LITERATURA RYCERSKA W ŚREDNIOWIECZU

1. Czym był stan rycerski?

Stan rycerski – powstał w XI w. we Francji. Była to grupa wasali, która została zobowiązana do służby
wojskowej na wezwanie swego seniora. Rycerzem mógł zostać tylko mężczyzna szlachetnie urodzony,
pochodzący z wyższych warstw społecznych.

2. Co wyróżniało stan rycerski?

W całej średniowiecznej Europie rycerstwo stało się elitarną grupą społeczną z własnym kodeksem
etycznym, stylem życia i zwyczajami (np. pasowanie na rycerza, status giermka, turnieje rycerskie,
polowania, pojedynki, posługiwanie się gestami i znakami symbolicznymi – np. rzucenie rękawicy –
opieka nad damą swego serca).

3. Czym były eposy rycerskie?

Były to średniowieczne utwory epickie (pisane prozą lub wierszem) opisujące zdarzenia z udziałem
historycznych lub fikcyjnych rycerzy. W tym nurcie wykształciły się dwie odmiany: chansons de geste
i romanse rycerskie.

Chansons de geste (poematy rycerskie) Romanse rycerskie

Nawiązania do wydarzeń historycznych Nawiązania do legend, baśni, podań.

Postaci rycerzy historycznych uznanych w Postaci rycerzy legendarnych lub fikcyjnych.

danych kręgach za bohaterów narodowych.

Realistyczne miejsca i czas akcji Fantastyczne miejsca i czas akcji

Pisane były w podniosłym stylu. Pisane były w podniosłym stylu, choć często
wprowadzano do nich również elementy
żartobliwe i gwarowe.

--------------------------------------------------------- Bardzo częste są w tych utworach wątki miłosne.

Przykłady z literatury średniowiecznej: „Pieśń o Przykłady z literatury średniowiecznej: legendy

Rolandzie”. „Pieśń o Nibelungach”, „Poemat o arturiańskie, legenda o Tristanie i Izoldzie
Cydzie”, „Słowo o wyprawie pułku Igora”

4. Ideał rycerza:

Literatura średniowieczna wykreowała wizerunek idealnego rycerza, który

charakteryzował się następującymi cechami:

a. honorowy (dbałość o dobre imię swoje i swego rodu oraz przestrzeganie rycerskich praw,
zwyczajów, tradycji)

b. odważny, waleczny, mężny (dbałość o swą sławę)

c. altruistyczny (pomagający słabszym, ubogim, chorym)

d. pobożny (zdolny do największych poświęceń w obronie wiary chrześcijańskie, uczestniczy

w krucjatach)

e. lojalny (świadome wchodzący w rolę wasala i służący swemu seniorowi)