejętności wymaganego do
Dodatkowa akcja 2
wykonania dodatkowej akcji rośnie o 1 stopień
Postać może zwiększyć obrażenia zadane w wyniku udanego ataku (niezależnie od jego
Dodatkowe obrażenia 1P
rodzaju). Każdy wydany punkt Impetu zapewnia 1 dodatkowy punkt obrażeń (nie +1 ) §
Drugi cel, znajdujący się w Zasięgu pierwszego celu, również odczuwa skutki ataku.
Drugi cel 2 Otrzymuje połowę obrażeń zadanych przez atak, zaokrąglając w górę (trafienie w losowe
miejsce, jeśli są to obrażenia fizyczne)
Gracz wybiera rodzaj obrażeń (fizyczne lub umysłowe) i jego postać odzyskuje
Drugi oddech 1 N, P
odpowiednio 1 punkt Wigoru lub Determinacji za każdy wydany punkt Impetu
Postać wychodzi poza Zasięg przeciwnika bez narażania się na działanie reakcji
Odskok 1
Wykorzystanie okazji
Obrażenia zadane przez wykonany atak ignorują wartość Redukcji równą podwojonej
Przebicie 1P
liczbie wydanych punktów Impetu
Przerzucenie obrażeń 1 Podczas swojego ataku gracz może przerzucić dowolną liczbę kości obrażeń
Jedna z broni używanych przez cel zostaje odtrącona i upada na ziemię w Zasięgu
Rozbrojenie 2–3 przeciwnika. Kosztuje to 2 punkty Impetu, jeśli przeciwnik dzierży broń w jednym ręku, lub
3 punkty, jeśli broń jest trzymana oburącz

Zuchwałość 1P
Do początku następnej tury postać zyskuje 1 § Redukcji z Morale za każdy wydany punkt
Impetu (maksymalnie 4 ) §
 26 ROZDZIAŁ 4

W kolumnie „Koszt” literą „P” oznaczono efekty powtarzalne, a literą

„N” efekty natychmiastowe. Jeśli przy koszcie nie ma oznaczenia lite- UZBROJENIE
rowego, dany efekt Impetu można wykorzystać najwyżej raz na rundę.
Broń opisana jest za pomocą zestawu parametrów określają-

STANY
cych jej przydatność w walce, specjalne właściwości oraz inne
istotne informacje.
Uzbrojenie można z grubsza podzielić na dwa rodzaje: broń
Podczas scen akcji na postać mogą oddziaływać różnorodne nie- dystansową oraz do walki wręcz. Ta ostatnia jest skuteczna tylko
korzystne stany. Najczęściej spotykane opisano poniżej. wobec celów znajdujących się w Zasięgu. Z kolei ta pierwsza może
razić wrogów z dystansu, choć skuteczność takiej broni zależy od jej
■ Ogłuchnięcie: Słuch postaci zostaje poważnie uszkodzony
i otrzymuje ona 3 § obrażeń umysłowych. Ponadto
trudność testów każdej umiejętności wymagającej użycia
rodzaju i odległości od celu. Broń do walki wręcz jest opisana przez
Zasięg, Obrażenia, Rozmiar i Cechy. Broń dystansową charakteryzują
te same parametry, przy czym zamiast Zasięgu podany jest Dystans.
słuchu (zazwyczaj są to Dowodzenie, Przekonywanie,
Na potrzeby tego startera Redukcja z Pancerza zapewniana
Przenikliwość, Spostrzegawczość itp.) rośnie o 2 stopnie.
przez zbroje została wyrażona pojedynczą wartością.
Oszołomienie: Dopóki ten stan nie minie, trudność
■

wszystkich testów umiejętności wykonywanych przez

■ Obrażenia są opisane jako liczba § .

Oszołomioną postać rośnie o 1 stopień. ■ Rozmiar opisuje, jak trudno się posługiwać daną bronią.

■ Oślepienie: Wzrok postaci zostaje poważnie uszkodzony u Bronią jednoręczną można władać jedną lub dwiema
i otrzymuje ona 3 § obrażeń umysłowych. Ponadto
trudność testów każdej umiejętności wymagającej użycia
rękoma bez żadnych kar do testów.

u Bronią dwuręczną można władać oburącz bez żadnych

wzroku (zazwyczaj są to Broń dystansowa, Przenikliwość,
kar do testów. Korzystanie z niej za pomocą jednej ręki
Spostrzegawczość itp.) rośnie o 2 stopnie.
zwiększa trudność testów o 2 stopnie.
■ Podpalenie X: Cel staje w ogniu. Ten stan trwa przez liczbę
u Niewyważony oręż jest traktowany jak jednoręczny,
rund równą liczbie Efektów wyrzuconych podczas ataku, który
go spowodował. Jeśli rzut§ nie jest wymagany, opis źródła
ognia będzie zawierał informacje o czasie trwania Podpalenia.
jeśli Krzepa posługującej się nim postaci wynosi 9 lub
więcej. Z kolei gdy wynosi 8 lub mniej, broń uważana jest

§
Na koniec swojej tury cel odnosi X obrażeń fizycznych
i umysłowych jednocześnie (rzuć jeden raz i użyj wyniku do ■
za dwuręczną.

Cechy to dodatkowe przewagi lub właściwości danej broni.

obu kategorii), ignorując Redukcję z Pancerza. Obrażenia
■ Zasięg określa długość broni oraz to, jak dobrze nadaje się ona
fizyczne zadawane przez Podpalenie X mają cechę Zapalające,
do obrony. Broń do walki wręcz ma Zasięg o wartości 1, 2 lub 3 –
w związku z czym wyrzucone Efekty zwiększają liczbę rund,
im wyższy, tym broń jest dłuższa. Zależnie od okoliczności
podczas których cel płonie. Aby zgasić płomienie, postać może
wartość Zasięgu może dać postaci przewagę (patrz strona 21).
wykonać akcję prostą Usunięcie stanu, natomiast leżąc na ziemi
może poświęcić akcję zwykłą na turlanie się i tłumienie ognia. ■ Dystans może być opisany jako Bliski, Średni lub Daleki
Ten drugi sposób działa jak akcja prosta Usunięcie stanu, lecz i określa optymalną odległość, na której broń jest najbar-
zmniejsza trudność testu o 2 stopnie. Jeżeli stojąca w ogniu dziej skuteczna (patrz strona 21).
postać zostanie ponownie trafiona atakiem lub oddziaływa-
niem o cesze Zapalające, to czas trwania Podpalenia zostaje
wydłużony o tyle rund, ile wyrzucono Efektów.
CECHY BRONI
■ Spowolnienie: Postać ma problemy z przemieszczaniem
się, w związku z czym porusza się wolniej. Nie może się prze- Poniższe cechy broni można znaleźć w opisie uzbrojenia gotowych
mieszczać w ramach akcji darmowej. Ponadto w ramach postaci. Pojawiają się także w treści zamieszczonych w starte-
akcji prostej może się poruszać tylko na Bliskim dystansie, rze przygód.
a przy użyciu akcji zwykłej – na Średnim. Trudność wszyst- ■ Bezlitosna X: jeśli tuż przed wykonaniem ataku ta bronią

kich testów utrudnionego ruchu rośnie o 1 stopień.
■ Zamroczenie: Zamroczona postać może wykonać w swojej
turze akcję zwykłą, tylko jeśli gracz dołoży w zamian 1 punkt
do puli Fatum. Nie może jednak wykonywać reakcji, chyba
że oprócz poniesienia zwykłego kosztu reakcji w punktach
Fatum wyda także 1 punkt Losu.
skutecznie użyto wobec celu akcji Wykrycie słabości, to atak
zyskuje cechy Brutalny X i Morderczy.
■ Brutalna X: atak przeprowadzony za pomocą broni z tą
cechą zadaje X dodatkowych obrażeń za każdy wyrzu-
cony Efekt.
SCENY AKCJI 27

■ Improwizowana: Dany przedmiot nie służy na co dzień jako

broń, przez co jest mniej skuteczny w walce. W przypadku
broni Improwizowanej wyrzucony Efekt nie dodaje 1 do
ostatecznej sumy uzyskanej podczas rzutu na obrażenia.

■ Mordercza: kiedy atak Morderczą bronią spowoduje przy-

najmniej 1 Uraz, zadaje 1 dodatkowy Uraz.

■ Obalająca: Po wyrzuceniu jednego lub więcej Efektów atak

powala przeciwnika na ziemię. Cel może to zignorować,
dokładając 1 punkt do puli Fatum za każdy wyrzucony Efekt.

■ Ogłuszająca: Jeśli zostanie wyrzucony jeden lub więcej

Efektów, atak tą bronią wywołuje u ofiary stan Zamroczenia.
Zamroczenie trwa do końca następnej tury celu. Cel może
zignorować ten stan, dokładając 1 punkt do puli Fatum za
każdy wyrzucony Efekt.

■ Parująca: Broń świetnie nadaje się do odbijania ciosów

przeciwnika. Podczas używania jednej lub więcej broni
z cechą Parująca wykonanie reakcji Obrona i Ochrona za
pomocą umiejętności Parowanie kosztuje o 1 punkt Fatum
mniej, aż do minimalnej wartości 0 punktów.

■ Przebijająca X: atak tą bronią ignoruje X punktów całkowi-

tej Redukcji celu za każdy wyrzucony Efekt.

■ Rzucana: Bronią można skutecznie miotać. Rzucanie bronią

białą z cechą Rzucana nie zwiększa trudności testu umiejęt-
ności Broń dystansowa. Broń może być także opisana jako
Rzucana (Ś), co oznacza, że podczas miotania nią należy ją
traktować jako broń dystansową z przypisanym optymal-
nym Średnim dystansem. ■ Unieruchamiająca: jeśli zostanie wyrzucony jeden lub
więcej Efektów, to oprócz zadania normalnych obrażeń
■ Szybkostrzelna: Tej broni dystansowej można używać
broń może dodatkowo oplątać cel. Spętana ofiara nie może
bardzo szybko, co pozwala zasypać wrogów gradem
się przemieszczać ani podejmować żadnych działań z wyjąt-
pocisków. Z tego powodu strzelcy zwykle noszą przy sobie
kiem testów Akrobatyki lub Tężyzny o trudności równej licz-
zapas amunicji w postaci przeładowań (zamiast poje-
bie wyrzuconych Efektów. Trudność akcji Wykrycie słabości
dynczych strzał, bełtów itd.). Atakując za pomocą broni
wymierzonej w spętany cel maleje o 1 stopień. Jeżeli bronią
Szybkostrzelnej postać nie musi w tym celu zużyć przeła-
Unieruchamiającą jest oręż do walki wręcz, napastnik nie
dowania. Jeżeli jednak zdecyduje się zużyć 1 przeładowanie,
może nią zaatakować nikogo innego, dopóki cel pozostaje
uzyskuje dodatkową k20 podczas ataku za pomocą umiejęt-
ności Broń dystansowa oraz +1 § do zadanych obrażeń.
spętany. Cel można uwolnić w ramach akcji darmowej.

■ Tarcza X: Tarcze zapewniają bardzo skuteczną ochronę przed

różnymi rodzajami ataków. Postać uzbrojona w tarczę może
Pochylający się nad ciałem Aghi Conan nie uczynił
używać umiejętności Parowanie, aby wykonać reakcję Obrona
żadnego ruchu z zamiarem ucieczki. Przerzuciwszy
zarówno przeciwko atakom wręcz, jak i dystansowym. Kiedy
swój poczerwieniały bułat do lewej dłoni, wyjął wielkie,
postać posługująca się tarczą trzyma Gardę, wówczas tarcza
jednosieczne yuetshyckie ostrze. Khosatral Khel górował
§
daje X Redukcji przeciwko atakom wręcz i dystansowym.
Ponadto tarczę można poświęcić, aby uniknąć odniesienia
nad nim, jego ramiona uniosły się jak młoty, lecz kiedy
nóż pochwycił blask słońca, olbrzym cofnął się nagle.
Rany. Tarcza zostaje wówczas zniszczona.

■ Ukryta X: Broń łatwo ukryć. Znalezienie oręża wymaga testu – Stalowy demon
Spostrzegawczości o trudności równej wartości X. Kiedy broń
pozostaje ukryta, przeszukanie postaci w celu znalezienia oręża
wymaga testu Spostrzegawczości o trudności równej wartości X.
28
LOS
Postacie graczy mają dostęp do wyjątkowego zasobu, jakim są
punkty Losu. Ich obecność wskazuje, że swoimi dążeniami i deter-
minacją awanturnicy przewyższają zwykłych ludzi i mogą odnieść
sukces tam, gdzie inni zawiodą. Nie ma tu znaczenia to, czy są
uważane za „bohaterów” w potocznym rozumieniu tego słowa – są
po prostu niezwykłymi postaciami.
Postacie graczy zaczynają każdą sesję z 3 punktami Losu.
Maksymalnie można mieć 5 punktów Losu. Podczas sesji mistrz
gry powinien przyznawać punkty Losu za osiągnięcie pewnych
celów fabularnych, interesujące odgrywanie postaci oraz inne
osiągnięcia wpływające na dobrą zabawę przy stole.
Ogólnie rzecz biorąc, podczas każdej godziny gry powinny
pojawić się dwie lub trzy okazje do zdobycia punktów Losu.
ZASTOSOWANIE
PUNKTÓW LOSU
Poniżej wymieniono kilka sposobów użycia punktów Losu
podczas gry:
■ Dodatkowa kość: dołożenie jednej k20 do puli podczas
testu umiejętności, aż do limitu 3k20. Przyjmuje się, że na
tej kości wypadło 1.
■ Dodatkowa akcja: raz na turę postać może wykonać dodat-
kową akcję zwykłą.
■ Złapanie drugiego oddechu: postać odzyskuje cały utra-
cony Wigor lub Determinację (wybierz jedno).
■ Przełamanie słabości: do końca bieżącej sceny postać
ignoruje skutki odniesionych Ran lub Traum (wybierz jedno).
■ Wpłynięcie na bieg opowieści: gracz może wprowadzić do
sceny pewien fakt lub szczegół. Ostateczna decyzja w tej
sprawie należy do mistrza gry. Prowadzący może również
zdecydować, że szczególnie duża lub istotna propozycja
będzie kosztowała więcej niż 1 punkt Losu.
FATUM
Fatum jest najważniejszym zasobem w arsenale mistrza gry. Na
początku sesji pula Fatum jest równa sumie punktów Losu całej drużyny.
Na przykład gdy w grze biorą udział cztery postacie i każda
z nich ma 3 punkty Losu, to mistrz gry ma na początku do
dyspozycji 12 punktów Fatum.
Podczas każdej rozgrywanej przygody pula Fatum będzie się
na przemian zmniejszać i zwiększać zależnie od poczynań postaci
graczy i reakcji mistrza gry. Fatum jest abstrakcyjnym wskaźnikiem
ROZDZIAŁ 4
potencjalnych zagrożeń i niebezpieczeństw czyhających na postacie.
Im większa pula punktów, tym większe prawdopodobieństwo, że
wydarzy się coś złego. Wydając punkty Fatum, prowadzący zmienia
ów potencjał w faktyczne kłopoty.
ZASTOSOWANIE
PUNKTÓW FATUM
Mistrz gry korzysta z puli Fatum w podobny sposób jak gracze, lecz
zamiast dokładać do niej punkty, wydaje je na działania postaci
niezależnych. Jeżeli postać niezależna miałaby zrobić coś, co
wymagałoby dołożenia punktów Fatum do puli, należy zmniejszyć
pulę Fatum o tę właśnie wartość. Na przykład postacie graczy
mogą uniknąć Komplikacji, dokładając 2 punkty do Puli Fatum.
W identycznej sytuacji postać niezależna musi wydać 2 punkty z puli.
■ Zasoby postaci niezależnych: W przypadku postaci
niezależnych nie ma potrzeby śledzenia dostępności
zużywalnych zasobów, używanych do zwiększenia szansy na
zdanie testu umiejętności, takich jak strzały, przeładowania,
medykamenty, składniki alchemiczne itp. Zamiast tego za
cenę 1 punktu Fatum mogą one otrzymać korzyści płynące
z użycia pojedynczego zasobu.
■ Zdolności specjalne postaci niezależnych: Potężne bądź
znaczące postacie niezależne mogą dysponować zdolno-
ściami specjalnymi lub wyjątkowym wyposażeniem. W ich
opisach zaznaczono, które ze zdolności wymagają wydania
przez mistrza gry 1 lub więcej punktów Fatum.
■ Przejęcie inicjatywy: mistrz gry może wydać 1 punkt Fatum,
aby przerwać normalny porządek rundy i pozwolić postaci
niezależnej działać wcześniej (patrz strona 17).
■ Wykorzystanie niebezpiecznego otoczenia: Niekiedy drama-
turgia sceny wynika z niesamowitego charakteru miejsca,
w którym została osadzona. Może to być starcie rozgrywa-
jące się pośród rozpadających się ruin, pościg przez środek
zatłoczonego targowiska, rwąca rzeka itp. Opisy otoczenia
powinny zawierać dość szczegółów, aby gracze mogli sobie
wyobrazić daną scenę. Niekiedy warto także sprawić, aby
elementy otoczenia miały wpływ na grę. Można to zrobić na
dwa sposoby. Drobne oddziaływania kosztują 1 punkt Fatum.
W grze mogą się objawiać jako pełgające światło, walące się
ściany bądź gęsty dym. Zwiększają trudność testów umiejętno-
ści o 1 stopień lub powodują, że test jest wymagany w sytuacji,
w której jeszcze przed chwilą nie był potrzebny. Z kolei
poważne oddziaływania kosztują 2 lub więcej punktów Fatum
i mogą oznaczać znaczące utrudnienia, a nawet powodować
krótkotrwałe stany lub obrażenia (fizyczne bądź umysłowe).
■ Inne niedogodności: Mistrz gry może także wprowadzać do gry
rozmaite niedogodności. Ogólnie rzecz biorąc, wydanie 1 punktu
Fatum powinno wprowadzić do sceny drobną niedogodność,
której można się pozbyć za pomocą akcji prostej lub zwyczajnie ją
obejść. Z kolei wydanie 2 punktów Fatum stworzy niedogodność,
do przezwyciężenia której potrzebna już będzie akcja zwykła.
 Fort Tuscelan wznosił się na wschodnim brzegu Czarnej Rzeki […].
Tam, pod fortem, cywilizacja miała swój kres i nie były to puste
słowa. Fort Tuscelan był ostatnim przyczółkiem cywilizowanego
świata, najdalej wysuniętą na zachód placówką najpotężniejszych
ludów hyboryjskich. Za rzeką barbarzyństwo wciąż królowało wśród
cienistych lasów, krytych strzechą chat obwieszonych szczerzącymi
zęby ludzkimi czaszkami oraz w lepiankach, gdzie milczący
ciemnoskórzy ludzie o czarnych, zmierzwionych włosach i wężowych
oczach ostrzyli włócznie pośród blasku ognisk i huku bębnów.

– Za Czarną Rzeką
 ROZDZIAŁ 5

ZDĄŻYĆ PRZED BURZĄ

I PRZYGOTOWANIE
nspiracją dla tej przygody są wydarzenia wieńczące opowiadanie
Roberta E. Howarda zatytułowane Za Czarną Rzeką, w którym
Conan trafia na pogranicze Akwilonii – największego królestwa
świata, które w przyszłości obejmie we władanie. Stawia tam czoła Na początku mistrz gry powinien uważnie zapoznać się ze skrótem
Piktom, swoim odwiecznym wrogom. zasad i treścią przygody, a także przygotować kopie kart gotowych
Gotowe postacie graczy stanowią różnorodną zbieraninę tro- postaci graczy (patrz strony 44–50). Zajrzyjcie do ramki Co jest
picieli, najemników i innych osobników zamieszkujących brzegi potrzebne do gry na stronie 10, aby dowiedzieć się, ile i jakie kości
Grzmiącej Rzeki w pobliżu Fortu Tuscelan. Wracając z patrolu oraz inne akcesoria będą przydatne podczas rozgrywki.
natrafiają na zryw Piktów o niespotykanej dotąd sile: dziki szturm Każda z gotowych postaci ma już imię oraz historię. Mistrz gry
mający położyć kres cywilizacji, zniszczyć fort i wysiec setki zamiesz- powinien jednak pozwolić graczom, aby zmienili te elementy tak,
kujących okolicę osadników. Awanturnicy będą nękani i ścigani jak uważają za stosowne, jeśli tylko zmiany nie będą zbyt daleko
przez grupy spragnionych krwi Piktów. Jedynym ratunkiem będzie odbiegały od realiów gry i klimatu samej przygody.
ucieczka w kierunku względnie bezpiecznych osad leżących nad
Grzmiącą Rzeką. Po drodze nadarzy się masa okazji, by przeżyć
przygodę, najeść się strachu, stoczyć zaciekłą walkę i wykazać
się bohaterstwem.
ZDĄŻYĆ PRZED BURZĄ
WPROWADZENIE
Mistrz gry powinien na głos przeczytać graczom poniższy tekst,
dowolnie go skracając lub parafrazując:
Nad Conajoharą, krainą rozciągającą się pomiędzy
Grzmiącą a Czarną Rzeką, zapada już noc. Każde z was
przybyło tutaj z własnych powodów: jedni wiedzeni żądzą
złota, kolejni ze zwykłego zamiłowania do wędrówki po
świecie, a jeszcze inni dla wyzwań, jakie niesie ze sobą
życie na skraju cywilizacji. Teraz jednak wszyscy służycie
jako zwiadowcy wysłani z Fortu Tuscelan, aby przepatrzeć
lasy rosnące wzdłuż Czarnej Rzeki, zapolować na zwie-
rzynę i sprawdzić doniesienia o grupach Piktów dostrze-
żonych na drugim brzegu. W okolicy jest dostatek dzikich
zwierząt, lecz niewielu cywilizowanych ludzi zapuszcza
się w te rejony – a jeszcze mniej stamtąd powraca.
To był długi i nużący dzień. Zmęczenie dodatkowo potę-
gował odległy, nieustanny pomruk bębnów dobiegający
spośród mrocznych lasów na zachodzie.
Na północny zachód od waszej obecnej pozycji znajduje się
Fort Tuscelan – zastraszająco słabo obsadzona akwilońska
placówka. Wzniesiono go, aby chronił osadników Marchii
Zachodniej – akwilońskiej kolonii położonej pomiędzy
Czarną Rzeką i Grzmiącą Rzeką. Krainę tę wydarto ze
szponów dzikich Piktów, którzy teraz czają się na drugim
brzegu Czarnej Rzeki, obmyślając plany zemsty. Cały ten
region, na przekór dawnym właścicielom, zamieszkują
osadnicy, prowadzący zarówno duże farmy, jak i niewielkie
gospodarstwa. Waszym zadaniem podczas patroli jest
ochrona tych ludzi i doglądanie, jak im się powodzi.
Właśnie przyszła pora, aby rozpocząć długą drogę do
domu, w stronę stosunkowo bezpiecznych brzegów
Grzmiącej Rzeki. Wraz z gęstniejącym mrokiem, w miarę
jak cienie spowijają pierwotne lasy, pomruk bębnów
zmienia rytm. Teraz niesione echem zza Czarnej Rzeki
dudnienie staje się głośniejsze, bardziej agresywne.
Wkrótce do niezwykle szybkiego tempa bębnów dołącza
wycie, gniewne okrzyki i piktyjskie pieśni wojenne, które
słychać coraz bliżej…
31
DZIEDZINY WYSZKOLENIA
Dziedziny wyszkolenia to uproszczony sposób zapisu umiejętno-
ści stosowany w przypadku postaci niezależnych. Kompetencje
postaci w poszczególnych, dość pojemnych kategoriach zostały
wyrażone za pomocą pojedynczej wartości, oddającej jedno-
cześnie poziom Wyszkolenia i Biegłości grupy umiejętności
powiązanych z daną dziedziną.
■ CHARYZMA obejmuje Doradzanie, Dowodzenie,
Obycie i Przekonywanie.
■ HART obejmuje Opanowanie, Przetrwanie
i Wytrzymałość.
■ MĄDROŚĆ obejmuje Alchemię, Czarnoksięstwo,
Leczenie, Opiekę nad zwierzętami, Rzemiosło, Wiedzę
i Znajomość języków.
■ RUCH obejmuje Akrobatykę, Skrytość, Tężyznę
i Żeglowanie.
■ WALKA obejmuje Broń dystansową, Parowanie, Walkę
wręcz i Wojaczkę.
■ ZMYSŁY obejmują Łotrostwo, Przenikliwość
i Spostrzegawczość.
BĘBNY ZAGŁADY
Postacie graczy z Fortu Tuscelan wyruszają na długą wędrówkę
lasami z powrotem na północ. Nagle słyszą dobiegający z zachodu
dźwięk piktyjskich bębnów wojennych dochodzący zza Czarnej
Rzeki. Rytm tego złowieszczego pomruku zdaje się wzywać do
walki i rzezi.
Wszyscy awanturnicy obecni w tej scenie muszą zdać
Przeciętny (T1) test Opanowania. W przeciwnym razie otrzymują
3§ obrażeń umysłowych z powodu odczuwanego strachu.
Sytuacja stawia członków drużyny przed ponurym wyborem.
Czy zmierzać do fortu, oddalonego zaledwie o kilka mil na północ,
aby powiadomić tamtejszą załogę o potencjalnym ataku Piktów,
czy raczej podążyć na wschód, żeby ostrzec i ochronić bezbronnych
32
osadników? Postacie graczy będą zapewne bardziej skłonne ruszyć
w kierunku fortu, choć na pewno dźwięk bębnów usłyszano już
i tam. Wszak można w nim znaleźć schronienie… a przynajmniej
tak się wydaje.
Mistrz gry powinien dać graczom swobodę wyboru, nawet jeśli
oznacza to rozdzielenie drużyny. Są argumenty przemawiające
za tym, aby awanturnicy trzymali się razem (w większej grupie
są bezpieczniejsi; poza tym możliwe, że później zajdzie potrzeba,
że się rozdzielić i ostrzec jak najwięcej osad). Jeśli gracze będą za
bardzo zwlekać z podjęciem decyzji, mistrz gry powinien dołożyć
1 punkt do puli Fatum, tym samym nakłaniając ich, by się nieco
pospieszyli (patrz ramka Niezdecydowanie na stronie 17).
PIERWSZE STARCIE
Wkrótce po tym, gdy awanturnicy usłyszą bębny, zostaną zaata-
kowani przez grupę piktyjskich wojowników. Napastników jest
trzy razy więcej niż postaci graczy.
Jeżeli drużyna się rozdzieliła, Piktowie zaatakują osobno każdą
z grup: napastników będzie o jeden więcej niż liczba postaci w danej
grupie. Atak nastąpi chwilę po podjęciu decyzji o kierunku marszu.
ROZDZIAŁ 5
Nawet jeśli awanturnicy się rozdzielą, to będą w stanie usłyszeć
odgłosy starcia i w razie czego przyjść z pomocą towarzyszom lub
połączyć się ponownie w jeden oddział już po zakończeniu walki.
Atak rozpoczyna się, gdy niewielka grupa wyjących, półnagich
dzikusów, z oczyma pałającymi nienawiścią, rzuca się na cywilizo-
wanych Hyboryjczyków. Napastnicy mają na sobie przepaski bio-
drowe z jeleniej skóry i niewiele poza tym. Ich ciała są pomalowane
w złowrogie niebieskie, czarne i czerwone wzory. Piktowie będą
walczyć na śmierć i życie. Gdy zostaną wybici, awanturnicy muszą
ponownie zadecydować: iść do fortu czy skierować się ku osadom.
Komplikacje
Komplikacja wyrzucona na kościach podczas tego starcia może
sprawić, że postać gracza (lub wróg) straci broń w bitewnym
zamęcie. Aby znaleźć oręż w ciemnym poszyciu konieczny
będzie Wymagający (T2) test Spostrzegawczości. Poważniejsze
Komplikacje (spowodowane przez wyrzucenie 20 na kilku kościach)
mogą oznaczać, że broń została utracona bezpowrotnie, utonęła
w błocie, wpadła w wodę lub zniknęła pośród poszycia i zaście-
łających ziemię liści.
 ZDĄŻYĆ PRZED BURZĄ
PIKTYJSKI WOJOWNIK (SŁABY)
. ODPORNOŚCI I REDUKCJE
CECHY
Charakter Czujność Inteligencja Wola
7 9 7 7
Koordynacja Krzepa Zręczność
10 9 10
DZIEDZINY WYSZKOLENIA
Charyzma – Ruch
Hart 1 Walka
Mądrość – Zmysły
O CZYM NALEŻY PAMIĘTAĆ PODCZAS PROWADZENIA PRZYGODY
Języki
Choć podręcznik główny do gry Conan omawia sprawę począt-
kowej znajomości języków wśród postaci graczy, na potrzeby
tej przygody startowej zakładamy, że wszystkie zamieszczeni
tutaj gotowi awanturnicy mówią w tym samym języku i mogą
się swobodnie porozumiewać między sobą, przy czym nikt z nich
nie zna piktyjskiego. Postacie, które mają za sobą wcześniejsze
doświadczenia na terenie Puszczy Piktyjskiej, mogą wykonać
Wymagający (T2) test Znajomości języków, aby zrozumieć dialekt
Piktów napotkanych podczas rozgrywania przygody.
Fatum
Mistrz gry rozpoczyna rozgrywkę z pulą punktów Fatum równą
liczbie punktów Losu wszystkich postaci biorących udział
w przygodzie (po 3 na każdego awanturnika). Jeżeli zatem
wykorzystacie sześć gotowych postaci, prowadzący będzie
miał na starcie do dyspozycji 18 punktów Fatum!
Leczenie
Podczas przygody dojdzie do wielu starć z piktyjskimi wojow-
nikami i innymi przerażającymi – zarówno zwyczajnymi,
jak i nadnaturalnymi – istotami zamieszkującymi Puszczę
Piktyjską. Mistrz gry powinien przypominać graczom, aby
używali Doradzania i Leczenia, żeby odpowiednio zaleczać
otrzymane Traumy i Rany i. Po każdej walce mistrz gry powi-
nien pozwolić każdej z postaci graczy na wykonanie jednego
stosowanego testu.
Zdobywanie broni
Warto pamiętać, że po każdej walce awanturnicy mogą zebrać
wszelką broń porzuconą przez Piktów: noże, toporki, łuki,
strzały itd. Postać może stracić lub uszkodzić swój oręż, wyczer-
pią się zapasy amunicji. Całkiem możliwe zatem, że drużyna
będzie potrzebowała uzupełnić ekwipunek. W przeważającej
mierze zdobyczne uzbrojenie będzie wykonane z drewna i brązu,
lecz z grubsza będzie odpowiednikiem utraconego sprzętu.
33
■ Odporności: Determinacja 4, Wigor 5
■ Redukcje: Odwaga 1, Pancerz —
ATAKI
■ §
Toporek (W): Zasięg 2; 5 ; 1R; Brutalny 1
■
Improwizowany, Ukryty 1
§
Nóż piktyjski (W): Zasięg 1; 4 ; 1R; Bezlitosny 1,
■ §
Łuk myśliwski (D): Dystans Ś; 4 ; 2R; Szybkostrzelny
1
1
1
Źródła światła
Ponieważ opisane tutaj wydarzenia mają miejsce w nocy
i na dodatek rozgrywają się w pogrążonym w mroku pierwot-
nym lesie, to zasadniczo rzecz biorąc zarówno postacie graczy,
jak i ich przeciwnicy powinni otrzymywać odpowiednie kary
do testów umiejętności z powodu ograniczonej widoczności.
Księżyc świeci jednak wystarczająco jasno, aby można było bez
przeszkód wykonać większość akcji, a oczy awanturników są
nawykłe do ciemności. Ponadto można przyjąć, że wszystkie
postaci graczy mają na podorędziu krzesiwo i hubkę, aby
rozpalić ogień, mogą zatem sporządzić i zapalić pochodnie.
Mistrz gry może zdecydować o przypisaniu standardowej
trudności testom umiejętności przeprowadzanym na otwar-
tym, oświetlonym terenie, takim jak okolice fortu lub Trakt
Osadników. Jeśli jednak czynność jest wykonywana gdzie indziej:
w lesie, nad potokiem itd., wówczas może zwiększyć trudność
podejmowanych działań. To zasada opcjonalna, przy czym
należy pamiętać, że takie same ograniczenia będą dotyczyły
Piktów (choć nie powinny obejmować pantery ani chakana).
Fatum i Rozpacz
Aby odzwierciedlić ponurą atmosferę rozgrywanej przygody
(garstka cywilizowanych ludzi samotnie przebijająca się przez
mroczne lasy kontrolowane przez setki, a być może nawet
tysiące dzikich nieprzyjaciół), mistrz gry powinien poprosić
o Przeciętny (T1) test Opanowania za każdym razem, gdy postać
gracza zginie lub zostanie porzucona. Porażka oznacza 2
obrażeń umysłowych.
§
Z drugiej strony po każdej walce, w której postacie graczy
odniosą zwycięstwo, a wszyscy wrogowie zostaną zabici,
awanturnicy mogą wykonać Przeciętny (T1) test Opanowania.
§
Sukces pozwala uzyskać do końca kolejnej sceny 1 Redukcji
z Morale zwiększoną o 1 § za każdy uzyskany punkt Impetu
(powtarzalne). Morale będzie rosnąć i spadać w wyniku nocnych
wydarzeń. Inne spotkania również mogą spowodować obrażenia
umysłowe, tak jak to opisano w stosownych miejscach poniżej.
34
ZDOLNOŚCI SPECJALNE
■ Przejęcie inicjatywy: Piktowie mogą działać w turze
przed postacią gracza, jeżeli mistrz gry wyda 1 punkt
Fatum za każdego z nich.
■ Słabi przeciwnicy: Piktyjscy wojownicy zostają
pokonani po zadaniu im jednej Rany bądź Traumy. Od
mistrza gry zależy, czy padają martwi, udają nieżywych,
kryją się, uciekają bądź tracą przytomność. Jako Słabi
przeciwnicy Piktowie rzucają tylko jedną k20 podczas
testów umiejętności.
■ Zgraja: Mistrz gry może zadecydować, że grupa dwóch
lub więcej Słabych przeciwników działa jako grupa,
tworząc Zgraję. W takim wypadku będą działać razem
w jednej turze, zamiast wykonywać swoje akcje osobno.
Wykonując akcję w turze, Zgraja rzuca jedną k20 za
każdą należącą do niej istotę. Zaatakowaną Zgraję trak-
tuje się jako pojedynczy cel. Gdy któraś z istot zostanie
wyeliminowana, ewentualne pozostałe obrażenia otrzy-
muje kolejna jednostka w grupie. Należy kontynuować
ten proces, aż przydzielone zostaną wszystkie obrażenia
lub cała Zgraja zostanie zniszczona.
DECYZJA BRZEMIENNA
W SKUTKI
Gdy tylko postacie graczy uporają się z pierwszym atakiem Piktów,
pozwól im zdecydować, dokąd się skierują: na północ do fortu, czy
może na wschód, aby ostrzec osadników. Jeśli zamierzają ostrzec
fort, przejdź do sekcji Most na Ciernistym Potoku (poniżej) i Gorsi niż
jadowite żmije (patrz strona 35), a następnie do opisu fortu. Jeśli
jednak zdecydują się ominąć fort, przejdź do sekcji Trakt Osadników
(patrz strona 37) i kontynuuj rozgrywkę od tego miejsca.
Jeżeli wszyscy awanturnicy zdecydują się ominąć fort, mistrz gry
może mimo wszystko wykorzystać wydarzenia opisane w sekcjach
Most na Ciernistym Potoku oraz Gorsi niż jadowite żmije, zmieniając
je i dopasowując do rozgrywki wedle uznania.
MOST NA
CIERNISTYM POTOKU
Wszyscy awanturnicy powinni wykonać Przeciętny (T1) test
Spostrzegawczości. Każdy, komu się powiedzie, usłyszy pluskanie
wody i odgłos rąbania drewna. Postacie graczy wiedzą, że przed nimi
znajduje się drewniany most na Ciernistym Potoku. Potok nie jest ani
specjalnie głęboki, ani szeroki, lecz skorzystanie z mostu sprawi, że
zamiast po ciemku brodzić po pas lub głębiej w wodzie, nadal będą mieć
na grzbiecie suche brania. Jeśli nikt nie zda testu Spostrzegawczości,
Piktowie usłyszą zbliżającą się drużynę, zdołają przygotować zasadzkę
(zaatakują pierwsi – mistrz gry nie musi wydawać w tym celu punktów
Fatum) i uderzą, gdy grupa będzie przekraczać most.
ROZDZIAŁ 5
ZACIEKŁY POŚCIG
Podczas rozgrywania tej przygody postacie graczy dowiadują się
o pojmanej osadniczce o imieniu Rowana, którą mogą spróbować
uratować. Stosowne informacje zawarto w sekcjach Pierwszy
dom (patrz strona 37) oraz Odległy krzyk (patrz strona 40).
Mistrz gry może wprowadzić postać Rowany wcześniej i dać
jej bardziej aktywną rolę.
W takim przypadku osadniczka może pojawić się już w otwie-
rającym przygodę epizodzie zatytułowanym Pierwsze starcie
(patrz strona 32). Rowana wypada z krzaków. Ubrana jest
w pobrudzoną sukienkę, zgubiła gdzieś jeden but, a w ręku
trzyma zakrwawiony kamień o ostrej krawędzi. Na nadgarst-
kach ma przecięte skórzane więzy. Zaraz za nią biegnie czte-
rech piktyjskich wojowników (patrz strona 33), wznoszących
wściekłe okrzyki. Jeden z nich ma krwawiące rozcięcie na czole.
To z pewnością prezent od Rowany, która najwyraźniej użyła
ostrego kamienia nie tylko do uwolnienia się z więzów.
Jeżeli kobieta przeżyje starcie, powie awanturnikom, że
uciekła, gdy Piktowie zatrzymali się przy moście na Ciernistym
Potoku (patrz obok). Tam pokłócili się między sobą – nie była
jednak w stanie zrozumieć, o co chodziło. Rowana wciąż jest
oszołomiona po stracie rodziny, będzie jednak walczyć u boku
postaci graczy, jeśli jej na to pozwolą. Zna też okolicę i może
służyć za przewodnika, gdy drużyna o to poprosi. W pewnej
chwili może z własnej woli podzielić się informacjami o tym,
że wśród dzikich, którzy napadli na jej dom, był jakiś czarownik,
który odzywał się do Piktów, jakby był ich wodzem. Przywołał
z lasu wielką, czarną panterę. Przemówił do niej, a potem
pantera odbiegła, a on ruszył za nią.
Rowana może także towarzyszyć innym ocalonym osadni-
kom i podążyć wraz z nimi na względnie bezpieczny drugi brzeg
Grzmiącej Rzeki. Tam spotkają ją awanturnicy podczas finałowej
sceny przygody. Jeżeli mistrz gry wykorzysta postać Rowany
w ten sposób, powinien pominąć spotkanie Odległy krzyk.
Przy moście znajduje się dwa razy więcej piktyjskich wojowni-
ków niż postaci graczy. Jeden z Piktów, uzbrojony w łuk i strzały, czai
się na wysokim brzegu, podczas gdy pozostali znajdują w wodzie,
rąbiąc toporkami podpory mostu. Piktyjski łucznik spróbuje
zatrzymać zbliżających się wrogów, podczas gdy jego towarzysze
starają się dokończyć dzieła zniszczenia. Gdy piktyjski łucznik
zostanie pokonany, jego pobratymcy zaczną wspinać się na brzeg,
chcąc pomścić towarzysza.
§
Każdy z rąbiących most Piktów zadaje podporom 3 obrażeń
na rundę. Most ma 20 punktów Trwałości i może wytrzymać 5
Uszkodzeń (patrz Obiekty nieożywione poniżej), zanim cała drew-
niana konstrukcja runie do wody. Wówczas awanturnicy będą
musieli przeprawić się przez głęboką wodę (ryzykując uszkodzenie
łuków i strzał) lub poszukać brodu gdzie indziej.
ZDĄŻYĆ PRZED BURZĄ
– Fort jest już stracony. Piktowie są owładnięci żądzą krwi
i nie ustaną, dopóki nie zginą. Jest ich jednak zbyt wielu
i załoga fortu nie zdoła wszystkich zabić. Nie dalibyśmy rady
się przebić, a gdyby nawet się to udało, to nie zdołalibyśmy
zrobić nic więcej, niż umrzeć razem z Valannusem.
– Conan, Za Czarną Rzeką
OBIEKTY NIEOŻYWIONE
Niektóre z obiektów nieożywionych można atakować tak samo
jak żywe istoty. W takim przypadku zamiast Wigoru mówi się
o Trwałości, natomiast Rany zwane są Uszkodzeniami – oby
współczynników używa się w analogiczny sposób.
Obiekty nieożywione nie podejmują działań, a kary do
testów spowodowane przez Uszkodzenia stosuje się wobec
istot korzystających z danego przedmiotu. W przypadku mostu
oznacza to wszelkie testy związane z przemieszczaniem się po
nim, gdyż kolejne uszkodzenia powodują, że konstrukcja staje
się coraz bardziej niestabilna.
Komplikacje
Komplikacja wyrzucona podczas przeprawiania się przez potok
może oznaczać, że postać poślizgnęła się i upadła (traktowana
jest jak leżąca na ziemi) lub straciła równowagę – w tym drugim
przypadku trudność testów Akrobatyki i Tężyzny rośnie o 1 stopień
35
do końca kolejnej tury postaci. Postacie uzbrojone w łuki ryzykują,
że ich broń i strzały zamokną, co przełoży się na zwiększenie
trudności testów ataków dystansowych o 2 stopnie do chwili, aż
oręż wyschnie (czyli do następnej sceny).
GORSI NIŻ
JADOWITE ŻMIJE
Poniższe zdarzenie nastąpi, jeśli postaciom graczy nie uda się
uratować mostu na Ciernistym Potoku. W innym wypadku mistrz
gry powinien przyjąć, że awanturnicy przekroczyli potok i dotarli
do fortu lub do Traktu Osadników bez dalszych przeszkód.
Jeśli Piktom uda się zniszczyć most, wówczas postacie graczy
muszą szukać innego miejsca do przeprawienia się przez potok.
Mogą spróbować sforsować go w miejscu, gdzie stał most, lecz
woda jest tam dość głęboka. Jak wspomniano wyżej, broń awan-
turników może przy tym zamoknąć, co obniży jej skuteczność.
Jeżeli faktycznie postacie przeprawią się w tym miejscu, opisany
tutaj atak i tak nastąpi, gdyż skryci na brzegu Piktowie czekali na
taką właśnie okazję do wciągnięcia wrogów w zasadzkę.
Gdy postacie graczy próbują się przeprawić na drugi brzeg, ku
swemu przerażeniu dostrzegają, jak z ciemnego nurtu strumienia
wyłania się kilka ociekających wodą, mrocznych kształtów, które
cicho ruszają do ataku… Piktowie! Wrogów jest od dwóch do
trzech razy więcej niż awanturników. Trudność wszystkich testów
umiejętności należy zwiększyć o 1 stopień, zarówno w przypadku
postaci graczy, jak i Piktów, ze względu na głęboką i zimną wodę,
grząskie błoto i ciemną niczym atrament noc.
36
OGNIE SYGNAŁOWE
– Wiesz, dlaczego Piktowie nie próbują podpalić fortu ognistymi strzałami? Ponieważ nie chcą,
żeby pożoga ostrzegła ludzi na wschodzie. Mają zamiar zdobyć fort i ruszyć na wschód,
zanim wieść o ataku się rozniesie.
– Za Czarną Rzeką
Sprytni gracze mogą się zorientować, że Piktowie podczas
ataków na fort i osady unikają używania ognia, gdyż pożary
ostrzegłyby o napaściach ludzi mieszkających dalej na
wschód. Awanturnicy mogą wpaść na pomysł, aby coś podpa-
lić i ostrzec osadników. W takim przypadku co najmniej dwie
postacie muszą się zająć planowaniem i wznoszeniem stosu
z drewna, który posłuży do rozpalenia ognia sygnałowego:
ścinaniem drzew, zbieraniem chrustu, wreszcie roznieca-
niem ognia za pomocą krzesiwa i hubki itd. Chwilę przed
tym, jak podpalą ustawiony stos, zaatakuje ich grupa pięciu
piktyjskich wojowników, a kolejne fale wrogów pojawią się,
gdy ogień wreszcie zapłonie jasnym płomieniem. Mistrz
gry powinien skorzystać z opisu Piktów zamieszczonego
na stronie 33.
Komplikacje
Mokre podłoże i ciemność oznaczają, że postacie mogą się pośli-
zgnąć, co wystawi je na ciosy, tym samym dając napastnikom
dodatkową k20 podczas ataku. Mogą również upaść lub mieć
problemy z poruszaniem się i atakowaniem, co przekłada się na
zwiększenie trudności działań o 1 stopień aż do początku następnej
tury danej postaci.
FORT TUSCELAN
Kiedy wreszcie postaciom graczy uda się wywalczyć przejście przez
lasy i przeprawić się na drugi brzeg Ciernistego Potoku, droga w kie-
runku Fort Tuscelan stanie przed nimi otworem. Niestety, jeszcze
zanim awanturnikom uda się dotrzeć do zbawiennych obwałowań,
jedna z postaci usłyszy dobiegające znad pobliskiej rzeki wycie
dobywające się z setek dzikich gardeł. Podkradając się bliżej, posta-
cie graczy dostrzegą całe tuziny pomalowanych w barwy bojowe
piktyjskich wojowników, zmierzających lasem w kierunku fortu.
Gdy spojrzą w kierunku marszu dzikusów, w migoczącym
świetle pochodni oświetlających obwałowania dostrzegą dzie-
siątki… roje… hordy… całe setki Piktów atakujących mury fortu
w następujących po sobie falach. Strzały kreślą parabole ponad
palisadą, a waleczni, choć przytłoczeni liczebnością nieprzyjaciela
łucznicy wypuszczają w napierające hordy pocisk za pociskiem.
Z każdą minutą przybywa coraz więcej umalowanych Piktów.
ROZDZIAŁ 5
Pomiędzy kolejnymi atakami może upłynąć kilka minut,
w miarę jak pobliskie grupy Piktów będą zauważać dym
i sprawdzać, co się dzieje. Mistrz gry musi wydać 2 punkty
Fatum za każdą kolejną falę napastników. Postacie graczy
mogą w każdej chwili porzucić ognisko sygnałowe. Jeżeli
jednak oddalą się, zanim ostatnia grupa Piktów zostanie
wybita, wówczas dzicy zgaszą ogień i awanturnicy nie
zyskają wymienionych poniżej korzyści.
Jeśli postaciom graczy uda się rozpalić ogień i odeprzeć
ataki Piktów, każda z nich może wykonać Przeciętny (T1) test
§
Opanowania. Każdy, kto zda test, zyskuje 1 Redukcji z Morale
§
zwiększoną o 1 za każdy uzyskany punkt Impetu (powtarzalne).
Pozostaje mieć nadzieję, iż jakiś zwiadowca strzegący brzegu
odległej Grzmiącej Rzeki dostrzeże dym i ostrzeże osadników,
że w zachodnich lasach dzieje się coś niedobrego.
Postacie graczy powinny natychmiast sobie uświadomić, że
nie ma możliwości, aby się dostały do fortu, o jego ocaleniu nawet
nie wspominając. Piktów jest zwyczajnie zbyt wielu. Fort Tuscelan
jest stracony wraz z kilkoma setkami mieszkańców. Nikt spośród
żyjących nie byłby w stanie wyobrazić sobie tak licznego zgroma-
dzenia piktyjskich plemion, nie mówiąc już nawet o ujrzeniu go
na własne oczy. Nic takiego nigdy wcześniej nie miało miejsca.
Nadeszła apokalipsa.
Każda z postaci graczy musi zdać Trudny (T3) test Opanowania,
inaczej otrzyma 3 § obrażeń umysłowych z cechą Brutalne 1.
Upadek fortu sprawi, że cała prowincja Conajohary pozostanie bez
ochrony, wliczając w to ich przyjaciół i bliskich! Oprócz tego, jeśli
awanturnicy będą zwlekać przez kilka rund lub minut, mistrz gry
powinien poprosić każdego z graczy o wykonanie Wymagającego (T2)
testu Wojaczki. Udany test pozwoli zauważyć, że Piktowie nie używają
ognia – podpalając zabudowania, ostrzegliby osadników mieszka-
jących dalej na wschód. Dzikusy mają zamiar przejść ławą lasami
i osadami, zabijając po drodze tylu napotkanych Hyboryjczyków,
ilu tylko się da.
Nie mając nadziei na dołączenie do sił w forcie lub przyjście
im z pomocą, jedyną nadzieją postaci jest próba przebicia się ku
osadom, aby ostrzec mieszkańców i pomóc im ujść na względnie
bezpieczny drugi brzeg Grzmiącej Rzeki. W tym momencie przedo-
stanie się na drugą stronę rzeki jest dla nich ostatnią deską ratunku,
inaczej dołączą do leżących wszędzie trupów, a ich stygnąca krew
wsiąknie w czarną, głodną ziemię.
ZDĄŻYĆ PRZED BURZĄ
TRAKT OSADNIKÓW
Jeśli postacie graczy zdecydują się pozostawić fort własnemu losowi
i ruszą, aby ostrzec osadników mieszkających dalej na wschód,
wkrótce natrafią na szlak powszechnie znany jako „Północny
Trakt Osadników”. Jest to marnej jakości droga prowadząca przez
dzicz między fortem a Grzmiącą Rzeką. Wzdłuż niej mieszka około
tuzina rodzin, zasiedlających czteroizbowe lub mniejsze chaty
zbudowane z drewnianych bali. Obok budynku mieszkalnego stoi
zwykle stodoła o podobnej konstrukcji. Każda z rodzin wykarczo-
wała kawałek lasu, aby w jego miejscu uprawiać skromne pole,
a także wypasać krowę czy hodować świnię lub dwie, kilka tuzinów
kurczaków bądź też wszystkiego po trochu. Każde gospodarstwo
może dysponować koniem lub wołem, a także wozem bądź wóz-
kiem i zapasem drewna na opał. Być może znajdą się tam także
łuk i strzały, choć całkiem prawdopodobne, że osadnicy nie mają
innej broni niż siekiery, toporki, noże lub – rzadziej spotykane –
włócznie. Przeważnie w takim leśnym gospodarstwie mieszka
od czterech do ośmiu osób, z czego dwoje bądź troje to dorośli
lub starsza młodzież, a pozostali to dzieci.
PIERWSZY DOM
W pierwszym napotkanym przez postacie graczy domu osadników
widać ślady piktyjskiego ataku. Drzwi domostwa stoją otworem,
podobnie jak te prowadzące do stodoły. Jeśli postacie graczy
37
znają okolicę i tutejszych osadników (każdy z graczy może to
określić samodzielnie), to będą wiedzieć, że to dom Canaeusa
i jego rodziny.
Wymagający (T2) test Spostrzegawczości pozwoli dostrzec
z pewnej odległości truchła kilku kurczaków i świni leżące przed
stodołą. W środku najeźdźcy poderżnęli gardła parze wołów:
wyściełana słomą podłoga jest zalana krwią.
Widok w chacie jest jeszcze gorszy: rozrąbane i okaleczone
ciała mężczyzny, kobiety i czwórki dzieci leżą rozrzucone po
wszystkich czterech izbach małego domu. Sądząc po śladach,
Canaeus i jego żona, Iphisa, walczyli dzielnie, lecz w końcu ulegli
napastnikom. Dzieci najwyraźniej zabarykadowały się w jednej
z małych sypialni, lecz atakujący wyważyli drzwi i maluchy spotkał
przerażający koniec z rąk bezlitosnych Piktów. Ubrania, utensylia
kuchenne i inne dobra zostały zniszczone, połamane lub porwane
i porozrzucane po całym wnętrzu. Wszystko jest umazane krwią.
Niewiele tu zostało wartościowych rzeczy.
Wymagający (T2) test Przenikliwości pozwoli znaleźć
pojedynczy but, który wydaje się należeć do dziewczynki, lecz
z wyglądu nie pasuje na żadne z martwych dzieci. Może dzie-
ciaka uprowadzono?
Każda z postaci graczy badająca scenę rzezi musi wykonać
Wymagający (T2) test Opanowania. Porażka oznacza odniesie-
nie 3§ obrażeń umysłowych. Popełnione tu okrucieństwa to
jedynie zapowiedź dalszych krwawych wydarzeń, jakie rozegrają
się tej nocy, chyba że postacie graczy zdążą ostrzec pozosta-
łych osadników.
38 ROZDZIAŁ 5

DRUGI DOM Po krwawej rozprawie…

Jeżeli postacie graczy zwyciężą, wewnątrz chaty znajdą 1k6+1
Kolejne gospodarstwo znajduje się ponad ćwierć mili (czterysta
żywych osadników (od tej liczby należy odjąć tych, którzy zginęli
metrów) dalej. Mieszka tam rodzina pochodząca z Rubieży Bossońskich.
w wyniku wystąpienia Komplikacji). Jeśli piktyjscy maruderzy
Postacie graczy zaznajomione z okolicą lub służące w Forcie Tuscelan
wybili całą rodzinę, mistrz gry powinien poprosić, aby każda
od dłuższego czasu mogą nawet znać mieszkańców z imienia.
z postaci graczy wykonała Wymagający (T2) test Opanowania.
Domostwo zamieszkują Ulgram syn Ealda, jego żona Frieda oraz
ich dzieci: Edel, Cenred, Cenric, Aldred i Rimhilda. Mężczyzna służył §
Porażka oznacza otrzymanie 3 obrażeń umysłowych. W takim
przypadku okaże się, że awanturnicy przybyli z odsieczą na czas,
w oddziałach milicji formowanych z akwilońskich wieśniaków. Całkiem
lecz mimo wszystko nie zdołali pomóc przerażonym osadnikom.
możliwe, że w normalnych okolicznościach potrafiłby obronić siebie
Widmo tej porażki może ich później prześladować.
i rodzinę, lecz nie sprosta niekończącej się fali dzikich napastników.
Po walce postacie graczy mogą zaopiekować się rodziną osad-
Kiedy awanturnicy zbliżą się do gospodarstwa, udany
ników, o ile ktoś przeżył. Wedle relacji ocalałych Piktowie w pierw-
Przeciętny (T1) test Spostrzegawczości pozwoli im usłyszeć
szej kolejności zaatakowali chatę, stąd też dwa konie pociągowe
krzyki i wrzaski, które mieszają się z szaleńczym żądnych krwi
Ulgrama wciąż żyją, bezpieczne w stodole. Awanturnicy mogą
Piktów! Piktów atakujących farmę jest dwa razy więcej niż postaci
wykazać się uprzejmością i mądrością, sugerując rodzinie, aby
graczy – do tej liczby należy dodać kolejnych dwóch lub trzech
skorzystała ze zwierząt, ruszyła traktem ku Grzmiącej Rzece i po
wojowników. Nadzy, dzicy napastnicy o malowanych ciałach
drodze ostrzegła innych osadników.
są uzbrojeni w noże i toporki. Ich uwaga skupia się na ludziach
Postacie graczy mogą wykonać Łatwy (T0) test Przekonywania.
znajdujących się wewnątrz chaty. Daje to postaciom graczy jedną
Jeśli się powiedzie, Ulgram przekaże drużynie proste uzbrojenie,
rundę darmowych ataków. Zaatakowani Piktowie zwrócą się
które nie jest mu potrzebne, zależnie od liczby wydanych punk-
przeciwko nowym celom.
tów Impetu. Noże, toporki, włócznia lub siekiera kosztują 1 punkt
Mistrz gry powinien przyjąć, że co rundę obrońcy chaty (Ulgram
wraz z żoną Friedą) zadadzą 1 § obrażeń fizycznych losowemu
napastnikowi, dźgając włócznią przez otwory w ścianach i rąbiąc
Impetu każde (powtarzalne). Za krótki miecz, łuk lub kołczan pełen
strzał trzeba zapłacić po 3 punkty Impetu. Przy czym rodzina ma
tylko po jednej sztuce włóczni, miecza i siekiery i Ulgram raczej
siekierą Piktów próbujących przebijać się do wewnątrz. Prowadzący
niechętnie pozbędzie się całej broni, jaką dysponuje.
może wydać 1 punkt Fatum, aby anulować obrażenia zadane w ten
sposób. Oprócz tego może wydać 1 punkt Fatum za każdego Pikta,
aby dzikusy atakujące chatę zauważyły nowo przybyłe postacie PRZEPRAWA PRZEZ
graczy i nie dały się zaskoczyć, dzięki czemu nie stracą pierwszej ZIEMIE PIKTÓW
rundy walki (patrz wyżej). Alternatywnie mistrz gry może wydać
Kolejny etap przygody powinien wynikać z działań postaci graczy
2 punkty Fatum, aby jeden z Piktów korzystał ze współczynników
oraz decyzji mistrza gry. W jednym i drugim wypadku należy wziąć
Silnego wojownika (opisanego na stronie 40).
pod uwagę to, co wydarzyło się do tej pory. Czy awanturnicy zde-
cydują się towarzyszyć rodzinie Ulgrama do kolejnego domostwa,
Komplikacje
czy może każą osadnikom co rychlej ruszyć naprzód i ostrzec
Komplikacja wyrzucona na kościach oznacza, że jedna z osób
innych, a sami przyjmą rolę tylnej straży?
wewnątrz chaty została zabita przez piktyjskiego wojownika
Jeżeli postanowią ruszyć razem z rodziną Ulgrama, to pod-
jeszcze przed przybyciem awanturników. Alternatywnie można
czas jednego kolejnych spotkań drużyna i towarzyszący jej osad-
przyjąć, że w wyniku Komplikacji postać gracza przypadkowo
nicy napotkają hordę Słabych piktyjskich wojowników (patrz
trafiła w któregoś z obrońców.
strona 33), którzy z wyciem nadciągną drogą od zachodu. Na
każdego, wliczając w to członków rodziny Ulgrama (w tym dzieci
i pozostałe osoby), przypadnie po dwóch Piktów. Rozegra się
desperacka walka, w której zapewne zginą osadnicy, a możliwe,
NOWE POSTACIE? że także postacie graczy. Ulgram i Frieda działają podobnie jak
Słabi Piktowie, lecz dzieci w tej sytuacji są bezbronne – każde
Mistrz gry i gracze mogą zdecydować, że dowolny spośród
trafienie w któreś z nich powinno być uznane za śmiertelne
ocalonych osadników może zastąpić postać utraconą
lub co najmniej wyeliminować je z dalszej walki.
w trakcie przygody. Poległego awanturnika można także
Jeżeli postacie graczy wygrają walkę, poczują się przytło-
zastąpić zwiadowcą z Fortu Tuscelan, który napotka
czone krwawymi, tragicznymi następstwami starcia. Muszą zdać
grupę po ataku na stanicę. W obu przypadkach mistrz gry
Wymagający (T2) test Opanowania. W przypadku porażki otrzymają
powinien wybrać jedną z gotowych postaci, zmieniając
jedynie jej historię i imię wedle potrzeby.
X§ obrażeń umysłowych, gdzie X równa się liczbie członków
rodziny Ulgrama, którzy zginęli podczas stoczonej właśnie walki.
W przypadku, gdy awanturnicy wysłali rodzinę przodem, horda
atakujących dzikusów będzie jedynie dwukrotnie od nich liczniejsza
ZDĄŻYĆ PRZED BURZĄ 39

i dodatkowo powiększona o kolejnych dwóch Piktów. Stanie się
tak nawet wtedy, gdy odesłali osadników zaraz po tym, jak zaczęła
się do nich zbliżać wyjąca zgraja napastników.
Od tego momentu mistrz gry powinien pozwolić postaciom
graczy postępować tak, jak zechcą: mogą towarzyszyć rodzinie
Ulgrama do siedzib innych osadników, zabierać przerażonych
ludzi z ich domostw, przeszukiwać zabudowania w poszukiwaniu
ocalałych bądź ofiar piktyjskich ataków. W pewnej chwili mistrz
gry może zdecydować o oddzieleniu drużyny od większej grupy
osadników. Można to zrobić na dwa sposoby: Przeciętny (T1) test
Spostrzegawczości pozwoli dostrzec, że coś się porusza pośród
pobliskich drzew (patrz niżej) lub tez awanturnicy usłyszą dobie-
gający z oddali krzyk (patrz Odległy krzyk na stronie 40).
Za cenę 1 punktu Fatum mistrz gry może przypisać panterze
nienaturalne pochodzenie. W takim przypadku boki stworzenia
pokryte będą dziwnymi symbolami, które można zauważyć po
zdaniu Wymagającego (T2) testu Spostrzegawczości. X kolei
Przeciętny (T1) test Wiedzy pozwoli postaci, która dostrzegła
symbole, przypomnieć sobie, że są to mistyczne piktyjskie znaki,
powiązane ze zwierzęcymi bogami dzikusów. To odkrycie pocią-
gnie za sobą konieczność wykonania Przeciętnego (T1) testu
Opanowania – porażka oznacza odniesienie przez awanturnika
§
1 obrażeń umysłowych. Nadnaturalna natura pantery oznacza
bowiem, że złaknionych krwi piktyjskich napastników najwyraźniej
wspiera jakiś szaman, który zapuścił się tak daleko na wschód, aby
wspomóc pobratymców w dziele zniszczenia.

Komplikacje
MROCZNY Podczas tego spotkania Komplikacje mogą oznaczać, że postać

POSŁANIEC ŚMIERCI
gracza poślizgnęła się i upadła, co może dać panterze dodatkową
k20 podczas ataków wymierzony w tego właśnie awanturnika. Inne
możliwości obejmują uszkodzenie lub utratę broni, ewentualnie
To spotkanie można wykorzystać, gdy zajdzie potrzeba odciągnięcia odniesienie poważnego zranienia: obfite krwawienie trudno zatamo-
postaci graczy od uratowanych przez nich i właśnie eskortowa- wać, w związku z czym ranna postać traci 1 punkt Wigoru podczas
nych osadników. Może także posłużyć do zaatakowania postaci każdej rundy walki, aż do samego końca przygody, chyba że komuś
graczy, jeśli zdecydowały się wysłać osadników przodem, same powiedzie się Wymagający (T2) test Leczenia. Każda postać gracza
zaś idą w tylnej straży. Jeżeli awanturnicy zdadzą Trudny (T3) test może wykonać tylko jeden rzut podczas próby opatrzenia rany.
Spostrzegawczości, zauważą, że coś za nimi podąża, doskonale
maskując swoją obecność, przemieszczając się czasami wśród CZARNA PANTERA (ELITARNA)
gałęzi w koronach drzew, a kiedy indziej na ziemi!
Kiedy w końcu stworzenie zaatakuje, wyglądem będzie przypo-
CECHY
minać cienisty, rozmazany kształt, który wypadnie z zalegających
obok szlaku ciemności. To czarna pantera! Mistrz gry powinien Charakter Czujność Inteligencja Wola
losowo wybrać cel i rozegrać Konflikt Spostrzegawczości postaci 6 13 4 6
przeciwko Skrytości wielkiego czarnego kota (użyj Zręczności Koordynacja Krzepa Zręczność
i Ruchu pantery). Jeżeli pantera wygra, zyska element zaskoczenia
6 11 15
patrz strona 17).
Pantera zazwyczaj uderza spośród cieni i ucieka. Podąża potem DZIEDZINY WYSZKOLENIA
za zwierzyną, aby wkrótce uderzyć ponownie. W przypadku grupy
Charyzma – Ruch 2
liczącej jedynie dwoje lub troje ludzi może poświęcić rundę lub
dwie, aby zaatakować pazurami nieszczęsną ofiarę. Jeśli stworze- Hart 1 Walka 1
nie utraci ponad połowę swojego Wigoru, umknie, aby podążyć Mądrość – Zmysły 1
w pewnej odległości za drużyną i czekać na kolejną okazję do
uderzenia z zasadzki, najlepiej obierając za cel osobnika słabego ODPORNOŚCI I REDUKCJE
bądź rannego. ■ Odporności: Determinacja 7, Wigor 12
■ Redukcje: Odwaga 1, Pancerz 2 (futro)

ATAKI
■ §
Mordercze ugryzienie (W): Zasięg 1; 6 ; Brutalne 1
■ §
Ostre pazury (W): Zasięg 2; 5 ; 1R; Brutalne 1
40 ROZDZIAŁ 5

ZDOLNOŚCI SPECJALNE
Niscy, o szerokich ramionach, pokaźnej piersi
Jeżeli podczas tej samej tury pantera zarówno przemieści się, i wąskich biodrach byli nadzy, jeśli nie liczyć skąpych
jak i zaatakuje ostrymi pazurami, wówczas ten właśnie atak
przepasek biodrowych. Światła ognisk uwypuklały
zyskuje cechę Obalający i Zasięg 3.
wyraźną rzeźbę i grę ich nabitych mięśni. Ciemne
■ Elitarny przeciwnik: Pantera może odnieść 5 Traum i 5
twarze pozostawały nieruchome, lecz wąskie oczy
Ran, tak jak postać gracza. Ponadto może w trakcie tury
skrzyły się ogniem, jaki rozpala wzrok skradającego
wydać 3 punkty Fatum, aby uzyskać korzyści dawane
się tygrysa. Zwichrzone czupryny związane były
przez 1 punkt Losu, takie jak dodatkowa akcja zwykła,
z tyłu obręczami z miedzi. Ostrza i topory trzymali
dodatkowa k20 wskazująca rezultat 1 lub odzyskanie
w rękach. Członki poniektórych owijały prymitywne
całej utraconej Determinacji lub Wigoru.
bandaże, a na ciemnych skórach nosili zaschnięte
■ Widzenie w ciemności: przebywanie w ciemności nie
smugi krwi. Niedawno toczyli morderczą walkę.
wpływa na trudność testów wykonywanych przez istotę.

– Za Czarną Rzeką

ODLEGŁY KRZYK
Impetu (natychmiastowe), żeby zablokować odwrót dzikusa i nadal
To spotkanie można wykorzystać, aby odciągnąć postacie graczy mieć go w Zasięgu.
z Północnego Traktu Osadników, zwłaszcza jeśli towarzyszą im Dziewczyna jest wyrośniętą już nastolatką, córką osadnika
uratowani przed Piktami ludzie. Gdy grupa podąża leśną ścieżką (zamieszkującego pierwszy splądrowany dom, na który natknęły
prowadzącą wśród drzew, w ciemnych ostępach rozciągających się się postacie graczy przy Północnym Trakcie Osadników). Ręce
po jednej jej stronie nagle rozlega się krzyk. Udany Przeciętny (T1) ma mocno związane w nadgarstkach, jej nogi skrępowano tak, że
test Spostrzegawczości pozwoli awanturnikom usłyszeć szorstką pomiędzy nimi ma około pół metra luzu. Na szyję ma zarzucony
mowę kilku Piktów oraz głos należący do młodej kobiety, której sznur – jeden ze Słabych Piktów trzyma jeńca jak na smyczy.
błagalne wołanie rozchodzi się w mroku. Osadniczka ma poszarpane ubranie, zgubiła też gdzieś jeden
Jeśli postacie graczy zdecydują się zignorować krzyczącą kobietę but. Jest cała ubłocona, posiniaczona i zakrwawiona od mnóstwa
(wszak może to być pułapka), każda z nich musi zdać Wymagający drobnych skaleczeń. Na imię ma Rowana.
§
(T2) test Opanowania – porażka oznacza otrzymanie 3 obrażeń
umysłowych z powodu pozostawienia kogoś własnemu losowi kogoś
Osadniczka może posłużyć jako zastępcza postać dla któregoś
z graczy, jeśli drużyna została już mocno przerzedzona. Jest odważna
– być może osadniczki, która najwyraźniej potrzebowała pomocy. i zdeterminowana mimo ciężkiej sytuacji, w jakiej się znalazła.
Zakładając, że awanturnicy zdecydują się pomóc młodej kobie-
cie, mistrz gry powinien zarządzić Konflikt Skrytości postaci graczy Komplikacje
przeciwko Spostrzegawczości Piktów (należy użyć ich Czujności Drobna Komplikacja może jak zwykle sprawić, że postać gracza
i Zmysłów), aby określić, czy drużyna zdoła zaskoczyć przeciwnika potknie się i upadnie. W przypadku poważniejszych Komplikacji
(patrz strona 17). jeden z Piktów może zranić bezbronną dziewczynę i zadać jej
Napotkana banda składa się z nagich Piktów, o ciałach normalne obrażenia (zależnie od wybranego sposobu ataku).
pokrytych prymitywnymi, topornie namalowanymi symbolami.
Szczególną uwagę zwracają ich twarze, pomalowane na czarno, PIKTYJSKI WOJOWNIK (SILNY)
z białym barwnikiem nałożonym w taki sposób, aby głowy dzikusów
wyglądały jak czaszki. Większość jest uzbrojona w toporki i noże,
CECHY
kilku ma również włócznie. Na każdego awanturnika przypada
jeden Słaby Pikt oraz taka sama liczba Silnych wojowników (patrz Charakter Czujność Inteligencja Wola
niżej). Ci drudzy są groźniejszymi przeciwnikami – to uzbrojeni we 7 10 7 6
włócznie piktyjscy zabójcy. Koordynacja Krzepa Zręczność
Ta banda zawziętych Piktów walczy w milczeniu, potrząsając
10 11 11
i wywijając orężem, a ich pomalowane na czarno oczy płoną
nienawiścią. Jeśli na placu boju pozostanie tylko jeden dzikus, DZIEDZINY WYSZKOLENIA
spróbuje odskoczyć od przeciwników i zabić pojmaną kobietę.
Charyzma – Ruch 1
Jeżeli mistrz gry wyda 1 punkt Fatum, wówczas ostatni Pikt może
wykonać Odskok jako akcję darmową. Postać gracza może z kolei Hart 1 Walka 2
w odpowiedzi wydać 1 punkt Impetu (natychmiastowe), aby zna- Mądrość – Zmysły 1
leźć się pomiędzy szarżującym Piktem a dziewczyną, lub 2 punkty
ZDĄŻYĆ PRZED BURZĄ 41

■
ODPORNOŚCI I REDUKCJE
Odporności: Determinacja 6, Wigor 11
OTOCZENI PRZEZ
■ Redukcje: Odwaga 2, Pancerz 1 (skóry)
WROGÓW
ATAKI
■

Przebijająca 1
§
Włócznia (W): Zasięg 3; 6 ; Niewyważona;
To spotkanie można wykorzystać jako finał przygody lub preludium
do ostatecznej walki, zależnie od tego, jak bardzo w tym momencie
■ §
Toporek (W): Zasięg 2; 6 ; 1R; Brutalny 1
poranione są postacie graczy. Jeśli członkowie drużyny zostali
■

Improwizowany, Ukryty 1
§
Nóż piktyjski (W): Zasięg 1; 4 ; 1R; Bezlitosny 1,
mocno poturbowani lub brakuje im uzbrojenia, mistrz gry powinien
rozegrać albo to spotkanie, albo opisane dalej wydarzenie Groza
pośród drzew (patrz strona 42). Jeżeli drużyna wciąż jest w dobrym
ZDOLNOŚCI SPECJALNE stanie, warto zdecydował się na rozegranie obu scen.
Awanturnicy zbliżają się do Grzmiącej Rzeki z nadzieją, że będą
■ Przejęcie inicjatywy: Piktowie mogą działać w turze
tam względnie bezpieczni i znajdą schronienie przez hordami
przed postacią gracza, jeżeli mistrz gry wyda 1 punkt
morderczych Piktów. Po pokonaniu przerażających wojowników
Fatum za każdego z nich.
o twarzach przypominających czaszki i uwolnieniu młodej branki
■ Silni przeciwnicy: Silni piktyjscy wojownicy zostają
pozostałe przy życiu postacie graczy ruszają dalej na wschód. Już
pokonani po zadaniu im dwóch Rany bądź Traum. Od
prawie słychać szum płynącej przed nimi rzeki, gdy nagle niedaleko
mistrza gry zależy, czy padają martwi, udają nieżywych,
za nimi rozlegają się nieskładne, gniewne pokrzykiwania! Jeszcze
kryją się, uciekają bądź tracą przytomność.
więcej tych przeklętych Piktów!
Awanturnicy mogę spróbować uciec przed nadciągającą bandą,
ROWANA, najwyraźniej liczącą co najmniej tuzin wojowników! Mogą też
UPROWADZONA OSADNICZKA stoczyć walkę, mając nadzieję przerzedzić szeregi zbliżających
się wrogów za pomocą broni dystansowej. Powinno jednak być
oczywiste, że nawet jeśli uda im się umknąć, to Piktowie i tak ich
CECHY dopadną podczas przeprawy przez rzekę. Jeśli postacie graczy
Charakter Czujność Inteligencja Wola zdecydują się na ucieczkę, myśl ta może do nich dotrzeć dopiero
9 10 8 9 później, nad brzegiem rzeki. W takim przypadku mistrz gry powi-
Koordynacja Krzepa Zręczność nien zwiększyć o 1 stopień trudność ataków i wszelkich innych
testów związanych z wysiłkiem fizycznym, gdyż ucieczka będzie
10 8 11
kosztowała drużynę sporo energii.
Nadciągająca banda liczy dwa razy więcej Słabych Piktów niż
DZIEDZINY WYSZKOLENIA
jest postaci graczy. Mistrz gry może zastąpić do trzech Słabych
Charyzma 1 Ruch 1
wojowników Silnymi Piktami, płacąc za każdego 2 punkty Fatum.
Hart – Walka – Sprawi to jednak, że walka będzie bardzo trudna, zwłaszcza jeśli
Mądrość – Zmysły 1 awanturnicy są zmęczeni (patrz wyżej).
Postacie graczy będą miały jedną darmową rundę na prze-
ODPORNOŚCI I REDUKCJE prowadzenie ataków dystansowych przeciwko nadciągającej
■ Odporności: Determinacja 9, Wigor 8 piktyjskiej bandzie, zanim wrogowie ich dościgną i rozpocznie się
■ Redukcje: Odwaga 1, Pancerz — walka wręcz. Wydając 2 punkty Impetu (natychmiastowe) postać
gracza może wykonać jeden dodatkowy atak dystansowy, zanim
ATAKI wyjąca dzicz dopadnie drużynę. Później nastąpi już tylko krwawe,
■

Improwizowany, Ogłuszający, Rzucany

§
Atak improwizowany: Zasięg 1; 2 ; 1R; desperackie starcie, gdy owładnięci rządzą mordu Piktowie rzucą
się na znienawidzonych hyboryjskich najeźdźców.
Jeśli Rowana wciąż żyje, będzie walczyć dowolną bronią, jakiej
ZDOLNOŚCI SPECJALNE zechcą jej użyczyć postacie graczy, lub tą, którą udało jej się zabrać
■ Wola przetrwania: Rowana może odnieść 5 Traum i 5 Ran, martwym Piktom. Chce w ten sposób pomścić śmierć swojej
tak jak postać gracza. rodziny, nawet jeśli będzie ją to kosztować życie.
Jeśli gracze nie będą sobie radzić zanadto dobrze, podczas
rozgrywania tego spotkania mistrz gry nie powinien wydawać
punktów Fatum, aby przejmować inicjatywę i pozwalać, żeby
Piktowie atakowali jako pierwsi. Napastnicy już mają po swojej
stronie przewagę liczebną.
42
Komplikacje
W tej zaciekłej walce Komplikacja może oznaczać, że postać
gracza niechcący uderzyła sojusznika znajdującego się w Zasięgu
lub przypadkiem upuściła broń, która wyślizgnęła się z mokrej od
potu lub krwi ręki. Jednoczesne wystąpienie kilku Komplikacji
może oznaczać, że awanturnik został wepchnięty do rzeki (jeśli
w danej sytuacji byłoby to możliwe) i w konsekwencji trudność
jego dalszych działań rośnie o 1 stopień.
Zwycięstwo bez nagrody
Jeżeli jest to finałowa bitwa, mistrz gry powinien pozwolić, aby
o jej wyniku zadecydowały rzuty kośćmi. Jeśli wszystkie postaci
graczy zginą, to niech tak będzie. Ucieczka na bezpieczny brzeg
była prawie niewykonalna.
Jeśli jednak prowadzący zapragnie szczęśliwszego zakończenia,
to może się okazać, że na pomoc drużynie przyjdzie kilku osadników
lub znajomych zwiadowców. Być może w ostatniej chwili zjawią
się nawet posiłki przybywające z drugiego brzegu Grzmiącej Rzeki,
aby pomóc ostatnim trzymającym się na nogach awanturnikom
pokonać pozostałych przy życiu Piktów.
Jeżeli jednak postacie graczy wyjdą zwycięsko i z tego trudnego
starcia i zachowają resztki sił, mistrz gry może pozwolić im wyka-
zać się jeszcze jeden raz. W opisanym dalej ostatnim spotkaniu
awanturnicy natkną się na piktyjskiego szamana, częściowo
odpowiedzialnego za całą tę rzeź.
GROZA POŚRÓD
DRZEW
Mistrz gry powinien zdecydować, czy jako punkt kulminacyjny
przygody rozegrać poniższe spotkanie czy też raczej poprzednie.
Może nawet zdecydować się na wprowadzenie do gry obu wyda-
rzeń, jeśli tylko postacie graczy jeszcze trzymają się na nogach.
Podczas gdy awanturnicy zbierają siły i leczą rany, czy to po
uratowaniu Rowany czy też po pokonaniu hordy Piktów nad
Grzmiącą Rzeką, prowadzący powinien poprosić wszystkich, aby
wykonali Przeciętny (T1) test Spostrzegawczości. W przypadku
powodzenia usłyszą, jak coś lub ktoś porusza się w pobliskich
krzakach. Jeśli któryś z graczy wyda 2 punkty Impetu, jego postać
dostrzeże również kontem oka jakiś cienisty kształt przemyka-
jący w koronach drzew. Chwile potem z lasu dobiegnie szorstki,
mamroczący głos. Najwyraźniej ktoś krąży wokół drużyny i miota
obelgi w prymitywnej mowie Piktów.
Jeżeli podczas testu Spostrzegawczości wystąpią Komplikacje,
to właśnie dana postać stanie się pierwszym celem nadciągającego
ataku. W przeciwnym wypadku mistrz gry powinien wybrać tego
awanturnika, który uzyskał najmniej sukcesów lub najwięcej
porażek. Podczas gdy postacie graczy słuchają piktyjskich drwin,
wśród konarów drzew po cichu zbliża się wielka, małpopodobna
ROZDZIAŁ 5
istota. W pewnej chwili opuszcza się w dół i spada na obrany cel.
Ten potworny małpolud to chakan – opowieści o tych istotach
obecne są w legendach i folklorze ludzi zamieszkujących Marchię
Zachodnią. Tylko niewielu miało okazję zobaczyć te potężne,
małpopodobne bestie, a jeszcze mniej liczni mieli sposobność
przyjrzeć im się z bliska… i przeżyć!
Chakan spróbuje pochwycić i udusić upatrzoną ofiarę. Jeśli mu
się to uda, ucieknie między drzewa, aby po chwili znów zaatakować
z zasadzki, zabijając wrogów szamana jednego po drugim.
Panem tego stwora jest Anavenagar, pomniejszy piktyjski
szaman. To właśnie on wcześniej posłał za postaciami graczy
czarną panterę, jak również kierował większością ataków, z jakimi
musieli się mierzyć tej nocy. Anavenagar nękał awanturników,
kryjąc się ciemnościach, lecz teraz postanowił wywrzeć na nich
swą ostateczną zemstę.
Szaman kryje się pośród zalegających cieni, obserwując, jak
chakan zabija jego nieprzyjaciół jednego po drugim (a przynaj-
mniej na to liczy). Raz na jakiś czas wychynie z kryjówki, aby rzucić
zaklęcie lub cisnąć oszczepem bądź toporkiem. Postać gracza,
której powiedzie się Wymagający (T2) test Spostrzegawczości,
może go wypatrzeć i wykonać atak dystansowy lub podążyć za
nim, gdy znów zacznie krążyć wokół swoich ofiar. Jeśli awanturnicy
zdecydują się zbliżyć do szamana, to wydając 2 punkty Impetu
będą mogli zmierzyć się z tym diabolicznym przeciwnikiem
w walce wręcz.
Jeżeli test się nie powiedzie, Anavenagar będzie nadal krążył
wokół awanturników, nękając ich atakami, dopóki chakan nie
zginie. Wówczas spróbuje uciec. Jeśli bohaterowie rzucą się
w pościg, będą musieli zwyciężyć w Konflikcie Ruchu szamana
przeciwstawionego Spostrzegawczości ścigających. Jeżeli
Anavenagar zwycięży, to uda mu się uciec. Jeśli to jednak postacie
graczy będą górą, wówczas zdołają dopaść Pikta i będą mogły
stoczyć z nim krwawą walkę.
Anavenagar zna następujące zaklęcia: Straszliwe oblicze (twarz
szamana zaczyna wyglądać jak głowa nietoperza lub przypominać
inne zwierzę bądź istotę rodem z koszmarów, wzbudzając prze-
rażenie u wszystkich, którzy go widzą); Widmowy sztylet (pozwala
szamanowi zaatakować z dystansu za pomocą niewidzialnego
noża); oraz Władca bestii (pozwala kontrolować panterę i chakana).
Działanie zaklęć opisano poniżej.
Komplikacje
Pojawienie się podczas tego spotkania Komplikacji może ozna-
czać, że chakan lub szaman obrali pechową postać za cel kolej-
nego ataku. Otrzymują tym samym do rzutu jedną dodatkową
k20 lub 1 darmowy punkt Fatum służący do rzucenia zaklęcia.
Alternatywnymi skutkami Komplikacji mogą być standardowe
problemy, takie jak zgubiona albo uszkodzona broń bądź potknię-
cie się i upadek.
ZDĄŻYĆ PRZED BURZĄ 43

CHAKAN (ELITARNY) ODPORNOŚCI I REDUKCJE

■ Odporności: Determinacja 14, Wigor 10
CECHY ■ Redukcje: Odwaga 3, Pancerz —
Charakter Czujność Inteligencja Wola
ATAKI
6 9 5 7
Koordynacja Krzepa Zręczność
■

Przebijająca 1
§
Włócznia (W): Zasięg 3; 5 ; Niewyważona;

11 15 13 ■ §
Toporek (W): Zasięg 2; 5 ; 1R; Brutalny 1

DZIEDZINY WYSZKOLENIA
■

Improwizowany, Ukryty 1
§
Nóż piktyjski (W): Zasięg 1; 4 ; 1R; Bezlitosny 1,

Charyzma – Ruch 1
Hart 2 Walka 2 ZDOLNOŚCI SPECJALNE
Mądrość – Zmysły 1 ■ Czarnoksiężnik: Anavenagar może w ramach akcji
zwykłej wydawać punkty Fatum, aby tworzyć poniższe
ODPORNOŚCI I REDUKCJE oddziaływania czarnoksięskie:
■ Odporności: Determinacja 9, Wigor 17 u Straszliwe oblicze: kosztuje 3 punkty Fatum. Po
■ Redukcje: Odwaga 2, Pancerz 2 (brygantyna) rzuceniu zaklęcia jeden przeciwnik znajdujący się na
Średnim dystansie musi wykonać Trudny (T3) test
ATAKI Opanowania. W przypadku porażki otrzymuje 3 §
■

Unieruchamiające
§
Chwytne dłonie: Zasięg 1; 8 ; 1R; Bezlitosne 2, obrażeń umysłowych o cechach Brutalne 1,
Ogłuszające.
■

Ogłuszające
§
Brutalne uderzenie: Zasięg 2; 7 ; 1R; Obalające, u Widmowy nóż: kosztuje 2 punkty Fatum. Po rzuceniu
zaklęcia Anavenagar może zaatakować jednego
przeciwnika znajdującego się na Średnim dystansie
ZDOLNOŚCI SPECJALNE za pomocą Przeciętnego (T1) testu Czarnoksięstwa
Chakan używa brutalnego uderzenia wobec wrogów, którzy (Wola plus Mądrość). Szaman musi widzieć cel. Ofiara
chcą go skrzywdzić. Atak chwytnymi dłońmi stosuje tylko może wykonać reakcję Obrona, tak jakby unikała
przeciwko wybranym celom. ataku dystansowego. Po trafieniu w cel widmowy nóż
■ Elitarny przeciwnik: Chakan może odnieść 5 Traum i 5

Ran, tak jak postać gracza. Ponadto może w trakcie tury

zadaje 4§ obrażeń z cechą Brutalne 2.
u Władca bestii: kosztuje 3 punkty Fatum. Po rzuceniu
wydać 3 punkty Fatum, aby uzyskać korzyści dawane zaklęcia czarnoksiężnik może wskazać jedno Elitarne
przez 1 punkt Losu, takie jak dodatkowa akcja zwykła, zwierzę (na przykład panterę lub chakana) znajdujące
dodatkowa k20 wskazująca rezultat 1 lub odzyskanie się na Średnim dystansie. Wskazane zwierzę zyskuje
całej utraconej Determinacji lub Wigoru. jedną dodatkową akcję zwykłą i jedną dodatkową k20
■ Widzenie w ciemności: przebywanie w ciemności nie
do dowolnego testu przeprowadzanego w ramach
wpływa na trudność testów wykonywanych przez istotę. tej akcji.
■ Elitarny przeciwnik: Anavenagar może odnieść 5
ANAVENAGAR, PIKTYJSKI Traum i 5 Ran, tak jak postać gracza. Ponadto może
SZAMAN (ELITARNY) w trakcie tury wydać 3 punkty Fatum, aby uzyskać
korzyści dawane przez 1 punkt Losu, takie jak dodat-
kowa akcja zwykła, dodatkowa k20 wskazująca
CECHY
rezultat 1 lub odzyskanie całej utraconej Determinacji
Charakter Czujność Inteligencja Wola lub Wigoru.
12 13 11 13 ■ Przyczajony Pikt: Anavenagar może przerzucić jedną
Koordynacja Krzepa Zręczność k20 podczas testu Skrytości, lecz musi zaakceptować
nowy wynik.
12 9 12
■ Wiedza o zwierzętach: Anavenagar może przerzucić
DZIEDZINY WYSZKOLENIA jedną k20 podczas testu dotyczącego zwierząt, lecz
musi zaakceptować nowy wynik.
Charyzma 1 Ruch –
Hart 1 Walka –
Mądrość 1 Zmysły 1
 GOTOWE POSTACIE

PETRUS, CIEKAWSKI SZLACHCIC

T
en najmłodszy syn urodzony w zamożnej akwilońskiej rodzinie odziedziczył majątek w chwili, gdy jego starsze rodzeństwo właśnie
kończyło przegrywać rodową fortunę w kości. Nie mając za wiele w sakiewce, wyruszył do Marchii Zachodniej i na Rubieże Bossońskie,
gdzie akwiloński król Numedides rozdaje ziemie swoim baronom. Choć odebrał wyszkolenie wojskowe, Petrus bardziej nadaje się do
działań dyplomatycznych i przewodzenia innym. Jeśli Mitra pozwoli, być może któregoś dnia stanie na czele jakiegoś arystokratycznego rodu
jako baron lub ktoś jeszcze znaczniejszy. Obecnie Petrus znalazł zajęcie jako najemnik służący na piktyjskim pograniczu.
Młody szlachcic dopiero co skończył dwadzieścia lat. Jest wysoki, przeciętnie zbudowany, o ciemnych, kręconych włosach i brązowych
oczach. Jego ekwipunek bojowy jest dobrej jakości i wciąż widnieje na nim herb rodowy: dwa warczące na siebie psy, których ciała są
wygięte w taki sposób, że złączone tworzą pierścień.

CHARAKTER 11 ZRĘCZNOŚĆ 9
Umiejętność PS Biegłość Umiejętność PS Biegłość
Doradzanie 12 – Akrobatyka 12 3
Dowodzenie 13 2 Skrytość 10 1
Obycie 13 2 Walka wręcz 10 1
Opieka nad zwierzętami 13 2
REDUKCJE
Przekonywanie 13 2
Odwaga 0
Pancerz 2 (brygantyna)
CZUJNOŚĆ 7
Umiejętność PS Biegłość
ODPORNOŚCI
Wigor
Łotrostwo 8 1
Przenikliwość 8 1 Determinacja
Przetrwanie 8 1
URAZY
Spostrzegawczość 8 1
Rany

INTELIGENCJA 9 Traumy
Umiejętność PS Biegłość DODATKOWE OBRAŻENIA (już wliczone)
Alchemia 9 – Dystansowe 0
Leczenie 9 – Wręcz 0
Rzemiosło 9 – Umysłowe +2§
Wiedza 11 2
Wojaczka 9 – ATAKI
Znajomość języków 9 – ■ §
Miecz (W): Zasięg 2; 4 ; 1R; Parujący
■ §
Tarcza (W): Zasięg 2; 2 ; 1R; Obalająca, Tarcza 2
KOORDYNACJA 8 ■ §
Łuk bojowy (D): Dystans D; 3 ; 2R; Przebijający 1,
Szybkostrzelny
Umiejętność PS Biegłość
Broń dystansowa 8 –
■

Ogłuszające
§
Stalowe spojrzenie (Z): Dystans B; 4 , umysłowe;

Parowanie 10 2
Żeglowanie 9 1 TALENTY
■ Dowódca: Petrus może przerzucić jedną k20 podczas
KRZEPA 8 testu Dowodzenia, lecz musi zaakceptować nowy wynik.
Umiejętność PS Biegłość ■ Spostrzegawczy: Petrus może przerzucić jedną k20
podczas testu Spostrzegawczości, lecz musi zaakceptować
Tężyzna 9 1
nowy wynik.
Wytrzymałość 9 1
■ Zwinność: Petrus może przerzucić jedną k20 podczas
testu Akrobatyki, lecz musi zaakceptować nowy wynik
WOLA 10
Umiejętność PS Biegłość POZOSTAŁY DOBYTEK
Suchy prowiant na drogę; 1 przeładowanie strzał.
Czarnoksięstwo 10 –
Opanowanie 10 –
 GOTOWE POSTACIE

LUCINA, DZIELNA PASTERKA

L
ucina urodziła się w Marchii Zachodniej, krainie położonej pomiędzy Czarną Rzeką a Akwilonią. Miała okazję obserwować, jak z wolna
przybywa osad, a terytorium Akwilonii powiększa się kosztem Puszczy Piktyjskiej. Widziała też na własne oczy odpowiedź Piktów,
którzy na to wtargnięcie zareagowali ogniem i rozlewem krwi. Lucina odziedziczyła po matce (miejscowej wiedźmie) znajomość
ziołolecznictwa i tradycyjnych sztuk magicznych, toteż umie kilka sztuczek i korzysta z nich, by utrzymać siebie i swoją trzodę w zdrowiu.
Lucina jest wysoka i szczupła. Ma czerwonobrązowe włosy, które zaplata w warkocze, aby nie zaplątywały się w gałęzie. Ubiera
się jak większość mieszkańców Marchii Zachodniej, nosząc odzienie w różnych odcieniach brązu i zieleni. Ma także pikowaną tunikę.

CHARAKTER 9 REDUKCJE
Umiejętność PS Biegłość Odwaga 0
Pancerz 1 (pikowana tunika)
Doradzanie 9 –
Dowodzenie 9 –
ODPORNOŚCI
Obycie 9 –
Opieka nad zwierzętami 13 4 Wigor
Przekonywanie 9 – Determinacja

CZUJNOŚĆ 8 URAZY
Umiejętność PS Biegłość Rany
Łotrostwo 8 – Traumy
Przenikliwość 8 –
Przetrwanie 10 2 DODATKOWE OBRAŻENIA (już wliczone)
Spostrzegawczość 10 2 Dystansowe 0
INTELIGENCJA 8 Wręcz +1§
Umiejętność PS Biegłość
Umysłowe +1§
Alchemia 9 1
Leczenie 9 1 ATAKI
Rzemiosło
Wiedza
9
8
1
–
■

Brutalny 1, Morderczy
§
Topór bojowy (W): Zasięg 2; 5 ; Niewyważony;

Wojaczka 8 – ■ §
Tarcza (W): Zasięg 2; 3 ; 1R; Obalająca, Tarcza 2
Znajomość języków 8 – ■ §
Proca (D): Zasięg B; 3 ; 1R; Ogłuszająca, Szybkostrzelna

KOORDYNACJA 8
■

Ogłuszające
§
Stalowe spojrzenie (Z): Dystans B; 3 , umysłowe;

Umiejętność PS Biegłość
Broń dystansowa 10 2 TALENTY
Parowanie 9 1 ■ Bezszelestna: Lucina może przerzucić jedną k20 podczas
Żeglowanie 8 – testu Skrytości, lecz musi zaakceptować nowy wynik.
■ Celny strzał: Przeprowadzając atak za pomocą broni
KRZEPA 9
Umiejętność PS Biegłość ■
dystansowej, Lucina może przerzucić 1 § obrażeń.
Spostrzegawcza: Lucina może przerzucić jedną k20
Tężyzna 10 1 podczas testu Spostrzegawczości, lecz musi zaakceptować
Wytrzymałość 10 1 nowy wynik.

WOLA 12 POZOSTAŁY DOBYTEK

Skill TN Biegłość Suchy prowiant na drogę; torba uzdrowicielki (zawiera 1
Czarnoksięstwo 11 1 medykament; użycie go dodaje jedną dodatkową k20 do testów
Opanowanie 15 3 Leczenia); 1 przeładowanie kamieni do procy.

ZRĘCZNOŚĆ 8
Umiejętność PS Biegłość
Akrobatyka 9 1
Skrytość 10 2
Walka wręcz 9 1
 GOTOWE POSTACIE

EDRIC, POSIWIAŁY WETERAN

C
hoć Edric urodził się jako chłopski syn, został zmuszony do służby w armii podczas jednej z wojen, jakie Nemedia toczyła ze
swoimi sąsiadami. Brał udział w wielu bitwach i z czasem stał się zaprawionym w boju wojownikiem. W końcu porzucił szeregi
armii i zaciągnął się do kompanii najemników złożonej z nemedyjskich i brythuńskich weteranów. Edric ruszył tam, gdzie było
złoto, a droga zawiodła go na pogranicze Akwilonii i Puszczy Piktyjskiej.
Edric jest średniego wzrostu. Ma krótko przycięte brązowe włosy, piwne oczy i delikatny zarost. Jest dobrze zbudowany, o smukłej
sylwetce. Kilka widocznych blizn pozwala się domyślać przeszłości mężczyzny. Jego broń i zbroja również wskazują, że jest zaprawionym
w walce wojownikiem, i dają do zrozumienia, iż ich właściciel jest kompetentnym żołnierzem, a nie szukającym poklasku fircykiem.

CHARAKTER 8 REDUKCJE
Umiejętność PS Biegłość Odwaga 0
Pancerz 2 (brygantyna)
Doradzanie 8 –
Dowodzenie 8 –
ODPORNOŚCI
Obycie 8 –
Opieka nad zwierzętami 9 1 Wigor
Przekonywanie 9 1 Determinacja

CZUJNOŚĆ 10 URAZY
Umiejętność PS Biegłość Rany
Łotrostwo 10 – Traumy
Przenikliwość 10 1
Przetrwanie 11 1 DODATKOWE OBRAŻENIA (już wliczone)
Spostrzegawczość 11 1 Dystansowe +2 §
INTELIGENCJA 8 Wręcz
Umysłowe
+1 §
Umiejętność PS Biegłość 0

Alchemia 8 –
Leczenie 9 1 ATAKI
Rzemiosło 9 1 ■ §
Miecz (W): Zasięg 2; 5 ; 1R; Parujący
Wiedza 8 – ■ §
Tarcza (W): Zasięg 2; 3 ; 1R; Obalająca, Tarcza 2
Wojaczka 8 – ■

Szybkostrzelny
§
Łuk bojowy (D): Dystans D; 5 ; 2R; Przebijający 1,
Znajomość języków 8 –

KOORDYNACJA 9
■

Ogłuszające
§
Stalowe spojrzenie (Z): Dystans B; 2 , umysłowe;

Umiejętność PS Biegłość
Broń dystansowa 12 3 TALENTY
Parowanie 13 4 ■ Bez litości: Przeprowadzając atak wręcz, Edric może prze-
Żeglowanie 9 –
■
rzucić 1 § obrażeń zadanych przez broń.
Odbicie ciosu: Gdy Edric wykonuje reakcję Obrona za
KRZEPA 9 pomocą umiejętności Parowanie, płaci o 1 punkt Fatum
Umiejętność PS Biegłość mniej (minimum 0).
Tężyzna 11 3 ■ Solidne wyszkolenie: Gdy Edric uzyska przynajmniej 1
Wytrzymałość 9 1 sukces podczas testu Tężyzny, automatycznie uzyskuje
kolejny sukces.
WOLA 8
Umiejętność PS Biegłość POZOSTAŁY DOBYTEK
Czarnoksięstwo 8 – Suchy prowiant na drogę; torba uzdrowiciela (zawiera 1 medy-
Opanowanie 9 1 kament; użycie go dodaje jedną dodatkową k20 do testów
Leczenia); 1 przeładowanie strzał.
ZRĘCZNOŚĆ 10
Umiejętność PS Biegłość
Akrobatyka 11 1
Skrytość 11 1
Walka wręcz 13 3
 GOTOWE POSTACIE

ADELSTAN, MŁODY RYCERZ

O
jciec Adelstana był rycerzem w służbie Akwilonii. Poległ w jednym z wielu konfliktów granicznych, jakie król Numedides toczył z Zingarą.
Matka Adelstana była zaś służącą; zmarła przy porodzie. Osierocony chłopak wychowywał się jako giermek, ucząc się sztuki jeździeckiej,
obyczajów rycerskich i władania bronią. Mając niewiele ponad swój rycerski ekwipunek, Adelstan udał się nad akwilońską granicę, aby
zyskać sławę i zapracować na pozycję i tytuł, planując po pewnym czasie powrócić do bardziej cywilizowanych krain.
Adelstan jest wysoki i szeroki w ramionach. Ma gęste ciemnoblond włosy, brązowe oczy i niewielką kępkę zarostu na podbródku.
Broń i zbroję odziedziczył po ojcu – są porządnie wykonane, praktyczne i często w użyciu.

CHARAKTER 7 REDUKCJE
Umiejętność PS Biegłość Odwaga 2
Pancerz 3 (kolczuga)
Doradzanie 7 –
Dowodzenie 7 –
ODPORNOŚCI
Obycie 10 3
Opieka nad zwierzętami 9 2 Wigor
Przekonywanie 7 – Determinacja

CZUJNOŚĆ 10 URAZY
Umiejętność PS Biegłość Rany
Łotrostwo 10 – Traumy
Przenikliwość 11 –
Przetrwanie 11 1 DODATKOWE OBRAŻENIA (już wliczone)
Spostrzegawczość 11 1 Dystansowe +2 §
INTELIGENCJA 7 Wręcz
Umysłowe
+2 §
Umiejętność PS Biegłość 0

Alchemia 7 –
Leczenie 8 1 ATAKI
Rzemiosło
Wiedza
7
9
–
2
■

Parujący
§
Miecz akwiloński (W): Zasięg 2; 7 ; Niewyważony;

Wojaczka 7 – ■

Tarcza 4
§
Duża tarcza (W): Zasięg 2; 4 ; Niewyważona; Obalająca,
Znajomość języków 7 –

KOORDYNACJA 10
■

Szybkostrzelna
§
Kusza (D): Zasięg Ś; 5 ; Niewyważona; Bezlitosna 1,

Umiejętność PS Biegłość ■ §
Stalowe spojrzenie (Z): Dystans B; 2 , umysłowe;
Ogłuszające
Broń dystansowa 11 1
Parowanie 13 3
Żeglowanie 10 – TALENTY
■ Dobre maniery: Adelstan może przerzucić jedną k20 pod-
KRZEPA 10 czas testu Obycia, lecz musi zaakceptować nowy wynik.
Umiejętność PS Biegłość ■ Męstwo: Adelstan ma 2 punkty Redukcji z Odwagi, które
Tężyzna 11 1 zmniejszają obrażenia zadane przez ataki umysłowe. Może
Wytrzymałość 13 3 także przerzucić jedną k20 w ramach dowolnego testu
Opanowania, lecz musi zaakceptować nowy wynik.
WOLA 8 ■ Wytrwałość: Podczas testu Wytrzymałości Adelstan może
Umiejętność TN Biegłość przerzucić dowolną liczbę kości, na których nie wypadł
Czarnoksięstwo 8 – sukces. Musi zaakceptować nowe rezultaty rzutu.
Opanowanie 10 2
POZOSTAŁY DOBYTEK
ZRĘCZNOŚĆ 10
Suchy prowiant na drogę; 1 przeładowanie bełtów do kuszy.
Umiejętność PS Biegłość
Akrobatyka 11 1
Skrytość 11 1
Walka wręcz 12 2
 GOTOWE POSTACIE

MAEVE, ZDOLNA ŁUCZNICZKA

N
ieliczni Cymmeryjczycy opuszczają swoją surową, górzystą krainę. Maeve jest właśnie jednym z tych dziwaków. Urodziła się
w plemieniu zamieszkującym najdalej na południe wysunięte góry, jej współplemieńcy nie czują zatem tak wielkiej wrogości do
mieszkańców Rubieży Bossońskich i czasami nawet wstępują z nimi w związki małżeńskie. Powodowana swym zamiłowaniem
do wędrówek, Maeve dołączyła do oddziału słynnych bossońskich łuczników, ucząc się od nich walki na dystans. Od tamtej pory wędruje
dalej na południe i właśnie sprawdza, co ma do zaoferowania pogranicze Akwilonii i Puszczy Piktyjskiej.
Maeve jest wysoka i szczupła. Ma czarną niczym noc czuprynę i oczy przypominające kryształki lodu. Nosi ekwipunek typowy dla
bossońskich łuczników oraz cymmeryjskie ubranie sporządzone z grubej wełny.

CHARAKTER 7 REDUKCJE
Umiejętność PS Biegłość Odwaga 0
Pancerz 2 (brygantyna)
Doradzanie 8 1
Dowodzenie 8 1
ODPORNOŚCI
Obycie 7 –
Opieka nad zwierzętami 9 2 Wigor
Przekonywanie 7 – Determinacja

CZUJNOŚĆ 10 URAZY
Umiejętność PS Biegłość Rany
Łotrostwo 10 – Traumy
Przenikliwość 10 –
Przetrwanie 12 2 DODATKOWE OBRAŻENIA (już wliczone)
Spostrzegawczość 11 1 Dystansowe
Wręcz
+2 §
INTELIGENCJA 9 0
Umiejętność Umysłowe 0
PS Biegłość
Alchemia 9 –
Leczenie 9 – ATAKI
Rzemiosło 10 1 ■ §
Miecz (W): Zasięg 2; 4 ; 1R; Parujący
Wiedza 10 1 ■

Rzucany, Ukryty 1
§
Sztylet (W): Zasięg 1; 3 ; 1R; Bezlitosny 1, Parujący,
Wojaczka 9 –
Znajomość języków 9 – ■

Szybkostrzelny
§
Łuk bojowy (D): Dystans D; 5 ; 2R; Przebijający 1,

KOORDYNACJA
Umiejętność PS
11
Biegłość
■

Ogłuszające
§
Stalowe spojrzenie (Z): Dystans B; 2 , umysłowe;

Broń dystansowa 15 4
Parowanie 13 2 TALENTY
Żeglowanie 11 – ■ Celny strzał: Przeprowadzając atak za pomocą broni

KRZEPA 7 ■
dystansowej, maeve może przerzucić 1 § obrażeń.
Odbicie ciosu: Gdy Maeve wykonuje reakcję Obrona za
Umiejętność PS Biegłość pomocą umiejętności Parowanie, płaci o 1 punkt Fatum
Tężyzna 8 1 mniej (minimum 0).
Wytrzymałość 8 1 ■ Wykształcona: Jeżeli podczas testu Wiedzy Maeve
zdobędzie przynajmniej 1 sukces, może natychmiast rzucić
WOLA 8
dodatkową k20 i uwzględnić w teście uzyskany wynik.
Umiejętność PS Biegłość
Czarnoksięstwo 8 – POZOSTAŁY DOBYTEK
Opanowanie 9 1 Suchy prowiant na drogę; 3 przeładowania strzał.

ZRĘCZNOŚĆ 10
Umiejętność PS Biegłość
Akrobatyka 12 2
Skrytość 13 3
Walka wręcz 11 1
 GOTOWE POSTACIE

OTHWALD, DOŚWIADCZONY TROPICIEL

O
thwald urodził się w Gunderlandii, prowincji położonej na północy Akwilonii. Jest czystej krwi Hyboryjczykiem, gwałtownym i zawzię-
tym.. Ten twardy mieszkaniec pogranicza przyswajał sobie umiejętność przetrwania w lesie już od dziecka. Przez wiele lat zdobywał
doświadczenie na terytorium Puszczy Piktyjskiej, tropiąc i prowadząc rozpoznanie, zazwyczaj towarzysząc jednej z akwilońskich
wypraw, której celem był podbój tych ziem. Kiepsko znosząc życie wśród cywilizowanych ludzi, Othwald przybył na pogranicze, aby sprawdzić,
co się kryje za ścianą drzew.
Othwald jest zwartej budowy. Ma szare oczy i krótką brodę, a na głowie splątany wiecheć ciemnoblond włosów. Ubiera się jak na
tropiciela i doświadczonego łowcę przystało: w znoszone skóry, futra i wełniane odzienie. Broń ma prostą i praktyczną.

CHARAKTER 9 REDUKCJE
Umiejętność PS Biegłość Odwaga 0
Pancerz 1 (futro i skóry)
Doradzanie 9 –
Dowodzenie 9 –
ODPORNOŚCI
Obycie 9 –
Opieka nad zwierzętami 10 1 Wigor
Przekonywanie 9 – Determinacja

CZUJNOŚĆ 9 URAZY
Umiejętność PS Biegłość Rany
Łotrostwo 10 1 Traumy
Przenikliwość 9 –
Przetrwanie 13 4 DODATKOWE OBRAŻENIA (już wliczone)
Spostrzegawczość 12 3 Dystansowe +1§
INTELIGENCJA 10 Wręcz
Umysłowe
+1§
Umiejętność PS Biegłość 0

Alchemia 10 –
Leczenie 11 1 ATAKI
Rzemiosło 10 – ■ §
Włócznia (W): Zasięg 3; 5 ; Niewyważona; Przebijająca 1
Wiedza 11 1 ■

Brutalny 1, Morderczy
§
Topór bojowy (W): Zasięg 2; 5 ; Niewyważony;
Wojaczka 10 –
Znajomość języków 10 – ■

Rzucany, Ukryty 1
§
Sztylet (W): Zasięg 1; 4 ; 1R; Bezlitosny 1, Parujący,

KOORDYNACJA
Umiejętność PS
8
Biegłość
■

Ogłuszające
§
Stalowe spojrzenie (Z): Dystans B; 3 , umysłowe;

Broń dystansowa 8 –
Parowanie 9 1 TALENTY
Żeglowanie 9 – ■ Bez litości: Przeprowadzając atak wręcz, Othwald może

KRZEPA 9 ■
przerzucić 1§ obrażeń zadanych przez broń.
Spostrzegawczy: Othwald może przerzucić jedną k20
Umiejętność PS Biegłość podczas testu Spostrzegawczości, lecz musi zaakceptować
Tężyzna 11 2 nowy wynik.
Wytrzymałość 10 1 ■ Twardziel: Othwald może przerzucić jedną k20 podczas
testu Przetrwania, lecz musi zaakceptować nowy wynik.
WOLA 8
Skill PS Biegłość POZOSTAŁY DOBYTEK
Czarnoksięstwo 8 – Suchy prowiant na drogę; torba uzdrowiciela (zawiera 1 medyka-
Opanowanie 10 2 ment; użycie go dodaje jedną dodatkową k20 do testów Leczenia).

ZRĘCZNOŚĆ 9
Umiejętność PS Biegłość
Akrobatyka 11 2
Skrytość 11 2
Walka wręcz 12 3
 GOTOWE POSTACIE

AMALA, MIECZ DO WYNAJĘCIA

A
mala przyszła na świat w jednej z posępnych, kamiennych hyperborejskich twierdz. Jej matką była brythuńska niewolnica, a ojcem jeden
z pomniejszych wodzów. Życie było ciężkie, na każdym kroku czekała zdrada, a przyszłość rysowała się ciemnych barwach. W czasie
jednego z najazdów na Królestwa Graniczne Amala miała okazję się przekonać, że nawet tamtejsze ubogie miasteczka oferowały
lepszy żywot. Uciekła i zaczęła wędrować po hyboryjskich królestwach położonych na zachód od jej ojczyzny. Ostatecznie dotarła na Rubieże
Bossońskie, gdzie bystry umysł i wprawnie dzierżone ostrze mogą dać jej to, czego nie mogła otrzymać za sprawą pochodzenia.
Amala jest wysoka i szczupła. Ma bladoniebieskie oczy, a na głowie ma rozczochraną burzę jasnych, popielatych włosów. Nosi
ubranie sporządzone z matowej skóry i wełny, ramiona okrywa grubą peleryną w kolorze ciemnej, stonowanej purpury. Przy szerokim
pasie nosi przypięty sztylet i miecz, lecz ma przy sobie jeszcze więcej poukrywanej broni.

CHARAKTER 7 REDUKCJE
Umiejętność PS Biegłość Odwaga 0
Pancerz 1 (skóry)
Doradzanie 9 –
Dowodzenie 9 –
ODPORNOŚCI
Obycie 9 –
Opieka nad zwierzętami 9 – Wigor
Przekonywanie 9 – Determinacja

CZUJNOŚĆ 9 URAZY
Umiejętność PS Biegłość Rany
Łotrostwo 10 1 Traumy
Przenikliwość 10 1
Przetrwanie 10 1 DODATKOWE OBRAŻENIA (już wliczone)
Spostrzegawczość 10 1 Dystansowe
Wręcz
+1§
INTELIGENCJA 7 0
Umiejętność Umysłowe 0
PS Biegłość
Alchemia 7 –
Leczenie 8 1 ATAKI
Rzemiosło 7 – ■ §
Miecz (W): Zasięg 2; 4 ; 1R; Parujący
Wiedza 9 2 ■

Rzucany, Ukryty 1
§
Sztylet (W): Zasięg 1; 3 ; 1R; Bezlitosny 1, Parujący,
Wojaczka 8 –
Znajomość języków 7 – ■

Szybkostrzelny
§
Łuk bojowy (D): Dystans D; 4 ; 2R; Przebijający 1,

KOORDYNACJA
Umiejętność PS
10
Biegłość
■

Ogłuszające
§
Stalowe spojrzenie (Z): Dystans B; 2 , umysłowe;

Broń dystansowa 11 1
Parowanie 12 2 TALENTY
Żeglowanie 10 – ■ Bez litości: Przeprowadzając atak wręcz, Amala może

KRZEPA 8 ■
przerzucić 1 § obrażeń zadanych przez broń.
Bezszelestna: Amala może przerzucić jedną k20
Umiejętność PS Biegłość podczas testu Skrytości, lecz musi zaakceptować nowy
Tężyzna 10 2 wynik.
Wytrzymałość 9 1 ■ Uzbrojona po zęby: Amala nigdzie nie rusza się bez
broni i zawsze ma przy sobie co najmniej jeden ukryty
WOLA 10 sztylet. Nawet jeśli straci całą broń, może dołożyć 1
Umiejętność PS Biegłość punkt do puli Fatum i w ramach akcji prostej dobyć
Czarnoksięstwo 10 – ukrytego sztyletu.
Opanowanie 12 2
POZOSTAŁY DOBYTEK
ZRĘCZNOŚĆ 11
Suchy prowiant na drogę; torba uzdrowicielki (zawiera 1 medyka-
Umiejętność PS Biegłość ment; użycie go dodaje jedną dodatkową k20 do testów Leczenia).
Akrobatyka 12 1
Skrytość 14 3
Walka wręcz 13 2
 ROZDZIAŁ 6

LEŻE KUTALLU

P
rzygoda Leże Kutallu rozgrywa się w dżunglach porastają-
cych południowe wybrzeża Czarnych Królestw. Postacie
graczy (patrz strony 61–66) zostały niedawno schwytane
przez kushyckich łowców niewolników i obecnie są uwięzione
w ładowni statku. Tymczasem na morzu szaleje sztorm.
Na pokładzie kapitan łowców niewolników o imieniu Kahero
warkliwym głosem wydaje rozkazy swoim ludziom, popychając ich
w kierunku szalupy. Niewolnicy mają utonąć razem z nadzianym
na ostre skały statkiem, który ewidentnie jest już stracony: woda
wlewa się przez stale rosnącą wyrwę w burcie. W oddali, przez
szarą ścianę deszczu, w świetle błyskawic, widać wąski pas plaży.

ZERWANIE OKOWÓW Szansa na przeżycie jest w zasięgu ręki!

Łowcy niewolników nie oddadzą szalupy bez walki. W czasie,
gdy część z nich opuszcza łódź na wodę, pozostali atakują postacie
Mistrz gry powinien przeczytać lub streścić graczom poniższe graczy. Kapitan Kahero nie przyłącza się do walki, trzymając się z tyłu
wprowadzenie: i wydając rozkazy. Jeśli pierwsza fala napastników zostanie poko-
nana, kolejni zaniechają opuszczania szalupy i dołączą do starcia.
Niedawno zostaliście schwytani przez łowców niewolników
i właśnie znajdujecie się w ładowni statku zmierzającego
w stronę wybrzeży Czarnych Królestw. Traficie tam na targ
ŁOWCA NIEWOLNIKÓW (SILNY)
niewolników, co wróży wam ponurą i niepewną przyszłość.
Jednakże wasz los wkrótce się odmieni. Łowcy, dowodzeni przez CECHY
nikczemnego kapitana Kahero, mają cenną zdobycz: akwiloń- Charakter Czujność Inteligencja Wola
ską szlachciankę o imieniu Delia, którą pochwycono razem
7 9 7 7
z wami. Chcą uzyskać za nią godny okup w Kush. Delia jednak
nie ma zamiaru pogodzić się ze swoim losem. Koordynacja Krzepa Zręczność
Szlachcianka zaproponowała wam układ: jeśli zgodzicie się 8 10 9
ją chronić i odstawicie do bezpiecznego portu, pomoże wam
wydostać się z tej całej niewesołej sytuacji. Oprócz tego otrzymacie DZIEDZINY WYSZKOLENIA
godziwą zapłatę. Zgodziliście się na tę propozycję, gdyż była lepsza Charyzma – Ruch –
niż los, jaki czekałby was na kushyckim targu niewolników. Hart – Walka 1
Pewnej burzliwej nocy Delia za pomocą swojego uroku osobi-
Mądrość – Zmysły 1
stego i sprytu zdobyła klucze do cel. Gdy tylko udało się wam
uwolnić z okowów, odkryliście, że jeden z kluczy pasuje także
ODPORNOŚCI I REDUKCJE
do schowków, gdzie zamknięto wasz ekwipunek.
■ Odporności: Determinacja 4, Wigor 5
Nagle burza przybrała na gwałtowności, miotając statkiem,
■ Redukcje: Odwaga 1 (grube ubranie), Pancerz 1
a fale z hukiem zaczęły rozbijać się o kadłub. Wszyscy na
pokładzie zostali powaleni pokotem, gdy w coś uderzyliście.
ATAKI
Rozległ się przeraźliwy trzask kadłuba rozdzieranego przez
ostre skały, a do środka wlała się woda. Górny pokład roz- ■

Pałka (W): Zasięg 2; 5§ §

Kordelas (W): Zasięg 2; 5 ; Niewyważony; Brutalny 1
; 1R; Obalająca, Ogłuszająca
brzmiał tupotem butów łowców niewolników.
§
■

Wiatr wyje i huczy, a łakome fale chcą pożreć statek. Waszym ■ Bicz (W): Zasięg 3; 5 ; 1R; Przerażający,
Unieruchamiający
jedynym ratunkiem jest szalupa, lecz musicie sobie wyrąbać
do niej drogę! ■

Ogłuszające
§
Twarde pięści (W): Zasięg 1; 4 ; Nieśmiercionośne,

■ Okrutnik (Z): Dystans B; 2 § , umysłowe; Ogłuszający

UCIECZKA
Uwaga łowców niewolników skupia się na szalejącym wokół
sztormie, stąd też awanturnicy mogą bez przeszkód odzyskać
ekwipunek i wyjść na pokład. Jeśli zechcą, są w stanie uwolnić
niewolników zamkniętych w pozostałych celach. Rycerz Papius
Varro (jedna z gotowych postaci, patrz strona 61) już poprzysiągł
wierność Delii. Pozostałe postacie graczy do pomocy może skłonić
poczucie wdzięczności lub obietnica hojnej zapłaty.
ZDOLNOŚCI SPECJALNE
■ Łowca niewolników: łowca może wydać 1 punkt Impetu,
aby dodać do swojego ataku cechę Przerażający 1.
■ Siła morza: ci łowcy niewolników są przyzwyczajeni do
walki na kołyszącym się pokładzie i otrzymują kary do
testów tylko w czasie najgorszej pogody.
LEŻE KUTALLU
UWAGI
■ Zgraja łowców: Mistrz gry powinien oszacować, ilu
łowców niewolników stanowi odpowiednie wyzwanie
dla postaci graczy. Pięciu przeciwników powinno okazać
się krótkotrwałym, choć interesującym zagrożeniem
dla drużyny. Stosunek sił zdecydowanie przemawia na
korzyść graczy. Jeżeli awanturnicy szybko uporają się
z nieprzyjaciółmi, zwłaszcza jeśli będą korzystać z punk-
tów Impetu, prowadzący może wydać punkty Fatum,
aby sprowadzić posiłki (patrz ramka Postacie niezależne
na stronie 53). Aby starcie było łatwiejsze, łowców
powinno być o jednego mniej niż postaci graczy. Z kolei
w celu zwiększenia trudności walki łowcy powinni
o połowę przewyższać liczebność drużyny. W takim
przypadku należy pogrupować wrogów w Zgraje (patrz
Zgraje w ramce Postacie niezależne na stronie 53).
CZŁOWIEK ZA BURTĄ!
Po dwóch rundach walki kadłub statku ostatecznie się podda
i z przypominającym grom trzaskiem rozpadnie się na kawałki.
Postacie graczy, które znajdują się na górnym pokładzie, wypadną
za burtę. Mogą wpław dotrzeć do brzegu, lecz wzburzone wody
nie ułatwiają sprawy. Aby utrzymać się na powierzchni, postać
musi z powodzeniem wykonać Wymagający (T2) test Tężyzny.
W przypadku porażki awanturnik zaczyna tonąć i co rundę otrzy-
muje 1 poziom Zmęczenia (można to zanegować, wydając Impet).
Jeśli postać znajdzie się pod wodą, musi zdać Przeciętny (T1) test
Wytrzymałości, w innym razie będzie odczuwać Zmęczenie (patrz
52
ramka Zmęczenie i Rozpacz na stronie 54). Test należy wykonywać
co rundę, dopóki awanturnik się nie wynurzy. Trudność testu
wzrasta o 1 stopień w każdej kolejnej turze postaci.
Postacie mogą skorzystać z zasad współpracy, aby wesprzeć
towarzyszy. Jeśli ktoś znajdzie się w szalupie, czekają go chwile
grozy na wzburzonym morzu, lecz mimo to jest już bezpieczny.
Wśród szalejącej burzy awanturnicy dostrzegą kilku łowców
niewolników, którzy uczepili się kawałków drewna i płyną w kie-
runku brzegu. Wśród nich jest znienawidzony kapitan Kahero.
Podczas całego zamieszania Delia nagle znika pod wzburzo-
nymi falami: zostaje zmyta za burtę lub wypada z szalupy. Postacie
graczy mogą spróbować ją uratować, choć wygląda na to, że jej
los jest przesądzony. Podczas krótkiej chwili względnego spokoju
dostrzegą jednak jakieś dziwne, pokryte łuskami humanoidalne
istoty wciągające bezładne ciało szlachcianki w czarne głębiny,
a następnie holujące je do brzegu. Owe stwory poruszają się
zdecydowanie zbyt szybko, aby postacie graczy zdołały je dopaść.
Delii będzie można pomóc dopiero na lądzie.
Kiedy wreszcie awanturnikom uda się dostać na brzeg, stwory
wraz z Delią i kilkoma łowcami niewolników znikną w gęstej
dżungli. Pozostawią jednak za sobą wyraźne ślady rozłożystych,
błoniastych łap, przemieszanych z odciskami nagich ludzkich stóp.
Mistrz gry powinien dołożyć starań, aby ta część przygody
toczyła się wartko i była pełna akcji. Morze jest bardzo wzburzone.
Awanturnicy powinni mieć okazję do wykonania kilku testów, aby
zdobyć punkty Impetu do wykorzystania w dalszej części przygody.
W wyniku niezdanego testu Tężyzny lub z powodu zaistniałych
Komplikacji postać gracza znaleźć się pod wodą, a nawet zostać
porwana przez tajemnicze stworzenia. Każdy awanturnik, któremu
uda się przeżyć, dotrze do brzegu i natychmiast straci przytomność.
53
POSTACIE NIEZALEŻNE
Postacie niezależne różnią się nieco od postaci graczy.
Po pierwsze, korzystają z dziedzin wyszkolenia zamiast
z poszczególnych umiejętności (patrz Dziedziny wyszkole-
nia na stronie 31). Po drugie, każda z nich jest opisana jako
Słaba, Silna lub Elitarna.
■ SŁABE postacie podczas wykonywania testów rzucają
tylko jedną k20. Mają obniżoną Determinację i Wigor
i są eliminowane z walki (giną, tracą przytomność lub
uciekają), gdy odniosą jeden dowolny Uraz. Nie mogą
także wykonywać reakcji. Mistrz gry może podczas
sceny akcji wprowadzić dodatkowych Słabych prze-
ciwników, wydając 1 punkt Fatum za każdego z nich.
■ SILNE postacie mają ulepszoną Determinację i Wigor
oraz wykonują testy za pomocą standardowego rzutu
2k20. Są eliminowane z walki po odniesieniu dwóch
dowolnych Urazów. Mistrz gry może podczas sceny
akcji wprowadzić dodatkowych Silnych przeciwni-
ków, wydając 2 punkty Fatum za każdego z nich.
■ ELITARNE postacie mają wysoką Determinację
i Wigor oraz odnoszą Urazy godnie z zasadami obowią-
zującymi postacie graczy. Wykonują testy za pomocą
standardowego rzutu 2k20 i często dorównują awan-
turnikom kompetencjami i zdolnościami. Elitarny
przeciwnik może wydać 3 punkty Fatum i uzyskać
w zamian korzyści płynące z wydania 1 punkt Losu.
Zgraje
Działający w pojedynkę Słabi przeciwnicy nie stanowią
wielkiego wyzwania. Mogą jednak współpracować w gru-
pach liczących do pięciu istot, tworząc ZGRAJE. Każda istota
wchodząca w skład Zgrai dodaje swoje kości do puli, dzięki
czemu ich liczba może przekroczyć standardowy limit 5k20.
Wszystkie istoty w Zgrai muszą przeprowadzić ten sam atak
lub wykonać tę samą akcję.
Jeżeli Zgraja zostanie zaatakowana, a obrażenia są na tyle
poważne, aby spowodować jeden lub więcej Urazów, Słaby
przeciwnik zostaje wyeliminowany. Ewentualne pozostałe
obrażenia otrzymuje następna jednostka w grupie.
ROZDZIAŁ 6
BRUTALNE
PRZEBUDZENIE
Postacie graczy znajdują się w trudnej sytuacji. Ledwo uniknęły uto-
nięcia i zostały wyrzucone przez morze na porośnięty dżunglą brzeg
usłany martwymi ciałami. Ci spośród łowców niewolników, którym
udało się przeżyć, dotarli na plażę w pewnej odległości od miejsca,
gdzie wylądowali awanturnicy. Obie grupy taksują się nawzajem
wzrokiem, a oczy Kahero płoną żądzą zemsty. Mimo to żadna z nich
nie jest gotowa, aby po niedawnych wydarzeniach ruszyć do ataku. Na
wyrównanie rachunków przyjdzie czas później. Statek jest stracony.
Przy życiu pozostało piętnastu łowców niewolników oraz kapitan.
Nieprzytomne postacie graczy odzyskają świadomość po zdaniu
Przeciętnego (T1) testu Wytrzymałości. W przypadku porażki
otrzymują 1 poziom Zmęczenia. Jak tylko dojdą do siebie, mogą
rozeznać się w sytuacji i zaplanować dalsze działania. Resztki wraku
porozrzucane na plaży są bezużyteczne, lecz awanturnicy już odzy-
skali swój ekwipunek. Może i są wyczerpani, lecz za to uzbrojeni.
DRAPIEŻNIK I OFIARA
Postacie graczy mogą podjąć walkę z łowcami niewolników
jeszcze na plaży, lecz żadna ze stron nie jest w najlepszej formie.
Do tego przeciwników jest więcej i też są uzbrojeni po zęby. Tak
naprawdę prawdziwym celem jest tutaj Delia. Kto pierwszy ją
odnajdzie, zgarnie nagrodę. Awanturnicy powinni zatem odczuwać
odpowiednią motywację, aby ruszyć do dżungli, gdzie zniknęły
stwory wraz z nieprzytomną kobietą.
Jeżeli łowcy niewolników natychmiast ruszą w pościg, wów-
czas dwie grupy będą musiały rozegrać Konflikt. Gracze powinni
zadecydować, w jaki sposób chcą unikać ścigających, tym samym
wybierając cechę, której będą używać. Przykładowo, aby się ukryć,
będą musieli zdać Przeciętny (T1) test Skrytości. Przeciętny (T1)
test Przetrwania lub Wojaczki będzie potrzebny, żeby zastawić
pułapkę. Jeśli zaś zechcą po prostu prześcignąć łowców, będą
musieli wykonać Przeciętny (T1) test Tężyzny.
Łowcy niewolników będą wykonywać Przeciętny (T1) test za
pomocą odpowiedniej dziedziny wyszkolenia. Całą scenę należy
rozegrać jak klasyczny pościg. Warto zachęcić graczy, aby kreatywnie
opisywali całą eskapadę, uwzględniając zarówno swoje sukcesy,
jak i porażki. Awanturnikom uda się ostatecznie ujść łowcom, gdy
wspólnie zbiorą 4 punkty Impetu. Każda Komplikacja kosztuje 1
punkt Impetu. Jeśli to łowcy niewolników wygenerują 4 punkty
Impetu, postaciom graczy uda się mimo wszystko uciec, lecz każda
z nich otrzyma 1 Traumę z powodu stresu i wyczerpania pościgiem.
Jeżeli drużyna zdecyduje się zostać i walczyć, będzie musiała
zmierzyć się z kapitanem Kahero i piętnastoma łowcami niewol-
ników. Ci ostatni są uzbrojeni w bicze, kordelasy i pałki. Kapitan
rozkaże swoim ludziom brać niewolników żywcem, lecz jeśli zostanie
ranny, nakaże wszystkich zabić. Gdy otrzyma 2 Rany lub pięciu
spośród łowców niewolników zginie, wówczas zarządzi odwrót.
LEŻE KUTALLU 54

KAPITAN KAHERO (ELITARNY)

ZMĘCZENIE I ROZPACZ
Ojciec Kahera pozostawił mu w spadku statek, blizny po razach
ZMĘCZENIE jest specjalnym rodzajem oddziaływania osła-
pasem i bezwzględność, jaka musi charakteryzować łowcę niewol-
biającym postacie graczy. Niezdanie testu Wytrzymałości
ników. Kapitan wie, że aby stworzyć niewolnika, należy wpierw
w sytuacji, gdy postać się topi, oznacza otrzymanie 1 poziomu
zniszczyć człowieka. Woli zatem drwić z przeciwników, niż im
Zmęczenia. Każdy otrzymany poziom Zmęczenia zmniejsza
grozić. Potrafi wykorzystać gniew danej osoby przeciwko niej
maksymalną wartość Wigoru o 1, reprezentując wyczerpanie
samej, gdyż po mistrzowsku dostrzega, czym może ją rozdrażnić.
i odczuwany ból. Podejmowanie działań, gdy Wigor wynosi
Kahero obwinia postacie graczy o utratę statku, zarzucając
zero, oznacza śmierć postaci.
im celowe odwrócenie uwagi, jeśli nie samo doprowadzenie do
Aby pozbyć się Zmęczenia, należy po ośmiu godzinach
katastrofy. Zdaje sobie również sprawę, że zaloty Delii miały na
snu wykonać Przeciętny (T1) test Wytrzymałości. Udany test
celu jedynie zabranie mu kluczy, zatem kobieta także jest obiektem
usuwa 1 poziom Zmęczenia oraz 1 dodatkowy poziom za każdy
jego zemsty. Poza tym każdy ponownie schwytany niewolnik
wydany punkt Impetu (powtarzalne). Odpoczywającej postaci
pozwoli zmniejszyć poniesione straty.
może pomagać inny awanturnik posiadający umiejętności
Przetrwanie lub Leczenie.
CECHY ROZPACZ jest umysłowym odpowiednikiem Zmęczenia.
Charakter Czujność Inteligencja Wola Działa identycznie, wpływając na Determinację zamiast na
Wigor. Również Rozpaczy można się pozbyć podczas odpo-
10 9 9 9
czynku. Inni awanturnicy mogą pomagać za pomocą umiejęt-
Koordynacja Krzepa Zręczność ności Doradzanie lub Przekonywanie.
9 10 9

DZIEDZINY WYSZKOLENIA
Charyzma 2 Ruch 2 UWAGI
Hart 2 Walka 1 ■ Już ja cię znam!: Kahero może wydać 2 punkty Fatum,
aby sprowokować przeciwnika. Pozwala mu to wykonać
Mądrość 1 Zmysły 1
darmowy atak Zastraszenia Stalowe spojrzenie, przy
ODPORNOŚCI I REDUKCJE czym wszystkie obrażenia będą wywoływać Rozpacz,
a nie obrażenia umysłowe. Ponadto jeśli postać nie
■ Odporności: Determinacja 11, Wigor 11
podejmie wszelkich możliwych wysiłków, aby zewrzeć
■ Redukcje: Odwaga 1, Pancerz 1 (grube ubranie)
się z Kahero w walce, w każdej rundzie bieżącej sceny
ATAKI będzie otrzymywać 1 dodatkowy poziom Rozpaczy.

■ Kordelas (W): Zasięg 2; 5

Przerażający 1
§ ; Niewyważony; Brutalny 1,
■ Przerażająca reputacja: Kahero może wydać 1 punkt
Fatum (powtarzalne), aby dodać 2 § do swojego

§§
ataku Zastraszenia Stalowe spojrzenie.
■ Pałka (W): Zasięg 2; 5 ; 1R; Obalająca, Ogłuszająca
■ Bicz (W): Zasięg 3; 5 ; 1R; Przerażający,
Unieruchamiający
■

Ogłuszające
§
Twarde pięści (W): Zasięg 1; 4 ; Nieśmiercionośne,
BĘBNY W GŁĘBINACH
■ Okrutnik (Z): Dystans B; 2 § , umysłowe; Ogłuszający
Jeżeli postacie graczy zgubiły lub pokonały łowców niewolników,
ZDOLNOŚCI SPECJALNE mogą chwilę odpocząć. Niezależnie od tego, co zrobią, po chwili
relatywnego spokoju dżungla rozbrzmi miarowym rytmem bębnów
■ Łowca niewolników: Kahero może wydać 1 punkt
obrzędowych. Idąc w kierunku dźwięku, awanturnicy dotrą do
Fatum, aby dodać do swojego ataku cechę Przerażający 1.
wielkiego bagna. Na jego drugim brzegu znajdują się ruiny Kutallu.
■ Nie wolno się bać: Kahero zapewnia 3 punkty Redukcji
Jeśli postacie graczy zdecydują się podążać za śladami pro-
z Odwagi wszystkim łowcom niewolników znajdującym
wadzącymi z plaży, wówczas Przeciętny (T1) test Przetrwania
się na Bliskim dystansie.
pozwoli im odkryć, że wiodą one w tym samym kierunku, z którego
■ To tylko bunt: Kahero ma doświadczenie w tłumieniu
dochodził odgłos bębnów.
buntów niewolników. Kiedy atakuje go więcej niż jedna
Kutallu częściowo zapadło się w podmokłej dżungli, a wierz-
postać, podstawowa trudność ataku napastnika rośnie
chołki jego cyklopowych budowli sterczą ze słonawej wody.
o liczbę wrogów znajdujących się w Zasięgu kapitana.
Wzrok przyciąga zwłaszcza wielki ziggurat stojący w centrum
55
zniszczonego miasta. Nad wszystkim górują dwa posągi, niegdyś
wystające ponad wierzchołki drzew. Pierwszy z nich jest w całkiem
dobrym stanie i przedstawia jedno ze stworzeń, które porwały Delię:
istotę z głębin. Drugi posąg już dawno rozsypał się ze starości.
Awanturnicy powinni z łatwością wydedukować, że kobietę
zabrano do miasta. Jeśli któraś z postaci zda Łatwy (T0) test
Czarnoksięstwa lub Wiedzy, domyśli się, że rozbrzmiewające
wokół bębny mają związek z jakimś rytuałem.
WYPRAWA DO KUTALLU
Aby dotrzeć do Kutallu, postacie graczy będą musiały przemie-
rzyć dżunglę i zmierzyć się z czyhającymi w niej niebezpieczeń-
stwami. Zachowanie orientacji podczas przeprawy przez gąszcz
wymaga udanego Wymagającego (T2) testu Przetrwania bądź
Trudnego (T3) testu Spostrzegawczości, Tężyzny lub Wytrzymałości.
Jeżeli któryś z awanturników go nie zda, odczuje Zmęczenie. Jeśli
chodzi o Komplikacje, mistrz gry powinien wykorzystać wygene-
rowane Fatum, aby wprowadzić do gry jedno z opisanych poniżej
opcjonalnych spotkań w dżungli. Alternatywnie może po prostu
przydzielić danej postaci dodatkowe Zmęczenie.
Dżungla i bagna pochłonęły to, co niegdyś było wielkim miastem
z rozbudowaną siecią kanałów. Słonowodne trzęsawiska pełne są
rozrzuconych wszędzie oznak ongiś wspaniałej cywilizacji: obeliski,
częściowo zatopione ruiny, porośnięte pnączami pomniki istot z głębin
wystające z wody. Wszędzie dookoła pełno jest niezwykłych motywów
przedstawiających wykute w kamieniu bestie i sceny przesyconych
ROZDZIAŁ 6
brutalnością rytuałów. Ze względu na wywołującą niepokój naturę
ruin trudność wszystkich testów Opanowania rośnie o 1 stopień.
Dotarcie do Kutallu zajmuje około pół godziny. Dobiegające
stamtąd dudnienie bębnów powinno wywierać wyraźną presję na
awanturników. Utraciwszy wartościowy towar, Kahero i jego kompani
również będą zmierzać w kierunku, z którego dochodzi dźwięk, mając
nadzieję na zdobycie kolejnych niewolników – zbiegłych lub nowych.
Chociaż pozbycie się Zmęczenia jest stosunkowo proste, postacie
graczy nie mają czasu na odpoczynek podczas wędrówki do Kutallu.
W przeciwnym razie ryzykują, że Delia znajdzie się w niebezpieczeń-
stwie, a wraz z nią fortuna, którą obiecała za okazaną pomoc.
SPOTKANIA OPCJONALNE
Poniższe spotkania można wykorzystać, aby uczynić przygodę
bardziej wymagającą. Są szczególnie przydatne, żeby zwiększyć
napięcie. Nie każde z nich musi jednak zakończyć się walką: nawet
Conan wiedział, które bitwy są warte wysiłku.
Atak łowców niewolników (1 punkt Fatum)
Jeśli do tej pory łowcy niewolników nie zostali pokonani, Kahero
wraz z towarzyszami spróbuje pojmać postacie graczy. Kapitan
wraz z pięcioma ludźmi kieruje się ku odgłosom bębnów w nadziei
na znalezienie Delii. Zaatakują awanturników, którzy z kolei
mogą podjąć walkę lub spróbować uniknąć wroga, jak to opisano
powyżej (patrz sekcja Drapieżnik i ofiara na stronie 53). Jeżeli
napastnicy starli się już uprzednio z drużyną, należy wziąć pod
uwagę poniesione przez nich straty.
LEŻE KUTALLU 56

TŁO WYDARZEŃ
Przez tysiąclecia istoty z głębin przyglądały się z oceanu stworom
zwanym ludźmi, raz na jakiś czas wychodząc z wody, aby znie-
wolić te prymitywne stworzenia i nimi rządzić. Ponad tysiąc lat
temu istoty zbudowały wielkie miasto, aby uhonorować swoich
oceanicznych bogów. Kutallu stało się pomnikiem wzniesionym
na ich cześć, a imperium istot z głębin objęło znaczne obszary
porośniętych gęstą dżunglą wybrzeży, które dzisiaj stanowią
południowe rejony Czarnych Królestw. Z czasem to niewielkie
imperium upadło i jedynym, co po nim pozostało, były ruiny Kutallu.
Istoty z głębin wycofały się wówczas do oceanu. Te nieliczne
spośród nich, które pozostały pośród na wpół zatopionych ruin,
czciły potwora kryjącego się w jamie pod świątynią. Porywały
ludzi z zamieszkujących okolicę plemion, aby składać ofiary temu
plugawemu wynaturzeniu. Obecnie miasto to jedynie zarośnięte
roślinnością ruiny, które zaginęły w niepamięci – można o nich
przeczytać tylko w nagryzionych przez mole księgach i rozpada-
jących się zwojach.
Niedawno stygijska czarnoksiężniczka o imieniu Samiria,
czcicielka pradawnych bogów wyznawanych przez istoty z głębin,
spędziła całą dekadę, aby za pomocą manipulacji, uwodzenia
i łamaniu cudzej woli znaleźć popleczników. Stworzyła kult tych
zapomnianych bóstw z głębin, lecz zanadto jawnie i zachłannie
pragnęła pozyskać zbyt wielką moc. W końcu władcy Khemi
przepędzili kult z miasta. Wcześniej jednak Samirii udało się
ustalić położenie Kutallu. Powiodła zatem swoich wyznawców
w przerażającą podróż poprzez dżungle Południa. Znaki i omeny
zaprowadziły ją do ruin, gdzie oddała siebie i swych popleczników
istotom z głębin. W ten sposób zrodziły się plugawe hybrydy.
Teraz Samiria wykorzystuje swe czarnoksięskie moce, aby
wywoływać burze i roztrzaskiwać statki na przybrzeżnych rafach.
Istoty z głębin wraz z jej ludzkimi wyznawcami sprowadzają ocala-
łych do świątyni, gdzie nieszczęśnicy zostają wrzuceni w wygłod-
niałą paszczę nieopisanej potworności, jaka czai się w leżu Kutallu.

Krokodyle bagienne (1 punkt Fatum) ZDOLNOŚCI SPECJALNE

Podczas przeprawy przez słonawą, sięgającą do pasa wodę, grzą-
skie błoto i gęstą roślinność porastającą trzęsawisko, postaciom
graczy przypatrują się cztery krokodyle. Te niebezpieczne bestie
ześlizgną się ze wzgórków, na których się wygrzewały, i spróbują
urządzić zasadzkę (patrz Zaskoczenie na stronie 17), korzystając
z przewagi, jaką im daje zdolność specjalna Polowanie z zasadzki.
■ Polowanie z zasadzki: W wodzie krokodyl zyskuje
2 dodatkowe punkty Impetu w testach Ruchu.
Dodatkowo koszt przejęcia inicjatywy zostaje zmniej-
szony do 0 punktów Fatum, gdy krokodyl rozpoczyna
turę w ukryciu pod powierzchnią wody.
■ Powolny chód: poza wodą krokodyl nie może wykony-
wać akcji Bieg.

KROKODYL (SILNY) ■ Topienie: Jeśli pochwycona przez krokodyla ofiara

znajdzie się w wodzie, natychmiast zaczyna się topić.
Topienie się opisano w ramce Zmęczenie i Rozpacz na
CECHY stronie 54. Oprócz tego postać otrzymuje normalne
Charakter Czujność Inteligencja Wola obrażenia zadawane przez trzymającego ją krokodyla.
■ Zwierzę wodne: krokodyl może wstrzymać oddech do
5 9 4 8
piętnastu minut, zanim będzie musiał wykonać test Hartu.
Koordynacja Krzepa Zręczność

RUINY KUTALLU
3 10 10

DZIEDZINY WYSZKOLENIA
Charyzma – Ruch 1 Dżungla i bagno zagarnęły znaczną częścią Kutallu, pochłaniając
Hart 1 Walka 1 pozostałości wzniesionego tysiąc lat temu miasta. Jedyną budowlą,
Mądrość – Zmysły – która obecnie czemuś służy, jest położony w centrum ruin zig-
gurat. Ta rozpadająca się konstrukcja była niegdyś wspaniałą
ODPORNOŚCI I REDUKCJE świątynią. Kilka budynków stojących nieopodal niewielkiego
■ Odporności: Determinacja 8, Wigor 10 jeziora zapewnia hybrydom i istotom z głębin łatwy dostęp do
■ Redukcje: Odwaga –, Pancerz 2 wody. Dżungla pokrywa wszystko: grube pnącza porastają ściany
budynków, a niektóre budowle poprzerastane są pniami i konarami
ATAKI drzew. Wzdłuż resztek ulic stoją starożytne, zdobione kamienie,
■ Kłapnięcie paszczą (W): Zasięg 2; 4
Unieruchamiające
§ ; Bezlitosne 2,
na których przedstawiono odrażające stwory wraz z ich ludzkimi
niewolnikami. Z zigguratu dobiegają odgłosy bębnów. Słychać
też śpiewy w języku nieznanym ludzkości.
57 ROZDZIAŁ 6

ISTOTNE MIEJSCA ISTOTA Z GŁĘBIN

■ Zagrody dla niewolników: Zabudowania znajdujące się (SILNA, KOSZMAR)
przy wejściu do świątyni. Samiria i istoty z głębin trzymają
Te ziemnowodne, człekokształtne stwory obserwowały z oce-
tutaj pod kluczem niewolników i ewentualne ofiary. Są tu
anicznych głębin, jak powstała i upadła cywilizacja. Widziały, jak
trzy kamienne cele z kratami wykonanymi z drewna i sznu-
ludzie wydźwignęli się ponad poziom małp, a potem znów popadli
rów. Wszystkie cele są puste.
w dzikie barbarzyństwo. Mimo że ludzie ledwo są w stanie powtó-
■ Legowiska istot: Po zachodniej stronie zigguratu znaj-
rzyć dźwięki skrzekliwej mowy tych stworów, czarnoksiężnicy
dują się kryjówki istot z głębin. Nie ma tam zbyt wielu
niekiedy wykorzystują język istot z głębin, aby je przywołać lub
cennych rzeczy. Obecni mieszkańcy Kutallu zaczaili się
by porozumieć się z najpotężniejszymi osobnikami. Istoty z głębin
w zalanej wodą części budynku. Zaatakują, gdy postacie
są wyjątkowo długowieczne i zdolne nawet do ograniczonego,
graczy spędzą nieco czasu na przeszukiwaniu okolicy
lecz zrozumiałego naśladowania ludzkiej mowy.
(patrz Ruiny mają oczy poniżej). Udany Przeciętny (T1) test
Spostrzegawczości pozwoli znaleźć jeden z noży koralo-
CECHY
wych należących do istot z głębin.
■ Wejście do zigguratu: Do świątyni wchodzi się przez Charakter Czujność Inteligencja Wola
wielki kamienny portal, przyozdobiony płaskorzeźbą 7 9 7 10
przedstawiającą potwora o czterech mackach i wielkiej Koordynacja Krzepa Zręczność
paszczy w kształcie dziobu. Z obu stron wejścia stoją
8 10 8
mierzące niemal trzy metry wysokości posągi istot z głębin.
Ramiona stworów wzniesione są ku niebu. DZIEDZINY WYSZKOLENIA
■ Świątynia w zigguracie: Schodkowaty ziggurat dominuje
Charyzma – Ruch 1
nad okolicą. Cała powierzchnia świątyni została ozdobiona
płaskorzeźbami przedstawiającymi istoty z głębin oraz ich Hart 3 Walka 1
dzieje (patrz ramka Tło wydarzeń na stronie 56). U podstawy Mądrość – Zmysły –
świątyni znajdują się schody prowadzące w dół. Postacie
graczy słyszą dochodzące z głębi odgłosy bębnów i śpiew. ODPORNOŚCI I REDUKCJE
■ Odporności: Determinacja 10, Wigor 10
■ Redukcje: Odwaga 3, Pancerz 3

ATAKI
■

■
Pazury (W): Zasięg 1; 4§ ; Unieruchamiające
Dziwne koralowe noże (W): Zasięg 1; 5 §
;
RUINY MAJĄ OCZY Przebijające 2, Ukryte 1
Od chwili przybycia do Kutallu postacie graczy mają nieodparte
■ Ohydny rechot (Z): Dystans B; 3
Ogłuszający
§, umysłowe;
wrażenie, że ktoś je obserwuje. I nie mylą się. Ruiny patroluje
niewielka grupa złożona z hybryd i istot z głębin, śledząca poczy-
ZDOLNOŚCI SPECJALNE
nania przybyszów. Udany Wymagający (T2) test Spostrzegawczości
pozwoli zauważyć, że wśród ruin i roślinności przemykają jakieś ■ Dar Y’ha-nthlei: Śmiertelnik wciągnięty pod wodę
kształty. Podczas gdy większość kultystów i hybryd znajduje się przez istotę z głębin zyskuje zdolność specjalną
w świątyni, oddając cześć potworowi w jego leżu, istoty z głębin Ziemnowodny tak długo, jak utrzymuje z nią kontakt
są gotowe, aby zaatakować i pojmać awanturników. Przystąpią do fizyczny. Rzadko jednak dzieje się to z korzyścią dla
działania, jeśli postacie zaczną przeszukiwać ich legowiska (patrz śmiertelnika i kończy się, gdy istota z głębin wypuści go
wyżej) lub zbliżą się do wejścia do zigguratu. Drużynę zaatakują ze swojego uchwytu.
dwie grupy, każda złożona z jednej Silnej istoty z głębin oraz ■ Strach 2: Po napotkaniu istoty z głębin postać
trzech Słabych hybryd. musi natychmiast wykonać Wymagający (T2) test
Jeśli do starcia dojdzie w legowisku istot, wówczas mogą one Opanowania. W przypadku porażki otrzymuje obrażenia
użyć zdolności specjalnej Skrzecząca fala. Gdy stwory zostaną od ataku Zastraszenia Ohydny rechot. Test należy wyko-
pokonane, wówczas pozostałe przy życiu hybrydy spróbują uciec. nać raz na scenę.
Jeżeli postaciom graczy uda się pochwycić którąś z nich, stwór ■ Ziemnowodna: istota z głębin nie otrzymuje kar do
będzie z nich szydził i z wielką radością opisze, jak ich „przyjaciele” akcji wykonywanych podczas pływania i może dowolnie
posłużą za ofiarę dla odrażającego boga-demona. długo przebywać pod wodą.
LEŻE KUTALLU
EFEKTY FATUM
■ Skrzecząca fala: Istoty z głębin rzadko pojawiają się poje-
dynczo. Każda z nich może w dowolnym momencie wezwać
grupę słabszych stworów, aby jej towarzyszyły. Przybywa
wtedy Zgraja pięciu Słabych istot, każda z Wigorem i
Determinacją zmniejszonymi o połowę i Redukcją z
Pancerza 1 (łuski). Zgraja wynurza się z wody, zazwyczaj na
Ekstremalnym dystansie. Przywołanie towarzyszy zajmuje
istocie akcję zwykłą. Za każde 2 punkty Fatum może
przyzwać jedną Zgraję. Często są one wykorzystywane do
wciągania najbliższych ofiar w morskie głębiny.
LEŻE POTWORA
Skradając się w dół schodów, postacie graczy odkryją na wpół
zatopione wnętrze zigguratu. W podziemiach budowli znajduje
się pierścień małych pomieszczeń otaczający centralnie położoną
salę modłów. Wszyscy kultyści są skupieni na trwającym właśnie
rytuale, który odprawia Samiria. Okropne zawodzenia co jakiś
czas gwałtownie cichną, gdy Samiria rozpoczyna nowy zaśpiew.
Ta sekwencja powtarza się, aż w końcu przychodzi czas, aby złożyć
ofiarę potworowi z jamy, dzielącego swe miano z otaczającymi
go ruinami: nieopisywalnemu wynaturzeniu zwanemu Kutallu.
Postacie graczy mogą bez większego problemu przekraść się
niezauważone przez po zewnętrzny pierścień pomieszczeń. Wymaga
to zdania Łatwego (T0) testu Skrytości. Ta zewnętrzna część świątyni
to ciąg mniejszych pokoi oraz kapliczek poświęconych Kutallu.
Pomieszczenie leżące najbliżej schodów służy Samirii za kwaterę.
Należące do niej przedmioty osobiste złożono na postumencie, na
którym stoi ceremonialna złota misa wypełniona wodą. Zakończony
powodzeniem Wymagający (T2) test Czarnoksięstwa lub Wiedzy
pozwoli rozpoznać w misie czarnoksięski przyrząd służący do wróżenia.
Pośrodku wewnętrznej komnaty znajduje się wielka, owalna
jama. Na jej dalszym krańcu wzniesiono platformę, na którą z obu
stron prowadzą schody. W połowie drogi do platformy znajdują
się podesty, na których para bębniarzy nieustannie bije w wielkie
bębny. Samiria stoi na platformie. Za nią ustawiono pięcioro
zakutych w kajdany ludzi przygotowanych do złożenia w ofierze.
Wśród nich są niewolnicy, łowcy oraz Delia.
Od platformy w poprzek jamy biegnie kładka. Na jej skraju
klęczy jedna z ofiar, mocno przytrzymywana przez dwie hybrydy.
Istoty wyglądają jak ludzie, lecz zdradzają oznaki dziedzictwa istot
z głębin, takie jak blada i wilgotna skóra, szerokie usta, wreszcie
wielkie, wytrzeszczone oczy. Wokół jamy leży twarzą do ziemi
jeszcze tuzin kultystów-hybryd.
Ofiara dla potwora
Kilka chwil później towarzysząca ceremonii muzyka osiąga crescendo
i do jamy zostaje wrzucona pierwsza ofiara. Rozlega się głośny,
gulgoczący ryk i z czeluści wyłania się rozjuszony Kutallu. Być może
na jego widok postacie graczy będą musiały wykonać Trudny (T3)
test Opanowania (patrz opis istoty na stronie 60). Istoty kontynuują
58
PRZERWANE ŚWIĘTOWANIE
Mistrz gry może nieco urozmaicić to spotkanie za sprawą
przybycia kapitana Kahero wraz z pozostałymi przy
życiu łowcami niewolników. Mogą oni odwrócić uwagę
kultystów, stając się mięsem armatnim dla istot z głębin
i jednocześnie pożywieniem dla Kutallu. Może stać się
i tak, że niedawni oprawcy staną po stronie awanturników,
zdając sobie sprawę, iż ich jedyną szansą na przeżycie
jest walka przeciw wspólnemu wrogowi.
Mistrz gry może nawet umieścić Kahero pośród jeńców
czekających na złożenie w ofierze. W desperackiej próbie
ocalenia życia kapitan może zdradzić plany postaci graczy
i wyjawić Samirii prawdziwą wartość Delii.
rytuał i co mniej więcej pół minuty kolejna ofiara zostanie rzucona
potworowi na pożarcie. Delia jest ostatnia w kolejce.
Jeżeli postacie graczy spróbują się dostać do Delii, Samiria
łatwo je dostrzeże: krzyknie na alarm, a jej poplecznicy zaatakują.
Kultyści to trzy Zgraje, każda złożona z czterech hybryd. Samiria
ma przy sobie czterech kultystów, którym nakaże kontynuować
obrzęd i wrzucać kolejne ofiary do jamy.
Co rundę do leża Kutallu zostanie wrzucony kolejny czło-
wiek. Jeżeli postacie graczy przebiją się w kierunku platform,
bębniarze spróbują zatrzymać ich za pomocą pałek. Po dwóch
rundach składania ofiar Kutallu skieruje swój gniew przeciwko
postaciom graczy.
Samiria nie zejdzie z platformy i będzie walczyć z każdą posta-
cią, która spróbuje uwolnić Delię. Jeśli znajdzie się w sytuacji bez
wyjścia, zaciągnie dziewczynę na kładkę i zagrozi, że wrzuci ją do
jamy. Jeżeli potwór wciąż żyje, to jest to znakomita okazja, aby
któryś z awanturników – a nawet sama Delia – wrzuciła Samirię
do jamy. Gdy tak się stanie, odrażający koszmar nie okaże jej
żadnych specjalnych względów: czarnoksiężniczka nie jest wszak
istotą z głębin ani hybrydą, zatem zostanie pożarta jak cała reszta.
KULTYSTA (SŁABY)
CECHY
Charakter Czujność Inteligencja Wola
9 8 7 7
Koordynacja Krzepa Zręczność
8 8 9
DZIEDZINY WYSZKOLENIA
Charyzma 1 Ruch –
Hart – Walka 1
Mądrość 1 Zmysły –
59 ROZDZIAŁ 6

ODPORNOŚCI I REDUKCJE Shemu, a później w swych poszukiwaniach zapuściła się nawet

■ Odporności: Determinacja 4, Wigor 4 do Khemi. Ostatecznie została przegnana przez kapłanów Seta.
■ Redukcje: Odwaga 3, Pancerz 1 (ciężkie ubranie) Uciekła wraz z kilkoma wybranymi kultystami, wciąż poszukując
istot z głębin. Wreszcie znalazła je w Kutallu.
ATAKI
■ Rytualny sztylet (W): Zasięg 1; 3
Rzucany, Ukryty 1
§ ; 1R; Bezlitosny 1,
Charakter Czujność
CECHY
Inteligencja Wola
■

Ogłuszające
§
Stalowe spojrzenie (Z): Dystans B; 3 , umysłowe; 11 8 10 10
Koordynacja Krzepa Zręczność

ZDOLNOŚCI SPECJALNE 8 8 9
■ Fanatyk: kultysta może przerzucić jedną k20 w każdym
DZIEDZINY WYSZKOLENIA
teście Hartu.
Charyzma 3 Ruch –
Hart – Walka 1
SAMIRIA, PRZYWÓDCZYNI Mądrość 2 Zmysły 1
KULTU (ELITARNA)
ODPORNOŚCI I REDUKCJE
Samiria była niegdyś niewolnicą, lecz odzyskała wolność, gdy
■ Odporności: Determinacja 10, Wigor 8
statek handlarzy niewolników zatonął podczas sztormu u wybrzeży
■ Redukcje: Odwaga 3, Pancerz 1 (ciężkie ubranie)
Shemu. Powinna była utonąć, co stało się losem pozostałych
niewolników, tymczasem morze wyrzuciło ją na plażę, obsypując
ATAKI
darami odmętów. Kult stworzony przez Samirię przyciągnął wielu
wyznawców, natchnionych świadectwem wiary dawanym przez ■ Rytualny sztylet (W): Zasięg 1; 3
Rzucany, Ukryty 1
§; 1R; Bezlitosny 1,
przywódczynię oraz jej zdolnościami. Poszukując informacji
o istotach z głębin, Samiria odwiedziła największe biblioteki ■ Stalowe spojrzenie (Z): Dystans B; 4
Ogłuszające
§ , umysłowe;
LEŻE KUTALLU 60

ZDOLNOŚCI SPECJALNE ZDOLNOŚCI SPECJALNE

■ Fanatyczka: Samiria może przerzucić jedną k20 w
każdym teście Hartu
■ Symbol łaski: Samiria posiada relikwię kultu: święty
amulet Kutallu. Raz na scenę może go wznieść wysoko i
okazać wiernym, dzięki czemu otrzyma jedną dodatkową
k20 (wliczaną do maksymalnej puli 5k20), aby natchnąć
członków kultu przy wykorzystaniu swojej Charyzmy.
■ Umiłowana: jeżeli Samirii miałaby stać się krzywda,
każdy członek kultu znajdujący się w Zasięgu będzie
próbował temu zapobiec.
■ Nieludzka cecha (Krzepa) 3: w każdym teście z uży-
ciem Krzepy Kutallu uzyskuje 3 dodatkowe sukcesy.
■ Niewrażliwość na ból, choroby, strach, trucizny
i zimno: Kutallu nie otrzymuje obrażeń od wymienio-
nych czynników.
■ Przerażająca istota 5: Kutallu ma własną pulę 5 punk-
tów Fatum, których może używać wyłącznie z korzyścią
dla siebie. Może korzystać z puli Fatum mistrza gry, gdy
wyczerpie własny zapas. Jeżeli istota zostanie zabita,
dodatkowe punkty Fatum są usuwane z gry.
■ Strach 3: Po ujrzeniu Kutallu postacie graczy muszą

KUTALLU, NIEOPISYWALNE wykonać Trudny (T3) test Opanowania. W przypadku

porażki otrzymują obrażenia od ataku Zastraszenia
WYNATURZENIE Obmierzłe wicie się. Test należy wykonać raz na scenę.
(ELITARNE, KOSZMARNE)
EFEKTY FATUM
Koszmar spoza fizycznego czasu i przestrzeni. Wynaturzenie
o paszczy w kształcie dziobu i wielu mackach to widok, na który ■ Gigantyczna paszcza (W): gdy Kutallu obali
ludzkość nigdy nie będzie gotowa. Istoty z głębin otaczają Kutallu postać gracza za pomocą macek, może natych-
boską czcią. miast zacząć rozdzierać ofiarę swą przypomina-
jącą dziób paszczą. Kosztuje to 2 punkty Fatum
CECHY i zadaje 9§ z cechą Brutalne 2.
Charakter Czujność Inteligencja Wola
6 10 8 12 ZAKOŃCZENIE
Koordynacja
8
Krzepa
14 (3)
Zręczność
6
PRZYGODY
DZIEDZINY WYSZKOLENIA Jeżeli uda się uratować Delię, dotrzyma ona obietnicy i szczodrze
wynagrodzi awanturników. Mistrz gry może spokojnie zakończyć
Charyzma – Ruch 1
przygodę w tym miejscu. Jeśli jacyś łowcy niewolników wciąż żyją,
Hart 3 Walka 1 to po ujrzeniu rzezi w świątyni natychmiast uciekną, pozostawiając
Mądrość – Zmysły 1 Kahero własnemu losowi.
Jeżeli gracze zapragną kontynuować rozgrywkę, to warto
ODPORNOŚCI I REDUKCJE wziąć pod uwagę, że teraz mają pod swoją opieką szlachciankę,
■ Odporności: Determinacja 12, Wigor 10 której obiecali bezpieczny powrót do domu. Tymczasem statek
■ Redukcje: Odwaga –, Pancerz 6 (Koszmar) zdecydowanie wymaga naprawy.
Przygoda czeka… To jednak już całkiem inna historia.
ATAKI

§§§
■ Wijące się macki (W): Zasięg 3; 9 ; Obalające
■ Chwytne macki (W): Zasięg 2; 6 ; Unieruchamiające
■ Obmierzłe wicie się (Z): Dystans B; 6 , umysłowe;
Obszarowe, Przebijające 2
 GOTOWA POSTAĆ

PAPIUS VARRO, RYCERZ

P
9 apius urodził się na północy Akwilonii, w pobliżu granicy z Khauranem. Za młodu większość
CHARAKTER
czasu spędził w Cymmerii, gdzie jego ojciec, pomniejszy szlachcic, próbował werbować
Umiejętność PS Biegłość
nieokrzesanych górali do udziału w rewolcie przeciwko królowi Vilerusowi. Kiedy jego
Doradzanie 10 1 rodzinny majątek został skonfiskowany przez okrutnego władcę, Papius złożył ślubowanie rycerskie
Dowodzenie 10 1 i począł wędrować po całej krainie.
Obycie 11 2 Papius Varro jest wysokim mężczyzną o brązowych włosach, szarych oczach i silnie zarysowanej
szczęce, reprezentując typowe cechy akwilońskiej drobnej szlachty.
Opieka nad zwierzętami 10 1
Papius był ochroniarzem akwilońskiej arystokratki Delii Attus i wraz z nią został schwytany podczas
Przekonywanie 10 1 rejsu wzdłuż wybrzeża Argos. Ponieważ poprzysiągł bronić kobiety, kieruje nim poczucie obowiązku.
Niezbyt przepada za M’tangą, gdyż proceder piractwa budzi w nim niesmak.
CZUJNOŚĆ 8
Umiejętność PS Biegłość TŁO I HISTORIA
Łotrostwo 8 – ■ Ojczyzna: Akwilonia ■ Historia postaci: zesłanie na prowincję
■ Kasta: drobna szlachta ■ Zaszłość: Czarna owca
Przenikliwość 8 –
■ Usposobienie: stoickie ■ Historia wojenna: przeżyłeś pojedynek
Przetrwanie 9 1 ■ Wykształcenie: nauki na polu bitwy ■ Języki: akwiloński, cymmeryjski
Spostrzegawczość 8 –
REDUKCJE PUNKTY LOSU
INTELIGENCJA 8 Pancerz
Pancerz 3 (kolczuga: wszystkie lokali-
zacje trafień; Hałaśliwa)
Umiejętność PS Biegłość
Odwaga 2
Alchemia 8 –
Leczenie 9 1 URAZY
ODPORNOŚCI
8 – Rany
Rzemiosło Wigor
Wiedza 9 1 Traumy
Determinacja
Wojaczka 8 –
ATAKI
Znajomość języków

KOORDYNACJA
8

8
–
■ Miecz (W): Zasięg 2; 4§§
Tarcza (W): Zasięg 2; 2
; 1R; Parujący
; 1R; Obalająca, Tarcza 2
§
■

Umiejętność PS Biegłość ■ Stalowe spojrzenie (Z): Dystans B; 3 , umysłowe;

Ogłuszające
Broń dystansowa 9 1
Parowanie 11 3 TALENTY
8 – Bez litości: przeprowadzając atak wręcz, Papius może prze-
Żeglowanie
§
■

rzucić 1 obrażeń, lecz musi zaakceptować nowy wynik.

KRZEPA 8 ■ Męstwo: Papius może przerzucić jedną k20 podczas
Umiejętność PS Biegłość dowolnego testu Opanowania, lecz musi zaakceptować
nowy wynik. Zyskuje także 2 punkty Redukcji z Odwagi.
Tężyzna 8 –
■ Niezłomna wola: W ramach akcji Wytchnienie Papius
Wytrzymałość 11 3
odzyskuje taką samą liczbę punktów zarówno Wigoru, jak
i Determinacji (czyli 2 punkty plus 2 dodatkowe punkty
WOLA 11
za każdy wydany punkt Impetu). Może także dołożyć 2
Umiejętność PS Biegłość punkty do puli Fatum w celu wykonania akcji Wytchnienie
Czarnoksięstwo 11 – w ramach akcji prostej, lecz w takim przypadku traci moż-
Opanowanie 13 2 liwość przerzucenia kości Osłony.
■ Światowiec: Papius może bez przeszkód porozumieć
ZRĘCZNOŚĆ 10 się z inną postacią, która również ma talent Światowiec,
Umiejętność PS Biegłość nawet jeśli nie zna języka rozmówcy.
■ Następujące talenty Papiusa nie będą przydatne podczas
Akrobatyka 12 2
rozgrywania tej przygody: Odrobina luksusu, Pod kloszem,
Skrytość 11 1 Poddany.
Walka wręcz 13 3
POZOSTAŁY DOBYTEK
Zaśniedziała starożytna biżuteria.
 GOTOWA POSTAĆ

HYPATIA VESNIUS, ŁUCZNICZKA

H
ypatia to zahartowana, rodowita mieszkanka Rubieży Bossońskich. Dorastała w atmosferze
CHARAKTER 7 nieustannej czujności i oczekiwaniu na kolejny atak kryjących się w lasach Piktów. Za młodu
Umiejętność PS Biegłość trafiła do akwilońskiego wojska w ramach poboru i spędziła wiele kolejnych lat, służąc tym
niegodziwym panom. Kiedy pułk, w którym służyła, niemal cały zginął podczas powodzi, opuściła
Doradzanie 7 –
szeregi armii i wyruszyła na poszukiwanie przygód. Lata życia na skraju nędzy sprawiły, że zapra-
Dowodzenie 7 –
gnęła odmienić swój los.
Obycie 8 1 Hypatia jest wysoka i krzepka. Ma jasnobrązowe włosy i szare oczy. Jej ekwipunek jest porządnie
Opieka nad zwierzętami 8 1 wykonany i praktyczny.
Przekonywanie 7 – Gdy łowcy niewolników zajęli statek, którym płynęła, Hypatia wielokrotnie obiecywała sobie,
że kapitan napastników skończy marnie (choć on o tym jeszcze nie wie). Ma zamiar skorzystać
CZUJNOŚĆ 11 z nadarzającej się okazji. Jej doświadczenie wojskowe podpowiada, że Papius jest godny zaufania.
Nie przepada za to za Kellenem.
Umiejętność PS Biegłość
Łotrostwo 11 – TŁO I HISTORIA
Przenikliwość 11 – ■ Ojczyzna: Rubieże Bossońskie ■ Historia postaci: chwalebna bitwa
■ Kasta: wojownicy ■ Zaszłość: Weteranka
Przetrwanie 14 3
■ Usposobienie: mściwe ■ Historia wojenna: zapobiegłaś katastrofie
Spostrzegawczość 12 1 ■ Wykształcenie: śladami rodziny ■ Języki: akwiloński, shemicki

INTELIGENCJA 7 REDUKCJE PUNKTY LOSU

Umiejętność PS Biegłość 3 (kamizela kolcza: tułów;
Pancerz
Hałaśliwa; hełm: głowa; Ciężki)
Alchemia 7 –
Odwaga 3
Leczenie 7 –
Rzemiosło 8 1 ODPORNOŚCI URAZY
Wiedza 7 – Wigor Rany
Wojaczka 8 1 Determinacja Traumy
Znajomość języków 7 –
ATAKI
KOORDYNACJA
Umiejętność PS
11
Biegłość
■ Miecz akwiloński (W): Zasięg 2; 6
Parujący
§ ; Niewyważony;

Broń dystansowa 15 4 ■

Przebijający 1, Szybkostrzelny
§
Długi łuk bossoński (D): Dystans Ś; 7 ; 2R;

Parowanie
Żeglowanie
13
11
2
–
■

Ogłuszające
§
Stalowe spojrzenie (Z): Dystans B; 2 , umysłowe;

KRZEPA 9 TALENTY
Celny strzał: przeprowadzając atak za pomocą broni
Umiejętność PS Biegłość
§
■

dystansowej, Hypatia może przerzucić 2 obrażeń, lecz

Tężyzna 9 –
musi zaakceptować nowy wynik.
Wytrzymałość 11 2 ■ Męstwo: Hypatia może przerzucić jedną k20 podczas
dowolnego testu Opanowania, lecz musi zaakceptować
WOLA 8
nowy wynik. Zyskuje także 3 punkty Redukcji z Odwagi.
Umiejętność PS Biegłość ■ Poza widnokrąg: atakując na dystans inny niż optymalny
Czarnoksięstwo 8 – dla danej broni, Hypatia może zmniejszyć związaną z tym
Opanowanie 11 3 karę do testów o 1 stopień.
■ Następujące talenty Hypatii nie będą przydatne podczas
ZRĘCZNOŚĆ 9 rozgrywania tej przygody: Dziecię natury, Odrobina luksusu,
Poddana, Wartowniczka.
Umiejętność PS Biegłość
Akrobatyka 11 2 POZOSTAŁY DOBYTEK
10 1 Masywna, dobrze wykonana bransoleta ze srebra
Skrytość
i miedzi; 2 przeładowania strzał.
Walka wręcz 10 2
 GOTOWA POSTAĆ

M’TANGA NEDJA, PIRAT

M
8 ’tanga jest korsarzem z Czarnych Królestw. Niegdyś był księciem, został jednak wygnany
CHARAKTER
przez starszego brata, który objął tron. Pozbawiony środków do życia, M’tanga wędrował
Umiejętność PS Biegłość
wzdłuż wybrzeża, w tę i z powrotem, aż w końcu został żeglarzem, a następnie piratem.
Doradzanie 8 – Hojnie wynagradzany przez królów i władców, tracił majątek równie łatwo, co go zdobywał.
Dowodzenie 8 – M’tanga jest wysoki i dobrze zbudowany, głowę goli na łyso. Nosi dobrej jakości – aczkolwiek
Obycie 9 1 postrzępiony – ubiór, którego elementy nabył w różnych portach, co nadaje mu wygląd łotrzyka.
Kiedy pewnego dnia się upił, został przemocą wcielony do floty, a następnie trafił w niewolę.
Opieka nad zwierzętami 8 –
Oczarowała go jedna z towarzyszek niedoli, arystokratka Delia Attus. M’tanga obiecał, że ją uwolni. Darzy
Przekonywanie 8 – Papiusa szacunkiem, lecz nie przepada za nim. Za to całkiem dobrze się czuje w towarzystwie Kellena.

CZUJNOŚĆ 12
TŁO I HISTORIA
Umiejętność PS Biegłość
■ Ojczyzna: Czarne Królestwa ■ Historia postaci: miłosierdzie dobrych ludzi
Łotrostwo 14 2 ■ Kasta: odtrąceni ■ Zaszłość: Dług honorowy
Przenikliwość 12 – ■ Usposobienie: podstępne ■ Historia wojenna: zdobyłeś (i straciłeś) wielki skarb
Przetrwanie 13 1 ■ Wykształcenie: nauki za granicą ■ Języki: akwiloński, kushycki
Spostrzegawczość 17 5
REDUKCJE PUNKTY LOSU
INTELIGENCJA 8 Pancerz Pancerz 1 (pikowana kurta: tułów/ręce)
Umiejętność PS Biegłość Odwaga –

Alchemia 8 –
ODPORNOŚCI URAZY
Leczenie 8 –
Wigor Rany
Rzemiosło 9 1
Determinacja Traumy
Wiedza 9 1
Wojaczka 8 – ATAKI
Znajomość języków 8 – ■

■
Szabla (W): Zasięg 2; 4§ ; 1R; Parująca
Stalowe spojrzenie (Z): Dystans B; 2 § , umysłowe;
KOORDYNACJA 10 Ogłuszające
Umiejętność PS Biegłość
Broń dystansowa 11 1 TALENTY
Parowanie 11 1 ■ Doskonała pamięć: M’tanga może wykonać Przeciętny (T1)
Żeglowanie 12 2 test Spostrzegawczości, aby zbadać obszar, który kiedyś
odwiedził, nawet jeżeli już go tam nie ma.
KRZEPA 8 ■ Wyostrzone zmysły: M’tanga może przerzucić jedną k20
Umiejętność PS Biegłość podczas dowolnego testu Spostrzegawczości, lecz musi
zaakceptować nowy wynik.
Tężyzna 9 1
■ Żeglarz: M’tanga może przerzucić jedną k20 podczas
Wytrzymałość 9 1
dowolnego testu Żeglowania, lecz musi zaakceptować
nowy wynik.
WOLA 7
■ Żywy cień 1: M’tanga zyskuje 1 dodatkowy punkt Impetu
Umiejętność PS Biegłość w każdym udanym teście Skrytości.
Czarnoksięstwo 7 – ■ Następujące talenty M’tangi nie będą przydatne podczas
Opanowanie 8 1 rozgrywania tej przygody: Buntownik, Ręka na pulsie,
Twardziel.
ZRĘCZNOŚĆ 9
Umiejętność PS Biegłość POZOSTAŁY DOBYTEK
Akrobatyka 10 1 Udziały w niewielkim statku pirackim; prosta kuta biżuteria.

Skrytość 12 3
Walka wręcz 10 1
 GOTOWA POSTAĆ

KELLEN, BARBARZYŃCA
K
ellen to nieokrzesany i niecywilizowany cymmeryjski góral, pochodzący z południowych
CHARAKTER 9
rubieży swojej ojczyzny. Na poszukiwanie przygód wyruszył zainspirowany opowieściami
Umiejętność PS Biegłość akwilońskich renegatów, którzy bez powodzenia próbowali pozyskać jego lud dla swojej
Doradzanie 11 2 sprawy. Ledwo uszedł z życiem, gdy jego wioska została zniszczona przez siły króla Vilerusa. To
Dowodzenie 9 – gorzkie wspomnienie popchnęło go do wędrówki na południe w poszukiwaniu zemsty.
9 – Pewnego dnia Kellen został schwytany i sprzedany w niewolę. Tam dość szybko zaprzyjaźnił
Obycie
się z M’tangą, w którym znalazł pokrewną duszę. Cymmeryjczyk doskonale pamięta strzały
Opieka nad zwierzętami 11 2
wypuszczane z bossońskich łuków, stąd też nie ufa Hypatii.
Przekonywanie 10 1 Podobnie jak większość Cymmeryjczyków, Kellen jest wysoki i potężnie umięśniony. Ma jasne
oczy, ciemne włosy i śniadą cerę. Ubrania nosi prymitywne na wzór odzienia twardych, prostych
CZUJNOŚĆ 7 górali, wśród których się wychował.
Umiejętność PS Biegłość
TŁO I HISTORIA
Łotrostwo 7 –
■ Ojczyzna: Cymmeria ■ Historia postaci: bandyci
Przenikliwość 7 –
■ Kasta: pasterze ■ Zaszłość: Żądza zemsty
Przetrwanie 9 2 ■ Usposobienie: pomocne ■ Historia wojenna: ocalałeś z masakry
Spostrzegawczość 8 1 ■ Wykształcenie: sędziwy mentor ■ Języki: akwiloński, cymmeryjski

INTELIGENCJA 6 REDUKCJE PUNKTY LOSU

3 (kamizela kolcza: tułów;
Umiejętność PS Biegłość Pancerz
Hałaśliwa; hełm: głowa; Ciężki)
Alchemia 6 – Odwaga 2
Leczenie 7 1
ODPORNOŚCI URAZY
Rzemiosło 6 –
Wigor Rany
Wiedza 7 1
Determinacja Traumy
Wojaczka 6 –
Znajomość języków 6 – ATAKI

KOORDYNACJA 10
■

Brutalny 1, Morderczy
§
Topór bojowy (W): Zasięg 2; 6 ; Niewyważony;

Umiejętność
Broń dystansowa
PS
10
Biegłość
–
■ Maczuga (W): Zasięg 2; 5
Przebijająca 1
§ ; 1R; Obalająca, Ogłuszająca,

Parowanie 13 3 ■

Ogłuszające
§
Stalowe spojrzenie (Z): Dystans B; 3 , umysłowe;

Żeglowanie 10 –
TALENTY
KRZEPA 11
Bez litości: przeprowadzając atak wręcz, Kellen może prze-
§
■
Umiejętność PS Biegłość rzucić 1 obrażeń, lecz musi zaakceptować nowy wynik.
Tężyzna 12 1 ■ Męstwo: Kellen może przerzucić jedną k20 podczas
Wytrzymałość 12 1 dowolnego testu Opanowania, lecz musi zaakceptować
nowy wynik. Zyskuje także 2 punkty Redukcji z Odwagi.
WOLA 9 ■ Skrwawione ostrze: Wykonując rzut na obrażenia po
Umiejętność PS Biegłość przeprowadzonym ataku wręcz, Kellen może wydać 1
punkt Impetu, aby nadać broni cechę Brutalna 1 bądź
Czarnoksięstwo 8 –
zwiększyć jej wartość o 1, jeśli broń już ma tę cechę.
Opanowanie 11 2 ■ Zasłona: Wykonując reakcję Obrona za pomocą umiejętności
Parowanie, Kellen może zmniejszyć liczbę punktów dokłada-
ZRĘCZNOŚĆ 10 nych do puli Fatum o 1, aż do minimalnej wartości wynoszącej
Umiejętność PS Biegłość zero. Działanie tego talentu sumuje się z cechą broni Parująca.
Akrobatyka 12 2 ■ Następujące talenty Kellena nie będą przydatne podczas
Skrytość 12 2 rozgrywania tej przygody: Dziecię natury, Poddany, Wartownik

Walka wręcz 13 3 POZOSTAŁY DOBYTEK

Prosta kuta biżuteria; odzienie z futer i skór o jakości właściwej
dla pozycji społecznej Kellena.
 GOTOWA POSTAĆ

CHANYA, NAJEMNICZKA
J
ako córka wielkiego keshańskiego wodza Chanya spędziła dzieciństwo w obozach wojskowych.
CHARAKTER 8
Za zabawki służyły jej narzędzia do prowadzenia wojen. Przez całe życie starała się wykazać
Umiejętność PS Biegłość przed ojcem, aby ten pozwolił jej dołączyć do swego osobistego oddziału. Los chciał jednak
Doradzanie 8 – inaczej. Jej ojciec został zdradzony przez jednego z królów, u którego przebywali w gościnie. Chanya
Dowodzenie 8 – uciekła, przysięgając zemstę. Od tego czasu przemierzyła Czarne Królestwa, Darfar, Kush, Stygię,
8 – a nawet Shem, wynajmując swą włócznię tym, których było na to stać.
Obycie
Chanya płynęła w górę wybrzeża, udając się do Akwilonii, gdy na statek napadli łowcy
Opieka nad zwierzętami 9 1
niewolników. Szuka sposobu na ucieczkę, a nowo schwytani jeńcy wydają się bardziej
Przekonywanie 8 – kompetentni niż poprzedni… Może teraz się uda!

CZUJNOŚĆ 8 TŁO I HISTORIA

Umiejętność PS Biegłość ■ Ojczyzna: Keshan ■ Historia postaci: chwalebna bitwa
Łotrostwo 9 1 ■ Kasta: wojownicy ■ Zaszłość: Weteranka
Przenikliwość 8 – ■ Usposobienie: mściwe ■ Historia wojenna: ocalałaś z masakry
■ Wykształcenie: nauki na polu bitwy ■ Języki: akwiloński, keshański
Przetrwanie 10 2
Spostrzegawczość 9 1 REDUKCJE PUNKTY LOSU
Pancerz 2 (kaftan brygantynowy: tułów)
INTELIGENCJA 7 Odwaga –
Umiejętność PS Biegłość
ODPORNOŚCI
Alchemia 7 – URAZY
Wigor
Leczenie 8 1 Rany
Determinacja
Rzemiosło 7 – Traumy
Wiedza 7 – ATAKI
Wojaczka
Znajomość języków
7
7
–
–
■

■
Włócznia (W): Zasięg 2; 8 § §
; 1R; Parująca
Miecz akwiloński (W): Zasięg 3; 7 ; Niewyważony;
Przebijający 1
KOORDYNACJA 10 ■

Ogłuszające
§
Stalowe spojrzenie (Z): Dystans B; 2 , umysłowe;
Umiejętność PS Biegłość
Broń dystansowa 13 3 TALENTY
Parowanie 14 4 Bez litości: przeprowadzając atak wręcz, Chanya może prze-
§
■

Żeglowanie 10 – rzucić 1 obrażeń, lecz musi zaakceptować nowy wynik.

■ Riposta: Jeśli Chanya pomyślnie wykona reakcję Obrona
KRZEPA 12 za pomocą Parowania, może od razu dodać 1 punkt do puli
Umiejętność PS Biegłość Fatum, aby przeprowadzić atak wręcz przeciwko wrogowi,
którego cios właśnie sparowała. Podczas tego ataku wręcz
Tężyzna 14 2
może wykorzystać Impet pozostały z testu Parowania.
Wytrzymałość 13 1 ■ Siłaczka 1: Chanya zyskuje 1 dodatkowy punkt Impetu
w każdym udanym teście Tężyzny.
WOLA 8
■ Zasłona: Wykonując reakcję Obrona za pomocą umiejętności
Umiejętność PS Biegłość Parowanie, Chanya może zmniejszyć liczbę punktów dokłada-
Czarnoksięstwo 8 – nych do puli Fatum o 1, aż do minimalnej wartości wynoszącej
Opanowanie 9 1 zero. Działanie tego talentu sumuje się z cechą broni Parująca.
■ Następujące talenty Chanyi nie będą przydatne pod-
ZRĘCZNOŚĆ 9 czas rozgrywania tej przygody: Poddana, Prawo pięści,
Umiejętność PS Biegłość Wartowniczka.

Akrobatyka 11 2 POZOSTAŁY DOBYTEK

Skrytość 11 2 Masywna, dobrze wykonana bransoleta ze srebra.

Walka wręcz 13 4
 GOTOWA POSTAĆ

ULRIKE, ŁOTRZYCA
U
lrike urodziła się w sielskiej, rolniczej Brythunii. Ze względu na wyznawaną wiarę jej
CHARAKTER 7
rodzinę uważano za odszczepieńców i przepędzano ze wsi i miasteczek. Gdy większość
Umiejętność PS Biegłość ludzi oddawała cześć Mitrze, Ulrike i jej bliscy czcili Boriego, ojca ludów hyboryjskich.
Doradzanie 7 – Praca na roli szybko ją jednak znudziła. Ulrike uciekła z domu za młodu, dołączając do grupy
Dowodzenie 7 – rozbójników, gdzie nauczyła się nowego fachu. W wyniku skomplikowanego zbiegu okoliczności
trafiła na dwór zarządcy jednej z brythuńskich prowincji. Opuściła go, zostawiając za sobą krwawy
Obycie 8 1
ślad. Poszukiwana za popełnione zbrodnie, opuściła Brythunię.
Opieka nad zwierzętami 7 –
Los jej jednak nie sprzyjał. Zamiast trafić do Shemu po krótkim rejsie wzdłuż argoseńskiego
Przekonywanie 8 1 wybrzeża, Ulrike została schwytana przez łowców niewolników. Miała jednak choć tyle szczęścia,
że nie trafiła na poszukujących ją łowców nagród. To może być jej szansa…
CZUJNOŚĆ 12
Umiejętność PS Biegłość TŁO I HISTORIA
Łotrostwo 14 2 ■ Ojczyzna: Brythunia ■ Historia postaci: ścigana przez prawo
■ Kasta: odtrąceni ■ Zaszłość: Ścigana!
Przenikliwość 12 –
■ Usposobienie: mściwe ■ Historia wojenna: przetrwałaś służbę na
Przetrwanie 14 2 ■ Wykształcenie: wbrew woli rodziców dworze
Spostrzegawczość 13 1 ■ Języki: akwiloński, argoseński, brythuński

INTELIGENCJA 10 REDUKCJE PUNKTY LOSU

Umiejętność PS Biegłość Pancerz 2 (kurta brygantynowa: tułów/ręce)
Alchemia 10 – Odwaga 1

Leczenie 10 –
ODPORNOŚCI
Rzemiosło 10 –
Wigor
URAZY
Wiedza 11 1 Rany
Determinacja
Wojaczka 10 – Traumy
Znajomość języków 11 1
ATAKI
9
§ §
KOORDYNACJA ■ Krótki miecz (W): Zasięg 1; 5 ; 1R; Parujący
Umiejętność PS Biegłość ■ Kusza (D): Zasięg Ś; 3 ; Niewyważona; Bezlitosna 1,
Szybkostrzelna
Broń dystansowa
Parowanie
11
11
2
2
■ Stalowe spojrzenie (Z): Dystans B; 2
Ogłuszające
§ , umysłowe;

Żeglowanie 10 1
TALENTY
KRZEPA 9 Celny strzał: przeprowadzając atak za pomocą broni
§
■

Umiejętność PS Biegłość dystansowej, Ulrike może przerzucić 2 obrażeń, lecz

musi zaakceptować nowy wynik.
Tężyzna 10 1
■ Męstwo: Ulrike może przerzucić jedną k20 podczas
Wytrzymałość 10 1
dowolnego testu Opanowania, lecz musi zaakceptować
nowy wynik. Zyskuje także 1 punkt Redukcji z Odwagi.
WOLA 7
■ Strzelec wyborowy: Przed wykonaniem ataku dystansowego
Umiejętność PS Biegłość Ulrike może poświęcić akcję prostą na celowanie. W takim
Czarnoksięstwo 7 – przypadku zyskuje 1 dodatkowy punkt Impetu do tego ataku.
Opanowanie 9 2 ■ Zwinność: Ulrike może przerzucić jedną k20 podczas
testu Akrobatyki, lecz musi zaakceptować nowy wynik.
ZRĘCZNOŚĆ 8 ■ Następujące talenty Ulrike nie będą przydatne podczas
Umiejętność PS Biegłość rozgrywania tej przygody: Buntowniczka, Światowiec,
Twardzielka.
Akrobatyka 10 2
Skrytość 11 3 POZOSTAŁY DOBYTEK
Ozdobny symbol kultu Boriego, boga Hyboryjczyków;
Walka wręcz 9 1
3 przeładowania bełtów do kuszy.