Professional Documents
Culture Documents
Автор е на книгите: „Одблесоци“ (поезија, 1955), „Вардар“ (поезија, 1958), „Самуил“ (поезија,
1963), „Непокор“ (поезија, 1964), „Камена“ (поезија, 1972), „Тајнопис“ (поезија, 1975), „Љубопис“
(поезија, 1980), „Родопис“ (поезија, 1981), „Сина песна“ (поезија, 1984), „Глас од дамнина“
(публикација од литературно-историски и поетолошки карактер, 1986), „Ненасловена“ (поезија,
1988), „Оковано време“ (статии и коментари, 1991), „Меѓу животот и знаците“ (есеи, 1991),
„Провиденија“ (поезија, 1995), „Окото, светлините“ (есеи, 1996) и последната, тестаменталната
поема „Света песна“ (поезија, 2001).
Избори од неговата поезија во посебни книги се објавени во Албанија, Грција, Франција, Русија,
Турција, Италија, Германија, Велика Британија, Индија. Преведувач на автори од светската поезија
и есеистика.
Добитник е на наградите: „Браќа Миладиновци“ , „11 Октомври“, „Кочо Рацин“, „Гоцева повелба“
и на Меѓународната награда за најдобра песна “Premio Europa”.
Од вас до мене
од мене натака
кого барате?
кого барате?
– брегови.
– прегрнати.
– течи ни.
И нас ако не не би
вода престори не
па секни, пресуши!
ќе потечеме по планињено.
– од нас направете.
Времиња
никојпат не ве напуштил,
никојпат не ќе пресуши
нашиов вруток-Непокор.
векови за да векувам.
сум израснал .. .
татко – би ил не.
Ми недостасуваше колено
и молчи.
Подај ми ја раката
век да векуваш.
на брег ќe те фрлам
зошто си си?
чекање:
Македонија.
и мост од каменот.
нагоре
ќe израсне мостот
Ќе дојде време
овој камен и овој рид
кога не ќе бидат.
кога не ќе бидат.
Ќе дојде време
да не бидам.
Што да жалам
долу ќе ми бидеш
на овие брегови
од грижи
дали ќе се најдеме
за нови плеќи
да си прочитате:
векувајте со мене!
кај остава.
Сам одиш
друг ќе родиш
друг ќe роди
одиш
одиш
небидеш
и пак одиш …
од внуци и внуци
непреод.
ти ли си сон ли е
што ли е?
Првпат дете.
слатко те успале…
МАКЕДОНИЈА
1.
Стиснете ги тревките
неа ќe ја исцедите.
името ќe и го чуете.
Симнете се во рекине
Легните да починете
2.
дождовите да го симнат
жедните в земја
да ги напоиш.
класатка да никне
и кога ќe заминам
пак да те гледам
Голема.
3.
од дволичен камен
и сонце
лобањи по градините
Еве ја таа проста земја
од пајажина
и од води
селските имиња
од заморено дишење
и од молк
и пак се враќа
од грч
и од чекање
А никој не ја знае.
4.
– И месечината ќе ја украдат.
Долу по рекана,
Горе по добравана,
5.
За вечни времиња.
6.
7.
Чинам се делиме:
никојпат да не се разделиме.
Македонска поезија: „Две тишини“ од Анте Поповски!
Ти конечно ме бакна,
ме окова за себеси,
не може да го спречи.
во која исчезнувам.
не може да го спречи.