Explanation
Kaya kahit na ang presyo ay
1.Ang antas ng pangangailangan ay tumutukoy
sa kung gaano kahalaga ang isang produkto
para sa mga taong gumagamit nito. Kung ang
isang produkto ay itinuturing na mahalaga, ibig
sabihin na ang mga tao ay talagang kailangan
ito at hindi mabubuhay kung wala ito, kung
gayon ang mga pagbabago sa presyo ay hindi
malamang na magkaroon ng malaking epekto sa
kung ang mga tao ay patuloy na bibili nito o
hindi. Halimbawa, kung kailangan mo ng gamot
para manatiling malusog, malamang na bibili ka
pa rin kahit tumaas ang presyo.
2.Pinag-uusapan ng text na ito kung gaano
kadalas bumibili ang mga tao ng ilang partikular
na produkto at kung paano makakaapekto ang
mga presyo ng mga produktong iyon sa kanilang
mga desisyon sa pagbili. Ang mga produktong
madalas bilhin ng mga tao, tulad ng petrolyo,
tsaa, at tinapay, ay mas malamang na
maapektuhan ng mga pagbabago sa presyo
kaysa sa mga produkto na paminsan-minsan
lang nilang binibili. Halimbawa, kung tumaas
nang husto ang presyo ng tinapay, maaaring
bumili na lang ang mga tao ng ibang brand o uri
ng tinapay. Ngunit kung tataas ang presyo ng
isang bagay tulad ng muwebles o appliances,
maaaring hindi ito magkakaroon ng malaking
epekto kung magpasya ang isang tao na bilhin
ito dahil hindi nila kailangang bilhin ang mga
item na iyon nang madalas.
3.Ang teksto ay nagsasalita tungkol sa kung
paano sinusuri ng mga tao ang mga mamahaling
bagay tulad ng mga bakasyon at sasakyan.
Kapag malaki ang halaga ng isang bagay, iniisip
ng mga tao ang higit pa sa presyo kapag
nagpasya sila kung sulit ba itong bilhin.
Isinasaalang-alang din nila ang mga bagay tulad
ng kung gaano maaasahan ang produkto, kung
ano ang hitsura nito, at kung ano ang mga
tampok nito.
mahalaga, ang iba pang mga kadahilanan ay
napakahalaga din sa mga mamimili kapag
nagpapasya kung bibili o hindi ng isang
mamahaling bagay.
4.Ang tekstong ito ay nagsasalita tungkol sa
kung paano tinitingnan ng mga mamimili ang
mga presyo ng iba't ibang produkto at serbisyo.
Pagdating sa mga bagay tulad ng mga patakaran
sa seguro, hindi gaanong binibigyang pansin ng
mga tao ang presyo dahil mas mahirap
ihambing ang mga ito sa iba pang mga opsyon.
Sa kabilang banda, pagdating sa mga
produktong grocery, mas malamang na
malaman ng mga tao ang mga presyo at
maghanap ng mga deal dahil madali nilang
ikumpara ang isang tatak o uri ng pagkain sa
iba.
5.¹Degree ng fashion o status: ang mataas na
presyo ng mga luxury goods ay nakikita bilang
isang marka ng kanilang kalidad, at kadalasan ay
ang mga kalakal na may prestihiyo na imahe
(kahit na madalas na nilikha sa iba mga bansa)
na hindi sensitibo sa presyo.
Ang gray na marketing ay isang terminong
ginamit upang ilarawan ang pagbebenta ng mga
branded na produkto sa pamamagitan ng mga
channel na hindi pinapahintulutan ng may-ari
ng trademark. Nangangahulugan ito na kahit na
walang pahintulot ang nagbebenta mula sa
may-ari ng brand, nagagawa pa rin nilang ibenta
ang mga produktong ito nang legal. Ang dahilan
nito ay dahil ang mga nagbebenta ng grey
market ay bumibili ng mga produkto sa isang
merkado kung saan maaaring mas mura ang
mga ito at pagkatapos ay ibebenta ito sa ibang
merkado kung saan maaari silang kumita dahil
sa mga pagkakaiba sa presyo. Halimbawa,
sabihin nating gusto mong bumili ng isang pares
ng sapatos na Nike. Sa ilang bansa, ang mga
sapatos ng Nike ay maaaring ibenta sa mas
mataas na presyo kaysa sa iba dahil sa mga
buwis o iba pang mga kadahilanan. Maaaring
bilhin ng isang nagbebenta ng kulay-abo na
merkado ang parehong mga sapatos na Nike
mula sa isang bansa kung saan ibinebenta ang
mga ito sa mas mababang presyo at pagkatapos
ay muling ibenta ang mga ito sa iyong bansa sa
bahagyang mas mataas ngunit
mapagkumpitensyang presyo. Nagbibigay-daan
ito sa kanila na kumita ng pera habang
binibigyan din ang mga customer ng access sa
mas murang branded na mga produkto.
Ang mga pare-parehong presyo, o paniningil ng
parehong presyo para sa isang produkto sa
lahat ng mga merkado, kung minsan ay
maaaring magresulta sa hindi patas na mga
gawi sa pagpepresyo na kilala bilang
diskriminasyon sa presyo. Nangyayari ito kapag
naniningil ang isang kumpanya ng iba't ibang
presyo para sa parehong produkto sa iba't ibang
merkado. Halimbawa, kung ibinebenta ng isang
kumpanya ang kanilang produkto sa mas
mababang presyo sa ibang bansa kaysa sa
domestic, maaari itong ituring na paglalaglag at
humantong sa mga paratang ng hindi patas na
kompetisyon. .
Ang countervailing duty o minimum access
volume (MAV) ay isang paraan para limitahan
ng mga bansa ang dami ng mga kalakal na
inaangkat nila mula sa ibang mga bansa na
nakikinabang sa mga subsidiya. Ang mga
subsidy ay tulong pinansyal na ibinibigay ng
mga pamahalaan sa mga negosyo sa kanilang
bansa, na maaaring maging mahirap para sa
mga producer sa ibang mga bansa na
makipagkumpitensya. Ang dumping ay kapag
ang isang kumpanya ay nagbebenta ng mga
produkto nito sa ibang bansa sa mga presyong
mas mababa kaysa sa sinisingil nito sa loob ng
bansa. Maaari itong makapinsala sa mga
prodyuser sa bansang nag-aangkat na hindi
kayang makipagkumpitensya sa mababang
presyo na ito. Upang protektahan ang kanilang
sariling mga industriya, ang mga bansang nag-
aangkat ay maaaring magpataw ng mga
countervailing na tungkulin o MAV sa mga
dayuhang kalakal na nakikinabang mula sa mga
subsidyo at mga gawi sa paglalaglag. Ang mga
hakbang na ito ay naglilimita sa dami ng mga
pag-import na pinahihintulutan sa bansa at
tumutulong sa antas ng larangan ng paglalaro
para sa mga domestic producer. Halimbawa,
sabihin nating ang Bansa A ay gumagawa ng
bakal at ang Bansa B ay gumagawa din ng bakal
ngunit tumatanggap ng mga subsidyo ng
gobyerno na nagpapahintulot sa kanila na
ibenta ang kanilang bakal sa mas mababang
presyo. Pinipinsala nito ang industriya ng bakal
ng Bansa A dahil hindi nila kayang
makipagkumpitensya sa mababang presyo.
Upang protektahan ang kanilang sariling
industriya, maaaring magpataw ng
countervailing duty o MAV ang Bansa A sa
imported na bakal mula sa Bansa B, na
nililimitahan kung gaano sila makakapag-import
at nagbibigay ng pagkakataon sa industriya ng
bakal ng Bansa A na makipagkumpitensya nang
patas.
Pinag-uusapan ng tekstong ito kung paano
kailangang gumawa ng iba't ibang patakaran
ang mga kumpanya para sa iba't ibang
merkado. Ito ay dahil ang bawat merkado ay
may sariling natatanging katangian, tulad ng
antas ng pag-unlad ng ekonomiya,
kumpetisyon, mga batas at regulasyon, mga
channel ng pamamahagi, mga pagkakataon para
sa paglago, at pang-unawa ng customer sa
produkto. Halimbawa, maaaring magbenta ang
isang kumpanya ng produkto sa isang bansa
kung saan maraming kakumpitensya at
masyadong sensitibo sa presyo ang mga
customer. Sa sitwasyong ito, maaaring
kailanganin ng kumpanya na mag-alok ng mga
diskwento o promosyon upang maakit ang mga
customer. Gayunpaman, sa ibang bansa na may
mas kaunting mga kakumpitensya ngunit mas
mataas na kapangyarihan sa pagbili sa mga
mamimili, ang parehong produkto ay maaaring
ibenta sa isang premium na presyo.
Samakatuwid, mahalagang maunawaan ng mga
kumpanya ang mga pagkakaibang ito sa pagitan
ng mga merkado kapag gumagawa ng kanilang
mga diskarte sa negosyo. Sa paggawa nito, mas
maiangkop nila ang kanilang mga produkto at
serbisyo upang matugunan ang mga lokal na
pangangailangan habang pinapalaki ang
kakayahang kumita.
Ang transfer pricing ay tumutukoy sa kasanayan
ng pagtatakda ng mga presyo para sa mga
produkto o serbisyo na inililipat sa pagitan ng
iba't ibang dibisyon o subsidiary ng isang
kumpanya. Kabilang sa mga benepisyo ng
transfer pricing ang ilang mga pakinabang tulad
ng pagpapababa ng mga gastos sa tungkulin,
pagbabawas ng mga buwis sa kita sa mga
bansang may mataas na buwis, pag-promote ng
dividend repatriation, at pagpapakita ng mas
marami o mas kaunting kita sa mga
mahahalagang panahon. Ang isang paraan
upang mapababa ng mga kumpanya ang
kanilang mga gastos sa tungkulin ay sa
pamamagitan ng pagpapadala ng mga kalakal sa
mga bansang may mataas na taripa sa
pinakamababang presyo ng paglilipat. Sa
paggawa nito, maaari nilang bawasan ang base
ng tungkulin at mapanatiling mababa ang mga
tungkulin. Ito ay nagpapahintulot sa kanila na
makatipid ng pera sa mga tungkulin at
madagdagan ang kita. Ang isa pang benepisyo
ng transfer pricing ay makakatulong ito na
mabawasan ang mga buwis sa kita sa mga
bansang may mataas na buwis. Maaaring mag-
overprice ang mga kumpanya ng mga kalakal na
inilipat sa mga unit sa mga bansang ito upang
maalis ang mga kita at ilipat sa mga bansang
mababa ang buwis kung saan mas mababa ang
mga rate ng buwis. Nakakatulong ito sa mga
kumpanya na makatipid ng pera sa mga buwis
habang kumikita pa rin. Bilang karagdagan, ang
transfer pricing ay maaaring magsulong ng
dividend repatriation kapag ito ay pinigilan ng
patakaran ng pamahalaan. Kung nililimitahan ng
isang gobyerno kung gaano karaming pera ang
maiuuwi ng isang kumpanya mula sa mga
dayuhang subsidiary bilang mga dibidendo,
kung gayon ang paggamit ng mga diskarte sa
pagpepresyo ng paglipat ay maaaring maging
isang epektibong paraan para malampasan ng
kumpanya ang mga paghihigpit na iyon. Sa
wakas, maaaring gumamit ang mga kumpanya
ng mga diskarte sa pagpepresyo ng paglipat
upang magpakita ng higit o mas kaunting kita sa
mga mahahalagang panahon gaya ng mga
bagong regulasyon sa paglabas o pagbabago sa
mga panuntunan ng pamahalaan. Maaari nilang
gawin ito para pasayahin ang mga shareholder
o magpakita ng magandang performance sa
ilalim ng bago/lumang pamamahala. Sa
pangkalahatan, nag-aalok ang transfer pricing
ng ilang benepisyo para sa mga multinasyunal
na korporasyon na naghahanap ng mga paraan
upang mahusay na pamahalaan ang kanilang
mga pananalapi sa mga hangganan habang
sumusunod sa mga lokal na batas at regulasyon.
Ang tekstong "Mga Paraan ng Pagbabayad at
Mga Tuntunin sa Paghahatid" ay tumutukoy sa
mga paraan kung saan maaari kang magbayad
para sa isang produkto o serbisyo, pati na rin
kung paano ihahatid sa iyo ang produkto o
serbisyo. Maaaring kabilang sa mga paraan ng
pagbabayad ang paggamit ng credit card,
PayPal, o cash on delivery. Ang mga tuntunin sa
paghahatid ay tumutukoy sa kung gaano kabilis
dumating ang produkto at kung anong mga
opsyon sa pagpapadala ang magagamit.
Halimbawa, maaaring mag-alok ang ilang
kumpanya ng libreng karaniwang pagpapadala
habang ang iba ay maaaring maningil ng dagdag
para sa pinabilis na pagpapadala. Mahalagang
maunawaan ang mga tuntuning ito bago bumili
upang malaman mo kung ano ang aasahan at
makapagplano nang naaayon.
Ang International Commercial Terms, o
Incoterms sa madaling salita, ay isang hanay ng
mga panuntunan na tumutukoy sa mga
responsibilidad at obligasyon ng mga mamimili
at nagbebenta sa mga internasyonal na
transaksyon sa kalakalan. Ang mga terminong
ito ay nilikha ng International Chamber of
Commerce upang magbigay ng kalinawan at
pagkakapare-pareho sa pandaigdigang
commerce. Sinasaklaw ng mga Incoterms ang
mahahalagang aspeto gaya ng paghahatid ng
mga kalakal, mga paraan ng pagbabayad, mga
pamamaraan ng customs clearance, mga
kinakailangan sa insurance, at paglalaan ng
panganib sa pagitan ng mga partido.
Tumutulong ang mga ito na maiwasan ang mga
hindi pagkakaunawaan o hindi
pagkakaunawaan na maaaring lumitaw dahil sa
iba't ibang interpretasyon o inaasahan mula sa
bawat partidong kasangkot.
Ang mga tuntunin sa pagbabayad ay tumutukoy
sa mga kundisyon na napagkasunduan sa
pagitan ng mga mamimili at nagbebenta
tungkol sa kung paano at kailan gagawin ang
mga pagbabayad para sa mga kalakal na
naihatid na. Maaaring kabilang sa mga
kundisyong ito ang mga bagay tulad ng paraan
ng pagbabayad (gaya ng cash, tseke, o credit
card) at ang time frame kung saan inaasahan
ang pagbabayad (tulad ng sa loob ng 30 araw ng
paghahatid). Ang mga instrumento sa
pagbabayad ay mga tool o paraan na ginagamit
upang mabawasan ang mga panganib na
nauugnay sa mga napagkasunduang tuntunin sa
pagbabayad na ito. Halimbawa, kung ang isang
mamimili ay matatagpuan sa ibang bansa kaysa
sa nagbebenta, maaaring may mga alalahanin
tungkol sa mga halaga ng palitan ng pera na
nakakaapekto sa halaga ng mga pagbabayad na
ginawa. Ang mga instrumento sa pagbabayad
tulad ng mga letter of credit ay maaaring
makatulong na maalis ang panganib na ito sa
pamamagitan ng paggarantiya na ang
pagbabayad ay gagawin sa isang
napagkasunduang rate anuman ang mga
pagbabago sa mga halaga ng palitan.

Ang tekstong ito ay nagsasalita tungkol sa isang

paraan upang mabawasan ang panganib na
hindi mabayaran ng mga customer na may
utang sa iyo. Ito ay maaaring mangyari kung ang
isang customer ay walang sapat na pera o
kredito upang bayaran ang kanilang binili mula
sa iyo. Upang makatulong na maprotektahan
laban sa panganib na ito, mayroong tinatawag
na "credit insurance." Ito ay tulad ng isang
patakaran sa seguro na sumasaklaw sa kawalan
ng kakayahang magbayad ng mamimili. Kaya
kung hindi ka mabayaran ng iyong customer,
papasok ang credit insurance at sasakupin ang
ilan o lahat ng halagang dapat bayaran.
Nakakatulong ito na bawasan ang iyong
panganib sa pananalapi bilang isang
nagbebenta o may-ari ng negosyo.