Македонската драма своите корени ги поставува во фолклорната драма.

Основоположник на македонската соцремена драма е Коле Чашуле, додека

основоположник на македонскиот театар е Војдан Чернодрински.. По
стекнувањето на независност на Македонија, македонската драма и театар
доживуваат особен подем. Томе Арсовски е претставник на основоположниците
на мак драма. Тој во својата судска драма, која според родот е современа ја
концепира преку судски процес над главниот и централен лик во делото Драшко
Каровски.

Целата драма е структурирана така, како би го објаснила сложениот и

комплексен лик на Драшко како единска , но и како продукт на соц. Средина и на
соц ситуации кои го опкружуваат и го определуваат неговиот живот.
Основната идеја според писателот која ја носи ова дело во своата структура и
својот состав е како материј. станува причина за деградација на основните
човекови, морални норми, односно вредностните начела кои треба човекот да
ги поседува поради компромис откако добива се, останува без идеал и без цел
во својот живот.
Главното прашање го постав. Авторот за случајот на драшко по случката при
рушењето на хотелот “спендид“ на улицата “партизанска“ кој се наоѓал под
закрило на осуденикот. При таа материј. несреќа, како среќата да била сосема
на спротивната страна од драшка, па и била проследена со животни загуби на 2
личности , од кои едната личност бил добар негов пријател. Во судскиот процес
не се разгледува само вината на Драшко, туку преку многу реконструкции се
проследени делови од животот на главниот лик кои придонеле за несреќата.
Тука се судат сите: општеството, пријателите, колегите, роднините, зашто се дел
од животот на Драшко кој од скромен, чесен и занесен идеалист го прават лаком
и суетен материјалист. Дали е виновен Драшко и Колку е виновен само тој за таа
несреќа? Авторот ја остава публиката во исчекување и во позиција таа самата
да пресуди за иднината на Драшко, со што книгата завршува без судење негово,
односно со монолог на судијата.

Од ова дело добиваме порака која не подучува причините не треба да ги бараме

само во моралните кризи на младиот човек туку и во недостатоците на младото
соц општество воедно оваа книга сама по себе е судба на соц ситстем од тој
период. Од др . стр Томе Арсовски не обработува ликови-симболи туку живи и
автентичнуи луѓе припадници на нанашата средина на кои им прави длабока
анализа во миговите на нивна душевна усвитеност и вознемирена совест.