Noli Me Tangere

1st scene

Jose: kaakibat ng pangarap, ay ang paghihinagpis. Liwanag at kadiliman, sa kadiliman ay padiguradong

may nagtatangis, nagmamakaawa. Hindi na ako makapaghintay sa araw kung kalian wala ng kadiliman.
Kaya sa aking mga kalaban, Noli Me Tangere. Ako si Jose, at ito ang kwento ng aking inang bayan.

2nd scene

Kapitan Tiago: bienvebido de neuvo a pilipinas Don Crisostomo.

Ibarra: Gracias, Komoestas Kapitan Tiago. Talagang pinaghandaan niyo ang aking pagbabalik.

Kapitan Tiago: Ilang taon kang Nawala sa pilipinas. Alam kong nasasabik kang tikman ang mga putahe ng
ating bayan. Halika at ipapakilala kita sa aking mga bisita

: siya si Isabel, nag-iisa kong kapatid

:siya naman si Don Tiburcio , isang doctor.

:at siya namna si Donya Victorina, asawa ni Don Tiburcio

:at ang Kuro Paroko ng San Diego, Si Padre Damaso.

Isabel: Halina kayo Tiago,Paupuin mo na ang mga bisita at handa na ang mga pagkain .

Ibarra: Buenas Noches mga amigo’s, at sa matalik na kaibigan ng aking yumaong ama, Padre Damaso.

Padre Damaso: ikaw na pala ang anak ng nasirang si Rafael Ibarra, nais ko lamang itama sayo na kahit
kailan man ay hindi ako nagging matalik na kaibigan ng iyong ama.

Kapitan Tiago: Kamusta naman ang pag aaral mo sa Europa, Don Crisostomo

Ibarra: Mabuti naman po kapitan, hindi lamang kaalaman sa siyensa ang natutunan ko doon bagkus Pati
uri ng pamumuhay ng mga tao na nakakasalamuha ko doon.

Padre Damaso: ngunit likas paring mang mang ang mga indio, kahit saan pa man sila mag-aral. Ikaw
Ibarra nais mo bang mapabilang sa kanila?

Ibarra: ako’y lilisan na kapitan, maraming Salamat sa inyong paanyaya para sa salo salong ito.

Kapitan Tiago: sandali Crisostomo Ibarra, parating palang si Maria Clara

Ibarra: sa susunod na lamang po Kapitan, marami po akong gagawin ngayong araw.

Guevara: Senior Ibarra

Ibarra: Senior tinyente, kayo pala.

Guevera: Mag ingat kayo, baka mangyari sa inyo ang nagyari sa inyong ama. Si Don Rafael Ibarra.

Ibarra: Tila ba may nalalaman kayo sa nangyari sa aking ama. Maari po bang sabihin kung ano yun?

Guevara: Wala ka ba talagang nalalaman? Ang pagkaka alam ko ang iyong ama ay namatay sa loob ng
bilangguan

Ibarra: sa bilanguan?nakulong ang aking ama? Hini po ba kayo’y nagkakamali lamang?

Guevara: Hindi ako maaring magkamali, ang iyong ama ay namatay sa loob ng bilangguan, si Don Rafael
ay pinagbintangan ng isang erehe at filibustero, ni Padre Damaso

3rd scene

Ibarra: magandang umaga Donya Isabel

Donya Isabel: magandang umaga, Don Crisostomo Ibarra. Ngunit bakit ka naparito sa aming tahanan?

Ibarra: Nais ko lamang pong dalawin si Maria Clara, Nariyan po ba siya?

Donya Isabel: andeng ? nariyan ba si Maria Clara? Maari mob a siyang tawagin at sabihin na narito ang
kaniyang nobyo na si Don Crisostomo Ibarra?

Andeng: masusunod po Donya Isabel.

Donya Isabel: maraming Salamat

4th scene

Andeng: Binibini. Binibining Maria Clara! Binibini, narito ang iyong nobyo. Narito si Don Crisostomo
Ibarra.

Maria Clara: si Ibarra? Nasaan siya Andeng? Nasaan si Ibarra?

Ibarra: Maria Clara?!

5th scene

Maria Clara: akala ko nakalimutan mo na ako. Marami pa namang babae sa Europa.

Ibarra: kalian ma’y di kita ipagpapalit sa iba, tulad mo’y nasasabik pa rin ako sa ating pagiisang dibdib.
Ikaw lamang ang aking iibigin hangga’t sa aking huling hininga Maria.

6th scene (sementeryo)

Ibarra: Ginoo. Magandang umaga ginoo.

Sapulterero: Magandang umaga rin ginoo. Anong maipaglilingkod ko sa inyo?

Ibarra: maari ko bang malaman kung may napansin kayong puntod na may malaking Krus?

Salputerer: Malaking krus? Noong nkakarran may isang libingan na may malaking krus ngunit, inutusan
ng kuro paroko na ilipat ang labi sa libingan ng mga instik.

Ibarra: Sinong hangal ang nag utos sa inyo niyan?!

Salputerero: sa kasamaang palad ay naaksidenteng naitapon ang labi ng inyong ama sa ilog, sa
kadahilanang napaka lakas ng ulan ng araw na iyon.

Ibarra: kabaliwan ang inyong ginawa!

7th scene

Babae: mahal na kura tanggapin niyo ang aming munting handog para sa ating simbahan.

Babae2: ito naman po ang sa amin

Padre Salvi: Pagpalain kayo sana ng panginoon. Nawa’y ipagpatuloy niyo ang paghahandog sa ating
simbahan

Babae3: maasahan niyo po kami riyan Padre Salvi, sa katunayan ay puspusan na po ang aming
paghahanda sa darating na pista ng ating bayan.

8th scene

Ibarra: Padre Salvi! Anong ginawa niyo sa labi ng aking ama?!

Padre Salvi: wala akong ginawa sa kanya!

Ibarra: anong wala?

Padre Salvi: tinitiyak ko na wala akong ginawa. Tignan mo purong paranggo ng mga sandaling iyon ni
Padreng Damaso

9th scene

Basilio: inay! Inay! (umiiyak)

Sisa: Basilio anong nangyari sayo?si Crispin, nasaan ang iyong kapatid?

Basilio: Si Crispin inay, naiwan po siya sa kumbento.

Sisa: hayaan mo anak papakiusapan ko ang koral na pakawala na ang iyong kapatid.
Basilio: kasi siya po ang napagbintangan na isang magnanakaw Inay!

10th scene

(hawak hawak ng mga Guardya sibil si Crispin(

Guardya Sibil: Likas talaga sa mga indio ang malilikt ang kamay.

Crispin: Maawa po Kayo

(binubugbog ng Guardya Sibil si Crispin)

(tumatakbong hinahanap ni Basilio si Crispin sa silid)

Basilio: Crispin! Crispin! Crispin!

(nakita ni Basilio na nakahandusay sa sahig si Crispin)

Basilio: Mabuti na lang at buhay ka. Patawad kapatid ko, naiwan kita.

11th scene

Ginang1: para aa ang iyong dala dala ginang?

Sisa: ah, para po ito sa mga kura, nais ko lamang po siyang makausap sapagkat ang aking anak na si
Crispin ay hindi pa nakikita simula kahapon.

Ginang2: ikaw pala ang ina ng magnanakaw na si Crispin. Mataos magnakaw ay nakuha pang tumakas at
lumisan.

Ginang1: sa katunayan ay aking nadinig na papunta na ang mga guardya sibil sa inyong tahanan.

Sisa: ang mga Guardya subil!!!

12th Scene

Sisa: Crispin….. Basilio….. (sigaw)

Nasan na kayo?.... (sigaw)

Crispin!... Basilio!.... mga anak ko…

13th

(habang papasok si Ibarra patapos nang magusap si tasyo at ang dalawang lalaki at sa pagkapasok ni
Ibarra ay umalis ang mga lalaki)

Ibarra: (tinanggal ang sombrero) Magandang umaga mang Tasyo. Nais ko lamang pong humingi ng payo
sa inyo para sa binabalak ko pong pagpapatayo ng paaralan.
Mang Tasyo: Hindi mo mauunawaan sa ngayon ngunit sa mga susunod na saling-lahi ay mauunawaan
nila ito, sapagkat sila’y matatalino at malamang hindi mangkin sa panahon ng mga niuno nila.
(tap ibarra’s shoulder.)

Mang Tasyo: ang payo ko lamang sayo ay umupo ka muna sa mga ulo ng mga naghahari- harian

Ibarra: (tap Mang Tasyo’s shoulder) Salamat, Mang Tasyo. Mauua na po ako.

14th

Babae: Pelis fiesta de san diego. Bili na po kayo!

(nagsasaya ang mga Tao)

Crowd: Sisa Baliw (15x)

Padre Damaso: lahat tayo ay anak ng panginoon. Nararapat lamang na tayo’y magmahalan at hindi
dapat natin ginugulangan ang ating kapwa tao at ang mamamayan. Lalong higit sa lahat hindi
natin dapat pinapanigan ang kumakalaban sa ating simbahan.

Donya: hindi ko na kayang matagalan sa kainitan ng simbahang ito. Tanging mga nakatataas lamang ang
pinapatuloy sa simbahang ito. Hindi dapat pinapapask ang mga indio.

(lahat ay nakaluhod)

Lalaki 1: hindi tinago ni Crisostomo Ibarra sa paglalagay mo ng punong bato sa iyong paaralan dahil
nalaman niya na may nagtangkang pumatay. Maniwala ka sa akin dahil ako ay iyong kapanig.

15th

(sa hapagkainan)

Lahat: Magandang umaga Padreng damaso!

Padre Damaso: (ayaw ang manok)

Kamusta na kaya ang iyong ama Ibarra?

Saan na kayang Dagat ito napadpad?

Ibarra: Wala kang karapatang isultuhin ang aking ama! (itinutok ang kutsilyo)

Ako na lamang ang iyong insultuhin.

Maria: tama nayan Ibarra! alang ala na lang sa akin wag mo lang pagbuhatan ng kamay si Padre Damaso.

Ibarra: paumanhin Maria Clara.

Guardya sibil: magandang umaga Don Crisostomo Ibarra. Maari ka bang maanyayahan na sumama sa
amin?

Ibarra: bakit? Ano ang aking nagawa?

Guardya Sibil: ikaw ang tinuturong nagsimula sa pag aalsa ng mga espil

Ibarra: ngunit wala akong kinalaman! Senior! Wala akong kinalaman, Bitawan niyo ako!

16th

(pagbaba ng hagdan ni Maia Clara at Kapitan Tiago

Padre Damaso: Alam niyo ban a si Maria Clara ang pinakamagandang binibini at nagtataglay ito ng ubod
na kabaitan sa bayan ng San Diego.

Alfonso: Ganyan ang binibining nais ko.

Babae1: Kapitan Tiago, SIya pala si Don Alfonso Lenares. Kamag anak ng aking asawa. Inaanak ni Padre
Damaso.

Alfonso: magandang hapon Kapitan Tiago at sayo rin Maria Clara.

Padre Damaso: Nais hingin ni Alfonso ang kamay ni Maria Clara. Pumapayag ka ba dito Kapitan Tiago?

Kapitan Tiago: walang problema sa akin iyon. Basta alagaan niya ang aking anak.

Maria Clara: ayoko Ama! Labis akong tumututol. Si Crisostomo Ibarra lang ang sking minamahal. At
hihintayin ko siya ano man ang mangyari.

17th

(nakayapos si Ibarra)

Padre Damaso: Anak ka nga talag ni Rafael Ibarra, parehong nagmamataas. Kaya walang duda na pareho
kay ng sinapit. Hindi na ako makapaghintay na Makita ang iyong bangkay na palutang luting sa
dagat, gaya ng iyong ama.

Ibarra: wag na wag mong hahamakin ang aking ama, dahil kung titimbangin kayong mga prayle ay mas
masahol pa sa diablo

Guardya Sibil: (sinuntok si Ibarra) Isa ka talagang hamak na indio! Punyeta!

18th

(habang nakagapos si Crisostomo Ibarra ay biglang pumasok sa silid si elias upang iligtas ito)

Elias: Don Crisostomo Ibarra! Don Crisostomo Ibarra! Gumising ka!

Ibarra: ikaw?

Elias: ako nga! (sinumulan ni elias na tanggalin ang pagkakagapos ni Ibarra)

Ibarra: natatandaan kita

Elias: oo, ako nga. Ako si Elias. (patuloy pa ring kinkalas ang tali)

Ibarra: anong ginagawa mo rito?

Elias: itatakas kita Don Crisostomo Ibarra!

(nang matapos nitong kalasin ang tali sunod naming niyang inaklay si Ibarra palabas ng silid
upang tumakas)

19th

(sa bundok)

Ibarra: Maria? Maria Clara!

Binibini(andeng sa?haha): Binibining Maria Clara! Si ginoong Ibarra!

Maria Clara: siya nga?

Ibarra!

Paano ka nakatakas?

Ibarra: tinulungan ako ni elias para makatakas. Kamusta ka, mahal ko?

Maria Clara: ayokong maikasal kay Alfonso ngunit mapilit si ama. Ikaw lang ang tanging mahal ko
Crisostomo, hihintayin kita.

Ibarra: hindi ako papaya na maikasal ka sa iba, Maria. Tatapusin ko lamang ang gulong ito at pangako
babalikan kita.

(nagyakapan sina Maria Clara at Crisostomo Ibarra)

Elias: Crisostomo Ibarra!!!! (nagbigay babala) ang mga Guardya Sibil!!…

Ibarra: paalam, mahal ko…

(umalis sina Elias and Crisostomo Ibarra at hinanap ito ng mga Guardya Sibil)

20th

Guardya Sibil1: Hoy!

Guardya Sibil2: hoy! barilin niyo!

-
Andeng: binibini may dapat kang malaman (binasa nito ang isang mensahe)

Maria Clara: hindi! Hindi maari! (umiyak)

Hindi pa patay si Ibarra! Nangako siya sa akin. Sabi niya’y babalikan niya ako, babalikan niya
ako!

---------------------

Maria Clara: Nais kong hilingin sa inyo na sirain ang pangako sa akin na pagpapakasal.

Kapitan Tiago: ngunit bakit?

Maria Clara: patay na ang taong ninanais ng puso kong pakasalan. Wala na akongibang papakasalan
kung hindi siya.

:Mabuti nang sumunod na lamang ako sa kanya kung iibigin niyo pa rin akong ipakasal sa iba o di
kaya naman papasok na lang ako sa kumbento

Kapitan Tiago: paumanhin aking anak. Hindi ko kayang mawalay ka sa aking piling, nais ko lamang kung
anong makakabuti sayo. Mas pipiliin ko na lamang na magsilbi ka sa kombento.

(nagwalk out si Maria Clara☹)

(habulan scene: Sisa & GUardya Sibil)

Guardya Sibil: takbo! Baliw takbo!

(sisa sa ilalim ng puno)

Basilio: inay, Inaaay!! (Nakita si Sisa) Inaaaaayyyyyy!!!....

Inay, inay (soft voice)

Sisa : Basilio, Basilio ikaw nga.. (binawian ng buhay, aguy T.T)

Basilio: Inay. Inay

Ba’t niyo kami iniwan ni Crispin, inay( iyak Malala ^-^)

Elias: sino ang taong iyan?

Basilio: siya po ang aking ina

Elias: nasugatan ako. Di magtatagal, babawian na rin ako ng buhay. Kumuha ka ng kahoy at itabon mo
sa amin ng iyong ina. Pagkaraa’y sunugin mo kaming dalawa. HUkayin mo ang mga gintong aking
binaon . (sana all binabaon >.< ) kunin mo iyon at gamitin mo sa iyong pag- aaral, pagkat
naniniwala ako na kayong kabataan ang pagsa ng bayan.
Narrator: namatay akong hindi man lang nasisilayan ang bukang liwayway ng bansang aking minamahal.
Kayong mapapalad na makakakita salubungin niyo siya at huwag kailanman lilimutin ang mga nabuwal
ng dilim.

Jose Rizal: Kababayan, Matatanaw din natin ang liwanag . Makakamit din natin ang Kalayaan sapagkat
hindi pa ito ang katapusan. Bagkus, ito’y simula palang. UwU