Obserwacja:

Metoda obserwacji w antropologii polega na systematycznym badaniu ludzkich zachowań. Jest to

fundamentalna technika badawcza, pozwalająca na zbieranie danych bezpośrednio z terenu, w
naturalnym środowisku ludzi.

 jest obsderwacja uczęstnicząca - ma dwa rodzaje: incognito (ukryta, kiedy badacz nie jest
rozpoznawany, obrzędowość wilkopostna i bierze udział we nabożenstwach) i jawna
obserwacja - antropolog przedstawia się w swojej roli badawczej

 obserwacja zewnętrzna - dotyczy zbierania danych o przedmiotach materialnych oraz

aspekcie czysto behawioralnym danej kultury.

Obserwacja antropologiczna jest bezpośrednia, to znaczy że badacz choćby tylko jak widz uczestniczy
w roznych momentach czy odcinkach życia badanej zbiorowości. Uczestnictwo to polega na
przynajmniej oglądaniu notowaniu i zarazem interpretowaniu dostrzegłych zjawisk.

Wywiad:

Metoda wywiadu w antropologii polega na przeprowadzaniu rozmów z członkami badanych

społeczności w celu zbierania informacji na temat ich doświadczeń, przekonań, wartości, praktyk
kulturowych oraz ogólnie rzecz biorąc, życia społecznego.

Skuteczną techniką pozyskiwania informcji jest wywiad kierowany (kontrolowany) - musi byż
przeprowadzony z pewnymi wymogami - miejsce, towarzystwo

Dokładnosc tej metody zalezy od plci, wieku, i cech osobowych informatora (ludzie starzy więdzą
więcej o tradycji niż młodzi)

Kobiety nie dałyby radę opowiedzieć o polowaniu tak, jak mężczyżni

Mężczyzn nie należy pytać o niektóre sprawy z kobietami (jak np. obrzęd obrzezania dziewczyn w
Somali)

Im większy dystans międzypokoleniowy tym mniej ludzie wiedzą o swojej kulturze.

Wywiady możenmy dzielić wedlug formalizacji na:

-wyrażnie ustrukturyzowany - zestaw pytań ścisle stosowanego kwestionariusza

-wywiad częsciowo ustrukturowany - przez lużne dyspozycje, tematy rozmowy, które mogą być
poruszane w różnej kolejności i z różną szczegolowoscią

-wywiad swobodny - naturalna rozmowa

Badanie kultury poprzez jednostki

Metoda badania kultury poprzez jednostki to podejście, które polega na analizie kultury poprzez
obserwację i badanie indywidualnych jednostek lub małych grup społecznych. Metoda ta ma na
celu zrozumienie różnych aspektów kultury, w tym wartości, przekonań, norm społecznych,
zachowań i symboli poprzez badanie konkretnych jednostek.

W spoleczenstwach pierwotnych cala kultura; zamyka się bez reszty w doswiadczeniach

poszczegolnyh jej uczestnikow , badajac doswiadczenia wybranej jednostki możemy poznac kulture
zbiorowosci, ktorej ona jest przedstawicielem. Chociaz opinie te można oznac za przesadzona to
jednak można się zgodzic ze w spoleczenstwach pierwotnych uczestnictwo w kulturze jest znacznie
wieksze niż w spoleczenstwach strukturalnie i liczebnie rozwinietych, a wiec istotnie w tego typu
zbiorowosciach z wiekszym uzasadnieniem można stosowac techniki opierajace się na docieraniu do
doswidczen przezyc i motywow jednosterk jak do zrodla wiedzy o kulturze.