Polska droga do niepodległości

Sztandar
Hymn RP

Dziewczyna prowadzi chłopaka za rękę i mówi…. Maja Sadowska

Chodź, poprowadzę Cię po mojej Polsce. Podaj mi rękę, abyś się nie bała. Milcz i nadsłuchuj,
bo tu wszystko mówi: Idź i uważaj, nie depcz tu niczego. Oto jest moja ojczyzna wiekowa,
drżąca w starości nad mogiłą synów. Już tyle razy biała i znowu czerwona. Jest ona pieśnią.
Ona modlitwą jest. Jest krzyżem mogił i jest sercem ludu.

Druga dziewczyna prowadzi chłopaka za rękę i mówi…. Marta Brona

Chodź, chodź, opowiem Ci o mojej Polsce. O Polsce Mieszka i Chrobrego i jej świetności za
Kazimierza Wielkiego. O Kościuszce Kosynierze, co walczył w chłopskim stroju. I o
Piłsudskim, co z Legionami wyruszył do boju. O tęsknocie poetów: Mickiewicza,
Słowackiego i Norwida. Chodź, opowiem Ci o dzieciach Wrześni, o pamięci polskiej mowy
w codziennym pacierzu, i o tym, co tacy jak ty i ja robili, by przetrwała, by nie zginęła, byś ty
mógł żyć.

Daria B.
Spotykamy się dziś w ten wyjątkowy jesienny dzień, nasz Ojczyzna – Polska 104 lat temu
odzyskała niepodległość.
My młodzi ludzie, żyjący już w XXI wieku znamy tamte wydarzenia tylko z lekcji historii i
opowiadań. Wiemy, że 11 listopada 1918 roku ulice miast zalały biało – czerwone symbole,
ludzie cieszyli się i wzruszali. Jednak upragniona niepodległość okupiona była krwią wielu
pokoleń polaków żyjących w XVII, XVIII, XIX i XX w.

Wielki Polak - Karol Wojtyła powiedział: „Naród, który nie zna swojej przeszłości,
umiera i nie buduje przyszłości”

Patryk G.
Walczyli o wolność dla siebie, ale prze wszystkim dla nas.

Walczyć o wolność to zdobywać dla siebie i innych: promyk słońca, kroplę deszczu,
pierwszą gwiazdkę na Wigilię.
Kochać kraj rodzinny to: wstać rano, modlić się, płakać i śmiać, a kiedy przyjdzie czas, czas
próby i rachunku, nie żałować krwi, potu i serca.
Mieć nadzieję to z odwagą mówić o tym, co boli, czego żal, co kochasz, co tracisz, co
myślisz...
Chcemy dziś oddać hołd tym, którzy walczyli, podziękować im, a jednocześnie cieszyć się ,
że żyjemy w wolnej Polsce.

Uczeń - …. Paulina G.

Rok 1795 - tragiczny rok w naszej historii. To trzeci, ostatni rozbiór Polski, którego dokonali
nasi sąsiedzi: Rosja, Prusy i Austria. Polska zniknęła z mapy świata. Nie zginęli jednak
Polacy, którzy przez przeszło sto lat walczyli o odzyskanie ojczyzny.

Recytator -… Amelka Ż.
Podkład: „Polskie drogi”

Na malowanym widzieli ją płótnie,

z posągów jeno i pieśni ją znali,
martwe przysięgi i hołdy składali,
godziny przyjścia jej wzywając smutnie....

A kiedy zeszła ku nim w szczęku stali,

krwią szafująca hojnie i rozrzutnie,
tedy się żywej przelękli okrutnie
i cudu tęsknot swoich nie poznali...!

Uczeń… Igor M.

Po klęsce Napoleona i upadku Księstwa Warszawskiego zaczęła się dla polaków długa i kręta
droga o odzyskanie Ojczyzny…
Nadszedł wieczór 29 listopada 1830 roku.

Cokolwiek będzie, cokolwiek się stanie, Jedno wiem tylko: sprawiedliwość będzie, Jedno
wiem tylko: Polska zmartwychwstanie.

Piosenka „Biły krzyż” - Prezentacja z krzyżami brzozowymi

Uczeń… Gustawa A.

W roku 1863 wybuchło największe z powstań narodowych - powstanie styczniowe. I chociaż

jeden z naszych największych wrogów powiadał:
„Bijcie Polaków, by ich ochota do życia odeszła”,
nie przestraszyli się nasi dziadowie, lecz ruszyli do walki.

Recytator: Klaudia K.
Był taki rok - rok 63. Śnieżył styczeń
Poszli niepomni przestrogi obliczeń.
Poszli by walczyć najgodniej, najprościej.
Życie położyć przy budowie dzieła,
Które się zwało wskrzeszeniem wolności,
I krzyknąć światu - Polska nie zginęła!
Recytator:
Był taki rok - rok 63.
Bój beznadziejny, odwaga bez miary.
Przez krew, łzy, droga mozolna.
Był przedostatni etap.
Próba wiary - aby w nas dzisiaj
Żyła Polska wolna!

Piosenka

Uczeń… Hubert R.

I tak nieszczęśliwie kończy się kolejna walka Polaków.

Tyle lat walczono o naszą wolność, tylu Polaków oddało jej swe najlepsze uczynki. My
Polacy, możemy się kłócić, spierać, targować i złościć - jednak, gdy wzywa nas kraj, wtedy
jesteśmy narodem twardym i upartym, w jednym szeregu stojącym po stronie wolności,
sprawiedliwości i prawdy.

Dziś nie musimy walczyć i strzelać, dziś nie musimy oddawać swego życia, lecz pamiętajmy
tych wszystkich, którzy nie szczędzili Ojczyźnie tego, co dla ludzi najcenniejsze, którzy
wszystko, co najlepsze złożyli u stop Matki - Ojczyzny.

Jak trudno zapomnieć o swoim kraju. Jak boli rozłąka z nim, jak ciężko być z dala od
znajomych twarzy, strumyków, gór i rzek. Jak trudno zapomnieć o tradycji, o świętach , a
zwłaszcza wigilii Bożego Narodzenia…

Jak dobrze wracać do Ojczyzny jak do ukochanej Matki.

Recytator: Koza F.
…..podkład…. polskie drogi….

Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba

Podnoszą z ziemi przez uszanowanie
Dla darów nieba.....
Tęskno mi, Panie....
Do kraju tego, gdzie winą jest dużą
Popsować gniazdo na gruszy bocianie,
Bo wszystkim służą...
Tęskno mi, Panie...
Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony
Są - jak odwieczne Chrystusa wyznanie:
„Bądź pochwalony!”
Tęskno mi, Panie...
Tęskno mi jeszcze i do rzeczy innej,
Której już nie wiem, gdzie leży mieszkanie
Równie niewinnej...
Tęskno mi, Panie...
Uczeń… Hanka W.

Trzeba było czekać pół wieku na kolejną możliwość podjęcia walki o wolność.
Wybuch I wojny światowej stworzył tę szansę, a Polacy potrafili ją wykorzystać. Tragedią
było to, że musieli walczyć w obcych wojskach. Ci, co żyli pod panowaniem rosyjskim,
walczyli po stronie rosyjskiej, ci pod zaborem niemieckim, walczyli po stronie niemieckiej.
To była straszna, bratobójcza walka.

Piosenka „Wojenko - wojenko”

Dziewczyny ubierają dwóch chłopaków w mundury wojskowe.

Recytator: Hubert R
1.
Rozdzielił nas, mój bracie,
zły los i trzyma straż —
w dwóch wrogich sobie szańcach
patrzymy śmierci w twarz.
W okopach pełnych jęku,
wsłuchani w armat huk,
stoimy na wprost siebie —
ja — wróg twój, ty — mój wróg!
Las płacze, ziemia płacze,
świat cały w ogniu drży...
W dwóch wrogich sobie szańcach
stoimy ja i ty.
Patryk G
Zaledwie wczesnym rankiem
armaty zaczną grać,
ty świstem kul morderczym
o sobie dajesz znać.
Na nasze niskie szańce
szrapnelów rzucasz grad
i wołasz mnie, i mówisz:
— To ja, twój brat... twój brat! —
Las płacze, zimia płacze,
w pożarach stoi świat,
a ty wciąż mówisz do mnie:
— To ja, twój brat... twój brat! —
Piosenka „Modlitwa obozowa”
3. Gustaw A.
O, nie myśl o mnie, bracie,
w śmiertelny idąc bój
i w ogniu moich strzałów,
jak rycerz, mężnie stój!
A gdy mnie z dala ujrzysz,
od razu bierz na cel
i do polskiego serca
moskiewską kulą strzel.
Bo wciąż na jawie widzę
i co noc mi się śni,
że Ta, co nie zginęła,
wyrośnie z naszej krwi
Piosenka „Rozkwitały pąki….”
Uczeń… Maja J.

… Sen Polków o wolności spełnia się . Jest 11 listopada 1918 r. Rada Regencyjna przekazuje
Józefowie Piłsudzkiemu naczelne dowództwo. Kończy się I woja światowa.

Recytator: Glizia K.

Z gorzkich łez,
żywej krwi,
morza cierpień,
samotności wdów,
płaczu sierot,
tęsknoty matek,
poniewierki wygnańców,
tortur uwięzionych,
krzyku mordowanych,
bohaterstwa powstańców,
walk żołnierzy,
pieśni poetów,
ksiąg pisarzy,
z pracy i ofiar narodu,
z modłów kościoła,
ze zgliszcz, ruin i popiołów,
z niezłomnej wiary pokoleń,
z niepokonanej nadziei,
z gorącej miłości milionów swych synów i córek

po 123 latach niewoli

ukochana nasza Matko - Polsko

ZMARTWYCHWSTAŁAŚ!!!
Piosenka – „Niepodległość…”
Asia Niewiadomska
Mówimy Ojczyzna, wolność, niepodległość, odwaga, braterstwo, poświęcenie, hołd....
Cóż znaczą dziś te słowa? Kto ma nas nauczyć je rozumieć i nadawać im nowego znaczenia?
Wiemy, my młodzi, musimy czerpać z doświadczeń dorosłych, naszych rodziców,
nauczycieli i wychowawców.
Chcemy, aby Wasze słowa i czyny nauczyły nas pracować dla kraju i jego mieszkańców. A
Wy chciejcie dać nam przykład jak być użytecznym, potrzebnym i przydatnym. Miejcie w
sobie tyle wytrwałości, aby móc siać mądrość, prawdę i sprawiedliwość...
 nagranie: „Marsz Pierwszej Brygady”

Uczeń Bronia M.
Nadszedł nowy wiek. Zmienia się świat, Europa i Polska. Nam młodym dano szansę żyć w
nowych, lepszych czasach. Czujemy na sobie odpowiedzialność za losy kraju i świata, za losy
nasze i naszych bliskich. Wiemy, że będziemy żyć tak jak każde pokolenie, że będziemy
kowalami losu własnego i losu tych, co przyjdą po nas. Tacy jak my będą budować nowy
świat, świat dla Was i dla nas.
Maja S.
My dziś żyjący dzięki naszym przodkom możemy w pełni docenić wolność i niepodległość
Ojczyzny. Jesteśmy im wdzięczni za spokojne domy, za spokojne sny i pamiętamy o ich
wielkim darze jaki złożyli na ołtarzu Ojczyzny i wierzymy, że nasze życie, praca,
poświęcenie będzie choćby częścią długu jaki musimy wobec nich spłacić. Nie możemy i nie
chcemy zapomnieć o Powstaniu Styczniowym, Listopadowym i Wielkopolskim, o wojnach
światowych, o roku 1956, nie zapominamy roku 1970 i 1980, stanu wojennego i okrągłego
stołu. Pamiętamy i obiecujemy pamiętać zawsze.

Daria B.
By dzień każdy,
co się rodzi jak pisklę,
frunął do słońca i śpiewał...
By sad każdy
rodził zdrowe owoce,
a burze omijały drzewa...

Tego życzymy rodzinnym wsiom...

Zakówna
By dom każdy
co wyrasta ku niebu,
świecił źrenicami okien,
by gołębie
zasypiały spokojnie
w załomach wież pod obłokiem...

Tego życzymy rodzinnym miastom...

Maja J
By dzień każdy
na słonecznych zegarach
odliczał swoje godziny,
by noc każda
pogodnymi gwiazdami
lśniła nad nami, gdy śpimy...

Tego życzymy Ci, Polsko!