АКУСТИКА

Акустика е наука за звукот. Како таква, таа се занимава со проблематика на

генерирање звук, негово простирање во различни физички средини и ефекти што
звукот ги предизвикува во средината во која се појавува. Акустиката е многу стара
наука, која настанала уште многу одамна како дел од физиката. Во текот на долгиот
период на развој, акустиката поминала низ еден долг период на ширење од една
теориска гранка на физиката до широки научни и технолошки области. Некои гранки
на акустиката денес се интердисциплинарни и во себе ги обединуваат релативно
разновидните области. Ваков пример се електроакустички претворувачи (звучници,
микрофони), во кои се синтетизирани механика, микромашинство, технологија на
материјали, електромагнетика и др. Во поново време, акустиката се проширила и на
некои теми надвор од областа на инженерството, кои на некој начин се занимаваат со
звук. Пример се научните области кои се занимаваат со теоријата на трудот за
слушање на звукот, човечки говор и слични теми.

Звукот е физичка појава која претставува составен дел од човековата околина,

каде што се појавува како придружен елемент на многу животни околности. Звукот е
присутен скоро насекаде: во самиот организам на човекот, каде што се зборува,
најразлични звуци постојано се слушаат во непосредното животно опкружување, се
слушаат звуци во длабочините на океаните или во вид на сеизмички растојанија
допираат од длабочина на земјата. Со таква дисперзија на појавни форми, звукот е
физичка појава со која денес се занимаваат инженери од различни струки. Тие го
гледаат и анализираат звукот од различни аспекти

Не треба да се заборави дека во човечката цивилизација звукот има и други

функции. Звукот се користи во некои области на уметноста како изразно средство
(музика, филм, театар, радио, ТВ), што значи се користи во креативни цели. Звукот е
основата на човечките комуникации, па во разни форми на звуци луѓето наоѓаат
одредена смисла и значења (говор, разни звучни сигнали и слично). Поради тоа со
звукот и акустиката, на свој начин се занимаваат и разни општествени науки и
уметности.

Електротехниката, како една голема инженерска област, меѓу сите техничките

дисциплини, веројатно е најшироко поврзана со звучните појавувања. Многу потесно,
областа на телекомуникациите работи со звукот, односно со звучните сигнали. Со
развојот на технологијата, но и развојот на барањата на корисниците, повремено од
телекомуникациите се издиференцирале некои посебни области кои се занимаваат
само со звук. Така е настаната аудиотехника, која се занимава со пренос на звучни
информации во нивниот основен опсег, радиодифузија на звукот, која меѓу другото се
занимава со пренос на звучни сигнали на далечина, технологија на мултимедија во
која звукот е еден од изразните средства, итн.

Историјата на акустиката започнува многу одамна, уште во античко време.

Постојат докази кои датираат уште од III век p.n.e. дека некогаш биле користени
некои акустични феномени.

Во минатато, за акустиката е забележано името на архитектот и инженерот

Витрувиуса. Некои акустични феномени тогаш применети во древни градби станале
познати и како такви се предмет на голем интерес кај туристите денес. Познати се
амфитеатрите од тоа време како и храмовите кои поседуваат извесни акустични
ефекти. Тој период на развој некои автори
го нарекуваат периодот кога акустиката била уметност, која се засновала на
емпириското знаење.

Развивањето на акустиката од овие древни антички времиња до денес може да се

раздели во неколку периоди:

- период на античко време и средновековие (акустика како уметност),

- периодот од XVIII век до почетокот на XX век (акустика станува наука),
- период од почетокот на XX век (воведување на електрични уреди и експерименти),
- период од последните триесет години (примена на компјутери за моделирање и
мерење).
Основите на модерните акустики биле поставени во почетокот на XVII век, кога таа
полека станува наука. Првото експериментално мерење на брзината на звукот во
воздухот е извршено уште 1635 години (врз основа на разликите во добивањето на
блесокот и звукот при пукањето од топ). Њутн ги поставил математички основи за
простирање на звукот. Во XVIII век за акустични проблеми се поврзуваат имињата на
Ојлер и Лагранж. Основите за теориските поставувања на звукот во течностите биле
поставени во 18 век.
Акустиката станува современа инженерска област на почетокот на дваесеттиот век.
Овој период е поврзан со името на американката Сабина, која поставува теориски
основи на акустиката. Со појавата на микрофонот, звучникот и систем за запишување
на сигнали развојот на акустика доби нов замав, особено изразена во втората
половина на XX век. Највисок допринес има развојот на технологијата, пред сè,
електротехниката што овозможи употреба на модерна мерна опрема опрема, сензора и
трансверса.
Најновата епоха во историскиот развој на акустиката е препознатлив во последниве
триесетина години благодарение на користењето на компјутерите. Тие овозможија два
сериозни чекори: во области на моделирањето на звучно поле како и во областа на
мерењето. И акустиката на просториите, последните две децении доживеале голем
напредок благодарение на примената на компјутерите во мерењата.
Како што со текот на времето се развивало примената на звукот, така и акустиката
како наука се проширила
во разни други области на науката и животот во кои звукот се појавува како тема.
Така
се создаваат нови, често целосно заокружени дисциплини во рамките на пошироката
област на акустика, па
е целата област на акустика како наука денес стана многу разноврсна. Постои
поврзаност на акустиката со технологијата, односно со индустријата, со области на
инженерството, особено оние од пошироката област на електротехниката, а постои и
спој на
акустика со нетехничките науки, како што е медицината, психологијата, уметноста .

Акустичен објект- концертна сала

Концертната сала претставува акустично ремек-дело, во кое во потполност се ужива

во концертната музика. Акустичната флексибилност се постигнува со висечки
балдахини кои можат да се подигнуваат или спуштаат, во зависност од видот на
музиката и ефектот што треба да се постигне во салата.