(Podejście dedukcyjne polega na tym, że uczący się otrzymują ogólną zasadę, która jest następnie

stosowana do konkretnych przykładów językowych i doskonalona poprzez ćwiczenia praktyczne.

Podejście indukcyjne polega na tym, że uczniowie wykrywają lub zauważają wzorce i opracowują dla
siebie `` regułę '', zanim zaczną ćwiczyć język.Ja osobiście wybrałabym podejście indukcyjne ponieważ,
jest zwykle bardziej wydajne na dłuższą metę, ale dedukcyjne jest mniej czasochłonne. Zalety
metody indukcyjnej :Uczniowie są bardziej zaangażowani w proces nauczania-uczenia się. Dzięki
naszym umiejętnościom ułatwiającym uczący się formułują uogólnienie lub regułę. Na początku
nauka staje się ciekawsza, ponieważ zaczynamy od doświadczeń naszych uczniów. Zaczynamy od
tego, co wiedzą.) (Personalizacja może być najlepiej rozumiana jako proces, który ma na celu
poszanowanie godności i wyjątkowości każdego ucznia, zwiększenie równego traktowania w
edukacji, maksymalizację potencjału jednostek, zaspokojenie potrzeb wszystkich osób uczących się,
a w szczególności tych najsłabszych i najzdolniejszych, oraz wzbogacenie i zwiększenie
zaangażowania uczących się i nauczycieli. Zasadniczo personalizacja polega na zapewnieniu
uczącym się większej kontroli nad tym, czego się uczą, w jaki sposób się uczą, kiedy i gdzie się uczą
oraz z kim się uczą. Np. musimy uwzględnić aspekty programu nauczania, i stopień, w jakim to
robimy dla danego ucznia, klasy lub grupy uczniów.) Powtórka nie jest pierwszym krokiem do
zdobywania wiedzy, jednak jest istotnym elementem efektywnej nauki. Systematyczne, rozłożone w
czasie, aktywne powtarzanie wzmacnia ślad pamięciowy, sprawiając że proces przyswajania
informacji staje się bardziej skuteczny, a wiedza pozostaje z nami na dłużej. Często zostawiamy
naukę na ostatnią chwilę, co sprawia, że materiał szybko ulatuje z naszej głowy. Dużo lepiej jest
wcześniej zaplanować naukę i regularnie powracać do swoich notatek. Dlatego jak dla mnie lepiej
zacząć od powtórki.

Właściwy dialog nauczyciela z uczniem wzbogaca oraz urozmaica proces nauczania. Dialog jest jedną z
podstawowych zasad wychowania, polegającą na ciągłej wymianie myśli. Powinien być ideą przewodnią
przenikającą całość wychowania uwikłanego w relacje nauczyciel – uczeń. Dialog między nauczycielem a
uczniem wywołuje swoisty rodzaj uczestnictwa, obecności i zaangażowania wychowawcy w sprawy
wychowanka i odwrotnie.( Każdy człowiek lepiej się uczy, gdy wie, po co się uczy i jaki jest tego cel. Refleksja
nad celem lekcji jest bardzo pomocna nauczycielowi, gdyż wytyczając cel, nauczyciel może skupić się nad takim
zaplanowaniem lekcji, aby cel został osiągnięty. Świadomość celów powoduje u uczniów świadomość uczenia
się, nadaje sens uczestniczenia w lekcji. Nie ma żadnego powodu, aby trzymać cel lekcji przed uczniami w
tajemnicy, musi on być zrozumiały także dla ucznia. Bardzo ważne jest sprawdzenie wraz z uczniami pod koniec
lekcji, czy cele zostały osiągnięte. Uczeń musi mieć poczucie sensownego spędzenia czasu w szkole. Ważne, aby
cel wzbudzał zaciekawienie uczniów, wyzwalał w nich ciekawość poznawczą i gotowość do uczenia się, a także
skupiał uwagę oraz inspirował do podejmowania działania.) Gamifikacja polega na zastosowaniu
mechanizmów gier internetowych, planszowych, czy też sportowych, które wpływają na aktywność,
zaangażowanie ucznia. i uatrakcyjniają nieciekawe, powtarzane rutynowo czynności.Wady gamifikacji .
Jednym z najczęściej nazywanych jest to, gamifikacja odbywa się głównie w środowisku online za
pośrednictwem urządzeń elektronicznych. Niektórzy nauczyciele uważają, że zachęca się do korzystania z
ekranów, co może prowadzić do uzależnienia. Inną wadą, która została nazwana, jest wysoki koszt jego
wykonania z kryteriami jakości. Produkcja audiowizualnych materiałów edukacyjnych, mimo że się
rozpowszechnia, jest nadal stosunkowo kosztowna. Ponadto centra muszą odnowić materiały edukacyjne i
narzędzia, którymi już dysponują. Chociaż gamifikacja bardzo dobrze rozwija całą serię umiejętności,
istnieją inne, takie jak wypowiedzi ustne, które są bardzo trudne do rozwinięcia tą metodą. Z drugiej strony
możliwość, że studenci rozpraszać się grą i nie uczyć się, z wynikającą z tego utratą wydajności czasowej.
Gamyfikacja nie jest dobra ponieważ, z reguły odbywa się do w środowisku online, za pomocą gier
inernetowych. Takie działania mogą prowadzić do wielu chorob m.in. do pogorszenia wzroku jak i również
do uzależnienia. Dodatkowo takie sprzęty są dość kosztowne. Uczniowie mogą się rozpraszać.