See discussions, stats, and author profiles for this publication at: https://www.researchgate.

net/publication/322820521

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα στο DSM-

5. Προφορική ανακοίνωση στα πλαίσια του συμποσίου με τίτλο «Οι
αναμενόμενες επιδράσεις του DSM-5 στη διάγνωση και τη θερ...

Presentation · May 2013

DOI: 10.13140/RG.2.2.18283.44321

CITATIONS READS

0 1,459

1 author:

Katerina Maniadaki
University of West Attica
136 PUBLICATIONS 279 CITATIONS

SEE PROFILE

All content following this page was uploaded by Katerina Maniadaki on 31 January 2018.

The user has requested enhancement of the downloaded file.

Δρ. Κατερίνα Μανιαδάκη, Ψυχολόγος,
Επίκ. Καθηγήτρια ΤΕΙ Αθήνας
Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΔΕΠ-Υ

Η ΔΕΠ-Υ αποτελεί μία αναπτυξιακή

διαταραχή, η οποία:

Επιμένει στο
Εμφανίζεται χρόνο και στις Έχει
κατά τη διαφορετικές νευρολογικό
νηπιακή περιβαλλοντικές υπόστρωμα.
ηλικία. συνθήκες.

2
ΤΑ ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΕΠ-Υ

ΔΕΠ-Υ

Υπερκινητικότητα Απροσεξία

Παρορμητικότητα

3
ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΗ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΔΕΠ-Υ
Προβλήματα ομιλίας

Χαμηλή Αδεξιότητα
αυτοεκτίμηση

Προβλήματα Μαθησιακές
συμπεριφοράς δυσκολίες 4
ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ
ΤΗΣ ΔΕΠ-Υ ΣΤΟ DSM-IV

Παρατίθενται 6
Παρατίθενται 9 συμπτώματα
συμπτώματα υπερκινητικότητας και 3
απροσεξίας. συμπτώματα
παρορμητικότητας.

Έξι ή περισσότερα συμπτώματα είτε

από το Α1 είτε από το A2 πρέπει να
έχουν επιμείνει για τουλάχιστον 6
μήνες σε βαθμό δυσπροσαρμοστικό
και ασυνεπή σε σχέση με το
αναπτυξιακό επίπεδο του ατόμου.

5
Η ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΕΠ-Υ
ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΤΥΠΟΥΣ
Στο DSM-IV γίνεται διάκριση τριών τύπων της ΔΕΠ-Υ
αν πληρούται το Κριτήριο Α1 ή το Α2 ή αν πληρούνται
και τα δύο μαζί:

Προεξάρχων Υπερκινητικός-Παρορμητικός
1 Τύπος

Προεξάρχων Απρόσεχτος Τύπος

2

Συνδυασμένος Tύπος
3
6
 ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ
ΤΗΣ ΔΕΠ-Υ ΣΤΟ DSM-IV

Ηλικία πρώτης Πλαίσια Έκπτωση Διαφορική

εμφάνισης εμφάνισης λειτουργικότητας διάγνωση

Μερικά Η έκπτωση Πρέπει να Τα συμπτώματα

συμπτώματα λόγω των υπάρχει σαφής δεν
που συμπτωμάτων απόδειξη εμφανίζονται
κλινικά αποκλειστικά

ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ
προκαλούν την είναι παρούσα
σε δύο ή σημαντικής στη διάρκεια

ΚΡΙΤΗΡΙΑ
έκπτωση
υπήρχαν πριν περισσότερα έκπτωσης στην Διάχυτης
την ηλικία των πλαίσια (π.χ. κοινωνική, Αναπτυξιακής
7 ετών. στο σχολείο και σχολική ή Διαταραχής,
στο σπίτι). επαγγελματική Σχιζοφρένειας ή
λειτουργικότητα. άλλη ψυχωτικής
διαταραχής.

7
ΣΗΜΕΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΩΝ
ΚΡΙΤΗΡΙΩΝ ΤΟΥ DSM-IV ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΠ-Υ
Η περιορισμένη
παρουσία
συμπτωμάτων
Η ύπαρξη παρορμητι-
ενιαίων κότητας Η κατηγορική
κριτηρίων για προσέγγιση
τα δύο φύλα

Η ηλικία Η έλλειψη
πρώτης αναπτυξιακής
εμφάνισης των προσέγγισης
συμπτωμάτων
Η ύπαρξη των
τριών τύπων
της ΔΕΠ-Υ
8

8
 ΣΗΜΕΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΩΝ
ΚΡΙΤΗΡΙΩΝ ΤΟΥ DSM-IV ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΠ-Υ
ΣΗΜΕΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗΣ
 Η προσέγγιση της ΔΕΠ-Υ δεν θα πρέπει να
είναι κατηγορική αλλά διαστασιακή, δηλαδή το
άτομο να αξιολογείται στη βάση ενός συνεχούς
ως προς το βαθμό στον οποίο εκδηλώνει τις
συγκεκριμένες μορφές συμπεριφοράς.
 Θα πρέπει να υιοθετείται αναπτυξιακή και
διαφυλική προσέγγιση στη διατύπωση των
κριτηρίων προκειμένου να καλύπτουν τόσο
την προσχολική ηλικία όσο και την εφηβεία και
την ενήλικη περίοδο, καθώς και τα δύο φύλα.
 Η ύπαρξη τριών, σαφώς διακριτών τύπων, δεν
έχει τεκμηριωθεί ερευνητικά, ιδιαίτερα στην
περίπτωση του Απρόσεχτου Τύπου.
 Έρευνες καταρρίπτουν το κριτήριο που ορίζει
το 7ο έτος ως κατώτατη ηλικία πρώτης
εμφάνισης των συμπτωμάτων που προκαλούν
έκπτωση της λειτουργικότητας.
 Τα τρία συμπτώματα παρορμητικότητας είναι 9
πολύ λίγα σε σχέση με αυτά της
υπερκινητικότητας και της απροσεξίας. 9
 Η ΔΕΠ-Υ ΣΤΟ DSM-5
Καταργείται η κατηγορία «Διαταραχές που διαγιγνώσκονται για πρώτη φορά στη
βρεφική, παιδική ή εφηβική ηλικία» και δημιουργείται μία νέα κατηγορία, με τίτλο
Νευροαναπτυξιακές Διαταραχές, στις οποίες κατατάσσεται και η ΔΕΠ-Υ.
Νοητική Διαταραχή
Διαταραχές
Αναπτυξιακή Αυτιστικού
Επικοινωνίας
Διαταραχή Φάσματος

Ειδική
Κινητικές
ΔΕΠ-Υ Μαθησιακή
Διαταραχές
Διαταραχή 10
ΑΛΛΑΓΕΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΗΜΕΙΟ
ΚΡΙΤΙΚΗΣ

Η προσέγγιση εξακολουθεί
να είναι κατηγορική.
Προετοιμάζεται ωστόσο η
προσθήκη δεικτών
σοβαρότητας σε μια
προσπάθεια ένταξης
διαστασιακών στοιχείων
στα διαγνωστικά κριτήρια.

Οι δείκτες αυτοί δεν έχουν

ανακοινωθεί ακόμη.

11
ΑΛΛΑΓΕΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΗΜΕΙΟ
ΚΡΙΤΙΚΗΣ

Τα συμπτώματα που
απαιτούνται για τη διάγνωση
της διαταραχής σε εφήβους
μεγαλύτερης ηλικίας και
ενήλικες μειώνονται
από 6 σε 4.

Προτείνεται διαφορική
διάγνωση ειδικά γι’ αυτή την
ηλικιακή ομάδα (από:
εναντιωτική συμπεριφορά,
αντιδραστικότητα, εχθρότητα,
αποτυχία κατανόησης έργων
και οδηγιών).
12
ΑΛΛΑΓΕΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΗΜΕΙΟ
ΚΡΙΤΙΚΗΣ

Κάθε διαγνωστικό κριτήριο

αναλύεται με συγκεκριμένα
παραδείγματα συμπεριφοράς
και με διατύπωση που
αναφέρεται και σε εφήβους
μεγαλύτερης ηλικίας και
ενήλικες.

Δεν υπάρχει καμία Τα παραδείγματα αυτά είναι

διαφοροποίηση περισσότερα και ευρύτερα για
σχετικά με την κάθε διαγνωστικό κριτήριο και
προσχολική περιλαμβάνουν εκδηλώσεις
ηλικία… των συμπτωμάτων της ΔΕΠ-Υ
σε διαφορετικά πλαίσια.
13
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΝΕΑΣ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗΣ

Συχνά είναι αεικίνητος

κατά τη διάρκεια
δραστηριοτήτων όπου οι
άλλοι παραμένουν
καθιστοί (μπορεί να
αφήσει τη θέση στην
τάξη, στο γραφείο ή σε
άλλο χώρο εργασίας ή σε
άλλες περιστάσεις στις
οποίες αναμένεται να
παραμείνει καθιστός.)

Συχνά αφήνει τη θέση στην

τάξη ή σε άλλες
περιστάσεις, οι οποίες δεν
προσφέρονται για
ανάλογες δραστηριότητες.
14
ΑΛΛΑΓΕΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΣΗΜΕΙΟ
ΚΡΙΤΙΚΗΣ

Καταργούνται οι τρεις τύποι

της ΔΕΠ-Υ και στη θέση τους
εμφανίζονται τέσσερις
διαφορετικές εξειδικεύσεις
(specifiers), σύμφωνα με τις
οποίες ταξινομείται η
τρέχουσα εκδήλωση της
διαταραχής κατά την
αξιολόγηση.

15
 ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΝΕΕΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΕΠ-Υ

Συνδυασμένη Αντικαθιστά το Συνδυασμένο τύπο.

Παρουσίαση ΔΕΠ-Υ

Προεξάρχουσα Αντικαθιστά τον Υπερκινητικό-Παρορμητικό τύπο.

Υπερκινητική-Παρορμητική
Παρουσίαση
Αντικαθιστά τον Απρόσεχτο τύπο αλλά για τη
Προεξάρχουσα Απρόσεχτη διάγνωσή του πρέπει να είναι παρόντα και 3 ή
Παρουσίαση περισσότερα συμπτώματα από το Κριτήριο Α2
(υπερκινητικότητα-παρορμητικότητα).

Αναφέρεται σε άτομα τα οποία παρουσιάζουν

Απρόσεχτη Παρουσίαση διαταραχή της προσοχής χωρίς καθόλου (ή σχεδόν
(Περιοριστική) καθόλου) στοιχεία υπερκινητικότητας και
παρορμητικότητας.

16
ΑΛΛΑΓΕΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΣΗΜΕΙΟ
ΚΡΙΤΙΚΗΣ

Για να τεθεί η διάγνωση της

ΔΕΠ-Υ ορίζεται ότι ορισμένα
αξιοσημείωτα συμπτώματα
απροσεξίας ή
υπερκινητικότητας-
παρορμητικότητας πρέπει να
ήταν παρόντα πριν από την
ηλικία των 12 (και όχι των 7)
ετών.

Ως προϋπόθεση αναφέρεται
η ύπαρξη των συμπτωμάτων
και όχι η έκπτωση της
λειτουργικότητας πριν από
την ηλικία των 12 ετών.
17
ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΚΡΙΤΙΚΗΣ

Δεν υπήρξε καμία

διαφοροποίηση.

18
ΑΛΛΑΓΕΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΚΤΟ ΣΗΜΕΙΟ
ΚΡΙΤΙΚΗΣ

Ενώ διατηρούνται και τα 18

κριτήρια του DSM-IV,
προστίθενται 4 νέα
συμπτώματα
παρορμητικότητας.

19
 ΤΑ 4 ΝΕΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
ΠΑΡΟΡΜΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
 Τείνει να ενεργεί χωρίς να σκεφτεί, όπως να ξεκινά έργα χωρίς την απαραίτητη
προετοιμασία ή να αποφεύγει να διαβάσει ή να ακούσει οδηγίες. Μπορεί να
μιλήσει χωρίς να σκεφτεί τις συνέπειες ή να πάρει σημαντικές αποφάσεις στη
στιγμή, όπως το να αγοράσει παρορμητικά αντικείμενα, να παραιτηθεί ξαφνικά
από τη δουλειά του, ή να διαλύσει μια σχέση με ένα φίλο.

 Είναι συχνά ανυπόμονος, όπως φαίνεται από βιώματα αεικινησίας που τον
διακατέχουν όταν περιμένει τους άλλους και από την επιθυμία να κινηθεί
γρηγορότερα από τους άλλους, από την επιθυμία του να καταλήγουν γρήγορα
οι άλλοι στην ουσία μιας συζήτησης, από το γεγονός ότι επιταχύνει όταν
οδηγεί, και «κόβει δρόμο» στην κίνηση προκειμένου να πάει γρηγορότερα από
τους άλλους.

 Νοιώθει άβολα να κάνει πράγματα αργά και συστηματικά και συχνά λειτουργεί
βιαστικά κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων ή έργων.

 Δυσκολεύεται να αντισταθεί σε πειρασμούς ή ευκαιρίες ακόμη και αν

ριψοκινδυνεύει.

20
 ΑΛΛΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ

 Στη διατύπωση σχετικά με το κριτήριο της

λειτουργικότητας γίνεται πια λόγος για «μείωση της
ποιότητας της λειτουργικότητας» και όχι για
«έκπτωση της λειτουργικότητας».

 Για την συλλογή πληροφοριών σχετικά με την

ύπαρξη συμπτωμάτων σε δύο ή περισσότερα
πλαίσια, απαιτείται πλέον σαφώς η συμμετοχή των
δασκάλων για την αξιολόγηση του ατόμου στον
ακαδημαϊκό τομέα και δεν επαρκούν οι πληροφορίες
από τους γονείς.

 Η Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή έχει αποσυρθεί

από τη διαφορική διάγνωση κι έτσι δεν είναι πλέον
απαραίτητο να αποκλείεται προκειμένου να δίνεται
η διάγνωση της ΔΕΠ-Υ.

21
ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ
ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ
Ταξινόμηση της ΔΕΠ-Υ στις
Νευροαναπτυξιακές Διαταραχές

Καλύτερη κατανόηση της Πιο έγκαιρη αναγνώριση της

χρόνιας φύσης και της διαταραχής και αναλυτική
αιτιολογίας της διαταραχής αξιολόγηση σε πολλαπλούς
τομείς λειτουργικότητας

Θεωρητική διαφοροποίηση Επιλογή πιο

από τη Διαταραχή αποτελεσματικών
Διαγωγής και την θεραπευτικών μεθόδων, για
Εναντιωτική Προκλητική το σύνολο των ελλειμμάτων
Διαταραχή που απορρέουν από τη
ΔΕΠ-Υ 22
ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ
ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ
Κατάργηση των τριών τύπων της
ΔΕΠ-Υ και αντικατάσταση από
κλινικές παρουσιάσεις

Υποδηλώνεται ότι, σε κάθε Αξιολογείται η τρέχουσα

περίπτωση, η βάση της εκδήλωση της διαταραχής, η
διαταραχής είναι η ίδια και οποία δεν θεωρείται ότι
ότι δεν υπάρχουν σαφώς παραμένει σταθερή και
διακριτοί τύποι. αναλλοίωτη στο χρόνο.

Εξηγείται καλύτερα η Διαφοροποιείται σαφέστερα

ετερογένεια της διαταραχής η ομάδα των ατόμων που
και γίνονται πιο κατανοητές παρουσιάζουν μόνο
οι διαφορετικές κλινικές διαταραχή στην προσοχή
πορείες των ατόμων με χωρίς υπερκινητικότητα ή
ΔΕΠ-Υ. παρορμητικότητα. 23
ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ
ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ
Μείωση της ηλικίας
Τα κριτήρια αυξήθηκαν πρώτης εμφάνισης
κατά 4 αλλά δεν των συμπτωμάτων
αυξήθηκε ο ελάχιστος
αριθμός συμπτωμάτων
Περιορισμός της
που απαιτούνται για τη
έννοιας της
διάγνωση.
λειτουργικότητας

Αυξηση της συχνότητας

διάγνωσης της ΔΕΠ-Υ
Πλέον μπορούν να λαμβάνουν
τη διάγνωση άτομα τα οποία
εκδηλώνουν μεν επαρκή
αριθμό συμπτωμάτων, αλλά
λειτουργούν ικανοποιητικά
στην καθημερινότητά τους.
24
ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ
ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ
Αύξηση των κριτηρίων
Μείωση του
παρορμητικότητας
απαραίτητου
αριθμού
συμπτωμάτων για Προσθήκη
τη διάγνωση σε παραδειγμάτων που
εφήβους και καλύπτουν εφήβους και
ενήλικες ενήλικες

Αυξηση της συχνότητας

διάγνωσης της ΔΕΠ-Υ σε
εφήβους και ενήλικες

25
ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ
ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ

Διατύπωση αναλυτικών
Επισήμανση της παραδειγμάτων σε
αναγκαιότητας κάθε κριτήριο
συλλογής
πληροφοριών από Απόσυρση της
τους δασκάλους Διάχυτης Αναπτυξιακής
Διαταραχής από τη
διαφορική διάγνωση

Αύξηση της διαγνωστικής

ακρίβειας κατά την αξιολόγση

26
ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ
ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ

Προσθήκη δεικτών σοβαρότητας

Διευκολύνει τη στοχοθεσία της

θεραπευτικής παρέμβασης, καθώς το
επίκεντρο δεν είναι πλέον μια
διαταραχή καθαυτή αλλά ένα σύνολο
δυσλειτουργικών μορφών
συμπεριφοράς,απολύτως
εξατομικευμένο για ένα συγκεκριμένο
άτομο.

27
28
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΠ-Υ ΣΤΟ
DSM-5
Δεν γίνεται καμία προσαρμογή των κριτηρίων για τα
κορίτσια, ούτε καν με τη μορφή κάποιων επισημάνσεων,
παρόλο που έχει αποδειχθεί ερευνητικά ότι υπάρχουν
σημαντικές διαφυλικές διαφορές στην εκδήλωση της ΔΕΠ-Υ.

Δεν λαμβάνεται καμία μέριμνα στη διατύπωση των

κριτηρίων ή των παραδειγμάτων τους για την προσχολική
ηλικία, παρόλο που είναι πλέον ευρέως αποδεκτή η
δυνατότητα διάγνωσης της διαταραχής σε αυτή την
αναπτυξιακή περίοδο. Επισημαίνεται ότι από το 2011 η
Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία εξέδωσε οδηγίες, με βάση
τις οποίες προτείνεται η αξιολόγηση και θεραπευτική
αντιμετώπιση της ΔΕΠ-Υ από την ηλικία των 4 ετών.
Τα τέσσερα νέα κριτήρια παρορμητικόηττας προέρχονται
από κλινικές παρατηρήσεις ενηλίκων με ΔΕΠ-Υ και δεν
έχουν ελεγχθεί πειραματικά.

29
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΠ-Υ ΣΤΟ
DSM-5
Η προσθήκη των κριτηρίων παρορμητικότητας σε
συνδυασμό με τη μείωση του αριθμού των κριτηρίων που
είναι απαραίτητα για τη διάγνωση σε εφήβους και ενήλικες
και την αλλαγή της ηλικίας πρώτης εκδήλωσης των
συμπτωμάτων μπορεί να οδηγεί σε «υπερδιόρθωση» των
κριτηρίων, με αποτέλεσμα την ψευδή υπερδιάγνωση της
ΔΕΠ-Υ στον πληθυσμό των εφήβων

Η παρορμητικότητα αποτελεί σύμπτωμα το οποίο

εκδηλώνεται στα πλαίσια και άλλων διαταραχών (π.χ.
ψυχώσεις, διαταραχές της διάθεσης, κ.ά.), γεγονός που
μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να δυσκολεύει τη διαφορική
διάγνωση.

Η μείωση της έμφασης που δίνεται στο κριτήριο της

λειτουργικότητας είναι αντίθετη στην ίδια την έννοια της
ψυχοπαθολογίας και έχει αμφισβητήσιμη επιστημονική
ορθότητα.
30
 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Φαίνεται ότι παρά τα

σημαντικά βήματα προόδου
που συντελέστηκαν,
υπάρχουν ακόμη σημαντικές
ελλείψεις και πολλά σημεία
προβληματισμού ως προς τα
διαγνωστικά κριτήρια για τη
ΔΕΠ-Υ που προτείνονται στο
DSM-5.

31
 Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ
Είναι σημαντική η υιοθέτηση ενός
μοντέλου το οποίο:

Να υιοθετεί αναπτυξιακή
προσέγγιση που να
καλύπτει όλο το φάσμα
της ανάπτυξης .
Να διευκολύνει
την κατανόηση Να αποτελεί οδηγό
της υψηλής για τη θεραπευτική
συννοσηρότητας. αντιμετώπιση.

Να ερμηνεύει το
σύνολο των
Να συμβάλλει στην
δυσκολιών των
κατανόηση της
ατόμων με
επιγένεσης των
ΔΕΠ-Υ.
προβλημάτων στην
περίπτωση της ΔΕΠ-Υ. 32
 Email: katerina@arsi.gr

View publication stats