Sa Kasaysayan ng Wika: Ang

Kahalagahan ng Pagtuturo ng
Filipino

Sa mga malasakit na yugto ng

kasaysayan ng Pilipinas, isang
pangunahing bahagi ng ating
kultura ang wika. Ito ay hindi
lamang isang paraan ng
komunikasyon, kundi isang tanyag
na bahagi ng ating identidad. Isa
sa mga pangunahing pangyayari
sa kasaysayan ng wika na
tumatak sa aking isipan ay ang
pagsasaayos ng sistemang
edukasyon sa Pilipinas noong
panahon ng mga Hapones noong
Ikalawang Digmaang Pandaigdig.
Sa panahon na ito, ang Hapon ay
nagtangkang mag-impose ng
kanilang wika bilang wikang
panturo. Sa kabila ng mga
pagbabago sa sistema ng
edukasyon, nagkaroon ng malalim
na epekto ang pangyayaring ito sa
kasaysayan ng wika. Itinaguyod
ang pag-aaral ng Filipino sa mga
paaralan, at ito'y naging
pangunahing bahagi
ng kurikulum.

Ang pangyayaring ito ay may

mahalagang kahalagahan sa
pagpapalaganap ng kaalaman at
pag-unlad ng Filipino bilang wika.
Dahil dito, nataguyod ang
kamalayan ng mga Pilipino sa
kanilang sariling kultura at wika, at
naging makabuluhan ang
pagtuturo ng Filipino sa mga
paaralan.

Kung ako ay naroroon noong

panahon ng mga Hapones, aking
itataguyod ang pag-aaral at
paggamit ng Filipino sa kabila ng
mga pagsubok na dala ng
panahon ng digmaan. Ito ay dahil
naniniwala akong mahalaga ang
pagpapalaganap ng sariling wika
sa pagpapalaganap ng kaalaman
at kultura.

Sa kasalukuyan, patuloy pa rin

ang pagpapahalaga sa Filipino
bilang wika ng edukasyon. Ang
pag-aaral nito ay isang
pagsusulong ng ating pagiging
Pilipino at
pagkakakilanlan. Higit sa lahat,
ito'y patunay na ang wika ay hindi
lamang para sa komunikasyon
kundi isa ring sandigan ng ating
kasaysayan at pagkakakilanlan
bilang mga Pilipino.