Ang Panahon ng Enlightenment (1685-1815)

1 Sa panahon ng Enlightenment, ginagamit ng mga politiko ang rason at siyentipikong kaalaman sa

pamamahala. Naniniwala silang may likas na batas na maaring magamit sa lahat na maaring maunawaan sa
pamamagitan ng rason. Ang batas na ito ay siyang susi upang maunawaan ang gobyerno. Ang likas na batas
ay ginamit na ni Thomas Hobbes (1588-1679) at John Locke (1632-1704) sa simula pa lamang ng 1600,
upang linangin ang mga ideya sa pamamahala.

Mga Bagong Ideya sa Politika - Sumulat si Thomas Hobbes ng patungkol sa pamahalaan at lipunan ng
Inglatera. Sa kanyang kapanahunan, ang bansa ay nasira dahil sa digmaang sibil dahil si Haring Charles I
(1600-1649) ay nagtatag ng isang gobyernong may ganap na kapangyarihan o absolutism. Ito ay ayaw ng
Parlamento at humantong sa pagbitay ng hari. Ikinagulat ito ni Thomas Hobbes na isang tagasunod ng
monarkiya.
Noong 1651 isinulat ni Hobbes ang aklat na “Leviathan” patungkol sa ugnayan sa pagitan ng proteksyon at
pagsunod, ngunit higit na nakatuon ito sa mga obligasyong sibil ng mga Kristiyanong mananampalataya at ang
wasto at hindi wastong tungkulin ng isang simbahan sa loob ng isang estado. Sinabi ni Hobbes na ang mga
mananampalataya ay hindi manganib sa pag-asa ng kaligtasan sa pamamagitan ng pagsunod sa mga atas ng
isang soberano, at iginiit niya na ang simbahan ay walang anumang awtoridad na hindi ipinagkaloob ng
soberanyang sibil.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
2 May ibang pananaw ang pilosopong si John Locke. Ang kanyang kaisipang pampulitika ay nakabatay
sa ideya ng isang kontratang panlipunan sa pagitan ng mga mamamayan at sa kahalagahan ng pagpaparaya,
lalo na sa mga usapin ng relihiyon. Sa kapanahunan ni John Locke, isa pang haring Ingles, si James II ang
nagtatag ng isang absolutong monarkiya na taliwas sa kagustuhan ng Parlamento. Dahil dito, itiniwalag siya sa
isang Maluwalhating Rebolusyon at umupo ang anak ni James II na si Mary II at ang kanyang asawa na si
William III. Bilang kapalit sa trono, pumayag sina Haring William III at Reynang Mary II na lumagda sa isang
dokumento na tinawag na Bill of Rights. Sa dokumentong ito, sumang-ayon sila na susunod sa Parlamento.
Nakatalaga rin sa dokumento ang mga pangunahing karapatan ng mga mamamayang Ingles. Noong 1689,
ipinaliwanag ni John Locke ang ideya ng Maluwalhating Rebolusyon sa kanyang aklat na “Two Treatises of
Government”. Ito ang tugon sa sitwasyong pampulitika sa Inglatera noong panahon ng kontrobersyal na
pagbubukod, pero ang mensahe nito ay higit na may pangmatagalang kahalagahan.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
3 Dapat pansinin na ang pilosopiyang pampulitika ni Locke ay ginabayan ng kanyang malalim na mga
pananalig sa relihiyon. Sa buong buhay niya tinanggap niya ang pagkakaroon ng isang lumilikha ng Diyos at
ang kuru-kuro na ang lahat ng mga tao ay lingkod ng Diyos sa bisa ng ugnayan na iyon. Nilikha ng Diyos ang
mga tao para sa isang tiyak na hangarin, na mabuhay sa isang buhay alinsunod sa kanyang mga batas at sa
gayon ay manain ang walang hanggang kaligtasan. Ang pinakamahalaga sa pilosopiya ni Locke ay binigyan
ng Diyos ang mga tao ng intelektwal at iba pang mga kakayahang kinakailangan upang makamit ang layuning
ito. Sa gayon, ang mga tao, na gumagamit ng kakayahan sa pangangatuwiran, ay magagawang matuklasan
na mayroong Diyos, upang makilala ang kanyang mga batas at mga tungkulin na kinakailangan nito, at upang
makakuha ng sapat na kaalaman upang gampanan ang kanilang mga tungkulin at sa gayong paraan upang
mamuhay ng masaya at matagumpay na buhay.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
4 Ang gobyerno ng Inglatera pagkaraan ng Maluwalhating Rebolusyon ay hinangaan ng ibang mga
pilosopo. Noong 1750, si Baron de Montesquieu (1689-1755), isang pilosopong Pranses ay naglabas ng
isang aklat na tinatawag na “The Spirit of Laws”. Ito ay isa sa mga dakilang akda sa kasaysayan ng teoryang
pampulitika at sa kasaysayan ng hurisprudence. May tatlo siyang argumento. Ang una sa mga ito ay ang
kanyang pag-uuri ng mga pamahalaan, at itinalaga sa bawat anyo ng pamahalaan ang isang prinsipyo: ang
republika, batay sa kabutihan; ang monarkiya, batay sa karangalan; at despotismo, batay sa takot. Ang
pangalawa sa pinakatanyag niyang mga argumento, ang teorya ng paghihiwalay ng mga kapangyarihan. Ang
paghahati ng politikal na awtoridad sa mga kapangyarihang pambatasan, ehekutibo, at panghukuman. Iginiit
niya na ang pinaka-epektibo na pagtataguyod ng kalayaan, ang tatlong kapangyarihan na ito ay dapat na
maibigay sa iba't ibang mga indibidwal o kinakatawan, na kumikilos nang independyente
Sa aklat na ito sinabi ni Montesquieu na ang gobyerno ng Inglatera ang pinakamaganda dahil mayroon
itong pagkakahati-hati ng kapangyarihan na nangangahulugan na ang kapangyarihan ay pantay na nahahati
sa tatlong sangay ng gobyerno; ang ehekutibo, lehislatibo at hudikatura.