50 boekrollen vormden de basis van de magie zoals die door de Umbramagi gebruikt werden. De boekrollen waren verdeeld in vijf secties van tien rollen. 1. Arcanus Fundare Deze eerste rollen verschaften de basisprincipes van spellcasting, inclusief het gebruik van cantra's, spreukcomponenten en de verschillende magische scholen (zoals alteration en invocation). Deze scholen vormden de basis waarop het gebruik van magie berustte. 2. Magicus Creare Deze rollen beschrijven gedetailleerd de creatie van magische items en zinspeelden op nog een breed scala aan mogelijkheden die verder gingen dan de basisconstructie van dergelijke items. Maar de boekrollen waren meestal al gestolen of de items waren al vernietigd voordat de eigenaar de creatie van dergelijke items kon voltooien 3. Maior Creare De Scheppingsrollen, zoals arcanisten ze snel noemden, beschrijven het proces van het creëren van magische constructen, zoals golems. Ten slotte beschreven deze rollen de eigenschappen van antimagie zoals die geprojecteerd werden door wezens zoals beholders. De boekrollen bespreken ook de manieren waarop dode-magie zones gecreëerd en vernietigd kunnen worden. 4. Planus Mechanicus Deze boekrollen bevatten niet alleen gedetailleerde uitleg over samenhang tussen de diverse planetaire dimensies maar beschrijven ook hoe de magie in elke dimensie werkte. 5. Ars Factum Deze laatste set boekrollen vormde de basis voor de daadwerkelijke creatie van artefacten vanaf het begin. Deze boekrollen waren het moeilijkst te doorgronden en vereiste uitgebreide kennis van alle andere boekrollen voordat men de kracht ervan kon ontsluiten. Een paar arcanisten probeerden het en zo ontstond de Crown of Horns en de Scepter of the Sorcerer-Kings
De herkomst van de rollen is onbekend.
Van de boekrollen is bekend dat ze leken op bladzijden van goud en platina en bedekt waren met glinsterende magische runen en tekens. Iedereen die de boekrollen zag, wist onmiddellijk dat ze magische kracht en wijsheid bevatten. Het kleine formaat van elke boekrol logenstrafte de inhoud ervan: de magie van de tekst bevatte de hoeveelheid informatie gelijk aan een boekdeel zo groot, dat het maanden zou kosten om alle informatie te verwerken. Er leek nooit een einde te komen aan de hoeveelheid informatie die op één enkele boekrol stond. Zodra men de magie bestudeerd had en de boekrollen herlas, verschenen er nieuwe passages en spreuken. Op deze manier verwierf men steeds weer nieuwe stukjes magische kennis. Hierdoor werd voorkomen dat de boekrollen op welke manier dan ook gedupliceerd zouden kunnen worden. De boekrollen waren immuun voor alle magische effecten, inclusief desintegratiespreuken en andere schadelijke magie.