SIP PAMBATANG KATEKESIS
KATEKESIS PARA SA IKA- hindi sumunod sa Diyos, at magmataas sa
APAT NA BAITANG
PAKSA 1: MAY KAAYUSAN
ANG BUHAY NA HANDOG
NG AMA
Ang Aming Karanasan:
Kung ginagawa natin na
maayos ang lahat ng
bagay ay magkakaroon ng
kaayusan. Ito ay
nagsisimula sa sarili at dadaloy hanggang
sa kapaligiran. Kapag maayos ang lahat
masarap at maganda sa pakiramdam, ang
isip ay panatag, at may kapayapaan ang
buhay.
Payapa at maayos na buhay ang nais ng
Diyos sa simula’t simula pa, at mararanasan
ang tunay nakaayusang ito kung may
mabuting relasyon at pakikipag-ugnayan sa
Diyos at sa ating kapwa.
Sabi sa Bibliya:
Basahin ang Gen. 11: 1-9
Ito ang kuwento ng Tore ng
Babel
Ang kuwento ng Tore ng Babel ay nag-
papaalala na ang buhay ay maayos at may
kapayapaan kung tayo ay may magandang
relasyon at ugnayan sa Diyos, at kasama
ang Diyos sa ating pamumuhay sa araw-
araw.
Bagamat nagkakaisa ang tao dahil mayroon
silang isang salita at layunin, ang
pagkakaisang ito ang naging dahilan upang
FOUNDATION OF THE ARCHDIOCESE OF MANILA
na wala ang kaayusan at hindi ikinalulugod
Diyos na siyang lumikha sa kanila.
Sa karanasan sa araw-araw na buhay sa
ating pamilya batid natin na mayroong
kaayusan at kapayapaan kung ang samahan
ng bawat kasapi ng pamilya ay may
pagtutulungan, pag-intindi, at paggalang at
doon nakikita ang pagmamahalan.
Ang pag-aayos ng sarili at ng kapaligiran ay
mahalaga upang magkaroon ng maayos na
buhay ngunit higit sa lahat ang tunay na
malasakit at pagmamahalan ang
magbubuklod sa bawat isa sa atin.
Ang pag-ibig sa Diyos at sa kapwa ang
magdudulot sa atin ng buhay na may
kaayusan.
Ang Turo ng Simbahan:
Nilikha ng Diyos ang lahat
ng bagay namabuti at may
kaayusan.
Ang Diyos ay di nalulugod sa kaguluhan.
Siya ay Diyos ng kaayusan at kapayapaan.
Ang mundong puno ng gulo, pag-aaway,
pagkamakasarili, ingitan at kawalan ng
malasakit sa paligid, at sa kapwa ay tiyak
ng Diyos.
Natutunan natin kung paano naging maayos
ang paglikha ng Diyos, sa loob ng anim na
araw at sa bawat araw ay isa-isa niyang
nilikha sa tamang lugar ang lahat ng bagay
na kailangan ng tao. Nalaman din natin na
ang kaayusan ay hindi lamang para sa
kapaligiran, ito rin ay sa pakikipagrelasyon
sa kapwa at tunay lamang na mararanasan
ito kung may mabuting ugnayan tayo sa
Diyos. Nilikha tayo ng Diyos na likas na
mabuti, kaya nating maging mabuti. Kaya
nating hanapin at sundin ang kalooban ng
Diyos. Ang mga nilikha ng Diyos na may
kaugnayan sa kanya at sa isa’t isa ay
nagpapakita ng kagandahan at kaayusan.
Tanging sa kaayusan lamang natin tunay na
makikita at mararanasan ang Diyos.
At bawat isa ay tunay na may pananagutan
sa lahat ng nilikha, binigyan tayo ng Diyos
ng mga kakayahan na gumawa ng mabuti,
mag-isip ng tama, paunlarin ang mga
kakayahan at hindi ang maging tamad.
Panatilihin natin ang kaayusan ng mga
nilikha ng Diyos, nakasalalay sa ating mga
kamay ang kaayusan at kapayapaan
na ipinagkatiwala sa atin.
Kaya sa pagdarasal natin tawagin natin ang
pangalan ng Diyos ng may kaayusan,
sapagkat marapat lamang na igalanga ang
kanyang ngalan.
Ang Aking Gagawin:
Magdadasal ako sa Diyos na
aking Ama at sasambahin ko
CC CATECHETICAL
SIP PAMBATANG KATEKESIS
siya sa pamamagitan ng panalangin na
“Ama Namin.”
SIP PAMBATANG
KATEKESIS
PAKSA 2: SINIRA NG
KASALANAN ANG
SANGNILIKHA
Ang aming Karanasan:
Ang kasalanan
paggawa ng hindi mabuti
sa ating sarili at sa ating
kapwa, ito ay nagdudulot ng pagkasira ng
relasyon sa Diyos at sa kapwa, at maging sa
sangnilikha.
Dahil sa kasalanan ay nasira ang
magandang ugnayan ng tao sa Diyos, kung
kaya ang paggawa ng kasalanan ay
pagtalikod sa kalooban ng Diyos sa atin.
Ang mga paghihirap na nakikita natin
ngayon sa ating mundo ay dulot ng
kasalanan. Habang ang tao ay patuloy na
nagkakasala ay patuloy din ang pagkasira
ng sangnilikha.
Sabi sa Bibliya:
Basahin ang Genesis 2:15;
3:1-13 Kuwento ng
Pagkakasala ng unang tao
Nilikha ng Diyos ang lahat na maganda at
may kaayusan, inilagay niya ang tao sa
paraiso. Maayos at maganda ang buhay na
binigay sa kanila, at ang lahat ng
pangangailangan nila ay ibinigay, ngunit
dumating ang manlilinlang (demonyo), sila
ay sinubok, at tinukso sa pamamagitan ng
isang ahas. Si Eva at Adan ay nagkasala
Kinain nila ang pinagbabawal na bunga. Sa
pagsuway ng ating mga unang magulang
nagsimula ang pagkakasala ng tao.
ay
Nasira ng kasalanan ang ugnayan at
magandang relasyon sa Diyos. Sa bawat
mali at masamang ginagawa, nasisira ang
ugnayan sa Diyos, sa ating kapwa at
maging sa kalikasang ipinagkatiwala.
Ang mga nararanasan natin ngayon na mga
bagyo, lindol, pagsabog ng bulkan at Covid-
19 ay nag-uugat sa kasalanan na nagdulot
ng pagkasira at pagpapabaya sa
kapaligiran. Hindi tayo naging matapat sa
nais ng Diyos na mapanatili ang kaayusan.
Ang turo ng Simbahan:
FOUNDATION OF THE ARCHDIOCESE OF MANILA
Nasira ng kasalanan ang likas na kaayusan
ng buhay ugnayan ng tao sa
Diyos, sa kapwa at sa
kapaligiran. Ang kasalanan at
kasamaan ay hindi nagmula sa
Diyos. Ang pagsuway sa utos ng Diyos ang
unang kasalanan. At dahil dun tayo ay
nagmana ng kasalanan “Original Sin” sa
ating unang magulang na si Eva’t Adan.
Hindi man tayo ang gumawa, pero dahil
kasama tayo sa angkan, tayo ang inapong
tagapagmana. Ang kasalanan ay
nagdudulot ng pagkasira ng relasyon natin
sa isa’t isa (nalaman nilang sila’y hubo’t
hubad), sa kapwa (pinatay ni Cain si Abel),
sa komunidad (Tower of Abel) at kalikasan.
Ang bunga ng kasalanan: kalungkutan,
hirap, gutom, kamangmangan, sakit at
kamatayan na naranasan ni Adan at Eva
pagkatapos na magkasala.
Minana natin ang kalagayan ng
pagkamakasalanan. Ganun pa man minahal
pa rin tayo ng Diyos sa kabila ng
pagkakasala. Pinadala niya si Jesus upang
tayo ay iligtas at ang Espiritu Santo upang
tayo ay pakabanalin at makasunod ng may
pagmamahal.
Upang maibalik natin ang nasirang relasyon
kailangan nating magbago, pagsisihan ang
mga ginawang hindi tama, matutong
sumunod kung ano ang nararapat. At higit
CC CATECHETICAL
SIP PAMBATANG KATEKESIS

sa lahat, magbalik-loob sa Diyos para sa maganda ang ugnayan natin sa Diyos at sa ibig sa kapwa. Ibinigay ni Jesus, upang
ating ginawang kasalanan. kapwa. bigyang direksyon ang buhay na maging
maayos at payapa.
Ang aking Sabi sa Bibliya:
gagawin:
Magkukumpisal sa Pari Basahin ang Mt. 22: 36 – 40
upang Kuwento ng Pagbibigay ni Jesus ng
humingi ng tawad sa Pinakamahalagang Utos
nagawang kasalanan. Ibigin mo ang Diyos ng buong puso,
SIP PAMBATANG kaluluwa, pag-iisip, at ibigin mo naman ang
KATEKESIS iyong kapwa gaya ng iyong sarili. Ito ang
dalawang dakilang utos ni Jesus sa atin.
PAKSA 3: JESUS, NAG Buong Puso: Ang Diyos ang una sa buhay
BIGAY NG DALAWANG at wala ng iba. Siya lang ang nilalaman ng
DAKILANG UTOS puso at sinusunod.
NG PAG-IBIG
Buong Kaluluwa: Buong pagkatao ay
Ang Aming Karanasan: inihahandog sa Diyos, handang mamatay
para sa Diyos.
Ang mga patakaran o utos na ipinapatupad
sa tahanan, paaralan, pamayanan at sa Buong Pag-iisip: Lahat ng iniisip ay mabuti
bansa ay nakakatulong sa kaayusan ng at naayon sa kagustuhan ng Diyos.
buhay ng tao. Nagsisilbing gabay upang
Gaya ng sarili: Pinahahalagahan o
hindi mapahamak ang bawat isa.
minamahal ang sarili ganun din sa kapwa.
Kailangang sumunod sa mga batas
Ang ayaw gawin sa sarili ay huwag gawin sa
sapagkat ang pagsunod ay nagbibigay ng
iyong kapwa.
direksyon at gabay upang mapanatiling
maayos ang buhay. Ang dalawang pinakamahalagang utos ay
base sa buong kautusan ni Moises at ng
Maliban sa mga batas ng paaralan, tahanan mga propeta. Walang binago si Jesus,
at lipunan, ay binigyan din tayo ng Diyos ng binuod lamang niya ito upang maunawaan
napakahalagang kautusan. Ang mga utos at masunod ang utos. Ito ang dalawang
na ito ay ibinigay upang higit na maging mahalagang utos: Pag-Ibig sa Diyos at pag-

CC CATECHETICAL
FOUNDATION OF THE ARCHDIOCESE OF MANILA
SIP PAMBATANG KATEKESIS
Ang Turo ng
Simbahan:
Nais ni Jesus na sundin
natin ang dalawang
dakilang utos: Ibigin mo ang Diyos nang
buong puso, nang buong kaluluwa at ng
buong pag-iisip at ibigin mo ang iyong
kapwa gaya ng iyong sarili.
Ang palatandaang iniibig natin ang mga
anak ng Diyos: kapag iniibig ang Diyos at
tinutupad ang kanyang mga utos (1 Juan
5:2). Ang dalawang mahalagang utos na ito
ay magkaugnay sa isa’t isa. Ito’y hindi
magkalayo, sapagkat meron silang isang
diwa, walang iba kundi Pag-ibig.
Ang batas ng Panginoon ay batas na walang
kulang na ang dulot sa tao ay bagong
buhay; ang kanyang mga batas ay
mapagkakatiwalaan. Liligaya ang sinumang
sumusunod; ito’y wagas at matuwid
sapagkat mula sa Diyos.
FOUNDATION OF THE ARCHDIOCESE OF MANILA
Pasalamatan natin ang Diyos sa biyaya ng upang makasunod tayo sa mga kautusan at
kautusan na manatili tayo sa kanyang pag- magawa ang tama at mabuti.
ibig at patuloy na maglingkod sa Diyos at sa
Maliban sa mga taong naging gabay natin,
kapwa. Ugaliing magdasal at magsimba
ay mayroong laging umaagapay sa atin
upang magabayan tayo sa araw-araw na upang piliin ang mabuti at sumunod sa utos
pamumuhay. ng Diyos.
Ang Aking Gagawin:
Sabi sa Bibliya:
Iibigin ang Diyos sa
Basahin ang Juan 14:16,17a,
pamamagitan ng pagpapakita
25-26 Ang Pangako ni
ng pagmamahal sa kapwa.
Jesus na Espiritu Santo.
Nalaman natin na dumalangin si Jesus sa
SIP PAMBATANG
Ama upang bigyang buhay at gabay ang
KATEKESIS mga alagad. Ang isusugo ni Jesus at ng
Ama ang siyang makakasama at
PAKSA 4: ESPIRITU
papatnubay sa mga alagad at sa atin,
SANTO, GABAY SA upang ang lahat ng bagay na itinuro ni
PAGTUPAD SA KAUTUSAN Jesus ay maunawaan at matupad.
Ang gabay na ito ay walang iba kundi ang
Ang aming Karanasan: Espiritu Santo, na mula sa Ama at sa Anak.
Iba’t iba ang mga
kautusang ipinatutupad
sa tahanan, sa paaralan
maging sa ating lipunan. Minsan ay mahirap
ang sumunod sa utos lalo na kung
nararamdaman natin na tila nasasakal na
tayo at hindi magawa ang mga bagay na
nais nating gawin. Kadalasan ay may
pagtatalo sa kalooban natin, dahil gusto
natin itong gawin, pero alam nating itoý
mali at labag sa utos na ipinatutupad. Sa panahon na tayo’y nahihirapan na
Mabuti na lamang at may mga taong sumunod huwag tayong malungkot dahil
gumagabay sa atin upang magpasya ng hindi tayo nag-iisa. Sa puso natin ay naroon
tama. Salamat sa ating mga magulang, ang Diyos, magtiwala tayo sa kanya, na
guro, kaibigan at mga taong naging gabay sasamahan niya tayo. Hindi madaling
CC CATECHETICAL
SIP PAMBATANG KATEKESIS
sumunod, at gumawa ng mabuti, ngunit
magagawa natin ito, dahil sa tulong ng
Espiritu Santo. Siya ang patnubay at gabay
upang matupad ang mga kautusan.
Ang payo at pag-gabay ng ating mga
magulang, nakatatanda sa
lipunan at higit sa lahat nang
Espiritu ang tutulong sa atin
upang makasunod sa mga
kautusan ng Diyos.
Ang Espiritu ng katotohanan ang
magpapakilala sa atin, nananatili at
tumutulong upang ang lahat ng kautusan
ng Diyos ay masunod.
Ang turo ng Simbahan:
Ang Espiritu Santo ay
nagbibigay buhay, Siya ang
Paraklito na ang kahulugan, “Siyang
tinawag para tumulong”.
Ang Espiritu ang ating “tagapagtanggol,
tagatulong, tagapayo. Samakatuwid ang
buhay na pinag-aalab niya, ay isang buhay
na nagtataguyod, nagpapalakas at
gumagabay, dinadala tayo sa matalik na
pakikipag-ugnayan kay Jesus.
Ang Espiritu Santo ay hindi natin nakikita,
wala Siyang anyo o hugis at gaya ng hangin
hindi natin alam kung saan nangagaling at
kung saan paroroon (Jn 3:8).
Nararamdaman natin siya sa pamamagitan
ng ating konsensya. Kung kaya kapag
gumagawa tayo ng mabuti sa kapwa ay
nagiging masaya ang ating damdamin dahil
siya ang Espiritu ng Ama at ng Anak na
isinugo sa atin upang gumabay at
FOUNDATION OF THE ARCHDIOCESE OF MANILA
makakasama sa pagtupad ng mga kautusan
ng Diyos.
Sa Binyag ay tinanggap natin ang Espiritu
Santo. Ang Tagapatnubay na ipinangako ni
Jesus, ang Espiritu Santo ang tumutulong
upang magawa nating sumunod sa
kautusan, magmahal at Siya’y tumutulong
sa panahong nahihirapan tayong sumunod.
Ang aking gagawin:
Laging mananalangin sa Espiritu
Santo lalo na kung naguguluhan
ang isipan.
SIP PAMBATANG
KATEKESIS
PAKSA 5: SA BANAL NA
KASULATAN NAGSASALITA
SA ATIN ANG DIYOS
Ang Aming Karanasan:
Napakahalaga talaga ang
pakikinig sa pangaral ng
magulang at nakatatanda sapagkat ito ay
gabay sa atin. Sa pakikinig at pagsunod sa
kanilang mga pangaral ay napapabuti tayo,
dahil iniisip nila ang ating kabutihan at
hangad nila na maging maganda at maayos
ang ating pamumuhay.
May biyaya sa pakikinig sa magulang at
nakatatanda at dahil dito ay hindi tayo
mapapahamak.
Maliban sa ating mga magulang ang Diyos
ay patuloy na nagsasalita at nangangaral sa
atin. Patuloy siyang nagsasalita at maririnig
natin ang kanyang mga pangaral sa
pamamagitan ng Banal na Kasulatan.
Sabi sa Bibliya: Basahin ang 1
Samuel 3 kuwento ng Pangitain ni Propeta
Samuel.
Natakot si Samuel kaya hindi agad sinabi
ang mensahe ni Yahweh, sinabi ni Eli kapag
inilihim mo ito ay paparusahan ka, kaya
ipagtapat mo ang mensahe niya.
Sinasabi ng pagbasa na hindi kailangang
matakot na ipahayag ang Salita ng Diyos
sapagkat ito ay nakapagpapalaya sa tao sa
kanyang mga takot.
Mahalaga ang makinig sa Salita ng Diyos. Si
Yahweh ay nagsalita kay Samuel sa Lumang
Tipan, pinili niya itong maging kanyang
Propeta (ibig sabihin: tagapagsalita ng
Diyos). Ang Diyos ay nagsasalita sa
panahon natin ngayon, sa mga kuwento at
mensahe na nakasulat sa Bibliya.
Ang mga Salita ng Diyos sa Banal na
Kasulatan ay nagbibigay sa atin ng
deriksyon sa buhay upang tayo ay patuloy
na makasunod sa kanyang kalooban.
Ang Turo ng Simbahan:
CC CATECHETICAL
SIP PAMBATANG KATEKESIS
Ang Diyos ay nagsasalita sa atin sa Banal
na Kasulatan.
Sa Banal na Kasulatan, nagsasalita ang
Diyos sa tao ayon sa pangungusap ng tao,
tinutulungan tayo na malaman at
maunawaan ang kahulugan ng mga
pangyayari sa ating buhay.
Ang lahat ng nakasulat sa Banal na
Kasulatan ay mula sa inspirasyon ng
Espiritu Santo, kaya’t masasabi nating ang
Diyos ang may akda, ng Bibliya bilang
“Salita ng Diyos”. Ang mga taong pinili ng
Diyos na manunulat ay pinatnubayan ng
Espiritu Santo na nagpalinaw sa kanilang
isipan at nagpakilos ng kanilang kalooban
upang maisulat ang anumang nais ng Diyos.
Tunay na ang Banal na Kasulatan ay Salita
ng Diyos. Tinatawag natin itong Biblia,
galing sa salitang Griego: ibig sabihin ay
“mga aklat.”
Ang Banal na Kasulatan ay mayroong
dalawang bahagi: Lumang Tipan at Bagong
FOUNDATION OF THE ARCHDIOCESE OF MANILA
Tipan at mababasa dito ang mga kwento
mula sa paglikha hanggang sa pagsilang
kay Jesus, pagkamatay at kanyang
pagkabuhay. Sa patuloy na pagbabasa natin
ng Bibliya ay unti-unting hinuhubog ang
ating puso ayon sa kalooban ng Diyos.
Tanda ng paggalang sa Salita ng Diyos sa
pagdiriwang ng Banal na Misa ay tumatayo
tayo at nakikinig sa mga salitang
ipinahahayag sa atin.
Ang Aking Gagawin:
Magbasa ng mga kwento sa Bibliya.
SIP PAMBATANG
KATEKESIS
PAKSA 6: KONSENSIYA,
GABAY SA MORAL NA
BUHAY
Ang aming Karanasan:
Madalas na nakararanas
tayo ng pagtatalo sa
kalooban kung ano ang
gagawin at magiging pasya. Halimbawa
kapag ikaw ay nakapulot ng pera at hindi ka
sigurado kung ito ay isasauli sa may-ari o
kaya ay gagamitin mo sa sarili mong
pangangailangan.
Mahirap pumili ngunit kailangan nating
gawin ang tamang gawain. May
pagkakataon na pinanghihinaan tayo ng
loob at ang napipiling gawin ay mali.
Ang pakikipagtunggali sa mabuti at masama
ay nangyayari sa ating kalooban. Sa pagpili
kung ano ang gagawin nasusubok ang ating
katatagan.
Lahat tayo ay dumadaan sa pagsubok,
maging ang may pinakamatibay na
pananampalataya.
Sabi sa Bibliya:
Basahin ang Genesis 22:1-19
Kuwento ng Pag-aalay
ni Abraham kay Isaac
Hindi naging madali ang utos ng Diyos kay
Abraham na isang ama. May pagtatalo na
nangyayari sa kanyang kalooban kung ano
ang kailangang gawin. Bagamat, may
pagtatalo sa kalooban, nanaig pa rin ang
katapatan ni Abraham sa Diyos.
Sumunod siya sa nais ng Diyos, at nakita ng
Diyos ang katapatan niya. Ang Diyos mismo
ang gumawa ng paraan upang hindi
maituloy ang pagpatay ni Abraham sa
kanyang anak. Pinakita ng Diyos na
kailanman ay hindi niya tayo dadalhin sa
kapahamakan.
Hindi madali ang pagpili. May tunggalian
na nangyayari sa kalooban sa pagitan ng
CC CATECHETICAL
SIP PAMBATANG KATEKESIS
mabuti at masama. Dahil ang naglalaban
dito ay ang sariling kagustuhan at ang nais
ng Diyos. Ngunit, minsan, nagagawa nating
piliin ang mali, dahil mas pinakikinggan
natin ang sarili kaysa sa sinasabi ng Diyos
na nagsasalita sa ating mga puso.
Ang tinig na ito ng Diyos ay walang iba
kundi ang ating konsensiya na kung minsan
ay hindi natin gaanong pinapansin. Mas
madalas tayo ay nakakagawa ng mali dahil
binabalewala ang sinasabi ng ating
konsensiya.
Ang ating konsensiya ang tulong upang
mapagpasyahan kung ano ang tama at
iwasan ang mali.
Ang turo ng Simbahan:
Sa kaibuturan ng kanyang
konsensiya, natutuklasan ng
tao ang isang batas, na di
galing sa kanya, subalit
dapat sundin at ang tinig nito ay nagsasalita
kung kailangan, sa pandinig ng kanyang
puso, laging nananawagan sa kanya na
ibigin at gawin ang mabuti at iwasan ang
masama.
Ang konsensiya ay nauunawaan bilang
isang uri ng panloob na tinig. Isang tinig na
pumapatnubay sa ating moral na
pamumuhay.
Ang Kristiyanong moral, ay pagsunod kay
Jesus sa lahat ng ating pang araw-araw na
pagkilos, mga pagpapahalaga at asal. Ito
ang tugon sa Ebanghelyo na maging
mapagmahal na tao. Ang konsensiya, ang
FOUNDATION OF THE ARCHDIOCESE OF MANILA
tinig na laging tumatawag na mahalin ang
mabuti at iwasan ang masama. Ang
konsensiya ang nagsasabi ng tamang
gagawin sa mga pagkilos.
Kaya nating itakwil ang gawaing masama.
Nakakagawa tayo ng kasalanan kapag pinili
na huwag sundin ang ating konsensiya. Sa
tuwing tayo’y magdarasal hilingin natin ang
tulong ng Diyos Ama upang huwag tayong
ipahintulot sa tukso, at laging iadya sa lahat
ng masama.
Ang aking gagawin:
Pagsisihan ang mga naging
maling pagpili, laban sa
kabutihan.
SIP PAMBATANG
KATEKESIS
PAKSA 7: UNANG UTOS
NG DIYOS; IBIGIN MO
ANG DIYOS NG HIGIT SA
LAHAT
Ang Aming Karanasan:
Ang kapangyarihan at
katanyagan ay hindi
masama, ang taong
ginagamit ang kaniyang kapangyarihan at
katanyagan para sa paglilingkod sa kapwa
ay pagpapalain din ng Diyos. Gayundin
naman ang taong labis ang pagpapahalaga
sa kapangyarihan at ginagamit ito upang
magdusa ang iba ay tiyak na parurusahan.
Anumang kapangyarihan dito sa lupa ay
panandaliaan lamang. Tanging ang Diyos
lamang ang mananatili hanggang sa wakas
ng panahon kung kaya siya lamang ang
dapat nating lubus na pagtiwalaan higit
kaninuman.
Ang Diyos na pinagmumulan ng lahat ng
kapangyarihan, wala tayong ibang
sasambahin at kikilalaning Diyos kundi siya
lamang. Ito ang unang utos niya sa tao na
dapat nating pakatatandaan.
Sabi sa Bibliya:
Basahin ang Exodo 32
Nakalimot ang bayang Israel matapos silang
iligtas ni Yahweh sa pagkaalipin. Hindi
naging lubos ang kanilang pagtitiwala, kaya
bumalik sa dating nakasanayan, at gumawa
sila ng diyos-diyosan.
Nakalimutan nila ang sinabi ng Diyos “Ako si
Yahweh, ang inyong Diyos na naglabas sa
inyo mula sa Egipto at humango sa
pagkaalipin. Huwag kayong magkakaroon
ng ibang Diyos at diyos-diyosan o larawan
CC CATECHETICAL
SIP PAMBATANG KATEKESIS
ng anumang nilalang”. Ito ang unang utos
sa atin ng Diyos, ang mahalin ang Diyos
nang buong puso, nang buong kaluluwa at
nang buong lakas.
Ang Diyos ang tanging dapat nating
sambahin. Wala tayong higit na
pagtitiwalaan kaysa sa kanya. Nararapat
lamang na kilalanin, ibigin at pahalagahan
natin siya sa ating buhay.
Ang Turo ng Simbahan:
Ibigin mo ang Diyos ng higit
sa lahat ng bagay. Ito ang
unang utos ng Diyos.
Sinabi ng Diyos na siya lamang ang Diyos at
siya lamang ang ating sasambahin, ang
utos na ito ay dapat nating itinanim sa ating
isipan sapagkat ito ang pinakamahalaga at
pangunahin sa lahat ng mg utos.
Hindi tayo sasamba sa ibang Diyos, at higit
na magtitiwala kaninuman ng higit sa
pagtitiwala at pagmamahal na ibinibigay
natin sa Diyos.
Ang tawag sa pagsamba sa ibang diyos-
diyosan ay idolatry, ibig sabihin ay
ipinagpapalit ang pagsamba sa Diyos sa
kayamanan, kapangyarihan at kahalayan.
Ilan sa halimbawa ng kasalanan laban sa
unang utos ay ang paniniwala sa mga hula
at pamahiin, sacrilege o kawalan galang sa
mga banal na lugar, bagay at tao tulad ng
simbahan, pari, mga imahen o paglalarawan
ng Diyos.
Maging ang simony o pagbibili at
pagbebenta ng mga bagay na banal.
FOUNDATION OF THE ARCHDIOCESE OF MANILA
Pagsubok sa Diyos sa pamamagitan ng
paghingi ng mga tanda o kaya ay paninisi
sa Diyos.
Ang Diyos ang pinakamakapangyarihan sa
lahat, ang pinagmumulan ng lahat at siya
lamang ang dapat nating sambahin.
Kaya dapat nating ibigin ang Diyos ng higit
sa lahat ng bagay. Naipapakita natin ang
pagmamahal at pagsamba sa Diyos sa
pamamagitan ng paglilingkod natin sa ating
kapwa at pagsamba sa kanya sa
pananalangin at pagsisimba.
Ang Aking Gagawin:
Hindi ako maniniwala sa mga
hula at gagamit ng mga agimat.
SIP PAMBATANG
KATEKESIS
PAKSA 8: IKA-2 UTOS NG
DIYOS: IGALANG ANG
PANGALAN NG DIYOS
Ang aming Karanasan:
Hindi tama na tawagin
ang pangalan ng inyong
mga magulang, lolo at lola, kaibigan maging
sino man ng walang pagpapahalaga.
Mali na pagtawanan ang pangalan nila,
dahil ito ay nagpapakita ng pambabastos, at
kawalan ng paggalang.
Nais ng bawat isa na tawagin ng tama at
igalang ang kanilang pangalan at apelyido
ngunit kung minsan ay nasasabi natin
bilang ekspresyon na pabiro ang pangalan
ng ating kapwa maging ating Diyos, akala
natin ay tama sapagkat biruan lamang.
Hindi natin naiisip na binabastos na at
nilalapastangan ang pangalan nila.
Kung paano tayo nagnanais na tawagin ang
ating pangalan, ganun din mas higit lalo
ang pangalan ng Diyos at mga bagay na
may kaugnayan sa Diyos.
Sabi sa Bibliya:
Basahin ang Exodo 3:1-6; 13-15
Kuwento ng Pagkatawag
kay Moises
Si Moses ay nakarating sa Horeb, sa Bundok
ng Diyos, nakita niya ang ningas sa gitna ng
mababang punongkahoy na nagliliyab,
ngunit hindi nasusunog. Nang lalapitan ito,
nagsalita si Yahweh ang Diyos, ngunit hindi
maaaring lumapit sapagkat banal ang lugar
na kanyang kinatatayuan.
Binigyan ni Yahweh si Moses ng tungkuling
pamunuan ang pagliligtas sa mga Israelita.
Ipinakilala ni Yahweh ang Kanyang sarili
bilang “Ako’y si Ako nga”, ang Diyos nila
Abraham, Isaac at Jacob. Ang pangalang
itatawag nila sa kanya magpakailanman.
CC CATECHETICAL
SIP PAMBATANG KATEKESIS
Malinaw sa kuwento kung gaano kadakila
ang pangalan ng Diyos. Ang pangalan ng
Diyos ay banal, hindi kailangang banggitin
sa mga walang kabuluhang usapan. Sa mga
pag-uusap at mga expression ay kailangang
maging maingat sa pagsambit. Sapagkat
doon maipapakita ang paggalang sa
kanyang ngalan.
Ang turo ng Simbahan: Dahil
may takot tayo sa Diyos at
mahal natin siya, “Huwag
nating babanggitin sa
walang kabuluhan ang pangalan ng Diyos.
Ito ang pangalawang utos ng Diyos.
Ipinag-uutos ng ikalawang utos na Igalang
ang pangalan ng Panginoon.
Ito ang utos na nagpapahayag na “huwag
babanggitin ang pangalan ng Panginoon sa
walang katuturan”. Nag-uutos ito ng pag-
galang sa banal na pangalan ng Diyos na
kumakatawan mismo sa kanya.
Sa mga pangakong gamit ang ngalan ng
Diyos, pagsasalita laban sa Diyos,
pagkapoot, paghamak, pag-alipusta,
FOUNDATION OF THE ARCHDIOCESE OF MANILA
paglapastangan ay labag sa paggalang ukol
sa Diyos at sa pangalan ng Diyos.
Ganun din ang pagsambit sa pangalan ng
Diyos sa walang kabuluhan at katuturan, o
sa walang kwentang pag-uusap.
Ang Pangalan mismo ng Diyos ay Banal sa
pamamagitan ng pangalang ito naipapakita
ng Diyos ang Kanyang walang hanggang
pagkaDiyos. Ipinapahayag ng Diyos ang
kanyang sarili bilang Ama, Anak at Espiritu
(ang kabanal-banalang Santatlo) sa
pamamagitan ni Jesu-Kristo bilang Salita ng
Diyos na nagkatawang–tao.
Ang pangalang tinaggap natin sa binyag ay
kristiyanong pangalan, tayo’y binyagan “sa
Ngalan ng Ama at ng Anak at ng Espiritu
Santo”. Sagrado ang ating pangalan,
kailangang igalang ang pangalan ng bawat
isa. Maaari lamang gamitin ang pangalan ng
Diyos sa pagsamba at pagpupuri sa kanya.
Sa panalangin ay naipapahayag natin ang
paggalang at pagpupuri sa ngalan ng Diyos
Ang aking gagawin:
Igagalang ang pangalang ng
Diyos at ng kapwa tao.
SIP PAMBATANG
KATEKESIS
PAKSA 9: IKATLONG
UTOS NG DIYOS:
IPANGILIN ANG ARAW NG LINGGO
AT MGA PISTANG PANGILIN
Ang Aming Karanasan:
Ang araw ng Linggo ang pinaka-espesyal na
araw sa ating mga Kristiyano. Ito’y araw ng
pahinga, walang pasok sa paaralan, at
trabaho. Sa araw na ito ay kumpleto ang
pamilya, at madalas ito ang panahon para
mag bonding, mamasyal, gumawa ng sama-
sama sa loob ng tahanan. Ngunit ang
pinakamahalagang Gawain ay ang sama-
samang pagsisimba. Ito ang utos na
binigay ng Diyos ang pahalagahan ang araw
ng Linggo at italaga ito sa kanya.
Sabi sa Bibliya:
Basahin ang Exodo 31: 12-18
Kuwento sa Pagbibigay Halaga
sa Araw ng Linggo.
Ang araw ng pamamahinga ay itinakda para
sa Panginoon. Iniutos sa ikapitong araw na
walang gagawa isa man sa mga anak, mga
katulong o kahit sinong naninirahan sa
tahanan. Ibinigay ang anim na araw para
gumawa, sa ika-7 araw ay para sa pahinga
at pinagpala ang araw na ito at pinaging
banal.
Ang araw ng Panginoon ay alaala ng
pagkaligtas ng Israel sa pang-aalipin ng
Ehipsiyo.
Ipinagkaloob ng Diyos sa Israelita ang
Sabbath, ibig sabihin ay magpahinga sa
gawain at ilaan ang araw at oras para
alalahanin ang kabutihan ng Diyos at ito’y
gagawin ng lahat ng salinlahi ng
panghabang panahon.
CC CATECHETICAL
SIP PAMBATANG KATEKESIS
Ang araw na ito ay sa Panginoon at buong
kabanalang inilaan sa kapurihan ng Diyos.
Para sa ating mga Kristiyano ang araw ng
Sabath ay araw ng Linggo. Ito ang panahon
upang tayo rin ay magpahinga at sumamba
sa Diyos.
Ang Turo ng Simbahan:
Sa Ikatlong Utos, tinuturo
na bigyang halaga at
igalang ang araw ng
Linggo. “Italaga ninyo sa akin ang Araw ng
Pamamahinga”.
Ipinag-uutos ng pangatlong utos na
ipangilin ang araw na inilaan para sa
pagsamba sa Diyos at araw ng
pamamahinga. Ang araw na iyon para sa
mga Kristiyano ay ang araw ng Linggo. Sa
araw na ito ay tumitigil tayo sa gawain na
karaniwang ginagawa mula Lunes
hanggang Sabado, at ginagawang espesyal
ang araw ng Linggo, upang pasalamatan
ang Diyos sa lahat ng biyaya na kaloob at
ipagdiwang ang pagliligtas niya sa atin sa
pamamagitan ng pagsisimba.
FOUNDATION OF THE ARCHDIOCESE OF MANILA
Kailangan nating huminto at magpahinga
upang “ma-enjoy” ang pinagpaguran sa
nagdaang araw. Sa pagpapahinga at
pagtigil ay mapapansin ang maliliit na mga
bagay, lalo na ang mga biyaya ng Diyos,
kaya pasalamatan natin siya sa kanyang
kabutihan.
Bagamat ang Linggo ay araw ng pahinga,
nagturo si Jesus sa atin ng kabutihan sa
kapwa. Tayong mga Kristiyano ay hindi
pinipigilan ng Diyos na gumawa at kumilos
para sa paglilingkod at pagpapakita ng
pagmamahal sa Diyos at sa kapwa.
Ang Linggo ay araw ng muling pagkabuhay,
kung saan ipinagdiriwang ang presensiya ng
muling nabuhay na Panginoong Jesus,
lalung-lalo na sa Banal na Eukaristiya.
Ang Banal na Misa ang pinakadakilang
pagdiriwang na maaring gawin tanda ng
pagsamba sa Diyos. Sa araw na ito
(Linggo) nakatakdang magsama-sama ang
mga mananampalataya bilang isang
pamilya ng Diyos sa iisang lugar.
Ang Aking Gagawin:
Magsisimba tuwing araw ng Linggo.
SIP PAMBATANG
KATEKESIS
PAKSA 10: IKA- 4 NA UTOS:
IGALANG MO ANG
IYONG AMA AT INA
Ang aming Karanasan:
Ang mga magulang ay
regalo / bigay ng Diyos sa
atin. Nararapat lamang na mahalin at
igalang ang mga magulang. Mahal ng Diyos
ang lahat ng tao kaya binigyan n’ya ang
bawat bata ng nanay at tatay, nang sa
gayun ay mahalin ng mga magulang ang
kanilang mga anak at ang anak ay mahalin
ang kanilang mga magulang.
Hindi katangap-tanggap na sila ay mabastos
at suwayin sa mga iniuutos lalo na kung ito
ay makabubuti sa atin. Ito ay kawalan ng
paggalang at pagmamahal sa kanila.
Ang mga magulang ang naging daan para
masilayan ang ganda ng mundo. Sila ay
regalo ng Diyos, kaya nararapat na igalang
at sundin.
Sabi sa Bibliya:
Basahin ang Deut.5:16 at
Exodo 20:12
Ang kahalagahan ng ika-apat na utos ng
Diyos: “igalang ninyo ang inyong ama at
ina.” Ang tanging utos ng Diyos na may
kasamang pangako. Ipinapangako ng Diyos
sa lahat ng gumagalang sa kanilang mga
magulang na bibigyan niya ito ng maganda
at mahabang buhay (Efeso 6:3).
Ang paggalang sa magulang ay nagmumula
sa utang na loob natin sa kanila sa
pamamagitan ng kanilang buhay,
CC CATECHETICAL
SIP PAMBATANG KATEKESIS
pagmamahal, pagsisikap at sakripisyo sa
pagsilang ng kanilang mga supling.
Mula sa pagiging sanggol hanggang sa
paglaki, sila ay tumulong upang ang mga
anak ay umunlad sa antas, dunong at
grasya.
Igalang mo ng buong puso ang iyong ama
at ina at huwag kalimutan ang hirap ng
ating mga magulang sa pag-aaruga sa atin.
Laging alalahanin kung hindi dahil sa kanila
ay hindi tayo magiging tao.
Mapalad ang mga batang nagmamahal,
nagbibigay galang sa mga magulang at sa
mga nakatatanda sapagkat sila ay
pagpapalain ng Diyos.
Ang turo ng Simbahan:
Dahil may takot tayo sa
Diyos at mahal natin Siya,
igalang natin ang ating Ama
at Ina. Ito ang Ika-apat na
utos ng Diyos.
Si Jesus mismo ay nagpakita ng
pagmamahal sa kanyang mga magulang
(Lucas 2:51). Siya ay naging masunuring
anak kina Maria at Jose, siya mismo ay
sumunod sa ika-apat na utos.
Tulad ni Jesus tayo rin ay inaanyayahan na
mahalin at igalang ang magulang. Kung
sumususunod tayo sa kanila, ito ay kalugod-
lugod sa Diyos.
May pananagutan tayo sa mga magulang
na tumulong sa gawaing bahay, bigyan sila
ng materyal na bagay na kanilang
kailangan, lalo na sa kanilang pagtanda,
alagaan sa kanilang pagkakasakit, at
FOUNDATION OF THE ARCHDIOCESE OF MANILA
damayan sa panahon ng kalungkutan o
kahirapan.
Bawat magulang ay may tungkulin sa atin,
upang lumaki tayong mabuting tao, at
mabuting kristiyano. Sila ang tagapaghubog
natin upang tayo ay lumaking mapagmahal
at may takot sa Diyos. Ito ang unang
gampanin ng isang magulang na ipinangako
nila sa Diyos.
Malaki ang utang na loob natin sa ating
mga magulang at bilang pagtanaw, isama
natin sila sa ating mga pagdarasal. Ingatan
natin ang kanilang kalusugan, lalo na kapag
sila’y napapagod at tumatanda. Tulungan
natin silang maging malakas at wag sumuko
sa buhay. Hangarin natin na sila ay
manatiling masigasig at laging may pag-asa
lalo na sa panahon ng kanilang
katandaan.
Ang aking gagawin:
Ipadama ang pagmamahal at paggalang sa
magulang.
SIP PAMBATANG
KATEKESIS
PAKSA 11: IKA- 5 UTOS NG DIYOS
PAHALAGAHAN AT
IGALANG ANG BUHAY
Ang Aming Karanasan:
Ang Diyos ang nagbigay
sa atin ng buhay, nilikha
niya tayo na kanyang
kalarawan, binigyan ng halaga at dangal.
Kaya pinahahalagan natin ang buhay sa
pamamagitan ng pag-aalaga, pag-iingat at
pag-aayos ng sarili tulad ng pagkain ng
wastong pagkain at pagpapahinga sa
tamang oras.
Anumang Gawain ng pagsira sa buhay
gaano man ito kaliit o ka simple ay
paglabag sa utos ng Diyos na igalang natin
ang buhay. Nais ng Diyos na pahalagahan
at igalang natin ang buhay.
Upang mapahalagahan ang buhay nagbigay
siya ng utos: “Huwag kang Papatay.”
Ang pagpatay sa simula pa lamang ng
kasaysayan ng tao ay hindi na kalugod-
lugod sa mata ng Diyos.
Sabi sa Bibliya:
Basahin ang Genesis 4:1-16
Kuwento ni Cain at Abel.
Naranasan ni Cain ang paghihirap sa
kasalanang ginawa niya. Malaking
kasalanan na kanyang nagawa, mula sa
pagkainggit ay pinatay niya ang kanyang
kapatid na si Abel. Pinarusahan siya at
pina-alis malayo sa presensiya ng Diyos.
Ang pagpatay ay isang kasalanan dahil ang
CC CATECHETICAL
SIP PAMBATANG KATEKESIS
buhay ay bigay ng Diyos, nararapat lamang
na bigyan natin ang buhay ng
pagpapahalaga.
Naputol ang ugnayan ni Cain sa Diyos dahil
sa kasalanang ginawa niya. Dahilan kung
kaya siya ay napalayas at nagdanas ng
paghihirap malayo sa presensya ng Diyos.
Mahalaga ang buhay, walang sinuman ang
maaaring sumira nito. Ang sumira nito ay
makakaranas ng paghihirap at
pagbabayaran niya ang kanyang ginawa.
Ito ang dahilan kaya kailangan na
pahalagahan at igalang natin ang ating
buhay at buhay ng iba.
Ang Turo ng Simbahan:
Ipinagbabawal ng ika-5 utos
na “Huwag kang papatay”,
ang tuwirang panunuligsa
sa buhay ng tao at dangal
ng katawan.
Ang ikalimang utos ay kaloob ng Diyos
upang panatilihin ang halaga at dangal ng
buhay. Ipinagtatanggol nito ang buhay na
kaloob ng Diyos at pinalalaganap ang
praktikal na pangangalaga at paggalang
para sa buhay at dangal ng lahat ng tao.
FOUNDATION OF THE ARCHDIOCESE OF MANILA
Ang buhay ng tao ay isang biyayang galing
sa Diyos, pinagkatiwalaan niya tayo,
pahalagahan natin ito sa pamamagitan ng
pag-aalaga at pag-iingat. Ang pananakit,
pangbubully, pang-aasar, pagsasabi ng di
maganda at kung ano-ano pa ay paglabag
din sa ika-5 utos ng Diyos.
Ang masasamang salita ay nagdudulot ng
hindi magandang pakiramdam sa taong
sinasabihan nito. Isang uri ng pagpatay na
hindi direktang pinatay pero pinapatay mo
ang dangal ng isang tao bilang kawangis ng
Diyos.
Ang buhay ay banal, sapagkat ang Diyos
ang may akda nito at dahil may takot tayo
sa Diyos at mahal natin siya, “Pahalagahan
natin ang buhay at igalang,” dahil ito ang
ikalimang utos ng Diyos.
Sa bawat umaga tayo ay nagigising at
nanatiling buhay kung kaya dapat lamang
na magpasalamat tayo sa Diyos sa
pamamagitan ng pananalangin. Sa tuwing
tayo ay dumadalo sa pagdiriwang ng Banal
na Misa ay pinasasalamatan din natin ang
Diyos sa buhay at mga biyayang kaloob
niya sa atin sa araw-araw.
Ang Aking Gagawin:
Pahahalagahan ko ang buhay
sa pamamagitan ng pag-iingat
ng sarili, pagkain ng wastong
pagkain, pamamahinga sa tamang oras at
hindi pananakit sa kapwa.
SIP PAMBATANG
KATEKESIS
PAKSA 12: IKA - 6 AT IKA -9 NA UTOS
NG DIYOS:
PAGGALANG SA KASARIAN BILANG
“LALAKI AT BABAE”
Ang aming Karanasan:
Ang lalaki at babae ay
halos magkakaiba sa lahat
ng bagay, pananamit, pananalita, kilos,
ugali at katangian, sa halos lahat ng aspeto
ng buhay. Halimbawa, karaniwang
katangian ng babae ang pagiging maasikaso
kaysa lalaki, at mas malawak ang pang-
unawa kaysa lalaki. Ang lalaki naman
kadalasan ay higit na tahimik, at pala-isip.
Mas malakas ang katawan ng lalaki,
samantalang ang babae naman ay higit
namang dalisay sa pagkilos.
Ano pa man ang kasarian natin dapat
maging masaya tayo sapagkat ito ay
biyaya ng Diyos, kaya tanggapin natin ito
at igalang hindi lang ang sarili pati ang
bawat isa.
Sabi sa Bibliya:
Basahin ang Genesis 39:1-
22
Kuwento ni Jose at ang
asawa ni Potifar
Gayon na lamang ang pagnanasa ng asawa
ni Potifar kay Jose kaya inakit niya ito
upang may mangyari sa kanila. Ngunit si
Jose ay may malinis ang puso at pag-iisip,
CC CATECHETICAL
SIP PAMBATANG KATEKESIS
hindi niya hinayaan na magkasala sa Diyos
at kay Potifar.
Nanindigan si Jose na gawin ang tama kahit
na ito ay nagdulot sa kanya ng pagdurusa.
Siya ay ipinakulong ni Potifar dahil sa
pagtanggi niya na makipagtalik sa kaniya.
Hindi sya natakot na maghirap, masunod
lamang ang kalooban ng Diyos.
Pinili niyang gawin ang tama, iginalang ang
kanyang pagkalalake at pagkababae naman
ng kanyang kapwa.
Pinaalalahanan tayo ng Diyos na “Ang
inyong katawan ay hindi talagang inyo
kundi sa Diyos…Kaya’t gamitin ninyo ang
inyong katawan upang maparangalan ang
Diyos.”
Ang turo ng Simbahan:
Ang salitang “dalisay ang
puso” ay
tumutukoy sa mga taong ang
kaisipan at kalooban ay
nakaayon sa mga katangian ng
kabanalan ng Diyos, lalo’t
higit sa tatlong bagay: sa
FOUNDATION OF THE ARCHDIOCESE OF MANILA
pag-ibig, sa kalinisan o katuwirang sekswal,
sa pag-ibig sa katotohanan at
pagkamatotoo sa pananampalataya.
Ang ika-6 at ika-9 na utos ay nag-aanyaya
na maging malinis sa puso at isipan ito ang
paraan upang maipakita ang paggalang sa
kasarian at maging sa kasarian ng iba. Sa
may dalisay na puso makikita ang Diyos ng
harap-harapan at matutulad sila sa kanya.
Ang Ika-6 na utos ay “Huwag kang
mangangalunya” at ang Ika-9 na utos
naman ay “Huwag ninyong pagnasaan ang
asawa ng iyong kapwa”.
Ang mga utos na ito ay hindi lamang para
sa may asawa kahit na single o mga bata ay
maaari ring makagawa ng pagkakasala sa
pamamagitan ng may mahalay na pag-iisip
sa kanyang kapwa.
Sa pagkakaroon ng malinis na puso at isip
naipapakita natin ang paggalang sa ating
sarili at pagsunod sa ika-6 at ika-9 na utos
ng Diyos. Ang personal na pananalangin
naman at pagtanggap ng mga Sakramento
ay tulong upang mapaglabanan natin ang
kasalanan at mapanatili ang kalinisan ng
ating puso, isip at katawan.
Ang aking gagawin:
Iiwasan ang pagbabasa at panonood ng
mga malalaswang babasahin at palabas sa
TV at internet.
SIP PAMBATANG
KATEKESIS
PAKSA 13: IKA-7 AT IKA -
10 NA UTOS NG DIYOS
IGALANG AT IBAHAGI ANG PAG-AARI
NG IBA
Ang Aming Karanasan:
Ang taong matapat,
mapagmalasakit at
magalang sa pag-aari ng iba ay ilang
katangian upang pagkatiwalaan ng kapwa.
Ang bagay na hindi sa atin ay nararapat na
pag-ingatan, hindi pagnasaan, at ibalik sa
may-ari ng maayos. Kailangan nating igaling
ang pag-aari ng iba.
Ang pagsira at pag-angkin sa pag-aari ng
iba ay nagpapakita ng kawalang respeto sa
kapwa. Kapag hindi sa atin ang isang
bagay, nararapat na magpaalam sa may-ari
bago ito galawin o kunin. Sa hindi
pagpapaalam, nasisira ang tiwala na
binibigay sa atin.
Anumang hindi sa atin ay dapat nating
ibalik sa ating kapwa. Ito ang kuwento ni
Zaqueo na kinalugdan ng Diyos.
Sabi sa Bibliya:
CC CATECHETICAL
SIP PAMBATANG KATEKESIS
Basahin ang Lukas 19:1-10
Kuwento ni Jesus at Zaqueo.
Ipinakita ni Zaqueo ang tunay na pagba-
bago, at pagtatama ng kanyang mga maling
ginawa. Sinabi niya na ibabalik ang ninakaw
sa ika-apat ng halaga na kanyang dinaya at
ibibigay ang kalahati ng kanyang yaman sa
mahihirap. Tunay na pinagsisihan niyang
mabuti ang kanyang ginawa.
Bagamat si Zaqueo ay nagkamali at
kinikilala ng kanyang mga kababayan na
makasalanan dahil sa kanyang gawaing
paniningil ng buwis para sa mga
mananakop na Romano, hindi siya hinatulan
ni Jesus bagkus pinaramdam ang
pagtanggap at pagbibigay ng pagkakataon
para sa pagbabago.
Ito ang paanyaya ni Jesus sa atin, ang
patuloy na maglakas-loob na bumalik sa
kanya at baguhin ang mga maling nagawa.
Ang Turo ng Simbahan:
Dahil may takot tayo sa Diyos
at mahal natin siya, huwag
tayong magnanakaw at
huwag magnanasa sa hindi
natin pag-aari. Ito ang ika-7
at ika-10 utos ng Diyos.
FOUNDATION OF THE ARCHDIOCESE OF MANILA
Ang pagsunod sa Ika-7 at ika-10 utos ay
nagmumula sa banal na pagkatakot sa
Diyos at pagmamahal sa kanya. Mananatili
lamang itong mga utos at hindi magdudulot
ng ganap na pagbabago sa sarili kung ito ay
ginagawa ng walang diwa ng pagmamahal
sa Diyos at kapwa. Anumang mali tulad ng
pagnanakaw at pagsira sa gamit ng iba ay
magdudulot ng kalungkutan sa
pagkakamaling ginawa dahil sa nasirang
relasyon sa Diyos at kapwa.
Ang ika-7 at ika-10 utos ay magkaugnay
sapagkat iisa ang ninanais nito, ang pag-
angkin sa pag-aari ng iba.
Maliban sa aktuwal na pagkuha ng
pagmamay-ari ng iba, bilang tagasunod ni
Kristo tayo’y may pananagutan na tumulong
sa pangangailangan ng iba.
Ayon kay San Crisostomo, ang tahasang
pagwawalang bahala sa pangangailangan
ng iba ay isang uri ng pagnanakaw “ang
hindi magbahagi sa mahihirap ng sariling
kayamanan ay pagnanakaw sa kanila at
pagkakait ng buhay”.
Ang kayamanan ng mundo ay nakalaan
para sa lahat ng tao. Sa pagbabalik-loob sa
Diyos lalo na sa Sakramento ng
Pangungumpisal, tinatanggap natin ang
biyaya ng Diyos upang mapatawad tayo sa
mga nagawang kasalanan sa pagnanakaw
at kasakiman at tumatanggap din tayo ng
lakas na makapagbagong-buhay.
Ang Aking Gagawin:
Dadasalin ang Pagsisisi
O Panginoong Jesukristo, ako’y nagkasala
laban sa iyong kabutihang walang hanggan.
Ako’y nagsisisi nang buong puso at nagtitika
na di na muling magkakasala sa tulong ng
iyong mahal na grasya. Amen.
SIP PAMBATANG
KATEKESIS
PAKSA 14: IKAWALONG
UTOS NG DIYOS:
PANINDIGAN ANG KATOTOHANAN
Ang aming Karanasan:
Ang bunga ng pagsisinu-
ngaling o hindi pagsasabi
ng totoo ay kawalan ng tiwala. Kaya kung
hindi tayo nagsasabi ng totoo at paulit-ulit
ang ginagawang pagsisinungaling ay
nawawala ang pagtitiwala ng mga taong
nakapaligid sa atin. Wala nang naniniwala
kahit nagsasabi pa ang isang tao ng totoo.
Sa ating pagsisinungaling ay nawawalan
tayo ng mga kaibigan at nilalayuan tayo ng
ating kapwa. Nasasaktan natin ang
damdamin ng iba at nasisira ang
magandang ugnayan natin sa kanila. Tama
ang matandang kasabihan na “Ang
pagsasabi ng tapat ay pagsasamang
maluwat.”
Sabi sa Bibliya:
Basahin ang Susana 1:1-64
Kuwento ni Susana
CC CATECHETICAL
SIP PAMBATANG KATEKESIS

Sa kuwento ni Susana, ang babaeng may
takot sa Diyos ay pinaratangan ng hindi
totoo ng 2 hukom na sinungaling. Ang
kasinungalingan na kanilang ginawa ay
nagdulot ng kapahamakan kay Susana at
naparusahan ito ng kamatayan.
Dahil si Susana ay madasalin at nagtitiwala
sa Diyos, dininig ng Diyos ang kanyang
panalangin. Tinulungan siya ni Propeta
Daniel, at napatunayan na hindi siya ang
may sala kundi ang 2 hukom na
nagsinungaling, kung kaya ang mga ito ang
naparusahan.
Ayon sa Kautusan ni Moses ang
nagparatang sa kanyang kapwa ng
kasinungalingan ang siyang parurusahan.
Tayo rin ay inaanyayahan ng Diyos na
palaging magsabi ng totoo at maging tapat.
Maging instrumento tayo sa pagsasabi ng
totoo, pagtutuwid sa kapwa, paggalang sa
mabuting pangalan at sa pagtanggap sa
puna ng iba.
Ang turo ng Simbahan:
Dahil may takot tayo sa
Diyos at mahal natin siya,
huwag tayong sasaksi sa
hindi katotohanan laban sa
ating kapwa. Ito ang ikawalong utos ng sa Diyos Espiritu sa pamamagitan ng
Diyos. panalangin.
Ang paggalang sa katotohanan at pagsasabi Ang aking gagawin
ng totoo ang nagpapatunay na tayo ay Pagsisikapan na laging
inaanyayahan na maging tapat sa lahat ng magsasabi ng totoo at hindi
sinasabi at itakwil ang kasinungalingan. sasaksi sa kasinungalingan.
Nais ng Diyos na lagi tayong magsabi ng SIP PAMBANTQNG
totoo kahit na mapahiya pa at mapagalitan.
Higit na mahalaga ang magsabi tayo ng
katotohanan, sapagkat ang kamalian kahit
na pilit na pagtakpan ay malalaman. SIP PAMBATANG
Ang kasinungalingan ay nagbibilanggo sa KATEKESIS
atin, sa tuwing tayo ay nagsisinungaling,
kahit na ikaw at ang Diyos lamang ang PAKSA 15: SAKRAMENTO,
nakakaalam. NAGKAKALOOB NG BIYAYA
Samantalang ang katotohanan kahit na
UPANG MATUPAD ANG MGA
mahirap sabihin ang magpapalaya sa atin.
KAUTUSAN
Sinabi ni Jesus: “Ako ang daan ang
katotohanan at ang buhay, walang
makapupunta sa Ama kundi sa
pamamagitan ko”. Kaya nga Siya ay
mabuting guro ang kanyang itinuturo’y
katotohanan, at ito ay nakikita sa Kanyang
ginagawa.
Si Kristo bilang katotohanan ang
nagpapalaya sa atin sa pamamagitan ng
pagpapalaya sa atin mula sa
kamangmangan, di matuwid na paratang,
pagsisinungaling at pagkukunwari.
Sikaping natin na laging magsabi ng totoo
sapagkat ito ang magpapalaya sa atin mula
sa kasinungalingan at kasalanan. Sa
pagkakataon na tayo ay mahirapan na
magsabi ng totoo, humingi tayo ng tulong

CC CATECHETICAL
FOUNDATION OF THE ARCHDIOCESE OF MANILA
SIP PAMBATANG KATEKESIS
Ang Aming Karanasan:
Ang pagsisimba at
pagtanggap ng komunyon
ng may pananampalataya ang nagbibigay
ng lakas at pagpapala sa mga gawain natin
araw-araw, dahil ang mga Sakramento ang
banal na tanda ng pagmamahal ng Diyos sa
atin.
Ang sinumang tumanggap nito ay
pinagkakalooban ng natatanging biyaya
upang makasunod sa kalooban ng Diyos.
Ang mga Sakramento ang nagsisilbing
ugnayan natin kay Jesus. Sa pamamagitan
nito tayo ay nananatiling malapit at laging
nakaugnay sa kanya.
Sabi sa Bibliya:
Basahin ang Juan 15: 1-17
Talinhaga ng Puno ng Ubas.
Si Jesus ang tinutukoy na puno ng ubas at
tayo ang mga sanga. Upang makapamunga
ang mga sanga kailangan na manatili siyang
nakakabit sa puno. Kung siya ay hiwalay,
hindi sya makapamumunga kahit kailan.
Tayo din ay hindi dapat mapahiwalay kay
Jesus upang ang buhay natin ay mamunga
din ng kabutihan at biyaya sa ating Kapwa.
Manatili tayong kumapit kay Jesus upang
tayo ay mamunga ng kabutihan. At
mananatili lamang tayong nakakapit sa
kanya kung patuloy tayong tatanggap ng
mga sakramento, dahil ito ang magbibigay
sa atin ng lakas araw-araw upang
makasunod sa kanyang mga kautusan.
FOUNDATION OF THE ARCHDIOCESE OF MANILA
Ang Turo ng Simbahan:
Itinatag ni Jesus ang isang
nakikitang tanda, ito ang
mga Sakramento na
nagbibigay ng kanyang
biyaya sa atin upang matupad ang
kautusan.
Ang mga Sakramento ay nagbibigay ng mga
biyaya “ex opere operato” nanganga-
hulugan ito na hindi nakahahadlang sa
pagkakaloob ng biyaya ang anumang
kakulangan sa kabanalan ng gumaganap na
ministro. Dahil si Kristo mismo ang
kumikilos sa pamamagitan ng kanyang
Espiritu, kapag wastong ipinagdiriwang ang
mga sakramento.
Aktibo si Kristo sa lahat ng sakramento lalo’t
higit sa Banal na Eukaristiya. Kapag
nagiging ganap ang presensiya ng kanyang
dugo at katawan sa anyo ng tinapay at alak
sa pamamagitan ng konsagrasyon.
May natatanging biyaya ang lahat ng
sakramento dahil pinapakita nito ang iba’t
ibang paraan kung paano dumarating si
Kristo sa atin at kinakatagpo tayo sa lahat
ng maselan at karaniwang sandali ng ating
buhay. Ang mga grasya at pag-ibig na
ipinagkakaloob sa binyaga’y hindi biyaya na
basta na lamang tinatanggap. Gumagabay
ang mga ito sa bata at tinatawag siya
upang malayang tumugon sa pag-ibig ng
Diyos. Kaya kailangan na palagi tayong
tumanggap ng mga sakramento lalo na ang
Banal na Eukaristiya at Kumpisal upang
makatupad tayo sa mga kautusan.
Naisasakatupan natin ang pagsunod sa mga
utos sa pamamagitan ng kapangyarihan ng
Espiritu Santo, unti-unti tayong hinuhubog
kung paano mag-isip, kumilos, manalangin,
umibig, magpatawad at maglingkod katulad
ni Kristo.
Sa pamamagitan ng tulong at biyaya ng
mga sakramento tayo ay nakapamumuhay
ng nakaugnay sa Diyos at nakasusunod sa
kanyang kautusan. Ito rin ang natatanging
paraan upang ipakita ang pagsamba,
pasasalamat at pagmamahal sa Diyos sa
araw-araw na biyayang ipinagkakalob niya
sa atin.
Ang aking gagawin:
Sikaping magsimba tuwing
Linggo at mag kumpisal 1 besis
bawat taon.
CC CATECHETICAL