Poprawione błędy:

Jarosław Mądry (1019 – 1059)

1. podzielił całe państwo między pięciu synów
2. ustanowił zasadę senioratu

1. Izjasław I Kijew
- Nowogród
- seniorat

Jarosław Światosław II
- Czernihów

Wsiewołod (po chrzcie Andrzej)

- Perejesławię

Wiaczesław
- Smoleńsk

Izjasław
1067 bitwa nad rzeką Niemigą
- pokonał Wsiesława 1068 nastąpił potężny najazd Połowców
1068 bitwa nad rzeką Altą
- wojska ruskie poniosły klęskę na rzece Ałtą, a Izjasław uciekł do Kijowa
- bunt w Kijowie. Mieszkańcy uwolnili Wsiesława z Połocka
- Izjasław uciekł na dwór Bolesława Szczodrego, którego siostra był żonaty
1076 śmierć Światosława II
1076 Izjasław uzyskał pomoc Polaków
1078 śmierć Izjasława w bitwie przeciwko Olegowi, synowi Światosława
1093 Świętopełk (syn Izjasława) II Michał został księciem Kijowskim
1097 zjazd w Lubeczu
- zasada senioratu uległa unicestwieniu
- rozbicie dzielnicowe stało się faktem
1113 śmierć Świętopełka II Michała
1113 – 1125 Władymir Monomach
- jedność Rusi
1125 – 1132 Mścisław I Harad Wielki
1129 pokonał Połowców

Księstwo Włodzimiersko-Suzdalskie
1. Włodzimierz
2. Rostów
3. Suzdal

1125 – 1157 Jerzy Długoręki

1157 – 1174 Andrzej Bogoluski
- przeniósł stolicę z Suzdalu do Włodzimierza nad Klaźmą
1174 został zamordowany przez bojarów
1176 - 1212 Wsiewołod Duże Gniazdo
1212 – 1238 Jerzy II

Ruś Halicko-Wołyńska
1199 na księciu Włodzimierzu II (synu Jarosława Ośmiomysła) wygasł ród Rościsławowiczów,
rządzących Księstwem Halickim od śmierci Jarosława Mądrego.
1199 – 1205 Roman Mścisławicz
1199 Roman zjednoczył ziemię włodzimierską i halicką
1205 Bitwa pod Zawichostem

Wojska węgierskie wkroczyły na teren księstwa, pojawili się także inni ruscy pretendenci, wezwani
i popierani przez część bojarstwa.

1211/1212 urodzony Salomea

1213 Wyprawa węgierska na Halicz zakończyła się sukcesem węgierskim
- Halicz został opanowany przez Węgrów, a rządy z ich ramienia objął możny bojar halicki
Władysław
1214 Traktat spiski (WĘGRY – POLSKA)
zawarte zostało porozumienie węgiersko-polskie, na mocy którego władzę w Haliczu miał objąć
królewicz węgierski Koloman (syn Andrzeja I), ożeniony z córką Leszka Białego, Salomeą. Synowi
Romana Danielowi oddano księstwo wołyńskie.
1215 na Halicz ruszył książę nowogrodzki Mścisław II
1216 zostali pokonani przez księcia Mścisława II Udałego i uciekł na Węgry.
1219 r. Węgry ruszył wielka wyprawa węgierska na Halicz, prowadzona przez palatyna Filię i
posiłkowana przez wojska polskie;
Halicz został opanowany przez Węgrów. Idąc z wyprawą jedenastoletni Koloman osiadł wraz z
Salomeą w Haliczu. Koloman ponownie został przez swojego ojca osadzony na tronie, na którym
zasiadł razem z małżonką Salomeą.
1221 układy Mścisław-Andrzej
Mścisław, mając pomoc innych książąt ruskich i Połowców, ruszył ponownie na Halicz
układ oddawał dożywotnie rządy w Haliczu Mścisławowi, po którym miał tu objąć rządy trzeci syn
Andrzej II, także Andrzej, zaręczony z córką Mścisława Marią.
Mścisław wypuścił Kolomana i innych uwięzionych z niewoli, a za to Koloman zrzekł się pretensji
do Halicza.
Odzyskał wolność za cenę zrzeczenia się przez Węgry praw do Halicza.
1221 Mścisław poślubił wtedy jedną z córek Kocjana, władcy sąsiedniego terytorium Połowców

Mścisław Udały
Książę halicki, był jednym z najbardziej niespokojonych, energicznych i przedsiębiorczych książąt
ruskich.
Był najznaczniejszym członkiem dynastii Rościsławiczów, jednej z silniejszych na Rusi, która
przez lata rywalizowała z innymi o zwierzchnictwo nad różnymi księstwami.
Mścisław został wyznaczony na zwierzchnika strategicznego miasta garnizonowego Torczesk. Był
to rejon koncentracji wojsk zaciężnych złożonych z różnych tureckich plemion koczowniczych i
byłych koczowniczych, które stanowiły znaczną część sił zbrojnych wielkiego księcia.
Torczesk był także głównym punktem oporu przeciwko najazdom Połowców. Jednak w roku 1207
Mścisław stał się wrogiem władców Kijowa i musiał opuścić Torczesk.
Udał się do Toropca, miasta leżącego w granicach księstwa Smoleńskiego.
Zaangażował się wówczas w sprawy północnej Rusi, co uwieńczyło przejęcie przez niego na kilka
lat zwierzchnictwa nad Nowogrodem Wielkim, co oznaczało w praktyce jego dominację nad całym
północno-zachodnim obszarem Rusi.
Jednak Mścisław został usunięty także stamtąd, by w 1221 r. objąć we władanie księstwo Halickie.
Poślubił wtedy jedną z córek Kocjana, władcy sąsiedniego terytorium Połowców.
Warto dodać, że kobiety Połowców cieszyły się wyjątkowym uznaniem wśród możnych na Rusi, a
powodem tego było ich niezwykłe piękno.
Małżeństwa takie miały również podłoże polityczne, jak w przypadku Mścisława.
Daniel Halicki (syn Romana) ożenił się z Anną – córką Mścisława Udałego.
Książę wołyński był zięciem Mścisława i synem Romana Halickiego, który wcześniej rządził
zarówno Haliczem, jak i Wołyniem.
Po śmierci Romana w 1205 r. władza przypadła jego dwóm nieletnim synom
1. Danielowi
2. Wasiłce
Jednak prawdziwą władzę sprawowała wdowa po Romanie, Anna Europyzyna, która zdawała sobie
sprawę, że nie utrzyma władzy nad całością księstwa, więc skoncentrowała się na Wołyniu, co
naraziło Halicz na obce wpływy i potencjalne najazdy z zachodu i wschodu.
Po objęciu Halicza władzą przez Mścisława, którego głównym zmartwieniem było powstrzymanie
Węgrów, Anna zgodziła się na małżeństwo osiemnastoletniego Daniela z córką Mścisława, również
Anną. Daniel w tym czasie panował jedynie nad miastem Włodzimierz Wołyński i otaczającym
terytorium.

Wielki Książę Mścisław III Stary Romanowicz był władcą Kijowa.

Jako bratanek wielkiego księcia Ruryka należał do znaczących członków dynastii Rościsławiczów.
Zaczynał od zwierzchnictwa nad Smoleńskiem.
W okresie, gdy Ruryk czasowo stracił władzę nad Kijowem, zdobył w 1206 r. silne umocnione
miasto Bielgorod.
Rościsławiczowie niejednokrotnie byli usuwani z Kijowa. Smoleńsk pozostawał ośrodkiem władzy
Mścisława III do 1212 r., kiedy to sam przejął kontrolę nad Kijowem.
Inni książęta jednak zagrażali jego pozycji, więc podjął wysiłki, by zabezpieczyć swoją władzę
poprzez zawarcie dynastycznego małżeństwa, co jednak się nie udało.