อสอบ วนที่ 2

คำถาม : นักศึกษาไ อะไรจากการทำ JIGSAW และการทำ JIGSAW งผลอะไรกับชีวิตประจำวันของนักศึกษา าง

ตอบ : ส่ิงที่ไ จากการทำ JIGSAW งผลใ หนูเ นคนมีระเบียบวินัยในเรื่องของเวลาและการจัดการตนเองมากขึ้น
ทั้งนี้ยังทำใ แผนการในชีวิตของหนูเ นไปไ อ างเรียบ ายและแ นอนมากยิ่งขึ้น พ อมกับมีเวลาในการทำอ าง
อื่นนอกเหนือจากเดิมเพิ่ม วย อ างอาทิเ นหูทำ jigsaw ทำใ มีเคลีย งานไ เสร็จเร็วมากขึ้นและทำใ มีเวลาไปทำ
อ างอื่นเ น เรียนภาษาจีนเพิ่มเติมซึ่งเ นสิ่งที่หนูอยากทำมาหลาย แ ไ มีโอกาสแ พอไ ลองทำจิ๊กซอ านการ
จัดสรรเวลา านหนังสือกลับทำใ การเรียนของหนูมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น งผลกับชีวิต จจุบันของหนูใน
หลายๆ านเ น หนูไปเรียนทัน ไ เคยไปสายอีกเลยไ าจะวิชาไหนก็ตาม หนูมีเวลานอนมากขึ้นทั้งๆที่แ อนหนู
วย าย เ นภูมิแ เพราะนอน อยแ หลังจากทำจิ๊กซอ านเวลา แ จะคิด าเ นเรื่องเล็กๆ แ กลับ งผลในเรื่อง
ให ๆจนกระทบถึงชีวิตประจำวันที่เ นอ โดยเฉพาะ านการนอน จากเดิมที่นอนตี 4 ตื่น 8 โมง พอไ เรียน าการ
นอนที่มีประสิทธิภาพนั้นควรนอนอ างต่ำ 7-8 ชมทำใ หนูปรับเวลาใ สมกับความเหมาะสมของ างกายตนเอง
มากยิ่งขึ้น สิ่งนี้ าอ านเฉยๆคงไ ตระหนักและทำ แ เมื่อมาเรียน 108 ก็ทำใ ไ ลองทำอะไรให ๆมากยิ่งขึ้น และ
นี่คือสิ่งที่หนูไ จากการทำจิ๊กซอ และเรียนวิชา tu108 ทั้งหมดนี้ งผล อชีวิตหนูในทุกๆ านจากเดิมที่เราคิด าจะ
งผล านเดียวคือ านหนังสือ

อสอบ วนที่ 3
คำตอบ
อที่ 1 : พี่บอลสอบทำคะแนนภาษาอังกฤษไ ไ คะแนนที่ถึงทำใ ไปเรียน อ างประเทศไ ไ
อที่ 2 : การ กฝนและการเรียน ไ มีสิ้นสุด คือ ชอบทำขนมแ ไ มีใครสนับสนุน แ พี่บอลก็ไ ยอมแ เลยทำงาน
ไป วยเรียนไปดู หาคอ สเรียน หาหนังสือมา าน
อที่ 3 : พี่ยอ ชไ มีโอกาสลอง กงานแบบเด็กนิติแ วแ สึก ามันไ ใ พี่ยอ ชชอบการพูดการสื่อสารมากก า
จึงทำใ เปลี่ยนสายหันไปทำอาชีพนัก าว
อที่ 4 : หนูคิด าสิ่งที่ทั้ง มีเหมือนกันและทำใ หนูอยากเอาเ นแบบอ างคือการเรียน แบบไ มีลิมิต แ เราจะเริ่ม
น า หรือพึ่ง ตัวแ ก็ไ หยุดพัฒนาหยุดเรียน อ างเ นพี่บอลแ ทุกคนจะไ เห็น วยแ เขาก็ไ ยอมแ เวลา างก็
หาเวลาไปเรียนหรือทำขนมในเวลาตัวเอง างๆ นี่คือสิ่งที่หนูคิด า อใ ไปเรียนสาขาไหน หรือทำอะไร แ าจะไ มี
พื้นแ ามีสิ่งๆนี้คือการรักที่จะเ ดใจเรียน ทุกๆสิ่งก็ไ อาจเกินเอื้อม
ข้
ป่
ส่
ข้
ข้
ข้
ข้
ข้
ต้
ย่
ด้
ญ่
ช้
ง่
ต่
ด้
ห้
ถ้
ด้

ส่
ส่
ช่
ป็
ห้
อ่
ด้
ช่
ฝึ
ร์
ด้
รู้
ว่
ถ้

พ้
ด้
อ่
ด้
ยู่
ต่
บ้
ร์
ม่
คู่
ด้
น้

ฝึ
ย่
ปิ
รู้
ว์
ห้
ม่
ม่
ม่
ส่
ย่
ต่
ป็
ป็
ข่
ป็
ช่
ว่

ยู่
ห้
รู้
ด้
ม่
อ่
รู้
ห้
ด้
ย่
ป็
ย่

ม่
ล้
ด้
ช่
ว่
ม่
ห้
ต่
ว์
ง่
ต่
ด้
รู้
ห้
ป็
ต่
ว่
ว่
ส่
ม้
ห้
ม่
น่
ต่
ปี
ม้
ส่
ร์
ม่
ต่
ต่
ห้
ห้
ย่
ม่
ช่
ต่
ด้
ว่
ม่
ส่
ต่
ห้
ป็
ร์
ด้
ด้
ต่
ร้
ต่
รู้
ต่
ด้
ด้
ม่
ปั
ด้
ต่
ม่

ม่
ม่
ม่
ร่
ส่
ห้
ด้
พ้
พ้
ต่
ว์
ม้
ม้
ด้
ก่
ว่
รู้
ว่
ว่
ย่
ว่
บ้
ว่
ม่