12 PRAC HERAKLESA

Maria Niwińska kl.V

 KIM BYŁ
HERAKLES ?

Herakles był synem Zeusa i Alkmeny ( półbogini). Wyrósł na

silnego mężczyznę, który w wieku osiemnastu lat zabił
własnoręcznie lwa. Bogowie bardzo go polubili, i często dawali
mu różne podarki. Herakles walczył w wojnach, i pomagał bogom,
aż wreszcie poślubił księżniczkę i przez kilka lat zabawiał swoje
dzieci. Jednak pewnego dnia zdarzyło się nieszczęście, mężczyzna
wpadł w furię i w wściekłości zabił żonę i dzieci. Gdy opanował
się, było już za późno. Zrozpaczony poszedł do wyroczni w
Delfach i tam pytał jej się co ma dalej robić. Ta powiedziała mu, że
ma odpokutować swą zbrodnię poprzez wypełnienie dwunastu prac
poleconych mu przez króla Eurysteusa.
 12 PRAC HERAKLESA:
1 . Z A B I C I E LWA Z N E M E I

Herakles dostał polecenie od króla Eurysteusa

żeby jako pierwszą pracę zabił lwa z Nemei,
ponieważ był on postrachem okolicy. Pustoszył
domy, pola, porywał zwierzęta. Kiedy Herakles
próbował go zastrzelić strzałą, nie udało mu się
to, ponieważ przez skórę potwora nie
przechodziło nawet żelazo. Jednak bohater
zapędził lwa do jego jaskini i tam go udusił.
 2 . Z A B I C I E H Y D RY
LERNEJSKIEJ
Herakles wyruszył wypełnić drugą pracę - zabić
hydrę lernejską. Hydra była potworem, która
miała dziesięć głów, z czego jedną nieśmiertelną.
Czaiła się na bagnach czekając się na ludzi
tamtędy przechodzących. Herakles zakradł się do
jamy hydry i zaczął po kolei każdą z głów.
Niestety każda odcięta głowa odrastała.
Mężczyzna wymyślił na to podstęp - przypalał
odcięte przez siebie głowy żeby nie odrastały, zaś
nieśmiertelną głowę odciął i zakopał.
 3 . P R Z Y P R O WA D Z E N I E Ł A N I
C E RY N T Y J S K I E J

Następnym zadaniem Heraklesa było złapanie łani, która

była piękna i nikomu nie wyrządzała krzywdy. Miała złote
racice i poroże, kochali ją wszyscy bogowie. Bohater nie
chciał jej zrobić krzywdy, ponieważ naraziłby się wielu
bogom, szczególnie Artemidzie – bogini łowów i zwierząt,
więc zaczął gonić piękną łanię i dogonił ją po roku. Schwytał
ją i wziąwszy na ramiona, przyprowadził do króla. Gdy ją
mu ją pokazał, puścił by spokojnie odeszła w swoje strony.
 4 . S C H W Y TA N I E D Z I K A

Król Eurysteus wymyślił Heraklesowi, że ten ma przynieść dzika, który terroryzował bliską
okolicę. Zwierz ten był ogromny i szybko biegał. Herakles ścigał go tak długo, aż ten upadł
zemdlony. Wziął go na ramiona i wrócił do królestwa.
 5.
O C Z Y S Z C Z E N I E S TA J N I
AUGIASZA

Następnym zadaniem było oczyszczenie w

jeden dzień stajni króla Augiasza. Stajnia ta
mieściła nieprzebrane ilości bydła, samych
wołów trzy tysiące. Przez lata nikt jej nie
sprzątał, i zebrały się tam stosy obornika i
siana. Pomysłowy Herakles przekierował
nurt pobliskiej rzeki do stajni, dzięki
czemu woda wymiotła wszystkie śmieci.
 6. WYTĘPIENIE
P TA K Ó W

Herakles wyruszył wypełnić następne

zadanie, wytępić ptaki żywiące się ludzkim
mięsem, mieszkające w lesie obok miasta
Stymfalos. Gdy Herakles się do nich zbliżył,
ukryły się w lesie i nasz bohater nie mógł
ich zabić. Jednak otrzymał pomocną dłoń od
Ateny, ,która podarowała mu głośne i
natarczywe grzechotki. Położył je na
wzgórzu, a ptaki przestraszone głośnym
dźwiękiem wyleciały z lasu, wtedy Herakles
wystrzelał je z łuku.
 7 . S C H W Y TA N I E B Y K A
KRETEŃSKIEGO

Następnym pracą było schwytanie żywego byka

kreteńskiego. Był on ogromny i siał postrach
wśród ludzi. Herakles po raz kolejny pokazał jaki
jest silny, przychodząc do zamku z ogromnym
bykiem na plecach i zadziwiając cały dwór króla
Eurysteusa.
 Klacze króla Diomedesa, które miał złapać nasz bohater były
wyjątkowe, ponieważ żywiły się ludzkim mięsem. Zjadały
8.
one jeńców króla Diomedesa, który się nimi opiekował.
P R Z Y P R O WA D Z E N
IE KLACZY Herakles ukradkiem wykradł klacze, jednak król to zauważył i
DIOMEDESA ruszył w pościg za mężczyzną. Bohater w walce swoją
maczugą zamachnął się tak, że wszyscy łącznie z
królem zginęli.
9. PRZYNIESIENIE Hipolita była przywódczynią walecznego
PA S A H I P O L I T Y plemienia kobiet, które nie tolerowały mężczyzn.
Pas był prezentem od Aresa. Kiedy Herakles udał
się do plemienia i zaproponował wymianę pasa
na pieniędzy kobieta zgodziła się, ponieważ
słyszała jego o niesamowitej sile. Jednak Hera
postanowiła przeszkodzić Heraklesowi w
spokojnym odejściu. W nocy ogłosiła kobietom,
że mężczyzna uprowadził ich królową.
Zezłoszczone plemię zaatakowało Heraklesa, a
ten w desperacji zabił Hipolitę i zabrał jej pas, po
czym wrócił do króla.
10.
P R Z Y P R O WA D Z E N I E
WOŁÓW GERIONA
Eurysteus wymyślił, że nasz bohater ma
przyprowadzić mu woły Geriona, które były
strzeżone przez psa i smoka. Herkules z
łatwością zabił psa i smoka, jednak wracając
z bydłem napotkał samego Gerionesa, który
miał trzy głowy, trzy pary rąk i trzy pary
nóg. Mógł więc walczyć bez wytchnienia.
Herkules zdołał go pokonać łukiem i
strzałami.
 11. ZDOBYCIE
ZŁOTYCH JABŁEK

Herakles otrzymał polecenie przyniesienia

złotych jabłek z ogrodu bogów. Jabłoń, na której
rosły jabłka, otrzymała Hera z okazji jej
ślubu. Drzewa pilnowały trzy siostry, Hesperydy
i smok. Gdy nasz bohater szedł po jabłka,
spotkał Atlasa, który dźwigał na swoich plecach
niebo. Poprosił go aby ten poszedł do ogrodu i
zerwał mu jabłka, w tym czasie zaś Herakles
będzie za niego dźwigał niebo. Atlas zgodził się,
i poszedł po nie, jednak kiedy wrócił nie chciał z
powrotem dźwigać nieba. Herakles podstępem
uciekł od łatwowiernego Atlasa.
 1 2 . S P R O WA D Z E N I E
CERBERA Z PIEKŁA

Na sam koniec Herakles dostał

najtrudniejsze zadanie od króla. Miał
sprowadzić trzygłowego psa Cerbera z
piekła. W nocy zakradł się do Hadesu, a
widząc go wszystkie dusze zaczęły
uciekać. Stanął przed Hadesem, królem
zaświatów i zażądał Cerbera. Bóg
zaświatów nie zgodził się więc Herakles
zranił boga i uciekł z Cerberem. Po
wykonaniu ostatniej pracy był wolny.
 P O D S U M O WA N I E

Po wykonaniu wszystkich prac Herakles jeszcze przez wiele lat żył w

zgodzie ze światem ludzi i bogów. Ten mit dowodzi o wielkim sercu
Heraklesa, który poświęcił się pamięci swojej rodziny odkupując
swoje winy. Do końca swojego życia wszyscy bogowie (oprócz Hery)
bardzo go lubili. Pomimo tego, że nie był jednym z nich, to jego
mądrość, spryt i siła dorównywała niejednemu bogu.