BELIEF NO.

21: PAGIGING KATIWALA

ANG TAO BILANG TAGAPANGASIWA MULA SA SIMULA
Ang salitang "steward," na nangangahulugang "katiwala," ay madalas
Bago likhain ang unang tao, inisip na sila ay magiging tagapangasiwa ng
banggitin sa Bibliya. Minsan ginagamit ang mismong termino, at kung minsan
mundo na kanyang nilikha.
naman ito'y tinatalakay sa prinsipyo.

"Sabi ng Diyos, 'Maglikha tayo ng tao ayon sa ating larawan, ayon sa ating
Iniuulat ng mga Adventista na isang mabuting Kristiyanong tagapangasiwa
wangis. Sila'y maghahari sa isda sa dagat, sa ibon sa himpapawid, sa hayop
ay ang taong nauunawaan na ang Diyos ang lumikha at may-ari ng lahat.
sa buong lupa, at sa lahat ng umuusad na bagay na umuusad sa ibabaw ng
Ngunit binibigyan tayo ng Diyos ng kapangyarihan bilang mga tagapamahala
lupa'" (Genesis 1:26, NASB).
ng mga biyaya na ibinibigay Niya sa atin. Itinataguyod Niya sa atin ang oras
at mga pagkakataon, ang ating mga kakayahan at ari-arian, at ang mga
Ito ay hindi isang maliit na delegasyon—ano ang karangalan! Nilikha ng
biyaya ng lupa at ang mga yaman nito.
Diyos ang tao ayon sa kanyang larawan, na kasama ang "pamumuno" sa
karamihan ng kanyang nilikha para sa kanila!
Ngunit ano nga ba ang ibig sabihin ng "pamamahala" sa ating mga biyaya?
Paano natin haharapin ang mga bagay sa buhay na hindi eksakto'y biyaya?
Nauunawaan natin ang bahagyang responsibilidad na ito nang mas mabuti
Paano tayo gabayan ng Bibliya sa tamang pangangasiwa?
sa Genesis 2:15, na nagsasalaysay na si Adan at Eba ay inilagay sa Hardin
ng Eden upang pamahalaan ito.
Magmumula tayo sa Kasulatan upang malaman ang higit pa ukol sa:

Maipapaigting natin ang ating pang-unawa sa responsibilidad na ito kapag

1. Paano naging tagapangasiwa ang tao mula sa simula
ihinahambing natin ang iba't ibang pagsasalin ng Bibliya, na inilalarawan ang
2. Paano ang pangangasiwa ay nagtataguyod ng karakter at kahusayan
kanilang responsibilidad sa pag-aalaga nito bilang "pagtatrabaho at
3. Ano ang aspeto ng pangangasiwa sa kasalukuyan
pagsusubaybay" (CSB), "paggagamitan" (NASB), o "pag-aalaga at
4. Ano ang nasa likod ng diin sa pera at sa ikapu
pangangalaga" (NKJV).
5. Pasasalamat—ang susi sa pagiging mabuting tagapangasiwa

Kahit sa isang perpekto mundo, binasbas ng Diyos si Adan at Eba ng

PANANAMPALATAYA 21: PAGIGING KATIWALA
mahalagang responsibilidad bilang mga tagapangasiwa. Binigyan niya ang
unang mga magulang ng trabaho na alagaan ang kanyang nilikha.
Tayo'y mga tagapangasiwa ng Diyos, ipinagkatiwala sa atin ang oras at
pagkakataon, ang ating mga kakayahan at ari-arian, at ang biyaya ng lupa at
Dahil sa pagmamahal sa atin ng Diyos, binasbas niya tayo ng oras, talento,
ang mga yaman nito. Tayo'y may pananagutan sa kanya para sa tamang
pera, ari-arian, at buhay. Bilang mga Kristiyano, iniibig natin ang Diyos at
paggamit ng mga ito. Kinikilala natin ang pag-aari ng Diyos sa pamamagitan
pinahahalagahan ang mga kaloob na ibinigay Niya sa atin. Kinikilala natin
ng tapat na paglilingkod sa kanya at sa ating kapwa tao, at sa pamamagitan
Siya bilang pinagmumulan ng bawat mabuting bagay (Santiago 1:17).
ng pagbibigay ng ikapu at handog para sa pagpapahayag ng kanyang
ebanghelyo at ang suporta at paglago ng kanyang simbahan. Ang
Dahil dito, may kahulugan lamang na magpakatino tayo, hanapin ang
pangangasiwa ay isang pribilehiyo na ibinigay sa atin ng Diyos para sa pag-
tamang paggamit ng kanyang mga biyaya. Dapat nating alagaan ng may
aaruga sa pag-ibig at ang tagumpay laban sa kasakiman at pagmamahal sa
pagmamahal ang kanyang nilikha dahil sa pag-ibig natin sa Diyos mismo.
sarili. Nagagalak ang mga tagapangasiwa sa mga biyayang dumadating sa
iba dahil sa kanilang katapatan. (Gen. 1:26-28; 2:15; 1 Cron. 29:14; Hag. 1:3-
PANGANGASIWA AT ANG PAGBUO NG MAHALAGANG KATANGIAN
11; Mal. 3:8-12; Matt. 23:23; Rom. 15:26, 27; 1 Cor. 9:9-14; 2 Cor. 8:1-15;
NG KATAWAN
9:7.)
May layunin ang Diyos na ibigay sa tao ang "pamahalaan" ang lupa. Ang
pangangasiwa ay isa sa mga paraan kung paano tayo tinutulungan ng Diyos
na magtulungan at magtagumpay sa ating mga sarili at malinang ang ating
mga karakter.
Ang proseso ng paggamit ng kapangyarihan, habang inaamin pa rin na hindi
ka ang may-ari ng bagay o ng inyong pinamamahalaan, ay tumutulong sa
atin na manalo laban sa kasakiman at pagmamahal sa sarili.
Tingnan natin ang apat na mahalagang katangian ng karakter ng isang
mabuting tagapangasiwa: Pagkamatapat, kahusayan, katapatan, at
pananagutan.
ANG MABUTING TAGAPANGASIWA AY MATAPAT
"Sa gayon, hinihintay sa mga tagapangasiwa na masumpungan ng isa sa
kanila'y tapat" (1 Corinto 4:2, NKJV).
Sa Talinghaga ng mga Talent (Mateo 25:14-30), ibinigay ng Panginoon
(Diyos) ang "talento" sa tatlong lingkod (tayo). Ang unang lingkod ay binigyan
ng limang talento, ang pangalawang lingkod ay binigyan ng dalawa, at ang
ikatlong lingkod ay binigyan ng isa.
Ang mga unang dalawang lingkod ay ininvest ang kanilang binigay at
nagawang palaguin ang pera ng Panginoon. Pero ang huli ay nagpasyang
ilibing ang kanyang talento.
Kapag bumalik ang Panginoon, inaawardan Niya ang mga unang dalawang
lingkod.
"Magaling! Mabuti at tapat na lingkod! Sa ilang bagay ka tapat, itatalaga kita
sa mas marami. Pumasok ka at bahagiin ang kasiyahan ng iyong
panginoon!" (v. 23)
Nang makita ng Panginoon na hindi ginamit ng huli ang kanyang binigay,
may mga kahihinatnan.
Ang kahulugan ng talinghagang ito ay sumasalampas sa paggamit ng pera.
Binigyan tayo ng Diyos ng iba't ibang uri ng mga kaloob. Inaasahan Niya na
gamitin natin ang ibinigay sa atin sa mga paraang ito ay dapat gamitin! At
malaking bahagi nito ay gamitin ang ating mga kaloob sa pagsisilbi sa Kanya
—para sa Kanyang layunin at kaluwalhatian.
Hindi hinusgahan ang ikatlong lingkod dahil hindi nya na-doble ang kanyang
iniinvest. Nasasaktan ang Panginoon sa kanya dahil sinayang niya ang isang
pagkakataon.
Wala siyang ginawa—kung saan maaari sana niyang gamitin ang kanyang
binigay upang palaguin ang yaman ng Panginoon (sa konteksto ng
talinghaga, ang kaharian ng Diyos).
ANG MABUTING TAGAPANGASIWA AY MATINO
Sa Lucas 16:1–13, ipinapakita ang kwento ng isang matalino at maingat na
tagapamahala. Sa talinghaga na ito, ipinakilala ni Jesus ang isang alipin na
nahuli sa pag-aaksaya ng pera ng Panginoon. Ginugol niya ito para sa
kanyang sarili! Maliwanag na hindi mapagkakatiwalaan ang aliping ito at
kailangang tanggalin sa kanyang trabaho.
Sinabi ni Jesus sa kanyang tagapakinig,
"Ang sinumang maaasahan sa napakaliit, ay maaasahan din sa napakalaki.
At ang sinumang hindi tapat sa napakaliit, ay hindi rin tapat sa napakalaki.
Kung gayon, kung hindi kayo naging tapat sa pagpapahamak na
kayamanan, sino ang magtitiwala sa inyo sa tunay na kayamanan? At kung
hindi kayo naging tapat sa kayamanan ng iba, sino ang magbibigay sa inyo
ng sarili ninyong kayamanan? (Lucas 16:10-12)"
Ipinagkakatiwala sa atin ng Diyos ang ilang mga talento, kayamanan, oras,
posisyon, o pagkakataon. Ibinibigay Niya ang mga bagay na ito at higit pa
upang magkaruon tayo ng pagkakataong maging mapagbigay, mabait, at
maibiging tao (Galacia 5:22-23). Hindi ka binigyan ng Diyos ng kanyang mga
pagpapala upang palaguin ang iyong sarili, kundi upang maglingkod sa iba
(Hebreo 13:6).
ANG MABUTING TAGAPANGASIWA AY TAPAT
"Walang makapagsisilbi sa dalawang panginoon; sapagkat o kanyang
kakanin ang isa at kanyang iibigin ang isa, o kanyang iidolong ito at kanyang
aalagaan ang isa. Hindi maaaring maglingkod sa Diyos at sa kayamanan"
(Mateo 6:24, NASB).
Tandaan na hindi sinasabi ng Diyos na ang pera o kayamanan ay masama.
Ngunit ang paglilingkod dito bilang prayoridad ng iyong buhay ang kung saan
nagiging mapanganib.
Walang sinuman ang makapagsisilbi sa Diyos at sa ibang bagay ng sabay-
sabay. Hindi posible na magkaruon ng dalawang prayoridad na pareho! Sa
huli, kailangan mong pumili—o mawalan ng katinuan sa pagsilbi sa parehong
mga bagay. Bakit hindi pumili na maglingkod sa isang Diyos na nangako na
tutugunan ang lahat ng ating pangangailangan (Filipos 4:19)?
Gusto ng Diyos na tayo ay maging tapat, matapat, at masugid na mga
alagad ng kaharian ni Cristo. Gusto niyang ang mga Kristiyano ay tunay na
maging representasyon ng kaharian ng Diyos, na may kahusayan,
kagalakan, habag, pag-ibig, at kagandahang asal. Bilang tapat na
tagapangasiwa, ginagamit natin ang mga kaloob ng Diyos para sa Kanyang
layunin at sa Kanyang kaluwalhatian.
Paano ipinapakita ang katapatan? Nagsisimula ito sa pagtitiwala sa Diyos at
pagpili ng Kanyang daan kaysa sa ibang mga paraan. Kinakailangan ito ng
antas ng lakas at sarili-kontrol kahit na hindi madali ang mga bagay. Dapat
tayong maglagak ng tiwala sa Diyos at sa Kanyang mga plano kahit na hindi
natin nakikitang paano Niya aayusin ang mga bagay.
Tinatawag ka ng Diyos na maglaan ng pangako sa Kanyang mga plano—sa
Kanyang kaharian. Kahit na ito ay nangangahulugang ilagay Siya at ang
Kanyang mga paraan sa itaas ng iyong sarili, maaari nating tiwalaan na ang
Kanyang mga plano ay para sa ating pinakamabuti. Ang Kanyang mga plano
ay "para sa iyong kaginhawaan, hindi para sa kasamaan, upang bigyan ka
ng kinabukasan at pag-asa" (Jeremias 29:11, CSB).
Ang magandang balita ay ang pananampalataya at pag-ibig na
kinakailangan upang gawin ang antas ng pangako na ito ay ibinibigay sa atin
ng Diyos mismo. Ang kailangan mo lang gawin ay hanapin ang isang
relasyon sa Kanya, at ipinapangako Niya na ang lahat ng iba pang kailangan
mo ay "idaragdag sa iyo" (Mateo 6:33, NASB).
ANG MABUTING TAGAPANGASIWA AY RESPONSIBLE
"Sapagkat ang bawa't maraming natanggap, ay hinihingi ang marami sa
kanya" (Lucas 12:48, NKJV).
"Ako, ang Panginoon, ay nagsusuri ng puso at sinusubok ang isipan, upang
iganti sa bawa't isa ayon sa kanyang mga gawain, ayon sa bunga ng
kanyang mga gawang kabutihan" (Jeremias 17:10, ESV).
Bawat isa sa atin ay pinagpala ng Diyos ng sariling mga yaman. Hindi natin
maaaring ilipat ang ating responsibilidad bilang tagapangasiwa sa iba.
Ginawa Niya tayong mga indibidwal na tagapangasiwa, at may pananagutan
tayo sa Kanya.
Ang kuwento ng mga barya ng babaing bao ay isang maikling kwento sa
Bibliya kung saan ipinalabas ni Jesus ang isang pagsasanay na nagpapakita
ng pangangasiwa kahit gaano karaming may-ari ang isang tao (Marcos
12:41–44).
Nakita ni Jesus ang mga tao na nagdadala ng kanilang handog sa kaban ng
templo. Nakita Niya ang mga mayaman na ipinakita ang kanilang malalaking
halaga ng pera, umaasang mapansin ng iba. Pagkatapos, isang babaing bao
ay nagtapon ng kanyang dalawang maliit na barya. Sinabi ni Jesus sa
kanyang mga alagad na mas marami siyang ibinigay kaysa sa iba sapagkat
siya'y "nagbigay mula sa kanyang kahirapan" (CSB).
Nagbigay siya ng kahinhinan, kahusayan, katapatan, katiwalaan, at
pananagutan. Maliwanag na ang halaga ng kanyang mga barya ay hindi
nagkakahalaga ng mas mataas kaysa sa mga bag na pera ng iba. Pero ang
espiritu kung paanong ibinigay niya ang mga ito ay nagkakahalaga ng mas
mataas. Ang kanyang pagsunod at kanyang kahandaang umasa sa Diyos ay
nagdagdag ng halaga sa kanyang regalo.
Maaaring nagbigay ng dahilan ang babaing bao para hindi magbigay sa
kanyang mga kalagayan. Maaaring niya itong naisip na ang mga mayaman
ay nagbigay ng marami, at maaaring mapanatili ng kanilang pera ang
kanyang maliit na ambag. Ngunit alam niya na may espirituwal na tungkulin
siyang maging tagapangasiwa, hindi isang tungkuling pinansiyal. Pati na ang
kanyang dalawang barya ay nagpapakita ng pananagutan. Ang mayayaman
at mahihirap ay parehong nagdedesisyon ng kanilang sariling kapalaran sa
paraang kanilang pamumuhay at ang kanilang pagbibigay. Pinili ng babaing
bao ang paraan ng Diyos kaysa sa kanyang sarili. Pinili niyang sa halip
"magtipon ng mga kayamanan sa langit, kung saan hindi nangangalaw ang
tanga at ang kalawang ay hindi nang-uubos, at saan hindi nakakakawala ang
mga magnanakaw at pumapasok" (Mateo 6:20, ESV).
ANO ANG IBIG SABIHIN NG “PAGIGING KATIWALA” SA ATING
BUHAY?
Sa pang-araw-araw na buhay natin, ang "stewardship" ay
nangangahulugang itinuturing natin ang lahat ng bagay na para bang pag-
aari ng Diyos (at sa katunayan, ito nga ay pag-aari ng Diyos. Ang lahat ng
bagay na meron ang sinuman ay hango sa Diyos).
Ang ating mga pag-aari ay hindi atin, at tayo'y nagiging tagapag-alaga ng
mga ito habang Siya ay "wala."
"Ang lahat ng ito'y galing sa iyo, at aming ibinigay lamang sa iyo ang iyong
sariling ibinigay" (1 Cronica 29:14, CSB).
Ang mga alipin sa mga talinghaga na nabanggit kanina ay may pananagutan
sa kanilang Panginoon. Kung ang lahat ng bagay ay pag-aari ng Diyos, tayo
ay may pananagutan sa Kanya para sa pangangalaga ng ating oras, pera,
espirituwal na mga kaloob, pisikal at mental na kalusugan, mga relasyon, ari-
arian, at iba pa.
Ang stewardship ay hindi lamang tungkol sa pera o mga patakaran. Ito ay
isang prinsipyo. At kailangan nating mag-ingat na hindi ito maliitin.
"Saanay sa inyo, mga guro ng kautusan at mga Pariseo, mga
mapagpaimbabaw! Kayo'y nagbibigay ng ikasangpung bahagi ng inyong
mga luya, mabango, at kumin. Ngunit iniwan ninyo ang mga mas mahalaga
sa kautusan—katarungan, kaawaan, at tapat na pagsunod. Ang mga ito ang
dapat ninyong ginagawa nang hindi iniuukit ang mga yaon" (Mateo 23:23).
Ito ay hindi tungkol sa kung ano ang ating namamahala o kung gaano karami
ang ating meron. Ang prinsipyo ng stewardship ay dapat sumaklaw sa buong
buhay natin.
Kinikilala natin ang kabutihan at pag-aari ng Diyos sa pamamagitan ng tapat
na paglilingkod sa Kanya at sa ating kapwa tao. Sa 2 Corinto 8:1-15,
makikita natin ang isang komunidad ng mga mananampalataya na
nagtutulungan. Bagamat mahirap ang grupo ng mga ito, nagbibigay sila ng
lahat ng kanilang kaya, "at higit pa sa kanilang kakayahan...para sa
pprivilehiyo ng pakikilahok sa ministeryo na ito" para sa mga taong kaugnay
sa Panginoon (CSB).
Ang grupo na ito ay nahanap ang kanilang sarili na nangangailangan.
Hinihikayat ni Pablo ang mga taga-Corinto na ibalik ang kabutihan na
kanilang natanggap. "Ito ay hindi upang may ginhawa sa iba at hirap sa inyo,
ngunit ito ay isang usapin ng pantay-pantay. Sa kasalukuyang panahon, ang
inyong sobra ay magagamit para sa kanilang pangangailangan, upang ang
kanilang kasaganaan ay sa kalaunan ay matugunan ang inyong
pangangailangan, sa layuning maging pantay ang lahat" (vs. 13, 14, CSB).
Nauunawaan ni Pablo na kung bawat mananampalataya ay tapat na
tagapamahala, matutugunan ang lahat ng pangangailangan.
BAKIT MADALAS NA ANG PAGKAKARUON NG DIIN SA PAMAMAHALA
AY KAUGNAY SA PERA?
Ang pera ay sangkot sa karamihan ng bahagi ng buhay, kaya't tiyak na ito ay
malaking bahagi ng pamamahala. Hindi na natin iniuusap ang mga utang
gamit ang takal ng trigo. Hindi na tayo nagtatakwil ng mga kasunduan sa
pamamagitan ng hayop o nagpapalitan ng kalakal para sa mga kalakal.
Nagtatrabaho tayo para sa pera, at ito ay ginagamit natin upang mabili ang
kailangan—o gusto natin.
Nang sabihin ng Diyos, "Dalhin ninyo ang buong ikapu sa kamalig..." ito ay
dahil kinakailangan ang isang kamalig para sa ikapu ng mga ani (Malachi
3:10). Ang "kamalig" ng iyong lokal na simbahan ay maaaring isang bank
account.
Madalas na iniuugnay ang usapin ng pera sa pagiging malamig, marumi, at
hindi personal. Ang pera ay kadalasang iniuugnay sa kasakiman. Ngunit
"ang pag-ibig sa pera" ang "ugat ng lahat ng kasamaan," hindi ang pera
mismo (1 Timoteo 6:10).
Ang pera ang nagpapamalas ng maraming ministeryo ng simbahan. Sa
pamamagitan ng pagbibigay ng ikapu at handog, tumutulong ka sa gawain
ng Diyos. Ikaw ay nakakatulong sa pagkalat ng Kanyang ebanghelyo at sa
suporta at paglago ng Kanyang simbahan.
IKAPU AT HANDOG
Ang ikapu ay hindi katulad ng handog. Ang ikapu ay ang unang sampung
porsyento ng ating kita. Ang salitang "ikapu" ay nangangahulugang "isa sa
sampu." Ayon sa Bibliya, sinasabi rin sa atin na dapat nating ibalik ang ikapu
kay Bathala una, bago natin gawin ang anuman sa ating pera (Kawikaan
3:9). "Ibigay ninyo, at ito'y ibibigay sa inyo. Ang mabuting takal, tinatamasa,
kinakalos, at umaapaw, ipapasok sa inyong sinapupunan. Sapagkat sa
Ang handog ay anuman na pumapantay sa iyong ikapu o higit pa. Ang mga tulong ng sukat na inyong ginagamit, sa inyo'y ito'y sukat ding ibalik." - Lucas
taong sa Diyos ay nagbigay ng ikapu mula pa noong Genesis (tingnan ang 6:38
Genesis 14:18-20 at 28:22). Ngunit muli itong itinatag ni Moises sa Israel
bilang batas sa Levitico 27:30-34.

Ang tithing na batas ng Diyos ay naglilingkod ng maraming layunin:

1. Ang ikapu ay itinataguyod ang mga pari. Ngayon, ito ay

nangangahulugang ang mga pastor. "Hindi ba't alam ninyo na ang mga
nangangasiwa sa templo ay kumakain mula sa templo...? Gayundin, iniutos
ng Panginoon na ang mga nagdadala ng ebanghelyo ay dapat mabuhay
mula sa ebanghelyo" (1 Corinto 9:13-14).
2. Ang ikapu ay sumusuporta sa pangangalaga ng templo o lupa ng
simbahan (Hagai 1:3-11).
3. Ang ikapu ay sumusuporta sa ministeryo (Deuteronomio 14:28–29).
4. Ang ikapu ay isang anyo ng pagsamba. Ipinapakita nito kay Bathala na
nagtitiwala tayo sa Kanya (hindi sa pera) na magbibigay para sa atin
(Malachi 3:8-12).
5. Inaasahan ng Diyos na pagpapalain tayo sa pamamagitan ng pagbibigay.
Ang mga handog ay isang paraan ng pagpapasalamat sa Diyos para sa
ating mga biyaya (Deuteronomio 15:10; Kawikaan 11:25; Kawikaan 3:9-10).
6. Ang ikapu, bilang bahagi ng pamamahala, ay nagtataguyod ng karakter.

ANG MAAYOS NA PAMAMAHALA AY NAKABATAY SA PASASALAMAT

Bilang mga alagad ng Diyos, tayo ay nagagalak sa mga biyayang

dumadating bilang bunga ng Kanyang pag-ibig sa atin. Ang pag-ibig ng
Diyos sa atin ay nagtutulak sa atin na mabuhay ng may kagandahang-loob at
magbigay ng bukas-palad.

Ang mga Adventista ay naniniwala na ang lahat ng bagay ay pag-aari ng

Diyos at binibigyan Niya tayo ng pribilehiyo na pangasiwaan ang ibinigay sa
atin.

Ang mga Adventista rin ay naniniwala na ang pamamahala ay isang regalo

ng Diyos na ibinigay Niya sa atin mula sa Hardin ng Eden. Ito ay isang
pagsasanay ng pananampalataya at pagtataguyod ng karakter, pati na rin
isang paraan upang pagpalain ang iba.