Daria Krevska

Edukacja kulturalna, II rok, II stopień

Opracowanie wywiadu: Rola, misja i postawa edukatora kulturalnego

Metryczka:

o Natalia Kałuża- etnolożka, kulturoznawczyni, animatorka kultury

o Miejsce pracy: Świetlica Krytyki Politycznej w Cieszynie
o Stanowisko: kierowniczka Świetlicy Krytyki Politycznej w Cieszynie
o Staż pracy: 7 lat na innych stanowiskach, 2 lata jako kierowniczka

Pytanie 1. Jak do tego doszło, że zaczął Pani animować kulturę, zajmować się edukacją?
(oraz pracować właśnie w tym miejscu)?

Natalia zawsze czuła, że chciałaby pracować z ludźmi, organizować i tworzyć własne

pomysły. Szukając takiej pracy właśnie trafiła na Krytykę Polityczną i stwierdziła, że jest to
miejsce na realizację jej potencjału.

Pytanie 2. Jak można określić najważniejsze cele Pani/Pana pracy?

Najważniejsze cele pracy według Natalii to:

Edukacja i rozwój: Zapewnienie edukacji kulturalnej oraz rozwijanie wrażliwości i

świadomości kulturowej u uczestników.

Promocja kultury: Popularyzacja różnorodnych form kultury oraz dziedzictwa kulturowego

w społecznościach lokalnych i szerszym kontekście społecznym.

Kreatywność i wyrażanie siebie: Zachęcanie uczestników do wyrażania siebie poprzez

sztukę i kulturę oraz rozwijanie ich umiejętności twórczych.

Integracja społeczna: Tworzenie przestrzeni spotkań i wymiany doświadczeń, promowanie

tolerancji i dialogu międzykulturowego.

Zrównoważony rozwój społeczności: Wspieranie rozwoju społeczności poprzez inicjowanie

działań kulturalnych, które przyczyniają się do poprawy jakości życia i wspólnej tożsamości.
Innowacja i eksperymentowanie: Poszukiwanie nowatorskich metod i form pracy
edukacyjnej oraz kulturalnej, adaptacja do zmieniających się potrzeb i oczekiwań
społecznych.

Pytanie 3. Czy ma Pani/Pan poczucie misji w swojej pracy? Czy jest to raczej takie, a nie inne
pojmowanie swojej roli?

Zdaniem Natalii cele i misja jej pracy są zbieżne.

Pytanie 4. Jakie znaczenie w realizacji celów Pani/Pana pracy mają Pani/Pana relacje z
odbiorcami/uczestnikami wydarzenia? (jak te relacje Pani/Pan rozumie)

Relacje z uczestnikami są kluczowe dla osiągnięcia celów edukatora kultury, ponieważ

umożliwiają zrozumienie potrzeb uczestników, budowanie zaufania, motywowanie do
uczestnictwa, współpracę oraz długoterminowe zaangażowanie w życie kulturalne
społeczności.

Pytanie 5. Jakie kompetencje edukatora są Pani/Pana zdaniem kluczowe w pracy i budowaniu

relacji z uczestnikami działań?

Edukator ma posiadać kilka ważnych cech i mieć otwartą głowę na nowe pomysły:

1. Empatia by zrozumieć uczestników.

2. Komunikacja by jasne przekazywać informacji.

3. Zrozumienie kultury by mieć znajomość historii i dziedzictwa kulturowego.

4. Kreatywność by móc korzystać z różnorodnych metod.

5. Dostosowanie: dopasowanie działań do potrzeb grupy.

6. Współpraca by umieć budować zaufane relacji.

Pytanie 6. Jakie najważniejsze kompetencje ma posiadać edukator kultury?

Wyżej wymienione są właśnie najważniejsze zdaniem Natalii.

Pytanie 7. Czy uważa Pani, że w swojej pracy zajmuje się edukacją kulturalną?
Natalia się spełnia w tej pracy, tak jak wyobrażała sobie lata wcześniej. Obecnie zajmuje się
edukacja kulturalną w różnych wariacjach i jest zadowolona ze swojej pracy, choć nie
ukrywa, że czasami bywa wyczerpana.

Pytanie 8. Czy może Pani wskazać co jest największą zaletą, a co największą wadą lub
wyzwaniem w Pańskiej pracy?

Największą zaletą pracy edukatora kultury jest możliwość wpływania na rozwój osobisty i
społeczny uczestników poprzez edukację i eksplorację różnorodnych form kultury.
Edukatorzy mają okazję inspirować, budować więzi społeczne, kształtować świadomość
kulturową oraz promować zrozumienie i tolerancję międzykulturową. Największą wadą lub
wyzwaniem może być konieczność radzenia sobie z różnorodnością potrzeb, umiejętności i
zainteresowań uczestników. Dostosowanie programów i działań edukacyjnych do
zróżnicowanych grup może być trudne i wymagać elastyczności, zaangażowania oraz
kreatywności. Ponadto, czasami edukatorzy mogą spotykać się z ograniczonymi zasobami
finansowymi i infrastrukturalnymi, co może stanowić dodatkowe wyzwanie w realizacji ich
celów.

Pytanie 9. Jak Pani/Pan buduje zaufanie do swoich koncepcji i poczucie sensu działań u
uczestników?

Na takiej osobie spoczywa ogarnianie wielu rzeczy przede wszystkim praca całego zespołu,
ale też zdobywanie środków na działalność świetlicy. Nasz obszar działań obejmuje szeroki
wachlarz działań edukacyjnych, aktywistycznych, artystycznych, społecznych i badawczych.
Pragniemy precyzyjnie słuchać i zrozumieć potrzeby naszych obserwatorów i uczestników.
Wspólnie wymieniamy się doświadczeniami, dzielimy się wiedzą i wzajemnie się
inspirujemy, tworząc przestrzeń dla eksperymentów oraz nowych doświadczeń.

Pytanie 10. Jest ktoś na kim Pani/Pan się wzorowała, jakaś osoba szczególnie znacząca, która
wpłynęła na Pani/Pana postawę edukatora? Może inspiruje nadal?

Natalia nie ma żadnych wzorców, kieruje się własnymi wartościami i zasadami.

Pytanie 11. Czy czuje Pan/Pani, że ma realny wpływ na pole kulturowe (lokalne środowisko, życie i
postawy ludzi)?
Respondentka wyraża nadzieję, że może wpłynąć na obszar kultury, zachęcając swoich odbiorców do
poszerzania wiedzy i angażowania się w działalność twórczą poprzez przekazywanie właściwej i
autentycznej wiedzy.

Pytanie 12: Na czym polega w Pani/Pana przypadku zadowolenie/satysfakcja ze swojej pracy?

Największą satysfakcję Natalia czerpie od zadowolonych ludzi, z którymi rozmawia po wydarzeniach.
Ludzi, który mówią Natalii, że ona robi ważną sprawę tak naprawdę dają jej siły by działać dalej.

Pytanie 13: Czy sądzi Pan/Pani, że zarobki w kulturze mają wpływ na jakość pracy?

Zdaniem Natalii mają, im większe zarobki, tym stabilnej człowiek czuje się na swoim miejscu. Im
większe zarobki, tym bardziej można się skupić na pracy, a nie zastanawiać się czy nie wziąć jakieś
zlecenie by mieć możliwość dorobić.

Pytanie 14: Czy wymaga Pan/Pani od siebie więcej niż jest to oczekiwane/wymagane?

Tak, bo tak Natalia dąży do przodu.

Pytanie 15: Proszę opisać największy sukces w ramach swojej działalności.

Respondentka stwierdza, że trudno jest jej wskazać spektakularne osiągnięcia w swojej pracy.
Jednakże najbardziej satysfakcjonującym aspektem jej codziennej działalności jest otrzymywanie
pozytywnych opinii od uczestników warsztatów czy konferencij, którzy wyrażają, że działania te
prowadzone przez nią są niezwykle ciekawe i zachęcające do poszerzania wiedzy. Dla Natalii
największym osiągnięciem jest możliwość przekazywania swojej pasji i entuzjazmu innym ludziom.

Pytanie 16: Jak zmieniło się wyobrażenie Pana/Pani pracy z perspektywy doświadczenia
zawodowego?

Zanim rozpoczęła pracę w szkole: “Myślałam, że będzie gorzej”. “[...]Teraz mam zespół, znam swoje
obowiązki oczekiwania. Mam wolną rękę w realizacji działań. Bałam się mówić przed grupą,
uczniowie z łatwością wychwytują błędy, dziś jest dużo lepiej, oswajam się z mówieniem.”

Pytanie 17 Czy Pani/Pana zdaniem na przestrzeni lat doświadczenia zawodowego zmieniły się główne
problemy z jakimi najczęściej spotyka się edukator kultury?

Nie. Uważa, że dzieci są takie same.

Pytanie 18 Jak opisałby Pan/Pani swoją relację ze sztuką, kulturą? (ma na to czas, środki, co
najbardziej interesuje; czy ze swojej dziedziny czy inne).

“Moją pasją jest witraż, ale nie mam czasu na twórczość własną. Ubolewam nad tym najbardziej.
Poza tym, jestem aktywna kulturalnie, Odwiedzam galerie, muzea.”

Pytanie 19 Czy ma Pan/Pani jakieś idola z czasów dzieciństwa, okresu dorastania

Nie, sama zawsze lubiła rysować, malować. “Nikt mnie nie zachęcał, ale też nie zniechęcał do obrania
takiej a nie innej ścieżki zawodowej. Rodzice mnie wspierali, koledzy i nauczyciele byli mile
zaskoczeni, kiedy powiedziałam, że mam zamiar pójść do szkoły plastycznej, a później studiować
historię.