Różnice kulturowe w zakresie norm

kultura- grupa ludzi, którzy funkcjonują w ramach jakiegoś kontekstu, lub jako
dynamiczny system reguł jawnych i ukrytych; system reguł, dotyczy
subiektywnych aspektów (idei, postaw, wartości i przekonań), może się zmienić z
upływem czasu

kultura według Hofstede- zaprogramowanie umysłu, za pomocą którego jedna

grupa ludzi odróżnia się od innej grupy
kultura jest podzielnym, kolektywnym fenomenem, którego ludzie uczą się ze
swojego środowiska

kultura i metafora rzeki- zwraca uwagę na procesualny charakter kultury- kultura nie
jest dana raz na zawsze, zarówno praktyki, normy jak i wartości się zmieniają

według Matsumo i Juang na kulturę wpływają:

1. środowisko naturalne
2. gęstość zaludnienia
3. zamożność
4. technologia
5. klimat

Wartości według Schwartz to ponadsytuacyjne przekonania o charakterze

motywacyjnym, odnoszące się do pożądanych celów

PVQ portretowy kwestionariusz wartości

wskaźnik dobroci- “zawsze pragnie pomagać ludziom którzy są jej bliscy”
wskaźnik uniwersalizmu- “Zdecydowanie uważa że ludzie powinni dbać o
środowisko naturalne”

normy dyrektywne “co powinno się” zrobić w danej sytuacji nie wypowiada się na
temat tego, jak jest, ale na temat tego, jak ktoś powinien się zachować, przy czym
może ona to robić w sposób mniej lub bardziej stanowczy

normy deskryptywne: są to normy, które opisują zachowanie i reakcje członków

grupy w danej sytuacji.

praktyki- sposób w jaki rzeczy dzieją się w danej kulture (przyklad; kto decyduję o
wyborze współmałrzonka)

skrypty kulturowe- scenariusze i wzorce interakcji jednostek, a także ich wzajemne

oczekiwania, które są normatywnie sankcjonowane i w miarę powszechnie przyjęte
w danej kulturze, przy czym uwagę zwraca odbieganie od skryptu a nie jego
stosowanie.
Kultury niskiego i wysokiego kontekstu
Żadna kultura nie będzie się w całości plasować na ekstremalnym krańcu
jakiegokolwiek wymiaru wartości. Każda kultura zawiera w sobie elementy
charakterystyczne dla obu krańców danego wymiaru- ale generalnie kultury będą
skłaniały się bardziej w stronę jednego z tych krańców. Możemy oczekiwać, że
większość jednostek z danej kultury znajdzie się po tej samej stronie kontinuum, co
ogólnie ich kultura.

Cisza w klasie ze strony studentów z azji może być wskaźnikiem intensywnych

procesów myślowych (nie nieśmiałości)

Heejung Kim zauważa, że założenie iż zabieranie głosu przez studentów

odzwierciedla myślenie i zaangażowanie w dany przedmiot, jest zakorzenione w
praktykach typowych dla kultur zachodnich. Jest to tłumaczone różnicami
kulturowymi w stylach poznawczych: analitycznym typowym dla Zachodu i
holistycznym typowym dla Azji Wschodniej. Holistyczne myślenie oznacza
kierowanie uwagi na całość i percepcję, w myśleniu analitycznym skupiamy się
na jednej rzeczy na raz (doskonale pasuje do słowa mówionego).

Recytowanie alfabetu przez osoby pochodzenia chińskiego nie wpłynęło w żaden

sposób na ich wyniki w teście poznawczym, z kolei istotnie statystycznie pogorszyło
wyniki u osób europejskiego pochodzenia.

metanorma (norma drugiego rzędu) to reakcja na złamanie normy (pierwszego

rzędu) przez osobę lub osoby (Eriksson); to reakcja na złamanie normy, reakcja na
niezgodność zachowania jakiejś osoby ze skryptem kulturowym (Boski)

“Poprosze dwie panie/dwóch panów” to badanie quasi eksperymentalne, ponieważ

nie ma grupy kontrolnej
W Polsce proszenie o pomoc fizyczną mężczyzn jest normą. Jak wskazują wyniki
badania, nie jest to jednak normą w Wielkiej Brytanii, w której stosowana prośba o
pomoc powinna być rodzajowo neutralna.

Metanormą był ostracyzm społeczny w stronę osoby donoszącej na ściągającego

ETNOCENTRYZM
Etnocentryzm to filtr poznawczy zakorzeniony w wartościach i praktykach
własnej kultury, poprzez który odbywa się percepcja, interpretacja i ocena ludzi
pochodzących z innej kultury, ale i konkretnych sytuacji czy całych kultur. (Bennet)
Konsekwencją etnocentryzmu są często uprzedzenia czy stereotypy, przykładem
etnocentryzmu może być potępienie wielożeństwa lub myślenie o regionie Azji
Wschodniej jako o “dalekim wschodzie”.

ślepota kulturowa- brak świadomości sposobu w jaki nasza własna kultura

oddziałuje na nas samych. Berry

kulturowa samoświadomość - przeciwieństwo ślepoty kulturowej, umiejętność

postrzegania kultury jako kontekstu

etnorelatywizm- pogląd głoszący, iż żadna praktyka kulturowa nie jest dobra ani zła
sama w sobie musi bowiem być oceniona w kontekście, w jakim funkcjonuje. Dane
zachowanie można oceniać w kontekście kulturowym, z którego się wywodzi, rozwija
się on poprzez kontakt kulturowy i interakcję z osobami z innej kultury.

Rozwojowy Model Wrażliwości Kulturowej Benetta (DMIS)

Jest to model stadialny a zmiany zachodzą w wyniku kontaktu kulturowego i dotyczą
funkcjonowania poznawczego. Przejście z etnocentryzmu do etnorelatywizmu.
Etapy:

Zaprzeczanie Obrona Minimalizacja

Akceptacja Adaptacja Integracja (stadia etnorelatywistyczne)

zaprzeczenie- inne kultury w ogóle nie są rozróżniane, osoba w tym stadium mówi o
osobach odmiennych kulturowo jako “ci obcy” “imigranci” “oni wszyscy są tacy sami”

"Tak długo, jak mówimy tym samym językiem, nie ma żadnego problemu"
"Nieważne gdzie jestem, wszystkie miasta są takie sam: mnóstwo budynków, zbyt
dużo samochodów i McDonald's"

obrona (przed różnicami)- stereotypy, uprzedzenia, dyskryminację, poczucie

wyższości, ekstremalny nacjonalizm (my i oni)). osoby w tym stadium nie żyje w
totalnej ignorancji i doświadczają różnic kulturowych, te doświadczenia mają jednak
zagrażający charakter, a grupa obca jest postrzegana jako bardziej jednorodna od
własnej grupy.

"Kiedy jestem za granicą, jestem zażenowana moimi rodakami, więc spędzam cały
mój czas z osobami z kultury przyjmującej"
"Ci ludzie to dzikusy! Zachowują się jak zwierzęta"

minimalizacja (różnic)- pomost pomiędzy etnocentryzmem a etnorelatywizmem,

różnicekulturowe są dostrzegane i nie są juz zagrażające dla jednostki. nie są jednak
dostrzegane w pełni. Osoba widzi tylko te różnice na “szczycie góry lodowej” czyli
zwyczaje i praktyki. występuje tu ślepota kulturowa

"Zwyczaje oczywiście się różnią, ale kiedy naprawdę ich poznasz, okazuje się, że są
właściwie tacy jak my"
"Gdyby ludzie byli ze sobą naprawdę szczerzy zauważyliby, że wszystkie wartości są
uniwersalne"

akceptacja- pierwsze stadium etnorelatywizmu, dostrzegane tu są głębsze różnice

kulturowe, postrzegane jako zasoby i korzyści, relatywizm wartości- każde
zachowanie może wynikać z odmiennej perspektywy kulturowej i w jej ramach jest
akceptowalne. osoba stara się zachowywać adekwatnie do kultury obcej (nie zawsze
jej wychodzi) dostrzega plusy i minusy kultury macierzystej jak i obcej.

"Im więcej różnic, tym lepiej - więcej różnic oznacza więcej kreatywnych pomysłów"
"Chociaż nie lubię ich zwyczajów, mają prawo się tak zachowywać pod warunkiem,
że ja też mogę zachowywać się po swojemu"
adaptacja- osoba potrafi zachować się zgodnie z normami lokalnej kultury, empatia
oraz przyjmowanie perspektywy osób z innej kultury. Jest to akceptacja poszerzona
o umiejętności np język,

“Oni mogą się tak zachowywać dopóki ja też mogę się zachowywać tak jak chcę”
"Choć w moim kraju robiłem rzeczy inaczej, tutaj, gdy komunikuję się z miejscowymi,
działam tak, jak lokalsi"
"Umiem zachować się adekwatnie do sytuacji i reguł panujących w tej kulturze"

integracja- dotyczy zmian w zakresie tożsamości, osoba dwu lub wielokulturowych

marginalizacja konstruktywna tożsamość obejmująca bogate i szerokie
doświadczenie kulturowe, obywatel świata lub dorosłe dziecko trzeciej kultury
zamknięta marginalizacja - osoba traci związek z kulturą macierzystą ale nie
zastępuję tej więzi żadną inną (alienacja)

"Bardzo dużo czerpię i korzystam z obu moich kultur"

alternatywą dla etnocentryzmu jest wrażliwość kulturowa świadomość istnienia

różnic kulturowych i zrozumienie, że dane zachowanie można oceniać w kontekście
kulturowym, z którego się wywodzi (etnorelatywizm)

STYLE KOMUNIKACJI
kultury niskiego kontekstu USA
Niski kontekst rozmowy:
● mówienie wprost na dany temat
● akcentowanie własnego ja
● wyrazistością przekazu w niewielkim stopniu respektującą sytuacjyjne
uwarunkowania
● mową prostą zmierzającą najkrótszą drogą do pragmatycznego celu, jakim
jest załatwienie sprawy

Wysoki kontekst rozmowy:

● unikanie mówienia i nazywania rzeczy wprost
● brak akcentowania własnego ja
● używanie przysłów, zwrotów aluzyjnych, sformułowań wykraczających poza
meritum sprawy
● czytaniem tego co ukryte między wierszami

wysoki i niski kontekst kulturowy to spektrum

większość krajów w tym Polska jest bardziej wysokokontekstowych

kultury monochroniczne - czas płynie szybko, a wartością są plany i agendy,

robienie jednej rzeczy na raz
kultury polichroniczne - czas płynie wolniej a wartością jest elastyczność, nie
trzeba kończyć jednej rzeczy przed robieniem kolejnej Edward T Hall

niski styl komunikacji- komunikacja bezpośrednia, komunikacja cyrkularna (na

około), asertywność
wysoki styl komunikacji- komunikacja pośrednia, komunikacja linearna,
grzeczność, mowa niewerbalna
Różnice w stylach komunikacji
wysoki dystans władzy- wysoka hierarchiczność (szef ma zawsze racje i nie
można tego kwestionować)
niski dystans władzy- wysoki egalitaryzm (ludzie mogą podważać opinię władzy i
zadawać pytania)
Na sposób komunikowania się mogą wpływać:
1. dystans władzy
2. unikanie niepewności
3. ja niezależne vs ja współzależne
4. indywidualizm vs kolektywizm
5. zachowanie twarzy konstrukty indygeniczne takie jak guanxi
Polska znajduję się na prawie ostatnim miejscu na wymiarze unikania niepewności
(niepewność jest wysoce tolerowana, charakterystyczne dla komunikacji
bezpośredniej)

Ja współzależne (typowe dla krajów azjatyckich) kładzie nacisk na:

1. struktura mało wyrazista, posiadająca właściwość dostosowania się,
elastyczna
2. współzależność jednostek
3. zajmowanie się innymi, dopasowanie się do innych i harmonijne
współistnienie z innymi
4. komunikacja pośrednia, wysokiego kontekstu
5. poddaje się wpływom zewnętrznym, podlega zewnętrznym czynnikom
regulacyjnym
6. Ja zależne
Ja niezależne (typowe dla USA) kładzie nacisk na:
1. niezależność jednostek
2. zajmowanie się sobą poprzez odkrycie i ekspresję swoich unikalnych cech
3. struktura niepowtarzalna, stabilna, posiadająca wyraźne granice
4. poddaje się wewnętrznym mechanizmom regulacyjnym, inni ludzie stanowią
dla Ja niezależnego źródło porównań lub informacji zwrotnej, która służy
weryfikacji Ja
5. komunikacja bezpośrednia, niskiego kontekstu
6. Ja niezależne

WYRAŻANIE EMOCJI

amplifikacja- wzmacnianie ekspresji emocji w warunkach publicznych

deamplifikacja emocji- osłabienie ekspresji emocji w warunkach publicznych

im bardziej indywidualistyczny kraj tym bardziej ekspresyjny

uśmiech szczery - uśmiech Duchenne’a

osoby z Azji bardziej patrzą na oczy niż na usta czytając emocje

Matsumoto - szczęście okazywane obcym zostało uznane za bardziej odpowiednią

ekspresję wśród Amerykanów niż wśród Japończyków

tatemae- nieokazywanie i maskowanie prawdziwych uczuć i opinii, głównie tych

negatywnych, ze względu na nadrzędny cel zachowania harmonii społecznej.

GESTY
Emblematy- mają znaczenie niezależnie od tego co zostało powiedziane. Mogą
zastąpić słowo lub wyrażenie. mruganie, zaciśnięcie pięści, skinienie głową, kciuk w
górę

Ilustratory- wykonywane w trakcie mówienia, ilustrujące wypowiadane słowa

(samodzielnie wyrażone nie mają znaczenia).
Manipulatory- redukują napięcie podczas rozmowy. poprawianie włosów, drapanie
części ciała, naciskanie policzków językiem

Synchronizatory- ich rolą jest demonstrowanie poczucia relaksacji w konwersacji z

druga osobą poprzez odzwierciedlanie jej gestów (synchronizacja).

Kultury powściągliwe: (Japonia, Chiny, Wietnamczycy)

1. ciche mówienie, rzadsze przerywanie sobie nawzajem
2. unikanie intensywnego i stałego patrzenia partnerom w oczy podczas
negocjacji
3. mała gestykulacja
4. ograniczona mimika

Historyczna geneza polskich norm kulturowych

Sekularyzacja, zeświecczenie – zespół działań zmierzający do znacznego
ograniczenia lub wręcz całkowitego wyeliminowania roli religii w społeczeństwie
(Polska zajmuje pierwsze miejsce na świecie jeżeli chodzi o tempo sekularyzacji
ludzi młodych).

kult maryjny, ziemiaństwo oraz powstania w dużym stopniu przyczyniły się do

ukształtowania kultury polskiej w kształcie, jaki znamy obecnie, z -
postulowaną przez Boskiego - koncepcją humanizmu. (religia opiekuńcza,
wspierająca człowieka w jego trudnych chwilach i słabościach)

humanizm wg Boskiego - wrażliwość prospołeczna względem innych i

nieinstrumentalna orientacja na drugiego człowieka przejawiająca się w trosce o jego
dobrostan oraz stan relacji interpersonalnych, a także w zdolności do przebaczania.

Wspólnotowość- kobiecy- wspólnotowo zorientowany katolicyzm aktywnie działał

podejmowaniu działalności przedsiębiorczej nastawionej na zysk i nie sprzyjał
socjalizacji w kierunku motywacji osiągnięć.
Doktryna św Tomasza z Akwinu- zakazywała lichwy (chwilówek)

kontestacja (delegitymizacja) władzy i porządku prawnego

Który polski król proklamował Maryję Królową Polski?

Jan Kazimierz
Czym były “śluby lwowskie”?
obietnicą uwolnienia ludu polskiego od niesprawiedliwego ucisku mieszczan i
chłopstwa po zakończeniu działań zbrojnych z Rosjanami i Szwedami (złożoną
przez Jana Kazimierza
Kult maryjny:
ma znaczenie dla psychologii, m.in. ponieważ według Boskiego stanowi jedno z
historycznych źródeł humanizmu
Jak Ci się wydaje, w której z wizji tożsamości narodowej znajduje swoje
odzwierciedlenie teza o szczególnym posłannictwie Polski, o której pisze Stomma:
narodowym narcyzmie, czyli przekonaniu, że własny naród jest wyjątkowy, zasługuje
na specjalne traktowanie, ale go nie otrzymuje

Narodowy narcyzm jest

założeniem o narodowej wielkości obciążonym rozżaleniem wynikającym z braku
powszechnego uznania. Badania pokazują, że narcyzm grupowy rodzi się z potrzeby
odzyskania poczucia własnej wartości i wyższości nad innymi.
Agnieszka Golec de Zavala, jedna z czołowych badaczek narcyzmu kolektywnego,
pisze: “Gdy staje się dominującą wizją narodowej tożsamości, przynosi szerzenie się
uprzedzeń dyskryminacji, nietolerancji, nasilenie podziałów wewnętrznych i wrogość.
Choć narodowy narcyzm może przywoływać hasła miłości do ojczyzny, ma z
miłością czy solidarnością z rodakami w obliczu zagrożenia niewiele wspólnego”

Miejsce Polski w Europie i na świecie

Projekt GLOBE
Efektywność społeczna
- niski familiaryzm oraz niski dystans władzy
- a także wysoka orientacja na osiąganie, orientacja przyszłościowa oraz
wysokie unikanie niepewności
Orientacja humanistyczna
- niska asertywność
- wysoka orientacja humanistyczna, równość płci oraz wysoki kolektywizm
instytucjonalny
Polsce bliżej jest (kulturowo) do europy wschodniej niż zachodniej, Polska znajduję
sie w ćwiartce post-komuna, którą charakteryzuje niska efektywność społeczna
niska asertywność, czyli wysoka orientacja humanistyczna.

Wymiary kultury według kołowej teorii wartości Schwartza

Boski i Baran uwzględniają europejskie wymiary kultury według kołowej teorii

wartości Schwartza, pokazują, że:
Większość krajów postkomunistycznych, w tym Polskę, można scharakteryzować
poprzez, silne wartości tradycyjne, włączając w ten syndrom dążenie do osiągnięć
oraz słabo obecny światopogląd postmodernistyczny, nastawiony na
autonomiczne cele jednostki.

Przeciwieństwem są kraje Europy Północno-Zachodniej:

w wysokim stopniu postnowoczesność, niski tradycjonalizm.
przysłowie ”jakoś to będzie” (niska efektywność społeczna)

Specyfikę kultury polskiej można rozważać:

3S Wierzbickiej- szczerość, serdeczność, spontaniczność (brak autocenzury i

dyplomacji) odwołuję się bardziej do zakorzenionych w kulturze wartości.

Naturalny metajęzyk semantyczny- jest zbiorem powszechników semantycznych,

a więc pojęć, których występowanie zostało potwierdzone we wszystkich znanych
językach

Kultura narzekania:
norma negatywnego myślenia o świecie
norma negatywnego samopoczucia
skrypt narzekania (schemat ciągów zachowań związanych z wyrażaniem
niezadowolenia, które są podzielane społecznie)

„Narzekanie jako zachowanie realizujące pewien skrypt kulturowy służący budowie i

podtrzymywaniu relacji społecznych”

Głębokość kontaktu była największa w przypadku wspólnego narzekania i spadała

przy wspólnej afirmacji. Narzekanie zdaje się zatem pełnić funkcję podtrzymującą
więź społeczną. Narzekanie pełni rolę spoiwa społecznego, przełamywanie lodu
zgodne ze skryptem kulturowym. okazuję się że wysłuchiwanie czyjegoś narzekania
może pogorszyć nastrój.

Humanizm może kompensować niską efektywność wynikającą z luźnego podejścia

do zasad.

Wielokulturowość
Polska jest społeczeństwem homogenicznym (mało różnorodnym)

wielokulturowość może być rozumiana przez:

fakt demograficzny
publiczną politykę, która otwarcie nawiązuje do akceptacji i promocji różnorodności
światopogląd

ludność indygeniczna- osoby, których korzenie sięgają daleko wstecz, cechą

wspólną wielu ludów indygenicznych jest to, że ich ziemie zostały siłą włączone do
większego państwa narodowego, ziemia w ich posiadaniu został często
zredukowana, tak jak i oni sami w ramach większego społeczeństwa
pluralistycznego.

grupy etnokulturowe- posiadają długą historię osiedlenia, potomkowie

wcześniejszych fal imigrantów, którzy cechowali się poczuciem własnego
dziedzictwa kulturowego.

imigranci- osoby przemieszczające się w celu stworzenia sobie lepszych warunków

życia w innym kraju. Dla większości czynniki przyciągające ich do nowego
społeczeństwa są silniejsze niż czynniki zmuszające ich do opuszczenia kraju
macierzystego.

pobytowcy- osiedlający się w kraju tymczasowo głównie z powodu pracy lub

studiów, mniej angażują się w życie nowego społeczeństwa

uchodźcy- to osoby, które otrzymały ochronę międzynarodową, a konkretnie został

im przyznany status uchodźcy. Migranci przymusowi. Często współwystępuje u nich
trauma.
osoby ubiegające się o azyl- forced migrants

MPI (multicultural policy index) składa się z:

MIPEX to narzędzie, które porównuje warunki integracji imigrantów w 31 krajach.

MIPEX prezentuje bogaty i wielowymiarowy obraz sytuacji imigrantów w krajach
Europy (wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej oraz Szwajcarii i
Norwegii), a także w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.
Wskaźnik MIPEX w Polsce wynosi 40 więc jest niski

Polska wprowadziła możliwość posiadania podwójnego obywatelstwa w 2009 roku

Berry wyróżnia dwa utajnione modele społeczeństw pluralistycznych kulturowo:

tygiel kulturowy i wielokulturowość
Aby orientacja wielokulturowa mogła się rozwinąć, konieczne są następujące
warunki wstępne:
● szeroko ugruntowana akceptacja różnorodności kulturowej jako wartości
społecznej
● relatywnie niski poziom uprzedzeń (minimalny etnocentryzm, rasizm i
dyskryminacja)
● pozytywne wzajemne postawy między grupami
● poczucie przywiązania do, lub identyfikacji z większym społeczeństwem
wszystkich jednostek i grup

Jeśli wielokulturowość jest postrzegana i akceptowana jedynie jako tolerowana

obecność odmiennych kultur w społeczeństwie, bez równoczesnej promocji
inkluzywności poprzez programy redukujące bariery w sprawiedliwym udziale
mniejszości w życiu społecznym, dochodzi nie do wielokulturowości, a do segregacji.

Wielokulturowość to nie tylko różnorodność kulturowa, ale i polityka rządu

wspierająca różnorodność i angażowanie grup etnicznych w życie społeczne i
publiczne, jak również podejście akceptujące różnorodność kulturową i postrzegają
ją jako wspólny zasób.

Tolerancja
klasyczna definicja- żyj i dać żyć innym

tolerancja klasyczna- widze roznice kulturowe które mi sie nie podobaja ale nie
zwracam na to uwagi i cierpię w milczeniu starajac sie utrzymac tolerancje

koncepcja neoklasyczna tolerancji- akceptuje różnice kulturowe, nie odczuwasz

dyskomfortu, poniewaz kazde zachowanie jest dobre i akceptowalne

autentyczna tolerancja- wyrażasz dezaprobatę ale w sposób który nie urazi danej
osoby

Procesy akulturacji
akulturyzacja to proces kulturowej i psychologicznej zmiany, który zachodzi w
wyniku ciągłego kontaktu między osobami o różnym pochodzeniu kulturowym
na poziomie grupowym, obejmujący zmiany w zachowaniu jak i tożsamości.
Akulturacja to długotrwały proces zmiany kulturowej i psychologicznej:
zachodzący na skutek kontaktu między różnymi grupami kulturowymi lub osobami o
różnym pochodzeniu etnicznym, np w wyniku zmiany kraju pobytu lub w
społeczeństwach wielokulturowych w wyniku rzeczywistych i ciągłych interakcji z
osobami pochodzącymi z różnych kultur wiążący się z koniecznością radzenia sobie
ze stresem i obejmujący zmiany w zachowaniu a czasem i tożsamości

ABC akulturacji wg Colleen Ward

A affect (emocje) podejście koncentruje się na stresie, radzeniu sobie ze stresem,
emocjach, dobrostanie i satysfakcji z życia czy konkretnie pobytu w nowym kraju
B behavior (zachowanie) adaptacja do wymogów behawioralnych, nabywanie
wiedzy i umiejętności, które umożliwiają efektywne poruszanie się w nowym
środowisku czyli dopasowanie do lokalnej kultury
C cognition (poznanie) podejście do akulturacji koncentrujące się na tożsamości
społecznej, kulturowej i koncepcji ja

Strategie akulturacyjne Johna Berrego

Osoba przechodząca proces akulturyzacji musi rozstrzygnąć dwie kwestie:
1) w jakim stopniu chce zachować swoje dziedzictwo kulturowe
2) w jakim stopniu chce wejsc w kontakt z kultura przyjmująca
w zależności od tych wyborów możliwa jest jedna z czterech strategii
akulturacyjnych:
integracja- chęć kontaktu z lokalna kultura, przy jednoczesnym dążeniu do
zachowania dziedzictwa kulturowego
separacja- chęć podtrzymania dziedzictwa kulturowego przy jednoczesnym braku
checi wchodzenia w nowa kulture przyjmujaca
asymilacja- oznacza, odwrotnie niz separacja, chec wejscia w nowa kulture
przyjmujaca przy jednoczesnym odcieciu się od dziedzictwa kultury macierzystej
marginalizacja- osoba traci związek z kulturą macierzystą nie wyrażają chęci
kontaktu z nową kulturą, dochodzi do izolacji
gdy społeczeństwo większościowe preferuje separację jednostek/grup etno
kulturowych strategia ta nosi nazwę segregacji
gdy społeczeństwo większościowe preferuje marginalizację jednostek/grup
etnokulturowych strategia ta nosi nazwę wykluczenia

akulturacja- Proces wymiany kulturowej, następującej w sytuacji bliskiego i

długotrwałego kontaktu między różniącymi się od siebie kulturowo grupami
etnicznymi i narodowymi lub należącymi do nich jednostkami.

Asymilacja jest procesem złożonym, podczas którego następuje pełne bądź

niepełne złączenie, bądź wymieszanie składników dwóch lub więcej grup
kulturowych. Jest to jednak proces nie tylko łączenia, pokrywania się obu kultur, lecz
także jej wynikiem jest upowszechnienie tożsamości zbiorowej.

Interakcyjny Model Akulturacji

Ideologia pluralistyczna: zgodnie z nią imigranci powinni przyjąć wartości
publiczne, powszechnie podzielane w państwie
Ideologia obywatelska: od pluralistycznej różni się jedynie faktem, że w tym
modelu państwo nie jest zainteresowane wspieraniem finansowo mniejszości w
zakresie podtrzymywania tożsamości kulturowej. oczekiwania co do wartości
publicznych są takie same przykład Wielka Brytania
Ideologia asymilacji: oczekiwanie by grupy mniejszościowe pozbyły się wyrazistych
cech swojej kultury i upodobniły się do obywateli kraju przyjmującego
Ideologia etniczna: podobnie jak asymilacja, zakłada że państwo ma prawo
ograniczać ekspresje wartości kulturowych imigrantów, lecz nie oczekuje ono od nich
integrowania się, poniewaz o byciu pelnoprawnym czlonkiem społeczeństwa
decydują właściwe urodzenie lub pokrewieństwo

strategia indywidualistyczna może pojawić się gdy obie kultury większościowa i

mniejszościowa są odrzucone co może oznaczać zarówno marginalizację ale może
też oznaczać chęć podkreślenia własnej indywidualności

Podczas gdy integracja oznacza zazwyczaj tożsamość wielokulturową

adaptacja oznacza poziom umiejętności i przystosowania psychologicznego,
który umożliwia efektywne radzenie sobie w danym środowisku.

Integracja to adaptacja poszerzona o zmiany w tożsamości

Jeśli z badań dowiemy się, że Chińczycy są bardziej kolektywistyczni od Polaków,

to można założyć, że: w porównaniu z Polakami Chińczycy będą bardziej kierowali
się dobrem wspólnym przy podejmowaniu decyzji.
Przykładowe pytania:

Przyzwyczajenie do przerywania, dygresji, metafor w trakcie komunikowania - to

charakterystyka:kultur wysokokontekstowych
Na Twojej ulicy zamieszkała rodzina z Bliskiego Wschodu. Odwiedzasz ją w ramach
kurtuazyjnej sąsiedzkiej wizyty. Pan domu zaprosił Cię do salonu. Jego żona wniosła
poczęstunek i znikła za drzwiami, by nie pojawiać się do końca wizyty. W tym domu
miejscem kobiety jest kuchnia. Honory pana domu czyni mężczyzna. Nie
odczuwasz żadnego dyskomfortu, ponieważ każde zachowanie, też inne od
naszego, jest równie dobre i akceptowalne. Najgorsze, co mógłbyś/mogłabyś
zrobić to wyrazić swoją dezaprobatę dla zachowań gospodarzy - to przykład
koncepcji tolerancji:
neoklasycznej

Na Twojej ulicy zamieszkała rodzina z Bliskiego Wschodu. Odwiedzasz ją w ramach

kurtuazyjnej sąsiedzkiej wizyty. Pan domu zaprosił Cię do salonu. Jego żona wniosła
poczęstunek i znikła za drzwiami, by nie pojawiać się do końca wizyty. W tym domu
miejscem kobiety jest kuchnia. Honory pana domu czyni mężczyzna. Możesz
odczuwać dyskomfort i możesz nawet wyrazić swoją dezaprobatę, jednak w
sposób, który nie urazi gospodarza ani jego małżonki - to przykład koncepcji
tolerancji:autentycznej tolerancji

Na Twojej ulicy zamieszkała rodzina z Bliskiego Wschodu. Odwiedzasz ją w ramach

kurtuazyjnej sąsiedzkiej wizyty. Pan domu zaprosił Cię do salonu. Jego żona wniosła
poczęstunek i znikła za drzwiami, by nie pojawiać się do końca wizyty. W tym domu
miejscem kobiety jest kuchnia. Honory pana domu czyni mężczyzna. Nie czekasz
na jej powrót i uczestniczysz w grzecznej konwersacji, powstrzymujesz się
przed komentarzami, chociaż Ci się to nie podoba, czujesz dyskomfort,
cierpisz, ale trwasz w milczeniu - to przykład koncepcji tolerancji:
klasycznej

Tendencja do segmentowania i strukturyzowania informacji - to charakterystyka:

kultur niskokontekstowych

Korzystanie z rozwiniętych sieci informacyjnych i przekazu - to charakterystyka:

kultur wysokokontekstowych
Oczekiwanie wyraźnych instrukcji od osoby kompetentnej, zorientowanej w sprawie -
to charakterystyka:

kultur niskokontekstowych

"Hierarchia społeczna wymaga, aby szef był szefem i żeby tak właśnie był
postrzegany. Każdy powinien robić to, co mu się każe i nawet jeśli wiadomo, że szef
w 100% się myli, nikt nie powinien się kłócić czy kwestionować jego decyzji" - cytat
ilustruje wymiar wartości zwany:
dystansem wartości

Przekazywanie i dawkowanie informacji zgodnie z potrzebami - to charakterystyka:

kultur niskokontekstowych

Istotą zadań stosowanych w eksperymencie laboratoryjnym, takich jak matryce

Ravena lub chińskie ideogramy, jest:
przekonanie, że bodźce asemantyczne pozwolą uzyskać wyniki uniwersalne dla
wszystkich ludzi na świecie

Zasadą klasyfikacji w stylu holistycznym jest:

posługiwanie się kategoriami relacyjnymi / funkcjonalnymi

"Uśmiech Duchenne" to:

uśmiech spontaniczny, z udziałem mięśnia jarzmowego (zygomaticus) oraz mięśnia
okrężnego oka (orbicularis oculi)

"Prawda leży pośrodku" to:

połowiczna akceptacja każdego ze wzajemnie sprzecznych twierdzeń w myśleniu
dalekowschodnim

Następujące stwierdzenie o ludziach z innej kultury: „Oczywiście, że różnimy się

między sobą, mówimy innym językiem, wyglądamy trochę inaczej, ale w głębi
jesteśmy tacy sami. W końcu wszyscy jesteśmy ludźmi.” jest wskaźnikiem:
minimalizacji różnic

Stwierdzenie „Gdyby kózka nie skakała, to by nóżki nie złamała” jest przykładem
komunikatu:

pośredniego