4η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ, ΟΜΑΔΑ 10

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ 4.01

Μελέτη περίπτωσης 1

Η Εβελίνα είναι ένα 13χρονο κορίτσι που φοιτά στη Β΄ Γυμνασίου. Η οικογένειά της
μετακόμισε πρόσφατα σε αυτή την πόλη, και έτσι χρειάστηκε να αλλάξει σχολείο. Οι
καθηγητές της παρατήρησαν ότι η Εβελίνα είναι εξαιρετικά ντροπαλή, τόσο μέσα στην τάξη
όσο και κατά τη διάρκεια των σχολικών διαλειμμάτων. Στην τάξη δεν συμμετέχει σε
συζητήσεις, δεν σηκώνει το χέρι και, όταν της κάνει ερώτηση κάποιος, κοκκινίζει, μιλάει με
πολύ χαμηλή φωνή και τραυλίζει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να αποτυπωθεί
η επίδοση της καθώς στα προφορικά πάντα δυσκολεύεται και μοιάζει ότι δεν έχει
προετοιμαστεί επαρκώς. Όταν οι καθηγητές της μιλούν ιδιαιτέρως ή της ζητήσουν να
γράψει κάτι, η ομιλία της είναι φυσιολογική και φαίνεται εύστροφη και ενημερωμένη. Η
Εβελίνα είναι μια πολύ ταλαντούχα καλλιτέχνης κόμικς. Κατά τη διάρκεια των
διαλειμμάτων παραμένει μόνιμα στην τάξη και ζωγραφίζει. Αρνείται να εμπλακεί σε
οποιαδήποτε ομαδική εργασία με τους συμμαθητές της. Παρόλο που έχουν περάσει 6
μήνες στο νέο σχολείο, δεν έχει κάνει κανέναν νέο φίλο, κάτι, που ενώ δείχνει ότι της
προκαλεί μεγάλη στεναχώρια δεν κάνει κάποια προσπάθεια να το αλλάξει.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ 4.02

Μελέτη Περίπτωσης

Η Τίνα είναι μαθήτρια της Β΄ Γυμνασίου και ζει με τον πατέρα και τον μικρότερο αδελφό
της. Η μητέρα της πέθανε πρόσφατα, μετά από μακρά μάχη με μια σοβαρή ανίατη
ασθένεια. Η Τίνα συνέχισε να πηγαίνει τακτικά στο σχολείο, λειτουργώντας καλά στην τάξη
και έχοντας μεγάλη υποστήριξη από τους συμμαθητές της. Οι καθηγητές της παρατήρησαν
ότι τις περισσότερες ώρες της ημέρας ήταν δακρυσμένη και αποτραβηγμένη, έδειχνε
κουρασμένη και απέφευγε να κάνει παρέα με τους φίλους της στα διαλείμματα, αλλά δεν
ήθελαν να την κάνουν να νιώσει χειρότερα και παρέμειναν διακριτικοί. Άλλωστε, υπήρχαν
στιγμές που μπορούσε να γελάσει με ένα αστείο ή να εκφράσει την ανησυχία της για έναν
προβληματισμένο συμμαθητή της. Καθώς περνούσε ο καιρός, η κατάσταση φαινόταν να
βελτιώνεται και για κάποιες μέρες η Τίνα φαινόταν πιο χαρούμενη και συμμετείχε
περισσότερο στις σχολικές δραστηριότητες. Αλλά μετά, η κακή διάθεση και η θλίψη
εμφανίστηκαν ξανά, το βλέμμα της έμοιαζε άδειο και έγινε και πάλι αποστασιοποιημένη
και σιωπηλή. Οι καθηγητές της θορυβήθηκαν, αλλά εξακολουθούσαν να μην ξέρουν πώς να
χειριστούν την κατάσταση.
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ 4.07

Μελέτη Περίπτωσης 2

Ο Γιώργος είναι 14 ετών. Οι επιδόσεις του στο σχολείο είναι αρκετά καλές, και έχει μια
ιδιαίτερη κλίση στα φιλολογικά μαθήματα. Είχε πολλούς φίλους και του άρεσε πολύ να
παίζει μουσική. Κατά τη διάρκεια του πρώτου σχολικού εξαμήνου υπήρξε μια περίοδος δύο
εβδομάδων κατά την οποία η συμπεριφορά του άλλαξε σημαντικά. Έχασε το σχολείο για
δύο συνεχόμενες ημέρες, επειδή δεν μπορούσε να ξυπνήσει το πρωί. Έδειχνε θλιμμένος και
κουρασμένος και ενοχλούνταν πολύ εύκολα από τους άλλους. Φαινόταν ότι δεν είχε αρκετή
ενέργεια για να ολοκληρώσει τις εργασίες του και εξέφραζε αρνητικές σκέψεις για τον
εαυτό του και το μέλλον σε συζητήσεις στο σχολείο. Είχε χάσει το ενδιαφέρον του να κάνει
παρέα με τους συμμαθητές του, παρέλειπε τα μαθήματα στο ωδείο και αποφάσισε να
εγκαταλείψει τη μουσική γιατί "δεν έχει ταλέντο σε αυτήν". Οι καθηγητές του
προβληματίστηκαν έντονα γιατί παρατήρησαν επίσης οτι περνούσε πολλές ώρες στο
smartphone του, μόνος στο διαλείμματα, αποφεύγοντας κάθε συζήτηση, (μερικές φορές
θύμωνε ή και τους φώναζε αν του κάνανε παρατηρήσεις). Ένα πρωί στο διάδρομο πριν
μπουν στην τάξη, πολύ λυπημένος του και απελπισμένος, άρχισε να κλαίει λέγοντας ότι
"είναι αποτυχημένος και απογοητεύει τους γονείς και τους καθηγητές του" και
εξομολογήθηκε στη φιλόλογο του ότι "μισεί τη ζωή του και ότι δεν αξίζει να τη ζει"

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ 4.09

Μελέτη περίπτωσης 3

Ο Χρήστος είναι 13 ετών και μαθητής της Α’ τάξης του Γυμνασίου. Τα καταφέρνει αρκετά
καλά στο σχολείο, τού αρέσει να παίζει μουσική και έχει πολλούς φίλους. Είναι αγχώδης και
έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση. Οι καθηγητές του περιγράφουν τον Χρήστο, ως έναν πολύ
ενσυναισθητικό και ταλαντούχο έφηβο, ο οποίος απογοητεύεται εύκολα σχεδόν για τα
πάντα, δείχνει θυμωμένος τις περισσότερες φορές στο σχολείο, γίνεται αγενής και
ειρωνικός με τους ενήλικες και είναι σχεδόν καθημερινά φραστικά σκληρός και
προσβλητικός με τους συνομηλίκους του. Παρατηρούν επίσης ότι τελευταία καταβάλλει
πολύ λιγότερη προσπάθεια στα μαθήματά του, δείχνει κουρασμένος και στερημένος από
ύπνο και έχει σταματήσει να παίζει βόλεϊ με τους φίλους του, επειδή σχεδόν κάθε παιχνίδι
καταλήγει σε καβγάδες και βρισιές, ειδικά όταν ο Χρήστος αισθάνεται ότι δεν του δίνουν
σημασία. Σε πολλές περιπτώσεις φεύγει μόνος του από το σχολείο. Παρατήρησαν ότι έχει
πολύ συχνά λεκτικά ξεσπάσματα, ειδικά όταν οι συμμαθητές του τον πειράζουν ή τον
διακόπτουν.