Texto e actividades traducidas e adaptadas do libro: Relixión Católica, Edebé.
EN DIÁLOGO CO XUDAÍSMO
Moisés:
profeta, lexislador e libertador
Aínda que a relixión xudea comeza cara
finais do segundo milenio antes de
Cristo, co pacto (alianza) entre Deus e
Abraham, o patriarca da fe, é con
Moisés cando o pobo hebreo se
constitúe como pobo elixido por Deus e
da un paso firme cara o monoteísmo ou a
fe nun só Deus.
Aquel neno salvado das augas do Nilo,
atoparase con Deus en varias ocasións e
será o mediador da Alianza. Primeiro
recibe a misión de liberar ao seu pobo
da escravitude dos exipcios; máis tarde,
recibe os preceptos da Lei, que deben
guiar a ese pobo de xeración en
xeración. Por isto, o xudaísmo recoñece a
Moisés como profeta, lexislador e
libertador.
Os nomes de Deus
YHWH (transcrito Yahvé): este é o nome
que os xudeus lle dan a Deus. É o Deus
de Abraham, Isaac e Xacob, o Deus da
historia de salvación que se realiza no
Pobo de Israel. É o Deus do pobo
escollido, o Deus creador, o Deus da
esperanza, o Deus da xustiza e a
santidade, o Deus da paz.
É tan grande que o crente xudeu, por
respecto, non se atreve a pronuncialo seu
nome. Para falar ou dirixirse a Deus,
empréganse palabras como Adonai,
Ehyeh-Asher-Ehyeh, Tzevaot, el
Shaddai ou Elohim, entre outros. Cada
un destes nomes mostra unha
característica do mesmo e único Deus.
Un ano cheo de festas
O xudaísmo ten un calendario propio, marcado por
festas que lembran os grandes momentos nos que
Yahvé se revela ao seu pobo.
Dentro do ciclo festivo anual destacan as seguintes
festas:
Festas solemnes (yamim noraim), que van dende
o Ano Novo (Ros ha-saná) ao día da Expiación
(Yom Kipur) ou do Gran Perdón.
Festas maiores (yamim tobim), que son a Pascua
(Pésaj), as Semanas (Sabuot) ou Pentecostés e as
Tendas (Sukot).
Festas menores: a Consagración do Templo
(Hanuká), as Sortes (Purim).
Festas nas que existe unha obriga de xaxuar: o 9
de Ab (Tisa be-ab), día da Destrución do
Templo.
Dentro do ciclo semanal, o día de descanso ou
Shabbath (Sábado), no que os xudeus se dedican á
lectura da Torá.
O camiño xudeu
A Biblia hebrea coñécese co nome de Tanak e está
formada pola Torá (o Pentateuco: Xénese, Éxodo,
Levítico, Números e Deuteronomio), os Nevi'im (Profetas)
e os Ketuvim (demais Escritos).
Normas de vida
Os Dez Mandamentos ou Decálogo son o conxunto de
principios éticos e relixiosos que forman o núcleo da Lei
xudea. Revelados por Deus a Moisés no monte Sinaí,
foron escritos en pedra sobre dúas táboas.
A conduta dun xudeu ríxese polas Mitzvot ou 613
mandamentos que fan referencia a tódalas dimensións
da vida, non son só unha norma, senón un camiño para
poder atoparse con Deus.
ACTIVIDADES
1.- Cales son as relixións que consideran a Moisés un personaxe importante?

2.- Por que, ás veces, se representa a Moisés cuns cornos ou raios na cabeza? Busca
2 representacións de Moisés na historia da pintura e da escultura, copia as imaxes e
as súas referencias (autor, cronoloxía, onde se atopa) e engádeas na tarefa.

3.- Que significa cada un dos nomes que os xudeus dan a Deus?

4.- Algunhas das Mitzvot recollen as normas de alimentación que deben seguilos
xudeus. Busca información sobre que tipo de comida toman os xudeus e elabora un
menú xudeu para un día.

5.- Das festas xudeas, cales teñen o seu reflexo no calendario cristián?

6.- Define Torá, Talmud e Mishá.