EPIKO

Ang epiko ay isang akdang

pampanitikang nagmula sa
iba’t-ibang pangkat etniko,
relihiyon o lalawigan ng bansa.
Ito ay isang uri ng panitikang
pasalindila. Nangangahulugang
ito ay nailipat o naibahagi sa
pamamagitan ng pasalin-saling
pagkukwento o pagsasalaysay
lamang. Isa sa pinakalitaw na
katangian ng epiko ay ang
pagkakaroon nito ng mga
pangyayaring di kapani-
paniwala o puno ng
kababalaghan. Karaniwan itong
may tauhang lubos na malakas
at makapangyarihang
kinikilalang bayani ng rehiyong
pinagmulan nito.

Narito ang mga epikong

nakilala sa bawat
rehiyon o pangkat.
 Epiko ng mga Iloko:
Lam-ang
 Epiko ng mga
Bikol: Handiong
(Ibalon at Aslon)
 Epiko ng mga
Ifugao: Hudhud
 Epiko ng mga
Meranao: Bantugan
 Epiko ng mga
Magindanaw:
Indarapatra at
Sulayman
 Epiko ng mga
Malay: Bidasari
 Epiko ng mga
Manobo: Tulalang
 Epiko ng mga
Kalinga: Ulalim
 Epiko ng mga
Tagbanua: Dagoy at
Sudsud
 Epikon ng mga
Ibaloi: Kabuniyan at
Bendian