‫ﯾﮑﯽ از دوﻗﻠﻮﻫﺎ داﻧﺸﮕﺎه ﺻﻨﻌﺘﯽ اﺻﻔﻬﺎن ﻗﺒﻮل‬

‫ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬در داﻧﺸﮕﺎه ﻋﺎﺷﻖ دﺧﺘﺮی ﺷﺪه ﺑﻮد‬

‫ﺑﺎﻣﻦﺣﺮﻑﺑﺰﻥ‪...‬‬
‫ﮐﻪ اﺻﺎﻟﺘﺎ اﺻﻔﻬﺎﻧﯽ ﺑﻮد‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﺳﻮداﺑﻪ دل ﺳﺠﺎد‬ ‫ﻣﺮﯾﻢ اﺑﺮاﻫﯿﻤﯽ ﺷﻬﺮآﺑﺎد‬
‫را ﺑﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﻦ راﺿﯽ ﻧﺒﻮدم دﺧﺘﺮ‬ ‫ﺗﺼﻮﯾﺮﺳﺎز‪ :‬ﺣﻮرا‬
‫ﺑﻪ راه دور ﺷﻮﻫﺮ ﺑﺪﻫﻢ‪ ،‬ﻣﺎدر ﺳﻮداﺑﻪ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ‬
‫ﻓﮑﺮ را داﺷﺖ‪ .‬اﻣﺎ ﭘﺎﻓﺸﺎری ﻣﺤﺴﻦ ﺑﺎﻷﺧﺮه‬
‫دل ﺧﺎﻧﻮادهی ﺳﻮداﺑﻪ را ﻧﺮم ﮐﺮد و ﻗﺒﻮل ﮐﺮدﻧﺪ‬
‫ﮐﻪ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری دﺧﺘﺮﺷﺎن ﺑﺮود‪ .‬ﻫﺮ دو ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﻢدﯾﮕﺮ را‬
‫ﭘﺴﻨﺪﯾﺪﯾﻢ‪ .‬ﭘﺪر ﺳﻮداﺑﻪ اﺳﺘﺎد ﻫﻤﺎن داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﺠﺎد درس ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ‪ ،‬در‬
‫ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺠﺎد ﻋﺎﺷﻖ دﺧﺘﺮ اﺳﺘﺎدش ﺷﺪه ﺑﻮد و اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع در داﻧﺸﮕﺎه ﭘﯿﭽﯿﺪه‬
‫ﺑﻮد‪ ،‬ﻫﺮ ﻃﻮری ﮐﻪ ﺑﻮد اﯾﻦ ازدواج ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ و ﺳﺠﺎد داﻣﺎد اﺻﻔﻬﺎن ﺷﺪ‪.‬‬
‫در ﺟﺮﯾﺎن رﻓﺖوآﻣﺪﻫﺎ و آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ دو ﺧﺎﻧﻮاده و ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻬﻢ‬
‫ﻗﺴﻤﺖﺻﺪﻭﺷﺸﻢ‪:‬‬
‫ﻣﺎﻧﺪﻩﺍﻡﺑﻦﯿﺑﻮﺷﻬﺮﻭﺍﺻﻔﻬﺎﻥ‬
‫ﭘﯿﺪا ﮐﺮده ﺑﻮدﯾﻢ ﺧﺎﻧﻮادهی ﺳﻮداﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﯾﮑﯽ از اﻗﻮاﻣﺸﺎن را ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮدﻧﺪ‬
‫ﮐﻪ اﮔﺮ ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺮای ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری دﺧﺘﺮم ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ‪ .‬ﻣﺤﺪﺛﻪ دﺧﺘﺮ ﻣﺄﺧﻮذ ﺑﻪ ﺣﯿﺎ‬
‫ﺑﻮد‪ ،‬اﺧﺘﯿﺎر را ﺑﻪ ﻣﻦ و ﭘﺪرش داده ﺑﻮد و ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﻫﺮﭼﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﻫﻢ‬
‫ﭼﻮن ﺗﯿﭗ و ﻫﯿﮑﻞ و اﺧﻼق و اﯾﻤﺎن ﻋﺮﻓﺎن را ﺗﺄﯾﯿﺪ ﮐﺮده ﺑﻮدﯾﻢ اﺟﺎزه دادﯾﻢ‬
‫ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ‪ .‬ﻣﺤﺪﺛﻪ و ﻋﺮﻓﺎن ازدواج ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻋﺮﻓﺎن ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ روز‬
‫ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری ﻫﻢ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺷﺮاﯾﻂ ﮐﺎریاش ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﺎن اﺻﻔﻬﺎن زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﻣﯽﮐﺮد و ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺑﻮد ﺗﻤﺎم ﺳﻌﯽاش را ﻣﯽﮐﻨﺪ در اﺻﻔﻬﺎن ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ زﻧﺪﮔﯽ را ﺑﺮای‬
‫ﺳﻪ ﻓﺮزﻧﺪ داﺷﺘﻢ‪ ،‬ﭘﺴﺮﻫﺎﯾﻢ دوﻗﻠﻮ ﺑﻮدﻧﺪ و ﯾﮏ ﺗﮏدﺧﺘﺮ ﮐﻪ ﻫﻤﻪی دﻧﯿﺎﯾﻢ ﺑﻮد و‬
‫ﻣﺤﺪﺛﻪ ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﻨ‬
‫ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺣﺎﻻ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﭘﯿﺶ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ رﻓﺖ‪ ،‬ﺟﻮری ﮐﻪ ﮐﻤﺮ‬
‫ﻋﺮﻓﺎن ﮐﺎرﻣﻨﺪ ﺻ‬
‫ﺻﺪاوﺳﯿﻤﺎ ﺑﻮد‪ .‬ﻗﻮل داده ﺑﻮد ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﺳﺎل زﻧﺪﮔﯽ در اﺻﻔﻬﺎن‪،‬‬
‫ﻣﻦ و ﭘﺪرش را ﺷﮑﺴﺖ‪ .‬ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ دﺧﺘﺮم را راه دور ﺷﻮﻫﺮ ﻧﻤﯽدﻫﻢ‪ ،‬اﻣﺎ‬
‫اﻧﺘﻘﺎﻟﯽ ﺑﮕﯿﺮد و ﺑﺮای اداﻣﻪی زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﺑﻮﺷﻬﺮ ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ‪ .‬دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮم در اﺻﻔﻬﺎن‬
‫دﺳﺖ ﺗﻘﺪﯾﺮ ﺑﺮای او ﻃﺮز دﯾﮕﺮی رﻗﻢ زده ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺑﻮﺷﻬﺮ ﺑﻮدﯾﻢ و ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎر‬
‫ازدواج ﮐﺮدﻧﺪ و ﺳ‬
‫ﺳﺎﮐﻦ ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺧﺎﻧﻪﻣﺎن ﺳﻮتوﮐﻮر ﺷﺪه ﺑﻮد ﻣﻦ ﻣﺎﻧﺪم‬
‫دﺧﺘﺮم ﺳﺎﮐﻦ اﺻﻔﻬﺎن‪ .‬روزی ﮐﻪ ﻋﺮﻓﺎن ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری دﺧﺘﺮم آﻣﺪ‪ ،‬ﻧﻈﺮم ﺑﺮﮔﺸﺖ‪،‬‬
‫و ﯾﮑﯽ از دوﻗﻠﻮﻫ‬
‫دوﻗﻠﻮﻫﺎ و ﻫﻤﺴﺮم‪ .‬ﻣﺴﯿﺮ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﻮد و ﭼﻮن ﻫﻤﺴﺮم ﮐﺎرﻣﻨﺪ ﺷﺮﮐﺖ‬
‫ﺑﺎ ﺧﻮدم ﮔﻔﺘﻢ دﺧﺘﺮم از ﻣﻦ دور ﺑﺎﺷﺪ و ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﻋﺮﻓﺎن ﭘﺴﺮی‬
‫ﻧﻔﺖ ﺑﻮد‪ ،‬ﻧﻤﯽﺗﻮ‬
‫ﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ زود ﺑﻪ زود ﺑﻪ دﯾﺪن دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮم ﺑﺮوﯾﻢ‪ .‬روزﻫﺎ ﮐﺎرم‬
‫ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ و ﺧﻮشاﺧﻼق و ﺧﺎﻧﻮادهدار ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺘﯿﻦ و ﺑﺎ وﻗﺎر‪ .‬واﺳﻄﻪی اﯾﻦ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری‬
‫ﺷﺪه ﺑﻮد ﮔﺮﯾﻪی دﻟﺘﻨﮕﯽ ﺑﺮای ﻣﺤﺪﺛﻪ و ﺳﺠﺎد ﮐﻪ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﻫﺎ ازم دور ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﭘﺪر ﻋﺮوﺳﻢ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ دوری از ﻣﺤﺪﺛﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ آزارم ﻣﯽداد‪ .‬دو ﺳﺎﻟﯽ از ازدواج ﻣﺤﺪﺛﻪ‬
‫ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﯾﮏ روز زﻧﮓ زد و ﺧﺒﺮ ﻣﺎدر ﺷﺪﻧﺶ را ﺗﻠﻔﻨﯽ ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺖ‪ .‬از‬
‫ﻃﺮﻓﯽ در ﭘﻮﺳﺖ ﺧﻮدم ﻧﻤﯽﮔﻨﺠﯿﺪم و از ﻃﺮﻓﯽ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺤﺪﺛﻪ در ﻏﺮﺑﺖ روزﻫﺎی‬
‫ﺑﺎرداریاش را ﺳ‬
‫ﺳﭙﺮی ﻣﯽﮐﻨﺪ آزارم ﻣﯽداد‪ .‬ﯾﮏ ﻣﺎه ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﺑﻪ زاﯾﻤﺎن ﻣﺤﺪﺛﻪ‪،‬‬
‫ﭘﺪرش وﻗﺘﯽ ﺑﯽﻗﺮاری ﻣﻦ را دﯾﺪ ﺑﺮاﯾﻢ ﺑﻠﯿﻂ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ ﮔﺮﻓﺖ و راﻫﯽ اﺻﻔﻬﺎن‬
‫ﺷﺪم‪ .‬ﺑﭽﻪ ﮐﻪ ددﻧﯿﺎ آﻣﺪ ﺧﻮدم ﭘﯿﺶ ﻣﺤﺪﺛﻪ ﺑﻮدم و ﮐﺎرﻫﺎﯾﺶ را اﻧﺠﺎم ﻣﯽدادم‪،‬‬
‫ﻗﺼﺪ داﺷﺘﻢ ﺑﯿﺸ‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﭘﯿﺸﺶ ﺑﻤﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﯾﮏ روز ﭘﺪرش زﻧﮓ زد و ﮔﻔﺖ ﮐﺮوﻧﺎ‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺣﺎﻟﺶ اﺻﻼ ﺧﻮب ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺑﺮای ﻫﻤﯿﻦ در اوﻟﯿﻦ ﭘﺮواز ﺑﻪ ﺑﻮﺷﻬﺮ‪ ،‬ﻣﻦ‬
‫ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪام ﺑﺮﮔﺸﺘ‬
‫ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ اﻣﺎ از ﻋﺮﻓﺎن و ﻣﺤﺪﺛﻪ ﻗﻮل ﮔﺮﻓﺘﻢ‪ ،‬ﺑﻪﻣﺤﺾ اﯾﻨﮑﻪ ﻫﻤﺴﺮم‬
‫ﺣﺎﻟﺶ ﺧﻮب و رروﺑﺮاه ﺷﺪ آنﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﻮﺷﻬﺮ ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ‪.‬‬
‫ﯾﮏ ﻣﺎﻫﯽ از ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﻢ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻪﺷﺪت دﻟﺘﻨﮓ ﻣﺤﺪﺛﻪ‬
‫و دﺧ‬
‫دﺧﺘﺮش ﺷﺪه ﺑﻮدم‪ .‬ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻪ ﺷﺐ ﭼﻠﻪ‪،‬‬
‫دﯾﮕﺮ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ اﯾﻦ دﻟﺘﻨﮕﯽ را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ‪ ،‬زﻧﮓ زدم ﺑﻪ ﺳﺠﺎد و‬
‫ﮔﻔﺘ‬
‫ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﺮاه ﺧﻮاﻫﺮت ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ ﺑﻮﺷﻬﺮ‪ .‬ﺳﺠﺎد وﻗﺘﯽ ﮔﺮﯾﻪﻫﺎ و‬
‫ﺑﯽﻗﺮاریﻫﺎی ﻣﺮا دﯾﺪ ﻗﺒﻮل ﮐﺮد و ﻗﻮل داد ﻃﯽ ﯾﮑﯽ دو روز آﯾﻨﺪه‬
‫ﻋﻋﺎزم ﺑﻮﺷﻬﺮ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻋﺮﻓﺎن ﭼﻮن ﺧﻮدش ﻣﺮﺧﺼﯽ ﻧﺪاﺷﺖ زﻧﮓ‬
‫ززد و ﻋﺬرﺧﻮاﻫﯽ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ ﻣﺤﺪﺛﻪ و ﺳﺠﺎد ﺑﺪون او ﻣﯽآﯾﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ ۱۵ ۲۸۳۵‬ﻣﻬﺮ ‪۱۴۰۲‬‬

‫آآن ﺳﺎل ﺷﺐ ﭼﻠﻪ ﻋﺮوﺳﻢ و ﻧﻮهام ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪی ﻣﺎ آﻣﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺪون‬

‫ﻣﻣﺤﺪﺛﻪ‪ .‬آنﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺳﺠﺎد آﻣﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﺑﻮﺷﻬﺮ از ﺷﺪت‬
‫ﺧ‬
‫ﺧﺴﺘﮕﯽ و ﺧﻮابآﻟﻮدﮔﯽ ﺧﻮاﺑﺶ ﻣﯽﮔﯿﺮد‪ ،‬ﺑﺎ ﯾﮏ الﻧﻮد ﺗﺼﺎدف‬
‫ﻣﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺤﺪﺛﻪ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﭘﺸﺖ راﻧﻨﺪه ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮده‪ ،‬ﺿﺮﺑﻪای ﮐﻪ‬
‫ﺑﻪ ﻣﺎﺷﯿﻨﺸﺎن ﻣﯽﺧﻮرد ﺑﻪﻗﺪری ﺷﺪﯾﺪ ﺑﻮده ﮐﻪ در ﻋﻘﺐ ﺑﺎز و‬
‫ﻣﺤﺪ‬
‫ﻣﺤﺪﺛﻪ از ﭘﻨﺠﺮه ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﻪ ﺑﯿﺮون ﭘﺮت ﻣﯽﺷﻮد و دﺧﺘﺮ ﯾﮏ ﻣﺎهاش‬
‫از ﺗﻮی ﺑﻐ‬
‫ﺑﻐﻠﺶ ﮐﻒ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﯽاﻓﺘﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺤﺪﺛﻪ در ﺟﺮﯾﺎن اﯾﻦ ﭘﺮت ﺷﺪن‪ ،‬ﺳﺮش ﺑﺎ آﺳﻔﺎﻟﺖ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽﮐﻨﺪ‪،‬‬

‫ﺑﺮﺳﺮدوراﻫى‬
‫ﺳﺮدوراﻫى‬
‫ﺑﺮﺮﺳﺮ‬
‫ﺳﺮ‬
‫‪١٦‬‬
‫‪١٧‬‬ ‫ﺑﺮﺳﺮدوراﻫى‬

‫ﺑﻪ ﻋﺮﻓﺎن ﮔﻔﺘﻢ ﻫﺮ وﻗﺖ دوﺳﺖ داﺷﺖ ﻫﻤﺴﺮش را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪی ﻣﺎ ﺑﯿﺎورد‪ ،‬ﺑﻪ او‬ ‫ﺑﻪﻣﺤﺾ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺗﺼﺎدف ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺳﺠﺎد از ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﯿﺮون ﻣﯽآﯾﺪ ﺳﺮ ﻣﺤﺪﺛﻪ‬
‫ﮔﻔﺘﻢ ﻫﻨﻮز داﻣﺎد ﻣﻦ اﺳﺖ‪ ،‬از ﻋﺮﻓﺎن ﻗﻮل ﮔﺮﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﻫﺮوﻗﺖ دﻟﻢ ﺑﺮای ﻧﻮهام ﺗﻨﮓ‬ ‫را در ﺑﻐﻠﺶ ﻣﯽﮔﯿﺮد و ﻣﺤﺪﺛﻪ آﺧﺮﯾﻦ ﻧﻔﺲﻫﺎﯾﺶ را در ﺑﻐﻞ ﻋﺮﻓﺎن ﻣﯽﮐﺸﺪ و‬
‫ﺷﺪ او را ﭘﯿﺶ ﻣﻦ ﺑﯿﺎورد‪ .‬ﻋﺮﻓﺎن ﻫﻢ ﻗﻮل داد و ازدواج ﮐﺮد‪.‬‬ ‫در دم ﺟﺎن ﻣﯽدﻫﺪ‪.‬‬
‫‪ ۱۵ ۲۸۳۵‬ﻣﻬﺮ ‪۱۴۰۲‬‬

‫اﻻن از آن اﺗﻔﺎق دﻟﺨﺮاش ﻣﺮگ دﺧﺘﺮم‪ ،‬ﺷﺶ ﺳﺎل ﻣﯽﮔﺬرد و از ازدواج ﻋﺮﻓﺎن‪،‬‬
‫ﭘﻨﺞ ﺳﺎل‪ ،‬ﻣﻦ ﻫﻨﻮز ﻫﻤﺴﺮ دوﻣﺶ را ﻧﺪﯾﺪهام‪ ،‬ﻫﺮ ﺑﺎر ﮐﻪ دﻟﻢ ﺑﺮای ﻧﻮهام ﺗﻨﮓ‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ﺑﻪ ﻋﺮﻓﺎن زﻧﮓ ﻣﯽزﻧﻢ ﯾﺎ ﺧﻮدش او را ﻣﯽآورد ﯾﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﻣﺮﺧﺼﯽ ﻧﺪارد‬
‫و ﻣﻦ ﺑﺮای آوردن ﻧﻮهام ﺑﻪ ﺑﻮﺷﻬﺮ‪ ،‬ﺑﻪ اﺻﻔﻬﺎن ﺧﺎﻧﻪی ﺳﺠﺎد ﭘﺴﺮم ﻣﯽروم‪ ،‬آﻧﺠﺎ‬
‫ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﯽﻣﺎﻧﻢ ﺗﺎ ﻧﻮهام را ﺑﺎ آژاﻧﺲ ﺑﯿﺎورﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻫﻤﺴﺮ دوم ﻋﺮﻓﺎن ﯾﮑﺴﺎل ﺑﻌﺪ از ازدواج‪ ،‬ﺻﺎﺣﺐ ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺴﺮ ﺷﺪ‪ ،‬ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ‬
‫ﺧﻮدش ﻣﺎدر ﺑﺸﻮد در ﺣﻖ ﻧﻮهام ﻣﺎدری ﻣﯽﮐﺮد اﻣﺎ اﻻن ﻧﻮهام ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﻨﯿﺪﻧﺶ روح ﻣﺮا آزار ﻣﯽدﻫﺪ‪.‬‬
‫ﻫﻤﺴﺮ دوم ﻋﺮﻓﺎن از ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﺑﯿﺰار اﺳﺖ و ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه آنﻫﺎ در‬
‫ﺧﺎﻧﻪ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻧﻮهام را ﺑﻪ ﺑﻮﺷﻬﺮ ﻣﯽآورم ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖﻫﺎ ﭘﺎی‬
‫ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﻣﯽﻧﺸﯿﻨﺪ ﻫﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪای را ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬او ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎی ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن‬
‫ﺣﺮﯾﺺ ﺷﺪه‪ .‬ﭼﻮن ﻫﻤﺴﺮ دوم ﻋﺮﻓﺎن‪ ،‬ﺧﻮدش ﺻﺎﺣﺐ ﻓﺮزﻧﺪ اﺳﺖ‪ ،‬اﺑﺮاز ﻋﺸﻖ‬
‫و ﻋﻼﻗﻪاش ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮدش ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ‪ ،‬ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﻮهی ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﮏ اﻓﺘﺎده‬
‫ﭼﺮا اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻪ او را ﻣﺎدر ﺧﻄﺎب ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺮادرش را ﺑﯿﺸﺘﺮ از او دوﺳﺖ دارد‪.‬‬
‫ﺗﺒﻌﯿﺾﻫﺎ را ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪه و ﭘﯿﺶ ﭘﺪرش ﺷﮑﺎﯾﺖ ﮐﺮده و ﮔﻔﺘﻪ ﻣﺎﻣﺎن ﺑﯿﻦ و ﺑﺮادرم‬
‫ﻓﺮق ﻣﯽﮔﺬارد‪.‬‬
‫ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﻗﺼﺪ ﻋﺮﻓﺎن از ﺑﯿﺎن ﺣﻘﯿﻘﺖ ﭼﻪ ﺑﻮده‪ ،‬او اﺗﻔﺎﻗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای دﺧﺘﺮم اﻓﺘﺎده‬
‫ﺑﻮده را ﻣﻮﺑﻪﻣﻮ ﺑﺮای اﯾﻦ ﺑﭽﻪی ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮد‪ .‬ﻧﻮهام ﺑﻪ ﻣﻦ زﻧﮓ زد و‬
‫ﭘﺸﺖ ﮔﻮﺷﯽ ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ از ﻣﻦ ﻣﯽﭘﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ آﯾﺎ ﭘﺪرش راﺳﺖ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ و ﻣﺎدر واﻗﻌﯽ‬
‫او ﻓﻮت ﺷﺪه؟ او از ﻣﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ اﺻﻔﻬﺎن ﺑﺮوم و ﺑﺮای ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﯿﺎورﻣﺶ‬
‫ﭘﯿﺶ ﺧﻮدم‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﻣﺎﻧﺪهام ﺑﯿﻦ ﺑﻮﺷﻬﺮ و اﺻﻔﻬﺎن و ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ؟‬
‫ﺑﻪ ﻣﻦ ﻗﻮل داد دﺧﺘﺮی ﮐﻪ ﻣﯽﮔﯿﺮد ﺟﺎی ﺧﺎﻟﯽ ﻣﺎدر را ﺑﺮای ﻧﻮهام ﭘﺮ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺣﺘﯽ‬
‫ﻣﻦ ﻫﻢ ﻏﺎﻓﻞ از ﻫﻤﻪﺟﺎ داﺷﺘﻢ ﺑﺴﺎط ﺷﺐ ﭼﻠﻪ را آﻣﺎده ﻣﯽﮐﺮدم ﺳﻤﺖ ﻏﺮوب‬
‫ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻮﺑﺎﯾﻠﻢ زﻧﮓ ﺧﻮرد‪ ،‬از ﺻﺪای ﺳﺠﺎد ﻓﻬﻤﯿﺪم ﺑﺎﯾﺪ اﺗﻔﺎق ﺑﺪی اﻓﺘﺎده ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬
‫اﻣﺎ ﺳﺠﺎد ﮔﻔﺖ ﻣﺤﺪﺛﻪ ﻣﺼﺪوم ﺷﺪه و ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﺴﺘﺮی اﺳﺖ‪ .‬ﻧﻤﯽداﻧﻢ ﭼﻄﻮر‬
‫ﺧﻮدم را ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن رﺳﺎﻧﺪم‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﻣﻦ رﺳﯿﺪم دﯾﺪم ﻫﻤﺴﺮم ﺗﻮی ﺣﯿﺎط‬
‫ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن روی زﻣﯿﻦ وﻟﻮ ﺷﺪه‪ ،‬ﺳﺠﺎد زﯾﺮ ﺑﻐﻠﺶ را ﻣﯽﮔﯿﺮد ﮐﻪ ﺑﻠﻨﺪش ﮐﻨﺪ‪،‬‬
‫ﺑﭽﻪی ﻣﺤﺪﺛﻪ ﺑﻐﻞ ﺳﻮداﺑﻪ اﺳﺖ‪ ،‬ﺻﻮرتﻫﺎی ﻫﻤﻪﺷﺎن از ﮔﺮﯾﻪ ﻗﺮﻣﺰ ﺷﺪه‪،‬‬
‫اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻓﻬﻤﯿﺪم ﻣﺤﺪﺛﻪ دﯾﮕﺮ در ﺑﯿﻦ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺣﯿﺎط ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن دور ﺳﺮم‬
‫ﭼﺮﺧﯿﺪ و ﻧﻘﺶ زﻣﯿﻦ ﺷﺪم‪.‬‬
‫ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻫﻤﯿﻦ ﯾﮏ دﺧﺘﺮ را داﺷﺘﻢ ﺗﻤﺎم ﺷﻮر و ﻧﺸﺎط زﻧﺪﮔﯽام ﻣﺤﺪﺛﻪ ﺑﻮد‪،‬‬
‫ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﮐﻪ او ﻣﺎدر ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻣﻦ ﻣﺎدرﺑﺰرگ‪ .‬ﺣﺎﻻ او ﻧﺒﻮد و ﻣﻦ ﺑﻮدم و دﺧﺘﺮ‬
‫ﯾﮏ ﻣﺎﻫﻪاش‪ .‬ﺑﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ روزﻫﺎی ﺳﺨﺘﯽ را ﺳﭙﺮی ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬روزی ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ‬
‫ﻣﺤﺪﺛﻪ را ﺑﻪ ﺧﺎک ﺑﺴﭙﺎرﻧﺪ دﺧﺘﺮش ﻓﻘﻂ ﺟﯿﻎ ﻣﯽﮐﺸﯿﺪ اﻧﮕﺎر اﯾﻦ ﻃﻔﻞ ﯾﮏ ﻣﺎﻫﻪ‬
‫ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ اﺗﻔﺎق وﺣﺸﺘﻨﺎﮐﯽ ﺑﺮاﯾﺶ اﻓﺘﺎده‪.‬‬
‫ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪﻫﺎی او ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﯽﺗﺎب ﻣﯽﺷﺪم و از ﺣﺎل ﻣﯽرﻓﺘﻢ‪ .‬روزﻫﺎی ﺑﻪﺷﺪت ﺳﺨﺘﯽ‬
‫را ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻢ دﺧﺘﺮ ﻣﺤﺪﺛﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺗﺴﮑﯿﻦ دردی ﮐﻪ ﺗﻤﺎم اﺳﺘﺨﻮانﻫﺎی‬
‫ﺑﺪﻧﻢ را ﺧُﺮد و ﮐﻤﺮم را ﺧﻢ ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﻫﺸﺖ ﻧﻪ ﻣﺎه از ﻓﻮت ﻣﺤﺪﺛﻪ ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ‪،‬‬
‫دﺧﺘﺮش ﯾﮏ ﻣﺎه ﺑﻮﺷﻬﺮ ﭘﯿﺶ ﻣﻦ ﺑﻮد و ﯾﮏ ﻣﺎه اﺻﻔﻬﺎن ﭘﯿﺶ ﻋﺮﻓﺎن و ﻣﺎدرش‪.‬‬
‫ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ زﻣﺰﻣﻪی ازدواج ﻣﺠﺪد ﻋﺮﻓﺎن ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻢ رﺳﯿﺪ‪ ،‬ﯾﮏ روز زﻧﮓ زد و اﺟﺎزه‬
‫ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻌﺪ از ﺳﺎﻟﮕﺮد ﻣﺤﺪﺛﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری دﺧﺘﺮی ﺑﺮود ﮐﻪ ﻣﺎدرش ﺑﺮاﯾﺶ‬
‫ﻧﺸﺎن ﮐﺮده‪ ،‬ﻧﮕﻬﺪاری از ﺑﭽﻪ ﺑﺮاﯾﺶ ﺳﺨﺖ ﺑﻮد و ﭼﻮن ﺳﺮﮐﺎر ﻣﯽرﻓﺖ ﺧﻮدش‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ از ﺑﭽﻪ ﻣﻮاﻇﺒﺖ ﮐﻨﺪ‪ ،‬از اﯾﻨﮑﻪ دﺧﺘﺮش ﯾﮏ ﻣﺎه ﺑﻮﺷﻬﺮ ﺑﺎﺷﺪ و ﯾﮏ‬
‫ﻣﺎ اﺻﻔﻬﺎن ﻫﻢ اذﯾﺖ ﻣﯽﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺳﺨﻦﮐﺎرﺷﻨﺎس‬
‫دﮐﺘﺮ زﻫﺮا ﮐﯿﺎﯾﯽ ‪ -‬رواﻧﺸﻨﺎس‬

‫ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮد‬
‫ﺮ‬ ‫اﮐﻨﻮن ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ ﺟﺰﯾﯿﺎت از دﺳﺖ رﻓﺘﻦ ﻣﺤﺪﺛﻪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ‪ ۵‬ﺳﺎﻟﻪاش ﺑﺎﯾﺪ‬
‫دک‪،‬‬
‫ﺗﺎ او »ﻣﺮاﺣﻞ ﺳﻮگ« را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﮔﻮﯾﯽ اﯾﻦ ﺗﺼﺎدف و از دﺳﺖ دادن ﺑﺮای ﮐﻮدک‪،‬‬
‫ﻫﻤﯿﻦ اﮐﻨﻮن ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﻧﻪ ‪ ۶‬ﺳﺎل ﭘﯿﺶ! و ﮐﻮدک‪ ،‬ﻣﺎدر ﺧﻮد را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺤﺎظ‬
‫ﻟﺤﺎظ‬
‫ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺑﯿﺶ از ﭘﺪر و ﺳﺎﯾﺮﯾﻦ دوﺳﺖ ﻣﯽدارد و ﺑﻪ او واﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪ ،‬از دﺳﺖ داده‬
‫ﻓﺮد ﻣﺮده‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﻃﺒﻖ ﻧﻈﺮﯾﻪی ﻣﺎریﮔﺮی‪ ،‬ﮐﻮدﮐﺎن ‪ ۵‬ﺳﺎﻟﻪ ﻣﺮگ را ﻓﺮآﯾﻨﺪی ﻣﯽﭘﻨﺪارﻧﺪ ﮐﻪ ﺮد‬
‫ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻪ ﻧﺰد آﻧﺎن ﺑﺮﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺸﺖ و در ‪ ۶‬ﺳﺎﻟﮕﯽ واﻗﻌﯿﺖ ﭘﺎﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻮدن آن را ﻣﯽﭘﺬﯾﺮﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺐ ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﺑﺎ او ﺳﺨﻦ‬
‫ﭘﯿﺶ از ﻫﺮﭼﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻪ ارزﯾﺎﺑﯽ درک ﮐﻮدک از ﻣﺮگ ﺑﭙﺮدازﻧﺪ و ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ‬
‫ﻄﺮاب را ﺑﺮوز ﺧﻮاﻫﺪ داد ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ‬
‫ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ و ﺳﺆاﻻت او را ﭘﺎﺳﺦ دﻫﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪزودی ﮐﻮدک ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎی اﻓﺴﺮدﮔﯽ و اﺿﻄﺮاب‬
‫ادراری ﯾﺎ ﺑﺎﻻرﻓﺘﻦ ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ ﯾﺎ ﭘﺎﯾﯿﻦ آﻣﺪن ﺗﻮان ﺳﯿﺴﺘﻢ‬
‫ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ‪ ،‬رﻓﺘﺎری‪ ،‬ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ و ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ اﺳﺖ‪ .‬او ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺷﺐ دراری‬
‫ﻬﺎﻧﻪﮔﯿﺮ و ﮔﻮﺷﻪﮔﯿﺮ ﺷﻮد‪ .‬ﮐﻮدﮐﺎن در اﯾﻦ ﺳﻦ ﮔﻤﺎن ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‬
‫اﯾﻤﻨﯽ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺑﯿﻤﺎریﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﭘﯿﺎﭘﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ‪ ،‬زودرﻧﺞ‪ ،‬ﺑﻬﺎﻧﻪ‬
‫دﻣﻘﺼﺮﭘﻨﺪار ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮔﻮش ﺑﻪ زﻧﮓ و ﺣﺴﺎس‬
‫ﺧﻮدﺷﺎن رﻓﺘﺎر ﻏﻠﻄﯽ را اﻧﺠﺎم دادهاﻧﺪ ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯿﺸﺎن ﭼﻨﯿﻦ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎده و ﺧﻮدﻣﻘﺼﺮﭘﻨﺪار‬
‫ﻗﺸﻘﺮق ﮐﻨﺪ و در ﺗﻌﺎﻣﻞ ﺑﺎ ﻫﻢﺳﺎﻻﻧﺶ دﭼﺎر ﻣﺸﮑﻞ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺮق‬ ‫ﺑﻪ ﺻﺪا ﺷﻮد‪ ،‬ﮐﻢﺧﻮاب ﯾﺎ ﭘﺮﺧﻮاب ﺷﻮد و ﮐﻢﺧﻮراک ﯾﺎ ﭘﺮﺧﻮراک‪ ،‬ﻟﺠﺒﺎزی و‬
‫ﺳﺪ ﺑﻠﮑﻪ واﮐﻨﺶ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﮐﻮدک ﺑﻪ ﯾﮏ ﺿﺮﺑﻪی رواﻧﯽ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﭘﺲ دﯾﺪن ﻫﺮ ﯾﮏ از اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺎﻧﻮاده ﻧﺒﺎﯾﺪ اﻣﺮی ﻋﺠﯿﺐ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﺪ‬
‫واﻟﺪﯾﻦ ﭘﯿﺶ از ﻫﺮﭼﯿﺰ ﺑﺮای ﺟﺒﺮان اﯾﻦ اﺷﺘﺒﺎه در ﮔﻔﺘﻦ ﺟﺰﯾﯿﺎت ﻣﺮگ ﻣﺎدر ﺑﻪ ﮐﻮدک ‪ ۵‬ﺳﺎﻟﻪ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺰد رواﻧﺸﻨﺎس ﮐﻮدک ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ‬
‫او ﺑﺘﻮاﻧﺪ از ﺷﺪت ﺿﺮﺑﻪ ﺑﮑﺎﻫﺪ‪.‬‬
‫ﮐﻮدک اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ و در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﺣﺎﻣﯿﺎﻧﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪،‬‬
‫ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺎﻧﻮادهای ﺣﻤﺎﯾﺘﮕﺮ ﮐﻪ رﻓﺘﺎر درﺳﺖ را ﺑﺎ دک‬
‫از ﺷﺪت ﺿﺮﺑﻪ و ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی آن در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ ﻣﯽﮐﺎﻫﺪ اﻣﺎ رﻓﺘﺎر درﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﺗﻮﺟﻪ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ و ﺑﺎجدﻫﯽ ﺑﻪ ﮐﻮدک ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﺧﺮابﺗﺮ‬
‫ﮐﺮدن آﯾﻨﺪهی او ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﻧﯿﺴﺖ‪...‬‬