DEC.
30 1937 - ipininoroklama ang wikang tagalog bilang batayan ng
wikang pambansa
ayon sa saligang batas ng 1935 gagawa ng hakbang sa pagpapaunlad
munit dalawang taon bago ito magkabisa
1940 - pinag-uutos ang pagtuturo ng wikang pambansa
hunyo 4 1946 nagkaroon ng bisa ng batas komonwelt blg 570, at
pinagtibay ng pambansang asamblea noong hunyo 7 1940 kung saan
ang wikang opisyal ng bansa ay tatawaging wikang pambansang
filipino
1959 - kautusang pangkagawaran bilang 7 na ibinaba ni kalihim
jose romero kung saan ito ay nagsasaad ng wikang pambansa ay
tatawaging filipino
1987 - alinsunod sa constitution artikulo 14 ang pambansa ng
pilipinas ay tatawaging filipino
artikulo IV constitution 1987 - legal na batayan ng konsepto ng
filipino bilang wikang pambansa at ang magkaroon ng gampanin nito
bilang wikang opisyal na komunikasyon at bilang wikang panturo sa
pilipinas
section 6 - ang wikang pambansa ng pilipinas ay filipino
section 7 - layunin ng komunikasyon at pagtuturo , ang mga wikang
opisyal ng pilipinas ay filipino , at hanggat walang ibang itinatag hana
ang batas , english.
Section 9 - dapat magtatag ang kongreso ng isang komisyon ng wikang
pambansa na binubuo ng mga kinatawan ng iba't-ibang mga rehiyon at
mga disiplina na nagsasagawa , mag ugnay at nagtataguyod ng mga
pananaliksik sa filipino
kwl or komisyon ng wikang filipino - itinatag upang mag balangkas
ng mga patakaran , mga plano at mga programa upang matiyak ang
higit pang pagpapaunlad , pagpapayaman , pagpapalaganap at pag
preservation ng filipino at iba pang wika sa pilipinas
wikang filipino - ito ang wikang nag-uugnay sa iba't-ibang pangkat ng
mga pilipino at ito rin ang wika ng pananaliksik para sa pagyabong ng
karunungan at karanasan ng mga mamamayang gumagamit nito
virgilio s almario - tagapangulo ng komisyon ng wikang filipino
manuel l quezon - hindi ko na isang kastila o ingles ang magiging
wika ng pamahalaan . kailangang magkaroon ng sariling wika ng
pilipinas , isang wika na nakabatay sa isa sa mga katutubong wika
section 8 - dapat ipahayag sa filipino at ingles , at dapat isalin sa mga
pangunahing wikang panrehiyon , arabic at kastila
dr pamela constantino - ang wika ay may malaking papel na
ginagampanan sa pilipinas , sa kaayusan at pag-unlad ng lipunan
vitangcol III 2019 sa "artikulong ano ang saysay ng wikang  ng isang atas na muling nagbibigay-daan sa mga atas-pangwika nina
filipino" - imbes na mga galis sa talata ng makuha dahil sa
pagtatagisang tinig, sana ay umusbong ang pagkakaunawa not pusong
makabayan. Wika ang dapat pagbubuuin  tayo, hindi tayo dapat
paghiwalayin
wikang filipino wika ng edukasyon - isasama ang filipino bilang
disiplina sa wika kung saan nilalayon nitong pagtuturo ng filipino
upang malinang ang kakayahang komunikatibo , replektibong
mapanuring pag-iisip at pagpapahalagang pampanitikan ng mga mag-
aaral
gonzales ayon sa module ng ang pagpapayabong ng
intelektwalisasyon ng wikang filipino mula sa paningin theoretical ,
storical at sosyolohikal  - ang wika ay umunlad kung ito ay ginagamit
bilang kasangkapan ng kultura at mas lalo pang pinapa pala akong
ginagamit ito sa pagpapahayag at pagbabago o pag-unlad ng
kabihasnan partikular sa mga paksang may kinalaman sa agham at
teknolohiya
constantino 2015 ayon sa aklat ni san juan et al 2019 - ang
kahalagahan ng intelektwalisasyon ay ang paggamit ng filipino sa iba't
ibang larangan tungo sa pagpapaunlad hindi lamang ng wikang filipino
kung di ng kaisipang filipino
binigyang diin ni virgilio almario ang artikulo ng naka lathala sa
manila bulletin amicus yellow 2018 ang pambansang alagad ng sining ,
na mas magiging epektibo ang saliksik kung ito ay nasa wikang
filipino.
Flores 2015 aklat ni san juan 2019 may dalawang antas ang
pagbabago ng wika
1. antas makro sa pagpaplanong wika kung saan nakatuon sa mandatory
ng asignaturang filipino sa kolehiyo
2. antas micro sa pagpaplanong pangwika na naka ukol sa aktwal na
implementasyon ng gayong patakaran sa bawat lugar
nanghiram ng wika natin (wikang filipino) sa mga di katutubong wika o
mga wikang dayuhan lalo na para sa mga konsepto ng walang direktang
katumbas sa ating wika
ang filipino (1987 constitution) ay hindi na filipino (kautusang
pangkagawaran blg 7 kagawaran ng edukasyon) na batay sa tagalog.
Esperanto artipisyal na wika mula sa pinagsama-samang mga salita ng
halos lahat ng wika sa europa
tagalog wika ng natural at may mga katutubong tagapagsalita. Isa rin
itong partikular na wika na sinasalita ng isa sa mga ethnolinguistic na
grupo sa bansa na tinatawag ding tagalog
pumasok ang pangalang filipino bilang wikang pambansa noong 1959.
Bunga ito ng kalituhan ibinunga ng pag batay sa wikang pambansa sa
tagalog noong 1937.
Sa bisa ng kautusang pangkagawaran blg 59 itinakda na tuwing to
tukuyin ang wikang pambansa ito ay tatawaging filipino
ang filipino ay isang mono based language
ang pangalang filipino ng ating wikang pambansa ay hindi galing
english sa filipino na tawag sa ating maging mamamayan ng pilipinas
Lingua franca ang nagsilbing pangalawang wika ng higit na nakararami
sa buong bansa na ating ginagamit sa pakikipagtalastasan sa isa't-isa
lalo na sa mga syudad
ang ating bansa ay isa sa mga bansang may pinakamalaking dayalekto
(higit sa apat)
ang sinaunang tagalog ay sinulat sa paraang sinabi ko pantigan.
Mayroon itong 17 titik 3 patinig at 14 na katinig
Noong 1550, nagpalabas si Haring Carlos I (namuno 1516-156) ng
isang kautusan na nagtatakda ng pagtuturo ng pananampalatayang
Katoliko sa wikang Espanyol.
Noong Marso 1634, nagpalabas si Haring Felipe IV (namuno 1621-
1665) ng isang atas na muling nagtatakda ng pagtuturo ng wikang
Espanyol sa lahat ng katutubo at hindi na lamang sa mga nais matuto
Sa panahon ni Haring Carlos II (namuno 1665-1700), nagpalabas siya
Carlos I at Felipe IV at nagtakda pa ng parusa sa mga hindi susunod
dito.
Noong Disyembre 1792, naglabas siya naman si Haring Carlos IV
(namuno 1788-1808) ng isang atas na nagtatakda ng pagaggamit sa
Espanyol sa mga kumbento monasteryo
Ayon sa Artikulo VII ng Konstitusyon ng Biak-na-Bato na inakda ni
Felix Ferrer at Isabelo Artacho at nilagdaan noong ika-1 ng
Nobyembre, 1897, “Tagalog ang dapat na maging wikang opisyal ng
Republika.”
Sa Konstiitusyon ng Malolos na inakda nina Felipe Calderon at Felipe
Buencamino at nilagdaan noong ika-21 ng Enero, 1899, ibinalik naman
ang Espanyol bilang pansamantalang opisyal na wika sang-ayon sa
Artikulo 93,
Nang lagdaan ng mga kinatawang mula sa Espanya at Estados Unidos
ang Kasunduan sa Paris noong ika-10 ng Disyembre, 1898 na
nagkabisa noong ika-11 ng Abril 1899, nailipat ang pamamahala ng
Pilipinas mula Espanya tungo sa noon ay umuusbong pa lamang na
superpower ng daigdig-ang Estados Unidos.
ipinatupad ang Batas Blg. 74 noong ika-21 ng Enero, 1901na nagtatag
sa Department of Public Instruction (ang kasalukuyang Kagawaran ng
Edukasyon o DepEd) na mangangasiwa sa libreng pampublikong
edukasyon sa bansa.
ulat ni Kap. Albert Todd, pansamantalang tagapamuno ng pagtuturong
publiko sa ilalim ng pamahalaang military, na nagmungkahi ng mga
sumusunod:
1. Dapat itaguyod sa lalong madaling panahon ang
komprehensibong Sistema ng makabagong paaralan na magtuturo
ng panimulang Ingles, at gawing sapilitan ang pagpasok dito kung
kinakailangan.
2. Dapat magtayo ng mga paaralang pang-industriya na magtuturo
ng mga kasanayan sa paggawa kapag may sapat nang kaalaman sa
Ingles ang mga katutubo
3. Dapat gamiting wikang panturo ang Ingles sa mga paaralang
nasa ilalim ng pamamahala ng mga Amerikano at gagamitin
lamang sa panahon ng transisyon ang mga wikang katutubo o ang
Espanyol.
4. Dapat magpadala sa Pilipinas ng sapat na guro sa Ingles na
bihasa sa pagtuturo sa elementarya upng pangunahan ang
pagtuturo kahit muna sa malalaking bayan.
5. Dapat magtayo ng isang paaralang normal na huhubog ng mga
Pilipino na magiging guro ng Ingles.
nagpatupad si Newton W. Gilbert, pansamantalang gobernador 
heneral  ng  Pilipinas noong 1913, ng isang kautusang  tagapagpaganap
na nagbigay-diin sa halaga ng Ingles sa pamahalaan. Ayon sa kanyang
kautusan:
1. Ang mga katitikan ng mga pulong ng mga sangguniang
pambayan at panlalawigan ay dapat nakasulat sa Ingles.
2. Ang lahat  ng opisyal na korespondensya sa mga naglilingkod  3. Ingles at Espanyol ang dapat na maging pambansang wika.
man sa pamahalaan o sa mga pribadong indibidwal ay dapat
nakasulat sa Ingles.
3. Uunahing itaas ang ranggo ng mga taong may sapat na
kasanayan sa Ingles, parehong sa pasalita at pasulat na
komunikasyon.
Batas Tydings-McDuffie (ipinasa ng Kongreso ng Estados Unidos at
pinagtibay noong ika-24 ng Marso, 1934.) An Act to Provide for the
Complete Independence of the Philippine Islands, to Provide for the
Adoption of a Constitution and a Form of Government for the
Philippine Islands, and for Other Purposes,”
Ang Saligang Batas na pinabuo ng Batas Tydings-McDuffie ay ipinasa
ng Pambansang Asamblea noong ika-8 ng Pebrero, 1935 at pinagtibay
naman ng mamamayang Pilipino sa pamamagitan ng isang plebisito
noong ika-14 ng Mayo, 1935.
Ayon sa Seksyon 2(a)(8) ng Batas Tydings-McDuffie, “Provision shall
be made for the establishment and maintenance of an adequate system
of public schools, primarily conducted in the English language.”
Ayon kay Isidro (1949) na sinipi nina Constantino, et al. (2002), ang
mga sumusunod ay mga argumentong pabor sa paggamit ng Ingles:
1. Mahihirapan ang mga estudyante kapag  ibinatay sa katutubong
wika ang pagtuturo dahil iba-iba ang wikang gagamitin sa bawat
lalawigan – magiging isang suliranin kapag lumipat na sa
paaralang nasa ibang lalawigan ang isang estudyante.
2. Magbubunsod ng rehinalismo sa halip na nasyonalismo ang
pagtuturo batay sa mga katutubong wika at magdudulot din ng
sentimentalismo ang paggigiit sa mga pangkat sa bansa na
pangibabawan sila ng wika ng ibang pangkat.
3. Magtutulak ng code-switching sa mga estudyante ang sabay na
pagtuturo nga dalawang wika (unang wika at Ingles) na hindi
kaaya-ayang pakinggan.
4. Malaki na ang naipamuhunan ng pamahalaan sa pagtuturo ng
Ingles na umaabot na sa 500 milyong piso.
5. Itinuturing na Ingles ang susi sa pagkakamit ng pambansang
pagkakaisa na maaaring hindi matamo kung bibigyang-diin ang
iba’t ibang  wika.
6. Makatutulong ang pagkatuto ng Ingles kung nais ng Pilipinas
na lumahok  sa globalisasyon dahil ito ang gamit sa
pandaigdigang  kalakalan.
7. Mayaman ang Ingles sa mga katawagang pang-agham at
pansining na magpapaunlad sa kalinangan ng Pilipinas.
8. Hindi dapat kainipan kung matagal makita ang bunga ng
pagkatuto sa Ingles ayon sa mga pag-aaral dahil ang Estados
Unidos man ay natagalan din sa pagtatamo ng bunga sa pag-aaral
ng Ingles.
Ang mga sumusunod naman ay mga argumentong pabor sa katutubong
wika sa Pilipinas (Isidro, 1949 na sinipi nina Constantino, 2002):
1. Pagsasayang lamang ng pera at panahon ang pag-aaral ng
Ingles dahil hanggang mababang paaralan lamang ang tinatapos
ng mga estudyante; 80% sa kanila ang tumitigil na sa pag-aaral
bago sumapit ang baitang 5 kaya dapat ibuhos na ang lahat ng
dapat matutuhan sa katutubong wika sa sandaling panahong nasa
paaralan ang mga estudyante kaysa gugulin pa sa Ingles.
2. Walang laman ang Ingles bilang wikang panturo dahil banyaga
ang konspeto kaya upang maituro ito, kailangan pang ituro muna
ang wika (Ingles); kung sa katutubong wika na magtuturo, nasa
kamalayan na agad ng bata ang konsepto at mabilis ang
pagkatuto.
3. Kung kailangan talaga ng iisang wikang gagamitin sa buong
bansa na binubuo ng iba’t ibang pulo na may iba’t ibang pangkat
at iba’t ibang wika, mas madaling linangin ang Tagalog kaysa
Ingles; 1% lang ng mga Pilipino ang gumagamit ng Ingles sa
kanilang mga tahanan.
4. Hindi natutulungan ng Ingles ang mga estudyanteng Pilipino na
matutuhang harapin ang pang-araw-araw  na realidad na kanilang
nararanasan; ang Ingles ay mapakikinabangan sa hinaharap
lamang kung tutuloy ang mga estudyante sa unibersidad o
mangingibang-bansa.
        
Habang binubuo pa lamang ang Saligang Batas ng 1935, ang mga
sumusunod ang naging mga panukala ukol sa probisyong pangwika
ayon kina Catacataca at Espiritu (2005):
1. Ingles ang dapat na maging wikang opisyal.
2. Tagalog ang dapat na maging wikang opisyal.
4. Tagalog ang dapat maging pambansang wika.
5. Dapat itatag ang isang Akademya ng Wikang Pambansa na
may mandatong pangunahan ang pag-aaral at pagrerekomenda ng
isang pambansang wika
6. Dapat magmula ang pambansang wika sa mga umiiral na
katutubong wika sa Pilipinas na pipiliin sa pamamagitan ng
referendum.
7. Dapat bumuo ng isang pambansang wika na nakabatay sa
Tagalog.
pagsapit ng ika-1 ng Abril 1940, ipinalabas naman ni Pangulong
Quezon ang  Kautusang  Tagapagpaganap Blg. 263, s. 1940 na
pinamagatang “Authorizing the Printing of the Dictionary and
Grammar of the National Language, and Fixing the Day from Which
Said Language Shall Be Used and Taught in the Public and Private
Schools of the Philippines.”
Isinilang ang bagong Republika ng Pilipinas na tumapos sa 48 taong
(1898-1946) pamamahala ng Estados Unidos. 
Proklamasyon Blg. 12, s. 1954 – ipinalabas ni Pangulong Magsaysay
noong ika-26 ng Marso, 1946 na nag-aatas ng pagdiriwang ng Linggo
ng Wikang Pambansa mula ika-29 ng Marso hanggang ika-4 ng Abril
taon-taon bilang paggunita sa kaarawan ni Francisco Balagtas (ika-2 ng
Abril, 1788), may-akda ng Florante at Laura, komedyang Orosman at
Zafira, sayneteng La India Elegante y el Negrito Amante, at iba pa at
kinikilalang “Prinsipe ng mga Makatang Tagalog.”  
Proklamasyon Blg. 186, s. 1955 – ipinalabas ni Pangulong Magsaysay
noong ika-23 ng Setyembre, 1955 na sumususog sa naunang
proklamasyon. Inilipat ang petsa ng Linggo ng Wikang Pambansa sa
ika-13 hanggang ika-19 ng Agosto bilang paggunita sa kapanganakan
ni Pang. Manuel L. Quezon na kinikilalang “Ama ng Pambansang
Wika.”
Kautusang Tagapagpaganap Blg. 60, s. 1963 – ipinatupad ni
Pangulong Diosdado Macapagal noong ika-19 ng Disyembre, 1963 na
nagtatakda ng pag-awit ng pambansang awit ng Pilipinas sa Pilipino sa
alinmang pagkakataon sa loob at labas ng bansa. Ito ay sa dahilang
lubha umanong kapansin-pansin at hindi naaayon sa diwa ng
pagkabansa ang pag-awit ng pambansang awit sa wikang banyaga.
Kautusang Tagapagpaganap Blg. 96, s. 1967 – ipinatupad ni
Pangulong Ferdinand E. Marcos noong ika-29 ng Oktubre, 1967 na
nagtatakda ng pagpapangalan sa Pilipino ng lahat ng edipisyo, gusali, at
ahensya ng pamahalaan.
Memorandum Sirkular Blg. 172, s. 1968 – ipinalabas ni Kalihim
Tagapagpaganap Rafael M. Salas noong ika-27 ng Marso, 1968 na nag-
aatas ng mahigpit na pagsunod sa Kautusang Tagapagpaganap Blg. 96.
Iniaatas din nito ang pagbigkas sa Pilipino ng panunumpa sa tungkulin
ng lahat ng opisyal ng pamahalaan at ang paglalagay ng salin sa
Pilipino ng mga katawagang Ingles na nasa opisyal na letterhead ng
mga kagawaran, tanggapan, at ahensya ng pamahalaan. Inilakip sa
memorandum ang tamang salin ng mga panunumpa sa tungkulin at
pangalan ng mga tanggapan at ahensya na inihanda ng SWP.
Kautusang Tagapagpaganap Blg. 187, s. 1969 – ipinalabas ni
Pangulong Marcos noong ika-6 ng Agosto, 1960 na nag-aatas sa lahat
ng kagawaran, kawanihan, tanggapan, at iba pang sangay ng
pamahalaan na gamitin ang wikang Pilipino hangga’t maaari sa Linggo
ng Wikang Pambansa at sa lahat ng opisyal na komunikasyon at
transaksyon ng pamahalaan.
Memorandum Sirkular Blg. 277, s. 1969 – ipinalabas ni Kalihim
Tagapagpaganap Ernesto M. Maceda noong ika-7 ng Agosto, 1969 na
nagpapahintulot sa SWP na ipagpatuloy ang pagsasagawa ng mga
seminar tungkol sa Pilipino sa mga lalawigan at lungsod sa bansa,
maging sa iba’t ibang tanggapan at ahensya ng pamahalaan, upang
paigtingin ang kamalayang maka-Pilipino ng mamamayan.
Magpapatuloy ito hanggang masaklaw na ng kampanya ang buong
bansa.
Memorandum Sirkular Blg. 384, s. 1970 – ipinalabas ni Kalihim
Tagapagpaganap Alejandro Melchor noong ika-17 ng Agosto, 1970 na
nag-aatas sa lahat ng kagawaran, kawanihan, tanggapan, iba pang
sangay ng pamahalaan, at korporasyong pagmamay-ari o
pinangangasiwaan ng pamahalaan na magtalaga ng kaukulang
kawaning mangangasiwa ng lahat ng komunikasyon at transaksyon sa
wikang Pilipino. Ito ay bilang pagpapaigting ng Kautusang
Tagapagpaganap Blg. 187, s. 1969.
Memorandum Sirkular Blg. 386, s. 1970 – ipinalabas ni
Pansamantalang Kalihim Tagapagaganap Ponciano G. A. Mathay
noong ika-2 ng Hulyo, 1970 na nag-aatas sa lahat ng pinuno ng
kagawaran, kawanihan, tanggapan, at iba pang sangay ng pamahalaang
pambansa at local, sampu ng mga korporasyong pag-aari o kontrolado
ng pamahalaan na magdaos ng palatuntunan sa Pilipino kahit 30 minuto
lamang sa alinmang araw sa Linggo ng Wikang Pambansa. Ang paksa
ng pagdiriwang ay “Magkaisa sa Pagbabago” bilang pagkilala sa
pambansang wika na susi sa pagkamit ng tunay na diwang Makabayan.
Kautusang Tagapagpaganap Blg. 304, s. 1971 – ipinalabas ni
Pangulong Marcos noong ika-16 ng Marso, 1971 na bumabago sa
komposisyon ng SWP. Upang matulungan ang SWP na lalong
mapaunlad at mapalaganap ang pambansang wika, gayundin
maisangkot ang lahat ng pangkat-lingguwistiko sa Pilipinas,
minabuting baguhin ang komposisyon nito na kinabibilangan na ng
mga kinatawan mula sa wikang Bicol, Cebuano, mga wika ng mga
pamayanang cultural (cultural community), Hiligaynon, Ilokano,
Pampango, Pangasinan, Samar-Leyte, at Tagalog. Idinagdag din ang
mga sumusunod na tungkulin: (1) magpatupad ng mga kinakailangang
tuntunin at regulasyong magpapalawak at magpapalakas sa
pambansang wika, sang-ayon sa mga dati nang umiiral na pamantayan
at sa mga bagong kalakaran sa agham-lingguwistiko;  maisakatuparan ang mga ito, inaatasan din ang LWP na bumuo at
Kautusang Tagapagpaganap Blg. 304, s. 1971 – (2) i-update ang
balarila ng pambansang wika; (3) bumalangkas ng mga diksyunaryo,
tesawro, ensiklopedya, o anumang kagamitang lingguwistiko, sunod sa
mga bagong kalakaran sa leksikograpiya, pilolohiya, at paggawa ng
ensiklopedya; (4) bumalangkas at magpatupad ng mga polisiyang
pangwika na mag-aambag sa kaunlarang edukasyonal, cultural, sosyal,
at ekonomiko ng bansa; (5) pag-aralan at pagpasyahan ang mga isyu
tungkol sa pambansang wika;  implementasyon ng kautusang ito at pagsusumite ng ulat sa Tanggapan
          
Kautusang Tagapagpaganap Blg. 304, s. 1971 – (6) bumalangkas ng
mga polisiya sa malawakang paglilimbag ng mga aklat, polyeto, at mga
katulad na babasahin tungkol sa pambansang wika, kapwa orihinal at
gawaing-salin; at (7) isakatuparan ang iba pang tungkulin na kalapit ng
mga nauna. Ang bagong SWP ay binuo nina Dr. Ponciano B. P. Pineda
(Tagalog) bilang tagapangulo; Dr. Lino Q. Arquiza (Cebuano), Dr.
Nelia G. Casambre (Hiligaynon), Dr. Lorenzo Ga. Cesar (Samar-
Leyte), Dr. Ernesto Constantino (Ilocano), Dr. Clodualdo H. Loocadio
(Bikol), Dr. Juan Manuel (Pangasinan), Dr. Alejandro Q. Perez
(Pampango), Dr. Mauyag M. Tamano (Tausug; mga wika ng mga
pamayanang kultural) bilang mga kasapi; at Dr. Fe Aldave-Yap bilang
kalihim tagapagpaganap.
          
Kautusang Tagapagpaganap Blg. 117, s. 1987 – ipinalabas ni
Pangulong Corazon Aquino noong ika-30 ng Enero, 1987 na nag-aatas
ng reorganisasyon ng Kagawaran ng Edukasyon, Kultura, at Isports
(DECS, Department of Education, Culture, and Sports). Ayon sa
Seksyon 17 nito, ang SWP ay kikilalanin bilang Linangan ng mga
Wika sa Pilipinas (LWP) o Institute of Philippine Languages sa ilalim
ng kagawaran.
Kautusang Pangkagawaran Blg. 22, s. 1987 ng DECS – ipinalabas ni
Kalihim Lourdes R. Quisumbing ng DECS noong ika-12 ng Marso,
1987 na nagtatakda ng paggamit ng salitang “Filipino” kailanman
tutukuyin ang pambansang wika ng Pilipinas. Ito ay pagsunod sa
isinasaad sa Artikulo XV Seksyon 6-7 ng Saligang Batas ng 1987 na
ang pambansang wika ng Pilipinas ay Filipino at dapat magsagawa ang
pamahalaan ng mga hakbang upang ilunsad at panatilihin ang paggamit
ng Filipino bilang midyum ng opisyal na komunikasyon at bilang
wikang panturo sa sistemang pang-edukasyon.
Kautusang Pangkagawaran Blg. 81, s. 1987 ng DECS – ipinalabas ni
Kalihim Quisumbing na nagpapakilala sa “Alpabeto at Patnubay sa
Ispeling ng Wikang Filipino” na binuo ng LWP. Ayon sa dokumento,
ang alpabetong Filipino ay binubuo ng 28 titik na ganito ang ayos: A,
B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, Q, R, S, T, U, V, W, X, Y,
Z. May dagdag itong 8 hiram na titik sa mga dayuhang wika kompara
sa “Balarila ng Wikang Pambansa” ni Lope K. Santos na mayroon
lamang 20. 
Kautusang Pangkagawaran Blg. 81, s. 1987 ng DECS – Pa-Ingles
ang pagbigkas sa mga titik ng bagong alpabeto, maliban sa Ñ na
bigkas-Espanyo. Nilalaman din ng dokumento ang mga tuntuning
kaugnay ng pabigkas na pagbaybay, pasulat na pagbaybay,
pagtutumbas sa mga hiram na salita, mga salitang may magkasunod na
patinig, pagpapantig, paggamit ng gitling, paggamit ng kudlit, at
paggamit ng tuldik.
Kautusang Tagapagpaganap Blg. 335, s. 1988 – ipinalabas ni
Pangulong Corazon Aquino noong ika-25 ng Agosto, 1988 na nag-atas
sa lahat ng kagawaran, kawanihan, tanggapan, ahensya at iba pang
sangay ng ehekutibo na magsagawa ng mga hakbang sa paggamit ng
wikang Filipino sa mga opisyal na transaksyon, komunikasyon, at
korespondensya upang  lalo umanong maintindihan at mapahalagahan
ng mga Pilipino ang mga programa, proyekto, at gawain ng pamahalaan
para sa pambansang pagkakaisa at kapayapaan. Partikular na itinatakda
ang mga sumusunod: (1) magsagawa ng  mga hakbang na lilinang sa
paggamit ng Filipino sa lahat ng opisyal na komunikasyon,
transaksyon, korespondensya sa mga tanggapan, pambansa man o
local; 
Kautusang Tagapagpaganap Blg. 335, s. 1988 – (2) magtalaga ng isa
o higit pang kawani sa bawat tanggapan na mamamahala sa lahat ng
komunikasyon at korespondensyang nakasulat sa Filipino; (3) magsalin
sa Filipino ng lahat ng pangalan ng mga tanggapan, gusali,
katungkulan, at paskil sa lahat ng opisina, dibisyon at iba pang sangay,
at kung nanaisin, maaari ding maglagay ng katumbas sa Ingles na nasa
maliliit na titik; (4) maisa-Filipino ang panunumpa sa tungkulin ng mga
opisyal at kawani ng pamahalaan; at (5) maging bahagi ng pagsasanay
sa mga kawani sa bawat tanggapan ang kasanayan sa Filipino.
Kautusang Tagapagpaganap Blg. 335, s. 1988 – Upang
magpatupad ng mgaprograma at proyektong kinabibilangan ng mga
sumusunod: (1) kampanya upang palaganapin ang impormasyon na ang
Filipino ay mahalaga at kailangan sa pagtatamo ng pambansang
pagkakaisa at kapayapaan; (2) pagsasalin sa Filipino ng mga terminong
pampamahalaan na gagamitin ng iba’t ibang tanggapan; (3) pagsasanay
sa lahat ng opisyal at kawani ng pamahalaan sa paggamit ng Filipino; 
Kautusang Tagapagpaganap Blg. 335, s. 1988 – (4) pagmomonitor sa
ng Pangulo ; at (5) pagsasagawa ng iba pang estratehiya upang
maisakatuparan ang mga layunin ng kautusan. Pinahihintulutan din ang
LWP na makipag-ugnayan at humingi ng suporta sa lahat ng
kagawaran, kawanihan, tanggapan, ahensya, at iba pang sangay ng
ehekutibo, pambansa man o lokal, sa pagsasakatuparan ng kautusan.
Hinahalilihan ng kautusan ang Kautusang Tagapagpaganap Blg. 187, s.
1969.
Batas Republika Blg. 7104 – ipinasa ng Kongreso at ipinatupad noong
ika-14 ng Agosto, 1991 na lumilikha sa Komisyon sa Wikang Filipino
(KWF). Ayon sa batas, ang KWF ay dapat buuin ng mga kinatawan
mula sa iba’t ibang pangkat-etnolinggwistiko sa bansa at mula sa iba’t
ibang disiplinang may pangunahing mandating magsagawa, mag-
ugnay, at magsulong ng mga pananaliksik para sa pagpapayabong,
pagpapalaganap, at pangangalaga ng Filipino at ng iba pang wika sa
Pilipinas.
Batas Republika Blg. 7104 – Nasa ilalim ito ng Tanggapan ng
Pangulo ng Pilipinas at bubuuin ng isang Tagapangulo, dalawang full-
time na komisyoner at walong part-time na komisyoner. Dapat
katawanin ng nasabing mga komisyoner ang mga sususunod na wika:
Tagalog, Cebuano, Ilokano, Hiligaynon, mga pangunahing wika ng
Muslim Mindanao, mga pangunahing wika ng mga pamayanang
kultural sa  Hilagang Pilipinas, mga pangunahing wika ng mga
pamayanang kultural sa Timog Pilipinas, at iba pang wika sa Pilipinas
o mga wika ng mga rehiyon na mapagpapasyahan ng Komisyon.
Batas Republika Blg. 7104 – Ang mga sumusunod naman ang mga
tungkulin ng KWF na nauukol sa wika: (1) bumuo ng mga polisiya,
plano, at programang titiyak ng higit na paglago, pagyaman,
paglaganap, at pag-iingat ng Filipino at ng iba pang wika sa Pilipinas;
(2) magsagawa o mangomisyon ng mga saliksik at iba pang pag-aaral
na magsusulong ng ebolusyon, pag-unlad, pagyaman, at
estandardisasyon ng Filipino at iba pang wika sa Pilipinas, kasama na
ang pagtitipon ng mga akdang posibleng maisama sa isang
diksyonaryong multilingguwal ng mga salita, pahayag, idyoma,
kasabihan, at iba pang bukambibig; 
Batas Republika Blg. 7104 – (3) magpanukala ng mga gabay at
pamantayang pangwikang magagamit sa lahat ng opisyal na
komunikasyon, publikasyon, batayang aklat, at iba pang babasahin at
materyales panturo; (4) hikayatin at isulong, sa pamamagitan ng isang
sistema ng paggagantimpala, pagpopondo, o pagpaparangal, ang
pagsulat at publikasyon sa Filipino o sa iba pang wika ng mga orihinal
na akda, kasama na ang batayang aklat sa iba’t ibang disiplina;  Resolusyon Blg. 13-19, s. 2013 ng KWF – Ipinasya rin ng ang unti-
Batas Republika Blg. 7104 – (5) magsagawa at puspusang suportahan
ang pagsasalin sa Filipino at sa iba pang wika sa Pilipinas ng
mahahalagang akdang pangkasaysayan at tradisyong kultural ng mga
pangkat-etnolingguwistiko, mga batas, mga resolusyon at iba pang
pagpapatibay ng Kongreso, mga dokumentong ipinalabas ng ehekutibo,
mga polisiya at iba pang opisyal na dokumento ng pamahalaan, mga
batayang aklat at iba pang sangguniang aklat sa iba’t ibang disiplina, at
iba pang akdang nasa dayuhang wika na sa palagay ng Komisyon ay
kinakailangan sa edukasyon at iba pang katulad na layunin; at (6)
magsagawa ng mga publikong pagdinig, kumperensya, seminar, at iba
pang pangkatang talakayan, sa antas na pambansa, rehiyonal, at local
na makatutulong sa pagtukoy at paglutas ng mga suliranin at isyung
may kinalaman sa pagpapaunlad, pagpapalaganap, at pag-iingat ng
Filipino at iba pang wika sa Pilipinas.
Proklamasyon Blg. 10, s. 1997 – ipinalabas ni Pangulong Fidel V.
Ramos noong ika-15 ng Hulyo, 1997 na nagpapahayag ng taunang
pagdiriwang ng Buwan ng Pambansang Wika tuwing Agosto. Ito ay
pagpupugay pa rin sa kinikilalang “Ama ng Wikang Pambansa” na si
Manuel L. Quezon na isinilang noong ika-19 ng Agosto, 1878.
Pagpapahalaga rin ito sa pambansang wika at pagkilala sa mahalagang
papel nito sa Himagsikan ng 1896 tungo sa kasarinlan.
Kautusang Pangkagawaran Blg. 45, s. 2001 ng DECS – ipinalabas ni
Pangalawang Kalihim Isagani R. Cruz na nagpapakilala sa 2001
Revisyon ng Alfabeto at Patnubay sa Ispeling ng Wikang Filipino at
nagtatakda ng pagamit dito bilang gabay sa pagtuturo, pagsulat ng
batayang aklat, korespondensya opisyal, at iba pang gawain ng
kagawaran. Inihanda ng KWF ang dokumento bilang tugon sa mabilis
na pagbabago, pag-unlad, at paglaganap ng pambansang wika. 
wika. Ayon sa kautusan, ang Ortograpiyang Pambansa ay isang
paglingon sa kasaysayan ng ortograpiyang Filipino, pagpapanatili ng
mainam na gabay sa ortograpiya, at pagsasaalang-alang sa katutubong
wika sa Pilipinas sa pamamagitan ng pagdaragdag ng tunog ng schwa
mula sa Ibaloy, Pangasinan, Mëranaw at iba pa na kakatawanin ng titik
Ё at ang aspirasyon mula sa Mëranaw. 
Kautusang Pangkagawarang Blg. 34, s. 2013 ng DepEd –Layunin
din ng bagong ortograpiya na mailahok ang mahahalagang kaakuhan ng
mga katutubong wika tungo sa estandardisadong ortograpiyang Filipino
na maaaring gamitin sa lahat ng wika sa Pilipinas. Magiging mainam na
ambag ito sa pagbuo ng mga kagamitang panturo ng mga guro at
pagpapahusay ng mga akda, dokumento, komunikasyon, at iba pa ng
pamahalaan, ng media, at ng mga palimbagan.
Resolusyon Blg. 13-19, s. 2013 ng KWF – ipinasa ni Tagapangulo
Virgilio S. Almario noong ika-12 ng Abril, 2013 na nagpapasya ng
pagbabalik ng opisyal na pangalan ng bansa mula “Pilipinas” tungong
“Filipinas” at pagpapatigil sa paggamit ng una upang mapalaganap ang
opisyal at modernisadong katawagan ng bansa na kumikilala sa
kasaysayan at pag-unlad ng pagkabansa nito.
unting pagbabago sa baybay ng mga selyo, letterhead, notepad, at iba
pang kasangkapang may tatak na “Pilipinas” tungo sa “Filipinas.”
Ipinasya ring himuking baguhin ang opisyal na pangalan ng mga
institusyon at kapisanang may “Pilipinas” ngunit hindi sapilitan lalo na
sa mga entidad na naitatag sa panahong wala pang “F” sa alpabetong
Filipino, habang ipinatutupad ang pagpapagamit ng “Filipinas” sa lahat
ng itatatag na organisasyon pagkatapos pagtibayin at palaganapin ang
mungkahi ng resolusyon.
Resolusyon Blg. 13-19, s. 2013 ng KWF – Ayon kay Almario, sa
isang panayam sa pahayagan (Philippine Star, 11 Hulyo 2013), hindi
umano labag sa batas ang resolusyon at hindi na rin nangangailangan
ng bagong lehislasyon mula sa Kongreso dahil wala namang batas na
nagsasabing “Pilipinas” ang pangalan ng bansa. “Filipinas” umano ang
pangalan ng nasyon hanggang sa katapusan ng ika-19 na siglo, gaya ng
paggamit dito ni Jose Rizal sa kaniyang mga akda at ni Andres
Bonifacio sa kaniyang tulang “Katapusang Hibik ng Filipina.”
Napalitan lamang ng P ang F nang gawin ni Lope K. Santos ang
“Balarila ng Wikang Pambansa” noong 1940 na nag paglalathala ay
pinahintulutan ni Pangulong Quezon sa pamamagitan ng Kautusang
Tagapagpaganap Blg. 134. Sa balarila ni Santos, 20 lamang ang titik at
wala ang C, F, J, Ñ, Q, V, X, at Z.
Resolusyon Blg. 13-19, s. 2013 ng KWF – Naging kontrobersyal ang
Resolusyon Blg. 13-19, s. 2013 at bagaman hindi naman ito binawi ng
KWF, hindi rin naman ito laganap na sinunod sa bansa maging ng
mismong pamahalaan.

Kautusang Pangkagawaran Blg. 45, s. 2001 ng DECS –Ayon sa

praymer ng 2001 Revisyon, kinikilala nito na ang 1987 Patnubay sa
Ispeling ay napakahigpit upang tumugon sa pangangailangan ng mga
Pilipinong may kakayahan kapwa sa katutubo at banyagang wika na
nagresulta sa papalit-palit na gamit ng mga wikang ito. Upang
matugunan ito, pinaluwag ng bagong tuntunin ang paggamit ng walong
hiram na titik (C, F, J, Ñ, Q, V, X, Z) at ipinagamit na rin ang mga ito
sa pagbaybay ng lahat ng hiram na salita, anuman ang varayti (mga
karaniwang salita). Halimbawa, kahit karaniwang salita lang ang
soldier sa Ingles, papayagan na ring magamit ang /j/ sa pagtutumbas
nito sa Filipino, kaya magiging soljer.

Kautusang Pangkagawaran Blg. 42, s. 2006 ng DepEd – ipinalabas

ni Kalihim Jesli A. Lapus noong ika-9 ng Oktubre, 2006 na
nagpapabatid ng ginagawang pagrerebyu ng KWF sa 2001 Revisyon ng
Alfabeto at Patnubay sa Ispeling ng Wikang Filipino dahil sa
negatibong feedback dito ng mga guro, estudyante, magulang, at iba
pang tagagamit ng wika. Itinatagubilin din na itigil muna ang
implementasyon nito habang nirerebyu at sumangguni muna sa 1987
Alfabeto at Patnubay sa Ispeling para sa paghahanda o pagsulat ng mga
sangguniang kagamitan sa pagtuturo at sa mga opisyal na
korespondensya.

Kautusang Pangkagawarang Blg. 34, s. 2013 ng DepEd – ipinalabas

ni Kalihim Br. Armin A. Luistro, FSC noong ika-14 ng Agosto, 2013
na nagpapakilala sa Ortograpiyang Pambansa, ang binagong gabay sa
ortograpiya ng wikang Filipino na binuo ng KWF makaraan ang
masusing pag-aaral ng mga nagdaang ortograpiya ng pambansang