Moduł IV

Pakowanie i transport roślin

i kompozycji florystycznych

Wprowadzenie

1. Metody pakowania i transportu roślin i wyrobów florystycznych

2. Przygotowanie do transportu materiałów florystycznych oraz gotowych kom-

pozycji

3. Zabezpieczanie materiałów florystycznych lub gotowych wyrobów w trakcie

transportu

Bibliografia

Projekt „Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia na odległość w uczeniu się przez całe życie”
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Przechowywanie i transport we florystyce

1
Wprowadzenie

Rośliny ozdobne są dynamicznie rozwijającym się działem ogrodnictwa. Rocznie produ-

kujemy ponad 1,5 miliarda kwiatów ciętych. Nie pokrywa to naszych potrzeb rynko-
wych. Pięknem kwiatów chcemy się cie-
szyć zawsze i wszędzie. Niestety czasem,
aby zachwycić oko klienta muszą one
przebyć długą drogę. Kwiaty to materiał
bardzo delikatny, dlatego są one trudnym
obiektem do transportu. Podobnie jest z
zielenią ciętą. Trzeba doskonale znać wy-
magania roślin, aby zapewnić im komfort
podczas podróży.

Gotowe kompozycje też wymagają spe-

cjalnych warunków. Są one uzależnione
od rodzaju materiału, z którego są wykonane. Bardzo ważne jest to, czy jest to kompozy-
cja z kwiatów świeżych, sztucznych, czy też z suchego materiału florystycznego.

Ważnym czynnikiem jest sposób pakowania materiału roślinnego i kompozycji, rodzaj

transportu i odległość miejsca docelowego. Należy zwrócić uwagę na porę roku i warun-
ki pogodowe.

Projekt „Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia na odległość w uczeniu się przez całe życie”
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Przechowywanie i transport we florystyce

2
1. Metody pakowania i transportu roślin i wyrobów florystycznych

Metody transportu są uzależnione od odległości. Jeśli są one niewielkie, kwiaty mogą być
przewożone zwykłym samochodem, umieszczone w pojemnikach z wodą lub bez.
Transport na większe odległości odbywa się głównie przy użyciu samochodów chłodni
lub w izolowanych ciężarówkach, ewentualnie samolotem czy statkiem.

Środki transportu powinny być czyste. Każdorazowo przed użyciem wnętrze samocho-
du, chłodni czy ciężarówki musi być dokładnie oczyszczone z wszelkich substancji orga-
nicznych i dobrze umyte. Muszą mieć szczelną komorę i urządzenia wentylacyjne, aby
spaliny nie dostawały się do wnętrza w czasie ruchu pojazdu.

Transport na ogół dobrze znoszą: gerbery, goździki, tulipany i chryzantemy. Bardziej

wrażliwe są frezje i róże wielkokwiatowe. Niewłaściwe warunki, w jakich będzie prze-
bywał materiał roślinny, generują straty finansowe. Bardzo ważna jest znajomość wy-
magań roślin, a zwłaszcza poznanie zasad mających na celu ograniczenie procesów roz-
wojowych.. W czasie transportu najważniejsze jest zabezpieczenie kwiatów przed etyle-
nem oraz wzrostem temperatury wewnątrz opakowań.

Opakowanie zarówno roślin, jak i kompozycji powinno spełniać funkcje:

 ochronne – zabezpieczać towar przed działaniem czynników zewnętrznych, w

przypadku roślin dotyczy to zwłaszcza temperatury i wilgotności, zapobiegać
uszkodzeniu,
 logistyczne – forma opakowania ma ułatwić transport, czynności manipulacyjne,
oszczędność powierzchni i przestrzeni,
 informacyjne – zapoznanie nabywcy z produktem,
 promocyjne – zachęcić klienta do zakupu wyrobu,
 użytkowe – funkcjonalność, higieniczność, ekonomiczność,
 ekologiczne – nieszkodliwość dla środowiska, możliwość utylizacji,
 dekoracyjne.

Rodzaje opakowań do kwiatów ciętych i zieleni ciętej:

 folia polietylenowa,
 papier,
 bibułka,
 odpowiednio przycięte koperty do pakowania kwiatostanów,
 cienkie nylonowe siateczki,
 plastikowe kształtki,
 rękawy z folii polietylenu, polipropylenu,

Projekt „Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia na odległość w uczeniu się przez całe życie”
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Przechowywanie i transport we florystyce

3
 fiolki i gumowe balony wypełnione wodą i zatkane gumowym korkiem,
 estetyczne – o różnych wzorach pudełka z przeźroczystego plastiku,
 kartonowe pudełka z celofanowym okienkiem,
 płaskie, znormalizowane pudła kartonowe, mające na ściankach szczytowych po
dwa otwory wentylacyjne z wieczkami, co umożliwia przepływ zimnego powie-
trza podczas schładzania kwiatów i w czasie transportu,
 zwykłe płaskie kartonowe pudełka,
 miękki materiał do wypełniania pudła,
 specjalne opakowania do transportu gerber,
 siatki plastikowe,
 torby z papieru perforowanego,
 ażurowe skrzynie,
 nadmuchiwane plastikowe torebki do przechowywania gloriozy,
 materiały do balotowania: słoma, worki jutowe, włóknina.

Projekt „Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia na odległość w uczeniu się przez całe życie”
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Przechowywanie i transport we florystyce

4
2. Przygotowanie do transportu materiałów florystycznych oraz gotowych kom-
pozycji

Zbiór

Właściwe przygotowanie materiału roślinnego do transportu zaczyna się w momencie

zbioru. Kwiaty, które przeznaczone są do transportu na duże odległości tnie się we
wcześniejszej fazie pąka niż te, które zostaną odstawione bezpośrednio do kwiaciarni.
Gatunki lub odmiany wrażliwe na choroby, zwłaszcza na szarą pleśń, należy przed ścię-
ciem opryskać fungicydem i poczekać aż obeschną, gdyż pakować można tylko suche.

Fungicydy – środki chemiczne zwalczające grzyby.

Umieszczenie materiału roślinnego w chłodni

Natychmiast po zbiorze materiał roślinny powinien zostać umieszczone w chłodni. Goź-

dziki (Dianthus) i tulipany (Tulipa) przechowujemy w chłodni na sucho.

Większość kwiatów, a zwłaszcza róże (Rosa), chryzantemy (Chrysanthemum) i gerbery

(Gerbera) musi być przed wysyłką umieszczona na kilka godzin w wodzie.

Kondycjonowanie

Następnie kwiaty poddajemy zabiegowi kondycjonowania. Na zabieg ten prawie

wszystkie kwiaty reagują pozytywnie.

Kondycjonowanie roślin to zabieg polegający na krótkotrwałym umieszczeniu roślin w

roztworze odpowiedniej pożywki, o stężeniu cukru wyższym niż te, które dodajemy do
wazonu. Pożywka taka zawiera związki zabezpieczające przed działaniem etylenu. Cu-
kier jest intensywnie pobierany przez świeże kwiaty i akumulowany przez nie w znacz-
nych ilościach. Zabieg, oprócz przedłużenia trwałości, uodpornia na warunki transportu
i ma na celu zabezpieczenie rośliny przed szkodliwym działaniem etylenu.

Dużo etylenu wydzielają owoce - zwłaszcza jabłka i banany, a także niektóre warzywa:
pomidory, papryka, brokuły i selery, dlatego należy ograniczyć ich obecność w pobliżu
kwiatów. Na etylen szczególnie trzeba uważać przy transporcie goździków. Obecność w
opakowaniu 1–2 zapylonych kwiatów, co zdarza się często wśród goździków gałązko-
wych, powoduje spadek trwałości całej partii kwiatów wskutek działania etylenu. Po-
dobne niebezpieczeństwo występuje w przypadku storczyków, które są również bardzo
wrażliwe na ten składnik.

W celu oczyszczenia atmosfery otaczającej kwiaty, umieszcza się w opakowaniach pre-

paraty absorbujące etylen, np. Purafil. Najbardziej skuteczne jest jednak kondycjonowa-

Projekt „Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia na odległość w uczeniu się przez całe życie”
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Przechowywanie i transport we florystyce

5
nie ich w STS (tiosiarczan srebra). Róże utrzymują dobrą kondycję, gdy użyjemy Proflo-
vitu Rosa.

Pakowanie

Przepisy UE normalizują sposób pakowania kwiatów ciętych.

Opakowanie jednostkowe musi zawierać 5, 10 lub wielokrotność 10 sztuk. Zasada ta nie

obowiązuje w przypadku kwiatów zwyczajowo sprzedawanych pojedynczo lub na wagę
oraz gdy sprzedający i kupujący wyraźnie zgadzają się na inną liczbę sztuk w opakowa-
niu. Każde opakowanie jednostkowe musi zawierać kwiaty cięte jednego rodzaju, gatun-
ku lub odmiany, o tej samej klasie jakości oraz stopniu rozwoju. Dozwolone są mieszanki
różnych kwiatów ciętych, ale pod warunkiem, że użyte produkty są odpowiednio ozna-
kowane i należą do tej samej klasy jakości. Opakowanie musi odpowiednio chronić to-
war. Papier lub inne materiały będące w bezpośrednim kontakcie z kwiatami ciętymi
winny być nowe. Każde opakowanie musi zawierać szereg informacji, przy czym obo-
wiązkowe jest podanie nazwiska i adresu (lub znaku kodowego) spedytora albo pakują-
cego oraz charakterystyki produktu (rodzaju, gatunku, odmiany uprawnej lub koloru
kwiatów, a także słowa „mieszanka” lub odpowiednika tego terminu, jeśli dotyczy to
danej partii). Dodatkowo na opakowaniu mogą się znaleźć: pochodzenie produktu (pań-
stwo, region lub miejscowość), specyfikacje handlowe (klasa, rozmiar w postaci kodu
lub minimalnej i maksymalnej długości pędów oraz ich liczba lub masa netto), a także
oficjalny znak kontroli.

Rośliny można pakować również w inny sposób. Kwiaty układa się obok siebie ściśle na
arkuszu papieru, po czym zwija się go wraz z kwiatami, które w ten sposób są mniej na-
rażone na uszkodzenia niż w pęczkach.

Kwiaty cięte, które mamy transportować do niezbyt odległych odbiorców, wystarczy

zapakować w papier. Wiąże się je w pęczki po 10–25 sztuk, zależnie od wskazań normy.

Zarówno przy bliskim, jak i dalekim transporcie kwiatów, ważna rolę odgrywa papier
chłonący wilgoć (Flower Dry), który zapobiega rozwojowi szarej pleśni i gniciu materia-
łu roślinnego wskutek kondensacji pary wodnej wewnątrz opakowań.

Każda roślina ma różne wymagania co do odpowiedniego sposobu pakowania. Poniżej

zostały przedstawione najbardziej reprezentatywne sposoby pakowania popularnych
roślin ozdobnych.

Projekt „Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia na odległość w uczeniu się przez całe życie”
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Przechowywanie i transport we florystyce

6
Anturium (Anturium)

Pakowanie kwiatostanów musi być przeprowadzone

w umiejętny sposób, gdyż duże sztywne pochwy ła-
two ulegają uszkodzeniu i czernieją. Kwiatostany pa-
kuje się w kartony ze specjalną wkładką, aby zapo-
biec ich zgnieceniu. Niekiedy na pochwy nakłada się
cienkie, przezroczyste woreczki. Muszą też być stale
zaopatrywane w wodę. Do tego celu służą fiolki lub
gumowe balony wypełnione wodą i zamknięte gu-
mowym korkiem, w których umieszcza się końce pę-
dów, a następnie pakuje, odpowiednio umocowując
poszczególne pędy, w specjalnych płaskich kartonach
– często wypełnionych miękkim materiałem chronią-
cym kwiaty przed mechanicznymi uszkodzeniami w
trakcie podróży. W Polsce sprzedaje się także kwiato-
stany ułożone warstwowo po 5 lub 10 sztuk, owinięte
w celofan.

Róża (Rosa)

Róże w zależności od odmiany są pakowane w wielokrotność 10 sztuk i umieszczane na

sucho w kartonach. Dodatkowo na czas transportu są dzielone i owijane folią po 10
sztuk. Pąki są zabezpieczane tekturką i gąbką chroniącą przed wilgocią i wstrząsami w
czasie transportu. Dla róż bardzo ważna jest temperatura – w czasie transportu trwają-
cego kilkanaście godzin, w samochodach chłodniach, optymalna temperatura powinna
wynosić od 0–2°C.

Gerbera (Gerbera)

Jeżeli przesyła się gerbery na małe odle-

głości, to kwiaty wiąże się w pęczki po 10–
25 sztuk. Do dalszego transportu wymaga-
ją one pakowania w specjalne kartony.

Dla utrzymania prostych i sztywnych szy-

pułek gerbery umieszcza się w naczyniach
ze specjalnym wkładem siatkowym, który
umożliwia kwiatom zwisającym w ko-
szyczkach zanurzenie się końcami łodyg w
wodzie – z zachowaniem pozycji piono-

Projekt „Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia na odległość w uczeniu się przez całe życie”
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Przechowywanie i transport we florystyce

7
wej. Każdy kwiat pakuje się:

 oddzielnie w bibułki,
 w siateczki,
 w specjalne pierścienie w kształcie dzwonu z otworem do przetykania szypułki,
 do przeciętych po przekątnej zaklejonych kopert.

Powstałe trójkątne torebeczki, z odciętymi rożkami dla przetknięcia, są bardzo prak-

tycznymi i dostatecznie dobrymi opakowaniami.

Gerbery przewozimy w specjalnych pudłach. Ich część wewnętrzna składa się z dwóch
połówek. Taką połówkę zawiesza się na sto-
jaku tak, że końce pędów zanurzone są w
wodzie. W ten sposób kwiaty mogą być prze-
chowywane w chłodni przez kilka dni.

Gloriozę (Gloriosa) pakujemy w nadmuchi-

wane plastikowe torebki, co stwarza ochronę
w postaci poduszki powietrznej i zabezpiecza
kwiaty przed wysychaniem. Torebki można
wypełniać powietrzem o zmodyfikowanym
składzie.

Pojedyncze kwiaty storczyka (Orchis) i innych egzotycznych gatunków umieszcza się w

fiolce z wodą i pakuje w efektowne pudełka z przezro-
czystego plastiku lub kartonowe z celofanowym okien-
kiem.

Cymbidium – kwiatostany pakujemy pojedynczo w rę-

kawy foliowe lub po kilka w kartony.

Korony kwiatów lub kwiatostany, które łatwo ulegają

zgnieceniu jak gerbery (Gerbera) czy złocienie, należy
zabezpieczyć owijając je bibułką lub umieszczając w
odpowiednio przyciętych kopertach, cienkich nylono-
wych siateczkach lub specjalnych plastikowych kształt-
kach.

Cantedeskia (Zantedeschia) – kwiaty przeznaczone

bezpośrednio do zbioru po sprzedaży pakuje się poje-
dynczo w papier i układa w kartonach.

Projekt „Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia na odległość w uczeniu się przez całe życie”
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Przechowywanie i transport we florystyce

8
Szczególnie ostrożnie należy postępować pod-
czas pakowania z alstremerią (Alstroemeria),
której kruche liście bardzo łatwo się łamią.

Kwiaty cięte, które mają zostać dostarczone do

niezbyt odległych odbiorców, wystarczy pako-
wać w papier. Wiąże się je w pęczki po 10–25
sztuk – w zależności od wskazań normy.

Goździki (Dianthus)

Pakujemy w kartony. Dla goździków drobnokwiatowych najlepsze są perforowane rę-

kawy polipropylenowe.

Doniczki z chryzantemami

W pełni rozwinięte kwiaty chryzantem pakujemy w wo-

reczki polietylenowe i po wstępnym schładzaniu umiesz-
czamy w kartonach.

Chryzantemy (Chrysanthemum) – należy zabezpieczyć

owijając je bibułką lub umieszczając w odpowiednio przy-
ciętych kopertach, cienkich nylonowych siateczkach lub
specjalnych plastikowych kształtkach.

Holenderskim ulepszeniem
transportu kwiatów jest
umieszczenie na dnie po-
jemnika nie wody, ale spe-
cjalnej wyściółki zwanej Aqua Gel Mat, która dostarcza
kwiatom wilgoci podczas transportu lotniczego i jest du-
żo lżejsza niż woda, co obniża koszty, a polepsza jakość
kwiatów.

Wstępne schładzanie

Większość kwiatów ciętych, z wyjątkiem tropikalnych,

musi być transportowana w niskiej temperaturze. Odpo-
wiednio niską temperaturę możemy utrzymać w czasie
transportu samochodem lub statkiem, jednak nie jest to
możliwe podczas przewozu kwiatów drogą lotniczą. Im
wyższa temperatura, tym intensywniejsze oddychanie kwiatów. Wstępne schładzanie

Projekt „Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia na odległość w uczeniu się przez całe życie”
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Przechowywanie i transport we florystyce

9
jest także istotne ze względu na ciepło polowe, które musi być usunięte przed zapako-
waniem kwiatów, gdyż w czasie transportu może nastąpić ich zaparzenie.

Ciepło polowe – ciepło, które roślina ma w sobie zgromadzone przed ścięciem.

Schładzanie kwiatów przed transportem jest zabiegiem bezwzględnie koniecz-

nym. Hamuje ono rozwój pąków, zapobiega utracie wody przez kwiaty, obniża ich wraż-
liwość na szkodliwe działanie etylenu i zapobiega przegrzaniu się oraz zaparzeniu się
kwiatów.

Najprostszym sposobem wstępnego schładzania kwiatów jest pozostawienie ich w

chłodni na kilka godzin w niezakrytych opakowaniach. W tym przypadku czas chłodze-
nia jest jednak stosunkowo długi.

Sposoby szybkiego schładzania kwiatów opierają się na wymuszonym przepływie zim-

nego powietrza przez opakowanie. Może się to odbywać na zasadzie wyciągania ciepłe-
go powietrza, wtłaczania zimnego lub obu tych systemów jednocześnie. Najszybciej za-
chodzi schładzanie w podciśnieniu, ale zastosowanie tej metody łączy się z niebezpie-
czeństwem desykacji produktu, gdyż działa ono na zasadzie parowania i kwiaty tracą
wodę.

Desykacja – wysychanie roślin pod wpływem środków chemicznych.

We wszystkich tych sposobach wykorzystuje się powietrze schłodzone do 0°C, o wilgot-

ności względnej powyżej 95%. Czas schładzania zależy od temperatury początkowej
kwiatów, wysokości optymalnej temperatury dla warunków transportu, wielkości chło-
dzonej partii kwiatów, wydajności agregatów chłodniczych i wentylatorów.

Projekt „Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia na odległość w uczeniu się przez całe życie”
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Przechowywanie i transport we florystyce

10
3. Zabezpieczenie materiałów florystycznych lub gotowych kompozycji w trakcie
transportu

Po wstępnym schładzaniu kwiaty należy stale przetrzymywać w niskiej temperaturze.

Kwiaty typu: anturium (Anturium), glorioza (Gloriosa) i storczyki (Orchis) nie znoszą
niskich temperatur, więc muszą być w czasie drogi transportowane w temperaturze kil-
ku stopni powyżej zera.

Jeżeli kwiaty mają być przewożone samochodem chłodnią, nie zamyka się otworów
wentylacyjnych, tak by zimne powietrze mogło swobodnie opływać w trakcie przewozu
zapakowane kwiaty.

W przypadku transportu samolotem lub niechłodzonym samochodem otwory te zamyka

się, by do wnętrza opakowań nie przenikało ciepłe powietrze.

Na utrzymanie optymalnej temperatury wewnątrz kontenera ma wpływ ułożenie pudeł

z kwiatami, w taki sposób, żeby zapewniona była odpowiednia cyrkulacja powietrza.

W celu schłodzenia kwiatów można wkładać do opakowań woreczki z lodem, jednak jest
to sposób mało skuteczny. Aby obniżyć temperaturę z 20 do 5°C potrzeba 12 godzin. Lód
powinien stanowić 25% objętości kartonu, co znacznie zwiększa koszt transportu.

W czasie przewozu należy ograniczyć dostęp etylenu, o czym wspomniano już w roz-
dziale 2. Większe straty niż niektóre owoce i warzywa mogą spowodować kwiaty w peł-
ni rozwinięte, przekwitające, uszkodzone mechanicznie, bądź porażone przez choroby i
szkodniki, ponieważ są one źródłem dużej ilości etylenu.

Po przybyciu na miejsce przeznaczenia, kwiaty należy jak najszybciej umieścić w wodzie

lub pożywce, przycinając uprzednio końce pędów. Najczęściej będą one wymagały za-
stosowania preparatu umożliwiającego otwieranie się pąków. Kwiaty stopniowo przy-
zwyczajamy do wyższych temperatur, aby nie uległy szokowi termicznemu. Dotyczy to
zwłaszcza kwiatów przewożonych w samolotach i chłodniach.

Zabezpieczenie na czas transportu jest różne dla poszczególnych roślin ozdobnych.

Storczyki (Orchis) na czas transportu owijamy w papier. Niestety, często storczyki pa-
kowane są w torebki foliowe, co nie jest korzystne, bo są one bardzo wrażliwe na etylen.
Gaz ten u większości storczyków powoduje opadanie pąków. Zimą podczas transportu
papier stanowi lepszą ochronę przed chłodem.

Wyżlin, zwany lwią paszczą (Antirrhinum) możemy transportować na sucho, w chłod-

niach (0°C), układając pęczki kwiatów pionowo. Do kartonów z pęczkami wyżlinu kła-

Projekt „Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia na odległość w uczeniu się przez całe życie”
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Przechowywanie i transport we florystyce

11
dzie się kawałki węgla aktywnego, pochłaniającego wydzielany przez kwiaty etylen. In-
nym sposobem zapobiegania opadaniu kwiatów jest przechowywanie w komorach pod-
ciśnieniowych. W warunkach normalnego ciśnienia, w temperaturze 0°C, lwia paszcza
zachowuje trwałość przez 21 dni. W komorach podciśnieniowych w tej temperaturze
produkcja etylenu jest 10-krotnie mniejsza, tym samym dwukrotnie większa jest trwa-
łość kwiatów wyżlinu.

Podobnie jak wyżlin, w pozycji pionowej, transportujemy mieczyka (Gladiolus).

Frezję (Freesia) transportujemy na sucho, w pęczkach owiniętych w folię.

Nie należy długo transportować ostróżki (Delphinium), ponieważ jej kwiaty są na to

bardzo wrażliwe.

Rośliny doniczkowe

Wszystkie rośliny o mięsistych tkankach i rozgałęzione, np. Plectranthus, które są ciężkie

i łamliwe, powinny być podparte i podtrzymane w sztywnym opakowaniu, które zapo-
biegnie wyginaniu się, podmuchom wiatru, czy splataniu się z innymi roślinami.

Rośliny dużych rozmiarów, które mogą być wystawione przez dach lub okno samocho-
du, muszą być szczelnie zawinięte w tkaninę lub plastik, aby wiatr nie wysuszał ich w
czasie jazdy.

Zapakowane do samochodu rośliny nie powinny być narażone na działanie słońca wię-
cej niż pół godziny. Metalizowany plastik lub biały papier dobrze spełni funkcję ekranu.

Nawet pięciominutowa ekspozycja na mróz może uszkodzić lub zabić roślinę tropikalną,
zwłaszcza jeśli jest ona w fazie kwitnienia. Należy zatem do transportu owinąć je w wie-
le warstw izolujących i ograniczyć przeniesienie do środka transportu do minimum.

Na daleki transport każdą donicę owijamy folią, natomiast roślinę opakowujemy karto-
nem opartym o brzegi donicy. Następnie wszystkie rośliny wstawiamy do zbiorczego
kartonu.

Rośliny doniczkowe możemy pakować w gotowe rożki foliowe gładkie lub perforowane.

Gotowe kompozycje

Bukiety, które chcemy zabrać w kilkugodzinną podróż spryskujemy wcześniej wodą i

okrywamy papierem. Łodygi owijamy wilgotną szmatką kuchenną, zwilżamy i naciąga-
my na nie torebkę foliową, którą wiążemy w miejscu wiązania bukietu. Dobrym rozwią-

Projekt „Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia na odległość w uczeniu się przez całe życie”
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Przechowywanie i transport we florystyce

12
zaniem jest stosowanie rożków foliowych gładkich lub perforowanych. W plastikowych
torebkach z wodą, umieszczonych w ozdobnych opakowaniach z wodoszczelnej folii.

Z myślą o indywidualnym kliencie został opracowany we Francji system „Cash and car-
ry”. Klient kupuje wszystko od razu – kwiaty i wazon z wodą. Gotowa kompozycja jest
transportowana i sprzedawana w plastikowych torebkach z wodą, umieszczona w oz-
dobnych opakowaniach z wodoszczelnej folii.

Innym rozwiązaniem jest ulokowanie bukietów w gąbce z wodą, umieszczonej w deko-

racyjnych, wytrzymałych opakowaniach z plastiku (Floribag). Opakowania na czas
transportu, będące jednocześnie ozdobnym naczyniem na kwiaty w domu klienta (Flo-
rivase), mają formę tutki, której dolna część jest wypełniona wilgotna gąbką, w której
tkwią łodygi kwiatów, a górna z przeźroczystego plastiku, chroni kwiaty podczas podró-
ży. Takie rozwiązanie ułatwia obrót gotowymi kompozycjami z ciętego materiału roślin-
nego.

Kompozycje ślubne

Przy bukietach ślubnych z żywych kwiatów wykonanych w mikrofonie – sprawdzamy

wilgotność gąbki. Szczególnej troski w transporcie wymaga wiązanka angielska. W celu
zabezpieczenia jej przed utratą wody kwiaty należy zrosić i przykryć wilgotną ligniną,
papierowym ręcznikiem lub bezzapachowymi chusteczkami higienicznymi.

Wyjątkowej dbałości wymagają świeże kompozycje ślubne. Po wyjęciu z chłodni bukiet

powinien zostać pozostawiony na wystarczająco długi czas, by stopniowo nabrał tempe-
ratury otoczenia.

Bukiety i przypinki do butonierki ślubne ułożone na drucianek konstrukcji przewozimy

w pudełkach wyłożonych papierem lub chusteczkami higienicznymi.

Przypinki i drobne wianuszki pakujemy w nadmuchane, hermetyczne torebki foliowe.

Florystyka pogrzebowa (funeralna) – świeże wieńce skrapiamy wodą; gdy transport

trwa dłużej, owijamy w wilgotny papier; gdy używamy floretu, dbamy, by gąbka była
wilgotna.

Sztuczne kwiaty pakujemy w folię polietylenową, papier i umieszczamy w kartonach.

Materiał suszony i utrwalany pakujemy w celofan, papier lub opakowania poduszkowe i

umieszczamy w kartonach.

Projekt „Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia na odległość w uczeniu się przez całe życie”
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Przechowywanie i transport we florystyce

13
Dekoracje okolicznościowe: bożonarodzeniowe, wielkanocne transportujemy owinięte
w wilgotny papier, gdy zawierają materiał roślinny żywy lub tylko w papier, gdy kompo-
zycja go nie zawiera. Umieszczamy je w kartonach, puste miejsca uzupełniamy bibułą.

Projekt „Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia na odległość w uczeniu się przez całe życie”
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Przechowywanie i transport we florystyce

14
Bibliografia

Literatura obowiązkowa
Chmiel H. (red.), Uprawa roślin ozdobnych, PWRiL, Warszawa 2013.

Łukaszewska A., Skutnik E., Przewodnik florysty, Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2003.

Literatura dodatkowa
Delavie A. (red.), Encyklopedia roślin pokojowych, Warszawa 2011.

„Działkowiec” 2013, nr 9 (757).

Erfkamp J., Storczyki w mieszkaniu, Delta, Warszawa 2012.

Jerzy M., Kwiaty uprawiane pod osłonami, PWRiL, Poznań 2006.

Startek L., Rośliny ozdobne, Hortpress, Warszawa 2003.

Netografia
http://www.ho.haslo.pl/article.php?id=2370

http://www.e-ogrody.org/t-7358-biuro-kwiatowe-holandia.html

Projekt „Model systemu wdrażania i upowszechniania kształcenia na odległość w uczeniu się przez całe życie”
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Przechowywanie i transport we florystyce

15