اکثریت هروئین جهان با استفاده از روش فرآوری آسیای جنوب غربی تولید می شود.
مرحله اول :تریاک خامی که از غالف خشخاش
جمع آوری شده است با محلول کلسیم و آب داغ در بشکه های بزرگ مخلوط می شود .آن را به شدت هم می زنیم و می گذاریم تا ساعت های زیادی ته نشین شود.
مرحله دوم :مایع شفاف روی آن حاوی مورفین
است و در ظرف دیگری سیفون می شود .یک ماده شیمیایی اتصال دهنده اضافه می شود، سپس به بشکه برگردانده شده و گرم می شود .این ماده شیمیایی به مورفین متصل می شود و باعث می شود که به ته بشکه بیفتد. مرحله سوم :محتویات بشکه هم زده و فیلتر می شود .باقی مانده در آفتاب خشک می شود و در نتیجه یک پایه مورفین قهوه ای ایجاد می شود. مرحله چهارم :پایه مورفین با محلول شیمیایی دیگری ترکیب شده و حرارت داده می شود تا رنگ محلول سیاه شود .سپس سرد می شود ،با آب فرو می رود و فیلتر می شود تا برخی ناخالصی ها از بین برود. مرحله پنجم :در ظرفی جداگانه ،کربنات سدیم را در آب حل کرده ،سپس به پایه مورفین اضافه کرده و به هم می زنیم تا پایه هروئین ایجاد شود. مرحله ششم :پایه هروئین با چندین محلول شیمیایی دیگر از جمله زغال چوب و آب مخلوط شده و سپس هم زده می شود .چندین بار فیلتر می شود تا زغال چوب از بین برود و بقایای حاصل خشک می شود. مرحله هفتم :آخرین ماده شیمیایی به پایه هروئین خشک شده اضافه می شود و سپس فیلتر می شود. مرحله هشتم :محصول نهایی خشک شده هروئین هیدروکلراید سفید یا هروئین سفید پودری است. روش کلمبیایی در کلمبیا از روش فرآوری کمی متفاوت برای تولید هروئین استفاده می شود .به جای اینکه تریاک یک شبه روی غالف خشک شود ،تریاک مایع بالفاصله برای پردازش برداشت می شود .بارندگیهای مکرر در آن منطقه ،حذف فوری تریاک از غالف را برای جلوگیری از شسته شدن آن ضروری میسازد .سپس تریاک مایع را با آب گرم مخلوط کرده و مراحلی مشابه آنچه در روش جنوب غربی بیان شده است، استفاده می شود.