"Lament świętokrzyski", znany również jako "Lamentacja Matki Boskiej pod Krzyżem",

to jeden z najstarszych i najbardziej wzruszających polskich tekstów

średniowiecznych, napisanych w języku polskim. Utwór ten przedstawia rozpacz Matki
Boskiej, która opłakuje śmierć swojego syna, Jezusa Chrystusa, ukrzyżowanego na
Golgocie. Dzieło to pochodzi prawdopodobnie z XV wieku i jest przykładem
średniowiecznej poezji religijnej, łączącej elementy ludowej pobożności z teologią
chrześcijańską.

Kim jest podmiot liryczny?

Podmiotem lirycznym w "Lamencie świętokrzyskim" jest Matka Boska, czyli Maryja,
matka Jezusa Chrystusa. W utworze to ona wypowiada się w pierwszej osobie, dzieląc
się swoim bólem i rozpaczą związanych ze śmiercią syna.

W jakiej sytuacji się znajduje? Określ czas i miejsce wypowiedzi podmiotu

lirycznego.
Matka Boska znajduje się pod krzyżem, na którym umiera jej syn, Jezus Chrystus.
Jest to moment ukrzyżowania, kluczowe wydarzenie w chrześcijaństwie, symbolizujące
ofiarę Chrystusa za grzechy ludzkości. Czas wypowiedzi to zatem moment krótko przed
lub tuż po śmierci Jezusa, co odpowiada opisowi biblijnemu wydarzenia Pasji,
rozgrywającemu się na wzgórzu Golgota w Jerozolimie. Utwór koncentruje się na
emocjonalnym przeżyciu Matki Boskiej w obliczu tragicznej śmierci syna, ukazując
jej ból i rozpacz jako uniwersalne uczucia rodzicielskiej miłości i straty.