Kształcenie integracyjne dzieci z wadą słuchu - zadanie

Przygotowały:

Natalia Müller

Emilia Kastelik

1. Proszę porównać pozycje społęczna dziecka z wada śłuchu widzianą oczyma

nauczyciela prowadzącego i nauczyciela wspomagającego oraz pozycją
społeczną dziecka w świetle badań socjometrycznych.

Obszar: Funkcjonowanie dziecka z wadą słuchu w klasie

● Ponad połowa ankietowanych nauczycieli wspomagających przyznała, iż dzieci z

wadą słuchu potrzebują większej pomocy podczas wykonywania zadań na lekcji niż
ich pełnosprawni rówieśnicy w zakresie : pisania, czytania i rozumienia tekstu.

● 18 nauczycieli przyznało również, że dzieci z problem słuchu potrzebują pomocy w

zakresie rozumienia wypowiadanych słów, a 25 nauczycieli przyznało, iż dziecko z
wadą słuchu prosi o powtarzanie przekazanych treści. Większość ankietowanych
uważa, że jest to pomoc rzadka.

● Większość nauczycieli wspomagających uważa, że dzieciom z wadą słuchu nie jest

konieczne przygotowanie materiału z uproszczonymi treściami

● 27 ankietowanych nauczycieli uznało, iż dziecko z wadą słuchu posiada braki w:

1. Podstawowych umiejętnościach szkolnych np. samodzielne czytanie lub pisanie

2. W komunikacji
3. Umiejętnościach skupienia uwagi

Obszar: Kontakty społeczne dziecka z wadą słuchu

● Prawie wszyscy ankietowani nauczyciele uznali, że dzieci z wadą słuchu nawiązują
społeczne kontakty społeczne z kolegami z klasy oraz są przez nią akceptowani

● Według połowy nauczycieli dziecko z wadą słuchu należy do uczniów popularnych,

część nauczycieli (13) uznała, iż dziecko należy do uczniów mało popularnych, a 2
nauczycieli przyznało, że dziecko jest niepopularne w grupie.

● Większość nauczycieli wspomagających odpowiedziało, że rówieśnicy nie

przejawiają niechęci do dzieci z wadą słuchu.

● Zdaniem 6 nauczycieli posiadane przez dziecko wady słuchu nie odgrywa roli w
budowaniu przez nie relacji społecznych, większość ankietowanych uważa, iż wada
słuch ma znacznie w budowanie relacji.

Obszar: Postawa nauczyciela w kształtowaniu relacji społecznych

● 28 ankietowanych nauczycieli na pytanie co ich zdaniem usprawniło pracę z

dzieckiem wadą słuchu odpowiedziało :

1. mniejsza liczba dzieci posiadających orzeczenie o niepełnosprawności,

2. pełniejsze informacje na temat ubytku słuchu dziecka oraz stanu jego zdrowia,
3. kontakt z lekarzem prowadzącym dziecko,
4. współpraca z ośrodkiem dla dzieci z wadą słuchu oraz wymiana doświadczeń,
5. kursy i szkolenia dokształcające,
6. lepsze wyposażenie placówki,
7. częste kontakty z psychologiem i pedagogiem,
8. większa liczba zajęć indywidualnych umożliwiających dostosowanie form i metod
pracy,

● 2 nauczycieli uznało, iż dziecko nie wymaga dodatkowych działań,

● 28 badanych nauczycieli wspomagających przyznało, że najbardziej interesującymi

treściami z zakresu pracy dziecka z wadą słuchu są:
1. sposoby przygotowania warsztatu pracy (pomoce dydaktyczne) umożliwiające
osiąganie optymalnych rezultatów pracy z dzieckiem z wadą słuchu,

2. postrzeganie świata i słów przez dzieci z uszkodzonym słuchem, nawiązywanie

kontaktu z innymi ludźmi oraz bliskimi, którzy są głuchoniemi,

3. treści dotyczące rozwoju mowy,

4. formy i metody pracy z dzieckiem z wada słuchu,

5. przyczyny występowania wad słuchu,

6. formy pracy z dzieckiem z wada słuchu (szczególnie zdolni),

7. informacje dotyczące koncentracji uwagi dziecka z wadą słuchu możliwości

wspomagania tego obszaru,

● Połowa ankietowanych nauczycieli przyznała, że w placówce nie są organizowane

kursy doszkalające związane z wzbogaceniem wiedzy na temat potrzeb pracy z
dzieckiem z wadą słuchu, 8 nauczycieli podaje, że kursy takie organizowane
natomiast 7 wspomagających nauczycieli nie posiadali wiedzy na ten temat.

2. Jakie umiejętności psychospołeczne należy wprowadzić u uczniów klas

integracyjnych ?

a) Rozumienie Różnorodności: Akceptacja i szacunek dla różnic kulturowych,

społecznych i indywidualnych. ( Wynika to z badań uzyskanych z opinii uczniów klas
integracyjnych)

b) Komunikację: Umiejętność jasnego wyrażania swoich myśli i uczuć oraz skuteczne

słuchanie innych. (Wg zabawy „zgadnij kto to?” dzieci z wadą słuchu są postrzegane
jako smutne)
 c) Rozwiązywanie Problemów: Zdolność do analizy sytuacji, identyfikowania
problemów i skutecznego znajdowania rozwiązań.( Osoby z wadą słuchu nie są
wybierane w głosowaniu na wspólną wycieczkę )

d) Empatię: Zdolność do rozumienia i identyfikowania się z uczuciami innych ludzi. ( wg

uczniów)

e) Asertywność: Umiejętność wyrażania swoich potrzeb, poglądów i opinii w sposób

szanujący zarówno siebie, jak i innych.

3. Określ cechy dobrego nauczyciela pracującego z dziećmi w klasie integracyjnej.

Cechy dobrego nauczyciela, pracującego z dziećmi w klasie integracyjnej:

- czuwa nad procesem dydaktycznym, opiekuńczym i wychowawczym,

- spełnia powierzoną mu rolę, którą jest:

A) przekazywanie wiedzy dzieciom,

B) pobudzenie dzieci do poznawania otaczającego je świata,
C) rozwijanie u dzieci aktywności emocjonalnej, ruchowej, kulturalnej,
D) niesienie pomocy dzieciom w budowaniu kontaktów społecznych, poprzez
współdziałanie w klasie,
E) wspólne podejmowanie decyzji,
F) rozwiązywanie problemów,

- wypełnia zadanie, polegające na umożliwieniu dzieciom z trudnościami w rozwoju

pełnego uczestnictwa w życiu klasy oraz szkoły (nauczyciel powinien zadbać o
stwarzanie odpowiednich warunków, jakie sprzyjają funkcjonowaniu dziecka w
szkole- funkcjonowanie klasy i szkoły w całości) ,

- spełnia się w roli opiekuna dzieci (podobnie jak ich rodzice w domu),

- wdraża ideę integracji (jej powodzenie zależne jest od jego przygotowania)- wdraża
dzieci dzieci do zajęć szkolnych, poprzez uczestnictwo w pracach grupowych,
przedstawieniach, przedsięwzięciach, klasowych i szkolnych.

Idea integracji - nauczyciel dba o kształtowanie relacji społecznych w grupie (wpływa na

pozytywny kształt)- pokazuje on, w obrębie klasy, niepełnosprawności dzieci i trudności z
nich wynikające oraz możliwości niepełnosprawnych rówieśników
 - dba o prawidłowe kontakty społeczne w klasie (dzięki którym, dziecko z
niepełnosprawnością może czuć się pełnoprawnym członkiem),

!! W szkole integracyjnej spotykamy:

- Nauczyciela prowadzącego klasę - osoba wiodąca, główne źródło poznawania

świata, wzór zachowań).

- Nauczyciela wspomagającego, współpracującego z nauczycielem prowadzącym-

osoba, której zadaniem jest sporządzenie diagnozy dziecka z niepełnosprawnością,
programu terapeutyczno-diagnostycznego, opracowanie (wraz z nauczycielem
prowadzącym) scenariusza zajęć .

Powinni oni dołożyć wszelkich starań, aby dziecko z niepełnosprawnością (w tym

przypadku, w tekście zostało wspomniane o dziecko z wadą słuchu) nie zostało
odrzucone/ odizolowane/ od grupy rówieśników.

4. Przedstaw propozycję zajęć integrujących klasę (dla wybranego poziomu

edukacyjnego).

Poziom edukacyjny: klasy 4-6 SP

Zajęcia: ,,Poznajmy się lepiej. ”

Przed rozpoczęciem zajęć nauczyciel rozdaje każdemu uczniowi uprzednio przygotowane

kartki (schemat - zdjęcie niżej) i po dwie klamerki. Następnie prosi trzech podopiecznych o
pomoc w zawieszeniu w klasie sznurka, a resztę, o ustawienie krzeseł w formie podkowy.
Gdy powyższe czynności zostaną wykonane - prowadzący ustawia na środku kubek z
kolorowymi markerami i prosi uczniów o zajęcie miejsc. Zaczynając od siebie, po kolei,
zachęca każdego ze swoich wychowanków do:

1 runda -przedstawienia się ( napisanie na kartce swojego imienia)

2 runda - napisanie, bądź narysowanie (w formie symbolu) jednej swojej cechy osobowości i
opowiedzenie o niej (forma werbalna) lub pokazanie jej (forma niewerbalna) ,
3 runda - o napisanie lub narysowanie emocji, która im w tym momencie towarzyszy i
opowiedzenie o niej (forma werbalna) lub przedstawienie jej (forma niewerbalna).
4 runda - o napisanie, bądź narysowanie ( w formie symbolu) ich marzenia i ponownie
opowiedzenie o nim lub pokazania go,

Na zakończenie wszyscy podpinają swoje prace do sznurka. Jest to symboliczny gest

- mimo występujących różnic, tworzy się silna i zwarta grupy.

W ramach określenia celu tego ćwiczenia - możemy mówić o pobudzeniu procesu

umacniania więzi między członkami klasy.

5. Opracuj projekt programu wychowawczego dla klasy integracyjnej z uczniami z

wadą słuchu (dla wybranego poziomu edukacyjnego) w oparciu o następujące
obszary:

III - Dobra komunikacja z drugim człowiekiem

IV- Rozwiązywanie problemów w sposób konstruktywny

 PROGRAM WYCHOWAWCZY SZKOŁA PODSTAWOWA (klasy 1-3 SP)

Cele programu wychowawczego:

CEL GŁÓWNY : Nadrzędnym celem Programu Wychowawczego jest kształtowanie postaw

poprzez przekazywanie wiadomości, oraz rozwijanie umiejętności prospołecznych.

uzupełnić …..

PROPOZYCJE PORUSZANYCH
PODCZAS LEKCJI ZAGADNIEŃ
OBSZAR TEMATY ZWIĄZANYCH Z
REALIZOWANYM TEMATEM -
klasy 1-3 SP

I. Klasa jako A) Rozwijanie świadomości

grupa znaczenia przyjaźni, A) Przywitanie uczniów i
społeczna budowanie relacji między przedstawienie tematu
uczniami z różnymi zajęć.
umiejętnościami
słuchowymi.

- Uczniowie opisują cechy

przyjaciela

- Uczniowie opisują cechy

złego przyjaciela

- Zachęcenie uczniów do
opowiedzenia o swoim
przyjacielu

- Przedstawienie uczniom, że
przyjaciele mogą się różnić

- Dyskusja z uczniami o
różnicach w przyjaźni w
umiejętnościach słuchowych

Na podsumowanie zajęć
uczniowi tworzą pary. W
parach opowiadają o sobie
nawzajem ( mówią co lubią
robić, o swoich
 zainteresowaniach itd.)
muszą jak najwięcej
zapamiętać o sobie
ponieważ ich zdaniem
będzie opowiedzenia o
swojej parze na forum klasy.

B) Wzmacnianie więzi
społecznych, B) Krótka zabawa
promowanie akceptacji integracyjna "Znajdź
oraz budowanie Osobę"
świadomości o
różnorodności i
włączeniu w grupie
uczniów z wadą słuchu. - Wytłumaczenie uczniom
słowa „wspólnota”

- Wprowadzenie uczniów w
„Wspólnotę Głuchych” (
poprzez filmiki )

- Wprowadzenie uczniów w
krótką symulację, w której
dzięki zatyczką do uszów
doświadczą trudności z
wada słuchu

- Po symulacji rozmowa o
doświadczeniu symulacji

- Dyskusja z uczniami na
temat różnorodności
wspólnocie

- Każdy uczeń tworzy własną

pracę plastyczną
przedstawiającą swoje
zainteresowania, pasje i
umiejętności. Prace na
koniec zajęć zawisną w
koncie „ Nasza wspólnota
Różności”
C) Kształtowanie postawy
szacunku, tolerancji oraz
 akceptacji dla
różnorodności C) Uczniowie na początku
umiejętności słuchowych zajęć definiują słowo
wśród uczniów, „szacunek”, opisują
wspierając świadomość i później jego cechy
zrozumienie inności.

- Rozmowa z uczniami na
temat znaczenia szacunku
dla różnorodności i inności

- Przedstawienie uczniom
jakie zachować szacunek
dla osoby Głuchej lub
słabosłyszącej

- Utworzenie dyskusji na
temat pozytywnych cech i
umiejętności przyjaciół z
wada słuchu

- Utworzenie zasad
postępowania, które
podkreślą szacunek dla
inności w klasie.
Powieszenie zasad w
klasie.
D) Uświadomienie uczniom
istnienia problemu
samotności, rozwijanie
empatii oraz promowanie
D) Na początek zajęć krótka
działań, które wspierają
rozmowa jak uczniowie
integrację i bliskość
definiują samotność.
wśród uczniów z różnymi
umiejętnościami
słuchowymi.
- Przedstawianie uczniom
objawów samotności i
przedstawianie jak może
wpływać na nasze życie.

- Każdy uczeń przedstawia

czym dla niego jest
samotność (za pomocą
rysunku)
 - Wspólna rozmowa na temat
strategii, które pomagają
przeciwdziałać uczuciu
samotności.

- Na koniec zajęć zadanie

uczniom pytania „Czy osoby
z słabym słuchem powinny
być osamotnione ? Jak
możemy im pomóc przestać
czuć się samotnym ?”

II. Uczucia A) Kształtowanie zdrowych

relacji A) Uczniowie przed zającami
między-uczniowskich, w domu mają
promowanie akceptacji przygotować po jednym
różnorodności oraz cytacie o miłości.
rozwijanie umiejętności
wyrażania miłości i
zrozumienia w
kontekście klas - Rozmowa z uczniami co dla
integracyjnych. nich oznacza miłość w
klasie.

- Uczniowie opisują jak

możemy okazać miłość.

- Wprowadzenie uczniów w
dyskusję na temat „ Jak
okazać miłość bez słów?”
dla osób z różnymi
umiejętnościami
słuchowymi.

- Każdy uczeń tworzy

kolorowe serce, na którym
zapisuje, co dla niego
oznacza miłość w klasie.

- Wspólna rozmowa na temat

różnych sposobów
wyrażania miłości i
zrozumienia w klasie.
 - Na podsumowanie zajęć
tworzenie „Tablicy Miłość”
na której uczniowie swoje
wcześniej przygotowane
serduszka oraz cytaty, które
mieli przynieść na zajęcia.
B) Kształtowanie
świadomości uczuć i
emocji w kontekście B) Rozmowa z uczniami
rodzinnych relacji, czym dla nich jest
rozwijanie umiejętności rodzina.
komunikacyjnych oraz
budowanie zrozumienia
dla różnych doświadczeń
uczniów z wadą słuchu w - Wspólne dzielenie się
ich rodzinach. doświadczeniami i
oczekiwaniami związanych
z rodziną.

- Każdy uczeń rysuję portret

rodziny, na którym za
pomocom kolorów
przedstawia różne emocje.
Swoją pracę przedstawia na
forum klasy.

- Wspólna dyskusja na temat

różnych stylów komunikacji
w rodzinach osób z wadą
słuchu.

- Na podsumowanie
uczniowie zapisują na
karteczkach uczucia w
rodzinie, później tworzą z
tego gazetkę klasową pt. „
Słownik Emocji W Rodzinie”

C) Kształtowanie
świadomości uczuć i
C) Uczniowie na początku
relacji rodzeństwa,
zajęć odpowiadają na
rozwijanie umiejętności
pytanie „Czy posiadasz
współpracy oraz
rodzeństwo?” i krótki opis
zrozumienia dla różnic w
swojego rodzeństwa.
rodzinach uczniów z
wadą słuchu.
 - Uczniowie którzy nie maja
rodzeństwa odpowiadają na
pytanie czy chcieliby je mieć
?

- Wspólne dzielenie się

doświadczeniami i
obserwacjami w związku z
rodzeństwem.

- Wspólna rozmowa jak może

wyglądać rodzeństwo gdzie
jedna osoba posiada wadę
słuchu? Jak się komunikują
? Jak wyglądają ich wspólne
zabawy ?

- Na zakończenie zajęć
uczniowie wyjmują zdjęcia
swojego rodzeństwa ( o
które zostali wcześniej
poproszeni ). Uczniowie
wspólnie zgadują kogo jest
które rodzeństwo.
D) Wspieranie dzieci w
identyfikowaniu i
wyrażaniu swoich D) Rozmowa z uczniami na
marzeń i nadziei, temat tego, co oznaczają
rozwijanie umiejętności dla nich marzenia i
współpracy oraz nadzieje.
promowanie
pozytywnego myślenia w
kontekście
różnorodności - Każdy uczeń opisuje swoje
umiejętności największe marzenie w
słuchowych. przeróżnej formie (słowa,
rysunek, napis, czyny).

- Wspólna rozmowa na temat

marzeń i nadziei uczniów
oraz identyfikowanie celów,
które łączą całą klasę.

- Wprowadzenie klasy w
dyskusje na temat „ Czy

III. Dobra A) Analiza wiersza Jana
komunikacja z Brzechwy pt.
drugim człowiekiem ,,Kłamczucha”,
B) ,, Serdecznie zapraszam
Cię..”- czyli uczymy się
pisać zaproszenie (na
przyjęcie urodzinowe).
osoby z wadą słuchu marzą
aby poprawnie słyszeć ?”
- Wspólna rozmowa na temat
strategii wspierania się
nawzajem w osiąganiu
marzeń.
- Na koniec nauczyciel
wzmacniania pozytywne
myślenia i wiarę w
możliwość osiągania
marzeń.
A) Analiza wiersza:
- zwrócenie szczególnej
uwagi na sposób
zachowania bohaterki
wiersza - uczniowie opisują
zachowania bohaterki
wiersza - np. mogą wypisać
je w punktach na kartce,
- uczniowie, z pomocą
nauczyciela- posługując się
synonimami, skojarzeniami-
podają prostą definicję
kłamstwa,
- wyciągnięcie przez uczniów
wniosków oraz , na bazie
wiedzy własnej, podanie
przykładów innych
zachowań, które mogą
zepsuć relacje między
ludźmi,
B) Nauka pisania krótkiego
zaproszenia (zakładamy,
że uczeń chce zaprosić na
własne przyjęcie
urodzinowe kolegę/
koleżankę z klasy).
- Zapoznanie się z
elementami, z których
składa się zaproszenie
oraz ich odpowiednią
 kolejnością.

- Uczniowie poznają metodę

pięciu palców - nauczyciel
rysuje na tablicy schemat
dłoni, której pięć palców
przypomina o napisaniu:

1. Kto zaprasza?
2. Kogo zaprasza?
3. Z jakiej okazji zaprasza?
4. Kiedy zaprasza?
5. Gdzie zaprasza?

- Po zapoznaniu się z
powyższymi elementami,
uczniowie przechodzą do
samodzielnej pracy
(nauczyciel

C) ,,Nie słyszę, pokazuję! - C) Poznanie prostych zasad

czyli o budowaniu relacji postępowania w kontakcie z
interpersonalnych osobą niesłyszącą - uczniowie
między niesłyszącymi i uczą się, że należy:
ich pełnosprawnymi
rówieśnikami.” 1. Utrzymywać kontakt
wzrokowy

2. Zadbać o to, aby podczas

rozmowy nikt nie
przeszkadzał, np. aby nie
przechodził między
rozmówcami, tylko obok.

3. Postawa ciała mieć

zwróconą ku rozmówcy.

4. Zwracać się per ,,Ty”.

5. Wdrożyć proste gesty:

aby,np. zwrócić uwagę,
można machać dłonią,
poklepać kogoś w ramię itp.

- Po zapoznaniu się z
powyższymi zasadami, czas
na zastosowanie je w
praktyce. Uczniowie,
podzielni na małe grupy
ćwiczą komunikację ze
 swoimi niesłyszącymi
rówieśnikami.
D) Trening komunikacji - na
przykładzie ćwiczeń D) Na karcie pracy znajduje się
,,Połącz zwrot i ćwiczenie, w którym uczniowie
odpowiedź/ reakcję” mają za zadanie
przyporządkować (połączyć w
pary) zwrot do pasującej
odpowiedzi.

Przykłady:

Cześć, co u ciebie słychać? - Witaj,

u mnie wszystko dobrze.

Dziękuję ci za pomoc. - Nie ma za

co. To dla była dla mnie prawdziwa
przyjemność.

(osoba niesłysząca) Chcemy

powiedzieć ,,Smacznego” całej
rodzinie siedzącej wokół-
Uderzamy pięścią w stół.

Przepraszam za moje wczorajsze

złe zachowanie. - Dobrze,
wybaczam. Mam nadzieję, że to się
już więcej nie powtórzy.

Uczniowie uczą się, że:

- nadawca przekazuje
komunikat, na który
odbiorca reaguje informacją
zwrotną.

- wymiana werbalnych i
niewerbalnych sygnałów
wysyłana jest w celu
współdziałania między
ludźmi.

- brak skutecznej komunikacji

jest poważną przeszkodą na
drodze do efektywnej
działalności grupowej, ale
też indywidualnego rozwoju.

IV. Rozwiązywanie A) Uczniowie dostają karty

problemów w sposób A) ,,Jak unikać sporów ?” - proste pracy, na których
konstruktywny zasady rozwiązywania zobrazowano (forma
konfliktów. graficzna) kilka sytuacji
 konfliktowych.

- Z pomocą nauczyciela
omówione zostaje pojęcie
konfliktu/ niezgody.

- Uczeń poznaje proste

zasady rozwiązywania
konfliktów, wśród których
znajdują się:
-

1. wyrażenie chęci
rozwiązywania konfliktu,

2. określenie problemu,

3. poszukiwanie możliwych
rozwiązań,

4. wybór rozwiązania, które

B) Bajka terapeutyczna - ,,Jak
zachował się zajączek Bruno w
obliczu problemu ?”
najbardziej odpowiada obu
stronom,
5. podsumowanie - ocena
wyników oraz podkreślenie
pozytywnych stron,

B) Każdy uczeń dostaje kartkę,

na której znajduje się krótka
bajka. Bohaterem jej jest
zajączek Bruno, który pragnie
pogodzić się ze swoją mamą.

- Nauczyciel puszcza
nagranie, a uczniowie (w
tym zwłaszcza ci
niesłyszący) śledzą
wzrokiem przygotowane
teksty.

- Na tablicy prowadzący
zajęcia rysuje tabelę.

- Uczniowie, z pomocą
nauczyciela, wymieniają i
zapisują w niej pozytywne
zachowania bohatera bajki,
np:

1. aktywne słuchanie,
C) Gry i zabawy - skupiające się 2. wyrażenie własnej opinii,
wokół tematu ,,Rozwiązujemy
problemy krok po kroku.”. 3. okazanie szacunku własnej
mamie,

C) Dzieci uczą się rozwiązywania

problemów, gdy znajdą się w
kłopotliwej dla nich sytuacji.

- Z pomocą elementów gry,

dzieci muszą opowiedzieć /
napisać o danej sytuacji i
postarać się (z pomocą rad
nauczyciela) znaleźć z niej
rozwiązanie.

- U dzieci rozwijają się

umiejętności życiowe (life
skills), które stanowią
fundament kompetencji
psychospołecznych.

- Dzięki nim uczniowie

nauczą się radzić sobie z
wyzwaniami życia
codziennego, które
stanowią integralną część
szybko zmieniającego się
świata.

D) Kolorowanka ,,Symbole
pokoju”- gesty wykorzystywane
przy rozwiązywaniu sytuacji
problemowych.
- Burza mózgów- z
wykorzystaniem tablicy -
podopieczni podają i
zapisują (z pomocą
nauczyciela) przykłady
zachowań/ gestów,
wykorzystywanych przy
rozwiązywaniu problemów
w sposób konstruktywny.

Np.

podniesienie dłoni -> wyrażenie

chęci/ gotowość do zabrania głosu,

aktywne słuchanie -> kontakt

wzrokowy i kiwanie głową,

podanie dłoni -> zgoda/ kompromis,

- Uczniowie otrzymują od
 nauczyciela pudełko kredek
(jedno na parę) i
kolorowanki , na których
znajdują się różne
tematyczne symbole/ gesty,

- Uczniowie wykonując
powierzone zadanie
(kolorując), nabywają
umiejętności:

1. dzielenia się
przedmiotami
(kredki) między
sobą,

2. doradzania/
podsuwania sobie
różnych pomysłów
(np. w kwestii
doboru barw),

3. dobrej organizacji
pracy,