அஷ்டபதி விளக்கம் எழுதியவர்

PROF. MRS. SAROJA RAMANUJAM

CHENNAI.

கீ தா ேகாவிந்தம் (சமஸ்கிருதம்: गीत गोिव द) ("ேகாபியர் பாடல்")

அஷ்டபதி பன்னிரண்டு அத்தியாயங்கைளக் ெகாண்ட ஒரு காவியம்

ஆகும். இதைன கி.பி. 12ம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த ெஜயேதவர் என்பவர்
இயற்றினார். பக்தி இலக்கியத்தின் முக்கியமான நூலாகவும், சமஸ்கிருத
கவிைத நூல்களுக்கு ஓர் எடுத்துக்காட்டாகவும் திகழ்கிறது இந்நூல்.
சமஸ்கிருதத்தில் காவியங்கள் இரண்டு வைகப்படும். அைவ சாதாரண
காவியம், மற்றும் மஹா காவியம் ஆகும். கீ தா ேகாவிந்தம் மஹா
காவியம் வைகையச் சார்ந்ததாகும்.
இதன் ஒவ்ெவாரு பாகமும் 24 பிரபந்தங்கைள அடக்கியதாகும்.
ஒவ்ெவாரு பிரபந்தத்திலும் எட்டு இருவrச் ெசய்யுள்கள் இருக்கும்.
அதனால் இவற்றுக்கு அஷ்டபதி என்றும் ெபயர். 'சந்தன சர்சித நீல
கேளபர' என்று துவங்கும் அஷ்டபதி, நாட்டியங்களிலும் மற்றும் இைச
அரங்குகளிலும் இன்றளவும் மிகவும் பிரபலம்.

1792 இல், சர் வில்லியம் ேஜான்ஸ் என்பவரால் முதல்முதலில் இந்நூல்

ஆங்கிலத்தில் ெமாழி ெபயர்க்கப்பட்டது. அதன் பின்னர் உலகம் முழுதும்
பல்ேவறு ெமாழிகளில் ெமாழி ெபயர்க்கப்பட்டுள்ளது.

ராைத, கிருஷ்ணன், சகி ஆகிய மூவேர இக்காவியத்தின்

கதாபாத்திரங்கள். பல விருத்தங்களால் அைமந்து சுேலாகங்களால்
இக்காவியம் ஆரம்பிக்கின்றது. பல இராகங்களிலும், தாளங்களிலும் ெவகு
அழகாய் இயற்றப்பட்டுச் ெசாற்சுைவ, ெபாருட்சுைவ ததும்பும் 24
கீ ர்த்தைனகேள இக்காவியத்தின் முக்கிய பாகமாகும். அழகான
சுேலாகங்கள் நடுவிலும், முடிவிலும் காணப்படுகின்றன.

ஒவ்ெவாரு கீ ர்த்தனத்திலும் 8 சரணங்கள் உள்ளன. (இதனால் இது

இருப்பதால் அஷ்டபதி எனப் ெபயர் ெபற்றது).கருைண, வரம்,
ீ சாந்தி
முதலிய ஒன்பது ரசங்களில் மேனாகரமான, மனதுக்கு இரம்மியமான
சிருங்கார ரசத்ைதேய பிரதானமாகக் ெகாண்டு அைமந்துள்ளது. அதாவது
ெவளிப்ெபாருளாக சிற்றின்பேம வர்ணிக்கப்பட்டுள்ளது. ஆனால்
உட்ெபாருைள ேநாக்கின் கிருஷ்ணைன பரமாத்மாவாகவும், ராைதைய
ஜீவாத்மாவாகவும், ஞான குருவாகவும் ெகாண்டு, ஜீவாத்மாவானது
பரமாத்மாைவ அைடய முயலும் நிைலைய விளக்கிக் காட்டுவது
ெதrகின்றது.

இந்திய சங்கீ த சாஸ்திர நூல்களில் காலத்தால் முந்தியெதன்று வழங்கும்

சாரங்கேதவருைடய சங்கீ த ரத்னாகரத்துக்கும் ஏறக்குைறய 200
வருடங்கள்க்கு முந்திய சங்கீ த முைறைய அஷ்டபதி விளக்குகின்றது.
எனேவ ெதன்னிந்தியாவும்,வட இந்தியாவும் அடங்கியுள்ள பாரத நாட்டின்
ெவகு புராதன இைசநூல் இதுவாகும்.
அஷ்டபதியின் விளக்கம்.

அஷ்டபதி 1 நாராயணனின் பத்து அவதாரங்கைளப் பற்றியது.

அஷ்டபதி 2 இந்த அஷ்டபதி கிருஷ்ணைன துதிப்பதாக அைமந்துள்ளது.

அஷ்டபதி 3 ராைத கண்ணன் மற்றவர்களுடன் விைளயாடுவைத

ெசய்வைதப் பார்த்து ெபாறாைம ெகாண்டு அவைன விட்டு நீங்குகிறாள்.
ராைத ஜீவாத்மா என்று பார்த்தால், ஜீவன் தன் அந்தராத்மாவான
பகவானுடன் இைணயத் துடிக்கிறது.

அஷ்டபதி 4 கிருஷ்ணன் ேகாபியருடன் ராஸlைல ெசய்வைத ேதாழி

வர்ணிக்கிறாள்.

அஷ்டபதி 5 ராைத ேகாபித்து அவைன விட்டு நீங்கினாலும் அவன்

நிைனைவ தடுக்க முடியாமல் அவைன நிைனத்து கூறும்

அஷ்டபதி 6 ராதா அவனுடன் இருந்த அனுபவத்ைத நிைனந்து

அவைனத் தன்னுடன் ேசருமாறு ெசய்ய ேதாழிைய ேவண்டுகிறாள்.

அஷ்டபதி 7 கிருஷ்ணனும் ராைத ேகாபித்துக் ெகாண்டு ெசன்றைதப்

பார்த்து வருந்துகிறான். அவனுைடய மேனாநிைலையக் குறிப்பது இந்த
அஷ்டபதி.

அஷ்டபதி 8 கிருஷ்ணைன அைழத்து வர ராைதயால் அனுப்பப்பட்ட சகி

அவனிடம் ெசன்று ராைதயின் நிைலையக் கூறுகிறாள்

அஷ்டபதி 9 சகி கிருஷ்ணனிடம் ராைதயின் நிைலைய ேமலும்

வர்ணிக்கிறாள்

அஷ்டபதி 10 ராைதயின் நிைலைய அறிந்ததும் கண்ணன் தான்

அங்ேகேய இருப்பதாகச ெசால்லி ராைதைய அங்கு அைழத்து வரும்படி
சகியிடம் கூறுகிறான்
அஷ்டபதி 11 சகி கண்ணன் இருக்குமிடத்திற்கு ெசல்வதற்கு ராைதைய
தூண்டுகிறாள்

அஷ்டபதி 12 சகி மீ ண்டும் கண்ணனிடம் ெசன்று ராைதயின் நிைலையக்

கூறுகிறாள்.

அஷ்டபதி 13 ராைத , சகி இன்னும் வராதைதக் குறித்து வருந்துகிறாள்

அஷ்டபதி 14 சகி திரும்பி வந்து ஒன்றும் ேபசாமல் நின்றாள். அைதப்

பார்த்து ராைத கண்ணன் மறந்துவிடடான் என எண்ணுகிறாள்

அஷ்டபதி 15 ராைத கண்ணன் ேவறு ேகாயிையயுடன் இருப்பதால்தான்

வரவில்ைல என்று எண்ணி துயரமைடகிறாள்

அஷ்டபதி 16 யார் கண்ணனுடன் இருக்கிறாேளா அவர்கள் ெகாடுத்து

ைவத்தவள். ஏெனன்றால் இந்த ேவதைனைய அனுபவிக்கவில்ைல என்று
ராைத ெசால்லுகிறாள்

அஷ்டபதி 17 ராைத கண்ணைன நிைனத்து ஏங்குகிறாள்

அஷ்டபதி 18 சகி ராைதயிடம் கண்ணன் தாேன வந்த பின்பு அவைன

ேபாகச்ெசான்னது தவறு என்று கூறுகிறாள்

அஷ்டபதி 19 அவள் சமாதானம் ஆகி இருப்பாள்என்று கண்ணன் மறுபடி

அவளிடம் வரநிைனப்பது

அஷ்டபதி 20 கண்ணன் ராைத இன்னும் தயங்குவைதப் பார்த்து அவளாக

வரட்டும் என்று அவர்கள் சந்திக்கும் இடத்தில் ெசன்று காத்திருக்கிறான்.

அஷ்டபதி- 21 ராைத, கண்ணன் இருக்கும் இடம் ேநாக்கி ெசல்ல

நிைனக்கிறாள்

அஷ்டபதி 22 ராைத கண்ணன இருக்கும் இடம்ேபாய் அவைனக்

காண்கிறாள் (கல்யாண அஷ்டபதி) ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும்
இைணயும் இடம்
அஷ்டபதி 23 ராைதயிடம் கண்ணன் ேபசுகிறான்.

அஷ்டபதி 24 கண்ணனுடன் இைணந்த பிறகு ராதா கண்ணைன ேநாக்கி

இவ்வாறு கூறுகிறாள்.

விஷ்ணுைவ வழிடும் ெஜயேதவர்.

பிறப்பு கி.பி 1200 குர்தா மாவட்டம், ஒடிசா, இந்தியா

இறப்பு ஒடிசா, இந்தியா

தத்துவம் ைவணவம்

இலக்கிய பணிகள் கீ தா ேகாவிந்தம்

ெஜயேதவர் (முழுப்ெபயர் ெஜயேதவ ேகா ஸ்வாமி) இந்திய வரலாற்றின்

இைணயற்ற கவிகளில் ஒருவர். சமஸ்கிருத ெமாழி வல்லுனர். கி.பி. 12
ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த இவரது முக்கிய பைடப்பானது, புகழ்ெபற்ற கீ த
ேகாவிந்தம் என்னும் காவியம். இந்த கவிைதப் பைடப்பானது, இந்து சமயக்
கடவுளாக கண்ணன் மற்றும் ராைத க்கு இைடய இருந்த ெதய்வக
ீ காதைல,
அற்புதமான வrகளுடன், அழகான இைசயுடன் விவrக்கும். இந்திய பக்தி
இயக்கத்தில் இவரது பைடப்பு முக்கியமானன ஒன்றாக விளங்குகிறது.

சுமார் கி.பி1730இல் வைரயப்பட்ட பேசாலி ஓவியெமான்றில்

ெஜயேதவrன் கீ த ேகாவிந்தத்திலிருந்து ஒரு காட்சி.
ெசயேதவர் ஒடிசா மாநிலத்திலுள்ள குர்தா மாவட்டத்து பிராச்சி
பள்ளத்தாக்கில் அைமந்துள்ள ெகந்துளி சாசன் என்றவிடத்தில் பிறந்தார்.
இது புகழ்ெபற்ற ேகாவில் நகரமான பூrக்கு அண்ைமயில் உள்ளது. இவர்
ஒடிசாைவ கிழக்கு கங்ைக ேபரரசு ஆண்டு ெகாண்டிருந்தேபாது
பிறந்துள்ளார். ேசாடகங்க ேதவர் மற்றும் அவரது மகன் இராகவா
மன்னராக இருந்த காலங்களில் ெஜயேதவர் தமது பைடப்புக்கைள
ஆக்கியிருக்க ேவண்டும் என ேகாவில் கல்ெவட்டுக்களிலிருந்து ெதrய
வருகிறது.
ேகாவில் கல்ெவட்டுக்களிலிருந்ேத இவரது ெபற்ேறாrன் ெபயர்கள்
ேபாஜேதவன் என்றும் ரமாேதவி என்றும் ெதrய வருகின்றன.ேமலும்
இவர் தமது வடெமாழிக் கல்விைய கூர்ம்படகா என்றவிடத்தில்
கற்றதாகத் ெதrகிறது. இது தற்ேபாைதய ேகானரக்கிற்கு அருேக
இருக்கலாம். இவர் பத்மாவதிைய திருமணம் புrந்துள்ளார். ஒடிசா
ேகாவில்களில் ேதவதாசி முைறைய ஒழுங்குபடுத்திய ெஜயேதவர்
ேகாவில் நடனக்கிழத்திைய மணம் புrந்திருக்கலாம் என நம்பப்படுகிறது.

ெஜயேதவர் குறித்த வரலாற்றுச் ெசய்திகள் லிங்கராஜ் ேகாவில்,

மதுேகசுவர் ேகாவில் மற்றும் சிம்மாசலம் ேகாவில்களில் அண்ைமயில்
கண்டறிந்த கல்ெவட்டுக்களிலிருந்து முைனவர். சத்தியநாராயணன்
ராஜகுரு ெஜயேதவrன் வாழ்க்ைகையக் குறித்த சில புrதல்கைள
ெவளியிட்டுள்ளார். இவற்றில் ெஜயேதவர் கூர்ம்படகாவில்
ஆசிrயப்பணியாற்றியைதப் பகர்கின்றன. இவரும் அங்ேகேய
படித்திருக்கலாம்.இங்கு அவருக்கு கவிைத, இைச மற்றும் நடனத்தில்
பயிற்சி ஏற்பட்டிருக்கலாம்.

ஒடிசாவிற்கு ெவளிேய ெஜயேதவைரக் குறித்த குறிப்புகள் பிருத்திவிராச்

ெசௗகான் அரசைவக் கவிஞராக இருந்த சாந்த் பர்தாய் பாடல்களில்
உள்ளன. இதற்கு அடுத்ததாக கி.பி 1201இல் ராசா சாரங்கேதவர்
கல்ெவட்டுக்களில் காணப்படுகின்றன. இவற்றிலிருந்து கீ த ேகாவிந்தம்
இயற்றப்பட்ட சிறிது காலத்திேலேய இந்தியா முழுைமயும் பரவலாக
அறியப்பட்டது என ெதrய வருகிறது. பூrயிலுள்ள ெஜகன்னாதர்
ேகாயிலில் வழைமயாக கீ த ேகாவிந்த நிகழ்ச்சி நைடெபற்று
வந்திருக்கலாம்.

ேமலும் சில குறிப்புக்கள் ஒடிசா ைவணவக் கவி மாதவ பட்நாயக்கின்

நூலிலிருந்து ெபறலாம். இவரது நூல் ைசதன்யர் பூr வந்தேபாது ெகந்துல்
சாசன் ெசன்று ெஜயேதவைர வணங்கியதாகவும் கீ த ேகாவிந்தத்திலிருந்து
சில கீ ர்த்தைனகைளப் பாடியதாகவும் விவrக்கிறது. இந்த நூலிலிருந்ேத
ெஜயேதவrன் பிறப்பிடம் ெகந்துல் சாசன் என அறிகிேறாம்.
அrயும் அரனும் ஒருவேர. தாழ்சைடயும் நீண்முடியும் ெகாண்ட அரனும்,
சங்கு சக்கரம் தrத்த திருமாலும் இந்த இரண்டு உருவமும் ஒன்று. எப்படி
என்கிறீர்களா.

அரசன் ஜயேதவrன் விருப்பத்ைத ஏற்றான். “ஜயேதவேர! தாங்கள்

காசிக்குச் ெசல்லும் தங்களின் விருப்பத்திற்குத் தைடேயதுமில்ைல.
தாராளமாகச் ெசல்லலாம். தங்களுடன் நானும் வருகிேறன். அதில் எனக்கு
மிகவும் மகிழ்ச்சிதான். ஆனால் தங்கள் விருப்பத்தில் ஒரு ெநருடல்
ெதrகிறது. ‘அஷ்டபதி’ பாட்டுகைள இைறவேன அங்கீ கrத்த பிறகு ஏன்
இந்த விபrதமான எண்ணத்ைதத் ெதrவிக்கிறீர்கள்? இைறவேன தான்
முன் நின்று தங்கைள எழுத வழிகாட்டியுள்ளான். அப்படியிருக்க அதைனக்
குைறெசால்ல யாருக்கு அருகைத உண்டு? காசிவிஸ்வநாதைரத் தrசித்து
பின் வருேவாம்.” என்றான் அரசன்.

அரசனின் வார்த்ைதகள் நியாயமானதாக இருந்தன இருப்பினும் “மன்னா!

இைறவனின் அங்கீ காரம் எனக்கும் என் மைனவிக்கும் மட்டுேம ெதrயும்.
உன்னிடம் இதைனக் கூறியவுடன் என்ேமல் உள்ள நம்பிக்ைகயில்
இதைன ஏற்றுக் ெகாண்டுவிட்டாய். எல்லாரும் அப்படி இல்ைலேய!
ஊருக்கு இது ெதrய ேவண்டும். ஆகேவதான் இைறவன் என் உள்ளத்தில்
இம்மாதிrயானேதார் எண்ணத்ைதத் ேதான்ற ைவத்துவிட்டார். என்
வாழ்க்ைகயில் ஒவ்ெவாரு வினாடியும் கண்ணனின் எண்ணத்ைதத் தவிர
ேவறு சிந்தைனயற்றவன். அந்த நிைலயில் இம்மாதிrயான விபrத
எண்ணத்ைத ஏன் ேதாற்றுவித்தான்? இதற்கு ஒரு காரணம் இருக்கும்.
அக்காரணத்ைத அவேனதான் அறிவான். இதில் எந்தவித
முரண்பாட்ைடயும் நான் காணவில்ைல. இைறவனின்
திருவுள்ளத்ேதாடுதான் இந்தக் காசியாத்திைர” என்று ஜயேதவர்
பதிலளித்தார்.

இதற்குேமல் அரசனால் தட்டிக்கழிக்க இயலவில்ைல. அரசனும்

ஜயேதவரும் காசிக்குப் புறப்பட்டனர். அங்கு ெசன்று கங்ைகயில் புனித
நீராடி ஆயிரம் வில்வ தளத்தால் விஸ்வநாதைர அர்ச்சித்தனர்.
ஜயேதவரும் தான் வந்தபணி நிைறேவற ேவண்டுெமனப் பிரார்த்தித்தார்.
அடியார் ேவண்டினால் ஆண்டவன் உடன் பலனளிப்பான். அன்று இரவு
ஜயேதவருக்கு ஒரு கனவு ேதான்றியது. கனவில் சிவெபருமான்
காட்சியளித்து “ஜயேதவா! நீ வந்த காrயம் நான் அறிேவன். உன்
பாடல்களுக்கு அங்கீ காரம் கிைடக்க ேவண்டுெமன எண்ணுகிறாய்.
பரம்ெபாருளான அந்தக் கண்ணேன அதிகாரம் ெகாடுத்த பிறகு ஏன்
மானிடர்களின் ஒப்புதல் ேகட்க விைழகிறாய்? இது உன் அறியாைம
அன்ேறா? இருப்பினும் உன்ைனக் காப்பது என் கடைம. நாைள நீ ெவற்றி
ெபறேவண்டுமானால் என்ைனப் புகழ்ந்து ஐந்து பாடல்கள் பாடு. அவ்வாறு
பாடினால் நீ வந்த காrயம் ைககூடும்.” என்று கூறினார்.

கனவு கைலந்தது. ஜயேதவrன் மனத்தில் ஒரு சஞ்சலம். இது நல்ல

கனவா? ெகட்ட கனவா? எல்லாம் ஈசன் ெசயல் என எண்ணி பிறகு
தூங்கிவிட்டார். காைலயில் எழுந்தார். தன்னுைடய நித்திய கர்மாக்கைள
முடித்தார். அதன் பின் அஷ்டபதி சுவடிகைள எடுத்துக் ெகாண்டு
காசிவிஸ்வநாதர் ஆலயத்ைத ேநாக்கி நடந்தார். அங்கு இைறவன் முன்
ஐந்து அஷ்டகங்கைள இயற்றிப் பாடினார். தானும் அதைன ரசித்தார். அேத
சமயம் ஒன்று பண்டிதர் குழு ேகாவிைல ேநாக்கி வந்து ெகாண்டிருந்தது.
முன்ேன வந்த ஒரு மாணவர் மூலம், வரும் பண்டிதர் அவர்கள் குலத்திேல
தைலைமப் பண்டிதர் என அறிந்தார். அப்பண்டிதrன் ெபயர் சந்ேதக
நிவர்த்தி குமாரப்பண்டிதர். ேவதங்களில் எழும் சந்ேதகங்களுக்கு எல்லாம்
தக்க பதில் ெகாடுப்பார். எப்படி ஞானசம்பந்தப் ெபருமான் சமணர்களிடம்
வாதம் புrந்தாேரா அேதேபால் இந்தப் பண்டிதரும் ஜயேதவrடம் வாதம்
ெசய்யேவண்டும் என்றார்.

மிகுந்த அடக்கத்துடன் ஜயேதவர் தன்ைன அறிமுகப்படுத்தி, “நான்

அறிஞனுமல்லன். பண்டிதனுமல்லன். என் குரு ெபருமானின் கருைண.
ஏேதா சில ேநரங்களில் நான் வாதம் ெசய்தால் அைத என் குருநாதrன்
ெசயல் என எண்ணுேவன். நான் வாதம் ெசய்ய அருகைத அற்றவன்.
என்ைனவிட்டு விடுங்கள். என…

இதற்ெகல்லாம் குமாரப் பண்டிதர் ெசவி சாய்க்க வில்ைல. அவர் “என்

அருைம பண்டிதர்கேள! இதுவைர நடந்தைத தாங்கள் அறிவர்கள்.
ீ என்
எதிேர அடக்கமாக நின்று ேபசுகிறாேன இவைன எளிதில் நம்பாதீர்கள்.
தன்ைனப் ெபரும் கிருஷ்ண பக்தன் என்ற இறுமாப்ேபாடு இருக்கிறான்.
இவனுக்குத் தைல ஆட்ட ஒரு ெபாம்ைம அரசனும் உடன் இருக்கிறான்.
இவன் பாகவதம் பாடினதும் உடேன இைறவன் முன்வந்து ஏற்றுக்
ெகாண்டாராம். இதிெலல்லாம் எவ்வளவு உண்ைம என்பைத எண்ணிப்
பார்க்கேவண்டும். இவனது பாடல்கைள நான் அறிேவன். அது ஒரு
சிருங்காரம் ெபாருந்திய பாடல்கள். அதைன இைறவன் சந்நிதியில்
பாடமுடியாது. இதைன மகா காவியெமனப் பாடிக் ெகாண்டிருக்கிறான்.
இதைன ஏற்கலாமா என்பதற்கு ஒரு ேசாதைன ைவப்ேபாம். இவனது
கீ தேகாவிந்தப் பாடல்கைள கங்ைகயில் விட்ெடறிேவாம். அப்பாடல்கள்
மிதந்து வந்து கைரேசர்ந்தால் கங்காமாதா ஏற்றுக்ெகாண்டு விட்டாள் என
அறிேவாம். இல்ைலேயல் இக்கவிைதகள் யாவும் பயனற்றைவ
என்பதைன உலகுக்கு அறிவிப்ேபாம். இதற்கு நீ தயாரா?” என
ஜயேதவrடம் பட்டர் ேகட்க, ஜயேதவர் துடித்துப் ேபானார். “காசியம்பதி
பரேமஸ்வரா! இது உன் திருவிைளயாடலன்ேறா, என் மனத்தில் ஓர்
எண்ணத்ைத உதிக்க ைவத்து அதைன நிைறேவற்றுவதற்கு உண்டான
சூழ்நிைலையயும் ஏற்படுத்தி விட்டாய். இனி பின்வாங்க முடியாது. எது
நடந்தாலும் உன் சித்தம்தான் என எண்ணியவராக இைறவைன
ேவண்டினார்: “கண்ணா! உன்ைன நான் உண்ைமயாக ேநசிக்கிேறன்.
உன்ைன விட்டால் ேவறுகதி எனக்கு இல்ைல. ேசாதைனைய
ஏற்படுத்திவிட்டு அதன்பின் சிவனாகக் கனவில் காட்சி அளிக்கிறாய்.
எனக்கு எல்லாேம கண்ணன் தான். சிவனும் கண்ணன்தான்.” இக்கருத்ைத
பல மகனியர்கள் பிற்காலத்திலும், இதற்கு முன்னும் உணர்த்தியுள்ளனர்.
முன்னம் திருவந்தாதிைய அருளிய ேபயாழ்வார் ஒரு பாசுரத்தில்
“தாழ்சைடயும், நீண்முடியும், ஒண்மழுவும் சக்கரமும்
சூழரவும், ெபான்நாணும் ேதான்றுமால்-சூழும்
திரண்டருவி பாயும் திருமைலேமல் எந்ைதக்கு
இரண்டுருவும் ஒன்றாய் இைசத்து”என்று கூறுகிறார்.

அrயும் அரனும் ஒருவேர. தாழ்சைடயும் நீண்முடியும் ெகாண்ட அரனும்,

சங்கு சக்கரம் தrத்த திருமாலும் இந்த இரண்டு உருவமும் ஒன்றாய்
இைசத்து எனப் ெபாருள்படக் கூறியுள்ளார்.இவ்வாறு எண்ணியவராக தன்
கீ தேகாவிந்த காவியத்ைத விஸ்வநாதன் முன் ைவத்து, “இைறவா!
கண்ணன் இதைன அங்கீ கrத்தான் என்பைத இவர்கள் எண்ண
மறுக்கிறார்கள். நான் கூறுவைதெயல்லாம் உண்ைம என்றால்
இக்காவியத்ைதத் தாங்கள் ஏற்று என்ைனக் காக்கேவண்டும்.” என
ேவண்டினார். அடியார் படுதுயைரெயல்லாம் ேபாக்க வல்லவன்
பரந்தாமன். தன் பக்தன் இவ்வாறு தன்ைனேய ேசாதைனக்குட்படுத்தி
ேவண்டும்ேபாது அவைனக் காப்பதுதான் தருமம் எனக் காட்டேவ
இைறவன் ஓர் அதிசயத்ைத நிகழ்த்தினான்.

கர்ப்பகிரகத்திலிருந்து கண ீெரன்று ஒருகுரல் “ஜயேதவா! உன்

கீ தேகாவிந்தப் பாடல்கள் உயர்வானைவ. அதனால் நான் ெபருமகிழ்ச்சி
அைடகிேறன். இது ஒரு மகா காவியம். இவ்ைவயகம் உள்ளவைர
ேபாற்றப்பட்டு என் ேகாவில்களில் பாடப்படும். இந்தப் பாடல்கைளப்
பாடுேவாரும், பாடுவைதக் ேகட்ேபாரும், இைதப் பற்றிச் சிந்திப்ேபாரும்,
எழுதுேவாரும் என் அன்பிற்குப் பாத்திரமானவர்கள். இதில் எந்த ஓர்
ஐயப்பாடும் இல்ைல. இதைன ேசாதிக்கும் வல்லைம யாருக்கும் இல்ைல.
என் அங்கீ காரம் ெபற்ற இப்பாடல்கள் வாதத்திற்கு அப்பாற்பட்டைவ” என
ஒலித்து மைறந்தது.வந்த பண்டிதர் தன் குழாத்துடன் ஜயேதவைர
நமஸ்கrத்து, தங்கள் ெசயைலக் கண்டு வருந்தினர். அதன்பின்
சிறிதுகாலம் காசிமாநகrல் தங்கி, தன் காவியத்ைத எல்லாருக்கும் புrய
ைவத்து, அவர்கைளயும் மகிழ்வித்து தானும் ஆனந்தமாகக் கண்ணைன
ஆராதித்தார். பின் மன்னrன் ேவண்டுேகாளுக்கிணங்க
கிெரௗஞ்சேதசத்ைத அந்தைடந்தனர். அங்கு மன்னருக்கு
மைறெபாருள்கள் யாைவயும் விளக்கி மன்னைரப் புடம் ேபாட்ட
தங்கமாக்கினார். மன்னன் குருநாதrன் அருேளாடு, ெதய்வக
ீ
சிந்தைனயுடன் அரசு பrபாலனம் ெசய்து வந்தான். அந்தச் சமயத்தில்
மன்னன் மனத்தில் ஒரு சிந்தைன எழுந்தது. அதைன குருநாதரான
ஜயேதவrடம் ெதrவிக்க அவரும் ெபருமகிழ்ச்சி அைடந்தார்.

ராதா யார்? வ்rஷபானு என்கிறவர் அவரது பூர்வ ஜன்மத்தில் ராஜ

சுச்சந்தரா வாக இருந்தார். அவருக்கும் அவர் மைனவி கலாவதிக்கும்
பிரம்மா ெகாடுத்த வரத்தின் பயனாக த்வாபர யுகத்தில் லக்ஷ்மி
ேதவிேய ெபண்ணாக அவதrத்தாள். அவேள ராதா. கலாவதி ராணிேய
வ்rஷ பானுவின் மைனவி கீ ர்த்தி குமாr . வ்rஷ பானு வசித்த ஊர்
பர்சானா. ெதாைல தூரம் நடக்கேவண்டாம் . ெகாஞ்சம் தள்ளி ேகாகுலம்
என்று ஒரு ஊர். அந்த ஊrல் நந்த ேகாபன் ஒன்று ஒரு பிரமுகன். அந்த
ஊrன் ேகாபர் தைலவன். வ்rஷபானுவின் நண்பன். ஒரு . ேஹாலி
பண்டிைக ேபாது நண்பர்கள் இருவரும் சந்தித்தனர். நந்தேகாபன் வட்டில்
ீ
வ்rஷபானு தனது மைனவிேயாடும் ெபண்ேணாடும் வந்த ேபாது தான்
ராைதயும் கிருஷ்ணனும் சந்தித்தனர்.

அது இைறவனும் இைறவியும் சந்தித்த அதி திவ்ய சிேநக- பாவ சந்திப்பு.

சாதரணமான ஆணும் ெபண்ணும் சந்திக்கும் உறவு இது வல்ல. இது
மனித காதல் அல்ல. அைதயும் கடந்த ெதய்வக
ீ ேநசம். பகதனுக்கும்
பகவானுக்கும் உள்ள உறைவயும் மீ றியது. வ்ரஜ பூமியின் உயிேர
கண்ணன் என்றால் கிருஷ்ணனின் ஆத்மா ராதா.

''ஆத்மா தூ ராதிகா தஸ்ய'' (ராேத, நீ தான் ஆத்மா"") ஒரு புறம்

பார்த்தால் ராதா ஒரு கிருஷ்ண பக்ைத யாக ேதான்றினாலும் மறுபுறம்
அவேள கிருஷ்ணனால் ஆராதிக்கப்பட்டவள். (''ஆராத்யேத அெசௗ இதி
ராதா'') இது யாருக்கு கிைடக்கும்? இைண பிrக்க முடியாத அன்பு,
காதலுக்கு ஒரு அைடயாளம் தான் ராதா-கிருஷ்ணா காதல் .
பிருந்தாவனேம எதிெராலித்த முடிவில்லாத கட்டுப்பாடில்லாத
தூய்ைமயானது ராதாவின் காதல்.

ராைத குழந்ைதயாக இருக்கும்ேபாது நாரதர் அவைளப்பார்க்க

வந்தேபாது வ்rஷபானுவிடம் ெசான்னைத மீ ண்டும் ஞாபகப்
படுத்துகிேறன். ''இந்த குழந்ைத சாதாரணம் இல்ைல. லக்ஷ்மிேதவிேய .
தாயாராகேவ இவைள வளர்த்துவா. இவள் காலடி பட்ட இடம்
நாராயணன் இருக்குமிடம். அவேர கிருஷ்ணன் என அறிவாய். ''
வ்rஷபானுவிடம் ராைத அவ்வாேற வளர்ந்தாள் .

கிருஷ்ணனின் இதயத் துடிப்பு ராதா. கிருஷ்ணனின் மறுெபயர் ராதா.

அழகுக்கு திரு உருவம் கிருஷ்ணன் என்றால் கிருஷ்ணனுக்கு
அழகூட்டுவது ராதாேவ. ைசதன்ய மகாப்ரபுைவ ராதா- கிருஷ்ணனின்
மறுபிறப்பு என்பார்கள். ராதாவின் சில அழகிய ெபயர்கள் ெதrயுமா
உங்களுக்கு.
ேகாவிந்த நந்தினி (ேகாவிந்தனுக்கு ஆனந்தம் தருபவள்)
ேகாவிந்த ேமாகினி (கண்ணைன கவர்ந்த காந்த சக்தி)
ேகாவிந்த சர்வச்வா (கிருஷ்ணனின் எல்லாேம)
சர்வ காந்த சிேராமணி ( கிருஷ்ணனின் எல்லா ேகாபியrல் தைல
சிறந்தவள்)
க்rஷ்ணமயி ( உள்ளும் புறமும் க்rஷ்ணேன)
தாேமாதர ரதி,
பர்சாேன வாலி (வர்ஷனாக் காr -- வங்காளியர் ''வ'' ைவ ''பா'' என்று
தாேன ெசால்லுவார்கள்)
கிருஷ்ணப்rயா .

நாரத பஞ்சரத்ராவில் ராதா ஹரா என்று அைழக்கபடுகிறாள். அதனால்

தான் ஹேர கிருஷ்ண மஹா மந்த்ரத்தில் ஹேர என்கிற வார்த்ைத
ராைதேயாடு ேசர்ந்த கிருஷ்ணனன் என்று வரும். பர்சானா பிருந்தாவன் -
இந்த ெரண்டு ஊர்களுேம மதுரா நகரத்ைத ேசர்ந்தைவ. ராதா
கிருஷ்ணா ேகாவில்கள் உலெகங்கும் உள்ளன. ராதா ராணி ேகாவில்
ஆஸ்டின், ெடக்ஸாஸ், நகrல் உள்ளது. வட அெமrக்காவில்
மிகப்ெபrய ராதா கிருஷ்ணன் ேகாவில் உள்ளது. கிருஷ்ணன் அருள்
ேவண்டுமானால் ராதாவின் கால்கைள முதலில் பிடிக்கேவண்டும்.
பிருந்தாவனத்தில் கிருஷ்ணைன தrசிக்க ேபாேவார்கள் ராதா
ேகாவிந்தா என்று ஸ்மrத்துக்ெகாண்ேட தான்
ேகாவிைல அணுகுவார்கள்.

அஷ்டபதி ஸ்ேலாகங்கள் கீ தேகாவிந்தம் என்ற ெபயரால்

குறிப்பிடப்படுகின்றன.. ஒவ்ெவாரு ஸ்ேலாகத்திலும் எட்டு வrகள்
உள்ளதால் இதற்கு அஷ்டபதி என்ற ெபயர். ராதாகிருஷ்ண அனுராகத்ைத
வர்ணிக்கும் இந்த ஸ்ேலாகங்கள் சிறந்த இலக்கிய அழைகக் ெகாண்டைவ
ஆதலால் இது கீ தேகாவிந்தமஹாகாவ்யம் என்று ெபயர் ெபற்றது.
ெஜயேதவர் ஒவ்ெவாரு அஷ்டபதியின் முடிவிலும் ெஜயேதவகவி என்ற
தன் முத்திைரையப் பதித்துள்ளார். அதனாலும் இது ஒரு மகாகாவியம்
என்பது திண்ணம்.
சாதாரணமாக .எல்லா காவியங்களும் ஒரு மங்களச்ேலாகத்துடன்
ஆரம்பிக்கும். . கீ தேகாவிந்தத்தின் மங்கலச்ேலாகம் பின்வருமாறு.

ேமைக: மதுரம் அம்பரம் வனபுவ: சியாமா: தமாலத்ருைம:

நக்தம் பீரு: அயம் த்வேமவ ததிமம்ராேத கிருஹம் ப்ராபய

இத்தம் நந்தநிேதசித: சலிதேயா: பிரத்யத்வ குஞ்சத்ருமம்

ராதாமாதவேயா: ெஜயந்தி யமுனாகூேல ரஹ: ேகலய:

“ ஆகாயம் ேமகங்களால் சூழப்பட்டு காண்கிறது. இந்த காட்டுப்ரேதசம்

தமாலமரங்களால் இருளடர்ந்துள்ளது. இவன்( கண்ணன்) பயப்படுவான் .
அதனால் ராேத நீேய இவைன வட்டிற்கு
ீ அைழத்துச் ெசல்வாயாக .” என்று
நந்தேகாபரால் ஆைணயிடப்பட்ட இருவரும் ஒவ்ெவாரு ெகாடிப்
பந்தலிலும் விைளயாடிவிட்டு ெசல்கிறார்கள். ராைத கண்ணன் இவர்கள்
இருவருைடய lலாவிேநாதங்கள் யமுைனக்கைரயில் நன்று
விகசிக்கட்டும். இதன் மூலம் கண்ணன் ஓர் பாலகன் என்று அறிகிேறாம்.
அவனுைடய ப்ருந்தாவன lைலகள் எல்லாம் பால்ய பிராயத்திேலேய
முடிந்து விடுகின்றன. ெயௗவனப் பருவத்தில் மதுைரக்கு ெசன்று
விடுகிறான். ராதா கிருஷ்ண சங்கமம் ஜீவாத்ம சங்கமம். ஆழ்வார்கள்
நாயக நாயகி பாவம் ேபால இைதயும் பாவிக்க ேவண்டும். நம் மனம்
அவனுடன் இைணய விரும்பினாலும் உலகப் பற்று நம்ைம அவனிடம்
ேசர விடாமல் தடுக்கிறது. இதுதான் ராைதயினுைடயவும்
ேகாபியருைடயவும் விரஹ தாபமாக உருவகப் படுத்தப் படுகிறது.

இந்த ராஸக்rைடையப்ேபால் கண்ணின் ேவறு எந்த ெசய்ைகயும்

தவறான கண்ேணாட்டத்தில் விமரசிக்கப் படவில்ைல. அதற்குக் காரணம்
கிருஷ்ணைன வாலிபனாக ேமைடகளிலும் கவிைதகளிலும் சித்தrக்கப்
பட்டதுதான். பலருக்குத் ெதrயாத உண்ைம என்னெவன்றால் அப்ேபாது
கிருஷ்ணனுக்கு பத்து வயது. ராஸlைலயின் உள்ளர்த்தம்
ெதrயாவிட்டாலும் இந்த உண்ைம மறுக்க முடியாது.

பாகவதம் ெசால்கிறது, ேகாபியர் கிருஷ்ணைனத் ேதடி இரவில்

யமுைனக்கைரக்குப் ேபாகின்றேபாது அவரவர் வட்டில்
ீ அவர்கள்
இருக்கின்றது ேபாலேவ ேதான்றிற்று. அதாவது அவர்கள் ேயாக சrரம்
அங்ேக ெசன்றது. தண்டகாரண்ய rஷிகள் தான் ேகாபியராக
உருெவடுத்தனர் என்று ஒரு ெகாள்ைக உள்ளது. அவர்கள் ராமன் அழகில்
மயங்கினர் அவைனத்தழுவ ஆைச ெகாண்டனர். அடுத்த பிறவியில்
உங்கள் ஆைசைய நிைறேவற்றுேவன் என்று ராமன் கூறினான் என்பது
ஓrடத்தில் காணப் படுகிறது.

நிற்க, ராஸக்rைடயின் உள்ளர்த்தத்ைத இப்ேபாது பார்க்கலாம்.

நம் மனதில் ஆயிரம் எண்ணங்கள். அைவ எல்லாம் இைறவைனக்

குறித்ேத இருக்குேம ஆனால் நம் மனதில் நடப்பது ராசக்rைட.
ஒவ்ெவாரு எண்ணமும் ஒரு ேகாபி. எல்லாம் கண்ணைனப் பற்றிேய.
அதனால் அைவகளின் நாடு நாயகமாய் இருப்பது அவேன. ஒவ்ெவாரு
எண்ணமும் கண்ணைனேய பற்றி நிற்பதால் ஒவ்ெவாரு ேகாபியின்
இைடயில் ஒரு கண்ணன். lலாசுகர் ெசால்கிற மாதிr, ‘அங்கனாம்
அங்கனாம் அந்தேர மாதேவா ---‘ அப்ேபாது எழுவது இனிைமயான்
குழேலாைச ‘ஸந்ஜெகௗ ேவணுனா ேதவகி நந்தன:’

இைதப்பற்றி என் சிந்தைனயில் உதித்தஸ்ேலாகம்,

एकैकमनोरथे माधवे िवषयंभत

ू े यिद

भवित तत ् रासलीलागोपीकृ णसह ःै |

मनोरथानां गोिपकानां व लभो नारायणः

तेषां समाहितरे व राधा सा हिरव लभा

ஏைகக மேநாரேத மாதேவ விஷ்யம்பூேத யதி

பவதி தத் ராஸlலா ேகாபீ கிருஷ்ண சஹஸ்ைர:

மேனாரதானாம் ேகாபிகானாம் வல்லேபா நாராயண:

ேதஷாம் சமாஹதிேரவ ராதா ஸா ஹrவல்லபா

ஏைகக மேனாரேத – ஒவ்ெவாரு எண்ணமும்

மாதேவ – மாதவைன

விஷயம்பூேத ஸதி- பற்றிேய இருக்குமானால்

தத் – அது

ேகாபீக்ருஷ்ண ஸஹஸ்ைர : - பல ேகாபிகளும் பல கிருஷ்ணர்களும்

ஆனா ராஸlலா- ராசக்rைட பவதி – ஆகிறது.

மேனாரதானாம் – எண்ணங்கள் என்கிற ேகாபிகானாம் –

ேகாபிைககளுைடய

வல்லப:- பிrயன்
நாராயண: - நாராயணன் ஆன கண்ணன்.

ேதஷாம் – அைவகளுைடய

சமாஹதி: ஏவ- ஒருைமப்பாடுதான்

ராதா- ராைத

ஸா – அவள்

ஹrவல்லபா-ஹrக்குப் பிrயமானவள்.

எவ்வாறு சிறிய மீ ன்கைள ெபrய மீ ன் விழுங்குகிறேதா , எவ்வாறு சிறிய

அைலகள் ெபrய அைலயுடன் கல்க்கின்றனேவா அவ்வாறு எல்லா
எண்ணங்களும் ேசர்ந்து அவைன அைடயும் ஒேர எண்ணமாய்
மாறுகிறேதா அதுதான் ராைத. ஜீவாத்மா பரமாத்ம சங்கமம்தான்
ராதாக்ருஷ்ண தத்துவம்.

கீ த ேகாவிந்த காவியத்தில் ெஜயேதவர் வர்ணிக்கும் ராைதயின் விரஹ

நிைல ஜீவன் எவ்வாறு பரமாத்மாைவப் பிrந்து தவிக்கிறது என்பைதக்
காண்பிக்கிறது. நாம் அறியாைமயினால் அவைனப் பிrந்து அதனால
ஏற்படும் துன்பங்களுக்கும் அவைனேய குற்றம் சாட்டுகிேறாம். அவன்
கருைணயினால் நம்மிடம் வந்தாலும் வந்த கண்ணைன ராைத
விரட்டியது ேபால் ெசய்கிேறாம். ஆசார்யன் என்ற சகியின் உபேதசத்தால்
மனம் திருந்தி அவைன சரண் அைடகிேறாம். இைதச்ெசால்வதுதான் கீ த
ேகாவிந்த காவியம்.இைதக் குறிக்கும் என் ஸ்ேலாகம் :

राधायाः िवरहं िवदरू गमनं च तत ्

अहं कारिवमढ
ू ा मनः परमा मिवयोगं |

करोित पिर मं भगवान ् त पन

ु रागमने यथा

अनुनयने इव िप्रयायाःचा शीलायाः िप्रयः ||

ராதாயா: விரஹம் விதூரகமனம் ச தத்

அஹங்காரவிமூடாத்மன: பரமாத்மவிேயாேக

கேராதி பrச்ரமம் பகவான் தத்புனராகமேன யதா

: அனுனயேன இவ ப்rயாயா: சாருசீலாயா:பிrய:

ராதாயா: - ராைதயினுைடய

விரஹம்- பிrவுத் துன்பம்

விதூரகமனம் ச – கிருஷ்ணைன விட்டுப் பிrந்து ெவகு தூரம் ேபாதல்

தத் – என்ற அது

அஹங்காரவிமூடாத்மன:- நான் என்ற மயக்கத்தில் உள்ள ஜீவனின்

பரமாத்மவிேயாகம் – பரமாத்மாைவ பிrதல் ஆகும்.

பகவான் – இைறவன்

தத் புனராகமேன – அந்த ஜீவன் மறுபடி தன்ைன வந்தைடய

பrஸ்ரமம் கேராதி- இைடவிடா முயற்சியில் ஈடுபடுகிறான்.

ப்rய: இவ – ஒரு காதலைனப்ேபால்

சாருசீலாயா: - நல்ல மனம் ெகாண்ட

ப்rயாயா: - தன் ப்rைய இடத்தில்

அனுனயேன – சமாதானம் ெசய்வது ேபால.

ேகாபிைககளும் உத்தவரும் கீ ைதயில் ெசால்லியிருக்கும் பக்தி

ேயாகத்திற்கு உதாரணமாவர்.
மச்சித்தா மத்கதப்ராணா: ேபாதயந்த: பரஸ்பரம்

கதயந்தச்ச மாம் நித்யம் துஷ்யந்தி ச ரமந்தி ச (ப. கீ - 1௦.9)

“மனைத என்பால் ெசலுத்தி என்ைனேய தம் உயிராகக் கருதி,

ஒருவருக்ெகாருவர் என்ைனப்பற்றிக் கூறி என்ைனப் ;பற்றிேய ேபசி
மகிழ்ந்து நிைறவைடகிறார்கள்.”

இவ்வாறு ராசlைல என்பது உயர்ந்த ேவதாந்தக் கருத்தும்பக்தியின்

சாரமும் ெகாண்டதாகும். இைதச் ெசான்னவர் முற்றும் துறந்த
ஞானியாகிய சுகர். ேகட்டது மரணத் தருவாயில் இருந்த பrக்ஷித். சுற்றி
இருந்தவர்கள் rஷிகள். அதிலிருந்து இதன் உயர்ைவ அறியலாம்

முதல் அஷ்டபதி நாராயணனின் பத்து அவதாரங்கைளப் பற்றியது. இதில்

ெஜயேதவர் கிருஷ்ணவதாரத்திற்கு பதில் புத்த அவதாரத்ைத
ெசால்கிறார். ேகசவா என்று கிருஷ்ணைன அைழத்து இது எல்லாம் உன்
அவதாரம் என்று ெசால்வதனால் இது ெபாருத்தேம . ஆயினும் இந்த
அஷ்டபதி முழுவதும் ஏன் ேகசவா என்ேற கூறுகிறார், மற்ற நாமங்கைள
என் கூறவில்ைல என்று பார்த்ேதாமானால், இந்த நாமத்திற்கு ஒரு சிறப்பு
உண்டு.

ேமெலழுந்தவாrயாகப் பார்த்தால் ேகச என்றால் ேகசம் அழகிய

ேகசத்ைத உைடயவன் என்று ெபாருள் ெகாள்ளலாம். அல்லது ேகசி என்ற
அசுரைன அழித்தவன் என்றும் ெபாருள் கூறலாம். ஆனால்
இைதெயல்லாம் தாண்டிய ஒரு உட்ெபாருள் இந்த நாமத்திற்கு உள்ளது.

‘க’என்றால் அது பிரம்மைனக் குறிக்கும். ‘ஈஸ’ என்பது சிவைனக்

குறிக்கும். ‘வ’ என்பதன் ெபாருள் இவர் இருவைரயும் தன் வசம்
ெகாண்டவன் என்று நாராயணைன பரப்ரமமாக சித்தrத்து
திருமூர்த்திகளும் பிரம்மத்தின் ெவளிப்பாடு என்று கண்ணேன அந்த
பரப்ரம்மச்வரூபம் என்பதுதான் இந்த நாமத்தின் உட்ெபாருள்.
இனி முதல் அஷ்டபதிையக் காண்ேபாம்.

அஷ்டபதி 1

1.பிரளய பேயாதிஜேல த்ருதவான் அஸி ேவதம்

விஹித வஹித்ர சrத்ரம் அேகதம்

ேகசவாத்ருத மீ னசrர

ெஜயஜகதீசஹேர

பிரளயபேயாதிஜேல- பிரளயகால ெவள்ளத்தில்

மீ ன சrர- மீ ன் உருக்ெகாண்டு

ேகசவ- கிருஷ்ணா

அேகதம்- சிரமம் இன்றி

விஹிதவஹித்ரசrத்ரம்- ஒரு ஓடத்ைதப்ேபால சஞ்சrத்து

ேவதம்-ேவதங்கைள

த்ருதவான் அஸி- மீ ட்டாய்

ெஜய ஜகதீசஹேர – உலகநாயகேன , நாராயணா உனக்கு ெஜயம்

உண்டாகட்டும்.(இது ஒரு மங்களாசாசனம் )

ேவதங்கள் கடலினில் ஹயக்rவாசுரனால் மூழ்கடிக்கப் பட, ஞானம்

தர்மம் இைவ ேவதத்தின் வழிகாட்டுதல் இன்றி அதர்மத்தில் மூழ்கின.
மஹாமத்ஸ்யமாக நாராயணன் ேவதங்கைள ெவளிக் ெகாணர்ந்தார்
என்பது மத்ஸ்யாவதாரம். ஸர்வஞத்வம் ஸர்வவ்யாபித்வம் இைவேய
மஹாமத்ஸ்யம். இைறவன் அருளால் மட்டுேம இந்த சம்சாரத்ைதக்
கடக்க இயலும்.ஆைகயால் இைறவேன துக்க சாகரத்ைதக் கடக்கும்
ஓடமாகி துக்கமற்ற (அேகதம் ) கைரயில் நம்ைம ேசர்க்கிறான்.
2. க்ஷிதிரதிவிபுலதேர தவ திஷ்டதி ப்ருஷ்ேட

தரணி தரண கிண சக்ரகrஷ்ேட

ேகசவத்ருத கச்சப ரூப

க்ஷிதி: இந்த பூமி

விபுலதேர – விசாலமான

தவ ப்ர்ஷ்ேட – உன் முதுகில்

திஷ்டதி – நிற்கிறது.

தரணி தரண- பூமிைய சுமப்பதால்

கிணசக்ர கrஷ்ேட –உன் முதுகில் வட்ட வடிவமான வடுக்கள் அழகு

ெசய்கின்றன.

ேகசவ –ேகசவா

த்ருதகச்சப ரூப- ஆைம உருக் ெகாண்டவேன

இந்த ஸ்ேலாகம் கூர்மாவதாரத்ைதக் குறிப்பிடுகிறது. ஆனால்

மந்தரமைலையத் தாங்கியைதக் கூறாமல் கவி உலகத்ைதேய தாங்கும்
ஆதி கூர்ம வடிவிைனேய குறிப்பிடுகிறார். இதன் சாராம்சம் என்ன
ெவன்றால் இந்த உலகத்ைதேய தாங்குபவன் இந்த மந்தர மைலைய
முதுகில் தாங்கினான் என்பது ஒரு ெபாருட்டல்ல என்பது.

ேதசிகர் தசாவதார ஸ்ேதாத்ரத்தில் இவ்வாறு குறிப்பிடுகிறார்.

கூர்மாவதாரத்தில் ேதவர்களும் அசுரர்களும் மந்தர மைலைய பகவான்
முதிகில் ஏற்றிக் கைடந்தேபாது அது அவருக்கு முதுகு
ெசாrவைதப்ேபால பரம சுகமாக இருக்க ஆனந்தமாகத் தூங்கினாராம்.
அவர் மூச்சுக்காற்று கடல் அைலகைள ஊஞ்சல் ேபால ஆடைவத்ததாம் .
அது திருமகளுடன் அவர் ஊஞ்சலாடுவது ேபால இருந்ததாம்.

கூர்மாவதாரத்தில் பகவானுைடய முதுகு ஒரு லக்ஷ ேயாசைனகள்

பரப்ைபக் ெகாண்டதாக இருந்தது என்று பாகவதம் ெசால்கிறது.

3.வஸதி தசன சிகேர தரண ீ தவ லக்னா

சசினி களங்க கேலவ நிமக்னா

ேகசவ த்ருத சூகர ரூப

ெஜய ஜகதீச ஹேர

ேகசவ –ேகசவா

த்ருத சூகர ரூப – வராக உருக் ெகாண்டவேன

தவ தசன சிகேர- உன் ேகாைரப்பல்லின் நுனியில்

வஸதி லக்னா- ஒட்டிக்ெகாண்டு இருந்த

தரண ீ- பூமியானது

சசினி – சந்திரனில்

நிமக்னா- உள்ேள ஒளிந்த

களங்க கலா இவ – களங்கம் ேபால இருந்தது

வராஹப் ெபருமானின் ேகாைரப்பல் வைளந்து சந்திரன் பிைற ேபால

இருந்தது, அதில் தாங்கிய பூமி பிைறயினுள் களங்கம் ேபால் ெதrந்ப்தும்
ெதrயாமலும் இருந்தது,
ேதசிகர் இைத வர்ணிக்கிறார் . வராஹப்ெபருமான் மிக ேவகத்துடன்
ெவளிக்கிளம்பின ேபாது எல்லா ஜீவராசிகைளயும் தன்னுள் ெகாண்ட பூமி
அவர் பல்லில் ஒட்டிக்ெகாண்ட ேகாைரக்கிழங்கு ேபால் இருந்ததாம்.

4. தவகரகமலவேர நகம் அத்புத ச்ருங்கம்

தலித ஹிரண்யகசிபு தனுப்ருங்கம்

ேகசவ த்ருத நரஹrரூப

ெஜய ஜகதீச ஹேர

ேகசவ- ேகசவா

த்ருத நரஹr ரூப- நரசிங்க ரூபம் ெகாண்ட

தவ கரகமலவேர –உன் தாமைரக்கரத்தில்

அத்புத ச்ருங்கம் – மைலச் சிகரத்ைதப்ேபான்ற

நகம் – நகம்

தலித ஹிரண்ய கசிபுதனு – ஹிரண்யனின் உடைலக் கிழித்த

ப்ருங்கம்- வண்டு ஆனது.

இந்த ச்ேலாகம் அத்புத ரசத்ைதெவளிப்படுத்துகிறது.

1. தாமைர ேபான்ற ைககளில் மைலச்சிகரத்ைதப் ேபான்ற நகங்கள்

ஒரு அத்புதம்
2. சாதாரணமாக வந்துதான் தாமைர இதழ்கைளத்
துைளத்துக்ெகாண்டு உள்ேள ெசல்லும். ஆனால் இங்கு தாமைரயின்
முைனகள் வண்ைடத் துைளப்பது இன்ெனாரு அத்புதம் .
3. இது கவியின் கற்பைன வளத்ைதக் காட்டும் அருைமயான் வrகள்.
5.ச்சலயஸி விக்ரமேன(णे) பலிம் அத்புத வாமன

பதநக நீரஜனிதஜனபாவன

ேகசவ த்ருதவாமன்ரூப

ெஜயா ஜகதீச ஹேர

ேகசவ – ேகசவா

த்ருதவாமன ரூப – வாமனன் உருக் ெகாண்டவேன

விக்ரமேன(णे)-மூன்று அடிகள் எடுப்பதில்

ச்சலயஸி- பலிைய வஞ்சித்தாய்

பதநக நீர ஜனித ஜனபாவன- உன் நகத்திலிருந்து ெபருகிய நீர் மக்கைள

புனிதப்படுத்தியது.

வாமனனாக வந்து மூன்றடி மண் ேகட்டு த்rவிக்ராமனாக் வளர்ந்தைத

வஞ்சித்தாய் என்று கூறுகிறார். த்rவிக்ரமனின் பாதம் பிரம்ம ேலாகத்ைத
அைடய பிரம்மா தன் கமண்டலுவில் இருந்து நீைரத் ெதளித்து பாதத்ைத
அலம்புகிறார் . அந்த பாதத்தில் இருந்து விழுந்த நீேர கங்ைக ஆயிற்று.
பிறகு பகீ ரதன் மூலம் பூமிக்கு வந்து மக்கைள புனிதப்படுத்துகிறது.

7.க்ஷத்rய ருதிரமயீ ஜகத் அபஹத பாபம்

ஸ்னபயஸி பயஸி சமித பவதாபம்

ேகசவ த்ருத ப்ருகுபதிரூப

ெஜயா ஜகதீசஹேர

ேகசவ – ேகசவா

த்ருத ப்ருகுபதிரூப – பரசுராமனாக வந்து

க்ஷ்த்rயருதிரமயீ-க்ஷத்rயர்களின் உதிரமாகிய

பயசி- நீrல்

ஜகத் – உலகத்ைத

ஸ்னபயஸி- நீராட்டி

அபஹதபாபம்- அதன் பாவங்கைளப் ேபாக்கி

சமித பவதாபம்- சம்சார துக்கத்ைதப் ேபாக்கினாய்

பரசுராமர் குருேக்ஷத்ரத்தில் கக்ஷத்rயர்களின் குருதியால் ஒரு

தடாகத்ைத உண்டாக்கினார். அதில் ஸ்நானம் ெசய்தால்எல்லா
பாவங்களும் தீரும் என்றும் சம்சார துக்கம் ேபாகும் என்றும்
ெசால்லப்படுகிறது. இைதத்தான் கவி இங்ேக குறிப்பிடுகிறார்.

8.விதரஸி திக்ஷு ரேன(णे) திக்பதிகமநீயம்

தசமுக ெமௗலிமணிம் ரமண ீயம்

ேகசவ திருத்த ராம சrர

ெஜய ஜகதீச ஹேர

ேகசவ – ேகசவா-

த்ருத ராம சrர – ராமனாக வந்து

ரமண ீயம்-அழகான

தசமுகெமௗலி மணிம் - ராவணனின் பத்து தைலகளிலும் இருந்த

மணிகைள

திக்பதி கமநீயம் –பத்து திக்பாலகர்களும் விரும்பும்படி

ததாஸி- - ெகாடுத்தாய்
ராவணைனக் ெகான்றபின் அவனுைடய பத்து தைலகளிலும் இருந்த
மணி மகுடங்கைள அவனால் துன்புறுத்தப்பட்ட திக்பலகர்களுக்கு
ெகாடுத்தான் என்று ெபாருள்.

9.வஹஸி வபுஷி விசேத வஸனம் ஜலதாபம்

ஹலஹதிபீதி மிலித யமுனாபம்

ேகசவ த்ருத ஹலதர ரூப

ெஜய ஜகதீச ஹேர

ேகசவ – ேகசவா

ஹலதரரூப – பலராமனாய் வந்து

விசேத – ெவண்ைமயான

வபுஷி – உடலில்

ஜலதாபம் – நீருண்ட ேமகம் ேபான்ற

வசனம் – உைட

வஹஸி- தrத்துள்ளாய்

ஹலஹதிபீதி- உன்னுைடய கலப்ைபக்கு பயந்து

மிலித யமுனாபம் – யமுைனேய உன்னிடம் அைடக்கலம் புகுந்தது ேபால்

இருக்கிறது.

பலராமர் ெவண்ைம நிறம் ெகாண்டவர் ( ஆதிேசஷனின் நிறம்).கருப்பு

ஆைட அணிந்தவர் .கண்ணன் கருைம நிறம் . தங்க நிற ஆைட
அணிந்தவன் . இங்கு ஒருசமயம் பலராமர் மதுைரயில் இருந்து
ேகாகுலம் வருகிறார். அப்ேபாது அவர் யமுைனயில் ஜலக்rைட ெசய்ய
ஆவல் ெகாண்டு யமுைனைய தன் இருப்பிடத்திற்கு வரும்படி அைழக்க
யமுைன வராததால் ேகாபம் ெகாண்டு கலப்ைபயால் யமுைனைய
இழுக்கிறார். இந்த சம்பவம் இங்ேக நிைனவுகூரப் படுகிறது.

10.நிந்தஸி யக்ஞவிேத: அஹஹ ஸ்ருதிஜாதம்

ஸதய ஹ்ருதய தர்சித பசுகாதம்

ேகசவ த்ருத புத்த சrர

ெஜய ஜகதீச ஹேர

ேகசவ- ேகசவா

சதய ஹ்ருதய- தைய உள்ளம் ெகாண்டவேன

த்ருத புத்த சrர- புத்தர் உருக்ெகாண்டு

ஸ்ருதிஜாதம் – ேவத பிரமாணமான

யக்ஞவிேத:-யக்ஞங்களில்

தர்சித- காணப்பட்ட

பசுகாதம் – பசுக்ெகாைலைய

நிந்தஸி- நிந்தித்தாய்

புத்தர் ேவதத்தின் விேராதி அல்ல. அஹிம்ைச ெகாள்ைக உள்ள அவர்

பசுக்ெகாைலைய தான் கண்டித்தார். அவர் காலத்தில், ேவதமுைறகள்
சrயாக அனுஷ்டிக்கப் படவில்ைல.,ேபராைச ெகாண்ட பண்டிதர்கள்
பசுக்ெகாைலைய ெபருவாrயாக ேமற் ெகாண்டனர். புத்த அவதாரத்தின்
மூலம் ,” எல்லா உயிrலும் நாேன இருக்கிேறன்” என்று கூறிய
கண்ணனின் தைய ெசால்லப் படுகிறது .

10.ம்ேலச்ச நிவஹ நிதேன கலயசி கரவாளம்

தூமேகதும் இவ கிமபி கராளம்

ேகசவ த்ருத கல்கி சrர

ெஜயஜயேதவ ஹேர

ேகசவ – ேகசவா

த்ருத கல்கி சrர- கல்கி அவதாரத்தில்

ம்ேலச்ச நிவஹ நிதேன – துஷ்டர்கைள அழிப்பதற்கு

கிமபி கராளம்- கடுைமயான

தூமேகதும் இவ –தூமேகதுைவப் ேபால

கலயஸி கரவாளம் – கத்திைய எடுக்கிறாய்.

ஸ்ரீஜயேதவகேவrதம் உதிதம் உதாரம்

ச்ருணு ஸுகதம் சுபதம் பவ சாரம்

ேகசவ த்ருத தச வித ரூப

ஜய ஜகதீச ஹேர

ேகசவ- ேகசவா

த்ருத தசவித ரூப – பத்து அவதாரம் எடுத்த வேன

ஸ்ரீஜயேதவகேவ: ெஜயேதவகவியின்

உதிதம் – பைடப்பான

ஸுகதம் – சுபதம்- சுகத்ைதயும் நலைனயும் அளிக்கும்

பவசாரம்- வாழ்க்ைகயின் சாரமாகவும் உள்ள

இதம் உதாரம் – இந்த துதிைய

ச்ருணு- ேகள்

ெஜய ெஜகதீச ஹேர –உலக நாயகனாகிய உனக்கு மங்களம்

முடிவில் ஒேர ஸ்ேலாகத்தில் பத்து அவதாரத்ைதயும் வர்ணிக்கிறார் .

ேவதான் உத்தரேத ஜகன்னிவஹேத பூேகாளம் உத்பிப்ரேத

ைதத்யம் தாரயேத பலிம் சலயேத க்ஷத்ரக்ஷயம் குர்வேத

ெபௗலஸ்த்யம் ெஜயேத ஹலம் கலயேத காருண்யம் ஆதன்வேத

ம்ேலச்சான் மூர்ச்ச்யேத தசாக்ருதிர்க்ருேத க்ருஷ்ணாய தஸ்ைம நம:

ேவதான் உத்தரேத -ேவதத்ைதக் காத்து( மத்ஸ்யம்)

ஜகன்னிவஹேத-உலைகத் தாங்கி( கூர்மம்)

பூேகாளம் உத்பிப்ரேத-பூமிைய ெவளிக் ெகாணர்ந்து ( வராஹம்)

ைதத்யம் தாரயேத -அசுரைன பிளந்து ( நரசிம்மம்)

பலிம் சலயேத -பலிைய வஞ்சித்து( (வாமனன்)

க்ஷத்ரக்ஷயம் குர்வேத -க்ஷத்rயர்கைள அழித்து ( பரசுராமர்)

ெபௗலஸ்த்யம் ெஜயேத- ராவணைன ெவன்று( ராமர்)

ஹலம் கலயேத- கலப்ைபையத் தாங்கி(பலராமர்)

காருண்யம் ஆதன்வேத- கருைண உருவாகி( புத்தர்)

ம்ேலச்சான் மூர்ச்ச்சயேத –துஷ்டர்கைள அழித்து

தசாக்ருதி: க்ருேத- இவ்வாறு பத்து அவதாரம் எடுத்த

க்ருஷ்ணாய தஸ்ைம நம:- கிருஷ்ணைன வணங்குகிேறன்.

அஷ்டபதி 2

இந்த அஷ்டபதி கிருஷ்ணைன துதிப்பதாக அைமந்துள்ளது.

1.ச்rதகமலாகுசமண்டல த்ருதகுண்டல

கலிதலலிதவனமால

ஜய ஜயேதவ ஹேர

ச்rதகமலாகுசமண்டல- ஸ்ரீேதவியின் மார்பின் அணியானவேன

த்ருதகுண்டல –குண்டலம் தrத்தவேன

கலிதலலிதவனமால- வனமாைல அணிந்தவேன

ஜய ஜயேதவ ஹேர-இது த்ருவ பதம் என்று ெசால்லப்படுகிறது,.கவியின்

முத்திைரயாய் எல்லா ஸ்ேலாகங்களுக்கும் கைடசி வrயாய் இருக்கிறது.

முதல் அஷ்டபதியில் கண்ணைன நாராயணனாக வர்ணித்தாயிற்று.

இதில் புருஷகாரபூைதயான ஸ்ரீைய குறிப்பிடுகிறார், ஸ்ரீேதவியின் மார்பின்
அணியானவன் என்று.. கைடசி ஸ்ேலாகத்தில் கூறியுள்ளபடி அவைள
முன்னிட்டுக்ெகாண்டுதான் பகவாைன சரணைடய ேவண்டும் என்ற
சம்ப்ரதாயத்ைத ஒட்டி.

குண்டலம் தrத்து, வனமாைலயுடன் கண்ணனின் அழைகக்

காண்கிேறாம். ைகயில் குழல் முன்னுச்சியில் மயிற்பீலியுடன் அவைன
கற்பைன ெசய்கிேறாம்.
2. தினமணிமண்டன பவகண்டன

முநிஜனமானசஹம்ஸ

ஜய ஜயேதவ ஹேர

தினமணிமண்டன -சூrயனுக்கு அலங்காரம்ஆனவேன

பவகண்டன- சம்சார துக்கத்ைத ேபாக்குபவேன

முநிஜனமானஸஹம்ஸ- முனிவர்களின் மனமாகிய மானஸேராவrல்

நீந்தும் ஹம்ஸமானவேன . ( ஹம்சம் மானஸேராவrல் இன்புற்றிருப்பது
ேபால முனிவர்கள் மனதில் பிரகாசிக்கிறான்.)

சூர்ய மண்டல மத்ய வர்த்தி, என்று பிரம்மத்ைத சூrயமண்டலத்தின்

உள்ேள இருப்பதாக ேவதம் கூறுகிறது. எல்லா உயிர்களுக்கும்
அந்தராத்மாவான நாராயணன் சூrயனுக்குள்ளும் இருக்கிறான் என்பது
ெபாருள். ேமலும், ‘தஸ்ய பாந்தம் அனுபாதி சர்வம் தஸ்ய பாஸா சர்வம்
இதம் விபாதி,’ சூrயன் மற்றும் எல்லா பிரகாசத்திற்கும் ஒளியாய்
இருப்பது பிரம்மேம என்ற உபநிஷத் வாக்கியத்ைதயும் இங்கு நிைனவு
கூறுகிேறாம்.

3.காளியவிஷதரகஞ்சன ஜனரஞ்சன

யதுகுலநளினதிேநச

ஜய ஜயேதவ ஹேர

காளியவிஷதரகஞ்சன – காளியனாகிய பாம்ைப அடக்கி

ஜனரஞ்சன—ஜனங்கைள மகிழ்வித்தவேன

யதுகுலநளினதிேநச- யதுகுலம் என்ற தாமைரக்கு சூrயன் ேபான்றவேன .

யதுகுலத்தின் துயைரப் ேபாக்கி அைத விகசிக்க ெசய்தவன்
4.மதுமுரநரகவினாசன கருடாஸன

ஸுரகுலேகளிநிதான

ஜய ஜயேதவ ஹேர

மதுமுரநரகவினாசன- மது, முரன், நரகன் இவர்கைள அழித்து

கருடாஸன-கருடைன வாகனமாகக் ெகாண்டு

ஸுரகுலேகளிநிதான- ேதவர்கைள மகிழ்வித்தவேன

5.அமலகமலதள ேலாசனபவேமாசன

த்rபுவனபுவனநிதான

ஜயஜயேதவ ஹேர

அமலகமலதள ேலாசன-அழகான தாமைரக்கண் உைடயவேன

பவேமாசன-பிறவித்துன்பத்தில் இருந்து விடுவிப்பவேன

த்rபுவனபவனநிதான- மூவுலைகயும் பைடத்து அதன் கண் நிற்பவேன

மூவுலகும் அவனிடம் இருந்து உண்டானதும் அன்றி அவனுைடய

இருப்பிடம் ஆகவும் உள்ளது, நாராயணன் என்ற ெசால்லுக்கு எல்லாம்
அவனிடம் உள்ளது , எல்லாவற்றிலும் அவன் உள்ளான் என்று ெபாருள்.

துஷ்ட நிக்ரகம் சிஷ்ட பrபாலனம் முன் ஸ்ேலாகத்தில் கூறப்பட்டது.

இதில் அவன் அேதாடு நிற்கவில்ைல. ஜீவர்கைள பிறவித்துன்பத்தில்
இருந்து விடுவித்து முக்திைய அளிக்கிறான் என்று இதில்
கூறப்பட்டுள்ளது. எப்படி? அவனுைடய தாமைரக்கண் பார்ைவயிேலேய
நம்ைமக் கைடத்ேதற்றுகிறான்.

6.ஜனகஸுதாக்ருத பூஷண ஜிததூஷண

ஸமரசமித தசகண்ட

ஜயஜயேதவ ஹேர

ஜனகஸுதாக்ருத பூஷண-ஜனககுமாrயான சீைதக்கு அணிகலன்

ேபான்றவேன

ஜிததூஷண- தூஷணைன ெவன்றவேன (காம்க்ேராதம் முதலிய எல்லா

ேதாஷங்கைளயும் ெவன்றவேன)

ஸமரசமித தசகண்ட- ராவணைனக் ெகான்றவேன

இங்கு சீைதயின் அணிகலன் என்று ெசால்லி தூஷணைன ெவன்றவன்

என்று அடுத்து வருவது வால்மீ கி ராமாயணத்தில் கர தூஷணர்கைளயும்
அவர் ைசன்யத்ைதயும் ராமன் ஒருவனாக நின்று அழித்தேபாது நடந்த
சம்பவம் நிைனவுக்கு வருகிறது. சீைத ராமனின் வரத்ைதக்
ீ கண்டு
மகிழ்ந்து அவைன ஆரத் அழுவுகின்றாள். அப்ேபாது அவைள காட்டுக்கு
அைழத்துச்ெசல்ல ராமன் மறுத்தேபாது “ராம ஜாமாதரம் ப்ராப்ய
ஸ்த்rயம் புருஷவிக்ரஹம்,”? “என்தந்ைத ஒரு ஆண் ேவடமிட்ட
ெபண்ைணயா மருமகனாகப் ெபற்றார்” என்று கூறினாள் அல்லவா அைத
நிைனவுகூர்ந்து கண்ண ீர் ெபருக அவன் விழுப்புண்கைளப் ேபாக்க
விரும்பினவள் ேபால் ஆரத்தழுவினாள்.

7. அபிநவஜலதரசுந்தர த்ருதமந்தர

ஸ்ரீமுக சந்த்ர சேகார

ஜய ஜயேதவ ஹேர

அபிநவஜலதரசுந்தர –நீருண்டேமகம்ேபால் அழகானவேன

த்ருதமந்தர—மந்தர மைலையத் தாங்கினவேன

ஸ்ரீமுக சந்த்ர சேகார—ஸ்ரீேதவியின் முகமாகிய சந்திரனுக்கு சேகாரபட்சி
ேபான்றவேன

அபிநவ ஜலத என்றால் அப்ேபாது நீருண்ட ேமகம் , அதாவது அவனுைடய

கருைண எப்ேபாதும் வற்றாத நீருண்டேமகம் என்று ெபாருள்.

மந்தரமைலைய தாங்கினவன் என்பது அவன் வற்றாக் கருைணக்கு ஒரு

சான்றாகத் திகழ்கிறது.

மந்தரமைலையகருடன் ேமல் ஏற்றி ஆைம உருவில்அைத சுமந்து அதன்

ேமல்ைகயால் பிடித்துக் ெகாண்டு கைடபவர்கைள
ஊக்குவித்துவாசுகிையஉள்ளிருந்து பலமூட்டிஅமிர்தத்ைத
பங்கிட்டுஇன்னும் என்னதான் அவன் ெசய்யவில்ைல? அவன்
கருைணயின் எல்ைல தையேய உருவான மகாலக்ஷ்மிைய தன் மார்பில்
சுமந்து ஹ்ருதயத்ைத தையயின் இருப்பிடமாகச் ெசய்தது.

அதனால் லக்ஷ்மியின் சந்திர வதனத்தின் அம்ருதத்ைதப பருகும்

சேகாரபட்சி ஆகிறான்.

கைடசி ஸ்ேலாகத்தில் கிருஷ்ணைன சரணம் அைடதல் ெசால்லப்

படுகிறது.

8.தவ சரணம் பிரணதா வயம் இதி பாவய

குரு குசலம் ப்ரணேதஷு

ஜய ஜயேதவ ஹேர

தவ சரணம் – உன் சரணத்ைத

பிரணதா வயம்- நமஸ்கrக்கிேறாம்

இதி பாவய – என்று அறிவாயாக

ப்ரணேதஷு-வணங்குபவர்க்கு
குரு குசலம்- நன்ைம அளிப்பாயாக.

ஸ்ரீ ெஜயேதவ கேவrதம் குருேத முதம்

மங்களம் உஜ்வல கீ தம்

ஜயஜயேதவஹேர

ஸ்ரீ ெஜயேதவ கேவrதம்-ெஜயேதவ கவி ெசய்த இந்த கவிைத

குருேத முதம்-மகிழ்ச்சி அளிக்கிறது

மங்களம் உஜ்வல கீ தம்-மங்களமானதும் உயர்வானதும் ஆகியது.

அஷ்டபதி 3

ராைத கண்ணன் மற்றவர்களுடன் சல்லாபம் ெசய்வைதப் பார்த்து

ெபாறாைம ெகாண்டு அவைன விட்டு நீங்குகிறாள். ஆனால் அவைன
மறக்க முடியாமல் அவைனத் ேதடி அைலபவளிடம் அவளுைடய ேதாழி
வந்து அவன் காட்டில் மற்ற ேகாபிைககளுடன் வசந்த கால
ேகளிக்ைககளில் ஈடுபட்டு இருப்பைதச். ெசால்கிறாள். அந்த
அஷ்டபதிையக் கீ ேழ காணலாம்.

அதற்கு முன் ஒரு சந்ேதகம் எழுகிறது. ராைதக்கு அவள் அவைன எங்கு

விட்டு வந்தாள் என்பது ெதrயாதா? அவைனத் ேதடி அைலவாேனன்?

அவன்தான் மாயாவி ஆயிற்ேற . திடீெரன்று மைறந்து விடுவான். இந்த

இடத்தில் பாகவதத்தில் காணப்படும் ஒரு காட்சி நிைனவுக்கு வருகிறது.
ேகாபியர் கண்ணன் தங்களுடன் இருப்பதால் கர்வம் ெகாள்ள அவன் ஒரு
ேகாபியுடன் மைறந்து விடுகிறான். அவள் தன் ேமல்தான் அவன் மிகான்பு
ைவத்திருப்பதாக எண்ணி தன்னால் நடக்கமுடியவில்ைல என்று கூறி
தன்ைன தூக்கிச்ெசல்லும்படி கூறுகிறாள். கண்ணன் “சr, என் ேதாள்
மீ துஏறிக்ெகாள் என்று கூறி மைறந்து விடுகிறான். அவன் அவைனத் ேதடி
அைலகிறாள். இந்த ேகாபிையத்தான் பிற்காலத்தில் ராதியாக் ைசதன்யர்
முதலியவர்கள் உருவகப் படுத்தி இருக்க ேவண்டும். ஏெனன்றால்
பாகவதத்தில் ராைத என்ற பாத்திரேம இல்ைல.

அஷ்டபதி முன்னுைரயில் கூறியபடி ராைத ஜீவாத்மா என்று பார்த்தால்,

ஜீவன் தன் அந்தராத்மாவான பகவானுடன் இைணயத் துடிக்கிறது.
ஆனால் உலக இன்பத்தில் ஈடுபட்டு அறியாைமயினால் ஏற்பட்ட நான்
என்ற உணர்வால் அவைனப் பிrந்து வருந்துகிறது. ஆனாலும் அதன்
காரணம் என்ன என்பைத அறியவில்ைல.

நாம் உலகில் நம் அறியாைமயினால் அவைனப் பிrந்து வருந்துகிேறாம்

ஆனாலும் அது அவனுைடய பிrவினால்தான் என்பைத அறியாது
அவைனேய குைற கூறுகிேறாம்.

இப்ேபாது இந்த அஷ்டபதிையப் பார்க்கலாம்.இதில் உள்ள வசந்த கால

வர்ணைன காளிதாசனின் குமாரசம்பவத்தில் சிவன் தவத்ைதக் கைலக்க
மன்மதன் வரும்ேபாது ெசால்லப்பட்ட வசந்த வர்ணைனைய
நிைனவூட்டுகிறது. கவித்துவத்தில் காளிதாசைன ஒத்திருந்தாலும்
கண்ணனின் ராசlைலைய ெசால்வதால் அைத விட ேமம்பட்டதாகிறது.

அஷ்டபதி 3

1.லலிதலவங்க லதாபrசீலன ேகாமள மலயசமீ ேர

மதுகரநிகர கரம்பிதேகாகில கூஜித குஞ்ச குடீேர

லலிதலவங்க லதாபrசீலன- அழகிய லவங்கக் ெகாடிகைள தழுவி வரும்

ேகாமள மலயசமீ ேர – ம்ருதுவான மலய மாருதம் வசும்

ீ

மதுகரநிகர கரம்பித- வண்டுகள் இனிைமயாக rங்கrக்கும்

ேகாகில கூஜித குஞ்ச குடீேர- குயில்கள் கூவும் பூங்காவில்

விஹரதி ஹrrஹ ஸரஸ வஸந்ேத

ந்ருத்யதி யுவதிஜேனன ஸமம் ஸகி

விரஹி ஜனஸ்ய துரந்ேத

( இந்த வrகள் த்ருவபதம் என்று ெசால்லப் படும் . இைவ ஒவ்ெவாரு

ஸ்ேலாகத்தின் கீ ழும் காணப்படும் பல்லவி ேபான்றது.)

ஹr: - கிருஷ்ணன்

இஹ- இங்கு

விரஹிஜனஸ்ய- பிrவுற்ற காதலர்களுக்கு

துரந்ேத- துன்பத்ைதத் தரும்

ஸரஸவஸந்ேத- இந்த அழகான வசந்தகாலத்தில்

யுவதிஜேனன ஸமம் – ேகாபியருடன்

விஹரதி- விைளயாடுகிறான்

ஸகி- ேதாழி

மைலயமாருதம் ெமல்ல வசுகிறது

ீ லவங்க ெகாடிகைளத் தழுவி
வருவதால் சுகந்தம், வண்டுகளின் rங்காரம், குயில்களின் இைச ,
இவ்வாறு வசந்தம் வர்ணிக்கப படுகிறது. விஹரதி யுவதிஜேனன
என்பதால் அவனுடன் இருக்கும் ேகாபியrன் ஆனந்தமும் விரஹி
ஜனஸ்ய துரந்ேத என்பதால் அவைனப் பிrந்து இருக்கும் ராைதயின்
துன்பமும் ெதளிவாகிறது.

2.உன்மத மதன மேனாரத பதிக வதூஜன ஜனித விலாேப

அலிகுலசங்குல குஸும ஸமூஹ நிராகுல வகுள கலாேப

( விஹரதி ஹrrஹ--)
உன்மத மதன மேனாரத – மன்மதனால் உண்டான ேவட்ைகயுடன்

பதிகவதூஜன - விட்டுப்பிrந்த காதலரால்

வதூஜன- ெபண்களுக்கு

ஜனித விலாேப- துக்கத்ைத ஏற்படுத்தும்,

அலிகுல சங்குல நிராகுல – வண்டுகளின் கூட்டத்தால் அல்லலுறும்

குஸுமஸமூஹ- புஷ்பெகாத்துகைள உைடய

வகுள கலாேப- வகுள மரங்கைளக் ெகாண்ட,( வசந்த காலத்தில்)

வசந்த காலத்தில் காதல் ேவட்ைக எல்ைல மீ ற ெவளியூர் ெசன்றுள்ள

காதலைர நிைனத்து ெபண்கள் ஏங்குகின்றனர். வகுள மரங்களில்
ஏராளமான பூக்கள் பூக்க வண்டுகள் அவற்ைற சுற்றி ேகாலாஹலமாக
இருக்கும் காட்சிைய இந்தப் ஸ்ேலாகம் சித்தrக்கிறது. பிrந்துள்ள
காதலr நிைனத்தது ெபண்களின் ஏக்கம் ராைதயின் மனைதப படம்
பிடிக்கிறது.

3.ம்ருகமத ெசௗரப ரபஸ வசம்வத நவ தள மால தமாேல

யுவஜன ஹ்ருதய விதாரண மனஸிஜநகருசி கிம்சுக ஜாேல ( விஹரதி )

நவதளமால தமாேல- தமால மரங்களின் புத்தம்புதிய தளிர்களின் வrைச

மாைலகள் எனத் ேதான்ற

ம்ருகமத ெசௗரப ரபஸ வசம்வத- அைவகளின் மணம் கஸ்தூrைய ஒத்து

இருந்தது.

கிம்சுக ஜாேல- கிம்சுக புஷ்பங்கள் (சிவப்பு நிறத்தில் வைளவாக

இருப்பைவ)

யுவ ஜன ஹ்ருதி விதாரண- இைளஞர்களின் ஹ்ருதயத்ைத பிளக்கும்

மனஸிஜநகருசி- மன்மதனின் நகங்கள் ேபான்று இருந்த ( வசந்த
காலத்தில்)

4.மதனமஹீபதி கனகதண்டருசி ேகஸரகுஸும விகாேஸ

மிலித சிlமுக பாடல படல க்ருதஸ்ம்ரதூண விலாேஸ

மதனமஹீபதி -மன்மதனாகிய அரசனின்

கனகதண்டருசி- ெபான் தடிையப்ேபால் உள்ள

ேகஸரகுஸும விகாேஸ- ெபான்னிற ேகசr புஷ்பங்கள்

மிலித சிlமுக- வண்டுகளுடன் கூடிய

பாடல படல-பாடல புஷ்பங்கள் ( கிண்ணம் ேபான்றைவ)

க்ருதஸ்மரதூண விலாேஸ- மன்மதனின் அம்பறாத்தூணி என

பிரகாசிக்கும்,(வசந்த காலத்தில்)

பாடல புஷ்பங்கள் கிண்ணம் ேபால இருப்பதால் அம்பராத்தூணி என

வர்ணிக்கப படுகின்றன. வண்டுகள் சரங்களாக உருவகப்படுத்தப்
படுகின்றன . சிlமுக என்றால், வண்டு , அம்பு என்று இரு ெபாருள்.

5.விகலித லஜ்ஜித ஜகதவேலாகன தருண கருண க்ருதஹாேஸ

விரஹி நிக்ருந்தன குந்தமுகார்த்தி ேகதகதந்துrதாேஸ(விஹரதி)

விகலித லஜ்ஜித- வசந்த காலத்தில் மன்மத ேவட்ைகயால் பீடிக்கப்பட்டு

ெவட்கத்ைத விட்ட

ஜகதவேலாகன- ஜனங்கைளப் பார்த்து

தருண கருண க்ருத ஹாேஸ- சிrப்பைதப்ேபான்று ேதான்றும்

ெவண்ைமயான கருண மலர்கள் ,
விரஹிநிக்ருந்தன – விரகத்தால் வாடுபவர் ஹ்ருதயத்ைத கிழிப்பைதப்
ேபான்ற

குந்த முகார்த்தி- ஈட்டி ஒத்த முட்கைள உைடய

ேகதகதந்துrத ஆேச- தாழ்மபூக்களின் வாசத்தால் சூழப்பட்ட திைசகைள

உைடய (வசந்த காலத்தில்)

இந்த ஸ்ேலாகம் கண்ணைனக் குறிப்பதாக உள்ளது. கண்ணன்

ெவட்கத்ைத விட்டு தன்னிடம் ஆைசையத் ெதrவிக்கும் ெபண்கைளப்
பார்த்து கருைணயுடன் சிrக்கிறான் (தருண கருண க்ருத ஹாேஸ) தன்
ஸ்வரூபத்ைத அறியாமல் சாதாரண மானுடன் என்று எண்ணுகிறார்கேள
என்று.,

6. மாதவிகாபrமளலலிேத நவமாலிகயா அதிஸுகந்ெதௗ

முநிமானஸமபி ேமாஹன காrணி தருண அகாரண பந்ெதௗ(விஹரதி)

மாதவிகாபrமளலலிேத- மாதவிெகாடியின் புஷ்பங்களால்

பrமளமானதும்

நவமாலிகயா – மல்லிைகயால்

அதிஸுகந்ெதௗ- ேமலும் மணமூட்டப பட்டதும்

முநிமானஸமபி- முனிவர்களின் மனைதக்கூட

ேமாஹன காrணி- மயக்கச்ெசய்வதும்

தருண – இைளஞர்களுக்கு

அகாரண பந்ெதௗ-இயற்ைகயிேலேய இனியதும் ( ஆன வசந்த காலத்தில்)

7.ஸ்புரத் அதிமுக்த லதா பrரம்பண முகுலித புலகித சூேத

பிருந்தாவனவிபிேன பrஸரபrகத யமுனாஜலபூேத

ஸ்புரத் அதிமுக்த லதா- அைசகின்ற மாதவிக்ெகாடியால்

பrரம்பண –தழுவப்பட்டு

முகுலித புலகிதசூேத – மயிர்க்கூச்ச்சல் அைடந்தது ேபால ெமாட்டுக்கள்

ெகாண்ட மாமரங்கள் உைடய

யமுனாஜலபூேத-யமுைனயின் நீரால் புனிதமாக்கப்பட்ட

பிருந்தாவனவிபிேன – பிருந்தாவனமாகிய காட்டில்

பrஸர பrகத –அன்பு ெகாண்டவர்களால் சூழப்பட்டு ( வஸந்தகாலத்தில்

கண்ணன் விைளயாடுகிறான்)

8. ஸ்ரீ ெஜயேதவ பணிதம் இதம் உதயதி ஹrசரண ஸ்ம்ருதி ஸாரம்

ஸரஸவஸந்தஸமயவரவர்ணனம் அனுகத மதன விகாரம்(விஹரதி)

. ஸ்ரீ ெஜயேதவ பணிதம் இதம்- ஸ்ரீ ெஜயேதவரால் ெசால்லப்பட்ட

ஸரஸவஸந்தஸமயவரவர்ணனம்- ரஸமான வசந்த கால வர்ணைன

அனுகத மதன விகாரம் – ராைதயின் விரகத்ைதக் கூறுவதாகவும்

ஹrசரணஸ்ம்ருதிஸாரம்- ஹrசரணத்யானத்தின் சாரமாகவும்

உதயதி - சிறப்புடன் விளங்குகின்றது

அஷ்டபதி 4

1.சந்தனச்சர்சித நீலகேளபர பீதவஸனவனமாl

ேகளிசலன் மணிகுண்டலமண்டித கண்ட யுகஸ்மிதசாl

ஹrrஹ முக்த வதூநிகேர விலாசினி விலஸதி ேகளிபேர ( த்ருவபதம் )

கிருஷ்ணன் ேகாபியருடன் ராஸlைல ெசய்வைத ேதாழி வர்ணிக்கிறாள்.

சந்தனச்சர்சித –சந்தனம் பூசிய

நீலகேளபர- நீல ேமனியுடன்

பீதவஸன- பீதாம்பரம் தrத்து

வனமாl- வனமாைல அணிந்தவனாய்

ேகளிசலன் மணிகுண்டல- அவன் ஆடும்ேபாது அைசயும்

மணிகுண்டலங்கள்

மண்டித கண்ட யுகஸ்மிதசாl-இரு கன்னங்களிலும் விளங்க

விலாசினி- அழகியவேள

ஹrrஹ- ஹr இங்கு

முக்த வதூநிகேர – இளம் ெபண்கள் கூட்டத்தில்

ேகளிபேர– விைளயாடுபவனாக

விலஸதி- விளங்குகிறான்

நீலவண்ண ேமனியில் சந்தனப் பூச்சு. இைடயில் பீதாம்பரம். மார்பில்

வனமாைல. கண்ணன் ேகாபியருடன் ஆடும்ேபாது அவனுைடய
மணிகுண்டலங்கள் அழகாக அவன் கன்னங்களில் அைசகின்றன.
இவ்வாறு அவன் இளம்ெபண்கள் கூட்டத்தில் விைளயாடுவைத
வர்ணிக்கும் அஷ்டபதி இது.

2.பீனபேயாதரபாரபேரண ஹrம் பrரப்ய ஸராகம்

ேகாபவதூரனுகாயதி காசித் உதஞ்சித பஞ்சமராகம்

ஹrrஹ முக்த வதூநிகேர விலாசினி விலஸதி ேகளிபேர(dhruvapadham)

ேகாபவதூ:- ேகாபியrல்

காசித் – ஒருத்தி

பீனபேயாதரபாரபேரண- தன் பருத்த மார்பினால்

ஹrம்- கண்ணைன

ஸராகம்- காதலுடன்

பrரப்ய –தழுவிக்ெகாண்டு

உதஞ்சித பஞ்சமராகம்-பஞ்சம ஸ்வரத்ைத ஜீவஸ்வரமாகக் ெகாண்ட

ராகத்தில்

அனுகாயதி- பாடுகிறாள்

ஸ்ருங்கார ரஸத்ைத பிரதிபலிக்கும் ராகங்கள் பஞ்சம ஸ்வரத்ைத

ைமயமாகக் ெகாண்டைவ. பரதrன் நாட்ய சாஸ்த்ரத்தின்படி ‘பஞ்சமம்
மத்யபூயிஷ்டம் ஹாஸ்யஸ்ருங்காரேயா: பேவத் .’சிருங்காரம்
ஹாஸ்யம் இந்த ரஸங்களுக்கு பஞ்சமத்ைத ைமயமாக்க் ெகாண்ட
ராகங்கள் ெபாருத்தமானைவ. அதனால் தான் குயில் பஞ்சமஸ்வரத்தில்
கூவுவதால் அது காதைலத் தூண்டுவதாகக் கருதப்படுகிறது’.

3.காபி விலாஸவிேலாலவிேலாசன ேகலனஜனிதமேனாஜம்

த்யாயதி முகதவதூரதிகம் மதுசூதன வதன ஸேராஜம்

ஹrrஹ முக்த வதூநிகேர விலாசினி விலஸதி ேகளிபேர

காபி முக்தவதூ: ஒரு அழகிய ேகாபி

விலாஸவிேலாலவிேலாசன ேகலனஜனிதமேனாஜம்- கண்ணனின்

கண்களுைடய சலனத்தால் ஈர்க்கப்பட்டு காதல் ேமலிட்டு

மதுசூதன வதன ஸேராஜம்- கண்ணனின் முகத்தாமைரயில்

த்யாயதி அதிகம் – மிகவும் ஆழ்ந்துவிட்டாள்.

4.. காபி கேபாலதேல மிலிதா லபிதும் கிமபி ஸ்ருதிமூேல

சாரு சுசும்ப நிதம்பவதீ தயிதம் புலைகரனுகூேல

ஹrrஹ முக்த வதூநிகேர விலாசினி விலஸதி ேகளிபேர

காபி நிதம்பவதீ- இைட அழகுள்ள ஒருத்தி

கேபால தேல மிலிதா-அவனுைடய கன்னத்தின் அருகில் வந்து

புலைக:அநுகூேல – புலகாங்கிதம் அைடந்து

ஸ்ருதிமூேல- அவன் காதருகில்

லபிதும் கிமபி – ஏேதா ெசால்பவள் ேபால

சாரு சுசும்ப – முத்தமிட்டாள்.

5.ேகளிகலாகுதுேகன ச காசித் அமும் யமுனாஜலகூேல

மஞ்சுளவஞ்சுளகுஞ்சகதம் விசகர்ஷ கேரண துகூேல

ஹrrஹ முக்த வதூநிகேர விலாசினி விலஸதி ேகளிபேர

காசித்-ஒரு ேகாபி

ேகளிகலாகுதுேகன – கண்ணனுடன் விைளயாட ஆைசெகாண்டு

யமுனாஜலகூேல – யமுைனக்கைரயில்

மஞ்சுளவஞ்சுளகுஞ்சகதம்- லதாக்ருஹத்தில் உள்ள

அமும்- அவைன

கேரண- ைகயால்

துகூேல – வஸ்திரத்ைதப பிடித்து

விசகர்ஷ- இழுத்தாள்

6.கரதலதால தரள வலயாவளி கலிதகலச்வனவம்ேச

ராஸரேஸ ஸஹந்ருத்யபரா ஹrணா யுவதி: பிரசசம்ேஸ

ஹrrஹ முக்த வதூநிகேர விலாசினி விலஸதி ேகளிபேர

யுவதி:- ஒரு ெபண்

ராஸரேஸ- ராஸ lைலயில்

ஸஹந்ருத்யபரா-கண்ணனுடன் கூட ஆடுபவளாய்

கலிதகலச்வனவம்ேச – கண்ணனின் புல்லாங்குழல் கீ தத்திற்கு சrயாக

தரள வலயாவளி – சப்திக்கும் தன்னுைடய வைளகளால்

கரதலதால- தாளம் ேபாட்டுக்ெகாண்டு

ஹrணா- கிருஷ்ணனால்

ப்ரசசம்ேஸ-பாராட்டப்பட்டாள்

இந்த இடத்தில் ேதசிகrன் ேகாபாலவிம்சதி ஸ்ேலாகம்

ஒன்ைறக்காண்ேபாமா

ஜயதி லலிதவ்ருத்திம் சிக்ஷிேதா வல்லவனாம்

ீ

சிதில வலய சிஞ்ஜா சீதைல: ஹஸ்ததாைல:

அகிலபுவனரக்ஷாேவஷ ேகாபஸ்ய விஷ்ேணா:

அதர மணிஸுதாயாம் அம்சவான் ேவணு நால; (ேகா. வி-16)

இதன் ெபாருள்:

உலகத்ைத எல்லாம் காக்க இைடயன் ேவஷம் ெகாண்ட விஷ்ணுவான

கண்ணனின் புல்லாங்குழலில் இருந்து வந்த நாதமானது ேகாபியrன்
வைளயல்களின் தாளத்ைத ஒட்டி நாட்டிய கதிைய ஒத்திருந்தது.
சாதாரணமாக கீ தத்திற்ேகற்ப தாளம் வாசிக்கப்படும். இங்கு தாளத்ைத
ஒட்டி கீ தம் அைமகிறது, அதாவது பகவான் பக்தர்கள் ேபாடும் தாளத்திற்கு
ஆடுகிறான் என்பது அவன் பக்தவாத்சக்யத்ைதக் கூறுகிறது.

7.ச்லிஷ்யதி காமபி சும்பதி காமபி காம்பி ரமயதி ராமாம்

பச்யதி ஸ ஸ்மித சாருதராம் அபராம் அனுகச்சதிவாமாம்

ஹrrஹ முக்த வதூநிகேர விலாசினி விலஸதி ேகளிபேர

ஸ: - கண்ணன்

காம்பி- ஒரு ேகாபிையச்லிஷ்யதி-தழுவி

சும்பதி காமபி- இன்ெனாருத்திைய முத்தமிட்டு

காமபி ராமாம் ரமயதி – இன்ெனாருத்தியுடன் விைளயாடுகிறான்

ஸ்மிதசாருதராம்- அழகிய புன்சிrப்புடன் கூடிய ஒருத்திைய

பச்யதி- பார்க்கிறான்

அபராம் வாமாம் – இன்ெனாரு அழகிைய

அனுகச்சதி- ெதாடர்கிறான்.

எல்லா ேகாபியrடமும் ஒேரவிதமான அன்பு ெகாண்டுள்ளான் கண்ணன்

என்பைத ெதrவிக்கும் ஸ்ேலாகம் இது. கீ ைதயில் ‘ஸேமா அஹம்
சர்வபூேதஷு ந ேம த்ேவஷ்ேயா அஸ்தி ந ப்rய:’- எல்லா உயிர்களும்
எனக்கு ஒன்றுதான்., அன்பன் பைகவன் என்ற ேவறுபாடில்ைல. என்று
ெசால்கிறான். இைதப் புrந்துெகாள்ளாமல் நாம் ராைதையப் ேபால் அவன்
பாரபட்சம் பார்ப்பவன் என்று நிைனத்து அவனிடம் இருந்து
விலகிச்ெசல்கிேறாம்.

8.ஸ்ரீ ெஜயேதவபணிதம் இதம் அத்புத ேகசவேகளிரஹஸ்யம்

பிருந்தாவனவிபிேன லலிதம்விதேநாது சுபானி யசஸ்யம் (ஹrrஹ)

ஸ்ரீஜயேதவபணிதம் – ெஜயேதவரால் புைனயப்பட்ட

பிருந்தாவனவிபிேன லலிதம்- அழகிய பிருந்தாவனத்தில் நைடெபற்ற

அத்புதேகலி ரஹஸ்யம் – கண்ணனின் அத்புதமான ராசlைல என்ற

ரஹஸ்யம்

இதம்- என்ற இந்த கவிைத

சுபானி யசஸ்யம்- மங்கலமான ேமன்ைமைய

விதேநாது- விைளவிக்குமாக.

அத்புத ேகலி ரஹஸ்யம் என்பதன் ெபாருள் என்ன என்று பார்க்கலாம்.

முக்திக்கு இரண்டு வழிகள் ெசால்லப் பட்டிருக்கின்றன., முதலாவது

ரஸாஸ்வாதம் பிேரம பக்தி. மற்றது ஞான மார்க்கம்.

‘ரேஸா ைவ ஸ: ரஸம் ேஹாவாயம் லப்த்வா ஆனந்தீ பவதி. ‘ அதாவது

பிரம்மேம ரஸம். பிரம்மத்ைத அைடந்தால் ஆனந்தம் ெபறலாம். ரஸம் ,
ஆனந்தம், பிரம்மம் எல்லாம் ஒன்ேற.

ேகாபியர் , மீ ரா ஆண்டாள் இவர்களுைடய பக்தி மதுர பக்தி., எளிதானது.

ஆழ்வார்களும் நாயக நாயகி பாவத்தி ஆழ்ந்து அனுபவித்துள்ளனர்.
பக்தியின் ரஸங்கள் தாஸ்ய, சக்ய, வாத்சல்ய , மதுர, சாந்த என்று ஐந்து
வைகப்படும்.இதற்கு உதாரணங்கள் ஹனுமான் தாஸ்யம் , உத்தவர்
சக்யம்,யேசாைத வாத்சல்யம் , ராைத மதுரம், முனிவர்கள் சாந்தம்.

ராஸக்rைட ரஹஸ்யம் என்னெவன்றால், ஜீவன் பிரம்மத்துடன் ேசர்ந்து

அனுபவிக்கும் ஆனந்தேம. ேயாகிகள் இந்த உலகத்ைதேய
பிருந்தாவ்னமாகக் காண்கிறார்கள். பகவானின் சிருஷ்டி ஸ்திதி
ஸம்ஹாரம் என்ற lைலதான் ராஸlைல. அவன் அணித்து
ஜீவராசிகளுடனும் ைகேகார்த்து நிற்கிறான். நம் எண்ணங்கள் எல்லாம்
அவைனப்பற்றிேய ஆகுமானால் அைவதான் ேகாபியர். ஒவ்ெவாரு
ேகாபியrைடயிலும் ஒவ்ெவாரு கண்ணன் . எல்லா எண்ணங்களும்
ேசர்ந்து ஒருமுகமானால் அதுதான் ராைத. ராைத கண்ணன் சங்கமேம
ஜீவபிரம்ம சங்கமம்.

அஷ்டபதி 5

ராைத ேகாபித்து அவைன விட்டு நீங்கினாலும் அவன் நிைனைவ தடுக்க

முடியாமல் அவைன நிைனத்து கூறும் அஷ்டபதி இது. ராஸக்rைடயில்
அவன் அழைகயும் அந்த அநுபவத்ைதயும் நிைனவு கூறுகிறாள்.

1.ஸஞ்சரத்அதர ஸுதாமதுரத்வனி முகrத ேமாகன வம்சம்

சலித த்ருகஞ்சல சஞ்சல ெமௗளி கேபால விேலாலவதம்ஸம்

ராேஸ ஹrம் இஹ விஹிதவிலாஸம்

ஸ்மரதி மேனா மமகருத பrஹாஸம்( த்ருவபதம்)

ஸஞ்சரத்அதர- அைசயும் உதடுகளில் இருந்து வரும்

ஸுதாமதுரத்வனி – அமுதம் ேபான்ற இைசைய

முகrத – ெவளிப்படுத்தும்
ேமாகன வம்சம் – அழகிய குழல்

சலித த்ருகஞ்சல – சலிக்கும் கண்கள்

சஞ்சல ெமௗளி- தைல அைசயும்ேபாது

கேபால விேலாலவதம்ஸம்- கன்னத்தில் விைளயாடும் குண்டலங்கள்

ராேஸ- ராசக்rைடயின்ேபாது

க்ருத பrஹாஸம்- என்னுடன் பrகாசத்துடன்

விஹிதவிலாஸம் – விைளயாடின

ஹrம் – ஹrைய

மேனா – என்மனம்

ஸ்மரதி- நிைனக்கிறது. .

எவ்வளவு அழகான கற்பைன! கிருஷ்ணனின் அழகிய முகத்தில்

அைசயும் உதடுகள் , அவன் குழலின் இனிய கானம். அவன் குழல்
ஊதும்ேபாது கான லயத்திேகற்ப தைலைய அைசப்பதனால்
கன்னங்களில் விைளயாடும் அவன் குண்டலங்கள்.

அைத எவ்வாறு மறக்க இயலும் என்று ராைத ஏங்குகிறாள்.

2.சந்த்ரக சாரு மயூர சிகண்டிக மண்டலவலயித ேகசம்

ப்ரசுர புரந்தர தனுரனுரஞ்சித ேமதுரமுதிரஸுேவசம்

ராேஸ ஹrம் இஹ விஹிதவிலாஸம்

ஸ்மரதி மேனா மமகருத பrஹாஸம்

சந்த்ரகசாரு மயூர சிகண்டிக– சந்திரைனப் ேபால அழகிய மயிற்பீலி

மண்டலவலயித ேகசம் –சுற்றி அைமந்த ேகசம்

ேமதுரமுதிரஸுேவசம்- கார்ேமகத்தின் ேமல்

ப்ரசுர புரந்தர தனுரனுரஞ்சித- காணப்படும் அழகிய வானவில்ைல ேபால

விளங்கும். (அவைன என் மனம் நிைனக்கிறது)

கண்ணனின் ேகசத்ைதச்சுற்றி மயில் ெதாைககள் அைர வட்டமாக

அைமக்கப் பட்டிருக்கின்றன. அைவகளின் நடுப்பாகம் சந்திரைனப்[ேபால்
உள்ளது. ேகசத்துன் கருைம கார்ேமகத்ைத ஒத்திருக்கிறது. அதன் ேமல்
வண்ணங்களுைடய மயிற்பீலி ஒரு வானவில்ைலப் ேபால் ேதாற்றம்
அளிக்கிறது. சந்திரனும் வானவில்லும் ேசர்ந்த ஒரு அதிசயம்!

3.ேகாபகதம்பநிதம்பவதீ முக சும்பன லம்பித ேலாபம்

பந்துஜீவ மதுராதர பல்லவம் உல்லாஸஸ்மித ேசாபம்

ராேஸ ஹrம் இஹ விஹிதவிலாஸம்

ஸ்மரதி மேனா மமகருத பrஹாஸம்

ேகாபகதம்பநிதம்பவதீ முக-அழகிய ேகாபிகைள

சும்பன லம்பித ேலாபம் – முத்தமிடும் ஆைசயுடன் கூடிய

பந்துஜீவ மதுராதர பல்லவம் – குந்துமணி ேபான்ற அழகிய அவன்

உதடுகள்

உல்லாஸஸ்மித ேசாபம்- விrந்த முறுவலுடன் விளங்கும் ( அவைன என்

மனம் நிைனக்கிறது.)

அவனுைடய சிவந்த உதடுகள் முறுவலிக்க அது அவன் ேகாபியைர

முத்தமிடும் ஆைசையக் குறிக்கிறது என்று எண்ணுகிறாள் ராைத. .

4.விபுல புலகபுஜபல்லவ வலயித வல்லவயுவதி ஸஹஸ்ரம்

கரசரேணாரஸி மணிகணபூஷண கிரணவிபின்ன தமிஸ்ரம்

ராேஸ ஹrம் இஹ விஹிதவிலாஸம்

ஸ்மரதி மேனா மமகருத பrஹாஸம்

வலயித வல்லவயுவதி ஸஹஸ்ரம்- ஆயிரக்கணக்கான ேகாபியைர

ஆலிங்கனம் ெசய்ததனால் ஏற்பட்ட

விபுல புலகபுஜபல்லவ- புளகாங்கிதத்துடன் கூடிய தளிர்ேபான்ற

அவனுைடய புஜங்கைளயும்

கரசரேணாரஸி – ைககளிலும் பாதங்களிலும்

மணிகணபூஷண – ஆபரணங்களின்

கிரணவிபின்ன தமிஸ்ரம்- ஒளியால் இருைள ேபாக்கடிக்கும் (அவைன

என் மனம் நிைனக்கிறது

ராைத அவனுைடய புளகாங்கிதம் ெகாண்ட அங்கங்கைள நிைனவு

கூறுைகயில், ெபாறாைமயினால் அது அவன் கணக்கில்லாத ேகாபியைர
ஆலிங்கனம் ெசய்ததால் தான் என்று நிைனக்கிறாள். ராசக்rைட இரவில்
நைடெபறும்ேபாது கண்ணின் அங்கங்களில் உள்ள ஆபரணங்களின் ஒளி
இருைளப் ேபாக்கிவிட்டதாம்.

5ஜலதபடலவலதிந்துவிநிந்தக சந்தன திலக லலாடம்

பீனபேயாதரபrஸரமர்தன நிர்தய ஹ்ருதயகபாடம்

ராேஸ ஹrம் இஹ விஹிதவிலாஸம்

ஸ்மரதி மேனா மமகருத பrஹாஸம்

ஜலதபடலவலதிந்துவிநிந்தக-ேமகக் கூட்டங்கள் நடுவில் உள்ள

சந்திரைன பrஹசிக்கும்
சந்தன திலக லலாடம்- சந்தனதிலகத்ைத உைடய ெநற்றிைய

பீனபேயாதரபrஸரமர்தன- இறுகத் தழுவுதலால் ேகாபியrன் மார்ைப

வருத்தும்

நிர்தய ஹ்ருதயகபாடம் - கருைணயில்லாத கதவு ேபான்ற

ஹ்ருதயத்ைதயும் உைடய ( அவைன என் மனம் நிைனக்கிறது)

ேமகக்கூட்டங்களால் சந்திரன் மைறக்கப படுகிறான்., ஆனால் கண்ணன்

ெநற்றியில் உள்ள சந்தனத் திலகம் என்ற சந்திரன் மைறக்கப் படுவேத
இல்ைல.அதனால் சந்திரைன பrஹசிக்கும் ெநற்றி என்கிறாள்.

6. மணி மயமகரமேனாஹர குண்டல மண்டித கண்டம் உதாரம்

பீதவஸனம் அனுகதமுநிமனுஜ ஸுராஸுரவரபrவாரம்

ராேஸ ஹrம் இஹ விஹிதவிலாஸம்

ஸ்மரதி மேனா மமகருத பrஹாஸம்

மணி மயமகரமேனாஹர குண்டல- ரத்னங்களாள் ஆன மகர குண்டலம்

மண்டித கண்டம் உதாரம்- அலங்கrக்கும் கன்னங்கைளயும்

பீதவஸனம் – உடுத்திருக்கும் பீதாம்பரத்ைதயும்

அநுகத- அவன் ராசக்rைடையக் காண அவைனத் ெதாடர்ந்த

முநிமனுஜ ஸுராஸுரவரபrவாரம்- முனிவர்கள் மனிதர்கள் ேதவர்கள்

அசுரர்கள் இவர்கைளயும் உைடய (அவைன என் மனம் நிைனக்கிறது )

7. விசத கதம்பதேல மிலிதம் கலிகலுஷபயம் சமயந்தம்

மாமபி கிமபி தரள தரங்க தனங்க த்ருசா மனஸா ரமயந்தம்

ராேஸ ஹrம் இஹ விஹிதவிலாஸம்

ஸ்மரதி மேனா மமக்ருத பrஹாஸம்

விசத கதம்பதேல - கதம்ப மரத்தின் அடியில்

மிலிதம் – சந்தித்தவைன

கலிகலுஷபயம் – பாவங்களினால் உண்டான பயத்ைதப்

சமயந்தம்- ேபாக்குபவைன

மாமபி – என்ைனயும்

கிமபி தரள தரங்க தனங்க த்ருசா-அழகிய காதல் பார்ைவயினால் கூடிய

மனஸா-மனத்தினால்

ரமயந்தம்- மகிழ்விப்பவைன ( அவைன என் மனம் நிைனக்கிறது )

8. ஸ்ரீஜயேதவபணிதம் அதிசுந்தர ேமாகன மதுrபுரூபம்

ஹrசரண ஸ்மரணம் பிரதி ஸம்ப்ரதி புண்யவதாம் அனுரூபம்

ராேஸ ஹrம் இஹ விஹிதவிலாஸம்

ஸ்மரதி மேனா மமகருத பrஹாஸம்

ஸ்ரீஜயேதவபணிதம் – ஸ்ரீ ஜயேதவரால் இயற்றப்பட்ட

அதிசுந்தர ேமாகன மதுrபுரூபம் – இந்த அதிசுந்தரமான

ேமாகனக்ருஷ்ணனின் வர்ணைன

ஹrசரண ஸ்மரணம் பிரதி- ஹrயின் சரணாரவிந்தத்ைத பற்றியுள்ள

புண்யவதாம் – புண்ணியவான்களுக்கு

ஸம்ப்ரதி – இச்சமயம்

அனுரூபம் – அனுகூலத்ைதக்ெகாடுக்குமாக.
அஷ்டபதி 6

முந்திய அஷ்டபதியில்ராைத கண்ணனின் அழைகயும் ெசயல்கைளயும்

நிைனவு கூர்ந்து இந்த அஷ்டபதியில் அவனுடன் சுகித்த அனுபவத்ைத
நிைனந்து அவைனத் தன்னுடன் ேசருமாறு ெசய்ய ேதாழிைய
ேவண்டுகிறாள்.

ஜீவன் இைறவனிடம் இருந்து தன் அறியாைமயினால் பிrந்து

வருந்துகிறான். அந்த அனுபவம் இன்னெதன்று நிைனவில்லாவிட்டாலும்
அந்த ஆனந்தத்ைத இழந்தைத உணர்கிறான். அவனுடன் ேசர்வது ஒன்ேற
வாழ்வின் குறிக்ேகாள் என்பைத உணரும்ேபாது ராைதயின் சகிையப்
ேபால் ஆசார்யரானவர் ஜீவைனயும் பகவாைனயும் ஒன்று ேசர்க்க
முயற்சிப்பதுதான் சகி என்ற பாத்திரத்தின் உருவகம்.

ராைத தான் கண்ணனுடன் இருந்தைத விவrக்கிறாள்.

1.நிப்ருத நிகுஞ்ச கதயா நிசி ரஹஸி நிlய வஸந்தம்

சகித விேலாகித ஸகலதிசா ரதி ரபஸபர பரேணன ஹஸந்தம்

ஸகி ேஹ ேகசிமதனம் உதாரம்

ரமய மயா ஸஹ மதனமேநாரதபாவிதயா ஸவிகாரம்(த்ருவபதம்)

நிப்ர்தநிகுஞ்சகதயா ரஹஸி- ராைத கண்ணைன சந்திக்க யாரும்

அறியாமல் லதாக்ருஹத்திற்கு ெசல்கிறாள்.

நிlய வஸந்தம்- அங்கு மைறந்து ெகாண்டு

சகிதவிேலாகித ஸகலதிசா- அவைனக்காணாமல் பயத்துடன் எல்லா

திைசகளிலும் பார்ப்பவைளக்கண்டு

ரதிரபஸபேரண- காதல் ேமலிட்டு

ஹஸந்தம்- சிrத்துக் ெகாண்டு நிற்பவனாய்

ேகசிமதனம் உதாரம் – ேகசி என்ற அரக்கைனக் ெகான்ற சிறந்த வரனான்
ீ
கண்ணைன

ேஹ ஸகி-ேதாழி

மதனமேநாரதபாவிதயா – மன்மதனால் பீடிக்கப்பட்ட

மயா ஸஹ- என்னுடன்

ஸவிகாரம்- காதேலாடு

ரமய – ரமிக்கச்ெசய்வாயாக

இனி வரும் ஸ்ேலாகங்கள் ராைத- கண்ணன் ேசர்க்ைக அதாவது நாயக

நாயகி பாவ பக்திைய விளக்குகின்றன. பகவான்தான் உயிர் இந்த உலகம்
அவனுைடய சrரம். பக்தி என்பது அந்த உயிைர உடலின் ஒவ்ெவாரு
அணுவிலும் உணர்வது . இந்த பாவத்தில் பார்த்தால் நாயக நாயகி பாவம்
பற்றி ேலாகாயதமான உணர்வு ஏற்படாது. சrர சுகம் என்பது சrர சrr
சம்பந்தம். இதுதான் ஆண்டாைளயும் மீ ராைவயும் பாட ைவத்தது.

2.ப்ரதம ஸமாகம லஜ்ஜிதயா படுசாடுசைத: அனுகூலம்

ம்ருதுமதுரஸ்மிதபாஷிதயா சிதிlக்ருதஜகனதுகூலம்

.ப்ரதம ஸமாகம லஜ்ஜிதயா- முதல் முதலாக அவனுடன் ேசர்ைகயில்

உண்டான ெவட்கத்துடன் கூடிய என்ைன

படுசாடுசைத: - திறைமயான ெசயல்களாலும்

ம்ருதுமதுரஸ்மிதபாஷிதயா- இனிைமயான ெசாற்களாலும்

அனுகூலம் –இயல்பான நிைல அைடயச்ெசய்து

சிதிlக்ருதஜகனதுகூலம்– ஆைடைய ெநகிழச்ெசய்த கண்ணைன

முதல் முதலாக இைற உணர்வு ஏற்படும்ேபாது நமக்கு இந்த சrர உணர்வு
தூக்கலாக இருக்கிறது. ெவட்கம் என்பது நான் எங்ேக அவன் எங்ேக
அவனுடன் என்னால் ேசர முடியுமா என்ற நாணம்.பிறகு ெகாஞ்சம்
ெகாஞ்சமாக உடல் உணர்வு அற்று விடுகிறது.முதலில் அவன் ஒளிந்து
ெகாண்டு நம்ைமப் பார்த்து நைகக்கிறான். பிறகு நம் தயக்கத்ைத
அவனுைடய lைலகள் மூலம் ேபாக்கி விடுகிறான்.

ஸகி ேஹ ேகசிமதனம் உதாரம்

ரமய மயா ஸஹ மதனமேநாரதபாவிதயா ஸவிகாரம் (முன்னம் காண்க)

3.கிஸலய சயன நிேவசிதயா சிரம் உரஸி மைமவ சயானம்

க்ருதபrரம்பணசும்பனயா பrரப்ய க்ருதாதரபானம்

கிஸலய சயன நிேவசிதயா- தளிர்களால் ஆன சயனத்தில்

சிரம் உரஸி மைமவ சயானம்- என்ேமல் ைவத்துக்கிடந்த மலர்

மார்பைன

க்ருதபrரம்பணசும்பனயா பrரப்ய க்ருதாதரபானம் – என்ைனத்தழுவி

அதரபானம் ெசய்தவைன

நமக்கு மிகவும் ெநருங்கி வருபவன். நம்ைம முழுதும் அறிந்தவன்.

ஸகி ேஹ ேகசிமதனம் உதாரம்

ரமய மயா ஸஹ மதனமேநாரதபாவிதயா ஸவிகாரம் (முன்னம் காண்க)

4.அலஸநிமீ லித ேலாசனயா புலகாவலிலலிதகேபாலம்

ச்ரமஜஸகலகேலவரயாவரமதனமதாததிேலாலம்

அலஸநிமீ லித ேலாசனயா- மகிழ்வினால் என் கண்கள் மூடியிருக்க

புலகாவலிலலிதகேபாலம்- மலர்ந்த கன்னங்கள் உைடயவைன

ச்ரமஜலஸகலகேலவரயா – என் உடல் வியர்த்திருக்க

வரமதனமதாததிேலாலம்-மன்மதனால் பீடிக்கப்பட்டவைன

அவன் ெபயைரக்ேகட்டாேல புளகாங்கிதம் அைடந்து அவைன

ேநrல்கண்டது ேபால் கண்கள் மூடினாலும் உள்ேள ெதrபவனாக
இருக்கிறான். அந்த நிைல அைடந்து விட்டால் அவன் நமக்கு ஒப்பான
ஆனந்தம் அைடகிறான்.

ஸகி ேஹ ேகசிமதனம் உதாரம்

ரமய மயா ஸஹ மதனமேநாரதபாவிதயா ஸவிகாரம்(முன்னம் காண்க )

5. ேகாகிலகலரவகூஜிதயா ஜிதமனஸிஜதந்த்ரவிசாரம்

ச்லதகுஸுமாகுலகுந்தலயா நகலிகிதஸ்தனபாரம்

. ேகாகிலகலரவகூஜிதயா- ஆனந்தம் ேமலிட்டு குயில் ேபாலக் கூவின

என்ைனக் கண்டு

ஜிதமனஸிஜதந்த்ரவிசாரம் – காதல் ேமலிட்டவைன

ச்லதகுஸுமாகுலகுந்தலயா-என் கூந்தல் அவிழ

நகலிகிதஸ்தனபாரம்- அவனுைடய நகங்கள் என் மார்பில் பதிய

ைவத்தவைன

கூஜ்ந்தம் ராம ராேமதி மதுரம் மதுராக்ஷரம் என்று கூவின வால்மீ கி

முதலிய குயில்கைளப்ேபால பக்தனும் அச்சுதா அமரர் ஏேற ஆயர்தம்
ெகாழுந்ேத என்று கூவும் ேபாது அவனுக்கும் நம்ேமல் காதல்
ேமலிடுகிறது.

ஸகி ேஹ ேகசிமதனம் உதாரம்

ரமய மயா ஸஹ மதனமேநாரதபாவிதயா ஸவிகாரம்( முன்னம் காண்க )

6.சரணரணிதமணிநூபுரயா பrபூrதஸுரதவிதானம்

முகரவிச்ருங்கலேமகலயா ஸகசக்ரஹசும்பனதானம்

சரணரணிதமணிநூபுரயா – என் பாதங்களில் உள்ள நூபுரம் சப்திக்க

பrபூrதஸுரதவிதானம் – காதல் விைளயாட்டில் மூழ்கியவைன

முகரவிச்ருங்கலேமகலயா-என் இைட ஆபரணம் குலுங்க

ஸகசக்ரஹசும்பனதானம்- என்ேமல் இதழ்கள் பதித்தவைன

காலில் சதங்ைக ஒலிக்க இைடயில் மணிமாைலயுடன் நாம்

சங்கீ ர்த்தனம் ெசய்யும் பக்தைன அவன் தழுவி முத்தம் இடாமல்
ேவெறன்ன ெசய்வான்?

ஸகி ேஹ ேகசிமதனம் உதாரம்

ரமய மயா ஸஹ மதனமேநாரதபாவிதயா ஸவிகாரம்(முன்னம் காண்க )

7. ரதிஸுகஸமயரஸாலஸயா தரமுகுளித நயனஸேராஜம்

நிஸ்ஸஹநிபதிததனுலதயா மதுசூதனமுதிதமேநாஜம்

ரதிஸுகஸமயரஸாலஸயா – என் மகிழ்ச்சிையயும் கைளப்ைபயும்

பார்த்து

தரமுகுளித நயனஸேராஜம்- சிறிது மலர்ந்த தாமைரக் கண்கைள

உைடயவைன

நிஸ்ஸஹநிபதிததனுலதயா –மயங்கியதுேபான்ற உடைலக் கண்டு

மதுசூதனமுதிதமேநாஜம்- மனமகிழ்ந்தவைன
பக்தி ேமlட்டால் உடல் தளர்கிறது, உணர்வு நழுவி மயங்கியது ேபால்
இவ்வுலக உணர்வின்றி இருப்பைதக்கண்டு அவன் மனமகிழ்ந்து
தன்னுடன்

ேசர்த்துக் ெகாள்கிறான். அந்த நிைல ேவண்டும் என்றால் குருக்ருைப

ேவண்டும். அதுதான் சகியிடம் ேவண்டுதல்.

ஸகி ேஹ ேகசிமதனம் உதாரம்

ரமய மயா ஸஹ மதனமேநாரதபாவிதயா ஸவிகாரம்( முன்னம் காண்க )

8.ஸ்ரீஜயேதவபணிதம் இதம் அதிசய மதுrபு நிதுவனசீ லம்

ஸுகம் உத்கண்டித ேகாபவதூகதிதம் விதேநாது ஸlலம்

ஸ்ரீஜயேதவபணிதம் இதம் – ஸ்ரீ ெஜயேதவரால் கூறப்பட்ட இந்த

அதிசய மதுrபு நிதுவனசீலம் –அதிசயமான கண்ணனின் காதலினால்

ஸlலம் –விைளயாட்டாகச் ெசய்யப்பட்டதும்

உத்கண்டித ேகாபவதூகதிதம்- அதனால் மகிழ்வுற்ற ராைதயால்

ெசால்லப்பட்டைவயான இைவ

ஸுகம் விதேநாது – ேகட்பவர்களுக்கு சுகத்ைத அளிக்கட்டும்.

எல்லாேம அவனுைடய் lலா விேனாதம் அைதக் ேகட்பவர்க்கு எல்லா

சுகங்களும் உண்டாகட்டும் என்கிறார் ெஜயேதவர்.

ஸகி ேஹ ேகசிமதனம் உதாரம்

ரமய மயா ஸஹ மதனமேநாரதபாவிதயா ஸவிகாரம்( முன்னம் காண்க)

அஷ்டபதி 7

ஸ்ேலாகம்

கம்ஸாrரபி ஸம்சாரவாஸனாபந்தஸ்ருங்கலாம்

ராதாம் ஆதாய ஹ்ருதேய தத்யஜ வ்ரஜசுந்தr:

கம்ஸாrரபி- கிருஷ்ணன் (கம்ஸாr- கம்சைன ெகான்றவன்), கம்

என்றால் சுகம் கம் ஸாரயதி – கம்ஸாr: - சுகத்ைதக் ெகாடுப்பவன்

ஸம்சாரவாஸனாபந்தஸ்ருங்கலாம் – (கர்மவிைன என்ற தைளக்குட்பட்ட

ஜீவனான), ஸம் ஸம்யக் ஸாரம் ஸம்ஸாரம் – சிருங்காரம், வாஸனா-
ெதாடரும் நிைனவுகள் . பந்த ஸ்ருங்கலா- பிைணக்கும் சங்கிலி. அதனால்
பிைணக்கப்பட்ட ராைத என்று ெபாருள்.

ராதாம்-ராைதைய

ஹ்ருதேய ஆதாய- மனதில் ெகாண்டு

வ்ரஜசுந்தr:- மற்ற ேகாபியைர

தத்யஜ- விட்டு நீங்கினான்.

கிருஷ்ணனும் ராைத ேகாபித்துக் ெகாண்டு ெசன்றைதப் பார்த்து

வருந்துகிறான். அவனுைடய மேனாநிைலையக் குறிப்பது இந்த
அஷ்டபதி. ஜீவன் தன்ைன விட்டுப் பிrந்து சம்சாரத்தில் அகப்பட்டு
வருந்துைகயில் பகவானும் அந்த ஜீவைனக்குறித்து வருந்துகிறான்
என்பது இதன் ெபாருள்.இனி அஷ்டபதிையக் காண்ேபாம்.

1.மாம் இயம் சலிதா விேலாக்ய வ்ருதம் வதூநிசேயன

ஸா அபராததயா மயா அபி ந வாrதா அதிபேயன

ஸா இயம் – இந்த ராைத

மாம் – என்ைன

வதூநிசேயன –ெபண்களுடன்

வ்ருதம்-சூழப்பட்டவனாகப்

விேலாக்ய –பார்த்து

சலிதா-ெசன்றுவிட்டாள்

மயா அபி- என்னாலும்

அபராததயா – குற்றம் ெசய்ேதன் என்பதனால்

ந வாrதா- தடுக்கப்படவில்ைல

ஹr ஹr ஹதாதரதயா ஸா கதா குபிேதவ (த்ருவபதம் )

ஹrஹr- கஷ்டம் !

ஹதாதரதயா- கவனிக்கப படாைமயால்

குபிேதவ – ேகாபம் ெகாண்டு

ஸா- அவள்

கதா – ெசன்றுவிட்டாள்

2. கிம் கrஷ்யதி கிம் வதிஷ்யதி ஸா சிரம் விரேஹண

கிம் தேனன ஜேனன கிம் மம ஜீவிேதன கிருேஹண

ஹr ஹr ஹதாதரதயா ஸா கதா குபிேதவ (த்ருவபதம்)

ஸா–அவள், கிம் கrஷ்யதி ,என்ன ெசய்வாேளா, சிரம்விரேஹண-விரஹ
தாபத்தினால் ெவகு ேநரம் வருந்தி , கிம் வதிஷ்யதி - ேதாழியிடம் என்ன
ெசால்வாேளா? அவளில்லாமல், தேனன -ெசல்வத்தினாேலா , ஜேனன -
மற்றவர்களாேலா அல்லது ஜீவிேதன க்ருேஹண- வாழ்வதினாேலா, கிம்
- என்ன பயன்?

3.சிந்தயாமி ததானனம் குடில ப்ரூேகாப பேரண

ேசாணபத்மம் இவ உபrப்ரமதாகுலம் ப்ரமேரண

குடிலப்ரூேகாபபேரண- ேகாபத்தால் ெநrந்த புருவத்துடன் கூடிய

ததானனம் – அவள் முகத்ைத

ேசாணபத்மம் – சிவந்த தாமைர மலர்

உபrப்ரமதாகுலம் ப்ரமேரண- ேமல் சூழ்ந்து சஞ்சrக்கும் வண்டுகள் ேபால

சிந்தயாமி. – நிைனக்கிேறன்.

4.தாம் அஹம் ஹருதி ஸங்கதாம் அனிசம் ப்ருசம் ரமயாமி

கிம் வேன அனுஸராமி தாம் இஹ கிம் வ்ருதா விலபாமி

ஹr ஹr ஹதாதரதயா ஸா கதா குபிேதவ (த்ருவபதம்)

அஹம் – நான்

தாம் – அவைள

ஹ்ருதி ஸங்கதாம் –என் ஹ்ருதயத்தில் உள்ளவளாக

அனிசம் -எப்ேபாதும்

ப்ருசம் ரமயாமி- மிகவும் இன்பமைடகிேறன். அப்படி இருக்ைகயில்

கிம் – எதற்காக
வேன – காட்டில்

அனுஸராமி – ேதடிப பின் ெசல்ல ேவண்டும்.?

இஹ- இங்கு

கிம் – ஏன்

வ்ருதா – வணாக
ீ

விலபாமி- புலம்ப ேவண்டும்?

இைறவன் தன்ைன அறியாைமயால் விட்டுச்ெசன்ற ஜீவனிடம் என்றும்

பிrயாமல்தான் இருக்கிறான். விட்டுப்பிrதல் என்பது நம் அறியாைம
என்னும் மாையேய. உலக இன்பத்ைத நாடி இைறவைன மறந்து
விடுவதயு ஒரு நிைல. அந்த உலக வாழ்க்ைகயால் துன்புற்று என்ைன
மறந்து விட்டான் இைறவன் என்று குழம்புவது இன்ெனாரு நிைல.
இதுதான் ராைதயின் நிைல.

5.தன்வி கின்னம் அசூயாயா ஹ்ருதயம் தவ ஆகலயாமி

தன்ன ேவத்மி குேதா கதா அஸி ந ேதன ேத அனுனயாமி

ஹr ஹr ஹதாதரதயா ஸா கதா குபிேதவ (த்ருவபதம்

தன்வி-ெமல்லியலாேள

தவ ஹ்ருதயம் – உன் மனம்

அசூயயா-ெபாறாைமயினால்

கின்னம்- வருத்தம் அைடந்திருக்கிறது என்று

ஆகலயாமி- அறிகிேறன்.

குதா கதா அஸி- நீ எங்கு ெசன்றாய்

தத் – என்பைத

ந ேவத்மி- அறிேயன்

ேதன – அதனால்

ேத- உன்ைன

அனுனயாமி-பின் ெதாடர்ந்து ெசன்று சமாதானம் ெசய்ய முடியவில்ைல.

அனுனயாமி

6.த்ருச்யேச புரேதா கதாகதம் ஏவ ேம விததாஸி

கிம் புேரவா ஸஸம்ப்ரமம் பrரம்பணம் ந ததாஸி

ஹr ஹr ஹதாதரதயா ஸா கதா குபிேதவ (த்ருவபதம்)

ேம- எனக்கு

புரத: - முன்னால்

கதாகதம் ஏவ –நடமாடிக்ெகாண்டிருப்பவளாகேவ

த்ருச்யஸி- காணப்படுகிறாய் ( அதாவது எப்ேபாதும் கண்முன்னால்

இருப்பவளாக)

கிம்_ ஏன்

புேர இவ – முன் ேபால்

ஸஸம்ப்ரமம் – ஆர்வமுடன்

ந ததாஸி பrரம்பணம் – அைணத்துக்ெகாள்ளாமல் இருக்கிறாய் ?

7. க்ஷம்யதாம் அபரம் கதாபி தவ ஈத்ருசம் ந கேராமி

ேதஹி சுந்தr தர்சனம் மம மன்மேதன துேனாமி.

ஹr ஹr ஹதாதரதயா ஸா கதா குபிேதவ (த்ருவபதம்)

கதா அபி – ஒருெபாழுதும்

ஈத்ருசம் – இவ்வாறு

அபரம்- மற்ெறாரு தவைற

தவ – உன்னிடம்

ந கேராமி- ெசய்ய மாட்ேடன்

க்ஷம்யதாம் – மன்னிக்க ேவண்டும்.

சுந்தr- அழகிேய

மம – எனக்கு

தர்சனம் ேதஹி- தrசனம் ெகாடு.

மன்மேதன- மதனாவஸ்ைதயால்

துேநாமி- வருந்துகிேறன்.

பகவான் நம்ைமப் பிrந்து படும் அவஸ்ைதைய இது விவrக்கிறது.

கருைணயால் நம்ைம காக்க பாடுபடுகிறான். நாம் இருக்கும் இடம் ெதrய
வில்ைல என்பது நம் மன நிைல அவைன விட்டு தூரத்தில் இருப்பதால்
உண்டான பச்சாதாபத்ைதக் குறிக்கிறது.நான் உன்ைன இனிேமல்
விடமாட்ேடன் என்று கூறுகிறான்.
கேஜந்தரனும் திெரௗபதியும் அல்லலுறும்ேபாது பகவானும் அவர்கள்
கூப்பிடமாட்டார்களா என்று தவித்தானாம் . கூப்பிட்டவுடன் ஓேடாடி
வந்தான்.

8.வர்ணிதம் ெஜயேதவேகன ஹேரrதம் ப்ரவேன(णे)ன

கிந்து பில்வஸமுத்ர ஸம்பவ ேராஹிண ீரமேன(णे)ன

ஹr ஹr ஹதாதரதயா ஸா கதா குபிேதவ (த்ருவபதம்)

இதம் – இந்த சம்பவம்

ஹrப்ரவேன(णे)ன- ஹrயின் மீ து மனம் ைவத்த

கிந்து பில்வஸமுத்ர ஸம்பவ ேராஹிண ீரமேன(णे)ன- கிந்துபில்வம்

என்கிற சமுத்திரத்திலிருந்து ேதான்றிய சந்திரைனப்ேபான்ற

ெஜயேதவெகன – ெஜயேதவரால்

வர்ணிதம் – வர்ணிக்கப்பட்டது.

அஷ்டபதி 8

கிருஷ்ணைன அைழத்து வர ராைதயால் அனுப்பப்பட்ட சகி அவனிடம்

ெசன்று ராைதயின் நிைலையக் கூறுகிறாள்.

ஸ்ேலாகம்

யமுனாதீரவாநீர நிகுஞ்ேச மந்தம் ஆஸ்திதம்

ப்ராஹ ப்ேரமபேராத்ப்ராந்தம் மாதவம் ராதிகாஸகீ

யமுனாதீரவாநீர நிகுஞ்ேச-யமுைனக்கைரயில் அடர்ந்த ேதாப்பில்
ராைதஇடம் ப்ேரைமயால் குழம்பி உட்கார்ந்திருக்கும் கண்ணனிடம்
ராைதயின் ேதாழி ெசால்லுகிறாள்.

அஷ்டபதி

1.நிந்ததி சந்தனம் இந்துகிரணம் அனு விந்ததி ேகதம் அதீரம்

வ்யாலநிலயமிலன கராலம் இவ கலயதி மலய ஸமீ ரம்

சந்தனம் – சந்தனப்பூச்ைச

நிந்ததி- ெவறுக்கிறாள்.

குளிர்ச்சியான சந்தனம் பிrவாற்றாைமயால் உஷ்ணத்ைதத் தருகிறது

இந்துகிரணம் – சந்திரனின் கிரணங்கள்

அதீரம் ேகதம் – அதிகமான துக்கத்ைத ெகாடுப்பதாக

அனு விந்ததி- உணர்கிறாள் நிலவு எrப்பதாக உணர்கிறாள்.

மலய ஸமீ ரம்- ெதன்றல் காற்ைற

வ்யாலநிலயமிலன - பாம்புகளின் இருப்பிடத்தில் இருந்து வருவதால்

கராலம் இவ கலயதி-விஷெமன உணர்கிறாள்.

சந்தன மரங்கைளத்தழுவி வரும் மைலயமாருதம் பrமளம் உைடயதாக

இருக்கும். ஆனால் அது சந்தன மரங்களின் அடியில் உள்ள பாம்புகளின்
ேசர்க்ைகயால் விஷக்காற்று ேபால் இருக்கிறது என்று நிைனக்கிறாள்.

எெதது காதலர்களுக்கு இன்பத்ைதக் ெகாடுக்குேமா அெதல்லாேம பிrந்து

உள்ளைமயால் எதிர் பலைனக் ெகாடுக்கிறது என்பது கவி கற்பைன.
ஸா விரேஹ தவ தீனா

மாதவ மனசிஜவிசிகபயாதிவ பாவனா தவ lனா( த்ருவ பதம்)

மாதவ – மாதவா

தவ விரேஹ- உன் பிrவினால்

ஸா – அவள்

தீனா- வாடி

மனசிஜவிசிகபயாத் இவ- காமனின் அம்புக்கு பயந்தவளாக

தவ பாவனா- உன் நிைனவில்

lனா- ஆழ்ந்திருக்கிறாள்.

2. அவிரலநிபதித மதனசராதிவ பவதவனாய விசாலம்

ஸ்வஹ்ருதய மர்மணி வர்மகேராதி ஸஜலநளிநீதள ஜாலம் (ஸா

விரேஹ)

அவிரல நிபதித – ெதாடர்ந்து விழும்

மதனசராத் – மன்மதனின் அம்புகளில் இருந்து

ஸ்வஹ்ருதயமர்மணி பவத் – தன் ஹ்ருதயத்தில் உள்ள உன்ைன

அவனாய – காப்பாற்றுவதற்காக

விசாலம் – அகன்ற

ஸஜலநளிநீதள ஜாலம்- ஈரமான தாமைர இைலகளாள் ஆன

வைலயினால்

வர்மகேராதி- அைத மூடிக்ெகாள்கிறாள்.

பிrவுத்தீயால் வருந்தும் நாயகி தாமைர இைலகைள தன் உடல்மீ து
ைவத்துக்ெகாண்டு உஷ்ணத்ைத தணிப்பது என்பது காவியங்களில்
கூறப்பட்டிருக்கிறது. உதாரணமாக காளிதாசனின் சாகுந்தலத்தில்
துஷ்யந்தைனப் பிrந்து வருந்தும் சகுந்தைலைய தாமைர
இைலப்படுக்ைகயில் அமர்த்தி ேதாழிகள் தாமைர இைலகைள
ைவக்கிறார்கள். இங்கு ராைத அவள் உள்ளத்தில் உள்ள கண்ணைன
மனம்தான் அன்பிலிருந்து காப்பாற்றேவ அங்ஙனம் ெசய்தால் என்பது.
கவியின் அழகான கற்பைன.

3.குஸுமவிசிக சரதல்பம் அனல்ப விலாசகலாகமநீயம்

வ்ரதமிவ தவ பrரம்ப ஸுகாய கேராதி குஸும சயநீயம் (ஸா விரேஹ)

அனல்ப விலாசகலா கமநீயம் –சிறந்த அழகிய பூக்குவியல்களால் ஆன

குஸுமசயநீயம் - மலர்படுக்ைகயில் படுத்த அவள்

தவ- உன்னுைடய

பrரம்ப ஸுகாய – தழுவல் என்னும் சுகத்ைத அைடயும் ெபாருட்டு

குஸுமவிசிக சரதல்பம் –மலராகிய அம்புப்படுக்ைகயில் சயனித்து

வ்ரதமிவ கேராதி- வ்ரதம் இருப்பவள் ேபால் ேதான்றுகிறாள்.

மலர்கள் மன்மதனின் சரங்கள் ஆதலால் மலர்படுக்ைக அம்புப்

படுக்ைகையப்ேபால இருக்கிறதாம். அதனால் அவள் கிருஷ்ணைன
அைடயும் ெபாருட்டு தவம் ெசய்வது ேபால் ேதான்றுகிறது என்கிறாள்.

4. வஹதி ச வலித விேலாசன ஜலபரம் ஆனனகமலம்

விதுமிவ விகடவிதுந்துத தந்த தலன கலிதாம்ருத தாரம்(ஸா விரேஹ)

ஆனனகமலம் – அவளுைடய முகத்தாமைர

வலிதவிேலாசன ஜலபரம்- துயருற்ற கண்களில் இருந்து கண்ண ீர்
ெபருகுவதாக

வஹதி- உள்ளது. ( அது எப்படி இருந்தது என்றால்)

விகட – ெகாடிய

விதுந்துத – ராகுவால் ( வவிது என்றால் சந்திரன் துத அவைன

துன்புறுத்துபவன் அதாவது ராகு)

தந்த தலன-கடிக்கப்பட்ட

கலித அம்ருத தாரம்- ஒழுகும் அம்ருததாைரையக் ெகாண்ட

விதும் இவ – சந்திரைனப்ேபால் இருந்தது.

5. விலிகதி ரஹஸி குரங்கமேதன பவந்தம் அஸமசரபூதம்

ப்ரணமதி ,மகரம் அேதா விநிதாய கேர ச சரம் நவசூதம் (ஸா விரேஹ)

ரஹஸி- தனிைமயாக இருக்ைகயில்

பவந்தம் – உன்ைன

அஸமசர பூதம் – மன்மதனின் உருவமாக

குரங்கமேதன-கஸ்தூrயால்

லிகதி- வைரகிறாள்.

அைத: அடியில்

மகரம்- மீ ைன

விநிதாய – வைரந்து ( மன்மதனின் ெகாடி)

கேர ச – கரத்தில்
நவசூதம் – மாம்பூக்கைள

சரம்- அம்புகளாக்கி

ப்ரணமதி- வணங்குகிறாள்

கண்ணைனேய மனம்தான் உருவத்தில் கண்டு என்ைன துன்புறுத்தாேத

அருள் ெசய் என்று வணங்குகிறாள்.

மன்மதன் ஐந்து புஷ்ப சரங்கள் ெகாண்டவன் ஆதலால் அஸமசரன்

எனப்படுகிறான். அஸம என்றால் ஒற்ைறப்பைட, இங்கு ஐந்து.

அரவிந்தம் அேசாகம் ச சூதம் ச நவமல்லிகா

நீேலாத்பலம் ச பஞ்ைசேத பஞ்சபாணஸ்ய ஸாயகா:

தாமைர, அேசாகா புஷ்பம், மாம்பூ, மல்லிைக, நீேலாத்பலம் இைவ

மன்மதனின் ஐந்து பாணங்களாகக் கூறப்படுகின்றன.

6. பிரதிபதம் இதம் அபி நிகததி மாதவ தவ சரேண பதிதா அஹம்

த்வயி விமுேக மயி ஸுதாநிதிரபி தனுேத தனுதாஹம் (ஸா விரேஹ)

பிரதிபதம் – ஒவ்ெவாரு அடிைவக்கும்ேபாதும்

இதம் அபி நிகததி- இவ்வாறு ெசால்கிறாள்.

மாதவ – மாதவா

தவ சரேண- உன் பாதத்தில்

பதிதா அஹம் – வழ்கிேறன்

ீ

த்வயி விமுேக- நீ பராமுகமாக இருப்பின்

சஸுதாநிதி: அபி- சந்திரன் கூட

தனுதாஹம் தனுேத – உடைல எrக்கிறான்.

7.த்யான லேயன புர: பrகல்ப்ய பவந்தம்.அதீவதுராபம்

விலபதி ஹஸதி விஷீததி ேராதிதி சந்ச்சதி முஞ்சதி தாபம் (ஸாவிரேஹ)

அதீவ துராபம்- அைடய முடியாத

பவந்தம்-உன்ைன

த்யானலேயன- த்யானிப்பதன் மூலம்

புர: பrகல்ப்ய – தன் முன் இருப்பதாக பாவித்து

விலபதி – புலம்புகிறாள்.

ஹஸதி – சிrக்கிறாள்

விஷீததி –ேசாகிக்கிறாள்

ேராதிதி –அழுகிறாள்

சந்ச்சதி –அைலகிறாள் . பின்னர் உன் ேசர்க்ைக கிைடக்கும் என்ற

நிைனவில்

முஞ்சதி தாபம்- தாபத்ைத விடுகிறாள்/

8.ஸ்ரீஜயாேதவபணிதம் இதம் அதிகம் யதி மனசா நடநீயம்

ஹrவிரஹாகுல வல்லவ யுவதி சகீ வசனம் படநீயம் (ஸா விரேஹ)

ஸ்ரீஜயேதவபணிதம்- ஸ்ரீஜயேதவரால் ெசால்லப்பட்ட

இதம் -இந்த வர்ணைன

மனசா- மனதினால்

அதிகம் – மிகவும்
நடநீயம் – கற்பைன நாடகமாகக் காணப்படேவண்டும்.

ஹr விரஹாகுல – ஹrயின் விரகத்தினால் வருந்தும்

வல்லவயுவதி – ேகாபியான ராைதயின்

சகிவசனம் – சகி ெசான்ன வார்த்ைதகள்

படநீயம். படிக்கப்பட ேவண்டும்’

அஷ்டபதி 9

சகி ராைதயின் நிைலைய ேமலும் வர்ணிக்கிறாள். ராைதயின் ேவதைன

பகவாேனாடு இைணயத்துடிக்கும் பக்தனின் நிைலைய ஒத்ததாகும்.
ஆழ்வார்களின் நாயக நாயகி பாவத்ைத வர்ணிக்கும் பாசுரங்களும் மீ ரா
ேபான்ற மற்ற பக்தர்களின் பாடல்களும் இதற்கு உதாரணம்.

1. ஸ்தனவிநிஹிதமபி ஹாரம் உதாரம்

ஸா மனுேத க்ருசதனுrவ பாரம்

ராதிகா தவ விரேஹ ேகசவ(த்ருவபதம்)

ஸ்தனவிநிஹிதம் –மார்பில் அணிந்துள்ள

ஹாரம் உதாரம் – ெமல்லிய ஹாரத்ைத

க்ருசதனு: - உன்ைனப்பிrந்ததால் ெமலிந்த உடலுைடய

ஸா- அவள்

பாரம் இவ- ெபரும் சுைம ேபால

மனுேத - -எண்ணுகிறாள்.

ேகசவ- ேகசவா
தவவிரேஹ- உன்ைனவிட்டுப் பிrந்துவருந்தும்

ராதிகா- ராைத

2.ஸரஸம் அஸ்ருணம் அபி மலயஜபங்கம்

பச்யதி விஷம் இவ வபுஷி ஸசங்கம் (ராதிகா)

வபுஷி- உடலில்

அஸ்ருணம் – குளிர்ச்சியாகவும்

ஸரஸம்- மிருதுவாகவும் உள்ள

மலயஜபங்கம் – சந்தனப்பூச்ைச

(சந்தனமரங்கள் ெபரும்பாலும் மைலயமைலயில் காணப்படுவதால்

குைழத்த சந்தனம் மலயஜபங்கம் என்று குறிப்பிடப்படுகிறது.பங்கம்
என்றால் ேசறு. ராைத ெவறுப்பினால் ேசறு என்று கருதுகிறாள் )

விஷம் இவ ஸசங்கம் – விஷேமா என்ற சந்ேதஹத்துடன்

பச்யதி- பார்க்கிறாள். (அது எறிவதுேபால் உணர்ந்ததினால் )

3.ச்வஸித பவனம் அனுபமபrணாஹம்

மதன தஹனம் இவ வஹதி ஸதாஹம் (ராதிகா)

அனுபமபrணாஹம் –நீண்ட ெபருமூச்சுடன் கூடிய

ச்வஸித பவனம்- தன் மூச்சுக்காற்ைற

மதனதஹனம் இவ – காதல் தீையப் ேபால்

ஸதாஹம் வஹதி- சுடுவதாக உணர்கிறாள்

4.திசி திசி கிரதி ஸஜலகணஜாலம்

நயனநளினம் விகலித நாலம் (ராதிகா)

விகளிதநாலம்- தண்டில்லாத

நயனநளினம் – தாமைர ேபான்ற அவள் கண்கள்

திசி திசி – எல்லாதிக்குகளிலும்

ஸஜலகணஜாலம்- கண்ண ீர் துளிகைள

கிரதி- இைறக்கிறது. (ஏெனன்றால் நீ வருகிறாயா என்று எல்லா

திைசயிலும் பார்ப்பதால்.)

5. த்யஜதி ந பாணிதேலன கேபாலம்

பாலசசினம் இவ ஸாயம் அேலாலம் (ராதிகா)

பாணிதேலன கேபாலம் – கன்னத்தில ைகைய

ந த்யஜதி-ைவத்து விடுவேத இல்ைல. எப்ேபாதும் கன்னத்தில் ைக

ைவத்து கவைலயுடன் இருக்கிறாள்.

அது எப்படி இருக்கிறது என்றால்

ஸாயம் – மாைலயில் ( இரவு ெதாடங்குதன் முன்) காணப்படும்

பாலசசினம் அேலாலம் இவ–ஒளி மங்கிய பிைறச்சந்திரன் ேபால

இருக்கிறது,

ைக முகத்ைத பாதி மைறப்பதால் பிைறச்சந்திரனுக்கு ஒப்பிடப்படுகிறது.

6. நயனவிஷயம் அபி கிசலயதல்பம்

கணயதி விஹித ஹுதாசவிகல்பம் (ராதிகா)

கிசலய தல்பம் -இளம்தளிர்களால் ஆன சயனத்ைத

நயனவிஷயம் அபி- பார்த்தால் கூட

ஹுதாச விகல்பம் – ெநருப்பால் ஆனேதா என்று

கணயதி- எண்ணுகிறாள்.

தாமைர மலர்கைள ேபால இளம்தளிர்களால் ஆன சயனத்ைத

காதல்வயப்பட்ட மங்ைகயர் நாடுவர். அது கூட அவளுக்கு
குளிர்ச்சிையத்தருவதற்கு பதில் ெநருப்பு ேபால் ெதrகிறதாம்.

7. ஹrrதி ஹrrதி ஜபதி ஸ காமம்

விரஹவிஹித மரேணவ நிகாமம் (ராதிகா)

.விரஹவிஹித மரேணவ- பிrவாற்றாைமயால் உயிர் துறப்பவள் ேபால

நிகாமம் – விடாமல்

ஹrrதி ஹrrதி – ஹr ஹr என்று

ஸகாமம்- காதல் வயப்பட்டவளாய்

ஜபதி – ஜபித்துக்ெகாண்டு இருக்கிறாள்

உயிர் துறக்கும்ேபாது ஹr நமத்திக் கூறினால் அடுத்த பிறவியிலாவது

அவைன அைடயலாம் என்று எண்ணுபவள் ேபால.

8.ஸ்ரீஜயேதவ பணிதம் இதி கீ தம்

சுகயது ேகசவபாதம் உபநீதம்(ராதிகா)

ஸ்ரீ ெஜயேதவரால் கூறப்பட்ட இந்த கீ தமானது ேகசவன் பாதாரவிந்தத்ைத

அைடந்ேதார்க்கு ஆனந்தம் அளிக்கட்டும்.
அஷ்டபதி 10

ராைதயின் நிைலைய அறிந்ததும் கண்ணன் தான் அங்ேகேய இருப்பதாகச

ெசால்லி ராைதைய அங்கு அைழத்து வரும்படி சகியிடம் கூறுகிறான். சகி
ராைதயிடம் ெசன்று கண்ணனும் அவள் நிைனவாகேவ இருப்பதாகக்
கூறுகிறாள்.

1. வஹதி மலய ஸமீ ேர மதனம் உபநிதாய

ஸ்புடதி குஸுமநிகேரவிரஹிஹ்ருதய தளனாய

மலயஸமீ ேர – மந்தமாருதம்

மதனம் –காமேதவைன

உபநிதாய- உடன் ெகாண்டுவருவதுேபால

வஹதி – வசும்ேபாது
ீ

குஸும நிகேர –மலர்க் கூட்டங்கள்

விரஹிஹ்ருதய தலனாய- பிrவுற்றிருக்கும் மனைத பிளப்பது ேபால

ஸ்புடதி – இதழ் விrயும்ேபாது

தவ விரேஹ வனமாl சகி sததி (த்ருவபதம்)

வனமாl- கண்ணன்

தவ விரேஹ- உன் பிrவினால்

sததி- வருந்திக்ெகாண்டிருக்கிறான்

2. தஹதி சிசிர மயூேக மரணம் அனுகேராதி

பததி மதனவிசிேக விலபதி விகலதேரா அதி( தவ விரேஹ)

சிசிரமயூேக – குளிர்ந்த சந்திரகிரணம்

தஹதி- ெநருப்பாக எrக்கும்ேபாது

மரணம் அனுகேராதி-மரணத் தருவாயில் இருப்பதாக நிைனக்கிறான்.

மதனவிசிேக – மன்மதனின் பாணங்களான மலர்கள்

பததி – தன்மீ து விழும்ேபாது

அதி விகலதர: மிகவும் துன்புற்று

விலபதி-புலம்புகிறான்

3. த்வனதி மதுபஸமூேஹ ச்ரவணம் அபிததாதி

மனஸி வலித விரேஹ நிசி நிசி ருஜம் உபயாதி(தவவிரேஹ)

மதுபஸமூேஹ- வண்டுகளின் கூட்டங்கள்

த்வனதி- rங்காரம் ெசய்யும்ேபாது

ச்ரவணம் - காைத

அபிததாதி- மூடிக் ெகாள்கிறான்

நிசி நிசி – இரவுேதாறும்

வலிதவிரேஹ-விரகத்தினால்

மனஸி- மனதில்

ருஜம்- துன்பம்

உபயாதி- அைடகிறான்

4. வஸதி விபின விதாேன த்யஜதி லலித தாம

லுடதி தரணி சயேன பஹு விலபதி தவ நாம(தவ விரேஹ)

லலிததாம- வசதியான இருப்பிடத்ைத

த்யஜதி- விட்டு

தரணி சயேன – மண்ணில் சயனித்தவனாக

லுடதி- அைமதியின்றி புரள்கிறான்.

தவ நாம- உன் ெபயைர

பஹு விலபதி-பலமுைற கூறி வருந்துகிறான்.

5. பணதி கவி ெஜயேதேவ விரஹவிலஸிேதன

மனஸி ரபஸவிபேவ ஹrருதயது ஸுக்ருேதன (தவவிரேஹ)

கவிஜயேதேவ- ெஜயேதவ கவி

விரஹா விலஸிேதன –பகவான் பக்தைனப் பிrந்து துயருறுவைதப்பற்றி

பணதி- கூறியைத

மனஸி- ேகட்டவர் மனதில்

ஸுக்ருேதன –நல்விைனப்பயனாக

ரபஸவிபேவ – பகவானிடத்தில் அன்பு உண்டாகி

ஹr: - ஹrயானவன்

உதயது- ேதான்றட்டும்

இைதக் ேகட்டவுடன் ராைத மயக்கமுறுகிறாள் . அதனால் தான் இந்த

அஷ்டபதி ஐந்து சுேலாகங்களுடன் நின்று விடுகிறது.
அஷ்டபதி 11

சகி கண்ணன் இருக்குமிடத்திற்கு ெசல்வதற்கு ராைதைய தூண்டுகிறாள்

1.ரதிஸுகஸாேர கதமபிஸாேர மதன மேனாஹர ேவஷம்

ந குரு நிதம்பினி கமனவிலம்பனம் அனுஸர தம் ஹ்ருதேயசம்

ரதிசுகஸாேர- காதல் விைளயாட்டுக்காக

அபிஸாேர- குறிக்கப்பட்ட இடத்திற்கு

கதம்- ெசன்றிருக்கும்

மதனமேநாஹரேவஷம் –காமைனப்ேபால் அழகான உருவத்துடன் உள்ள

ஹ்ருதேயசம்- உன் உள்ளத்தில் குடிெகாண்ட

தம் – அந்த கண்ணைன

அனுஸர – பின் ெதாடர்ந்து ெசல்

.நிதம்பினி- அழகான இடுப்ைப உைடயவேள

கமனவிலம்பனம் – ெசல்வதில் தாமதம்

ந குரு ெசய்யாேத .

தீரஸமீ ேர யமுனாதீேர வஸதி வேன

வனமாlேகாபீபன
ீ பேயாதரமர்தனசஞ்சலதர யுகசாl (த்ருவபதம்)

வனமாl – வனமாைல தrத்தவனாய்

ேகாபீபன
ீ பேயாதரமர்தனசஞ்சலதர யுகசாl- ேகாபியருடன்
விைளயாடுவதில் இச்ைச ெகாண்ட கண்ணன்

தீரஸமீ ேர- ெமன்ைமயான காற்று வசும்

ீ
யமுனாதீேர – யமுைனயின் தீரத்தில்

வஸதி – இருக்கிறான்.

2.நாமஸேமதம் க்ருதக ஸங்ேகதம் வாதயேத ம்ருதுேவணும்

பஹுமனுேத அதனு ேத தனுஸங்கதபவனசலிதம் அபி ேரணும்.(

தீரஸமீ ேர)

ம்ருது ேவணும்- மதுரமான புல்லாங்குழைல

நாமஸேமதம் க்ருதகசங்ேகதம் –உன்ெபயைரச்ெசால்லி

கூப்பிடுவதுேபான்ற பாவைனயில்

வாதயதி- வாசிக்கிறான்.

தி – உன்னுைடய

தனுஸங்கத பவனசலிதம் – உன் ேமனிையத்தழுவிய காற்றினால்

ெகாணரப்பட்ட

ேரணும் அபி –மண்துகைளக்கூட

அதனு பஹுமனுேத – மிகவும் ேமலானதாக நிைனக்கிறான்

3. பததி பதத்ேர விசலிதபத்ேர சங்கித பவதுபயானம்

ரசயதி சயனம் ஸசகிதநயனம் பச்யதி தவ பந்தானம் .( தீரஸமீ ேர)

பததி பதத்ேர- ஒரு பறைவ உட்காரும்ேபாது

விசலிதபத்ேர – இைலகள் சலசலக்ைகயில்

சங்கித பவதுபயானம் – நீ வருகிறாேயா என சந்ேதகித்து

ரசயதி சயனம்- உனக்கு மஞ்சத்ைத விrக்கிறான்.

ஸசகித நயனம் – கண்களில் எதிர்பார்ப்புடன்

தவ பந்தானம் – நீவரும் வழிைய

பச்யதி- பார்க்கிறான்

4.முகரம் அதீரம் த்யஜ மஞ்ஜீரம் rபும் இவ ேகளிஷு ேலாலம்

சல சகிகுஞ்சம் ஸதிமிர புஞ்சம் சீலய நீலநிேசாலம் ( தீரஸமீ ேர)

ேகலிஷு ேலாலம்- காதல் விளயாட்டில் அைசந்து

முகரம் அதீரம்-மிகவும் சப்தம் ெசய்யும்

மஞ்ஜீரம்- உன் காற்சலங்ைகைய

rபும் இவ – எதிr என்று நிைனத்து

த்யஜ- கழற்றிவிடு.

ஸதிமிரபுஞ்சம் – அடர்ந்த இருளான

குஞ்சம் – ெகாடிவட்டிற்கு
ீ

நீல நிேசாலம் - கருப்பு நிறமுள்ள வஸ்திரத்ைத

சீலய – உடுத்திக்ெகாள்

சல சகி- ெசல் ேதாழி

அவள் ெசல்வைத யாரும் அறியாதிருக்கும் ெபாருட்டு இந்த அறிவுைர.

5. உரஸி முராேரருபஹிதஹாேர கன இவ தரளபலாேக

தடிதிவ பீேத ரதிவிபrேத ராஜஸி ஸுக்ருதவிபாேக ( தீரஸமீ ேர)

சுக்ருதவிபாேக – உன்னுைடய நற்கர்மபலனாக

உபஹித ஹாேர –மைலகளால் அலங்கrக்கப்பட்ட

கன இவ முராேர: உரஸி- கறுத்த ேமகம் ேபான்ற ஹrயின் மார்பில்

பீேத – ெபான்வண்ணமான நீ

ரதிவிபrேத – காதல் ேமலிட்டு

தரளபலாேக – சஞ்சலமான

தடித் இவ -மின்னைலப்ேபால்

ராஜஸி-பிரகாசிக்கிறாய்

6. விகளிதவஸனம் பrஹ்ருதரஸனம் கடய ஜகனம் அபிதானம்

கிஸலய சயேன பங்கஜ நயேன நிதிம் இவ ஹர்ஷநிதானம் ( தீர ஸமீ ேர )

பங்கஜநயேன- ப்ங்கஜேலாசனனாகிய கண்ணனிடம்

கிஸலயசயேன – தளிர்களால் ஆன மஞ்சத்தில்

பrஹ்ருத ரஸனம்- ஒட்டியாணம் அற்ற

விகலித வசனம் – தளர்ந்த உைடயுடன்

ஜகனம் அபிதானம் –இைட ஆபரணம் அற்ற உன்ைன

ஹர்ஷநிதானம் – ெபரும் மகிழ்ச்சிைய ெகாடுக்கக்கூடிய

நிதிம் இவ –ெபரும் நிதிையப் ேபால

கடய- சமர்ப்பிப்பாயாக.

6.ஹrரபிமாநீ ரஜனிrதாநீம் இயமபி யாதி விராமம்

குரு மம வசனம் ஸத்வரரசனம் பூரய மதுrபுகாமம்(தீரஸமீ ேர )

ஹr: - கிருஷ்ணன்

அபிமாநீ- ெபருைம ெகாண்டவன்

இதாநீம் – இப்ேபாது

இயம் ரஜனி: அபி- இந்த இரவும்

யதிவிராமம்- - முடிைவ அைடயப் ேபாகிறது.

குரு மம வசனம் – என்ெசால் ேகட்பாயாக

ஸத்வரரசனம்- இது விைரவில் பயைன அளிக்கும்

மதுrபுகாமம் – கண்ணனின் ஆவைல பூர்த்தி ெசய்.

8.ஸ்ரீஜயேதேவக்ருத ஹrேசேவ பணதி பரம ரமண ீயம்

ப்ரமுதிதஹ்ருதயம் ஹrமதிஸதயம் நமத ஸுக்ருதகமநீயம்

ஸ்ரீஜயேதேவ –ஸ்ரீஜயேதவரால்

க்ருத ஹr ேசேவ- ஸ்ரீ ஹrயின் ேசைவயாக

பணிதம் – இது ெசய்யப்பட்டது.

பரமரமண ீயம் – மிகவும் அழகிய

ப்ரமுதிதஹ்ருதயம்- மனதுக்கு ஆனந்தத்ைதக்ெகாடுக்கும்

அதிஸதயம்- .மிகவும் தைய உள்ள

ஸுக்ருதகமநீயம் –நற் கர்மாவின் பலனாக உள்ள

ஹrம் – ஹrைய

நமத – வணங்குவர்.
ீ
அஷ்டபதி 12

விரஹதாபத்தால் ெமலிந்த ராைதயால் ஒரு அடி கூட எடுத்து ைவக்க

முடியவில்ைல. அதனால்சகி மீ ண்டும் கண்ணனிடம் ெசன்று ராைதயின்
நிைலையக் கூறுகிறாள்.

1.பச்யதி திசி திசி ரஹஸி பவந்தம்

தததரமதுரமதூனி பிபந்தம்

நாத ஹேர sததி ராதா ஆவாஸக்ருேஹ(த்ருவபதம்)

நாதஹேர – ஹேர கிருஷ்ண

ராதா- ராைத

ஆவாஸக்ருேஹ- உங்கள் சந்திக்குமிடத்தில் இருப்பவளாய்

sததி- வருந்துகிறாள்

ரஹஸி-தனிைமயில்

திசி திசி – ஒவ்ெவாரு திைசயிலும்

பவந்தம் – நீஇருப்பதாகவும்

தததரமதுரமதூனி பிபந்தம்–அவளுைடய ேதெனாத்த அதரபானம்

ெசய்பவனாகவும்

பச்யதி- காண்கிறாள்.

2. த்வதபிஸரண ரபேசன வலந்தீ

பததி பதானி கியன்தீ சலன்தீ (நாதஹேர)

த்வதபிஸரண ரபேசன- உன்ைன சந்திக்கும் ஆவலால்

வலன்தீ- இழுக்கப்பட்டு

கியன்தி பதானி- சில அடிகள்

சலந்தீ- ெசல்பவளாய்

பததி –முடியாமல் விழுகிறாள்

3.விஹிதவிசதபிஸா கிஸலயவலயா

ஜீவதி பரம் இஹ தவ ரதிகலயா(நாதஹேர )

விஹிதவிசத பிஸா- ெவளுத்த தாமைரத்தண்ைடேய

கிஸலய வலயா- வைளயாகக் ெகாண்டு ( சாதாரண கங்கணம் பாரமாகத்

ேதான்றியதால் அல்லது ெமலிந்த கரங்களில் இருந்து வைள நழுவுவதால்
)

தவரதிகலயா- உன் மீ து ெகாண்ட ப்ேரைமயால் மட்டுேம

இஹ– இவ்வுலகில்

பரம் ஜீவதி – உயிர்வாழ்கிறாள்.

4.முஹுரவேலாகித மண்டன lலா

மதுrபுரஹம் இதி பாவனசீலா(நாதஹேர)

மதுrபு: அஹம் இதி- நாேன கண்ணன்

பாவனசீலா- என்ற பாவைனயில்

மண்டனlலா – உனக்குகந்த ஆபரணங்கைள பூட்டிக்ெகாண்டு

முஹு: அவேலாகித – அவற்ைறத் திரும்ப திரும்பப் பார்க்கிறாள்.

5. த்வrதம் உைபதி ந கதம் அபிஸாரம்

ஹr: இதி வததி சகீ ம் அனுவாரம்

ஹr: - ஹr

த்வrதம் – விைரவாக

அபிஸாரம்-சந்திக்குமிடத்திற்கு

கதம் – ஏன்

ந உைபதி- வரவில்ைல என்று

அனுவாரம் – அடிக்கடி

சகீ ம் – ேதாழிைய

வததி- ேகட்கிறாள்

6.ச்லிஷ்யதி சும்பதி ஜலதரகல்பம்

ஹrருபகாத இதி திமிரம் அனல்பம் (நாதஹேர)

திமிரம் அனல்பம் – அடர்ந்த இருைளக் கண்டு

ஜலதரகல்பம் – நீருண்டேமகம் ேபால் இருப்பதால்

ஹr: உபகாத – ஹr வந்துவிட்டார் என்று’

ச்லிஷ்யதி- தழுவுகிறாள்

சும்பதி –முத்தமிடுகிறாள்
7. பவதி விலம்பினி விகளிதளஜ்ஜா

விலபதி ேராதிதி வாஸகஸஜ்ஜா(நாதஹேர )

வாஸகஸஜ்ஜா- சந்திக்கும் இடத்தில் தயாராக உள்ளவள்

பவதி விலம்பினி – நீ வராமல் தாமதிக்ைகயில்

விகளிதலஜ்ஜா – ெவட்கத்ைத விட்டு

விலபதி ேராதிதி- புலம்பி அழுகிறாள்.

8.ஸ்ரீஜயேதவகேவrதம் உதிதம்

ரஸிகஜனம் தனுதாம் அதிமுதிதம்

ஸ்ரீஜயேதவகேவ:- ஸ்ரீஜயேதவகவியிடம்

உதிதம்இருந்து- ேதான்றிய

இதம் – இந்த கவிைத

ரஸிகஜனம்- ரசிகர்கைள

அதிமுதிதம்- மிகவும் இன்புற்றவர்களாய்

தனுதாம்- ஆக்கட்டும்

குருவால் நல்லுபேதசம் ெபற்றபின் கூட நம்மால் பகவாைனத்ேதடிச்

ெசல்ல முடியவில்ைல. நம் பாசபந்தங்கள் தடுக்கின்றன. அப்ேபாது
பகவானின் அருள் இருந்தால் மட்டுேம அது சாத்தியம் ஆகிறது. அதனால்
நம் சார்பில் குருேவ பகவாைன ேவண்டுகிறார் , ”இந்த ஜீவன் உன்ேமல்
பக்தி ெகாண்டாலும் சக்தியற்றது , நீதான் இைத காத்தருள ேவண்டும்.”
என்று.
அஷ்டபதி 13

சகி கண்ணைனப் பார்த்துவிட்டு திரும்பி வரும்ேபாது பிருந்தாவனத்தில்

பூரண சந்திரன் பிரகாசித்தது. ராைத விரஹதாபத்தினால் துன்பமைடந்து
சகி இன்னும் வராதைதக் குறித்து வருந்துகிறாள்.

1. கதிதஸமேய அபி ஹr அஹஹ ந யெயௗ வனம்

மம விபலம் இதம் அமலரூபம் அபி ெயௗவனம்

ஹr- ஹrயானவன்

கதிதஸமேய அபி– வருவதாகச் கூறிய ேவைளயில்

ந யெயௗ-வரவில்ைல

இதம்- இந்த

மம- என்னுைடய

ெயௗவனம் – இளைமயும்

அமலரூபம் அபி –அழகும்

விபலம் – வண்
ீ

யாமி ேஹ கம் இஹ சரணம் ஸகீ ஜன வசனவஞ்சிதா (த்ருவபதம்)

சகீ ஜனவசனவஞ்சிதா-( கண்ணைன அைழத்து வருேவன் என்ற) சகியின்

வார்த்ைதயும் ெபாய்யாக

கம் – யாைர

இஹ – இங்கு

சரணம் யாமி – சரணமைடேவன்?

2. யதனுகமனாய நிசி கனம் அபி சீலிதம்

ேதன மம ஹ்ருதயம் இதம் அஸமசரகீ லிதம் (யாமி)

யதனுகமனாய- யார் வரவிற்காக

கஹனம் அபி- இருளடர்ந்ததாயினும் இந்தக் காடு

நிசி- இரவில்

சீலிதம் – அைடயப்பட்டேதா

ேதன – அவனால்

மம ஹ்ருதயம் – என் இதயம்

அஸமசரகீ லிதம் – மன்மதனின் பாணங்களால் கிழிக்கப்பட்டதாயிற்று.

3.மம மரணம் ஏவ வரம் இதி விததேகதனா

கிமிதி விஷஹாமி விரஹானலம் அேசதனா (யாமி)

அேசதனா- ஆள் அரவமற்ற

விததேகதனா – வணான
ீ இந்த இடத்தில்( கண்ணன் வராததால்)

கிம் இதி- எதற்காக

விரஹானலம்- பிrவுத்தீைய

விஷஹாமி – நான் ெபாறுத்துக்ெகாள்ள ேவண்டும்?

மம- எனக்கு

மரணம் ஏவ- மரணேம

வரம் இதி- ேமலானது

4. மாம் அஹஹ விதுரயதி மதுரமதுயாமிநீ

காபி ஹrம் அனுபவதி க்ருத ஸுக்ருத காமிநீ (யாமி)

மதுரமதுயாமிநீ – இந்த இனிைமயான வசந்தகால இரவு

மாம்- என்ைன

விதுரயதி- வருத்துகிறது

காபி ஸுக்ருதகாமினி – யாேரா ஒருத்தி புண்ணியம் ெசய்தவள்

ஹrம் அனுபவதி – ஹrயுடன் சுகம் அனுபவிக்கிறாள்.

அதனால் தான் அவன் வரவில்ைல என்று எண்ணுகிறாள்.

5. அஹஹ கலயாமி வலயாதிமணிபூஷணம்

ஹrவிரஹதஹன வஹேனன பஹுதூஷணம் (யாமி)

வலயாதிமணிபூஷணம்- வைளகள் முதலிய ஆபரணங்கள் ( கண்ணைன

சந்திப்பதற்காக பூண்டைவ)

ஹrவிரஹதஹன வஹேனன- கண்ணனின் விரஹத்தால்

ெநருப்புேபால சுடுவதால்

பஹுதூஷணம்- ெவறுக்கத்தக்கைவயாக

கலயாமி- எண்ணுகிேறன்

6. குஸும ஸுகுமார தனும் அதனுசர lலயா

ஸ்ரகபி ஹ்ருதி ஹந்தி மாம் அதிவிஷமசீ லயா(யாமி)

குஸுமஸுகுமாரதனும் மாம் - மலைரப்ேபால ெமல்லிய என் உடைல

ஹரதி- மார்பில் உள்ள

ஸ்ரக் அபி – பூமாைல கூட

அதிவிஷமசீலயா- மிகக்ெகாடியைவயான

அதனுசரlலயா- மன்மதனுைடய அம்பானதால்

மாம் – என்ைன

ஹ்ருதி- ஹ்ருதயத்தில்

ஹந்தி –ேவதைன உண்டாக்குகிறது.

7. அஹமிஹ நிவஸாமி நகணிதவனேசதஸா

ஸ்மரதி மதுஸூதன:மாம் அபி ந ேசதஸா (யாமி)

ந கணித வனேவதஸா- இந்த மூங்கில் காடுகைள ெபாருட்படுத்தாமல்

அஹம் – நான்

இஹா- இங்கு

நிவஸாமி- இருக்கிேறன்,

மதுஸூதன: - மதுசூதனன்

மாம் – என்ைன’

ேசதஸா அபி – மனதால் கூட

ந ஸ்மரதி- நிைனப்பது இல்ைல

ஹrசரண ஸரண ெஜயேதவகவிபாரதீ

வஸது ஹ்ருதி யுவதிrவ ேகாமளகலாவதீ(யாமி)

ஹrசரண ஸரண- ஹrயின் பாதேசைவயில் ஈடுபட்ட

ஜயேதவகவிபாரதி – ெஜயேதவகவியின் கவிைத

ேகாமளகலாவதீ-அழகும் கைலத்திறனும் வாய்ந்த

யுவதிrவ – ெபண்மணிையப்ேபால

ஹருதி- ஹ்ருதயத்தில்

வஸது- வசிக்கட்டும்

அஷ்டபதி 14.

சகி திரும்பி வந்து ஒன்றும் ேபசாமல் நின்றாள். அைதப் பார்த்து ராைத

கண்ணன் தன்ைனவிட ேமலான ஒரு யுவதியுடன் ரமித்துக்
ெகாண்டிருக்கிறான் அதனால்தான் சகி ெமௗனமாக் இருக்கிறாள் என்று
எண்ணி அந்த அழகி அவனுடன் ரமிப்பைத நிைனக்கிறாள்.

1.ஸ்மரஸமேராசிதவிரசிதேவஷா

தலிதகுஸுமதள விரலித ேகசா

ஸ்மரஸமேராசிதவிரசிதேவஷா – மன்மத lைலக்ெகாப்பான ஆைட

அணிகளுடன்

தலிதகுஸுமதள விரலித ேகசா-தளர்வான கூந்தலில் இருந்து நழுவும்

மலர்களுடன்

காபி மதுrபுணா விலஸதி யுவதி: அதிககுணா (த்ருவபதம்)

காபி-யாேரா ஒருவள்

அதிககுணா – என்ைன விட சிறந்த அழகு, குணம் உைடயவள்

மதுrபுணா-கண்ணனுடன்

விலஸதி-விைளயாடுகிறாள்

2.ஹrபrரம்பண வலிதவிகாரா
குசகலேசாபr தரளிதஹாரா (காபி)

ஹrபrரம்பண – ஹrைய தழுவுதலால்

வலிதவிகாரா- உணர்ச்சி ெபருகுபவளாய்

குசகலேசாபr –கலசங்கள் ேபான்ற ஸ்தனங்களின் ேமல்

தரளிதஹாரா- புரளும் ஹாரத்ைத உைடயவளாய்

3. விசலத் அலக லலிதானனசந்த்ரா

ததரபான ரபஸக்ருததந்த்ரா(காபி)

விசலத் அலக –புரண்டு விழும் கூந்தலால்

லலிதானனசந்த்ரா- அழகுடன் கூடிய சந்திரன் ேபான்ற முகத்ைத

உைடயவளாய்

ததரபான – கண்ணனுைடய அதரபானத்தால்

ரபஸக்ருததந்த்ரா- உணர்ச்சிேமலிட்டு தன் நிைனவிழந்தவளாய்

4.சஞ்சலகுண்டல லலிதகேபாலா

முகrதரஸன ஜகனகதிேலாலா (காபி)

சஞ்சல குண்டல- அைசயும் காதணிகளால்

லலிதகேபாலா- அழகுறு கன்னங்கைள உைடயவளாய்

ஜகனகதி ேலாலா- இடுப்பு அைசவதனால்

முகrதரஸன- சப்திக்கும் மணிகைள உைடய இைட ஆபரணம்

உைடயவளாய்
5.தயிதவிேலாகித லஜ்ஜிதஹஸிதா

பஹுவித கூஜித ரதி ரஸ ரஸிதா

தயிதவிேலாகித-பிrயனான கண்ணைன பார்த்து

லஜ்ஜிதஹஸிதா- ெவட்கத்துடன் சிrப்பவளும்

ரதிரஸரஸிதா- காதல் விைளயாட்டினால் மகிழ்ந்து

பஹுவிதகூஜித –பலவிதமான மதுர ஓைசகள் ெசய்பவளும்

6. விபுலபுலக ப்ருதுேவபதுபங்கா

ச்வஸிதநிமீ லித விகஸதனங்கா(காபி)

விபுலபுலக ப்ருதுேவபதுபங்கா-புளகாங்கிதம் மற்றும் வியர்ைவ

இைவகளால் பாதிக்கப்பட்டு

ச்வஸிதநிமீ லித - ெபருமூச்சினாலும் கண்மூடுவதாலும்

விகசதனங்கா – காதைல ெவளிப்படுத்துபவளாய்

7.ஸ்ரமஜலகணபரஸுபகசrரா

பrபதிேதாரஸி ரதிரணதீரா(காபி)

ஸ்ரமஜலகணபரஸுபகசrரா- வியர்ைவ சூழ்ந்த அழகிய சrரம்

உைடயவளாய்

பrபதிேதாரஸி ரதிரணதீரா- காதல் விைளயாட்டில் விட்டுக்ெகாடுக்காது

கண்ணனின் ேமல் விழுந்தவளாய்

எவேளா ஒருவள் கண்ணனுடன் ரமிக்கிறாள்.

ஸ்ரீ ெஜயேதவ பணிதஹrரமிதம்

கலிகலுஷம் ஜனயது பrசமிதம்

ஸ்ரீ ெஜயேதவரால் கூறப்பட்ட ஹrயின் காதல் lைலகள் கலியுகத்து

தீைமகைள அகற்றட்டும்.

அஷ்டபதி 15

ராைத கண்ணன்யாேரா ஒருவளுடன் இன்புர்rருபப்தால் தான்

வரவில்ைல என்று எண்ணி தான் அவேனாடு இருக்ைகயில் நிகழ்ந்த
எல்லா ெசயல்களும் இன்ெனாரு ெபண்ணிடமும் நடப்பதாக எண்ணித்
துயருறுகிறாள்.

1.ஸமுதிதமதேன ரமண ீவதேன சும்பனவலிதாதேர

ம்ருகமத திலகம் லிகதி ஸபுலகம் ம்ருகமிவ ரஜநீகேர

ஸமுதிதமதேன – காதல் ேமlட்டால்

சும்பனவலிதாதேர – முத்தமிடப்பட்ட உதடுகளுடன் கூடிய

ரமண ீவதேன –அழகியின் முகத்தில்

சபுலகம் – புளகாங்கிதனாய்

ரஜநீகேர ம்ருகமிவ- சந்திரனில் காணப்படும் மான் பிம்பத்ைதப்ேபால்

ம்ருகமத திலகம் – கஸ்தூr திலகத்ைத

லிகதி- இடுகிறான்

ரமேத யமுனாபுலினவேன விஜயீ முராrரதுனா (த்ருவ பதம்)

விஜயீ முராr:-ெவற்றிெபறுபவனான கண்ணன்

அதுனா- இப்ேபாது
யமுனாபுலினவேன – யமுைனயின் மணற்பாங்கான வனத்தில்

ரமேத – களிக்கிறான்.

2.கனசயருசிேர ரசயதி சிகுேர தரளித தருணானேன

குரபககுஸுமம் சபலாஸுஷமம் ரதிபதிம்ருககானேன (ரமேத)

தரளிததருணானேன – அைசயும் அழகிய முகத்தில்

கனசயருசிேர -–கருத்தேமகம் ேபால் அடர்ந்த

ரதிபதிம்ருககானேன – மன்மதன் என்ற மான் சஞ்சrக்கும்காடுேபான்ற

சிகேர- அவளுைடய கூந்தலில்

சபலாஸுஷமம்- மின்னல்,ேபான்ற

குரபககுஸுமம் –சிவந்த மலைர

ரசயதி- சூடுகிறான்

3. கடயதி ஸுகேன குசயுகககேன ம்ருகமதருசிரூஷிேத

மணிஸரம் அமலம் தாரகபடலம் நகபதசசிபூஷிேத (ரமேத)

ம்ருகமதருசிரூஷிேத – கஸ்தூrயின் வாசம் ெகாண்ட

நகபத சசிபூஷிேத - அவனுைடய நகங்கள் பட்டு பிைறச்சந்திரன்

உள்ளதுேபால் ேதான்றிய

ஸுகேன குசயுகககேன- அவளுைடய அகன்ற ஆகாயம் ேபான்ற

ஸ்தனங்களின் ேமல்

தாரகபடலம் - நக்ஷத்திரக் கூட்டங்கள் ேபான்ற

மணிஸரம் அமலம்- அழகிய முத்துமாைலைய

கடயதி-அணிவிக்கிறான்

4.ஜிதபிஸசகேல ம்ருதுபுஜயுகேள கரதல நளிநீதேள

மரகதவலயம் மதுகரநிசயம் விதரதி ஹிம சீதேல (ரமேத)

ஜிதபிஸசகேல – தாமைரத்தண்ைட மிஞ்சிய

ஹிமசீதேல- குளிர்ந்த

ம்ருதுபுஜயுகேள –மிருதுவான புஜங்கைள உைடய

கரதலநளிநீதேல –தாமைர ஒத்த அவள் கரங்களில்

மதுகரநிசயம் –வண்டு சூழ்ந்தாற்ேபால் உள்ள

மரகதவலயம் –பச்ைசக்கல் வைளைய

விதரதி – அணிவிக்கிறான்.

5.ரதிக்ருஹஜகேன விபுலாபகேன மனஸிஜகனகாஸேன

மணிமயரஸனம் ேதாரணஹஸனம் விகிரதி க்ருதவாஸேன(ரமேத)

விபுலாபகேன – அகன்ற

மனஸிஜகனகாஸேன – மன்மதனின் தங்கசிம்மாசனம் ேபான்ற

ரதிக்ருஹஜகேன –காதல் க்ருஹமான அவள் இடுப்ைப

க்ருதவாஸேன- இருப்பிடமாகக் ெகாண்ட

மணிமயரஸனம்-ெபான்மணிகைளக் ெகாண்ட ஒட்டியாணம்

விகிரதி – உைடந்து சிதறுகிறது. (கண்ணன் பிடித்து இழுப்பதால்).

6. சரண கிஸலேய கமலாநிலேய நகமணிகணபூஷிேத

பஹிரபவரணம் யாவகபரணம் ஜனயதி ஹ்ருதி ேயாஜிேத (ரமேத )

கமலாநிலேய ஹ்ருதி ேயாஜிேத- ஸ்ரீேதவி குடிெகாண்ட மார்பில்
ைவக்கப்பட்ட

நகமணிகணபூஷிேத- சிவந்த மணிகள் ேபான்ற நகங்களுைடய

சரண கிஸலேய-அவளுைடய தளிர்ேபான்ற பாதத்தில்

பஹிரபவரணம் – ேமல்பூச்சாக

யாவகபரணம் – ெசம்பஞ்சுக்குழம்ைப

ஜனயதி- பூசுகிறான்.

7.ரமயதிசஸுப்ருசம் காமபி ஸுத்ருசம் கலஹலதரேஸாதேர

கிம் அபலம் அவசம் சிரம் இஹ விரஸம் வத சகி விடேபாதேர (ரமேத)

கலஹலேஸாதேர – அந்த வஞ்சகமான கண்ணன்

காமபி ஸுத்ருசம் – ேவறு ஒரு ெபண்ைண

ஸுப்ருசம் ரமயதி- மிகவும் சந்ேதாஷப் படுத்துைகயில்

சகி- சகிேய

கிம் ஏன்

இஹ –இங்கு

விடேபாதேர - ெகாடிவட்டில்
ீ

அபலம்- வணாக
ீ

சிரம் – ெநடு ேநரம்

விரஸம்-பலனின்றி
அவஸம்- இருக்க ேவண்டும்.

8. இஹரஸபணேன க்ருதஹrகுணேன மதிrபுபத ேசவேக

கலியுகசrதம் ந வஸது துrதம் கவிந்ருப ஜயேதவேக (ரமதி)

இஹ- இங்கு

ரஸபணேன – சுைவமிக்க

க்ருத ஹrகுணேன- ஹrயின் சிறப்ைப கூறி

மதுrபுபதேசவேக- ஹrயின் பதம் துதிக்கும்

கவிந்ருப ஜயேதவேக- கவிராஜரான ெஜயேதவருக்கு

கலியுகசrதம் – கலியுகத்தின் இயல்பான

துrதம் –துன்பங்கள்

ந வஸது- இல்லாமல் இருக்கட்டும்.

அஷ்டபதி 16

யார் கண்ணனுடன் இருக்கிறாேளா அவள் ெகாடுத்து ைவத்தவள்.

ஏெனன்றால் இந்த விரஹேவதைனைய அனுபவிக்கவில்ைல என்று
ராைத ெசால்லுகிறாள்.

1அனில தரள குவலய நயேனன

தபதி ந ஸா கிஸலயசயேனன

அனிலதரள –காற்றில் அைலபடும்

குவலய நயேனன –தாமைர ேபான்ற கண்கைள உைடய கண்ணனுடன்

இருப்பதால்)
ஸா- அவள்

கிஸலய சயேநன- இளம்தளிர் படுக்ைகயில் படுத்து ( விரஹம்

ேமலிட்டதால்)

ந தபதி-ெவப்பத்தினால் வாடுவதில்ைல

குளிர்ந்த தளிர்களால் ஆன சயனம் ெவப்பத்ைதக் ெகாடுக்கிறது

விரஹத்தினால்

சகி யா ரமிதா வனமாலினா(த்ருவபதம்)

சகி –ேதாழி,

யா ரமேத – யார் சுகம் அநுபவிக்கிறாேளா

வனமாலினா- கண்ணனுடன் (அவள்)

2.விகசித ஸரஸிஜ லலிதமுேகன

ஸ்புடதி ந ஸா மனசிஜ விசிேகன ( யா ரமிதா)

ஸா- அவள்

மனஸிஜ விசிேகன – காமனின் அம்பினால்

ந ஸ்புடதி- பிளக்கப்படுகிறதில்ைல (ஏன் என்றால்)

விகஸித- மலர்ந்த

ஸரஸிஜ – தாமைர ேபான்ற

லலிதமுேகன- அழகிய முகம் ெகாண்ட கண்ணேனாடு இருப்பதால்

3. அம்ருதமதுரம்ருதுதர வசேனன

ஜ்வலதி ந ஸா மலயபவேனன (யா ரமிதா)

அம்ருத- அமிர்தம் ேபான்ற

மதுரம்ருதுதர – மதுரமாகவும் மிருதுவாகவும் உள்ள ‘

வசேனன –கண்ணனின் ெசாற்கைளக் ேகட்பதனால்

மலயபவேனன மைலயமாருதத்தால்

ந ஜ்வலதி- எrக்கப் படுவதில்ைல

குளிர்ந்த காற்று ெவப்பத்ைதக் ெகாடுக்கிறது பிrவாற்றாைமயால்.

4.ஸ்தல ருஹ ருசிர கரசரேணன

லுடதி ந ஸா ஹிமகரகிரேணன (யா ரமிதா))

ஸா- அவள்

ஹிமகரகிரேணன- சந்திரனின் கிரணங்களால் விரஹம் ேமலிட்டு

நலுடதி- புரளுவதில்ைல

ஸ்தல ருஹ ருசிர கரசரேணன- நிலத்தில் உதித்த் தாமைர ேபான்ற

ைககளும் பாதங்களும் ெகாண்ட கண்ணனுடன் இருப்பதால்.

தாமைர இருப்பதால் சந்திரன் இல்ைல என்றாகிறது. அதனால் சந்திர

கிரணங்களால் துன்பம் இல்ைல.

5.ஸஜலஜலத ஸமுதயருசிேரண

தஹதி ந ஸா ஹ்ருதிவிரஹதேவன (யா ரமிதா)

ஸா- அவள்

ஹ்ருதி – ஹ்ருதயத்தில்

விரஹதேவன – விரஹத்தீயால்
தஹதி- ெபாசுக்கப்படுவதில்ைல

ஸஜலஜலத ஸமுதய - நீருண்ட ேமககூட்டம் ேபான்ற

ருசிேரண- ஒளி வசும்

ீ கண்ணேனாடு இருப்பதால்

6..கனக நிகஷ ருசி சுசிவஸேனன

ச்வஸதி ந ஸா பrஜனஹஸேனன (யா ரமிதா)

கனக நிகஷ ருசி –உைரகல் ேமல் பிரகாசிக்கும் ெபான் ேபான்ற

சுசிவஸேனன – பீதாம்பரத்ைத தrத்த கண்ணேனாடு இருக்ைகயில்

பrஜன ஹஸேனன - சுற்றி உள்ளவர்களால் பrகாசம் ெசய்யப் பட்டு.

(கண்ணன் வருவான் என்று கூறினாேய அவன் வரவில்ைலேய என்று

பrஹசிப்பவர்களால்)

ந ச்வஸிதி- ெபருமூச்சு விடுவதில்ைல.

7. ஸகலபுவனஜனவரதருேணன

வஹதி ந ஸா ருஜம் அதிகருேணன(யா ரமிதா)

அதிகருேணன- மிகவும் கருைணயுைடயவனும்

ஸகலபுவனஜனவரதருேணன- அகில உலகத்திலும் உள்ளவர்களில்

சிறந்த யுவநும் ஆகிய கண்ணனுடன் இருப்பதால்’

ஸா- அவள்

ந ருஜம் வஹதி- ஒருவித கஷ்டமும் அனுபவிப்பதில்ைல

8.ஸ்ரீ ஜயேதவ பணித வசேனன

ப்ரவிசது ஹrரபி ஹ்ருதயம் அேனன

அேனன – இந்த .

ஸ்ரீ ஜயேதவ பணித வசேனன- ஸ்ரீ அயேதவரால் ெசால்லப்பட்ட இந்த

வார்த்ைதகளுேடன் கூட

ஹr: அபி – ஹrயும்

ஹ்ருதயம் – உள்ளத்தில்

ப்ரவிசது- பிரேவசிக்கட்டும்

அஷ்டபதி 17

ராைதயின் ேகாபத்ைத எதிர்பார்த்தவனாகக் கண்ணன் அவள் இருக்கும்

இடம் வர அவள் இத்தைன காலம் வராதைத எண்ணி ேகாபத்துடன்
ேபசுகிறாள். ஊடலுற்ற காதலியின் நிைலைய வர்ணிக்கும் அஷ்டபதி
இது..

1.ரஜனிஜநிதகுருஜாகர ராக கஷாயிதம் அலஸநிேவசம்

வஹதி நயனம் அனுராகம் இவ ஸ்புடம் உதிதரஸாபிநிேவசம்

நயனம் –உன் கண்

ரஜனிஜநிதகுருஜாகர ராக கஷாயிதம்- இரவு தூங்காதனாலும்

கலக்கமற்று சிவந்து

அலஸநிேவசம்- ெமதுவாக மூடித்திறந்து

உதிதரஸாபிநிேவசம்- தீவிரமான ஸ்ருங்கர ரஸத்த்தில் ஆழ்ந்து

அனுராகம் இவ ஸ்புடம்- ெதளிவாக ( அவளுடன் ) காதைல

ெதrவிப்பதாக

வஹதி- இருக்கிறது.
அதாவது இரவு பூராவும் அவளுடன் களித்துவிட்டு இங்கு வருகிறாய்
என்று குற்றம் சாட்டுகிறாள்.

கண்ணன ெசால்கிறான் “ இல்ைல இல்ைல இரவு முழுவதும் உன்ைனேய

நிைனத்துக்ெகாண்டிருந்ததனால் தூக்கம் இல்லாமல் என் கண்கள் அப்படி
உள்ளன்” என்று. அதற்கு ராைத ெசால்கிறாள்.

ஹrஹr யாஹி மாதவ யாஹி ேகசவ மா வத ைகதவவாதம்

தம் அனுஸர ஸரsருக ேலாசன யா தவ ஹரதி விஷாதம் (த்ருவபதம்)

ஹrஹr- கஷ்டம்!

யாஹி மாதவ – மாதவா நீ ேபாய்வா

யாஹி ேகசவ – ேகசவா நீ ேபாகலாம்.

ைகதவ வாதம்- உன் வஞ்சகமான இன்ெசால்

மா வத – ேபசேவண்டாம்

ஸரsருஹேலாசன -தாமைரக்கண்ணேன

யா – எவள்

தவ – உன்னுைடய

விஷாதம் – மனச்ேசார்ைவ

ஹரததி- அகற்றுகிறாேளா

தாம் அனுஸர- அவைளேய பின்பற்றிச்ெசல்.

2. கஜ்ஜலமலினவிேலாசன சும்பன விரசிதநீலிமரூபம்

தசன வஸநம் அருணம் தவ க்ருஷ்ண தேநாதி தேனாரனுரூபம்

(ஹrஹr)
க்ருஷ்ண – கிருஷ்ணா

கஜ்ஜலமலினவிேலாசன சும்பன-ைமதீட்டிய விழிகைள முத்தமிட்டதால்

விரசித நீலிம ரூபம்- கரும் நிறம் உைடயைவயாகி

தவ – உன்னுைடய

அருணம் தசனவஸனம்-சிவந்த உதடுகள்

தேனா: -உடலுக்கு

அனுரூபம தேனாதி- ஒத்ததக ஆயிற்று ( ( கருைம நிறமாக)

கிருஷ்ணன் ெசால்கிறான் “ இல்ைல அைவ நான் உன்ைனத்ேதடி

அைலந்தேபாது வண்டுகளால் கடிக்கப்பட்டு அவ்வாறு ஆயின என்று.

அதற்கு ராைத உன் ஏமாற்றுேவைல இங்ேக ேவண்டாம் என்று

ேபாகச்ெசால்லுகிறாள்.

3.வபு: அனுஹரதி தவ ஸ்மரஸங்கர கர நகரக்ஷத ேரகம்

மரகதசகலகலிதகலெதௗத லிேபrவ ரதிஜயேலகம்(ஹrஹr)

தவ வபு:- உன்னுடல்

ஸ்மரஸங்கர கர நகரக்ஷத ேரகம்- காதல் விைளயாட்டினால்

நகக்குறிபட்டு

மரகதசகலகலிதகலெதௗத லிேபrவ- மரகதக் கல் ேமல் தங்க ேரைககள்

ேபால

ரதிஜயேலகம்-காதலில் ெஜயத்ைத காட்டுவது

அனுஹரதி- ேபால ேதாற்றம் அளிக்கிறது.

கண்ணன் “ நான் உன்ைனத் ேதடி அைலயும்ேபாது முட்கள் குத்திய
வடுவல்லவா அைவ !’ என்கிறான்.

ராைத “உன்ைன அறிேவன். ேபாய் வா என்கிறாள்.

4.சரண கமலகலத் அலக்தகஸிக்தம் இதம் தவ ஹ்ருதயம் உதாரம்

தர்சயதீவ பஹிர்மதனத்ரும நவ கிஸலய பrவாரம் (ஹrஹr)

தவ ஹ்ருதயம் உதாரம் – உன் பரந்த மார்பில்

சரணகமல காலத்- அவளுைடய பாதங்களில் இருந்து சிந்திய

அலக்தக ஸிக்தம் – ெசம்பஞ்சுக் குழம்பின் கைற

மதனத்ரும நவ கிஸலய பrவாரம் - மன்மதனாகிற மரத்தின் தளிர்வrைச

பஹி: ெவளியில்

தர்சயதி இவ –காண்பிப்பதுேபால் இருக்கிறது.

“அைவ சிகப்பு நிற கற்களால் உண்டானைவ .” என்கிறான்.

ராைத ெபாய்யுைர ேபாதும் ேபாய் வா என்கிறாள்.

5..தசனபதம் பவததரகதம் மமஜனயதி ேசதஸி ேகதம்

கதயதி கதம் அதுனா அபி மயா ஸஹ தவ வபுேரதத் அேபதம்(ஹrஹr)

பவததரகதம் – உன் உதடுகளில்

தசனபதம்-பற்களின் அைடயாளம்

மம ேசதஸி- என்மனதில்

ேகதம்- துக்கத்ைத
ஜனயதி- உண்டாக்குகிறது. (இன்ெனாரு ெபண்ணின்
அைடயாளமாதலால்)

அதுனா அபி- அப்படி இருக்ைகயில் இப்ேபாது கூட

தவ வபு: -உன் உடல்

மயா ஸஹ- என்னுடன் கூட

ஏதத் அேபதம் – ேபதமில்லாமல் இருக்கும் தன்ைமைய ( நாம் இருவரல்ல

ஒருவர் என்னும் உணர்ைவ )

கதம் கதயதி – எவ்வாறு கூறும்?

கண்ணன், “ என் உதடுகைள வண்டு தாமைர என்று நிைனத்துக்

கடித்துவிட்டது “என்று கூற,

ராைத “ேபாதும் ேபாதும் நான் இனிேமல் உன்ைன நம்பத்தயாrல்ைல

ேபாய்வா. “என்கிறாள்.

6. பஹிrவ மலினதரம் தவ க்ருஷ்ண மேனா அபி பவிஷ்யதி நூனம்

கதம் அத வஞ்சயேச ஜனம் அனுகதம் அஸமசரஜ்வரதூனம் (ஹrஹr)

க்ருஷ்ண-கிருஷ்ணா

நூனம் - நிச்சயம்

தவ மன: அபி- உன் மனதும்

பஹி: இவ – உன் உடைலப்ேபால (வனத்தில் அைலவதால்)

மலினதரம் – மிகவும் அழுக்கைடந்து

பவிஷ்யதி- இருக்க ேவண்டும்.

அத கதம் – பிறகு ஏன்

அசஸமசரஜ்வரதூனம் – மன்மதனின் சரத்தால் துயருறும்

அனுகதனம் – உன்ைன நம்பி இருக்கும்

ஜனம் –ஜீவைன

வஞ்சயேச- ஏமாற்றுகிறாய்

கண்ணன “நான் உன்ைன ஏமாற்றேவ மாட்ேடன் ,” எனக்கூற

ராைத ேகாபம் தணியாமல் ‘ேபாய் வா ,’ என்கிறாள்.

7. ப்ரமதி பவான் அபலாகவலாய வேனஷு கிம் அத்ர சித்ரம்

ப்ரதயதி பூதநிைகவ வதூவத நிர்தய பால சrத்ரம் (ஹrஹr)

பவான் – நீ

வேனஷு – வனங்களில்

அபலாகவலாய – அபைலகைள கவர்வதற்ேக (kavala –devour)

பிரமதி- அைலகிறாய்

அத்ர- என்பதில்

‘கிம் சித்திரம் – என்ன ஆச்சrயம்

பூதனிகா ஏவ- பூதைன வரலாேற

வதூவத நிர்தய பால சrத்ரம் – உன் தைய அற்ற ெபண்வதம் ெசய்த

பாலlைலைய

ப்ரதயதி- பைற சாற்றுகிறேத .

அதனால் ‘உன்ைன நம்ப மாட்ேடன் நீ ேபாகலாம் ,’ என்கிறாள்

8.ஸ்ரீஜயேதவபணித ரதிவஞ்சித கண்டித யுவதிவிலாபம்

ச்ருணுத ஸுதாமதுரம் விபுதாலயேதா அபி துராபம்(ஹrஹr)

விபுதா:- பண்டிதர்கேள

ஸ்ரீஜயேதவபணித – ஸ்ரீ ெஜயேதவரால் கூறப்பட்ட

ஸுதாமதுரம்- அமிர்தத்திற்ெகாப்பான

விபுதாலயேதா அபி – ேதவர் உலகத்திலும்

துறாப்ம் – கிைடக்காத

ரதிவஞ்சித- காதலில் ஏமாற்றமைடந்து

கண்டித யுவதிவிலாபம்- மனமுைடந்த யுவதியின் ப்ரலாபத்ைத

ச்ருணுத- ேகளுங்கள்

ராைத கண்ணனுடன் ேசர ஆவல் இருந்தும் ெபாறாைமயால் இவ்விதம்

அவைனப் புறக்கணித்தாள். அந்த மாயவனுக்கா ெதrயாது அவள் மனம் !
அங்கிருந்து ேபாவைதப்ேபால் விலகி சிறிது தூரத்தில் ெசன்று
காத்திருந்தான். ராைதயின் சகி அவளுக்கு நல்லுைர கூற, விடியும் சமயம்
அவள் சமாதானம் ஆகி இருப்பாள்என்று கண்ணன் மறுபடி அவளிடம்
வந்தான். இைதக்கூறுவது அடுத்த இரண்டு (18, 19)அஷ்டபதி. 19 வது
அஷ்டபதி சrத்திரப்புகழ் வாய்ந்தது. அைதப்பிறகு காண்ேபாம்.
அஷ்டபதி 18

சகி ராைதயிடம் கண்ணன் தாேன வந்த பின்பு அவைன

ேபாகச்ெசான்னஹ்டு தவறு என்று கூறுகிறாள். இது நாம் சாதாரணமாக
வாழ்க்ைகயில் ெசய்யும் தவறு. பகவாைன ேவண்டிக்ெகாண்ட பின்னும்
நாம் நிைனத்தது நடக்கவில்ைல என்றால் அவைன ெவறுத்து ஒதுக்கி
விடுகிேறாம். நாம் கர்மவிைனப்படிதான் எல்லாம் நடக்கும் ஆனால்
அவன்தான் நமக்கு ஒேர துைண என்பைத மறந்து விடுகிேறாம்.
குருவானவர் நம்ைம சrயான வழியில் திருப்பி விடுகிறார்.
நடப்பெதல்லாம் நாராயணன் ெசயல் என்று நான் எனது என்ற
அகந்ைதைய விட்டு அவைன சரணைடயச் ெசால்கிறார்.

1. ஹrரபிஸரதி வஹதி மதுபவேன

கிமபரம் அதிகசுகம் சகி புவேன

ஹr: - ஹr

அபிஸரதி – உன் சங்ேகத இடத்தில் இருக்ைகயில்

மதுபவேன – ெதன்றல் காற்று

வஹதி-வசுைகயில்
ீ

கிம் அபரம்- ேவறு எது

அதிசுகம் – இைதவிட ேமலான சுகம்

புவேன – உலகில்( பவேன என்பது பாடேபதம். இங்கு புவேன என்பதுதான்

ெபாருத்தமாக இருக்கிறது)

மாதேவ மாகுரு மானினி மானம் அேய (த்ருவபதம் )

அேய மானினி-துடுக்கான ெபண்ேண

மாதேவ – மாதவனிடத்தில் (மா என்றால் லக்ஷ்மி, தவ என்றால் பதி,
லக்ஷ்மீ ப்திேய உன்ைனத்ேதடி வரும்ேபாது)

மா குரு மானம் – ெகௗரவம் பார்க்காேத

2.தாலபலாதபி குரும் அதிஸரஸம்

கிம் விபl குருேஷ குச கலசம் ( மாதேவ_)

தாலபலாதபி-பனம்பழத்ைத விட

குரும்- ெபrய

அதிஸரஸம் – ஸ்ருங்கார ரசம் நீரம்பிய

குச கலசம்- கலசம் ேபான்ற மார்ைப

கிம்- ஏன்

விபl குருேஷ - வணாக

ீ சுமக்கிறாய்

3.கதி ந கதிதம் இதம் அனுபதம் அசிரம்

மா பrஹர ஹrம் அதிசய ருசிரம்(மாதேவ)

அதிசய ருசிரம்- அதிசய மேநாஹரமான

ஹrம்- ஹrைய

மா பrஹர – அலட்சியம் ெசய்யாேத என்று

இதம் – இைத

அசிரம் அனுபதம் – மீ ண்டும் மீ ண்டும்

கதி கதிதம்- எவ்வளவு தரம் ெசால்லி இருக்கிேறன்

4. கிமிதி விஷீதஸி ேராதிஷி விகலா

விஹஸதி யுவதிஸபா தவ ஸகலா(மாதேவ)

கிமிதி-எதற்காக ( ெசய்வைதயும் ெசய்துவிட்டு)

விகலா- வணாக
ீ

விஷீதஸி- புலமபிக்ெகாண்டும்

ேராதிஷி –அழுதுெகாண்டும் இருக்கிறாய்

யுவதிஸபா -மற்ற யுவதிகள் ெகாண்ட

தவ ஸகலா- உன் நட்புவட்டம்

விஹஸதி – உன்ைனப்பார்த்து சிrக்கிறது.

5. ஸஜலநளிநீதல சீதல சயேன

ஹrம் அவேலாகய ஸபலய நயேன (மாதேவ)

ஸஜலநளிநீதல சீலித சயேன-நீருடன் கூடிய குளிர்ந்த தாமைர இதழ்

ேமல் இருப்பவனாக

ஹrம் –ஹrைய

அவேலாகய- பார்.

ஸபலனயேன –உன்கண்கள் ெபற்ற பயனாக.

6. ஜனயஸி மனஸி கிம் இதி குரு ேகதம்

ச்ருணு மம வசனம் அநீஹிதேபதம்

மனஸி- மனதில்

கிம் இதி- எதற்கு

குருேகதம் – மிகுந்த துக்கத்ைத

ஜனயஸி- உண்டுபண்ணிக் ெகாள்கிறாய்?

அநீஹிதேபதம் – உங்களுக்குள் ேபதத்ைத விரும்பாத

மமவசனம் – என் வார்த்ைதைய

ச்ருணு- ேகள்

7. ஹrருபயாது வதது பஹுமதுரம்

கிமிதி கேராஷி ஹ்ருதயம் அதிவிதுரம் (மாதேவ)

ஹr: - ஹr

உபயாது- வரட்டும்

பஹுமதுரம் – மிகவும் இனிைமயாக

வதது- ேபசட்டும்

கிமிதி- ஏன்

ஹ்ருதயம் – உன் இதயத்ைத

அதிவிதுரம் – கடுைமயானதாக

கேராஷி- ெசய்து ெகாள்கிறாய்?

8.ஸ்ரீ ஜயேதவ பணிதம் அதி லலிதம்

ஸுகயதி ரஸிகஜனம் ஹrசrதம்

ஸ்ரீ ஜயேதவ பணிதம் -ஸ்ரீ ெஜயேதவருைடய கூறப்பட்ட

அதிலலிதம்- மிகவும் அழகான

ஹrசrதம்- ஹrயின் சrதம் .

ரஸிகஜனம் –ரசிகர்களுக்கு

ஸுகயதி- சுகத்ைதக் ெகாடுக்கிறது.

அஷ்டபதி 19

அடுத்த நாள் கண்ணன் ராைதயிடம் வந்து அவைள

சமாதானப்படுத்துகிறான்.

மற்றைவகளுக்கு இல்லாத ஒரு ேமன்ைம இந்த அஷ்டபதிக்கு உண்டு.

அைத அந்த ஸ்ேலாகம் வரும்ேபாது பார்க்கலாம்.

1.வதஸி யதி கிஞ்சிதபி தந்தருசி ெகௗமுதீ

ஹரது தர திமிரம் அதிேகாரம்

ஸ்புரததர சீதேவ தவ வதன சந்த்ரமா

ேராசயது ேலாசன சேகாரம்

கிஞ்சிதபி- ஏதாவது ஒரு வார்த்ைதயாவது

வதஸி யதி- நீ கூறினால்

தந்தருசி ெகௗமுதீ- உன் பற்களின் ஒளியாகிற நிலவு

தரதிமிரம் அதி ேகாரம்- மிகவும் பயங்கரமான என் பயத்ைத ( நீஎன்ைன

ெவறுத்துவிட்டாய் என்ற பயத்ைத)

ஹரது-ேபாக்கடிக்கட்டும்.

தவ – உன்னுைடய

வதன சந்த்ரமா- முகமாகிய சந்திரனில்

ஸ்புரத் அதர சீதேவ – துடிக்கும் உதடுகளாகிய அம்ருதத்ைத

மம – என்னுைடய் ேலாசனசேகாரம்- கண்கள் என்னும் சேகாரரபக்ஷிகைள
ேராசயது- இன்புறச்ெசய்யட்டும்

ப்rேய சாருசீேல முஞ்ச மயி மானம் அனிதானம்

ஸபதி மதனானேலா தஹதி மம மானஸம்

ேதஹி முக கமல மதுபானம் (த்ருவபதம்)

ப்rேய சாருசீேல- பிrயமான அழகிேய

மயி- என்னிடத்தில்

அனிதானம் – காதலுக்குப் ெபாருந்தாத

மானம் – ேகாபத்ைத

முஞ்ச – விட்டுவிடு.

ஸபதி-தற்சமயம்

மதனானல: -மன்மதனால் தூண்டப்பட்ட ெநருப்பு

மம மானஸம்- என் மனைத

தஹதி – எrக்கிறது

முககமல மதுபானம் - உன் இதழமுதத்ைத

ேதஹி – தருவாயாக.

2.ஸத்யேமவாஸி யதி ஸுததி மயி ேகாபின ீ

ேதஹி கர நகர சர காதம்

கடய புஜ பந்தனம் ஜனய ரத கண்டனம்

ேயன வா பவதி ஸுக ஜாதம் (ப்rேய)

ஸுததி- அழகான பற்கைள உைடயவேள

ஸத்யம் ஏவ – உண்ைமயாகேவ

மயி- என்னிடத்தில்

யதி ேகாபினி – ேகாபமாக இருந்தால்

கர நகர சர காதம் – உன் கூர்ைமயான் நகமாகிய சரத்தினால் என்ைன

அடித்து விடு.

புஜபந்தனம் கடய – உன் ைககளால் என்ைனக் கட்டிவிடு.

ரதகண்டனம் ஜனய- உதடுகளால் என்ைன கடித்துவிடு.

ேயன வா பவதி ஸுகஜாதம் – அது சுகத்ைதக் ெகாடுக்கும்.

3த்வமஸி மம ஜீவனம் த்வமஸி மம பூஷணம்

த்வமஸி மம பவஜலதி ரத்னம்

பவது பவதீஹ மயி ஸததமனுேராதின ீ

தத்ர மம ஹ்ருதயம் அதி யத்னம் (ப்rேய)

த்வமஸி- நீதான்

மம ஜீவனம்- உயிர்.

த்வமஸி- நீதான்

மம-என்

பூஷணம் – ஆபரணம் (சிறப்பு அம்சம்)

த்வமஸி- நீதான்

மம- எனக்கு
பவஜலதி- வாழ்க்ைகயாகிற கடலில் கிைடத்த

ரத்னம் – ரத்தினம்

இஹ– இங்கு

பவதீ – நீ

ஸததம் – எப்ேபாதும்

அனுேராதிநீ- மனம் குளிர்ந்தவளாக

பவது – இருப்பாயாக.

தத்ர- அதற்காக

மம ஹ்ருதயம் – என் இதயம்

அதியத்னம். – மிகவும் யத்தனிக்கிறது.

4. நீல நளினாபமபி தன்வி தவ ேலாசனம்

தாரயதி ேகாகனத ரூபம்

குஸும ஸரபாண பாேவன யதி ரஞ்ஜயஸி

க்ருஷ்ணமித ேமததனு ரூபம் (ப்rேய)

தன்வி –ெமல்லியலாேள

தவ ேலாசனம் – உன் கண்கள்

நீல நளிநாபம் அபி – நீல தாமைர ேபால் இருந்தும்

ேகாகனத ரூபம் – சிவந்த வர்ணம்

தாரயதி- தrத்துள்ளது (ேகாபத்தினால்)

குஸுமசரபாணபாேவன –(உன் கண்கள் என்கிற) மன்மதனின் அம்புகளால்

இதம் க்ருஷ்ணம்அபி – இந்த கிருஷ்ணைன (நீல வண்ணைனயும்)

யதி ரஞ்சயஸி-சிவப்பாக ெசய்தாயானால் ( அம்புகளால் ஏற்பட்ட உதிரப்

ெபருக்கினால் ) ரஞ்சயஸி என்றால் சந்ேதாஷப்படுத்துவது என்றும்
அர்த்தம்)

ஏதத்- இது

அனுரூபம் – ெபாருத்தமாக இருக்கும்.

5ஸ்புரது குச கும்பேயா: உபr மணி மஞ்சr

ரஞ்ஜயது தவ ஹ்ருதய ேதசம்

ரஸது ரஸனாபி தவ கனஜகன மண்டேல

ேகாஷயது மன்மத நிேதசம் (ப்rேய)

குசகும்பேயா: உபr- உன் கும்பஸ்தனங்களின் ேமல்

மணிமஞ்சr –மணிஹாரம் மலர்க்ெகாத்துப்ேபால

ஸ்புரது- அைசயட்டும்

தவஜகனமண்டேல- உன் இடுப்பில்

ரஸனா அபி – ேமகைலயும்

ரஸது- ஒலிக்கட்டும்.

மன்மதநிேதசம்- மன்மதனின் ெசய்திைய

ேகாஷயது – ேகாஷிக்கட்டும்

6 ஸ்தல கமல பஞ்ஜனம் மம ஹ்ருதய ரஞ்ஜனம்

ஜனித ரதி ரங்க பர பாகம்

பண மஸ்ருணவாணி கரவாணி சரணத்வயம்

ஸரஸ லஸதலக்தக ஸராகம் (ப்rேய)

மசஸ்ருணவாணி- அழகிய வாக்ைக உைடயவேள

பண- கட்டைளயிடு

ஸ்தலகமலபஞ்ஜனம்- நிலத்தாமைரெயாத்த

மம ஹ்ருதய ரஞ்ஜனம் – என் இதயத்ைத மகிழ்விக்கும்

சரணத்வயம் – உன் பாதங்கைள

ஜனித ரதி ரங்க பர பாகம்- ஒன்றுக்ெகான்று அழகு ெசய்வதாக இன்பம்

விைளவிக்கும்

ஸரஸ லஸதலக்தக ஸராகம்-பாதங்களின் ஒேர நிறமுைடய

ெசம்பஞ்சுக்குழம்புப் பூசுவைத

கரவாணி –ெசய்கிேறன்.

7ஸ்மரகரள கண்டனம் மம சிரஸி மண்டனம்

ேதஹீ பத பல்லவம் உதாரம்

ஜ்வலதி மயி தாருேணா மதன கதனானேலா

ஹரது ததுபாஹித விகாரம் (ப்rேய)

பத பல்லவம் உதாரம் –அழகிய தளிர்ேபான்ற பாதத்ைத

ஸ்மர கரள கண்டனம் –மன்மதேவதைனயால் ஏற்பட்ட விஷத்ைத

தணிக்கும் ெபாருட்டு

மமசிரஸி – என் தைலயில்

மண்டனம் ேதஹி – அலங்காரமாக ைவ.

மயி – என்னிடத்தில்

தாருண; - பயங்கரமான

மதனகதனானல: : காதல்தீயானது

ஜ்வலதி – தகிக்கிறது.

ததுபாஹித விகாரம் ஹரது –அதனால் ஏற்பட்ட பாதிப்பு விலகட்டும்.

இந்த அஷ்டபதியின் வரலாறு பின்வருமாறு.

ெஜயேதவர் ஒருநாள் ராைதயின் ேகாபத்ைதயும் கண்ணன் அவைள

சமாதானப்படுத்துவைதயும் கூறும் இந்த அஷ்டபதிைய எழுதிக்ெகாண்டு
இருந்தார். அப்ேபாது ேமற்கண்ட வrகைள எழுதியவர் பகவான் தைல
ேமல் ராைதயின் பாதங்கைள ைவப்பதாவது ? இது அபசாரமல்லவா
என்று எண்ணியவராய் அைத மாற்ற முயற்சித்தேபாது ஒன்றும் சrயாக
அைமயாமல் அைத அப்படிேய விட்டுவிட்டு ஸ்நானம் ெசய்வதற்கு
ேபாய் விட்டார். அப்ேபாது கண்ணன் ெஜயேதவர் உருவம் ெகாண்டு
அங்கு வந்து பத்மாவதியிடம் தான் எழுதிக்ெகாண்டிருந்தைத தரும்படி
ேகட்டு அவர் எந்த வrகைள ேவண்டாம் என்று நீக்கினாேரா அைதேய
எழுதிவிட்டுப் ேபாய்விட்டான். ெஜயேதவர் ஸ்நானம் முடித்து ேவறு
கற்பைனயுடன் வந்து அந்த ஏட்ைட எடுத்துப் பார்த்தால் எைத ேவண்டாம்
என்று நீக்கினாேரா அேத வrகள் எழுத்ப்பட்டிருப்பைதப் பார்த்து
பத்மாவதியிடம் இது யார் எழுதியது என்று ேகட்டார். அப்ேபாது அவள்
“நீங்கள் தான் ஸ்நானம் ெசய்யப்ேபானவுடன் திரும்பி வந்து இைத
எழுதிவிட்டு நான் ஸ்நானம் ெசய்துவிட்டு வருகிேறன் என்று ெசால்லிப்
ேபான ீர்கள்?” என்றாள் அப்ேபாதுதான் அவருக்கு அது கண்ணனின்
விைளயாட்டு என்று ெதrந்தது. தன் காணாத பகவாைன பத்மாவதி கண்டு
விட்டாள் . அவள் பாக்கியம் ெசய்தவள் என்று அது முதல் அடுத்த
அஷ்டபதிகளுக்கு தன் முத்திைரைய பத்மாவதி ரமண ெஜயேதவகவி
என்று .மாற்றிக்ெகாண்டு விட்டார்.

இதனால் பகவானுக்கு அவர் பக்தர்களின் ேமல் உள்ள அன்பு ெதrகிறது.

பாகவதத்தில் ஓர் சம்பவம் இதற்கு உதாரணமாக காண்கிேறாம். நாரதர்
கண்ணைனக்காணத்வாரைகக்கு வருகிறார் அப்ேபாது எல்லாபத்தினிகள்
வட்டிலும்
ீ அவைனகண்டு பிறகு ஒரு தனி இடத்தில் பூைஜ ெசய்பவனாகக்
காண்கிறார்.” எல்ேலாரும் உன்ைன வணங்க நீ யாைர வணங்குகிறாய்?”
என்று ேகட்க அவன் என்பக்தர்களின் பாத தூளி இங்கு இருக்கிறது. அைத
வணங்குகிேறன் என்று ெசால்கிறான். இதிலிருந்து பக்தபராதீனன் என்பது
நிதர்சனமாகத் ெதrகிறது.

8. இதி சடுல சாடுபடு சாரு முர ைவrேணா

ராதிகாம் அதிவசன ஜாதம்

ஜயது பத்மாவதி ரமண ஜயேதவகவி

பாரதீபூஷிதம் மாநிநீஜனஜனிதசாதம் (ப்rேய)

இதி- இவ்வாறு

முரைவrண: -கிருஷ்ணனுைடய

சடுல சாடு படுசாரு- அதி சாமர்த்தியமானதும் அழகியதுமான

ராதிகாம் அதி- ராைதைய குறித்துக் கூறிய

வசனஜாதம் – வார்த்ைதகைள உைடய

பத்மாவதீரமண- பத்மாவதியின் பதியான

ஜயேதவகவி- ெஜயேதவரால்

பாரதீபூஷிதம்- வாக்கினால் அலங்கrக்கப்பட்ட

மாநிநீஜனஜனித சாதம் –ஊடல் ெகாண்ட ெபண்களுக்கு சுகம்
அளிப்பதுமான கீ தம்

ஜயது- ெவல்லட்டும்

அஷ்டபதி 2௦

கண்ணன் வந்து பிrயமாகப் ேபசிய பின்னும் ராைத தயங்குகிறாள். பிறகு

கண்ணன் ராைத இன்னும் தயங்குவைதப் பார்த்து அவளாக வரட்டும்
என்று அவர்கள் சந்திக்கும் இடத்தில் ெசன்று காத்திருக்கிறான். அப்ேபாது
சகி ராைதைய அங்கு ெசல்லும்படி கூறுகிறாள்.

1.விரசித சாடு வசன ரசனம் சரேண ரசித ப்ரணிபாதம்

ஸம்ப்ரதி மஞ்சுள வஞ்சுள sமனிேகளிசயனம் அனுயாதம்

விரசித சாடு வசன ரசனம்- உன்னிடம் சாதுர்யமாகப் ேபசி

சரேண ரசித ப்ரணிபாதம்- உன் பாதங்கைள வணங்கி

ஸம்ப்ரதி-இப்ேபாது

மஞ்சுள வஞ்சுள sமனி-அழகான ெகாடிவட்டின்

ீ சமீ பம்

ேகளிசயனம் - மஞ்சத்திற்கு

அனுயாதம்-ெசன்ற

முக்ேத மதுமதனம் அனுகதம் அனுஸர ராதிேக ( த்ருவபதம்)

அனுகதம் – உனக்கு அனுகூலனான

மதுமதனம் –கண்ணைன

முக்ேத ராதிேக –அப்பாவியான ராைதேய

அனுஸர- பின் ெதாடர்ந்து ெசல்.

2.கனஜகன ஸ்தன பார பேர தரமந்தர சரணவிஹாரம்

முகrதமணிமஞ்ஜீரம் உைபஹி விேதஹி மராள நிகாரம்(முக்ேத)

கனஜகன ஸ்தன பார பேர-ஸ்தனம் இடுப்பு இைவகளின் பாரத்தால்

தரமந்தர சரணவிஹாரம்- கால்கள் ெமதுவாக நடக்க

மராளநிகாரம் – அன்னம் ேபால்

விேதஹி- ெசல்.

முகrதமணிமஞ்ஜீரம்- உன் பாதங்களின் சலங்ைக சப்திக்க

உைபஹி- ெசல்வாயாக.

3. ச்ருணு ரமண ீயதரம் தருண ீஜனேமாஹன மதுபவிலாபம் .

குஸும சராஸன சாஸன வந்தினி பிகநிகேர பஜ பாவம் (முக்ேத )

ரமண ீயதரம்- அழகான

தருண ீஜனேமாஹன – ெபண்கைள மயக்குகிற

மதுபவிலாபம்- வண்டின் rங்காரத்ைத ( கண்ணனின் அதரமாகிற ேதைன

உண்டு எழும் குழல் நாதம்)

ச்ருணு- ேகள்

குஸுமசராசன – மன்மதனின்

சாஸன வந்தினி – கட்டைளேபால் பாடும்

பிகநிகேர – குயில்கள் குரலில்

பஜ பாவம் – ஆனந்திப்பாயாக.
4. அனிலதரள கிஸலய நிகேரண கேரண லதாநிகுரம்பம்

பிேரரணம் இவ கரேபாரு கேராதி கதிம் பிரதி முஞ்ச விலம்பம் (முக்ேத)

கரேபாரு- யாைனதுதிக்ைகையப்ேபால் துைட உள்ளவேள

லதாநிகுரம்பம் –ெகாடிகள் எல்லாம்

அனிலதரள கிஸலய நிகேரண- காற்றில் அைசயும் தளிர்களாகிய

கேரண- ைககளால்

ப்ேரரணம் கேராதி இவ – உன்ைன வரேவற்பதுேபால் உள்ளன.

கதிம் பிரதி – நீ ெசல்வதற்கு

விளம்பம் முஞ்ச- தாமதம் ெசய்யாேத.

கரேபாரு- அழகிய ெபண்களின் துைடகள் யாைனத்துதிக்ைகையப்ேபால்

அல்லது வாைழத்தண்டுேபால் இருக்கும் என்பது சாமுத்rகா லக்ஷணம்.

இந்த இடத்தில் காளிதாசனின் கவியழைக பார்க்கலாமா?

காளிதாசன் பார்வதியின் அழைக வர்ணிக்கிறான் குமாரசம்பவத்தில்.

நாேகந்தர ஹஸ்தா: த்வசி கர்கசத்வாத் ஏகாந்தைசத்யாத் கதlவிேசஷா:

லப்த்வாபி ேலாேக பrணாஹி ரூபம் ஜாதா: ததூர்ேவா: உபமான

பாஹ்யா:

யாைனத்துதிக்ைககலின் ேதால் மிகவும் கடினமானதாலும் வாைழத்

தண்டுகள் மிகவும் குளிர்ந்து இருப்பதாலும் இரண்டும் உலகில்
உவைமகளாககக் கூறப்பட்ட ேபாதிலும் பார்வதியின் விஷயத்தில்
ஒவ்வாததாகின்றன. அதாவது அவள் ெசௗந்த்ர்யத்திற்கு ஈேட இல்ைல
என்று கூறுகிறான்.,
5.ஸ்புrதம் அனங்க தரங்க வசாதிவ சூசிதஹrபrரம்பம்

ப்ருச்ச மேனாஹர ஹாரவிமலஜலதாரம் அமும் குசகும்பம் (முக்ேத)

சூசிதஹrபrரம்பம்- ஹrயின் ஆலிங்கனத்ைத நிைனவுபடுத்தும்

அனங்க தரங்க வசாத் இவ – மன்மத ேவகத்தால் துடிக்கும்

மேனாஹர ஹாரவிமலஜலதாரம்- அழகிய ஜலதாைரகள் ேபான்ற

முத்துமாைலகைள தாங்கி நிற்கும்’

அமும் குசகும்பம் –இந்த உன் குசகலசங்கைளக் ேகள் (உன்

உள்ளகிடக்ைகைய ெசால்லும்)

6. அதிகதம் அகிலஸகீ பி: இதம் தவ வபுரபி ரதிரணஸஜ்ஜம்

சண்டி ரஸித ரசனாரவடிண்டிமம் அபிஸர ஸரஸம் அலஜ்ஜம் (முக்ேத)

சண்டி- பிடிவாதக்காrேய

அகிலஸகீ பி: உன் எல்லா ேதாழிமார்களுக்கும்

இதம் தவ வபு: - இந்த உன் உடல்

ரதிரணஸஜ்ஜம் – கூடலுக்கு தயாராக இருக்கிறது என்று

அதிகதம் –ெதrந்தேத

ரஸித ரசனாரவடிண்டிமம்- உன் காற்சிலம்பு உன் வரைவத் ெதrவிக்கும்

பைற ேபால் ஒலிக்க

அலஜ்ஜம்- நாணத்ைத விட்டு

ஸரஸம்- காதலுடன்

அபிஸர – ெசல்வாயாக
7. ஸ்மர சர ஸுபக நேகன கேரண ஸகீ ம் அவலப்ய ஸlலம்

சலவலயக்வணிைத: அவேபாதய ஹrம் அபி நிகதித சீலம் (முக்ேத )

ஸகீ ம் – ேதாழியாகிற என்ைன

ஸ்மர சர ஸுபக நேக– மன்மதபாணம் ேபால் அழகிய நகம் ெபாருந்திய

கேரண – கரத்தால்

அவலப்ய – பிடித்துக்ெகாண்டு

ஸlலம் – நளினமாக

சலவலயக்வணிைத:- உன் வைளகளின் ஒலியால்

நிகதிதசீலம் – உன்ைன எதிர்பார்த்துக்ெகாண்டிருக்கும்

ஹrம் அபி- ஹrக்கும்

அவேபாதய –உன் வரைவத் ெதrயப்படுத்து

8. ஸ்ரீ ெஜயேதவ பணிதம் அதrக்ருத ஹாரம் உதாஸித வாமம்

ஹrவிநிஹிதமனஸாம் அதிதிஷ்டது கண்டதடீம் அவிராமம்

ஸ்ரீ ெஜயேதவ பணிதம்- ஸ்ரீ ெஜயேதவரால் கூறப்பட்ட இந்த கீ தம்

அதrக்ருத ஹாரம்- ஒரு மாைலயினும் ேமம்பட்டதாய்

உதாஸித வாமம்- ெபண்ணாைசைய அகற்றுவதாய்

ஹrவிநிஹிதமனஸாம்- ஹrயினிடத்தில் ஒன்றுபட்ட மனம்

உைடேயாrன்

கண்டதடீம் –கண்டத்தில்( மாைலையப்ேபால் )

அவிராமம்- எப்ேபாதும்

அதிதிஷ்டது – வசிக்கட்டும்

நாம சங்கீ ர்த்தனத்தில் ஈடுபட்ட பக்தர்களால் பாடப்படுவதால்( கண்ட

ேதசத்தில் இருந்து எழுவதால்) இந்த கீ தேகாவிந்தம் சிறந்த
மாைலையப்ேபால் உள்ளது.

கண்ணன பூதைனயிடம் ஸ்தன்ய பானம் ெசய்தைத நிைனத்தால்

மீ ண்டும் இநாதா உலகில் தாயிடம் பால் குடிக்கும்படி ேநராது. ( பிறவி
இருக்காது) அவன் உரலில் கட்டுண்டைத நிைனத்தால் நம் கட்டுக்கள்
அவிழும்.( சம்சார பந்தம் விடுபடும்) அவன் ெசய்த ேகாபியர் lைலைய
நிைனந்தால் காம இச்ைச விலகும்.

நியாய சாஸ்திரத்தில் தத்க்ரது நியாயம் என்று ஒன்று உண்டு. அது

என்னெவன்றால் எைத நிைனக்கிேறாேமா அேத ேபால ஆகிவிடுேவாம்
என்பது. ேவதாந்த ேதசிகர் யாதவாப்யுதயத்தில் கூறுகிறார் . அந்த
நியாயம் பகவான் விஷயத்தில் பயன்படாது ெவட்கத்தால் ஆரண்யத்தில்
ஒளிந்து ெகாண்டு விட்டது என்று. ஆரண்யகம் என்றால் உபநிஷத் . அங்கு
இந்த நியாயம் ெசால்லப்படுகிறது. கண்ணன் விஷயத்தில் அது
அவனுைடய ெசைககளுக்கு ேநர் மாறான பலைனக் ெகாடுப்பதால் அது
ஆரண்யத்தில் ஒளிந்துெகாண்டு விட்டது என்கிறார்.
அஷ்டபதி 21

1.மஞ்சுதர குஞ்சதள ேகளிஸதேன

விலஸரதிரபஸஹஸிதவதேன

மஞ்சுதர குஞ்சதள ேகளிஸதேன-அழகிய ெகாடிவடாகிய

ீ உங்கள்
சந்திக்கும் இடத்திற்கு

ரதிரபஸஹஸிதவதேன-கண்ணைன சந்திக்கும் ஆவல் நிரம்பிய சிrத்த

முகத்துடன்

விலஸ- ெசல்வாயாக

ப்ரவிச ராேத மாதவசமீ பம் (த்ருவபதம்)

ராேத – ேஹ ராேத

மாதவசமீ பம் – மாதவனின் அருகில்

பரவிச- பிரேவசிப்பாயாக.

(குரு முராேர மங்கள சதானி என்ற வாக்கியம் சாதரணமாக

த்ருவபதத்துடன் ேசர்த்து பாடப்படுகிறது. ஆனால் மூலத்தில் இது கைடசி
சரணத்தில்தான் வருகிறது. அதனால் அதன் ெபாருள் அப்ேபாது
கூறப்படும்.)

2.நவபவதேசாகதள சயனஸாேர

விலஸ குசகலசதரள ஹாேர ( ப்ரவிச)

நவபவதேசாகதள சயனஸாேர-இளம்அேசாக தளிர்களால் ஆன

சயனத்தில்

குசகலசதரள ஹாேர - குசகும்பங்களின் மீ து புரளும் ஹாரம

உைடயவேள
விலாஸ்- இன்புறுவாயாக.

3.குஸுமசய ரசிதசுசிவாஸ ேகேஹ

விலஸ குஸுமசுகுமாரேதேஹ (ப்ரவிச)

குஸுமசய ரசிதசுசிவாஸ ேகேஹ-மலர்கள் நிைறந்த சுகமான

வாசஸ்தலத்தில்

குஸுமசுகுமாரேதேஹ- மலைரப்ேபால் ம்ருதுவான் ேதஹம்

உைடயவேள

விலாச- இன்புறுவாயாக

4.ம்ருது சலமலயவனபவன ஸுரபிசீேத

விலஸ மதனசரநிகர பீேத (ப்ரவிச)

மதனசரநிகர பீேத – மன்மதனின் சரத்திற்கு பயந்தவேள

. ம்ருதுசலமலயவனபவன ஸுரபிசீேத – மலயபர்வதத்தின்

சந்தனவனத்திலிருந்து ெமல்ல தவழும் ெதன்றலால் குளிர்ந்து மணம்
வசும்
ீ அந்த இடத்தில்

விலஸ- இன்புறுவாயாக.

5.விததபஹுவல்லி நவபல்லவகேன

விலஸ சிரம் அலஸபீன ஜகேன (ப்ரவிச)

அலஸபீனஜகேன –இடுப்பின் பாரத்தால் மந்தமான் நைட உைடயவேள

விததபஹுவல்லி நவபல்லவகேன -பலவித ெகாடிகளின் தளிர்கல்

நிைறந்த இடத்தில்

விலஸ- இன்புறுவாயாக
6. மதுமுதித மதுபகுல கலிதராேவ

விலஸ குஸுமசரஸரஸபாேவ (ப்ரவிச)

குஸுமசரஸரஸபாேவ – காதலால் பீடிக்க்ப்பட்டவேள

மதுமுதித மதுபகுல கலிதராேவ- ேதனுண்ட வண்டுகளின் rங்காரத்துடன்

கூடிய அந்த இடத்தில்

விலஸ- இன்புறுவாயாக

7. மதுரதரபிகநிகர நினதமுகேர

விலஸ தசனருசி ருசிரசிகேர (ப்ரவிச)

தசனருசி ருசிரசிகேர-அழகிய பற்களின் ஒளிைய உைடயவேள

மதுரதரபிகநிகர நினதமுகேர—குயில்கள் கூவுவதால் மதுரமான் ஒலிைய

உைடய அந்த இடத்தில்

விலஸ- இன்புறுவாயாக

8 விஹித பத்மாவதீ ஸுகஸமாேஜ

குரு முராேர மங்கள சதானி

பணதி ஜயேதவகவிராஜராேஜ ( ப்ரவிச)

ஜயேதவ கவிராஜராேஜ –ெஜயேதவராம் கவிகளின் சக்ரவர்த்தியானவர்

விஹிதபத்மாவதீ ஸுக ஸமாேஜ – பத்மாவதியின் அனுகூலமான

அருகாைமயில்

பணதி- இைதக் கூறினார்.

முராேர- ேஹ முராr
மங்கலசதானி குரு- சர்வமங்களத்ைதயும் ெசய்வாயாக.

அஷ்டபதி 22

ராைத கண்ணன இருக்கும் இடம்ேபாய் அவைனக் காண்கிறாள். இது

அவள் கண்ட கண்ணனின் வர்ணைன. ஜீவன் ஈஸ்வரைன நாடும்ேபாது
அவன் எவ்வளவு சந்ேதாஷிக்கிறான் என்பைதக் கூறும் அஷ்டபதி .
“அப்பா! கைடசியில் என்னிடம் வந்தாயா! என்று கூறுவது ேபால் அவன்
அகமும் முகமும் மலர்ந்து காணப்படுகிறான்.

1. ராதாவதன விேலாகன விலஸித விவிதவிகாரவிபங்கம்

ஜலநிதிம் இவ விதுமண்டலதர்சன தரளித துங்க துரங்கம்

ராதாவதன விேலாகன விலஸித- ராைதயின் முகம் கண்டு பூrப்பைடந்து

விவித விகார விபங்கம் – அைதப் பலவைகயால்

ெவளிப்படுத்துகின்றவனாக

விதுமண்டல தர்சன தரளித துரங்கம்- சந்திரைனக் கண்டு

ஆர்ப்பrக்கும்ஜலநிதிம் இவ- கடல ேபால் உள்ளவைன

ஹrேமகரஸம் சிரம் அபிலஷித விலாஸம்

ஸா ததர்ச குருஹர்ஷவசம்வத வதனம் அனங்கவிகாஸம்( த்ருவபதம்)

சிரம் அபிலஷித விலாசம்- ெநடுங்காலமாக எதிர்பார்த்த அபிலாைஷ

உைடயவனாய்

குருஹர்ஷவசம்வத வதனம்- மிகுந்த மகிழ்ச்சிைய உள்ள

முகத்துடன்கூடிய

அனங்கவிகாஸம்- மன்மதேன ேபான்றவனும்

ஏகரஸம்- அவைளேய மனதில் ெகாண்டவனுமான

ஹrம்- ஹrைய

ஸா ததர்ச – அவள் கண்டாள்

2..ஹாரம் அமலதர தாரம் உரஸி தததம் பrரம்ப்யவிதூரம்

ஸ்புடதர ேபனகதம்பகரம்பிதம் இவ யமுனாஜலபூரம் (ஹrேமகரஸம்)

உரசி- மார்பில்

ஸ்புடதர ேபனகதம்பகரம்பிதம்- ெவண்ைமயான நுைரகள் கூட்டத்துடன்

கூடிய

யமுனாஜலபூரம் இவ –யமுைனயின் நீர்ப்ெபருக்ைகப்ேபால உள்ள

பrரம்ப்ய விதூரம்- கழுத்ைதச் சுற்றி ெவகு நீளமான

அமலதரதாரம்- பrசுத்தமான முத்துக்களால் ஆன

ஹாரம் – ஹாரத்ைத

தத்தம் – தrத்துக் ெகாண்டிருப்பவனும் ஆன (ஹrைய)

3. சியாமள ம்ருதுல கேலவரமண்டலம் அதிகதெகௗரதுகூலம்

நீல நளினம் இவ பீதபராக படல பரவலயிதமூலம் (ஹrேமக)

நீலநளினம்- நீலத்தாமைரயில்

பீதபராக படல பரவலயிதமூலம் இவ-மஞ்சள் மகரந்தம் சுற்றினாற்ேபால்

சியாமள ம்ருதுல கேலவரமண்டலம்- கருத்த அழகிய ேமனியில்

அதிகதெகௗரதுகூலம்- மஞ்சள் பட்டைட அணிந்தவனாக (ஹrைய)

4. தரள த்ருகஞ்சல சலன மேநாஹர வதனஜநிதரதிராகம்

ஸ்புடகமேலாதர ேகலித கஞ்சன யுகமிவ சரதிதடாகம் (ஹrேமக)

சரதி தடாகம் –சரத் காலத்தில் தடாகத்தில்

ச்புடகமேலாதர – மலர்ந்த தாமைரயின் உள்ேள

ேகலித கஞ்சனயுகம் இவ- விைளயாடும் கருங்குருவிகைளப்ேபால்

தரள த்ருகஞ்சல சலன மேநாஹர-இங்கும் அங்கும் சலிக்கும்

கண்பார்ைவயுடன்

மேனாஹரவதன ஜனிதரதிராகம்- ெபருகும்காதலுடன் கூடிய

அழகியமுகத்ைத உைடயவனான ( ஹrைய)

5. வதனகமலபrசீலன மிலித மிஹிரஸம குண்டலேசாபம்

ஸ்மிதருசிகுஸும ஸமுல்லஸிதாதரபல்லவக்ருதரதிேலாபம்(ஹrம்)

வதனகமலபrசீலன மிலித-ககமலமுகத்ைத நன்கு பார்க்கும்வண்ணம்

சூrயனின் கிரணங்கைளப்ேபால் உள்ள அழகிய குண்டலம் உைடயவனும்

ஸ்மிதருசிகுஸும ஸமுல்லஸிதாதரபல்லவக்ருதரதிேலாபம்-தளிர்
ேபான்ற இதழில் புன்னைக என்ற மலர் காதைலத்தூண்டுவதாக உள்ள
(ஹrைய)

6.சசிகிரணச்சுrேதாதரஜலதர சுந்தரஸகுசும ேகசம்

திமிேராதிதவிது மண்டலநிர்மல மலயஜதிலகநிேவசம் (ஹrம்)

சசிகிரணச்சுrேதாதரஜலதர- நிலெவாளியில் பிரகாசிக்கும் ேமகம் ேபான்ற

சுந்தர ஸகுஸுமேகசம் – அழகிய மலர்களுடன் கூடிய ேகசத்துடன்

திமிேராதிதவிது மண்டலநிர்மல- இருைளபிளந்து உதிக்கும்

நிலைவப்ேபான்ற

மலயஜ திலகநிேவசம்- சந்தனதிலகத்ைத உைடயவனுமான (ஹrைய)

7.விபுலபுலகபர தந்துrதம் ரதிேகளிகலாபி: அதீரம்

மணிகணகிரண சமூஹசமுஜ்ஜவல பூஷணஸுபகசrரம் (ஹrம்)

ரதிேகளிகலாபி:- காதல் விைளயாட்ைட எதிர்பார்க்கும்

அதீரம்- சஞ்சலத்துடன் கூடியவனும்

விபுலபுலகபர தந்துrதம்- புளகாங்கிதம் அைடந்தவனும்

மணிகணகிரண சமூஹசமுஜ்ஜவல- அணிந்துள்ள ஆபரணங்களின்

ஒளிக்கிரணங்களால்

பூஷணஸுபகசrரம்- அலங்கrக்கப்பட்ட ேதஹத்ைத உைடயவனுமான

(ஹrைய)

8.ஸ்ரீஜயேதவ பணித விபவ த்விகுண ீக்ருத பூஷணபாரம்

ப்ரணமத ஹ்ருதி விநிதாய ஹrம் ஸுசிரம் ஸுக்ருேதாதய ஸாரம்

(ஹrம்)

ஸ்ரீஜயேதவ பணித விபவ- ஸ்ரீ ெஜயேதவரால் சிறப்புடன் கூறப்பட்டு

த்விகுண ீக்ருத பூஷணபாரம்-இருமுைற ஆபரணங்களால் அலங்காரம்

ெசய்யப்பட்ட

ஸுக்ருேதாதயஸாரம் – புண்யங்களின் சாரமான

ஹrம்- ஹrைய

ஹ்ருதி விநிதாய – ஹ்ருதயத்தில் நிறுத்தி

ப்ரணமத- வணங்குங்கள்
அஷ்டபதி 23

ராைதயிடம் கண்ணன் ேபசுகிறான்.

1. கிஸலயசயனதேல குரு காமினி சரணநளின விநிேவசம்

தவபதபல்லவைவrபராபவம் இதம் அனுபவது ஸுேவசம்

காமினி – பிrயமானவேள

கிஸலயசயனதேல- தளிர்களால் ஆன சயனத்தில்

சரணநளின விநிேவசம்-உன் ெமல்லிய பாதத்ைத ைவப்பாயாக.

இதம்- இந்த சயனம்

தவபதபல்லவைவrபராபவம்- எதிrயாகிற தளிர்ேபால் உள்ள

உன்பாதத்தால் ேதால்விைய

அனுபவது- அனுபவிக்கட்டும்

க்ஷணம் அதுனா நாராயணம் அனுகதம் அனுசர ராதிேக (த்ருவபதம்)

அனுகதம் – உன்ேமல் அன்பு ெகாண்ட

நாராயணம் – நாராயணனாகிய என்ைன

க்ஷணம் அதுனா- இந்த ெநாடியில்

அனுஸர- அனுசrத்து நடந்துெகாள்.

2. கரகமேலன கேராமி சரணம் அஹம் ஆகமிதாஸி விதூரம்

க்ஷணம் உபகுரு சயேநாபr மாம் இவ நூபுரம் அனுகதிசூரம் (க்ஷணம்)

விதூரம் – மிக தூரம்

ஆகமிதா அஸி- நடந்து வந்துள்ளாய்

கரகமேலன – கமலம் ேபான்ற ( மிருதுவான) கரங்களால்

கேராமி சரணம் – உன் பாதங்கைள பிடித்து விடுேவன்.

மாம் இவ – என்ைனப்ேபால

நூபுரம் அனுகதி சூரம்- உன்ைனத் ெதாடர்பைவயானஉன்

காற்சிலம்புகளுக்கு

சயேனாபr- இந்த மஞ்சத்தின்ேமல்

க்ஷணம் - சிறிது ேநரம்

உபகுரு- உபகாரம் ெசய் ( அதாவது ஓய்வு ெகாடு)

3.வதனஸுதாநிதிகலிதம் அம்ருதம் இவ ரசய வசனம் அனுகூலம்

விரஹம் இவ அபநயாமி பேயாதரேராதகம் உரஸி துகூலம் (க்ஷணம்)

வதனஸுதாநிதிகலிதம்- உன் முகமாகிற சந்திரனிலிருந்து ெபருகும்

அம்ருதம் இவ – அமிர்தத்ைதப்ேபால்

அனுகூலம் வசனம் – இனிய ெசாற்கைள

ரசய- கூறு.

உரஸி பேயாதரேராதகம்- உன் மார்பில் இறுக்கும்

துகூலம் இவ – கச்ைசையப்ேபால

விரஹம்- உன் விரகத்ைத

அபனயாமி – ேபாக்குகிேறன்.

4. ப்rயபrரம்பண ரபஸவலிதம் இவ புலகிதம் அதி துரவாபம்

மதுரஸி குசகலசம் விநிேவசய ேசாஷய மனஸிஜதாபம் (க்ஷணம் )

ப்rயபrரம்பண ரபஸவலிதம் இவ- அன்புடன் தழுவுதைல எதிர்பார்த்து

புலகிதம் அதி துரவாபம்- மிகவும் புளகாங்கிதம் அைடந்துள்ள

குச்சகலசம்- உன் குசகும்பங்கைள

மதுரஸி – என் மார்பின்ேமல்

விநிேவசய- ைவத்து

மனசிஜதாபம்- உன் மன்மத தாபத்ைத

ேசாஷய – அகற்றிவிடு

5.அதரஸுதாரஸம் உபநய பாமினி ஜீவய ம்ருதம் இவ தாஸம்

த்வயி விநிஹிதமனஸம் விரஹாநலதக்தவபுஷம் அவிலாஸம்

(க்ஷணம்)

அதரஸுதாரசம் – உன் இதழமுதத்ைத

உபநய – தந்து

பாமினி –பிrயமானவேள

த்வயி விநிஹிதமனஸம்- உன்னிடம் மனைத ைவத்து

விரஹாநலதக்தவபுஷம்- உன் பிரவு என்கிற ெநருப்பால் எrக்கப்பட்ட
உடலுடன்

அவிலாஸம்- வாடி

ம்ருதம் இவ- உயிர் ேபாவைதப்ேபால் உள்ள

தாஸம்- தாசனான என்ைன

ஜீவய- உயிர்ப்பிப்பாய்.
6. சசிமுகி முகரய மணிரசனாகுணம் அனுகுணகண்ட நிநாதம்

ஸ்ருதியுகேள பிகருதவிகேல மம சமய சிராத் அவஸாதம்

சசிமுகி –சந்திரமுகி

மணிரசனாகுணம்- உன் ஒட்டியாணத்தின் மணிகளின் சப்தத்திற்கு

அனுகுண கண்ட நிநாதம் – ஒப்பான உன் குரல்

முகரய – ஒலிக்கட்டும்

பிகக்ருத விகேள- குயில்களின் கேடாரமான ஓைசயால் (விரஹத்ைத

உண்டாகுவதால்)

அவஸாதம்- புண்பட்ட

மமஸ்ருதியுகேள- என் காதுகைள

சமய- சrப்படுத்து

7. மாம் அதிவிபலருஷா விகlக்ருதம் அவேலாகிதும் அதுனா இதம்

லஜ்ஜிதம் இவ நயனம் தவ மீ லதி விரம விஸ்ருஜ ரதிேகதம் (க்ஷணம்)

அதிவிபலருஷா மாம் விகlக்ருதம்- ேகாபத்துடன் பார்த்து என்ைன

கலக்கமுறச்ெசய்த

இதம் தவ நயனம் –இந்த உன் கண்கள்

அதுனா- இப்ேபாது

அவேலாகிதும் – பார்ப்பதற்கு

லஜ்ஜிதம் இவ – ெவட்கமுற்றது ேபால

மீ லதி – மூடுகிறது,
விரம- அது ேவண்டாம்

ரதிேகதம்- காதலில் குழப்பத்ைத

விஸ்ருஜ- விட்டுவிடு

8.ஸ்ரீஜயேதவபணிதம் இதம் அனுபத நிகதிதமதுrபுேமாதம்

ஜனயது ரஸிகஜேநஷு மேனாரமரதிரஸபாவவிேநாதம் (க்ஷணம்)

ஸ்ரீஜயேதவபணிதம் இதம்- ஸ்ரீ ெஜயேதவரால் கூறப்பட்ட இந்த கீ தம்

அனுபத நிகதிதமதுrபுேமாதம்- ஒவ்ெவாரு பதத்திலும் கண்ணனின்

ஆனந்தத்ைத வர்ணிக்கிறது.

ரஸிகஜேநஷு – இது ரசிகர்களுைடய

மேனாரமரதிரஸபாவவிேநாதம்- ஸ்ருங்காரரஸ ரசைனைய

ஜனயது- உண்டாக்கட்டும்.

அஷ்டபதி 24

கண்ணனுடன் சம்ேயாகத்திற்குப் பிறகு ராதா கண்ணைன ேநாக்கி

இவ்வாறு கூறுகிறாள்.

1. குரு யதுநந்தன சந்தன சிசிர தேரண கேரண பேயாதேர

ம்ருகமத பத்ரகம் அத்ர மேனாபவமங்கள கலச ஸேஹாதேர

யது நந்தன – கிருஷ்ணா

சந்தன சிசிர தேரண கேரண- சந்தனம் ேபால் குளிர்ந்த உன் கரத்தால்

மேனாபவமங்கள கலச ஸேஹாதேர -மன்மதனின் ெவற்றிக்கலசம்

ேபான்ற
அதர பேயாதேர – ஸ்தானங்களில் இங்கு

ம்ருகமத பத்ரகம் குரு– கஸ்தூrயால் சித்திரம் வைர.

நிஜகாத ஸா யதுநந்தேன கிrடதி ஹ்ருதயாநந்தேன ( த்ருவபதம் )

ஸா – அந்த ராைத

யதுநந்தேன – கிருஷ்ணன்

ஹ்ருத்யானநந்தேன க்rடதி –மனம் மகிழ சல்லாபித்தேபாது

நிஜகாத –கூறினாள்.

.2.அலிகுலகஞ்ஜனமஞ்சனகம் ரதிநாயகஸாயக ேமாசேன

த்வததர சும்பனலம்பிதகஜ்ஜல உஜ்ஜ்வலய ப்rய ேலாசேன (நிஜகாத)

ப்rய- அன்ேப

ரதிநாயகஸாயக ேமாசேன—மன்மதனின் சரங்கைள விடுவதுேபான்ற

த்வததர சும்பனலம்பிதகஜ்ஜல-உன் இதழ்களால் கைலக்கப்பட்ட தீட்டின

ைமைய உைடய

ேலாசேன – கண்களில்

அலிகுலகஞ்சனம் –வண்டுகள் கருைமையப் பழிக்கின்ற

அஞ்ஜனகம் – ைமைய

உஜ்ஜ்வலய – தீட்டிவிடு.

3.நயனகுரங்க தரங்க விகாஸநிராகேர ஸ்ருதிமண்டேல

மனஸிஜபாசவிலாசதேர சுபேவச நிேவசய குண்டேல (நிஜகாத)

சுபேவச –அழகான ஆைட அணிந்தவேன

நயனகுரங்க தரங்க விகாஸநிராகேர – என் கண்கள் என்ற மான்களின்

துள்ளைல கட்டுப்படுத்தும் `

மனஸிஜபாசவிலாஸதேர-காமனின் பாசம் ேபால் இருக்கும்

ஸ்ருதிமண்டேல- காதுகளில்

குண்டேல- குண்டலங்கைள

நிேவசய – பூட்டிவிடு.

4. ப்ரமரசயம் ரசயந்தம் உபr ருசிரம் ஸுசிரம் மம ஸம்முேக

ஜிதகமேல விமேல பrகர்மய நர்ம ஜனகம் அலகம் முேக (நிஜகாத)

ஜிதகமேல –தாமைரைய பழிக்கும்

விமேல – அழகிய

மம முேக –என் முகத்தின்

உபr- ேமல்

ஸுசிரம்- எப்ேபாதும் இருக்கும்

ப்ரமரசயம்-வண்டுகள் கூட்டத்தின் ேதாற்றத்ைத

ரசயந்தம்- தருகின்ற

ருசிரம் – அழகான

நர்மஜனகம் – கவர்ச்சிைய உண்டாக்கும்

அலகம் – கூந்தைல

சம்முேக- என் முன் வந்து

பrகர்மய- சrப்படுத்து

5.ம்ருகமதரஸவலிதம் லலிதம் குரு திலகம் அலிகரஜநீகேர

விஹிதகலங்ககலம் கமலானன விச்ரமிதச்ரமசீகேர (நிஜகாத)

கமலானன- தாமைரேபால் முகம் உைடயவேன

விச்ரமிதச்ரமசீகேர- வியர்ைவத்துளிகள் அடங்கியுள்ள

அலிகரஜநீகேர – அஷ்டமி சந்திரன் ேபால் உள்ள என் ெநற்றியில்

விஹிதகலங்ககலம்-சந்திரனின் களங்கம் ேபால் உள்ள

லலிதம்- அழகான

.ம்ருகமதரஸவலிதம்- கஸ்தூrக்குழம்பால் ஆன

திலகம்—திலகத்ைத

குரு- இடு

6.மம ருசிேர சிகுேர குரு மானத மனஸிஜத்வஜசாமேர

ரதிகலிேத லுலிேத குஸுமானி சிகண்டிசிகண்டகடாமேர(நிஜகாத)

மானத-உள்ளம் கவர்ந்தவேன

மனஸிஜத்வஜசாமேர-காமனின் ெகாடியில் உள்ள குஞ்சம் ேபால

ரதி கலிேத லுலிேத –உன்னுடன் ேசர்ந்திருக்ைகயில் தூக்கி முடிந்த

சிகண்டிசிகண்டகடாமேர- மயிற்ேறாைகையப் பழிக்கும்

மம ருசிேர சிகுேர- என் அழகிய ெகாண்ைடயில்

குஸுமானி குரு- மலர்கைள சூட்டு.

7. ஸரஸகேன ஜகேன மமசம்பரதாரணவாரண கந்தேர

மணிரசனாவஸநாபரணானி சுபாசய வாஸய ஸுந்தேர (நிஜகாத)

சுபாசய- நல்ல உள்ளம் பைடத்தவேன

சம்பரதாரணவாரண கந்தேர-மன்மதன் என்னும் யாைன இருக்கும்

மைலச்சrவு ேபான்ற

ஸரஸகேனஸுந்தேர –அகன்று அழகிய

மமஜகேன – என் இடுப்பில்

ஒட்டியாணம் மற்றும் வஸ்திரம் ஆபரணம் முதலியைவகைள

வாஸய- அணிவிப்பாய்.

8.ஸ்ரீஜயேதவவசஸி ருசிேர ஸதயம் ஹ்ருதயம் குரு மண்டேன

ஹrசரணஸ்மரணாம்ருத நிர்மித கலிகலுஷஜ்வரகண்டேன (நிஜகாத)

ஹrசரணஸ்மரணாம்ருத நிர்மித- ஹrயின் பாதாரவிந்தத்தின்

ஸ்மரணமாகிய அம்ருதத்தில் ேதாய்த்து ெசய்யப்பட்ட

கலிகலுஷஜ்வரகண்டேன- கலியின் பாபமாகிற ஜ்வரத்ைத நீக்கும்

ஸ்ரீஜயேதவவசஸி – ஸ்ரீ ெஜயேதவருைடய வாக்கான

ருசிேர மண்டேன – அழகிய ஆபரணத்ைத

ஸதயம் ஹ்ருதயம் குரு- யதுநந்தனா உன்னுைடய

கருைணயுள்ளத்ேதாடு ஏற்பாயாக.