Bohdan Susulovskyi, 4TI4

Każdy człowiek marzy o czymś. To marzenie może być jak o prostych rzeczach, jak chęć
podwyżki w pracy lub trudne, jak marzenia o lepszym świecie. I niektóre ludzie są bardzo
zdecydowani i dlatego chcą zrobić wszystko, aby ich marzenia się spełniły. Jednymi z takich
osób, które chcieli zmienić świat wokół siebie, są bohaterzy utworów Ludzi Bezdomnych oraz
Przedwiośnia autorstwa Stefana Żeromskiego. Za pomocą przykładów z podanych utworów
postaram się wyjaśnić, że człowiek stara się zmieniać świat, w którym żyje.
Pierwszy z podanych fragmentów Ludzi bezdomnych znajduje się w rozdziale pod nazwą „w
pocie czoła”. Tomasz Judym, główny bohater utworu, marzy o lepszym świecie, tak naprawdę o
tym on marzył już z samego dzieciństwa, dlatego starał się uczyć żeby zostać prawdziwym
lekarzem dla wszystkich. Chciał pokonać gruźlicę oraz zanieczyszczenie w biednych okolicach
miasta. Z tego fragmentu od razu zaczynamy rozumieć marzenia i idee Tomasza, którymi on się
posługuje w drugim fragmencie. On pokazuje zjazd lekarzy, i prezentując swoją wypowiedź na
tym spotkaniu, Judym miał nadzieję na to, że ktoś mu pomoże polepszyć świat, ale
rzeczywistość okazała się nie taka dobra, jak on myślał. Inne lekarzy pracowali na ludzi
bogatych tylko po to, żeby zarabiać duże pieniądze, i te zanieczyszczenia i epidemia gruźlicy ich
nie dotyczyły, przecież byli oni lekarzami ludzi bogatych. Lekarze krytykowali Tomasza i po
tym on zdecydował zrobić wszystko sam, jak mu nikt nie pomoże. Tylko z tych dwóch
fragmentów już widzimy staranie Tomasza i jego szczerość wobec innych oraz postanowienie –
bardzo dobra droga, żeby zmienić świat. Odwołując do całości utworu, Tomasz Judym i nadal
starał się troszczyć i pomagać ludziom biednym. Choć oni nie chcieli korzystać z jego usług
lekarskich i jego gabinet poradniczy był prawie zawsze pusty, Tomasz nie porzucał swoich idei,
lecz niestety nic z tego nie wyszło, i on otrzymał posadę lekarza w Cisach. Nawet tam bohater
starał bronić zdrowie ludzi biednych z okolicznych wsi, przykładem tego jest to, że on, nie
zwracając uwagi na konsekwencje swoich działań, rzucił dyrektora Krzywosąda do brudnej
rzeki, z której korzystali zwykli ludzie, i którą on sam stworzył, porzucając do niej szlam.
Drugim przykładem takiej postawy są dwaj bohaterowie utworu „Przedwiośnie” – Seweryn
Baryka oraz Szymon Gajowiec. Pierwszy z nich marzył o idealnym świecie szklanych domów i
walczył za ten ideał, za tą utopię najpierw podczas pierwszej wojny światowej, a potem
pomagając swojemu synowi też przyjąć tą ideę odnowienia niepodległej Polski zamiast
bolszewizmu. Niestety, podczas drogi do Polski, zmarł w pociągu za swoje marzenie. Szymon
Gajowiec też starał się po to, żeby obronić swój kraj, on także marzył o niepodległej Polsce. Tak
samo jak i Seweryn, Szymon walczył w wojnie o niepodległość, a po wojnie został urzędnikiem
i zaczął wprowadzać różne reformy, które były skierowane na ulepszenie życia w kraju oraz
wzmocnienie armii. Szymon też starał się zmienić świat, w którym żyje za pomocą swoich
działań, w celu osiągnięcia swoich marzeń.
Podsumowując, mogę powiedzieć, że człowiek jest zdolny do wszystkiego, aby osiągnąć swoje
marzenia oraz polepszyć świat. Widzimy to na przykładzie trzech wyżej przedstawionych
bohaterów z dwóch różnych utworów Stefana Żeromskiego.