BELIEF NO.
23: KASAL AT PAMILYA dapat na itaguyod ang kanilang mga anak na mahalin at sundin ang
Tulad ng Diyos na isang Diyos ng relasyon, nilikha Niya ang tao para sa mga
relasyon din. Itinatag Niya ang unang kasal nina Adan at Eba, pagkatapos
binasbasan sila na "magpakarami at dumami" (Genesis 1:28).
Ang mga Kristiyanong Seventh-day Adventist ay sumusunod sa biblikal na
payo ng Diyos para sa malusog na mga relasyon at masayang mga tahanan.
Ang malalakas na pamilya ay pundasyunal sa isang nagtatagumpay na
simbahan at malapit-knit na komunidad.
Tingnan natin kung ano ang sinasabi ng Bibliya tungkol sa kasal at pamilya,
tulad ng:
1. Saan nanggaling ang kasal?
2. Mga biblikal na gabay para sa isang mabuting kasal
3. Pananampalataya at mga paniniwala pagdating sa kasal
4. Ano ang sinasabi ng Bibliya tungkol sa diborsyo
5. Ano kung ang aking kasal ay iba kaysa sa inilalarawan ng Bibliya?
6. Paghuhubog ng magulang gamit ang gabay ng Bibliya
PANANAMPALATAYA 23: KASAL AT ANG PAMILYA
Ang kasal ay itinatag ng Diyos sa Eden at kinumpirma ni Jesus na ito ay
isang panghabang unyon sa pagitan ng isang lalaki at isang babae sa
maayos na pagsasamahan. Para sa Kristiyano, ang pangako sa kasal ay
para sa Diyos at para sa asawa, at dapat lamang itong gawin sa pagitan ng
isang lalaki at isang babae na may parehong pananampalataya. Ang
pagmamahalan, paggalang, pagpapahalaga, at pananagutan ay ang haligi
ng relasyong ito, na dapat na sumasalamin sa pagmamahal, kabanalan,
closeness, at permanence ng relasyon sa pagitan ni Kristo at ng Kanyang
iglesya. Tungkol sa diborsyo, itinuro ni Jesus na ang taong nagdiborsyo at
kinasal sa iba, maliban sa pagnanasa, ay nangangalunya. Bagaman
maaaring kulang ang ilang pamilyang relasyon sa ideal, maaaring makamtan
ng isang lalaki at isang babae na lubusan nilang ititipon ang kanilang sarili sa
isa't isa sa pamamagitan ni Kristo sa pamamagitan ng kasal sa pamamagitan
ng gabay ng Espiritu at pag-aaruga ng simbahan. Binibiyayaan ng Diyos ang
pamilya at layunin Niya na ang mga miyembro nito ay magtulungan tungo sa
buong pag-unlad. Ang pagtaas ng closeness sa pamilya ay isa sa mga
palatandaan ng huling mensahe ng ebanghelyo. Ang mga magulang ay
Panginoon. Sa kanilang halimbawa at mga salita, dapat nilang ituro sa kanila
na si Kristo ay isang mapagmahal, maamong, at maalalahaning gabay na
nais na sila ay maging miyembro ng Kanyang katawan, ang pamilya ng
Diyos na kinakatawan ang parehong mga may-asawa at mga hindi kasal.
(Gen. 2:18-25; Exod. 20:12; Deut. 6:5-9; Prov. 22:6; Mal. 4:5, 6; Matt. 5:31,
32; 19:3-9, 12; Mark 10:11, 12; John 2:1-11; 1 Cor. 7:7, 10, 11; 2 Cor. 6:14;
Eph. 5:21-33; 6:1-4.)
NASAAN NAGMULA ANG KASAL?
Sa simula ng panahon, nilikha ng Diyos ang isang magandang mundo
at binuo ito ng iba't ibang uri ng hayop. Pagkatapos Niya nilikha ang
lahat ng iba pang nabubuhay, nilikha ng Diyos ang unang lalaki, si
Adan.
Habang si Adan ay nagtatrabaho kasama ang Diyos upang tawagin
ang lahat ng hayop, nakita niya na may kasamahan ang bawat hayop.
Bawat uri ng hayop ay maaaring magkaruon ng pamilya at mag-
umpisang punuin ang lupa. Ngunit nang maghanap si Adan ng
kanyang kasamahan, wala siyang natagpuan.
"Para kay Adan, wala siyang natagpuang katulong na kawangis niya"
(Genesis 2:20, NKJV).
Iniisip ng Diyos na ito ang magsimula para maranasan ni Adan ang
kanyang sariling pagnanasa para sa isang kasama. Tinulungan siya
ng Diyos na maunawaan ang pangangailangan para sa kapanig at
sinabi,
"Hindi mabuti na ang tao'y mag-isa; gagawa ako ng kanyang katulong
na kawangis niya" (Genesis 2:18, NKJV).
Upang gawin ang unang babae, kinuha ng Diyos ang isang buto mula
sa gilid ni Adan. Inilagay siya ng Diyos sa "malalim na pagtulog,"
tinanggal ang isa sa kanyang mga tadyang, at "itinakip ang laman sa
kanyang dako. Pagkatapos, ang tadyang na kinuha ng Panginoong
Diyos mula sa tao ay ginawa Niya na isang babae, at dinala siya sa
lalaki" (Genesis 2:21-22, NKJV).
Interesante na hindi kinuha ng Diyos ang buto mula sa paa ni Adan. O
hindi niya kinuha ang isang piraso ng bungo ni Adan. Sa halip, kinuha
ng Diyos ang tadyang mula sa gilid ni Adan, na sumisimbolo ng
pagkakapantay-pantay at pag-aalaga na dapat nilang ipakita sa isa't
isa. Nilikha ng Diyos ang mga lalaki at babae upang maging pantay
na kasosyo sa karanasan ng buhay, naglalakad ng magkatabi.
Natagpuan natin ang ating identidad sa kasarian sa plano ng Diyos
para sa mga lalaki at babae na maging "kasama ng biyaya ng buhay"
(1 Pedro 3:7, NKJV).
Pagkatapos, gamit si Adan at si Eba bilang unang halimbawa ng
isang magkasintahan, itinakda ng Diyos ang kasal:
"Iiwan ng isang lalaki ang kanyang ama at ina at makakakakapit sa
kanyang asawa, at sila'y magiging iisang laman" (Genesis 2:24,
NKJV).
Itinakda ng Diyos ang mismong unang unyon. Kahit bago pa man
magkaruon ng anuman tungkol sa kasalanan o lungkot, binasbasan
Niya ang kasal. At patuloy Niya itong ginagawa sa buong Bibliya.
PLANO NG DIYOS PARA SA KASAL
Ang plano ng Diyos para sa kasal ay isang unyon ng isang lalaki at
isang babae sa isang tapat, panghabang buhay na pakikipagkapwa.
"Ang kanyang pinag-isa ng Diyos, huwag ng tao ang paghiwalayin"
(Marcos 10:9, NKJV).
Kapag ipinaabot natin ang mga pangako sa kasal, itinuturing ito ng
Diyos na panghabang-buhay.
Ito ay nag-iingat ng kabanalan ng intimidad para sa panghabang-
buhay na pangako. Inanyayahan niya tayo na tamasahin ito sa loob
ng proteksyon ng isang kasunduan sa kasal.
"Igalang ninyo ang kasal sa lahat, at huwag niyang mapilan ang
higaan ng kasal" (Hebreo 13:4, ESV).
Masayang makikita ng Diyos ang mga tao sa masayang pagsasama,
at nagnanais na gabayan ang bawat mag-asawa sa kanilang kasal.
Ginagamit din ng Diyos ang masayang kasal bilang isang simbolo ng
kung gaano Niya tayo kamahal:
"Tulad ng masigla ang lalake sa kanyang asawa, gayon tuminigla ang
iyong Diyos sa iyo" (Isaias 62:5, NKJV).
Kinukumpirma ni Apostol Pablo ang ideyang ito:
"Mga lalake, mahalin ninyo ang inyong mga asawa, gaya ng pag-ibig
ni Kristo sa iglesia at ibinigay ang Kanyang sarili para sa kanya. ...
Bawat isa sa inyo lalo na dapat na magmahal sa kanyang sariling
asawa tulad ng kanyang sarili, at ang asawa'y makakakita na siya'y
igalang ang kanyang asawa" (Efeso 5:25, 33, NKJV).
Ang ugnayang puno ng paggalang, pagmamahal, at pang-unawa ang
ideyal na itinakda ng Diyos para sa kasal.
"Iniibig, magmahalan tayo," isinusulat ni apostol Juan. "Ang pag-ibig
ay nagmumula sa Diyos; at ang bawat nagmamahal ay ipinanganak
ng Diyos at nakakakilala sa Diyos" (1 Juan 4:7, NKJV). Upang tunay
na mahalin ang isa't isa, natutunan natin kung ano ang tunay na pag-
ibig sa pamamagitan ni Hesus Kristo.
Ang mga pagsubok sa daan ay hindi maiiwasan. Ngunit ito ang
dahilan kung bakit inilalaan ng Bibliya ang maraming oras sa
paglalarawan kung paano ang walang kondisyon na pag-ibig:
"Ang pag-ibig ay matagal magtiis at mabait ... Hindi nagmamalupit
ang pag-ibig, hindi naghahanap ng sarili nitong kagustuhan, hindi
nauusyoso, hindi naghuhusga ng masama; hindi natutuwa sa
kawalang katarungan, kundi natutuwa sa katotohanan; tinataglay ang
lahat ng bagay, naniniwala sa lahat ng bagay, umaasa sa lahat ng
bagay, nagtitiis sa lahat ng bagay. Ang pag-ibig ay hindi naglalaho
kailanman" (1 Corinto 13:4-8, NKJV).
Ang ganitong uri ng walang kondisyon na pag-ibig ay maaaring
gawing maayos ang daan para sa isang malakas, pangmatagalan at
malusog na pagsasama at kasal.
Isipin ang iyong ugnayan sa Diyos at sa iyong asawa na parang isang
triangle. Ikaw at ang iyong asawa ay nasa bawat punto ng triangle.
Ang Diyos ay nasa tuktok na punto ng triangle. Kapag mas lumalapit
ka sa Diyos, mas malapit ka rin sa isa't isa.
RELASYON SA MGA DI NAGTATAGUMPAY
Inuudyok ng Bibliya ang mga Kristiyano na ikasal sa mga taong
mayroong parehong pagmamahal kay Hesus Kristo. Ang mga
paniniwala ay nagtatatag ng pundasyon para sa maraming bahagi ng
ating buhay, kaya't mas makakabuting ibahagi ang paglalakbay sa isa
na may parehong mga paniniwala.
Sa isang kasal, mahalaga na pareho ang panig sa mga isyu na
malapit sa kanilang puso. Dapat magtaguyod ang mag-asawa sa isa't
isa sa kanilang relasyon kay Jesus. Tulad ng sinabi ng propeta Amos,
"Maari bang maglakad ang dalawa, maliban na sila'y magkasundo?"
(Amos 3:3, NKJV).
Kahit bago maghanda para sa kasal, mahalaga na malutas ang
tanong na ito. Sinulat ni Apostol Pablo:
"Huwag kayong magugtong na magkasama ng mga di
nagsisisampalataya. Sapagkat anong kapisanan mayroon ang
katuwiran at katuwiran? At anong pakikipagtagpo mayroon ang
liwanag at kadiliman?" (2 Corinto 6:14, NKJV).
Para sa isang masayang kasal, mahalaga na mahanap ang isang
taong nagbabahagi ng iyong mga relihiyosong halaga. Para sa mga
mananampalataya, mahalaga na ikasal sila sa isang taong
naghuhudyat na ilalagay si Jesus Kristo sa unang puwesto sa
kanilang buhay.
Kapag hindi nagbabahagi ng malalim na mga paniniwala ang
magkasintahan, mas mahirap ang kasal. Kapag mas naging tiyak ang
bawat isa sa kanilang mga ideya, maaaring magkaruon ng hidwaan
sa kanilang pagitan. At ang huling bagay na nais ng sinuman ay
ilagay ang kanilang kasal sa panganib ng pagiging hindi matagumpay.
Gayunpaman, kung ikaw ay kasal na sa isang di nagsisisampalataya,
ano ang dapat mong gawin? Nagbibigay ang Kasulatan ng ganitong
payo:
"Kung ang sinoman na babae ay may asawang di nagsisisampalataya
at ito ay nais mabuhay sa kanya, huwag siyang maghiwalay sa
kanyang asawang lalake. Sapagkat ang asawang di
nagsisisampalataya ay nililinis ng asawang babae, at ang asawang
babae ay nililinis ng asawang lalake... Ngunit kung umalis ang di
nagsisisampalataya, pabayaan siyang umalis" (1 Corinto 7:13-15,
ESV).
Isang bagay na dapat tandaan sa mga nabanggit na talata: Hindi
sinasabi ni Pablo na ang di-nagsisisampalataya ay agad na
makakakuha ng "tiket papuntang langit" sa pagiging kasal sa isang
mananampalataya. Hindi rin niya sinasabi na tiyak na magiging
convert ang asawa sa pagiging kasal sa isang mananampalataya, o
kahit na maging dahil na rin sa kung paano ito nakakatulong sa kanila
ng positibo. Walang katiyakan sa anumang may kinalaman sa
humanong free will.
Bagaman ang isang mananampalatayang asawa ay tiyak na
magdarasal para sa espiritwal na kagalingan ng kanilang asawa, ang
punto na ipinapahayag dito ay nananatili ang kabanalan ng tungkulin
sa kasal, at hangga't nananatili ang asawang mananampalataya sa
kanyang pananampalataya, dapat itong magtulungan para mapanatili
ang isang relasyon na batay sa pagmamahal.
Gayunpaman, kung ang di-nagsisisampalatayang asawa ay hindi
handa na magtrabaho sa kasal at pumili na umalis, hindi itinuturing na
kasalanan ang mananampalatayang asawa para sa paghihiwalay ng
kasal.
Kung ikaw ay nagdadalangin, o hindi sigurado kung ano ang gagawin
sa iyong kasal sa isang taong may ibang pananampalataya, o kung
iniisip mong mag-asawa ng isang may ibang pananampalataya, una
mong dalhin ang iyong sitwasyon sa Diyos sa pamamagitan ng
panalangin. Mayroon din mga opsyon para sa pagsangguni at
patnubay.
TUNGKOL SA DIBORSYO
Ang diborsyo ay hindi nais ng sinuman, lalo na ng Diyos. Hindi ito
kailanman parte ng Kanyang plano para sa kasal. Ngunit sa
pamumuhay sa isang makasalanang mundo, kung minsan ang
diborsyo ay isang katunayan kahit na ayaw natin dito. Masakit at
mahirap ang diborsyo. Ito'y pumiputol ng isang relasyon na itinakda
sana na magtagal sa habang buhay.
Mayroong paglalarawan ang Bibliya sa isang dahilan para sa
diborsyo: ang pangangalunya.
Kung ang asawa ay pumili na magkaruon ng relasyon sa iba at
nilabag ang pinakamatinik na tiwala, nauunawaan ng Diyos kung bakit
nagiging opsyon ang diborsyo. At pinapayagan Niya ito sa ganitong
kaso.
"Ang naghiwalay sa kanyang asawa, maliban sa kadahilanan ng
pakikiapid, at ikinasal sa iba, ay nangangalunya" (Mateo 19:9, NKJV).
Ngunit kahit sa ganitong sitwasyon, hindi hinihingi ng Diyos ang
diborsyo. Kung handang pagtulungan ng mag-asawa ang sakit na
dulot ng ganitong uri ng pagtataksil, maaaring may pag-asa pa para
sa kanilang pagsasama. Kung bukas ang parehong panig na
magkaruon ng panibagong simula, tuwang-tuwa ang Diyos na makita
ang paghilom.
Kapag ginagawa natin ang lahat ng ating makakaya para panatilihin
ang ating pamilya na buo, nagagalak ang Diyos. Maaaring magbigay
ang isang Kristiyanong terapista ng pamilya ng counseling para
harapin ang mga isyu. Maaring magbigay ng mga tool ang isang
tagapayo para sa pamilya upang magdala ng paghilom at pag-asa.
NGUNIT PAANO KUNG MAY PANGAABUSO?
Bagamat ayaw ng Diyos ang diborsyo, hindi Niyang pinahihintulutan
ang pang-aabuso. Ang Kanyang pusong puno ng pag-ibig ay
nababasag kapag may sakit at pang-aabuso sa pamilya.
Upang mapanatili ang kalusugan ng isip at katawan, mahalaga na
bigyan ng puwang ng mag-asawa ang isa't isa upang lumago. Upang
mapanatili ang kahusayan ng istruktura ng pamilya, kinakailangan
ang dedikasyon ng mag-asawa sa kabaitan at pagmamahal. At kung
hindi ito nangyayari at ang isang kasapi ay nakakaranas ng pang-
aabuso, may karapatan silang humingi ng proteksyon at kaligtasan.
Nakakagalit sa Diyos ang mga taong gumagamit ng kanilang lakas o
posisyon upang saktan ang iba. Ang Kanyang pagkasuklam sa
diborsyo AY HINDI DAPAT magsilbing pahintulot na manatili sa isang
paminsang pag-aasawang puno ng pang-aabuso.
Nabubuhay tayo sa isang hindi perpekto at kung saan ang mga tao ay
maaaring magmukhang maayos sa labas ngunit maging makasarili at
galit sa likod ng sarado nilang mga pinto. May karapatan ka na
protektahan ang iyong sarili at ang iyong mga anak mula sa isang
mapaminsalang asawa o relasyon.
Ang Kristiyanong pampamilyang therapy, o isang dedicadong
Kristiyanong tagapayo, ay maaaring makatulong upang tuklasin ang
pinakamahusay na hakbang na dapat gawin. Kung ang pag-alis ang
pinakamabuting opsyon, tiyakin na makahanap ka agad ng suporta at
tulong upang mapanatili ang kaligtasan ng iyong pamilya. May ilang
mga sanggunian na maaaring makatulong sa'yo sa gayong sitwasyon.
Sa kabila ng mga desisyon mo sa nakaraan, iniimbitahan ka ng Diyos
na lumapit sa Kanya ng buong bukas na puso. Iniibig ka Niya at
nagnanais na ibalik ka sa kabuuang kalusugan. Nagsisilbi tayo sa
isang Diyos ng kapatawaran at habag. Sinasabi Niya, "Iniibig kita ng
walang hanggan; kaya't sa pag-ibig na tapat, iniingatan kita"
(Jeremias 31:3, NKJV).
ANO KUNG ANG SITUASYON KO AY HINDI ANG IDEAL NA
AYON SA DIYOS?
Ang Diyos ay isang dakilang tagapagbawi. Siya ay nagbigay ng
pangako:
"Huwag kang mangamba, sapagkat hindi ka mapapahiya; huwag
kang hiyang, sapagkat hindi ka ipapahiya: kundi kakalimutan mo ang
hiya ng iyong kabataan, at hindi na maaalala ang pangalang luhaan
mo. Sapagkat ang iyong Gumawa ay iyong asawa; ang Panginoon ng
mga hukbo ang kanyang pangalan; at ang iyong Manunubos ay Banal
na Isa ng Israel; tinatawag Siyang Diyos ng buong lupa" (Isaias 54:4,
5, NKJV).
Ang iyong kalagayan sa relasyon ay hindi nakakaapekto sa iyong
kalagayan sa Diyos.
Kahit kung nararamdaman mo ang iyong sarili na nasira at nag-iisa,
na tila hindi kailangan, may pag-asa! Mahal ka ng Diyos ng higit pa
kaysa sa sinuman sa lupa ang kailanman makakapagmahal sayo. At
nais Niya ang iyong kaligayahan.
"Sapagkat batid ko ang mga plano na aking itinutok sa inyo, sabi ng
Panginoon, mga plano ng kapayapaan at hindi ng kasamaan, upang
bigyan kayo ng hinaharap at ng pag-asa" (Jeremias 29:11, NKJV).
Nag-aalala ka ba sa pagganap ng papel ng magulang sa iyong mga
anak? Nangako ang Diyos na nandiyan Siya para sayo. Nag-aalok
Siya na maging "ama ng mga ulila, tagapagtanggol ng mga bao" (Awit
68:5, NKJV).
Sinasaktan ka ba ng pang-iwan at ang paglabag sa tiwala? Hindi ka
iiwanan ng Diyos.
"Sapagkat Siya mismo ang nagsabi, 'Hindi kita pababayaan ni
pababayaan kita.' Kaya't may pagpapakatapang tayong nagsasabi:
'Ang Panginoon ang aking tagapagtulong; hindi ako matatakot. Ano
ang magagawa sa akin ng tao?'" (Hebreo 13:4,5, NKJV).
Ramdam mo ba ang paghihiwalay sa iyong pamilya? Pangako ng
Diyos na Siya ang magiging iyong pamilya. Tutulong Siya sa iyo na
mahanap ang isang komunidad ng pananampalataya upang
palakasin ka at maging isang pamilya para sayo.
"Ang Diyos ay naglalagay ng nag-iisa sa pamilya" (Awit 68:6, NKJV).
Anuman ang iyong sitwasyon o laban, ang Diyos ang pangwakas na
Kaibigan na tutulong sa iyo. Sa lahat ng pwedeng gawin ng isang tao,
mas malapit pa rin ang Diyos.
"May isang kaibigan na mas matibay kaysa sa isang kapatid"
(Kawikaan 18:24, NKJV).
MAGULANG NG MAY GABAYANG BIBLIKAL
Sa maraming bahagi ng Bibliya, ipinahayag ng Diyos ang Kanyang
malalim na pagmamahal sa mga bata.
"Ingatan ninyo na huwag ituring na walang halaga ang isa sa mga
maliliit na ito," sabi ni Jesus. "Sapagkat sinasabi ko sa inyo na ang
kanilang mga anghel sa langit ay laging nakakakita sa mukha ng
aking Ama na nasa langit" (Mateo 18:10, NKJV).
May matindi rin Siyang mga salita para sa sinuman na tumatanggi na
kilalanin ang hindi matatawarang halaga ng mga bata, o ang
impluwensiya na maaari nating magkaruon sa kanila.
"…ngunit sinuman ang magpatisod sa isa sa maliliit na ito na
nananalig sa akin, mas mabuti pa sa kanya na ang isang gilingang
bato ay nakabitin sa kanyang leeg at siya'y malunod sa kalaliman ng
dagat" (Mateo 18:6, NKJV).
Kung ikaw ay pinagpala na maging bahagi sa buhay ng isang bata,
may espesyal kang pagkakataon na ipamahagi ang pag-ibig ng Diyos
at ipakilala sila kay Hesus.
"Turuan mo ang bata tungo sa dapat niyang lakaran, at pagtanda man
niya, hindi siya hihiwalay doon" (Kawikaan 22:6, NKJV).
Sa pamamagitan ng maingat na disiplina, o "pagsasanay", ng puso ng
isang bata, maaring mo silang matulungan na magkaruon ng buong-
buhay na ugnayan kay Hesus.
Ang mga unang taon ng buhay ay napakahalaga. Ang mga bata ay
lalago at magtatagumpay sa isang atmospera ng pag-ibig at kabaitan.
Tulad ng pagmamahal ng Diyos sa atin, gayon din tayo dapat
magmahal sa mga bata sa ating pangangalaga.
Ang paraan ng ating pakikipag-ugnayan sa ating mga anak ang
nakakatulong sa kanila na bumuo ng kanilang mga pamantayan at
pananaw sa mundo. Inuutusan ng Bibliya ang mga magulang na
maging maingat sa kanilang pakikipag-usap sa kanilang mga anak.
"Mga ama, huwag ninyong patawanin ang inyong mga anak, upang
huwag silang manghina ng loob" (Colosas 3:21, NKJV).
Depende sa ating mga salita at gawain, maari nating palakasin ang
mga bata tungo sa pagsunod, o magbigay daan sa galit at pag-aalab
sa kanilang puso. Kapag hinihiling natin sa kanila ang isang bagay, at
pagkatapos ay gumagawa tayo ng kabaliktaran, nakikita nila ang ating
dobleng pamantayan. Binigyan tayo ng Diyos ng responsibilidad na
turuan ang ating mga anak na makilala at mahalin Siya.
Gayunpaman, hindi natin dapat gamitin ng hindi tama ang ating
kapangyarihan.
TAYO AY LARAWAN NG DIYOS SA ATING MGA ANAK
Tayo ang larawan ng Diyos sa ating mga anak. Ang kanilang pag-
unawa sa pag-ibig ng Diyos ay lubos na naapektohan ng ating pag-
uugali sa kanila.
Kapag tayo ay mapagpasensya at mabait, nakikita nila na may isang
Ama sa langit na pag-ibig ay walang hanggan.
Kapag iniibig natin sila kahit sa anumang kanilang asal o mga
pagkakamali, nalalaman nila na may isang Ama sa langit na handang
patawarin sila at tulungan silang lumago.
Kapag maingat nating itinuturo sa kanila at binibigyan sila ng
makatarunganong mga limitasyon upang mapanatili silang ligtas,
nakikita nila na ang kanilang Ama sa Langit ay nagbibigay ng mga
patakaran dahil nais Niya ang kanilang lubos na kabutihan.
Ang ating tungkulin ay magbigay ng larawan ng Diyos at ng Kanyang
pag-ibig sa ating mga anak.
Oo, tila isang napakalaking gawain ito. Ngunit ang Diyos ay may lahat
ng biyaya at lakas upang tulungan kang manatiling mapagpasensya
at maawain habang nakikipagtulungan sa mga bata.
Nais nating magsilbing inspirasyon sa mga bata na maging lahat ng
nais ng Diyos para sa kanila. Sa pamamagitan ng ating mga
halimbawa, nais nating ipakita sa kanila ang mga bunga ng isang
ugnayan kay Hesus Kristo.
Sa pag-aaral ng Salita ng Diyos kasama ang iyong pamilya,
magtatagumpay kayo sa pagiging mas malapit sa isa't isa. Ang mga
bata ay maaaring mag-antabay sa mga espesyal na sandaling ito ng
pagsasama-sama ng pamilya.
"Yong marunong magturo sa kaniya ng katuwiran, kagalingan, at
kahatulan, kapag nauupo, kapag naglalakad ka sa daan, kapag
nahihiga ka, at kapag bumabangon ka" (Deuteronomio 6:7, NKJV).

Ang hangarin ng Diyos para sa buhay pamilya ay na masigasig nating
turuan ang susunod na henerasyon tungkol sa Kanya. At sa
pagganap nito, mas natututunan din natin Siya. Makikita mo, habang
tinuturuan mo ang iyong mga anak, na ikaw din ay naging mag-aaral.
Ang pagmamasid sa kanilang lumalaking pananampalataya ay
magbibigay sa iyo ng pagnanais na mas buo kang magtiwala sa
Diyos. Mapapahangarin ka na pag-aralan ang Bibliya ng mas malalim
upang masagot mo ang mga tanong ng iyong anak. Madalas na
gumagamit ang Diyos ng mga puso ng mga bata na masigla at
walang malisya!
"Sinasabi ni Jesus, 'Pabayaan ninyo ang mga maliliit na anak na
magsidating sa akin, at huwag ninyo silang hadlangan; sapagkat sa
mga gaya nila ang kaharian ng langit'" (Mateo 19:14, NKJV).
Kahit na anong edad mo, anuman ang iyong estado sa relasyon, o
anuman ang estruktura ng iyong pamilya, iniibig ka ng Diyos.
Unconditionally. Completely. Without reservation.
Ang mga Kristiyanong Seventh-day Adventist ay nagmamahal na
suportahan ang mga pamilya sa kanilang karanasan ng
pananampalataya. Bagamat ang mga pamilya ngayon ay may iba't
ibang hugis at laki, dala ng pag-ibig ng Diyos, nagdadala ito ng
koneksyon at kaligayahan. Tinatanggap namin ang lahat na magsaya
at ipagdiwang ang mga mahahalagang yugto ng buhay. Sa
pamamagitan ng pagsunod sa plano ng Diyos para sa pamilya, maari
nating maranasan ang kasiyahan at kaganapan na dulot nila.

MGA BENEPISYO NG PAGSASAMA-SAMA NG PAMILYA SA

PAGPAPARANGAL SA DIYOS

Ang pagsamba sa pamilya, o debosyon, ay maaaring isang

mahalagang bahagi ng buhay pamilya. Ito ay isang oras na itinakda
kada araw upang parangalan si Bathala, at maaaring maging isang
masayang pagkakataon ng pagsasama-sama. Ang pag-awit ng mga
awit, pagbasa ng mga kuwento sa Bibliya, at pagbahagi tungkol sa
mga biyayang ibinigay ng Diyos sa iyong buhay ay maaaring maging
mga puno't-dulo ng espesyal na oras na ito ng pagsamba.