ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Αισχίνου, Κατά Κτησιφώντος 169-17

Εισαγωγή

Ο Αισχίνης επιτίθεται στον Κτησιφώντα, πολιτικό της παράταξης του

Δημοσθένη, για το ψήφισμα που κατέθεσε το 338 π.Χ. και ζητούσε να
στεφανωθεί ο Δημοσθένης για όσα πρόσφερε στην πατρίδα. Στις
παραγράφους 169-170 του συγκεκριμένου λόγου αναφέρονται τα
χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας δημοκρατικός άνθρωπος.

Αδίδακτο Κείμενο

Οἶμαι τοίνυν ἅπαντας ἂν ὑμᾶς ὁμολογῆσαι τάδε δεῖν ὑπάρξαι τῷ

δημοτικῷ, πρῶτον μὲν ἐλεύθερον εἶναι καὶ πρὸς πατρὸς καὶ πρὸς
μητρός, ἵνα μὴ διὰ τὴν περὶ τὸ γένος ἀτυχίαν δυσμενὴς ᾖ τοῖς νόμοις,
οἳ σῴζουσι τὴν δημοκρατίαν, δεύτερον δ’ ἀπὸ τῶν προγόνων
εὐεργεσίαν τινὰ αὐτῷ πρὸς τὸν δῆμον ὑπάρχειν, ἢ τό γ’
ἀναγκαιότατον μηδεμίαν ἔχθραν, ἵνα μὴ βοηθῶν τοῖς τῶν προγόνων
ἀτυχήμασι κακῶς ἐπιχειρῇ ποιεῖν τὴν πόλιν. [170] τρίτον σώφρονα
καὶ μέτριον χρὴ πεφυκέναι αὐτὸν πρὸς τὴν καθ’ ἡμέραν δίαιταν, ὅπως
μὴ διὰ τὴν ἀσέλγειαν τῆς δαπάνης δωροδοκῇ κατὰ τοῦ δήμου.
τέταρτον εὐγνώμονα καὶ δυνατὸν εἰπεῖν· καλὸν γὰρ τὴν μὲν διάνοιαν
προαιρεῖσθαι τὰ βέλτιστα, τὴν δὲ παιδείαν τὴν τοῦ ῥήτορος καὶ τὸν
λόγον πείθειν τοὺς ἀκούοντας· εἰ δὲ μή, τήν γ’ εὐγνωμοσύνην ἀεὶ
προτακτέον τοῦ λόγου. πέμπτον ἀνδρεῖον εἶναι τὴν ψυχήν, ἵνα μὴ
παρὰ τὰ δεινὰ καὶ τοὺς κινδύνους ἐγκαταλίπῃ τὸν δῆμον.

Λεξιλόγιο

 ὁμολογέω -ῶ: παραδέχομαι

 δίαιτα: ζωή, τρόπος ζωής

Παρατηρήσεις

1. Να μεταφραστεί το κείμενο
2. Να γράψετε τους τύπους που ζητούνται:
 πεφυκέναι: τον ίδιο τύπο στον μέλλοντα
 προαιρεῖσθαι: τον ίδιο τύπο στον αόριστο
 μητρός: την δοτική πληθυντικού
 ἐπιχειρῇ: τον ίδιο τύπο στην ευκτική
 δωροδοκῇ: τον ίδιο τύπο στην προστακτική
 δυσμενής: το ουδέτερο γένος στην αιτιατική πληθυντικού
 μηδεμίαν: τη δοτική πληθυντικού στο αρσενικό γένος
 ῥήτορος: την κλητική ενικού αριθμού
 τρίτον: το επίρρημα και το ουσιαστικό του αριθμητικού

3. Να αναγνωρίσετε συντακτικά τις παρακάτω λέξεις: ὑπάρξαι, τῷ

δημοτικῷ, εἶναι, πρὸς  μητρός, τοῖς ἀτυχήμασι, τῆς δαπάνης, τὴν
παιδείαν, τὴν ψυχήν.

4. Να κλιθούν οι συνεκφορές στον αριθμό που βρίσκονται: μηδεμίαν

ἔχθραν, εὐεργεσίαν τινὰ
5. Να γίνει πλήρης συντακτική αναγνώριση της πρότασης: ὅπως μὴ διὰ
τὴν ἀσέλγειαν τῆς δαπάνης δωροδοκῇ κατὰ τοῦ δήμου.
6. τοὺς ἀκούοντας: Να αναλυθεί στην αντίστοιχη δευτερεύουσα
πρόταση.
7. δια την ατυχίαν: Να αντικατασταθεί ο εμπρόθετος προσδιορισμούς
από δύο άλλους εμπρόθετους της αιτίας.
8. οἳ σῴζουσι τὴν δημοκρατίαν: Να μεταφερθεί στην παθητική φωνή
9. προτακτέον: Να αναλυθεί το ρηματικό επίθετο
10. ἵνα μὴ παρὰ τὰ δεινὰ καὶ τοὺς κινδύνους ἐγκαταλίπῃ τὸν δῆμον: Να
συμπτυχθεί σε μετοχή
11. εἰ δὲ μή (ἐστί), τήν γ’ εὐγνωμοσύνην ἀεὶ προτακτέον (έστί) τοῦ
λόγου: να μετατραπεί ο υποθετικός λόγος ώστε να δηλώνει αόριστη
επανάληψη στο παρελθόν.
 ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ – ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Αισχίνου, Κατά Κτησιφώντος 169-170
Μετάφραση

Νομίζω λοιπόν ότι όλοι εσείς θα παραδεχόσαστε ότι στον

δημοκρατικό άνθρωπο πρέπει να υπάρξουν τα εξής: πρώτο, να είναι
αυτός ελεύθερος και από την μεριά του πατέρα και από την μεριά της
μητέρας, για να μην έχει εχθρικές διαθέσεις προς τους νόμους, οι
οποίοι σώζουν τη δημοκρατία, εξαιτίας της κακής τύχης ως προς την
καταγωγή του. Δεύτερο, οι πρόγονοί του να έχουν κάνει κάποια
ευεργεσία προς τον δήμο ή, το πιο απαραίτητο, να μην είχαν καμία
έχθρα, για να μην επιχειρήσει να κάνει κακό στην πόλη εκδικούμενος
για τα αδικήματα των προγόνων του. Τρίτο, πρέπει αυτός να είναι εκ
φύσεως συνετός και μετριοπαθής σχετικά με τον καθημερινό τρόπο
ζωής, για να μη δωροδοκείται σε βάρος του δήμου εξαιτίας της
ακολασίας του προς τις δαπάνες. Τέταρτο, πρέπει να είναι
φιλάνθρωπος και ικανός στην ομιλία, γιατί είναι ωραίο η σκέψη του
να επιλέγει τα άριστα και η μόρφωση του ρήτορα και η ρητορική
ικανότητα να πείθουν τους ακροατές, διαφορετικά, οι σωστές
γνώμες πρέπει πάντοτε να προτάσσονται της ρητορικής του
ικανότητας. Πέμπτο, πρέπει αυτός να είναι ανδρείος στην ψυχή, για
να μην εγκαταλείπει τον λαό σε περίοδο συμφορών και κινδύνων.

Γραμματικές Παρατηρήσεις

πεφυκέναι: φύσεσθαι/φυήσεσθαι
προαιρεῖσθαι: προελέσθαι/προαιρεθήναι,
μητρός: μητράσι
ἐπιχειρῇ: ἐπιχειροῖ, ἐπιχειροίη,
δωροδοκῇ: δωροδοκείτω
δυσμενής: τά δυσμενῆ
μηδεμίαν: μηδέσι(ν)
ῥήτορος: ῥῆτορ
τρίτον: τρίς, τριάς
3.

μηδεμία ἔχθρα εὐεργεσία τίς

μηδεμιᾶς ἔχθρας εὐεργεσίας τινός

μηδεμιᾷ ἔχθρᾳ εὐεργεσίᾳ τινί

μηδεμίαν ἔχθραν εὐεργεσίαν τινὰ

( –         ἔχθρα) (εὐεργεσία     – )

Συντακτικές Παρατηρήσεις

4.

 ὑπάρξαι: τελικό απαρέμφατο, υποκείμενο στο δεῖν

 τῷ δημοτικῷ: δοτική προσωπική κτητική
 εἶναι: τελικό απαρέμφατο, επεξήγηση στο τάδε
 πρὸς  μητρός: εμπρ. προσδ. της καταγωγής
 τοῖς ἀτυχήμασι: αντικείμενο στο βοηθῶν
 τῆς δαπάνης: γενική κτητική στο τήν ἀσέλγειαν
 τὴν παιδείαν: υποκείμενο στο πείθειν
 τὴν ψυχήν: αιτιατική της αναφοράς στο ἀνδρεῖον

5. Δευτερεύουσα τελική πρόταση. Εισάγεται με το ὅπως μὴ, εκφέρεται

με υποτακτική και λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του
σκοπού στο ρήμα της κύριας πρότασης.
6. τοὺς ἀκούοντας: ἐκείνους, οἵ ἀκούουσι
7. ἐξ ἀτυχίας, ἕνεκα ἀτυχίας
8. οἳ σῴζουσι τὴν δημοκρατίαν: ἡ δημοκρατία σῴζεται ὑπό τούτων
9. προτακτέον: δεῖ προτάσσειν ὑμᾶς
10. μὴ παρὰ τὰ δεινὰ καὶ τοὺς κινδύνους ἐγκαταλείψοντα τὸν δῆμον
11. εἰ δὲ μή (ἐστί), τήν γ’ εὐγνωμοσύνην ἀεὶ προτακτέον (έστί) τοῦ
λόγου → εἰ δὲ μή εἴη, τήν γ’ εὐγνωμοσύνην ἀεὶ προτακτέον ἦν τοῦ
λόγου
 ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Δημοσθένους, Κατά Στεφάνου Α’, 1-2
Εισαγωγή

Στο προοίμιο του λόγου του, ο κατήγορος επιδιώκει αφενός την

εύνοια των δικαστών αφετέρου προσπαθεί να τους προδιαθέσει
δυσμενώς απέναντι στον κατηγορούμενο.

Αδίδακτο Κείμενο

[1] Καταψευδομαρτυρηθείς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ παθὼν ὑπὸ

Φορμίωνος ὑβριστικὰ καὶ δεινά, δίκην παρὰ τῶν αἰτίων ἥκω
ληψόμενος παρ᾽ ὑμῖν. Δέομαι δὲ πάντων ὑμῶν καὶ ἱκετεύω καὶ
ἀντιβολῶ πρῶτον μὲν εὐνοϊκῶς ἀκοῦσαί μου (μέγα γὰρ τοῖς
ἠτυχηκόσιν, ὥσπερ ἐγώ, δυνηθῆναι περὶ ὧν πεπόνθασιν εἰπεῖν καὶ
εὐμενῶς ἐχόντων ὑμῶν ἀκροατῶν τυχεῖν), εἶτ᾽ ἐὰν ἀδικεῖσθαι δοκῶ,
βοηθῆσαί μοι τὰ δίκαια.

[2] ἐπιδείξω δ᾽ ὑμῖν τουτονὶ Στέφανον καὶ μεμαρτυρηκότα τὰ ψευδῆ,

καὶ δι᾽ αἰσχροκερδίαν τοῦτο πεποιηκότα, καὶ κατήγορον αὐτὸν αὑτοῦ
γιγνόμενον· τοσαύτη περιφάνεια τοῦ πράγματός ἐστιν. Ἐξ ἀρχῆς δ᾽ ὡς
ἂν οἷός τ᾽ ὦ διὰ βραχυτάτων εἰπεῖν πειράσομαι τὰ πεπραγμένα μοι
πρὸς Φορμίωνα, ἐξ ὧν ἀκούσαντες τήν τ᾽ ἐκείνου πονηρίαν καὶ
τούτους, ὅτι τὰ ψευδῆ μεμαρτυρήκασιν, γνώσεσθε.

Δημοσθένους, Κατά Στεφάνου Α’, 1-2

Λεξιλόγιο

 δίκην λαμβάνω παρά τινός: παίρνω εκδίκηση από κάποιον, τιμωρώ

κάποιον
 οἱ αἴτιοι: οι υπαίτιοι
 μέγα ἐστί: είναι σπουδαίο πράγμα
 οἷός τα’εἰμί: μπορώ| ὡς ἂν οἷός τ᾽ ὦ διὰ βραχυτάτων: με όσο πιο
σύντομα λόγια μπορώ

Παρατηρήσεις

2. Να συμπληρώσετε τους τύπους που ζητούνται:

 παθὼν: β΄ενικό οριστικής μέλλοντα
 μέγα: ο ίδιος τύπος στον υπερθετικό βαθμό
 δίκαια: ο ίδιος τύπος στον συγκριτικό βαθμό
 καταψευδομαρτυρηθείς: την δοτική πληθυντικού
 μεμαρτυρηκότα: την γενική ενικού
 ληψόμενος: τον ίδιο τύπο στην παθητική φωνή και το απαρέμφατο
παθητικού παρακειμένου
 ἐχόντων: τον ίδιο τύπο στον μέλλοντα και το β’ενικό πρόσωπο
προστακτικής αορίστου β’
 ὑμῶν: το γ’ πρόσωπο στην αιτιατική ενικού
 τοσαύτη: το αρσενικό γένος στην δοτική πληθυντικού
 ψευδῆ: τον θετικό βαθμό του επιρρήματος & τον συγκριτικό βαθμό
του επιθέτου στην ονομαστική ενικού

3. μου, τά δίκαια, δυνηθῆναι, ἀκροατῶν, αὑτοῦ, του πράγματος, προς

Φορμίωνα: να αναγνωριστούν συντακτικά οι παραπάνω όροι.
4. ὅτι τὰ ψευδῆ μεμαρτυρήκασιν: Να αναγνωριστεί η δευτερεύουσα
πρόταση

ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ – ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Δημοσθένους, Κατά Στεφάνου Α’, 1-2
Μετάφραση

Αφού ηττήθηκα σε δίκη, άνδρες Αθηναίοι, εξαιτίας ψευδομαρτύρων

και δέχτηκα προσβολές και έπαθα δεινά από τον Φορμίωνα, έχω
έρθει στο δικαστήριο σας, για να τιμωρήσω τους υπαίτιους. Και
παρακαλώ όλους εσάς και σας ικετεύω και σας εκλιπαρώ, πρώτα-
πρώτα να με ακούσετε με ευνοϊκή διάθεση (γιατί είναι μεγάλο
πραγμα γι’αυτούς που έχουν ατυχήσει, όπως εγώ, να μπορέσουν να
μιλήσουν για όσα έχουν πάθει και να έχουν ευνοϊκά διατεθειμένους
ακροατές) κι έπειτα, εάν σας φαίνεται ότι αδικούμαι, να με
βοηθήσετε να δικαιωθώ. Και θα σας αποδείξω ότι αυτός εδώ ο
Στέφανος και έχει ψευδομαρτυρήσει και το έχει κάνει αυτό από
αισχροκέρδεια και ο ίδιος γίνεται κατήγορος του εαυτού του˙ τόσο
πολύ φανερό είναι το πράγμα. Από την αρχή, λοιπόν, θα προσπαθήσω
να σας εκθέσω με όσο μεγαλύτερη συντομία μπορώ τις πράξεις μου
σε σχέση με τον Φορμίωνα, από τις οποίες -αφού τις ακούσετε- θα
μάθετε και την κακία εκείνου και ότι αυτοί έχουν δώσει ψευδείς
μαρτυρίες.

Γραμματικές Παρατηρήσεις

 πείσῃ
 μέγιστον
 δικαιότερα
 καταψευδομαρτυρηθεῖσι
 μεμαρτυρηκότος
 ληφθησόμενος & εἰλῆφθαι
 ἑξόντων & σχές
 ἕ
 τοσούτοις
 ψευδῶς & ψευδέστερος

Συντακτικές Παρατηρήσεις

3. μου: αντικείμενο του ἀκοῦσαι,
τά δίκαια:σύστοιχο αντικείμενο του ἀκοῦσαι,
δυνηθῆναι: τελικό απαρέμφατο ως υποκείμενο της απρόσωπης
έκφρασης μέγα ἐστί,
ἀκροατῶν: κατηγορούμενο του αντικειμένου ὑμῶν,
αὑτοῦ: γενική αντικειμενική στο κατήγορον,
 τοῦ πράγματος:γενική υποκειμενική στο περιφάνεια,
πρός Φορμίωνα: εμπρόθετος προσδιορισμός της αναφοράς

3. δευτερεύουσα ονοματική ειδική πρόταση ως επεξήγηση πλέον

στο (γνώσεσθε)τούτους, που «κατά πρόληψη» πήρε τη θέση του
αντικειμένου του ρήματος γνώσεσθε της αναφορικής πρότασης.
Εισάγεται με τον ειδικό σύνδεσμο ὅτι και δηλώνει αντικειμενική
κρίση και εκφέρεται με οριστική, επειδή δηλώνει το πραγματικό.
4. καταψευδομαρτυρηθείς: χρονική-αιτιολογική μετοχή, αναλύεται ως
εξής: ἐπειδή κατεψευδομαρτυρήθην
μεμαρτυρηκότα: κατηγορηματική μετοχή, αναλύεται ως εξής: ὅτι
μεμαρτύρηκε

6. περί ὧν πεπόνθασιν = περί τούτων ἅ πεπόνθασιν

περί τούτων: εμπρόθετος προσδιορισμός αναφοράς στο
απαρέμφατο εἰπεῖν
ἅ: σύστοιχο αντικείμενο στο ρήμα
πεπόνθασιν: ρήμα
οἱ ἠτυχηκότες: εννοούμενο υποκείμενο ρήματος.
Πρόκειται για το φαινόμενο της έλξης τους αναφορικού με
παράλειψη του δεικτικού.

7. Δέομαι καὶ ἱκετεύω καὶ ἀντιβολῶ… ἐὰν ἀδικεῖσθαι δοκῶ, βοηθῆσαί

μοι τὰ δίκαια: εξαρτημένος υποθετικός λόγος που δηλώνει
το προσδοκώμενο. Η υπόθεση «ἐὰν ἀδικεῖσθαι δοκῶ», δηλαδή ἐάν +
υποτακτική, μένει ανεπηρέαστη, καθώς η εξάρτηση είναι αρκτικού
χρόνου, ενώ η απόδοση είναι το τελικό απαρέμφατο «βοηθῆσαι», το
οποίο πριν την εξάρτηση ήταν μια κύρια πρόταση επιθυμίας που
εκφερόταν με προστακτική.

ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Λυσίου Κατά Ερατοσθένους 34-35
Εισαγωγή

Ο Λυσίας επιχειρεί να να αποδείξει ότι οι ισχυρισμοί του Ερατοσθένη

είναι αντιφατικοί επικαλούμενος τις προσωπικές μαρτυρίες και
απόψεις των δικαστών.

Αδίδακτο Κείμενο

Δεῖ γάρ, ὦ ἄνδρες δικασταί, Ἐρατοσθένην δυοῖν θἄτερον ἀποδεῖξαι, ἢ

ὡς οὐκ ἀπήγαγεν αὐτόν, ἢ ὡς δικαίως τοῦτ’ ἔπραξεν. οὗτος δὲ
ὡμολόγηκεν ἀδίκωςσυλλαβεῖν, ὥστε ῥᾳδίαν ὑμῖν τὴν
διαψήφισιν περὶ αὑτοῦ πεποίηκε. καὶ μὲν δὴ πολλοὶ καὶ τῶν ἀστῶν
καὶ τῶν ξένων ἥκουσιν εἰσόμενοι τίνα γνώμην περὶ τούτων ἕξετε. ὧν
οἱ μὲν ὑμέτεροι ὄντες πολῖται μαθόντες ἀπίασιν ὅτι ἢ δίκην δώσουσιν
ὧν ἂν ἐξαμάρτωσιν, ἢ πράξαντες μὲν ὧν ἐφίενται τύραννοι τῆς
πόλεως ἔσονται, δυστυχήσαντες δὲ τὸ ἴσον ὑμῖν ἕξουσιν· ὅσοι δὲ
ξένοι ἐπιδημοῦσιν, εἴσονται πότερον ἀδίκως τοὺς τριάκοντα
ἐκκηρύττουσιν ἐκ τῶν πόλεων ἢ δικαίως.

Λεξιλόγιο

 δυοῖν= γεν. δυικού αριθμού του δύο

 θάτερον= το άλλο (->δυοῖν θάτερον= το ένα από τα δύο)
 ἀπάγω= οδηγώ μακριά, αποσύρω
 διαψήφισις= απόφαση
 ἀπειμι- ἀπέρχομαι= φεύγω
 δίκην δίδωμι= τιμωρούμαι
 ἐφίεμαι= επιθυμώ
 δυστυχέω-ω= αποτυγχάνω
 ἴσον έχω τινί= έχω τα ίδια δικαιώματα με κάποιον
 ἐπιδημοῦσιν= μένουν σε κάποιο μέρος
 ἐκκηρύττω= εξορίζω

Παρατηρήσεις

1. Να μεταφραστεί το απόσπασμα.
2. Να γραφούν οι τύποι που ζητούνται:
 ἀπήγαγεν: το α΄πληθ. οριστ. παρατατικού & το β΄εν. υποτ. αορ. β΄
 ἀπίασιν: το α’ εν. παρατατ. & το απαρεμφ. ενεστώτα
 ἐκκηρύττουσιν: το β΄πληθ. παρατικού
 ἕξετε: το β΄εν. οριστ. και το β΄εν. προστ. αορίστου β’
 πολλοὶ: οι υπόλοιποι βαθμοί του επιθέτου
 πεποίηκε: η μτχ ενεστ. στο θηλυκό γένος στην ίδια φωνή
 πράξαντες: ο ίδιος τύπος στον παρακείμενο στην ίδια φωνή

3. Να αναγνωριστούν συντακτικά οι υπογραμμισμένες λέξεις: ἀδίκως,

ὑμῖν, περὶ αὑτοῦ, μαθόντες, πράξαντες, ἐκ τῶν πόλεων.
4. Πράξαντες, δυστυχήσαντες: να αναλυθούν οι μετοχές σε
δευτερεύουσες προτάσεις.
5. οὗτος δὲ ὡμολόγηκεν ἀδίκως συλλαβεῖν: Να μεταφερθεί η φράση
στον ευθύ λόγο, αφού γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές.
 ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ – ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Λυσίου Κατά Ερατοσθένους 34-35
Μετάφραση

Ο Ερατοσθένης όμως, δικαστές, πρέπει ν’ αποδείξει ένα από τα δύο: ή

ότι δεν οδήγησε μακριά αυτόν ή ότι η πράξη του ήταν δίκαιη. Αυτός
όμως ομολόγησε ότι η σύλληψη ήταν άδικη, και επομένως έχει
διευκολύνει την απόφασή σας. Εξάλλου, όπως ξέρετε, πολλοί και από
τους πολίτες και από τους ξένους ήρθαν εδώ, για να διαπιστώσουν
ποια θα είναι η γνώμη σας γι’ αυτούς (τους ανθρώπους). Από αυτούς,
όσοι είναι συμπολίτες σας, θα φύγουν έχοντας μάθει ή ότι θα
τιμωρηθούν για οποιεσδήποτε παρανομίες τους ή ότι, αν
κατορθώσουν όσα επιθυμούν, μπορούν να γίνουν τύραννοι της πόλης,
ενώ, αν αποτύχουν, θα έχουν τα ίδια δικαιώματα (την ίδια
μεταχείριση)  με εσάς. Όσοι ξένοι μένουν εδώ, θα διαπιστώσουν αν
άδικα εξορίζουν τους Τριάκοντα από τις πόλεις τους ή δίκαια.

Γραμματικές Παρατηρήσεις

2. Να γραφούν οι τύποι που ζητούνται:

 ἀπήγαγεν: ἀπήγομεν/ ἀπαγάγεις
 ἀπίασιν: ἀπῆα – ἀπήειν / ἀπιέναι
 ἐκκηρύττουσιν: ἐξεκηρύττετε
 ἕξετε: ἔσχες / σχές
 πολλοὶ: πλείονες/ πλεῖστοι
 πεποίηκε: ποιοῦσα
 πράξαντες: πεπραχότες
Συντακτικές Παρατηρήσεις

3.ἀδίκως: επιρρηματικός προσδιορισμός του τρόπου

ὑμῖν: δοτική προσωπική χαριστική

περὶ αὑτοῦ:  εμπρόθετος προσδιορισμός της αναφοράς
μαθόντες:  αιτιολογική μετοχή
πράξαντες: υποθετική μετοχή
ἐκ τῶν πόλεων:  εμπρόθετος προσδιορισμός της κίνησης από τόπο
4.Και οι δύο μετοχές είναι υποθετικές. Εξαρτώνται από ρήμα χρόνου
μέλλοντα.  Συνεπώς θα αναλυθούν με το σχήμα ἐάν, ἄν, ἤν +
υποτακτική (δηλώνοντας το προσδοκώμενο) ως εξής:
Πράξαντες: ἐάν πράξωσι
Δυστυχήσαντες: ἐάν δυστυχήσωσιν
5. 
οὗτος δὲ ὡμολόγηκεν ἀδίκως συλλαβεῖν → Ἐγώ συνέλαβον τοῦτον
ἀδίκως.