You are on page 1of 18

``

EMILIO
AGUINALDO
Si Emilio Aguinaldo, isang kilalang lider at rebolusyonaryong Pilipino, ay
naglaro ng mahalagang papel sa kasaysayan ng Pilipinas bilang unang Pangulo
ng bansa. Ipinanganak noong Marso 22, 1869 sa Cavite el Viejo, siya ay
nagmula sa isang mayamang pamilya. Naging aktibo siya sa pulitika at serbisyo-
publiko sa kanyang lugar bago sumali sa kilusang rebolusyonaryo laban sa mga
Espanyol.

Bilang lider ng kilusang rebolusyonaryo, pinamunuan ni Aguinaldo ang


mga laban ng Pilipinas laban sa Espanya, Amerika, at Estados Unidos. Ito ay
kinilala ng marami bilang simula ng pagpapakilala ng Pilipinas bilang isang
malayang bansa. Subalit, matapos ang digmaan at ang pangyayaring
pagkapuksa sa kanya ng mga Amerikano, naging masalimuot ang kanyang
ugnayan sa pulitika.

Sa mga taon na sumunod, sumubok si Aguinaldo na muling maglingkod


sa pamahalaan. Ngunit, kahit na may pagnanais siyang ibalik ang kalayaan ng
bansa mula sa mga dayuhang mananakop, hindi na siya nagtagumpay sa mga
eleksyon. Sa kalaunan, habang ang Pilipinas ay sumabak sa panibagong laban,
naging kwestyonable ang kanyang ugnayan sa mga Hapones at Amerikano, na
nagbigay daan sa kanyang pagkakakulong.
``

MANUEL L. QUEZON

Si Manuel Luis Quezon, isang kilalang lider at patriyotang Pilipino, ay


nagbigay ng malaking ambag sa kasaysayan ng bansa bilang unang Pangulo ng
Commonwealth ng Pilipinas. Ipinanganak noong Agosto 19, 1877, sa Baler,
Tayabas (ngayon ay Aurora), ipinagmalaki niya ang kanyang lahing Pilipino-
Spanyol. Simula pa lang ng kanyang buhay, ipinakita ni Quezon ang kanyang
husay sa pag-aaral sa pamamagitan ng kanyang pagtatapos ng Bachelor of Arts
sa Unibersidad ng Santo Tomas, na sinundan ng kanyang pag-aaral sa batas.

Sa panahon ng Digmaang Pilipino-Amerikano, naging bahagi si Quezon


ng kilusang rebolusyonaryo at nagsilbi bilang aide-de-camp ni Emilio Aguinaldo.
Matapos ang digmaan, nagpakita siya ng dedikasyon sa kanyang bayan sa
pamamagitan ng kanyang pagtatrabaho bilang fiscal sa Mindoro at Tayabas, at
maging sa kanyang pribadong praktis bilang isang abogado. Hindi lamang siya
kilala sa kanyang husay sa larangan ng batas, kundi pati na rin sa kanyang
tapang at dedikasyon sa pakikibaka para sa kalayaan ng Pilipinas laban sa
pananakop ng Amerikano.

Nang itatag ang Commonwealth ng Pilipinas noong 1935, si Quezon ang


unang nahalal na Pangulo nito. Isa siyang tagapagtaguyod ng kasarinlan at
pagkakapantay-pantay, kaya't siya ay itinuturing na isa sa mga
pinakamahalagang lider sa kasaysayan ng Pilipinas. Ang kanyang pangalan ay
``

nananatili bilang isang simbolo ng tapang, talino, at


pagmamahal sa bayan hanggang sa kasalukuyan.

JOSE P. LAUREL

Si Jose P. Laurel y García ay isang prominenteng personalidad sa kasaysayan


ng Pilipinas bilang politiko, abogado, at hukom. Isinilang noong Marso 9, 1891 sa
Tanauan, Batangas, siya ay anak nina Sotera Laurel at Jacob Garcia. Nag-aral siya ng
abogasya sa Unibersidad ng Pilipinas at nagtapos noong 1915.

Nagsilbi si Laurel sa iba't ibang posisyon sa gobyerno bago siya naging pangulo.
Hinirang siya ni Gobernador Heneral Wood bilang Kalihim Panloob noong 1923, at
naging Associate Justice ng Kataas-taasang Hukuman noong 1935. Nang sumiklab ang
Ikalawang Digmaang Pandaigdig, siya ay itinalaga ni Pangulong Quezon bilang Kalihim
ng Katarungan bago siya lumisan.

Sa panahon ng pananakop ng Hapon, pinili si Laurel ng mga Hapon upang


maging pangulo ng ikalawang republika ng Pilipinas. Sa kanyang panunungkulan,
pinangalagaan niya ang interes ng bansa sa kabila ng mga kalupitan ng mga Hapones.
Pagkatapos ng digmaan, siya ay itinuturing na "collaborator" at ibinilanggo.
Gayunpaman, pinalaya siya ni Pangulong Roxas noong 1948.

Bukod sa kanyang pagiging pangulo, nagsilbi rin si Laurel sa iba't ibang posisyon
tulad ng Ministro ng Interior, Associate Justice ng Korte Suprema, at Senador ng
Pilipinas. Namatay siya noong Nobyembre 6, 1959, dahil sa grabeng atake sa puso at
stroke. Ang kanyang kontribusyon at papel sa kasaysayan ng Pilipinas ay patuloy na
pinag-aaralan at pinagtatalunan hanggang sa kasalukuyan.
``

SERGIO OSMEÑA

Si Sergio Osmeña Sr., kilala rin bilang Sergio Osmeña, ang


ikalawang pangulo ng Komonwelt ng Pilipinas mula Agosto 1, 1944, hanggang Mayo 28,
1946. Isinilang noong Setyembre 9, 1878, sa Cebu, siya ay naging isang mahalagang
lider sa pulitika ng bansa. Nag-aral siya sa San Carlos Seminary sa Cebu at sa San
Juan de Letran sa Maynila, kung saan nakilala niya si Manuel L. Quezon. Nang
sumiklab ang Rebolusyong Pilipino noong 1896, nagbalik siya sa Cebu at nagsilbing
tagapag-lathala ng El Nuevo Dia. Pagkatapos, nag-aral siya ng abogasya sa
Unibersidad ng Santo Tomas at nagkaroon ng matagumpay na karera bilang abogado.

Sa kanyang karera sa pulitika, naging gobernador siya ng Cebu at naging


kinatawan sa asemblea. Nagsilbing ispiker ng asemblea at senador mula 1923
hanggang 1935. Bilang isang lider, kasapi rin siya ng Misyong OsRox, isang kampanya
para sa kasarinlan ng Pilipinas. Nang mamatay si Quezon, si Osmeña ang pumalit
bilang pangulo ng Komonwelt, na naging hamon sa panahon ng pagtatapos ng
Digmaang Pandaigdig II at pagbabalik ng soberanya sa Pilipinas mula sa pananakop ng
Hapon.

Bagaman may hamon sa pagpapalakad ng bansa matapos ang digmaan, si


Osmeña ay patuloy na nagsilbi bilang lider sa pamahalaan. Sa kabila ng pagkatalo sa
halalan noong 1946, nanatili siyang aktibo sa gawain ng pamahalaan hanggang sa
kanyang pagpanaw noong Oktubre 19, 1961. Ang kanyang kontribusyon sa pulitika at
paglilingkod sa bayan ay nananatiling bahagi ng pambansang kasaysayan ng Pilipinas.
``

MANUEL ROXAS

Si Manuel Acuña Roxas ay isang kilalang pulitiko sa Pilipinas na nagsilbi


bilang Pangulo ng bansa mula Mayo 1946 hanggang sa kanyang pagpanaw
noong Abril 1948. Isinilang siya noong Enero 1, 1892 sa Lungsod ng Roxas sa
Capiz, sa mag-asawang Gerardo Roxas at Rosario Acuna. Nakapagtapos siya
ng abogasya sa Unibersidad ng Pilipinas noong 1912 at naging isa sa mga
topnotcher sa Bar exam.

Nagsimula si Roxas sa pulitika bilang piskal panlalawigan at nagsilbi sa


iba't ibang posisyon sa ilalim ng Pamahalaang Komonwelt ni Manuel L. Quezon.
Naging bahagi siya ng House of Representatives noong 1921 at naging speaker
sa sunod na taon. Sa pagtatag ng Komonwelt ng Pilipinas, naging bahagi siya ng
National Assembly at nagsilbi bilang Kalihim ng Pananalapi sa gabinete ni
Pangulong Quezon.

Noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig, naihuli si Roxas ng mga


Hapones at nagsilbi sa ilalim ng Republika ng Pilipinas na sinuportahan ng mga
Hapones. Subalit, hinuli siya ng mga Amerikano pagkatapos ng digmaan dahil sa
paratang na pakikipagtulungan sa mga Hapones. Pagkatapos ng digmaan,
pinawalang-sala siya at ibinalik sa kanyang posisyon bilang opisyal ng Hukbong
Sandatahan ng Estados Unidos, kasama ang iba pang Pilipinong heneral.
``

ELPIDIO QUIRINO

Si Elpidio Quirino ay isang kilalang politiko at ang ika-6 na Pangulo ng


Republika ng Pilipinas. Isinilang siya noong Nobyembre 16, 1890 sa Vigan,
Ilocos Sur. Nag-aral siya sa Manila High School at sa University of the
Philippines, kung saan nakamit niya ang Bachelor of Arts at Bachelor of Law
degrees. Nagsimula siyang magpraktis bilang abogado noong 1915 at nagsilbi
bilang kasapi ng Philippine Legislature mula 1919 hanggang 1925, kasunod ang
kanyang pagiging Secretary of Finance at Executive Secretary sa panahon ni
Pangulong Manuel Roxas.

Noong Abril 17, 1948, naging Pangulo si Quirino matapos ang


pagkamatay ni Pangulong Roxas. Sa kanyang panunungkulan, nagtagumpay
siya sa pagpapatupad ng mga programa para sa ekonomikong pag-unlad tulad
ng mga programa sa agrikultura at industriya. Nagpasimula rin siya ng mga
batas para sa libreng edukasyon at itinatag ang Pilipino Rehabilitation
Commission para sa mga biktima ng digmaan.

Subalit, ang kanyang panunungkulan ay may kasamang kontrobersya


dulot ng mga alegasyon ng pandaraya sa halalan noong 1949. Tinutulan din siya
ng ilang grupo dahil sa kanyang pagsuporta sa kasunduan sa pagitan ng
Pilipinas at ng Estados Unidos. Naglingkod si Quirino bilang Pangulo hanggang
1953 at namatay noong Pebrero 29, 1956 dahil sa isang atake sa puso.
``

RAMON MAGSAYSAY

Si Ramon Magsaysay ay itinuturing bilang ika-7 na Pangulo ng Pilipinas at


kilala bilang "the Guy" o "Presidente ng Masang Pilipino." Isinilang noong Agosto
31, 1907 sa Iba, Zambales, at nagsimula bilang mekaniko bago pumasok sa
pulitika. Sa kanyang termino, nakilala siya sa kanyang malapit na ugnayan sa
mamamayan at pagpapahalaga sa kanilang kalayaan sa pagpapahayag. Bilang
kalihim ng depensa sa ilalim ni Pangulong Elpidio Quirino, nagsulong si
Magsaysay ng mga hakbang laban sa Hukbalahap at nagtagumpay sa
pakikidigma. Bagamat kontrobersyal ang kanyang panunungkulan dahil sa
alegasyon ng pandaraya sa halalan, napatunayan niyang magaling na lider sa
pamamagitan ng mga programa na tumutugon sa mga pangunahing suliranin ng
bansa.

Nang manalo si Magsaysay bilang pangulo noong 1953, ipinagpatuloy


niya ang mga programa para sa ekonomikong pag-unlad at panlipunang
kapakanan. Pinakilala rin niya ang Pilipinas sa pandaigdigang arena sa
pamamagitan ng kanyang papel sa pakikipaglaban laban sa komunismo sa
Southeast Asia at sa Cold War. Gayunpaman, maigsi lamang ang kanyang
liderato dahil sa kanyang kamatayan sa isang aksidente habang
nangangampanya para sa halalan. Si Carlos P. Garcia ang pumalit sa kanyang
puwesto bilang pangulo ng Pilipinas.
``

CARLOS P. GARCIA

Si Carlos P. Garcia ay isang Pilipinong politiko at ang ikawalong Pangulo


ng Republika ng Pilipinas. Isinilang noong Nobyembre 4, 1896 sa Talibon, Bohol,
at kilala sa kanyang mga ambisyosong programa para sa "Filipino First Policy."
Nagtapos siya ng abogasya sa Unibersidad ng Pilipinas noong 1923 at
nagsimula ng kanyang karera sa paglilingkod sa publiko bilang isang
mambabatas sa Ikalawang Republika ng Pilipinas.

Nagsilbi si Garcia bilang pangulo mula Disyembre 30, 1957, hanggang


Enero 1961, kung saan nagtulak siya para sa patakarang "Filipino First" upang
itaguyod ang ekonomikong soberanya ng Pilipinas. Bilang isang lider, isinulong
niya ang pagpapaunlad ng ekonomiya ng bansa, partikular sa sektor ng
agrikultura at industriya. Bukod dito, nagtaguyod siya ng patakarang "Austerity
Program" upang mapanatili ang pagiging prudente ng pamahalaan sa
pananalapi. Gayunpaman, ang kanyang panunungkulan ay naantala ng isang
aksidente sa eroplano noong 1957, na nagsanhi ng pagkalugi ng ilang buwan sa
pamamahala ng bansa. Siya ay sumakabilang-buhay noong Hunyo 14, 1971,
ngunit ang kanyang alaala at ambag sa bansa ay nananatili sa mga patakaran at
programa na iniwan niya.
``

DIOSDADO MACAPAGAL

Si Diosdado Macapagal ay isang kilalang Pilipinong politiko at ang ika-


siyam na Pangulo ng Republika ng Pilipinas. Isinilang noong Setyembre 28,
1910, sa Lubao, Pampanga, at nagsimulang maglingkod sa pamahalaan bilang
isang abogado at guro bago pumasok sa larangan ng pulitika.

Nagsilbi si Macapagal bilang pangulo mula Disyembre 30, 1961,


hanggang Disyembre 30, 1965, kung saan tinaguyod niya ang mga patakarang
pang-ekonomiya tulad ng "Filipino First Policy" upang protektahan ang mga
industriyang Pilipino. Isa rin siya sa mga nanguna sa paglilipat ng pagdiriwang ng
Araw ng Kalayaan mula Hulyo 4 patungo sa Hunyo 12, bilang pagkilala sa
proklamasyon ng kalayaan noong araw na iyon noong 1898. Siya rin ang ama ni
dating Pangulong Gloria Macapagal-Arroyo.
``

FERDINAND MARCOS

Si Ferdinand Marcos Sr. ay isang kilalang politiko sa Pilipinas at ang ika-


10 na Pangulo ng bansa. Isinilang noong Setyembre 11, 1917, sa Sarrat, Ilocos
Norte, at nagsimulang maglingkod sa pamahalaan bilang isang abogado bago
pumasok sa politika. Nagsilbi siyang mambabatas sa Kapulungan ng mga
Kinatawan at Senado bago siya nahalal bilang pangulo noong 1965.

Bilang pangulo, nagtagumpay si Marcos sa unang termino sa


pagpapalakas ng ekonomiya ng bansa, ngunit naging diktador siya sa panahon
ng kanyang pangalawang termino, kung saan nagdulot ng pang-aabuso sa
karapatang pantao at korapsyon sa pamahalaan. Naging maalamat ang kanyang
rehimen dahil sa batas militar na ipinatupad niya noong 1972, na humantong sa
matinding paglabag sa karapatang pantao at pagpapahirap sa mga kritiko ng
kanyang pamahalaan. Ang kanyang rehimen ay natapos noong 1986 sa
pamamagitan ng EDSA People Power Revolution.
``

CORAZON AQUINO

Si Maria Corazon "Cory" Cojuangco-Aquino, isang kilalang lider sa Pilipinas, ay


naging ikalabing-isang Pangulo ng bansa mula Pebrero 25, 1986, hanggang
Hunyo 30, 1992. Siya ang kauna-unahang babaeng pangulo ng Pilipinas at
nakilala sa kanyang papel sa mapayapang rebolusyon na nagbalik ng
demokrasya sa bansa matapos ang panahon ng diktadurya ni Ferdinand Marcos.
Bago siya naging pangulo, nakilala siya bilang tagapagsalita at katuwang ng
kanyang asawang si Benigno "Ninoy" Aquino Jr. sa pakikibaka laban sa
pamahalaan ni Marcos. Bilang pangulo, isinakatuparan niya ang Comprehensive
Agrarian Reform Program (CARP) upang bigyan ng lupa ang mga magsasaka at
manggagawa ng lupa, bagaman may mga kontrobersiya at hamon sa
implementasyon nito.

Sa kabila ng kanyang liderato at tagumpay sa pagpapanumbalik ng demokrasya,


ang kanyang termino ay hindi naging laging matagumpay. May mga hamon sa
implementasyon ng mga programa tulad ng CARP, kung saan hindi natupad ang
mga inaasahang benepisyo para sa mga magsasaka. Bukod dito, kinailangan din
niyang harapin ang kanyang sariling pakikibaka sa karamdaman, partikular ang
colon cancer na humantong sa kanyang pagkamatay noong Agosto 1, 2009, sa
edad na 76. Gayunpaman, ang alaala ni Cory Aquino ay patuloy na nagbibigay-
inspirasyon sa maraming Pilipino bilang isang simbolo ng katapangan,
integridad, at pakikibaka para sa demokrasya at katarungan.
``

FIDEL V. RAMOS

Si Fidel V. Ramos, ang ikalabing-dalawang Pangulo ng Pilipinas, ay


naging mahalagang figura sa kasaysayan ng bansa mula Hunyo 30, 1992
hanggang Hunyo 30, 1998. Kilala siya sa kanyang matagumpay na pamumuno
sa panahon ng pagtahak ng bansa sa landas ng pag-unlad at kapayapaan.
Bilang dating pinuno ng Sandatahang Lakas at may malawak na karanasan sa
militar, nagtagumpay siya sa pagpapatibay ng kapayapaan sa pamamagitan ng
pakikipag-ugnayan sa mga rebeldeng grupo tulad ng Partidong Komunista at
MNLF. Sa loob ng kanyang termino, nagtagumpay siya sa pagpapatupad ng
mga hakbang para sa ekonomikong pag-unlad, teknolohikal na advancement, at
pagpapatatag ng politikal na kalakalan. Bukod dito, ipinakita rin niya ang
kanyang ugnayan sa demokrasya sa pamamagitan ng pagtataguyod ng mga
prinsipyong liberal at pagtatag ng mga partido tulad ng Lakas-CMD, na
nagpapakita ng kanyang ambisyong patuloy na pagpapalakas ng demokratikong
institusyon sa bansa.
``

JOSEPH ESTRADA

Si Joseph Ejercito Estrada, isang kilalang artista at politiko, ay naging ika-


13 Pangulo ng Republika ng Pilipinas mula 1998 hanggang 2001. Kilala siya sa
kanyang mga papel sa pelikula at sa kanyang husay sa pamumuno bilang
alkalde ng San Juan, kung saan nagpakita siya ng kahusayan sa pagpapatakbo
ng lungsod. Matapos ang kanyang termino bilang alkalde, nagsilbi siyang
senador at bise presidente sa ilalim ng administrasyon ni Fidel V. Ramos bago
siya naging pangulo. Bilang pangulo, nagpakita si Estrada ng kanyang
kagalingan sa pamumuno sa pamamagitan ng pagpapalawak ng mga programa
para sa mga mahihirap at pagpapalakas ng ugnayan ng Pilipinas sa ibang
bansa.

Gayunpaman, noong 2001, si Estrada ay sumailalim sa impeachment trial


dahil sa mga alegasyon ng korapsyon at katiwalian. Bagamat inimbitahan siya sa
pagdinig ng Senado upang harapin ang mga alegasyon, hindi siya sumipot dahil
sa mga protesta sa labas ng Senado. Dahil dito, si Gloria Macapagal-Arroyo ang
pumalit sa kanyang posisyon bilang pangulo ng Pilipinas. Matapos ang
impeachment trial, si Estrada ay nakulong at pinalitan bilang pangulo, at sa
kalaunan, siya ay pinalaya sa bisa ng presidential pardon na inilabas ni
Pangulong Arroyo noong 2007.
``

GLORIA MACAPAGAL ARROYO

Si Gloria Macapagal Arroyo ay isang kilalang politiko at ekonomista na


nagsilbi bilang ika-14 na Pangulo ng Pilipinas mula 2001 hanggang 2010. Bago
maging pangulo, siya ay nagsilbi bilang kinatawan ng 2nd District ng Pampanga
sa Kongreso at bilang senador ng Pilipinas. Noong 2001, siya ay itinalaga bilang
pangulo matapos mapatalsik si Joseph Estrada dahil sa katiwalian. Sa ilalim ng
kanyang pamumuno, isinagawa ni Arroyo ang mga reporma sa ekonomiya tulad
ng pagbabawas ng utang ng Pilipinas at pagpapalakas ng mga industriya tulad
ng Business Process Outsourcing (BPO). Gayunpaman, ang kanyang termino ay
may kasamang mga kontrobersya at iskandalo, tulad ng Hello Garci scandal,
subalit nakapagtaguyod din siya ng positibong nagawa para sa bansa, kabilang
ang pagpasa ng Universal Health Care Act. Pagkatapos ng kanyang termino
bilang pangulo, si Arroyo ay nagsilbi bilang kinatawan ng kanyang distrito sa
Kongreso at nagtuturo sa mga unibersidad tulad ng Ateneo de Manila University
at University of the Philippines.
``

BENIGNO AQUINO III

Si Benigno "Noynoy" Aquino III, anak ng dating Senador at bise


presidente Benigno Aquino Jr. at dating Pangulo Corazon Aquino, ay nagsilbing
pangulo ng Pilipinas mula 2010 hanggang 2016. Bago maging pangulo,
naglingkod siya sa Kongreso bilang kinatawan ng distrito ng Tarlac mula 1998
hanggang 2007, at naging senador mula 2007 hanggang 2010. Kilala siya sa
kanyang layunin na labanan ang korapsyon at palakasin ang ekonomiya ng
bansa, na may ilang mahahalagang batas na naipasa sa kanyang panahon tulad
ng Responsible Parenthood and Reproductive Health Act, Sin Tax Reform Act, at
iba pa.

Sa panahon ng kanyang pamumuno, ipinakita ni Aquino ang mahusay na


pamamahala sa mga kalamidad tulad ng bagyong Ondoy at Yolanda, at nakamit
rin ng Pilipinas ang investment grade rating mula sa mga credit rating agencies.
Gayunpaman, ang kanyang termino ay hindi rin nawala sa kontrobersiya dahil sa
ilang mga isyu tulad ng Disbursement Acceleration Program at ang nangyaring
masaker sa Mamasapano. Si Aquino ay pumanaw noong Hunyo 24, 2021 dahil
sa renal failure.
``

RODRIGO DUTERTE

Si Rodrigo Duterte, o mas kilala bilang Rody o Digong, ay isang kilalang


politiko sa Pilipinas na ipinanganak noong Marso 28, 1945 sa Maasin, Leyte.
Siya ay dating Mayor ng Davao City at nagsilbing prosecutor sa lungsod bago
siya nahalal bilang pangulo ng Pilipinas noong 2016. Kilala siya sa kanyang
mahigpit na kampanya laban sa droga at krimen sa Davao City, at ito ang isa sa
mga pangunahing plataporma ng kanyang pagtakbo bilang pangulo. Sa kanyang
panunungkulan, nagpatupad siya ng mga polisiyang nagpapakita ng kanyang
matinding pagtutol sa droga at krimen, pati na rin sa pagpasa ng mga batas tulad
ng Republic Act 10930 at Republic Act 11203.

Gayunpaman, si Duterte ay isang kontrobersyal na personalidad dahil sa


kanyang mga pahayag at aksyon, kasama na ang pagpapakalat ng fake news at
pagbibigay ng mga insulto sa iba't ibang personalidad. Bagaman nangako siyang
wakasan ang korapsyon sa pamahalaan, may mga kritiko na nagpapahayag na
hindi niya ito nakamit at naging dahilan pa nga ng paglaganap ng korapsyon sa
kanyang administrasyon. Sa kabuuan, bagamat nagpakita si Duterte ng
determinasyon sa paglutas ng mga suliranin sa bansa, may mga isyu pa rin na
kailangang matugunan sa kanyang pamamahala.
``

BONGBONG MARCOS

Si Ferdinand "Bongbong" Romualdez Marcos Jr. ay isang kilalang pulitiko


at dating senador ng Pilipinas, ipinanganak noong Setyembre 13, 1957 sa
Manila. Siya ay anak ng dating Pangulo Ferdinand Marcos at ng dating Unang
Ginang Imelda Marcos. Nag-umpisa siyang maglingkod sa pamahalaan noong
1980s bilang kinatawan ng Ilocos Norte sa Kongreso ng Pilipinas at naging
gobernador ng probinsya mula 1998 hanggang 2007. Noong 2010, tumakbo siya
sa senado at nanalo bilang senador, na naglingkod hanggang 2016.

Bagaman nakatayo sa kontrobersiyal na pangalan ng kanyang ama,


partikular sa panahon ng Batas Militar sa Pilipinas, kung saan may mga
alegasyon ng pag-abuso sa karapatang pantao at pang-aabuso sa
kapangyarihan, patuloy na may interes at mga spekulasyon kung maglalaban
siya sa pagkapangulo ng Pilipinas sa halalan sa 2022. Sa kasalukuyan, si
Bongbong Marcos ay nagtataguyod ng mga programa para sa pag-unlad ng
kanayunan at sumusuporta sa mga proyektong pangkalusugan at
pangkabuhayan, na nagpapakita ng kanyang patuloy na pagiging aktibo sa
larangan ng pulitika at paglilingkod sa bansa.
``

You might also like