Ako’y natutuwa na ngayon ay may pagkakataon akong ibahagi ang aking
buhay sa inyo. Sa loob ng libu-libong letra na ihahandog ko ngayon, pilit kong ibabahagi sa inyo ang isang talumpati tungkol sa aking buhay. Aking isasalaysay ang mga karanasan, pagsubok, at mga aral na aking natutunan sa aking paglalakbay sa mundong ito at kung paano ako lumalaban sa lahat ng aking mga pinagdadaanan ngayon.
Ako ay isang tao na may pangarap, pagkakamali, at pag-asam sa buhay.
Tulad ng marami sa inyo, dumaan din ako sa mga hamon at mga tagumpay sa buhay. Ngunit sa bawat laban at pagsubok na aking hinarap, natutunan ko ang halaga ng determinasyon, tiyaga, at pagtitiwala sa sarili. Ang aking buhay ay parang isang kuwento ng pag-akyat ng mga bundok at paglalakbay sa dagat. Sa bawat yugto ng aking buhay, ako’y nahubog at mas naging matatag.
Noong ako’y sanggol pa lamang, lumaki ako sa isang simpleng tahanan na
punong-puno ng saya, pagmamahal at pag-aaruga. Ang aking mga magulang ay nagbahagi ng kahalagahan ng edukasyon at pagsisikap. Sa kanilang mga aral, natutunan kong maging matatag at manalig sa sarili. Sa aking paglaki, hindi ko sila nakitaan ng pagsisisi kung saan tinahak at ginawa nilang lahat ang kanilang makakaya para lamang mapalaki ako ng may pananalig sa Diyos patungo sa aking mga pangarap. Sa pag-asang makamit at matupad ko ito, mag-aaral ako ng mabuti at balang-araw, magiging matagumpay ako.
Sa aking mga taon sa paaralan, ako'y hinahamon ng mga aral at pagsusulit.
Maraming mga pagkakataon na ako'y nadapa at natutong bumangon. Sa bawat pagkakataon na ito, natuto akong magtiis, magpursigi, at manalig sa aking sarili. Hindi ko hinayaang ang mga pagsubok ay humadlang sa aking mga pangarap. Sa halip, ginawang lakas ang mga ito upang ako'y magpatuloy at tuparin ang mga pangarap na ito.
Ngunit hindi ang aking mga tagumpay ang tanging nagbigay-kahulugan sa
aking buhay. Mahalaga rin na ipahalaga ang mga pagkakataon na makasama ang mga taong mahalaga sa atin. Ang mga kaibigan at pamilya na sumusuporta at nagbibigay-lakas sa atin sa mga panahon ng kahinaan. Ang kanilang pagmamahal at pang-unawa ay patunay na hindi tayo nag-iisa sa ating mga paglalakbay.
Sa aking paglalakbay, ako'y natutong mangarap ng malalim at malayo. Ang
aking mga pangarap ay hindi lamang para sa sarili ko, kundi para sa mundo na aking ginagalawan. Nais kong maging bahagi ng pagbabago at maging inspirasyon sa iba. Nais kong mabago ang buhay ng mga taong humaharap sa mga hamon at mabigyan sila ng pag-asa. Ako din ay may sakit, ito’y delikado o kaya’y nakakasira ng buhay ngunit handa akong lumaban at labanan ang sakit na ito dahil ang aking pamilya ay handang samahan ako na labanan ito. Habang ako’y nagkakasakit may mga problema din akong pinagdadaanan ngayon. Lahat ng mga mahal ko sa buhay ay biglang nawawala ng walang paalam ngunit sila ang nagiging rason kung bakit ako mas nagiging matatag sa lahat ng aking pagsubok. Sila din ang rason kung bakit ako ay nagpapatuloy na mag-aral dahil alam kong magiging masaya sila kapag aking nakamit ang aking mga pangarap sa buhay. Walang panahon na ako’y walang problema.
Sa mga kabataan na naririto ngayon, huwag kayong matakot mangarap at
harapin ang inyong mga pangarap. Magtiwala sa inyong sarili, magsikap, at huwag mawalan ng pag-asa kahit sa mga panahong mahirap. Ang inyong mga pangarap ay naglalaman ng kapangyarihan na baguhin ang mundo at magbigay inspirasyon sa iba.
Ngayon, habang tinitingnan ko ang aking pinagdaanan, natutuwa ako na
ako'y naging matatag at handang harapin ang mga hamon ng buhay. Hindi ako nagpatinag sa mga hadlang at hindi ako nagpadala sa takot at pangamba. May mga panahon na gustong-gusto ko ng sumuko ngunit ang aking mga kaibigan at pamilya ang tumutulong sakin upang ako’y hindi sumuko.
Unang-una, nais kong magpasalamat sa mga taong nagbigay ng kanilang
suporta at pagmamahal sa buong paglalakbay ko. Sa aking pamilya na walang- sawang sumusuporta at nagturo sa akin ng mga mahahalagang aral sa buhay, maraming salamat sa inyo. Sa aking mga kaibigan na naging sandigan at kasama sa tuwing ako'y nangangailangan, maraming salamat sa inyong pagmamalasakit at pagtitiwala. Nais ko rin pasalamatan ang mga guro at mga taong naging gabay at inspirasyon sa aking pag-aaral at pag-unlad. Sa inyong mga kaalaman at pagmamahal sa edukasyon, ako'y nabiyayaan ng mga kahalagahang hindi mabibili ng salapi.
Ngayon, sa harap ng mga tagumpay at mga karanasang ito, hinihiling ko ang
patuloy na pagdulog ng liwanag sa aking buhay at sa buhay ng iba. Nawa'y maging inspirasyon ako sa mga taong aking nakakasalamuha, na sa aking mga salita at gawa, ako'y maging patnubay tungo sa tagumpay at pag-asa. Sa bawat araw na binubuhay ko, ako'y nagpapasiya na maging positibo at naglalayong maging instrumento ng pagbabago. Magtitiwala ako sa aking mga kakayahan, magtutulungan tayo upang maisakatuparan ang mga pangarap at mabago ang ating mundo sa isang mas maganda at makabuluhan.
Sa huling bahagi ng aking talumpati, nais kong mag-iwan ng isang hamon sa
inyo. Ang hamon na ito ay ang magtanim ng mga buto ng pag-asa, pagmamahal, at positibong pagbabago sa ating mga puso at sa ating mga isipan. Nawa’y maging inspirasyon at liwanag ang talumpating ito sa inyong mga buhay. Hinihiling ko sa inyo na manatiling matapang at determinado sa gitna ng mga pagsubok. Huwag tayong matakot sa pagbabago at sa pagharap sa hamon ng buhay. Isabuhay natin ang bawat araw na may layunin at kabutihan.