AUTOR: Fiodor Dostojewski naprawić uczynić coś dobrego; zbrodni, ukrywa łup pod kamieniem samotność stają się

eniem samotność stają się jego

DATA WYDANIA: napisana popełnia samobójstwo; Marfa w jednej z pobliskich bram. codzienną udręką. Nędza boli go
w 1866 i w tym samym roku Pietrowna – żona Swidrygajłowa; Zbrodnia doprowadza go do fizycznie i psychicznie. Cierpi z
opublikowana w odcinkach w wyciąga go z więzienia; umiera w samoudręczenia myślami o powodu tego, że również jego
czasopiśmie "Russkij Wiestnik". W niewyjaśnionych okolicznościach zbliżającej się karze. Powoduje to u matka i siostra żyją w biedzie.
formie książkowej ukazała się w – istnieje podejrzenie, że jej mąż niego wyczerpanie psychiczne, Jednocześnie jest ambitny i
1867, a w Polsce wydano ją po raz przyczynił się do jej śmierci; Piotr chorobę związaną z gorączką i czuje, że gdyby nie pieniądze
pierwszy w latach 1887–1888 Pietrowicz Łużyn – adorator majakami. Wciąż wierzy jednak w mógłby wiele osiągnąć. Będąc u
Duni; człowiek zamożny; prawdziwość swej ideologii. starej lichwiarki, Raskolnikow
CZAS AKCJI: Wydarzenia
Zosimow – lekarz, kolega Ostatecznie, po wielu załamaniach rozmyśla o niesprawiedliwości.
rozgrywają się w lipcu 1865 (datę Razumichina; dogląda Rodiona, psychicznych, zostaje Uważa, że ta kobieta żeruje na
roczną określił sam autor w liście gdy ten leży w chorobie; Andrzej zdemaskowany przez sędziego biedzie ludzi takich jak on.
pisanym jesienią 1865 roku do Siemionowicz Lebiezatnikow – śledczego, Porfirego. Za namową Podczas tej wizyty w jego głowie
wydawcy pisma "Russkij Wiestnik" współlokator Łużyna; jest jego i Soni przyznaje się do zbrodni kiełkuje straszna myśl
Michała Katkowa, proponując mu świadkiem jak Łużyn podrzuca i w szczegółach relacjonuje zamordowania lichwiarki i
wydrukowanie powieści) i trwają 14 Sonii sturublowy banknot; władzom jej przebieg. Dzięki zabrania cennych przedmiotów.
dni. Anastazja – kucharka i przyznaniu się do winy otrzymuje W drodze powrotnej, Rodion
pokojówka w kamienicy, gdzie umiarkowaną karę. Trafia na 8 lat walczy z tą myślą, jest
MIEJSCE AKCJI: Petersburg – mieszkał Rodion; dokarmiała na Syberię. Na katordze przez wewnętrznie rozdarty.
ówczesna stolica Imperium Rodiona i opiekowała się nim w większość czasu nie czuje skruchy, Postanawia wstąpić do szynku by
Rosyjskiego. chorobie trapi go wręcz bezsensowność napić się piwa. Przysiada się do
odsiadywania kary za czyn, który niego niejaki Marmieładow, były
BOHATEROWIE: Rodion KOMPOZYCJA: Utwór jest nazywa tylko "uchybieniem" jako że urzędnik, topiący smutki w
Romanowicz Raskolnikow – podzielony na 6 części i epilog. został wykonany tak niestarannie. kieliszku. Mężczyzna wyznaje, że
główny bohater, postać złożona, Przełom pojawia się dopiero w w domu im się nie przelewa. On
musi przerwać studia z powodu końcowych fragmentach powieści. alkoholik, żona chora na gruźlicę,
STRESZCZENIE W PIGUŁCE:
problemów finansowych, morduje a córka z poprzedniego
Książka opowiada o perypetiach Istotny w powieści jest również
Alonę Iwanowną i jej siostrę; małżeństwa – Sonia w celu
Rodiona Romanowicza wątek Soni i Katarzyny Iwanowny.
Porfiry Pietrowicz – sędzia zarobienia grosza prostytuuje się.
Raskolnikowa, 23-letniego byłego Sonia, której macochą jest
śledczy, doskonały psycholog; Rodion odprowadza kompletnie
studenta prawa. Rodia był Katarzyna Iwanowna (osoba
domyśla się, że to Rodion jest pijanego Marmieładowa do domu.
półsierotą, miał jednak kochającą niezrównoważona i wybuchowa),
mordercą; Awdotia Romanowna Tam poznaje chorą na gruźlicę
rodzinę. Jego matka Pulcheria jest zmuszona do prostytucji przez
Raskolnikow (Dunia) – siostra Katarzynę oraz trójkę jej dzieci.
Aleksandrowna i siostra Awdotia warunki materialne. Jej perypetie
Raskolnikowa; zaręczona z Młodzieniec wraca do siebie i
Romanowna, zwana Dunią, darzyły wiążą się bezpośrednio z losem
Łużynem; wpadła w oko zasypia. Następnego dnia o
go głębokim uczuciem, wspierały Rodiona i ostatecznie jedzie ona za
Swidrygajłowowi; finalnie poranku Raskolnikow dostaje list
finansowo i martwiły jego ciężką nim na Syberię, gdzie przyczynia
wychodzi za Razumichina; od swej matki, w którym
sytuacją. Siostra do tego stopnia się do jego przemiany. Głównym jej
Pulcheria Aleksandrowna informuje, iżDunia (czyli jego
pragnęła poświęcić się dla brata, powodem jest miłość do
Raskolnikow – matka Rodiona i siostra) zamierza wyjść za Piotra
że zamierzała wyjść za mąż za Raskolnikowa, która pozwala mu
Duni; Alona Iwanowna – Pietrowicza Łużyna. Wcześniej
Piotra Pietrowicza Łużyna, przeżyć trudne chwile i mieć
lichwiarka, pożycza pieniądze na Dunia pracowała jako
człowieka który zapewniłby spokój nadzieję na nową przyszłość.
procent, ginie z rąk Rodiona guwernantka w
materialny rodzinie, a Rodionowi
Raskolnikowa; Lizawieta STRESZCZENIE: Część I domu Swidrygajłowów, gdzie
ułatwił praktykę prawniczą.
Iwanowna – młodsza, przyrodnia Rodion Romanowicz doznała wielu upokorzeń. Teraz
Bohater, zbuntowany przeciw
siostra lichwiarki Alony Raskolnikow jest młodym w celu ratowania sytuacji
porządkowi świata, popełnia
Iwanownej; przypadkowo jest studentem prawa, a raczej byłym finansowej chce wyjść za Łużyna,
morderstwo na starej lichwiarce.
świadkiem morderstwa siostry; studentem, gdyż z powodu zamożnego 45-letniego
Zgodnie ze swoją ideologią, którą
również ginie z rąk Rodiona problemów finansowych musiał mężczyznę. Rodion domyśla się,
wcześniej publikuje na łamach
Raskolnikowa; Dymitr przerwać studia. Ma 23 lata i że siostra chce po prostu znaleźć
prasy, jako jednostka wybitna ma
Prokopowicz Razumichin – pochodzi ze zubożałej rodziny. środki na sfinansowanie jego
prawo zabijać, gdyż geniusz
oddany przyjaciel Raskolnikowa, Tego dnia wychodzi z studiów. Młodzieniec poruszony
usprawiedliwia wszystkie zbrodnie
opiekuje się nim w chorobie; wynajmowanego przez siebie treścią długiego listu wybiega z
dokonane na "zwykłych" ludziach,
finalnie żeni się z Dunią niewielkiego pokoju na poddaszu mieszkania i błąka się po
których Raskolnikow nazywa
Raskolnikow; Sonia i kieruje się do Alony Iwanowny, mieście. W końcu pada ze
"wszami". Morderstwo to ma być
Marmieładow – córka starej lichwiarki, u której planuje zmęczenia i zasypia na Wyspie
dla niego swoistym sprawdzianem
Marmieładowa (z pierwszego zastawić zegarek po ojcu, aby Wasilewskiej. Śni mu się
jego odwagi i determinacji. Inną,
małżeństwa), prostytutka; dzięki mieć parę rubli na przeżycie kilku koszmarna historia z dzieciństwa,
mniej ważną pobudką była trudna
niej Raskolnikow odzyskuje swoje dni. Jak pisze autor: „Był to której był świadkiem. Na ulicy
sytuacja materialna Raskolnikowa,
człowieczeństwo; Katarzyna jest młodzian wyjątkowej urody, miał leżała zabiedzona i wygłodniała
który potrzebował pieniędzy na
jest macochą; Siemion piękne ciemne oczy, wzrost szkapa, którą na oczach
kontynuację studiów.
Zacharowicz Marmieładow – powyżej średniego, sylwetkę rozbawionych gapiów zabija
ubogi były radca; alkoholik; mąż Zbrodni dokonuje uderzając w jej wysmukłą i zgrabną. Był tak właściciel – Mikołka. Realizm
Katarzyny; ojciec Sonii; ginie pod głowę siekierą, uprzednio uśpiwszy nędznie ubrany, że ktoś inny na snu jest poruszający. Wracając
kołami wozu; Katarzyna jej czujność. W trakcie jego miejscu, nawet do domu podsłuchał rozmowę
Iwanowna Marmieładow – druga dokonywania zbrodni, zmuszony przyzwyczajony do tego, Lizawiety – przyrodniej siostry
żona Marmieładowa; ciężko jest zabić również siostrę lichwiarki krępowałby się w biały dzień lichwiarki Alony. Lizawieta
chora na gruźlicę; matka trójki Lizawietę. Szczęśliwym trafem, wychodzić na ulicę w takich informowała jakiegoś handlarza,
dzieci; macocha dla Sonii; po udaje mu się zbiec z miejsca łachmanach.” Rodiona nie stać że wieczorem następnego dnia
śmierci męża zaczyna żebrzeć na zbrodni, nie będąc zauważonym. na lepsze ubrania, od dawna jej siostra będzie sama w
ulicy; gdy umiera, dzieci trafiają Zabiera z mieszkania lichwiarki zalega też z czynszem za pokój, mieszkaniu. Dla Rodiona była to
do sierocińca, za który płaci jedynie trochę pieniędzy i kilka często głoduje. Nie jest w stanie cenna informacja, mogąca pomóc
Swidrygajłow; Arkadiusz przedmiotów, z przerażenia swym finansować studiów. W celu mu w morderstwie. Nadal nie był
Swidrygajłow – siedział w czynem traci zdolność uzyskania pieniędzy zastawia u jednak pewien czy to zrobić.
więzieniu za długi; wdowiec po racjonalnego myślenia i pozostawia lichwiarki pamiątki rodzinne, w Wtedy przypomniał sobie jak
Marfie; człowiek zepsuty, nietknięte pudełko z dużą ilością tym pierścionek Duni, swojej pewnego dnia w szynku usłyszał
kobieciarz i gwałciciel; zalecał się gotówki. Czując obrzydzenie do siostry. Jego sytuacja finansowa rozmowę między oficerem a
do Duni Raskolnikow; pod koniec ukradzionych przedmiotów i jest tragiczna. Ubóstwo i jakimś studentem. Obaj
życia próbował pieniędzmi obawiając się odkrycia jego mężczyźni zgodnie uważali, że
takie osoby jak stara lichwiarka przytomność. Aż trzy dni
Alona, powinno się eliminować ze Raskolnikow leży nieprzytomny.
społeczeństwa a ich majątek Jego stan jest bardzo zły i wpada
przekazywać na cele w chorobę. Matka przesyła mu 35
dobroczynne. Twierdzili, że tak rubli, aby miał na utrzymanie.
straszny czyn, nie powinien Rodionem w trakcie choroby
wywoływać wyrzutów sumienia, opiekuje się przyjaciel
gdyż miałby na celu dobro reszty Razumichin, który za część
społeczeństwa. Rodion, który pieniędzy od matki kupuje mu
podsłuchał tę rozmowę, zgadzał ubranie oraz organizuje lekarza
się z nimi. Następnego dnia – Pana Zosimowa – który
Raskolnikowa budzi Anastazja, dogląda nieszczęśnika. W trakcie
która była kucharką i jednej z wizyt Zosimow porusza
jednocześnie służącą właścicielki temat zbrodni na lichwiarce i jej
kamienicy. Przynosi mu torchę siostrze. Do Raskolnikowa
chleba i herbatę. Rodion je przychodzi w odwiedziny Piotr
śniadanie i ponownie zasypia. Pietrowicz Łużyn, który zalecał
Budzi się dopiero o 14, gdy się do jego siostry, Duni.
Anastazja przynosi mu zupę. Po Młodzieniec nie kryje swojej
posiłku znów zasypia i budzi go niechęci do niego. W rozmowie
dopiero bicie zegara. Szybko Łużyn informuje o przełomie w
zerwał się z łóżka i zaczyna sprawie morderstwa. Do zbrodni
przygotowania do zbrodni. przyznał się malarz pokojowy –
Korzystając z nieobecności Mikołaj. W końcu Rodion
stróża, zabiera jego siekerę. Jako wychodzi z mieszkania. Jego
że nie miał co zastawić u stan nadal jest bardzo zły, miewa
lichwiarki przygotował coś na myśli samobójcze. Wstępuje do
kształt papierośnicy. Przedmiot „Pałacu Kryształowego” – lokalnej
ten miał być pretekstem do gospody, gdzie przysiada się do
pojawienia się u Alony. niego Zamietow. Rozmawiają o
Raskolnikow w amoku wyrusza morderstwie. Nagle młodzieniec
do lichwiarki. Puka do drzwi i pyta prowokacyjnie: – A co by
wchodzi do mieszkania. Kobieta było, gdybym to ja zamordował tę
jest nieufna. Rodion waha się. W starą i Lizawietę? Zszokowany
końcu wyjmuje siekierę i ciosem Zamietow myśli, że Rodion
w głowę zabija staruszkę. zwariował. Wychodząc z gospody
Rozstrzęsiony zaczyna szukać Raskolnikow wpada na swojego
kosztowności. W końcu je przyjaciela, Razumichina.
znajduje, lecz nagle do Następnie idąc przez miasto jest
mieszkania wchodzi siostra świadkiem próby samobójczej
lichwiarki, Lizawieta. Rodion pewnej kobiety, która zeskoczyła
morduje również ją. Raskolnikow z mostu do wody, lecz została
wyciera ręce i siekierę z krwi po uratowana. Rodion dochodzi do
czym wymyka się z kamienicy i domu lichwiarki, gdzie przed
dociera do swojej izdebki, gdzie paroma dniami popełnił zbrodnię.
w dziurze za tapetą chowa Wchodzi do środka pod
skradzione precjoza. Część II pretekstem wynajęcia pokoju. W
Dzień po morderstwie do pokoju dalszej części powieści
Rodiona przychodzi Anastazja w dowiadujemy się, że
towarzystwie stróża, który wręcza Marmieładow, ten alkoholik,
mu wezwanie na policję. ojciec Soni, wpada pod koła
Raskolnikow jest przerażony, powozu i wkrótce umiera.
jednak na posterunku okazuje Raskolnikow udziela pomocy
się, że chodzi o weksle, które finansowej rodzinie
niegdyś wystawił właścicielce Marmieładowa. Oddaje im
pokoju, który wynajmuje. Na wszystkie pieniądze od matki
posterunku Raskolnikow jest jakie mu jeszcze zostały. Poznaje
świadkiem rozmowy policjantów o też Sonię Marmieładow, która
wczorajszym morderstwie. robi na nim ogromne wrażenie.
Młodzieniec nie wytrzymuje Młodzieniec postanawia się
napięcia i mdleje. Po ogarnąć. „Dosyć! – orzekł
opuszczeniu komisariatu, stanowczo i uroczyście – precz
Raskolnikow postanawia złudzenia, urojone obawy i
schować łupy w inne miejsce. majaki!… Życie istnieje! Czyż nie
Znajduje je na jakimś podwórku żyłem przed chwilą? Moje życie
pod głazem. Wracając odwiedza nie skończyło się wraz ze
swojego przyjaciela Razumichina. śmiercią starej! Wieczny
W rozmowie Raskolnikow odpoczynek jej – i dosyć tego!
wyznaje o swoich problemach Rozpoczyna się okres panowania
finansowych, na co Razumichin rozsądku i światła… woli… i
proponuje mu pracę jako tłumacz siły… Teraz zobaczymy! – dodał,
tekstów, lecz młodzieniec jakby wyzywając jakieś ciemne
odmawia. Następnie Rodion moce. – A jednak byłem już
włóczy się bezcelowo po mieście. zdecydowany żyć na takim
Jest przytłoczony minionymi małym skrawku ziemi!” W dalszej
wydarzeniami. Prawie wpada pod części powieści Rodion udaje się
koła dorożki. W końcu wraca do na przyjęcie organizowane przez
swojego pokoju, gdzie traci Razumichina. Znowu czuje się
jednak źle, więc przyjaciel dalszej części powieści Rodion
odprowadza go do domu. Na odwiedza Sonię. W trakcie
miejscu okazuje się, że czeka na rozmowy młodzieniec prosi ją o
niego matka i siostra Dunia. przeczytanie mu historii
Młodzieniec ponownie traci wskrzeszenia Łazarza.
przytomność a Razumichin Dziewczyna czyta pięknym i
wzywa lekarza. Część III Rodzina przejętym głosem. Rodion jest
jest bardzo zaniepokojona jego poruszony. Tymczasem
stanem zdrowia. Po odzyskaniu przenikliwy sędzia śledczy
przytomności dziwnie się Porfiry, podejrzewa, że za
zachowuje. Nie okazuje żadnej morderstwem Alony i Lizawiety
radości z faktu odwiedzin matki i stoi młody Raskolnikow. Wzywa
siostry. Kolejnego dnia kobiety go na przesłuchanie. Nie
pokazują mu list jaki dostały od przedstawia mu jednak zarzutów,
Łużyna. W swej formie niczym chce aby on sam się
nie przypomina korespondencji nieświadomie zdemaskował.
między parą narzeczonych, a Nagle przybywa malarz Mikołaj,
bardziej list urzędowy. Łużyn po który wyznaje, że on sam
ostatniej wizycie u Raskolnikowa dokonał zabójstwa. Rodion może
życzy sobie, aby go nie było czuć się spokojny, lecz nie wie,
podczas kolacji. Raskolnikow że Porfiry i tak uważa że to on
stara się przekonać Dunię, aby zabił kobiety. Część V Łużyn,
nie wychodziła za tego ochłonąwszy nieco po
mężczyznę. W dalszej części wczorajszych wydarzeniach
bohater wraz ze swym postanawia wszystko naprawić.
przyjacielem udaje się do Knuje intrygę. W tym celu
sędziego śledczegoPorfirego zaprasza do siebie Sonię, która
Pietrowicza, który zajmował się była prostytutką, wręcza jej 10
sprawą zamordowanej lichwiarki. rubli, a sturublowy banknot
Chcą bowiem odzyskać podrzuca jej ukradkiem. Jednak
zastawione u niej pamiątki widzi to jego współlokator –
rodzinne. Porfiry był piekielnie Liebieziatnikow. W domu
inteligentnym i sprytnym Marmieładowów, odbywa się
śledczym. Doskonale znał się na stypa po zmarłym ojcu. Przybywa
psychologii. Zaczął wypytywać tam Łużyn, który oskarża Sonię o
Rodiona o jego artykuł. Kiedyś kradzież 100 rubli i udowadnia,
bowiem, Rodion napisał tekst że kobieta ma go przy sobie. Tę
pt. O Zbrodni, w którym wykładał, beznadziejną dla Soni sytuację
że jednostki wybitne nie ratuje Liebieziatnikow, który
podlegają żadnym ograniczeniom demaskuje Łużyna. Dowodzi, że
i zasadom i mają prawo korzystać Sonia jest niewinna, a oskarżenia
ze swej wyższości nawet poprzez są bezpodstawne. Obecny na
popełnianie zbrodni na stypie Raskolnikow również staje
jednostkach pospolitych. Rodion w obronie Soni. Więź jaka łączy
wraca do mieszkania i zapada w Rodiona i Sonię staje się coraz
letarg. Następnego dnia budzi go silniejsza. W końcu Rodion
przybyłyArkadiusz wyznaje dziewczynie, że
Swidrygajłow. To u niego zamordował lichwiarkę i jej
niegdyś pracowała siostra Dunia, siostrę. Ku jego zaskoczeniu nie
lecz zrezygnowała, gdyż został odrzucony i potępiony.
prawdopodobnie pracodawca się Rozmowę tę podsłuchał sąsiad
do niej dobierał. W przeszłości Sonii – Swidrygajłow. Nagle
człowiek ten siedział w więzieniu pojawia się Lebieziatnikow, który
za długi, nie stronił bowiem od przynosi złe wieści na temat
hazardu. Z ciupy wyciągnęła go Katarzyny Iwanownej
Marfa, którą później poślubił. W Marmieładow – macochy Sonii.
każdym razie Swidrygajłow Po śmierci męża kobieta
pozował na człowieka ułożonego, załamała się, chodzi po mieście z
a we wnętrzu krył wiele zła. małymi dziećmi i żebrze.
Niejednokrotnie zdarzało mu się Pozostała bez środków do życia.
podnieść rękę na żonę. Część Uczy dzieci śpiewać, tańczyć i
IV Arkadiusz Swidrygajłow grać na katarynce, aby były w
proponuje Rodionowi kilka tysięcy stanie więcej zarobić na ulicy.
rubli dla Duni w zamian za Nagle kobieta chora na gruźlicę,
zerwanie jej zaręczyn z Łużynem. przewraca się i dostaje krwotoku.
Młody odmawia, gdyż boi się, że Trafia do domu Soni, gdzie
ten ma niecne zamiary wobec umiera. Obecny przy łożu śmierci
jego siostry. W końcu dochodzi Swidrygajłow, obiecuje zająć się
do kolacji zorganizowanej przez organizacją pogrzebu. Ponadto
matę bohatera, Pulcherię. za pieniądze, których nie przyjął
Uczestniczą w niej Rodion, od niego Raskolnikow, finansuje
Dunia, Razumichin oraz Łużyn. sierociniec dla dzieci zmarłej
Nie trzeba wspominać, że Łużyn kobiety. Część VI Stan
nie był zadowolony z obecności psychiczny Rodiona jest fatalny.
Rodiona. Dochodzi do ostrej Chce porozmawiać ze
wymiany zdań. Łużyn stawia Duni Swidrygajłowem, gdyż wie, że
ultimatum: albo on albo brat. podsłuchał on jego rozmowę z
Zaręczyny zostają zerwane. W Sonią. Ten jest jednak zajęty
przygotowaniami do pogrzebu klucz. Dunia przestraszyła się i mimo iż ona tak bardzo się dla ‘Raskólnik’ to w języku rosyjskim
pani Marmieładow. Rodion jest zażądała aby ją wypuścił. W swej niego poświęca. Dzięki niej tyle, co ‘rozłamowiec’,
psychicznie wyczerpany, jest na rozpaczy dziewczyna wyciąga Rodion dostaje lżejsze prace ‘odszczepieniec’, ‘schizmatyk’ (w
skraju załamania. Co gorsza rewolwer, który dostała kiedyś od przez co nie lubią go inni XVII wieku raskolnikami nazywani
ludzie zaczynają do dostrzegać. żony Swidrygajłowa. W końcu współwięźniowie. Rodion byli członkowie sekt powstałych w
Zastanawiają się co jest z nim nie strzela i rani mężczyznę w skroń. zachorował i ląduje w szpitalu. wyniku rozłamu w kościele
tak. Nawet przyjaciel Razumichin Wiedząc, że chce ją on uwieść Nie widuje się z Sonią, lecz ta prawosławnym). Zatem nazwisko
zaczyna mieć pewne podejrzenia. dodaje iż nigdy go nie pokocha. przychodzi pod szpital i patrzy w bohatera odczytywać można w
Rodion zdaje sobie sprawę jak Swidrygajłow oddaje dziewczynie okna. Później przestaje go już takim kontekście, że Rodion
straszny czyn popełnił. Wie, że klucz. Po tej historii mężczyzna odwiedzać. Rodion zaczyna deklaruje się jako ateista i wyznaje
zawiódł wszystkich w tym udaje się do Soni, wręcza jej 3 bardzo za nią tęsknić. Dowiaduje swój własny system wartości.
ukochaną matkę i siostrę, która tys. rubli i informuje, że wyjeżdża. się, że dziewczyna zachorowała. Oparty jest on na wierze, że ludzie
dla jego dobra jest gotowa Następnie udaje się do swojej Bardzo się o nią boi. Sonia dzielą się na lepszych i gorszych.
zrezygnować z własnego narzeczonej, której wręcza resztę informuje go w liście, że już się Charakterystyka zewnętrzna
szczęścia. Rodion zachowuje się pieniędzy. W ulewny wieczór lepiej czuje i że niedługo się Bohater to człowiek młody, o
coraz dziwniej, ma zaniki błąka się po mieście. Noc spędza spotkają. Powieść kończy wyjątkowej urodzie. Jest raczej
pamięci, śpi w dziwnych w austerii „Adrianopol”, gdzie wzruszająca scena ich wysokiego wzrostu. Sylwetkę ma
miejscach. Nie wziął udziału w śnią mu się trzy alegoryczne sny: ponownego spotkania nad wysmukłą i zgrabną, twarz
pogrzebie pani Marmieładow, sen o myszach, sen o zgwałconej brzegiem rzeki: „Chcieli coś subtelną, włosy ciemne. Ponuro
gdyż spał zbyt długo. Pewnego czternastolatce, która utopiła się, powiedzieć, lecz słowa więzły im patrzy ciemnymi, pięknymi oczami.
dnia Razumichin informuje go, że bo nie mogła znieść swej hańby w gardle. Łzy stanęły im w Chodzi ubrany w nędzne stroje. Są
Dunia dostała od kogoś list. oraz sen o pięcioletniej oczach. Obydwoje byli bladzi i one tak stare i poniszczone do tego
Rodion postanawia dowiedzieć dziewczynce przeistaczającej się wychudli, ale w ich chorych i stopnia, że wstyd wychodzić w nich
się co było jego treścią. w kurtyzanę. Następnego dnia bladych twarzach jaśniała już na ulicę i pokazywać się innym
Wychodząc z mieszkania wpada strzela sobie w głowę. zorza nowej przyszłości, ludziom. Ponadto Raskolnikow nosi
na Porfirego. Wracają do Raskolnikow odwiedza matkę i zmartwychwstania ku nowemu kapelusz […] o wysokim denku,
mieszkania. Porfiry tłumaczy informuje, że wyjeżdża na dłużej. życiu. Wskrzesiła ich miłość, ich okrągły, zimmermanowski, ale
Rodionowi, że jego dziwne Gdy wraca do mieszkania serca kryły niewyczerpane źródła zupełnie zrudziały, dziurawy jak
zachowanie wielokrotnie go spotyka Dunię. Siostra za już życia dla nich obojga.Postanowili sito i poplamiony, bez ronda i jakoś
zdradzało i że wie, że to on zabił prawdę. Uważa, że powinien iść cierpliwie czekać. Mieli przed obrzydliwie przekrzywiony.
kobiety. Mimo to Porfiry darzy na komisariat i przyznać się do sobą jeszcze siedem lat Charakterystyka wewnętrzna
Rodiona szacunkiem i radzi mu, winy. Rodion wyznaje siostrze, że niewysłowionej męki i Raskolnikow jest człowiekiem
że lepiej dla niego będzie jak sam już wielokrotnie szedł nad rzekę, bezgranicznego szczęścia! Ale biednym i samotnym. Często mówi
się przyzna i odpokutuje winy. ale nie był w stanie popełnić on zmartwychwstał i wiedział o w myślach sam do siebie, snując
„Całe to psychologiczne samobójstwa. Sonia również tym, czuł to całym swym rozważania na temat otaczającej
dochodzenie zniszczę, wszystkie sądzi, że Rodion powinien odnowionym jestestwem, a ona – go rzeczywistości, własnej sytuacji
podejrzenia w stosunku do pana przyznać się do winy. Wręcza mu ona żyła przecież tylko jego w niej czy swojego postępowania
sprowadzę do zera, tak że cyprysowy krzyżyk. Raskolnikow życiem!” (monologi wewnętrzne). Zazwyczaj
pańskie morderstwo będzie udaje się na komisariat i zastanawia się nad czymś lub
wyglądało na coś w rodzaju przyznaje się do winy. Epilog Z CHARAKTERYSTYKA Rodion nachodzą go smutne, filozoficzne
chwilowego obłędu, bo między epilogu dowiadujemy się, o Raskolnikow: Podstawowe przemyślenia, na przykład: „zgoła
nami mówiąc, to naprawdę był przebiegu procesu. Zeznania informacje o bohaterze Rodion wyrzec się życia! – zawołał nagle w
obłęd. Jestem uczciwym lekarza Zosimowa, kucharki i Raskolnikow to główny jakimś zapamiętaniu – przyjąć
człowiekiem i dotrzymuję słowa”. innych świadków wychodzi obraz bohater Zbrodni i kary Fiodora pokornie taki los, jaki jest, raz na
Ponadto mówi: „cierpienie to Rodiona jako dobrego człowieka, Dostojewskiego. Kiedy go zawsze, i stłumić w sobie wszystko,
także dobra rzecz”,gdyż „w a nie pospolitego mordercy. Jego poznajemy ma dwadzieścia trzy wyrzekając się wszelkiego prawa
cierpieniu jest pewna idea”. Mimo przyjaciel, Razumichin opowiada lata i jest byłym studentem prawa. do czynu, życia i miłości!” Bohater
to Rodion nie przyznaje się a jak w trakcie studiów Rodion Mieszka w Petersburgu w biednym, buntuje się przeciwko
Porfiry opuszcza mieszkanie. wspierał finansowo chorego na wynajmowanym pokoju (przy ulicy otaczającemu go światu. Uważa
Młody udaje się do suchoty kolegę a gdy ten zmarł, S-kiej), za który i tak zalega się za ateistę i deklaruje, że etyka i
Swidrygajłowa, aby wybadać co opiekował się jego właścicielce z opłatami za czynsz. moralność są wartościami
wie. Swidrygajłow jest w dziwnym sparaliżowanym ojcem. Umieścił Główny wątek powieści oparty względnymi (dla różnych ludzi
stanie i otwiera się. Opowiada o go w szpitalu, a po jego śmierci został na popełnionej przez mogą być inne). Jednocześnie
swojej przeszłości. Lubi zorganizował pogrzeb. Raskolnikowa zbrodni (morduje on jednak jest pełen współczucia i z
wykorzystywać kobiety. Raskolnikow zapytany o motyw i okrada starą lichwiarkę Alonę oraz chęcią niesie pomoc biednym i
Przyznaje, że kiedyś zgwałcił wyznał, że była nim trudna jej upośledzoną siostrę Lizawietę) i pokrzywdzonym. Mimo że sam
nieletnią. Ponadto wyznaje, że sytuacja finansowa. Przyznał się spotykającej go za to karze. Ojciec znajduje się w opłakanej sytuacji
właśnie zaręczył się z pewną 16- jednak do zbrodni, gdyż czuł Rodiona nie żyje, matka to finansowej, jest w stanie oddać
latką. Jego żona nie żyła bowiem skruchę. Okoliczności łagodzące Pulcheria Aleksandrowa. Ma także wszystkie pieniądze potrzebującym
od jakiegoś czasu. Śledczy – głownie fakt, że sam przyznał siostrę, Awdotię Romanowną, którą (na przykład rodzinie
Porfiry podejrzewał, że to się do winy – sprawiły, że został nazywa Dunią. Jego najlepszym Marmieładowów). W swoich
Swidrygajłow mógł się przyczynić skazany na 8 lat ciężkich robót przyjacielem jest znany ze studiów rozważaniach dochodzi do
do jej śmierci. Owa 16-letnia na Syberii. Sonia, która kocha Dimitri Razumichin. Ze przekonania, że istnieją ludzie
dziewczyna przyjęła Rodiona, dobrowolnie postanawia wzajemnością darzy uczuciem zwykli i ponadprzeciętni, którzy
oświadczyny, gdyż mężczyzna mu towarzyszyć w pokucie. Wraz młodą, biedną, zmuszoną przez tworzą historię i kreują losy świata
uchodził za człowieka prawego i z nim jedzie na zsyłkę. sytuację materialną swojej rodziny (pisze o tym artykuł do prasy). Mają
zamożnego. Dostała drogi Razumichin żeni się z Dunią. do prostytucji, Sonię. W oni prawo – w imię niesienia dobra
prezent, ale wyznała, że woli jego Niedługo po ślubie matka zakończeniu powieści, kiedy i postępu – robić wszystko, co
szacunek niż kosztowności. Rodiona, umiera. Nigdy nie bohater zostaje zesłany za swoją uznają za słuszne. Uważa się za
Słowa te wywarły duży wpływ na poznała prawy o synu, lecz jej zbrodnię na katorgę na Syberii, jednego z właśnie takich ludzi i
mężczyźnie. Swidrygajłow kończy późniejsze problemy psychiczne Sonia podąża za nim. Kreacja postanawia się przekonać, czy jego
rozmowę z Rodionem i udaje się wskazują, że mogła się literacka postaci Rodiona jest teorie są prawdziwe, dokonując
do mieszkania. Zwabia tam domyślać. O losie Raskolnikowa niezwykle skomplikowana pod zbrodni. Okazuje się jednak, że w
Dunię, której wyjawia prawdę o Dunia i Razumichin dowiadywali względem psychologicznym. Widać wyniku popełnionego morderstwa
jej bracie. Aby zdobyć względy się z listów od Sonii. Rodion na to szczególnie w licznie zapada na chorobę i nie jest w
dziewczyny proponuje, że zsyłce jest otępiały, ale nie pojawiających się monologach stanie udźwignąć ciężaru
zorganizuje Rodionowi ucieczkę załamuje się. Niestety zaczyna wewnętrznych bohatera. Nazwisko dręczących go wyrzutów sumienia
do Ameryki. Zamyka pokój na pogardliwie odnosić się do Sonii postaci można uznać za znaczące. (w końcu przyznaje się do zbrodni).
Jednak nie wyrok i katorga za
dokonanie zbrodni są dla niego
największą karą, a świadomość, że
nie pasuje do swojej własnej idei –
nie sprawdził się w roli człowieka
lepszego od innych.
Bohater jest zafascynowany
postawą Soni, docenia jej
poświecenie dla rodziny, broni jej,
gdy Łużyn próbuje zrobić z niej
oszustkę i złodziejkę. Z jednej
strony Rodion zakochuje się w
dziewczynie, tylko ona jest jego
powiernicą, tylko jej zdradza,
jakiego czynu się dopuścił, czuje,
że Sonia go nie potępi. Z drugiej
jednak, bezustannie Sonię
odpycha. Nawet kiedy ta udaje się
za nim na Syberię – traktuje ją z
góry. Zastanawia się, dlaczego
więźniowie są wobec niej tacy
uprzejmi. Dopiero kiedy
dziewczyna z powodu choroby
przez kilka dni go nie odwiedza,
doznaje olśnienia. W końcu pada
jej do stóp i to należy uznać za
moment, w którym Raskolnikow
metaforycznie zmartwychwstaje i
rozpoczyna nowe życie.
Zofia Siemionowna
Marmieładowa (Sonia) jest jedną
z głównych postaci powieści.
Pierwsza wzmianka na jej temat
pojawia się podczas rozmowy
Marmieładowa z Raskolnikowem w
szynku. Natomiast bezpośrednio
poznajemy ją w momencie, gdy
umiera jej ojciec
Marmieładow. „Sonia była
blondynką lat może osiemnastu,
niskiego wzrostu, szczupła, lecz
dość przystojna, o cudownych,
niebieskich oczach.” Jej pojawienie
się w pokoju umierającego
wywołuje zgorszone szepty tłumu
gapiów. Już sam jej ubiór jest
rażąco nieprzyzwoity,
jednoznacznie wskazujący na
profesję prostytutki; ma na sobie
jedwabną suknię z nadzwyczaj
długim i śmiesznym ogonem i jasne
buciki, na głowie zaś słomiany,
okrągły kapelusik ozdobiony
jaskrawym piórem ognistego
koloru. Mimo wieczornej pory w
ręku trzymała parasolkę od słońca.
Tylko jej blada i wychudła twarz
zdradzała przerażenie. Powyższy
obraz mocno kontrastuje z innym,
gdy Sonia odwiedza Raskolnikowa,
by podziękować mu za okazaną
pomoc. W pierwszej chwili wszyscy
spojrzeli na nią ze zdziwieniem i
ciekawością. Sam Raskolnikow
ledwo ją poznał. Oto stanęła przed
nimi bardzo młoda, nieśmiała i
skromnie, a wręcz ubogo ubrana
dziewczyna. „Miała na sobie
zwyczajną, codzienną sukienkę, na
głowie zaś niemodny, stary
kapelusz; z wczorajszego stroju
pozostała jej jedynie parasolka,
którą trzymała w ręku.” Jej ruchy
zdradzały wielkie zakłopotanie, nie
do końca wie, jak ma się zachować
w towarzystwie. Ale jej skromność,
dziecięca nieśmiałość i przyzwoite
maniery sprawiają, że zjednuje przeżywa odrodzenie się jego wiary ewangelicznej jawnogrzesznicy
sobie ludzi. Sonia jest córką i powrót do wywiedzionej z Marii Magdaleny.
Marmieładowa z pierwszego najgłębszych
małżeństwa. Z powodu złych podstaw chrześcijaństwa
warunków materialnych rodziny filozofii wybaczającej miłości.
(spowodowanych w znacznej Postać Soni to uosobienie pokory i
części przez pijaństwo ojca), nie poświęcenia. Swój los dziewczyna
zdobyła żadnego wykształcenia. przyjmuje bez buntu, bo wie, że
Nękana prze macochę, Katarzynę każdy człowiek musi dźwigać
Iwanowną, pretensjami o status własny krzyż. Wszystkich stara się
"darmozjada", kiedy nie może zrozumieć, wszystkim pomóc.
znaleźć zatrudnienia jako Sonia każdego traktuje z miłością;
szwaczka, decyduje się (mając kocha ojca pijaka, który ją wysłał
także na względzie biedę na ulicę oraz Raskolnikowa –
przyrodniego rodzeństwa) pójść na zbrodniarza, bo wierzy, że miłością
ulicę: uprawia profesję prostytutki z i dobrocią można uleczyć świat.
policyjnym "żółtym biletem", Jednak jej dobre serce i łagodność
odcinającym jej powrót do często wykorzystuje ojciec, prosząc
normalnego życia i społeczeństwa o pieniądze na wódkę. Tragiczne
"przyzwoitych ludzi". Pełna pokory podobieństwo losu Soni i
i dobroci, zawsze gotowa do Raskolnikowa polega na tym, że
chrześcijańskiego przebaczenia oboje musieli złamać swoje
zachowuje w poniżających zasady, aby uszczęśliwić siebie i
okolicznościach życiowych innych. Oboje budzą litość i
godność i człowieczeństwo. przerażenie, oboje naznaczeni są
Napotyka na swej drodze przez fatum czasów i pochodzenia,
Raskolnikowa poznaje go przy łożu przez co są postaciami tragicznymi.
umierającego ojca. Ujęta jego Zarówno Raskolnikow, jak i Sonia,
dobrocią (student ofiarowuje żyją w nędzy i niedostatku.
ostatnie pieniądze na pogrzeb Warunki, w jakich przyszło im
nieszczęśliwego alkoholika) przebywać, są podobne. Pokój
zaczyna go odwiedzać. Dostrzega, Raskolnikowa przypominający
że jest to jedyny znany jej człowiek, kształtem i nastrojem trumnę,
który traktuje ją z szacunkiem, bez trudno nawet nazwać domem.
cienia wyższości i pogardy dla jej Natomiast dom Marmieładowa to
sposobu zdobywania środków na przykład krańcowo skromnych
utrzymanie siebie i rodziny. Ich warunków życia, gdzie bieda i
kontakty i spotkania stają się coraz pijaństwo ojca zmuszają Sonię do
częstsze: w obskurnym i biednym wyprowadzenia się z domu. W tych
pokoiku Soni "morderca i warunkach poniekąd
jawnogrzesznica" czytają razem usprawiedliwione i zrozumiałe stają
Nowy Testament, znajdując w się czyny moralne: Raskolnikow
księdze wybaczenia duchową zabija lichwiarkę, bo nie ma
podporę. Losy Soni coraz silniej pieniędzy, jak również żyje w
sprzęgają ją z życiem poczuciu niesprawiedliwości,
Raskolnikowa: dziewczyna omal pozwalającej na to, by jedni żyli
nie pada ofiarą intrygi Łużyna, dostatnio, a inni w całkowitej
odtrąconego konkurenta siostry nędzy. Sonia natomiast dostaje
Raskolnikowa, Duni. Z nienawiści żółty bilet, aby utrzymać rodzinę,
do jej brata Łużyn chce się zemścić gdyż ojciec, ze względu na swój
ugodziwszy w Sonię podrzuca jej nałóg, nie jest w stanie zapewnić
sturublowy banknot, by oskarżyć o rodzinie godnego życia. Sonia i
złodziejstwo. Triumf Łużyna Raskolnikow poświęcają się dla
uniemożliwi bystry świadek całej dobra innych, jednak to Sonia
intrygi, także Raskolnikow stanie w budzi większą sympatię czytelnika,
obronie posądzonej. Zakochana w ponieważ robi to z pokorą,
swym obrońcy i człowieku, natomiast Rodion zabija dwoje
przywracającym jej poczucie ludzi, jak twierdzi, dla zasady. W
godności, Sonia dowiaduje się od opozycji do koncepcji społecznych
Raskolnikowa o popełnionej przez Raskolnikowa pozostaje wiara
niego zbrodni. Reaguje bardzo Soni. Jej cierpienie jest ofiarą dla
nietypowo, mówiąc: „cóżeś sobie rodziny - została prostytutką
wyrządził", ofiarowując mu namówiona przez swą macochę,
wybaczenie i miłość, deklarując przy milczącej akceptacji ojca.
chęć pójścia z Raskolnikowem na Dziewczyna, choć pohańbiona
katorgę. Nie znajduje jednak przez zawód, jaki wykonuje, jest
jeszcze wówczas odzewu na uosobieniem czystości i
propozycję oddania się w ręce niewinności. Równowagę duchową
sprawiedliwości, wzięcia na siebie zapewnia jej głęboka wiara w
odpowiedzialności za popełniony Boga. Matka Rodiona i Dunia
czyn i zmazania go pokutą. Kiedy odnoszą się do niej z życzliwością.
jednak po pewnym czasie Również na Syberii Sonia jest
Raskolnikow uda się na policję, by skłonna do altruizmu, zawsze
przyznać się do zabójstwa, stanie gotowa do bezinteresownej
przed sądem i zostanie skazany na pomocy. Wszyscy ją bardzo
osiem lat katorgi, Sonia będzie mu kochają. Jest cicha, spokojna i
towarzyszyć na Syberii. Wraz z pełna pokory. Przypomina postać
odmienionym Raskolonikowem