Professional Documents
Culture Documents
2012 - 1433
﴿ﻮرة اﻟﻌﺮﺼ﴾
» ﺎلﻠﻐﺔ اﺘﻟﺎﻳﻼﻧﺪﻳﺔ «
2012 - 1433
ดวยพระนามของอัลลอฮฺ ผูทรงเมตตา ปรานียิ่งเสมอ
เรื่อง ที่ 67
สูเราะฮฺ อัล-อัศรฺ
มวลการสรรเสริญเปนเอกสิทธิของอัลลอฮฺ ขอการเจริญ
พรและความสันติมีแดทานศาสนทูตของอัลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะ
ลัยฮิวะสัลลัม ขาขอปฏิญานวาไมมีพระเจาอื่นใดนอกจากอัลลอ
ฮฺ และมุหัมมัดนั้นเปนบาวและศาสนทูตของพระองค
อัลลอฮฺตรัสวา
َ ّ ْ ُ َ ْ ُ َ َ َ�ّ َّ ِ ٢ �ۡ �� َن لَ� ُخ َ ۡ ّ ۡ َۡ َ
ِ ٰ�ِ ِين َءامنوا َوع ِملوا ل�َٰل
ت � ٍ ِ ٰ �ٱ ِ َ ِن١ � ِ ﴿ وٱلع
[٣ -١ : ﴾ ]ﻟﻌﺮﺼ٣ � ۡ ّ ْ ۡ َ َ َ َ ّ َۡ ْ ۡ َ َ َ َ
ِ َوتواصوا بِٱ� ِق وتواصوا ِٱلص
ความวา “ขอสาบานดวยกาลเวลา แทจริงมนุษยนั้นอยูในการ
ขาดทุ น นอกจากบรรดาผูศรั ท ธาและปฏิ บัติความดีทั้ง หลาย
และตักเตือนซึ่งกันและกันในสิ่งที่เปนสัจธรรม และตักเตือนกัน
และกันใหมีความอดทน” (สูเราะฮฺ อัล-อัศรฺ)
อัล ลอฮฺ ไ ด ส าบานด ว ยกาลเวลา นั่ น คื อเวลาทั้ ง หมด
และเปนสิทธิ์ของอัลลอฮฺที่จะสาบานดวยสิ่งที่ถูกสรางทั้งมวล
ตามที่พระองคประสงค สวนบาวหรือมนุษยนั้นจะตองสาบาน
3
ดวยพระองคเทานั้น การสาบานของอัลลอฮฺดวยกาลเวลานั้นก็
เนื่องดวยสิ่งที่เกิดขึ้นในกาลเวลาจากบรรดาเหตุการณและการ
เปลี่ยนแปลงต างๆ เวลายั ง เป น ที่ ร วบรวมการงานที่ดีและชั่ ว
ต า งๆ ของมนุ ษ ย อั ล ลอฮฺ ไ ด ส าบานเพื่ อ เป น การเน น ย้ํ า ว า
มนุษยนั้นอยูในความขาดทุนแมเขาจะมีทรัพยสินและทายาท
มากมายแคไหนก็ตาม หรือแมวาเขาจะมีฐานันดรและเกียรติ
สูงสงแคไหนก็ตาม ทุกคนลวยขาดทุนยกเวนเมื่อประกอบดวยสี่
คุณลักษณะตอไปนี้
คุณลักษณะแรก การมีศรัทธา คือ การกลาวดวยลิ้น
เชื่อดวยใจ และปฏิบัติดวยรางกาย
คุณลักษณะที่สอง ปฏิบัติการงานที่ดี คือ ทุกคําพูด
และการกระทํ าที่ ทํ าให ใ กล ชิ ดอั ล ลอฮฺ โดยที่ ผู ทํ านั้ น มีค วาม
บริสุทธิ์ ใจเพื่ ออั ล ลอฮฺ และปฏิ บัติตามแบบอยางของทานนบี
ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม การกลาวถึงการปฏิบัติการงานที่ดี
หลังจากการมีศรัท ธาทั้ง ๆ ที่ มัน เป น สวนหนึ่ง การศรัทธานั้น ก็
เพื่อแสดงถึงความสําคัญและเนนย้ําวาการศรัทธาดวยใจโดยไม
มีการปฏิบัติตามนั้นไมมีประโยชน
4
คุณลักษณะที่สาม การตักเตือนกันและกันในสิ่งที่เปน
สัจธรรม นั่นคือการสั่งใชกันและกันในการทําความดีและหาม
ปรามกันในสิ่งที่ชั่ว การเชิญชวนสูอัลลอฮฺดวยความชัดเจนและ
มีหิกมะฮฺ(วิทยปญญา) สั่งสอนผูที่ไมรูใหไดรู เตือนผูที่หลงลืม
ให ร ะลึ ก ได ไม เ ปน การเพี ยงพอที่ เ ขาจะทํ า การเปลี่ ยนแปลง
ตัวเองเทานั้นใหเปนคนดี หากแตเขาจะตองแกไขคนอื่นใหเปน
คนดีดวย และนี่ก็แสดงถึง วาเปนการวาญิบที่จะตองสั่งใชกัน
และกันในการทําความดีและหามปรามกันในสิ่งที่ชั่ว ไมถือวา
เปนการกาวกายบุคคลอื่นอยางที่บางคนคิด หากแตบรรดาผูที่
ทําการสั่งใชกันและกันในการทําความดีและหามปรามกันในสิ่ง
ที่ชั่วนั้น พวกเขามีความหวังดีและตองการใหคนอื่นปลอดภัย
จากการลงโทษของอัลลอฮฺ ดวยคุณลักษณะนี้ทําใหประชาชาติ
นี้เปนประชาชาติที่ดีเลิศกวาประชาชาติอื่น อัลลอฮฺตรัสวา
َ ۡ َ َ ۡ َ َۡ ۡ ُمَة أ ُ ۡخر َج
ّ َۡ َ ُۡ ُ
﴾ وف َو� ۡن َه ۡون َع ِن ٱل ُمنك ِر
ِ اس تأ ُم ُرون بِٱل َم ۡع ُر
ّ ت
ِ َِلن ِ ٍ �﴿كنتم خ
[١١٠ :]آل ﻋﻤﺮان
ความวา “พวกเจานั้น เปนประชาชาติที่ดียิ่งซึ่งถูกใหอุบัติขึ้น
สําหรับมนุษยชาติ โดยที่พวกเจาใชใหปฏิบัติสิ่งที่ชอบ และหาม
มิใหปฏิบัติสิ่งที่มิชอบ” (อาล อิมรอน 110)
5
คุณลักษณะที่สี่ ตักเตือนกันและกันใหมีความอดทน
ในเมื่อผูที่เชิญชวนสูอัลลอฮฺ ผูที่สั่งใชกันและกันในการทําความ
ดีและห ามปรามกันในการปฏิบัติสิ่ง ที่ชั่ วจํ าต องเผชิญ กับการ
รบกวนหรือการมุงรายจากผูคน อัลลอฮฺจึงสั่งใหอดทนตอการ
รบกวนและกลั่ นแกล ง ของผู คนเหล านั้นและแบกรับสิ่ง ที่ตอง
เผชิญ จะเห็นไดวาในการสั่งเสียของทานลุกมานแกลูกของทาน
นั้นอัลลอฮฺตรัสถึงวา
َ َ َ َ ٓ َ َٰ َ ۡ ۡ َ َ ُ ۡ َ َ ۡ َ ۡ ۡ َ َ ّ َ َ�
ۖ � ما أصابك ِ لصَل ٰوة َوأ ُم ۡر بِٱل َم ۡع ُر
�ِ وف وٱنه ع ِن ٱلمنك ِر وٱص ّ ُ﴿ َٰب
َ أق ِِم
ُُ ۡ ۡ َ ۡ َ َ ّ
[١٧ : ﴾ ]ﻟﻘﻤﺎن١ ِِنَ �ٰل ِك مِن عز ِم ٱ�مور
ความวา “โอลูกเอย เจาจงดํารงไวซึ่งการละหมาด และจงสั่งใช
กันใหกระทําความดี และจงหามปรามกันใหละเวนการทําความ
ชั่ว และจงอดทนตอสิ่งที่ประสบกับเจา แทจริง นั่นคือสวนหนึ่ง
จากกิจการที่หนักแนนมั่นคง” (ลุกมาน 17)
และอัลลอฮฺตรัสวา
ب مِن َ ٰ�َِ ِين أُوتُوا ْ ۡٱلك
َ َ�ّ َسۡمَعُنَ م َِن
ّ ُ ۡ َلَت ُ َ ُ َ
ٓ ِ َّ ﴿ �َُبۡلَوُن
� أ ۡم َ�ٰل ِ� ۡم َوأنفسِ �م
َ َ ّ َ ۡ ُ ْ ُّ ْ إ َ َٗ ْ َُ َۡ َ ّ َ َ ۡ ُ َۡ
َ�َتَقوا َِنَ �ٰل ِك م ِۡن �� ٓوا أذى كث ِٗ� ۚ� �ن تص ِ�وا �بل ِ�م ومِن �َِين أ
ُۡ
[١٨٦ : ﴾ ]آل ﻋﻤﺮان١ َِع ۡز ِم ٱ� ُمور
6
ความวา “แนนอนยิ่ง พวกเจาจะถูกทดสอบในทรัพยสมบัติของ
พวกเจาและตัวของพวกเจา และแนน อนยิ่ งพวกเจาจะไดยิน
จากบรรดาผูที่ไดรับคัมภีรกอนหนาพวกเจา และบรรดาผูที่ใหมี
ภาคีขึ้น(แกอัลลอฮฺ)ซึ่งการกอความเดือดรอนอันมากมายและ
หากพวกเจาอดทนและยําเกรงแลว แทจริงนั่นคือสวนหนึ่งจาก
กิจการที่เด็ดเดี่ยว” (อาล อิมรอน 186)
ทานอิ มาม อั ช-ชาฟ อีย เราะหิ ม ะฮุ ล ลอฮฺ ไดกลาววา
หากอั ล ลอฮฺ ไ ม ไ ด ป ระทานหลั ก ฐานใดๆ นอกจากสู เ ราะฮฺ นี้
เท า นั้ น ก็ ถื อ ว า เพี ย งพอสํ า หรั บ พวกมนุ ษ ย แ ล ว (ตั ฟ ซี ร อิ บ นุ
กะษีรฺ 4/547)
สูเ ราะฮฺ นี้ แมประโยคของมั น จะสั้ น แต มั นไดรวบรวม
ปจ จัยที่ จ ะทํ าให พ บกั บความสุ ข ทั้ ง หมดไว มั น เปน ประโยคที่
พอเพียงที่จะเปนหลักฐานเหนือมนุษย และมันมีบทเรียนที่เปน
ประโยชนมากมาย ในที่นี้ขอกลาวเพียงบางสวนดังนี้
บทเรี ยนแรก การที่ อัล ลอฮฺ ไ ด ส าบานกับสิ่ง หนึ่ง มัน
แสดงถึงความสําคัญ ความยิ่งใหญของสิ่งนั้น ในการสาบานนี้
อัลลอฮฺผูทรงยิ่งใหญไดเตือนมนุษยถึงคุณคาของเวลา และพวก
7
เขาควรใหความสําคัญกับมัน ดูแลเอาใจใสมัน และอัลลอฮฺได
สาบานดวยเวลาบางชวงในหลายที่ในอัลกุรอาน เชน
อัลลอฮฺตรัสวา
ۡ َ ََ َ ۡ ﴿ َو ۡٱل َف
[٢-١ : ﴾ ]اﻟﻔﺠﺮ٢ �
ٖ ع ال
ٍ � و ١ ر
ِ ج
ความวา “ขอสาบานดวยยามรุงอรุณ และดวยค่ําคืนทั้งสิบ”
(อัล-ฟจญรฺ 1-2)
อัลลอฮฺตรัสวา
َ ّۡ ﴿
ٰ ّ �َ َٱ�َّ َهارِ إ ِ َذا١ �
[٢-١ : ﴾ ]الﻠﻴﻞ٢ َ ٰ َ َٱ�َ ِل إ ِ َذا َ� ۡغ
ความวา “ขอสาบานดวยเวลากลางคืนเมื่อมันปกคลุม และดวย
เวลากลางวันเมื่อมันประกายแสง” (อัล-ลัยลฺ 1-2)
อัลลอฮฺตรัสวา
[٢-١ : ﴾ ]الﻀﺤﺎ٢ � ّۡ ١�
ٰ َ َٱ�َ ِل إ ِ َذا َس ّ
ٰ َ َُٱلض ﴿
ความวา “ขอสาบานดวยเวลาสาย และดวยเวลากลางคืนเมื่อ
มันมืดและสงัดเงียบ” (อัฎ-ฎฮา 1-2)
8
พร อ มกั น นั้ น เวลายั ง เป น การประทาน(นิ อฺมั ต )ที่ ดี ยิ่ ง
จากอัลลอฮฺสําหรับ(มนุษย)บาวของพระองค รายงานจากทาน
อับดุลลอฮฺ บิน อับบาส เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา วา แทจริงทานน
บี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ไดกลาววา
ُ َ ْ ُ َّ ّ ٌ ُْ َ ََْ
َ � ﻮن
ﺤﺔ َواﻟﻔ َﺮاغ« ]واه اﺒﻟﺨﺎري ﺑﺮﻗﻢالﺼ ِ َّﻴﻬﻤﺎ َﺜِ�ٌ ﻣِﻦْ اﻨﻟ
ِ ﺎس ِ ِ ﺎن ﻣﻐﺒِ »ﻧِﻌﻤﺘ
[٦٤١٢
ความว า ความโปรดปราน(นิ อฺมัต)สองประการที่ ม นุษ ยสว น
ใหญ มั ก จะขาดทุ น (เพราะปล อ ยให สู ญ เสี ย ไปโดยเปล า
ประโยชน) นั่นคือ การมีสุขภาพที่ดีและการมีเวลาวาง” (เศาะฮี
หฺ อัล-บุคอรีย เลมที่ 4 หนาที่ 175 หะดีษหมายเลข 6412)
บทเรียนที่สาม ความประเสริฐของอีมาน(การศรัทธา)
สถานะอันสูงสงยิ่งของมัน โดยเปนสิ่งแรกที่กลาวถึงและสิ่งแรก
9
ที่วาญิ บเหนื อมนุษย รายงานจากทาน อบู ฮุร็อยเราะฮฺ
เราะฎิ ยั ล ลอฮุ อั น ฮุ ว า แท จ ริ ง ท า นนบี ศ็ อ ลลั ล ลอฮุ อ ะลั ย ฮิ
วะสัลลัม ไดกลาววา
ََ ْ ُ ّ َََ ّ َ ّ َّ ﺘ ّ ُْ ُ ََ ُْ ُ ﺘ
ْ َ ﻋ ُ ُ َْ َ
ﺷ ٍء أوﻻ َدُﻟُ�ﻢ، وﻻ ﺗﺆ ِﻣﻨﻮا ﻰَ َﺎﺑُﻮا،»ﻻ ﺗﺪﺧﻠﻮا ﻟَْﻨَﺔ ﻰَ ﺗﺆ ِﻣﻨﻮا
ُ ْ َ ّ ُ َْ ْ َ ُ ُ ُْ َ َ َ
[٥٤ ﻼم ﺑَيﻨَ� ْﻢ« ]مﺴﻠﻢ ﺑﺮﻗﻢ َ أﻓﺸﻮا لﺴ،ﻮه ﺗَﺎﺑَبﺘُ ْﻢ ِإذا �ﻌﻠﺘﻤ
ความวา “พวกทานจะไมไดเขาสวรรคจนกวาพวกทานจะศรัทธา
และพวกทานจะไมศรัทธาจนกวาพวกทานจะรักซึ่งกันและกัน
เอาหรื อไม ฉั นจะแนะนําพวกท านสิ่ งหนึ่ งเมื่ อพวกทานปฏิบัติ
แลวพวกท านจะมีความรักซึ่ง กันและกัน (คือ)จงแพรสลาม
ระหวางพวกทาน (ใหสลามกันและกันใหแพรหลาย)” (เศาะฮีหฺ
มุสลิม 1/74 หมายเลข 54)
10
ของอัลลอฮฺ (ที่ถูกตองก็คือศรัทธาดวยใจพรอมกับการปฏิบัติ
ตามคําสั่งของอัลลอฮฺไปพรอมกัน)
บทเรียนที่หา การงานจะไมถูกตอบรับนอกจากเปน
การที่ดีที่ศอลิหฺ และการงานนั้นจะไมถือวาเปนการงานที่ดีที่ศอ
ลิหฺ นอกจากผูทําจะตองบริสุทธิ์ใจเพื่ออัลลอฮฺ และสอดคลอง
กับแบบอยาง การชี้นําของทานนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม
11
ความวา “พวกเจาจงทํางานเถิ ด วงศวานของดาวูดเอย! เพื่อ
เปนการขอบคุณ(ตออัลลอฮฺ) และสวนนอยในจํานวนบาวของ
เราที่เปนผูขอบคุณ” (สะบะอ 13)
และอัลลอฮฺตรัสวา
ْ ُ َ َ ْ َُ َ َ ّ ّ
� َ� ۡع ٍض ِ�َ �َِين ءامنوا وع ِملوا ُ ۡ نَ َكث ِٗ�� ّم َِن
ٰ َ َ ٱ�لَ َطا ٓ ِء َ�َ ۡب ِ� َ� ۡع ُض ُه ۡم ّ
﴿
ُۡ ّ ٞ َ َ ٰ َ ٰ ّ
[٢٤ :ت وقل ِيل َا همۗ ﴾ ]ص ِ �ِ ل�َل
ความวา “และแทจริงสวนมากของผูมีหุนสวนรวมกัน บางคน
ในพวกเขามักละเมิดสิทธิของอีกคนหนึ่ง เวนแตบรรดาผูศรัทธา
และประกอบความดีทั้งหลาย และคนอยางพวกเขานี้มีนอย”
(ศอด 24)
12
รายงานจากท านอั บ ดุ ล ลอฮฺ บิ น อุ มั รฺ เราะฎิ ยัล ลอฮุ
อัน ฮุ ม า ว าแท จ ริ ง ท านนบี ศ็ อ ลลั ล ลอฮุ อ ะลั ย ฮิ วะสั ล ลั ม ได
กลาววา
َ ّ ْ ْ َ َ ْ َ ْ ُ َ َ َ َ ُ ُ َ ُ ّ َ َ� ﺼْﺮ ّ ْ ُْ
ِ ِﻣﻦ، أ�ﻈ ُﻢ أﺟ ًﺮا،ﺒ ﻋ أذاﻫﻢ
ﻟَي ﻻ ِ َ ﻟَي �ﺎ ِﻟﻂ ﻟَﺎس ِ »الﻤﺆ ِﻣ ُﻦ
ُ َ َ َ ُ ُ َ ُ ّ َ َ َ َﺼْﺮ
[٤٠٣٢ ﺒ َﻋ أذاﻫ ْﻢ« ]ن أﻲﺑ داود ﺑﺮﻗﻢ ِ �ﺎ ِﻟﻂ ﻟَﺎس وﻻ
ความวา “มุอมิน (ผูศรัทธา)ที่คลุ กคลีกับเพื่อนมนุษย และมี
ความอดทนอดกลั้นตอสิ่งที่ไมดีตางๆ ที่พวกเขากระทําตอเขา
เขาจะไดรับผลบุญมากกวาผูที่ไมคบคาคลุกคลีกับเพื่อนมนุษย
และไมมีความอดทนอดกลั้นตอการกระทําที่ไมดีตางๆ ของพวก
เขา” (สุนัน อบี ดาวูด 2/1338 หมายเลข 4032)
ّ
وﺻ�ﷲ وﺳﻠﻢ ﻰﻠﻋ ﻧبﻴﻨﺎ، �وﻟﻤﺪ ﷲ رب اﻟﻌﺎﻤﻟ
.�وﻰﻠﻋ آﻪﻟ وﺻﺤﺒﻪ أﻤﺟﻌ
13