Nag-umpisa ang kwento sa pagbabalik-tanaw ng nagsasalaysay ng
kuwento. Sa tuwing makikita niya ang mga batang naglalaro ng bangkang papel at sa tuwing uulan nang malakas, naaalala niya ang isang batang hindi na natupad ang pangarap niyang pagpalutang ng ginawang tatlong bangkang papel. Nais ng bata na magpaanod ng bangkang papel kinabukasan kaya gumawa siya ng tatlong piraso. Gayunman, lubhang malakas ang ulan kaya naman umaasa siyang wala na ito bukas upang mapaandar na niya ang bangkang papel na kanyang ginawa. Habang malakas ang ulan ay naalala ng bata ang kanyang amang sundalo. Tinanong niya ang kanyang ina kung wala pa ang kanyang ama at sinabing ng kanyang ina na wala pa ito. Panahon kasi ito ng digmaan noon kaya abala ang kanyang ama sa paglilingkod bilang isang sundalo. Kinabukasan, kumalma na ang panahon. Ngunit ang ina ng bata ay siya naming nawalan ng kapayapaan. Umiiyak ito na nakita ang kanyang anak. Batid niya noong may suliranin na kaya dahan-dahan ang kaniyang paglakad. Dito na inilahad ng kanyang ina kung ano ang nangyari sa kanyang ama, kasama ito sa mga nasawi sa nangyaring labanan noong gabi kung saan malakas ang ulan. Hindi malaman ng bata kung ano ang kanyang mararamdaman ng malaman niya na wala na ang kanyan